TT Assen 1961
 TT Assen 1961
| ||
|---|---|---|
| ||
Gary Hocking won twee klassen in Assen
| ||
| Officiële naam | 31e Dutch TT | |
| Land | Nederland
| |
| Datum | 24 juni 1961 | |
| Organisator | FIM/KMNV | |
| 500 cc | ||
| Snelste ronde |  Gary Hocking
| |
| Eerste | Gary Hocking
| |
| Tweede |  Mike Hailwood
| |
| Derde | Bob McIntyre
| |
| 350 cc | ||
| Snelste ronde | Gary Hocking
| |
| Eerste | Gary Hocking
| |
| Tweede | Bob McIntyre
| |
| Derde |  František Šťastný
| |
| 250 cc | ||
| Snelste ronde | Mike Hailwood
| |
| Eerste | Mike Hailwood
| |
| Tweede | Bob McIntyre
| |
| Derde | Jim Redman
| |
| 125 cc | ||
| Snelste ronde |  Tom Phillis
| |
| Eerste | Tom Phillis
| |
| Tweede | Jim Redman
| |
| Derde | Alan Shepherd
| |
| Zijspan | ||
| Snelste ronde |  Max Deubel/ Emil Hörner
| |
| Eerste | Max Deubel/ Emil Hörner
| |
| Tweede |  Edgar Strub/ Kurt Huber
| |
| Derde | Jackie Beeton/ Eddie Bulgin
| |
De TT van Assen 1961 was de vijfde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1961. De races werden verreden op zaterdag 24 juni 1961 op het Circuit van Drenthe vlak bij Assen. Alle klassen kwamen aan de start en de wereldtitel in de zijspanklasse werd hier beslist.
Algemeen
[bewerken | brontekst bewerken]In de zijspanklasse werd de wereldtitel in Assen al beslist, maar in de meeste andere klassen werd het juist veel spannender: In de 500cc-klasse zat er slechts één punt tussen Gary Hocking en Mike Hailwood, in de 350cc-klasse stonde Hocking en František Šťastný samen aan de leiding en in de 250cc-klasse scheidden slechts twee punten Hailwood en Tom Phillis.
500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Gary Hocking nam vanaf de start meteen een grote voorsprong. Uiteindelijk wist Mike Hailwood de schade te beperken door op slechts 26 seconden tweede te worden, maar derde man Bob McIntyre eindigde bijna twee minuten na Hocking. Die nam de leiding in het WK weer over van Hailwood, maar met slechts één punt voorsprong.
Top tien tussenstand 500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Gary Hocking |
MV Agusta / MV Privat | 24 |
| 2 | Mike Hailwood |
Norton | 23 |
| 3 | Bob McIntyre |
Norton | 10 |
| 4 |  Frank Perris |
Norton | 8 |
| 5 | Hans-Günter Jäger |
BMW | 4 |
 Antoine Paba |
Norton | ||
| Tom Phillis |
Norton | ||
| 8 | Alistair King |
Norton | 3 |
| Gyula Marsovszky |
Norton | ||
| Phil Read |
Norton |
350cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]In de 350cc-klasse was de overmacht van de MV Privat veel minder dan in de 500cc-klasse. Vooral Bob McIntyre kon met de Bianchi tweecilinder goed volgen en finishte slechts twee seconden achter Gary Hocking. František Šťastný (Jawa) werd derde, waardoor Hocking met hem op gelijke hoogte in het WK kwam.
Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 350cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | František Šťastný |
Jawa | 14 |
| Gary Hocking |
MV Agusta / MV Privat | ||
| 3 | Phil Read |
Norton | 10 |
| 4 | Ralph Rensen (†) |
Norton | 7 |
| 5 | Gustav Havel |
Jawa | 6 |
| Bob McIntyre |
Bianchi | ||
| 7 |  Rudi Thalhammer |
Norton | 4 |
| 8 | Derek Minter |
Norton | 3 |
 Ernesto Brambilla |
Bianchi | ||
| 10 | Hans Pesl |
Norton | 2 |
| Frank Perris |
Norton |
250cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Mike Hailwood won met zijn Honda RC 162 zijn tweede opeenvolgende 250cc-race. Bob McIntyre werd tweede. Daarmee bleven ze de officiële fabrieksrijder Jim Redman voor. Tom Phillis kwam niet aan de start en daardoor nam Hailwood nu zelfs de leiding in de WK-stand.
Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 250cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Mike Hailwood |
Mondial / Honda | 22 |
| 2 | Tom Phillis |
Honda | 20 |
| 3 | Jim Redman |
Honda | 18 |
| 4 |  Kunimitsu Takahashi |
Honda | 15 |
| 5 | Silvio Grassetti |
Benelli | 9 |
| 6 | Gary Hocking |
MV Agusta / MV Privat | 8 |
| 7 | Tarquinio Provini |
Morini | 7 |
| 8 | Bob McIntyre |
Honda | 6 |
| 9 |  Ernst Degner |
MZ | 3 |
| Hans Fischer |
MZ |
125cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Tom Phillis profiteerde in de 125cc-race optimaal van het uitvallen van Mike Hailwood en de val van Ernst Degner. Daardoor kwam Phillis nu alleen aan de leiding in de WK-stand te staan. Jim Redman werd tweede en klom daardoor naar de derde plaats in het WK. Alan Shepherd werd met zijn MZ RE 125 derde. Jan Huberts kreeg net als in 1960 de beschikking over een Honda en hij werd daar achtste mee.
Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 125cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Tom Phillis |
Honda | 28 |
| 2 | Ernst Degner |
MZ | 20 |
| 3 | Jim Redman |
Honda | 17 |
| 4 | Mike Hailwood |
EMC / Honda | 14 |
| 5 | Luigi Taveri |
Honda | 10 |
| Alan Shepherd |
MZ | ||
| 7 | Walter Brehme |
MZ | 4 |
| 8 | Hans Fischer |
MZ | 3 |
| Phil Read |
EMC | ||
| 10 |  John Grace |
Bultaco | 2 |
| Kunimitsu Takahashi |
Honda | ||
| Sadao Shimazaki |
Honda | ||
| Werner Musiol |
MZ |
Zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]Na het uitvallen van Fritz Scheidegger ontstond een tweestrijd tussen Max Deubel en Pip Harris. Die eindigde toen Harris een lekke band kreeg, waardoor Deubel met passagier Emil Hörner de race met een ruime voorsprong won. Deubel was nu zeker van de wereldtitel.
Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos | Coureur | Bakkenist | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Max Deubel (wereldkampioen) |
Emil Hörner (wereldkampioen) |
BMW | 30 |
| 2 | Fritz Scheidegger |
Horst Burkhardt |
BMW | 26 |
| 3 | Edgar Strub |
Kurt Huber |
BMW | 14 |
| 4 | August Rohsiepe |
Lothar Böttcher |
BMW | 10 |
| 5 | Arsenius Butscher |
Manfred Ludwigkeit, Alfred Schmidt en Erika Butscher |
BMW | 9 |
| 6 | Helmut Fath |
Alfred Wohlgemuth (†) |
BMW | 8 |
| 7 | Otto Kölle |
Dieter Hess |
BMW | 6 |
| 8 | Pip Harris |
Ray Campbell |
BMW | 4 |
| Jackie Beeton |
Eddie Bulgin |
Norton | ||
| 10 | Heinz Luthringshauser |
Heiner Vester |
BMW | 2 |
| Charlie Freeman |
Billie Nelson |
Norton | ||
| Henry Curchod |
Armand Beyeler |
BMW |
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]Gary Hocking wint TT Assen (1961)
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Voetnoten
- ↑ Hugh Anderson had bij zijn val in de 350cc-race een heup, een sleutelbeen en drie ribben gebroken.
- ↑ Jack Findlay was tijdens de Franse Grand Prix geblesseerd geraakt.
- ↑ a b Ralph Rensen was tijdens de TT van Man verongelukt.
- ↑ a b c d Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd.
- ↑ Helmut Fath en Alfred Wohlgemuth hadden tijdens de Eifelrennen op de Nürburgring een ongeval meegemaakt, dat Alfred Wohlgemuth het leven kostte. Fath zelf was zwaargewond en moest om aan geld te komen zijn complete race-uitrusting inclusief zijspancombinatie verkopen.
- ↑ Bij een internationale wedstrijd voor aanvang van het WK-seizoen in Modena kregen Florian Camathias en Hilmar Cecco een zwaar ongeluk. Aanvankelijk leken de gevolgen te overzien, maar de volgende dag bleek dat Hilmar Cecco in de nacht was overleden. Florian Camathias raakte ernstig gewond en kwam pas in 1962 weer aan de start in het wereldkampioenschap.
| Vorige race: Isle of Man TT 1961 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 13e seizoen (1961) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van België 1961 |
|
| ||
| Vorige race: TT Assen 1960 |
TT Assen | Volgende race: TT Assen 1962 |
· 
· 
· ·