PL182423B1

PL182423B1 - Sposób i uklad mikrokomputerowy do bezposredniego transferu danych PL PL PL

Info

Publication number: PL182423B1
Application number: PL96327630A
Authority: PL
Inventors: Martin Braband
Original assignee: Tixi Com Gmbh Telecomm
Priority date: 1995-12-29
Filing date: 1996-12-20
Publication date: 2001-12-31
Also published as: AU1922097A; NO982983L; IN191594B; BR9612392A; ATE191819T1; DE59604971D1; AU714679B2; JP2000515332A; WO1997024825A3; NO982983D0; DE19681186D2; RU2170494C2; CN1097915C; CN1208527A; EP0870386B1; ES2147402T3; PL327630A1; EP0870386A2; US6058168A; WO1997024825A2

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób i układ mikrokomputerowy do bezpośredniego transferu danych.

Znane sposoby bezpośredniego transferu danych, zwłaszcza poczty elektronicznej między dwoma urządzeniami końcowymi stanowiącymi terminal nadawcy i terminal odbiorcy, z których każdy połączony jest bezpośrednio z urządzeniem mikrokomputerowym, przyłączonym do linii transmisyjnej, polegają na wysłaniu danych z terminalu nadawcy do urządzenia mikrokomputerowego nadawcy, następnie wysłaniu linią transmisyjną do urządzenia mikrokomputerowego odbiorcy, oraz do terminalu odbiorcy. Przesyłane dane są odbierane, wysyłane, przechowywane i przetwarzane przez urządzenie mikrokomputerowe znajdujące się zarówno po stronie nadawcy, jak i odbiorcy.

Stosowany aktualnie proces transferu danych o różnych formatach (binarnych, tekstowych, graficznych, audio i video) jest realizowany za pomocą poczty elektronicznej. Poczta elektroniczna jest wymieniana między terminalem nadawcy, a terminalem odbiorcy, pełniących funkcje zarówno odbiorcze, jak i nadawcze. Obydwa te terminale są urządzeniami końcowymi na ścieżce transferu danych, i mają najczęściej postać komputerów osobistych PC, połączonych z urządzeniami perferyjnymi, takimi jak drukarki i monitory, oraz z sieciami telefonicznymi, za pomocą urządzeń transferowych, stanowiących na przykład modemy.

Terminal nadawcy jest połączony za pomocą sieci telefonicznej z nadawczym serwerem pocztowym, który przesyła dane dalej, albo przechowuje je czasowo. Transfer danych z terminalu nadawcy do nadawczego pocztowego wymaga wybrania numeru telefonicznego providefa tego serwera i uzyskania połączenia. Natomiast w celu odebrania danych przez ten terminal na

182 423 dawcy z nadawczego serwera pocztowego o dowolnej porze dnia konieczne jest, aby serwer ten pracował w trybie on-line nieprzerwanie, co czyni ten sposób kosztownym w użyciu. Informacje, lub dane nie mogąbyć więc przesłane pocztąelektronicznąbezpośrednio z terminalu nadawcy do terminalu odbiorcy.

Następnie, poczta elektroniczna jest przesyłana z nadawczego serwera pocztowego do światowej sieci komputerowej (to jest do Internetu), do której jest przyłączona duża liczba komputerów. Dokładna ścieżka transferu poczty elektronicznej nie jest dokładnie określona, gdyż jest ona czasowo przechowywania w różnych komputerach, co powoduje nie tylko wydłużenie czasu transmisji danych, ale również i możliwość nieautoryzowanego dostępu do poczty elektronicznej.

Poczta elektroniczna jest przekazywana ze światowej sieci komputerowej do odbiorczego serwera pocztowego, który - podobnie jak nadawczy serwer pocztowy - musi przez cały czas pracować w trybie on-line, co również zwiększa koszty procesu transferu danych.

Poczta elektroniczna pozostaje w odbiorczym serwerze pocztowym aż do czasu połączenia się z nim terminalu odbiorcy, za pośrednictwem odpowiedniego urządzenia transferowego.

Użytkownik terminalu odbiorcy nie jest informowany przez odbiorczy serwer pocztowy o otrzymanej dla niego poczcie elektronicznej. Jest to jedna z najprostszych niedogodności sieci Internet. W celu odebrania poczty elektronicznej, użytkownik terminalu odbiorcy musi ciągle łączyć się z odbiorczym serwerem pocztowym, nie wiedząc przy tym, czy jest dla niego jakakolwiek poczta. Cały proces transferu danych od terminalu nadawcy do terminalu odbiorcy nie jest więc ani bezpośredni, ani ciągły, ani w pełni zabezpieczony.

Jednakże, wymiana informacji i danych za pośrednictwem Internetu jest aktualnie najczęściej stosowana. Użytkownik terminalu odbiorcy może bezpośrednio otrzymać pocztę elektroniczną tylko w dwóch przypadkach, a mianowicie kiedy ma on wydzierżawioną całą linię tylko dla siebie (co jest bardziej korzystne), albo kiedy jest on połączony z odbiorczym serwerem pocztowym w momencie, kiedy przyszła dla niego poczta.

Cały, opisany powyżej i stosowany aktualnie proces transferu poczty elektronicznej zawiera dużą liczbę operacji, wymagających stosowania dużych zasobów programowych i sprzętowych, oraz powodujących opóźnienia w transferze danych i zwiększających jego koszty. Poczta elektroniczna nie może być otrzymana automatycznie jak w przypadku telefonów z automatyczną sekretarką, oraz faksu, gdzie dane przekazywane sąbezpośrednio do odbiorcy, bez konieczności pośredniego przechowywania. Jedynym warunkiem dla bezpośredniego transferu informacji za pośrednictwem telefonu i faksu jest ich przyłączenie do sieci telefonicznej.

Znane układy mikrokomputerowe do bezpośredniego transferu danych, zwłaszcza poczty elektronicznej, składają się z dwóch urządzeń końcowych stanowiących terminal nadawcy i terminal odbiorcy, oraz z dwóch urządzeń mikrokomputerowych, z których każde jest połączone bezpośrednio z urządzeniem końcowym, oraz z linią transmisyjną.

Znaczna ilość informacji jest aktualnie wymieniana między użytkownikami za pośrednictwem komputerów, zwłaszcza osobistych PC. Oprócz informacji tekstowych zachodzi również wymiana innego typu informacji, takich jak faksowych, audio, video, graficznych, oraz programów komputerowych, danych bankowych i wyników pomiarów. Wymianę tych wszystkich typów informacji między komputerami określa się jak pocztę elektroniczną.

Niedogodnością znanych dotychczas rozwiązań poczty elektronicznej, w przeciwieństwie do wymiany informacji za pośrednictwem faksu, czy telefonu, jest konieczność posiadania przez użytkownika terminalu (na przykład komputera PC) określonych zasobów programowych i sprzętowych. Bezpośredni i automatyczny proces przepływu informacj i z terminalu nadawcy do terminalu odbiorcy jest bardzo złożony, oraz wymaga uruchomienia określonego programu komputera centralnego, służącego do kontroli przepływu danych, oraz wykorzystania go jako przejściowego źródła pamięci. Również terminale komputerowe są stosunkowo złożonymi urządzeniami.

W celu zabezpieczenia pracy komputera centralnego, stanowiącego na przykład ochronę transferu danych, oraz zabezpieczenie przed złamaniem systemu komputera, wymagane jest, aby

182 423 komputer centralny pracował bez przerwy, bez możliwości podejmowania dodatkowych zadań. Tego typu systemy komputerowe, zwane serwerami pocztowymi, musząwięc pracować całodobowo. Serwery te, sąaktualnie wykorzystywane do przyłączenia terminali użytkowników do sieci o zasięgu światowym, takiej jak Internet.

Użytkownicy poczty elektronicznej są uzależnieni od provider ów (dostawców usług sieci komputerowych), którzy realizująna swoich serwerach całodobowe usługi wymiany informacji za pomocą poczty elektronicznej.

Poczta elektroniczna jest wysyłana z nadawczego serwera pocztowego za pomocą pośrednich terminali komputerowych i sieci ogólnoświatowej do odbiorczego serwera pocztowego, których terminale muszą zawsze pracować w trybie on-line (to znaczy muszą być zawsze czynnie połączone z linią telefoniczną). Odbiorca poczty nie może kontrolować bezpośrednio serwera pocztowego, a w celu jej pobrania musi regularnie łączyć się z tym serwerem. Chociaż przesłanie poczty elektronicznej znanymi sposobami trwa kilka sekund, to nie jest możliwe przesłanie poczty pilnej, gdyż nadawcza nie wie, kiedy odbiorca ją pobierze z serwera pocztowego.

Wskutek wzrostu transferu informacji, serwery pocztowe są często przeładowane, wskutek czego, poczta elektroniczna przychodzi do odbiorcy z dużym często opóźnieniem, co łącznie ze słabym zabezpieczeniem danych przesyłanych przez Internet czyni taki transfer informacji niedogodnym w użyciu. Ponadto, dotychczasowe terminale nadawców i odbiorców nie są w pełni zautomatyzowane, nie zabezpieczają w pełni danych, oraz nie przesyłająich bezpośrednio tak jak w przypadku komunikacji za pomocą telefonu, czy faksu. Na przykład, informacje faksowe są przesyłane do odbiorcy za pośrednictwem linii telefonicznej w bardzo krótkim czasie, a ponadto mogą być wydrukowane bez asysty odbiorcy, zaś nadawca faksu otrzymuje potwierdzenie o poprawności transmisji. Tych zalet faksu nie ma jednak poczta elektroniczna, która mimo swych niedogodności nadal pozostaje znaczącym środkiem wymiany informacji.

Należy zaznaczyć, że wymiana informacji za pośrednictwem telefonu i faksu jest bezpośrednia, przez co nadawca i odbiorca informacji nie wymagają korzystania z usług serwerów pocztowych.

Z europejskiego opisu patentowego nr EP 0 671 831 znane jest urządzenie do odbioru danych, mające postać terminalu do przetwarzania, lub konwersji danych. Jeżeli dane zostały przesłane do tego terminalu w czasie, kiedy jest on wyłączony, wówczas następuje jego automatyczne włączenie sygnałem sterującym. Odebrane dane są przechowywane w urządzeniu przynajmniej do czasu przełączenia się terminalu na tryb on-line.

Urządzenie to nie rozwiązało w pełni niedogodności związanych z przesyłaniem informacji za pomocą poczty elektronicznej, zwłaszcza dotyczących czasu transmisji i zabezpieczenia danych, a także konieczności pracy terminalu w trybie on-line.

W artykule „Entlastung des zentralen Rechners durch firei programmierbare Nachrichtenubertragungssteuerungen? (Biirotechnik, Automation + Organisation, Listopad 1972, str. 1348 - 1356) opisany jest komputer centralny, do którego są przyłączone terminale użytkowników za pomocą linii telefonicznych. Między komputerem centralnym, a terminalami użytkowników znajduje się wejściowa jednostka sterująca, służąca do kontroli komputera centralnego.

Niedogodnością takiego rozwiązania jest całkowita zależność użytkownika poczty elektronicznej od działania komputera centralnego. Jeżeli komputer centralny zostanie zawieszony, lub uszkodzony, wówczas wszyscy, połączeni z nim użytkownicy nie mogą ani wysyłać, ani odbierać informacji. Ponadto, przy każdym łączeniu się z komputerem centralnym użytkownik musi się logować, co wydłuża czas dostępu do tego komputera i zwiększa koszty połączenia. Jednak największą niedogodnością powyższego rozwiązania jest brak przesyłania użytkownikowi przez komputer centralny informacji o czasie otrzymania danych, kiedy terminal użytkownika nie był połączony z komputerem centralnym, albo kiedy komputer centralny był wyłączony.

Z publikacji „Electronic Mailbox” (Electronics & Wireless World, vol. 91, no. 1594,1985 r, Surrey, strony 33 - 38), znane jest urządzenie i sposób bezpośredniego transferu danych między

182 423 dwoma użytkownikami urządzeń końcowych (terminali). Z terminalami użytkowników są połączone urządzenia mikrokomputerowe, przeznaczone do czasowego przechowywania przychodzących danych, niezależnie od opcji działania terminali użytkowników. Oprócz bezpośredniego transferu danych między dwoma użytkownikami nie stosuje się zabezpieczeń zapewniających duże bezpieczeństwo przesyłanych danych, oraz terminali użytkowników.

Z międzynarodowego opisu patentowego nr WO 93/20 647 znane jest urządzenie mikrokomputerowe do transferu danych, włączone między linią transmisyjną, a terminalem użytkownika. Urządzenie to, umożliwia czasowe przechowywanie danych wejściowych i wyjściowych, oraz dokonywanie konwersji formatów przesyłanych danych. Również i to urządzenie nie zapewnia dostatecznego bezpieczeństwa transferu danych i terminali użytkowników.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych A.P. nr US 379 349 znany jest system komunikacyjny, umożliwiający sprawdzenie, czy wchodzące do terminalu odbiorcy dane zostały odebrane w całości. W systemie tym wykorzystuje się plik logowania, pełniący funkcję certyfikatu odbioru danych. System ten, podobnie jak inne znane urządzenia i sposoby transferu danych nie zawiera zabezpieczeń zapewniających duży stopień ochrony transferu danych.

Istotą wynalazku jest sposób bezpośredniego transferu danych, który charakteryzuje się tym, że dane odbierane przez urządzenie mikrokomputerowe poddaje się przed przetwarzaniem, lub przechowywaniem i przesłaniem do terminalu odbiorcy początkowemu sprawdzeniu według ustalonych kryteriów, stanowiących korzystnie adres nadawcy, które po pozytywnej weryfikacji wprowadza się z linii transmisyjnej do urządzenia mikrokomputerowego, a następnie niezwłocznie po sczytaniu danych przez to urządzenie mikrokomputerowe odłącza się automatycznie od linii transmisyjnej.

Dane pochodzące od nadawców mieszczących się na liście negatywnej podczas początkowego sprawdzenia korzystnie odrzuca się, zaś pochodzące od nadawców mieszczących się na liście pozytywnej - akceptuje.

Dane znajdujące się w urządzeniu mikrokomputerowym poddaje się ponownemu sprawdzeniu według innych ustalonych kryteriów, stanowiących korzystniej również test antywirusowy, przesyłając je do terminalu odbiorcy tylko w przypadku pozytywnego wyniku tego ponownego sprawdzenia.

Znajdujące się w urządzeniu mikrokomputerowym dane poddaje się korzystnie kompresji, dekompresji, kodowaniu i dekodowaniu.

Odebrane przez urządzenie mikrokomputerowe dane przetwarza się korzystnie według ustalonych statusów ważności, stanowiących korzystnie pocztę pilną, względnie poufną.

Dane odebrane przez urządzenie mikrokomputerowe filtruje się, względnie przechowuje się zgodnie z ustalonymi opcjami przetwarzania danych,, obejmującymi korzystnie nadawcę, wielkość danych, znacznik statusu ważności, temat, względnie oznaczenie kopia/oryginał.

Połączenie między terminalem nadawcy, lub odbiorcy, a urządzeniem mikrokomputerowym ustanawia się korzystnie tylko wtedy, gdy urządzenie mikrokomputerowe jest odłączone od linii transmisyjnej.

Dołączony do przesyłanych danych adres nadawcy zawiera korzystnie jego nazwę i numer telefonu.

Po odebraniu danych przez urządzenie mikrokomputerowe, korzystnie automatycznie wysyła się za jego pośrednictwem potwierdzenie odbioru danych do nadawcy.

Dane przechowywane w urządzeniu mikrokomputerowym poddaje się korzystnie zdalnemu przetwarzaniu, za pośrednictwem linii transmisyjnej.

Dane przechowywane w urządzeniu mikrokomputerowym poddaje się korzystnie zdalnej zmianie opcji przetwarzania, za pośrednictwem linii transmisyjnej. Najkorzystniej przetwarza się zdalnie tylko określoną część danych przechowywanych w urządzeniu mikrokomputerowym.

Decyzję o zdalnym przetwarzaniu danych, względnie zdalnej zmiany opcji przetwarzania urządzenia mikrokomputerowego podejmuje się najkorzystniej po sprawdzeniu bezpieczeństwa danych.

182 423

Podczas odbioru danych, informacje o ich nadawcy korzystnie rejestruje się w urządzeniu mikrokomputerowym, do którego oddzwania się automatycznie, a po pozytywnej weryfikacji nadawcy, wysłane przez niego dane wprowadza się do urządzenia mikrokomputerowego.

Odbiór danych przez urządzenie mikrokomputerowe korzystnie sygnalizuje się na wyświetlaczu, względnie za pomocą głośnika tego urządzenia.

Wynalazek zrealizowano również w układzie mikrokomputerowym do bezpośredniego transferu danych, który charakteryzuje się tym, że każde urządzenie mikrokomputerowe składa się z przynajmniej z jednego interfejsu nadawczo-odbiorczego, połączonego bezpośrednio z urządzeniem końcowym, przynajmniej z jednego interfejsu transmisyjnego, połączonego z linią transmisyjną, zwłaszcza telefoniczną, z modułu pamięciowego do przechowywania przesyłanych danych i oprogramowania, z jednostki procesora, połączonej z interfejsem nadawczo-odbiorczym za pomocą interfejsu komputerowego, z interfejsem transmisyjnym za pomocą kontrolera ISDN, oraz z modułem pamięciowym, a także z wyświetlacza, względnie z głośnika.

Każde urządzenie mikrokomputerowe jest wyposażone korzystnie w interfejs modemowy, połączony z jednostką procesora za pomocą kontrolera interfejsowego.

Moduł pamięciowy jest wyposażony korzystnie w pamięć ROM, pamięć flesz - ROM, twardy dysk, pamięć optyczną i/lub w napęd dysku.

Urządzenie mikrokomputerowe jest wyposażone korzystnie w połączony z jednostką procesora interfejs sieciowy.

Zaletą sposobu zabezpieczania i transferu danych według wynalazku jest możliwość przesłania informacji między dwoma terminalami (urządzeniami końcowymi) bez pośredniego korzystania z komputera centralnego i usług providef a serwera pocztowego, niezależnie od tego, czy terminal odbiorcy jest włączony, czy nie. Zaletą sposobu według wynalazku jest również bardzo wysoki, podwójny stopień zabezpieczenia zarówno przesyłanych danych, jak i terminali użytkowników, do których brak jest jakiegokolwiek dostępu z linii transmisyjnej (zasada działania śluzy). Sposób według wynalazku jest w pełni zautomatyzowany, a wszystkie operacje związane z wysyłaniem, odbiorem, przetwarzaniem, przechowywaniem i zabezpieczeniem danych są realizowane przez oddzielne urządzenie mikrokomputerowe, niezależnie od trybu pracy terminali. Sposób transferu danych według wynalazku zmniejsza ponadto czas, oraz koszty transmisji informacji.

Wynalazek jest w przykładzie rozwiązania konstrukcyjnego wyjaśniony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schemat procesu transferu poczty elektronicznej według wynalazku, fig. 2 - schemat urządzenia mikrokomputerowego do automatycznego zabezpieczania i bezpośredniego transferu danych według wynalazku, a fig. 3 - algorytm działania urządzenia według fig. 2.

Na figurze 1 jest przedstawiony proces transferu poczty elektronicznej według wynalazku, zachodzący między dwoma urządzeniami końcowymi stanowiącymi terminal 1 nadawcy i terminal 2 odbiorcy. Obydwa terminale 1 i 2 są w rozważanym przypadku komputerami osobistymi PC, lub typu laptop, połączonymi z urządzeniami peryferyjnymi, takimi jak drukarki, monitory, dyski twarde i optyczne, lub z innymi urządzeniami peryferyjnymi. Terminalami 1 i 2 mogąbyć również komputery lokalnych sieci komputerowych, lub systemy komputerowe o szerokim dostępie.

Automatyczny i bezpośredni proces transferu danych jest prowadzony za pośrednictwem urządzeń mikrokomputerowych 11 i 12; nadawczego i odbiorczego, oraz linii transmisyjnej 20, zwłaszcza linii publicznej sieci telefonicznej, co zwiększa możliwości transferu danych.

Nadawcze urządzenie mikrokomputerowe 11 jest bezpośrednio połączone z terminalem 1 nadawcy, zaś odbiorcze urządzenie mikrokomputerowe 12 - z terminalem 2 odbiorcy, co oznacza, że tylko komputery obydwu tych terminali 1 i 2 mają do siebie dostęp.

182 423

Nadawcze urządzenie mikrokomputerowe 11 nie musi być na stałe połączone z terminalem 1 nadawcy, a jedynie wtedy, kiedy majązostać wymienione między nimi informacje (czyli ogólnie dane). Transfer danych z terminalu 1 nadawcy zachodzi automatycznie, w zależności od statusów ważności wysyłania danych, których znacznik określa na przykład pocztę pilną, lub poufną. Proces transferu danych jest sprawdzany i realizowany w ustalonych odstępach czasu, oraz jest wybierany ten, który jest dla użytkowników najkorzystniejszy, na przykład najtańsza taryfa telefoniczna.

Również odbiorcze urządzenie mikrokomputerowe 12 nie musi być na stałe połączenie z terminalem 2 odbiorcy, jednak może ono odbierać pocztę nawet wtedy, kiedy terminal 2 odbiorcy nie jest gotowy do jej odbioru. Kiedy terminal 2 odbiorcy jest gotowy do odbioru informacji, wówczas odbiorcze urządzenie mikrokomputerowe 12 wysyła do niego informację o odebranej poczcie elektronicznej i gotowości jej transferu. Użytkownik terminalu 2 odbiorcy może tę pocztę odebrać natychmiast, albo w czasie późniejszym, co jest korzystne w przypadku, kiedy szybkość transmisji danych na linii transmisyjnej 20 jest mniejsza od szybkości transmisji danych między urządzeniem mikrokomputerowym 12, a terminalem 2 odbiorcy. Urządzenia mikrokomputerowe 11 i 12 pełnią więc dla terminali 1 i 2 podobną funkcję jak automatyczna sekretarka dla telefonu.

Urządzenia mikrokomputerowe 11 i 12 sąjednostkami samodzielnymi i niezależnymi, stale połączonymi fizycznie z linią transmisyjną 20, oraz znajdującymi się fizycznie w pobliżu odpowiedniego terminalu 1 nadawcy i terminalu 2 odbiorcy. Tak więc użytkownicy obydwu terminali 1 i 2 mogą uzyskać bezpośredni dostęp do obydwu urządzeń mikrokomputerowych 11 i 12 bez pośredniego korzystania z innych komputerów, oraz usług serwerów pocztowych.

Proces transferu danych sposobów według wynalazku jest następujący: W przypadku wysyłania informacji przez użytkownika terminalu 1 nadawcy do użytkownika terminalu 2 odbiorcy wybiera się dane do wysłania, oraz adres odbiorcy, stanowiący jego nazwę i numer telefonu, zgodnie z formatem:

Nazwa + numer kierunkowy kraju-numer kierunkowy miasta-numer telefonu, na przykład: Hans Meier + 49-30-4019001. Tego typu adres odbiorcy eliminuje konieczność pamiętania adresu poczty elektronicznej, lub innych danych. W określonym czasie wybiera się za pomocą nadawczego urządzenia mikrokomputerowego 11 numer telefonu użytkownika terminalu 2 odbiorcy (który podany jest w adresie), oraz łączy się z odbiorczym urządzeniem mikrokomputerowym 12. Do uzyskania odpowiedniej szybkości transmisji danych, stosowanych protokołów transmisji, oraz kompresji danych, mogą być użyte znane dotychczas modemy.

Po ustanowieniu połączenia między urządzeniami mikrokomputerowymi 11 i 12 następuje między nimi wymiana parametrów. Za pomocą odbiorczego urządzenia mikrokomputerowego 12 sprawdza się w książce adresowej szczegółowy adres nadawcy, w której znajdują się adresy odrzucane (lista negatywna), oraz akceptowane (lista pozytywna).

Lista negatywna służy do uniknięcia transferu niechcianej poczty elektronicznej. Pozytywna lista oznacza, że transfer danych między terminalami 1 i 2 może być dokonany tylko przez zdefiniowany krąg użytkowników. Sprawdzanie tych list w książce adresowej zwiększa ochronę transferu danych, zwłaszcza przed wirusami, którymi mogą być zarażone dowolne obiekty w systemach operacyjnych, na przykład pliki tekstowe. Przychodzące do użytkownika terminalu 2 odbiorcy dane akceptuje się wyłącznie w przypadku, kiedy pochodzą one od użytkowników z listy pozytywnej, co stanowi ich autoryzację. Natomiast pozostałe dane natychmiast odrzuca się, lub kieruje na inne adresy, zaraz po uzyskaniu połączenia, które również niezwłocznie przerywa się.

Blok parametrów wymienianych między urządzeniami mikrokomputerowymi 11 i 12 zawiera szczegółową nazwę i numer telefonu, które wprowadza użytkownik terminalu 1 nadawcy. Blok ten, zawiera strefę czasową i czas transferu danych, co umożliwia wysłanie danych w zadanym czasie, oraz ich skuteczną ochronę. Blok parametrów ma następującą strukturę:

182 423

Wielkość danej (bajty) 2

1 4 2

Zawartość danej

Długość bloku parametrów

Numer kierunkowy kraju-numer kierunkowy miasta-numer telefonu Nazwa

Strefa czasowa

Czas transferu danych Sprawdzenie sumy kontrolnej parametrów

Po wymianie parametrów, nadawcze urządzenie mikrokomputerowe 11 kontroluje odbiorcze urządzenie mikrokomputerowe 12 za pomocą zdefiniowanych komend, takich jak „odbierz dane” i „rozłącz”. W przypadku zdalnego sterowania możliwe jest wprowadzenie również innych komend.

Jeżeli odbiorcze urządzenie mikrokomputerowe 12 jest gotowe do odbioru danych, wówczas wysyła ono do nadawczego urządzenia mikrokomputerowego 11 określoną komendę, po której dane wysyła się niezwłocznie, bezbłędnie i bezpośrednio do odbiorczego urządzenia mikrokomputerowego 12, bez ich pośredniego przechowywania w komputerze centralnym, lub serwerze pocztowym.

Nagłówek poczty elektronicznej zawiera informacje używane do kontroli przetwarzania danych odebranych przez odbiorcze urządzenie mikrokomputerowe 12. Nagłówek poczty elektronicznej zawiera w szczególności informacje dotyczące wielkości i rodzaju poczty (to jest jej kompresji, lub rodzaju kodowania). Nagłówek zawiera również informacje dotyczące znacznik ważności poczty elektronicznej, co umożliwia przechowywanie danych w odbiorczym urządzeniu mikrokomputerowym 12 według ustalonych statusów ważności. Nagłówek poczty elektronicznej zawiera dodatkowo dostępne odbiorcy informacje dotyczące strefy czasowej, oraz czasu jej wysłania. Nagłówek poczty elektronicznej zawiera ponadto informacje o nim samym, co służy sprawdzeniu integralności przesyłanych danych. Przesyłany z pocztą elektroniczną nagłówek ma następującą strukturę:

Wielkość danej (bajty) 2 4 1 1 1 4 2

Opis danej Wielkość nagłówka Wielkość poczty elektronicznej Rodzaj poczty elektronicznej Znacznik priorytetu Strefa czasowa Oznaczenie czasu wysłania poczty Sprawdzenie sumy kontrolnej nagłówka

Jeżeli odbiorcze urządzenie mikrokomputerowe 12 otrzyma jakąkolwiek pocztę elektroniczną wówczas do użytkownika terminalu 1 nadawcy wysyła się automatycznie za pośrednictwem tego urządzenia 12 potwierdzenie poprawnego odbioru poczty przez użytkownika terminalu 2 odbiorcy, będące informacją albo certyfikatem odbioru. Proces wysyłania potwierdzenia do nadawcy zachodzi automatycznie, bez udziału terminalu 2 odbiorcy.

Po zakończeniu transferu danych, nadawcze i odbiorcze urządzenie mikrokomputerowe 11 i 12 zostają natychmiast odłącznie od linii transmisyjnej 20. Odbiór danych z linii transmisyjnej 20 przez odbiorcze urządzenie mikrokomputerowe 12 zostaje zasygalizowany na wyświetlaczu tego urządzenia, lub za pomocą głośnika, dzięki czemu adresat danych zostaje poinformowany o tym fakcie nawet w przypadku, kiedy terminal 2 odbiorcy jest wyłączony.

Jeżeli pojemność pamięci odbiorczego urządzenia mikrokomputerowego 12 jest niewystarczająca do przechowywania nadchodzącej poczty, wówczas wysyła ono do nadawczego urządzenia mikrokomputerowego 11 komendę żądania transferu danych w późniejszym czasie

182 423 w ramach automatycznej opcji powtarzania. Jeżeli jednak nie jest w ogóle możliwe odebranie nadchodzącej poczty, wtedy wysyła się komendę anulującą działanie automatycznej opcji powtarzania. Jeżeli podczas transferu danych wystąpią błędy, wtedy do nadawczego urządzenia mikrokomputerowego 11 wysyła się komunikat o błędzie, w wyniku czego zatrzymuje się ponowną transmisję danych.

Obydwa urządzenia mikrokomputerowe 11 i 12 są zaopatrzone w programy antywirusowe, zwiększające bezpieczeństwo transferu danych, oraz w dodatkowe programy, które umożliwiają rejestrację danych otrzymanych od ustalonych nadawców, oraz oddzwanianie do nich, co umożliwia całkowicie automatyczny transfer danych.

Automatyczne oddzwanianie do nadawcy oznacza, że połączenie jest poprawne, a także weryfikację nadawcy, na przykład po uprzednim sprawdzeniu w książce adresowej (to jest na liście pozytywnej, albo negatywnej). Tylko pozytywna weryfikacja nadawcy umożliwia ustanowienie połączenia między urządzeniami mikrokomputerowymi 11 i 12, oraz rozpoczęcie transferu danych.

Po pozytywnej weryfikacj i nadawcy poczty, wysłane przez niego dane odbiera się automatycznie za pomocą odbiorczego urządzenia mikrokomputerowego 12, bez udziału terminalu 2 odbiorcy. Jeżeli nadawca danych użył błędnego adresu z listy pozytywnej, wówczas w opcji oddzwaniania nie otrzyma on informacji potwierdzającej o połączeniu. Dzięki weryfikacji nadawcy za pomocą numeru telefonu, realizowanej w opcji oddzwaniania, uzyskuje się pełną kontrolę nad wszystkimi przesyłanymi danymi, co znacznie zwiększa bezpieczeństwo transferu danych sposobem według wynalazku.

W przedstawionym na fig. 1 procesie transferu danych, poczta elektroniczna jest przesyłana między terminalem 1 nadawcy, a terminalem 2 odbiorcy za pośrednictwem połączonych z nimi bezpośrednio urządzeń mikrokomputerowych 11 i 12. Do każdego terminalu 1 i 2 może być oczywiście przyłączonych kilka urządzeń mikrokomputerowych 11 lub 12. Natomiast każde urządzenie mikrokomputerowe 11 lub 12 jest połączone tylko z jednym terminalem 1 lub 2.

Proces transferu danych sposobem według wynalazku jest całkowicie kompatybilny z używanymi dotychczas znanymi procesami transferu danych, na przykład zapomocąpoczty elektronicznej, dlatego też, poczta elektroniczna może również być odbierana z serwera pocztowego.

Istotną cecha sposobu transferu danych według wynalazku jest możliwość oddzielania od siebie opcji działania przynajmniej jednego terminalu 1 lub 2 od opcji wymiana / przetwarzanie danych w urządzeniu mikrokomputerowym 11 lub 12. Dzięki temu możliwe jest przetwarzanie odebranych danych niezależnie do trybu działania obydwu terminali 1 i 2, co oznacza, że transfer danych od nadawcy do odbiorcy nie wymaga zmiany trybu pracy terminala nadawczego i odbiorczego. Opcja automatycznego przetwarzania danych odebranych przez urządzenie mikrokomputerowe 12 może zostać w razie potrzeby przerwana określoną komendą terminalu 2 odbiorcy.

Przetwarzanie i przechowywanie danych przez urządzenie mikrokomputerowe 11,12, jak również zmiana jego opcji, może być realizowana zdalnie, za pośrednictwem linii transmisyjnej 20, bez konieczności uruchomiania terminalu użytkownika. Jest to szczególnie istotne w przypadku, kiedy użytkownik przebywa z dala od swego terminalu przez dłuższy okres czasu. Na przykład możliwe jest zdalne przeglądanie przechowywanych danych, oraz wybór tylko tych najważniejszych, względnie najkrótszych.

W czasie, kiedy obydwa urządzenia mikrokomputerowe 11 i 12 są stale przygotowane do transferu danych, mogą być one wykorzystane również do sterowania zdalnie innymi, połączonymi z nimi systemami, takimi jak system grzewczy, czy przeciwwłamaniowy. Włączenie, albo wyłączenie tych systemów może być dokonane za pomocą poczty elektronicznej.

Za pomocą urządzeń mikrokomputerowych 11 i 12 można również przesyłać dane, lub informacje od przyłączonych do nich systemów do innych. Jeżeli na przykład urządzenie mikrokomputerowe 11, 12 zarejestruje jakąkolwiek awarię przyłączonego do niego systemu grzewczego, lub sygnał alarmu przeciwwłamaniowego, wówczas informację o tym zdarzeniu wysyła automatycznie do serwisu, lub policji. Szczegóły dotyczące warunków pracy systemów

182 423 połączonych z urządzeniem mikrokomputerowym 11,12 mogąbyć na zażądanie uprawnionego wysłane z tych urządzeń na zewnątrz. Na przykład, serwis grzewczy może zażądać za pośrednictwem urządzenia mikrokomputerowego 11,12 raportu o stanie systemu grzewczego, który spowodował awarię.

Urządzenia mikrokomputerowe 11 i 12 mogąbyć również połączone z faksem, telefonem, automatyczną sekretarką, lub modemem.

Przedstawione na fig. 2 urządzenia mikrokomputerowe 11 i 12 według wynalazku mają identyczną strukturę, oraz służą zarówno do odbioru, jak i wysyłania danych. Jeżeli do transferu danych użyty zostanie protokół ISDN, wówczas proces odbioru i wysyłania danych może zachodzić jednocześnie, w formie zarówno cyfrowej, jak i analogowej.

Każde urządzenie mikrokomputerowe 11 i 12 jest wyposażone w niezależne źródło zasilania 100, w jednostkę procesora 90, oraz w połączony z nim moduł pamięciowy 80 (fig. 2). Oznacza to, że urządzenia mikrokomputerowe 11 i 12 są urządzeniami całkowicie niezależnymi od terminali 1 i 2. Na przykład, terminal 2 odbiorcy może być odłączony od odbiorczego urządzenia mikrokomputerowego 12, a przychodząca poczta i tak zostanie odebrana, oraz przetworzona przez to urządzenie mikrokomputerowe 12. Serwer pocztowy jest w tym przypadku zbędny.

Niezależne źródło zasilania 100 każdego urządzenia mikrokomputerowego 11 i 12 jest zaopatrzone w zasilacz do połączenia z siecią elektryczną, oraz w baterie, względnie w akumulator, wykorzystywany w przypadku awarii sieci elektrycznej. Całe urządzenie mikrokomputerowe 11 i 12 jest małe i eneigooszczędne (brak monitora), a pobierana moc elektryczna wynosi od 0,1 W do 1 W.

Urządzenie mikrokomputerowe 11 lub 12 jest połączone z terminalem nadawczym, lub odbiorczym 1 lub 2 za pomocą interfejsu nadawczo-odbiorczego 50, oraz z linią transmisyjną 20 za pomocą interfejsu transmisyjnego 51. Interfejs nadawczo-odbiorczy 50, korzystnie typu RS232, jest połączony z interfejsem komputerowym 60, który nadzoruje i kontroluje przepływ danych między urządzeniem mikrokomputerowym 11 lub 12, a terminalem nadawczym lub odbiorczym 1 lub 2. Interfejs nadawczo-odbiorczy 50 może być również innego typu, na przykład interfejsem SCSI, na podczerwień, radiowym, albo równoległym. Do wymiany tych danych stosuje się korzystnie protokół typu XModem.

Z jednostką procesora 90 jest połączonym moduł pamięciowy 80, mający korzystnie postać pamięci RAM (zapisu / odczytu) o pojemności 4 MB. W razie potrzeby, moduł pamięciowy 80 może być rozszerzony o dodatkowąpamięć, za pośrednictwem zawierającego się w nim gniazda przyłączeniowego. Moduł pamięciowy 80 może być zaopatrzony dodatkowo w dysk twardy, lub w napędy dysków. Do urządzenia mikrokomputerowego 11 lub 12 może również być przyłączona pamięć zewnętrzna, co jest szczególnie przydatne w przypadku transferu danych o dużej wielkości. Ponadto, moduł pamięciowy 80 może być zaopatrzony w pamięć ROM (tylko do odczytu), flesz-ROM (pamięć programowalna w postaci bloków), lub w pamięć optyczną. Moduł pamięciowy 80 ma małe wymiary gabarytowe i dużą pojemność.

Jednostka procesora 90 jest połączona z kontrolerem ISDN 70, za pomocą którego monitoruje się i kontroluje transfer danych do, i z linii transmisyjnej 20. Urządzenie mikrokomputerowe 11 lub 12 może być alternatywnie wyposażone w modem, albo w kontroler ISDN i w połączony z nim modem. Dane przesyła się z linii transmisyjnej 20 do interfejsu transmisyjnego 51 odbiorczego urządzenia mikrokomputerowego 12, który jest połączony z kontrolerem ISDN 70. Jednostka procesora 90 jest połączona również z interfejsem modemowym 52, za pośrednictwem kontrolera interfejsowego 81, do którego może być przyłączony modem zewnętrzny.

Jednostka procesora 90 steruje działaniem całego urządzenia mikrokomputerowego 11 lub 12, które jest wielozadaniowe, mogące wykonywać jednocześnie kilku transferu danych. Jednostka procesora 90 może być programowalna w języku wysokopoziomowym, za pomocąterminalu 1 lub 2, lub zdalnie, za pomocą telefonu, lub komputera. W celu zwiększenia bezpieczeństwa transferu danych, jednostkę procesora 90 programuje się korzystnie częściowo zdalnie. Program sterujący jednostki procesora 90 jest przechowywany w pamięci ROM, oraz w pamięci EPROM (pamięć programowalna elektrycznie), dlatego też nie jest możliwe przeprogramowanie tego procesora z zewnątrz.

182 423

W module pamięciowym 80 są przechowywane programy umożliwiające urządzeniu mikrokomputerowemu 11 lub 12 wykonywanie szerokiego zakresu prac, zawierające w szczególności opcje transferu danych, lub opcje usługowe providefa serwera pocztowego. Na przykład, odbiorcze urządzenie mikrokomputerowe 12 może odebrać dane z nadawczego urządzenia mikrokomputerowego 11, które nie jest połączone z terminalem 1 nadawcy.

W module pamięciowym 80 urządzenia mikrokomputerowego 11,12 są przechowywane programy do przetwarzania danych według ustalonych instrukcji, lub kryteriów, w zależności od opcji działania tego urządzenia lub terminalu 1,2, a mianowicie do kompresji /dekompresji kodowania / dekodowania, oraz do konwersji danych. Programy te, są uruchomiane w zależności od potrzeby przez jednostkę procesora 90. Przetwarzanie danych przez urządzenie mikrokomputerowe 11,12 stosuje się zarówno do danych wejściowych, jak i wyjściowych. Konwersja obejmuje zarówno zmianę protokołów transmisji, jak i formatu danych, zwłaszcza formatu faksowego, głosowego, jak i graficznego.

Kompresja zmniejsza wielkość przesyłanych danych, a więc zmniejsza koszty transferu, oraz umożliwia przechowywanie w urządzeniu większej ilości danych. Kodowanie zwiększa bezpieczeństwo transferu danych, co jest bardzo istotne zwłaszcza w biznesie.

Zasadnicza zaletą sposobu transferu danych według wynalazku jest zabezpieczenie danych przed nieautoryzowaną manipulacją i odczytem z urządzenia mikrokomputerowego 11 lub 12. W szczególności może zostać założone hasło dostępu do urządzenia mikrokomputerowego. Urządzenie mikrokomputerowe 11,12 tworzy również skuteczne zabezpieczenie terminali 1 i 2, gdyż nie jest możliwy do nich dostęp bezpośrednio z linii telefonicznej, lub z innego połączonego z siecią telefoniczną komputera. Urządzenia mikrokomputerowe 11 i 12 mogą więc pełnić komputerowego zabezpieczenia typu „firewall”.

Urządzenia mikrokomputerowe 11 i 12 pełnią dla terminali 1 i 2 pewien rodzaj śluzy, z których każde odbiera, lub wysyła przychodzące, lub wychodzące z terminalu dane. Na fig. 3 jest przedstawiony algorytm działania odbiorczego urządzenia mikrokomputerowego 12 pracującego na zasadzie śluzy. Jeżeli z linii transmisyjnej 20 są kierowane do odbiorczego urządzenia mikrokomputerowego 12 dane, wówczas w pierwszej kolejności dokonuje się za jego pomocą początkowego sprawdzenia nadawcy według ustalonych kryteriów, na przykład adresu, lub słowa kluczowego. Jeżeli adres nadawcy nie znajduje się na liście negatywnej, wówczas otrzymane dane zapisuje się w odbiorczym urządzeniu mikrokomputerowym 12, natomiast w przeciwnym przypadku - odrzuca się, oraz zawiadamia się użytkownika terminalu 2 odbiorcy, za pomocą odbiorczego urządzenia mikrokomputerowego 12, o próbie przesłania takich danych.

Niezwłocznie po pozytywnym wyniku sprawdzenia nadawcy danych, oraz ich zapamiętaniu, odbiorcze urządzenie mikrokomputerowe 12 odłącza się automatycznie od linii transmisyjnej 20 (co sygnalizuje na przykład sygnał dźwiękowy rozłączenia modemu).

Następnie, dane zapamiętane w odbiorczym urządzeniu mikrokomputerowym 12 poddaje się ponownemu sprawdzeniu według innych ustalonych kryteriów, jak na przykład testowi na obecność wirusów komputerowych. W przypadku niewykrycia wirusów ustanawia się połączenie między odbiorczym urządzeniem mikrokomputerowym 12, a terminalem 2 odbiorcy, do którego przesyła się dane. Jeżeli natomiast test na obecność wirusa okaże się pozytywny, wtedy dane kasuje się, nadawcę danych zapamiętuje się, a użytkownika terminalu 2 odbiorcy zawiadamia się o odrzuceniu danych zarażonych wirusami. Takie podwójne sprawdzenie znacznie zwiększa bezpieczeństwo transferu danych.

W opcji ponownego sprawdzenia dane również dekoduje się, lub sprawdza się ich sygnaturę, i dopiero po pozytywnym wyniku tego ponownego sprawdzenia dane przesyła się z odbiorczego urządzenia mikrokomputerowego 12 do terminalu 2 odbiorcy.

Podczas transferu danych, tylko jedna „śluza” jest otwarta, stanowiąca w pierwszej kolejności połączenie między linią transmisyjną 20, a odbiorczym urządzeniem mikrokomputerowym 12, zaś w drugiej - połączenie między odbiorczym urządzeniem mikrokomputerowym 12, a terminalem 2 odbiorcy. Z tego powodu nigdy nie ma bezpośredniego połączenia między linią transmisyjną20, a terminalem 2 odbiorcy, co eliminuje możliwość jakiegokolwiek dostępu do te

182 423 rminalu 2 odbiorcy osób nieautoryzowanych (hakerów), oraz manipulacji danych, co czyni sposób według wynalazku bardzo bezpiecznym. Powyższa zasada transferu danych na zasadzie działania śluzy dotyczy również nadawczego urządzenia mikrokomputerowego 11 i terminalu 1 nadawcy.

Ze względu na wzrost informacji przesyłanych za pomocą poczty elektronicznej, program do jej obsługi przechowuje się w urządzeniu mikrokomputerowym 11 lub 12, co umożliwia filtrowanie i sortowanie danych w tym urządzeniu. Za pomocą tego programu określa się również dane, które zostaną zaakceptowane, oraz te, które zostanąodrzucone. Sortowanie poczty elektronicznej może być realizowane za pomocąróżnych kryteriów, stanowiących na przykład wielkość poczty, nadawcę, datę, temat, i tym podobne kryteria. Na przykład, pierwsze z wymienionych kryteriów umożliwia odrzucenie przez odbiorcze urządzenie mikrokomputerowe 12 poczty elektronicznej o bardzo dużej wielkości.

W odbiorczym urządzeniu mikrokomputerowym 12 przechowuje się korzy śmie listę tych nadawców, których dane zostały zaakceptowane. W przypadku, kiedy odbiorcze urządzenie mikrokomputerowe 12 nie może odebrać poczty, wówczas wysyła ono do nadawcy odpowiedź, że wysłane przez niego dane nie zostały zaakceptowane. W pewnych przypadkach, wysłana poczta może być alternatywnie skierowana na inny adres, zaś w pozostałych - automatycznie kasowana.

Odbiorca i nadawca poczty mogą ponadto uzgodnić ze sobą tajny szyfr transferu danych. W tym przypadku, odbiorcze urządzenie mikrokomputerowe 12 akceptuje dane przesłane wyłącznie z tym tajnym szyfrem.

Dla poczty wychodzącej i przychodzącej można określić za pomocą urządzeń mikrokomputerowych 11112 priorytety. Na przykład, z nagłówka poczty można określić za pomocą nadawczego urządzenia mikrokomputerowego 11 czas wysłania danych do linii transmisyjnej 20. Dane mogą być wysłane niezwłocznie, albo w czasie wyznaczonym przez użytkownika. Nadawcze urządzenie mikrokomputerowe 11 może automatycznie określić najkorzystniejszy pod względem kosztów czas transmisji danych, na przykład podczas najtańszej taryfy telefonicznej. Jest to szczególnie użyteczne podczas transmisji danych w obrębie kilku stref czasowych.

Odbiorca poczty elektronicznej określa przetwarzanie otrzymanych danych w czasie najefektywniej zorganizowanym. Odbiorca może na przykład odbierać w pierwszej kolejności pocztę o wysokim statusie ważności (na przykład pocztę poufną), co jest oznaczone odpowiednim znacznikiem przez nadawcę poczty. Znaczniki statusu ważności umożliwiają więc odbiorcy hierarchiczne przechowywanie i przetwarzanie otrzymanych danych, oraz stanowią jednocześnie dodatkowe zabezpieczenie poczty elektronicznej, gdyż dostęp do niej mają tylko upoważnione osoby.

Urządzenia mikrokomputerowe 11 i 12 mają przy tym możliwość monitowania kosztów transferu danych. Wszystkie koszty związane z pocztą wychodzącąprzechowuje się, dzięki czemu są one dostępne dla użytkowników terminali w każdej chwili. Koszty transferu danych można sklasyfikować według różnych kryteriów, na przykład według adresów, albo czasów transmisji. Koszty te, przesyła się z urządzenia mikrokomputerowego 11,12 do administratora poczty elektronicznej na jego żądanie, lub w ustalonych odstępach czasu.

182 423

Nie są wykonywane dalsze operacje

TAK

Fig.3

Zapamiętanie danych w urządzeniu 12

Rozłączenie linii transmisyjnej 20

Ponowne sprawdzenie danych: test na obecność wirusa

Usunięcie danych, I raport

NIE _^-Cz/dane były czyste, wirusów?-^^^

TAK

Transfer danych do terminala odbiorczego 2

182 423

Fig.2

182 423

Fig.l

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób bezpośredniego transferu danych, zwłaszcza poczty elektronicznej między dwoma urządzeniami końcowymi stanowiącymi terminal nadawcy i terminal odbiorcy, z których każdy połączony jest bezpośrednio z urządzeniem mikrokomputerowym, przyłączonym do linii transmisyjnej, polegający na wysłaniu danych z terminalu nadawcy do urządzenia mikrokomputerowego nadawcy, następnie wysłaniu linią transmisyjną do urządzenia mikrokomputerowego odbiorcy, oraz do terminalu odbiorcy, przy czym przesyłane dane są odbierane, wysyłane, przechowywane i przetwarzane przez urządzenie mikrokomputerowe znajdujące się zarówno po stronie nadawcy, jak i odbiorcy, znamienny tym, że dane odbierane przez urządzenie mikrokomputerowe (11 lub 12) poddaje się przed przetwarzaniem, lub przechowywaniem i przesłaniem do terminalu odbiorcy początkowemu sprawdzeniu według ustalonych kryteriów, stanowiących korzystnie adres nadawcy, które po pozytywnej weryfikacji wprowadza się z linii transmisyjnej (20) do urządzenia mikrokomputerowego (11 lub 12), a następnie niezwłocznie po sczytaniu danych przez to urządzenie mikrokomputerowe (11 lub 12) odłącza się automatycznie od linii transmisyjnej (20).
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że dane pochodzące od nadawców mieszczących się na liście negatywnej podczas początkowego sprawdzenia odrzuca się, zaś pochodzące od nadawców mieszczących się na liście pozytywnej - akceptuje.
3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że dane znajdujące się w urządzeniu mikrokomputerowym (11 lub 12) poddaje się ponownemu sprawdzeniu według innych ustalonych kryteriów, stanowiących korzystnie również test antywirusowy, przesyłając je do terminalu odbiorcy tylko w przypadku pozytywnego wyniku tego ponownego sprawdzenia.
4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że znajdujące się w urządzeniu mikrokomputerowym (11 lub 12) dane poddaje się kompresji, dekompresji, kodowaniu i dekodowaniu.
5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że odebrane przez urządzenie mikrokomputerowe (11 lub 12) dane przetwarza się według ustalonych statusów ważności, stanowiących korzystnie pocztę pilną, względnie poufną.
6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że dane odebrane przez urządzenie mikrokomputerowe (11 lub 12) filtruje się, względnie przechowuje się zgodnie z ustalonymi opcjami przetwarzania danych, obejmującymi korzystnie nadawcę, wielkość danych, znacznik statusu ważności, temat, względnie oznaczenie kopia/oryginał.
7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że połączenie między terminalem (1 lub 2) nadawcy, lub odbiorcy, a urządzeniem mikrokomputerowym (11 lub 12) ustanawia się tylko wtedy, gdy urządzenie mikrokomputerowe (11 lub 12) jest odłączone od linii transmisyjnej (20).
8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że dołączony do przesyłanych danych adres nadawcy zawiera jego nazwę i numer telefonu.
9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że po odebraniu danych przez urządzenie mikrokomputerowe (11 lub 12), automatycznie wysyła się za jego pośrednictwem potwierdzenie odbioru danych do nadawcy.
10. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że dane przechowywane w urządzeniu mikrokomputerowym (11 lub 12) poddaje się zdalnemu przetwarzaniu, za pośrednictwem linii transmisyjnej (20).
11. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że dane przechowywane w urządzeniu mikrokomputerowym (11 lub 12) poddaje się zdalnej zmianie opcji przetwarzania, za pośrednictwem linii transmisyjnej (20).
12. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że przetwarza się zdalnie tylko określoną część danych przechowywanych w urządzeniu mikrokomputerowym (11 lub 12).

182 423
13. Sposób według zastrz. 10 albo 11, albo 12, znamienny tym, że decyzję o zdalnym przetwarzaniu danych, względnie zdalnej zmiany opcji przetwarzania urządzenia mikrokomputerowego (11 lub 12) podejmuje się po sprawdzeniu bezpieczeństwa danych.
14. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podczas odbioru danych, informacje o ich nadawcy rejestruje się w urządzeniu mikrokomputerowym (11 lub 12), do którego oddzwania się automatycznie, a po pozytywnej weryfikacji nadawcy, wysłane przez niego dane wprowadza się do urządzenia mikrokomputerowego (12).
15. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że odbiór danych przez urządzenie mikrokomputerowe (11 lub 12) sygnalizuje się na wyświetlaczu, względnie za pomocą głośnika tego urządzenia.
16. Układ mikrokomputerowy do bezpośredniego transferu danych, zwłaszcza poczty elektronicznej, złożony z dwóch urządzeń końcowych stanowiących terminal nadawcy i terminal odbiorcy, oraz z dwóch urządzeń mikrokomputerowych, z których każde jest połączone bezpośrednio z urządzeniem końcowym, oraz z linią transmisyjną znamienny tym, że każde urządzenie mikrokomputerowe (11 lub 12) składa się z przynajmniej z jednego interfejsu nadawczo-odbiorczego (50), połączonego bezpośrednio z urządzeniem końcowym (1,2), przynajmniej z jednego interfejsu transmisyjnego (51), połączonego z linią transmisyjną (20), zwłaszcza telefoniczną z modułu pamięciowego (80) do przechowywania przesyłanych danych i oprogramowania, z jednostki procesora (90), połączonej z interfejsem nadawczo-odbiorczym (50) za pomocą interfejsu komputerowego (60), z interfejsem transmisyjnym (51) za pomocą kontrolera ISDN (70), oraz z modułem pamięciowym (80), a także z wyświetlacza, względnie z głośnika.
17. Układ według zastrz. 16, znamienny tym, że każde urządzenie mikrokomputerowe (11,12) jest wyposażone w interfejs modemowy (52), połączony z jednostką procesora (90) za pomocą kontrolera interfejsowego (81).
18. Układ według zastrz. 16, znamienny tym, że jego moduł pamięciowy (80) jest wyposażony w pamięć ROM, pamięć flesz - ROM, twardy dysk, pamięć optycznąi/lub w napęd dysku.
19. Układ według zastrz. 16, znamienny tym, że urządzenie mikrokomputerowe (11,12) jest wyposażone w połączony z jednostką procesora (90) interfejs sieciowy.

* ♦ *