Global Power

Modern zamanlarda birbiri ardından gelen dünya güçlerinin küresel sistemi şekil­lendirdiğini söylemek mümkündür. Küresel örgüt için aktif odak şu ana kadar hep bir dünya gücü olmuştur ve bu gücün kimliği, değerleri ve kaynakları modern dünya tecrübesini etkilemiştir. 1500 yılından beri dört ülke küresel karşılıklı ba­ğımlılığın yönetiminde sırayla baskın bir rol oynamışlardır ve bu nedenle bir dünya gücü tanımına uymaktadırlar: Portekiz, Hollanda, İngiltere ve ABD. Her bir dünya gücü oldukça düzenli bir şekilde bir diğeri tarafından takip edilmiştir. Bu süreç, siyasi bir sistemde rejimlerin birbirini takip etmesini hatırlatmaktadır, ancak bununla da karıştırıl­mamalıdır. Her bir küresel güce uzun bir döngü karşılık gelmektedir. Bunun istis­nası İngiltere’dir, çünkü İngiltere bu şekilde iki döngü geçirmiştir.

The purpose of the article is to try to outline whether the EU is still an attractive actor in international relations, which is conceptualised as a specific soft, normative and the same transformative power and the centre of attraction for states located outside this organisation. The credibility of the European Union on international arena was undermined by global changes taking place in the 21st century, including emergence of new non-European powers, and particularly a series of crises (financial, migration, identity) that have affected the EU recently. In the article the following analysis will be made: the basic components consisting of attractiveness of the EU and evolution of its perception on the international arena, and the main challenges that the EU has to cope with in order to become a significant power again. It is assumed that the European Union certainly lost its attractiveness and prestige as a result of recent transformations that affected it within the system, but also due to the dynamics of the international environment.

ABD hegemonyasının düşüş tüneline girdiği ve geri dönüşünün çok zordur.  Hem mevcut uluslararası düzenin yapısı ve gerekse yükselen güçlerin istek ve yetkinliklerinin yeterli olmayışı nedenleriyle, önümüzdeki 20 yıllık bir süreçte Çin’in, ABD’den sonra bir “küresel hegemonik güç” olması oldukça zordur.

It is very difficult for US hegemony to enter the decline tunnel and return. It is very difficult for China to become a gerek global hegemonic power ’after the USA in the next 20 years due to both the structure of the existing international order and the insufficiency of the demands and capabilities of the rising powers.