finis

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfiːnis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fī·nis — morphologica: fin-is

Nomen substantivum

fīn|is, -is masc., fem.

1. Terminus; linea, res, vel tempus aliquid definiens.
2. (Meton.) plur., regio quae certis finibus continetur.

Declinatio

mf.	sing.	plur.
nom.	fīnis	fīnēs	I
gen.	fīnis	fīnium	II
dat.	fīnī	fīnibus	III
acc.	fīnem	fīnēs	IV
abl.	fīne fīnī	fīnibus	VI
voc.	fīnis	fīnēs	V

Dictiones derivatae

• fīniō, fīnīre
• fīnitimus

Translationes

Linea, res, vel tempus aliquid definiens	dilatare ▼

Linea, res, vel tempus aliquid definiens	collabi ▲

Anglice: end (en), boundary (en), limit (en) Dacoromane: frontieră (ro) f, limită (ro) f Esperantice: fino (eo) Francogallice: fin (fr) f, frontière (fr) f Germanice: Ende (de) n, Grenze (de) f, Grenzlinie (de) f Graeca Antiqua: ὅρος m ‎(hóros), τέλος n ‎(télos) Hispanice: fin (es) m

Regio quae certis finibus continetur	dilatare ▼

Regio quae certis finibus continetur	collabi ▲

Anglice: region (en), territory (en), lands (en) Germanice: Gebiet (de) n, Grundstück (de) n, Land (de) n, Bezirk (de) m

Discretiva

finis dictio est in variis linguis:

• Anglice: finis

Dictiones similes

• Bohemice: finiš
• Estonice: finiš
• Service: finiš
• Turcice: finiş

Formae affines

Latine

fīnīs

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fīnīs	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	fīniō

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfiːniːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fī·nīs — morphologica: fin-is

Francogallice

finis

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
finis	prima singularis	praesens	activa	indicativus	finir
finis	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	finir
finis	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	finir
finis	prima singularis	perfectum	activa	indicativus	finir
finis	secunda singularis	perfectum	activa	indicativus	finir

Forma	Modus flexurae	originis
finis	forma pluralis · genus masculinum	adiectivi fini

Appellatio pronuntiatusque

API: [fiˈni]

Syllabificatio phonetica: fi·nis — morphologica: fin-is

Loci

Caesar

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. — Gaius Iulius Caesar, Commentarii de bello Gallico - Liber I, 1.

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Nam ut primo de ipsis aequalibus dicam; unum ad unum, duo ad duo, tria ad tria, quatuor ad quatuor, ac deinceps si persequar, quis finis erit, cum ipsius numeri finis nullus sit? —De musica Augustini

Fontes