- Celal Bayar University
Manisa---TURKİYE
Halil ERDEMİR
Celal Bayar University, International Relations, Faculty Member
- Israel's Foreign Policy, Israeli-Arab Relations, Jewish history in Turkey, Middle East Studies, Modern Jewish History, Turkish Foreign Policy, and 7 moreInternational Relations, International Relations Theory, Turkish and Middle East Studies, Middle East Politics, Hatice Erdemir, History, and Ancient Historyedit
- This photo was taken during given a conference on "Human Rights" in Celal Bayar University in Türkiye.edit
Bu çalışma, “Türk Siyasetinde Nesim Masliah” başlığıyla Yahudilerin Manisa’daki hayatları, uluslararası bağlantıları ve Nesim Masliah araştırılmıştır. Manisa hayatında ve bölgede etkin olan Yahudilerden Nesim Masliah ekonomik, kültürel ve... more
Bu çalışma, “Türk Siyasetinde Nesim Masliah” başlığıyla Yahudilerin Manisa’daki hayatları, uluslararası bağlantıları ve Nesim Masliah araştırılmıştır. Manisa hayatında ve bölgede etkin olan Yahudilerden Nesim Masliah ekonomik, kültürel ve siyasî hayatta öne çıkan bir şahsiyettir. Türkiye’nin dolayısıyla Manisa’nın Osmanlı’dan Cumhuriyet’e geçiş sürecinde etkin olmuş bir siyaset ve devlet adamıdır. Gazete sahibi ve gazeteci kimliğiyle Türkiye’ye etki etmiş bir şahsiyettir. Doğu Avrupa ve Rusya’dan gelen Yahudiler Manisa’yı sosyo-ekonomik yönden etkilenmiştir. Masliah, Yahudilerin Manisa’ya yerleşmelerinde etkin görev almıştır. Avrupa ve Rusya’dan 19’ncu yüzyıl sonu 20’nci yüzyıl başında pogramlara maruz kalan Yahudiler mütemadiyen Türkiye’y dolayısıyla Manisa’ya sığınmışlardır. Bütün bu göç hareketleri, ulusal ve/veya uluslararası sistemik gelişmelerden etkilenmiştir.
Türkiye Yahudilerinin göçü, umumiyetle ‘tanrıları tarafından kendilerine vadedilmiş toprak’ olarak düşledikleri Filistin’e yönelmiştir. Bununla birlikte pek çok Manisa Yahudisi dünyanın farklı ülkesine çeşitli sebeplerle göç etmişlerdir. Manisa ve bölgedeki gelişmelerde Nesim Masliah doğrudan/dolaylı işin içinde yer almıştır.
Nesim Masliah’ın faaliyet ve icraatlarını gösteren çeşitli kaynaklar bulunmaktadır. Yayınladığı gazeteler, Meclis konuşmaları, bıraktığı resimleri ve katıldığı konferanslar dikkate alındığında farklı arşiv ve kütüphanelerde icraatları ve dönemiyle ilgili dağınık olmakla birlikte ulaşılabilecek belgeler mevcuttur.
Bölgedeki Yahudi tarihinin bir kesitini ele alan bu araştırmanın Nesim Masliah örneği Yahudilerin bölgedeki Türk kültürü, ekonomik ve sosyal yapıya müspet ya da menfî etkilerini daha iyi anlamaya katkıda bulunacağı kanaatindeyiz.
The title of the book is “Nesim Masliah in Turkish Politics”. The main objective of this book is to research the Jewish history of Manisa from the last quarter of the nineteenth to the first quarter of the twentieth century in general terms, and their international connections and its significance for their expansion. The Jews of Manisa were effective, within the limit of their size and capacity, in the field of economy, culture and political issues of the city and the immediate region and Turkey. Manisa became a host city, for a number of deported and exiled Jews, around the world, in the western part of Anatolia, starting from the fifteenth up to the twentieth centuries. There were constant Jewish population movement in and out of Manisa, depending on the Jewish peoples’ understanding of security, economic and cultural well being in the city, the region, Europe and Russia. These movements were influenced, if they were not dictated, by the national and/or international major/systemic developments.
Manisa Jews followed more or less similar patterns of migration as their fellow religious and ethnic brothers of Turkish and World Jews. Turkish Jewish migration directed to chiefly to Palestine where they believed would be the capital of ‘the land was promised them by their God’. Nevertheless, many Jews of Manisa migrated to a number of countries around the world for various reasons.
Manisa Jews left distinctive marks behind them as a sign of themselves. These signs indicated that Jews lived in Manisa. There are printed materials along side a number of other type of documents, which could be accessed in the archives of European countries, Israel and Turkey.
The research while uncovering the Turkish-Jewish history of the region, it argues the Jewish influences on the variety of Turkish cultural, economic and social values. This was done by the chiefly primary and secondary sources.
Türkiye Yahudilerinin göçü, umumiyetle ‘tanrıları tarafından kendilerine vadedilmiş toprak’ olarak düşledikleri Filistin’e yönelmiştir. Bununla birlikte pek çok Manisa Yahudisi dünyanın farklı ülkesine çeşitli sebeplerle göç etmişlerdir. Manisa ve bölgedeki gelişmelerde Nesim Masliah doğrudan/dolaylı işin içinde yer almıştır.
Nesim Masliah’ın faaliyet ve icraatlarını gösteren çeşitli kaynaklar bulunmaktadır. Yayınladığı gazeteler, Meclis konuşmaları, bıraktığı resimleri ve katıldığı konferanslar dikkate alındığında farklı arşiv ve kütüphanelerde icraatları ve dönemiyle ilgili dağınık olmakla birlikte ulaşılabilecek belgeler mevcuttur.
Bölgedeki Yahudi tarihinin bir kesitini ele alan bu araştırmanın Nesim Masliah örneği Yahudilerin bölgedeki Türk kültürü, ekonomik ve sosyal yapıya müspet ya da menfî etkilerini daha iyi anlamaya katkıda bulunacağı kanaatindeyiz.
The title of the book is “Nesim Masliah in Turkish Politics”. The main objective of this book is to research the Jewish history of Manisa from the last quarter of the nineteenth to the first quarter of the twentieth century in general terms, and their international connections and its significance for their expansion. The Jews of Manisa were effective, within the limit of their size and capacity, in the field of economy, culture and political issues of the city and the immediate region and Turkey. Manisa became a host city, for a number of deported and exiled Jews, around the world, in the western part of Anatolia, starting from the fifteenth up to the twentieth centuries. There were constant Jewish population movement in and out of Manisa, depending on the Jewish peoples’ understanding of security, economic and cultural well being in the city, the region, Europe and Russia. These movements were influenced, if they were not dictated, by the national and/or international major/systemic developments.
Manisa Jews followed more or less similar patterns of migration as their fellow religious and ethnic brothers of Turkish and World Jews. Turkish Jewish migration directed to chiefly to Palestine where they believed would be the capital of ‘the land was promised them by their God’. Nevertheless, many Jews of Manisa migrated to a number of countries around the world for various reasons.
Manisa Jews left distinctive marks behind them as a sign of themselves. These signs indicated that Jews lived in Manisa. There are printed materials along side a number of other type of documents, which could be accessed in the archives of European countries, Israel and Turkey.
The research while uncovering the Turkish-Jewish history of the region, it argues the Jewish influences on the variety of Turkish cultural, economic and social values. This was done by the chiefly primary and secondary sources.
Research Interests:
Özet Türkiye ve İsrail bölgedeki jeo-stratejik, -politik ve -ekonomik konumları nedeniyle özelde bölge genelde de dünya için oldukça önemli iki ülkedir. Bölgenin bulunduğu coğrafya dinî hassasiyetler başta olmak üzere kültürel, siyasî ve... more
Özet
Türkiye ve İsrail bölgedeki jeo-stratejik, -politik ve -ekonomik konumları nedeniyle özelde bölge genelde de dünya için oldukça önemli iki ülkedir. Bölgenin bulunduğu coğrafya dinî hassasiyetler başta olmak üzere kültürel, siyasî ve ekonomik bakımdan dünya üzerinde yaşayan pek çok insanı etkilemektedir. Bilinen üç temel tek tanrılı din bu iki ülkenin bulunduğu bölgede doğmuş ya da gelişmiştir. Bölgeye damgasını vurmuş köklü imparatorlukların etkileri toplum hayatında ya da kalıntılar halinde halen görülebilmektedir. Helenistik, Roma ve Osmanlı kültürel mirası bu topraklarla sınırlı kalmayarak, bölge dışına taşmış ve halen yaşamaktadır. Dünya enerji ihtiyacının önemli bir parçasını oluşturan hidrokarbon yatakları iki ülkenin bölgesinde ya da bölgeye yakın yerlerdedir. Bu da, iki ülkenin enerji piyasalarındaki farklı rollerini, ortaya çıkarmaktadır.
Dünyanın dinî ve enerji merkezi görevini gören bu bölge, her iki devletin merkezî, kültürel ve enerji kaynaklarına yakınlığı, bölgelerinde demokratik ve Arap olmayan devlet olmaları sadece bölge için değil aynı zamanda bölgeyle ilgilenen diğer devletler için de önemlidir. Her iki devletin ekonomik ve askerî yetenekleri ve kapasitesi yakın geçmişte bölge içinde etkin rol oynamıştır. Öyle görünüyor ki, bu iki devlet gerek aralarındaki gerekse diğer üçüncü ülkelerle olan ilişkileri nedeniyle bölgede ve dünyada önemli roller oynamaya devam edeceklerdir.
Türkiye ile İsrail arasındaki ilişkiler, ilişkilerin sahip olduğu hassas özelliklerden kaynaklanan sebeplerle azami dikkati gerektirmektedir. Dünyanın bu patlamaya en müsait olan bölgesi kendi içindeki politikalarda ve/veya dışarıyla olan ilişkilerinde büyük bir dikkate ve titizliğe ihtiyaç duymaktadır. Maharetli politikacıların hassas tutum ve davranışlarıyla idare edilmemesi halinde bölgedeki karışıklık ve çatışmalar bölgeyle sınırlı kalamayacak mahiyettedir.
Bölgedeki dengeleri etkileyen bir diğer husus da bölgesel ve uluslararası güçlerin çıkarlarıdır. Siyasî ve ekonomik çatışmalar bölgenin yakın tarihini şekillendirmiştir. İki ülke arasındaki ilişkiler gerek kendilerinin iç ve dış politikaları gerekse dışarıdan etkilenmiş ve dışarıyı etkilemiştir. İki ülkenin ilişkisi uluslararası ilişkiler teorilerinden idealizm ve realizmin güzel örneklerini yansıtması bakımından bu alanda çalışanlar için bir laboratuar mahiyetindedir.
Türkler yaşadıkları bölgede tarihî, kültürel, siyasî ve ekonomik özellikleriyle etkin bir güç olabilmişlerdir. Bu etki her ne kadar inişli ve/veya çıkışlı da olsa halen devam etmektedir. İsrail de bölgenin özellikle dış bağlantıları nedeniyle önemli bir devletidir.
Siyonist Yahudiler bağımsız bir “devlet” kurmak için çeşitli tarihlerde farklı ülkelerde girişimlerde bulunmuşlardır. Eretz İsrail’in kuruluş hazırlıkları, ilânı ve devam eden süreçte yaşanan mücadeleler, bölge tarihi ve uluslararası ilişkilerde önemli bir yer tutmaktadır. Siyonistlerin uluslararası örgütler ve bloklar bünyesindeki girişimleri bölgede ve uluslararası arenada dikkate değer gelişmelere sahne olmuştur. Süreçte pek çok çıkar çatışmaları yaşanmıştır. Siyonistlerin isteklerine dahil olanların bölgeyle ne için ve nasıl ilgilendikleri gayelerine ulaşmak için neler yaptıklarını göstermesi bakımından yaşananlar önemlidir. Bölgede yaşanılanlar düşünüldüğünde ve meseleler dikkatli incelendiğinde halen yaşanmakta olan olaylara dair daha isabetli çıkarımlarda bulunmak mümkün olacaktır.
Siyonistlerin Yahudi “Devleti”ni kurabilmeleri ve “İsrail’in varlığı”nı devamlı kılabilmeleri için bölgede yaşayan insanlarla mücadele etmeleri gerekmiştir. Aynı şekilde “Yahudi Devleti’nin varlığına” karşı birleşerek ya da birlikte hareket etmeye gayret ederek Arapların mücadele ettikleri görülmektedir. Bu mücadele farklı şekil ve mahiyette 1940’lı yılından beri devam etmektedir. Türkiye’nin, ‘İsrail’in kuruluş hazırlıkları sırasında’, ve ‘devletin ilanıyla’ birlikte devam eden süreçte, takip ettiği politikalar ilgili taraflar için önemli olmuştur. Türkiye Yahudi meselesiyle ilgili politikaları kendi içinde dengeli bir siyasî yaklaşımdır. Her iki tarafa, Arap ve Yahudilere, benzer tutum ve davranışlar sergileyerek dostane ilişkiler kurmak istemiştir. Diğer taraftan, Türkiye’nin ilişkilerini ve taraflara yönelik politikalarını etkileyen pek çok iç ve dış kaynaklı hususlar vardır. İdealist yaklaşımlarla sergilenen tutum ve davranışlar, uluslararası gelişmeler ve ülke içindeki sosyo-ekonomik sebeplerden kaynaklanan realist yaklaşımları gerektirmiştir. Bu da Türk politikalarında tepkisel değişimi gerektirmiştir.
Türkiye’nin İsrail’e yönelik politikasını etkileyen dış unsurlar arasında Arap ülkeleri ve Avrupa ile olan ilişkiler önemlidir. Amerika Birleşik Devletleri ile olan ilişkiler ise göz ardı edilemeyecek bir mahiyettedir. Bütün bu taraflarla gerçekleştirilen ikili ve çoklu birliktelikler ilişkilerin yönünü ve mahiyetini oluşturmuştur. Türkiye’nin politik ilişkilerini etkileyen iç unsurları; tarihî, kültürel, siyasî ve ekonomik başlıklar altında değerlendirmek mümkündür. Türkiye’nin İsrail ile ilgili ekonomik ve askerî ilişkileri, her iki ülke için farklı anlamlar ve beklentiler taşımaktadır. Bu ilişkiler dış dünyada da birbirinden ayrılan farklı yorumlarla karşılanmaktadır. Türkiye’nin bazı politikaları İsrail tarafından bazıları ise Arap ülkelerince eleştirilmektedir. Üçüncü ülkelerin de Türk-İsrail ilişkileri ile ilgili yorum ve beklentileri bulunmaktadır. Değerlendirme, yorum ve öneriler tarafların politikalarına ve iç işlerine müdahale olarak değerlendirilebilecek şekilde de tezahür edebilmektedir.
Çalışma, bölgenin daha iyi anlaşılabilmesine katkı sağlamak amacıyla, Türkiye’nin bölgedeki tarihî, kültürel, siyasî ve ekonomik ilişkilerinde İsrail’in yerini ve potansiyellerini incelemektedir. Türkiye’nin İsrail ile gerçekleştirdiği ilişkilerin nasıl ve nereden başladığı, ilişkilerin gelişmesi ya da yavaşlamasında nelerin etken olduğu, bunun bölge ve uluslararası etkilerine de kısmen değinilmektedir. İsrail’in bölgede devlet olarak varlığının oluşumu ve altında yatan sebepleri, İsrail’in bölgede oluşumunda Türkiye’nin bölgesel ve uluslararası çıkar ve beklentilerine değinilmektedir. Türkiye ile İsrail arasındaki ekonomik ilişkiler ve bu ilişkilerin mevcut durumu incelenecektir. İsrail ile ilgilenen akademisyenlere ve ticari ilişkide bulunan iş insanlarına ışık tutmak amaçlanmıştır.
Türkiye ve İsrail bölgedeki jeo-stratejik, -politik ve -ekonomik konumları nedeniyle özelde bölge genelde de dünya için oldukça önemli iki ülkedir. Bölgenin bulunduğu coğrafya dinî hassasiyetler başta olmak üzere kültürel, siyasî ve ekonomik bakımdan dünya üzerinde yaşayan pek çok insanı etkilemektedir. Bilinen üç temel tek tanrılı din bu iki ülkenin bulunduğu bölgede doğmuş ya da gelişmiştir. Bölgeye damgasını vurmuş köklü imparatorlukların etkileri toplum hayatında ya da kalıntılar halinde halen görülebilmektedir. Helenistik, Roma ve Osmanlı kültürel mirası bu topraklarla sınırlı kalmayarak, bölge dışına taşmış ve halen yaşamaktadır. Dünya enerji ihtiyacının önemli bir parçasını oluşturan hidrokarbon yatakları iki ülkenin bölgesinde ya da bölgeye yakın yerlerdedir. Bu da, iki ülkenin enerji piyasalarındaki farklı rollerini, ortaya çıkarmaktadır.
Dünyanın dinî ve enerji merkezi görevini gören bu bölge, her iki devletin merkezî, kültürel ve enerji kaynaklarına yakınlığı, bölgelerinde demokratik ve Arap olmayan devlet olmaları sadece bölge için değil aynı zamanda bölgeyle ilgilenen diğer devletler için de önemlidir. Her iki devletin ekonomik ve askerî yetenekleri ve kapasitesi yakın geçmişte bölge içinde etkin rol oynamıştır. Öyle görünüyor ki, bu iki devlet gerek aralarındaki gerekse diğer üçüncü ülkelerle olan ilişkileri nedeniyle bölgede ve dünyada önemli roller oynamaya devam edeceklerdir.
Türkiye ile İsrail arasındaki ilişkiler, ilişkilerin sahip olduğu hassas özelliklerden kaynaklanan sebeplerle azami dikkati gerektirmektedir. Dünyanın bu patlamaya en müsait olan bölgesi kendi içindeki politikalarda ve/veya dışarıyla olan ilişkilerinde büyük bir dikkate ve titizliğe ihtiyaç duymaktadır. Maharetli politikacıların hassas tutum ve davranışlarıyla idare edilmemesi halinde bölgedeki karışıklık ve çatışmalar bölgeyle sınırlı kalamayacak mahiyettedir.
Bölgedeki dengeleri etkileyen bir diğer husus da bölgesel ve uluslararası güçlerin çıkarlarıdır. Siyasî ve ekonomik çatışmalar bölgenin yakın tarihini şekillendirmiştir. İki ülke arasındaki ilişkiler gerek kendilerinin iç ve dış politikaları gerekse dışarıdan etkilenmiş ve dışarıyı etkilemiştir. İki ülkenin ilişkisi uluslararası ilişkiler teorilerinden idealizm ve realizmin güzel örneklerini yansıtması bakımından bu alanda çalışanlar için bir laboratuar mahiyetindedir.
Türkler yaşadıkları bölgede tarihî, kültürel, siyasî ve ekonomik özellikleriyle etkin bir güç olabilmişlerdir. Bu etki her ne kadar inişli ve/veya çıkışlı da olsa halen devam etmektedir. İsrail de bölgenin özellikle dış bağlantıları nedeniyle önemli bir devletidir.
Siyonist Yahudiler bağımsız bir “devlet” kurmak için çeşitli tarihlerde farklı ülkelerde girişimlerde bulunmuşlardır. Eretz İsrail’in kuruluş hazırlıkları, ilânı ve devam eden süreçte yaşanan mücadeleler, bölge tarihi ve uluslararası ilişkilerde önemli bir yer tutmaktadır. Siyonistlerin uluslararası örgütler ve bloklar bünyesindeki girişimleri bölgede ve uluslararası arenada dikkate değer gelişmelere sahne olmuştur. Süreçte pek çok çıkar çatışmaları yaşanmıştır. Siyonistlerin isteklerine dahil olanların bölgeyle ne için ve nasıl ilgilendikleri gayelerine ulaşmak için neler yaptıklarını göstermesi bakımından yaşananlar önemlidir. Bölgede yaşanılanlar düşünüldüğünde ve meseleler dikkatli incelendiğinde halen yaşanmakta olan olaylara dair daha isabetli çıkarımlarda bulunmak mümkün olacaktır.
Siyonistlerin Yahudi “Devleti”ni kurabilmeleri ve “İsrail’in varlığı”nı devamlı kılabilmeleri için bölgede yaşayan insanlarla mücadele etmeleri gerekmiştir. Aynı şekilde “Yahudi Devleti’nin varlığına” karşı birleşerek ya da birlikte hareket etmeye gayret ederek Arapların mücadele ettikleri görülmektedir. Bu mücadele farklı şekil ve mahiyette 1940’lı yılından beri devam etmektedir. Türkiye’nin, ‘İsrail’in kuruluş hazırlıkları sırasında’, ve ‘devletin ilanıyla’ birlikte devam eden süreçte, takip ettiği politikalar ilgili taraflar için önemli olmuştur. Türkiye Yahudi meselesiyle ilgili politikaları kendi içinde dengeli bir siyasî yaklaşımdır. Her iki tarafa, Arap ve Yahudilere, benzer tutum ve davranışlar sergileyerek dostane ilişkiler kurmak istemiştir. Diğer taraftan, Türkiye’nin ilişkilerini ve taraflara yönelik politikalarını etkileyen pek çok iç ve dış kaynaklı hususlar vardır. İdealist yaklaşımlarla sergilenen tutum ve davranışlar, uluslararası gelişmeler ve ülke içindeki sosyo-ekonomik sebeplerden kaynaklanan realist yaklaşımları gerektirmiştir. Bu da Türk politikalarında tepkisel değişimi gerektirmiştir.
Türkiye’nin İsrail’e yönelik politikasını etkileyen dış unsurlar arasında Arap ülkeleri ve Avrupa ile olan ilişkiler önemlidir. Amerika Birleşik Devletleri ile olan ilişkiler ise göz ardı edilemeyecek bir mahiyettedir. Bütün bu taraflarla gerçekleştirilen ikili ve çoklu birliktelikler ilişkilerin yönünü ve mahiyetini oluşturmuştur. Türkiye’nin politik ilişkilerini etkileyen iç unsurları; tarihî, kültürel, siyasî ve ekonomik başlıklar altında değerlendirmek mümkündür. Türkiye’nin İsrail ile ilgili ekonomik ve askerî ilişkileri, her iki ülke için farklı anlamlar ve beklentiler taşımaktadır. Bu ilişkiler dış dünyada da birbirinden ayrılan farklı yorumlarla karşılanmaktadır. Türkiye’nin bazı politikaları İsrail tarafından bazıları ise Arap ülkelerince eleştirilmektedir. Üçüncü ülkelerin de Türk-İsrail ilişkileri ile ilgili yorum ve beklentileri bulunmaktadır. Değerlendirme, yorum ve öneriler tarafların politikalarına ve iç işlerine müdahale olarak değerlendirilebilecek şekilde de tezahür edebilmektedir.
Çalışma, bölgenin daha iyi anlaşılabilmesine katkı sağlamak amacıyla, Türkiye’nin bölgedeki tarihî, kültürel, siyasî ve ekonomik ilişkilerinde İsrail’in yerini ve potansiyellerini incelemektedir. Türkiye’nin İsrail ile gerçekleştirdiği ilişkilerin nasıl ve nereden başladığı, ilişkilerin gelişmesi ya da yavaşlamasında nelerin etken olduğu, bunun bölge ve uluslararası etkilerine de kısmen değinilmektedir. İsrail’in bölgede devlet olarak varlığının oluşumu ve altında yatan sebepleri, İsrail’in bölgede oluşumunda Türkiye’nin bölgesel ve uluslararası çıkar ve beklentilerine değinilmektedir. Türkiye ile İsrail arasındaki ekonomik ilişkiler ve bu ilişkilerin mevcut durumu incelenecektir. İsrail ile ilgilenen akademisyenlere ve ticari ilişkide bulunan iş insanlarına ışık tutmak amaçlanmıştır.
Research Interests:
SUMMARY OF THE BOOK The Turks have long migrated from east to west. The character of this movement was initially to conquer territory, and this continued as long as Turkish military capability was at a peak and established institutions... more
SUMMARY OF THE BOOK
The Turks have long migrated from east to west. The character of this movement was initially to conquer territory, and this continued as long as Turkish military capability was at a peak and established institutions worked well. The second stage was characterized by the importation of Western technical, military, and institutional practices and a Western way of life. This second stage intensified towards the end of the 19th century and particularly during the Republican period from 1923 onwards. Westernization and intense democratization under the influence of Western countries have had a great impact on the Turks. Massive internal and external political propaganda affected Turkish policy-makers’ decisions to promote Westernization. At the same time, there were many national and international push and pull factors which motivated Turkish people to migrate as “Gastarbeiter” to the German Federal Republic (GFR).
The Westernization, urbanisation and democratization of Turkey were not among the primary causes of the large-scale Turkish migration to Western Europe, especially to the GFR, but they assisted the main economic and demographic factors, which began in the 1960s and intensified in the following decades. Centuries-long crucial processes helped to change the philosophical ideas, mentalities, political and cultural perceptions, and levels of skill, education and consciousness of the West (especially West Germany) of Turks. This fortuitously prepared millions of Turks for their future roles as migrant workers in West European industrialized countries (particularly the GFR) and greatly helped their successful adaptation to and integration in to life and work in the GFR.
The West German authorities recruited large numbers of Turkish workers during the 1960s and early 1970s. Since 1974 migration has continued in different forms, such as family re-unification and marriage migration, with asylum-seeking system becoming increasingly common after 1980. These migrations contributed to the supposedly ‘miraculous’ growth of the West German economy, and migrant workers were vigorously exploited by West German employers and the West German authorities. Each of the parties involved in this migration have had their own expectations: migrants looked for their own prosperous futures either in the German Federal Republic or on their return to Turkey, while the Turkish authorities expected to reduce Turkey’s unemployment rate and to receive migrant workers’ remittances, which were badly needed to help finance very necessary imports and Turkey’s trade deficits. The West German authorities hoped for profitable use of cheap, mobile, young, skilled and educated Turkish workers in the rapidly expanding German economy, and to prevent this expansion from being halted by labour shortages.
West German politicians reshaped immigration policies in accordance with the changing nature and scale of migration and the migrants’ social, economic, politic and cultural requirements. In the longer term, however, the West German authorities became concerned at the growing population of Turkish migrants in Germany and therefore resisted the free entry of Turks into and across the EU. At the same time, the Turkish minority’s economic, political and cultural capabilities continuously expanded and began to influence German economic, social, cultural and political life. Turkish migrants’ familiarization with Western cultural norms and values also led them to some extent to cease thinking of themselves merely as temporary Gastarbeiter and to see themselves as permanent additions to the GFR’s workforce and as the principal agents of the ongoing transformation of the GFR into a multiethnic and multicultural society. The considerable success of these historical, political and socio-economic conditioning processes helps to explain why the German authorities recruited far greater numbers of migrant workers from Turkey than from other potential sources of such workers, and why Turkish migrants (in great numbers) have felt more comfortable moving to the West ((West) Germany) than to other potential destinations (such as the oil-rich Arab countries). Without these fundamental conditioning factors, Turkish migration flows to the GFR would have encountered far greater resistance and complications than they have done, and might well have been thrown into reverse.
The Turks have long migrated from east to west. The character of this movement was initially to conquer territory, and this continued as long as Turkish military capability was at a peak and established institutions worked well. The second stage was characterized by the importation of Western technical, military, and institutional practices and a Western way of life. This second stage intensified towards the end of the 19th century and particularly during the Republican period from 1923 onwards. Westernization and intense democratization under the influence of Western countries have had a great impact on the Turks. Massive internal and external political propaganda affected Turkish policy-makers’ decisions to promote Westernization. At the same time, there were many national and international push and pull factors which motivated Turkish people to migrate as “Gastarbeiter” to the German Federal Republic (GFR).
The Westernization, urbanisation and democratization of Turkey were not among the primary causes of the large-scale Turkish migration to Western Europe, especially to the GFR, but they assisted the main economic and demographic factors, which began in the 1960s and intensified in the following decades. Centuries-long crucial processes helped to change the philosophical ideas, mentalities, political and cultural perceptions, and levels of skill, education and consciousness of the West (especially West Germany) of Turks. This fortuitously prepared millions of Turks for their future roles as migrant workers in West European industrialized countries (particularly the GFR) and greatly helped their successful adaptation to and integration in to life and work in the GFR.
The West German authorities recruited large numbers of Turkish workers during the 1960s and early 1970s. Since 1974 migration has continued in different forms, such as family re-unification and marriage migration, with asylum-seeking system becoming increasingly common after 1980. These migrations contributed to the supposedly ‘miraculous’ growth of the West German economy, and migrant workers were vigorously exploited by West German employers and the West German authorities. Each of the parties involved in this migration have had their own expectations: migrants looked for their own prosperous futures either in the German Federal Republic or on their return to Turkey, while the Turkish authorities expected to reduce Turkey’s unemployment rate and to receive migrant workers’ remittances, which were badly needed to help finance very necessary imports and Turkey’s trade deficits. The West German authorities hoped for profitable use of cheap, mobile, young, skilled and educated Turkish workers in the rapidly expanding German economy, and to prevent this expansion from being halted by labour shortages.
West German politicians reshaped immigration policies in accordance with the changing nature and scale of migration and the migrants’ social, economic, politic and cultural requirements. In the longer term, however, the West German authorities became concerned at the growing population of Turkish migrants in Germany and therefore resisted the free entry of Turks into and across the EU. At the same time, the Turkish minority’s economic, political and cultural capabilities continuously expanded and began to influence German economic, social, cultural and political life. Turkish migrants’ familiarization with Western cultural norms and values also led them to some extent to cease thinking of themselves merely as temporary Gastarbeiter and to see themselves as permanent additions to the GFR’s workforce and as the principal agents of the ongoing transformation of the GFR into a multiethnic and multicultural society. The considerable success of these historical, political and socio-economic conditioning processes helps to explain why the German authorities recruited far greater numbers of migrant workers from Turkey than from other potential sources of such workers, and why Turkish migrants (in great numbers) have felt more comfortable moving to the West ((West) Germany) than to other potential destinations (such as the oil-rich Arab countries). Without these fundamental conditioning factors, Turkish migration flows to the GFR would have encountered far greater resistance and complications than they have done, and might well have been thrown into reverse.
MANİSA JEWS AND AN INTRODUCTION TO THEIR WORLD WIDE EXPANSION ABSTRACT The title of the book is “Manisa Jews and An Introduction To Their World Wide Expansion”. The book’s subject is researched the Jewish history of Manisa from the... more
MANİSA JEWS AND AN INTRODUCTION TO THEIR
WORLD WIDE EXPANSION
ABSTRACT
The title of the book is “Manisa Jews and An
Introduction To Their World Wide Expansion”. The book’s
subject is researched the Jewish history of Manisa from the
last quarter of the nineteenth to the first quarter of the
twentieth century in general terms, and their international
connections and its significance for their expansion. The
Jews of Manisa were effective, within the limit of their size
and capacity, in the field of economy, culture and political
issues of the city and the immediate region and Turkey.
Manisa became a host city, for a number of deported and
exiled Jews, around the world, in the western part of
Anatolia, starting from the fifteenth up to the twentieth
centuries. There were constant Jewish population
movement in and out of Manisa, depending on the Jewish
peoples’ understanding of security, economic and cultural
well being in the city, the region, Europe and Russia. These
movements were influenced, if they were not dictated, by
the national and/or international major developments.
Manisa Jews followed more or less similar patterns of
migration as their fellow religious and ethnic brothers of
Turkish and World Jews. Turkish Jewish migration
directed to chiefly to Palestine where they believed would
be the capital of ‘the land was promised them by their God’.
Nevertheless, many Jews of Manisa migrated to a number
of countries around the world for various reasons.
Manisa Jews left distinctive marks behind them as a
sign of themselves. These signs indicated that Jews lived in
Manisa Yahudileri ve Dünyaya Açılmalarına Giriş 17
Manisa. There are cemeteries, Moris Şinasi hospital and
printed materials along side a number of documents, which
could be accessed in the archives of European countries,
Israel and Turkey. Manisa Jews, one way or another, tried
to continue their various connections with Manisa and
where they are residing.
Knowingly or unknowingly some Turkish business
people connected with the Israeli counterparts in the
variety of trade relations. There are a number of
opportunities between particularly in business lives of both
countries which needs to be explored for both parties’
interests. The research while uncovering the Turkish-
Jewish history of the region, it argues the Jewish
influences on the variety of Turkish cultural, economic and
social values. This was done by the chiefly primary and
secondary sources.
Key words: Jews, Manisa, Palestine, immigration,
Turkish-Israeli relations, international migration.
WORLD WIDE EXPANSION
ABSTRACT
The title of the book is “Manisa Jews and An
Introduction To Their World Wide Expansion”. The book’s
subject is researched the Jewish history of Manisa from the
last quarter of the nineteenth to the first quarter of the
twentieth century in general terms, and their international
connections and its significance for their expansion. The
Jews of Manisa were effective, within the limit of their size
and capacity, in the field of economy, culture and political
issues of the city and the immediate region and Turkey.
Manisa became a host city, for a number of deported and
exiled Jews, around the world, in the western part of
Anatolia, starting from the fifteenth up to the twentieth
centuries. There were constant Jewish population
movement in and out of Manisa, depending on the Jewish
peoples’ understanding of security, economic and cultural
well being in the city, the region, Europe and Russia. These
movements were influenced, if they were not dictated, by
the national and/or international major developments.
Manisa Jews followed more or less similar patterns of
migration as their fellow religious and ethnic brothers of
Turkish and World Jews. Turkish Jewish migration
directed to chiefly to Palestine where they believed would
be the capital of ‘the land was promised them by their God’.
Nevertheless, many Jews of Manisa migrated to a number
of countries around the world for various reasons.
Manisa Jews left distinctive marks behind them as a
sign of themselves. These signs indicated that Jews lived in
Manisa Yahudileri ve Dünyaya Açılmalarına Giriş 17
Manisa. There are cemeteries, Moris Şinasi hospital and
printed materials along side a number of documents, which
could be accessed in the archives of European countries,
Israel and Turkey. Manisa Jews, one way or another, tried
to continue their various connections with Manisa and
where they are residing.
Knowingly or unknowingly some Turkish business
people connected with the Israeli counterparts in the
variety of trade relations. There are a number of
opportunities between particularly in business lives of both
countries which needs to be explored for both parties’
interests. The research while uncovering the Turkish-
Jewish history of the region, it argues the Jewish
influences on the variety of Turkish cultural, economic and
social values. This was done by the chiefly primary and
secondary sources.
Key words: Jews, Manisa, Palestine, immigration,
Turkish-Israeli relations, international migration.
183 NUMARALI ISPARTA ŞER’İYYE SİCİLİ 1831-1838 Şer’iyye sicilleri Osmanlı tarih araştırmalarında değerlendirilen önemli kaynaklardan birisidir. 183 Numaralı Isparta Şer’iyye sicili de, 1831-1838’li yılların sosyal, ekonomik ve kültürel... more
183 NUMARALI ISPARTA ŞER’İYYE SİCİLİ 1831-1838
Şer’iyye sicilleri Osmanlı tarih araştırmalarında değerlendirilen önemli kaynaklardan birisidir. 183 Numaralı Isparta Şer’iyye sicili de, 1831-1838’li yılların sosyal, ekonomik ve kültürel gelişmelerin değerlendirilmesinde önemli bilgileri ihtiva eden özelde bölgenin genelde de dönemin Osmanlı tarihine ışık tutan bir sicildir. Sicil, Türk siyasi ve kültürel tarihinde önemli bir yeri olan Tanzimat döneminin aydınlatılmasında mevcut bilgileri desteklediği gibi yenileriyle de eksik kalmış bazı meselelere ışık tutmaktadır.
Sicilde askerî, ekonomik, içtimaî, siyasî ve idarî konuları ihtiva eden pek çok belge mevcuttur. Askeri konulardaki belgeler asker alımı, süresi, usûlleri ve yoklaması konularını ihtiva etmektedir. Askeriyede değişiklikler yapılmış askerlik süresi 5 yıla indirilmiştir. Redif Askerliği oluşturmuş, Jandarma birliklerine benzer bir birim kurulmuştur. Tekaütlüğe ayrılan askerlere maaş bağlanarak vergilerden muaf tutulmuştur. Haklarının devamlılığı için her 3 yılda bir varlıkları ispat edilmesi istenmiş çalışabilmeleri için de uygun şarlar oluşturulmaya çalışılmıştır. Ordunun buğday ihtiyacı başta olmak üzere pek çok malzeme Anadolu ve Rumeli’den karşılanmaktadır. Tarım alanlarının mirîleştirilmesi ve işlenmesi, alım ve satımlarının yapılabilmesi, verasetle intikali, verimli kullanılmaması halinde başkalarına devredilmesi sicil konuları arasındadır.
İkinci bölüm ekonomiyle ilgili konularını ihtiva etmektedir. Bunlar mirî araziler ve vergilerin toplanması meseleleriyle ilgili hususlardır. Vergiler toplanırken halka eziyet ve zulümlerin yapılmaması, halktan haksız taleplerde bulunulmaması, hediye kabul edilmemesi gibi konuları ihtiva eden belgelerdir. Rüşvet alımları engellenmeye çalışılarak halktan çeşitli ad ve unvanlarla soygunculuk yapanlar uyarılmaktadır. Son dönem Osmanlı tarihinin karakteristik özellikleri değiştirilmeye çalışılmaktadır. Ekonomik sıkıntılar Avarız, Koyun, Mukataat, Cizye, Bedel-i nüzul, Mürûr tezkeresi ve Aşar vergileriyle aşılmaya çalışılmıştır. Tereke kayıtları ise, halkın içinde bulunduğu ekonomik durumlarını belgelerken zamanın ekonomik değerlerinin, halkın refah durumunun hiç de iç açıcı olmadığını göstermektedir. Altın rejimi ve kurlarla ilgili bilgiler ise dönemin uluslararası ekonomik etkileşimini yansıtmaktadır. Yasaklamalara rağmen pek çok yapancı paranın kullanılmakta olduğu ve Osmanlı parasın özellikle yabancılar ve bazı azınlıklar marifetiyle sürekli bozulduğu, sahte paraların da mevcut olduğu dikkati çekmektedir. Enflasyondaki artışın ekonomiye olumsuz etkisi, halk arasında huzursuzluğa ve ahlakî yapının bozulmasına neden olmuştur.
Payitaht ve askeriyenin buğday ihtiyacı Anadolu ve Rumeli’den umumiyetle deniz yoluyla karşılanmaktadır. Afyon ziraatı belirli bölgelerde üretim, alım ve satım yapan kişiler devlet tarafından belirlenmekte ve kontrol altına alınmıştır. Diğer taraftan enfiye kaçakçılığı da mevcuttur. Çeşitli usûlsüzlükler görülmekte ve hukukî işlemler yapılmaktadır.
Üçüncü bölümde sosyal ve idari meselelerden vakıfların alımı, tevcihi ve durumları incelenmiş ancak vakıflarla yeterince ilgilenilmemiştir. Devlet, vakıfları bir bakanlık uhdesinde toplamak suretiyle vakıf gelirlerini belirli bir merkezden yöneterek gereken onarımlarını yaptırarak tekrar kullanıma açmaya çalışmıştır.
İçtimai olarak bir takım düzenlemelere gidilmiş dini meselelerde de hassas olunması istenilmiştir. Asayişin sağlanmasında bozuk ekonominin ahlaki çöküntüye ve eşkıya türemesine sebep olduğu görülmektedir. Bedel-i nüzul ve Mürur tezkeresi ile nüfus hareketleri ve toplu göçler önlenmeye çalışılmış, yapancı ajan ve misyonerlerin serbestçe gezmeleri engellenmek istenmiştir. İdari hiyerarşi düzenlenerek merkezi otorite artırılmaya çalışılmıştır. Muhtarlıklar ihdas edilerek en küçük mülkü idari birimi oluşturulmuştur. Göçerlere iskânlaştırma politikaları takip edildiği gerektiğinde de zorlamanın olduğu kayıtlarda mevcuttur. Sicil gerek bölge tarihi ve gerekse dönemin Osmanlı tarihi aydınlatması bakımından öneme haizdir.
Şer’iyye sicilleri Osmanlı tarih araştırmalarında değerlendirilen önemli kaynaklardan birisidir. 183 Numaralı Isparta Şer’iyye sicili de, 1831-1838’li yılların sosyal, ekonomik ve kültürel gelişmelerin değerlendirilmesinde önemli bilgileri ihtiva eden özelde bölgenin genelde de dönemin Osmanlı tarihine ışık tutan bir sicildir. Sicil, Türk siyasi ve kültürel tarihinde önemli bir yeri olan Tanzimat döneminin aydınlatılmasında mevcut bilgileri desteklediği gibi yenileriyle de eksik kalmış bazı meselelere ışık tutmaktadır.
Sicilde askerî, ekonomik, içtimaî, siyasî ve idarî konuları ihtiva eden pek çok belge mevcuttur. Askeri konulardaki belgeler asker alımı, süresi, usûlleri ve yoklaması konularını ihtiva etmektedir. Askeriyede değişiklikler yapılmış askerlik süresi 5 yıla indirilmiştir. Redif Askerliği oluşturmuş, Jandarma birliklerine benzer bir birim kurulmuştur. Tekaütlüğe ayrılan askerlere maaş bağlanarak vergilerden muaf tutulmuştur. Haklarının devamlılığı için her 3 yılda bir varlıkları ispat edilmesi istenmiş çalışabilmeleri için de uygun şarlar oluşturulmaya çalışılmıştır. Ordunun buğday ihtiyacı başta olmak üzere pek çok malzeme Anadolu ve Rumeli’den karşılanmaktadır. Tarım alanlarının mirîleştirilmesi ve işlenmesi, alım ve satımlarının yapılabilmesi, verasetle intikali, verimli kullanılmaması halinde başkalarına devredilmesi sicil konuları arasındadır.
İkinci bölüm ekonomiyle ilgili konularını ihtiva etmektedir. Bunlar mirî araziler ve vergilerin toplanması meseleleriyle ilgili hususlardır. Vergiler toplanırken halka eziyet ve zulümlerin yapılmaması, halktan haksız taleplerde bulunulmaması, hediye kabul edilmemesi gibi konuları ihtiva eden belgelerdir. Rüşvet alımları engellenmeye çalışılarak halktan çeşitli ad ve unvanlarla soygunculuk yapanlar uyarılmaktadır. Son dönem Osmanlı tarihinin karakteristik özellikleri değiştirilmeye çalışılmaktadır. Ekonomik sıkıntılar Avarız, Koyun, Mukataat, Cizye, Bedel-i nüzul, Mürûr tezkeresi ve Aşar vergileriyle aşılmaya çalışılmıştır. Tereke kayıtları ise, halkın içinde bulunduğu ekonomik durumlarını belgelerken zamanın ekonomik değerlerinin, halkın refah durumunun hiç de iç açıcı olmadığını göstermektedir. Altın rejimi ve kurlarla ilgili bilgiler ise dönemin uluslararası ekonomik etkileşimini yansıtmaktadır. Yasaklamalara rağmen pek çok yapancı paranın kullanılmakta olduğu ve Osmanlı parasın özellikle yabancılar ve bazı azınlıklar marifetiyle sürekli bozulduğu, sahte paraların da mevcut olduğu dikkati çekmektedir. Enflasyondaki artışın ekonomiye olumsuz etkisi, halk arasında huzursuzluğa ve ahlakî yapının bozulmasına neden olmuştur.
Payitaht ve askeriyenin buğday ihtiyacı Anadolu ve Rumeli’den umumiyetle deniz yoluyla karşılanmaktadır. Afyon ziraatı belirli bölgelerde üretim, alım ve satım yapan kişiler devlet tarafından belirlenmekte ve kontrol altına alınmıştır. Diğer taraftan enfiye kaçakçılığı da mevcuttur. Çeşitli usûlsüzlükler görülmekte ve hukukî işlemler yapılmaktadır.
Üçüncü bölümde sosyal ve idari meselelerden vakıfların alımı, tevcihi ve durumları incelenmiş ancak vakıflarla yeterince ilgilenilmemiştir. Devlet, vakıfları bir bakanlık uhdesinde toplamak suretiyle vakıf gelirlerini belirli bir merkezden yöneterek gereken onarımlarını yaptırarak tekrar kullanıma açmaya çalışmıştır.
İçtimai olarak bir takım düzenlemelere gidilmiş dini meselelerde de hassas olunması istenilmiştir. Asayişin sağlanmasında bozuk ekonominin ahlaki çöküntüye ve eşkıya türemesine sebep olduğu görülmektedir. Bedel-i nüzul ve Mürur tezkeresi ile nüfus hareketleri ve toplu göçler önlenmeye çalışılmış, yapancı ajan ve misyonerlerin serbestçe gezmeleri engellenmek istenmiştir. İdari hiyerarşi düzenlenerek merkezi otorite artırılmaya çalışılmıştır. Muhtarlıklar ihdas edilerek en küçük mülkü idari birimi oluşturulmuştur. Göçerlere iskânlaştırma politikaları takip edildiği gerektiğinde de zorlamanın olduğu kayıtlarda mevcuttur. Sicil gerek bölge tarihi ve gerekse dönemin Osmanlı tarihi aydınlatması bakımından öneme haizdir.
Research Interests:
Research Interests:
This book is to analyse the reasons for Turkish migration to Europe, especially to the GFR, and Turkish migrants’ role in the development of German immigration policy, as well as their effects on both the GFR and Turkey. The subject has... more
This book is to analyse the reasons for Turkish migration to Europe, especially to the GFR, and Turkish migrants’ role in the development of German immigration policy, as well as their effects on both the GFR and Turkey. The subject has been evaluated by looking at the Turkish historical and political developments and the importance of migrants to the GFR and Turkey. The continuities and changes in Turkey’s process of integration and adaptation into the Western world are examined. Turkish urbanisation and democratisation processes have changed the thinking, mental outlook, levels of skill, education and consciousness of Europe. Germans repeatedly altered their immigration policies not because of the needs of migrants, but almost solely in response to the GFR’s own changing economic and other requirements. Turkish minority have affected the relations between Turkey and the GFR in many respects. The undeniable significant positive contributions of the Turks to the development of the G...
How does access to this work benefit you? Let us know! Follow this and additional works at: https://academicworks.cuny.edu/gc_etds Part of the Family, Life Course, and Society Commons, Gender and Sexuality Commons, Inequality and... more
How does access to this work benefit you? Let us know! Follow this and additional works at: https://academicworks.cuny.edu/gc_etds Part of the Family, Life Course, and Society Commons, Gender and Sexuality Commons, Inequality and Stratification Commons, Politics and Social Change Commons, Quantitative, Qualitative, Comparative, and Historical Methodologies Commons, Sociology of Culture Commons, and the Sports Studies Commons
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
"The Requirements for International Relations Knowledge by Business Management in the Example of the Turkish-Iranian Gas Contract of 1996 "
Soft power will be effective in many ways if its targets would accept and observe the used instruments. What kinds of soft power can the EU use, and how relevant these on those Eastern neighbours in general, Ukraine in particular? Were... more
Soft power will be effective in many ways if its targets would accept and observe the used instruments. What kinds of soft power can the EU use, and how relevant these on those Eastern neighbours in general, Ukraine in particular? Were these political instruments used in the same region previously by some other influential powers? Which one might be the most effective and how far it will be observed by the locals? There are many questions need to be answered on the ENP as a soft power whether it will be effective on the Eastern Europe. The EU has potentials and capabilities to use its soft power where hard power exercised previously. Some of the union’s soft power initiatives are declining while others on the rise. The recent international developments and changes within the EU and the region create great concerns. Dualities and dilemmas in its soft politics among the Union may create additional difficulties in implementation on targets. This study will focus on the Union’s the ENP ...
Research Interests:
The EU has capacity on pragmatic approaches to resolving conflicts among its members. Nevertheless this supranational institution’s potentials to overcome possible rivalries and conflicts originated from outside of its border might be... more
The EU has capacity on pragmatic approaches to resolving conflicts among its members. Nevertheless this supranational institution’s potentials to overcome possible rivalries and conflicts originated from outside of its border might be more challenging one. This will be particularly true when conflicts arise over influencing the ENP areas between the EU and its archrival the Russian (Federation). Recent political and economic turbulences in Ukraine affected the both powers’ awkward relations on a number of fields. These were/are particularly became evident on the issue of Crimea, in which ‘the Russian referendum’ was hold, and its annexation to Russia was/is under way. Russian and the EU officials used every opportunity to declare their legal and political stances in their statements. The issues on Crimea’s strategic, economic, cultural and environmental significance for the world community in general and the direct involving parties in particular will be scrutinized through practica...
Research Interests:
Abstract: At present, various information and knowledge can be obtained easily and intensely. Social sciences are necessary for humanity as much as natural and technological sciences. Rapid developments and changes occur day by day on... more
Abstract: At present, various information and knowledge can be obtained easily and intensely. Social sciences are necessary for humanity as much as natural and technological sciences. Rapid developments and changes occur day by day on information and ...
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
European Union Politics and Strategies on the Black Sea Bir ülkenin yahut siyasî yapının bulunduğu coğrafî mekânın kendine has özellikleri ve zorunlulukları bulunur. Bu coğrafî hususlar ilgili ülkenin politikalarını belirleyen ya da... more
European Union Politics and Strategies on the Black Sea
Bir ülkenin yahut siyasî yapının bulunduğu coğrafî mekânın kendine has özellikleri ve zorunlulukları bulunur. Bu coğrafî hususlar ilgili ülkenin politikalarını belirleyen ya da önemli derecede etkileyen unsurlarındandır. Avrupa’nın coğrafî konumu da Avrupa Birliği’nin temel itibariyle siyasî ve ekonomik stratejisini ve jeopolitiğini dolayısıyla dış ve iç politikalarını belirlemektedir. Avrupa’nın doğusunda bulunan Karadeniz de Avrupa Birliği’nin politikalarında giderek artan bir öneme ve etkinliğe sahiptir. Hazar Denizi ve Orta Asya’daki enerji kaynakları gibi ekonomik unsurlara insan ve uyuşturucu kaçakçılığının oluşturduğu beşerî unsurlar Avrupa’nın Karadeniz’e olan ilgisini mütemadiyen arttırmaktadır. Avrupa Birliği’nin Karadeniz ve jeopolitiğine giderek artan ilgisi, Karadeniz ve bölge ülkelerinin dikkatini hatta kaygıya varan hassasiyetlerini çekebilmektedir.
Karadeniz’in ekonomik potansiyeli, özellikle sanayi ve üretimin en temel önemli girdilerinden olan enerji kapasitesi ve transferindeki jeo-stratejik yeri Avrupa Birliği’nin ekonomik yarışabilirliği için gereklidir. Enerji transferi konusunda Karadeniz’in güzergâh olması, enerji arzı ve talebinde bulunan ülkeler için de önemlidir. Avrupa Birliği, Karadeniz üzerinden gerçekleştirilen doğal gaz ve petrol transferindeki Rus hâkimiyeti ve tekelciliğini kırmak istemektedir. Bu amaç için alternatif enerji kaynakları ve alternatif taşıma imkânları araştırmaktadır. Kaynak ve güzergâh çeşitliliği çalışmaları sadece Avrupa Birliği için değil aynı zamanda Rusya, enerji arzı ve talebi yapan ülkeler için de önemlidir. Karadeniz’in özelliği ve Avrupa Birliği için önemi sadece enerji, enerji güvenliği, enerji transferi ve ilgili ekonomisinden kaynaklanmamaktadır. Karadeniz’i önemli kılan bölgedeki beşerî unsurların, siyasî ve iktisadî yarışmaların yanında, uluslararası mahiyete dönüşen yerel çatışmaların da varlığı bir gerçektir. Karadeniz’in bir barış gölü haline getirilmesi konusunda Avrupa Birliği’nin kendince çalışmaları bulunmaktadır. Ancak Avrupa Birliği’nin Karadeniz ile ilgili politikalarından rahatsız olan bölge ülkeleri ve uluslararası güçler de gözardı edilmemesi gerekmektedir.
Bir ülkenin yahut siyasî yapının bulunduğu coğrafî mekânın kendine has özellikleri ve zorunlulukları bulunur. Bu coğrafî hususlar ilgili ülkenin politikalarını belirleyen ya da önemli derecede etkileyen unsurlarındandır. Avrupa’nın coğrafî konumu da Avrupa Birliği’nin temel itibariyle siyasî ve ekonomik stratejisini ve jeopolitiğini dolayısıyla dış ve iç politikalarını belirlemektedir. Avrupa’nın doğusunda bulunan Karadeniz de Avrupa Birliği’nin politikalarında giderek artan bir öneme ve etkinliğe sahiptir. Hazar Denizi ve Orta Asya’daki enerji kaynakları gibi ekonomik unsurlara insan ve uyuşturucu kaçakçılığının oluşturduğu beşerî unsurlar Avrupa’nın Karadeniz’e olan ilgisini mütemadiyen arttırmaktadır. Avrupa Birliği’nin Karadeniz ve jeopolitiğine giderek artan ilgisi, Karadeniz ve bölge ülkelerinin dikkatini hatta kaygıya varan hassasiyetlerini çekebilmektedir.
Karadeniz’in ekonomik potansiyeli, özellikle sanayi ve üretimin en temel önemli girdilerinden olan enerji kapasitesi ve transferindeki jeo-stratejik yeri Avrupa Birliği’nin ekonomik yarışabilirliği için gereklidir. Enerji transferi konusunda Karadeniz’in güzergâh olması, enerji arzı ve talebinde bulunan ülkeler için de önemlidir. Avrupa Birliği, Karadeniz üzerinden gerçekleştirilen doğal gaz ve petrol transferindeki Rus hâkimiyeti ve tekelciliğini kırmak istemektedir. Bu amaç için alternatif enerji kaynakları ve alternatif taşıma imkânları araştırmaktadır. Kaynak ve güzergâh çeşitliliği çalışmaları sadece Avrupa Birliği için değil aynı zamanda Rusya, enerji arzı ve talebi yapan ülkeler için de önemlidir. Karadeniz’in özelliği ve Avrupa Birliği için önemi sadece enerji, enerji güvenliği, enerji transferi ve ilgili ekonomisinden kaynaklanmamaktadır. Karadeniz’i önemli kılan bölgedeki beşerî unsurların, siyasî ve iktisadî yarışmaların yanında, uluslararası mahiyete dönüşen yerel çatışmaların da varlığı bir gerçektir. Karadeniz’in bir barış gölü haline getirilmesi konusunda Avrupa Birliği’nin kendince çalışmaları bulunmaktadır. Ancak Avrupa Birliği’nin Karadeniz ile ilgili politikalarından rahatsız olan bölge ülkeleri ve uluslararası güçler de gözardı edilmemesi gerekmektedir.
Research Interests:
Research Interests:
Abstract The European Commission is constantly adopting its migration policies accordance with the emerging developments within the external borders of the Schengen area. While the EU aims to improve its fundamental idealistic principles... more
Abstract
The European Commission is constantly adopting its migration policies accordance
with the emerging developments within the external borders of the Schengen area. While
the EU aims to improve its fundamental idealistic principles such as internal security,
constantly developing prosperity and free movement of persons, are challenging by the
recent developments of its border as a result of Syrian humanitarian crises.
The EU authorities faced a dilemma of a conflicting issue between its fundamental
ideals and securing its border within the EU migration policy. Thousands of migrants and
refugees are on the doorsteps of the EU member states who are pushing the alteration of
security and migration policies of the EU, which was resisted for years for a creation of
common policy and ideals. Nevertheless, mounting requirements of the member states’
demands from the EU authorities in order to cope with the emerging situation of potential
migrants and refugees needs. The EU authorities began to search alternative ways and
policies to cope with the migration issue and securing its border.
The EU Commission proposed certain changes and amendments within the policy
of the EU. These are listed as an establishment of a new European Border and Coast Guard,
amending the Schengen Border Code, creating a uniform European travel document. It is
also suggested to accept some Syrian refugees from Turkey voluntarily in order to reduce
irregular flows to Europe. The Commission agreed on a Practical Handbook for
implementing and managing the European Border Surveillance System in Greece, Italy and
on the Western Balkans route.
This paper will touch upon the above matters, the EU Commission’s
policies/practices, reports on the implementation and functioning of the Schengen area and
member states demands will be dealt with. The EU ideals and changing policies on the
migration issues will be analyzed by using recent related EU’s official documents,
academic papers and media outlets.
Key words: F22, F51, F52, F54, F55.
The European Commission is constantly adopting its migration policies accordance
with the emerging developments within the external borders of the Schengen area. While
the EU aims to improve its fundamental idealistic principles such as internal security,
constantly developing prosperity and free movement of persons, are challenging by the
recent developments of its border as a result of Syrian humanitarian crises.
The EU authorities faced a dilemma of a conflicting issue between its fundamental
ideals and securing its border within the EU migration policy. Thousands of migrants and
refugees are on the doorsteps of the EU member states who are pushing the alteration of
security and migration policies of the EU, which was resisted for years for a creation of
common policy and ideals. Nevertheless, mounting requirements of the member states’
demands from the EU authorities in order to cope with the emerging situation of potential
migrants and refugees needs. The EU authorities began to search alternative ways and
policies to cope with the migration issue and securing its border.
The EU Commission proposed certain changes and amendments within the policy
of the EU. These are listed as an establishment of a new European Border and Coast Guard,
amending the Schengen Border Code, creating a uniform European travel document. It is
also suggested to accept some Syrian refugees from Turkey voluntarily in order to reduce
irregular flows to Europe. The Commission agreed on a Practical Handbook for
implementing and managing the European Border Surveillance System in Greece, Italy and
on the Western Balkans route.
This paper will touch upon the above matters, the EU Commission’s
policies/practices, reports on the implementation and functioning of the Schengen area and
member states demands will be dealt with. The EU ideals and changing policies on the
migration issues will be analyzed by using recent related EU’s official documents,
academic papers and media outlets.
Key words: F22, F51, F52, F54, F55.
Research Interests:
The EU is one of the leading international powers, which has ability and capability to play an influential role in the humanitarian crisis of Syria. Nevertheless, the EU authorities did not deal effectively with the Syrian issues on... more
The EU is one of the leading international powers, which has ability and capability to play an influential role in the humanitarian crisis of Syria. Nevertheless, the EU authorities did not deal effectively with the Syrian issues on solving the emerging difficulties at the very beginning. Such reluctant acts were contradictory to those basic EU principles, which were envisaged by the establishment of the institution.
The Syrian security authorities usage of severe violence against those peaceful protestors in 2011 has changed the EU policy towards Syria. The EU’s initial steps were suspension of the cooperation with the Syrian Government under the European Neighbourhood Policy and extending the restrictive measures for political solution of the conflict. The EU has condemned human rights violations in Syria but its policy implementation was not enough for effective desired results.
The EU has tried to keep the Syrian people within their country and/or outside of the EU border. The EU is taking part of the International Syria Support Group in order to stabilization of Syria and a peaceful solution of political delicate situation within the country. The Foreign Affairs Council adopting new strategies regarding the humanitarian disaster in Syria as emerging problems within the neighbouring areas.
The EU and some of its member states are trying to help Syrian humanitarian crisis by providing financial assistance as a result of direct affects of refugees and related issues within the European borders. This paper will highlight above matters by using official papers, media outlets and academic papers.
Key words: F22, F51, F52, F54, F55.
The Syrian security authorities usage of severe violence against those peaceful protestors in 2011 has changed the EU policy towards Syria. The EU’s initial steps were suspension of the cooperation with the Syrian Government under the European Neighbourhood Policy and extending the restrictive measures for political solution of the conflict. The EU has condemned human rights violations in Syria but its policy implementation was not enough for effective desired results.
The EU has tried to keep the Syrian people within their country and/or outside of the EU border. The EU is taking part of the International Syria Support Group in order to stabilization of Syria and a peaceful solution of political delicate situation within the country. The Foreign Affairs Council adopting new strategies regarding the humanitarian disaster in Syria as emerging problems within the neighbouring areas.
The EU and some of its member states are trying to help Syrian humanitarian crisis by providing financial assistance as a result of direct affects of refugees and related issues within the European borders. This paper will highlight above matters by using official papers, media outlets and academic papers.
Key words: F22, F51, F52, F54, F55.
Research Interests:
ÖZET Orta Asya Türklerin tarihi coğrafyasının hayat bulduğu ve halen üzerinde yaşadıkları büyük coğrafyanın adıdır. Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı’nın desteğiyle gerçekleştirilen sempozyum için Kırgızistan ve Kazakistan’a... more
ÖZET
Orta Asya Türklerin tarihi coğrafyasının hayat bulduğu ve halen üzerinde yaşadıkları büyük coğrafyanın adıdır. Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı’nın desteğiyle gerçekleştirilen sempozyum için Kırgızistan ve Kazakistan’a gittiğimizde bu memleketleri gezme ve görme fırsatımız oldu. Kırgızistan’da, Bişkek, Celalabat, Oş ve Özgen; Kazakistan’da ise eski başkent Almatı’nın merkezini ziyaret edebildik.
Burada duyduklarımız ve gördüklerimiz Türk dünyasındaki araştırmaların hala yeterli seviyede olmadığını ve iletişimin zayıf olduğunu ortaya koymaktadır. Yol boyunca gördüklerimiz yolculuğun zahmetini ve yorgunluğunu unutturacak kadar güzeldi. Ancak, Rusya’nın zamanında bölgede uyguladığı asimilasyon politikasının etkileri gözlenebilmektedir.
Celalabat, Kırgızistan’ın küçük aynı zamanda tarihi bir şehridir. Şehirde insanların düşük hayat standardı ve birbirlerine karşı güvensizlikleri dikkati çekmektedir. Steplerde yaşamakta olan Kırgız köylülerinin ise büyük çoğunluğu halen çadır hayatında ve steplerin zor şartlarında at ve koyun yetiştiriciliği yaparak geçimini sağlamaktadır. Kırgızlar eski Türk kültürünün önemli bir parçası olan “At Kültürünü” her haliyle yaşatmaktadırlar. Sığır, koyun, keçi eti yanında at eti de yenmekte ve kısrak sütünden hazırlanan kımız içilmektedir. Pazaryerlerinde her şeyi bulmak mümkündür. Aynı zamanda Kırgız yemek kültürü de kendine özgü değerler taşımaktadır. Zengin/fakir mezar yapılarının insanların evlerinden daha güzel yapılmış olması Atalar Kültünün önemini koruduğunu göstermektedir.
Özgen’de Nâsır ibn Ali türbesi Türk – İslam sanatının güzel örneklerinden biri olarak her şeye rağmen dimdik ayakta durmaktadır. Motifler, Türk zevkinin bütün inceliklerine hâkim olarak binanın bütün duvarlarına bir halı edasıyla işlenmiştir ve motiflerde bir simetri göze çarpmaktadır. Yapının çeşitli yerlerindeki kazıntı ve yazılar Türkiye’de olduğu gibi tarihi eserlerin korunması konusunda burada da sıkıntılar olduğunu ortaya koymaktadır.
Almatı’da da Kırgızistan şehirlerinde gördüğümüz gibi ekonomik sıkıntılar kendini göstermektedir, Çin ve Rusya’nın ekonomik ve kültürel etkisi burada daha açık bir şekilde görülmektedir.
Bütün bu olumsuzluklar ve sıkıntılarına rağmen bu eşsiz güzelliği ve keşfedilmeyi bekleyen özellikleriyle Orta Asya, Türkiye ve Türkleri beklemektedir. Türk dünyasında, Türkiyeli eğitimciler, akademisyenler, işadamları arasında birlik, beraberlik ve kardeşliğe büyük ihtiyaç duyulduğu açıkça gözlenmektedir.
Anahtar kelimeler: Kırgızistan, Kazakistan, Orta Asya, Celalabat, Oş, Özgen, Türk Kültürü, Bozkır, At Kültürü, Tarih, Coğrafya, Günlük Yaşam.
Abstract
Inner Asia is the name of vast historical area, which the Turks still live and initiated from the region. When we went to Kyrgyzstan and Kazakhstan for the symposium with the support of the Turkish World Research Foundation, we had the chance to trip and observe some of the cities of the countries. In Kyrgyzstan we were able to visit only Celalabat, Oş and Özgen; in Kazakhstan (the old capital city) Almatı.
Throughout our travel it is recognised that the research on Turkish world is still not enough. Although there were quite a number of problems in the countries the scienery was so beaitiful that has taken our exhaustion. Yet the effects of the assimilation policy which Russia has carried out in Inner Asia can also be observed throughout our visit.
Most of the Kyrgyz villagers still live in tents in difficult conditions of steppes with breeding sheep. Kyrgyzs still carry out the “horse culture” in every aspect of their life which was the essential life style of the old Turkish culture. In the same area mainly cow, sheep, goat were produced but at the same time horse was also grown for it’s meat. The “kaumiss” which was produced from mare milk was widely drunk in the area. In the bazaars so many different materials, drinks and meal can be found. Kyrgyz kithcen is also quite rich with meat and drinks with their unique prepation. The grave stone structures in Kyrgyzstan (and Kazakhstan) is also quite different with their conspicuous constructions. This may have drown from the “ancestor cult” which used to be believed in the middle Asia.
The Nasır İbn-i Ali tomb is well preserved example of Turco-İslamic art which still stands in Özgen. The motives on the building walls reflect Turkish motives on carpets. Extraordinary symetri can also be observed on the motives on building walls.
However so many writings and marks on the building walls shows the difficulties on preserving and protecting historical places and historical buildings as happened in Turkey.
The economic problems can easily be seen in Almatı as in the cities of Kyrgyzstan. The economic and cultural effect of China and Russia can also be observed in Almatı.
Despite all these problems and difficulties Inner Asia still waits the Turkish people from all over the world (especially from Turkey) to be discovered. Turkish world expects the Turkish academicians, businessman and others to get together and unify under brotherhood and friendship.
Key Words: Kyrgyzstan, Kazakhstan, Inner Asia, Celalabat, Osh, Ozgen, Turkish Culture, Stepe, Horse Culture, History, Geographia, Daily Life.
Orta Asya Türklerin tarihi coğrafyasının hayat bulduğu ve halen üzerinde yaşadıkları büyük coğrafyanın adıdır. Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı’nın desteğiyle gerçekleştirilen sempozyum için Kırgızistan ve Kazakistan’a gittiğimizde bu memleketleri gezme ve görme fırsatımız oldu. Kırgızistan’da, Bişkek, Celalabat, Oş ve Özgen; Kazakistan’da ise eski başkent Almatı’nın merkezini ziyaret edebildik.
Burada duyduklarımız ve gördüklerimiz Türk dünyasındaki araştırmaların hala yeterli seviyede olmadığını ve iletişimin zayıf olduğunu ortaya koymaktadır. Yol boyunca gördüklerimiz yolculuğun zahmetini ve yorgunluğunu unutturacak kadar güzeldi. Ancak, Rusya’nın zamanında bölgede uyguladığı asimilasyon politikasının etkileri gözlenebilmektedir.
Celalabat, Kırgızistan’ın küçük aynı zamanda tarihi bir şehridir. Şehirde insanların düşük hayat standardı ve birbirlerine karşı güvensizlikleri dikkati çekmektedir. Steplerde yaşamakta olan Kırgız köylülerinin ise büyük çoğunluğu halen çadır hayatında ve steplerin zor şartlarında at ve koyun yetiştiriciliği yaparak geçimini sağlamaktadır. Kırgızlar eski Türk kültürünün önemli bir parçası olan “At Kültürünü” her haliyle yaşatmaktadırlar. Sığır, koyun, keçi eti yanında at eti de yenmekte ve kısrak sütünden hazırlanan kımız içilmektedir. Pazaryerlerinde her şeyi bulmak mümkündür. Aynı zamanda Kırgız yemek kültürü de kendine özgü değerler taşımaktadır. Zengin/fakir mezar yapılarının insanların evlerinden daha güzel yapılmış olması Atalar Kültünün önemini koruduğunu göstermektedir.
Özgen’de Nâsır ibn Ali türbesi Türk – İslam sanatının güzel örneklerinden biri olarak her şeye rağmen dimdik ayakta durmaktadır. Motifler, Türk zevkinin bütün inceliklerine hâkim olarak binanın bütün duvarlarına bir halı edasıyla işlenmiştir ve motiflerde bir simetri göze çarpmaktadır. Yapının çeşitli yerlerindeki kazıntı ve yazılar Türkiye’de olduğu gibi tarihi eserlerin korunması konusunda burada da sıkıntılar olduğunu ortaya koymaktadır.
Almatı’da da Kırgızistan şehirlerinde gördüğümüz gibi ekonomik sıkıntılar kendini göstermektedir, Çin ve Rusya’nın ekonomik ve kültürel etkisi burada daha açık bir şekilde görülmektedir.
Bütün bu olumsuzluklar ve sıkıntılarına rağmen bu eşsiz güzelliği ve keşfedilmeyi bekleyen özellikleriyle Orta Asya, Türkiye ve Türkleri beklemektedir. Türk dünyasında, Türkiyeli eğitimciler, akademisyenler, işadamları arasında birlik, beraberlik ve kardeşliğe büyük ihtiyaç duyulduğu açıkça gözlenmektedir.
Anahtar kelimeler: Kırgızistan, Kazakistan, Orta Asya, Celalabat, Oş, Özgen, Türk Kültürü, Bozkır, At Kültürü, Tarih, Coğrafya, Günlük Yaşam.
Abstract
Inner Asia is the name of vast historical area, which the Turks still live and initiated from the region. When we went to Kyrgyzstan and Kazakhstan for the symposium with the support of the Turkish World Research Foundation, we had the chance to trip and observe some of the cities of the countries. In Kyrgyzstan we were able to visit only Celalabat, Oş and Özgen; in Kazakhstan (the old capital city) Almatı.
Throughout our travel it is recognised that the research on Turkish world is still not enough. Although there were quite a number of problems in the countries the scienery was so beaitiful that has taken our exhaustion. Yet the effects of the assimilation policy which Russia has carried out in Inner Asia can also be observed throughout our visit.
Most of the Kyrgyz villagers still live in tents in difficult conditions of steppes with breeding sheep. Kyrgyzs still carry out the “horse culture” in every aspect of their life which was the essential life style of the old Turkish culture. In the same area mainly cow, sheep, goat were produced but at the same time horse was also grown for it’s meat. The “kaumiss” which was produced from mare milk was widely drunk in the area. In the bazaars so many different materials, drinks and meal can be found. Kyrgyz kithcen is also quite rich with meat and drinks with their unique prepation. The grave stone structures in Kyrgyzstan (and Kazakhstan) is also quite different with their conspicuous constructions. This may have drown from the “ancestor cult” which used to be believed in the middle Asia.
The Nasır İbn-i Ali tomb is well preserved example of Turco-İslamic art which still stands in Özgen. The motives on the building walls reflect Turkish motives on carpets. Extraordinary symetri can also be observed on the motives on building walls.
However so many writings and marks on the building walls shows the difficulties on preserving and protecting historical places and historical buildings as happened in Turkey.
The economic problems can easily be seen in Almatı as in the cities of Kyrgyzstan. The economic and cultural effect of China and Russia can also be observed in Almatı.
Despite all these problems and difficulties Inner Asia still waits the Turkish people from all over the world (especially from Turkey) to be discovered. Turkish world expects the Turkish academicians, businessman and others to get together and unify under brotherhood and friendship.
Key Words: Kyrgyzstan, Kazakhstan, Inner Asia, Celalabat, Osh, Ozgen, Turkish Culture, Stepe, Horse Culture, History, Geographia, Daily Life.
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Nazi yönetimi ideolojik hedeflerini gerçekleştirme amacıyla kadınları çeşitli alanlarda farklı yöntemlerle kullanmıştır. Ülkede Nazi totaliter sistemlerini gerçekleştirme amacıyla Alman kadınlarına ‘nasıl ideal “Alman (ev) kadını” olunur’... more
Nazi yönetimi ideolojik hedeflerini gerçekleştirme amacıyla kadınları çeşitli alanlarda farklı yöntemlerle kullanmıştır. Ülkede Nazi totaliter sistemlerini gerçekleştirme amacıyla Alman kadınlarına ‘nasıl ideal “Alman (ev) kadını” olunur’ ile başlayan yeni bir eğitim, anlayış ve hayat tarzı uygulamaları başlatılmıştır. Alman kadınlarına evlerde biçilen rollerine ilaveten, iş dünyasında ve askeriyede de çeşitli görevler verilmiştir. Bunlar; sıhhî hemşirelik, muharip askerlik, casusluk yanında ekonominin alt yapısında vasıfsız işçi ve askerî malzeme üretiminde destek eleman, asker ve yöneticilerin cinsel ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla seks çalıştırılanları ve kölelik olmuştur.
Alman erkek yöneticilerin hemen her türlü vasıfsız işlerinde çalıştırdıkları kadınlar, savaşın son aşamalarında ve hemen sonrasında Almanya’yı işgal eden müttefikler tarafından da, oldukça farklı, kötü ve acımasız muamelelere maruz kalmışlardır. Yüzbinlerce Alman kadınını son derece olumsuz etkileyen durum ise, Almanya’yı işgal eden Müttefik kuvvetlerince bir savaş aracı olarak tecavüze uğramalarıdır. Savaş sonrasında binlerce kadın maruz kaldıkları bu elim tecavüzler sebebiyle ya intihar etmiş ya da istemedikleri travmalı gebeliklerini doğumla sonuçlandırmak zorunda kalmışlardır. Bunun sosyo-psikolojik etkisi Alman ve Avrupa toplumlarını etkilemiştir.
Bu çalışma, yukarıda bahsedilen Alman kadınlarının Nazi Yönetimi ve ideoloji altında nasıl bir hayat yaşadıkları/yaşatıldıkları, savaş sonunda ise, ne gibi muamelelere maruz kaldıkları hakkında yapılan siyaset ve cinsiyet çalışmalarına katkıda bulunmak amacındadır. Kadınların yaşadıkları tecrübelerin hangi ideolojik ve siyasî akım anlayışlarının neticeleri siyaset ve cinsiyet bağlamında örnekleriyle anlatılmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Nazi kadınları, kadınlık, kadın politikaları, siyasette kadın, cinsiyet.
Alman erkek yöneticilerin hemen her türlü vasıfsız işlerinde çalıştırdıkları kadınlar, savaşın son aşamalarında ve hemen sonrasında Almanya’yı işgal eden müttefikler tarafından da, oldukça farklı, kötü ve acımasız muamelelere maruz kalmışlardır. Yüzbinlerce Alman kadınını son derece olumsuz etkileyen durum ise, Almanya’yı işgal eden Müttefik kuvvetlerince bir savaş aracı olarak tecavüze uğramalarıdır. Savaş sonrasında binlerce kadın maruz kaldıkları bu elim tecavüzler sebebiyle ya intihar etmiş ya da istemedikleri travmalı gebeliklerini doğumla sonuçlandırmak zorunda kalmışlardır. Bunun sosyo-psikolojik etkisi Alman ve Avrupa toplumlarını etkilemiştir.
Bu çalışma, yukarıda bahsedilen Alman kadınlarının Nazi Yönetimi ve ideoloji altında nasıl bir hayat yaşadıkları/yaşatıldıkları, savaş sonunda ise, ne gibi muamelelere maruz kaldıkları hakkında yapılan siyaset ve cinsiyet çalışmalarına katkıda bulunmak amacındadır. Kadınların yaşadıkları tecrübelerin hangi ideolojik ve siyasî akım anlayışlarının neticeleri siyaset ve cinsiyet bağlamında örnekleriyle anlatılmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Nazi kadınları, kadınlık, kadın politikaları, siyasette kadın, cinsiyet.
Research Interests:
POLITICAL AND LAWFUL PHASES OF “DINK VS TURKEY” DECISION OF ECHR AND ITS RELATION TO ARMENIAN ISSUE ABSTRACT There are “genocide” related applications to the ECHR against Turkey in which one of them was applied by Fırat (Hrant) Dink and... more
POLITICAL AND LAWFUL PHASES OF “DINK VS TURKEY” DECISION OF ECHR AND ITS RELATION TO ARMENIAN ISSUE
ABSTRACT
There are “genocide” related applications to the ECHR against Turkey in which one of them was applied by Fırat (Hrant) Dink and his family members. As in many other examples Turkey was penalised/is penalised in a number of different cases on different issues in the ECHR.
Another Armenian related decision was given in the EHRC is related to Fırat Dink and his family’s application to the institution. In this case, Turkey was found guilty due to not taking efficient and appropriate necessary steps by its responsible official Authorities to obstruct the activities and execution of murdering Fırat Dink, albeit some of the authorities well aware of the related developments. It is argued in this case that during the criminal investigation of the murder case of Dink, some neglecting activities took places by knowingly and willingly; therefore, Turkey is found guilty according to various articles of the European Human Rights Declaration.
This application and subsequent decision was taken by the ECHR directly or indirectly were linked to the “Armenian issue” against Turkey. In this paper, this issue will be analysed under the International Law articles. Subsequently, such decisions will be comparatively evaluated by other similar cases under law-related and political approaches.
Key Words: International Law, Freedom of Speech, Genocide, Armenian Issue, Hrant Dink.
AİHM’DE “DİNK VS TÜRKİYE” KARARININ ERMENİ MESELESİYLEİLGİLİ HUKUKÎ VE SİYASÎ BOYUTUÖZETAvrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nde Türkiye’ye isnat edilen ‘soykırım’iddiasıyla bağlantılı müracaatlar bulunmaktadır. Başvurulardan birisi Fırat (Hrant)Dink ve ailesine aittir. AİHM’de ilgili hususlarda verilen kararlarda -diğer pek çokkonuda olduğu gibi- Türkiye mahkûm edilmiştir/edilmektedir. AİHM’de alınan ilgilikararların hukukî ve siyasî yönleri bulunmakta ve Türkiye’yi etkilemektedir.Türkiye, Türkler ve Anadolu halkı aleyhine Ermenileri kullanarak söylemgeliştirenler, Avrupa’da desteklenmişlerdir. Geçmişteki destekçiler kişi, grup ya daülkelerden oluşurken bugün kurum ve/veya kuruluşlar olmuştur/olmaktadır. Türkiyeve Türklere karşı çeşitli nedenlerle hınç besleyerek öç almaya çalışan kişi, kurumve/veya yapılar ilgilileri cezalandırtmak amacıyla uygun zemin arayanlar AİHM’nibulmuş görünmektedir.AİHM’nin Ermeni meselesiyle doğrudan/dolaylı olarak bağlantı kurduğuHrant Dink ve ailesinin yapmış olduğu müracaat hukukî ve siyasî boyutuyla ilginç birörnektir. İlgili kararda Dink’in yazılarından dolayı tertip edilen cinayetin bazı resmikurumlarca bilindiği, fakat engellemede etkin tutum ve işlemleringerçekleştiril(e)mediği, gerekçesiyle Türkiye mahkûm edilmiştir. Cinayetinaraştırılmasında bazı hususların bilerek ve isteyerek engellemelere maruz bırakıldığıiddia edilmiş AİHS’nin bazı maddelerine istinaden de Türkiye cezalandırılmıştır.Türkiye aleyhine verilen AİHM’nin söz konusu Dink vs Türkiye kararıdoğrudan/dolaylı olarak ‘Ermeni Meselesi’ ile ilintili tutulmuştur/tutulmayaçalışılmıştır. Bu çalışmada bahsi geçen hususlar, Uluslararası Hukuk çerçevesindeilgili sözleşmenin maddeleri dikkate alınarak analiz edilecek, konunun hukukî vesiyasî boyutları benzer örneklerle karşılaştırılarak, ilgili maddelere istinaden cezaverilip verilemeyeceği ve bunun sonuçları ele alınacaktır.
ABSTRACT
There are “genocide” related applications to the ECHR against Turkey in which one of them was applied by Fırat (Hrant) Dink and his family members. As in many other examples Turkey was penalised/is penalised in a number of different cases on different issues in the ECHR.
Another Armenian related decision was given in the EHRC is related to Fırat Dink and his family’s application to the institution. In this case, Turkey was found guilty due to not taking efficient and appropriate necessary steps by its responsible official Authorities to obstruct the activities and execution of murdering Fırat Dink, albeit some of the authorities well aware of the related developments. It is argued in this case that during the criminal investigation of the murder case of Dink, some neglecting activities took places by knowingly and willingly; therefore, Turkey is found guilty according to various articles of the European Human Rights Declaration.
This application and subsequent decision was taken by the ECHR directly or indirectly were linked to the “Armenian issue” against Turkey. In this paper, this issue will be analysed under the International Law articles. Subsequently, such decisions will be comparatively evaluated by other similar cases under law-related and political approaches.
Key Words: International Law, Freedom of Speech, Genocide, Armenian Issue, Hrant Dink.
AİHM’DE “DİNK VS TÜRKİYE” KARARININ ERMENİ MESELESİYLEİLGİLİ HUKUKÎ VE SİYASÎ BOYUTUÖZETAvrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nde Türkiye’ye isnat edilen ‘soykırım’iddiasıyla bağlantılı müracaatlar bulunmaktadır. Başvurulardan birisi Fırat (Hrant)Dink ve ailesine aittir. AİHM’de ilgili hususlarda verilen kararlarda -diğer pek çokkonuda olduğu gibi- Türkiye mahkûm edilmiştir/edilmektedir. AİHM’de alınan ilgilikararların hukukî ve siyasî yönleri bulunmakta ve Türkiye’yi etkilemektedir.Türkiye, Türkler ve Anadolu halkı aleyhine Ermenileri kullanarak söylemgeliştirenler, Avrupa’da desteklenmişlerdir. Geçmişteki destekçiler kişi, grup ya daülkelerden oluşurken bugün kurum ve/veya kuruluşlar olmuştur/olmaktadır. Türkiyeve Türklere karşı çeşitli nedenlerle hınç besleyerek öç almaya çalışan kişi, kurumve/veya yapılar ilgilileri cezalandırtmak amacıyla uygun zemin arayanlar AİHM’nibulmuş görünmektedir.AİHM’nin Ermeni meselesiyle doğrudan/dolaylı olarak bağlantı kurduğuHrant Dink ve ailesinin yapmış olduğu müracaat hukukî ve siyasî boyutuyla ilginç birörnektir. İlgili kararda Dink’in yazılarından dolayı tertip edilen cinayetin bazı resmikurumlarca bilindiği, fakat engellemede etkin tutum ve işlemleringerçekleştiril(e)mediği, gerekçesiyle Türkiye mahkûm edilmiştir. Cinayetinaraştırılmasında bazı hususların bilerek ve isteyerek engellemelere maruz bırakıldığıiddia edilmiş AİHS’nin bazı maddelerine istinaden de Türkiye cezalandırılmıştır.Türkiye aleyhine verilen AİHM’nin söz konusu Dink vs Türkiye kararıdoğrudan/dolaylı olarak ‘Ermeni Meselesi’ ile ilintili tutulmuştur/tutulmayaçalışılmıştır. Bu çalışmada bahsi geçen hususlar, Uluslararası Hukuk çerçevesindeilgili sözleşmenin maddeleri dikkate alınarak analiz edilecek, konunun hukukî vesiyasî boyutları benzer örneklerle karşılaştırılarak, ilgili maddelere istinaden cezaverilip verilemeyeceği ve bunun sonuçları ele alınacaktır.
Research Interests:
Özet Küreselleşen dünyada özellikle ekonomik olarak var olmanın devamlılığı için yeniliklerde (İnovasyon) süreklilik temel bir unsurdur. Yeni fırsatlar karşısında ve değişen gelişmelere reaksiyon olarak hazır olma yerine,... more
Özet
Küreselleşen dünyada özellikle ekonomik olarak var olmanın devamlılığı için yeniliklerde (İnovasyon) süreklilik temel bir unsurdur. Yeni fırsatlar karşısında ve değişen gelişmelere reaksiyon olarak hazır olma yerine, yenilikler yaparak rakiplerin önüne geçmek ulusal ve uluslararası gelişimin vazgeçilmez kuralıdır. Gelişmişlikte lider olan Amerika Birleşik Devletleri, Japonya ve Avrupa Birliği gibi küresel aktörler yenilik için AR-GE harcamalarına GSMH’larından önemli paylar ayırmaktadırlar. AR-GE için yapılan harcamalar gelişmelerinin devamlılığı için en önemli kaynak ve göstergedir. Ulusal ve uluslararası değişim/gelişimin en önemli unsuru yenilik özelliklerine sahip insanlar yetiştirmek ve gelişmeleri için imkanlar hazırlamaktır. Gelişimin devamlılığında olduğu gibi sosyal ve ekonomik kriz ortamlarından çıkarak yeni gelişmelerin oluşturduğu muhtemel zorluklarla mücadele edebilmek için de yenilik ve araştırma hayatidir. Dünyanın önemli ekonomik ve siyasî güçlerinde yeniliklere önem verilmekte, girişimci ve AR-GE ile ilgilenen kişi, kurum ve kuruluşlar sistematik olarak desteklenmektedir. Türkiye’de de yenilik ve AR-GE konusunda devlet ve kuruluşların desteklerinin 2001’de %0,54’den 2014’de %1,01’e arttırıldığı görülmektedir. Ancak mevcut ve muhtemel rakiplerle karşılaştırıldığında istenilen seviyeye henüz ulaşılamamış olduğu da bir gerçektir. Diğer taraftan, nicelik bakımından artışların kalitede de olması gerekmektedir. İşte Türkiye’nin burada dikkat etmesi gerektiği belli başlı temel hususlar bulunmaktadır. Bu çalışmada ulusal ve uluslararası düzeyde gelişim ve değişimlerde yeniliğin önemi özellikle Avrupa Birliği örneğiyle incelendikten sonra, Türkiye’nin mevcut ve potansiyel durumu karşılaştırmalı olarak analiz edilecektir. Çalışmada resmî verileri incelenerek konuyla ilgili en son çalışmalar dikkate alınmış muhtemel sonuç ve önerilerde bulunulmuştur.
Anahtar Kelimeler: Yenilik, AR-GE, Rekabet, Uluslararası Büyüme, Güç
48
7th International Congress on Entrepreneurship (ICE 2016) Proceedings, 12-14 May 2016, Bishkek, Kyrgyzstan, Pages: 48-58.

THE INFLUENCE OF INNOVATION ON NATINAL/INTERNATIONAL DEVELOPMENT AND COMPETITION
Abstract
Continued innovation is one of the fundamentals in which compatibility particularly on economic existence in the world is necessary. Creative innovation is more important than adopting oneself to the newly developing and arising situation within the national and international competitive environment. Those developed leaders, USA, Japan and the EU is spending and allocating important total for Research & Development innovating in order to become global players. The amount spent for R&D is the most important indication and resource for sustainability of their development. The most important element in the changes/development within national/international scale is to educate and provide innovative atmosphere for those skilled human capital. In order to compete possible difficulties and newly emerging situations oneself have to be ready for further innovation alongside to escape financial crisis and economic difficulties. Those economic and political world leaders continue to support systematically those innovators, R&D persons, establishments and institutions. The Turkish State support is became evident to those innovation and R&D as risen from %0,54 in 2001 to %1,01 in 2014. Nevertheless, the progress achieved is not enough to the required level of one compare the figures with those potential and existing rivals. Moreover, the innovative quantity must be compatible with the required quality. In this area, Turkey has to be careful on certain issues. In this study, Turkish potential and existing innovative capacity with the EU’s similar figures will be comparatively analysed. In this work, official figures and related studies are considered for those possible results and suggestions were reached.
Key words: Innovation, Research-Development, Competition, International Growth, Power.
Küreselleşen dünyada özellikle ekonomik olarak var olmanın devamlılığı için yeniliklerde (İnovasyon) süreklilik temel bir unsurdur. Yeni fırsatlar karşısında ve değişen gelişmelere reaksiyon olarak hazır olma yerine, yenilikler yaparak rakiplerin önüne geçmek ulusal ve uluslararası gelişimin vazgeçilmez kuralıdır. Gelişmişlikte lider olan Amerika Birleşik Devletleri, Japonya ve Avrupa Birliği gibi küresel aktörler yenilik için AR-GE harcamalarına GSMH’larından önemli paylar ayırmaktadırlar. AR-GE için yapılan harcamalar gelişmelerinin devamlılığı için en önemli kaynak ve göstergedir. Ulusal ve uluslararası değişim/gelişimin en önemli unsuru yenilik özelliklerine sahip insanlar yetiştirmek ve gelişmeleri için imkanlar hazırlamaktır. Gelişimin devamlılığında olduğu gibi sosyal ve ekonomik kriz ortamlarından çıkarak yeni gelişmelerin oluşturduğu muhtemel zorluklarla mücadele edebilmek için de yenilik ve araştırma hayatidir. Dünyanın önemli ekonomik ve siyasî güçlerinde yeniliklere önem verilmekte, girişimci ve AR-GE ile ilgilenen kişi, kurum ve kuruluşlar sistematik olarak desteklenmektedir. Türkiye’de de yenilik ve AR-GE konusunda devlet ve kuruluşların desteklerinin 2001’de %0,54’den 2014’de %1,01’e arttırıldığı görülmektedir. Ancak mevcut ve muhtemel rakiplerle karşılaştırıldığında istenilen seviyeye henüz ulaşılamamış olduğu da bir gerçektir. Diğer taraftan, nicelik bakımından artışların kalitede de olması gerekmektedir. İşte Türkiye’nin burada dikkat etmesi gerektiği belli başlı temel hususlar bulunmaktadır. Bu çalışmada ulusal ve uluslararası düzeyde gelişim ve değişimlerde yeniliğin önemi özellikle Avrupa Birliği örneğiyle incelendikten sonra, Türkiye’nin mevcut ve potansiyel durumu karşılaştırmalı olarak analiz edilecektir. Çalışmada resmî verileri incelenerek konuyla ilgili en son çalışmalar dikkate alınmış muhtemel sonuç ve önerilerde bulunulmuştur.
Anahtar Kelimeler: Yenilik, AR-GE, Rekabet, Uluslararası Büyüme, Güç
48
7th International Congress on Entrepreneurship (ICE 2016) Proceedings, 12-14 May 2016, Bishkek, Kyrgyzstan, Pages: 48-58.

THE INFLUENCE OF INNOVATION ON NATINAL/INTERNATIONAL DEVELOPMENT AND COMPETITION
Abstract
Continued innovation is one of the fundamentals in which compatibility particularly on economic existence in the world is necessary. Creative innovation is more important than adopting oneself to the newly developing and arising situation within the national and international competitive environment. Those developed leaders, USA, Japan and the EU is spending and allocating important total for Research & Development innovating in order to become global players. The amount spent for R&D is the most important indication and resource for sustainability of their development. The most important element in the changes/development within national/international scale is to educate and provide innovative atmosphere for those skilled human capital. In order to compete possible difficulties and newly emerging situations oneself have to be ready for further innovation alongside to escape financial crisis and economic difficulties. Those economic and political world leaders continue to support systematically those innovators, R&D persons, establishments and institutions. The Turkish State support is became evident to those innovation and R&D as risen from %0,54 in 2001 to %1,01 in 2014. Nevertheless, the progress achieved is not enough to the required level of one compare the figures with those potential and existing rivals. Moreover, the innovative quantity must be compatible with the required quality. In this area, Turkey has to be careful on certain issues. In this study, Turkish potential and existing innovative capacity with the EU’s similar figures will be comparatively analysed. In this work, official figures and related studies are considered for those possible results and suggestions were reached.
Key words: Innovation, Research-Development, Competition, International Growth, Power.
Research Interests:
JEWISH ACTIVITIES IN THE BALKANS BEFORE THE GREAT WAR THROUGH GERMAN ARCHIVAL MATERIALS Abstract The purpose of this study is to make a contribution for better understanding of Jewish activities in the Balkans contributed to shaping the... more
JEWISH ACTIVITIES IN THE BALKANS BEFORE THE GREAT WAR THROUGH GERMAN ARCHIVAL MATERIALS
Abstract
The purpose of this study is to make a contribution for better understanding of Jewish activities in the Balkans contributed to shaping the developments and changes took places in the Balkans prior to the Great War. The subject will be carried out through German archival materials which were obtained from German Foreign Ministry Archive. The Great Powers of Europe tried all possible ways to collect information and documents for the most and efficient usages of the Osmanlı (Ottoman) State for their own short- and long-term imperial interests. The received intelligences and information from various places to their capitals were one of the influential instruments on the formation of their created policies regarding to the Osmanlı State and their worldwide political stances.
The German Foreign Affairs documents stating that a number of mobilizations, struggles, reform demands, conferences, and conflicts were recorded among the various nations and groups prior to the Great War in the Balkans. During the decaying years of the Osmanlı State and Europeans’ determination of pushing the Turks out of the Balkans have witnessed a number of conferences and congresses hold in Salonika, Istanbul and London. The conferences and congresses determined the results followed up by the involving local and international political actors in the Balkans and Europe. Germany, as like the dominant colonial powers of the time, the Great Britain and France, closely monitored the Osmanlı State and its associated developments. Accordingly, German intelligent officers and officials recorded and reported the incidents and developments day by day to their capital, Berlin. Therefore, the German documents are full of information providing the great details of the events, social changes and other details of the places.
This study will try to cover and analyse mainly on German General Consuls’ general and specific dispatches and reports on conferences, newspapers, and their discussions which were hold between the Consuls and statesman and public. Through scrutinizing the documents we hope to be able to understand ‘how effective was the received documents on the formation of German policy towards the region and wider weltpolitik of Germans’. This will also contribute to understand how German international politics were created and intelligence collection and policy formation at the beginning of the twentieth century as in the case of Germany.
Key Words: Jews in the Balkans, German Politics, Diplomacy, Turkish Foreign Policy, Political History.
Abstract
The purpose of this study is to make a contribution for better understanding of Jewish activities in the Balkans contributed to shaping the developments and changes took places in the Balkans prior to the Great War. The subject will be carried out through German archival materials which were obtained from German Foreign Ministry Archive. The Great Powers of Europe tried all possible ways to collect information and documents for the most and efficient usages of the Osmanlı (Ottoman) State for their own short- and long-term imperial interests. The received intelligences and information from various places to their capitals were one of the influential instruments on the formation of their created policies regarding to the Osmanlı State and their worldwide political stances.
The German Foreign Affairs documents stating that a number of mobilizations, struggles, reform demands, conferences, and conflicts were recorded among the various nations and groups prior to the Great War in the Balkans. During the decaying years of the Osmanlı State and Europeans’ determination of pushing the Turks out of the Balkans have witnessed a number of conferences and congresses hold in Salonika, Istanbul and London. The conferences and congresses determined the results followed up by the involving local and international political actors in the Balkans and Europe. Germany, as like the dominant colonial powers of the time, the Great Britain and France, closely monitored the Osmanlı State and its associated developments. Accordingly, German intelligent officers and officials recorded and reported the incidents and developments day by day to their capital, Berlin. Therefore, the German documents are full of information providing the great details of the events, social changes and other details of the places.
This study will try to cover and analyse mainly on German General Consuls’ general and specific dispatches and reports on conferences, newspapers, and their discussions which were hold between the Consuls and statesman and public. Through scrutinizing the documents we hope to be able to understand ‘how effective was the received documents on the formation of German policy towards the region and wider weltpolitik of Germans’. This will also contribute to understand how German international politics were created and intelligence collection and policy formation at the beginning of the twentieth century as in the case of Germany.
Key Words: Jews in the Balkans, German Politics, Diplomacy, Turkish Foreign Policy, Political History.
Research Interests:
The Caucasus has an important geopolitical position not only for the geographical region and the neighboring basins but also for Asian and in the European political balance. The Caucasus geographical structure and position is very... more
The Caucasus has an important geopolitical position not only for the geographical region and the neighboring basins but also for Asian and in the European political balance. The Caucasus geographical structure and position is very effective on the regional countries’ economic, social, military and political issues. Geostrategic and the physical structure dictate many aspects of the regional states’ policies. Those already established or planned energy pipelines over the Caucasus, the Caucasus mountains passes and obstacles were/are directly linked with the development/political history of the regional countries.
The practiced politics and maneuvres of those planned on the Caucasus has affected/still influencing on the regional people. The Caspian Sea and its regional energy resources’ transfers to the West Europe and to those potential buyers’ policies are influencial on the regional matters and issues. Energy policies of the regional countries and the international powers are directly related to the Caucasus geopolitics which was/is very dynamic structure. Policies were/are directly related on the matters of the use of regional publics’ will. Regional clash of interests are the main reasons of those of north and south of the Caucasus’ turmoils, conflicts, discrimination and cooperations.
Russians do not want to lose their diversified influence in the region. Not only Iran and Turkey want to eliminate the dominance and the monopoly of the Russian Federation in the region, but also the European Union and the United States of America desires the same end. The power struggles on the Caucasus directly/indirectly effects the regional people and the countries in many ways.
This study discusses the nature and origin of the Caucasus geopolitics, and who benefits/lose of those properties for their respective policies. At the same time, historical data will be used on the understanding/projecting current/future situation and policies in the Caucasus on the matters of Turkish World.
The practiced politics and maneuvres of those planned on the Caucasus has affected/still influencing on the regional people. The Caspian Sea and its regional energy resources’ transfers to the West Europe and to those potential buyers’ policies are influencial on the regional matters and issues. Energy policies of the regional countries and the international powers are directly related to the Caucasus geopolitics which was/is very dynamic structure. Policies were/are directly related on the matters of the use of regional publics’ will. Regional clash of interests are the main reasons of those of north and south of the Caucasus’ turmoils, conflicts, discrimination and cooperations.
Russians do not want to lose their diversified influence in the region. Not only Iran and Turkey want to eliminate the dominance and the monopoly of the Russian Federation in the region, but also the European Union and the United States of America desires the same end. The power struggles on the Caucasus directly/indirectly effects the regional people and the countries in many ways.
This study discusses the nature and origin of the Caucasus geopolitics, and who benefits/lose of those properties for their respective policies. At the same time, historical data will be used on the understanding/projecting current/future situation and policies in the Caucasus on the matters of Turkish World.
Research Interests:
ÖZET Adı kaynaklarda farklı şekillerde geçen bu devletin ilk kurucusu, Süryani asıllı Orrhoei Bar Hewya veya Aryu (Arslan MÖ 132 - MÖ 127) olarak bilinmektedir. Osrhoene adı, Nebati hükümdarı Orrhoeili Osreos’dan gelmektedir.... more
ÖZET
Adı kaynaklarda farklı şekillerde geçen bu devletin ilk kurucusu, Süryani asıllı Orrhoei Bar Hewya veya Aryu (Arslan MÖ 132 - MÖ 127) olarak bilinmektedir. Osrhoene adı, Nebati hükümdarı Orrhoeili Osreos’dan gelmektedir. Mesopotamia’da (Mezopotamya) Nebati hakimiyeti altında yaşayan halk, genellikle Sami kökenli Asuriler ve Süryaniler’den oluşmaktaydı. Helenistik dönemde, Seleucos devletinin son yıllarına doğru Mesopotamia’da bazı yeni siyasi oluşumlar ortaya çıkmıştır. Seleucosların yıkılmasıyla, Mesopotamia’daki bu kavimler güçlenerek Nebati hakimiyetinden ayrılmış ve merkezi Edessa (Urfa) olmak üzere MÖ 132’de Osrhoene devletini kurmuşlardır.
Hellen tarihçileri bu devletin yöneticilerine “şehir beyleri” anlamında, phylarches (kabile yöneticisi) veya toparches (küçük devlet yöneticisi) adını vermişlerdir. Romalı tarihçiler bu devletin başına geçen hükümdarların çoğunluğunun Abgar (ya da Acbar) adıyla anılmasından dolayı Osrhoene Devleti’ni, regnum Abgari (Abgariler Dönemi) olarak anmışlardır.
Roma’nın bölgeye ilgisi, doğudaki genel fetih politikası ile birlikte devam etmiştir. MÖ 53 yılında Romalı komutan Crassus ve ordusunun, Parthlarla mücadelesi sonucunda yenik düştüğü sırada bölgede bu devlet hakimdi. 114 yılında Roma İmparatoru Traianus, kışı geçirmek üzere Syriya’ye dönerken Edessa’ya uğradığında, rex VII. Abgar (Abgar bar Ma’nu) (109-116), imparatoru şehrin dışında hediyelerle karşılamıştır. Ancak bu iyi ilişkiler, Abgariler’in, 116 yılında Mesopotamia’nın genelinde çıkan isyâna katılarak Roma garnizonlarındaki askerleri kılıçtan geçirmeleriyle bozulmuştur. Abgar halkı bu isyânın bedelini ağır bir şekilde ödemiş ve merkez Edessa şehri kuşatılarak Roma ordusu tarafından kanlı bir şekilde zaptedilmiştir. VII. Abgar’ın da saltanatı son bulmuş ve Osrhoene, Roma himâyesine girmiştir. Bu himâye İmparator Traianus’un 117 yılında ölümüne kadar devam etmiştir. 163-165 yılları arasında ise, iki büyük güç olan Roma ve Parth kuvvetleri arasında Armenia bölgesi yüzünden çıkan anlaşmazlık sonucunda, Osrhoene Devleti ve Mezopotamya, Romalılar tarafından zaptedilmiştir. Romalılar’ın galibiyetiyle sonuçlanan zorlu mücadelelerden sonra Abgariler, Parth garnizonundaki askerleri öldürerek Edessa’yı Romalılar’a teslim etmişlerdir. İmparator Septimius Severus (193-211), 197 yılında Parthlara karşı bir askeri sefer esnasında yine bölgeden geçmiştir. Roma İmparatoru Antoninus Caracalla (188-217) 213 yılında Mezopotamya Seferi’nden dönerken Osrhoene rexi X. Abgar Severus ve oğullarını zincire vurdurarak Roma’ya götürmüş ve orada öldürtmüştür. Abgarilerin hakim olduğu topraklar 214 yılında Caracalla tarafından Roma’nın idari bir birimi (provincia) haline gelmiş, 244 yıllarına kadar Roma’nın idari bir parçası halinde varlığını sürdürmüş, daha sonra doğu Roma toprakları içerisinde kalarak, çoğunluğu Hıristiyanlığı kabul eden bir toplum olarak hayatlarına devam etmişlerdir.
Bulunduğu jeopolitik, jeostratejik konum sebebiyle, Abgar kültürü, Hellen, Pers, Asur, Arâmi-Süryâni ve Roma kültürlerinin kaynaşmasından oluşmuş zengin bir yapıya sahiptir. Bu çalışmada, Edessa’yı merkez yapmış olan Abgariler’in Roma yönetimi ile ilişkileri ve Roma yönetimi altındaki durumları, batılı antik kaynakların verdiği bilgiler çerçevesinde ele alınacaktır.
ABSTRACT
REGNUM ABGARI (OSRHOENE) AND EDESSA IN ROMAN SOURCES BC 132-244
The name of the Syrian born Orrhoei Bar Hewya or Aryu (Lion BC 132 - BC 127) founder of the state is mentioned differently in various sources. The name Osrhoene comes from the name of the Nabatean ruler of Osreos of Orrhoei. The people living under the domination of Nabateans in Mesopotamia consisted of Assyrians and Syriacs who were Semitic origin. Through the end of the Seleucos rule in Hellenistic period new political formations has emerged in Mesopotamia. With the fall of Seleucos, these tribes were scattered from Nabatean dominance in Mesopotamia and founded Osrhoene state in BC 132 creating Edessa (Urfa) as their center.
In the meaning of “city lords” Greek historians called the rulers of this state, as phylarches (tribal administrator) or toparches (small state manager). Because the majority of the rulers of this state was known as Abgar (or Acbar) the Roman historians named the Osrhoene state, as the regnum Abgari (Abgar Period).
Roman interest in the area continued hand in hand with the general policy of conquest in the East. While the Roman commander Crassus and his army succumbed as a result of fighting in the area against the Parths, Osrhoene was dominant in the area in BC 53. During the Roman Emperor Trajan’s, station in Edessa to overwinter way back to Syria in 114, rex VII. Abgar (Abgar bar Ma’nu), (109-116) was greeted emperor with gifts outside the city. However, these good relations, has deteriorated in 116 with the joining of the Abgaris to the rebellion took place in Mesopotamia in general by passing of Roman garrison. Abgar people paid heavily the price of the rebellion and the central city of Edessa was surrounded and captured by the Roman army in a bloody way. Hence the reign of VII. Abgar also ended and Osrhoene entered to the Roman protectorate. This patronage continued until the death of Emperor Trajan in 117. When the two major powers the Roman and Parthian forces disputed over Armenia between the years 163-165, Osrhoene state and Mesopotamia was subjugated by the Romans. The battle that resulted with the Roman victory, Abgars after killing soldiers in the Parthian garrison were handed Edessa to the Romans. Emperor Septimius Severus (193-211), during a military campaign against the Parthians passed beyond the region in 197. Roman Emperor Antoninus Caracalla (188-217) returning from Mesopotamian expedition, took rex X. Abgar Severus of Osrhoene and his sons hostage, chained and killed them in 213 in Rome. The land dominated by Abgars was seized by Caracalla in BC 214 became an administrative unit of Rome (as provincia) and it has existed as a part of the administrative unit of Rome up to 244 and then remained in the eastern Roman territory. The majority of people continued and pursued their life as Christian.
Due to the geopolitical, geostrategic location, Abgar culture was formed from the fusion of Greek, Persian, Assyrian, Aramaic-Syriac and Roman culture with a rich structure. In this study, Abgars who centralised the city of Edessa will be dealt with from the point of Roman relations, state of affairs and stance under Roman rule within the framework of information provided by the Western ancient sources.
Adı kaynaklarda farklı şekillerde geçen bu devletin ilk kurucusu, Süryani asıllı Orrhoei Bar Hewya veya Aryu (Arslan MÖ 132 - MÖ 127) olarak bilinmektedir. Osrhoene adı, Nebati hükümdarı Orrhoeili Osreos’dan gelmektedir. Mesopotamia’da (Mezopotamya) Nebati hakimiyeti altında yaşayan halk, genellikle Sami kökenli Asuriler ve Süryaniler’den oluşmaktaydı. Helenistik dönemde, Seleucos devletinin son yıllarına doğru Mesopotamia’da bazı yeni siyasi oluşumlar ortaya çıkmıştır. Seleucosların yıkılmasıyla, Mesopotamia’daki bu kavimler güçlenerek Nebati hakimiyetinden ayrılmış ve merkezi Edessa (Urfa) olmak üzere MÖ 132’de Osrhoene devletini kurmuşlardır.
Hellen tarihçileri bu devletin yöneticilerine “şehir beyleri” anlamında, phylarches (kabile yöneticisi) veya toparches (küçük devlet yöneticisi) adını vermişlerdir. Romalı tarihçiler bu devletin başına geçen hükümdarların çoğunluğunun Abgar (ya da Acbar) adıyla anılmasından dolayı Osrhoene Devleti’ni, regnum Abgari (Abgariler Dönemi) olarak anmışlardır.
Roma’nın bölgeye ilgisi, doğudaki genel fetih politikası ile birlikte devam etmiştir. MÖ 53 yılında Romalı komutan Crassus ve ordusunun, Parthlarla mücadelesi sonucunda yenik düştüğü sırada bölgede bu devlet hakimdi. 114 yılında Roma İmparatoru Traianus, kışı geçirmek üzere Syriya’ye dönerken Edessa’ya uğradığında, rex VII. Abgar (Abgar bar Ma’nu) (109-116), imparatoru şehrin dışında hediyelerle karşılamıştır. Ancak bu iyi ilişkiler, Abgariler’in, 116 yılında Mesopotamia’nın genelinde çıkan isyâna katılarak Roma garnizonlarındaki askerleri kılıçtan geçirmeleriyle bozulmuştur. Abgar halkı bu isyânın bedelini ağır bir şekilde ödemiş ve merkez Edessa şehri kuşatılarak Roma ordusu tarafından kanlı bir şekilde zaptedilmiştir. VII. Abgar’ın da saltanatı son bulmuş ve Osrhoene, Roma himâyesine girmiştir. Bu himâye İmparator Traianus’un 117 yılında ölümüne kadar devam etmiştir. 163-165 yılları arasında ise, iki büyük güç olan Roma ve Parth kuvvetleri arasında Armenia bölgesi yüzünden çıkan anlaşmazlık sonucunda, Osrhoene Devleti ve Mezopotamya, Romalılar tarafından zaptedilmiştir. Romalılar’ın galibiyetiyle sonuçlanan zorlu mücadelelerden sonra Abgariler, Parth garnizonundaki askerleri öldürerek Edessa’yı Romalılar’a teslim etmişlerdir. İmparator Septimius Severus (193-211), 197 yılında Parthlara karşı bir askeri sefer esnasında yine bölgeden geçmiştir. Roma İmparatoru Antoninus Caracalla (188-217) 213 yılında Mezopotamya Seferi’nden dönerken Osrhoene rexi X. Abgar Severus ve oğullarını zincire vurdurarak Roma’ya götürmüş ve orada öldürtmüştür. Abgarilerin hakim olduğu topraklar 214 yılında Caracalla tarafından Roma’nın idari bir birimi (provincia) haline gelmiş, 244 yıllarına kadar Roma’nın idari bir parçası halinde varlığını sürdürmüş, daha sonra doğu Roma toprakları içerisinde kalarak, çoğunluğu Hıristiyanlığı kabul eden bir toplum olarak hayatlarına devam etmişlerdir.
Bulunduğu jeopolitik, jeostratejik konum sebebiyle, Abgar kültürü, Hellen, Pers, Asur, Arâmi-Süryâni ve Roma kültürlerinin kaynaşmasından oluşmuş zengin bir yapıya sahiptir. Bu çalışmada, Edessa’yı merkez yapmış olan Abgariler’in Roma yönetimi ile ilişkileri ve Roma yönetimi altındaki durumları, batılı antik kaynakların verdiği bilgiler çerçevesinde ele alınacaktır.
ABSTRACT
REGNUM ABGARI (OSRHOENE) AND EDESSA IN ROMAN SOURCES BC 132-244
The name of the Syrian born Orrhoei Bar Hewya or Aryu (Lion BC 132 - BC 127) founder of the state is mentioned differently in various sources. The name Osrhoene comes from the name of the Nabatean ruler of Osreos of Orrhoei. The people living under the domination of Nabateans in Mesopotamia consisted of Assyrians and Syriacs who were Semitic origin. Through the end of the Seleucos rule in Hellenistic period new political formations has emerged in Mesopotamia. With the fall of Seleucos, these tribes were scattered from Nabatean dominance in Mesopotamia and founded Osrhoene state in BC 132 creating Edessa (Urfa) as their center.
In the meaning of “city lords” Greek historians called the rulers of this state, as phylarches (tribal administrator) or toparches (small state manager). Because the majority of the rulers of this state was known as Abgar (or Acbar) the Roman historians named the Osrhoene state, as the regnum Abgari (Abgar Period).
Roman interest in the area continued hand in hand with the general policy of conquest in the East. While the Roman commander Crassus and his army succumbed as a result of fighting in the area against the Parths, Osrhoene was dominant in the area in BC 53. During the Roman Emperor Trajan’s, station in Edessa to overwinter way back to Syria in 114, rex VII. Abgar (Abgar bar Ma’nu), (109-116) was greeted emperor with gifts outside the city. However, these good relations, has deteriorated in 116 with the joining of the Abgaris to the rebellion took place in Mesopotamia in general by passing of Roman garrison. Abgar people paid heavily the price of the rebellion and the central city of Edessa was surrounded and captured by the Roman army in a bloody way. Hence the reign of VII. Abgar also ended and Osrhoene entered to the Roman protectorate. This patronage continued until the death of Emperor Trajan in 117. When the two major powers the Roman and Parthian forces disputed over Armenia between the years 163-165, Osrhoene state and Mesopotamia was subjugated by the Romans. The battle that resulted with the Roman victory, Abgars after killing soldiers in the Parthian garrison were handed Edessa to the Romans. Emperor Septimius Severus (193-211), during a military campaign against the Parthians passed beyond the region in 197. Roman Emperor Antoninus Caracalla (188-217) returning from Mesopotamian expedition, took rex X. Abgar Severus of Osrhoene and his sons hostage, chained and killed them in 213 in Rome. The land dominated by Abgars was seized by Caracalla in BC 214 became an administrative unit of Rome (as provincia) and it has existed as a part of the administrative unit of Rome up to 244 and then remained in the eastern Roman territory. The majority of people continued and pursued their life as Christian.
Due to the geopolitical, geostrategic location, Abgar culture was formed from the fusion of Greek, Persian, Assyrian, Aramaic-Syriac and Roman culture with a rich structure. In this study, Abgars who centralised the city of Edessa will be dealt with from the point of Roman relations, state of affairs and stance under Roman rule within the framework of information provided by the Western ancient sources.
European countries’ energy needs and demands are on constant rise. Similar hunger for energy and security is true for the littoral states of the Black Sea. Therefore, co-operative and/or conflicting policies in and around the Black Sea... more
European countries’ energy needs and demands are on constant rise. Similar hunger for energy and security is true for the littoral states of the Black Sea. Therefore, co-operative and/or conflicting policies in and around the Black Sea are diversified and intensified in many fields of the region which had/has wider implications regionally and internationally. Sustainable development requires constant, reliable and cheap energy sources. Sea transportation is the cheapest so far, so the Black Sea will continue to play its significant economic, political and strategic roles not only in the policies of the regional countries but also those energy related countries’ institutions, companies and organizations.
In addition to existing pipelines, there are new pipelines either under construction and/or in a negotiation of planning in and around the Black Sea. European continent more or less is lacked of raw energy material sources compare to other continents. Therefore, the members of the European Union (EU) have to purchase energy for their members’ industrial continuity of developments in order to sustain adequately at present level of their prosperity. To be a competitive power among the leading powers of the world, the EU’s ever-increasing needs and extensive dependence to the Russian energy sources have to be diversified. In addition to this, there are developing countries in and around the Black Sea who hopelessly looking for every kind of energies, potential energy sources and suppliers. Vice versa, there are desperate countries that have to sell and ready to supply energy in many different forms for all those potential buyers for their badly needed economy and national developments. These two sides’ aims would/could be possible to achieve through the Black Sea and its littoral states. That makes the Black Sea a focal point for the regional and international conflicting energy related policies. Such an important water basin, due to its nature of geographical, strategic and economic situation, intensifies of many conflicting and divers competition in and around the Black Sea. There are various different powers used diverse policies in the region to achieve their own end.
The EU has tried to use its soft and hard-powers in the Eastern Europe and further extend its effect to neighboring countries, namely Belarus, Moldova and Ukraine. The EU’s soft-power instruments will be effective if they are supported by hard-power initiatives on targets. Nevertheless, those intended policies had to be accepted, observed and respected by the both sides: appliers and receivers. The EU used/using its policies on those Eastern neighbors in general and the Black Sea in particular. Some of these political instruments were used in the same region previously by some other influential powers in the past, as like the Roman Empire and the Osmanlı (Ottoman) State.
There are many questions need to be answered on the European Neighborhood Policy (ENP) as a tool of soft-power whether it will be effective on the Black Sea region or not. The EU has the potential and the capabilities to use its soft-power where hard-power exercised previously. Some of the union’s soft power initiatives are declining on the Black Sea region while others on the rise. The recent international turbulences and changes within the EU and the Eurasian region create great concerns for the regional states and the world community. Dualities and dilemmas in its soft and hard power political exercises among the Union may create additional difficulties in implementation on Eurasian and the Black Sea region.
This study focus on the Black Sea’s economic, political and security capacity by special reference to its historical (particularly Roman) roots with a comparative analysis of the EU’s recent Eastern Neighborhood Policy (ENP) as a use of power and its overall assessment of the policy implementation on the Black Sea region. How can these theoretical andpractical policy approaches are classified within the political theories of International Relations and these policies consequences for the region will be also touched upon.
In addition to existing pipelines, there are new pipelines either under construction and/or in a negotiation of planning in and around the Black Sea. European continent more or less is lacked of raw energy material sources compare to other continents. Therefore, the members of the European Union (EU) have to purchase energy for their members’ industrial continuity of developments in order to sustain adequately at present level of their prosperity. To be a competitive power among the leading powers of the world, the EU’s ever-increasing needs and extensive dependence to the Russian energy sources have to be diversified. In addition to this, there are developing countries in and around the Black Sea who hopelessly looking for every kind of energies, potential energy sources and suppliers. Vice versa, there are desperate countries that have to sell and ready to supply energy in many different forms for all those potential buyers for their badly needed economy and national developments. These two sides’ aims would/could be possible to achieve through the Black Sea and its littoral states. That makes the Black Sea a focal point for the regional and international conflicting energy related policies. Such an important water basin, due to its nature of geographical, strategic and economic situation, intensifies of many conflicting and divers competition in and around the Black Sea. There are various different powers used diverse policies in the region to achieve their own end.
The EU has tried to use its soft and hard-powers in the Eastern Europe and further extend its effect to neighboring countries, namely Belarus, Moldova and Ukraine. The EU’s soft-power instruments will be effective if they are supported by hard-power initiatives on targets. Nevertheless, those intended policies had to be accepted, observed and respected by the both sides: appliers and receivers. The EU used/using its policies on those Eastern neighbors in general and the Black Sea in particular. Some of these political instruments were used in the same region previously by some other influential powers in the past, as like the Roman Empire and the Osmanlı (Ottoman) State.
There are many questions need to be answered on the European Neighborhood Policy (ENP) as a tool of soft-power whether it will be effective on the Black Sea region or not. The EU has the potential and the capabilities to use its soft-power where hard-power exercised previously. Some of the union’s soft power initiatives are declining on the Black Sea region while others on the rise. The recent international turbulences and changes within the EU and the Eurasian region create great concerns for the regional states and the world community. Dualities and dilemmas in its soft and hard power political exercises among the Union may create additional difficulties in implementation on Eurasian and the Black Sea region.
This study focus on the Black Sea’s economic, political and security capacity by special reference to its historical (particularly Roman) roots with a comparative analysis of the EU’s recent Eastern Neighborhood Policy (ENP) as a use of power and its overall assessment of the policy implementation on the Black Sea region. How can these theoretical andpractical policy approaches are classified within the political theories of International Relations and these policies consequences for the region will be also touched upon.
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Southwestern Asia (known as the Middle East) which includes Anatolia, attracted the worlds attention to its land with its rich heritage created thousands of years. The place where the Osmanlı culture and civilisation emerged, was also... more
Southwestern Asia (known as the Middle East) which includes Anatolia, attracted the worlds attention to its land with its rich heritage created thousands of years. The place where the Osmanlı culture and civilisation emerged, was also based on the some wonders of the ancient world left behind by the earlier civilisations. Invisible and intangible moral culture and the differing and various types of remains became common values of contemporary states and world to be claimed.
It is controversial whether the Osmanlı was fully aware of the importance of these extants but it is clear that it did not meet any cultural piece of ancient remains peculiar, just because they relinquished by different ancient nations, as today's extreme nationalist views. Buildings and other structures in the new conquered territories were never destroyed or demolished but they were repaired or restored and upkept for the use of Osmanlı. Yet, the artistic, cultural and historical values of these remains were probably evaluated only during the late Osmanlı period. The documents gathered from the Osmanlı and European archieves reveal that the Osmanlı began to understand the reasons of the feverish archeaological excavations which were began at the end of the 18th and at the beginning of 19th centuries on its land, only at the beginning of the 20th century. The antique sources which were translated into the European languages aroused inquisitives curiousity and desire to come to Osmanlı territories. Some of the travellers and itinerants who saw the remnants of Hellen, Roman and Christian values as the basis of their culture or wanted to see other remains from earlier civilisations, decided to uncover, explore and even exerted on taking them to their own countries. This initiated a new motion in European world on Osmanlı.
This study will concentrate on the activities of Germans on ancient history and archaeological researchs held within the Osmanlı State depending upon the documents provided especially from the Prime Ministry Osmanlı Archive in Istanbul and German documents from the Politisches des Archiv Auswärtigen Amtes in Berlin.
Binyıllar boyunca farklı kültür ve medeniyetlerin kurulduğu, Anadolu’yu da içine alan Güneybatı Asya (Ortadoğu), zengin tarihi değerleriyle bütün dünyanın dikkatini üzerine çekmiştir. Osmanlı Devleti’nin doğduğu, kültür ve medeniyetinin oluştuğu ve geliştiği yer de bu eski dünyanın harikalarının, yeraltı ve yerüstü zenginlikleri halinde geride bırakıldığı topraklardır. Gözle görülüp, elle tutulamayan, ancak eski kültürlerden bir sonraki topluluğa geleneksel yollarla yaşatılarak aktarılan manevi kültür ve geride bırakılan şekillenmiş her türlü eserle bütün ya da parça parça günümüze kadar ulaşmış olan maddi kültür kalıntıları artık yaşayan toplumun ve dünyanın da sahip çıkması gereken ortak değerler olmuştur.
Osmanlı Devleti’nin kurulduğu ve geliştiği çağlarda, bu değerlerin ne kadar farkında olup olmadığı konusu tartışmalı olmakla birlikte, Osmanlı, karşılaştığı yeni kültürlerin başka milletlerin ürünü olup olmamasını günümüz aşırı milliyetçi bakış açılarından çok farklı değerlendirmiştir. Ele geçirilen yerlerde ayakta kalan yapıların yıkılması yerine, işe yarayacak halde restore edilerek kullanılmaları sayesinde bu yapılar, bakım ve onarım görebilmiş ve varlığını devam ettirmiştir. Ancak bu eserlerin aynı zamanda birer sanat, kültür ve tarihi değerinin olduğunun farkına varılmasının, Osmanlı’nın geç dönemlerine rastladığı belgelerden anlaşılmaktadır. Belgelere göre Osmanlı Devleti yetkilileri, 18. yüzyıl sonları-19. yüzyıl başlarından itibaren toprakları üzerinde başlatılmış olan hummalı tarihi eser araştırmalarının sebebini ancak 20. yüzyıl başlarında anlamlandırmaya başlamıştır. Batı dillerine tercüme edilen antik kaynakların Avrupa’da çeşitli sebeplerle ilgi ve merak uyandırması ve iştah kabartması, pekçok gezginin Osmanlı topraklarında belirmesine yol açmıştır. Gezgin ve seyyahların bir kısmı özellikle kendi kültürlerine temel oluşturmak için Hellen, Roma ve Hıristiyanlık kültürüne ya da daha eskiye ait olan eserleri görmek, keşfetmek ve hatta ülkelerine götürmek için yeni bir çaba içerisine girmişlerdir. Bu, Avrupa dünyasında yeni birhareketin başlamasına sebep olmuştur. Bu çalışmada, başta özellikle İstanbul Başbakanlık Osmanlı Arşivi olmak üzere Berlin’de Politisches des Archiv Auswärtigen Amtes’daki Alman belgelerine dayanarak Devlet ve şahıslar nezdinde, Almanlar’ın Osmanlı Devleti içerisinde yaptıkları eskiçağ ve arkeoloji araştırmaları ve bunların sonuçları ele alınacaktır.
It is controversial whether the Osmanlı was fully aware of the importance of these extants but it is clear that it did not meet any cultural piece of ancient remains peculiar, just because they relinquished by different ancient nations, as today's extreme nationalist views. Buildings and other structures in the new conquered territories were never destroyed or demolished but they were repaired or restored and upkept for the use of Osmanlı. Yet, the artistic, cultural and historical values of these remains were probably evaluated only during the late Osmanlı period. The documents gathered from the Osmanlı and European archieves reveal that the Osmanlı began to understand the reasons of the feverish archeaological excavations which were began at the end of the 18th and at the beginning of 19th centuries on its land, only at the beginning of the 20th century. The antique sources which were translated into the European languages aroused inquisitives curiousity and desire to come to Osmanlı territories. Some of the travellers and itinerants who saw the remnants of Hellen, Roman and Christian values as the basis of their culture or wanted to see other remains from earlier civilisations, decided to uncover, explore and even exerted on taking them to their own countries. This initiated a new motion in European world on Osmanlı.
This study will concentrate on the activities of Germans on ancient history and archaeological researchs held within the Osmanlı State depending upon the documents provided especially from the Prime Ministry Osmanlı Archive in Istanbul and German documents from the Politisches des Archiv Auswärtigen Amtes in Berlin.
Binyıllar boyunca farklı kültür ve medeniyetlerin kurulduğu, Anadolu’yu da içine alan Güneybatı Asya (Ortadoğu), zengin tarihi değerleriyle bütün dünyanın dikkatini üzerine çekmiştir. Osmanlı Devleti’nin doğduğu, kültür ve medeniyetinin oluştuğu ve geliştiği yer de bu eski dünyanın harikalarının, yeraltı ve yerüstü zenginlikleri halinde geride bırakıldığı topraklardır. Gözle görülüp, elle tutulamayan, ancak eski kültürlerden bir sonraki topluluğa geleneksel yollarla yaşatılarak aktarılan manevi kültür ve geride bırakılan şekillenmiş her türlü eserle bütün ya da parça parça günümüze kadar ulaşmış olan maddi kültür kalıntıları artık yaşayan toplumun ve dünyanın da sahip çıkması gereken ortak değerler olmuştur.
Osmanlı Devleti’nin kurulduğu ve geliştiği çağlarda, bu değerlerin ne kadar farkında olup olmadığı konusu tartışmalı olmakla birlikte, Osmanlı, karşılaştığı yeni kültürlerin başka milletlerin ürünü olup olmamasını günümüz aşırı milliyetçi bakış açılarından çok farklı değerlendirmiştir. Ele geçirilen yerlerde ayakta kalan yapıların yıkılması yerine, işe yarayacak halde restore edilerek kullanılmaları sayesinde bu yapılar, bakım ve onarım görebilmiş ve varlığını devam ettirmiştir. Ancak bu eserlerin aynı zamanda birer sanat, kültür ve tarihi değerinin olduğunun farkına varılmasının, Osmanlı’nın geç dönemlerine rastladığı belgelerden anlaşılmaktadır. Belgelere göre Osmanlı Devleti yetkilileri, 18. yüzyıl sonları-19. yüzyıl başlarından itibaren toprakları üzerinde başlatılmış olan hummalı tarihi eser araştırmalarının sebebini ancak 20. yüzyıl başlarında anlamlandırmaya başlamıştır. Batı dillerine tercüme edilen antik kaynakların Avrupa’da çeşitli sebeplerle ilgi ve merak uyandırması ve iştah kabartması, pekçok gezginin Osmanlı topraklarında belirmesine yol açmıştır. Gezgin ve seyyahların bir kısmı özellikle kendi kültürlerine temel oluşturmak için Hellen, Roma ve Hıristiyanlık kültürüne ya da daha eskiye ait olan eserleri görmek, keşfetmek ve hatta ülkelerine götürmek için yeni bir çaba içerisine girmişlerdir. Bu, Avrupa dünyasında yeni birhareketin başlamasına sebep olmuştur. Bu çalışmada, başta özellikle İstanbul Başbakanlık Osmanlı Arşivi olmak üzere Berlin’de Politisches des Archiv Auswärtigen Amtes’daki Alman belgelerine dayanarak Devlet ve şahıslar nezdinde, Almanlar’ın Osmanlı Devleti içerisinde yaptıkları eskiçağ ve arkeoloji araştırmaları ve bunların sonuçları ele alınacaktır.
Research Interests:
Özet Araplarla Yahudiler bölgede 34 yıl içinde doğrudan en az beş defa dolaylı şekillerde ise sürekli savaşmışlardır/savaşmaktadırlar. Bunlar; 1948-1949, 1956, 1967, 1973 ve 1982... more
Özet
Araplarla Yahudiler bölgede 34 yıl içinde doğrudan en az beş defa dolaylı şekillerde ise sürekli savaşmışlardır/savaşmaktadırlar. Bunlar; 1948-1949, 1956, 1967, 1973 ve 1982 tarihlerindeki mücadelelerdir. Bu savaşlardan ilki olan 1948-1949 savaşı Yahudi Devleti’nin kuruluşu ve Arapların buna karşı mücadeleleri olup sorumluluğu her iki tarafa da maledilebilir. Diğer savaşlar genel olarak değerlendirildiğinde; 1973 savaşını Araplar başlatmış ve kısmî bir başarı elde etmiş görünmektedirler. 1956 ve 1982 savaşlarında insiyatif İsrail yetkililerindedir. 1967 savaşının ise kim tarafından başlatıldığı müphemdir. Ancak İsrail bölgedeki üstünlüğünü korumak ve mevcut güvenlik durumunu geliştirmek için komşu Arap devletlerine baskın savaşı yapmıştır. Savaş öncesi gelişmeler eski Yunan’daki Atina ile Sparta’nın savaşa tutuşmadan önceki durumlarına kısmen benzetilebilir. Her iki taraf savaşa giden yolu kendilerince hazırlamışlardır.
Bu çalışma ilk dört savaşı genel hatlarıyla incelemektedir. Ayrıca bu savaşların ve genel anlamda Filistin meselesinin bölgeye ve dünyaya etkilerine de değinmektedir. Arap-İsrail savaşlarının analizine yönelik olarak temel itibariyle altı alt başlık konulmuştur. Giriş kısmı Uluslararası Gelişmelerin Bölgeye Etkisi başlığıyla genel bir tartışma şeklinde başlamaktadır. Arap-İsrail çatışmasının alt yapısı kısaca incelenmekte mesele Uluslararası İlişkiler ve Siyasi Tarih perspektifinden değerlendirilmektedir. Araplar ile Yahudilerin ilk çatışmaları olan 1948-1949 Arap-İsrail Savaşı ikinci konu olarak işlenmektedir. Bu ilk savaş genel olarak incelenirken savaşın uluslararası uzantıları da dikkate alınmıştır. Üçüncü başlık olarak 1956 Süveyş Krizi ve İngiliz-Fransız destekli İsrail Saldırısı ele alınmakta, ilgili üç ülkenin nasıl ve neden 1956 savaşını çıkardıkları araştırılmaktadır. Dördüncü konu ise, 1967 Altı Gün Savaşı olup Arapların bu savaşta nasıl kısa sürede yenildiği ve bunun altında yatan sebepler üzerinde durmaktadır. Beşinci konu ise, Ekim/Ramazan Yom Kippur 1973 Savaşı başlığıyla Arapların organize ettiği savaşı ele almaktadır. Sonuçtan önceki son konuyu ise, Arap-İsrail Çatışmasında Filistin Kurtuluş Örgütü ve Çatışmalardaki Rolüne değinilmektedir. Sonuç bölümü olarak Arap-İsrail Çatışmasının Uluslararası Boyutu ve Bölgeye Yansıması başlığıyla meselenin bölge ve uluslararası gelişmelere etkisi üzerinde durulmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Arap-İsrail Savaşları, Filistin, İsrail, FKÖ, Barış Süreci.
Araplarla Yahudiler bölgede 34 yıl içinde doğrudan en az beş defa dolaylı şekillerde ise sürekli savaşmışlardır/savaşmaktadırlar. Bunlar; 1948-1949, 1956, 1967, 1973 ve 1982 tarihlerindeki mücadelelerdir. Bu savaşlardan ilki olan 1948-1949 savaşı Yahudi Devleti’nin kuruluşu ve Arapların buna karşı mücadeleleri olup sorumluluğu her iki tarafa da maledilebilir. Diğer savaşlar genel olarak değerlendirildiğinde; 1973 savaşını Araplar başlatmış ve kısmî bir başarı elde etmiş görünmektedirler. 1956 ve 1982 savaşlarında insiyatif İsrail yetkililerindedir. 1967 savaşının ise kim tarafından başlatıldığı müphemdir. Ancak İsrail bölgedeki üstünlüğünü korumak ve mevcut güvenlik durumunu geliştirmek için komşu Arap devletlerine baskın savaşı yapmıştır. Savaş öncesi gelişmeler eski Yunan’daki Atina ile Sparta’nın savaşa tutuşmadan önceki durumlarına kısmen benzetilebilir. Her iki taraf savaşa giden yolu kendilerince hazırlamışlardır.
Bu çalışma ilk dört savaşı genel hatlarıyla incelemektedir. Ayrıca bu savaşların ve genel anlamda Filistin meselesinin bölgeye ve dünyaya etkilerine de değinmektedir. Arap-İsrail savaşlarının analizine yönelik olarak temel itibariyle altı alt başlık konulmuştur. Giriş kısmı Uluslararası Gelişmelerin Bölgeye Etkisi başlığıyla genel bir tartışma şeklinde başlamaktadır. Arap-İsrail çatışmasının alt yapısı kısaca incelenmekte mesele Uluslararası İlişkiler ve Siyasi Tarih perspektifinden değerlendirilmektedir. Araplar ile Yahudilerin ilk çatışmaları olan 1948-1949 Arap-İsrail Savaşı ikinci konu olarak işlenmektedir. Bu ilk savaş genel olarak incelenirken savaşın uluslararası uzantıları da dikkate alınmıştır. Üçüncü başlık olarak 1956 Süveyş Krizi ve İngiliz-Fransız destekli İsrail Saldırısı ele alınmakta, ilgili üç ülkenin nasıl ve neden 1956 savaşını çıkardıkları araştırılmaktadır. Dördüncü konu ise, 1967 Altı Gün Savaşı olup Arapların bu savaşta nasıl kısa sürede yenildiği ve bunun altında yatan sebepler üzerinde durmaktadır. Beşinci konu ise, Ekim/Ramazan Yom Kippur 1973 Savaşı başlığıyla Arapların organize ettiği savaşı ele almaktadır. Sonuçtan önceki son konuyu ise, Arap-İsrail Çatışmasında Filistin Kurtuluş Örgütü ve Çatışmalardaki Rolüne değinilmektedir. Sonuç bölümü olarak Arap-İsrail Çatışmasının Uluslararası Boyutu ve Bölgeye Yansıması başlığıyla meselenin bölge ve uluslararası gelişmelere etkisi üzerinde durulmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Arap-İsrail Savaşları, Filistin, İsrail, FKÖ, Barış Süreci.
Research Interests:
Bu çalışma Büyük savaş öncesi Balkanlarda yaşayan Yahudilerin siyasi gelişim ve değişimlerle ilgili faaliyetlerinin Alman belgelerine yansıyan hususlarını inceleyerek, zamanın siyasi ve içtimai gelişmelerinin daha iyi anlaşılmasını... more
Bu çalışma Büyük savaş öncesi Balkanlarda yaşayan Yahudilerin siyasi gelişim ve değişimlerle ilgili faaliyetlerinin Alman belgelerine yansıyan hususlarını inceleyerek, zamanın siyasi ve içtimai gelişmelerinin daha iyi anlaşılmasını katkıda bulunmak amacıyla hazırlanmıştır.
Savaş öncesi, Avrupalı güçler, Osmanlı Devleti’ni kendi çıkarları doğrultusunda kullanmak için mümkün olan her vasıtaya müracaat etmişlerdir. Milli arşivlerde konuyla ilgili bilgi ve belgeler bulunmaktadır. İlgili istihbaratların Osmanlıya ve bölgeye yönelik politikaları etkilediği anlaşılmaktadır. Alman Dışişleri kaynakları savaş öncesinde Balkanlardaki çeşitli uluslar ve gruplarda hareketlenmeler, mücadeleler, reform talepleri, konferanslar ve çatışmalar olduğunu kaydetmektedir. Osmanlı Devleti’nin yıkılma sürecinde Büyük Savaş’ın başlatıldığı Balkanlardaki gelişmeler Savaşın anlaşılması için oldukça önemlidir. Bu dönemde Selanik, İstanbul ve Londra’da toplantılar ve kongreler yapılmıştı. Bu ve bölgedeki diğer gelişmeler İngiltere, Fransa ve Almanya tarafından dikkatle izlenmiştir. Almanların bölgedeki görevlileri gelişmeleri günü gününe kaydetmiş ve toplanan bilgileri Almanya’nın karar mercilerine ulaştırmışlardır. Bu sebeple, Alman Dışişleri Bakanlığı Arşivi’nden temin edilen belgelerde bölgedeki gelişmeleri en ince ayrıntısına kadar bulmak mümkündür.
Bu sunumda, Alman Konsoloslarının bölgeyle ilgili genel ve özel görüşlerini içeren ve Auswärtiges Amts’a gönderilen; konferanslara ait notlar, gazeteler, halktan devlet adamlarına görüştükleri Yahudiler ve bunlarla ilgili kişilerin söylediklerini içeren bilgi ve belgeler ele alınacaktır. Almanya’nın bölgeye yönelik Yahudi politikasını oluşturmasında gönderilen bilgi ve belgelerin rolü incelenecektir. Aynı zamanda, Almanların Balkan politikasını destekleyen diğer yaklaşım ve bölge politikaları üzerinde de durulurken gönderilen belgelerin bunlar üzerindeki etkisi tartışılacaktır.
Anahtar Kelimeler: Balkanlarda Yahudiler, Alman Politikası, Diplomasi, Türk Dış Politikası, Siyasi Tarih.
The purpose of this study is to make a contribution for better understanding of Jewish activities in the Balkans contributed to shaping the developments and changes took places in the Balkans prior to the Great War. The subject will be carried out through German archival materials which were obtained from German Foreign Ministry Archive. The Great Powers of Europe tried all possible ways to collect information and documents for the most and efficient usages of the Osmanlı (Ottoman) State for their own short- and long-term imperial interests. The received intelligences and information from various places to their capitals were one of the influential instruments on the formation of their created policies regarding to the Osmanlı State and their worldwide political stances.
The German Foreign Affairs documents stating that a number of mobilizations, struggles, reform demands, conferences, and conflicts were recorded among the various nations and groups prior to the Great War in the Balkans. During the decaying years of the Osmanlı State and Europeans’ determination of pushing the Turks out of the Balkans have witnessed a number of conferences and congresses hold in Salonika, Istanbul and London. The conferences and congresses determined the results followed up by the involving local and international political actors in the Balkans and Europe. Germany, as like the dominant colonial powers of the time, the Great Britain and France, closely monitored the Osmanlı State and its associated developments. Accordingly, German intelligent officers and officials recorded and reported the incidents and developments day by day to their capital, Berlin. Therefore, the German documents are full of information providing the great details of the events, social changes and other details of the places.
This study will try to cover and analyse mainly on German General Consuls’ general and specific dispatches and reports on conferences, newspapers, and their discussions which were hold between the Consuls and statesman and public. Through scrutinizing the documents we hope to be able to understand ‘how effective was the received documents on the formation of German policy towards the region and wider weltpolitik of Germans’. This will also contribute to understand how German international politics were created and intelligence collection and policy formation at the beginning of the twentieth century as in the case of Germany.
Key Words: Jews in the Balkans, German Politics, Diplomacy, Turkish Foreign Policy, Political History.
Savaş öncesi, Avrupalı güçler, Osmanlı Devleti’ni kendi çıkarları doğrultusunda kullanmak için mümkün olan her vasıtaya müracaat etmişlerdir. Milli arşivlerde konuyla ilgili bilgi ve belgeler bulunmaktadır. İlgili istihbaratların Osmanlıya ve bölgeye yönelik politikaları etkilediği anlaşılmaktadır. Alman Dışişleri kaynakları savaş öncesinde Balkanlardaki çeşitli uluslar ve gruplarda hareketlenmeler, mücadeleler, reform talepleri, konferanslar ve çatışmalar olduğunu kaydetmektedir. Osmanlı Devleti’nin yıkılma sürecinde Büyük Savaş’ın başlatıldığı Balkanlardaki gelişmeler Savaşın anlaşılması için oldukça önemlidir. Bu dönemde Selanik, İstanbul ve Londra’da toplantılar ve kongreler yapılmıştı. Bu ve bölgedeki diğer gelişmeler İngiltere, Fransa ve Almanya tarafından dikkatle izlenmiştir. Almanların bölgedeki görevlileri gelişmeleri günü gününe kaydetmiş ve toplanan bilgileri Almanya’nın karar mercilerine ulaştırmışlardır. Bu sebeple, Alman Dışişleri Bakanlığı Arşivi’nden temin edilen belgelerde bölgedeki gelişmeleri en ince ayrıntısına kadar bulmak mümkündür.
Bu sunumda, Alman Konsoloslarının bölgeyle ilgili genel ve özel görüşlerini içeren ve Auswärtiges Amts’a gönderilen; konferanslara ait notlar, gazeteler, halktan devlet adamlarına görüştükleri Yahudiler ve bunlarla ilgili kişilerin söylediklerini içeren bilgi ve belgeler ele alınacaktır. Almanya’nın bölgeye yönelik Yahudi politikasını oluşturmasında gönderilen bilgi ve belgelerin rolü incelenecektir. Aynı zamanda, Almanların Balkan politikasını destekleyen diğer yaklaşım ve bölge politikaları üzerinde de durulurken gönderilen belgelerin bunlar üzerindeki etkisi tartışılacaktır.
Anahtar Kelimeler: Balkanlarda Yahudiler, Alman Politikası, Diplomasi, Türk Dış Politikası, Siyasi Tarih.
The purpose of this study is to make a contribution for better understanding of Jewish activities in the Balkans contributed to shaping the developments and changes took places in the Balkans prior to the Great War. The subject will be carried out through German archival materials which were obtained from German Foreign Ministry Archive. The Great Powers of Europe tried all possible ways to collect information and documents for the most and efficient usages of the Osmanlı (Ottoman) State for their own short- and long-term imperial interests. The received intelligences and information from various places to their capitals were one of the influential instruments on the formation of their created policies regarding to the Osmanlı State and their worldwide political stances.
The German Foreign Affairs documents stating that a number of mobilizations, struggles, reform demands, conferences, and conflicts were recorded among the various nations and groups prior to the Great War in the Balkans. During the decaying years of the Osmanlı State and Europeans’ determination of pushing the Turks out of the Balkans have witnessed a number of conferences and congresses hold in Salonika, Istanbul and London. The conferences and congresses determined the results followed up by the involving local and international political actors in the Balkans and Europe. Germany, as like the dominant colonial powers of the time, the Great Britain and France, closely monitored the Osmanlı State and its associated developments. Accordingly, German intelligent officers and officials recorded and reported the incidents and developments day by day to their capital, Berlin. Therefore, the German documents are full of information providing the great details of the events, social changes and other details of the places.
This study will try to cover and analyse mainly on German General Consuls’ general and specific dispatches and reports on conferences, newspapers, and their discussions which were hold between the Consuls and statesman and public. Through scrutinizing the documents we hope to be able to understand ‘how effective was the received documents on the formation of German policy towards the region and wider weltpolitik of Germans’. This will also contribute to understand how German international politics were created and intelligence collection and policy formation at the beginning of the twentieth century as in the case of Germany.
Key Words: Jews in the Balkans, German Politics, Diplomacy, Turkish Foreign Policy, Political History.
Research Interests:
GERMAN VIEWS ON THE POLITICAL ISSUES PRIOR TO THE BALKAN WARS IN THE BALKANS THROUGH GERMAN ARCHIVAL MATERIALS Abstract The purpose of this study is to make a contribution for better understanding of ‘how Germany’s political interests... more
GERMAN VIEWS ON THE POLITICAL ISSUES PRIOR TO THE BALKAN WARS IN THE BALKANS THROUGH GERMAN ARCHIVAL MATERIALS
Abstract
The purpose of this study is to make a contribution for better understanding of ‘how Germany’s political interests were shaped according to the developments and changes took places in the Balkans prior to the Balkan Wars’ through German archival materials. The Great Powers of Europe tried all possible ways to collect information and documents for the most and efficient usages of the Osmanlı (Ottoman) State for their own short- and long-term imperial interests. The received intelligences and information from various places to their capitals were one of the influential instruments on the formation of their created policies regarding to the Osmanlı State and their worldwide political stances. Thanks to those intensity of capable scholars that the most of the relevant documents in English and French were researched. The German intelligence documents and other archival materials which covered the period of the last two decades of the Osmanlı State and the formative years of the new Turkish Republic were not sufficiently scrutinized and presented to the benefit of academic community in Turkish.
According to the German Foreign Affairs documents a number of mobilizations, struggles, reform demands, conferences, and conflicts were recorded among the various nations and groups prior to the Balkan wars in the Balkans. During the decaying years of the Osmanlı State and Europeans’ determination of pushing the Turks out of the Balkans have witnessed a number of conferences and congresses hold in Salonika, Istanbul and London. The conferences and congresses and their determined results were carefully followed up by the involving local and international parties of the Balkans and Europe. Germany, as like the dominant colonial powers of the time, the Great Britain and France, closely monitored the Osmanlı State and its associated developments. Accordingly, German intelligent officers and officials recorded and reported the incidents and developments day by day to their capital, Berlin. Therefore, the German documents are full of information providing the great details of the events, social changes and other details of the places.
This study will try to cover and analyse mainly on German General Consuls’ general and specific dispatches and reports on conferences, newspapers, and their discussions which were hold between the Consuls and statesman and public. Through scrutinizing the documents we hope to be able to understand ‘how effective was the received documents on the formation of German policy towards the region and wider weltpolitik of Germans’. This will also contribute to understand how German international politics were created and intelligence collection and policy formation at the beginning of the twentieth century as in the case of Germany.
Abstract
The purpose of this study is to make a contribution for better understanding of ‘how Germany’s political interests were shaped according to the developments and changes took places in the Balkans prior to the Balkan Wars’ through German archival materials. The Great Powers of Europe tried all possible ways to collect information and documents for the most and efficient usages of the Osmanlı (Ottoman) State for their own short- and long-term imperial interests. The received intelligences and information from various places to their capitals were one of the influential instruments on the formation of their created policies regarding to the Osmanlı State and their worldwide political stances. Thanks to those intensity of capable scholars that the most of the relevant documents in English and French were researched. The German intelligence documents and other archival materials which covered the period of the last two decades of the Osmanlı State and the formative years of the new Turkish Republic were not sufficiently scrutinized and presented to the benefit of academic community in Turkish.
According to the German Foreign Affairs documents a number of mobilizations, struggles, reform demands, conferences, and conflicts were recorded among the various nations and groups prior to the Balkan wars in the Balkans. During the decaying years of the Osmanlı State and Europeans’ determination of pushing the Turks out of the Balkans have witnessed a number of conferences and congresses hold in Salonika, Istanbul and London. The conferences and congresses and their determined results were carefully followed up by the involving local and international parties of the Balkans and Europe. Germany, as like the dominant colonial powers of the time, the Great Britain and France, closely monitored the Osmanlı State and its associated developments. Accordingly, German intelligent officers and officials recorded and reported the incidents and developments day by day to their capital, Berlin. Therefore, the German documents are full of information providing the great details of the events, social changes and other details of the places.
This study will try to cover and analyse mainly on German General Consuls’ general and specific dispatches and reports on conferences, newspapers, and their discussions which were hold between the Consuls and statesman and public. Through scrutinizing the documents we hope to be able to understand ‘how effective was the received documents on the formation of German policy towards the region and wider weltpolitik of Germans’. This will also contribute to understand how German international politics were created and intelligence collection and policy formation at the beginning of the twentieth century as in the case of Germany.
Research Interests:
Research Interests:
The Effects of the Black Sea Geopolitics on the Turkish Foreign Policy
Research Interests:
TÜRK SİYASETİNDE BİR YAHUDİ: NESİM MASLİAH Öz Uluslararası bağlantılarıyla Yahudiler, Türkiye’de ve Türk toplumunda pek çok değişikliğe öncülük etmişlerdir. Batıda eğitilmiş ve yönlendirilmiş Türk Yahudileri toplumlarının... more
TÜRK SİYASETİNDE BİR YAHUDİ: NESİM MASLİAH
Öz
Uluslararası bağlantılarıyla Yahudiler, Türkiye’de ve Türk toplumunda pek çok değişikliğe öncülük etmişlerdir. Batıda eğitilmiş ve yönlendirilmiş Türk Yahudileri toplumlarının şekillendirilmesi ve değişimlerinde önemli roller oynamışlardır. Yahudi toplumunu koruma amaçlı girişimleri, Türkiye’nin eğitimi, sosyal yapısı ve siyasetinde etkili olmuştur. Manisalı Nesim Masliah da Türk iç ve dış siyasetinde II. Meşrutiyet’ten Cumhuriyet’e danışman, milletvekili, gazeteci ve aydın olarak görev yapmış önemli bir şahsiyettir. Sadrazam danışmanlığı, İzmir ve Selanik milletvekilliği, ‘İttihad’ ve ‘Hür Adam’ isimli gazeteleriyle Türkiye’de kültürel yönlendirme ve değerlendirmeleriyle iç ve dış siyasi politikaların oluşumunda etkili olmuştur. Dindaşları için yaptığı çalışmalar Türk toplumunda derin izler bırakmıştır.
Anahtar Kelimeler: Yahudiler, II.Meşrutiyet, Türk Siyaseti, Nesim Masliah.
Abstract
A Jew in Turkish Politics: Nesim Masliah
Internationally connected Jews led a number of changes and developments within Turkish society and Turkey. Western-educated and -directed Turkish Jews played important roles on the shape and changes of their respected communities. Protective actions of Jewish community influenced on education, social structure and politics of Turkey. Nesim Masliah from Manisa was also an important entity who played crucial roles in internal and foreign affairs of Turkish politics from the Second Constitutional Period to the Republican Era as in the positions of an adviser, Member of Parliament, Journalist and Intellectual. Masliah tried his best to manipulate and influence on Turkish domestic politics and foreign policy-makers and cultural issues within the capacity and positions of an advisor to Grand Vizier, a deputy of İzmir and Salonika, and as a journalist with his two newspapers’ publication of ‘İttihad’ (Union) and ‘Hür Adam’ (Free Man). What he tried and achieved for his fellow religious community left its distinctive marks on Turkish society.
Key words: Jews, Second Constitutional Period, Turkish Politics, Nesim Masliah.
Öz
Uluslararası bağlantılarıyla Yahudiler, Türkiye’de ve Türk toplumunda pek çok değişikliğe öncülük etmişlerdir. Batıda eğitilmiş ve yönlendirilmiş Türk Yahudileri toplumlarının şekillendirilmesi ve değişimlerinde önemli roller oynamışlardır. Yahudi toplumunu koruma amaçlı girişimleri, Türkiye’nin eğitimi, sosyal yapısı ve siyasetinde etkili olmuştur. Manisalı Nesim Masliah da Türk iç ve dış siyasetinde II. Meşrutiyet’ten Cumhuriyet’e danışman, milletvekili, gazeteci ve aydın olarak görev yapmış önemli bir şahsiyettir. Sadrazam danışmanlığı, İzmir ve Selanik milletvekilliği, ‘İttihad’ ve ‘Hür Adam’ isimli gazeteleriyle Türkiye’de kültürel yönlendirme ve değerlendirmeleriyle iç ve dış siyasi politikaların oluşumunda etkili olmuştur. Dindaşları için yaptığı çalışmalar Türk toplumunda derin izler bırakmıştır.
Anahtar Kelimeler: Yahudiler, II.Meşrutiyet, Türk Siyaseti, Nesim Masliah.
Abstract
A Jew in Turkish Politics: Nesim Masliah
Internationally connected Jews led a number of changes and developments within Turkish society and Turkey. Western-educated and -directed Turkish Jews played important roles on the shape and changes of their respected communities. Protective actions of Jewish community influenced on education, social structure and politics of Turkey. Nesim Masliah from Manisa was also an important entity who played crucial roles in internal and foreign affairs of Turkish politics from the Second Constitutional Period to the Republican Era as in the positions of an adviser, Member of Parliament, Journalist and Intellectual. Masliah tried his best to manipulate and influence on Turkish domestic politics and foreign policy-makers and cultural issues within the capacity and positions of an advisor to Grand Vizier, a deputy of İzmir and Salonika, and as a journalist with his two newspapers’ publication of ‘İttihad’ (Union) and ‘Hür Adam’ (Free Man). What he tried and achieved for his fellow religious community left its distinctive marks on Turkish society.
Key words: Jews, Second Constitutional Period, Turkish Politics, Nesim Masliah.
Research Interests:
Özet Günümüzde çok çeşitli bilgiye hızlı ve yoğun bir şekilde ulaşılabilmektedir. Sosyal ve beşeri bilimlerin de fen ve diğer bilim alanları kadar önemli ve insan hayatı için vazgeçilmez olduğu bir gerçektir. Dünya şartları ve gerekli... more
Özet
Günümüzde çok çeşitli bilgiye hızlı ve yoğun bir şekilde ulaşılabilmektedir. Sosyal ve beşeri bilimlerin de fen ve diğer bilim alanları kadar önemli ve insan hayatı için vazgeçilmez olduğu bir gerçektir. Dünya şartları ve gerekli bilgiler hızlı ve farklı bir biçimde değişim içindedir. Sosyal ve beşeri çalışmalar da insanlığa ışık tutmaya devam etmektedir. Geçmişte yaşanılan pek çok tecrübelerin de kişi ve devletlere de yön verdiği bilinen bir gerçektir.
Aşağı-yukarı bir asra yakın bir süre önce, henüz Cumhuriyet ilan edilmeden, Mustafa Kemal’in zihninde yeni bir devletin temelini oluşturacak görüşler belirginleşmiş olmalıdır. Yeni bir devlet, yeni modern kurum ve oluşumları da beraberinde getirmeliydi. Mustafa Kemal’in, tarih ve sosyal bilimlerle ilgili seçtiği ve okuduğu kitapların düşüncelerinin oluşmasında etkili olduğu konuşmalarında ve uygulamalarında görülebilmektedir.
Anahtar Kelimeler: Atatürk, Siyasi Tarih, Eskiçağ, Eski Türk Tarihi, Kimlik, Ulus-Devlet Oluşumu.
THE EFFECTS OF ANCIENT HISTORY BOOKS ON ATATÜRK’S NATION BUILDING PERCEPTION
Abstract
At present, various information and knowledge can be easily and intensely obtained. Social sciences are useful and necessary for humanity as much as natural and technological sciences. Rapid developments and exchanges occur day by day on information and necessary knowledge. Social sciences still continues to shed lights on past and present times and on a number of issues. Past experiences directed/directs individuals as well as states.
Almost a century ago, even before the Turkish Republic was proclaimed, Mustafa Kemal gathered necessary information and decided on his future republic’s formative ideas and perceptions. A new state had to have new modern institutions and open to new ideas whether originated of modern times or experienced of the previous ages. Mustafa Kemal read a number of books in social sciences which affected his perception, ideas. This article discusses how Mustafa Kemal’s selected books on ancient history were reflected on his speeches and nation building processes.
Key words: Mustafa Kemal Atatürk, Political History, Ancient History, Ancient Turkish History, Identity, Nation-building
Günümüzde çok çeşitli bilgiye hızlı ve yoğun bir şekilde ulaşılabilmektedir. Sosyal ve beşeri bilimlerin de fen ve diğer bilim alanları kadar önemli ve insan hayatı için vazgeçilmez olduğu bir gerçektir. Dünya şartları ve gerekli bilgiler hızlı ve farklı bir biçimde değişim içindedir. Sosyal ve beşeri çalışmalar da insanlığa ışık tutmaya devam etmektedir. Geçmişte yaşanılan pek çok tecrübelerin de kişi ve devletlere de yön verdiği bilinen bir gerçektir.
Aşağı-yukarı bir asra yakın bir süre önce, henüz Cumhuriyet ilan edilmeden, Mustafa Kemal’in zihninde yeni bir devletin temelini oluşturacak görüşler belirginleşmiş olmalıdır. Yeni bir devlet, yeni modern kurum ve oluşumları da beraberinde getirmeliydi. Mustafa Kemal’in, tarih ve sosyal bilimlerle ilgili seçtiği ve okuduğu kitapların düşüncelerinin oluşmasında etkili olduğu konuşmalarında ve uygulamalarında görülebilmektedir.
Anahtar Kelimeler: Atatürk, Siyasi Tarih, Eskiçağ, Eski Türk Tarihi, Kimlik, Ulus-Devlet Oluşumu.
THE EFFECTS OF ANCIENT HISTORY BOOKS ON ATATÜRK’S NATION BUILDING PERCEPTION
Abstract
At present, various information and knowledge can be easily and intensely obtained. Social sciences are useful and necessary for humanity as much as natural and technological sciences. Rapid developments and exchanges occur day by day on information and necessary knowledge. Social sciences still continues to shed lights on past and present times and on a number of issues. Past experiences directed/directs individuals as well as states.
Almost a century ago, even before the Turkish Republic was proclaimed, Mustafa Kemal gathered necessary information and decided on his future republic’s formative ideas and perceptions. A new state had to have new modern institutions and open to new ideas whether originated of modern times or experienced of the previous ages. Mustafa Kemal read a number of books in social sciences which affected his perception, ideas. This article discusses how Mustafa Kemal’s selected books on ancient history were reflected on his speeches and nation building processes.
Key words: Mustafa Kemal Atatürk, Political History, Ancient History, Ancient Turkish History, Identity, Nation-building
Yahudiler arasında Filistin’in ‘Yahudi yurdu’ olarak elde edilmesiyle ilgili görüş ayrılıkları yaşanmıştır. Filistin’in satın alınamaması üzerine, güçlü devletlerin aracılığı ve/veya uluslararası çıkar çatışmaları kullanılarak hedefe... more
Yahudiler arasında Filistin’in ‘Yahudi yurdu’ olarak elde edilmesiyle ilgili görüş ayrılıkları yaşanmıştır. Filistin’in satın alınamaması üzerine, güçlü devletlerin aracılığı ve/veya uluslararası çıkar çatışmaları kullanılarak hedefe ulaşılmak istenmiştir. Siyonistlerin amacı ancak Osmanlı Devleti’nin parçalanmasıyla mümkün görülmüştür. Jön Türklerin “Osmanlıcılık” politikası Yahudilerin Osmanlı Devleti’ne bakışlarını etkilemiştir. David Ben-Gurion’e göre yeni yönetimin demokratik yaklaşımları Yahudi yerleşimi ve otonomi kazanabilmesine imkân sağlamaktadır. İttihad ve Terakki uygulamaları ile Siyonizm hedefleri arasında bağlantı vardır.
Ben-Gurion’e göre Yahudiler çıkarlarını en iyi şekilde ancak Türk müesseselerinde etkin bir dil, engin bir kültür, hukukî ve siyasî bir alt yapıya sahip oldukları takdirde gerektiği gibi savunabilecek ve koruyabileceklerdir. İstanbul Üniversitesi’nde Hukuk okumasının sebebi bu amaç içindir. Filistin’de otonom bir Yahudi toplumu için Yahudi nüfus artışı sağlanmalı böylece ekonomik, idarî ve soysal alanlarda nüfuzları artırılmalıdır.
Ben-Gurion göçmen Yahudilerin Osmanlı vatandaşlığına geçmelerini desteklemekte ve siyasî amaçları için gerekli görmektedir. I. Dünya savaşı süresince Osmanlının yanında ya da karşısında olma fikrinde gelişmelere göre değişiklikler yaşamıştır. Savaşın başında Almanya’yı desteklerken sonuna doğru İngiltere taraftarı olabilmiştir. İngiltere’nin mandaterliği süresince de İngiliz politikalarıyla mücadele etmiştir.
Bu makale David Ben-Gurion’un İsrail Devleti’nin kurulmasından önce Filistin’in nasıl Yahudi yurdu yapılmasıyla ilgili görüş ve fikirlerini tartışmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Filistin, David Ben Gurion, Yahudiler, Uluslararası Göç, Jeopolik.
DAVID BEN-GURION’S JEWISHIZATION POLICY OF PALESTINE BEFORE THE PROCLAMATION OF ISRAELI STATE
Summary
There were diversity of ideas among the Jewish leaders how to obtain Palestine as an eternal ‘Jewish home’. After the failure of buying attempt of Palestine by the Jewish leaders, it was discussed that Palestine can be obtained through the support of powerful states and/or by using the international powers’ conflicting interests in the region. David Ben-Gurion believed that with the Committee of Union and Progress “Jewish settlement and autonomy” might be easier since the terms and regulations of administration is more democratic and close to Zionists’ aims.
Ben Gurion argued that legal and official status can be paved the way to the Jewish autonomy in Palestine and its area. This can be achieved by the increase of Jewish population which would improve to defend the rights and legal status of Jewish desires within the Ottoman State. He believed that the Jewish interests only be saved and protected within the Turkish institutions by skilled and knowledgeable Jews who are competent of Turkish language, culture, law and politics. Ben Gurion studied law in Istanbul University in order to materialize what he was arguing and defending for the Jewish nation.
Ben Gurion encouraged and regarded absolutely necessary to optain Osmanlı passports for those foreign Jewish nationals who migrated to Palestine. He changed his support of Osmanlıs’ war effort depending on changing circumstances during the WWI. At the beginning of the War he was supporting Germany and the Ottoman State whereas Great Britain and its allies towards the end.
The paper concentrated on David Ben-Gurion’s ideas and arguments on how to Jewishization of Palestine before the proclamation of the Israeli State.
Keywords: Palestine Question, David Ben Gurion, Jews, International Migration, Jeopolitics.
Ben-Gurion’e göre Yahudiler çıkarlarını en iyi şekilde ancak Türk müesseselerinde etkin bir dil, engin bir kültür, hukukî ve siyasî bir alt yapıya sahip oldukları takdirde gerektiği gibi savunabilecek ve koruyabileceklerdir. İstanbul Üniversitesi’nde Hukuk okumasının sebebi bu amaç içindir. Filistin’de otonom bir Yahudi toplumu için Yahudi nüfus artışı sağlanmalı böylece ekonomik, idarî ve soysal alanlarda nüfuzları artırılmalıdır.
Ben-Gurion göçmen Yahudilerin Osmanlı vatandaşlığına geçmelerini desteklemekte ve siyasî amaçları için gerekli görmektedir. I. Dünya savaşı süresince Osmanlının yanında ya da karşısında olma fikrinde gelişmelere göre değişiklikler yaşamıştır. Savaşın başında Almanya’yı desteklerken sonuna doğru İngiltere taraftarı olabilmiştir. İngiltere’nin mandaterliği süresince de İngiliz politikalarıyla mücadele etmiştir.
Bu makale David Ben-Gurion’un İsrail Devleti’nin kurulmasından önce Filistin’in nasıl Yahudi yurdu yapılmasıyla ilgili görüş ve fikirlerini tartışmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Filistin, David Ben Gurion, Yahudiler, Uluslararası Göç, Jeopolik.
DAVID BEN-GURION’S JEWISHIZATION POLICY OF PALESTINE BEFORE THE PROCLAMATION OF ISRAELI STATE
Summary
There were diversity of ideas among the Jewish leaders how to obtain Palestine as an eternal ‘Jewish home’. After the failure of buying attempt of Palestine by the Jewish leaders, it was discussed that Palestine can be obtained through the support of powerful states and/or by using the international powers’ conflicting interests in the region. David Ben-Gurion believed that with the Committee of Union and Progress “Jewish settlement and autonomy” might be easier since the terms and regulations of administration is more democratic and close to Zionists’ aims.
Ben Gurion argued that legal and official status can be paved the way to the Jewish autonomy in Palestine and its area. This can be achieved by the increase of Jewish population which would improve to defend the rights and legal status of Jewish desires within the Ottoman State. He believed that the Jewish interests only be saved and protected within the Turkish institutions by skilled and knowledgeable Jews who are competent of Turkish language, culture, law and politics. Ben Gurion studied law in Istanbul University in order to materialize what he was arguing and defending for the Jewish nation.
Ben Gurion encouraged and regarded absolutely necessary to optain Osmanlı passports for those foreign Jewish nationals who migrated to Palestine. He changed his support of Osmanlıs’ war effort depending on changing circumstances during the WWI. At the beginning of the War he was supporting Germany and the Ottoman State whereas Great Britain and its allies towards the end.
The paper concentrated on David Ben-Gurion’s ideas and arguments on how to Jewishization of Palestine before the proclamation of the Israeli State.
Keywords: Palestine Question, David Ben Gurion, Jews, International Migration, Jeopolitics.
Research Interests:
The Turkish-Russian trade relations were/are effected by their jeo-strategic and jeo-political situation in their region. The jeo-political stances of both states in the region are influenced by regional and international powers. The... more
The Turkish-Russian trade relations were/are effected by their jeo-strategic and jeo-political situation in their region. The jeo-political stances of both states in the region are influenced by regional and international powers. The existing and future trade relations will be influenced by the both countries and regional states’ political stability, economical and security issues. Recent bilateral developments between Turkey and Russian Federation have had a number of effects on the region. This is particularly true on the Caucasus region and the former Soviet republics, Azerbaijan, Armenia and Georgia.
The Caucasus region is a significant strategic passage between north-south direction as well as east-west bound energy and trade corridors of the region for the world market. The delicate stability in the region can serve for peaceful political, economical and security relations vice-versa among the local states as well as for the wider world. The regions’ vital petro-chemical resources are important for regional and the world influential powers, the EU, the USA, China and Russia. The jeo-strategic location of the Caucasus for the resources to the world market defines the regions’ political and economic fate. Russia and Turkey are the influential countries in the region with their expanding trade and political relations. The Turco-Russian relations might play their positive contribution to the stability and improvement of the relations among the Caucasus states.
The presentation will highlight the recent economic relations between Turkey and Russian Federation and how this economic trend were/are effected by jeo-political and jeo-strategic situation of the both countries.
The Caucasus region is a significant strategic passage between north-south direction as well as east-west bound energy and trade corridors of the region for the world market. The delicate stability in the region can serve for peaceful political, economical and security relations vice-versa among the local states as well as for the wider world. The regions’ vital petro-chemical resources are important for regional and the world influential powers, the EU, the USA, China and Russia. The jeo-strategic location of the Caucasus for the resources to the world market defines the regions’ political and economic fate. Russia and Turkey are the influential countries in the region with their expanding trade and political relations. The Turco-Russian relations might play their positive contribution to the stability and improvement of the relations among the Caucasus states.
The presentation will highlight the recent economic relations between Turkey and Russian Federation and how this economic trend were/are effected by jeo-political and jeo-strategic situation of the both countries.
Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulmuş olduğu Anadolu, tarihin her devresinde farklı milletlerin karşılaştıkları ve çıkar savaşlarının yaşanmış olduğu önemli bir bölgedir. Coğrafî, stratejik, ekonomik, sosyal ve siyasî bakımdan önemli olan... more
Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulmuş olduğu Anadolu, tarihin her devresinde farklı milletlerin karşılaştıkları ve çıkar savaşlarının yaşanmış olduğu önemli bir bölgedir. Coğrafî, stratejik, ekonomik, sosyal ve siyasî bakımdan önemli olan Anadolu için sürekli mücadele gerekmektedir. Bölgede etkin olmak isteyen güçler, buradaki unsurları ele geçirmek ve çıkarları doğrultusunda kullanmak istemişlerdir. Yeni siyasî mekanizma olarak bölgede özellikle “insan hakları” kavramı sıkça kullanılmıştır. Bu, bölgenin iç işlerine müdahale için bir araç olarak değerlendirilmiştir. Azınlık ve hâkim toplum arasına nifaklar ekilebilmiş, çıkan çatışma da, güç sahiplerinin çıkarlarına hizmet etmiştir.
‘Azınlıklar’ ve ‘insan hakları’ devletlerarası siyasette, yeni bir müdahale vasıtası olarak gündemdedir. Avrupa devletlerinden bazıları “Ermeni soykırımı” tasarılarını gündemlerine alarak eski oyunu yeni metotlarla uygulamaya çalışmaktadır. Konuya vukûfiyet ve ilgi olmaksızın politik çıkarlarına uygun gelebileceği düşüncesi ve beklentisiyle bazı devletlerin moda haline gelmiş kullanımlara başvurdukları görülmektedir.
Bu çalışma, batılı güçlerin ortaya attığı mesnetsiz iddianın gerçekte, Anadolu’da karmaşa çıkararak, millî birlik ve beraberliği bozmak için hazırlanmış olduğunu tarihî gerçeklerle tartışmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Türkiye, siyaset, Ermeniler, Ermenistan, uluslararası ilişkiler.
ARMENIANS IN INTERNATIONAL POLITICS
ABSTRACT
A number of nations and states fought for Anatolia which is today Turkey. For its geographical, strategic, economic and political importance, Asia Minor, wanted to be owned and/or to be controlled by a number of states. At present, Turkey as well as Mediterranean and its environment attracted a number of powerful states of the world as experienced many times in the past. The known policies and political tricks either changed or updated depending on circumstances and developments. There is new political mechanism created in world politics for the realisation of imperialistic aims.
The Western powers brought up the “so-called” “Armenian genocide scheme” on the basis of “human rights” to the international political arena. The issue was discussed in their assemblies which are directly or indirectly effected the relations between Turkey and mentioned states.
This study aims to analyse the groundless issue of “Armenian problem” by taking an attracting modern proxy for the international intervention and international interests.
Key Words: Turkey, Anatolia, Armenians, international relations.
‘Azınlıklar’ ve ‘insan hakları’ devletlerarası siyasette, yeni bir müdahale vasıtası olarak gündemdedir. Avrupa devletlerinden bazıları “Ermeni soykırımı” tasarılarını gündemlerine alarak eski oyunu yeni metotlarla uygulamaya çalışmaktadır. Konuya vukûfiyet ve ilgi olmaksızın politik çıkarlarına uygun gelebileceği düşüncesi ve beklentisiyle bazı devletlerin moda haline gelmiş kullanımlara başvurdukları görülmektedir.
Bu çalışma, batılı güçlerin ortaya attığı mesnetsiz iddianın gerçekte, Anadolu’da karmaşa çıkararak, millî birlik ve beraberliği bozmak için hazırlanmış olduğunu tarihî gerçeklerle tartışmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Türkiye, siyaset, Ermeniler, Ermenistan, uluslararası ilişkiler.
ARMENIANS IN INTERNATIONAL POLITICS
ABSTRACT
A number of nations and states fought for Anatolia which is today Turkey. For its geographical, strategic, economic and political importance, Asia Minor, wanted to be owned and/or to be controlled by a number of states. At present, Turkey as well as Mediterranean and its environment attracted a number of powerful states of the world as experienced many times in the past. The known policies and political tricks either changed or updated depending on circumstances and developments. There is new political mechanism created in world politics for the realisation of imperialistic aims.
The Western powers brought up the “so-called” “Armenian genocide scheme” on the basis of “human rights” to the international political arena. The issue was discussed in their assemblies which are directly or indirectly effected the relations between Turkey and mentioned states.
This study aims to analyse the groundless issue of “Armenian problem” by taking an attracting modern proxy for the international intervention and international interests.
Key Words: Turkey, Anatolia, Armenians, international relations.
Research Interests:
Abstract There are many push- and pull-factors in any migration movement and, the migrants’ integration to any host-society. Economic, political and social factors might play role as reasons for migrants to determine their final... more
Abstract
There are many push- and pull-factors in any migration movement and, the migrants’ integration to any host-society. Economic, political and social factors might play role as reasons for migrants to determine their final destinations of migration. Ethnicity and its relevant issues might be crucial as one of the pull-factors to those potential migrants’ intention to decide about their final destination. Ethnic communities influence start immediately to determine the newcomers’ residency, occupancy and eventual integration into the host society as soon as the new migrants’ arrival.
Most of the newly arrivals usually gets the necessary information about the final destination through their compatriots, ethnic community and/or its associates. Ethnic ties and bounties are usually supported by the ethnic chain of migration. This ethnic chain would determine the work opportunities within the ethnic community particularly at the beginning of the arrival. Recently migrated people might be accommodated within the migrant compatriots’ accommodations. Nevertheless, a number of obstacles and difficulties might be waiting for the newcomer migrants. Being in a foreign environment, they would be not aware of the opportunities and dangers. They may not have enough knowledge of their new host society, and host countries’ language/s. Here the already settled communities played its crucial role for those ethnic migrants’ integration first and foremost into their ethnic community. This ethnic community provides all necessary information and basics for accommodation, job opportunity, schooling and whatever a migrant need in a new society and place.
As a particular example, Turkish Jews migrated not only to Europe but also to newly established state, Israel, in Palestine. The Jewish migration to Palestine continued for decades before as well as after the emergence of the Jewish state. The members of the Turkish Jews tried to consist its own community in particular areas as much as they could within the new state in Palestine. The theoretical aspects of this paper will be visualised and evidenced within the finding of the area research in Israel and Turkey. It will be discussed for those encouragement and discouragement of the authorities for creating such entity in a society. Advantages and disadvantages will be analysed.
The research shows that international Jewish migration is related with “ethnic chain of migration”. This ethno-transnationalism was/is directly related with ethnic-integration into a society. The quality of their accommodation, jobs, and integration is related with the country, region or city of the origin, their ethnic background and material circumstances of migrants. These conditions affect life chances, integration and cohesion of the migrants into host society.
One way or another, migrants continue to experience their life understanding and standards in their host society as the same way in the country of origin. The transnational migration is usually tied with the ethnicity and ethnic migration which has direct effect on their integration and settlement in the host society.
Key words: Turkish Jews, Migration, Turkey, Palestine, Israel, International Relations.
There are many push- and pull-factors in any migration movement and, the migrants’ integration to any host-society. Economic, political and social factors might play role as reasons for migrants to determine their final destinations of migration. Ethnicity and its relevant issues might be crucial as one of the pull-factors to those potential migrants’ intention to decide about their final destination. Ethnic communities influence start immediately to determine the newcomers’ residency, occupancy and eventual integration into the host society as soon as the new migrants’ arrival.
Most of the newly arrivals usually gets the necessary information about the final destination through their compatriots, ethnic community and/or its associates. Ethnic ties and bounties are usually supported by the ethnic chain of migration. This ethnic chain would determine the work opportunities within the ethnic community particularly at the beginning of the arrival. Recently migrated people might be accommodated within the migrant compatriots’ accommodations. Nevertheless, a number of obstacles and difficulties might be waiting for the newcomer migrants. Being in a foreign environment, they would be not aware of the opportunities and dangers. They may not have enough knowledge of their new host society, and host countries’ language/s. Here the already settled communities played its crucial role for those ethnic migrants’ integration first and foremost into their ethnic community. This ethnic community provides all necessary information and basics for accommodation, job opportunity, schooling and whatever a migrant need in a new society and place.
As a particular example, Turkish Jews migrated not only to Europe but also to newly established state, Israel, in Palestine. The Jewish migration to Palestine continued for decades before as well as after the emergence of the Jewish state. The members of the Turkish Jews tried to consist its own community in particular areas as much as they could within the new state in Palestine. The theoretical aspects of this paper will be visualised and evidenced within the finding of the area research in Israel and Turkey. It will be discussed for those encouragement and discouragement of the authorities for creating such entity in a society. Advantages and disadvantages will be analysed.
The research shows that international Jewish migration is related with “ethnic chain of migration”. This ethno-transnationalism was/is directly related with ethnic-integration into a society. The quality of their accommodation, jobs, and integration is related with the country, region or city of the origin, their ethnic background and material circumstances of migrants. These conditions affect life chances, integration and cohesion of the migrants into host society.
One way or another, migrants continue to experience their life understanding and standards in their host society as the same way in the country of origin. The transnational migration is usually tied with the ethnicity and ethnic migration which has direct effect on their integration and settlement in the host society.
Key words: Turkish Jews, Migration, Turkey, Palestine, Israel, International Relations.
After the date of 18th August 1991, the Soviet Union stayed in the history thanks to Moscow-centered Russian Federation’s administrators and the Putsch Committee of CenComm of Communist Party. The end of the Cold War led to dramatic... more
After the date of 18th August 1991, the Soviet Union stayed in the history
thanks to Moscow-centered Russian Federation’s administrators and the
Putsch Committee of CenComm of Communist Party. The end of the Cold
War led to dramatic change in the landscape of Eurasian geopolitics. Firstly
this unexpected finishing made first shock in Eastern Europe, Central Asia,
and Caucasia; then all over the world’s countries more or less. These events
accompanied by globalization, led to the transformation period for all new
sovereign countries and new approaches for taking these countries to
western-size political, economic and social structures began. Also
geopolitical theories were re-created by US centered think tank organizations.
The Black Sea region stands out as a region where realpolitik once more
has come to the fore47. The new political maneuvers, new theoretical
approaches, and changes in geopolitical thoughts on the Black Sea region
emerged. Turkey, Russia, Ukraine are main actors on this status. This article
concludes that Black Sea region’s powers, their rights on law, international
treaty on the Black Sea are changing the Black Sea countries sides- as EU
members, NATO members etc.- and their new expectations making their
importance above Black Sea policies, new geopolitical rapprochements, new
organizations and their structures. The main ideas of traditional geopolitics
47 G. Flikke et al, “The Shifting of Black Sea Region: Actors, Drives and
Challenge,” NUPI (Norwegian Institute of International Affairs
http://English.nupi.no/activities/departments/Department–of-Russian-andEurasian-Studies/Prosjekter/The-Shifting-Geopolitics-of-the-Black-Sea-RegionActors-Drivers-and-Challenges (06.08.2011); J. Sherr “Security in the Black Sea
Region: Back to Realpolitik?” SouthEast Europe and Black Sea Studies 8 (2), pp.
141-153. 52
can be related to the heritage of realist thought in International Relations,
which considers the international relations as a balance of power approach.
The main argument of this paper is that Russian influence is still powerful in
the Black Sea region; this can be changed with soft tools and using the legal
rights for all Black Sea coastline states. In this article new rapprochement for
geographical areas as Black Sea Region will be criticized.
thanks to Moscow-centered Russian Federation’s administrators and the
Putsch Committee of CenComm of Communist Party. The end of the Cold
War led to dramatic change in the landscape of Eurasian geopolitics. Firstly
this unexpected finishing made first shock in Eastern Europe, Central Asia,
and Caucasia; then all over the world’s countries more or less. These events
accompanied by globalization, led to the transformation period for all new
sovereign countries and new approaches for taking these countries to
western-size political, economic and social structures began. Also
geopolitical theories were re-created by US centered think tank organizations.
The Black Sea region stands out as a region where realpolitik once more
has come to the fore47. The new political maneuvers, new theoretical
approaches, and changes in geopolitical thoughts on the Black Sea region
emerged. Turkey, Russia, Ukraine are main actors on this status. This article
concludes that Black Sea region’s powers, their rights on law, international
treaty on the Black Sea are changing the Black Sea countries sides- as EU
members, NATO members etc.- and their new expectations making their
importance above Black Sea policies, new geopolitical rapprochements, new
organizations and their structures. The main ideas of traditional geopolitics
47 G. Flikke et al, “The Shifting of Black Sea Region: Actors, Drives and
Challenge,” NUPI (Norwegian Institute of International Affairs
http://English.nupi.no/activities/departments/Department–of-Russian-andEurasian-Studies/Prosjekter/The-Shifting-Geopolitics-of-the-Black-Sea-RegionActors-Drivers-and-Challenges (06.08.2011); J. Sherr “Security in the Black Sea
Region: Back to Realpolitik?” SouthEast Europe and Black Sea Studies 8 (2), pp.
141-153. 52
can be related to the heritage of realist thought in International Relations,
which considers the international relations as a balance of power approach.
The main argument of this paper is that Russian influence is still powerful in
the Black Sea region; this can be changed with soft tools and using the legal
rights for all Black Sea coastline states. In this article new rapprochement for
geographical areas as Black Sea Region will be criticized.