Cihad

Bu makalede Birinci Dünya Harbi’nde imparatorluğun 1877-1878 Rus ve Balkan harplerinde kaybettiği Avrupa topraklarından Osmanlı ordusuna gönüllü olarak katılmış olan Müslüman gençler Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA) ve Askerî Tarih ve Stratejik Etüt Daire Başkanlığı (ATASE) arşivi belgelerine dayalı olarak incelenmiştir. İncelemede gönüllülerin hangi bölgelerden, ne kadar yoğunlukta geldikleri, Osmanlı Devleti’nin bu gönüllüleri hangi şartlarda, nasıl kabul ettiği ve hangi cephelerde kullandığı açıklanmaya çalışılmıştır. Gönüllülerin yoğun olarak toplandığı toprakları kontrol eden Bulgaristan ve Avusturya-Macaristan’ın konuya dair politika değişikliklerinin katılım miktarına etkileri ortaya konulmuştur. Ayrıca bu gönüllülerin harekete geçmesinde dönemin padişahı Sultan Reşad’ın “cihad” ilânının ne derecede etkili olduğu belgelerin diliyle okunmaya gayret edilmiştir. Bunun yanında sayılarının 50 binden fazla olduğu anlaşılan Müslüman gönüllülerin ilgili kaynaklarda hak ettiği derecede yer almaması ve o tarihten günümüze tarih yazımı ve popüler kültürde hemen hemen gündeme getirilmeyişinin muhtemel sebepleri üzerinde de durulmuştur.

Selefism is known as living the words and actions of Prophet Mohammad’s and first three generations after him without making any changes. Today, Selefism has became a political ideology for Islamic thought. According to Selefi ideology, Islam has completed. So, there is no space for making argument and personal opinions through religion. Also for Selefist ideology, the whole area and whole moment of life should be suitable with Islamic understanding. These exact and excluded attitude of Selefism is making hate and violance. In Turkey, there are not any movement connected with Selefist ideology. Because the Turkish Islamic understanding and the Anatolian Sunnism would not allow it. But there are some foreign attempts to install Selefist ideology in Turkey. Even the movements like Raiders movement, The National Union of Turkish Students, National Vision are in Islamic line, they have not marginalized as much as Selefist ideology and they have not legalized the violence. But, depending on the different interpretation of religious texts, some radical movements found support from small groups especially at South Eastern Anatolia in Turkey. Organizations like Hezbollah, Hizbutt Tahrir, Al Qaeda, ISIS and GEIR aresome of these.

Risalet Dönemi savaşlarının temel saikleri çok konuşul-muştur. Siyer kaynaklarımızda, savaş sebepleri ile ilgili yeteri kadar veri mevcuttur. Bu durum, siyer ve tarih ilminin önemli bir kaynağı olan hadis literatürü için de geçerlidir. Bu çerçevede makalemizde, Hz. Peygamber’e nispet edilen “İnsanlarla la ila-he illallah deyinceye kadar savaşmakla emrolundum” rivayeti incelenmiştir. Rivayet, hem Risalet dönemini hem de günümü-ze kadar gelen süreçte, Müslümanların savaş algısını yansıtan bir haber olarak değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda; rivaye-tin, savaşların sebebini değil, meşru çerçevede başlamış bir sa-vaşın sürecini ve sınırını belirten bir rivayet olarak değerlendi-rilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

A Report on Legitimacy of War in the Period Prophethood
CAFER ACAR
Abstract: The fundamental incentives of the wars during the prophethood have been widely talked about. There are enough data for such wars both in our biographic sources of the Prophet and in the hadith literature which is a significant source for the disciplines of Prophetic Biography and History. Within this regard, the saying that “I have been ordered to fight the people till they say: ‘There is no God but Allah’” which has been ascribed to the Prophet is investigated in this article. This riwayat has been regarded in the sense of a report, reflecting Muslim people’s concept of war both during the prophethood and for the period since then. As a result, it has been understood that this report must be evaluated not as pro-posing the reasons to fight but as delineating the course and limit of a war that commences within a legitimate frame.
Keywords: Hadith, report, war, polytheist, People of the Book

Bismillahirrahmanirrahim

1. Ayet: “Sana mal fazlalıklarını soruyorlar. Vahiy diliyle de ki: Fazlalıklar Allah’ın (sosyal ve doğal sistemin) ve Resulünündür (dini kurumlarınındır.) Sizler mal gibi somut küçük noktaları değil de Allah gibi sonsuz gerçekleri kaybetmekten sakının. Maddi bir hayat ve gelişme için de toplumsal birliğinizi güçlendirin, onu yararlı ve işlevsel kılın. Allah’a (sonsuz ve fıtrî değerlere) ve onun sosyal elçisi olan dine itaat edin, eğer inanmış iseniz.”

Bu ayetin kelimelerinin açıklaması

“Sana soruyorlar.” Burada sana manasına gelen ke, Hz. Muhammed’in beşerî ve peygamber kişiliğinin ifadesidir. Soruyorlar kelimesi, burada “sorguluyorlar” manasındadır. Özne isteyen fiil olduğu halde, özne belirtilmemiştir. Bütün herkesin bu meseleyi sorguladığına işaret eder.

Enfal, nefil kelimesinin çoğuludur; fazlalıklar demektir. Fazladan ibadetler manasına gelen nafile kelimesi de bu kökten gelir. Burada bu kelime sadece ganimet manasında değildir. Ganimetleri de artık değerleri de fazla sermaye birikimlerini de içine alıyor. Çünkü bütün bunlar fazlalıktır. Bu cümlenin mucizeliğine bakın ki; 1400 senedir, bütün insanlık bu mesele üzerinden İslam dinini ve Hz. Muhammed’in samimiyetini sorguluyor; şöyle ki:

Mesela: O gün için bazı sahabeler, ganimetler ve savaşsız ele geçen mallar, neden tamamıyla bize verilmiyor, diye sorgulamışlardı. Ensar ve Muhacirlerden başka diğer dış kabileler, neden onlara fazla veriliyor, diye Hz. Muhammed’i sorguluyorlardı.

Avrupa müsteşrikleri ve Orta Çağ insanları İslam neden vergi ve ganimet alıyor, diye merak uyandırmışlar; insanları İslam'dan soğutmaya çalışmışlardır. Sosyalistler, Hz. Muhammed neden artık değere ve sermaye birikimine müsaade etmiştir, diye halen itiraz ediyorlar. İşte bu ve benzeri sorgulamalara karşı Kul (de ki) kelimesi Hz. Muhammed namına der ki;

Evvela: Ben, bu işleri kendimden yapmıyorum. Bu, Allah’ın emridir. İkinci olarak bütün bu mali yapıların hiçbiri kişisel ve nefsanî işlere gitmiyor. Kanunun ve dinin menfaatine harcanıyor. Bazı sahabelerime şahsen bir şeyler vermişsem de onlar kendi hayatlarını ve bütün varlıklarını Allah’a ve dine adadıkları içindir.

Türk asıllı bir Tebe-i Tabiîn olan Abdullah İbnü’l- Mübârek, döneminin tanınmış hadisçi ve fakihlerindedir. Ebû Hanife ile görüşmüş, zühd ve takvası ile meşhur olmuş bir âlimdir. Zühd anlayışı “dünya ile alâkayı kesmek değil, dünyaya ve dünyalığa bağlanmamak” olan Abdullah İbnü’l- Mübârek, telif etmiş olduğu Kitâbu’z-Zühd ve’r-Rekâik  adlı eserinde tasavvufun temel kavramları olan, hüzün, zikir, huşû, ihlâs, niyet, tefekkür, havf, haya, tevâzû, riyâ, kanaat, rıza, fakr hakkında Peygamberimiz ve sahabenin sözlerine yer vermiştir. Kendisinin İslami ilimlerdeki vukufiyetinin yanı sıra bilinen diğer bir yönü de şairliğidir. Özellikle zühd ve cihad temalı şiirleriyle yaşadığı dönem Müslümanlarını bilinçlendirmeye çalışmış ve özellikle de gençler üzerinde etkili olmuştur. Bir divan haline getirilecek çoklukta şiirleri de olan İbnü’l-Mübârek kendi zühd anlayışını edebi sahaya taşımış ve deyim yerinde ise zühd nesrini nazma tahvil etmekte muvaffak olmuştur. Bu itibarla onun şiiri, zühdün “dünya ile alakayı kesmemek” tanımına uygun düşecek şekilde tanzim edilmiştir.  Bir taraftan “Kitâbu’z- zühd” adlı eseri ile Müslümanların iç içe oldukları toplum hayatında manevi hayatlarını henüz Emeviler döneminde baş gösteren ve Abbasiler döneminde de devam eden ahlaksızlık girdabından korumaya çalışırken diğer taraftan Tarsus gibi Bizanslılarla sıcak temas sağlanan cephelere teşvik etmekle isabetli ve ölçülü bir zühd örneği sunmuştur. Diğer çağdaşı zahidlerden bazılarının zühd anlayışını kısmen de olsa eleştirmiş bu duygu ve düşüncelerini şiirlerinde dile getirmiştir.

Özet: Genel bir ifadeyle, kâfirlere karşı yürütülen mücadele şeklinde tanımlanan cihad kavramı, klasik fıkıh kitaplarında daha çok muhatabın inancı bağlamında değerlendiril-miş, buna uygun olarak da cihadın emrediliş amacı, muhatabın itikadî anlamda değişi-mini sağlamak şeklindeki bir gaye ile izah edilmiştir. Biz de bu makalede cihad emrinin, fikrî alt yapısında yatan gerçek sâiklerin neler olduğunu tespit etmeye ve cihad ile dinî tebliğ arasında ne gibi bir ilişki olduğunu ortaya koymaya çalışacağız. Anahtar Kelimeler: Cihat, tebliğ, dinî değişim. Abstract: The term Jihād is generally defined as struggling against the heretics has been considered within the context of someone's belief in the classical works of fiqh, and thereby the purpose of jihad ordained (by Qur'ān) have been interpreted as getting conversion of someone in terms of his religious belief. We therefore attemp to point out that what the real factors on the theoretical basis of jihād order are and what kind of relation between " jihād " and religious tabligh is. GİRİŞ İslâm dini, diğer semavi dinlerden farklı olarak belli bir bölge ve kitleye mün-hasır kılınmamış, âyetlerde yer alan " Ey insanlar! " şeklindeki hitaplardan da anla-şılacağı üzere tüm insanlığa gönderilmiş evrensel bir dindir. Bu dinin, diğer insan-lara ulaştırılma ve duyurulma vazifesi de " Rabbinin yoluna hikmet ve güzel öğütle çağır ve onlarla en güzel şekilde mücadele et! " 1 hitabı ile Hz. Peygamber' e; " Sizden hayra çağıran, iyiliği emredip kötülüğü meneden bir topluluk bulunsun. İşte onlar kurtuluşa erenlerdir. " 2 emri ile de Müslümanlara tevdi edilmiştir. Hz. Peygamber ve arkadaşları, risâlet sürecinde kendilerine verilen bu görevi yerine getirme fırsatını elde etmenin yanında, tabiî bir hak olan inandıkları dinin gereklerini yerine getirme ve ona uygun bir hayat sürme noktasında dâhi şiddet ve baskıya maruz kalmışlardır. Müslümanların bu baskılara karşı nasıl tepki vermele-ri gerektiğini bildiren âyetlerin dönemsel olarak farklı hükümler ihtiva etmesi iki şekilde yorumlanmıştır. Yaygın olan birinci kanaate göre, risâlet sürecinde takip

1915’de Bitiyor Fakat 1923’de Basılıyor Tefsir ---Devamlı Âdetidir Anlaşmayı Bozmak Yahudilerin---Silaha  Sarılmak  İçin:  (1)  Zulme  Uğramış  Olmak,  (2) Kovulmuş  Olmak  Bulundukları  Şehirden/Ülkeden,  (3)  Gittikleri  Yerde Gücü  Ele  Geçirmiş  Olmak---Neden Hadramût Denilir, Hadramût’a---Harran’a Göç---Düşmanın  Çok  Olduğu  Yerden  Hicret  Etmek  Vaciptir                   
“Oradan Kaçın” ---Başka Yerlerde Ölmekten Korkmayın---İmânı  Vatan  Edinmek ---“Boş Ver Sesini Çıkarma, İdare Et”  Demek de Vardır İslam’da---Reelpolitiğin  Kurân’daki  Kanıtlarından  Birisi:  Ashab-ı Kehf---On  İki  Yıl  Beldelerinden  Ayrı  Kalmaları,  Hz.  İsa  ve  Hz. Meryem’in---Sözlerini  Duymamazlıktan  Gelivermek  Sataşanların---Sakin Cevap  Vermek,  Uluslar  Arası  Arenada,  Sataşanlara---Düşmanla  Savaşa Girmekten  Sakınmak  da,  Savaşın Kurallarındandır---İbrahim’in Sabrettiği Sen de Sabret---“Zayıfız”  Demek,  Ayıp  da  Değildir,  Günah  da  Değildir---Kurânî Sosyolojiyi İyi Okumak---Şam’ın  Fethi  Beş  Yıl  Sonraya  Bırakıldı---“Aldırış Etme Onların Sözlerine Ey Peygamber(im)”---Utanmak  Olmaz, Reelpolitiği  Uygularken:  Hendeğin  Kazılması---(Bir Tek)  Casusun Büyük Başarısı ---Sebeplere Sarılmak da Vezîfe-i Dîniyedir---                                      Kaçmak  (Ne  Zaman)  Günah  Değil---Valiaht Îman mı Etti ?---                                                                              Dağlara Kaçıyor, “Mümin Adam”---Sen de Sabret Musa Gibi                                                                      Çirkin Tavırlarına, Acı Bir Gülümseme ile Karşılık Vermek---Yüz Çevir Onlardan, “Selâm” De, Geç, Git ---“Kâfire Selâm Verilir” Diyenler---                                                            Müslüman Olmayanlardan, Selâm Verilebilecek Olanlar---Top, Tüfek, Tank, Zırh Olmadan Nasıl Savaşılacak? (1923 Yılında Savaşmak İçin Gerekli Olanlar)---Reelpolitiğin  Binlerce  Yıllık  Geçmişi---İntikama Kalkışmayın, Affedin---                                                          “Ölüm Sana”ya Karşı, Soğukkanlılığını Koruma ---Caydırıcı Güce Sahip Olarak, Saldırıları (Savaşı) Önlemek---Kılıç da Rahmettir---                                                                                  Reelpolitiğin Devre Göre Değişmesi---Barışta Yarar Görürsen, Barışa Yönel---                                           
Barışı İmzala, Korkma---Mürtedlere Savaşı Ertelemek---                                                          “Selâm” Deyip, Geçip Gitmek, Sataşanlara ---Sataşanlara  Pek  Cevap Vermemek,  Uluslar  Arası  Arenada---“İdare  Ediverme”nin  Vacip  Olduğu Yerler  de  Vardır---Konuşmada/Tartışmada/Müzakerede  Alttan  Almak ---“Subayların da  Erlerin  de  İbadetleri  Az  Olduğundan,  I.  Dünya  Savaşı’nı Kaybettik”---En Az Yarısı Kadar Olmalı Gücü Müslümanların, Kâfirlere Karşı---Ayaklarının Tıkırtısını Duyurmadan Yürümek---Zekât Gelirlerinden Bir Pay Savunmaya ve Dış Politikanın  (Soft Power Gibi)  Bazı Kalemlerine---                                    Arz-ı  Mukaddes’e  İbadetle  Hâkim  Olunur,  Söylemle  Değil---Azınlıkların Zulüm Altında Dinlerini Korumaları---“Minare  İsteriz”  Diye  Diretilmez,  Kâfir  Diyarında,  Evde  de  İbadet  Yapılır---                                                                              Minare  ve  Kubbeli  Cami  Yaparak,  Avrupa’da  Fanatik  Olmayan
Hıristiyanı  da  Fanatik  Yapmak---Nûh Gibi Sen de Sabret---                                                             

Azınlık  Müslümanların  Baskılara  Sabretmeleri  Gerektiği---Öldürülme, Organ  Kesilme  Tehlikesi  Olursa---Müslüman  Azınlıkların  Kırmızı  Çizgileri Neler  Olmalıdır?---Kâfirlerle  Bir  Arada  Hoşça  Geçinmeye  “Evet”,  Kalpten  Sevgiye  Hayır---Göçmenlik:  Peygamberlerin  Yabancısı  Olmadığı Konu---Yüzçevirmek/ Çevirememek,  Putçulardan ---Pisliğe  Taş  Atma, Elbisene  Sıçratma:  Sövmeyin  Putlarına  Onların---İkiz  Kulelerden Başlanmaz  Savaşa---                                   
Kork,  Allah’tan  Korkmayandan---Kâfirlere  Dost  Görünme/Görünmemenin  Sınırı---Acelecilik,  Yoksun  Olmaya  Sebep  Olur---Yalancı/Münafık  Diplomasi/ Diplomatlara  Dikkat---Zararlı  Düşman, Zararsız  Düşman---Kelâm İlmi Öğrenilmeli, Onlarla Tartışabilmek İçin--- Kâfire  Verilen  Söz  de  Tutulur---Silah  Bırakanlara  ve  Anlaşma  Yapılanlara  (Saldırmazlık  Anlaşması  Bulunanlara)  Ateş  Açılmaz, Dokunulmaz--- Tarafsızlara  Karşı  Davranış---“Fenn-i  Harbi (Savaş  Bilimini)  Unutmamak”---             
“Düşman  Kuvvetli,  Biz  Zayıfız”  Demeyin---Cennete  Girilmez, Cihad Etmedikçe-Peygamberler Savaştı (Siz de Savaşın)---Daha Az Can Kaybı İçin Ekonomik Ambargo veya Ekonomik Hedefleri Vurmak--Müslümanların Sırlarını Vermeyin Kâfirlere---“Şu Andaki (1911 Yılı) Felâketin Sebebi: Bütün                                                                    Pisliklerin Anası Şirktir”---“Yüzyıllardır  Komşuluk  Yaptıklarımız  İşkence  İle                                                        Öldürdüler Müslümanları”---Dost Edinmeyin Onları, Bir İhtiyaç Yok İken---             
Kâfirlerin Hizmeti Kabul Edilmez Camilere---“Tokalaşsa  Kâfirle,  Abdesti Bozulur  Müminin” ---Ölse, Gömülse Mekke’ye Kâfir, Cesedi Çıkarılır                                                                        Atılır Mekke Dışına---“Sırlarımızı Öğrendiler, Sülük Gibi Emdiler Kanımızı”--- “Ben Size Haram Ayda Savaşın mı Dedim?” Haram Aylar Sürekli Barışın Anahtarı Olabilir mi?---“Şu  Anda  1330 (1914)  Senesi  ve  Harp  Başladı”                                                                      Halka  Sabır  Tavsiyesi  (Psikolojik  Destek)---Kurşuna  Dizilmez  Harpten Kaçanlar---Savaşa  Girip/Girmeme  Konusunda  Hükümete                                                          Muhalefet  Etmek---Savunma Sanayine Yardım---“Yahudi  Devleti Kurulamayacak” :  Mehmed  Vehbi  Efendi’nin  Yanılgısı---                                            Yahudileri ve Diğerlerini Sırdaş Edinmemek---“On Deve Vereceğim Sana…”: Psikolojik Savaş, Mekke ile Medine Arasında---Hicretin Vacip (Zorunlu) Olduğu Şartlar---Neden Ayrıcalıklı Uygulama, Kâfir                                                                                        Kinâne Oğullarına---Devletler Arası Anlaşmalara Sadakat---                      Düşmanlara Bile Adalet---Düşmanın Kuvvetini Anlatmamalı Askerlere,                                                          Komutan(lar)---Meslekleri (Doktrinleri)  “Verdikleri Sözden                                                                Dönmek”tir, Yahudilerin, Hıristiyanların---Dışişleri Çalışanları Müslüman Olmalı---Egosunun Emrinde Olanlara Verildi Önemli İşler---İslam’a Karşı Psikolojileri, Müslüman Olmayanların--- Cinler, Şeytanlar Savaş Hazırlıklarımızı Haber Verirler mi, Düşmanlara---Savaş Planını Gizlemek---                                                Yetinmek, “Allah İçin Öfkelenmek”le---Halklara Zulme Engel Olmak---                                  Zulüm Altındaki Azınlıkların Başarısı İçin Metotlar---                                                                                              “Anlaşmayı Bozduğunu Kendilerine Bildir”---“Vatan Sevgisi Îmandan” mı?---                                 
En Güçlü Yönetimlere de İslam’ı Anlatmak---Zulme  Engel  Olmaya  Çalışmak Esastır,  İslam’a Davetten Önce ---Çokkültürlülük, Binlerce Yıldır                                                                                                  Bizim Kültürümüzdür---Firavun’un Nutkundaki Önemli Noktalar---Vatandaşlıktan Atma---Süleyman Peygamber Döneminde Diplomasi---Geçit Töreni, Harp Oyunu Gibi Gösterilerle Güç Gösterisinde Bulunup Savaşı Önleme---Yöneticinin Orduyu Teftiş Etmesi ---Azınlıkların  Söylemleri  (Söylemde  Radikal, Eylemde  Liberal=Eylemsiz  Radikal  Söylem)---Para Almadan Salıvermek Esirleri---Askerlikten Muaf Olanlar---Savaştan Önce Uyulması Gereken Süreç---Kritik Zamanlarda Kâfirlerle Ticaret---Düşmanlıkta Aşırı Gitmeyin---İyilik Yapılabilecek Kâfirler---Sözün Tatlılığına, Giyinişe, Boya-Posa Aldanmamak (Diplomaside)

Bu çalışmada İslâmcı (sünni) selefi-cihadist yapıların medya ve kitle iletişim araçlarını 'medya cihadı/cihadî medya' kavramsallaştırması çerçevesinde kendi temel ittikadî-teolojik gayeleri için kullanmalarının ve bu bağlamda medyayı bir cihad alanı olarak görmelerinin; yani medya ve kitle iletişim araçlarını cihad ideolojisi yolunda seferber etmelerinin nedenleri, teolojik dayanakları ve sonuçları üzerinde durulmuştur. Bu da selefi-cihadist yapılar ve mensuplarının bu konuda yayınladıkları görüntülü videolar, yazılı açıklamalar, verdikleri mülakatlar ve bu yapılar hakkında farklı yayın organları tarafından hazırlanmış belgesellerin taranması ile yapılmıştır.

On sekizinci yüzyılın sonlarından başlayarak yirminci yüzyılın ortalarına kadar devam eden süreçte İslam dünyası batılı ülkeler tarafından işgale ve sömürgeciliğe maruz kalmıştır. Bu dönemde İslam toplumlarının hal-i pür melâlini telafi etmek amacıyla geliştirilen; ihya, ıslah ve tecdid fikirlerini bünyesinde barındıran İslamcılık, sömürgeci güçlere karşı verilen mücadele ortamında zuhur etmiştir. Düşüncenin fikri temellerini adeta reaksiyoner bir tavırla atan İslamcı aydınlar, bir yandan modernleşmenin getirdiklerini dışlayarak İslam’a ait pek çok kavramı yeniden yorumlamış bir yandan da geleneksel İslam’a dair birtakım yanlış uygulamaları ortadan kaldırmak ve yeni olana uyum sağlamak adına çalışmalara başlamışlardır.Ancak Mısır’da İslamcılık, yirminci yüzyılda (1928) İhvan-ı Müslimin teşkilatı, teşkilatın kurucusu olan Hasan el-Benna ve teşkilatın El-Benna’dan sonraki ideologu olan Seyyid Kutub ekseninde dönüşüme, diğer bir ifade ile kırılmaya uğramıştır. Öncesinde elitist bir tarafı olan ve entelektüellere dayanan söz konusu İslami söylem, El-Benna ve Kutub ile popülist bir siyasal ideolojiye dönüşmüştür. 1980’li yılların başlarına doğru Mısır’da İhvan-ı Müslimin’in bünyesinden çıkan Cemaat el-İslami, Tekfir ve Hicre, Tanzim el-Cihad gibi pek çok radikal İslamcı örgüt zuhur etmiştir.

Tarihte meydana gelen bazı olayların, günümüze taşınan ifadelerin ve popüler kültürün etkisi ile Avrupa’nın toplumsal belleğinde, İslam’a ve Müslümanlara karşı olumsuz bir düşünce oluşmuştur. Bu durum, özellikle İslam ve Müslümanlar odaklı negatif imgeler üzerinden sıradan Avrupalıların zihinlerine kodlanmıştır. Şüphesiz bu imgeleri gerek ortaya çıkaran gerekse bunları yeniden üreten  negatif klişeler de mevcuttur. Özellikle son yarım asırlık süreçte İran İslam Devrimi, İslami söylemlerle hareket eden terör örgütlerinin faaliyetleri ve 11 Eylül saldırıları gibi olaylar ekseninde Avrupa toplumunun ‘öteki’ boşluğu Müslümanlar ile doldurulmaktadır. Bu bağlamda modern İslamofobi algısı, İslam coğrafyasındaki ‘patriyarkal’ sistem, ifade özgürlüğü ve radikal tutum gibi konular üzerinden inşa edilmektedir. Referans alınan bu temsillerin birer retorik olarak popülaritesi, negatif klişelerin İslamofobi algısının sosyal inşasındaki yerini de göstermektedir. Klişeler zihniyet dünyalarına ilişkin olarak; derinlemesine malumata dayanmayan, yüzeysel ve tek taraflı kısa yoldan açıklamalar sunarak var olan imgeleri ve bunlardan türetilen söylemleri destekleme işlevini yerine getirirler. Avrupa toplumlarınca benimsenen negatif klişelerden en yaygın olanı ‘cihat’ kavramıdır. Arapça dilinde ‘çaba sarf etmek’ anlamına gelen bu kelime, Batı toplumlarınca ‘Müslümanların, kendinden olmayanlara savaş ilan ederek kan dökmeleri’ olarak algılanmaktadır. Bu algı, Daru’l-Harp ve Daru’l-İslam ayrımı ile beslenmektedir. Ayrıca, geçmişte İslam’ın yayılması için yapılan savaşlar ve günümüzde dini retorikleri kullanarak faaliyet gösteren bazı terör örgütlerinin faaliyetleri, Avrupa’nın ‘cihat’ kavramına bakışını olumsuz etkilemektedir. Burada dikkat edilmesi gereken husus, İslam coğrafyasındaki bazı devletlerin ve grupların hataları ile yapılan genellemelerdir. Batıda gerçekleşen bir terör eyleminde, eylemcinin, İslami bir sembolü kullanması tüm Müslümanların terör ile bağdaştırılmasına neden olmaktadır.  Sonuç itibariyle Müslümanlar ile Batı, negatif klişeler vasıtasıyla, birbirlerine karşı hissettikleri kaybetme duygusunu kimlikler temelinde sınırlar çizerek aşmaya çalışmaktadır. Bu çaba var olan ötekileştirme sürecinin daha da derinleşmesine neden olmaktadır. Bu kavramsal çerçeve doğrultusunda bir negatif klişe olarak ‘cihat’ kavramının, batıda İslamofobi’nin toplumsal inşası sürecinde hükümetler, medya kuruluşları ve uluslararası örgütler tarafından nasıl kullanıldığı incelenerek ortaya çıkan etkiler değerlendirilmeye çalışılacaktır. 
Anahtar Kelimeler: İslamofobi, Negatif Klişeler, Cihat

According To Qur’an Avert People From The Way Of Allah (as-Sadd ‘an Sabîlillah)
Tarih her daim hak ile bâtılın mücadelesine tanıklık etmiştir. Bu mücadelede hak tarafını peygamberler ve onlara iman edenler; bâtıl tarafını ise vahye karşı çıkan şeytan, inkârcılar ve özellikle inkârcı toplumların önde gelen eşraf tabakası oluşturmuştur. Peygamberler Allah'tan aldıkları mesajları, deliller ve mucizeler eşliğinde, en güzel metotlar ile insanlara aktarırlarken, bâtılın yandaşları bu kutlu mesajı kabul etmedikleri gibi onun insanlara ulaşması-na da engel olmaya çalışmışlar ve bu amaçlarına ulaşabilmek için her türlü yola başvurmaktan da çekinmemişlerdir. Kur'ân'da inkârcıların gerek insanların vahye tâbi olmalarını gerekse vahye tâbi olanların dinlerini yaşamalarını engellemeye çalıştıkları haber verilmektedir. Bu çabaların dün olduğu gibi bugün de büyük bir hırsla devam ettiği görülmektedir. Bu açıdan Müslümanların karşı tedbirler alabilmeleri için inkârcılar tarafından kullanılan engelleme metotlarını bilmeleri gerekmektedir. Kur'ân, inkârcıların saldırılarına karşı Müslümanların dirençlerini arttırmak için geçmiş peygamberlerin ve ümmetlerinin karşılaştıkları zorlukları hatırlatmakta, inkârcıların bu tutumlarının yeni olmadığını ve tüm ümmetlerin aynı imtihandan geçtiklerini haber vermektedir. Ayrıca dünyada inkârcıları bekleyen sonucun ancak hüsran, âhirette ise şiddetli bir azap olacağını tüm açıklığı ile vurgulamaktadır. Anahtar Kelimeler: Allah'ın yolu, sebîl, sebîlüllah, engelleme, bâtıl.

Abstract
History has always witnessed the dispute between the truth and the falsehood. In this dispute, the Messen-gers and those who believe in them are on the side of the truth; and devil encountering the revelation, disbelievers and particularly elites leading of denier societies are on the side of the falsehood. While the prophets conveyed the mes-sage that they received from God accompanied with the proofs and miracles with the best methods to people, Suppor-ters of falsehood tried to be hinder its reach to people as they didn’t accept this sacred message, and they also did not hesitated to all kinds of ways to reach that goal. In the Qur’an, disbelievers is mentioned that they tried to hinder people believing the revelation and living their religion. It is seen that these efforts continue with a great passion today as it was yesterday. Therefore, the believers need to know preventing methods to take measures against to non-believers. Qur’an remind the difficulties which the prophets and their nations are exposed to increase resistances of the muslims against the attacks of unbelievers. Qur'an explain that all nations before you (nations of Muhammad) passed the same test; and for deniers in this world is a disgrace, and also for them in the Hereafter is a great punish-ment.
Keywords: The way of Allah, sebîl, sebîlüllah, prevent, falsehood

Günümüz Batı dünyasında İslam ve şiddet arasında çok sıkı bir bağ kurulduğuna, hatta topyekûn müslümanların şiddetsever bir kitle olduğuna ilişkin küresel ölçekli bir algı oluşturulduğuna tanık olunmaktadır. İslam ve müslümanlar hakkında böyle bir menfi algının oluşmasında geleneksel fıkıh doktrininde savaşın temel gerekçesini küfür ve kâfirlerin varlığına bağlama anlayışının yanında Joseph Schacht, Rudolph Peters gibi Batılı bazı araştırmacıların cihad kavramını İslam ve müslümanların emperyal hedeflerine hizmet eden bir araç ve kaldıraç olarak tanımlamalarının payı bulunmaktadır; ancak bize göre söz konusu algıyı besleyen en önemli faktör hâl‐i hazırda kan gölü görünümündeki Ortadoğu coğrafyasında IŞİD (DAEŞ) gibi örgütlerce üretilen şiddet ve terörün Kur’an ve cihad gibi referanslara atıfla meşrulaştırılmaya çalışılmasıdır. IŞİD (DAEŞ) örgütüyle ilgili birçok analizde şiddet ve terörün Kur’an ve yorum meselesiyle ilgili olduğu özellikle vurgulanmaktadır. Kimilerince kabul gören bu analizler din referanslı şiddetle Kur'an ve yorum arasında doğrudan bir bağ bulunup bulunmadığı meselesini etraflıca tartışmayı gerekli kılmaktadır.

Risalet Dönemi savaşlarının temel saikleri çok konuşul-muştur. Siyer kaynaklarımızda, savaş sebepleri ile ilgili yeteri kadar veri mevcuttur. Bu durum, siyer ve tarih ilminin önemli bir kaynağı olan hadis literatürü için de geçerlidir. Bu çerçevede makalemizde, Hz. Peygamber’e nispet edilen “İnsanlarla la ila-he illallah deyinceye kadar savaşmakla emrolundum” rivayeti incelenmiştir. Rivayet, hem Risalet dönemini hem de günümü-ze kadar gelen süreçte, Müslümanların savaş algısını yansıtan bir haber olarak değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda; rivaye-tin, savaşların sebebini değil, meşru çerçevede başlamış bir sa-vaşın sürecini ve sınırını belirten bir rivayet olarak değerlendi-rilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

Abstract: The fundamental incentives of the wars during the prophethood have been widely talked about. There are enough data for such wars both in our biographic sources of the Prophet and in the hadith literature which is a significant source for the disciplines of Prophetic Biography and History. Within this regard, the saying that “I have been ordered to fight the people till they say: ‘There is no God but Allah’” which has been ascribed to the Prophet is investigated in this article. This riwayat has been regarded in the sense of a report, reflecting Muslim people’s concept of war both during the prophethood and for the period since then. As a result, it has been understood that this report must be evaluated not as pro-posing the reasons to fight but as delineating the course and limit of a war that commences within a legitimate frame.
Keywords: Hadith, report, war, polytheist, People of the Book

Öz: Terörizm her çağda var olmuştur ve var olmaya da devam edecektir. Ancak tarihsel süreçte arka planındaki motivasyon kaynağının değişiklik gösterdiği görülmektedir. Bu motivasyonun ortaya konulmasına ilişkin olarak David C. Rapoport tarafından yapılan bir çalışmada günümüzdeki terör dalgası "dini terör" olarak adlandırılmaktadır. Bu dalganın temelinin de 1979 yılının sonunda Sovyetlerin Afganistan'ı işgali üzerine söz konusu ülkede baş gösteren direniş hareketine dayandırıldığı görülmektedir. Ancak söz konusu terör dalgasına ilişkin uluslararası ortamda bir alarm durumunun oluşmasına neden olan gelişme ise hiç şüphesiz 11 Eylül saldırısıdır. "İslâmi", "İslamcı" veya "Cihatçı" terör kavramları bu saldırı sonrasında, İslâm ile terörizm arasındaki bağlantının somut bir göstergesi olarak lanse edilmeye çalışılmıştır. Ve terörizmin İslâm'daki meşrulaştırıcı unsuru olarak görülen cihad, bu çerçevede ön plana çıkarılarak, bu amaçla kullanılmaya başlanmıştır. Oysaki Kur'ân'da cihad kavramının yer aldığı ayetlerde, bu kavramın uluslararası hukukun temel prensiplerinden olan meşru savunmanın bir aracı niteliğinde kullanıldığı görülmektedir. Bu çalışma özü itibariyle İslâm ve onun cihad öğretisinin, terörizme gerekçe oluşturup oluşturamayacağının El-Kâide örneği üzerinden değerlendirilmesini amaçlamaktadır.

One of the concepts underlying Islamophobia, expressed as the fear of Islam in the West and the Far East, is the  Jihad in Islamic War Law. The ideal law in books and the slight change in the realist point of view in practice, the violence of the ruling coalition, the struggles between the dominant geographies, the artificially created myths in history and the perceptive operations in today's mass media have made some Islamophobic assertions of technological political- military power as if they were justified shows. Without a dialectical perspective, the philosophical foundations on which the legal systems of the parties are based and the judgments to be made on this issue without knowing the legal and political history will always be incomplete.
In our paper, we will focus on the views expressed in this view from the basic sacred texts of the parties, then what is the political-historical and legal contribution that the parties have made throughout history in the positive-negative aspect. In detail, the Islamophobic publication and the perception control over the main issues related to war, the reason why Muslims are always in defense and some kind of effective verbal and operational countermeasures, whether there is as much fear and fear as war in Islamic Law is more humane than the other side and whether the neoclassic and the oratory jihadist understandings in the Islamic world before and after September 11 will be examined in accordance with the Islamic War Law.

Özet
Bu çalışmada Risalet dönemi savaşlarının İslam tarihi kaynakları ve modern zamanlardaki araştırmalar dikkate alınıp muhatap-sebep ilişkisi kurularak savaşların nedenini bir üst ana sebebe taşıma böylece anlaşılır kılınmasına dair bir deneme çalışması yapılmıştır. Bir yönüyle çalışmamız derleme mahiyetindedir. Bu ana sebebin koruma ve korunma olduğu düşüncesindeyiz. Son tahlilde; İslam’ın ve de insanlığın yararı yönünde hali ve geleceği inşa etmek, bu savaşların temel kaygısıdır denilebilir.

Anahtar Kelimeler
Gazve, seriyye, Mekke dönemi, Medine dönemi, risalet, savaş, ganimet.

Abstract
Accordingly, the present article aims at reconsidering the wars of the prophethood era from a larger and more comprehensible perspective by reviewing the sources in Islamic history and evaluating the contemporary arguments about the wars. With these critical insights, it has been concluded that the primary motive for the wars was to defend the justice and future of the the messages and Muslims.