15 Temmuz

15 Temmuz 2016 öncesine kadar “hizmet” veya “Gülen hareketi” olarak adlandırılan Fetullahçı Terör Örgütü (FETÖ) Türkiye’de siyasi otoriteyi ele geçirme amacıyla devletin kritik kurumlarında yapılanmış, devlet içerisinde paralel bir yapı oluşturduktan sonra devleti ele geçirmeye kalkışmış ve başarısız olmuştur. Amerikan Board (ABCFM) ise Osmanlı Devleti topraklarındaki gayrimüslimleri kullanarak ABD’nin bölge ile ilgili stratejilerini gerçekleştirmek için faaliyetlerde bulunmuş ve Türkiye Cumhuriyeti kurulduktan sonra da günümüze kadar farklı isimler altında çalışmalarına devam etmiş olan ABD’nin Protestan misyonerlik örgütlerinden birisidir. Bu çalışmanın amacı her iki örgütü kadın yapılanmaları bakımından karşılaştırmaktır. Çalışmanın birinci bölümünde Fetullahçı Terör Örgütü’nün kadın yapılanması örgüt liderinin ve örgütün kadına bakışı, örgüt içerisinde yer alan kadınların rolleri üzerinden anlatılmaktadır. İkinci bölümde ise kısaca FETÖ kadın yapılanmasının Amerikan Board’un kadın yapılanmasıyla benzer ve farklı yönleri üzerinde durulmaktadır. Fetullah Gülen ve terör örgütü hakkında lehte ve aleyhte birçok literatür oluşmuş olsa da bu çalışmalarda örgütün kadınlarının çok fazla konu edinilmediği görülmektedir. Örgütte kadınlar idareci pozisyonda yer alamamakta, en fazla il ablalığı statüsüne kadar yükselebilmektedirler. Bu açıdan bakıldığında örgütün erkek egemen ve muhafazakâr yapısı içinde örgüt kadınların itaatkâr rolünün incelenmesi son derece önemlidir. Örgüt içinde kadınlar; “il ablası”, “kumpas kadınları”, “kozmik kadınlar”, “vitrin kadınları”, “ev annesi”, “ev ablası”, “üniversite, lise, meslek lisesi, fen lisesi ablası”, “belletmen”, “yurt müdiresi”, “bölgeci”, “mütevellici”, “BTM (Bölge Talebe Mesulü)”,  “BÜM (Bölge Üniversite Mesulü)”, “GÜM (Genel Üniversite Mesulü)”, “eğitim danışmanı”, “serrehber”, “mezun mesulü”, “izdivaç mesulü” gibi isim ve görevlerde yer almaktadırlar. Terör örgütleri ve misyonerlik kurumları stratejilerine uygun olduğunu düşündükleri kadınları kendi amaçları doğrultusunda değerlendirmektedirler. Hiyerarşik düzene göre üstlerinden aldıkları talimatları yerine getiren kadınlar, gönüllülük esasına dayalı olarak örgütte yer almakta, inanç ve ideolojileri doğrultusunda yoğun faaliyette bulunmaktadırlar. Çalışmada iddianameler, gerekçeli mahkeme kararları, etkin pişmanlık yasasından yararlanan itirafçı beyanları, yerli ve yabancı kaynaklar gibi belgelere dayalı bir inceleme tekniği kullanılacaktır. Elde edilen veriler araştırma kapsamında belirlenen konu başlıklarına göre çözümlenecek ve sentezlenecektir. 
----
The Fetullah Terrorist Organization (FETO), which was known as “Hizmet” (Service) or the “Gülen Movement” until 15 July 2016, after creating a parallel unit within the state, structured in the critically important state institutions to seize the political authority in Turkey. It attempted to seize the state and failed. The American Board (ABCFM), on the other hand, was one of the Protestant missionary organizations of the United States, which has engaged in activities to implement US strategies related to the region using non-Muslims in the territory of the Ottoman State and has continued its work under different names since the establishment of the Republic of Turkey. This study aims to compare both organizations in terms of women's structures. In the first part of the study, the leader’s and the organization’s views on women and the women's structure of FETO are explained. In the second part, the similarities and differences between FETO’s women's structure and the American Board's women's structure are emphasized. Although there has been a lot of literature for and against Fethullah Gulen and the terrorist organization, it is seen that the women of the organization are not studied much in these works. In FETO women can not take part in administrative positions, they can mostly rise to the status of a provincial elder sister. From this point of view, within the male-dominated and conservative structure of the organization, it is crucially important to discuss the obedient role of women in the organization. Women within the FETO take place in names and duties such as; “provincial elder sister”, “conspiracy women”, “cosmic women”, “showcase women”, “house mother”, “house sister”,” university, high school, vocational high school, science high school sister”, “instructor”, “dormitory manager”, “regionalist”, “trustee”, “BTM (Regional Student Responsible)”, “BUM (Regional University Responsible)”, “GÜM (General University Responsible)”, “education consultant”, “chief guide”, “graduate officer”, “marriage officer” etc... Terrorist organizations and missionary institutions use women, whom they think are in line with their strategies, for their purposes. Women, who follow the instructions given to them by their superiors in a hierarchical order, participate in these organizations voluntarily and work intensively through their beliefs and ideologies. In the study, an examination technique based on documents such as indictments, reasoned court decisions, confession statements benefiting from effective repentance law, domestic and foreign sources will be used. The data obtained will be analyzed and synthesized according to the topics determined within the scope of the research.

Türkiye’mizde 15 Temmuz darbe teşebbüsünü müteakip cemaat yapılanmaları üzerine pek çok şey söylendi, yazıldı ve çizildi. Okyanus ötesinden ülkemize yapılan bu müdahale ilk değildi. Osmanlılar zamanında da okyanus ötesinden pek çok müdahaleler yapılmıştı.
Bu makalemizde ülkemize okyanus ötesinden yapılan belki de ilk müdahale olan misyonerlik faaliyetleri merkezinde; Zimmi Hukuku, gayrimüslim cemaatler, Amerikan misyonerleri, Amerikan Board teşkilatı, Robert Kolej’in kurulması ve kurucusu Cyrus Hamlin’in hayatı, kolejin kuruluş gayesi ve eğitim sistemi, Robert kolejlilerin Bulgar isyanlarında vazifeler alması ve Bulgarlar için yaptıkları sair faaliyetler hakkında araştırmalar yaptık.

Devletler arasındaki rekabetin ve büyük güçlerin mücadele yöntemlerinin değişime
uğramasıyla birlikte savaş kavramının da biçim değiştirdiği bir çağa şahit
oluyoruz. Savaşların maliyetlerinin kazanan devletler için dahi çok büyük boyutlara
ulaşmasının yanı sıra iletişim teknolojisindeki gelişmelerin sağladığı olanaklar,
günümüzde asimetrik savaş yöntemlerini olabildiğince yaygınlaştırmıştır. En
önemli pratiğine Ortadoğu ülkelerinde ve bilhassa Suriye’de şahit olunan yeni
nesil savaşlar, “vekâlet savaşları” olarak adlandırılmaktadır.
Vekâlet savaşlarının bilinen aktörleri, cephede karşılaşan ordular yerine düşük
yoğunluklu savaşlar için sahaya sürülen terör örgütleridir. Orduların cephede
karşılaşmalarının ikincil pozisyona düştüğü, asıl savaşın hedef ülkenin toplumsal
ve siyasal sistemini çökertme ve içten teslim almaya dönüştüğü yeni nesil savaşta
medya da çok önemli bir silah olarak kullanılmaktadır.
Hedef ülke kamuoyu medya faaliyetleri ve sivil toplum örgütleri gibi unsurlar
ile etki altına alınmaktadır. Sert güce dayanan müdahalelerden önce tercih edilen
ve genellikle halk merkezli bir ikna arayışının eşlik ettiği vekâlet savaşlarında
devlet dışı aktörlerin kullanıldığı, toplumsal hassasiyetlerin ve kamplaşmaların
istismar edildiği görülmektedir.
Türkiye’yi 15 Temmuz 2016 tarihinde yapılan karanlık darbe teşebbüsüne
götüren süreçte, FETÖ terör örgütünün medya faaliyetlerinin önemli bir rolü söz
konusudur. Örgüt 15 Temmuz’da silahların namlusunu millete çevirmeden önce,
Türkiye’nin bağışıklık sistemini çökertecek yoğun bir medya faaliyeti içerisinde
olmuştur. FETÖ medyası bilhassa 2013 yılından itibaren örgütün eylemlerine paralel
bir şekilde devletin resmi kurum ve kuruluşlarına açıktan saldırmaya, devlet
sırlarını ifşa etmeye, belirlenen amaçlar doğrultusunda kamuoyu algısı oluşturmaya
ve seçilmiş meşru hükümetleri etkisizleştirmeye çalışmıştır.
Bu çalışmada Türkiye’yi 15 Temmuz ihanetine götüren süreçte FETÖ terör
örgütünün medya yapılanması üzerinde durulmaktadır. Küresel güç savaşında  Türkiye’nin düşmanlarına hizmet eden etkili bir araç haline getirilen FETÖ medyasının,
darbeye giden süreçteki işlevi ortaya konmaktadır.
Çalışma nitel araştırma tekniklerinin kullanıldığı betimsel bir çalışmadır. Belirlenen
amaç kapsamında kaynaklara ulaşılarak incelemeler yapılmakta ve alt
başlıklar halinde durum ortaya konmaktadır.
ABSTRACT
We are witnessing an age in which the rivalry between the states and the
ways of fighting the great powers have changed as well as the concept of war.
In addition to the fact that the costs of wars have reached enormous dimensions
even for winning states, the opportunities provided by the developments
in communication technology have made asymmetric methods of war as widespread
as possible. The most important practice is that the new generation
wars, which are witnessed in the Middle East countries and especially in Syria,
are called “proxy wars”.
The well-known actors of the proxy wars are terrorist organizations that are
put on the scene for low-intensity wars instead of armies facing the front. The
media in the new generation of warfare, where the frontiers of the armies fall
into the secondary position and the main war destroys the social and political
system of the target country and turns it into internal delivery, is also used as a
very important weapon.
The target country is influenced by public opinion media activities and
non-governmental organizations. In Proxy wars which prior to hard-bodied interventions,
a preferred and often community-centered quest for persuasion, it
is seen that non-stated actors has used along with exploitation social sensitivities
and polarization.
In the process leading to the dark coup attempt on July 15, 2016, the media
activities of the terrorist organization of FETÖ have played an important role.
Before turning the weapon to nation on 15 July, the organization had an intense
media activity to knock down the immune system of Turkey. Since the year
2013, in particular, FETÖ media have tried to attack the government’s official
institutions and organizations in an open manner, to disclose state secrets, to create public opinion in the direction of the determined aims, and to neutralize
elected legitimate governments.
This study focuses on the media structure of FETÖ terrorist organization in
the process leading to the betrayal of 15 July. In the global power battle, the
function of the FETO media, which has become an effective tool to serve the
enemies of Turkey, in the process of going to the coup is revealed.
The study is a descriptive study using qualitative research techniques. The
resources are reached within the scope of the determined purpose and the situation
is put into sub-headings.

2002 ile 2017 yılları arasındaki dönem, Türkiye’deki değişim sürecinin zorlu, yoğun ve sancılı olduğu zamanlardır. Bu kitap, Cumhuriyet tarihi boyunca kısmi çıkışlar dışında çevrede kalmış toplum kesimlerinin temsilcisi siyasi ve toplumsal bir hareketin iktidar döneminde yaşanan merkezileşmesi sürecini ele alır. Eski çevrenin yeni merkez olma ruhunu, girişimini ve dinamiklerini adım adım ortaya koyar.
Vesayet, Operasyon, FETÖ, 15 Temmuz ve İstiklâl Mücadelesi ana kavramlar örgüsü ekseninde çok boyutlu değerlendirmeler yapar, bugün ve gelecek perspektifi içerisinde 15 yılın birikimini geleceğe aktaracak bir tahayyül, tasavvur ve tasvir sunar. Gelecekteki Türkiye portresinden çizgiler getirir.
Bu dönemi oluşturan olaylar ve süreçler, Türkiye’nin yakın tarihini ve Küresel Sistem ile yaşanan bu süreçteki iletişim, ilişki ve etkileşimi somutlaştırmamızı, anlam bağıntılarını kurmamızı ve idrak etmemizi sağlar.
Kitap, “İstiklâl ve İstikbal Mücadelesinde Mevcut Durum”, “2002-2016 Dönemi Olaylar ve Süreçler”, “Küresel Kuşatma Alanları”, “15 Temmuz Gecesi ve Sonrası Yaşananlar”, “FETÖ Yapılanması, Faaliyetleri, 15 Temmuz Travması, Sorumluluklar ve Mücadele”, “Güçlü Bir Toplum ve Devlet Yapısı İçin Yapılması Gerekenler”, “Küresel Sistemde Türkiye’nin Yeri”, “Batı, Nasıl Bir Türkiye İstiyor” ve “Millî, Güçlü ve Bağımsız Türkiye” başlıklı bölümlerden oluşuyor.
Nihayetinde, FETÖ’yü anlamak Türkiye’ye oynanan oyunun geçmişini, derinliğini ve dehşetini, 15 Temmuz’u anlamak Türkiye’nin İstiklâl ve İstikbal Mücadelesini ve Türkiye’nin kaderini anlamak dünyanın kaderini anlamak olacaktır.

Dosyada; İçindekiler, Önsöz, Giriş, I. Bölüm ve Sonuç bölümleri vardır.

Öz: Türkiye' de demokrasinin kurumsallaşmasına engel olan temel sorun, askerin siyasal sistemde sahip olduğu imtiyazlarıdır. Türk Silahlı Kuvvetleri (TSK), rejimi koruma misyonuna sahip olduğu düşüncesiyle birçok kere sivil siyasete müdahale etmiş ve her müdahaleden sonra iktidarı sivillere devrederken demokrasiye geçiş koşullarını da kendisi belirlemiştir. Darbeler sonrasında elde ettiği imtiyazlarla asker, siyasal sistem içinde güçlenmiştir. Yapılan kanuni düzenlemelerle, TSK, siyasal gücünü hukuki zemine oturtarak meşrulaştırmıştır. Belirli aralıklarla gerçekleşen askeri müdahaleler, her müdahaleyle askerin artan siyasal özerkliği, silahlı kuvvetleri ve faaliyetlerini demokratik sivil denetimin noktasından uzaklaştırmıştır. AB sürecinde önemli reformlar yapılmasına rağmen, yaşanan 15 Temmuz hadisesi Türkiye' de sivil asker ilişkileri konusunun önemini koruduğunu ve askeri darbelerin ülke için hala tehdit oluşturduğunu göstermiştir. Silahlı kuvvetlerin seçilmiş sivil otoriteye bağlanması ve sivil denetime tabi olması demokrasi açısından önemlidir. Mesele bu açıdan dikkat çekicidir. Çalışma esasen askeri imtiyazlar ve sivil asker gerilimi kavramlarıyla Türkiye' deki sivil asker ilişkilerinin yapısını inceler.

Çocuklar gerek kitle iletişim araçları gerekse sosyal çevrelerinden çeşitli mesajlara maruz kalmaktadır.
Çocukların dünyayı algılayış şekilleri de aldıkları bu mesajlarla belirlenmektedir. Bu çalışmada, çocukların
15 Temmuz 2016’da yaşanan darbe girişiminden gerek kitle iletişim araçları gerekse sosyal çevreleri
aracılığıyla zihinlerinde nasıl bir algı oluştuğunu tespit etmek adına İstanbul ve Trabzon illerinde
yaşayan, 3. ve 4. sınıfta okuyan 351 öğrenciye 15 Temmuz konulu resimler çizdirilmiştir. Yapılan resimler
incelenerek “çatışmaya karşı koyan halk”, “saldırıya uğrayan halk”, “milli birlik ve beraberlik”, “simge
noktaları”, “kutlama, zafer” ve “dini öğeler” şeklinde altı başlık altında kategorilendirilmiştir. Elde edilen
resimler sonucunda çocukların kitle iletişim araçları ve sosyal çevrelerinden algıladıklarını çizdikleri
resimlerle açığa çıkardıkları tespit edilirken, çocukların 15 Temmuz’u milli birlik ve beraberlik, bayrak,
tank, kahramanlık gibi temalarla resmettiği tespit edilmiştir

Millet, birbirlerini “eşit onur”da kabul eden insanların kader ortaklığıdır. Milleti var eden objektif unsurlara dair listelerde sıralanan dil, din, tarih ve kültür gibi unsurların hepsi, bu neticenin sağlanmasına hizmet ettikleri ölçüde “millet mefkûresi” bakımından değerlidirler. Ancak örneğin kelimeler, gönülleri birleştirmek yerine komşuyu komşudan ayıran nefret ideolojilerinin emrinde birer savaş aracına dönüşmüşlerse aynı dili konuşmak, millet olmamıza yetmez. Yahut, mukaddes dinimizin yüce ilkeleri, yüzünü aynı kıbleye çeviren insanlar arasına husumet sokmak için tahrif ediliyorsa sadece lafızda kalan dindaşlığımız millet olmamızı sağlamaz. Uzun asırlar boyunca aynı devletin çatısı altında yaşayarak ürettiğimiz müşterek tarihin hatıraları, sürekli kavgaların malzemesine dönüştürülüyorsa millet olmanın huzurunu yüreklerimizde hissedemeyiz. Söz konusu durum, köken ve akrabalık bağlarımız bakımından da geçerlidir. Bu yönüyle millet, her gün farklı kesimlerden millettaşlarımızla kurduğumuz ilişkiler esnasında yenilenen gündelik bir referandumdur. Birliğimizi ve istikbale beraberce yürüme irademizi, karşılıklı olarak sergilediğimiz tavırlarla her gün yeniden oylarız.

The term of “authority” is used in order to express the “legitimate power” in terms of political sociology; yet, the main emphasis here is the authority types’ being more than one. When we talk about legitimacy typology or theory and authority, without doubt, Max Weber will emerge as the most influential personality in this field. Weber primarily investigated the power and authority relations inside the society. Within this context, he created an authority typology and paired each authority type with a different ideological structure. According to Weber, there are three types of authority: The first one of these is Traditional Authority. And as the second, Weber stated the Rational Authority. And the third authority type according to Weber is the Charismatic Authority, which is the most important one. These different authority types that are used have made the leaders differentiate from each other, and revealed different types of leaders within the same territories of politics. It can be alleged that the effects of the charismatic authority, which is one of the abovementioned authority types analyzed by Weber, has been exactly experienced during the time course of 15th of July. The practices of Recep Tayyip Erdoğan, who can be considered as a charismatic leader, have brought significant expansions inside the chaos and confusion periods and have provided opportunities of concluding the complex process in a rational way, within the context of Weber’s theory. The people’s positive reaction to the invitation of Recep Tayyip Erdoğan to the squares and grounds on the night of 15th of July, and again people’s staying on the ground till the date that is specified by Recep Tayyip Erdoğan, and his finalizing the process with an important consensus practice on at Yenikapi is a consequential praxis of Weber’s charismatic leader definition. And in this study, we will evaluate the effect of Recep Tayyip Erdoğan especially during the time course of 15th July coup attempt in the framework of Weber’s leadership theories, and analyze the period from 15th July to today in a sociological approach.

Siyaset sosyolojisi açısından “meşru iktidarı” ifade etmek için “otorite” kavramı kullanılmaktadır, yalnız buradaki esas vurgu otorite türlerinin birden fazla olmasıdır. Meşruiyet tipolojisi ya da teorisi ve otorite deyince karşımıza kuşkusuz bu alanda en etkili isim olarak Max Weber çıkmaktadır. Weber öncelikli olarak toplumdaki güç ve otorite ilişkilerini incelemiştir. Bu çerçevede bir otorite tipolojisi yapmış ve her bir otorite türü ile farklı bir ideolojik yapıyı eşleştirmiştir. Weber’e göre üç tür otorite türünden söz edilebilir: Bunların ilki Geleneksel Otorite’dir. İkinci olarak ise Weber Rasyonel Otorite’yi ifade etmiştir. Weber’e göre üçüncü otorite türü ise en önemli otorite tipolojisi olan Karizmatik Otorite’dir. Kullanılan bu farklı otorite türleri, liderleri birbirlerinden farklılaştırmış, aynı siyaset alanları içerisinde farklı lider çeşitlerini ortaya çıkarmıştır. 15 Temmuz sürecinde Weber’in yukarıda analizini yaptığı otorite türlerinden karizmatik otorite etkisinin birebir tecrübe edildiği ileri sürülebilir. Karizmatik lider örneği olarak gösterilebilecek Recep Tayyip Erdoğan’ın pratikleri, Weber’in teorisi bağlamında, kaos ve karışıklık dönemlerinde önemli açılımlar getirmiş ve böylece karmaşık süreci rasyonel olarak sonuçlandırma imkanları sağlamıştır. 15 Temmuz gecesinde Recep Tayyip Erdoğan tarafında meydanlara ve alanlara davet edilen halkın bu davete karşılık vermesi, yine Recep Tayyip Erdoğan tarafından belirlenen tarihe kadar halkın meydanlardan çekilmemesi ve sürecin sonunu Yeni Kapı’daki önemli bir uzlaşı pratiği ile sonlandırması, Weber’in karizmatik lider tasvirinin önemli bir praksis’idir. İşte bu çalışmada biz, Recep Tayyip Erdoğan’ın özellikle 15 Temmuz Darbe Girişimi sürecindeki etkisini Weber’in liderlik teorileri bağlamında değerlendirip, 15 Temmuz’dan şimdiye kadar olan süreci sosyolojik olarak analiz etmeye çalışacağız.

Milliyetçilik anlayışının, özünde ortak dil, tarih, duygu, gelenek, görenek ve coğrafya birliğine dayanarak bir ‘kültür hareketi’ olarak değerlendirilmesiyle birlikte, milliyetçilik devletlerin toplumu birleştirme ve bütünleştirme için kullandığı bir ideoloji haline gelmiştir. Bu anlayışa göre ırk değil, vatandaşlık bağı ve ortak yaşayış esas alınmaktadır. Nitekim Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşu da böylesi bir düşüncenin bir sonucu olarak gerçekleşmiştir. Türk milletinin, çeşitli milliyetçi ögeler etrafından birlik ve bütünlük halinde hareket etiği örneklerden biri de 15 Temmuz darbe girişimi olmuştur. Bu çalışmada, darbe girişiminin başarısızlıkla sonuçlanmasının ardından, demokratik sisteme ve ülkenin birlik ve bütünlüğüne vurgu yapmak amacıyla hazırlanan 15 Temmuz filmlerinde, milliyetçi ögelerin nasıl ve ne ölçüde kullanıldığını görmek amaçlanmıştır. Örneklem olarak ‘Cumhurbaşkanlığı 15 Temmuz Belgeseli’ ele alınmış ve bu belgesel film içerik çözümlemesi yöntemiyle incelenmiştir. Filmi oluşturan hem görsel hem de sesli/sözlü unsurların milliyetçilik vurgusuyla nasıl örtüştüğü ve onu nasıl yeninden ürettiği ortaya koyulmuştur. Bu çalışma, milliyetçiliğin, bütünleşmeyi sağlayan bir ideoloji olarak devlet tarafından hazırlatılan filmlerde nasıl kullanıldığını görmek açısından önem taşımaktadır.

15 Temmuz 2016 günü Türkiye’de, bir grup vesayet odağının darbe teşebbüsünde bulunduğu tarihe işaret etmektedir. Bu tarihte Türk idare tarihindeki diğer darbelerden ayrılan bir darbe girişimi gerçekleştirilmeye çalışılmış olmakla birlikte topyekûn tüm milletin darbeye karşı duruşundan dolayı darbe heveslileri, oluşturmak istedikleri yeni vesayet rejimini ihdas etmekte başarısız olmuşlardır. FETÖ ve işbirlikçileri eliyle gerçekleştiği belirlenen darbe girişiminde darbeciler doğrudan sivil vatandaşlara ateş etmekten çekinmedikleri gibi Türk demokrasisinin somut tecelligahı olan TBMM’yi dahi bombalamışlardır.
240 vatandaşımızın şehit olduğu darbe girişiminin ardından 1982 Anayasasının 121. Maddesi ve 2935 sayılı OHAL Kanunu  3. Maddesine istinaden, tüm ülkede OHAL ilan edilmiştir. OHAL ilanı ile gerek darbecilerle mücadele edilebilmesi ve gerekse darbe heveslilerinin, yandaşlarının ya da finansörlerinin tasfiye edilmesi çerçevesinde olağanüstü hal kapsamında bazı Olağanüstü Hal Kanun Hükmünde Kararnameleri (KHK) bakanlar kurulu tarafından düzenlenerek Resmi Gazetede yayınlanmıştır. Bu KHK’lerden biri de 5393 sayılı belediye kanununda değişiklik öngören 674 sayılı KHK’dir. Adı geçen KHK ile terör ile irtibatı olduğu için görevden uzaklaştırılan belediye başkanlarının yerine “kayyum”  atamasının önü açılmıştır.
Bu çalışmada 674 sayılı KHK ile belediyelerde belediye başkanı veya başkan vekili ya da meclis üyesinin terör veya terör örgütlerine yardım ve yataklık suçları sebebiyle görevden uzaklaştırılması veya tutuklanması ya da kamu hizmetinden yasaklanması veya başkanlık sıfatı veya meclis üyeliğinin sona ermesi hallerinde, büyükşehir ve il belediyelerinde İçişleri Bakanı, diğer belediyelerde vali tarafından belediye başkanı veya başkan vekili ya da meclis üyesi görevlendirilmesine imkan veren düzenleme, yerel demokrasi ve hukuk devleti bağlamında değerlendirilmeye çalışılacaktır. Ayrıca hizmetlerde aksama yaşanmasının terörle mücadeleyi güçleştirmesi ya da belediye imkânlarının terör örgütlerinin desteklenmesi için kullanılması durumunda yapılacak işlemlerle ilgili 674 sayılı KHK ile getirilen düzenlemeler de tartışılmaya çalışılacaktır.

İnsanoğlunun bir araya gelerek üretmiş olduğu her bir davranış biçimi sosyolojik açıdan incelenmeye değer bir özellik barındırmaktadır. Özellikle 15 Temmuz günü meydana gelen halk hareketi ise çok daha farklı bir incelemeyi hak edecek kadar yoğun ve komplikedir. Sosyologlar sosyal hareketleri incelerken genelde klasik sınıflamalarla yetinmekteydiler. Ancak Türkiye’de tarih sahnesinde pek sık rastlanılamayacak olan ve analistleri de bir o kadar zorlayan günler yaşanmıştır.

15 Temmuz 2016'da Türkiye'de yaşanan darbe girişimi başta ülke geneli olmak üzere uluslararası camiada geniş yankı buldu. Olayın faili olan FETÖ terör örgütü ülkede birçok kaosun oluşumuna imza atmış ve ülkenin seçimle gelen cumhurbaşkanına, dolayısıyla yönetime kast etmiş, ele geçirmeye çalışmıştır. Ne var ki milletin sokaklara dökülüp, milli iradeye sahip çıkması sonucu bu girişim başarısız olmuştur. Bu çalışmada, 15 Temmuz darbe girişiminin Arap medyasında yer alışının içerik analizi yapılmaya çalışılacaktır. Çalışma yöntemi nitel bir desen olmakla birlikte, çalışmada Suudi Arabistan ve Türkiye'nin siyasal ve kültürel farklılıkları dikkate alınarak kişi ve kurumlar seçilmiştir. Çalışmada ülkenin önemli gazete yazarı İsmail Yaşa'nın Arabic21 internet sitesindeki konu ile alakalı tespit ettiğimiz yazılarının içerik analizleri yapılarak Arap medyasının 15 Temmuz darbe girişimine karşı verdikleri refleksler anlaşılmaya çalışılmıştır. Çalışmada resmi ve yarı resmi gazetelerin "tiyatro" vb. söylemlerle FETÖ terör örgütünün kalkıştığı darbeyi küçümsedikleri görülmektedir.

Türkiye'de 15 Temmuz 2015 akşamı kalkışılan meşum darbe girişiminin askeri ile bütünleşen Türk milletinin sağduyulu direnişi sayesinde geri püskür-tüldüğü gerçeğinde aklıbaşında olan herkes mutabık. Lâkin olup bitenin detayına vakıf olup büyük resmi görmede ve meseleyi anlamada hâlâ bulanıklık var. Her kafadan birçok ses çıkıyor. Farklılaşan yorumlar yapılıyor. Bir türlü ortak bir kanaate varılamadığından buğulu resmi netleştirecek bir fikre de yükselinemi-yor. Gerçekten neler oluyor? Nereye sürükleniyoruz? Arkadaki büyük resim fulü olsa da ülke sathında yaşananlar gün gibi ortada. Yaşanmışlık bağlamında içine düştüğümüz hâl de gayet berrak. Olan şudur: Türk milleti Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin varlığı-na ve bekasına kast eden yıkıcı bir hamleye maruz kalmıştır. İçine düşürüldüğümüz vahim kargaşadan hareketle erişilmek istenen darbe kalkışmasının muh-temel yıkıcı sonuçları ve etkileri ise, büyük bir devle-tin devamı olan Türk milletinin usta algı operasyonla-rıyla bilinçaltına itilmeye çalışılan gerçek kimliğinin yine hiç umulmadık bir anda görünür olmasıyla öte-lenmiştir. Türk siyasetinin olayın ciddiyetine binaen bir araya gelerek ortak bir tavır sergilemeleri, her ne kadar başa gelende Türkiye'yi idare edenlerin feraset ve basiret fukaralığına yakalanmalarının hatırı sayılır bir payı olsa da tehlikenin savuşturulmasında etkili olmuştur. Ancak Tehlike, işin vahametini farkında olan kişilerin ve siyasetçilerin bir kısmının ağzından da çıktığı şekliyle maalesef tam anlamıyla bertaraf edilebilmiş değildir. İfade ettiğimiz gibi, amaçlanan büyük Türk milletinin basiretiyle sadece ötelenmiştir. Bu durumda Türkiye ve Türk milleti, hâlâ hedef tah-tasındadır. O hâlde aklımızı başımıza almamızın za-manı çoktan gelmiştir. Hatta geçmektedir bile. Böyle bir şeraitte yanlış yapma lüksümüz olamaz. Doğru düşünüp doğru kararlar alıp gereği bir an önce ya-pılmalıdır. Yaşanan apaçık bir musibettir. Lakin "her musibet-te bir hayır da vardır" elbet. Ancak Türk milletinin ya-şamak durumunda bırakıldığı bu şerrin hayrı, henüz tam olarak belirmemiştir. Fakat lanet kalkışmanın ilk saatlerinden itibaren önce Türkiye Cumhuriyeti'nin Başbakanı'nın ardından başbakanınki kadar güçlü ve vurgulu olmasa da Cumhurbaşkanı'nın ağzından uçurumun kıyısından dönenlerin büyük Türk milleti olduğunun ikrarı, şerrin hayırlara vesile olacağının işaretini vermiştir. Türkiye'nin Türk milleti olarak kalındığında ayakta kalıp büyük Türkiye olabileceği hakikatinin Türkiye'yi yöneten hükümetin muktedir siyasilerince idrak edilmesiyle beraber şerlerin de def olmaya başlayacağı kuşkusuzdur. Şimdilik şerrin hay-ra dönüşmesini umut ederek "her musibette bir hay-rın olduğuna" inanmaktan başka bir tutamağımız ve dayanağımız yok. Bekleyip göreceğiz idrak gerçek-leşmişse hayırlara dönüşecek olan tezahürleri Allah izin verdikçe elbet… Türkiye Cumhuriyeti'nin birliğini ve bölünmez bütünlüğünü hedef alan akim darbe girişimi sonra-sı olup bitene bakınca artık Türkiye'de kıyıda köşe-de bırakılmış olan nice basiret sahibi insanımızın güçlerinin yettiğince, dillerinin döndüğünce ve da-hi imkânlarının el verdiğince Türk milletinin başına örülmek istenen çoraptan söz etmiş olduklarını ha-tırlatmak isterim. Öte yandan "neden böyle oldu?" sorusuna yanıt mahiyetinde bir durum tespiti yapmak gerekirse, altı çizilmesi gereken husus, muktedirlerin gelen çığın farkında olanların uyarılarına ve çığlık-DÜŞÜNCELER

Öz 15 Temmuz 2016 tarihindeki darbe girişiminin engellenmesinden sonra Türkiye'de ordu başta olmak üzere birçok bürokratik kurumun yeniden yapılandırılması beklenmektedir. Türkiye'nin son iki yüzyıldır en etkili kurumunun sivil siyaset üzerinde vesayetçi bir hâkimiyet kurmaya çalı-şan bürokrasi olduğu dikkate alındığında, yeniden yapılanmanın sadece FETÖ değil bu vesayeti düzenini üreten zihniyet üzerinden gerçekleştirilmesi gerektiği anlaşılmaktadır. Bu sebeple, ilk olarak vesayete dayalı bürokratik sistemin Türkiye'deki gücünün anlaşılması önem taşımakta-dır. Bürokrasinin siyasî iktidar üzerinde hâkimiyet kurmaya başladığı Tanzimat döneminden bugüne bakıldığında Türk bürokrasisinin kendi içinde cemaatçi zihniyet ekseninde örgütlendiği görülmektedir. Bu cemaatçi zihniyet ise bürokrasinin modernleşme projesinin toplum tarafın-dan benimsenmesinden, devletin bürokratik anlayış ekseninde örgütlenmesinden ve toplumun tercihlerine yönelik bürokrasinin şüpheli yaklaşımından oluşmaktadır. Bu sebeple Türkiye'de, bilhassa çok partili dönemde, cemaatçi bir anlayışa sahip bu bürokratik zihniyet ile toplumsal desteğe dayanan sivil siyasetin çatışmasının sıkça yaşandığı gözlemlenmektedir. Türkiye'nin vesayet düzenini tam manasıyla ortadan kaldırabilmesi içinse bu bürokratik zihniyetin değiş-tirilmesi gerekmektedir. Abstract It is supposed that many bureaucratic institutions including army will be regulated by the government after July 15 coup attempt in Turkey. Since bureaucracy which tries to constantly dominate political power has been the most important and superior institution in Turkey for two centuries the regulations should be done regarding not only the Fethullah Gülenist Terror Organisation (FETÖ) but also over entire bureaucratic tutelage system. For this reason, it is so important that power of bureaucracy should be reduced as soon as possible. It is seen that Turkish bureaucracy has been organised like a secular community since Tanzimat period. This community has consisted of a modernisation project which is designed to be embraced by Turkish people, a perception which depends on the superiority of bureaucracy against political power and finally on suspicion towards all individual choices of ordinary people. It is claimed in this article that Turkish bureaucracy which has been aimed to transform the whole political realm and the society in Turkey has used a communitarian mind-set in order to accomplish its purposes.