PL187963B1 - Element opakowaniowy, zwłaszcza wieczko kubka - Google Patents

Abstract

1. Element opakowaniowy, zwlaszcza wieczko kubka zawierajacy, co najmniej trzy przylegajace do siebie warstwy, w tym zwró- cona, do pakowanego towaru wewnetrzna war- stwe przekladkowa o chropowatej powierzch- ni z nierównosciami o wysokosci 1-100 jam, srodkowa warstwe nosna i zewnetrzna war- stwe informacyjna zawierajaca znaki graficz- ne, znamienny tym, ze wewnetrzna warstwa przekladkowa (6) stanowi nadruk w postaci warstwy przekladkowej (6) z geometrycznym ukladem odrebnych przekladek (8, 10). Fig. 2 Fig. 3 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest element opakowaniowy, zwłaszcza wieczko kubka, o co najmniej jednej chropowatej powierzchni do zastosowania w opakowaniu artykułu spożywczego, np. jogurtu, jako wieczko kubka ewentualnie do zastosowania w charakterze etykiety.

Znane są elementy opakowaniowe, składające się z warstwy materiału nośnego, która na stronie odwróconej od pakowanego towaru jest zaopatrzona w warstwę zawierającą nadruk, a na stronie zwróconej do pakowanego towaru w powłokę wewnętrzną stosowane przykładowo jako wieczka dla kubków do jogurtu albo jako etykiety na szyjką butelki. W celu oznaczenia towaru, na tych elementach opakowaniowych po stronie odwróconej od pakowanego towaru znajdują się nadruki. W przypadku wieczek dla kubków do jogurtów powłoka

187 963 wewnętrzna jest naniesiona w postaci lakieru termozgrzewalnego, dzięki czemu zostaje wytworzone hermetyczne, lecz jednocześnie łatwozrywalne połączenie między kubkiem a wieczkiem.

Do wytwarzania takich elementów opakowaniowych stosuje się folie z materiału nośnego, przykładowo folię aluminiową odwijaną z rolki, zaopatrzoną na strome zwróconej do pakowanego towaru w warstwą lakieru termozgrzewalnego, a na stronie odwróconej od pakowanego towaru w warstwę zawierającą znaki graficzne. Elementy opakowaniowe muszą być dostosowane do postaci opakowywanego towaru, dlatego też kształtowane są one za pomocą odpowiednio ukształtowanych narzędzi. Po procesie kształtowania, zwykle w procesie tłoczenia, zostaje utworzony stos takich elementów opakowaniowych do zastosowania z zapełnionym pojemnikiem. Ponieważ stosowane elementy opakowaniowe mają po obu stronach gładką powierzchnię, to powstają problemy przy mechanicznym, zwłaszcza automatycznym rozkładaniu stosu. Elementy na wieczka tak silnie przylegają do siebie, że ze stosu zdejmuje się jednocześnie dwa lub więcej takich wieczek, co zakłóca produkcję i może prowadzić do awarii.

W celu wyeliminowania tego niepożądanego efektu, zadrukowana folia aluminiowa przed procesem tłoczenia jest poddawano operacji wytłaczania, dzięki czemu uzyskiwano folię o chropowatej powierzchni, która łatwo oddzielała się ze stosu, ponieważ dzięki powietrzu, znajdującemu się między wytłoczonymi żebrami, uniemożliwiała sczepianie się elementów z folii ze sobą. Proces wytłaczania miał jednak tę niedogodność, że znaki graficzne bywały zniekształcane, lub nawet niszczone.

Ponadto z opisu EP-A2-089 746 znany materiał z tworzywa sztucznego do wytwarzania tub do past do zębów, który bezpośrednio po jego wytworzeniu jest doprowadzany do walców chłodzących, które spełniają funkcję walca wytłaczającego. Na powierzchni materiału tworzone są specjalne wytłoczenia, które istotnie ułatwiają odkładanie ze stosu. Jednak opisany tu sposób jest skomplikowany i nie może być stosowany do elementów opakowaniowych wytwarzanych na bazie gotowych, dostępnych na rynku folii.

Dodatkowo, z literatury wynika, że powierzchnia materiału z tworzywa sztucznego może być wykonana jako szorstka od razu w procesie jego wytwarzania, na przykład przez dodatek środków antyblokujących (R. Gachter und H. Muller „Taschenbuch der Kunstoff Additive” 2 wydanie Cari Hauser Verlag, Monachium - Wiedeń, 1983 r. strona 346). Folia taka nie jest jedhak dostępna na rynku.

Zadaniem wynalazku jest usunięcie tych niedogodności i uzyskanie elementu opakowaniowego, który byłby łatwo zdejmowany ze stosu, a jednocześnie posiadał trwałe znaki graficzne, przy czym jego wykonanie nie wymagałoby skomplikowanych operacji tłoczenia związanych z ryzykiem uszkodzenia nadrukowanego elementu.

Zadanie to rozwiązano dzięki temu, że element opakowaniowy, zwłaszcza wieczko kubka zawierający, co najmniej trzy przylegające do siebie warstwy, w tym zwróconą do pakowanego towaru wewnętrzną warstwę przekładkową o chropowatej powierzchni z nierównościami o wysokości 1-100 pm, środkową warstwę nośną i zewnętrzną warstwę informacyjną zawierającą znaki graficzne, według wynalazku charakteryzuje się tym, że wewnętrzna warstwa przekładkowa stanowi nadruk w postaci warstwy przekładkowej z geometrycznym układem odrębnych przekładek.

Korzystnie element opakowaniowy zawiera na zewnętrznej warstwie informacyjnej dodatkową zewnętrzną warstwę przekładkową stanowiącą nadruk w postaci geometrycznego układu odrębnych przekładek, które mają wysokość 4-15 pm, przy czym mogą one zawierać ziarnisty wypełniacz.

Korzystnie wewnętrzna warstwa przekładkowa przylega do środkowej warstwy nośnej z folii aluminiowej, korzystnie o grubości 10-70 pm, przy czym wytrzymałość folii aluminiowej środkowej warstwy nośnej na nacisk (zgniatanie) wynosi korzystnie 60-250 N/mm².

Wewnętrzna warstwa przekładkowa może przylegać do środkowej warstwy nośnej z papieru, korzystnie o grubości 20-150 pm.

187 963

Wewnętrzna warstwa przekładkowa może także przylegać do środkowej warstwy nośnej z tworzywa sztucznego, korzystnie o grubości 7-150 pm, przy czym tworzywo sztuczne stanowi polipropylen, polietylen, poliamid albo polietylenotereftalan.

Wewnętrzna warstwa przekładkowa może ponadto przylegać do środkowej warstwy nośnej z folii zespolonej dwuwarstwowej o kombinacji materiałowej tych warstw zawierającej materiały spośród aluminium, tworzywa sztucznego i papieru, co obejmuje kombinacje materiałowe: aluminium/aluminium, aluminium/tworzywo sztuczne, tworzywo sztuczne/aluminium, tworzywo sztuczne/tworzywo sztuczne, aluminium/papier, papier/aluminium, papier/papier.

Między wewnętrzną warstwą przekładkową stanowiącą nadruk w postaci warstwy przekładkowej z geometrycznym układem odrębnych przekładek i środkową warstwą nośną umieszczona jest korzystnie gładka termozgrzewalna powłoka o chropowatości bliskiej 0, zwykle w postaci lakieru.

Zewnętrzną warstwę informacyjną zawierającą znaki graficzne stanowi zwykle warstwa lakieru drukarskiego, korzystnie pokryta jeszcze warstwą lakieru ochronnego.

Przedmiotowy wynalazek jest bliżej wyjaśniony w korzystnych przykładach wykonania na rysunku, gdzie fig. 1 przedstawia element według wynalazku z wewnętrzną warstwą przekładkową z wypełniaczem przed wykonaniem przekładek, fig. 2 przedstawia element według wynalazku z wewnętrzną warstwą przekładkową z nałożonymi przekładkami i warstwą termozgrzewalną, fig. 3 przedstawia element według wynalazku z wewnętrzną warstwą przekładkową z integralnymi przekładkami, a fig. 4 przedstawia element według wynalazku z wewnętrzną warstwą przekładkową z wypełniaczem przed wykonaniem przekładek i z przekładkami na zewnętrznej powierzchni.

Figura 1 przedstawia element opakowaniowy 1 według wynalazku, który zasadniczo jest wykonany z materiału nośnego środkowej warstwy nośnej 5, na której po stronie zewnętrznej 2, odwróconej od opakowanego towaru, jest przewidziana zewnętrzna warstwa informacyjna 4, zawierająca znaki graficzne. Po stronie 3, zwróconej do opakowanego towaru jest przewidziana wewnętrzna warstwa przekładkowa 6 o chropowatej powierzchni stanowiąca nadruk, tu pokazana przed jej ukształtowaniem w postać warstwy przekładkowej z geometrycznym układem odrębnych przekładek.

Grubość zewnętrznej warstwy informacyjnej 4 ze znakami graficznymi wynosi maksymalnie 30 pm, a grubość wewnętrznej warstwy przekładkowej 6 o chropowatej powierzchni, która jest umieszczona na stronie zwróconej do opakowanego towaru, wynosi maksymalnie 120 pm.

Grubość środkowej warstwy nośnej 5 wynosi maksymalnie 200 pm.

W przypadku aluminium jako środkowej warstwy nośnej, grubość warstwy leży w zakresie 10-70 pm, dla papieru w zakresie 20-150 pm, a dla tworzywa sztucznego w zakresie 7-150 pm.

Jeżeli element opakowaniowy według wynalazku zostanie przykładowo zastosowany jako wieczko kubka do jogurtu, wówczas środkowa warstwa nośna 5 jest wykonana korzystnie z aluminium o wytrzymałości na nacisk (zgniatanie) wynoszącej korzystnie 60-250 N/mm².

Zawierająca znaki graficzne zewnętrzna warstwa informacyjna 4 jest wytwarzana w ten sposób, że na powierzchnię środkowej warstwy nośnej 5 nanosi się w znany sposób lakier drukarski (nie przedstawiony), w celu zapewnienia wystarczającej przyczepności między drukiem a materiałem podłożowym. Na powleczonym lakierem drukarskim materiale podłożowym wytwarza się znaki graficzne przykładowo sposobem wklęsłodruku albo innym. Dla ochrony znaków graficznych zaopatruje się je lakierem ochronnym.

Na stronie zwróconej do opakowanego towaru środkowa warstwa nośna 5 jest zaopatrzona w wewnętrzną warstwę przekładkową 6 o chropowatej powierzchni z nierównościami o wysokości 1-100 pm, która stanowi nadruk w postaci warstwy przekładkowej z geometrycznym układem odrębnych przekładek 8, 10 (jak pokazano na fig. 2 i fig. 3).

Według wynalazku (fig. 1) odpowiednią chropowatość powierzchni wewnętrznej warstwy przekładkowej 6 na przekładki uzyskuje się w ten sposób, że stosuje się ziarniste wypełniacze 7. Ponieważ ziarniste wypełniacze gromadzą się na powierzchni zwróconej

187 963 do opakowanego towaru, na przekładkach 8, 10 wytwarza się chropowatość powierzchni wynosząca, co najmniej 1 pm.

Element opakowaniowy 1 według wynalazku, przedstawiony na fig. 2, po stronie 3, zwróconej do opakowanego towaru zawiera wewnętrzną warstwę przekładkową 6 o chropowatej powierzchni z nierównościami o wysokości 1-100 pm, środkową warstwę nośną 5 i zewnętrzną warstwę informacyjną 4 zawierającą znaki graficzne, a ponadto między wewnętrzną warstwą przekładkową 6 stanowiącą nadruk w postaci warstwy przekładkowej 6 z geometrycznym układem nałożonych odrębnych przekładek 8 i środkową warstwą nośną 5 umieszczona jest korzystnie gładka termozgrzewalna powłoka 9 (ze względu na jej bardzo małą grubość wskazana na fig. 2 w postaci jednej linii na styku warstwy nośnej 5 i warstwy przekładkowej 6) o chropowatości bliskiej 0, zwykle w postaci lakieru.

Na tę powłokę za pomocą odpowiednio ukształtowanego wałka drukarskiego nanosi się kształtowe przekładki 8 w postaci geometrycznego układu odrębnych przekładek na zwróconej do opakowanego towaru od strony powierzchni 3. Powierzchnia wałka drukarskiego zawiera zagłębienia, które odpowiadają geometrycznemu układowi, jak również postaci przekładek. Wewnętrzna warstwa przekładkowa 6, którą stosuje się do wytworzenia przekładek 8, może zawierać dodatkowo ziarniste wypełniacze 7.

Figura 3 przedstawia również element opakowaniowy 1 mający wewnętrzną warstwę przekładkową 6 o chropowatej powierzchni z nierównościami o wysokości 1-100 pm, z której wykonano przekładki 10 w postaci warstwy przekładkowej 6 z geometrycznym układem odrębnych przekładek 10 stanowiących integralne jej elementy. Element opakowaniowy według fig. 3 jest wytwarzany szczególnie łatwym sposobem, ponieważ bezpośrednio na materiał środkowej warstwy nośnej 5 za pomocą odpowiednio ukształtowanego wałka drukarskiego nanosi się wewnętrzną warstwę przekładkową 6, dzięki czemu jednocześnie wytworzone zostają przekładki 10.

Wałek drukarski jest tak ukształtowany, że możliwe jest uzyskanie powłoki o grubości 4-30 pm w postaci przekładek umieszczonych w żądanym układzie geometrycznym w odpowiednich miejscach środkowej warstwy nośnej 5, przy czym za pomocą odpowiednich zagłębień na powierzchni wałka drukarskiego, możliwe jest uzyskanie grubości powłoki 6 wynoszącej od 4 do 100 pm.

Element opakowaniowy przedstawiony na fig. 4 zawiera dodatkowo przekładki 11 po stronie 2, odwróconej od pakowanego towaru. Przekładki 11 są wytwarzane na zawierającej znaki graficzne zewnętrznej warstwie informacyjnej 4 w ten sposób, że za pomocą odpowiednio ukształtowanego wałka drukarskiego nanosi się warstwę farby drukarskiej, dzięki czemu przekładki 11 uzyskują przykładowo kształt półkolisty. Dzięki odpowiedniemu geometrycznemu rozmieszczeniu przekładek 11 można uzyskać dalszy efekt dekoracyjny dodatkowy do efektu znaków graficznych. Wewnętrzna warstwa przekładkowa 6, którą stosuje się do wytworzenia przekładek 8, może zawierać dodatkowo ziarniste wypełniacze 7, analogicznie jak w wykonaniu na fig. 1. Możliwe jest również naniesienie wewnętrznej warstwy przekładkowej 6 wykonanej według fig. 3.

Środkowa warstwa nośna 5 elementu opakowaniowego 1 według wynalazku jest wykonana korzystnie z aluminium, papieru oraz tworzywa sztucznego, przy czym jako tworzywo sztuczne stosuje się tworzywo na bazie polipropylenu, polietylenu, poliamidu albo polietylenotereftalanu. Ponadto materiał nośny może być wykonany z folii zespolonej zawierającej następujące kombinacje materiałów: aluminium/aluminium, aluminium/tworzywo sztuczne, tworzywo sztuczne/aluminium, tworzywo sztuczne/tworzywo sztuczne, aluminium/papier, papier/aluminium i papier/papier,

Przy zastosowaniu elementu opakowaniowego według wynalazku do wytwarzania wieczek do kubków, między wewnętrzną warstwą przekładkową 6 stanowiącą nadruk w postaci geometrycznego układu odrębnych przekładek i środkową warstwa, nośną 5 umieszczona jest korzystnie gładka termozgrzewalna powłoka 9 o chropowatości bliskiej 0, zwykle w postaci lakieru.

Element opakowaniowy według wynalazku może być również stosowany do wytwarzania etykiet, np. umieszczanych na szyjce butelki.

187 963

Fig. I

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (12)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Element opakowaniowy, zwłaszcza wieczko kubka, zawierający, co najmniej trzy przylegające do siebie warstwy, w tym zwróconą do pakowanego towaru wewnętrzną warstwę przekładkową o chropowatej powierzchni z nierównościami o wysokości 1-100 pm, środkową warstwę nośną i zewnętrzną warstwę informacyjną zawierającą znaki graficzne, zn'amie'nny tym, że wewnętrzna warstwa przekładkowa (6) stanowi nadruk w postaci warstwy przekładkowej (6) z geometrycznym Układem odrębnych przekładek (8,10).
2. 2. Element według zastrz. 4, znamienny tym, że zawiera na zewnętrznej warstwie informacyjnej dodatkową zewnętrzną warstwę przekładkową stanowiącą nadruk w postaci geometrycznego układu odrębnych przekładek (11).
3. 3. Element według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że przekładki (8, 10, 11) mają wysokość 4-15 pm.
4. 4. Element według zastrz. 3, znamienny tym, że przekładki (8, 10,11) zawierają ziarnisty wypełniacz (7).
5. 5. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że wewnętrzna warstwa przekładkowa (6) przylega do środkowej warstwy nośnej (5) z folii aluminiowej, korzystnie o grubości 10-70 pm.
6. 6. Element według zastrz. 5, znamienny tym, że wytrzymałość folii aluminiowej środkowej warstwy nośnej (5) na nacisk (zgniatanie) wynosi korzystnie 60-250 N/mm².
7. 7. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że wewnętrzna warstwa przekładkowa (6) przylega do środkowej warstwy nośnej (5) z papieru, korzystnie o grubości 20-150 pm.
8. 8. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że wewnętrzna warstwa przekładkowa (6) przylega do środkowej warstwy nośnej (5) z tworzywa sztucznego, korzystnie o grubości 7-150 pm.
9. 9. Element według zastrz. 8, znamienny tym, że tworzywo sztuczne stanowi polipropylen, polietylen, poliamid albo polietylenotereftalan.
10. 10. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że wewnętrzna warstwa przekładkowa (6) przylega do środkowej warstwy nośnej (5) z folii zespolonej dwuwarstwowej o kombinacji materiałowej tych warstw zawierającej materiały spośród aluminium, tworzywa sztucznego i papieru.
11. 11. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że między wewnętrzną warstwą przekładkową (6) stanowiącą nadruk w postaci warstwy przekładkowej (6) z geometrycznym układem odrębnych przekładek (8, 10) i środkową warstwą nośną (5) umieszczona jest gładka termozgrzewalna powłoka (9) o chropowatości bliskiej 0, korzystnie w postaci lakieru.
12. 12. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że zewnętrzną warstwę informacyjną (4) zawierającą znaki graficzne stanowi warstwa lakieru drukarskiego, korzystnie pokryta warstwą lakieru ochronnego.