PL233297B1

PL233297B1 - Sole N-benzylotritikonazolu, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako fungicydy

Info

Publication number: PL233297B1
Application number: PL422979A
Authority: PL
Inventors: Juliusz Pernak; Michał NIEMCZAK; Michał Niemczak; Kacper Koteras; Mariusz Kot; Krzysztof Kubiak; Romuald Gwiazdowski
Original assignee: Inst Ochrony Roslin Panstwowy Inst Badawczy W Poznaniu; Instytut Ochrony Roslin – Panstwowy Instytut Badawczy
Priority date: 2017-09-26
Filing date: 2017-09-26
Publication date: 2019-09-30
Also published as: PL422979A1

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku są sole N-benzylotritikonazolu sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako fungicydy.

Czwartorzędowe sole amoniowe są związkami, które posiadają atom azotu obdarzony ładunkiem dodatnim. Jest on połączony z czterema podstawnikami węglowymi. Są to najczęściej podstawniki alkilowe, alkiloaromatyczne lub alkoksymetylowe. Jako przeciwjon spotykane są zarówno aniony organiczne jak i nieorganiczne. Właściwości chemiczne czwartorzędowych soli amoniowych zależą najczęściej od części kationowej i to ona definiuje zastosowanie tych związków. Modyfikowanie anionu pozwala na zmianę właściwości fizycznych takich jak rozpuszczalność, temperatura topnienia, współczynnik załamania światła, czy właściwości powierzchniowe. Zainteresowanie środowisk naukowych i mnogość kombinacji kationów i anionów obrazuje jak szeroki jest potencjał aplikacyjny czwartorzędowych soli amoniowych.

Tritikonazol jest 1,2,4-triazolowym związkiem fungicydowym stosowanym do ochrony zbóż, buraków cukrowych i kukurydzy przed takimi gatunkami grzybów jak: Fusarium oxysporum, Fusarium graminearum, Fusarium sambucinum, Rhynchosporium lub Sphacelotheca reiliana. Substancja ta, o nazwie systematycznej (E)-5-[(4-chlorofenylo)metylideno]-2,2-dimetylo-1-(l,2,4-triazol-1-ilometylo)cyklo-pentan-1-ol, działa przez inhibicję biosyntezy sterolu hamując wzrost komórkowy.

W opisach patentowych PL 219914 B1 oraz PL 220854 B1 ujawniono proces wytwarzania fungicydowych soli czwartorzędowych w reakcji fungicydu z czynnikiem czwartorzędującym, którym był bromek, chlorek lub jodek alkilu, benzylu lub allilu, a wykorzystanymi fungicydami były propikonazol lub tebukonazol. W zgłoszeniu patentowym P.406949 ujawniono metodę syntezy protonowych cieczy jonowych tebukonazolu, a w zgłoszeniu P.410319 metodę wytwarzania czwartorzędowych chlorków alkoksymetylowych tebukonazolu. Ponadto, w zgłoszeniu P.419138 ujawniono metodę wytwarzania protonowych soli z kationem tritikonazoliowym, a w zgłoszeniu P.420771 opisano czwartorzędowe sole N-etylotritikonazolu. W żadnym z powyższych wynalazków nie przedstawiono metody wytwarzania soli amoniowych opartych na alkilo-arylowych pochodnych tritikonazolu zawierających czwartorzędowy atom azotu połączony z podstawnikiem benzylowym, charakteryzujących się odmiennymi właściwościami fizykochemicznymi jak i aktywnością biologiczną, stanowiących więc odrębne indywidua chemiczne.

Przykładowymi fungicydowymi czwartorzędowymi solami amoniowymi z kationem N-benzylotritikonazolu są:

• mleczan N-benzylotritikonazolu, • salicylan N-benzylotritikonazolu, • octan N-benzylotritikonazolu, • tetrafluoroboran N-benzylotritikonazolu, • tiocyjanian N-benzylotritikonazolu, • azotan(V) N-benzylotritikonazolu.

Istotą wynalazku są sole N-benzylotritikonazolu o wzorze ogólnym 1, w którym A oznacza anion organiczny z grupy: mleczanów, lub salicylanów, lub octanów, lub nieorganiczny z grupy: tetrafluoroboranów, lub tiocyjanianów, lub azotanów(V).

Sposób ich otrzymywania polega na tym, że tritikonazol poddaje się reakcji czwartorzędowania z bromkiem benzylu w stosunku molowym tritikonazolu do bromku benzylu od 1:1 do 1:1,1, w rozpuszczalniku organicznym z grupy: acetonitryl, lub metanol, lub izopropanol, lub etanol, korzystnie acetonitryl, w temperaturze od 20 do 80°C, korzystnie 60°C, po czym otrzymany bromek N-benzylotritikonazolu o wzorze ogólnym 2 poddaje się reakcji wymiany anionu z solą sodową albo potasową kwasu mlekowego, albo salicylowego, albo octowego, albo tetrafluoroborowego, albo tiocyjanowego, albo azotowego(V) w rozpuszczalniku: acetonie, albo acetonitrylu, albo metanolu, albo izopropanolu, albo etanolu, w stosunku molowym czwartorzędowej soli amoniowej do soli nieorganicznej od 1:1 do 1:1,05, korzystnie 1:1, w temperaturze od 20 do 80°C, korzystnie 50°C, w czasie co najmniej 30 minut, następnie odsącza się wytrącony osad nieorganiczny, dalej odparowuje się rozpuszczalnik, a produkt suszy pod obniżonym ciśnieniem.

Zastosowanie soli N-benzylotritikonazolu jako fungicydy.

Korzystnym jest, gdy sole stosuje się w postaci czystej albo w postaci etanolowego roztworu o stężeniu korzystnie 10 mg/dm³.

PL 233 297 B1

Dzięki zastosowaniu rozwiązania według wynalazku uzyskano następujące efekty technicznoużytkowe:

• otrzymane związki zachowują aktywność biologiczną kationu, • działanie fungicydowe kationu wobec popularnych patogenów roślin rolniczych może zostać wzmocnione doborem odpowiedniego anionu, • krótką i wydajną syntezę, przebiegającą w łagodnych warunkach, • poprzez dobór anionów możemy wpływać na właściwości fizyczne, chemiczne jak i aktywność grzybobójczą otrzymanych związków, • rozpuszczalność syntezowanych soli w wodzie oraz rozpuszczalnikach organicznych zależy od struktury wybranego anionu, • otrzymane związki są stabilne termicznie i chemicznie.

Sposób otrzymywania fungicydowych czwartorzędowych soli amoniowych z kationem N-benzylotritikonazolu ilustrują poniższe przykłady:

P r z y k ł a d 1

Otrzymywanie mleczanu N-benzylotritikonazolu - [TC-benz][Lac]

W kolbie umieszczono roztwór 3,19 g (0,01 mola) tritikonazolu w 40 cm³ izopropanolu i dodano 1,88 g bromku benzylu. Zawartość kolby mieszano w temperaturze 20°C przez 20 godzin na mieszadle magnetycznym. Po tym czasie odparowano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem, korzystając z wyparki próżniowej. Surowy półprodukt rozpuszczono w bezwodnym metanolu, a następnie małymi porcjami dodano 1,28 g (0,01 mola) mleczanu potasu, ciągle mieszając. Reakcję prowadzono w 20°C przez 60 minut, a strącony produkt uboczny - bromek potasu odsączono na sączku. Metanol z przesączu odparowano z użyciem wyparki próżniowej uzyskując produkt końcowy. Wydajność reakcji wyniosła 98%.

Strukturę produktu sprawdzono wykonując widmo protonowego i węglowego magnetycznego rezonansu jądrowego. Poniżej przedstawiono opis widma protonowego i węglowego:

¹H NMR (DMSO) δ [ppm] = 0,78 (s, 3H); 1,10 (s, 3H); 1,15 (d, 3H, J = 6,8 Hz); 1,62 (m, 2H); 1,85 (m, 2H); 3,65 (m, 2H); 3,80 (m, 1H); 4,60 (m, 1H); 5,48 (s, 1H); 5,55 (d, 2H, J = 4,5 Hz); 7,01 (d, 2H, J = 8,7 Hz); 7,32 (d, 2H, J = 8,6 Hz); 7,39 (m, 3H); 7,4 (m, 2H); 9,30 (s, 1H); 11,0 (s, 1H); ¹³C NMR (DMSO) δ [ppm] = 178,1; 145,6; 143,8; 143,2; 135,6; 134,3; 130.8; 129,8; 129,0; 128,3; 121,4; 82,5; 56,7; 50,3; 42,4; 34,8; 24,9; 23,9; 21,5; 21,0.

W celu sprawdzenia czystości wykonano analizę elementarną CHN. Uzyskano następujące wyniki:

Analiza elementarna CHN dla C27H32CIN3O4 (Mmol = 498,02 g/mol):

Wartości obliczone (%): C = 65,12; H = 6,48; N = 8,44.

Wartości zmierzone (%): C = 64,30; H = 7,22; N = 9,01.

P r z y k ł a d 2

Otrzymywanie salicylanu N-benzylotritikonazolu - [TC-benz][Sal]

W pierwszym kroku przygotowano w kolbie 30 cm³ roztworu zawierającego 3,19 g (0,01 mola) tritikonazolu rozpuszczonego w acetonitrylu, a następnie dodano 1,88 g bromku benzylu. Następnie przez 20 godzin pozostawiono mieszaninę reakcyjną na mieszadle magnetycznym w temperaturze 60°C. W celu przeprowadzenia wymiany anionu dodawano małymi porcjami przy ciągłym mieszaniu 1,76 g (0,01 mola) salicylanu potasu. Mieszanie na mieszadle magnetycznym kontynuowano przez 45 minut w 60°C. Następnie odsączono strącony produkt uboczny, a acetonitryl odparowano próżniowo. Wydajność reakcji wyniosła 99%.

Strukturę produktu potwierdzono za pomocą protonowego i węglowego magnetycznego rezonansu jądrowego oraz analizy elementarnej CHN. Uzyskano następujące wyniki:

¹H NMR (DMSO) δ [ppm] = 0,79 (s, 3H); 1,08 (s, 3H); 1,64 (m, 2H); 1,85 (m, 2H); 3,41 (s, 2H); 4,51 (m, 1H); 5,45 (d, 2H, J = 13,8 Hz); 5,55 (d, 1H, J = 6,4 Hz); 6,03 (s, 1H); 6,63 (m, 1H); 7,01 (d, 2H, J = 8,6 Hz); 7,34 (d, 2H, J = 8,5 Hz); 7,38 (m, 3H); 7,42 (m, 2H); 7,72 (m, 1H), 9,20 (s, 1H); 10,19 (s, 1H), 16,08 (s, 1H); ¹³C NMR (DMSO) δ [ppm] = 145,5; 143,3; 143,0; 135,4; 134,0; 131,1; 129,8; 129,1; 128,3; 121,8; 56,9; 50,4; 42,4; 34,4 25,0; 23,8; 21,0.

Analiza elementarna CHN dla C31H32CIN3O4 (Mmol = 546,06 g/mol):

Wartości obliczone (%): C = 68,19; H = 5,91; N = 7,70.

Wartości zmierzone (%): C = 67,53; H = 6,48; N = 7,17.

P r z y k ł a d 3

Otrzymywanie octanu N-benzylotritikonazolu - [TC-benz][Ac]

W kolbie zmieszano 3,19 g (0,01 mola) tritikonazolu rozpuszczonego w 20 cm³ metanolu oraz 2,07 g bromku benzylu - czynnika czwartorzędującego. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperatu

PL 233 297 B1 rze 50°C przez 20 godzin. Następnie usunięto rozpuszczalnik - metanol przy użyciu wypadki próżniowej. Surowy półprodukt rozpuszczono następnie w bezwodnym etanolu i dodano 0,98 g (0,01 m ola) octanu potasu. Reakcję wymiany anionu prowadzono przez 30 minut w temperaturze 50°C przy ciągłym mieszaniu. Następnie wytrącony bromek potasu, który jest w tej reakcji produktem ubocznym, odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem. Etanol z przesączu odparowano za pomocą wyparki próżniowej w celu osuszenia produktu końcowego. Wydajność reakcji wyniosła 86%.

¹H NMR (DMSO) δ [ppm] = 0,75 (s, 3H); 1,07 (s, 3H); 1,62 (m, 2H); 1,76 (s, 2H); 2,09 (s, 3H); 3,41 (s, 2H); 4,31 (m, 1H); 5,55 (d, 2H, J = 4,8 Hz); 5,66 (s, 1H); 6,97 (d, 2H, J = 8,6 Hz); 7,16 (d, 2H, J = 8,6 Hz); 7,33 (m, 3H); 7,40 (m, 2H); 8,40 (s, 1H); 9,19 (s, 1H); ¹³C NMR (DMSO) δ [ppm] = 174,2; 149,8; 146,4; 144,8; 136,2; 135,6; 130,6; 129,7; 129,1; 128,2; 121,3; 53,8; 50,3; 42,4; 35,1; 25,3; 24,7; 23,6; 21,2.

Analiza elementarna CHN dla C26H30CIN3O3 (Mmol = 467,99 g/mol):

Wartości obliczone (%): C = 66,73; H = 6,46; N = 8,98.

Wartości zmierzone (%): C = 66,29; H = 7,08; N = 8,64.

P r z y k ł a d 4

Otrzymywanie tetrafluoroboranu N-benzylotritikonazolu - [TC-benz][BF4]

W celu przeprowadzenia reakcji czwartorzędowania tritikonazolu mieszaninę reakcyjną zawierającą 3,19 g (0,01 mola) tritikonazolu rozpuszczonego w 45 cm³ izopropanolu umieszczono w kolbie i dodano 1,88 g bromku benzylu. Aby uzyskać optymalny stopień przereagowania układ mieszano przy użyciu mieszadła magnetycznego w temperaturze 80°C przez 20 godzin. Po zakończeniu pierwszej reakcji dodano małymi porcjami przy ciągłym mieszaniu 1,10 g (0,01 mola) tetrafluoroboranu sodu. Reakcję prowadzono w 80°C przez 30 minut. Następnie produkt uboczny pod obniżonym ciśnieniem, z przesączu odparowano rozpuszczalnik, a produkt dokładnie osuszono. Wydajność reakcji wyniosła 95%.

¹H NMR (DMSO) δ [ppm] = 0,79 (s, 3H); 1,08 (s, 3H); 1,64 (m, 2H); 1,85 (m, 2H); 3,41 (s, 2H); 4,51 (m, 1H); 5,45 (d, 2H, J = 13,8 Hz); 5,55 (d, 1H, J = 6,4 Hz); 7,01 (d, 2H, J = 8,6 Hz); 7,34 (d, 2H, J = 8,5 Hz); 7,38 (m, 3H); 7,42 (m, 2H); 9,20 (s, 1H); 10,19 (s, 1H); ¹³C NMR (DMSO) δ [ppm] = 145,5; 143,3; 143,0; 135,4; 134,0; 131,1; 129,8; 129,1; 128,3; 121,8; 56,9; 50,4; 42,4; 34,4 25,0; 23,8; 21,0.

Analiza elementarna CHN dla C24H27BCIF4N3O (Mmol = 495,75 g/mol):

Wartości obliczone (%): C = 58,15; H = 5,49; N = 8,48.

Wartości zmierzone (%): C = 58,96; H = 4,89; N = 9,22.

P r z y k ł a d 5

Otrzymywanie tiocyjanianu N-benzylotritikonazolu - [TC-benz][SCN]

Syntezę rozpoczęto reakcją czwartorzędowania, w tym celu do przygotowanego roztworu 3,19 g (0,01 mola) tritikonazolu rozpuszczonego w 30 cm³ acetonitrylu dodano 1,88 g bromku benzylu. Całość mieszano przez 20 godzin w temperaturze 60°C. Następnie, po zakończeniu reakcji, odparowano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem. Półprodukt w kolejnym kroku rozpuszczono w bezwodnym acetonie, a następnie do kolby dodano małymi porcjami przy ciągłym mieszaniu 0,97 g (0,01 mola) tiocyjanianu potasu. Reakcję wymiany anionu prowadzono w temperaturze 45°C przez 30 minut. Wytrącony w wyniku reakcji produkt uboczny, którym był bromek potasu, odsączono. Aceton z przesączu odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem na wyparce próżniowej. Wydajność reakcji wyniosła 90%. Strukturę produktu sprawdzono wykonując widmo protonowego i węglowego magnetycznego rezonansu jądrowego. Poniżej przedstawiono opis widma protonowego i węglowego: ¹H NMR (DMSO) δ [ppm] = 0,79 (s, 3H); 1,08 (s, 3H); 1,64 (m, 2H); 1,85 (m, 2H); 3,41 (s, 2H); 4,51 (m, 1H); 5,45 (d, 2H, J = 13,8 Hz); 5,55 (d, 1H, J = 6,4 Hz); 7,01 (d, 2H, J = 8,6 Hz); 7,34 (d, 2H, J = 8,5 Hz); 7,38 (m, 3H); 7,42 (m, 2H); 9,20 (s, 1H); 10,19 (s, 1H); ¹³C NMR (DMSO) δ [ppm] = 145,5; 143,3; 143,0; 135,4; 134,0; 131,1; 130,0; 129,8; 129,1; 128,3; 121,8; 56,9; 50,4; 42,4; 34,4 25,0; 23,8; 21,0.

Analiza elementarna CHN dla C25H27CIN4OS (Mmol = 467,03 g/mol):

Wartości obliczone (%): C = 64,29; H = 5,83; N = 12,00.

Wartości zmierzone (%): C = 64,74; H = 5,21; N = 12,62.

PL 233 297 Β1

Przykład 6

Otrzymywanie azotanu(V) N-benzylotritikonazolu - [TC-benz][SCN]

W kolbie umieszczono 3,19 g (0,01 mola) tritikonazolu rozpuszczonego w 25 cm³ etanolu i dodano do kolby 1,97 g bromku benzylu w celu przeprowadzenia reakcji czwartorzędowania. Całość mieszano w temperaturze 50°C przez 20 godzin na mieszadle magnetycznym. Po tym czasie odparowano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem, korzystając z wyparki próżniowej. Surowy półprodukt rozpuszczono w bezwodnym metanolu, a następnie małymi porcjami dodano 0,89 g (0,0105 mola) azotanu(V) sodu, ciągle mieszając. Reakcję wymiany anionu prowadzono w 60°C przez 30 minut, a strącony produkt uboczny - bromek sodu odsączono na sączku. Metanol z przesączu odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem z użyciem wyparki próżniowej uzyskując produkt końcowy. Wydajność reakcji wyniosła 86%. Strukturę produktu sprawdzono wykonując widmo protonowego i węglowego magnetycznego rezonansu jądrowego. Poniżej przedstawiono opis widma protonowego i węglowego: ¹H NMR (DMSO) δ [ppm] = 0,80 (s, 3H); 1,08 (s, 3H); 1,64 (m, 2H); 1,85 (m, 2H); 3,41 (s, 2H); 4,51 (m, 1H); 5,45 (d, 2H, J = 13,8 Hz); 5,57 (d, 1H, J = 6,4 Hz); 7,01 (d, 2H, J = 8,6 Hz); 7,34 (d, 2H, J = 8,3 Hz); 7,38 (m, 3H); 7,44 (m, 2H); 9,20 (s, 1H); 10,19 (s, 1H); ¹³C NMR (DMSO) δ [ppm] = 145,2; 143,3; 143,1; 135,4; 134,0; 131,1; 129,8; 129,1; 128,3; 121,8; 56,8; 50,4; 42,4; 34,4 25,0; 23,8; 21,1.

Analiza elementarna CHN dla C24H27CIN4O4 (Mmoi = 470,95 g/mol):

Wartości obliczone (%) C = 61,21; H = 5,78; N = 11,90.

Wartości zmierzone: (%) C = 60,89; H = 6,31; N = 12,57.

Przykładowe zastosowanie

Otrzymane związki testowano wobec trzech gatunków grzybów: Botrytis cinerea, Fusarium culmorum i Microdochium nivale (kolekcja IOR-PIB). Badane związki rozpuszczono w 96% alkoholu etylowym, a następnie dodano do sterylnego podłoża (PDA - Potato Dextrose Agar, Difco™), podgrzanego do 50°C. Stężenie preparatów w podłożu ustalono na 10, 100 i 1000 mg/dm³ (kationu - odpowiedzialnego za działanie fungistatyczne oraz substancji aktywnej zawartej w środku porównawczym Tebu 250 EW). Płynne podłoże zawierające pochodne tritikonazolu wylano na płytki Petriego (0 50 mm). Krążki badanego grzyba o średnicy 4 mm wykładano na środek płytki. Na płytkach kontrolnych, grzyby rosły na pożywce z dodatkiem alkoholu etylowego. Badane preparaty porównywano do fungicydu Tebu 250 EW zawierającego tebukonazol jako substancję aktywną. Płytki inkubowano w temperaturze pokojowej (około 21 °C), aż grzybnia w kontroli osiągnęła brzeg płytki. Następnie mierzono średnicę grzybni odejmując od pomiaru początkową średnicę krążka z grzybem (4 mm). Dla każdego obiektu wykonano 3 powtórzenia. Rezultaty poddano analizie Student-Newman-Keuls wyznaczając istotną różnicę pomiędzy kontrolą, a próbami z dodatkiem preparatów. W tabeli 1 przedstawiono hamowanie wzrostu grzybni Botrytis cinerea i Fusarium culmorum, a w tabeli 2 hamowanie wzrostu grzybni Microdochium nivale przez otrzymane sole.

Tabela 1

Lp Nazwa obiektu	Wzrost Botrytis cinerea [cm]	Wzrost Fusarium culmorum [cm]
10 mg/dm³	100 mg/dm³	1000 mg/dm³	10 mg/dm³	100 mg/dm³	1000 mg/dm³
1. Kontrola	4,60	4,60	4,60	4,60	4,60	4,60
2. [TC-Benz] [Lac]	1,47	0,00	0,00	2,82	1,05	0,00
3. [TC-Benz] [Sal]	0,48	0,00	0,00	2,45	0,00	0,00
4. [TC-Benz][Ac]	0,00	0,00	0,00	0,00	0,00	0,00
5. [TC-Benz] [BF₄]	0,52	0,17	0,00	2,75	0,87	0,13
6. [TC-Benz] [SCN]	0,23	0,00	0,00	0,93	0,00	0,00
7. [TC-Benz] [NO₃]	0,00	0,00	0,00	0,00	0,00	0,00
8. Tebu 250 EW	0,47	0,00	0,00	0,00	0,00	0,00
NIR _0i05	0,583	0,118	-	0,217	0,059	0,104

PL 233 297 Β1

Tabela 2

Lp	Nazwa obiektu	Wzrost Microdochium nivole [cm]
10 mg/dm³	100 mg/dm³	1000 mg/dm³
1.	Kontrola	4,60	4,60	4,60
2.	[TC-Benz][Lac]	4,60	0,00	0,00
3.	[TC-Benz][Sal]	4,60	0,00	0,00
4.	[TC-Benz][Ac]	1,98	0,00	0,00
5.	[TC-Benz][BF₄]	4,60	0,00	0,00
6.	[TC-Benz][SCN]	4,05	0,00	0,00
7.	[TC-Benz][NO₃]	1,73	0,60	0,50
8.	Tebu 250 EW	0,33	0,00	0,00
	NIRo.os	0,181	0,267	-

Wnioski:

Stopień zahamowania wzrostu grzybni zależał od zastosowanego związku, jego stężenia, jak również od gatunku grzyba. Wszystkie badane substancje istotnie hamowały wzrost badanych grzybów w stężeniu 100 i 1000 mg/dm³. Patogenami najbardziej wrażliwymi na działanie badanych związków okazały się Botrytis cinerea i Fusarium culmorum. Istotne ograniczenie wzrostu tych grzybów przez wszystkie badane substancje stwierdzono już w stężeniu 10 mg/dm³. Patogenem wykazującym mniejszą wrażliwość na działanie testowanych pochodnych tritikonazolu był Microdochium nivale. Spośród badanych związków, pod względem działania grzybobójczego wyróżnił się [TC-Benz][Ac],

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sole N-benzylotritikonazolu o wzorze ogólnym 1, w którym A oznacza anion organiczny z grupy: mleczanów, lub salicylanów, lub octanów, lub nieorganiczny z grupy: tetrafluoroboranów, lub tiocyjanianów, lub azotanów(V).
2. Sposób otrzymywania soli tritikonazolu określonych w zastrzeżeniu 1, znamienny tym, że tritikonazol poddaje się reakcji czwartorzędowania z bromkiem benzylu w stosunku molowym tritikonazolu do bromku benzylu od 1:1 do 1:1,1, w rozpuszczalniku organicznym z grupy: acetonitryl, lub metanol, lub izopropanol, lub etanol, korzystnie acetonitryl, w temperaturze od 20 do 80°C, korzystnie 60°C, po czym otrzymany bromek N-benzylotritikonazolu o wzorze ogólnym 2 poddaje się reakcji wymiany anionu z solą sodową albo potasową kwasu mlekowego, albo salicylowego, albo octowego, albo tetrafluoroborowego, albo tiocyjanowego, albo azotowego(V) w rozpuszczalniku: acetonie, albo acetonitrylu, albo metanolu, albo izopropanolu, albo etanolu, w stosunku molowym czwartorzędowej soli amoniowej do soli nieorganicznej od 1:1 do 1:1,05, korzystnie 1:1, w temperaturze od 20 do 80°C, korzystnie 50°C, w czasie co najmniej 30 minut, następnie odsącza się wytrącony osad nieorganiczny, dalej odparowuje się rozpuszczalnik, a produkt suszy pod obniżonym ciśnieniem.
3. Zastosowanie soli N-benzylotritikonazolu określonych zastrz. 1 jako fungicydy.
4. Zastosowanie według zastrz. 3, znamienne tym, że sole stosuje się w postaci czystej.
5. Zastosowanie według zastrz. 3, znamienne tym, że sole stosuje się w postaci etanolowego roztworu o stężeniu korzystnie 10 mg/dm³.