Didier Bigo

Zajištění vnitřní bezpečnosti je jedním z primárních závazků státu vůči občanům a podílí se na ní celá řada aktérů od policejních, zpravodajských, celních a justičních orgánů až po soukromé bezpečnostní služby. Aktivity vnitřních bezpečnostních služeb mají mimo jiné významný dopad na občanské svobody, lidská práva a obecně kvalitu liberální demokracie.
Kniha souhrnně představuje vývoj bezpečnostních sborů a zpravodajských služeb ve střední Evropě od roku 1989 až dodnes. Zejména zachycuje změny v pravomocích přijatých v éře boje proti terorismu a uprchlické krize v České republice, Maďarsku, Polsku a Slovensku.

Michel Foucault, güvenlik için “Güvenlik kendisine ait olan mekanizmalara bir de eski yasa ve disiplin kalıplarını ekleyerek bunları işletmenin bir biçimidir”  şeklinde bir tanım getirir. Uluslararası İlişkiler Kuramı dahilinde rasyonalizm ve reflektivizm arasındaki dördüncü tartışmanın gündeme gelmesinin ardından, Michel Foucault’nun çalışmaları Uluslararası İlişkiler disiplininde ve onun alt disiplini olan güvenlik başlığı altındaki çalışmalarda kullanılmaya başlamıştır. Foucault’nun güvenlik kavramına ait düşünceleri diğer başlıklarla birlikte, örneğin göç, öteki, ceza, Didier Bigo’nun kurucusu olduğu Paris Güvenlik Okulu’nun çalışmalarına ilham kaynağı olmuştur.

Paris Okulu’nun doğuşuna etki eden kişilerden birinin Foucault olduğunu düşünmek doğru olmakla birlikte bir anlamda da eksiktir. Fransız sosyolog Pierre Bourdieu olmuştur. Sosyoloji ve antropoloji alanındaki çalışmaları ile birlikte ortaya koymuş olduğu Eylem Kuramı Teorisi, sosyal yapının farklı katmanlardan ve öğelerden oluştuğu savıyla, aktörün eyleyene çevrimiyle, mantıklı bir karar verme mekanizmasından ziyade alan, geçmiş gibi, bir bütün dahilinde karar veren yapıyı ortaya koymuştur. Paris Güvenlik Okulu’nun iç/dış güvenlik, göç gibi başlıkları farklı ele alışının kökeninde, toplumda göç, işsizlik gibi kaygıların eyleyenlerin ön plana çıkarmasıyla politikalara yön verdiği görülmektedir.

Paris Okulu yaklaşımı ilk olarak Didier Bigo ve Espeth Guild’in editörlüğünde yayınlanmış olan Sınırların Kontrolü: Avrupa’ya ve Avrupa’da Serbest Dolaşım (Controlling Frontiers: Free Movement into and within Europe) adlı çalışma ile kendini duyurmuştur. Bu kitap hem Bigo’nun güvenlik yaklaşımı açısından okulun kuramsal yaklaşımına bir çatı getirmiş hem de Paris Okulu’nun kuruluşu için bir mihenk taşı vazifesi görmüştür. Aynı çalışmanın paralelinde ise Belçikalı Jef Huysmans da The Politics of Insecurity: Fear Migration and Asylum in the EU adlı çalışmasıyla Paris Okulu yaklaşımının içinde yer almıştır. 

Didier Bigo’nun inisiyatifi ile kurulan Paris Okulu hali hazırda çalışmalarını Cultures &Conflits dergisi üzerinden yayınlamaya devem etmektedir. Didier Bigo, King’s College, Londra’da, Savaş Çalışmaları Departmanı’nda ve Paris Siyasal Bilimler Fakültesi’nde görevlerine devam etmektedir.

Bu yazıda, Michel Foucault ve Didier Bigo’nun biyografilerine ve görüşlerine yer verildikten sonra, Paris Okulu’nun, kurucusu Fransız sosyolog Didier Bigo’nun güvenlik konusuna ile ilgili yaklaşımı özetlenecektir.
 

This paper offers a view on why and how migrations have been perceived as a security threat in the European Union. The underlining question posed is how the ambition of EU nation-states to control the entry and movement of people can be reconciled with liberal standards promoting human rights, open borders and humanitarian values. The author uses the theory of securitization, Didier Bigo's concept of Ban-opticon and human security concept as theoretical grounds, while the normative and political discourse analyses are utilized to show the EU practice. The intention is to show that while the number of migrants has not been significantly change in the last years, the public perception is different, especially due to the Arab Spring. The EU, which integration and long-time economic success would not be possible without constant influx of the immigrants, in the recent years developed people unfriendly migration control system. I argue that such system came as a result of several factors, most notably societal securitization. As the Arab turmoil coincides with the post 9/11 changes in security policies, economic crisis and the rise of far right parties in several EU Member States, the migration issue has been increasingly securitized. EU's legal norms and methods follow such societal securitization. Tight border control (including increased surveillance), usage of buffer zones and externalization of border control are crucial EU methods of dealing with migration. The author concludes that while migrations have a clear security dimension, they are best addressed through rights-based policies.

Didier Bigo, “Globalized-In-Security: The Field and the Ban-Opticon,”in Translation, Biopolitics and Colonial Difference, ed. Jon Solomon and Naoki Sakai (Hong Kong: University of Hong Kong Press, 2005), pp.109~156; in Illiberal Practices of Liberal Regimes: The (In)Security Games, ed. Didier Bigo and Anastassia Tsoukala (Paris: l’Harmattan, 2006), pp.5~49. 발췌 번역; 디디에 비고, 이재원 옮김, ｢전지구적 (불)안전과 밴옵티콘｣, 『대학원신문』(중앙대학교), 제254호, 2008년 10월 22일자. [참고링크] http://gspress.cauon.net/news/articleView.html?idxno=15390

An attempt at constructing a model to understand and to map out the contemporary diagram of biopolitics in the aftermath of crisis. By this, I seek to tease out the novelty of the new diagram of biopolitics that slowly-but-surely emerges in the post-crisis world (by crisis I refer to the precise event of global financial crisis of 2008). The novel biopolitical diagram concerned is what will be named as the financialisation of biopower. If the modern gesture of financialisation  was one towards the financialisation of every aspect of life,  then the new one, I argue, is the financialisation of the power to sustainably financialise every aspect of life. While the former implies only the present or short-term concern, the latter accentuates a long-term future, even permanent, ambition. In what follow I will elaborate on the idea.