Moskova’da doğup büyüyen bir yazar olmasına rağmen Aleksandr Sergeyeviç Puşkin (1799-1837) eserlerinde sıklıkla Petersburg imgesine yer verir. Hatta Petersburg imgesine yöneldiği eserleriyle Rus edebiyatında kent imgesinin kurucusu...
moreMoskova’da doğup büyüyen bir yazar olmasına rağmen Aleksandr Sergeyeviç Puşkin (1799-1837) eserlerinde sıklıkla Petersburg imgesine yer verir. Hatta Petersburg imgesine yöneldiği eserleriyle Rus edebiyatında kent imgesinin kurucusu sayıldığı dile getirilir. Yazar, erken dönem eserlerinde de Petersburg imgesine yer vermesine rağmen söz konusu kent 1830’lu yıllarda yazarın daha sık kullandığı bir imge olarak karşımıza çıkar. Bu dönemde yazdığı öykülerinde Petersburg, Puşkin’in artık usandığı yüksek sosyetenin yaşamını kaygısızca sürdürdüğü bir mekân olarak ele alınır. Yazarın, olgunluk dönemi eserleri olarak niteleyebileceğimiz 1830’lu yılların öykülerinde Petersburg’un saygın gençleri, katıldıkları balolar ve sosyete sınıfı arasında yaygın olan kart oyunları resmedilir. Yevgeni Onegin’de (Евгений Онегин) iyi yetiştirilmiş bir genç olmasına rağmen boş bir yaşam süren kahramanı aracılığıyla Petersburg sosyetesi eleştirilir. Bakır Atlı (Mедный всадник) poemasında Petro’nun yaratısı olan bu güzel kente hayranlık dile getirilirken bir yandan da Petersburg trajik olayların gerçekleştiği bir fon olarak okuyucuya yansıtılır. Maça Kızı (Пиковая дама) adlı öyküde klasik Rus edebiyatında ilk kez rüzgârın uluduğu, sulu bir karın yağdığı fenerlerin neredeyse ölü gibi cansız bir şekilde yandığı kapalı Petersburg havası ve bunun yanı sıra fantastik olayların vuku bulduğu kent tasvir edilir. Bu suretle yazarın Petersburg’a bakış açısından kaynaklı birbirine zıt iki Petersburg imgesi ortaya çıkar. Çalışmamızda Petersburg imgesini, yazarın çoğunlukla öne çıkardığı Yevgeni Onegin, Bakır Atlı ve Maça Kızı adlı eserleri aracılığıyla ortaya koymaya çalışacağız.
