επιχειρήσεις

ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:
Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, Αρχηγός ΓΕΕΘΑ:
Μέσα σε ένα πολύπλοκο, αβέβαιο και έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον όπως είναι το ση-
μερινό, κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως ιδιότητας, για να μπορέσει να επιβιώσει, να αναπτυ-
χθεί και να καταστεί τελικά επιτυχημένος, καλείται συχνά να λειτουργήσει ως στρατηγικός
παίκτης. Καλείται δηλαδή να εφαρμόσει προσωπικά στη ζωή του την τέχνη και την επιστήμη
της Στρατηγικής.
Ως τέχνη, η Στρατηγική προϋποθέτει το προσωπικό ταλέντο και την δέουσα εμπειρία.
Απαιτεί φαντασία και οξύνοια, υψηλό επίπεδο προβλεπτικότητας και προσαρμοστικότητας,
ικανότητα βέλτιστης αξιοποίησης των διαθέσιμων μέσων, σωφροσύνη μα και τόλμη. Εκτός
από τέχνη όμως, η Στρατηγική είναι και επιστήμη. Και εδώ έρχεται η μεγάλη συνεισφορά
του ανά χείρας βιβλίου. Γραμμένο από δύο λαμπρούς επιστήμονες επιτυγχάνει να συμπυκνώ-
σει με εύληπτο τρόπο ολόκληρη τη μέχρι σήμερα συσσωρευθείσα θεωρία και εμπειρία περί
Στρατηγικής μέσα σε πενήντα κανόνες αποφθεγματικού τύπου.
Ενδεικτική της βαθιάς εντρύφησης των συγγραφέων στο συγκεκριμένο γνωστικό πεδίο
είναι η χρήση πληθώρας επιτυχημένων παραδειγμάτων όχι μόνο από τον χώρο του πολέμου,
αλλά και από την πολιτική, την οικονομία, το εμπόριο, τον αθλητισμό, τα παίγνια και την
τεχνολογία, χάρη στα οποία ζωντανεύει το κείμενο αλλά και καθίστανται ευκολονόητες πε-
ρίπλοκες συλλήψεις και έννοιες. Έτσι, το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα και με ενδιαφέρον όχι
μόνο από ειδικούς στο χώρο, αλλά και από οποιονδήποτε αναγνώστη που επιθυμεί να ανα-
πτύξει την στρατηγική του σκέψη, να ενδυναμώσει την ικανότητα ανάλυσης των δεδομένων
και να κατανοήσει βαθύτερα τη διαδικασία λήψης στρατηγικών αποφάσεων.
Ενώνοντας τις δυνάμεις τους, οι Καθηγητές Αθανάσιος Πλατιάς και Κωνσταντίνος Κο-
λιόπουλος μας προσφέρουν έναν πολύτιμο πρακτικό οδηγό στρατηγικής σκέψης και συμπε-
ριφοράς, φωτίζοντας με έναν εξαιρετικά ελκυστικό τρόπο γραφής και τις πλέον λεπτές πτυχές
της Στρατηγικής.

Αντιναύαρχος ε.α. Αλέξανδρος Διακόπουλος, Τέως Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας:
Το ανά χείρας βιβλίο έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό στην βιβλιογραφία των Διε-
θνών Σχέσεων, στην χώρα μας. Αυτό, μεταξύ της θεωρητικής προσέγγισης της Στρατηγικής
και της πρακτικής εφαρμογής της, στο ευρύ φάσμα της ιστορικής εμπειρίας. Συνδυάζει την
απαραίτητη θεωρητική ανάλυση με πρακτικές συμβουλές και ιστορικά παραδείγματα σε όλα
τα πεδία του στρατηγικού ανταγωνισμού: Ένοπλη Σύγκρουση, Διπλωματία, Πολιτική, Επι-
χειρήσεις και Αθλητισμό. Η σε βάθος αντίληψη των Στρατηγικών θεμάτων, η ευρεία γνώση
του Διεθνούς περιβάλλοντος και η διδακτική εμπειρία των συγγραφέων, αποτυπώνονται με
εύληπτο, διαυγή αλλά και θεωρητικά εμπεριστατωμένο τρόπο στους «πενήντα κανόνες» που
συμπυκνώνουν το θεωρητικό πλαίσιο και καλύπτουν κάθε πτυχή της ανθρώπινης στρατηγι-
κής συμπεριφοράς. Αναμφίβολα η «Τέχνη της Στρατηγικής» μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα
στα κλασσικά βιβλία στρατηγικής και είναι απαραίτητο ανάγνωσμα όχι μόνο για αυτούς που
ασχολούνται, είτε από θέσεις ευθύνης-είτε θεωρητικά, με τις Διεθνείς σχέσεις και τη Στρα-
τηγική, αλλά και για όλους όσοι στη διάρκεια της προσωπικής και επαγγελματικής του ζωής
θα κληθούν να πάρουν «στρατηγικές» αποφάσεις και να κάνουν «στρατηγικές» επιλογές.

Καθηγητής Χ. Λ. Νικίας, Ομότιμος Πρόεδρος, Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια:
Πανέξυπνο, πρωτότυπο, διεγείρει τη σκέψη. Μια συναρπαστική απεικόνιση του πώς μπορείς
να μάθεις και να εφαρμόσεις τη στρατηγική. Σε βοηθάει να καταλάβεις τον εαυτό σου και τη
διαδικασία με την οποία παίρνεις αποφάσεις. Απαραίτητο ανάγνωσμα για όλους όσους επι-
θυμούν να αναλάβουν ηγετικές θέσεις στην καριέρα τους. Είναι βέβαιο ότι θα γίνει το κλα-
σικό κείμενο στρατηγικής.

Καθηγητής Χαράλαμπος Παπασωτηρίου, Διευθυντής Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, Πάντειο Πανεπιστήμιο:
Προϊόν σοφίας και σκέψης πολύ μακροχρόνιας. Μια εντυπωσιακή παρουσίαση των διαφό-
ρων όψεων της στρατηγικής. Είναι πολύ χρήσιμο για μας τους ειδικούς, αλλά μπορεί να δια-
βαστεί άνετα και από έναν μη ειδικό. Πιστεύω ότι αυτό το βιβλίο θα έχει μεγάλη διαχρονική
αξία στην ελληνική βιβλιογραφία.

Καθηγητής Χρήστος Χατζηεμμανουήλ, Πανεπιστήμιο Πειραιώς,Μέλος Συμβουλίου Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας της Ελλάδος:
Με τρόπο απλό, αλλά διόλου απλοϊκό, οι συγγραφείς μυούν τον αναγνώστη στις αρχές της
στρατηγικής. Αναδεικνύουν τη σημασία της ως τέχνης των αποτελεσμάτων και όχι των προ-
θέσεων, των πράξεων και όχι των ευχολογίων. Με τις προτάσεις πρακτικής εφαρμογής του
βιβλίου τους η επιστημονική γνώση μετατρέπεται σε απτό και ουσιαστικό εργαλείο.

Αν. Καθηγήτρια Κωνσταντίνα Ε. Μπότσιου, πρώην Αντιπρύτανις Πανεπιστημίου Πελοποννήσου:
«Η Τέχνη της Στρατηγικής» αποτελεί βιβλίο-σταθμό στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία.
Απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο, κράτος, θεσμό ή οργανισμό που, για να πετύχει, χρειάζεται
οπωσδήποτε να έχει στρατηγική, δηλαδή να ξέρει πού θέλει να πάει και πώς να φτάσει στον
σκοπό του. Σαν προσεκτικός «προπονητής» βοηθά τον αναγνώστη να δοκιμάσει τις παραδο-
χές του, να αναπτύξει τη σκέψη του και να εμπνευστεί. Η θεωρία συνδυάζεται συναρπαστικά
με την ιστορική εμπειρία μέσα από πλήθος παραδειγμάτων από τις επιχειρήσεις, τον αθλη-
τισμό, το σκάκι, την πολιτική. Οι Καθηγητές Αθανάσιος Πλατιάς και Κωνσταντίνος Κολιό-
πουλος αναλύουν με ακρίβεια και ζωντάνια πώς επιστήμη, δράση και ταλέντο μπορούν να
υπηρετήσουν μια υψηλή και ταυτόχρονα καθημερινή τέχνη.

Αντώνης Πανούτσος, Εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος»:
Σημαντικό βιβλίο, γραμμένο από γνώστες. Εντυπωσιάζει με το βάθος της έρευνας ενώ ταυτό-
χρονα είναι και ευκολοδιάβαστο. Ένα βιβλίο που στηρίζει τις θέσεις του στη στρατηγική του
Τιγκράν Πετροσιάν στο σκάκι και μέχρι την πολιτική ολιγοπωλίων των εταιρειών κινητής
τηλεφωνίας, δεν μπορεί παρά να αξίζει να διαβαστεί.

This work aims to examine, -with statistics and information-  the versatility and overall need of management and businesses through eGovernment.

.......................................................................................................................................................

Η παρούσα εργασία, που αποτελεί βιβλιογραφική μελέτη, και έχει ως στόχο την εξέταση, -με πίνακες, στατιστικά στοιχεία και πληροφορίες- της πολύπλευρης και συνολικής προσφοράς στη διοίκηση και στην διευκόλυνση πολιτών και επιχειρήσεων μέσα από την ηλεκτρονική διακυβέρνηση.

The operational level of war is a relatively new military principle introduced to the military lexicon by the US Army in 1982, almost out of the blue sky. Since then, the term was adopted first by the English speaking countries, and then by the NATO and eventually by the rest of the world’s militaries. Before 1982 the term used by the military professionals and theorists around the world, including the American military establishment, was operational art. The latter was used for the first time by the Soviets in conjunction with the much wider terms deep operations and deep attack.

In this article, we investigate on the historical and civic foundations, along with emerging potentials of social cooperatives in Greece. Constituting the most innovative actor of social economy in the country, currently introduced institutional forms of social cooperatives enhance an already plural and vibrant field of not-for-profit activity, which was regrettably left to stagnate under political patronage and structural deficiencies. The introduction of Social Entrepreneurial Cooperatives by Law 4019/2011 and the explicit recognition of social economy for the first time, provide for a decisive jumpstart toward a viable structuration of the field. Along with a concise theorization on the concepts of social economy and social enterprise, a (highly practical for non-Greek speaking readers) integrated register of cooperative entities, cooperative legislation and auditing authorities in Greece is annexed.

Μια φρέσκια επιστημονική ματιά στον δυναμικά αναπτυσσόμενο κλάδο των κοινωνικών επιχειρήσεων. Βασισμένο στην πιο σύγχρονη βιβλιογραφία και την τεχνογνωσία του συγγραφέως ως Εμπειρογνώμονα της ειδικής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Κοινωνική Επιχειρηματικότητα (GECES), καθώς και του ειδικού Group για την Αξιολόγηση της χρηματοδότησης, το έργο αυτό αναπτύσσει το σύνολο των θεωρητικών, νομικών, τεχνικών, φορολογικών και πρακτικών θεμάτων που αφορούν στην ευρωπαϊκή και ελληνική πολιτική για τις νέες, καινοτομικές, συνεργατικές και κοινωνικές επιχειρήσεις. Ανασκοπεί την θεωρία των κοινωνικών επιχειρήσεων, όπως διαμορφώθηκε τα προηγούμενα είκοσι χρόνια στον ευρωπαϊκό χώρο. Εκθέτει τη συγκρότηση, την εσωτερική λειτουργία και την καθοριστική σημασία που έχουν οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο πλαίσιο της "Πρωτοβουλίας για τις Κοινωνικές Επιχειρήσεις" (Social Business Initiative) για τη διαμόρφωση του θεσμικού και χρηματοδοτικού μηχανισμού της Κοινωνικής Οικονομίας. Αναλύει βήμα-προς-βήμα τη νομική και φορολογική βάση που διέπει τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις του Νόμου 4019/2011 και προσφέρει εναν λεπτομερειακό οδηγό από τη φάση της σύλληψης της αρχικής ιδέας, το στάδιο της σύνταξης του Καταστατικού, τη σύνταξη ενός βιώσιμου επιχειρηματικού σχεδίου, ως τις διαδικασίες εγγραφής στο Γενικό Μητρώο Κοινωνικής Οικονομίας του Υπουργείου Απασχόλησης, καθώς και τις προοπτικές χρηματοδότησης από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους.

Το έργο προσφέρει μια λεπτομερειακή ενημέρωση για την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ελληνική πολιτεία την επόμενη δεκαετία στον τομέα της Κοινωνικής Οικονομίας.

Ένα έργο με μεγάλη αξία για τον ακαδημαϊκό ερευνητή, τον πολιτικό, το δημοσιογράφο και το σύγχρονο κοινωνικό και καινοτόμο επιχειρηματία. 

Λέξεις – κλειδιά: Κοινωνικές Επιχειρήσεις, Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί, Clusters , Δίκτυα, Κοινωνική Οικονομία, ΚΟΙΝΣΕΠ, ΚΟΙΣΠΕ,  Κοινωνική Καινοτομία, Social Business Initiative , GECES Group of Experts on Social Entrepreneurship , Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Η παρούσα εργασία παρουσιάζει τις επικρατούσες θέσεις που εντοπίζονται στη βιβλιογραφία σχετικά με τη σχέση της Διοίκησης Ολικής Ποιότητας (ΔΟΠ) και του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος.
Αρχικά αποσαφηνίζεται η έννοια της ποιότητας και της ΔΟΠ και παρουσιάζονται οι βασικές απόψεις των πέντε θεμελιωτών της ΔΟΠ: Deming, Juran, Crosby, Feigenbaum και Ishikawa. Ύστερα, αναφέρονται τα οφέλη από την εφαρμογή της ΔΟΠ και οι κρίσιμοι παράγοντες εφαρμογής της.
Μετά, γίνεται μια σύντομη αναφορά στα διεθνή βραβεία ποιότητας και στα πρότυπα διασφάλισης ποιότητας.
Στη συνέχεια αποσαφηνίζεται η έννοια του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος και περιγράφονται οι τρόποι απόκτησής του. Στις τελευταίες ενότητες, παρουσιάζεται η σχέση της ΔΟΠ με την απόδοση της επιχείρησης και με το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Η εργασία κλείνει με τη διαπίστωση ότι υπάρχει επαρκής θεωρητική θεμελίωση για τη θέση που υποστηρίζει ότι η εφαρμογή της ΔΟΠ μπορεί να δημιουργήσει διατηρήσιμο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Όμως, παρότι έχουν ήδη διεξαχθεί ορισμένες εμπειρικές έρευνες που επιβεβαιώνουν αυτή την εκδοχή, απαιτούνται ακόμη περισσότερες αξιόπιστες έρευνες για την πλήρη εμπειρική της τεκμηρίωση.

Στόχος είναι να αναδείξουμε, μέσα από παραδείγματα πίνακες και στατιστικά στοιχεία, τις καινοτομικές και πρακτικές λύσεις που προσφέρει η πρακτική των επιχειρησιακών δικτύων, (Cluster) στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα, ως μέθοδο προώθησης και ανάπτυξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Οι εισηγήσεις και τα Συμπεράσματα της Διημερίδας έχουν εκδοθεί σε βιβλίο υπό τον τίτλο "ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ - Επίκαιρα ζητήματα εμπορικού, εργατικού και κοινωνικοασφαλιστικού δικαίου" από τον εκδοτικό οίκο Νομική Βιβλιοθήκη (2015), http://www.nb.org

Τα σημαντικότερα σημεία που πρέπει να γνωρίζει ο ενδιαφερόμενος πριν αποφασίσει να ενταχθεί σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ, σε τρεις δημοσιεύσεις, ανάλογα με τα Στάδια της διαδικασίας. Στάδιο B: Η Τεκμηρίωση/Συγγραφή του Επιχειρηματικού Σχεδίου για Συμμετοχή σε Πρόγραμμα

Το 2015 δραστηριοποιήθηκαν στη χώρα μας 789.975 Επιχειρήσεις, με το  τζίρο τους, συνολικά, να ανεβαίνει στα 236,2 δισ. ευρώ, στους τομείς της Βιομηχανίας, των Κατασκευών, του Εμπορίου και των Υπηρεσιών (εκτός των προσωπικών υπηρεσιών), σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας των Στατιστικών Διάρθρωσης των Επιχειρήσεων, που πραγματοποιεί η ΕΛΣΤΑΤ.

Σημαντικές επιδόσεις καταγράφει η Ευρώπη στον τομέα των Άμεσων Ξένων Επενδύσεων (ΑΞΕ) για το 2016, σύμφωνα με την ετήσια ευρωπαϊκή έκθεση ‘European Attractiveness Survey’: 5.845 ο συνολικός αριθμός τους, αυξημένος κατά 15% σε ετήσια βάση, δημιούργησαν 259.673 νέες θέσεις εργασίας, με αύξηση 19%.

Στο σημερινό άρθρο θα συνεχιστεί η παρουσίαση του Προγράμματος ‘Εξοικονόμηση κατ΄ οίκον ΙΙ’ (προηγούμενα: ‘Λαός’ 22/2/2018 και 6/3/2018), εμβαθύνοντας περισσότερο σε κρίσιμες λεπτομέρειες, που θα φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες να τις γνωρίζει κάθε Ενδιαφερόμενος από την αρχή.

Στα 313,524 δισ. ευρώ «σκαρφάλωσε» το Δημόσιο Χρέος της χώρας το Γ’ Τρίμηνο 2017, αυξημένο κατά 2,2 δισ. ευρώ περίπου ή 0,7% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2016 (311,340 δισ. ευρώ), σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τους Τριμηνιαίους μη χρηματοοικονομικούς Λογαριασμούς της Γενικής Κυβέρνησης. Επιβεβαιωνόμαστε δηλαδή στην εξαρχής εκτίμηση ότι τα μέτρα λιτότητας και η αφαίμαξη της ελληνικής κοινωνίας όχι μόνο δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν το σημαντικότερο πρόβλημα της Ελληνικής οικονομίας, που εμποδίζει το οποιοδήποτε σενάριο βιωσιμότητας, αντίθετα μάλιστα το όξυναν ακόμα παραπάνω!

Πλησίασε κοντά, αλλά τελικά δεν ξεπέρασε τον πήχη του 1% το ποσό δαπανών Έρευνας και Ανάπτυξης (Ε&Α) στην Ελλάδα το 2016, ως ποσοστό στο ΑΕΠ της χώρας: έφτασε στο 0,99%, σημειώνοντας αύξηση μόλις 0,02% ως προς το 2015. Πηγή μας τα επίσημα προκαταρκτικά στατιστικά στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ), όπως τα απέστειλε πρόσφατα στην Eurostat. Σε απόλυτους αριθμούς: οι δαπάνες για Ε&Α φτάσανε τα 1.733,1 εκατ. ευρώ, σημειώνοντας αύξηση 29,3 εκατ. ευρώ το διάστημα 2015-2016.

«Ωρίμασε» αυτές τις μέρες, μετά από αναμονή τριών ετών,  το «Εξοικονόμηση κατ΄ Οίκον ΙΙ», γνωστότερο ως «Εξοικονομώ». Πέσανε οι σχετικές υπογραφές και το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος - Ενέργειας δημοσιοποίησε την Κοινή Υπουργική Απόφαση προκήρυξης του Προγράμματος  και τον Οδηγό Εφαρμογής του. Σε ετοιμότητα, λοιπόν, για την ενεργειακή αναβάθμιση των κατοικιών, καθώς οι Αιτήσεις Υπαγωγής θα υποβάλλονται Ηλεκτρονικά από τα τέλη του μήνα, τότε που υπολογίζουν ότι θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία σύνδεσης  όλων των συνεργαζόμενων τραπεζών με το Πληροφοριακό Σύστημα του Προγράμματος.

Οι διαδικασίες «Έρευνας και Ανάπτυξης» (R&D) φαίνεται ότι είναι προνόμιο οικονομιών που βρίσκονται σε ρυθμούς ανάπτυξης. Αποτελεί επίσης και έναν από τους κρίσιμους παράγοντες που οφείλει να υποστηρίξει αποτελεσματικά ο σχεδιασμός για να πετύχει και να διατηρήσει μία βιώσιμη αναπτυξιακή προοπτική.