Esfingomielina

Esfingomielina esfingolipidoen taldeko lipido saponifikagarria da, animalia zelulen mintz plasmatikoetan agertzen dena. Giza zeluletan esfingolipidoen %85-a osatzen du.

Historia

Johann L.W. Thudicum kimikari alemaniarrak isolatu zuen 1880 hamarkadan^[1]. Esfingomielinaren egitura 1927 urtean argitaratu zen lehen aldiz.

Egitura

Zeramidari (esfingosina + gantz azidoa) fosfato taldea lotzen zaio eta honi aminoalkohola, kolina edo etanolamina. Kate hidrofobo aseak dituenez mintz plasmatikoetan lipido mikrodomeinuak eratzen ditu. Molekula anfipatikoa da.

Biosintesia

Erretikulu endoplasmatikoaren azalean fosfatidilkolina molekula zeramida bihurtzen da^[2]. Zeramida hau Golgi aparatura garraiatzen da eta bertan osatzen da esfingomielina^[3]. Esfingomielina sintasa entzimak katalizatzen du azken erreakzio hau.

Garrantzi biologikoa

Neuronetako axoiak biltzen dituzten mielina zorroetan da bereziki ugaria^[4]. Esfingomielinak seinalea transmititzen laguntzen du^[5].

Erreferentziak

↑ (Ingelesez) Ramstedt, Bodil; Slotte, J. Peter. (2002). «Membrane properties of sphingomyelins» FEBS Letters 531 (1): 33–37. doi:10.1016/S0014-5793(02)03406-3. ISSN 1873-3468. (Noiz kontsultatua: 2018-12-15).
↑ (Ingelesez) «Sphingomyelin breakdown and cell fate» Trends in Biochemical Sciences 21 (12): 468–471. 1996-12-01 doi:10.1016/S0968-0004(96)10056-6. ISSN 0968-0004. (Noiz kontsultatua: 2018-12-15).
↑ (Ingelesez) Wieland, Felix T.; Nickel, Walter; Lehmann, Wolf-Dieter; Helms, J. Bernd; Malsam, Jörg; Gorgas, Karin; Wegehingel, Sabine; Sandhoff, Roger et al.. (2000-10-30). «Evidence for Segregation of Sphingomyelin and Cholesterol during Formation of Copi-Coated Vesicles» The Journal of Cell Biology 151 (3): 507–518. doi:10.1083/jcb.151.3.507. ISSN 1540-8140. PMID 11062253. (Noiz kontsultatua: 2018-12-15).
↑ Donald J. Voet; Judith G. Voet; Charlotte W. Pratt. (2008). Lipids, Bilayers and Membranes. Wiley, 252 or. ISBN 978-0470-23396-2..
↑ (Ingelesez) Kolesnick, Richard. (1994-02-01). «Signal transduction through the sphingomyelin pathway» Molecular and Chemical Neuropathology 21 (2-3): 287–297. doi:10.1007/BF02815356. ISSN 1044-7393. (Noiz kontsultatua: 2018-12-15).

Kanpo estekak

Datuak: Q423143
Multimedia: Sphingomyelins / Q423143

[1] (Ingelesez) Ramstedt, Bodil; Slotte, J. Peter. (2002). «Membrane properties of sphingomyelins» FEBS Letters 531 (1): 33–37. doi:10.1016/S0014-5793(02)03406-3. ISSN 1873-3468. (Noiz kontsultatua: 2018-12-15).

[2] (Ingelesez) «Sphingomyelin breakdown and cell fate» Trends in Biochemical Sciences 21 (12): 468–471. 1996-12-01 doi:10.1016/S0968-0004(96)10056-6. ISSN 0968-0004. (Noiz kontsultatua: 2018-12-15).

[3] (Ingelesez) Wieland, Felix T.; Nickel, Walter; Lehmann, Wolf-Dieter; Helms, J. Bernd; Malsam, Jörg; Gorgas, Karin; Wegehingel, Sabine; Sandhoff, Roger et al.. (2000-10-30). «Evidence for Segregation of Sphingomyelin and Cholesterol during Formation of Copi-Coated Vesicles» The Journal of Cell Biology 151 (3): 507–518. doi:10.1083/jcb.151.3.507. ISSN 1540-8140. PMID 11062253. (Noiz kontsultatua: 2018-12-15).

[4] Donald J. Voet; Judith G. Voet; Charlotte W. Pratt. (2008). Lipids, Bilayers and Membranes. Wiley, 252 or. ISBN 978-0470-23396-2..

[5] (Ingelesez) Kolesnick, Richard. (1994-02-01). «Signal transduction through the sphingomyelin pathway» Molecular and Chemical Neuropathology 21 (2-3): 287–297. doi:10.1007/BF02815356. ISSN 1044-7393. (Noiz kontsultatua: 2018-12-15).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]