PL185106B1

PL185106B1 - Nowe diaminopirazole i sposoby ich wytwarzania

Info

Publication number: PL185106B1
Application number: PL96351727A
Authority: PL
Inventors: Vidal┴Laurent; Burande┴Agnes; Malle┴Gerard; Hocquaux┴Michel
Original assignee: Oreal
Priority date: 1995-05-05
Filing date: 1996-05-03
Publication date: 2003-02-28
Also published as: WO1996034591A1; US20030019051A9; US20020050013A1; DE69600054D1; RU2168326C2; PL323132A1; JP3416090B2; JP3128245B2; US6099592A; CN1189772A; CN100448425C; ES2109111T3; FR2733749B1; EP0740931B1; JP2000186226A; EP0740931A1; JPH10506672A; US6338741B1; FR2733749A1; CA2217333C

Abstract

1 Nowe 4,5-diaminopirazole podstawione w pozycji 3 oraz ich sole ad- dycyjne z kwasem, o wzorze 1, w którym R1 R2 , R3 , R4, R5, które moga byc jednakowe lub rozne, oznaczaja atom wodom, rodnik C 1 -C6alkilowy pro- sto lancuchowy lub rozgaleziony rodnik C2 -C4hydroksyalkilowy rodnik C2-C4aminoalkilowy, rodnik fenylowy, rodnik fenylowy podstawiony ato- mem chlorowca lub rodnikiem C1 -C4 alkilowym, grupaC 1 -C4alkoksy, nitrowa, trifluorometylowa, aminowa lub C 1 -C4alkiloaminowa rodnik benzylowy rodnik benzylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C 1 -C4alki- lowym grupa C 1-C4 alkoksy , metylenodioksy lub aminowa, lub grupe o wzo- rze 3 w którym m i n oznaczaja liczby calkowite, jednakowe lub rozne, wy noszace od 1 do 3 wlacznie, X oznacza atom tlenu lub tez grupe NH, Y oz- nacza atom wodom lub tez rodnik metylowy i Z oznacza rodnik metylowy grupe OR lub NRR', w klorvch R i R ' m oga byc jednakowe lub rozne i ozna- czaja atom wodoru rodnik metylowy lub rodnik etylowy, przy czym przyj- muje sie ze gdy R2 oznacza atom wodoru, wtedy R3 moze oznaczac rowniez grupe aminowa lub C1-C4alkiloaminowa, - R6 , oznacza rodnik C1 -C6alkilowy prostolancuchowy lub rozgaleziony rodnik C 1 -C4 hydroksyalkilowy rodnik C 1 -C4 aminoalkilowy; rodnik (C1 -C4)al- kiloamino(C 1 -C4) alkilowy rodnik di(C1 -C4)a lkilo a m i n o(C1 -C4)alkilowy rod- nik hydroksy(C1 -C4)alkiloainino(C1 -C4)alkilow y rodnik (C1 -C4)alkoksyme- ty lowy rodnik fenylowy; rodnik fenylowv podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C 1 -C4alkilowym grupa C 1-C4alkoksy nitrowa, trifluorometylowa, aminowa lub C 1-C4 alkiloaminowa rodnik benzylowy rodnik benzylowy pod- stawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C 1 -C4 alkilowy m grupa C 1 -C4 alko- ksy nitrowa trifluorometylowa, aminowa lub C 1 -C4 alkiloaminowa pierscien heterocykliczny wy brany sposród tiofenu furanu i pirydyny lub takze grupe -(C H 2)p -O -(C H 2q )-O R " w której p i q oznaczaja liczby calkowite, jednakowe lub rozne wynoszace od 1 do 3 wlacznie a R" oznacza atom wodoru lub rod- nik metylowy przy czym przyjmuje sie ze w powyzszym wzorze 1 WZÓR 1 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku są nowe 4,5-diaminopirazole podstawione w pozycji 3, jak również sposoby ich wytwarzania. Związki te są użyteczne jako składniki kompozycji przeznaczonych do farbowania włókien keratynowych.

Znane jest farbowanie włókien keratynowych, a w szczególności włosów ludzkich, kompozycjami farbującymi zawierającymi prekursory barwników utlenialnych, w szczególności o- i p-fenylenodiaminy, o- lub p-aminofenole, związki heterocykliczne, takie jak pochodne diammo-pirazolu, zwane ogólnie zasadami utlenialnymi. Prekursory barwników utlenialnych lub zasad utlenialnych są związkami bezbarwnymi albo słabo zabarwionymi, które połączone

185 106 z produktami utleniającymi mogą doprowadzić poprzez proces kondensacji oksydacyjnej do związków zabarwionych i barwników.

Wiadomo również, że można zmieniać odcienie otrzymane przez zasady utlenialne, łącząc je ze środkami sprzęgającymi lub modyfikatorami barwienia, przy czym te ostatnie wybiera się spośród aromatycznych m-diamin, m-aminofenoli i pewnych związków heterocyklicznych.

Różnorodność cząsteczek branych pod uwagę wśród zasad utlenialnych i środków sprzęgających, umożliwia otrzymanie bogatego zakresu kolorów.

Zabarwienie zwane „trwałym” uzyskane dzięki barwnikom utlenialnym, powinno poza tym spełniać pewne wymagania. A więc nie powinno być niekorzystne pod względem toksykologicznym, powinno umożliwić otrzymanie odcieni o żądanej intensywności i wykazywać dobrą trwałość wobec czynników zewnętrznych (światło, niepogoda, mycie, trwała ondulacja, pocenie, tarcie).

Barwniki powinny również umożliwić pokrycie włosów siwych i na koniec wykazywać możliwie najmniejszą selektywność, to znaczy pozwalać na otrzymanie możliwie najmniejszych różnic w zabarwieniu na całej długości włókna keratynowego, które może być istotnie w różnym stopniu uwrażliwione (to jest zniszczone) między końcem a korzeniem.

Dla uzyskania odcieni czerwonych stosuje się zwykle p-aminofenol sam lub w mieszaninie z innymi zasadami, i w połączeniu z odpowiednimi środkami sprzęgającymi, a dla uzyskania odcieni błękitnych stosuje się zasadniczo p-fenylenodiaminy.

Proponowano już, zwłaszcza w zgłoszeniu patentowym EP-A-375977, stosowanie pewnych pochodnych diaminopirazoli, ściślej 3,4- lub 4,5-diaminopirazoli, do farbowania utleniającego włókien keratynowych w odcieniach czerwonych. Jednakże stosowanie diaminopirazoli opisanych w tym zgłoszeniu patentowym nie pozwala na uzyskanie bogatego zakresu kolorów, a ponadto sposób wytwarzania tych związków jest długi i kosztowny.

Zgłaszający zsyntetyzował nowe 4,5-diaminopirazole podstawione w pozycji 3, które nie tylko nadają się do zastosowania jako prekursory barwnika utlenialnego, ale ponadto umożliwiają otrzymanie kompozycji farbujących, nadających silne zabarwienie w odcieniach od czerwieni do błękitu. Związki według wynalazku przedstawione są wzorem 1, w którym R2, R3, R4 i R₅, które mogąbyć jednakowe lub różne, oznacząjąatom wodoru; rodnik C|-C,alkilowy prostołańcuchowy lub rozgałęziony; rodnik C2-C4hydroksyalkilowy; rodnik C2-C4 aminoalkilowy; rodnik fenylowy; rodnik fenylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C^alkilowym, grupą C|-C4alkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub C _rC4alkiloaminową rodnik benzylowy; rodnik benzylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem CpC^alkilowym, grupą C|-C4alkoksy, metylenodioksy lub aminową; lub grupę o wzorze 3, w którym m i n oznaczają liczby całkowite, jednakowe lub różne, wynoszące od j do 3 włącznie, X oznacza atom tlenu lub też grupę NH, Y oznacza atom wodoru lub też rodnik metylowy i Z oznacza rodnik metylowy, grupę Or lub NRR'. w których R i R' mogą być jednakowe lub różne i oznaczają atom wodoru, rodnik metylowy lub rodnik etylowy, przy czym przyjmuje się, że gdy R2 oznacza atom wodoru, wtedy R3 może oznaczać również grupę aminową lub C|-C4alkiloaminową,

-R, oznacza rodnik C|-C,alkilowy prostołańcuchowy lub rozgałęziony; rodnik C|-C4hydroksyalkilowy; rodnik C|-C4aminoalkilowy; rodnik (C|-C4)alkiloammo(C_rC4)alkilowy; rodnik di(C|-C4)alkiloamino(C|-C4)alkilowy; rodnik hydroksy(C|-C4)alkiloamino(C|-C4)alkilowy; rodnik (C|-C4)alkoksymetylowy; rodnik fenylowy, rodnik fenylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C^alkilowym, grupą C|-C.4alkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub C|-C4alkiloaminową rodnik benzylowy; rodnik benzylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C|-C4alkilowym, grupą C|-C4alkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub C|-C4alkiloaminową pierścień heterocykliczny wybrany spośród tiofenu, furanu i pirydyny, lub także grupę -(CH2)p-O-(CH_2q)-OR, w której p i q oznaczają liczby całkowite, jednakowe lub różne, wynoszące od 1 do 3 włącznie, a R oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, przy czym przyjmuje się, że w powyższym wzorze i,

- co najmniej jeden z rodników R2, R3, R4 i R5 oznacza atom wodoru,

185 106

- gdy R-2 względnie R4 oznacza rodnik fenylowy podstawiony lub niepodstawiony, albo rodnik benzylowy lub rodnik o wzorze 3, wtedy R3 względnie R₅ nie może oznaczać żadnego z tych trzech rodników,

- gdy R4 i R₅ crraczająrównccreśnie atom wodoru, wtedy R1 może tworzyć z R2 i R3 heterocykliczny pierścień heksahydropirymidynowy lub tetrahydrclmidarolowy ewentualnie podstawiony rodnikiem C1-C₄alkilowym albo 1,2,4-tetrarclcwy,

- gdy R₂, R3, R4 i R₅ oznaczają atom wodoru lub rodnik C_rC₆alkIlowy, wtedy R1 lub R₆może również oznaczać resztę heterocykhczną2-, 3- lub 4-pirydylową, 2-lub 3-tienylową, 2- lub 3-furylową ewentualnie podstawioną rodnikiem metylowym lub też rodnik cykloheksylowy,

-przy czym:

i) gdy R1 oznacza rodnik metylowy i gdy R₂, R4 oraz R₅ oznaczająjednocześnie atom wodoru, a R3 oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R₍₎jest inny niż rodnik hydroksymetylowy, izobutyloksymetylowy-, metoksyetyloksymetylowy, cykloheksylowy, tiofen, pirydyna, fenyl lub fenyl podstawiony rodnikiem metylowym lub rodnikiem triflucrometylowym albo atomem chloru;

ii) gdy R1 oznacza rodnik fenylowy mepodstawiony, a R₂, R3, R4 i R₅ oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R-6jest inny niż rodnik fenylowy niepodstawiony;

iii) gdy R1 oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy i R6 oznacza rodnik metylowy, a R2, R4 i R5, ozraczająrównocześnie atom wodoru, wtedy R3 jest inny niż atom wodoru, rodnik metylowy lub rodnik fenylowy niepodstawiony;

iv) gdy R1 oznacza ^podstawiony rodnik fenylowy i R.6 oznacza rodnik metylowy, a R4 i R5 ozraczająrówrocześme atom wodoru, a R2 oznacza rodnik metylowy lub etylowy, wtedy R3 jest inny niż niepodstawiony rodnik fenylowy;

v) gdy R1 oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy i R^ oznacza rodnik metylowy, a R2, R3 i R5, oznaczają) ednocześnie atom wodoru, wtedy R4jest inny niż rodnik metylowy;

vi) gdy R2, R3, R4 i R5 oznaczają jednocześnie atom wodoru i R^ oznacza rodnik metylowy, wtedy R1 jest inny niż rodnik fenylowy podstawiony atomem chloru, rodnikiem trifluoroetylowym, grupą nitrową lub pirydylową;

vii) gdy R1 oznacza atom wodoru i R6 oznacza rodnik fenylowy lub rodnik fenylowy podstawiony atomem chloru, rodnikiem metylowym, grupą metoksy, a R2, R4 i R5 oznaczάij^Jednocreśrie atom wodoru, wtedy R3 jest inny niż atom wodoru, rodnik C1 -C₄alkilowy lub ^podstawiony fenylowy;

viii) gdy R1 , R₂ , R₃ , R₄ i R, oznaczają.jednocześnie atom wodom, weedy R₆ jesi inny niż rodnik metylowy;

ix) gdy R1 oznacza rodnik 4-hydroksyetytowy, a R₂, R3, R4 i R₅ oznaczająrównccześnie atom wodoru, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy lub niepodstawiony fenylowy;

x) gdy R4 oznacza rodnik metylowy i R5 oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy, a R2 oraz R3 oznaczają równocześnie atom wodoru, i gdy R) oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R6 jest inny niż niepodstawiony rodnik fenylowy lub rodnik fenylowy podstawiony rodnikiem metylowym, etylowym, grupą metoksy lub atomem chloru;

xi) gdy R1 oznacza rodnik tert-butylowy, a R2, R3, R4 i R₅ oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy;

xii) gdy R1 oznacza rodnik pirydylowy, a R₂, R4 i R₅ oznaczająrównocześme atom wodoru, i gdy R3 oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy lub ^podstawiony fenylowy;

xiii) gdy R1 oznacza rodnik metylowy, etylowy lub 4-ammofenylowy, i R₂, R4 i R₅czraczająrówrccreśme atom wodoru, i gdy R3 oznacza atom wodoru lub ^podstawiony rodnik fenylowy, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy;

xiv) gdy R1 oznacza rodnik izopropylowy, aR₂, R₄ i R₅ czracząjąrównccześnie atom wodoru, wtedy co najmniej jeden z rodników R3 i R6 jest inny niż rodnik metylowy;

185 106 xv) gdy R, oznacza atom wodoru lub rodnik fenylowy niepodstawiony, a R2, R4 i R5 oznaczająrównoezsśnis atom wodoru i gdy R3 oznacza rodnik benzylowy lub rodnik fenylowy podstawiony rodnikiem metylowym lub atomem chloru, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy lub niepodotawione fenylowy,

Spośród nowych związków o wzorze , można zwłaszcza wymienić: 1-benzelo-a,5-niαmino-3-mstylopirαzol,

4.5- diamino-, -((('-hynroksyety lo)-3-(4'-metok sy Γοηγ^) pir az:o,, a,5-niamino-l-( β’-henrokoestylo)-3-(a'-mstelofenelo)pirαzol 4, S-mamino-U ((-hedrokoystylo)-3-(3'-mstylofenylo)pirjzol, a,5-niamino-3-mstylo-1-izopropelopirazol, a,5-niamino-3-(a'-metoksyfenylo)-1-izopropelopirαzol, a,5-niamino-1-etelo-3-mstylopirazol, a,5-niamino-, -stylo-3-(4'-metoksyfsnylo)pirjz:ol, a,5-diamino-3-henroksymetylo-, -metylo pirazol,

4.5- diami^^-, -etylo-3-hydiOksymetylopirazol, a,5-niamino-3-henroksemetylo-1-izopropelopirazol, a,5-niamino-3-henrokoymetylo-,-tsrt-brltyiopίrazol, a,5-diamino-3-henrokoemstylo-, -ΐυ©©^™/⁰,, a,5-diamino-3-henrokoemstylo-, -(2'-metoksyfenylo) pirazol, a,5-diamino-3-hedrokoemstylo-, -(3'-metok syfenyoo) pinz^, a,5-diαmino-3-hynrokoymetylo-1-(a'-mstoksyfenelo)pirαzoll l-bsnzylo-a,5-nijmino-3-hedroksemetelopirazol, al5-niamino-3-metylo-, -(2'-metoksyfenylo) prazo,, al5-niamino-3-metylo-, -(3'-metoksyfsnylo)pirazol, al5-niαmino-3-metylo-, -(4'-metoksyfsnylo)pirazol, 3-aminometylo-a,5-niαmino-1-mstylopirazol,

3-aminometelo-al5-niαmino-, -etylopirazof 3-αmmometylo-a,5-nijmino-1-izopropylopirαzol,

3- aminometelo-a,5-niamino-1-tsrt-butelopirjzoll a,5-diαmino-3-dimstyloαminometylo-1-mstelopirjzoll al5-diamino-3-nimetyloaminometylo-1-etylopirazoll a,5-niamino-3-dimetyloalminometylo-1-izopropelopirazol, al5-niamino-3-nimsteloaminometylo-, -tert-butyiopirazol,

4,5 -diamino-3-styloaminometylo-1-mstylopirazol, al5-diamino-3-steloaminometylo-, -eΐylopirazoL al5-diamino-3-eteloαminometylo-, -izo pro pylo p^azC, al5-diαmino-3-steloαminometylo-, -tert-butyiopirazol, al5-niamino-3-msteloaminometylo-, -metyto pirazok a,5-niαmino-3-metyloaminometylo-, -izo pro py^kazc^

4.5- diamino-, -etylo-3-n^ety'loαmmomsty.lopirazcill 1-tert-butelo-al5-diαmino-3-msteloαminomstylopirαzoll al5-nijmino-3-[(β-henrokoestelo) aminometelo]-l-metelopirazoll a,5-diamino-3-[(βihedrokoeetyło)aminometylo]-1-izopropylopirazoll al5-diamino-1 -e1edo-3-[(β-hedrokoyetylo)aminometyio]pirazol, , -tef--bueyioa4,5jdiami no-3-[(P- hedrokoestelo)αminomstelo]-pirαzoll a-amino-5-(βihenroksestelo)jmino- ,,3 dimstelopirazoll

4- amino-5-( β-hedrokoeetylo)amino-l-i zopropelo-3-metelopirazoll a-jmino-5-(β-hynroksyetylo)amlno-, -etylo-3-mstelopirjzoll a-jmino-5-(β-henrokoestelo)aml^^-l-tert-butelo-3-mstelopirjzoll a-jmino-5-(β-henrokoestylc)amino-1-fsnelo-3-mstelopirαzoll a-jmino-5- (β-henrokoestelo)αmino-1-(2'-mstokoefsnelo)-3-mstelopirazoll 4-amino-5-( β-hedroksestelo)amino-l-(3'-mstokoefsnelo)-3-mstelopirazol,

185 106

4-amino-5-(β-hydroksyetylo)aInino-1-(4'-metoksyfenylo)-3-metylopirazol,

4-amino-5-(P-hydroksyetylo)amino-1[ -benzyle-3-metylopirazol,

4-amino-|-etylo-3-metylo-5-metyloaminopirazol,

4-amino-1 -tert-butylo-3-metylo-5-meylloaminopirazol, 1 -44--οΗ1θΓ(ΛθΓΕη/1ο--4.5-άάΗΓη-no-3 -metylopirazol,

4.5- diamino-3-hydroksymetylo-1 -izopropylopirazoł,

4-amino-1 -etylc^-3-^m^e^i^yk-^5^-^meb^'ka^nin^tpDirćz^ol,

4-amino-5-(2'-aminoetylo)amino-1,3-dimetylopirazol, oraz ich sole addycyjne z kwasem.

Spośród nowych związków o wzorze 1 zaleca się szczególniej:

1-benzylk-4,5-diamino-3-metylkpirazol,

4.5- diamino-1[ -etyIo-3-metylopirazol,

4.5- diamino-1 -etylo-3-(4--metoksyfenylo) pirazo,,

4.5- diamino-1 -etylk-3-hydroksymetylopirazol,

4.5- diamino-3 -hydroksymetylo-1 -metylopi razol,

4.5- diamino-3-hydroksymetylo-1 -izopropylopirazoł,

4.5- diamino-3-metylo-1 ^^^op^i^c^p^y/k)fiiΓji^ol,

4-amino-5-(2'-aminoetylo)amino-1 tydimetylopirazol oraz ich sole addycyjne z kwasem.

Przedmiotem wynalazku sąrównież sposoby wytwarzania nowych związków o wzorze 1.

Gdy R6 oznacza rodnik metylowy i gdy R| jest różny od atomu wodoru (związki o podanym wzorze LA) stosuje się korzystnie sposób A, odpowiadający podanemu schematowi syntezy-schemat nr | polegającemu, w pierwszym etapie, na przeprowadzeniu reakcji 3-aminokrotononitrylu (i) z mknkpkdstawikną hydrazyną (2), w temperaturze zasadniczo wyższej od 90°C, a korzystnie wynoszącej 95-150°C, w rozpuszczalniku alkoholowym, po czym, w drugim etapie, na nitrkzkwaniu ó-aminopirazolu (3) w pozycji 4 przez reakcję z azotynem mineralnym lub organicznym z otrzymaniem 5-amino-4-nitrozopirazklu (4), który w trzecim etapie przechodzi na drodze uwodornienia katalitycznego w 4,5-diaminopirazkle o wzorze ty.

W celu dobrej kontroli temperatury w pierwszym etapie zaleca się generalnie działać w temperaturze wrzenia używanego rozpuszczalnika wobec powrotu skroplin. Spośród alkoholi stosowanych jako rozpuszczalnik reakcyjny, można wymienić zwłaszcza n-propanol, | -butanol, 2-butankl, 2-metylo-1-butankl, 3-metylo-1-butankl, 2-metylo-1-prkpankl, n-pentanol, 2-pentanol, 3-metylo-3-pentankl, 4-metylk-2-pentanol lub też 2-etylo-1-butanol.

Spośród azotynów mineralnych można stosować np. azotyn sodu lub potasu, w środowisku uwodnionego kwasu octowego i w temperaturze, wynoszącej korzystnie 0-5°C.

Spośród organicznych azotynów można stosować np. azotyn izoamylu, prowadząc reakcję w temperaturze pokojowej, w środowisku niższego alkoholu, w obecności kwasu, takiego jak kwas chlorowodorowy lub kwas octowy.

Uwodornienie katalityczne związków 4 zachodzi korzystnie w niższym alkoholu w obecności katalizatora, takiegojak pallad osadzony na węglu, w temperaturze generalnie od 20 do 100°C.

Gdy R6 jest inny niż rodnik metylowy i gdy R| jest inny niż atom wkdkru (związki o podanym wzorze UB), stosuje się korzystnie sposób B, odpowiadający podanemu schematowi syntezy-schemat nr 2, polegającemu na przereagowaniu w pierwszym etapie, β-ketkacetknitrylu (5) z mknopkdstawikną hydrazyną (2), w temperaturze generalnie wynoszącej 20U50°C, w rozpuszczalniku alkoholowym, dla otrzymania 5-aminkpirazklu (6), który w drugim etapie nitrozuje się w pozycji (4), aby dojść do 4-nitro-5-aminopirazklu (7), który następnie w trzecim etapie uwodornia się, dochodząc do 4,5-diaminopirazkli o wzorze Rozpuszczalniki używane według tego sposobu B są takie same jak wymienione dla sposobu A opisanego poprzednio. Reakcje nitrowania i uwodornienia prowadzi się w warunkach opisanych dla sposobu A podanego poprzednio. Gdy R6 oznacza rodnik o dużej przeszkodzie przestrzennej (związki o podanym wzorze stosuje się korzystnie sposób C, odpowiadający podanemu schematowi syntezy-schemat nr 3, polegającemu na przereagowaniu w pierwszym etapie, β-ketkacetknitrylu (5) z monkpkdstawikną hydrazyną (2), dla otrzymania 5-aminkpirazolu (6) w warunkach operacyjnych

185 106 wymienionych dla sposobu B opisanego poprzednio. W drugim etapie 5-aminoplrazkl -6) acetyluje się w pozycji 5, prowadząc do 5-acetyloaminopirazolu -8), który w trzecim etapie nitruje się w pozycji 4 i dezacetyluje w pozycji 5, aby uzyskać 5-amino-4-nitropirazol -9), stosując korzystnie dymiący kwas azotowy w środowisku stężonego kwasu siarkowego, w temperaturze wynoszącej korzystnie 0-5°C. Następnie, w czwartym etapie, 5-amino-4-nltrkplrazol (9) uwodornia się, w warunkach operacyjnych wymienionych wyżej dla sposobu A, aby dojść do 4l5-diaminopirazoli o wzorze tC.

Gdy jeden z rodników R2 lub R3 jest inny niż atom wodoru (związki o podanym wzorze , D), stosuje się korzystnie sposób D, odpowiadający podanemu schematowi syntezy-schemat nr 4, polegającemu w pierwszym etapie na przereagowaniu β-ketoestru 00) z hydrazyną (2), dla otrzymania 5-hydroksypirazolu (U), będącego w równowadze ze swą tautomeryczną postacią pirazol-ó-onem, takim jak opisano np. w Org. Synth., Edward C. Taylor, (,976), 55 73-7. W drugim etapie 5-hydroksyplrazkl (,,) jest nitrowany w pozycji 4, po czym, w trzecim etapie chlorowany w pozycji 5 zgodnie z metodąjakąnp. podano w opisie patentowymUS 4 025 530. W czwartym etapie 5-chloro-4-nltropirazkl (,3) przechodzi, w obecności pierwszorzędowej aminy H2N-R3, przechodzi w 5-amink-4-nitrkpirazol 04), aby w piątym etapie, na drodze katalitycznego uwodornienia, zgodnie z metodą opisaną wyżej dla sposobu A, dojść do 4,5-di-aminopirazOli o wzorze , D.

Przykłady, które następują, sąprzeznaczone do objaśnienia wynalazku bezjakiegokolwiek ograniczenia jego zakresu.

P r z y k ł a d T Synteza dichlorowodorku 4,5-diamino-, O-dimetylopirazolu o wzorze 4.

a) Wytwarzanie 5-amlno-1,3-dlmetyloplrazklu

Do roztworu ,6,5 g (0,2 mola) 3-aminokrktono-nltrylu w 40 cm3 n-pentanolu dodano ,2,9 g (0,28 mola) metylohydrazyny. Roztwór ogrzewano w temperaturze wrzenia wobec powrotu skroplin w ciągu 3 godzin. Następnie pentanol jak również nadmiar metylohydrazyny oddestylowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Do otrzymanego osadu barwy beżowej dodano , 50 cm3 heptanu, przesączono przez sączek ze spiekanego szkła, po czym suszono pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 40°C. Otrzymano 0,5 g 5-amink-1,3-dimetyloplrazolu w postaci ciała stałego barwy beżowej, o temperaturze topnienia 80-8OC.

b) Wytwarzanie 5-amino-1,3-dlmetylk-4-nitrozk-plrazolu

Do roztworu U,, g (0,, mola) 5-amino-,^-dimetylopirazolu otrzymanego w poprzednim etapie, w ,25 cm³ absolutnego etanolu, wkroplono , cm3 ΠΝ kwasu chlorowodorowego, po czym , 3,5 cm3 azotynu izoamylu w temperaturze 0°C. Następnie roztwór doprowadzono do temperatury pokojowej, pozostawiono w tej samej temperaturze przez 4 godziny. Następnie środowisko reakcyjne przesączono przez sączek ze spiekanego szkła i otrzymany osad przemyto ł00 cm³ eteru izopropylowego. Po wysuszeniu pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze pokojowej otrzymano 7,5 g 5-amino^O,3-^(^himetylo-d-nitrozopirazolu w postaci ciała stałego barwy pomarańczowej o temperaturze topnienia ,69-,7, °C.

c) Wytwarzanie dichlorowodorku 4,5-diamino-1,3-dimetylopirazolu

Do roztworu 7 g (0,05 mola) 5-amino-1,3-dlmetyloplrazklu, otrzymanego w poprzednim etapie, w 200 cm³ etanolu, dodano , ,2 g 5% (wagowo) palladu osadzonego na węglu i zawierającego 50% wody. Zawiesinę umieszczono w reaktorze do uwodorniania, pod ciśnieniem wodoru , 0 barów, w temperaturze 75°C na 3 godziny przy silnym mieszaniu. Środowisko reakcyjne wylano do roztworu 50 cm3 etanolu i ,7 cm3 ,2N kwasu chlorowodorowego, ochłodzonego do temperatury 0°C. Następnie roztwór ten sklarowano przez filtrację przez sączek ze spiekanego szkła, po czym odparowano do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymane ciało stałe barwy brązowej ogrzano do temperatury wrzenia wobec powrotu skroplin z 45 cm3 5N roztworu kwasu chlorowodorowego w etanolu i , 3 cm³ wody, po czym ochłodzono do temperatury pokojowej. Otrzymany biały osad przesączono przez sączek ze spiekanego szkła, po czym suszono pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze pokojowej. Otrzymano 5,7 g di chlorowodorku 4,5-diamlnk-1,3-dimetslkpirαzolu w postaci białych kryształów o temperaturze rozkładu 2,0-2,2°C.

185 106

Analiza elementarna obliczona dla C₅H_1oN₄· 2HCl:

% c H N Cl

Obliczony 30,17 6,08 28,14 35,62

Znaleziony 30,15 6,08 28,07 35,77

Przykład2: Synteza dichlorowodorku 4,5-diamino-3-metylo-1 -fenylopirazolu o wzorze 5

a) Wytwarzanie 5-amino-3-metyio-4-nitrozo-1-fenylopirazolu

Do roztworu 17,3 g (0,1 mola) 5-amino-3-metylo-1-fenylopirazolu w 200 cm³ absolutnego etanolu wkroplono 0,5 cm3 12N kwasu chlorowodorowego i potem 13,5 cm3 azotynu izoamylu w temperaturze 0°C. Następnie roztwór doprowadzono do temperatury pokojowej i pozostawiono w tej temperaturze przez 4 godziny. Wykrystalizowało ciało stałe barwy pomarańczowej. To ciało stałe przesączono przez sączek ze spiekanego szkła i przemyto 100 cm3 eteru izopropylowego. Po wysuszeniu pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze pokojowej otrzymano 17 g

5-amino-3-metyk}-4-nttrozo-1-fenylopirazolu w postaci ciała stałego barwy pomarańczowej o temperaturze topnienia 202-204°C.

b) Wytwarzanie dichlorowodorku 4,5-diamino-3-metyło-1-fenylopirazolu

Do roztworu 10 g (0,05 mola) 5-amino-3-metylo-4-nitrozo-1-fenylopirazolu, otrzymanego w poprzednim etapie, w 80 cm3 absolutnego etanolu i 20 citr 2N kwasu chlorowodorowego, dodano 1,2 g 5% (wagowo) palladu osadzonego na węglu, zawierającego 50% wody. Zawiesinę umieszczono w reaktorze do uwodornienia pod ciśnieniem wodoru, wynoszącym 10 barów, w temperaturze 75°C na 3 godziny przy silnym mieszaniu. Zawartość reaktora do uwodornienia wydobyto i przesączono przez sączek ze spiekanego szkła. Przesącz wylano w temperaturze 0°C do roztworu 70 cm^J absolutnego etanolu i 30 cm312N kwasu chlorowodorowego, po czym odparowano do sucha. Do pozostałości dodano 100 cm3 eteru izopropylowego. Wykrystalizowało ciało stałe barwy beżowej. To ciało stałe przesączono przez sączek ze spiekanego szkła, po czym przemyto 100 cm3 eteru izopropylowego i oczyszczono przez krystalizację z mieszaniny 100 cm3 wody oraz 50 cm3 3,5M etanolowego roztworu kwasu chlorowodorowego. Wykrystalizowane ciało stałe przesączono przez sączek ze spiekanego szkła, przemyto 100 cm3 eteru izopropylowego i suszono pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze pokojowej. Otrzymano 8 g dichlorowodorku 4,5-diamino-3-metylo-1-fenylopirazolu w postaci białego ciała stałego o temperaturze topnienia 208-210°C.

Analiza elementarna obliczona dla C1H1N4 -2HCl:

% C H N Cl

Obliczony 45,99 5,40 21,45 27,15

Znaleziony 46,17 5,40 21,32 27,10

Przykład3: Synteza dichlorowodorku 4,5-diamin^o-1 -metylo-3-fenylopirazolu o wzorze 6

A) Wytwarzanie 5-amino-1-metylo-3-fenylopirazolu

Do roztworu 29 g (0,2 mola) benzoiloacetonitrylu w 100 cm3 n-pentanolu, dodano 14,7 cm3 (0,28 mola) metylohydrazyny i ogrzewano w temperaturze wrzenia wobec powrotu skroplin przez 2 godziny. Następnie oddestylowano pod zmniejszonym ciśnieniem n-pentanol oraz nadmiar metylohydrazyny. Otrzymano ciało stałe barwy beżowej, do którego dodano 100 cm3 heptanu w temperaturze pokojowej i przesączono przez sączek ze spiekanego szkła. Po wysuszeniu w temperaturze 40°C pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano 27 g 5-amino-1-metylo-3-fenylopirazolu w postaci ciała stałego barwy beżowej o temperaturze topnienia 104-106°C.

B) Wytwarzanie 5-amino-1-metylo-4-nitrozo-3-fenylopirazolu

Do roztworu 17,3 g (0,1 mola) 5-amino-1-metylo-3-fenylopirazolu, otrzymanego w poprzednim etapie, w 200 cm3 absolutnego etanolu wkroplono 0,5 cm3 12N kwasu chlorowodorowego i potem 1.3.,5 cm³ azotynu izoamylu w temperaturze 0°C. Roztwór następnie doprowadzono do temperatury pokojowej i pozostawiono w tej temperaturze w ciągu 4 godzin. Wykrystalizowało ciało stałe barwy pomarańczowej. Odsączono je przez sączek ze spiekanego szkła i przemyto 100 cm³ eteru izopropylowego. Po wysuszeniu pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze pokojowej otrzymano 17 g 5-amino-1 -metylo-4-nitrozo-3-fenyo)pirazolu w postaci ciała stałego barwy pomarańczowej o temperaturze topnienia 224-226°C.

c) Wytwarzanie dichlorowodorku 4,^^(^n^i^ii^(^-^l-^e'^:ylo-3-fenylo^irazolu

185 106

Do roztworu K) g (0,05 mola) 5-amino-1-metylo-4-nitrozo-3-fenylopirazolu, otrzymanego w poprzednim etapie, w 80 cm³ absolutnego etanolu i 20 cm3 2N roztworu kwasu chlorowodorowego, dodano ,,2 g 5% (wagowo) palladu osadzonego na węglu, zawierającego 50% wody. Zawiesinę umieszczono w reaktorze do uwodornienia pod ciśnieniem wodoru, wynoszącym , 0 barów i w temperaturze 75°C na 3 godziny przy silnym mieszaniu. Zawartość reaktora do uwodornienia wydobyto i przesączono przez sączek ze spiekanego szkła. Przesącz wylano do roztworu 70 cm3 absolutnego etanolu i 30 cm3,2N kwasu chlorowodorowego, ochłodzonego do temperatury 0°C. Wytrąciło się białe ciało stałe. Osad ten odsączono przez sączek ze spiekanego szkła, po czym przemyto , 00 cm3 eteru izopropylowego. Po wysuszeniu w temperaturze pokojowej pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano D g dichlorowodorku 4,5-diamino-1-metylo-3-fenylopirazolu, który oczyszczono przez krystalizację z mieszaniny 30 cm3 wody i 50 cm3 3,5M etanolowego roztworu kwasu chlorowodorowego. Wykrystalizowane ciało stałe odsączono przez sączek ze spiekanego szkła, przemyto W0 cm3 eteru izopropylowego i suszono w temperaturze pokojowej pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 8 g dichlorowodorku 4,5-diamino-]-metylo-3-fenylopirazolu w postaci białego ciała stałego o temperaturze topnienia 2,8-220°C.

Analiza elementarna obliczona dla CdH^N, -2HCl:

% c H N Cl

Obliczony 45,99 5,40 2,,45 27,,5

Znaleziony 46,27 5,60 2,,32 27J0

Przykład 4: Synteza dichlorowodorku 4-amino-1,3-dimetylo-5-hydrazynopirazolu o wzorze 7

Zawiesinę 8,6 g (0,05 mola) , ,3-dimetylo-5-hydrazyno-4-nitropirazolu i ł,5 g 5% (wagowo) palladu osadzonego na węglu, zawierającego 50% wody, w 200 cm3 etanolu, umieszczono w reaktorze do uwodorniania. Po mieszaniu pod ciśnieniem wodoru, wynoszącym D barów, w temperaturze 75°C w ciągu 3 godzin, środowisko reakcyjne wylano do roztworu 60 cm3 etanolu i 20 cm·³ ,2N kwasu chlorowodorowego ochłodzonego do temperatury 0°C. Roztwór sklarowano przez filtrację przez sączek ze spiekanego szkła, po czym odparowano do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymane ciało stałe barwy brązowej ogrzano do temperatury wrzenia wobec powrotu skroplin z 50 cm3 5N etanolowego roztworu kwasu chlorowodorowego i H cm3 wody, po czym ochłodzono do temperatury pokojowej. Otrzymany biały osad odsączono przez sączek ze spiekanego szkła, po czym suszono w temperaturze pokojowej pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 9,5 g dichlorowodorku 4-amino-].3-dimetylo-5-hydrazynopirazolu w postaci białych kryształów o temperaturze topnienia 202-204°C.

Analiza elementarna obliczona dla CjHuN %

Obliczony

Znaleziony

2HCl:

Cl

33,,2

32,88

C

28,05

28,52

H

6,12

6,20

N

32,7,

32,96

Przykład 5: Synteza dichlorowodorku 1-benzylo-4.5-di^uΉino-3-meίylopirazoluo wzorzeS

a) Wytwarzanie 5-αmino-1-benzylo-3-metylopirazolu

Do roztworu , 6,4 g (0,2 mola) 3-aminokrotononitrylu w ,00 cm3 n-pentanolu, dodano 26,9 g (0,22 mola) benzylohydrazyny, po czym ogrzewano w temperaturze wrzenia wobec powrotu skroplin przez Π godzin. Następnie n-pentanol oddestylowano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując gęsty olej, który oczyszczono przez chromatografię na żelu krzemionkowym. Otrzymano ciało stałe barwy jasnożółtej, które krystalizowano z eteru izopropylowego i odsączono przez sączek ze spiekanego szkła. Po wysuszeniu w temperaturze 40°C pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano , 7 g oczekiwanego produktu w postaci ciała stałego barwy jasnożółtej o temperaturze topnienia 76-78°C.

b) Wytwarzanie 5-amino-]-benzylo-3-metylo-4-nitrozopirazolu

Do roztworu ,8,7 g (03 mola) 5-amino-,-behzylo-3-metylopirazolu, otrzymanego w poprzednim etapie, w 200 cm³ absolutnego etanolu wkroplono 0,5 cm3 ,2N kwasu chlorowodorowego i potem ,3,5 cm³ azotynu izoamylu w temperaturze 0°C. Następnie roztwór doprowadzono do temperatury pokojowej i pozostawiono w tej temperaturze przez 4 godziny. Wykrystalizowało

185 106 ciało stałe barwy pomarańczowej. Odsączono je przez sączek ze spiekanego szkła i przemyto j 00 cm3 etanolu i potem j00 cm3 eteru izopropylowego. Po wysuszeniu w temperaturze pokojowej pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano j3 g oczekiwanego produktu w postaci ciała stałego barwy pomarańczowej o temperaturze topnienia j78-j80°C.

c) Wytwarzanie dichlorowooorku l-benzylo-n.5-d-amino-3-me-ylopirazopu

Do roztworu 5 g (0,02 mola) 5-amino---benzy-d-3-mety-o-5-nitrdzopirazd-u, otrzymanego w poprzednim etapie, w 200 cm3 metanolu, dodano 0,9 g 5% (wagowo) palladu osadzonego na węglu i zawierającego 50% wilgoci. Zawiesinę umieszczono w reaktorze do uwodornienia pod ciśnieniem wodom, wynoszącym 20 barów, w temperaturze pokojowej na 3 godziny przy silnym mieszaniu. Zawartość reaktora do uwodornienia wydobyto i przesączono przez sączek ze spiekanego szkła. Następnie przesącz wylano do j00 cm3 3,5N etanolowego roztworu kwasu chlordwoddrdwego. Roztwór ten zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując gęsty olej, który wykrystalizował przy dodaniu 50 cm3 acetonu. Otrzymane ciało stałe odsączono przez sączek ze spiekanego szkła.

Po wysuszeniu w temperaturze pokojowej pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano 6 g dichlorowodorku jibenz5lo-a,5-diamino-3-met5lopirazdlu w postaci białego ciała stałego o temperaturze topnienia ^^0--92°C.

Analiza elementarna obliczona dla C,_IH-N4 · 2HCl:

% C H N Cl

Obliczono 48,^ 5,86 20,36 25,77

Znaleziono 48,03 5,90 20,40 25,75

Przykład 6: Synteza dichlorowodorku 4,5-diamino-j-metyld-3-tert-buty-dplrazolu o wzorze 9

a) Wytwarzanie 5-amino-j-metylo-3itert-buty-o-pirazo-u

Do roztworu j2,5 g (0M mola) 4,4-dlmet5lo-3-oksopentanltr5lu w 50 cnC n-propanolu dodano w temperaturze pokojowej 4,6 g (03 mola) metylohydrazyny. Środowisko reakcyjne ogrzewano w temperaturze wrzenia wobec powrotu skroplin przez j godzinę, po czym ochłodzono do temperatury pokojowej. Otrzymane białe ciało stałe odsączono przez sączek ze spiekanego szkła i przemyto eterem izopropylowym. Po wysuszeniu w temperaturze 40°C pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano M g oczekiwanego produktu w postaci ciała stałego barwy beżowej o temperaturze topnienia ^7°©

b) Wytwarzanie 5iacetamido-j-met5lo-3-tert-but5lopirezdlu

Do roztworu j0 g (0,065 mola) 5-amino-j-met5lo-3-tert-butylopirazo-u, otrzymanego w poprzednim etapie, w 25 cm3 kwasu octowego, dodano w temperaturze pokojowej j3,5 cm3 (0J3 mola) bezwodnika octowego. Po j godzinie mieszania, środowisko reakcyjne wylano do j00 cm³ lodu. Roztwór ekstrahowano trzy razy Η.)0 cm³ dichlorometanu, fazę organiczną suszono nad siarczanem sodu, po czym destylowano ją pod zmniejszonym ciśnieniem na wyparce obrotowej. Do otrzymanego ciała stałego dodano W0 cm³ eteru izopropylowego, przesączono przez sączek ze spiekanego szkła, po czym suszono w temperaturze 40°C pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano j2 g oczekiwanego produktu w postaci ciała stałego barwy beżowej, które krystalizdwαnd z 30 cm³ octanu etylu, wyodrębniając 8,5 g oczekiwanego produktu w postaci białych kryształów o temperaturze topnienia j38°C.

c) Wytwarzanie 5-amino-j-metylo-4-nitro-3-tert-but5lopirezolu

Do 30 cm3 stężonego kwasu siarkowego dodano 8,5 g (0,044 mola) 5-acetamido-j-met5ld~3-tert-but5ldpirezdlu w temperaturze 5°C przy silnym mieszaniu i potem 2,5 cm3 (0,066 mola) dymiącego kwasu azotowego. Po 2 godzinach mieszania wylano mieszaninę reakcyjną do H00 g lodu i mieszano przez 30 minut. Otrzymane ciało stałe odsączono przez sączek ze spiekanego szkła, przemyto 20 cm3 wody, po czym suszono w temperaturze 40°C pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 8,5 g oczekiwanego produktu w postaci żółtego ciała stałego o temperaturze topnienia |24°C.

d) Wytwarzanie dichlorowodorku 4,5-diamino-1-met5lo-3itert-but5-opirazolu

Zawiesinę 8,5 g (0,035 mola) 5-amind-1imet5-Oia-nitrOi3itertibut5-opirazo-u i j,5 g 5% (wαgdwd) palladu osadzonego na węglu i zawierającego 50% wody, w 200 cm3 etanolu umiesz20

185 106 czono w reaktorze do uwodornienia. Po 3 godzinach mieszania pod ciśnieniem wodoru, wynoszącym 10 barów, w temperaturze 75°C, wylano mieszaninę reakcyjną do poprzednio ochłodzonego do temperatury 0°C, roztworu 60 cm3 etanolu i 20 cm3 12N kwasu chlorowodorowego. Roztwór sklarowano przez filtrację przez sączek ze spiekanego szkła, po czym odparowano do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymane ciało stałe barwy brązowej ogrzano do temperatury wrzenia wobec powrotu skroplin z 35 cm3 5N etanolowego roztworu kwasu chlorowodorowego i 11 cm3 wody, po czym ochłodzono do temperatury pokojowej. Otrzymane białe kryształy odsączono przez sączek ze spiekanego szkła, po czym suszono w temperaturze pokojowej pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 4,9 g oczekiwanego produktu w postaci białych kryształów o temperaturze topnienia 260°C.

Analiza elementarna dla CgH^ty· 2HCl:

%

Obliczony

Znaleziony

Cl

29,40

29,20

C

39,84

39,73

H

7.62

7.63

N

23,23

23,16

P rz y k ł a d 7: Synteza dichlorowodorku 4,5-diamino-3-metylo-1-tert-butylopirazolu o wzorze 10

a) Wytwarzanie 5-ammo-3-metylo-1-tert-butylc-pirazolu

Do roztworu 16,4 g (0,2 mola) 3-ammokrotonomtrylu w 100cm’ n-pentanolu, dodano 19,4 g (0,22 mola) tert-butylohydrazyny. Roztwór ten ogrzewano w temperaturze wrzenia wobec powrotu skroplin w ciągu 20 godzin, po czym oddestylowano n-pentanol pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano ciało stałe barwy jasncżółtej do którego dodano 100 cm3 eteru izopropyl owego w temperaturze pokojowej i odsączono przez sączek ze spiekanego szkła. Po wysuszeniu w temperaturze 40°C pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano 18 g oczekiwanego produktu w postaci ciała stałego barwy jasnożółtej o temperaturze topnienia 172-175° C.

b) Wytwarzanie 5-ammo-3-metylo-4-nitrozo-1-tert-butylopirjzolu

Do roztworu 15,3 g (0,1 mola) 5-amirio-3-me'tylo-1-tert-bιltylopirozolll otrzymanego w poprzednim etapie, w 200 cm3 absolutnego etanolu wkroplono 0,5 cm’ 12N kwasu chlorowodorowego, i potem 13,5 cm’ (0,1 mola) azotynu izoamylu w temperaturze 0°C. Następnie roztwór doprowadzono do temperatury pokojowej i pozostawiono w tej temperaturze przez 4 godziny.

Etanol odparowano pod ciśnieniem 175 mbarów w temperaturze 40°C. Ciało stałe barwy pomarańczowej krystalizowano z heptanu w temperaturze 0°C, po czym odsączono przez sączek ze spiekanego szkła. Po wysuszeniu w temperaturze pokojowej pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano 11 g oczekiwanego produktu w postaci ciała stałego barwy pomarańczowej o temperaturze topnienia 120°C.

c) Wytwarzanie dichlorowodorku 4,5-diaminc-3-metylo-1-tert-butyloplrazolu

Do roztworu 9 g (0,05 mola) 5-amino-3-metylo-4-nitrozo-1-tert-butylopirazolu otrzymanego w poprzednim etapie, w 600 cm’ absolutnego etanolu, dodano 2 g 5% (wagowo) palladu osadzonego na węglu i zawierającego 50% wody. Zawiesinę umieszczono w reaktorze do uwodornienia pod ciśnieniem wodoru, wynoszącym 20 barów w temperaturze pokojowej na 4 godziny przy silnym mieszaniu. Zawartość reaktora wydobyto i przesączono przez sączek ze spiekanego szkła. Następnie przesącz wlano do 100 cm’ 3,5M etanolowego roztworu kwasu chlorowodorowego. Roztwór ten zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem do rozpoczęcia krystalizacji. Następnie kryształy przemyto 3,5M etanolowym roztworem kwasu chlorowodorowego i odsączono przez sączek ze spiekanego szkła. Otrzymano białe ciało stałe, które krystalizowano z mieszaniny 40 cm’ 3,5M etanolowego roztworu kwasu chlorowodorowego i 12 cm’ wody destylowanej. Po wysuszeniu w temperaturze pokojowej pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano 8 g oczekiwanego produktu w postaci białych kryształów o temperaturze topnienia 252-255°C.

Analiza elementarna dla CgH^iNy 2HCl:

%

Obliczony

Znaleziony

C

39,84

39,70

H

7,52

7,49

N

23,23

23,37

Cl

29,40

29,44

185 106

2,

Przykład 8: Synteza niehlorowodorku 4,5-niamino-1-β-hynoksyetylo-3-metylopirazolu o wzorze ,,

a) Wytwarzanie 5-amino-l-( β-hedIΌkseetelo)-3-metylopirazolu

Do roztworu ,6,4 g (0,2 mola) 3-aminokrotononitrylu w , 00 cm3 n-pentanolu dodano , 6,7 g (0,22 mola) (3-hynrokoestylohenrazeny, po czym ogrzewano w temperaturze wrzenia wobec powrotu skroplin przez ,2 godzin. Następnie oddestylowano n-pentanol pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano gęsty olej, który krystalizuje przy dodaniu ,50 cm3 eteru izopropylowego. Otrzymano ciało stałe barwy beżowej, które odsączono przez sączek ze spiekanego szkła. Po wysuszeniu w temperaturze 40°C pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano ,8 g oczekiwanego produktu w postaci ciała stałego barwy beżowej o temperaturze topnienia 66-68° C.

b) Wytwarzanie 5-amino-l-( β-hedrokoyetylo)-3-mstylo-a-nitrozopirazolu

Do roztworu g (0, mola) 5-amino-,-(|(-hedrokoestelo)-3-metylopirazolu otrzymanego w poprzednim etapie, w 200 cm3 absolutnego etanolu, wkroplono 0,5 cm3, 2N kwasu chlorowodorowego i potem ,3,5 g azotynu izoamylu w temperaturze 0°C. Następnie roztwór doprowadzono do temperatury pokojowej i pozostawiono go w tej temperaturze przez 4 godziny. Wykrystalizowało ciało stałe barwy czerwonej, które odsączono przez sączek ze spiekanego szkła, po czym przemyto ,00 cm3 etanolu i następnie ,00 cm3 eteru izopropylowego. Po wysuszeniu w temperaturze pokojowej pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano W,5 g oczekiwanego produktu w postaci kryształów barwy czerwonej o temperaturze topnienia ,70475°C.

c) Wytwarzanie nichlorowonorku 4l5-diamino-1-( β-henrokoeetylo)-3-mstelopirazolu

Do roztworu 8,5 g (0,05 mola) produktu otrzymanego w poprzednim etapie, w 800 cm³ metanolu, dodano 2 g 5% (wagowo) palladu osadzonego na węglu i zawierającego 50% wilgoci. Zawiesinę umieszczono w reaktorze do uwodorniania pod ciśnieniem wodoru, wynoszącym 20 barów w temperaturze 30°C na 4 godziny przy silnym mieszaniu.

Zawartość reaktora do uwodorniania wydobyto i przesączono przez sączek ze spiekanego szkła do ,00 cm³ 6M etanolowego roztworu kwasu chlorowodorowego. Roztwór ten zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując gęsty olej, który krystalizował przy dodaniu 50 cm3 eteru izopropylowego. Otrzymane białe ciało stałe krystalizowano z mieszaniny 45 cm3 6M etanolowego roztworu kwasu ehlorowonorowsgo i 3,5 cm3 wody destylowanej.

Po wysuszeniu w temperaturze pokojowej pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano 7,5 g oczekiwanego produktu w postaci białych kryształów o temperaturze topnienia ,90-,93°C.

Analiza elementarna obliczona dla C6H_UN4O · 2HCl:

% C H N O Cl Obliczony 3,,46 6J6 24,45 6,98 30,95

Znaleziony 3,,44 6,2, 24,,0 7,07 30,98

Przykład 9: Synteza diehlorowodorku 4-amino-5-(2'-aminoetylo)amino-1,3-nimstylopirazolu

a) Wytwarzanie chlorowodorku 5-[(2'-aminoetylo)amino]-1,3-dimetylo-a-mtropirazolu Do roztworu , 7,6 g (0,, mola) 5-chloro-1,3-dimstylopirazolu w 200 cm3 n-propanolu dodano 7,3 cm³ (0,U mola) etylenodiaminy. Roztwór ten ogrzewano w temperaturze wrzenia wobec powrotu skroplin przez 4 godziny. Następnie roztwór ten doprowadzono do temperatury pokojowej i pozostawiono w tej temperaturze przez , 5 godzin. Wykrystalizowało ciało stałe barwy jaskrawożółtej. które następnie odsączono przez sączek ze spiekanego szkła. Po wysuszeniu w temperaturze 40°C pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano ,9 g oczekiwanego produktu w postaci ciała stałego barwy żółtej o temperaturze topnienia 235°C.

b) Wytwarzanie nichlorowonorku a-ammo-5-(2'-aminostylo)amino-1l3-nimstelopirazolu. Do roztworu ,0 g (0,04 mola) chlorowodorku 5-[(2'-aminoetylo)amino]-l,3-nimetylo-anitropirazolu otrzymanego w poprzednim etapie, w 20 cm3 metanolu, dodano 2 g 5% (wagowo) palladu osadzonego na węglu i zawierającego 50% wody Zawiesinę umieszczono w reaktorze do rwonomisnij pod ciśnieniem wodoru ,0 barów w temperaturze 40°C na 3 godziny przy silnym mieszaniu. Zawartość reaktora do uwodornienia wydobyto i przesączono przez sączek ze spiekanego szkła do ,00 cm3 3,5M etanolowego roztworu kwasu chlorowodorowego. Roztwór

185 106 ten zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując gęsty olej, który krystalizował przy dodaniu 50 cm³ eteru izopropylowego. Utworzone ciało stałe odsączono przez sączek ze spiekanego szkła, po czym przemyto 20 cm³ eteru izopropylowego i oczyszczono przez krystalizację z mieszaniny 33 cm³ absolutnego etanolu i , 6 cm³ 6M kwasu chlorowodorowego. Wykrystalizowane ciało stałe odsączono przez sączek ze spiekanego szkła, przemyto 50 cm³ eteru izopropylowego i suszono pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze pokojowej. Otrzymano 5 g dichlorowodorku 4-amink-5-(2'-aminoetylo)amino-1,3-dimetsΊoplrazolu w postaci białego ciała stałego o temperaturze topnienia 238-240°C.

Analiza elementarna dla C₇H_I5N₅- 2HCk %

Obliczony

Znaleziony

C

34,72

34,70

H

7,08

7,05

N

28,92

28,82

Cl

289,28

29,50

Przykłady ,0-,8 FARBOWANIA W ŚRODOWISKU ALKALICZNYM

Sporządzono następujące kompozycje farbujące zawierające (zawartość w gramach):

185 106

KOMPOZYCJA 9 10 11 12 13 14 15 16 17

				0,724
			0,724
		0,783
	0,642
	0,642
0,597
0,597
0,597
0,597
4,5--ljmln<o-l T-dimetylopinza,, dicMooowc-1oeek	4^)^^,3-dlmetylk-5-hydrjzynopii·jzral, diehlorowodoree	4,5-dijmmo-3-metylo-1-fenylopiΓjuo>l, diehlorowodoree	J4 2 o 1 s o 3 u i o 3 X) 1 tl o t ·—* 6 h- O ε 1 r*~j ά 3 Ή τΤ	4,5-dijmmo- l-metylotytert-butylopinuol, diehlorowodoree

<Λ α. oi UJ. o _< <-_ULU <Λ K O Q _


				0,369
						0,399
		0,723
0^
							CS S ©
					0,5W
			0,539
0,327
3-jminofenol	5 -N-(β-y’-ikoSsyety1ojm^noo-2-mety1ofeool	2,4-dimiioo \|-3-hydroksyetyloksybenzen, dichlorowodorek	2,6-dihydroksy-4-metylopίry-yna, dichlorowodorek, monohydrat	2-metylo-5-jmlnofenol	6-hydroksyindolina, ehlorowodceek	O •σ S O 43 4= Tj-	4-hydroesy-N-metyloindol

| Wod- -eminerjlizkwm q.s.ad| 100 g | 100 g | 100g | 100 g I 100 g I 100 g I 100 g I WOg | 100 g (*- Wspóln- podlOiee farby.

185 106

- Alkohol oleinowy poliglicerolowany 2 molami glicerolu 4,0 g

- Alkohol oleinowy poliglicerolowany 4 molami glicerolu 5,69 g M.A.

o 78% substancji aktywnej (M.A.)

- Kwas oleinowy 3,0 g

- Oleiloamina o 2 molach tlenku etylenu sprzedawana 7,0 g pod nazwą handlową Ethomeen 012 przez towarzystwo AKZO

- Lauryloaminobursztynoamian dietyloaminopropylu, sól sodowa, 3,0 g M.A .

o 55% M.A.

- Alkohol oleinowy 5,0 g

- Dietanoloamid kwasu oleinowego 12,0 g

- Glikol propylenowy 3,5 g

- Alkohol etylowy 7,0 g

- Glikol dipropylenowy 0^ g

- Eter monometylowy glikolu propylenowego 9,0 g

- Metabisulfit sodu w roztworze wodnym, o 35% M.A . 0,455 g M.A.

- Octan amonu 0,8 g

- Przeciwutleniacz, środek maskujący q.s.

- Środek zapachowy, konserwant ςΛ.

- Woda amoniakalna o 20% NH₃ 10 g

W momencie użycia mieszano każdą kompozycję farbującą 9-17 z równą ilością wagową kompozycji utleniającej utworzonej przez roztwór 20 objętości wody utlenionej (6% wagowych).

Każdą uzyskaną kompozycję nakładano na czas 30 minut na kosmyki naturalnych siwych włosów, w 90% białych. Następnie kosmyki włosów płukano, myto standardowym szamponem i suszono.

Kosmyki włosów zostały ufarbowane z uzyskaniem odcieni, figurujących w tabeli poniżej:

Przykład	pH mieszaniny	Odcień włosów naturalnych
10	9,8	Tęczowy
11	9,9	Złoto-miedziany
12	9,9	Blond lekko tęczowy
13	9,9	Fioletowy
14	10,0	Tęczowy
15	9,8	Błękit fioletowawy
16	9,8	F i ołkowopurpurowy
17	9,7	Tęczowy
18	9,9	Błękit

Przykłady 19 i 20 FARBOWANIA W ŚRODOWISKU KWAŚNYM. Sporządzono następujące kompozycje farbujące zawierające (zawartość w gramach):

!85 !06

Kompozycja

ł8

ł9

4,5-diamino-, J-dimetylopirazol, dichlorowodorek	0,597
4-amino-1,3-dimrtylo-5hydrazyno pirazol, dichlorowodorek		0,642

Z

A

S

A

D

Y

2,4-diamino-1-β- hydroksyrtoksybrnzrn, dichlorowodorek	0,723
2 -metylo 5-amino fenol		0,369

S P R Ś Z

R Ę O G D A K J I Ą C E

Wspólne podłoże farby		(**)
Woda demineralizowana q.s.ad	100 g	H»g

(**) Wspólne podłoże farby

- Alkohol oleinowy poliglicerolowany 2 molami gliccrolu 4,0 g

- Alkohol oleinowy poliglicerolowany 4 molami ghcceohj 5,69 g M.A.

o 78% substancji aktywnej (M.A.)

- Kwas oleinowy 3,0 g

- Oleiloamina o 2 molach tlenku etylenu sprzedawana 70j g pod nazwą handlową Ethomeen 0,2 przez towarzystwo AKZO

- Lauryloaminobursztynoamian dietyloaminopropylu, sól sodowa, 3,0 gM.A.

o 55% M.A.

- Alkohol oleinowy 5,0 g

- Dietanoloamid kwasu oleinowego 12,0 g

- Glikol propylenowy 3,5 g

- Alkohol etylowy 7,0 g

- Glikol dipropylenowy 0,5 g

185 106

- Eter monometylowy glikolu propylenowego 90 g

- Metabisulfit sodu w roztworze wodnym, o 35% M.A. 0,455g M.A.

- Octan amonu 0,8 g

- Przeciwutleniacz, środek markujący ci . s.

- Środek zapachowy, konserwant q.s.

- Etankloamina pH 9,8

W momencie użycia mieszano każdą kompozycję farbuj ącąz równą ilością wagową kompozycji utleniającej utworzonej przez roztwór 20 objętości wody utlenionej (6% wagowych), której pH doprowadzono do Μ^, dodając 2,5 g kwasu ortofosforowego na H.)0 g wody utlenionej.

Przykład	pH mieszaniny	Odcień włosów naturalnych
,9	6,9	Błękit f^oletowawy
20	6,8	Tęczowy

Przykład21 farbowania na powietrzu

Sporządzono następującą kompozycję farbującą:

- Dlchlorkwkdorek 4,5-diαmlno-l,3-dimetylkplrazolu 0,398 g

- Dichlorkwkdorek 2,4-diαmlno-l-β-hydrkksyetyloksybenzenu 0,482 g

- Alkohol etylowy 10 g ,

- Mknoetanoloamina 2 g

- Woda demineralizowana q.s.ad 100 g

Kompozycję tę nałożono na czas 30 minut na kosmyki naturalnych siwych włosów, w 90% białych. Po spłukaniu i wysuszeniu kosmyki zostały ufarbowane z uzyskaniem odcienia popielatk-yloletowawego.

WZÓR , —(CH)_n— Z

WZÓR 3

HCl

WZÓR 7

185 W6

WZÓR 10

CH₂CH₂OH

WZÓR 11 ^5 Κ)6 νη₂

X-^CN ♦ ch₃

Związek 1

WZÓR 1A

SCHEMAT 1

O

Jk^CN ₊Re

Związek 5

H₂N-NR,

Związek 2

R_e

^R1 Związek 6 R-O-N=O

WZÓR 1 B h₂ tKatalizator

¹ Związek 7

SCHEMAT 2

185 106

Re\

I

Jk/CN ₊ η,Ν-NR,-► ^Nx_nA_NH;

I

A Związek 6 Rf

Re

Związek 5

Związek 2 ac₂o

N.

Rf

WZÓR 1 C

R, .O n V \|

N^x NH,

Rf

Związek 9 SCHEMAT 3 .NO,

N^x NHAc

Rf

Związek 8

Związek 10 ^Zwią^{zek 2} R₁ R₁

Związek 11 Związek 12

WZÓR 1 D ^Związek 14

SCHEMAT 4

Rf

Związek 13

Departament Wejj5n)etw UP RP Nakład 60 egz Cena 4.00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Nowe 4,5-e iaminopirazole podstpwione w porcji Z oraz ich sole addycyjne z kwasem, o wzcrzs 1, w którym R,, R?, R₃, R4 i R5, które mcgą być jednakowe lub różne, cznaezają atcm wodoru; rodnik C, ^alkilowy prostołańeuehowe lub rozgałęzione; rodnik C2-C4hydroksyalkilowy; rodnik CĄ-Caaminoalkilowe; rodnik fenylowy; rodnik fenylowy podstawione atomem chlorowca lub rodnikiem C, ^alkilowym, grupą C|-C4alkoksy, nitrową, trifluorometelową, aminową lub C,-C4alkiloaminową; rodnik benzylowy; rodnik benzylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C, ^alkilowym, grupą C_rC4alkoksy, metelenoniokse lub aminową; lub grupę o wzorze 3, w którym m i n oznaczają liczby całkowite, jednakowe lub różne, wynoszące od 1 do 3 włącznie, X oznacza atom tlenu lub też grupę NH, Y oznacza atom wodoru lub też rodnik metylowy i Z oznacza rodnik metylowy, grupę OR lub NRR', w których R i R' mogą być jednakowe lub różne i oznaczają atom wodoru, rodnik metylowy lub rodnik etylowy, przy czym przyjmuje się, że gdy R₂ oznacza atom wodoru, wtedy R₃ może oznaczać również grupę aminową lub C,-C4alkiloaminową,

- R₆ oznacza rodnik C, ^alkilowy prostołańcuchowy lub rozgałęziony; rodnik Cj-Cahydroksealkilowy; rodnik C|-C4aminoalkilowy; rodnik (Ci-CajalkiloaminoCC^Cajalkilowy; rodnik ni(C|-C4)αlkiloamino(C₁-C4)αlkilowy; rodnik hydroksyl,-C4)alkiloamino(C|-C4)alkilowy; rodnik (Cl-C4)alkoksemstylowy; rodnik fenylowy, rodnik fenylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C, ^alkilowym, grupą C, ^alkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub C,-C4alkiloaminową; rodnik benzylowy; rodnik benzylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C, ^alkilowym, grupą C, ^alkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub CpC^alkiloaminową; pierścień heterocykliczny wybrany spośród tiofenu, furanu i pirydyny, lub także grupę -(CH2)p-O-(CH2_q)-OR^?', w której p i q oznaczająliczby całkowite, jednakowe lub różne, wynoszące od , do 3 włącznie, a R oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, przy czym przyjmuje się, że w powyższym wzorze ,,

- co najmniej jeden z rodników R₂, R₃, R4 i R₅ oznacza atom wodoru,

- gdy R2 względnie R4 oznacza rodnik fenylowy podstawiony lub nieponstawiony, albo rodnik benzylowy lub rodnik o wzorze 3, wtedy R3 względnie R₅ nie może oznaczać żadnego z tych trzech rodników,

- gdy R4 i R₅ oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R, może tworzyć z R2 i R3 heterocykliczny pierścień heksahydropiremidynowy lub tetrahydroimidazolowy ewentualnie podstawiony rodnikiem C, ^alkilowym albo l,2,a-tstrαzolowy,

- gdy R2, R3, R4 i R5 oznaczają atom wodoru lub rodnik C,-C₆alkilowy, wtedy R, lub R₆może również oznaczać resztę heterocykliczną?-, 3- lub a-pirydylową, 2-lub 3-tienylową, 2- lub 3-furylową ewentualnie podstawioną rodnikiem metylowym lub też rodnik eyklohekselowy, przy czym:

i) gdy R, oznacza rodnik metylowy i gdy R?, R4 oraz R₅ oznaezająjednoezsśnis atom wodoru, a R₃ oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R6 jest inny niż rodnik hydroksemstelowe', izobuteloksymstylowe, mstokseetelokoymetylowy, eekloheksylowy, tiofen, pirydyna, fenyl lub fenyl podstawiony rodnikiem metylowym lub rodnikiem trifluorometylowym albo atomem chloru;

ii) gdy R, oznacza rodnik fenylowy nieponstawione, a R₂, R3, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R6 est inny niż rodnik fenylowy niepodstawione;

iii) gdy R, oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy i R oznacza rodnik metylowy, a R?, i R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R3 jest inny niż atom wodoru, rodnik metylowy lub rodnik fenylowy niepodstαwione;

iv) gdy R|Oznaczj nisponstawione rodnik fenylowy i R6 oznacza rodnik metylowy, a R4

185 106 i R₅ oznaczają równocześnie atom wodoru, a R₂ oznacza rodnik metylowy lub etylowy, wtedy R₃ jest inny niż niepodstawiony rodnik fenylowy;

v) gdy R, oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy i R₆ oznacza rodnik metylowy, a R₂, R3 i R5 oznaczająjednocześnie atom wodoru, wtedy RJest inny niż rodnik metylowy;

vi) gdy R2, R3, R4 i R5 oznaczają jednocześnie atom wodoru i R₆ oznacza rodnik metylowy, wtedy R, jest inny niż rodnik fenylowy podstawiony atomem chloru, rodnikiem trifluoroetylowym, grupą nitrową lub pirydylową;

vii) gdy R , oznacza atom wodoru i R6 oznacza rodnik fenylowy lub rodnik fenylowy podstawiony atomem chloru, rodnikiem metylowym, grupąmetoksy, a R2, R4 i R5 oznaczają jednocześnie atom wodoru, wtedy R3 jest inny niż atom wodoru, rodnik Ci-C^alkilowy lub niepodstawiony fenylowy;

viii) gdy R,, R2, R3, R4 i R5 oznaczająjednocześnie atom wodoru, wtedy R jest inny niż rodnik metylowy;

ix) gdy Ri oznacza rodnik β-hydroksyetylowy, a R2, R3, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R₆jest inny niż rodnik metylowy lub niepodstawiony fenylowy;

x) gdy R4 oznacza rodnik metylowy i R5 oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy, a R₂oraz R3 oznaczają równocześnie atom wodoru, i gdy Rj oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R6 jest inny niż niepodstawiony rodnik fenylowy lub rodnik fenylowy podstawiony rodnikiem metylowym, etylowym, grupą metoksy lub ato mem chloru;

xi) gdy R, oznacza rodnik tert-butylowy, a R2, R3, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy;

xii) gdy R, oznacza rodnik pirydylowy, a R2, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, i gdy R3 oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy lub niepodstawiony fenylowy;

xiii) gdy R, oznacza rodnik metylowy, etylowy lub 4-aminofenylowy, i R2, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, i gdy R3 oznacza atom wodoru lub niepodstawiony rodnik fenylowy, wtedy R₆ jest inny niż rodnik metylowy;

xiv) gdy R, oznacza, rodnik izopropylowy, a R2, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy co najmniej jeden z rodników R3 i R^jest inny niż rodnik metylowy;

xv) gdy R, oznacza atom wodoru lub rodnik fenylowy niepodstawiony, a R2, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru i gdy R3, oznacza rodnik benzylowy lub rodnik fenylowy podstawiony rodnikiem metylowym lub atomem chloru, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy lub niepodstawiony fenylowy.
2. Związki według zastrz. 1, znamienne tym, że są wybrane spośród:

l-benzylo-4,5-diamino-3-metylopirazolu,

4.5- dlamino-1- eMy©roksyctyk))33-(4'-melok$ylenylo)pirazolu,

4.5- diamino-, -(f^hydrkksyetylo)-3-(4'-metylkfenylo)pir2Zk}lu,

4.5- dlamino-1--β-hydrkksyetslk)-3--3^/-metyloyenylk)plrazklu,

4.5- diamino-3-metylo-, -izopropylopirazolu,

4.5- dlamino-3-(4'-metoksyyenylo)-, -izopropyl opirazo! u,

4.5- diamino- ][ -etylo^-metylopirazolu,

4.5- diamino-1-etylo-3--4'-metoksyfenylk)plrazklu,

4.5- dirmlno-3-hydroksymetylo-, -metylopirazdu,

4.5- diamino-, -etylo-3-hydrkkssmetyloplrazklu,

4.5- diainino-3-liydi^oksymet;^'!o-,-izopiΌpyloplialzol u,

4.5- diamino-3-hydroksymetylo-, -tert-butylopirazolu,

4.5- dirmino-3-hydroksymetylo-, ^πγ^ρΐ^^υ,

4.5- dirmlno-3-hydroksymetylo-, -(2'-metkksyfenylo)pirazolu,

4.5- diamino-3-hydroksymetylo-1--3'-metkksyyenylo)plrazolu,

4.5- dirmink-3-hydrok5ymetylo-1--4'-metokssyenykr)plrazolu,

1-benzslk-4,5-dirmino-3-hsdrkkssmetsloplrazolu,

4,5-diamino-3-metylo-1

4,5-diamino-3-metylo-1 -(3^z-metoksyfenylo)pirazolu,

4.5- diamino-3-metylo-1 -(4'-metoksyfenylo)pinz:olu,
3-amInometylo-4,5-diamino-1 -metylopirazolu,

3-aminometylo-4,5-diamino-1 -etylopirazolu,

3-aminometylo-4,5-diamino-1 -izopropylopirazolu,

3- aminometylo-4,5-diamino-1 -tert-butylopirazolu,
4.5- diamino-3-dimetyloaminometylo-1-metylopirazolu,

4.5- diamino-3-dimetyloaminometylo-1 -etylopirozolu,

4.5- diamino-3-dime^l^^imii^^^e^lo-1 -izopropylopirazolu,

4.5- diamino-3-dimetyloaminometylo-1 -tert-butylopirazolu,

4.5- diamino-3-etyloaminometylo-1 -metylopirazolu,

4.5- diamino-3-etyloamii^(^^^t^t^'k^^ 1 -etylopirazolu,

4.5- diamino-3-etyloaminometylo-1 -izop>i^op^y'lnp)ir^^^olu,

4.5- diamino-3-etyloaminometylo- 1 -tert-butylopirazolu,

4.5- diamino-3-metyloaminometylo-1 -metylopinz:olu,

4.5- diamino-3-metyloaminometylo-1 -izopropylopirazolu,

4.5- diamino-1 -etylo-3-metyloaminometylopirazolu, l-tert-butylo-4,5-diamino-3-metyloaminometylopirazolu,

4.5- diamino-3-[(e-hydroksyetylo)aminometylo]-1 -metylopirazolu,

4.5- diamino-3-[(P-hydroksyetylo)aminometylo]-1-izopropylopirazolu,

4.5- diamino-1 -etylo-3-[( [3-hydroksyetylo)aminometylo]pirazolu,

1-tert-butylo-4,5-diamino-3-[(e-hydroksyetylo)ammometylo]-pirazolu,

4- amino-5-(e-hydroksyetylo)amino-1,3-dimetylopirazolu,

4-amino-5-(P-hydroksyetylo) amino-1 -izopropylo-3-metylopirazolu,

4-amino-5-(e-hydroksyetylo)amino-1 -etylo-3-metylopirazolu,

4-amino-5-(e-hydroksyetylo)amino-1 -tert-butylo-3-metylopirazolu,

4-amino-5-(^hydroksyetylo)amino-1 -fenylo-3-metylopirazolu,

4-amino-5-(p-hydroksyetylo)amino-1-(2'-metoksyfenylo)-3-metylopirazolu,

4-amino-5 -(4-hydroksyetylo)amino-1 -(3'-metoksyfenylo)-3 -metylopirazolu,

4-amino-5-(4-hydroksyetylo)amino-1-(4'-metoksyfenylo)-3-metylopirazolu,

4-amino-5-(4-hydroksyetylo)amino-1-benzylo-3-metylopirazolu,

4-amino-1 -etylc-3-metylo-5-metyΊoaminopirizolu,

4-amino-1 -tert-butylo-3-metylo-5-metyloarnmopirazolu, l-(4'-chloIΌberzylc)-4,5-diamino-3-metylopirazolu,

4.5- diamino-3-hydIΌksymetylo-1-izopiΌpylcpirazolu,

4-amino-1 -etylo-3-metylo-5-metyloaminopirazolu,

4-amino-5-(2'-aminoetylo)amino-1,3-dimetylopirazolu, oraz ich soli addycyjnych z kwasem.

3. Związki według zastrz. 2, znamienne tym, że są wybrane spośród: l-benzylo-4,5-diamino-3-metylopirazolu,

4.5- diamino-1 -etylo-3-metyłopirazolu,

4,5-diamino-1 -etylc-3-(4'-metoksyfenylo)pirazolu,

4.5- diamino-1 -etylo-3-hydroksymetylopirazolu,

4.5- diammo-3-hydroksymetylo-1 -metylopirazolu.

4.5- diamino-3-hydroksymetylo-1-izopropylopirazolu,

4.5- diamino-3-metylo-1 -izopropylopirazolu,

4-amino-5-(2'-am^oetyl^)^:^i^^^ 1,3-dimetylopirazolu, oraz ich soli addycyjnych z kwasem.

4. Sposób wytwarzania zwąązków o wzorze 1, w którym R, , R₂, R₃ , R₄ i R₅ , które mogąbyć jednakowe lub różne, oznaczają atom wodoru; rodnik C_I-C₆alkilowy prostołańcuchowy lub rozgałęziony; rodnik C₂-C4hydroksyalkilowy; rodnik C₂-C4aminoalkilowy; rodnik fenylowy; rodnik fenylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C1-C4 alkilowym, grupą C1 ^alkoksy, nitrową, triflucrcmetylcwą, aminową lub C1 -C4alkiloamircwą; rodnik benzylowy; rodnik benzylo185 106 wy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C, ^alkilowym, grupą C,-C.₍alkoksy, metylenodioksy lub aminową; lub grupę o wzorze 3, w którym m i n oznaczają liczby całkowite, jednakowe lub różne, wynoszące od 1 do 3 włącznie, X oznacza atom tlenu lub też grupę NH, Y oznacza atom wodoru lub też rodnik metylowy i Z oznacza rodnik metylowy, grupę OR lub NRR', w których R i R' mogą być jednakowe lub różne i oznaczają atom wodoru, rodnik metylowy lub rodnik etylowy, przy czym przyjmuje się, że gdy R₂ oznacza atom wodoru, wtedy R₃ może oznaczać również grupę aminową lub C|-C4alkiloaminową,

- R₆ oznacza rodnik C_rC₆alkilowy prostołańcuchowy lub rozgałęziony; rodnik C_rC₄hydroksyalkilowy; rodnik C,-C₄aminoalkilowy; rodnik (C1-C₄)alkiloamino (C_rC.,)alkil.owy; rodnik di(C_rC4)alkiloamino (C_rC₄)alkilowy; rodnik hydroksy (C,-C4)alkiloamino(C,-C4)alkilowy; rodnik (C1 -C4)alkoksymetylowy; rodnik fenylowy, rodnik fenylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C,-C₄alkilowym, grupą C|-C.4alkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub C|-C4alkiloaminową; rodnik benzylowy; rodnik benzylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C,-C₄alkilowym, grupą C-CEalkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub C,-C4alkiloaminową; pierścień heterocykliczny wybrany spośród tiofenu, furanu i pirydyny, lub także grupę -(CH₂)p-O-(CH_2q)-OR, w której p i q oznaczają liczby całkowite, jednakowe lub różne, wynoszące od 1do 3 włącznie, a Roznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, przy czym przyjmuje się, że w powyższym wzorze 1,

- co najmniej jeden z rodników R₂, R₃, R4 i R5 oznacza atom wodoru,

- gdy R2 względnie R₄ oznacza rodnik fenylowy podstawiony lub niepodstawiony, albo rodnik benzylowy lub rodnik o wzorze 3, wtedy R₃ względnie R₅ nie może oznaczać żadnego z tych trzech rodników,

- gdy R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R, może tworzyć z R2 i R3, heterocykliczny pierścień heksahydropirymidynowy lub tetrahydroimidazolowy ewentualnie podstawiony rodnikiem C, ^alkilowym albo 1,2,4-tetrazolowy,

- gdy R2 R3. R4 i R5 oznaczają atom wodoru lub rodnik C_rC₆alkilowy, wtedy R, lub R₍, może również oznaczać resztę heterocykliczną2-, 3- lub 4-pirydylową, 2-lub 3-tienylową, 2- lub 3-furylową ewentualnie podstawioną rodnikiem metylowym lub też rodnik cykloheksylowy, przy czym:

i) gdy R| oznacza rodnik metylowy i gdy R2. R4 oraz R₅ oznaczają jednocześnie atom wodoru, a R3 oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R6 jest inny niż rodnik hydroksymetylowy, izobutyloksymetylowy, metoksyetyloksymetylowy, cykloheksylowy, tiofen, pirydyna, fenyl lub fenyl podstawiony rodnikiem metylowym lub rodnikiem trifluorometylowym albo atomem chloru;

ii) gdy R| oznacza rodnik fenylowy niepodstawiony, a R2, R3, R₄ i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy RJest inny niż rodnik fenylowy niepodstawiony;

iii) gdy R, oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy i R6 oznacza rodnik metylowy, a R2, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R3 jest inny niż atom wodoru, rodnik metylowy lub rodnik fenylowy niepodstawiony;

iv) gdy R | oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy i R oznacza rodnik metylowy, a R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, a R2 oznacza rodnik metylowy lub etylowy, wtedy R3 jest inny niż niepodstawiony rodnik fenylowy;

v) gdy R| oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy i R oznacza rodnik metylowy, a R2, R3 i R₅, oznaczająjednocześnie atom wodoru, wtedy R₄ jest inny niż rodnik metylowy;

vi) gdy R2, R3, R4 i R5 oznaczają jednocześnie atom wodoru i R₆ oznacza rodnik metylowy, wtedy R, jest inny niż rodnik fenylowy podstawiony atomem chloru, rodnikiem trifluoroetylowym, grupą nitrową lub pirydylową;

vii) gdy R, oznacza atom wodoru i R6 oznacza rodnik fenylowy lub rodnik fenylowy podstawiony atomem chloru, rodnikiem metylowym, grupąmetoksy, a R2, RJ R5 oznaczają jednocześnie atom wodoru, wtedy R3 jest inny niż atom wodoru, rodnik C, ^alkilowy lub niepodstawiony fenylowy;

185 106 viii) gdy R|, R₂, R₃, R4 i R₅ oznaczająjednocześnie atom wodoru, wtedy R₆ jest inny niż rodnik metylowy;

ix) gdy R, oznacza rodnik β-hydroksyetylowy, a R₂, R3, R4 i R₅ oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R6jest inny niż rodnik metylowy lub niepodstawiony fenylowy;

x) gdy R4 oznacza rodnik metylowy i R5 oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy, a R₂oraz R3 oznaczają równocześnie atom wodoru, i gdy R', oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R6 jest inny niż niepodstawiony rodnik fenylowy lub rodnik fenylowy podstawiony rodnikiem metylowym, etylowym, grupą metoksy lub atomem chloru;

xi) gdy R| oznacza rodnik tert-butylowy, a R2, R3, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy;

xii) gdy R1 oznacza rodnik pirydylowy, a R2, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, i gdy R3 oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy lub niepodstawiony fenylowy;

xiii) gdy R1 oznacza rodnik metylowy, etylowy lub 4-aminofenylowy, i R2, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, i gdy R3 oznacza atom wodoru lub niepodstawiony rodnik fenylowy, wtedy R, jest inny niż rodnik metylowy;

xiv) gdy R1 oznacza rodnik izopropylowy, a R2, R4 i R5 oznaczaj ą równocześnie atom wodoru, wtedy co najmniej jeden z rodników R3 i R6 jest inny niż rodnik metylowy;

xv) gdy R1 oznacza atom wodoru lub rodnik fenylowy niepodstawiony, a R2, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru i gdy R3 oznacza rodnik benzylowy lub rodnik fenylowy podstawiony rodnikiem metylowym lub atomem chloru, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy lub niepodstawiony fenylowy, i R, oznacza rodnik metylowy, a R1 jest różny od atomu wodoru, znamienny tym, że polega w pierwszym etapie na przeprowadzeniu reakcji 3-aminokrotononitrylu z monopodstawionąhydrazyną, w temperaturze wyższej od 90°C, w rozpuszczalniku alkoholowym, po czym, w drugim etapie, na nitrozowaniu 5-aminopirazolu w pozycji 4 przez reakcję azotynu mineralnego lub organicznego z otrzymaniem 5-amino-4-nitrozopirazolu, który w trzecim etapie przechodzi na drodze uwodornienia katalitycznego w 4,5-diaminopirazole o wzorze 1, w którym IR, oznacza rodnik metylowy a R, jest różny od atomu wodoru.
5. Sposób wytwarzania związków o wzorze j, w którym R|, R2, R3, R4 i R₅, które mogą być jednakowe lub różne, oznacząjąatom wodoru; rodnik C|-C₆alkilowy prostołańcuchowy lub rozgałęziony; rodnik C2-C4hydroksyalkilowy; rodnik C2-C4aminoalkilowy; rodnik fenylowy; rodnik fenylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem CRCRilkilowym, grupą Cj-^alkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub C|-C₄alkiloaminową; rodnik benzylowy; rodnik benzylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem R^alkilowym, grupą Cj-CRlkoksy, metylenodioksy lub aminową; lub grupę o wzorze 3, w którym m i n oznaczają liczby całkowite, jednakowe lub różne, wynoszące od j do 3 włącznie, X oznacza atom tlenu lub też grupę NH, Y oznacza atom wodoru lub też rodnik metylowy i Z oznacza rodnik metylowy, grupę OR lub NRR', w których R i R'mogą być jednakowe lub różne i oznacząjąatom wodoru, rodnik metylowy lub rodnik etylowy, przy czym przyjmuje się, że gdy R2 oznacza atom wodoru, wtedy R3 może oznaczać również grupę aminową lub C | -CRilkiloaminową,

- R, oznacza rodnik C | -C,alkilowy prostołańcuchowy lub rozgałęziony; rodnik C | -C4hydroksyalkilowy; rodnik C|-C4aminoalkilowy; rodnik (C|-C4)alkiloamino(C|-C4) alkilowy; rodnik di(C|-C4)alkiloamino(C|-C4)alkilowy; rodnik hydroksy(C_rC4)alkiloamino(C|-C4)alkilowy; rodnik (CRCRalkoksymetylowy; rodnik fenylowy, rodnik fenylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C-Cóalkikwym, grupą C|-C4alkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub C| -C4alkiloaminową; rodnik benzylowy; rodnik benzylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C|-C4alkilowym, grupą C|-C4alkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub C|-C4alkiloaminową; pierścień heterocykliczny wybrany spośród tiofenu, f uranu i pirydyny, lub

185 106 także grupę -(CH2)j-O-(CH2_q)-OR, w której p i q oznaczająliczby całkowite, jednakowe lub różne, wynoszące od , do 3 włącznie, a lUoznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, przy czym przyjmuje się, że w powyższym wzorze i,

- co najmniej jeden z rodników R?, R3, R4 i R5 oznacza atom wodoru,

- gdy R2 względnie R4 oznacza rodnik fenylowy podstawiony lub nisponstawiony, albo rodnik benzylowy lub rodnik o wzorze 3, wtedy R3 względnie R5 nie może oznaczać żadnego z tych trzech rodników,

- gdy R4 i R5, oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R, może tworzyć z R2 i R3 heterocykliczny pierścień hsksahynropirymidenowy lub tetrahedroimidαzolowe ewentualnie podstawiony rodnikiem C, ^alkilowym albo 1,2,4-tetrαzolowy,

- gdy R2, R3, R4 i R5 oznaczają atom wodoru lub rodnik C, ^alkilowy, wtedy Rj lub R6 może również oznaczać resztę hstsrocykliczną2-, 3- lub a-piredylową, 2-lub 3-tienelową, 2- lub 3-furylową ewentualnie podstawioną rodnikiem metylowym lub też rodnik eykloheksylσwe, przy czym:

i) gdy R, oznacza rodnik metylowy i gdy R2, R4 oraz R5 oznaezająjsdnoezsśme atom wodoru, a R3 oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R6 jest inny niż rodnik hydrokoymstelowe, izobutylokoymetelowe, metoksystylokseetelowy, cykloheksylowy, tiofen, pirydyna, fenyl lub fenyl podstawiony rodnikiem metylowym lub rodnikiem trifluorometelowem albo atomem chloru;

ii) gdy R, oznacza rodnik fenylowy nieponstawiony, a R2, R3, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy RijeOt inny niż rodnik fenylowy nispodstawiony;

iii) gdy R, oznacza nispodstawiony rodnik fenylowy i R6 oznacza rodnik metylowy, a R2, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R3 jest inny niż atom wodoru, rodnik metylowy lub rodnik fenylowy nisponotawione;

iv) gdy R, oznacza nisponstawione rodnik fenylowy i R6 oznacza rodnik metylowy, a R4 i R5 oznαczająrównocześnis atom wodoru, a R2 oznacza rodnik metylowy lub etylowy, wtedy R3 jest inny niż nisponotawione rodnik fenylowy;

v) gdy R, oznacza niepodotawiony rodnik fenylowy i R6 oznacza rodnik metylowy, a R2, R3 i R5 oznαezαjąjennocześnis atom wodoru, wtedy R4jest inny niż rodnik metylowy;

vi) gdy R2, R3, R4 i R5 oznaczająjednoczsśnie atom wodoru i R6 oznacza rodnik metylowy, wtedy R, jest inny niż rodnik fenylowy podstawiony atomem chloru, rodnikiem trifluorostelowym, grupą nitrową lub piredelową;

v i i) gdy R, oznacza atom wodoru i R6 oznacza rodnik fenylowy lub rodnik fenylowy podstawiony atomem chloru, rodnikiem metylowym, grupąmetokoe, a R2, R4 R5 oznjezαjąjennocześnie atom wodoru, wtedy R3 jest inny niż atom wodoru, rodnik C,^alkilowy lub nispodstawione fenylowy;

viii) gdy R,, R₂, R₃ , Rc i R, iz^Ije^s<j^j£jJ’e<nιoec^tśnnec atom wodoru, weedy R^et i inny niż rodnik metylowy;

ix) gdy R, oznacza rodnik (β-hynroksyetylowy, a R2, R3, R4 i R5 oznacząjąrównocześnis atom wodoru, wtedy R6jest inny niż rodnik metylowy lub niepodotawione fenylowy;

x) gdy R4 oznacza rodnik metylowy i R5 oznacza nisponstawiony rodnik fenylowy, a R2 oraz R3 oznaczają równocześnie atom wodoru, i gdy R', oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R6 jest inny niż nisponotawione rodnik fenylowy lub rodnik fenylowy podstawiony rodnikiem metylowym, etylowym, grupą metoksy lub atomem chloru;

xi) gdy R, oznacza rodnik tert-butylowy, a R2, R3, R4 i R5 oznacząjąrównoczsśnie atom wodoru, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy;

xii) gdy R, oznacza rodnik pirenelowy, a R2, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, i gdy R3 oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy lub nisponotawione fenylowy;

18ί5106 xiii) gdy R, oznacza rodnik metylowy, etylowy lub 4-aminofenylowy, i R₂, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, i gdy R3 oznacza atom wodoru lub niepodstawiony rodnik fenylowy, wtedy R₆ jest inny niż rodnik metylowy;

xiv) gdy R| oznacza rodnik izopropylowy, a R₂, R4 i R₅ oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy co najmniej jeden z rodników R3 i R₆ jest inny niż rodnik metylowy;

xv) gdy R1 oznacza atom wodoru lub rodnik fenylowy niepodstawiony, a R2, R4 i R₅ oznaczają równocześnie atom wodom i gdy R3 oznacza rodnik benzylowy lub rodnik fenylowy podstawiony rodnikiem metylowym lub atomem chloru, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy lub niepodstawiony fenylowy, i R6 jest różny od rodnika metylowego, a R1 jest różny od atomu wodoru, znamienny tym, że polega w pierwszym etapie na przeprowadzeniu reakcji β-ketoacetonitrylu z monopodstawioną hydrazyną, w temperaturze, wynoszącej 20-150°C, w rozpuszczalniku alkoholowym, dla otrzymania 5-aminopirazolu, który następnie w drugim etapie nitrozuje się w pozycji 4 z otrzymaniem 4-nitro-5-aminopirazolu, który w trzecim etapie uwodornia się, przechodząc w 4,5-diaminopirazole o wzorze 1, w którym R6 jest różny od rodnika metylowego i R| jest różny od atomu wodoru.
6. Sposób wytwarzania związków o wzorze 1, w którym R|, R2, R3, R4 i R5, które mogąbyć jednakowe lub różne, oznaczająatom wodoru; rodnik C_rC₆alkilowy prostołańcuchowy lub rozgałęziony; rodnik C₂-C4hydroksyalkilowy; rodnik C₂-C4aminoalkilowy; rodnik fenylowy; rodnik fenylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem Cj-CTalkilowym, grupą C iCtyilkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub Cj-Ctylkiloaminową; rodnik benzylowy; rodnik benzylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C, ^alkilowym, grupą C-ityalkoksy, metylenodioksy lub aminową; lub grupę o wzorze 3, w którym m i n oznaczają liczby całkowite, jednakowe lub różne, wynoszące od 1 do 3 włącznie, X oznacza atom tlenu lub też grupę NH, Y oznacza atom wodoru lub też rodnik metylowy i Z oznacza rodnik metylowy, grupę OR lub NRR, w których R i R' mogąbyć jednakowe lub różne i oznaczająatom wodoru, rodnik metylowy lub rodnik etylowy, przy czym przyjmuje się, że gdy R2 oznacza atom wodoru, wtedy R3 może oznaczać również grupę aminową lub Ci-Ctylkiloaminową,

- R6 oznacza rodnik C, -Ctylkilowy prostołańcuchowy lub rozgałęziony; rodnik C, -(tyhydroksyalkilowy; rodnik C|-C4aminoalkilowy; rodnik (C|-C4)alkiloamino(C_rC4)alkilowy; rodnik di(C|-C'4)alkiloamirio(C|-C4)alkilowy; rodnik hydroksy(C|-C4)aIkiloamino(C|-C4)alkilowy; rodnik tCi-CJalkoksymetylowy; rodnik fenylowy, rodnik fenylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem CtyC/alkilowym, grupą C|-C4alkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub CpC/jalkiloaminową; rodnik benzylowy; rodnik benzylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C|^alkilowym, grupą Cj-C._talkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub C|-C4alkiloaminową; pierścień heterocykliczny wybrany spośród tiofenu, furanu i pirydyny, lub także grupę -(Ctylp-OMCtyJ-OR, w której p i q oznaczają liczby całkowite, jednakowe lub różne, wynoszące od 1 do 3 włącznie, a R oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, przy czym przyjmuje się, że w powyższym wzorze R

- co najmniej jeden z rodników R2, R3, R4 i R₅ oznacza atom wodoru,

- gdy R2 względnie R4 oznacza rodnik fenylowy podstawiony lub niepodstawiony, albo rodnik benzylowy lub rodnik o wzorze 3, wtedy R3 względnie R5, nie może oznaczać żadnego z tych trzech rodników,

- gdy R4 i R5, oznaczająrównocześnie atom wodoru, wtedy R, może tworzyć z R2 i R3 heterocykliczny pierścień heksahydropirymidynowy lub tetrahydroimidazolowy ewentualnie podstawiony rodnikiem C|-C4alkilowym albo ] ,2,4-tetrazolowy,

- gdy R2, R3, R4 i R5 ozna(^:^iyjąatom wodoru lub rodnik C|^alkilowy, wtedy R| lub R6 może również oznaczać resztę heterocykliczną 2-, 3- lub 4-pirydylową, 2-lub 3-tienylową, 2- lub 3-furylową ewentualnie podstawioną rodnikiem metylowym lub też rodnik cykloheksylowy, przy czym:

185 106

i) gdy R, oznacza rodnik metylowy i gdy R2, R4 oraz R5 oznaczająjednocześnie atom wodoru, a R3 oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R₆jest inny niż rodnik hydroksymetylowy, izobutyloksymetylowy, metoksyetylkksymetylkwy, cykloheksylowy, tiofen, pirydyna, fenyl lub fenyl podstawiony rodnikiem metylowym lub rodnikiem trlflukrometylowym albo atomem chloru;

ii) gdy R, oznacza rodnik fenylowy niepodstawlkny, a R2, R3, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R jest inny niż rodnik fenylowy niepodstawiony;

iii) gdy R, oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy i R6 oznacza rodnik metylowy, a R2, R4 i R5 oznaczająrównocześnie atom wodoru, wtedy R3 jest inny niż atom wodoru, rodnik metylowy lub rodnik fenylowy niepodstawiony;

iv) gdy R, oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy i R6 oznacza rodnik metylowy, a R4 i R5 oznaczająrównocześnie atom wodoru, a R2 oznacza rodnik metylowy lub etylowy, wtedy R3 jest inny niż niepodstawiony rodnik fenylowy;

v) gdy R, oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy i R oznacza rodnik metylowy, a R2, R3, R4 i R5 oznaczająjednkcześnie atom wodoru, wtedy R4 jest inny niż rodnik metylowy;

vi) gdy R2, R3, R4 i R5 oznacza^jednocześnie atom wodoru i R6 oznacza rodnik metylowy, wtedy R, jest inny niż rodnik fenylowy podstawiony atomem chloru, rodnikiem trifluorketylkwym, grupą nitrową lub pirydylową;

vii) gdy R, oznacza atom wodoru i R6 oznacza rodnik fenylowy lub rodnik fenylowy podstawiony atomem chloru, rodnikiem metylowym, grupą metoksy, a R2, R4 i R5 oznaczają jednocześnie atom wodoru, wtedy R3 jest inny niż atom wodoru, rodnik C,-C4alkilowy lub niepodstawiony fenylowy;

viii) gdy R,, R2, R3, R4 i R5 oznaczająjednocześnie atom wodoru, wtedy R₆jest inny niż rodnik metylowy;

ix) gdy R, oznacza rodnik -β-hydroksyetylowy', a R2, R3, R4 i R5 oznaczająrównocześnie atom wodoru, wtedy Rjest inny niż rodnik metylowy lub niepkdstawikny fenylowy;

x) gdy R4 oznacza rodnik metylowy i R5 oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy, a R2 oraz R3 kznaczająrównkcześnie atom wodoru, i gdy Rj oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R₆ jest inny niż niepodstawiony rodnik fenylowy lub rodnik fenylowy podstawiony rodnikiem metylowym, etylowym, grupą metoksy lub atomem chloru;

xi) gdy R, oznacza rodnik tert-butylowy, a R2, R3, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy;

xii) gdy R, oznacza rodnik pirydylowy, a R2, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, i gdy R3 oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy lub niepodstawiony fenylowy;

xiii) gdy R, oznacza rodnik metylowy, etylowy lub 4-amlnofenylkwy, i R2, R3, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, i gdy R3 oznacza atom wodoru lub niepodstawiony rodnik fenylowy, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy;

xiv) gdy R, oznacza rodnik izopropylowy, a R2, R i R oznaczająrównocześnie atom wodoru, wtedy co najmniej jeden z rodników R3 i R jest inny niż rodnik metylowy;

xv) gdy R, oznacza atom wodoru lub rodnik fenylowy niepodstawiony, a R2, R4 i R5 oznaczająrównocześnie atom wodoru i gdy R3 oznacza rodnik benzylowy lub rodnik fenylowy podstawiony rodnikiem metylowym lub atomem chloru, wtedy R₆ jest inny niż rodnik metylowy lub niepodstawiony fenylowy, a R₆ oznacza rodnik z dużą przeszkodą przestrzenną, znamienny tym, że polega w pierwszym etapie na przeprowadzeniu reakcji (β-ketoacetonitrylu z monopodstawioną hydrazyną dla otrzymania 5-amlnoplrazklu, który następnie w drugim etapie acetyluje się w pozycji 5, aby dojść do 5-acetylormlnopirazklu, nitrowanego w pozycji 4 i dezacetylkwanegk w pozycji 5, w trzecim etapie, z otrzymaniem 5-amink-4-nitropirrzklu, który następnie w czwartym etapie

185 106 uwodornia się, dochodząc do 4,5-diaminopirazoli o wzorze 1, w którym R oznacza rodnik z dużą przeszkodą przestrzenną.
7. Sposób wytwarzania związków o wzorze 1, w którym R,, R2, R3, R4 i R5, które mogą być jednakowe lub różne, oznaczająatom wodoru; rodnik C j-CJilkilowy prostołańcuchowy lub rozgałęziony; rodnik C2-C4hydroksyalkilowy; rodnik Có-Chaminoalkilowy; rodnik fenylowy; rodnik fenylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C, ^alkilowym, grupą C, ^alkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub C,-C..,alkiloaminową; rodnik benzylowy; rodnik benzylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C, -C^alkilowym, grupą C, ^alkoksy, metylenodioksy lub aminową; lub grupę o wzorze 3, w którym m i n oznaczają liczby całkowite, jednakowe lub różne, wynoszące od , do 3 włącznie, X oznacza atom tlenu lub też grupę NH, Y oznacza atom wodoru lub też rodnik metylowy i Z oznacza rodnik metylowy, grupę OR lub NRR', w których R i R'mogą być jednakowe lub różne i oznac^i^i^atom wodoru, rodnik metylowy lub rodnik etylowy, przy czym przyjmuje się, że gdy R₂ oznacza atom wodoru, wtedy R3 może oznaczać również grupę aminową lub C_rC4alkiloaminową,

- R oznacza rodnik C, -C^alkilowy prostołańcuchowy lub rozgałęziony; rodnik C, -C4hydroksyalkilowy; rodnik U^aminoalkilowy; rodnik(C,-C4)alkiloamino(C,-C4)alkilowy; rodnik di (C|-C4)alkiloammo(C,-C4)alkilowy; rodnik hydroksy(C|-C4)alkiloamino(C|-C4)alkilowy; rodnik (q-C4)alkoksymetylowy; rodnik fenylowy, rodnik fenylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C,^alkilowym, grupa C-C^alkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub C-C^alkiloaminową; rodnik benzylowy; rodnik benzylowy podstawiony atomem chlorowca lub rodnikiem C!C4alkilowym, grupą C, ^alkoksy, nitrową, trifluorometylową, aminową lub C,-C4alkiloaminową; pierścień heterocykliczny wybrany spośród tiofenu, furanu i pirydyny, lub także grupę -(CH2)_p-O-(CH₂q)-OR, w której p i q oznaczają liczby całkowite, jednakowe lub różne, wynoszące od , do 3 włącznie, a R oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, przy czym przyjmuje się, że w powyższym wzorze ,

- co najmniej jeden z rodników R₂, R3, R4 i R5 oznacza atom wodoru,

- gdy R2 względnie R4 oznacza rodnik fenylowy podstawiony lub niepodstawiony, albo rodnik benzylowy lub rodnik o wzorze 3, wtedy R3 względnie R5 nie może oznaczać żadnego z tych trzech rodników,

- gdy R4 i R5, oznaczająrównocześnie atom wodoru, wtedy R, może tworzyć z R2 i R3 heterocykliczny pierścień heksahydropirymidynowy lub tetrahydroimidazolowy ewentualnie podstawiony rodnikiem C_rC4alkilowym albo 1,2,4-tetrazolowy,

- gdy R2, R3, R4 i R5 ozn^i^^ty^atom wodoru lub rodnik C,^alkilowy, wtedy R, lub R6 może również oznaczać resztę heterocykliczną2-, 3- lub 4-pirydylową, 2- lub 3-tienylową, 2- lub

3-furylową ewentualnie podstawioną rodnikiem metylowym lub też rodnik cykloheksylowy, przy czym:

i) gdy R, oznacza rodnik metylowy i gdy R2, R4 oraz R5 oznaczają jednocześnie atom wodoru, a R3 oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy Rjest inny niż rodnik hydroksymetylowy, izobutyloksymetylowy, metoksyetyloksymetylowy, cykloheksylowy, tiofen, pirydyna, fenyl lub fenyl podstawiony rodnikiem metylowym lub rodnikiem trifluorometylowym albo atomem chloru;

ii) gdy R, oznacza rodnik fenylowy niepodstawiony, a R2, R3, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, wtedy R6jest inny niż rodnik fenylowy niepodstawiony;

iii) gdy R, oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy i R6 oznacza rodnik metylowy, a R2, R4 1 R5 oznaczająrównocześnie atom wodoru, wtedy R₃jest inny niż atom wodoru, rodnik metylowy lub rodnik fenylowy niepodstawiony;

iv) gdy R, oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy i R6 oznacza rodnik metylowy, a R4 i R5 oznaczająrównocześnie atom wodoru, a R₂ oznacza rodnik metylowy lub etylowy, wtedy R₃jest inny niż niepodstawiony rodnik fenylowy;

185 106

v) gdy R| oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy i R₆ oznacza rodnik metylowy, a R2, R3, i R5, oznaczająjednocześnie atom wodoru, wtedy R4 jest inny niż rodnik metylowy;

vi) gdy R2, R3, R4 i R5 oznaczają jednocześnie atom wodoru i R₆ oznacza rodnik metylowy, wtedy R1 jest inny niż rodnik fenylowy podstawiony atomem chloru, rodnikiem trifluoroetylowym, grupą nitrową lub pirydylową;

vii) gdy R1 oznacza atom wodoru i R₆ oznacza rodnik fenylowy lub rodnik fenylowy podstawiony atomem chloru, rodnikiem metylowym, grupą metoksy, a R2, R4 i R₅ oznaczają jednocześnie atom wodoru, wtedy R3 jest inny niż atom wodoru, rodnik C, ^alkilowy lub niepodstawiony fenylowy;

viii) gdy R2, R3, R4 i R5 oznaczająjednocześnie atom wodoru, wtedy R₆ jest inny niż rodnik metylowy;

ix) gdy R1 oznacza rodnik β-hydroksyetylowy, a R2, R3, R4 i R5 oznaczająrównocześnie atom wodoru, wtedy R6jest inny niż rodnik metylowy lub niepodstawiony fenylowy;

x) gdy R4 oznacza rodnik metylowy i R₅ oznacza niepodstawiony rodnik fenylowy, a R₂oraz R3 oznaczają równocześnie atom wodoru, i gdy R'| oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R6 jest inny niż niepodstawiony rodnik fenylowy lub rodnik fenylowy podstawiony rodnikiem metylowym, etylowym, grupą metoksy lub atomem chloru;

xi) gdy R1 oznacza rodnik tert-butylowy, a R2, R3, R4 i R5 oznaczająrównocześnie atom wodoru, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy;

xii) gdy R| oznacza rodnik pirydylowy, a R2, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru, i gdy R3 oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy lub niepodstawiony fenylowy;

xiii) gdy R, oznacza rodnik metylowy, etylowy lub 4-aminofenylowy, i R2, R4 i R5 oznaczająrównocześnie atom wodoru, i gdy R3 oznacza atom wodoru lub niepodstawiony rodnik fenylowy, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy;

xiv) gdy R, oznacza rodnik izopropylowy, a R2, R4 i R5 oznaczająrównocześnie atom wodoru, wtedy co najmniej jeden z rodników R3 i R_f, jest inny niż rodnik metylowy;

xv) gdy R| oznacza atom wodoru lub rodnik fenylowy niepodstawiony, a R2, R4 i R5 oznaczają równocześnie atom wodoru i gdy R3 oznacza rodnik benzylowy lub rodnik fenylowy podstawiony rodnikiem metylowym lub atomem chloru, wtedy R6 jest inny niż rodnik metylowy lub niepodstawiony fenylowy, a jeden z rodników R₂ lub R3 jest różny od atomu wodoru, znamienny tym, że polega w pierwszym etapie na przeprowadzeniu reakcji β-ketoestru z hydrazyną dla otrzymania 5-hydroksypirazolu w równowadze ze swą formą tautomerycznąpirazol-5-onem, który jest następnie w drugim etapie nitrowany w pozycji 4, potem w trzecim etapie chlorowany w pozycji 5, aby otrzymać 5-chloro-4-nitro-pirazol, który następnie w czwartym etapie, w obecności pierwszorzędowej aminy H2N-R3, przechodzi w 5-amino-4-nitropirazol, aby w piątym etapie przez uwodornienie katalityczne dojść do 4,5-diaminopirazoli o wzorze 1, w których jeden z rodników R2 lub R3 jest różny od atomu wodoru.