[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

TT Assen 1950

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Nederland TT Assen 1950
Circuit van Drenthe
Officiële naam 20e Dutch TT
Land Vlag van Nederland Nederland
Datum 8 juli 1950
Organisator FIM/KMNV
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Carlo Bandirola
Eerste Vlag van Italië Umberto Masetti
Tweede Vlag van Italië Nello Pagani
Derde Vlag van Australië Harry Hinton
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas
125 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Bruno Ruffo
Eerste Vlag van Italië Bruno Ruffo
Tweede Vlag van Italië Gianni Leoni
Derde Vlag van Italië Giuseppe Matucci

De TT Assen 1950 was de derde race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1950. De races werden verreden op zaterdag 8 juli 1950 op Circuit van Drenthe vlak bij Assen. In deze Grand Prix bracht men slechts drie klassen aan de start: 500 cc, 350 cc en 125 cc.

Alleen de 500cc-klasse was een echte internationale aangelegenheid, de 350cc-klasse bestond uitsluitend uit Angelsaksische rijders en Britse machines, de 125cc-klasse, die haar eerste race van het seizoen reed, was vrijwel geheel Italiaans.

In de 500cc-race, waarin slechts 17 van de 38 starters de finish haalden, kregen de teams van Norton en AJS gevoelige tikken. Van de Britse fabrieksteams haalde niemand de finish, terwijl Umberto Masetti zijn tweede overwinning van het seizoen boekte. Hoewel Gilera Nello Pagani als eerste coureur had aangesteld, versloeg de jonge Masetti hem met ruim een halve minuut verschil.

Uitslag 500cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Umberto Masetti Gilera 2:00"43'2 8
2 Vlag van Italië Nello Pagani Gilera +32'8 6
3 Vlag van Australië Harry Hinton Norton +2"17'9 4
4 Vlag van Italië Carlo Bandirola Gilera +3"47'7 3
5 Vlag van Australië Eric McPherson Norton +6"32'8 2
6 Vlag van Australië Syd Jensen Triumph +1 ronde 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Heath Norton +1 ronde
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Albert Moule Norton +1 ronde
9 Vlag van Ierland Reg Armstrong MV Agusta +1 ronde
10 Vlag van Nieuw-Zeeland James Swarbrick Norton +1 ronde
11 Vlag van Nederland Lous van Rijswijk Triumph +1 ronde
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Norton +1 ronde
13 Vlag van België Albert Vertriest Triumph +1 ronde
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernest Braine Norton +1 ronde
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sidney Mason Norton +1 ronde
16 Vlag van Zweden Evert Carlsson Norton +1 ronde
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernie Richard Thomas Triumph +1 ronde

Niet deelgenomen

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Artie Bell Norton Blessures[1]

Niet gefinished

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk
Vlag van Verenigd Koninkrijk Vic Willoughby Norton
Vlag van Nederland Drikus Veer Triumph
Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Scott Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Briggs Norton
Vlag van Italië Arciso Artesiani MV Agusta
Vlag van Nederland Jan Veer Triumph
Vlag van Nederland Hub Pellikaan BMW
Vlag van Nederland Piet Knijnenburg BMW
Vlag van Nederland Cees Fokke-Bosch Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Salt Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Lockett Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Norton
Vlag van Italië Felice Benasedo Moto Guzzi
Vlag van Nederland Jacques Schot Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas Velocette
Vlag van Finland Vaino Hollming Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ted Frend AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell Norton

Top tien tussenstand 500cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Umberto Masetti Gilera 16
2 Vlag van Italië Nello Pagani Gilera 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton 8
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Artie Bell Norton 6
Vlag van Italië Carlo Bandirola Gilera
6 Vlag van Australië Harry Hinton Norton 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ted Frend AJS 4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Lockett Norton
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham AJS 3
10 Vlag van Italië Arciso Artesiani MV Agusta 2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell Norton
Vlag van Australië Eric McPherson Norton

In de 350cc-klasse was de volgorde aan de finish grotendeels gelijk aan die van de GP van België, met uitzondering van de geblesserde Artie Bell, die in België geblesseerd was geraakt. Zo won Bob Foster voor Geoff Duke en Bill Lomas. Foster en Duke stonden nu gelijk aan kop van het wereldkampioenschap.

Uitslag 350cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster Velocette 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas Velocette 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Lockett Norton 3
5 Vlag van Ierland Reg Armstrong Velocette 2
6 Vlag van Australië Harry Hinton[2] Norton 1

Niet deelgenomen

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Artie Bell Norton Blessures[1]
Coureur Merk
Vlag van Australië Eric McPherson AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Artie Bell Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Salt Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ted Frend AJS

Top tien tussenstand 350cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton 16
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster Velocette
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Artie Bell Norton 14
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas Velocette 7
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell Norton 5
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Lockett Norton 4
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham AJS 3
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ted Frend AJS 2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Salt Velocette
Vlag van Ierland Reg Armstrong Velocette

In Assen debuteerde de MV Agusta 125 Bialbero, die in de volgende jaren zes wereldtitels zou scoren, maar nu kwam Felice Benasedo nog niet verder dan de vijfde plaats, voor Gijs Lagerweij, de eerste niet-Italiaanse coureur die punten in de 125cc-klasse scoorde. Bruno Ruffo won voor zijn teamgenoot Gianni Leoni met de Mondial 125 Bialbero, maar het verschil was slechts 0,1 seconde.

Uitslag 125cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Bruno Ruffo Mondial 57"27'2 8
2 Vlag van Italië Gianni Leoni Mondial +0'1 6
3 Vlag van Italië Giuseppe Matucci Morini 4
4 Vlag van Italië Umberto Braga Mondial 3
5 Vlag van Italië Felice Benasedo MV Agusta 2
6 Vlag van Nederland Gijs Lagerweij Sparta 1
Coureur Merk
Vlag van Italië Carlo Ubbiali Mondial
Vlag van Italië Emilio Soprani Morini
Vlag van Italië Luigi Zinzani Morini
Vlag van Italië Raffaele Alberti Mondial

Top zes tussenstand 125-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]

Conform wedstrijduitslag

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1950
FIM wereldkampioenschap wegrace
2e seizoen (1950)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1950

Vorige race:
TT Assen 1949
TT Assen Volgende race:
TT Assen 1951