Primacy and Synodality

The article deals with the ecclesiology of the local Church and synodality. Both topics have been present in Catholic theology since the time of the Second Vatican Council, which laid the foundation for the ecclesiology of the local/particular Church, collegiality of bishops and synodality. This ecclesiology was developed both theoretically and practically in the post-conciliar period, but there are some theologians who believe that during the pontificate of John Paul II there was a return to the universalist ecclesiology, as evidenced by the documents published by the Roman Curia, especially Communionis notio. Pope’s Francis teaching on synodality and strengthening the Church at local and regional levels addresses the demands of those theologians who believe that Chapter III of the Lumen Gentium Constitution has not yet been properly implemented. The Pope emphasizes, that synodality is a constitutive dimension of the Church and therefore what the Lord is asking of us is already in some sense fully present in the word “synod” itself.

Παραθέτουμε ένα  απόσπασμα της έρευνας που πρωτοδημοιεύθηκε στην Ἐπιστημονική Ἐπετηρίδα Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πέτρας & Χερρονήσου,2015 τόμος  το ίδιο επίσης στο Βιβλίο Πρωτείο κι Συνοδικότητα στο Κείμενο της Ραβέννας με προλόγισμα του π. Κυρίλου Γοβορούν, Α Έκδοση Αριθμό 14, Εκδόσεις CEMES 2018,  και το ίδιο Πρωτείο κι Συνοδικότητα στο Κείμενο της Ραβένας Β ' Έκδοση Θεσσαλονίκη 2022, ISBN: 978-618-00-3983-2,
Το ζήτημα της σχέσεως πρωτείου και συνοδικότητας ακριβέστερα στην σχέση της consiliar τέθηκε από την Μικτή Επιτροπή του Θεολογικού Διαλόγου στην βάση της κοινής παραδόσεως και των κανονικών κριτηρίων της πρώτης χιλιετίας . Με βάση το Κείμενο της Ραβέννας οι Ορθόδοξοι οφείλουν να διευκρινίσουν πιο βαθιά την σημασία του πρωτείου σε παγκόσμιο επίπεδο και οι Ρωμαιοκαθολικοί να εξετάσουν πιο λεπτομερέστατα την σημασία της συνοδικότητας και της conciliarity. Με σαφείς αποκλίνουσες διαφοροποιήσεις , τόσο στην κατανόηση της σχέσεως πρωτείου και αυθεντίας όσο και της σχέσεως συνοδικότητας και πρωτείου στο παγκόσμιο επίπεδο .

The study intends to offer a critical comment of the common study of the Saint Irenaeus Joint Orthodox-Catholic Working Group "Serving Communion. Rethinking the Relationship between Primacy and Synodality". The author emphasizes that the hermeneutic issue and the emphasis on the historicity of theology are among the most original elements of the study; both are representing a welcome stimulation for the future dialogue. He also appreciates the study for its theological complexity and underlines the uniqueness of the common reading of the historical-theological context of the First Vatican Council. At the same time, among other things, it is critically suggested, that the magic formula after Ravenna 2006 (Catholics need more synodality, Orthodox more primacy) will not bring the hoped breakthrough in Orthodox-Catholic dialogue, because Roman Catholic theology sees papal primacy as a theological issue, while the Orthodox as a structural- canonical question. The challenge of the future will be not to achieve "harmony" between primacy and synodality, but to reflect together whether the Petrine ministry belongs to the essence of Church unity or not.