Carlos Reutemann

Carlos Reutemann

(1981)
Biografía
Nacemento	12 de abril de 1942 Santa Fe, Arxentina
Morte	7 de xullo de 2021 (79 anos) Santa Fe, Arxentina
Causa da morte	hemorraxia cerebral
Senador da Arxentina
10 de decembro de 2015 – 7 de xullo de 2021 (morte) – Alejandra Vucasovich (en)  → Circunscrición electoral: Provincia de Santa Fe
Gobernador da provincia de Santa Fe
11 de decembro de 1999 – 11 de decembro de 2003
Senador da Arxentina
13 de decembro de 1995 – 10 de decembro de 1999 Circunscrición electoral: Provincia de Santa Fe
Gobernador da provincia de Santa Fe
11 de decembro de 1991 – 11 de decembro de 1995
Actividade
Lugar de traballo	Buenos Aires
Ocupación	piloto de Fórmula Un, piloto de automobilismo, político, agricultural producer (en)
Partido político	Partido Justicialista (pt)
Deporte	automobilismo
Participou en
	24 Horas de Le Mans
	Fórmula 1

Carlos Reutemann ó volante do Brabham BT44 durante a carreira de campións de 1974 en Brands Hatch.

Carlos Alberto Reutemann, nado en Santa Fe o 12 de abril de 1942 e finado na mesma cidade o 7 de xullo de 2021, foi un piloto arxentino de carreiras, alcumado "Lole", que competiu en Fórmula Un de 1972 a 1982.

Máis tarde dedicouse á política na súa provincia natal de Santa Fe, polo Partido Xusticialista, sendo gobernador da súa provincia por dúas veces, e senador da Arxentina.

Como piloto de carreiras de Fórmula Un, Reutemann foi un dos protagonistas principais entre 1972 e 1982. Conseguiu 12 vitorias en Grandes Premios e seis pole positions. En 1981 terminou segundo no Campionato do Mundo de Pilotos por un punto, logo de ser superado na última carreira da tempada. Converteuse no segundo piloto de Fórmula Un logo de Leo Kinnunen en subir ao podio dunha carreira do World Rally Championship, cando terminou terceiro nas edicións de 1980 e 1985 do Rally da Arxentina. Tamén foi durante tres décadas o único piloto de Fórmula Un en anotar puntos no campionato de F1 e no WRC, ata que Kimi Raikkonen quedou en oitavo lugar no Rally de Xordania de 2010.

Como gobernador popular e senador, foi considerado por algúns, en varias ocasións, para ser un digno candidato a Presidente da República Arxentina, pero declinou facelo.

Andaina deportiva

Inicios

Descendente dun avó Suízo-alemán, pai arxentino e nai italiana, Reutemann foi o primeiro piloto con éxito da Fórmula Un desde a retirada do cinco veces Campión do Mundo Juan Manuel Fangio en 1958. A primeira vez que correu en 1965 foi nun Fiat. Despois de varias carreiras de coches de turismo e Fórmula 2 na Arxentina, trasladouse a Europa en 1970 para pilotar un Brabham para o equipo do Automóbil Club da Arxentina na Fórmula 2 series Europea, chamando a atención de inmediato.

Inicios na F1

O xefe do equipo Brabham F1 Bernie Ecclestone fichou a Reutemann para pilotar xunto ao veterano e dúas veces campión do mundo Graham Hill na tempada de 1972. Na primeira carreira, diante do seu público en Buenos Aires no seu primeiro Gran Premio, Reutemann co Brabham BT34 cualificou na pole position. Esta foi unha fazaña antes realizada soamente por Mario Andretti, e só igualada por Jacques Villeneuve, o seu compañeiro de equipo cualificou 16. Terminou a carreira en sétima posición despois de entrar en boxes para substituír os seus pneumáticos brandos, e o principal éxito no resto do ano foi a súa vitoria no Gran Premio de Interlagos, unha carreira fóra do campionato.

Asociado co equipo do Brasil Wilson Fittipaldi Júnior na tempada de 1973, Reutemann obtivo dous podios e rematou sétimo no campionato de pilotos. Na tempada de Fórmula Un de 1974, o deseñador do Brabham BT44 Gordon Murray, fixo unha gran mellora e o equipo terminou quinto no Campionato de Construtores. Reutemann logrou as primeiras tres vitorias da súa carreira na F1 en Suráfrica, Austria e nos Estados Unidos. Puido gañar a primeira carreira do ano na Arxentina, tamén, pero o equipo Brabham ao parecer, non repostara adecuadamente ao seu coche e acabóuselle o combustible a menos de dúas voltas para o final, mentres lideraba comodamente a carreira. Reutemann rematou sexto na tempada.

Cinco podios en 1975, incluíndo unha vitoria en Alemaña no antigo Nürburgring, deron a Reutemann a terceira posición no campionato dese ano. O equipo Brabham cambiou ao motor Alfa Romeo 12 en liña na tempada de Fórmula Un de 1976 e sufriu de graves problemas de fiabilidade. Logo de sete retiradas e só un posto nos puntos (cuarto lugar en España) nas primeiras doce carreiras, Reutemann negociou a liberación do seu contrato con Brabham para asinar con Ferrari. Correu unha soa vez co seu novo equipo, nun terceiro coche en Monza, e logo perdeu as tres últimas carreiras.

Cando Clay Regazzoni deixa Ferrari para ir ó equipo Ensign en 1977, Reutemann foi emparellado con Niki Lauda, que case morrera queimado nun accidente na tempada anterior. Nas dúas primeiras carreiras, Reutemann terminou en terceiro lugar (detrás do seu excompañeiro de equipo en Brabham Carlos Pace) na Arxentina, e gañou no Brasil, pero Lauda reafirmou a súa posición como líder do equipo. Lauda gañou o seu segundo título, mentres que Reutemann terminou en cuarto lugar.

Pilotando o seu Ferrari 312T3, Reutemann gañou o GP dos EE.UU. de 1978 en Watkins Glen., Estados Unidos.

Cando Lauda marchou a Brabham en 1978, Reutemann converteuse no membro principal do equipo Ferrari, xunto co mozo canadense Gilles Villeneuve. Reutemann utilizou o Ferrari 312T3 para gañar en Brasil, Reino Unido e o dobre nos Estados Unidos (Long Beach e Watkins Glen), superando ao seu novo compañeiro en Ferrari, Gilles Villeneuve ao facelo. Con todo, o equipo Lotus era dominante unha vez que o seu novo modelo 79 se presentou en Mónaco, e Reutemann terminou no terceiro lugar nos puntos da clasificación detrás de Andretti e Peterson.

Cunha vacante en Lotus en 1979 tras a morte de Ronnie Peterson, Reutemann decidiu pasar de Ferrari a Lotus. As primeiras carreiras foron ben para el - destacando contundente os segundos postos na Arxentina e España, ademais dun terceiro posto en Mónaco -, pero, a medida que a tempada avanzaba foi perdendo forza e Jody Scheckter gañou o título para Ferrari. Logo de catro podios e acabar nos puntos en seis das sete primeiras carreiras, Reutemann acabou no sexto lugar da tempada.

Williams

Uniuse ó equipo Williams na tempada de Fórmula Un de 1980 cun coche competitivo, unha vez máis. Reutemann utilizou o FW07 para gañar en Mónaco subir a oito podios e terminar terceiro no campionato. A súa asociación co piloto número un e campión do mundo Alan Jones foi produtiva para Williams, que gañou o seu primeiro campionato como construtor cunha marca de 120 puntos. Pero unha vez máis, a relación de Reutemann co seu compañeiro de equipo complicouse cando, na seguinte tempada, Reutemann desobedeceu as ordes do equipo e polo tanto negouse a permitir que Jones gañara o Gran Premio do Brasil de 1981. Jones nunca perdoou este acto de desobediencia por parte do seu compañeiro de equipo, especialmente porque Reutemann seguiu a sumar máis puntos que Jones no resto da tempada. A vitoria do Brasil e outra en Bélxica) axudaron a Reutemann a estar en condicións para gañar unha batalla a tres bandas con Nelson Piquet e Jacques Laffite polo título na última carreira da tempada en Las Vegas.

Reutemann chegou a Las Vegas cunha vantaxe dun punto no campionato sobre o brasileiro Nelson Piquet. Comezou a carreira desde a pole position, por diante de Jones, quen prometera non dar ningunha "axuda" na procura de Reutemann, mentres que Piquet foi cuarto. Ao principio, Jones tomou á iniciativa e Reutemann foi rapidamente adiantado por Villeneuve, Alain Prost e Bruno Giacomelli.

Na volta 17, loitando polo sétimo lugar mentres se achegaban a última curva a esquerda antes dos boxes, o Brabham de Piquet case tocaba a parte posterior do Williams de Reutemann. Piquet adiantou a Reutemann polo interior cando Reutemann, loitando polo campionato, freou.

Na seguinte volta, Andretti tamén foi por Reutemann. Piquet púxose nunha posición para gañar puntos cando se fixo co sexto lugar de John Watson na volta 22. Reutemann seguiu a caer cara a atrás, con problemas na caixa de cambios, e perder a cuarta velocidade xa na segunda volta.

Reutemann terminou a carreira en oitava posición, cunha volta perdida, e o título foi para Piquet. Con todo, se o Gran Premio de Suráfrica de 1981 fose unha carreira que outorgara puntos para o Campionato Mundial, Reutemann sería Campión do Mundo con 58 puntos contra 56 de Piquet. Regresou con Williams en 1982, terminando segundo na apertura da tempada en Suráfrica, o único corredor con motor Cosworth capaz de loitar cos máis potentes motores turbo de Renault. Unha disputa con Frank Williams respecto da política, levouno a deixar a Fórmula Un logo da carreira do Brasil e a súa carreira deportiva terminou.

Rally

Reutemann foi abordado por Fiat durante a tempada de F1 de 1980 cunha oferta para conducir un Fiat 131 na primeira edición de 1980 do Rally Codasur (actual Rally da Arxentina), onde terminou no terceiro lugar. En 1985 aceptou outra oferta para pilotar no Rally da Arxentina, esta vez por Peugeot. A condución dun 205 T16 Reutemann de novo terminou en terceiro lugar.

Resultados completos na Fórmula Un

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	Pos.	Puntos
1972	Motor Racing Developments	Brabham BT34	Ford-Cosworth DFV V8	ARX 7	RSA Ret	ESP	MON														16º	3
		Brabham BT37						BEL 13	FRA 12	RU 8	ALE Ret	AUT Ret	ITA Ret	CAN 4	USA Ret
1973	Motor Racing Developments	Brabham BT37	Ford-Cosworth DFV V8	ARX Ret	BRA 11	RSA 7															7º	16
		Brabham BT42					ESP Ret	BEL Ret	MON Ret	SWE 4	FRA 3	RU 6	HOL Ret	ALE Ret	AUT 4	ITA 6	CAN 8	USA 3
1974	Motor Racing Developments	Brabham BT44	Ford-Cosworth DFV V8	ARX 7	BRA 7	RSA 1	ESP Ret	BEL Ret	MON Ret	SWE Ret	HOL 12	FRA Ret	RU 6	ALE 3	AUT 1	ITA Ret	CAN 9	USA 1			6º	32
1975	Martini Racing	Brabham BT44B	Ford-Cosworth DFV V8	ARX 3	BRA 8	RSA 2	ESP 3	MON 9	BEL 3	SWE 2	HOL 4	FRA 14	RU Ret	ALE 1	AUT 14	ITA 4	USA Ret				3º	37
1976	Martini Racing	Brabham BT45	Alfa Romeo 12 en liña	BRA 12	RSA Ret	USW Ret	ESP 4	BEL Ret	MON Ret	SWE Ret	FRA 11	RU Ret	ALE Ret	AUT Ret	HOL Ret						16º	3
	Scuderia Ferrari	Ferrari 312T2	Ferrari 12 en liña													ITA 9	CAN	USA	XPN
1977	Scuderia Ferrari	Ferrari 312T2	Ferrari 12 en liña	ARX 3	BRA 1	RSA 8	USW Ret	ESP 2	MON 3	BEL Ret	SWE 3	FRA 6	RU 15	ALE 4	AUT 4	HOL 6	ITA Ret	USA 6	CAN Ret	XPN 2	4º	42
1978	Scuderia Ferrari	Ferrari 312T2	Ferrari 12 en liña	ARX 7	BRA 1																3º	48
		Ferrari 312T3				RSA Ret	USW 1	MON 8	BEL 3	ESP Ret	SWE 10	FRA 18	RU 1	ALE Ret	AUT DSC	HOL 7	ITA 3	USA 1	CAN 3
1979	Martini Racing Team Lotus	Lotus 79	Ford-Cosworth DFV V8	ARX 2	BRA 3	RSA 5	USW Ret	ESP 2	BEL 4	MON 3	FRA 13	RU 8	ALE Ret	AUT Ret	HOL Ret	ITA 7	CAN Ret	USA Ret			6º	20 (25)
1980	Albilad Williams Racing Team	Williams FW07B	Ford-Cosworth DFV V8	ARX Ret	BRA Ret	RSA 5	USW Ret	BEL 3	MON 1	FRA 6	RU 3	ALE 2	AUT 3	HOL 4	ITA 3	CAN 2	USA 2				3º	42 (49)
1981	Albilad Williams Racing Team	Williams FW07C	Ford-Cosworth DFV V8	USW 2	BRA 1	ARX 2	SMR 3	BEL 1	MON Ret	ESP 4	FRA 10	RU 2	ALE Ret	AUT 5	HOL Ret	ITA 3	CAN 10	CPL 8			2º	49
1982	TAG Williams Racing Team	Williams FW07C	Ford-Cosworth DFV V8	RSA 2	BRA Ret	USW	SMR	BEL	MON	DET	CAN	HOL	RU	FRA	ALE	AUT	SUI	ITA	CPL		15º	6

Carreira política

Logo de retirarse da competición, a popularidade de Reutemann levou ao Partido Xusticialista da provincia de Santa Fe a invitalo a que se postulase para gobernador. Gañou as eleccións e saíu gobernador da provincia para un mandato de catro anos (1991-1995). A Constitución provincial non permite a reelección, pero logo de catro anos Reutemann presentouse de novo e gañou a gobernación para o período 1999-2003. Durante eses anos, o seu perfil creceu e converteuse nun dos principais políticos de Santa Fe e da Arxentina.

Despois do colapso de 2001 e a dimisión de Fernando de la Rúa, Reutemann sorprendeu e decepcionou a moitos pola súa negativa, en varias ocasións, a ser candidato a presidente da Arxentina. Finalmente, presentouse para nas eleccións xerais de 2003 e gañou un asento no Senado da Nación.