PL176303B1 - Okno, zwłaszcza okno dachowe - Google Patents

Abstract

1. Okno, zwlaszcza okno dachowe, z od- chylanym wzgledem ramy okiennej skrzydlem okiennym, które na ksztalt wieka zachodzi listwa brzegowa za czolowa powierzchnie ramy, znamienne tym, ze na, przeciwleglej wzgledem osi obrotu (4), krawedzi okna (1), pomiedzy listwa brzegowa (5) i rama okienna (3), ma sterowana odchylnym ruchem skrzydla okiennego (2), klapke zamykajaca (8), ustawiona, w zamknietym polozeniu skrzydla okiennego (2), prostopadle do otworów wenty- lacyjnych (9) skrzydla okiennego (2). FIG 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest okno, zwłaszcza okno dachowe, z odchylanym względem ramy skrzydłem okiennym, które na kształt wieka zachodzi listwą brzegową za czołowąpowierzchnię ramy.

Okno tego rodzajujest znane z niemieckiego opisu 2815 484. Skrzydło okna można tu zablokować w różnych położeniach otwarcia za pomocąwysięgników, wchodzących w otwory w ramie.

Celem wynalazku jest ulepszenie, przy użyciu prostych środków, opisanego powyżej okna pod względem wentylacji i obsługi.

Okno, z odchylanym względem ramy okiennej skrzydłem okiennym, które na kształt wieka zachodzi listwą brzegową za czołowąpowierzchnię ramy, charakteryzuje się według wynalazku tym, że na, przeciwległej względem osi obrotu, krawędzi okna, pomiędzy listwą brzegową i ramą okienną, ma sterowaną odchylnym ruchem skrzydła okiennego, klapkę zamykającą, usta176 303 wioną, w zamkniętym położeniu skrzydła okiennego, prostopadle do otworów wentylacyjnych skrzydła okiennego.

Korzystnie, otwory wentylacyjne są rozmieszczone na wąskim boku wieka okna, przy czym otwory wentylacyjne są rozmieszczone we wzajemnych odstępach, a odstępy między mmi sąutworzone z półcylindrycznych ścianek pośrednich zaś klapka zamykająca współpracuje z dociskową sprężyną.

Korzystnie, klapka zamykająca ma od strony otworów wentylacyjnych kształt rynienki.

Korzystnie, w przymkniętym położeniu pośrednim skrzydła okiennego, listwa brzegowa zachodzi za czołową powierzchnię ramy, a klapka zamykająca znajduje się w położeniu otwarcia.

Korzystnie, klapka zamykająca ma nosek blokujący do ustalania przymkniętego położenia pośredniego okna, przy czym ten nosek blokujący klapki zamykającej wchodzi we wgłębienie czołowej powierzchni ramy.

Korzystnie, okno ma uzupełniający mechanizm mocowania zatrzaskowego w postaci występu zatrzaskowego pomiędzy noskiem blokującym i wewnętrzną powierzchnią listwy ramy.

Korzystnie, klapka zamykająca, w położeniu otwartym, jest zagłębiona przeciwramieniem pod krawędzią oporową skrzydła okiennego, wyznaczającą prawidłowe ustawienie noska blokującego, a listwa ramy ma nacięty, sprężysty odcinek, przy czym odcinek ten jest, zwłaszcza utworzony z metalowego elementu nasadzanego listwy ramy.

Dzięki rozwiązaniu według wynalazku otrzymano okno o wyższej wartości użytkowej: położenie bliskie zamkniętemu jest kontrolowane za pomocą dodatkowego elementu. W szczegółach rozwiązano to w ten sposób, że na krawędzi okna przeciwległej względem osi obrotu, między listwą brzegową i ramą, znajduje się sterowana odchylnym ruchem skrzydła okiennego klapka zamykająca, która w zamkniętym położeniu skrzydła okiennego jest ustawiona prostopadłe do otworów wentylacyjnych skrzydła. Krawędź ta, powodująca początkowo niedomknięcie, ewentualnie na koniec zamknięcie okna, jest wówczas, odpowiednio do rozwarcia szczeliny, najlepiej chroniona przed wpływami atmosferycznymi. Sterowanie jest ponadto automatycznie uzależnione od zamykania lub otwierania. Gdy tylko skrzydło okna znajdzie się w położeniu zamkniętym, wówczas zamykająsię także otwory wentylacyjne. Jeżeli skrzydło okna zostanie lekko otwarte, wówczas klapka zamykająca wraca na swoje miejsce. Może to. się odbywać na przykład pod wpływem grawitacji. Po powrocie klapki zamykającej w położenie wyjściowe wewnątrz okna tworzy się rodzaj parapetu przed, ustawionymi zwykle pionowo, otworami wentylacyjnymi. Cyrkulacja powietrza jest tu zoptymalizowana, ponieważ w tym położeniu między skrzydłem okna i ramąpozostaje niewielka szpara. Korzystne jest ponadto, jeżeli otwory wentylacyjne są rozmieszczone na wąskim boku wieka, współpracującym z szerokim bokiem skrzydła okiennego. Pokrywa lub wieko powoduje jednocześnie korzystne powiększenie przestrzeni podokiennej.

Ponadto zaproponowano, aby klapka zamykająca była ustawiona w położeniu pionowym, przeciwnie do działania sprężyny, w wyniku oparcia o czołową krawędź ramy okiennej. Dopasowanie odpowiedniej sprężyny, korzystnie ramienia sprężystego, uniezależnia całkowicie powrót klapki zamykającej w podstawowe położenie otwarcia od jej ustawienia, dzięki czemu takie okno może być wykorzystywane w sposób uniwersalny (płaskie okno dachowe, okno mansardowe, okno odchylne). Kolejne rozwiązanie konstrukcyjne, w ramach którego klapka zamykająca ma, od strony otworów wentylacyjnych, kształt rynienki, ma dwie zalety: po pierwsze wielokierunkowość ścianek rynienki daje większą stabilność; można zatem wykorzystać tutaj cienkościenny materiał. Po drugie takie ukształtowanie tworzy korzystną rynienkę wychwytującą cząstki lotne (liście, nasiona). Także wąski bok skrzydła okiennego, zawierający otwory wentylacyjne, wykazuje wysoką stabilność, jeżeli otwory wentylacyjne są rozmieszczone we wzajemnych odstępach. W ten sposób uzyskuje się pofalowanie ścianki skrzydła w kierunku pionowym w stosunku do płaszczyzny wieka. Poza, uzależnionym od ruchu odchylnego, sterowaniem klapki zamykającej można to pofalowanie wykorzystać również do osiągnięcia określonego położenia otwarcia. Można to zrealizować przy użyciu prostych środków za pomocą przymkniętego położenia pośredniego skrzydła okiennego, w którym to położeniu listwa brzegowa zachodzi jeszcze lub już za czołową powierzchnię ramy, me doszło natomiast jeszcze do

176 0303 zamknięcia skrzydła, i w którym klapka zamykająca znajduje się w położeniu otwarcia. Skrzydło okienne zachodzi wówczas na zasadzie wieka lub osłony na ramę okienną. To przymknięte położenie pośrednie jest zabezpieczone w prosty sposób przez to, że klapka zamykająca ustala położenie za pomocą noska blokującego. Elementem tego urządzenia od strony ramy jest znany profil w kształcie litery H lub wykonane w ramie wgłębienie. W innym wykonaniu nosek blokujący klapki zamykającej wchodzi we wgłębienie czołowej powierzchni ramy i wyskakuje z tego zagłębienia przy przechodzeniu skrzydła okiennego w położenie zamknięte. Odpowiednie działanie zatrzaskowe wynika z tego, że ruch odchylny klapki zamykającej wymaga więcej miejsca.

Listwę ramy można w celu zwiększenia jej ruchliwości naciąć na kształt skrzydełek. Prawidłowe ustawienie noska blokującego względem zagłębieniajest stale zapewnione dzięki temu, że klapka zamykająca w położeniu otwartym wchodzi przeciwramieniem pod krawędź oporową skrzydła. Kolejne korzystne wykonanie można zrealizować za pomocą sprężystego odcinka listwy ramy, w danym wypadku za pomocą nacięcia istniejącego profilu w kształcie litery H. Możliwe jest również oddzielne wykonanie tego odcinka. W tym miejscu zaproponowano, aby sprężysty odcinek został utworzony z przypisanego jednemu z ramion listwy ramy, metalowego elementu nasadzanego. Może tu chodzić o stal sprężynową. Wykonanie to jest zalecane z uwagi na odporność na zużycie.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia okno wykonane w postaci okna dachowego, w przekroju wzdłużnym, przy czym linią przerywaną oznaczono położenie otwarcia, podparte rozporkami, zaś linią ciągłą położenie pośrednie, otwarte na szerokość szczeliny, fig. 2 - taki sam przekrój, przy czym skrzydło okna znajduje się w położeniu zamkniętym, fig. 3 - urządzenie blokujące położenie przymknięte w powiększeniu, również w przekroju, fig. 4 - to samo w położeniu zamkniętym, fig. 5 - obszar noska blokującego tego urządzenia w jeszcze większym powiększeniu, fig. 6 - przekrój wzdłuż linii VIVI na fig. 5, fig. 7 - ujęcie odpowiadające fig. 5 z wychylonym noskiem blokującym, fig. 8 - wariant noska blokującego, pokazany wraz z uwidocznieniem uzupełniającego mocowania zatrzaskowego w postaci umieszczonego na ramie połączenia za pomocą występu zatrzaskowego, fig. 9 - ujęcie odpowiadające fig. 5, ukazujące kolejny wariant urządzenia zatrzaskowego, widziane w przekroju wzdłuż linii IX-IX na fig. 10, przy czym listwę ramy, stanowiącąprzeciwelement zatrzaskowy, tworzy metalowy element nasadzany, fig. 10 - element nasadzany w ujęciu perspektywicznym, fig. 11 - współpracujący z elementem nasadzanym, wycięty obszar ramy okiennej, widziany również w ujęciu perspektywicznym, fig. 13 - skrzydło okienne w widoku od czoła, w kierunku zawierającego otwory wentylacyjne wąskiego boku wieka skrzydła okiennego, fig. 14 - to samo w widoku z góry i fig. 15 - sterowanąodchylnym ruchem skrzydła okiennego klapkę zamykającą.

Okno 1, wykonane w postaci okna dachowego, składa się ze skrzydła okiennego 2 i ramy okiennej 3.

Skrzydło okienne 2 jest połączone z ramą okienną 3 w sposób odchylny. Odpowiednia oś obrotu znajduje się w przykładzie wykonania od strony stropu i jest ustawiona poziomo.

Skrzydło okienne jest w całości wykonane z przezroczystego tworzywa sztucznego i ma kształt nasadzanego wieka. Jego biegnąca wzdłuż obwodu listwa brzegowa 5 zachodzi dużo wcześniej przed zaniknięciem skrzydła okiennego na skierowaną ku górze czołową powierzchnię ramy 6.

Rama okienna 3 jest również wykonana z tworzywa sztucznego i przechodzi po stronie krawędzi zewnętrznej w wyprofilowanie, odpowiadające typowi płyt poszycia dachowego.

Za pomocą rozporek 7, osadzonych przegubowo na ramie okiennej, skrzydło okienne 2 można podeprzeć lub unieruchomić na ramie pod różnymi kątami otwarcia. Inne środki opisane zostały szczegółowo w niemieckim opisie DE-OS 28 15 484. Treść publikacji została w tym zakresie w pełni uwzględniona w niniejszym opisie.

Niezależnie od tego zgrubnego ustawienia kątów otwarcia można w położeniu zamkniętym uzyskać dodatkowo położenie wentylacyjne, zabezpieczone przed wpływem czynników atmosferycznych. Odpowiednie elementy znajdują się w oknie 1 po stronie okapu, a zatem po

176 303 stronie przeciwnej do osi obrotu 4 lub na krawędzi tej strony. Między listwą brzegową 5 i ramą okienną znajduje się tam, sterowana ruchem odchylnym skrzydła okiennego 2, klapka zamykająca 8. Klapka ta jest osadzona na skrzydle okiennym i w pozycji zamkniętej (fig. 2 i 4) skrzydła jest ustawiona pionowo, zamykając otwory wentylacyjne 9 skrzydła okiennego 2.

Oś obrotu klapki zamykającej 8 jest oznaczonajako 10 i biegnie równolegle do osi obrotu 4 skrzydła okiennego 2. Fizycznie oś obrotu 10 stanowią czopy osiowe. Wychodzą one naprzeciw siebie ze skierowanych do dołu koziołków 11 łożyska skrzydła okiennego 2 i wchodzą w posiadające odpowiednie otwory skrzydełka 12 łożysk klapki zamykającej 8. Osie są zabezpieczone zawleczkami.

Otwory wentylacyjne 9 mają kształt pionowych okienek. Znajdują się one na wąskim boku skrzydła okiennego 2 po stronie okapu, a mianowicie w płaszczyźnie listwy brzegowej 5. Aby otworom wentylacyjnym 9 nadać większy przekrój, nie zwężając jednocześnie listwy brzegowej 5, pełniącej funkcję osłony, całe skrzydło okienne w postaci wieka o kształcie płaskiej piramidy jest podwyższone od strony okapu. Podwyższenie to wychodzi od strony stropu i rozciąga się aż do wierzchołka piramidy, a nawet do ostatniej trzeciej części długości skrzydła okiennego 2, mierzonej w kierunku nachylenia. W ten sposób tworzy się, wychodzące z centralnego wierzchołka piramidy, wieko 13 mające kształt okna dachowego. Zwiększająca się lekko po stronie stropu wysokość okna dachowego lub wieka 13 jest wyraźnie widoczna na fig. 1 i 3.

Połączone z szerokim bokiem skrzydła okiennego 2 wieko 13 nie rozciąga się na całej szerokości skrzydła okiennego 2. Mieści się ono w obrębie współpracującej z czołową powierzchnią 6 ramy, położoną w tej samej płaszczyźnie krawędzią przylegania 14 (porównaj fig. 13). Wyeksponowana przednia strona wieka 13 zawiera pięć otworów wentylacyjnych 9, rozmieszczonych w odstępach względem siebie, a także w odpowiedniej odległości od odpowiedniego boku 15 wieka 13. Odstępy są dobrane odpowiednio do szerokości otworów wentylacyjnych 9 i pozamykane półcylindrycznymi ściankami pośrednimi 16. Powstaje w ten sposób zawierająca nisze, trwała konstrukcja, która stabilizuje wyposażony w okienka bok skrzydła okiennego 2.

Nisze utworzone przez wpuszczone do wewnątrz ścianki pośrednie 16 są otwarte od góry i zamknięte od dołu półkolistymi denkami 17. Dolne powierzchnie niszy, leżących po stronie łożysk klapki zamykającej 8 i wchodzących na kształt wykuszy wewnątrz okna, a zatem spody denek 17, tworzą krawędź oporową 18.

Krawędź oporowa 18 wyznacza położenie otwarcia klapki zamykającej 8 w położeniu otwarcia skrzydła okiennego 2, ewentualnie w przymkniętym położeniu pośrednim, przedstawionym na fig. 3. W położeniu tym klapka zamykająca 8 ustawia się równolegle do płaszczyzny skrzydła okiennego 2.

Na klapkę zamykającą 8 w kierunku otwarcia działa sprężyna. Chodzi tutaj o dwuramienną sprężynę 19, którajest nawinięta na czopy osiowe, tworząc akumulator energii. Jedno ramię sprężyny zachodzi za, znajdujący się w położeniu zamkniętym po stronie otworów wentylacyjnych 9, krótszy bok klapki zamykającej 8, wykonanej w postaci rynienki. W podstawowym położeniu otwarcia, przedstawionym na fig. 3, otwór rynienki jest natomiast skierowany do góry. W ten sposób tworzy ona rodzaj parapetu, umieszczonego z tyłu pod okienkowymi otworami wentylacyjnymi 9.

Drugie ramię sprężyny jest zamocowane do skrzydła okiennego 2.

Na wysokości dna rynienki biegną przeciwramiona 20, zachodzące za oś obrotu 10 w kierunku otworów wentylacyjnych 9. Przeciwramiona 20 współpracują przy tym ze wspomnianą krawędzią oporową 18. Przewidziane są dwa przeciwramiona 20, które opierająsię na obu skrajnych ściankach pośrednich 16, to jest pod ich denkami 17.

Integralną częścią klapki zamykającej 8 jest palec sterujący 21. Siedzi on poniżej, mającej kształt rynienki, klapki zamykającej 8 i spoczywa w wewnętrznym przedłużeniu skrzydełek 12, wychodząc ze wspólnej listwy wzdłużnej 22, która nadaje klapce zamykającej 8 wyjątkowo stabilny kształt litery S. Druga listwa wzdłużna 23 profilu w kształcie litery S wraz z dołączonymi na jej końcach bocznymi policzkami przylega szczelnie w zamkniętym położeniu klapki zamykającej 8 do wewnętrznego zarysu wieka 13 od strony okna. Z uwagi na obrotowy ruch otwie6

176 303 rający klapki zamykającej 8 wzdłużna listwa 23 jest odgięta względem klapki zamykającej 8 pod kątem różnym od kąta prostego lub jest umieszczona na promieniu w odpowiedniej odległości od środka obrotu.

Wspomniane położenie zamknięte jest osiągane wówczas, gdy, osadzona przegubowo jako człon sterujący w obszarze połączenia 25 między listwą brzegową 5 od strony okapu i czołowąpowierzchniąó ramy, klapka zamykająca 8zostanie przestawiona w zamknięte położenie okna, wynikające z fig. 2. Klapka zamykająca 8 jest przy tym przedstawiana przeciwnie do działania sprężyny 19 wskutek oparcia rozmieszczonych parami palców sterujących 21 na czołowej krawędzi ramy okiennej 2 w pionowe położenie zamknięte. Palec sterujący 21 działa tu jak ramię dźwigni.

Jeżeli ten zamierzony ruch nie zostanie wykonany w pokazanym na fig. 3, przymkniętym położeniu pośrednim, wówczas skrzydło okienne 2 oprze się bezpośrednio na górnej krawędzi czołowej lub na czołowej powierzchni 6 ramy. Ciężar własny skrzydła okiennego 2, a także ewentualny ciężar śniegu nie są w żadnym wypadku w stanie zmienić tego praktycznie zatrzaśniętego położenia pośredniego, w którym listwa brzegowa 5 zachodzi wprawdzie za czołową powierzchnię 6 ramy, osłaniając ją na kształt wieka, jednak nie nastąpiło jeszcze zamknięcie skrzydła, i w którym klapka zamykająca 8 pozostaje nadal w pozycji otwartej. W tym celu klapka zamykająca posiada nosek blokujący 26, który blokuje przymknięte położenie pośrednie (fig. 3). Nosek blokujący 26 jest skierowany do dołu. Wystaje on znacznie poza płaską dolną powierzchnię 21' palca sterującego 21, która to powierzchnia 21' spoczywa na zewnętrznym ramieniu a, mającej kształt litery H, czołowej krawędzi czołowej powierzchni 6 ramy'. Nosek blokujący 26 wchodzi, oparty na wewnętrznej powierzchni drugiego, wewnętrznego ramienia b litery H, w rowkowy otwór litery H, tworzący zagłębienie 27. Wjeżdżanie noska blokującego 26 w otwór litery H, czyli w zagłębienie 27, odbywa się jako pierwsze w kolejności, to znaczy przed oparciem dolnej powierzchni 21 palca sterującego 21, przy czym ruch ten przebiega wzdłuż oznaczonego na fig. 5 jako B1 łuku obrotu skrzydła okiennego wokółjego osi obrotu 4. Dopasowany kształtem do łuku B1 tył 28 noska blokującego 26 dochodzi wówczas do mającej taki sam kształt, wewnętrznej powierzchni 29 ramienia b. Jeżeli teraz na skrzydło okienne 2 zostanie wywarty nacisk w kierunku strzałki P, wówczas palec sterujący 21 odchyla się wokół osi obrotu 10 przeciwnie do działania sprężyny 19. Nosek blokujący 26 powoduje, wskutek wychylenia palca sterującego 21, którego zewnętrzna część porusza się po łuku B2 wokół osi obrotu 10, dociśnięcie tyłu 28 noska blokującego 26 do wewnętrznej powierzchni 29. Ruch noska blokującego 26 wymaga zatem większej przestrzeni. Wewnętrzne ramię b zostaje przy tym wygięte do wnętrza ramy, przeciwnie do siły, dążącej do jego powrotu do stanu wyjściowego. Przy uwzględnieniu łuku B2 koniec noska jest na odcinku 30, tylnej powierzchni, ścięty pod kątem rozwartym. Dochodzi tu zatem do wyraźnego wyskakiwania, a za tym idzie, do zabezpieczenia skrzydła okiennego 2 w zamkniętym położeniu ponad punktem martwym według fig. 2, w którym to położeniu można wykorzystać dodatkowe zabezpieczenie w postaci wspomnianych rozporek 7.

Aby odcinek 31 wykazywał znaczną sprężystość w porównaniu z wewnętrznym ramieniem b, odcinek ten ma postać naciętego sprężystego języczka. Kształt nacięcia jest widoczny na fig. 6. Głębokość strefy nacięcia 32, mierzona w kierunku sprężynowania, odpowiada zwiększeniu wymiarów przestrzeni, potrzebnej do ruchu noska blokującego 26.

Jak widać na fig. 8, nacięty odcinek 32 jest tu dodatkowo ukształtowany w taki sposób, że poza opisanym wyżej działaniem zatrzaskowym następuje zarazem uzupełniające mocowanie zatrzaskowe. Polega ono na tym, że z tyłu 28 noska blokującego 26 uformowany jest, wystający poza grań noska, występ zatrzaskowy 33. Wchodzi on w dopasowany do niego kształtem rowek zatrzaskowy 34 na wewnętrznej powierzchni 29 sprężystego odcinka 31, utworzonego przez odpowiedni fragment listwy ramy, a zatem ramię b.

Według wariantu ukazanego na fig. 9 taki sam odchylający się sprężyście odcinek znajduje się na odpowiednim fragmencie listwy ramy, który w tym przypadku stanowi metalowy element nasadzany 35. Ten ostatni jest wykonany ze stali sprężynowej i ma kształt litery S. Jego żebro 36 i połączony z nim za pomocą mostka 37 płaski odcinek 38 tworzą otwarty od dołu pałąk wtyko176 303 wy 39. Do wnętrza tego pałąka wchodzą, mające kształt haków oporowych, nacięte pazurki mocujące 40, które zakotwiają się na wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni wewnętrznego ramienia b profilu w kształcie litery H. Ramię b jest od góry ukształtowane w taki sposób, że element nasadzany 35 nie wystaje poza czołową powierzchnię 6 ramy. Dobór różnych grubości materiału elementu nasadzanego 35 umożliwia zmianę oporów odkształcania odcinka 31.

Łączące się z żebrem 36 z drugiej strony, również za pomocą mostka 41, drugie ramię elementu nasadzanego 35 tworzy sprężysty odcinek 31, który praktycznie pokrywa się z integralną częścią sprężyny 31, czyli również umożliwia zrealizowanie opisanego powyżej połączenia za pomocą występu zatrzaskowego 33/34. Ten, pełniący rolę przeciwelementu zatrzaskowego, odcinek 31 spoczywa swobodnie w otwartym ku górze wyżłobieniu 42 ramienia b wyprofilowanej w kształcie litery H listwy ramy. Wolny koniec jest faliście zukosowany w celu pewniejszego wyszukiwania noska blokującego. To zukosowame nosi oznaczenie 43. Zukosowanie 43 w połączeniu z podciętym lub zaostrzonym końcowym odcinkiem 30 i wypukłym zaokrągleniem, mającego w przybliżeniu trójkątny kształt, noska blokującego 26 zapewnia niezawodne połączenie zatrzaskowe, umożliwiające realizację przymkniętego położenia pośredniego według fig. 3.

Z tyłu, wyposażonej w okienka, przedniej części wieka 13 przeciągnięty jest pasek gazy, zasłaniający odpowiednie otwory wentylacyjne 9, tak zwana siatka na muchy 44. Dopasowuje się on kształtem do zarysu konstrukcji tej części wieka. Mocowanie paska odbywa się za pomocą połączenia zatrzaskowego lub klejenia.

Zamiast otwierać skrzydło okienne 2 za pomocą rozmieszczonych parami rozporek 7, można je wyposażyć w pojedynczy uchwyt poprzeczny, na przykład w postaci pałąka, osadzonego na klapce zamykającej 8.

176 303

176 303

303

176 303

FIG. 8

176 303

FIG. 10

FIG. 9

176 303

176 303 m

LD

176 303

176 303

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims (11)

1. Zastrzeżenia patentowe

   I. Okno, zwłaszcza okno dachowe, z odchylanym względem ramy okiennej skrzydłem okiennym, które na kształt wieka zachodzi listwą brzegową za czołowąpowierzchnię ramy, znamienne tym, że na, przeciwległej względem osi obrotu (4), krawędzi okna (1), pomiędzy listwą brzegową(5) i ramą okienną(3), ma sterowanąodchylnym ruchem skrzydła okiennego (
2. 2), klapkę zamykającą (8), ustawioną, w zamkniętym położeniu skrzydła okiennego (2), prostopadle do otworów wentylacyjnych (9) skrzydła okiennego (2).

   < 2. Okno według zastrz. 1, znamienne tym, że otwory wentylacyjne (9) są rozmieszczone na wąskim boku wieka (13).
3. 3. Okno według zastrz. 1, znamienne tym, że klapka zamykająca (8) współpracuje z dociskową sprężyną (19).
4. 4. Okno według zastrz. 1, znamienne tym, że klapka zamykająca (8) ma od strony otworów wentylacyjnych (9) kształt rynienki.
5. 5. Okno według zastrz. 2, znamienne tym, że otwory wentylacyjne (9) są rozmieszczone we wzajemnych odstępach, a odstępy między nimi są utworzone z półcylindrycznych ścianek pośrednich (16).
6. 6. Okno według zastrz. 1, znamienne tym, że w przymkniętym położeniu pośrednim skrzydła okiennego (2), listwa brzegowa (5) zachodzi za czoło wąpowierzchnię (6) ramy, a klapka zamykająca (8) znajduje się w położeniu otwarcia.
7. 7. Okno według zastrz. 1, znamienne tym, że klapka zamykająca (8) ma nosek blokujący (26) do ustalania przymkniętego położenia pośredniego okna.
8. 8. Okno według zastrz. 7, znamienne tym, że nosek blokujący (26) klapki zamykającej (8) wchodzi we wgłębienie (27) czołowej powierzchni (6) ramy.
9. 9. Okno według zastrz. 7, znamienne tym, że ma uzupełniający mechanizm mocowania zatrzaskowego w postaci występu zatrzaskowego (33/34) pomiędzy noskiem blokującym (26) i wewnętrzną powierzchnią (29) listwy ramy (ramię b).
10. 10. Okno według zastrz. 1, znamienne tym, że klapka zamykająca (8) w położeniu otwartymjest zagłębiona przeciwramieniem (20) pod krawędzią oporową (18) skrzydła okiennego (2), wyznaczającą prawidłowe ustawienie noska blokującego (26).

    II. Okno według zastrz. 1, znamienne tym, że listwa ramy ma nacięty, sprężysty odcinek (31).
11. 12. Okno według zastrz. 11, znamienne tym, że odcinek (31) jest utworzony z metalowego elementu nasadzanego (35) listwy ramy.