Isparta

Kadın ve göç olgusunun bir arada yer aldığı ve kadının göç sürecinde yaşadığı zorlukları anlatan bir kitaptır.

Kadınlara göre istihdam politikalarının eksikliği ve yetersiz sosyal politikaların olduğu, devletin vatandaşlar için meslek edindirme konusunda eksik olduğu, barınma, eğitim ve sağlık hizmetlerini yeterince sağlanmadığı görülmüştür. Ayrıca kadınlara göre yine yoksulluğa neden olan önemli unsurların başında göç sorunu ve kader geldiği, sosyal yardım alan kişilerin mutlaka yoksul olması gerektiği, ancak sosyal yardımların insanları tembelleştirdiği, yoksul insanların sosyal yardımlardan memnun oldukları ve sosyal yardımların yoksulları çalışmaktan alıkoyduğu bulunmuştur.

Bu çalışmamızda 3 Ekim Cumartesi gününü 4 Ekim Pazar gününe bağlayan gece saat 22:07:02'de merkez üssü Burdur'un Halıcılar/Sala Köyü olan depremde büyük can kayıpları ile hasarların yaşandığı Burdur ve Isparta ile ilgili iki hatırata yer verdik. Hatıratın biri Burdurlu Mahmut Efendi’ye diğeri Ispartalı Böcüzade Süleyman Sami Efendi’ye aittir.
Burdurlu Mahmud Efendi’nin hayatı hakkında bir bilgiye ulaşamadık. Kendisinin yazmış olduğu ve “Safahat-ı Hayat” ismini verdiği defter, Burdur’un 1914 ile 1925 yılları arasındaki tarihine az da olsa ışık tutmaktadır.
Böcüzâde Süleyman Sami Efendi: 17 Ocak 1852'de Isparta'da dünyaya gelmiştir. Babası Hacı Hasan Baş Ağazâde Hacı Hasan Efendi’dir. Hafız ve hattat olmuştur. Isparta Rüşdiyesi’ni bitirmiştir. 17 yaşında ikinci Tahrirat Kalemi Mümeyyizi olarak girdiği devlet hizmetinde hep Isparta'da kalmış, sırasıyla Meclis İdare İkinci Kâtipliği, Rüşdiye Mektebi Hat Muallimliği, Meclis Baş Kâtipliği, Bidâyet Mahkemesi azalığı, Isparta Evkaf Müdürlüğü görevlerini yapmış, 8 yıldan daha fazla süreyle de Isparta Riyâset-i Meclis-i Belde (Belediye Başkanı) olmuştur. II. Meşrutiyet'in ilanı ile Isparta mebusu seçilerek Meclis-i Mebusan‟a girmiştir. 1911’de emekliliğini isteyerek görevinden ayrılmıştır. Daha önce hazırlıklarını yaptığı “Isparta Tarihi” adlı eserini de bu dönemde tamamlamıştır. 30 Mayıs 1932’de Isparta’da 82 yaşında vefat etmiştir.

Özet Isparta, Pisidya Bölgesi'nin batı, kuzey ve güneyinde yer alan komşu kültürlerle iletişimini sağlayabilecek önemli bir konuma sahiptir. Isparta'da Mehmet Özsait'in 1970'li yılların ortasından bu yana büyük bir titizlikle sürdürdüğü yüzey araştırmaları ile Harmanören Nekropolü ve Pisidya Antiokheia'sında yürütülenler dışında sistematik arkeolojik kazının bulunmaması bölge kültür tarihi hakkındaki bilgilerimizin sınırlı kalmasına yol açmıştır. Bu nedenle tüm Pisidya'da geçerli olduğu gibi Isparta'da da bilimsel arkeolojik kazı ve yüzey araştırma sayısını ivedilikle artırmak gereklidir. Bunun yanı sıra Isparta Müzesi gibi bölge kentlerinde bulunan müzelerin envanterinde yer alan kazı ve yüzey araştırması yanı sıra diğer yollarla edinilmiş eserlerin incelenmesi ve yayınlanarak bilim dünyasına tanıtılması da büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı Isparta Müzesi'nden bir grup bronz eseri incelemek, tarihlendirmek ve tanıtarak kentin kültür tarihine yönelik yapılacak araştırmalara bir nebze de olsa katkıda bulunmaktır. Çalışmamızda incelenen Isparta Müzesi'ne ait 10 parça metal eser M.Ö. 8. yüzyıldan Bizans Çağı'na kadar değişen dönemlere tarihlendirilmiş olması Isparta'nın yalnızca Demir Çağ buluntuları açısından değil Klasik Çağ buluntuları için de büyük potansiyele sahip olduğunu göstermektedir. Abstract Isparta is located between the northern and eastern borders of Pisidia Region. The geopolitical position of Isparta has great importance in providing cultural communication with the western, northern and southern neighbors of Pisidia. There are only two systematic excavation and some field survey in Isparta. The surveys has been carried out with great care by Mehmet Özsait, since the middle of the 1970s. Our knowledge about the cultural history of Isparta is limited with data originated from excavations at Necropolis of Harmanören, Antioch of Pisidia and some field surveys. Therefore, it is necessary to increase the number of scientific archaeological excavations and surveys in Isparta. In addition, it is greatly important to publish small findings from Isparta Museum in order to understand the cultural history of the region. The aim of this article is to study, date and introduce a group of bronze objects from Isparta Museum and consequently contribute to the cultural history of the city. 10 bronze objects from Isparta Museum studied in this article are dated to the period between 8th. century B.C. and Byzantine Period. It indicates that Isparta has a great potential not only in Iron Age, but also during Classical Ages.

Bu makalenin amacı Türkiye'de mültecilere yönelik yerleşim politikalarının tarihselliği temelinde uydu kent uygulamasının özgünlüğünü tartışmaktır. 1950'li yıllarda başladığı belirtilen ancak özgün ve yaygın uygulama modeli olarak 2000'li yıllarda 20 civarında kent ile başlayan uydu kentlerin sayısı 2011'de 51'e, günümüzde ise 62'ye kadar yükselmiştir. Uydu kentlerin en önemli özelliği, küçük/orta ölçekli kentler olmasıdır. Isparta, Burdur, Konya ve Denizli gibi görece muhafazakâr Anadolu kentlerindeki bu uygulama ile toplumsal kontrolün hızlı ve denetlenebilir niteliği, kamusal güvenlik kurumları aracılığıyla da işlevselleştirilmektedir. Bu bağlamda mültecilerin ontolojik güvenliği daha belirlenebilir olmakta, kentlerde kentin mekânsal sıkışmışlığı ve yerel halkın benzeşikliği, gelen mültecilerin sosyal ve kamusal-asayiş kontrolünü kolaylaştırmaktadır. Özellikle mültecilerin ırk, tensel ve inanç farklılıkları yerel toplumsal ilişkilerde daha görünür olmakta, toplumsal farklılaşmalar yeni çatışma alanlarını öne çıkarmaktadır. Bu makalede, Isparta örneğinde, uydu kent uygulaması 2014 yılında tamamlanan saha çalışmasının ve Isparta'da yapılan diğer mülteci araştırmalarının bulguları ışığında, güvenlik sorunsalı temelinde tartışılmaktadır.

Isparta is located between the northern and eastern borders of Pisidia Region. The geopolitical position of Isparta has great importance in providing cultural communication with the western, northern and southern neighbors of Pisidia. There are only two systematic excavation and some field survey in Isparta. The surveys has been carried out with great care by Mehmet Özsait, since the middle of the 1970’s. Our knowledge about the cultural history of Isparta is limited with  data originated from excavations at Necropolis of Harmanören, Antioch of Pisidia and some field surveys. Therefore, it is necessary to increase the number of scientific archaeological excavations and surveys in Isparta. In addition, it is great importance to publish small finds from Isparta Museum in order to understand the cultural history of the region. The aim of this article is to study, date and introduce a group of bronze object from Isparta Museum and consequently contribute to the cultural history of the city.
10 bronze objects from Isparta Museum studied in this article, are dated to the period between 8th. century B.C. and Byzantine Period. It's indicate that Isparta has a great potential not only in Iron Age, but also during Classical Ages.
Isparta, Pisidya Bölgesi'nin batı, kuzey ve güneyinde yer alan komşu kültürlerle iletişimini sağlayabilecek önemli bir konuma sahiptir. Isparta'da Mehmet Özsait'in 1970'li yılların ortasından bu yana büyük bir titizlikle sürdürdüğü yüzey araştırmaları ile Harmanören Nekropolü ve Pisidya Antiokheia'sında yürütülenler dışında sistematik arkeolojik kazının bulunmaması bölge kültür tarihi hakkındaki bilgilerimizin sınırlı kalmasına yol açmıştır. Bu nedenle tüm Pisidya'da geçerli olduğu gibi Isparta'da da bilimsel arkeolojik kazı ve yüzey araştırma sayısını ivedilikle artırmak gereklidir. Bunun yanı sıra Isparta Müzesi gibi bölge kentlerinde bulunan müzelerin envanterinde yer alan kazı ve yüzey araştırması yanı sıra diğer yollarla edinilmiş eserlerin incelenmesi ve yayınlanarak bilim dünyasına tanıtılması da büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı Isparta Müzesi'nden bir grup bronz eseri incelemek, tarihlendirmek ve tanıtarak kentin kültür tarihine yönelik yapılacak araştırmalara bir nebze de olsa katkıda bulunmaktır.
Çalışmamızda incelenen Isparta Müzesi'ne ait 10 parça metal eser M.Ö. 8. yüzyıldan Bizans Çağı'na kadar değişen dönemlere tarihlendirilmiş olması Isparta'nın yalnızca Demir Çağ buluntuları açısından değil Klasik Çağ buluntuları için de büyük potansiyele sahip olduğunu göstermektedir.

Teknolojinin gelişimiyle yeni iletişim araçlarından biri olarak karşımıza çıkan internet, günümüzde habercilik alanında bir dönüşüm süreci başlatmıştır. Haberciliğin dijitalleşmesi olarak adlandırılan bu süreç; yayın mecralarında, ekonomik giderlerde, habercilik pratiklerinde, çalışanların nitelikleri ve okuyucu kitlesinde değişiklikleri beraberinde getirmektedir. Böylece haber içeriğinde yumuşama, haber dilinde sadeleşme ve haber başlığı ile haber metni arasında tutarlılığın arka plana atıldığı ‘tık odaklı gazetecilik’ gibi farklı kavramlar ortaya çıkmaktadır. Araştırmanın amacı, dijital haberciliğe dönüşümün yaşandığı günümüzde yerel basının bu süreci nasıl algıladığı ve yönettiğini ortaya koymaktır. Araştırma verileri yarı yapılandırılmış derinlemesine görüşme tekniği ile toplanmıştır. Araştırmanın sınırlılıkları Isparta yerel basınını kapsamakta olup; bu ilde yayımlanan 5 yerel basılı gazete ve 2 yerel internet haber sitesi ile görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Deşifre yöntemi ile yazılı metin formuna çevrilen görüşmeler, “ekonomik boyut, hukuksal boyut, teknik donanım ve altyapı, insan kaynakları, gazete sahibinin liderlik tutumu, gazete sahibinin mesleğe bakış açısı” temaları çerçevesinde betimsel analiz yöntemi kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırma bulgularına göre dijitalleşme sürecine mesafeli duran gazeteler; internet gazeteciliğini denetleyen yeterli hukuksal altyapının bulunmadığını, sosyal medya yönetiminin doğru yapılmadığı takdirde itibarlarına zarar verebileceğini, internet gazeteciliğine geçişin ekonomik olarak pek de fayda etmeyeceğine yönelik inançlarını paylaşmışlardır. Bu gazeteler, dijitalleşmeyi bir çeşit risk olarak gördüklerini; gazeteciliğin geleneksel anlamda yapılması gerektiğini belirtmişlerdir. Dijitalleşme sürecine girmiş olan gazeteler ise; maliyetlerinde azalma, daha fazla okuyucuya ulaşma, reklam gelirlerinde artma gibi faydalar sağladıklarını belirtirken öte yandan da okuyucular ile eskisi kadar yakın bağlar kuramadıklarına dikkat çekmişlerdir.

Akdeniz Bölgesinin batısında, Göller Yöresinin en kuzeyinde yer alan Yalvaç, Isparta ilinin Merkez’den sonraki en büyük ilçesidir. Kentin köklü bir tarihî ve kültürel geçmişe sahip olduğu bilinmektedir. Bu yazıda, Türkiye’deki üniversitelerde yapılmış, Yalvaç’ı konu edinen lisansüstü çalışmaların alanlarına göre tasnif edilerek kayıt altına alınması amaçlanmıştır. Bu sayede, Yalvaç’la ilgili herhangi bir konuda araştırma yapacak olanların kent hakkında bugüne dek yapılmış lisansüstü tezlere çabucak ulaşmaları sağlanmak istenmiştir. Yalvaç hakkında yapılmış çalışmalar elbette lisansüstü tezlerle sınırlı değildir. Kenti konu alan çok sayıda çalışma (kitap, bilimsel makale, bildiri, gazete makaleleri vb.) mevcuttur ve bu çalışmalar başka bir yazının konusu olmaya elverişlidir.
Çalışma hazırlanırken tarama modeli benimsenmiş, öncelikle konuyla ilgili yapılmış herhangi bir yayın olmadığı tespit edilmiştir. Çalışmada kaynak olarak Yükseköğretim Kurulunun (YÖK) ‘Tez Merkezi’ veri tabanı esas alınmış, bunun yanında kısmen de olsa SOBİAD Atıf Dizininden istifade edilmiştir. Yalvaç hakkındaki lisansüstü çalışmalar -yararlanmayı kolaylaştırmak için- içeriklerine göre tasnif edilmiş ve yazar soyadı esasıyla alfabetik olarak sıralanmıştır. Tezler bu bağlamda; ‘Fen Bilimleri’, ‘Sosyal ve Beşerî Bilimler’ ve ‘Sağlık Bilimleri’ başlıkları altında toplanmıştır. İlave olarak yine YÖK’ün veri tabanındaki “Hazırlanmakta Olan Tezler” bölümünde kayıtlı bulunan ve henüz devam eden çalışmalar da tasnifin sonuna eklenmiştir. Bu künyelerin dışında tezlerle ilgili çeşitli değerlendirmelerde bulunulmuş ve çalışmaların alanları, düzeyleri, yılları, yapıldıkları üniversiteler gibi konularda istatistiksel veriler sunulmuştur.

A group of 110 metal artifacts from Isparta Museum were treated in the conservation laboratories of Ankara University, Başkent Vocational School (Object Conservation Program) between 2010 and 2014, which of 14 consisting copper-alloy axes, daggers, a spearhead and an arrowhead compose the subject material of this article. 
Although there is at least one systematic excavation of prehistoric times in all of the neighbouring provinces of Isparta, there are no such researches in the city. Therefore, our knowledge about the cultural history of Bronze Age  Isparta is limited with  data originated from an Early Bronze Age necropolis in Harmanören and some field surveys. As the surveys carried out by Mehmet Özsait in Isparta indicate, the number of finds that belong to the Early Bronze Age I (about 3200-2700 B.C.)  and  II (about 2700-2400 B.C.) settlements  are much bigger than those of the Middle Bronze Age (1900/1800-1650 B.C.) and Late Bronze Age (1650-1200 B.C.), and these settlements are spread over a wider area. As there are very few artifacts with stratigraphic context, it is valuable to publish these small finds from Isparta Museum in order to understand the Bronze Age history of the city.  The aim of this article is to study, date and introduce a group of fourteen Cu-alloy weapons and consequently contribute to the Middle and Late Bronze Age cultural history of Isparta.
Results of the past surveys and  archaeological excavations  indicate that the Bronze Age settlements are located at the southwest, north and northwest of Isparta and almost which of all produce Early Bronze Age finds, whereas only a few of them yield objects dated to Middle or Late Bronze Age. The map which is created under the light of information gained from these surveys and excavations clearly demonstrates this situation (fig.1). Sixty seven of the total sixty eight find spots in this map have produced Early Bronze Age materials, whereas only seven of them (Atabey-Göndürle Höyük, Büyükgökçeli-Findos Höyük, Eğridir Höyük, Gelendost Höyük,  Gelendost-Akmescit , Gelendost-İskele Höyük and Şarkikaraağaç-Arak) are dated to the Middle and Late Bronze Ages.
Fourteen of the bronze objects studied in this article,  are dated to the period between late third milennium and late second millenium B.C. which indicates that Isparta has a great potential not only in Early Bronze Age, but also during the Middle and Late Bronce Ages. And it is very likely that future excavations in this district will produce more accurute information that will attest the conclusions reached in this article.

In this study where the lichen biodiversity of Gölcük Nature Park and its surroundings in Isparta province located in the northwestern part of Mediterranean Region of Turkey is assessed, a list of 189 lichenized fungi species (192 taxa) is reported. The most frequent 3 species in the study area are Melanohalea exasperata, Anaptychia ciliaris and Lecidella elaeochroma. Distribution of lichenized fungi depending on the substrate, respectively, is (41.67%) epiphytic, (36.56%) saxicolous, (14.52%) terricolous, (3.76%) muscicolous and (3.49%) lichenicolous. On a morphological basis, the crustose lichen taxa predominate in the area with 55.50% percentage, followed by the foliose (25.13%) and the squamulose (7.85%) taxa, while the leprose taxa are the fewest. Among the identified taxa, 73 species are firstly recorded for the research area and Isparta province. Diplotomma pharcidium (Ach.) M. Choisy, Flavoplaca granulosa (Müll. Arg.) Arup, Frödén & Søchting, and Miriquidica pycnocarpa (Körb.) are three new records for Turkish Lichen Mycota.

ÖZET Kırsal ve kültürel turizm arakesitinde yer alan gül hasatı turizmi faaliyetleri, alışılmış turizm türleri dışında kalan kimliği, belli bir coğrafyaya ait olması ve kendine özgü mekanları ile her geçen gün önemi artmaya devam eden turizm türlerinden biri olmuştur. Bu bağlamda gülün yetişme koşullarına uygun nadir yörelerden biri olan Isparta Gönen ilçesine bağlı Güneykent kasabası, gül hasatı turizmi kapsamında gülcülük faaliyetlerinin yoğun olarak gerçekleştiği bir yer olarak, güle verdiği önemle ön plana çıkmıştır. Çalışmanın amacı; gülcülük faaliyetlerinin mekânsal yansımalarını ortaya koymak, turizm faaliyetlerinin gerçekleştiği mekânlardaki eksiklikleri tespit ederek çözüm önerileri sunmak ve böylece mekânların sürdürülebilirliğini sağlamanın yanı sıra turizm faaliyetlerinin daha etkin ve nitelikli bir şekilde gerçekleşmesini sağlamaktır. Turizm faaliyetlerine konu olan bu mekânların mevcut durumları yerinde gözlem ile tespit edilmiş, şematik çizimleri yapılmış, mekânlar fotoğraflama tekniği ile belgelenmiştir. Elde edilen bulgular değerlendirildiğinde turizm kapsamında yer alan mekânların yeterince deneyimlenemediği gözlemlenmiş, mekânlardaki niceliksel ve niteliksel sorunlar tespit edilmiştir. Bu bağlamda turizm faaliyetlerinin daha etkin gerçekleşmesi amacıyla mekânsal çözüm önerileri getirilerek turizm rotası önerisi sunulmuştur. Çalışma, turizm kapsamında yer alan mekânların ve turizm faaliyetlerinin sürdürülebilirliği açısından önem taşımaktadır. SUMMARY Rose harvest tourism activities in the intersection of rural and cultural tourism have become one of the types of tourism that continues to increase day by day with its identity other than the usual tourism types, belonging to a certain geography and unique places. In this context, Güneykent town of Isparta Gönen district, which is one of the rare regions suitable for rose growing conditions, has come to the forefront with

Öz Antik çağlardan günümüze kadar gelen ve eski adı kaynaklarda "Seperde", "Sparda", "İsparada" ola-rak geçen Isparta; XV. ve XVI. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu'nda Hamid Sancağı'na bağlı merkez kaza konumundaydı. Bu çalışmada Isparta kazasının kaydedildiği 1478, 1522 ve 1568 yıllarına ait üç adet mufassal tapu tahrir defteri ışığında kazanın "nüfus" ve "yerleşme" yapısı incelenmeye çalışıla-cağı gibi özellikle nüfus durumunun yerleşmeye olan etkisi de irdelenecektir. Abstract Isparta which has been known since ancient times and referred as "Seperde" or "Sparda" or "Isparada" in the sources; was the centre town of Hamid Sanjak in the Ottoman Empire in XV. and XVI. century. In this study, the "population" and "settlement" structure of the town will be examined in the light of the three mufassal deed tahrir registry of 1478, 1522 and 1568, in which the Isparta Town was recorded, and the impact of the population situation on settlement will be examined as well.

Özet: Anadolu kültürünün temel yapı taşlarından birisini oluşturan Tahtacıların günümüz kent mekânları içerisinde yaşadığı sorunlar önemli bir tartışma alanını oluşturmaktadır. Tahtacı gruplarının kırsal mekânlarla bütünleşik olan tarihsel imgelerinin kent mekânlarındaki görünümü 'ağaç-eri', 'göçebe' ya da 'yarı göçebe' tanımlamalarının oldukça uzağında bulunmaktadır. Zaman ve mekân boyutunda Tahtacıların sosyal örgütlenme kalıplarının yaşadığı değişimlere paralel olarak ortaya çıkan yeni yaşam pratikleri, Tahtacı kimliği ve kültürünün farklı formlar çerçevesinde değerlendirilmesini gerekli kılacak niteliktedir. Tahtacı gruplarıyla şimdiye kadar yoğun olarak yapılmış köken ve dini pratikleri içeren çalışmaların ötesinde ele alınan bu makalede, Isparta Turan mahallesinde ikamet eden Tahtacıların bugünkü sosyal durumları mekân algısı üzerinden irdelenmektedir. Tahtacı kültürü ve kimliğinin sözlü kültürün aktarımında yaşadığı sorunlar yanında, kent mekânı içerisindeki sıkışmışlık ve zorunlu dağılmışlık halinin ortaya çıkardığı sosyal görünümler çalışmanın temel sorgu alanlarıdır. Çalışmada mekân, kültür ve kimlik ilişkisinin yeni kurguları ve formları sosyolojik perspektiften irdelenmektedir. Abstract: The problems encountered in today's urban spaces by Tahtacis, who are one of the major building blocks of Anatolian culture, constitute a significant field of discussion. In urban spaces, the historical images of Tahtaci groups that are integrated with rural spaces seem quite far from the descriptions of 'agaceri', 'nomad' or 'semi-nomad'. The new practices of life emerged parallel with the changes which social organisation models of Tahtacis have gone through in terms of time and space require an evaluation of Tahtaci identity and culture within the frame of different forms. This article which is beyond the previous studies concerning Tahtaci groups about ethnicity and religious practices analyses the current social condition of Tahtacis who live in Isparta Turan district in terms of perception of space. Beside the problems that Tahtaci culture and identity have in the transmission

Su, canlı yaşamın varlığı açısından vazgeçilmez bir unsurdur. Dolayısıyla insanlık için suyun tedariki, temini ve depolanması elzem konulardandır. Bu anlamda insanlığın mimarlık tarihi serüveninde su mimarisi önem arz eden alanlardan olmuştur. Su ile ilişkili yapılar tarih öncesi çağlardan bu yana toplumlar için önemli olmuş, toplumların; sosyal, kültürel ve ekonomik gelişimleri açısından ön planda yer almıştır. Özellikle suyun depolanmasını sağlayan sarnıçlar, yıl içerisinde kurak geçen dönemlerin atlatılması açısından önemlidir. Konumuzu oluşturan, Hacı Emin, Hacı Hüseyin ve Hasan Hüseyin sarnıçları Isparta İlinin Keçiborlu İlçesine bağlı Senir Kasabası ile Kuyucak Köyü yakınlarında bulunmaktadır. Bu sarnıçlardan Hacı Emin ve Hasan Hüseyin, dikdörtgen planları ve tonoz örtüleri ile benzerlik gösterirken, Hacı Hüseyin
sarnıcı kareye yakın planı ve sekizgen kasnaklı kubbe örtüsüyle farklı bir mimari kuruluş sergilemektedir. Sanat tarihi, arkeoloji ve mimarlık tarihi alanlarında, akademik yazında antik dönem sarnıçları genişçe bir yer bulmuş ancak Türk döneminde inşa edilen sarnıçlar yeterince ele alınmamıştır. Bu bağlamda, burada tanıtılacak ve mimari yönden tartışılacak olan bu yapıların, akademik literatüre mütevazı da olsa bir katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

The field work carried out in the 2018-2019 academic year, in four villages of Ardıçlı, Çukurören, Kuyucak and İncesu of Isparta Keçiborlu district. In our rural area study, which is the subject of the graduation thesis, is aimed to examine the social cultural status, economic diversity, and living styles of these villages. The aim of the study is to make a village monograph.

The study, which was carried out between 11.07.2018-09.08.2018, in teams of 4 and 3 people each with a 14-person team considering the village population. The research preparation phase consists of 3 stages: the creation of a research plan and the collection and interpretation of data. The data obtained as a result of the 30-day observations were first passed through the control phase and these data were analyzed and turned into statistical tables. Subsequently, the interpretation of the tables and the writing of the theses were carried out.

In this thesis in Ardıçlı Village; I will try to investigate demographic structure, migration, housing, division of labor, identities and ceremonies.

Bu çalışma, Isparta ve yöresinde, fiziki çevre
faktörlerinin  yerleşim  birimleri  üzerindeki  etkilerini
konu almaktadır. Genellikle, yerkür
esi üzerindeki tüm
alanlar; sel, kuraklık, heyelan, kaya düşmesi deprem,
tayfun ve volkanizma gibi doğal afetlerle karşı karşıya
kalmaktadır.  Yerleşim  alanlarındaki  tehlikeler
kendiliğinden önlenemez. Ancak, can ve mal kaybına
yüksek derecede  maruz kalabi
lecek yerleşim yerleri ve
bu yörelerdeki arazi şartları, önceden araştırılırsa ve
tehlikenin türüne  bağlı olarak, bir takım ön hazırlıklar
yapılırsa, muhtemel bir tehlikenin boyutlarını azaltmak
mümkün  olabilir.  Örneğin,  Isparta  ve  yöresinde
Senirkent  ve
Sütçüler sel felaketine karşı hassas olan
yerlerdir. Doğal felaketleri kontrol etmenin pek çok
yolları  vardır.  Bunlar;  insanları  eğitmek,  yerleşim
alanlarını mikro boyutta bölgelendirmek ve muhtemel
tehlikelere karşı her zaman hazır olmaktır.

Isparta ili Yenişarbademli ve Aksu ilçeleri sınırları içerisinde yer alan Dedegöl dağı, eşsiz göl ve dağ
manzarası, bitki örtüsü, yaban yaşamı ve geleneksel köy ve kasabaları ile görülmesi gereken önemli
bir doğa çevresidir. Bu çalışmada, on yedi yıldan bu yana gerçekleştirilen ve geleneksel hale gelen
Dedegöl dağcılık şenliğine katılan ziyaretçilerin harcamalarının analizi ve Isparta ekonomisine olan
katkılarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın evrenini, 25–26 Mayıs 2013 tarihleri arasında
gerçekleştirilen Dedegöl Dağcılık Şenliği’ne katılan 1716 kişi oluşturmaktadır. Çalışmada kullanılan
veriler, dağcılık şenliği katılımcılarına yönelik olarak hazırlanan anket formu aracılığıyla elde
edilmiştir. Elde edilen verilerin analizleri, frekans dağılımları, karşılaştırmalı frekans analizleri ve kikare
testleri ile gerçekleştirilmiştir. Yapılan analizler neticesinde, Dedegöl dağcılık şenliği
katılımcılarının, konaklama, yiyecek-içecek, hediyelik eşya, market ve diğer işletmelerde yaptıkları
harcama miktarları ortaya konulmuştur. Sonuç bölümünde bu katkıların artırılmasına yönelik
öneriler sunulmuştur.
ABSTRACT
Dedegöl mountain which is located within the boundaries of the Yenişarbademli and Aksu district of
Isparta province is an important natural environment to be seen with its unique lake and mountain
scenery, vegetation, wildlife traditional villages and towns. This study intended to analyze spending of
visitors who attended the Dedegöl mountaineering festivity which is carried out the seventeen years
since and has become traditional and to determine the contribution their spending to the Isparta
economy. 1716 people who attended Dedegöl Mountaineering Festivity which was conducted between
May 25 to 26, 2013 constitute the statistical population. The data used in the study were obtained
through a questionnaire prepared for the mountaineering festivity participants. Analysis of the data
obtained, was performed by frequency distributions, the comparative frequency analysis the chisquare
tests. As a result of the analysis, accommodation; food and beverage; souvenirs; grocery
stores and other businesses spending of Dedegöl mountaineering festival participants are revealed. In
the conclusion section, recommendations are presented for improving of this economic contribution.

Öz: Yerel siyaset çalışma alanı, içeriği ve diğer çalışma alanlarıyla ilişkisi bakımından ayrıştırılması oldukça zor bir alandır. Dünyanın çeşitli bölgelerinde bu alanda yapılan çalışmaların yerel aktörler ve seçimler yanında kadın, sivil toplum, kalkınma gibi bazı özel konu alanlarına da odaklandığı görülmektedir. Türkiye'de yerel siyaset çalışmaları genel olarak ulusal siyasetin yereldeki uzantısı olarak görülmüş ve yerel yönetim birimleri etrafında şekillenen bir faaliyet olarak kabul edilmiştir. Bu çalışmada, Türkiye'deki belli başlı çalışmaları sınıflandırarak yerel siyasetin akademik camiada algılanma ve kavrama şekilleri üzerine düşünülmektedir. Öte yandan da yerel siyaset araştırmalarının yoğunlaştığı bir bölge olarak görülen Isparta'da bu çalışmaların belli bir zamanda nasıl geliştiği ve Isparta yerel siyaseti ile ilgili nasıl bir tablo ortaya çıkardığı değerlendirilmektedir. Bu değerlendirmeler üzerinden yerel siyasete ilişkin kavramları ve araştırmaları yeniden düşünmek belki de tasarlamak hatta güncellemek gerekliliği tartışılmaktadır. Abstract: The frontiers of local politics are quite difficult to be separated in terms of its research area, scope and relationship with the different research areas. It can be observed that, within different parts of the world, studies of local politics focus on women, civil society and development, etc. besides local actors and elections. Studies of local politics in Turkey are generally considered as part of the national politics and acknowledged as an activity that is shaped by local administrative institutions. In this article, chief studies on this subject matter are classified and the perception and comprehension of local politics within academia are discussed. At the same time, how the studies are conducted in a certain period of time in Isparta, which is evaluated as a region where the studies of local politics are centred on, is analyzed along with the table showing the local politics in Isparta. Considering these evaluations, it is discussed that the local politics concepts and researches are to be re-evaluated, redesigned, and updated.

Özet: Bu çalışmada, ülkemizdeki Avrupa kökenli olmayan mülteciler olan ve " şartlı mülteci " olarak tanımlanan mültecilerin, hukuksal statülerinden kaynaklı dışlanma süreçlerinin beraberinde getirdiği dezavantajlılık ve bunun toplumsal yaşam ve ilişkilere olan etkisi tartışılmaktadır. Çalışmanın verileri 2014 yılında, Isparta'da, Afganistanlı, İranlı, Somalili ve Sudanlı 15 mülteci ile yapılmış derinlemesine görüşmelerden elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, makro düzlemde, Avrupa kökenli olmayan bu kişilerin mülteci statüsünün sağladığı haklardan doğrudan dışlanması söz konusudur. Bu dışlanma sonucu, barınma, sağlık, istihdam gibi temel insan hakları sahip olunan değil, " bağışlanan " hizmetlere dönüşmektedir. Bu durum mikro düzlemde ise, sığınmacı-mülteci-şartlı mülteci gibi farklı tanımlamaların beraberinde getirdiği kavram kargaşasının da etkisi ile Türkiye geneli yerel politika uygulamalarında Avrupalı olmayan mülteciler arasında din, milliyet, etnisite, cinsel yönelim vb. temelli ayrımcılığı yeniden üreten süreçlere karşılık gelmektedir. Sonuç olarak, ülkelerindeki dezavantajlı konumlarını gittikleri ülkelere de taşıyan mülteciler için Türkiye'deki yaşamlar, haklardan uzak " hakka " bırakılmış yaşamlar olmaktadır. Abstract: In this study, the impact of the deprivation of refugees called as " conditional refugees " due to their non-European origin from their basic human rights on their social life and relations in Turkey is discussed. Data used in this study have been gathered with in-depth interviews with 15 Afghani, Iranian, Sudanese and Somalian refugees carried out in Isparta in 2014. According to the results, those who are not European are deprived from the rights granted by their refugee status at the macro level. As a result of this deprivation, the provision of basic services in the areas of accommodation, healthcare and employment as basic rights seems to be carried out as " favors " rather than services resulting from " basic rights. " At the micro level, this situation is experienced as a process of reproduction of the discrimination, based on religion, nation, ethnicity and sexual orientation in the local government practices in Turkey in accordance with the various descriptions such as conditional refugee and asylum seeker.

Büyük bir bölümü 1. derecede deprem bölgesi olan
Burdur ve çevresinde birçok deprem meydana gelmiştir.
Bu depremlerin bazıları önemli can ve mal kayıplarına
neden olmuştur.
3 Ekim Cumartesi gününü 4 Ekim Pazar gününe
bağlayan gece saat 22:07:02'de merkez üssü Burdur'un
Halıcılar/Sala Köyü olan ve M=6.9 büyüklüğünde, yerin
14 km altında meydana gelen deprem en fazla Burdur
ve Isparta ile köylerinde etkili olmuştur. Depremden
sonra 6 gün boyunca 467 artçı deprem daha meydana
gelmiştir.

Sedat Baykaral (2015). Hurûfât Defterleri’nde Isparta Kazâsı, Târihî Eserler, Köyler, Mahalleler, Meslekler, Saarbrücken, Türk Alim Kitapları, 351 s.

Hasan Demirtaş presents the book of Isparta Kazası (The District of Isparta) in Hurufat Defterleri (Hurufat Registers / Books): Historical Monuments, Villages, Neigbourhoods and Professions written by Sedat Baykaral.

Bu çalışmada, Isparta’nın 1923-1980 yılları arasındaki sanayi faaliyetleri ve bunların Isparta ekonomisine sağladığı katkılar incelenmiştir. Isparta sanayisinde, gülcülük, gülyağcılık ve halı dokuma sektörleri şehrin ekonomisine yön vermiştir. Bunların yanında Isparta’da eski yöntemlerle yapılan küçük el sanatları; dokumacılık, dericilik, kunduracılık, bakırcılık, urgancılık-mutaflık ve nalbantlık varlığını sürdürmüş fakat sanayileşme ile küçük el sanatlarının ekonomiye etkisi azalmıştır. Cumhuriyet döneminde Türkiye’de uygulanan iktisat politikaları sayesinde, 1923-1980 yılları arasında Isparta’da önemli fabrikalar kurulmuştur. Özellikle 1970’ten itibaren farklı sanayi sektörleri gelişmiş, çimento, yem, orman ürünleri işleme, bisküvi, meyve suyu, konfeksiyon fabrikaları açılmış ve bunlar sayesinde Isparta’nın ihracat yaptığı ürün sayısı ve sanayiye bağlı gayrisafi milli gelir düzeyi artmıştır. Isparta sanayisinde önemli bir yer tutan bu fabrikalar hem şehrin ekonomisine hem de ülke ekonomisine katkı sağlamıştır. Cumhuriyet döneminde Türkiye’de uygulanan ekonomi politikaları sayesinde sanayileşme artmış ve 1978 yılına gelindiğinde; Isparta sanayisinin il gayri safi milli hasılası üzerindeki payı %15,1’e yükselmiş ve Isparta sanayisi bu oran ile tarım sektörünün %25,1’lik payından sonra şehrin ekonomisine en çok katkı sağlayan ikinci alan olmuştur.

Özet: İnsanlık tarihi kadar eski bir meslek olan hamallığın teknolojik ilerlemelere karşın varlığını koruduğu bilinmektedir. Geçmişte olduğu gibi zamanın koşullarına uygun değişikliklere uğramış hamallığın, kentleşme ve kentleşmenin doğurduğu göç ile kırsal kesimden gelen vasıfsız işçiler ve göçmenler tarafından öncelikle tercih edildiği görülmektedir. Öte taraftan hamallık mesleğinin sosyal prestij açısından çekici olmaması ve çalışma yaşamının " en alttakileri " olarak düşünülmeleri, toplumsal işleyişin ve işbölümünün belirli bir parçasını oluşturan bu kesimin yeterince fark edilmemesine neden olabilmektedir. Çalışma genel anlamda devletin kontrol ettiği, formel ekonominin dışında kalan işgücünün kendi hesabına faaliyetlerini ve istatistiklere yansımayan ya da tam olarak hesaplanamayan istihdamın görünümü irdelemektedir. Hamalın kim olduğu, hamallığın tercih edilme nedeni veya hamallığı üreten sosyo-ekonomik koşullar sosyolojik bir perspektifle ele alınmaktadır. Hamallığın bir meslek olarak hangi anlam ve anlamlara karşılık geldiği, hamal olarak çalışan işgücünün sosyo-ekonomik durumu, teknolojik ilerlemeler karşısında yaşadıkları sorunları Isparta örneklemi üzerinden ev taşıma ve yük boşaltma işlerinde çalışan hamallarla gerçekleştirilen alan çalışmasının sonuçlarına göre değerlendirilmektedir. Abstract: It is known that portage, an occupation as old as human history, remains to be a traditional profession despite technological developments. It is observed that today this occupation has undergone changes in accordance with the conditions of the time, and has become an occupation preferred by unqualified workers and immigrants who migrate to big cities from rural areas as a consequence of urbanization. On the other hand, since portage is unattractive in terms of social prestige and porters are considered to be at the " very bottom " in the hierarchal chain of work life; this community of workers, which constitute a certain part of social mechanism and division of labour, are not recognized enough in the social order. On the overall, this study aims to discuss the activities of the labour force outside the formal economy controlled by the government, and introduce an overview of the employment that is not reflected or completely taken into account in the statistics. The identity of porters, the reasons of why

Tüm hakları saklıdır. Copyright sahibinin izni olmaksızın, kitabın tümünün veya bir kısmının, elektronik, mekanik ya da fotokopi ile basımı, yayımı, çoğaıtılması ve dağıtımı yapılamaz. Kitapta Yer alan metinler, fotoğraf, resim, şekil ve çizimler, alıntı ile kaynakça sorumlulukları yazartarına aittir.

Özet Tanınırlık kavramı, siyaset bilimi ve kamu yönetimi alanında ön plana çıkmaya başlayan bir kavramdır. Bu kavram genellikle parti liderlerinin tanınma ve beğeni düzeylerini ölçen çalışmalarla gündeme gelmektedir. Bununla birlikte yerel düzeyde tanınırlık kavramı, yerel temsil mekanizmalarının vatandaşa daha yakın bulunmasından dolayı önemlidir. Bu bakımdan bu araştırma, Isparta'da siyasetçi ve kamu yöneticilerinin tanınırlığını ölçmeyi amaçlamaktadır. Araştırma kapsamında ilin milletvekilleri, il valisi, kent merkezi belediye başkanı, il genel meclisi başkanı ile ünlü siyaset adamları yer almaktadır. Abstract The concept of reputation is a notion that begins to gain importance in the fields of politics and public administration. This concept, generally, becomes a current issue due to the studies that are measuring the reputation levels of party leaders. Along with this, the concept of reputation at local level is more significant as local representation mechanisms are much closer to the public. In this regard, this study aims to measure the reputation of politicians and local government executives in Isparta. Within the scope of the study, members of the Parliament, governor of the province, city center mayor, president of provincial assembly and well-known politicians are included.

Seleuceia Sidera, currently at the site of Selef, was founded by Seleucus I Nicator or Antiochus I Soter to protect the military road across northern Pisidia (southwestern Turkey). The city's surname “Sidera” is probably derives from iron-works in its vicinity. The city was restored by the Roman emperor Claudius, and the name was changed to Claudioseleucia. During the excavations in 1993 at Seleuceia Sidera some evidence concerning the Hellenistic period of this landscape was collected which is being presented in this article.