Pocisk balistyczny wystrzeliwany z okrętu podwodnego
Pocisk balistyczny wystrzeliwany z okrętu podwodnego[a], SLBM (od ang. submarine-launched ballistic missile) – pocisk balistyczny klasy woda–ziemia zaprojektowany do wystrzeliwania z okrętu podwodnego i przenoszenia głowicy jądrowej. Nowoczesny pocisk tego typu uzbrojony jest w kilka takich głowic (MIRV, od ang. multiple independently targetable reentry vehicle), co pozwala na jednoczesne uderzenie w kilka niezależnych celów przy odpaleniu jednej rakiety.
16 września 1955 o godzinie 17.32 na Morzu Białym kapitan drugiej rangi (komandor porucznik) F.I. Kozłow dokonał pierwszego na świecie odpalenia pocisku balistycznego (R-11FM) z okrętu podwodnego znajdującego się na powierzchni morza. 20 lipca 1960 o godzinie 12:39 z pierwszego na świecie strategicznego okrętu podwodnego z napędem atomowym, USS George Washington, dokonano pierwszego na świecie odpalenia pocisku balistycznego w zanurzeniu[1][2].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ także pocisk balistyczny odpalany z okrętu podwodnego oraz pocisk balistyczny startujący z okrętu podwodnego
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003, s. 115–126. ISBN 1-57488-530-8.
- ↑ USS "George Washington" (SSBN-598) Nation's First Boomer. Undersea Warfare. [dostęp 2010-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-02)]. (ang.).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]