PL184507B1 - Mechanizm ładujący do ładowania i wyładowywania dysku danych do i z urządzenia technologii informacyjnej - Google Patents

Abstract

1. Mechanizm ladujacy do ladowania i wylado- wywania dysku danych do i z urzadzenia technologii informacyjnej, w którym pierwsza prowadnica i druga prowadnica, z których kazda ma rowek, sa przezna- czone dla krawedzi dysku, druga prowadnica posiada napedzane obrotowe kolo przenoszace, które obroto- wo wsuwa dysk danych do urzadzenia i obrotowo wysu- wa go z niego dla celów ladowania i wyladowywania, znamienny tym, ze pierwsza prowadnica i druga pro- wadnica (16) sa podparte ruchomo, przy czym ro- wek (13) pierwszej prowadnicy i rowek (18) drugiej prowadnicy maja powierzchnie docisku (52, 53, 59, 60, 6 7 , 68), która jest nachylona wzgledem plaszczyz- ny ladowania (25), ponadto rowek (13) pierwszej i ro- wek (18) drugiej prowadnicy maja powierzchnie wewnetrzna (50, 57, 65) w zasadzie prostopadla do plaszczyzny ladowania (25), a odpowiednia wewne- trzna wysokosc rowka (51, 5 8 , 66) jest tak dobrana, ze jest mniejsza od grubosci (71) dysku danych (2), a ze- wnetrzna krawedz (2d) dysku danych (2) nie styka sie z wewnetrznymi powierzchniami (50, 5 7 , 65) rowków (1 3 , 18) podczas procesu ladowania. F ig . 7 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest mechanizm ładujący do ładowania i wyładowywania dysku danych do i z urządzenia technologii informacyjnej.

Rozwiązanie dotyczy mechanizmu ładującego do ładowania i wyładowywania dysku danych do i z urządzenia technologii informacyjnej, w którym pierwsza prowadnica i druga prowadnica, z których każda ma rowek, są przeznaczone dla krawędzi dysku, a druga prowadnica posiada napędzane obrotowe koło przenoszące, które wsuwa obrotowo dysk danych do urządzenia i obrotowo wysuwa z niego dysk dla celów ładowania i wyładowywania.

Taki mechanizm ładujący jest znany z dokumentu patentowego US 5163040. W tym znanym mechanizmie ładującym dysk danych jest prowadzony po jednej stronie przez sztywny, zakrzywiony i posiadający rowek pierwszy element prowadzący stanowiący prowadnicę, a po drugiej stronie jest prowadzony przez posiadające rowek koło przenoszące stanowiące drugą prowadnicę. Aby wprowadzić dysk danych do urządzenia, wkłada się go ręcznie do szczeliny ładującej urządzenia i zaczepia o rowki pierwszej prowadnicy i koła przenoszącego. Koło przenoszące jest napędzane silnikiem podczas procesu ładowania i dysk jest wsuwany obrotowo do urządzenia pomiędzy kołem przenoszącym, a pierwszą prowadnicą wzdłuż zakrzywionego toru ładowania w urządzeniu. Każdy z rowków pierwszej prowadnicy i koła przenoszącego ma kształt litery V.

Wskutek zastosowania zakrzywionej pierwszej prowadnicy, dysk danych można wprowadzać do urządzenia tylko wzdłuż zakrzywionego toru ładowania poprzez pierwszą prowadnicę, a wkładanie wzdłuż toru prostego jest niemożliwe. W porównaniu z wkładaniem dysku danych po prostym torze, wymaga to zwiększenia szerokości mechanizmu ładującego, a przez to całego urządzenia. Szczególnie w zastosowaniach motoryzacyjnych ma to istotne znaczenie, ponieważ obszar dostępny do montowania urządzenia jest wtedy ograniczony.

Dyski danych mają zwykle centralny otwór pozycjonujący. Aby uniknąć uszkodzeń powierzchni dysku, jest korzystne, jeżeli użytkownik dotyka dysku danych tylko na brzegu otworu pozycjonującego i na obrzeżu dysku danych.

W znanym układzie środek dysku danych trzeba wprowadzić ręcznie przynajmniej do miejsca na środku koła przenoszącego do położenia określanego poniżej jako położenie pośrednie, zanim mechanizm ładujący przejdzie do automatycznego wsuwania dysku danych. W tym położeniu pośrednim otwór pozycjonujący nie jest już usytuowany na zewnątrz przedniej części obudowy i użytkownik nie może trzymać dysku w pożądany sposób na krawędzi otworu pozycjonującego i na obrzeżu dysku danych. W rezultacie użytkownik musi dotykać powierzchni dysku, aby przesunąć dysk danych do położenia pośredniego. Prowadzi to do zwiększonego zużycia dysków danych.

W opisie patentowym US 5163040 ujawniono mechanizm ładujący, zawierający zakrzywione urządzenie prowadzące o powierzchni zaopatrzonej w rowki. Krawędź dysku wchodzi w kontakt z obracającym się kołem ciernym, wywołującym ruch dysku wzdłuż zakrzywionego urządzenia prowadzącego.

W opisie patentowym US 4682320 ujawniono mechanizm ładujący, w którym wspornik dysku porusza się ruchem helikalnym. Dysk ładowany ręcznie jest napędzany za pomocą cylindrycznego wałka.

W opisie patentu europejskiego EP 0558302 ujawniono urządzenie do obsługi dysków, zawierające napęd dysków, magazyn dysków dla dużej ilości kaset dysków oraz środki transportu do pionowego transportu napędu dysków wzdłuż zgromadzonych kaset. Kaseta zawierająca dysk wybrany do odtwarzania jest poruszana w stronę napędu dysku za pomocą poziomego transportera.

Europejski dokument patentowy EP 0516496 odnosi się do urządzenia ładującego, do dostarczania dysku z zasobnika dysków do nośnika dysków, dla ciągłej i automatycznej pracy

184 507 wielu dysków. W tym celu urządzenie zawiera półokrągły element prowadzący, zamontowany na nośniku dysku, oraz wałek zamontowany obrotowo na nośniku dysku.

W opisie patentowym DE 421947 ujawniono urządzenie zawierające i odtwarzające znaczną liczbę dysków. Urządzenie zawiera zasobnik dysków, środki odtwarzania jednego dysku oraz skomplikowany mechanizm do przeładowywania dysku z zasobnika do odtwarzacza i na odwrót.

Dokument patentowy DE 4139034 odnosi się do mechanizmu ładującego do ładowania i wyładowywania dysku. Podczas procesu ładowania dysk jest poruszany przez dwa cylindryczne wałki, z których każdy jest doprowadzany przez specjalnie utworzone otwory w podstawie montażowej i napędzany przez mechanicznie złożony układ kół przekładni.

Mechanizm ładujący do ładowania i wyładowywania dysku danych do i z urządzenia technologii informacyjnej, w którym pierwsza prowadnica i druga prowadnica, z których każda ma rowek, są przeznaczone dla krawędzi dysku, druga prowadnica posiada napędzane obrotowe koło przenoszące, które obrotowo wsuwa dysk danych do urządzenia i obrotowo wysuwa go z niego dla celów ładowania i wyładowywania, według wynalazku wyróżnia się tym, że pierwsza prowadnica i druga prowadnica są podparte ruchomo, przy czym rowek pierwszej prowadnicy i rowek drugiej prowadnicy mają powierzchnię docisku, która jest nachylona względem płaszczyzny ładowania. Rowek pierwszej i rowek drugiej prowadnicy mają powierzchnię wewnętrzną w zasadzie prostopadłą do płaszczyzny ładowania, a odpowiednia wewnętrzna wysokość rowka jest tak dobrana, że jest mniejsza od grubości dysku danych. Zewnętrzna krawędź dysku danych nie styka się z wewnętrznymi powierzchniami rowków podczas procesu ładowania.

Rowek pierwszej prowadnicy i rowek drugiej prowadnicy mają powierzchnię docisku, która jest korzystnie nachylona względem płaszczyzny ładowania na górnej stronie i dolnej strome rowka.

Mechanizm ładujący jest korzystnie dostosowany do zaciśnięcia dysku danych w rowkach pierwszej prowadnicy i drugiej prowadnicy.

W położeniu wypychania dysk danych jest usuwalny z rowków pierwszej prowadnicy i drugiej prowadnicy korzystnie pod działaniem minimalnej siły 0,7 N, w kierunku wypychania. Kąty nachylenia powierzchni docisku pierwszej prowadnicy korzystnie leżą w zakresie pomiędzy 4° i 8°, a kąty nachylenia powierzchni docisku drugiej prowadnicy korzystnie leżą w zakresie pomiędzy 3° i 7°.

W korzystnym rozwiązaniu pierwszą prowadnicę stanowi segment podtrzymujący.

W innym, korzystnym rozwiązaniu pierwszą prowadnicę stanowi koło przenoszące napędzane obrotowo. Współczynnik sprężystości powierzchni docisku jest korzystnie większy od współczynnika sprężystości dysku danych, a powierzchnia dysku danych jest korzystnie związana z powierzchniami docisku siłą tarcia wywołaną przez docisk dysku danych do powierzchni docisku oraz szorstkość powierzchni docisku.

Podstawowym materiałem koła przenoszącego jest korzystnie stal, przy czym stal jest korzystnie pokryta warstwą węglika chromu przynajmniej na powierzchniach docisku. W innym, korzystnym rozwiązaniu podstawowym materiałem koła przenoszącego jest stal, przy czym jest pokryta warstwą wolframowo-węglowo-wodorową przynajmniej na powierzchniach docisku.

W jeszcze innym, korzystnym rozwiązaniu podstawowym materiałem pierwszej prowadnicy jest stal, przy czym jest pokryta warstwą węglika chromu albo warstwą wolframowo-węglowo-wodorową przynajmniej na powierzchniach docisku. Maksymalna szorstkość powierzchniowa Rt powierzchni docisku korzystnie mieści się w zakresie pomiędzy 2 pm i 15 pm, a średnia arytmetyczna szorstkość w zakresie pomiędzy 0,2 pm i 15 pm.

Warstwa węglika chromu albo warstwa wolframowo-węglowo-wodorowa korzystnie stanowi warstwę naparowaną próżniowo.

Ruchomość pierwszej prowadnicy i drugiej prowadnicy pozwala, aby prowadnice te przesuwały się zgodnie z konturem dysku danych i dzięki temu prowadziły krawędź dysku danych w elastyczny sposób. Umożliwia to ładowanie dysku danych wzdłuż w zasadzie arbitralnie określanych torów ładowania. Dyski danych nie posiadające kołowej krawędzi (na

184 507 przykład mające krawędzie owalne albo inne) również można obrotowo wsuwać do urządzenia za pomocą takiego mechanizmu ładującego. Możliwych jest wiele konstrukcji, aby uzyskać ruchomość pierwszej i drugiej prowadnicy. Na przykład pierwszą prowadnicę i drugą prowadnicę można prowadzić w szczelinach prowadzących i popychać je do krawędzi dysku danych w tych szczelinach prowadzących dzięki siłom sprężystości albo za pomocą serwomotorów. Ponadto pierwszą i drugą prowadnicę można zamocować na obrotowych ramionach przytrzymywanych na jednym końcu.

Rowki pierwszej i drugiej prowadnicy mają w zasadzie kształt litery U, przy czym przynajmniej jedno ramię jest nachylone względem płaszczyzny ładowania i w konsekwencji ma przynajmniej jedną nachyloną powierzchnię nacisku dla dysku danych. Płaszczyzna ładowania jest określana jako płaszczyzna, w której dysk danych jest obrotowo wsuwany do wewnątrz urządzenia za pomocą pierwszej i drugiej prowadnicy. Podczas procesu ładowania pierwsza i druga prowadnica są dociskane do krawędzi dysku danych. Siła wywierana na powierzchnię dysku danych przez nachylone powierzchnie docisku jest wtedy kierowana prostopadle do płaszczyzny ładowania. Wewnętrzna wysokość rowka, czyli wysokość rowka na wewnętrznej okrężnej powierzchni rowka, jest dobrana tak, aby była mniejsza niż grubość dysku danych. Jeżeli mechanizm ładujący ma być stosowany do ładowania i wyładowywania dysków danych o różnych grubościach do i z urządzenia technologii informacyjnej, wewnętrzna wysokość rowka jest dobrana tak, aby była mniejsza od grubości najcieńszego dysku danych. W ten sposób zewnętrzna krawędź dysku danych nie dotyka do wewnętrznych krawędzi rowków podczas ładowania. Dysk danych tylko punktowo styka się z rowkami przy nachylonych powierzchniach docisku.

W porównaniu z rowkiem w kształcie litery V, taki rowek, w zasadzie w kształcie litery U, ma tę zaletę, że kąt nachylenia powierzchni docisku może być znacznie mniejszy. Ma to tę zaletę, że siła przykładana do powierzchni dysku danych na powierzchniach docisku w kierunku prostopadłym do płaszczyzny ładowania znacznie się zwiększa. Ponadto rowek w kształcie litery U może mieć znacznie mniejszą głębokość w kierunku płaszczyzny ładowania przy tej samej grubości dysku danych.

Przy rowkach o powierzchni docisku nachylonej względem płaszczyzny ładowania na górnej stronie i na dolnej stronie rowka jest możliwe wywieranie siły skierowanej prostopadle do płaszczyzny ładowania na powierzchni dysku danych zarówno z góry za pomocą powierzchni docisku na górnej stronie, jak i z dołu za pomocą powierzchni docisku na dolnej stronie.

Mechanizm ładujący według wynalazku umożliwia, aby czynność zaciskania została wykonana w zadowalający sposób dzięki rowkowi w zasadzie w kształcie litery U. Ponieważ można dobrać bardzo mały kąt nachylenia dla powierzchni docisku, siła, którą można wywierać na powierzchnię dysku danych na powierzchniach docisku w kierunku prostopadłym do płaszczyzny ładowania, jest bardzo duża i można uzyskać efektywne zaciśnięcie.

W położeniu wypychania pierwsza prowadnica i druga prowadnica naciskają na powierzchnię dysku danych swoimi powierzchniami docisku i mocno przytrzymują dysk, zapobiegając niezamierzonemu obrotowemu wysunięciu się dysku danych z urządzenia. Aby wyjąć dysk danych z urządzenia użytkownik musi wyciągnąć dysk danych z rowków pierwszej i drugiej prowadnicy minimalną siłą 0,7 N. Taka minimalna siła jest szczególnie korzystna, jeżeli mechanizm ładujący stosuje się w urządzeniu technologii informacyjnej w pojeździe silnikowym. Taka minimalna siła zapewnia wtedy, że dysk danych nie wydostanie się z urządzenia w przypadku wstrząsów podczas jazdy, na przykład na skutek wyboistej drogi.

Wybranie kąta nachylenia powierzchni docisku pierwszej prowadnicy w zakresie pomiędzy 4° i 8°, i kąta nachylenia powierzchni docisku drugiej prowadnicy w zakresie pomiędzy 3° i 7° okazało się bardzo korzystne. Jeżeli kąt nachylenia powierzchni docisku jest większy niż odpowiednio 7° i 8°, normalna siła, którą można wywrzeć na powierzchnię dysku danych na powierzchniach docisku jest bardzo mała. Jeżeli kąt nachylenia dobierze się tak, aby był mniejszy od odpowiednio 3° i 4°, mechanizm ładujący staje się bardzo czuły na tolerancje grubości dysku danych dla danej radialnej głębokości rowka.

Korzystne jest takie dobranie kąta nachylenia powierzchni docisku segmentu podtrzymującego, aby był on większy od kąta nachylenia powierzchni docisku koła przenoszącego,

184 507 ponieważ koło przenoszące aktywnie porusza dyskiem danych, natomiast segment podtrzymujący zapewnia pasywne podtrzymywanie.

Jeżeli pierwsza i druga prowadnica są obrotowymi kołami przenoszącymi, możliwe jest wkładanie i wyjmowanie dysku danych z urządzenia bez obracania samego dysku. Jeżeli geometryczne wymiary rowka koła przenoszącego pierwszej prowadnicy i rowka koła przenoszącego drugiej prowadnicy są dokładnie takie same, dysk danych będzie wkładany i wyjmowany z urządzenia bez obracania, gdy koło przenoszące pierwszej prowadnicy i koło przenoszące drugiej prowadnicy obracają się w przeciwnych kierunkach z tą samą szybkością obrotową.

W korzystnym przykładzie wykonania wynalazku powierzchnia ma daną szorstkość. Ponieważ współczynnik sprężystości powierzchni jest większy od współczynnika sprężystości dysku danych, powierzchnia dysku danych zaczepia częściowo o szorstkie powierzchnie docisku, co powoduje zaczepienie wskutek tarcia powierzchni dysku danych o powierzchnie docisku.

Podstawowy profil koła przenoszącego może na przykład być wytoczony ze stali. Koło przenoszące wytoczone ze stali ma warstwę węglika chromu na każdej powierzchni docisku. Węglik chromu ma bardzo dużą twardość, która w przypadku odpowiedniego składu może osiągać wartości ponad 800 DPN (twardość według Vickersa). Współczynnik sprężystości węglika chromu jest bardzo duży i może osiągać wartości ponad 300 GPa. Ponadto węglik chromu bardzo dobrze przylega do poliwęglanu, z którego wykonane są dyski danych wyprodukowane zgodnie ze standardem Compact Disc.

Duża twardość warstwy węglika chromu prowadzi do bardzo niewielkiego zużywania się warstwy węglika chromu i powierzchni dysku danych. Dzięki dobremu przyleganiu węglika chromu i poliwęglanu mogą wystąpić bardzo duże statyczne siły tarcia pomiędzy powierzchnią dysku danych i powierzchniami docisku z węglika chromu, w rezultacie czego można przyłożyć bardzo duże siły ciągnące i przytrzymujące w kierunku płaszczyzny ładowania. Dzięki dużemu współczynnikowi sprężystości warstwy węglika chromu, powierzchnia dysku danych zaczepia częściowo o szorstką powierzchnię warstwy węglika chromu, przez co uzyskuje się zaczepienie wskutek tarcia.

Warstwa wolfram-węgiel-wodór ma również bardzo dużą twardość, która w przypadku odpowiedniego składu może osiągać wartości ponad 800 DPN. Współczynnik sprężystości wolframu-węgla-wodoru jest bardzo duży i może osiągać wartości ponad 300 GPa. Ponadto, warstwa wolfram-węgiel-wodór bardzo dobrze przylega do poliwęglanu, z którego wykonane są dyski danych wyprodukowane zgodnie ze standardem Compact Disc.

Duża twardość warstwy wolframowo-węglowo-wodorowej prowadzi do bardzo niewielkiego zużywania się warstwy wolframowo-węglowo-wodorowej i powierzchni dysku danych. Dzięki dobremu przyleganiu wolframu-węgla-wodoru i poliwęglanu mogą wystąpić bardzo duże statyczne siły tarcia pomiędzy powierzchnią dysku danych i powierzchniami docisku z wolframu-węgla-wodoru, w rezultacie czego można przyłożyć bardzo duże siły ciągnące i przytrzymujące w kierunku płaszczyzny ładowania. Dzięki dużemu współczynnikowi sprężystości warstwy wolframowo-węglowo-wodorowej powierzchnia dysku danych zaczepia częściowo o szorstką powierzchnię warstwy wolframowo-węglowo-wodorowej, przez co uzyskuje się zaczepienie wskutek tarcia.

Gdy stal jest pokryta warstwą węglika chromu albo warstwą wolframowo-węglowo-wodorową przynajmniej na powierzchniach docisku to wykorzystuje się korzystne cechy warstwy węglika chromu albo warstwy wolframowo-węglowo-wodorowej zarówno dla pierwszej, jak i drugiej prowadnicy.

Jeżeli przeciętna szorstkość Ra będzie większa niż 1,5 pm, szorstkość powierzchniowa zostaje rozłożona zbyt niejednorodnie i siła przyłożona do powierzchni dysku danych za pomocą powierzchni docisku podlega miejscowym odchyleniom. Może to prowadzić do niejednorodnego obrotowego wsuwania dysku danych, szczególnie efektów blokowania i poślizgu. Jeżeli maksymalna szorstkość powierzchniowa Rt powierzchni docisku przekracza 15 pm, powoduje to znaczne zużycie się powierzchni dysku danych i powłoka powierzchni dysku danych będzie się ścierać. Jeżeli maksymalna szorstkość powierzchniowa Rt powierzchni docisku jest mniejsza niż 2 pm, tarcie statyczne pomiędzy powierzchniami docisku

184 507 i powierzchnią dysku danych staje się bardzo małe, w rezultacie czego siła, którą można przyłożyć do dysku danych w płaszczyźnie ładowania może stać się zbyt mała.

Korzystnie warstwę węglika chromu albo warstwę wolframowo-węglowo-wodorową nakłada się przez naparowanie próżniowe. Taki proces naparowywania próżniowego ma tę zaletę, że węglik chromu albo wolfram-węgiel-wodór przystosowuje się do struktury powierzchniowej stali. Jeżeli powierzchniom docisku stali nada się pożądaną szorstkość powierzchniową, ta szorstkość powierzchniowa zostanie utrzymana przy naparowywaniu próżniowym warstwy węglika chromu albo warstwy wolframowo-węglowo-wodorowej. Jako proces naparowywania próżniowego dla warstwy węglika chromu szczególnie nadaje się proces CVD (chemiczne naparowywanie próżniowe), a jako proces naparowywania próżniowego dla warstwy wolframowo-węglowo-wodorowej proces pVd (fizyczne naparowywanie próżniowe).

Mechanizm ładujący według wynalazku można wykorzystać korzystnie w magnetofonie, urządzeniu technologii informacyjnej zawierającym magnetofon albo w radiu samochodowym zawierającym magnetofon.

Mechanizm ładujący według wynalazku ma minimalne wymiary i umożliwia ładowanie i wyładowywanie dysku danych bez dotykania powierzchni dysku.

Przedmiot wynalazku, w przykładach wykonania, został bliżej objaśniony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia rzut pierwszego przykładu wykonania mechanizmu ładującego do ładowania i wyładowywania dysku danych do i z urządzenia technologii informacyjnej, przy czym mechanizm ładujący posiada segment podtrzymujący z rowkiem jako pierwszą prowadnicy i koło przenoszące z rowkiem jako drugą prowadnicę dla krawędzi dysku danych i znajduje się w położeniu wypychania, w którym dysk danych jest zaciśnięty w rowkach i przytrzymywany w stabilny sposób przez prowadnicę, co umożliwia wyjęcie go przez użytkownika, fig. 2 - mechanizm ładujący z fig. 1 w położeniu pośrednim, w którym użytkownik wsunął dysk danych do punktu, w którym mechanizm ładujący automatycznie kontynuuje proces ładowania dysku danych, fig. 3 - mechanizm ładujący z fig. 1 w położeniu obrotowego wsunięcia z dyskiem danych wsuniętym obrotowo w całości w pierwszym kierunku ładowania, fig. 4 - przekrój koła przenoszącego drugiej prowadnicy, przy czym materiałem podstawowym koła przenoszącego jest stal, fig. 5 - przekrój koła przenoszącego drugiej prowadnicy, przy czym podstawowym materiałem koła przenoszącego jest stal i stal jest pokryta warstwą węglika chromu na rowku, fig. 6 - przekrój segmentu podtrzymującego pierwszej prowadnicy, przy czym podstawowym materiałem segmentu podtrzymującego jest stal i stal jest pokryta warstwą, węglika chromu na rowku, fig. 7 pokazuje ogólnie współdziałanie segmentu podtrzymującego pierwszej prowadnicy i koła przenoszącego drugiej prowadnicy z dyskiem danych podczas procesu ładowania, przy czym dysk danych jest zaciśnięty w rowkach koła przenoszącego i segmentu podtrzymującego, ale nie styka się z wewnętrznymi stronami rowków, a fig. 8 przedstawia rzut drugiego przykładu wykonania mechanizmu ładującego, przy czym pierwsza prowadnica i druga prowadnica zawierają koło przenoszące z rowkiem i mechanizm ładujący jest w położeniu wypychania, w którym dysk danych jest zaciśnięty w rowkach i jest przytrzymywany w stabilny sposób przez prowadnice, co umożliwia wyjęcie go przez użytkownika.

Na fig. 1 przedstawiono pierwszy przykład wykonania mechanizmu ładującego według wynalazku w położeniu wypychania. Mechanizm ładujący znajduje się w obudowie 1. Mechanizm ładujący służy do wsuwania dysku danych 2 do obudowy 1 wzdłuż liniowego toru ładowania 4 w pierwszym kierunku ładowania 5 i do wysuwania dysku danych 2 wzdłuż liniowego toru ładowania 4 w kierunku przeciwnym do pierwszego kierunku ładowania 5. Dysk danych 2 ma kołową krawędź 2a i kołowy otwór pozycjonujący 3 z brzegiem 3a. Obudowa 1 ma ściankę przednią 6a, ściankę tylną 6b, ścianki boczne 6c i 6d oraz płytkę dolną 6e i pokrywę 6f obudowy. Na płytce dolnej 6e w pobliżu ścianki bocznej 6c zamontowany jest trzpień obrotowy 8, wokół którego może się obracać pierwsze ramię obrotowe 7. Na płytce dolnej 6e w pobliżu ścianki bocznej 6d zamontowany jest trzpień 10, wokół którego może się obracać drugie ramię obrotowe 9. Pierwsze ramię obrotowe 7 posiada czop obrotowy 11 i segment podtrzymujący 12 mający rowek 13 jako pierwszą prowadnicę. Drugie ramię obrotowe 9 posiada czop obrotowy 14. Koło przenoszące 16 jest zamontowane na drugim ramieniu obrotowym 9, tak aby mogło się obracać wokół trzpienia 17. Koło przenoszące 16 ma rowek 18.

184 507

Silnik 19, którego wał 19a posiada ślimak 20, jest zamontowany na płytce dolnej 64 obudowy 1. Silnik 19 można napędzać w dwóch kierunkach. Za pomocą ślimaka 20 można napędzać koło zębate 21, które jest zamontowane obrotowo na trzpieniu 21 a przytrzymywanym przez płytkę dolną 6e. Koło zębate 21 zazębia się o koło zębate 22, które jest zamontowane obrotowo na trzpieniu 10 drugiego ramienia obrotowego 9. Drugie koło zębate 22 zazębia się o trzecie koło zębate 23, które jest zamontowane obrotowo na trzpieniu 10 drugiego ramienia obrotowego 9. Trzecie koło zębate zazębia się o zębaty pierścień 24 na kole przenoszącym 16. Tak więc koło przenoszące 16 można napędzać w dwóch kierunkach za pomocą silnika 19, wału 19a silnika, ślimaka 20, pierwszego koła zębatego 21, drugiego koła zębatego 22 i trzeciego koła zębatego 23.

Pręt sprzęgający 26 w kształcie litery T ma pierwszy rowek 27 sprzęgający się z prętem, który biegnie prostopadle do pierwszego kierunku ładowania 5, drugi pręt sprzęgający 28, który biegnie prostopadle do pierwszego kierunku ładowania 5, czop 29 pierwszego pręta sprzęgającego i czop 30 drugiego pręta sprzęgającego. Czop 29 pierwszego pręta sprzęgającego i czop 30 drugiego pręta sprzęgającego zaczepiają o rowek 31 wykonany w pokrywie obudowy 6f i biegnący w pierwszym kierunku ładowania 5. Czop 11 pierwszego ramienia obrotowego 7 zaczepia o rowek 27 pierwszego pręta sprzęgającego, a czop obrotowy 14 drugiego ramienia obrotowego 9 zaczepia o rowek 28 drugiego pręta sprzęgającego.

Pierwsze ramię obrotowe 7 jest naprężone wstępnie w kierunku wskazanym przez strzałkę 32 wokół trzpienia obrotowego 8 za pomocą nie pokazanej sprężyny. Drugie ramię obrotowe 9 jest naprężone wstępnie w kierunku wskazanym przez strzałkę 33 wokół trzpienia obrotowego 10 za pomocą nie pokazanej sprężyny. Możliwe jest także naprężenie wstępne tylko jednego z dwóch ramion obrotowych.

Tylna ścianka 6b obudowy 1 posiada dwa ograniczniki 34 i 35.

Boczna ścianka 6c obudowy 1 posiada prowadnicę pomocniczą 36. Ta pomocnicza prowadnica 36 ma dolną powierzchnię podtrzymującą 36a, która znajduje się w płaszczyźnie ładowania 25, oraz górną powierzchnię prowadzącą która znajduje się w płaszczyźnie ładowania 25. Płaszczyzna ładowania jest płaszczyzną w której dysk danych 2 jest wsuwany do urządzenia w pierwszym kierunku ładowania 1 i jest wyznaczony przez osie współrzędnych X-Y na fig. 1. Górna powierzchnia prowadząca 36b jest dłuższa niż dolna powierzchnia podtrzymująca 36a w pierwszym kierunku ładowania 5.

W położeniu wypychania pokazanym na fig. 1 użytkownik spowodował ręcznie zaczepienie dysku danych 2 w rowku 13 segmentu podtrzymującego 12 i rowku 18 koła przenoszącego 16. W tym celu użytkownik trzyma dysk danych 2 za krawędź 2a dysku danych 2 i za krawędź 3a otworu pozycjonującego 3. Trzymany w ten sposób dysk danych 2 jest przesuwany z położenia wypychania pokazanego na fig. 1 do położenia pośredniego z fig. 2. Podczas przesuwania z położenia wypychania pokazanego na fig. 1 do położenia pośredniego pokazanego na fig. 2 pierwsze ramię obrotowe 7 obraca się na trzpieniu 8, a drugie ramię obrotowe 9 na trzpieniu 10. Wymagana w tym celu siła obrotowa jest wywierana przez użytkownika. Dysk danych 2 jest następnie kierowany w bok przez rowek 13 segmentu podtrzymującego 12 po jednej stronie i przez rowek 18 koła przenoszącego 16 po drugiej stronie. Użytkownik nie dotyka powierzchni dysku danych 2.

W położeniu pośrednim mechanizmu ładującego pokazanym na fig. 2 dysk danych 2 wystaje z przodu 6a obudowy 1 mechanizmu ładującego na około 2/3 swojej średnicy. Jak pokazuje fig. 2, możliwe jest zamontowanie płytki sterowania 38 na przedniej ściance 6a obudowy 1. Płytka sterowania 38 może być na przykład płytką sterowania radia samochodowego, które zawiera urządzenie do nagrywania i/lub odtwarzania informacji na dysku danych 2. Otwór pozycjonujący 3 dysku danych 2 wystaje z przedniej strony 38a płytki sterowania 38. W konsekwencji użytkownik może przytrzymywać dysk danych 2 za krawędź 3a otworu pozycjonującego 3 i za krawędź 2a dysku danych 2 w położeniu pośrednim.

Gdy użytkownik włoży ręcznie dysk danych do obudowy 1 do położenia pośredniego, nie pokazanym wyłącznikiem włącza się zasilanie silnika 19 i mechanizm ładujący automatycznie kończy proces ładowania.

Wyłącznik może być na przykład wyłącznikiem mechanicznym albo wyłącznikiem optycznym (zaporą świetlną). Możliwe jest również uruchomienie silnika w momencie wcześniejszym.

184 507

Silnik 19 zaczyna się teraz obracać, napędzając koło przenoszące 16 zgodnie ze wskazówkami zegara poprzez wał 19a silnika, ślimak 20, pierwsze koło zębate 21, drugie koło zębate 22 i trzecie koło zębate 23. Koło przenoszące 16, obracające się zgodnie ze wskazówkami zegara, wywiera wtedy siłę styczną na krawędź 2a dysku danych 2 w rezultacie czego dysk danych 2, który jest przytrzymywany pomiędzy segmentem podtrzymującym 21 i kołem przenoszącym 16, jest automatycznie wsuwany obrotowo do obudowy 1 wzdłuż prostego toru ładowania 4. Pierwsze ramię obrotowe 7 obraca się wtedy wokół trzpienia 8, a drugie ramię obrotowe 9 wokół trzpienia 10.

Na fig. 3 przedstawiono mechanizm ładujący w położeniu wsuwania obrotowego, w którym dysk danych 2 został przesunięty aż do ograniczników 34 i 35 w pierwszym kierunku ładowania 5. Ramiona obrotowe 7 i 9 zostały odchylone od krawędzi dysku 2a za pomocą koła przenoszącego 16 i segmentu podtrzymującego 12 i dolna powierzchnia podtrzymująca 36a pomocniczej prowadnicy 36 nie działa już na dysk danych 2, tak więc za pomocą nie pokazanego mechanizmu opuszczającego, dysk danych 2 może zostać opuszczony wraz ze swoim otworem pozycjonującym 3 na urządzenie zaciskowe 40 obrotowej podstawy 41, pokazane na figurze, do nie pokazanego położenia odtwarzania. W tym nie pokazanym położeniu odtwarzania dysk danych 2 można obracać za pomocą obrotowej podstawy 41, którą można napędzać za pomocą nie pokazanych elementów napędowych i można odtwarzać informacje zapisane na dysku danych 2, na przykład dane muzyczne.

Przechodzenie z położenia pośredniego pokazanego na fig. 2 do położenia obrotowego wsuwania pokazanego na fig. 3 zostanie opisane szczegółowo poniżej.

Koło przenoszące 16, które obraca się zgodnie ze wskazówkami zegara, wywiera siłę styczną na krawędź 2a dysku danych 2, w rezultacie czego dysk danych 2, który jest podtrzymywany pomiędzy segmentem podtrzymującym 12 i kołem przenoszącym 16, jest obrotowo wsuwany do obudowy 1 wzdłuż prostego toru ładowania w pierwszym kierunku ładowania 5. Podczas ruchu z położenia pośredniego do położenia odtwarzania krawędź 2a dysku danych jest prowadzona częściowo przez pomocniczą prowadnicę 36, która jako trzecia prowadnica oprócz segmentu podtrzymującego 12 tworzącego pierwszą prowadnicę i koła przenoszącego 16 tworzącego drugą prowadnicę zapewnia lepsze prowadzenie dysku danych 2. W pierwszej części 42 pomocniczej prowadnicy 36, pokazanej na fig. 2 i 3, krawędź dysku danych 2 jest wtedy prowadzona zarówno przez dolną powierzchnię prowadzącą 36a pomocniczej prowadnicy 36, jak i górną powierzchnię prowadzącą 36b prowadnicy pomocniczej 36. W drugiej części 43 pomocniczej prowadnicy 36 dysk danych 2 jest prowadzony tylko przez górną powierzchnię prowadzącą 36b pomocniczej prowadnicy 36. Podczas ruchu dysku danych 2 w pierwszym kierunku ładowania wsuwanie obrotowe wzdłuż prostego toru ładowania uzyskuje się w ten sposób, że czop 29 pierwszego pręta sprzęgającego i czop 30 drugiego pręta sprzęgającego 30 są kierowane w pierwszym kierunku ładowania 5 w rowku 31 pokrywy obudowy. Proces ładowania w pierwszym kierunku ładowania 5 kończy się tym, że dysk danych 2 przylega do ograniczników 34 i 35 na tylnej ściance 6b obudowy 1. Gdy dysk danych 2 zostanie przesunięty do ograniczników 34 i 35 w pierwszym kierunku ładowania 5, nie pokazany mechanizm napędowy jest aktywowany w nie pokazany sposób, w którym mechanizm oddziałuje na pierwsze ramię obrotowe 7 w taki sposób, że ramię to odchyla się zgodnie ze wskazówkami zegara wokół trzpienia obrotowego 8 i na drugie ramię obrotowe 9 w taki sposób, że ramię to odchyla się przeciwnie do ruchu wskazówek zegara wokół trzpienia 10. W rezultacie rowek 18 koła przenoszącego 16 i rowek 13 segmentu podtrzymującego odłączają się od krawędzi 2a dysku danych 2. W tym położeniu dysk danych nie jest już prowadzony przez dolną powierzchnię podtrzymującą 36a pomocniczej prowadnicy 36. Umożliwia to opuszczenie dysku danych 2 na urządzenie zaciskowe 40 obrotowej podstawy 41 w nie pokazany sposób przez nie pokazany mechanizm opuszczający, w drugim kierunku ładowania 45 prostopadłym do płaszczyzny ładowania 25. Proces wyładowania jest dokładną odwrotnością procesu ładowania.

Na fig. 4 przedstawiono przekrój przez pierwszy przykład koła przenoszącego 16. Koło przenoszące 16 jest wykonane ze stali i ma okrężny rowek 18. Okrężny rowek 18 ma wewnętrzną powierzchnię okrężną 50. Na wewnętrznej powierzchni okrężnej 50 rowek 18 ma

184 507 wysokość wewnętrzną 51. Okrężny rowek 18 ma powierzchnię docisku 52 na górnej stronie i powierzchnię dociskU 53 na dolnej stronie. Powierzchnia docisku 52 ma kąt , nachylenia 52a względem płaszczyzny ładowania 25, a powierzchnia docisku 53 ma kąt nachylenia 53a względem płaszczyzny ładowania 25. Rowek 18 koła przenoszącego 16 z nachylonymi powierzchniami docisku 52 i 53 i wewnętrzną powierzchnią okrężną 50 ma w zasadzie kształt litery U.

Na fig. 5 przedstawiono przekrój przez drugi przykład koła przenoszącego 16. Koło przenoszące 16 zawiera podstawowy element 72 wykonany ze stali. Podstawowy profil 55 podstawowego elementu 72 może być wykonany z surowej stali, na przykład metodą toczenia. Stalowy profil podstawowy 55 elementu podstawowego 72 jest powleczony warstwą 56 węglika chromu w miejscu rowka 18. Warstwa 56 węglika chromu może być naniesiona na przykład przez naparowanie próżniowe. Możliwym procesem naparowywania próżniowego jest proces CVD (chemiczne naparowywanie próżniowe). Naparowana próżniowo warstwa 56 węglika chromu 56 jest równoległa do profilu podstawowego 55. Okrężny rowek 18 ma wewnętrzną powierzchnię okrężną 57 mającą wewnętrzną wysokość rowka 58. Okrężny rowek 18 ma nachyloną powierzchnię docisku 59 na stronie górnej i nachyloną powierzchnię docisku 60 po stronie dolnej. Nachylona powierzchnia docisku 59 ma kąt nachylenia 61 względem płaszczyzny ładowania 25, a nachylona powierzchnia docisku 60 ma kąt nachylenia 62 względem płaszczyzny ładowania 25.

Możliwe jest zastosowanie warstwy wolframowo-węglowo-wodorowej jako alternatywy dla warstwy 56 węglika chromu naparowanej próżniowo.

Na fig. 6 przedstawiono przekrój segmentu podtrzymującego 12. Segment podtrzymujący 12 zawiera element podstawowy 73 wykonany ze stali i mający profil podstawowy 63. Ten podstawowy profil 63 jest pokryty warstwą 64 węglika chromu w rowku 13. Okrężny rowek 13 segmentu podtrzymującego 12 ma wewnętrzną powierzchnię okrężną 65, mającą wewnętrzną wysokość rowka 66. Warstwa 64 węglika chromu została nałożona, na przykład, w procesie naparowania próżniowego i jest równoległa do podstawowego profilu 63 stali. Rowek 13 ma nachyloną powierzchnię docisku 67 po strome górnej i nachyloną powierzchnię docisku 68 po stronie dolnej. Nachylona powierzchnia docisku 67 ma kąt nachylenia 69 względem płaszczyzny ładowania 25, a nachylona powierzchnia docisku 68 ma kąt nachylenia 70 względem płaszczyzny ładowania 25.

Na fig. 7 przestawiono ogólnie współdziałanie koła przenoszącego 16 pokazanego na fig. 5, segmentu podtrzymującego 12 pokazanego na fig. 6 i dysku danych 2. Dysk danych 2 jest wykonany z poliwęglanu i ma pierwszą powierzchnię dyskową 2b, drugą powierzchnię dyskową 2c i okrężną krawędź 2d. Podczas procesu ładowania dysk danych 2 zaciska się w rowku 18 koła przenoszącego 16 i rowku 13 segmentu podtrzymującego 12. Pierwsza powierzchnia dyskowa 2b dysku danych 2 zaczepia o powierzchnię docisku 59 koła przenoszącego 16 i powierzchnię docisku 67 segmentu podtrzymującego 12. Druga powierzchnia dyskowa 2c dysku danych 2 zaczepia o powierzchmę docisku 60 koła przenoszącego 16 i o powierzchnię docisku 68 segmentu podtrzymującego 12. Wskutek nachylenia powierzchni docisku 59 i 60 koła przenoszącego 16 i powierzchni docisku 67 i 68 segmentu podtrzymującego 12 powierzchnie 2b i 2c dysku danych 2 i powierzchnie docisku odpowiednio 59, 67 i 60, 68 w zasadzie stykają się punktowo przy krawędzi dysku 2a. Zwykle żadne informacje nie są przechowywane na dysku danych w obszarze krawędzi dysku 2a. Obszar dysku danych 2, w którym przechowuje się informacje, nie styka się ani z rowkiem 18 koła przenoszącego 16 ani z rowkiem 13 segmentu podtrzymującego 12, co wyklucza uszkodzenie tych obszarów dysku danych 2, na których zapisane są informacje. Podczas ładowania zewnętrzna krawędź 2d dysku danych 2 nie jest dotykana ani przez wewnętrzną powierzchnię okrężną 57 koła przenoszącego 16 ani przez wewnętrzną powierzchnię okrężną 65 segmentu podtrzymującego 12. Wewnętrzna wysokość 58 rowka koła przenoszącego 16 i wewnętrzna wysokość 66 rowka segmentu podtrzymującego 12 są tak dobrane, aby były mniejsze od grubości 71 dysku danych 2.

Kąty nachylenia 61 i 62 odpowiednich powierzchni docisku 59 i 60 koła przenoszącego 16 są w zakresie pomiędzy 3° i 7°. Kąty nachylenia 69 i 70 odpowiednich powierzchni docisku 67 i 68 segmentu podtrzymującego 12 są w zakresie pomiędzy 4° i 8°. Dzięki tym małym ką184 507 tom nachylenia można wywierać duże siły normalne na powierzchnie 2b i 2c dysku danych 2 za pomocą powierzchni docisku, odpowiednio 59, 60 oraz 67, 68. Zapewnia to efektywne zaciskanie.

Węglik chromu ma bardzo dużą twardość, która może osiągać ponad 800 DPN (twardość według Vickersa). Współczynnik sprężystości węglika chromu jest bardzo duży i może uzyskiwać wartości ponad 300 GPa. Duża twardość warstwy 56 węglika chromu koła przenoszącego 16 i warstwy 64 węglika chromu segmentu podtrzymującego 12 powoduje, że warstwy 56 i 64 węglika chromu i powierzchnie 2b i 2c dysku danych 2 zużywają się w bardzo małym stopniu. Ponieważ węglik chromu bardzo dobrze przylega do‘ poliwęglanu, występują bardzo duże statyczne siły tarcia pomiędzy powierzchniami 2b i 2c dysku danych i powierzchniami docisku, odpowiednio 59, 60 oraz 67, 68. Współczynnik sprężystości warstw 56 i 64 węglika chromu jest znacznie większy od współczynnika sprężystości dysku danych 2 z poliwęglanu. W rezultacie powierzchnie 2b i 2c dysku danych 2 częściowo zaczepiają o powierzchnie docisku, odpowiednio 59, 60 oraz 67, 68, powodując przez to zaczepienie wskutek tarcia pomiędzy dyskiem danych 2 i warstwami węglika chromu 56 i 64. Maksymalna szorstkość powierzchniowa Rt powierzchni docisku 59, 60 i 67, 68 leży w zakresie pomiędzy 2 pm i 15 pm, a przeciętna szorstkość w zakresie pomiędzy 0,2 pm i 1,5 pm.

Dzięki nachylonym powierzchniom docisku 59, 60 i 67, 68 mechanizm ładujący może ładować dyski danych 2 o różnych grubościach 71.

Na fig. 8 przedstawiono drugi przykład wykonania mechanizmu ładującego w położeniu wypychania. Poza konstrukcją pierwszej prowadnicy, ten drugi przykład wykonania jest identyczny z pierwszym przykładem wykonania.

Pierwsze ramię obrotowe 7 posiada koło przenoszące 75 jako pierwszą prowadnicę, zamontowane tak, aby mogło się obracać wokół trzpienia 76. Koło przenoszące 75 ma rowek 77. Silnik 78, którego wał 78a posiada ślimak 79, jest zamontowane na płytce dolnej 6e obudowy 1. Silnik 78 można napędzać w dwóch kierunkach. Za pomocą ślimaka 79 można napędzać koło zębate 80, które jest zamontowane obrotowo na trzpieniu 80a przytrzymywanym przez płytkę dolną 6e. Koło zębate 80 zazębia się o koło zębate 81, które jest zamontowane obrotowo na trzpieniu 8 drugiego ramienia obrotowego 7. Koło zębate 81 zazębia się o koło zębate 82, które jest zamontowane obrotowo na trzpieniu 82a pierwszego ramienia obrotowego 7. Koło zębate 82 zazębia się o zębaty pierścień 83 na kole przenoszącym 75. Tak więc koło przenoszące 75 można napędzać w dwóch kierunkach za pomocą silnika 78, wału 78a silnika, koła ślimakowego 79, pierwszego koła zębatego 80, koła zębatego 81 i koła zębatego 82.

Geometryczne wymiary rowka 77 koła przenoszącego 75 pierwszej prowadnicy i rowka 18 koła przenoszącego 16 drugiej prowadnicy są dokładnie takie same. Koło przenoszące 75 pierwszej prowadnicy i koło przenoszące 16 drugiej prowadnicy obracają się w przeciwnych kierunkach z tą samą szybkością obrotową, w rezultacie czego dysk danych 2 jest wkładany i wyjmowany z urządzenia bez obracania.

Proces ładowania z położenia wypychania do położenia pośredniego i położenia obrotowego wsuwania jest podobny do pierwszego przykładu wykonania.

184 507

6e,6f

6b

V trn.1

y

Fig.2

35

6b 6?)

Fig.3 y25-

X

184 507

68 65

Fig.6

184 507 οο ir>

CM

184 507

Fig.8

184 507

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 4,00 zł.

Claims (13)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Mechanizm ładujący do ładowania i wyładowywania dysku danych do i z urządzenia technologii informacyjnej, w którym pierwsza prowadnica i druga prowadnica, z których każda ma rowek, są przeznaczone dla krawędzi dysku, druga prowadnica posiada napędzane obrotowe koło przenoszące, które obrotowo wsuwa dysk danych do urządzenia i obrotowo wysuwa go z niego dla celów ładowania i wyładowywania, znamienny tym, że pierwsza prowadnica i druga prowadnica (16) są podparte ruchomo, przy czym rowek (13) pierwszej prowadnicy i rowek (18) drugiej prowadnicy mają powierzchnię docisku (52, 53, 59, 60, 67, 68), która jest nachylona względem płaszczyzny ładowania (25), ponadto rowek (13) pierwszej i rowek (18) drugiej prowadnicy mają powierzchnię wewnętrzną (50, 57, 65) w zasadzie prostopadłą do płaszczyzny ładowania (25), a odpowiednia wewnętrzna wysokość rowka (51, 58, 66) jest tak dobrana, że jest mniejsza od grubości (71) dysku danych (2), a zewnętrzna krawędź (2d) dysku danych (2) nie styka się z wewnętrznymi powierzchniami (50, 57, 65) rowków (13,18) podczas procesu ładowania.
2. 2. Mechanizm ładujący według zastrz. 1, znamienny tym, że rowek (13) pierwszej prowadnicy i rowek (18) drugiej prowadnicy mają powierzchnię docisku (52, 53, 59, 60, 67, 68), która jest nachylona względem płaszczyzny ładowania na górnej stronie i dolnej stronie rowka (13,18).
3. 3. Mechanizm ładujący według zastrz. 1, znamienny tym, że jest dostosowany do zaciśnięcia dysku danych (2) w rowkach (13,18) pierwszej prowadnicy i drugiej prowadnicy (16).
4. 4. Mechanizm ładujący według zastrz. 1, znamienny tym, że w położeniu wypychania dysk danych jest usuwalny z rowków (13, 18) pierwszej prowadnicy i drugiej prowadnicy (16) pod działaniem minimalnej siły 0,7 N, w kierunku wypychania.
5. 5. Mechanizm ładujący według zastrz. 2, znamienny tym, że kąty nachylenia powierzchni docisku (69, 70) pierwszej prowadnicy leżą w zakresie pomiędzy 4° i 8°, a kąty nachylenia (52a, 53a, 61, 62) powierzchni docisku drugiej prowadnicy (18) leżą w zakresie pomiędzy 3° i 7°.
6. 6. Mechanizm ładujący według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszą prowadnicę stanowi segment podtrzymujący (12).
7. 7. Mechanizm ładujący według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszą prowadnicę stanowi koło przenoszące (75) napędzane obrotowo.
8. 8. Mechanizm ładujący według zastrz. 1, znamienny tym, że współczynnik sprężystości powierzchni docisku (52, 53, 59, 60, 67, 68) jest większy od współczynnika sprężystości dysku danych (2), a powierzchnia dysku danych (2) jest związana z powierzchniami docisku (52, 53, 59, 60, 67, 68) siłą tarcia wywołaną przez docisk dysku danych (2) do powierzchni docisku (52, 53, 59, 60, 67, 68) oraz szorstkość powierzchni docisku (52, 53, 59, 60, 67, 68).
9. 9. Mechanizm ładujący według zastrz. 1, znamienny tym, że podstawowym materiałem koła przenoszącego (18) jest stal, przy czym stal jest pokryta warstwą (56) węglika chromu przynajmniej na powierzchniach docisku (59, 60).
10. 10. Mechanizm ładujący według zastrz. 1, znamienny tym, że podstawowym materiałem koła przenoszącego (18) jest stal, przy czym stal jest pokryta warstwą (56) wolframowo-węglowo-wodorową przynajmniej na powierzchniach docisku (59, 60).
11. 11. Mechanizm ładujący według zastrz. 1, znamienny tym, że podstawowym materiałem pierwszej prowadnicy jest stal, przy czym stal jest pokryta warstwą (64) węglika chromu albo warstwą wolframowo-węglowo-wodorową przynajmniej na powierzchniach docisku (67, 68).
12. 12. Mechanizm ładujący według zastrz. 1, znamienny tym, że maksymalna szorstkość powierzchniowa Rt powierzchni docisku (52, 53, 59, 60, 67, 68) mieści się w zakresie pomiędzy 2 pm i 15 μ m, a średnia arytmetyczna szorstkość w zakresie pomiędzy 0,2 pm i 1,5 pm.

    184 507
13. 13. Mechanizm ładujący według zastrz. 9 albo 10, albo 11, znamienny tym, że warstwa (56, 64) węglika chromu albo warstwa wolframowo-węglowo-wodorowa (56, 64) stanowi warstwę naparowaną próżniowo.