O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI
OLIY VA O‘RTA MAXSUS TA’LIM VAZIRLIGI
TOSHKENT DAVLAT SHARQSHUNOSLIK UNIVERSITETI
Qo‘lyozma huquqida
UO‘K: 930.1 (55)
KBK: 63.3 (5 Ирн) Ju – 88
JUMAYEV G‘AYRATJON ISMATULLO O‘G‘LI
XONDAMIRNING «HABIB US-SIYAR FI AXBOR AFROD AL-
BASHAR» ASARINING TARIXIY MANBASHUNOSLIK TAHLILI
(III KITOBI)
5A120304 – Tarixshunoslik, manbashunoslik va tarixiy tadqiqot usullari
(Markaziy Osiyo mamlakatlari bo‘yicha)
Magistr akademik darajasini olish uchun yozilgan
DISSERTATSIYA
Ilmiy rahbar:
t.f.d. prof. Is’hoqov M.M.
Toshkent - 2022
1
MUNDARIJA
KIRISH…………………………………………………………………
3-12
I BOB. XONDAMIRNING HAYOTI VA IJODIY FAOLIYATI
I.1. Xondamir asarlarining umumiy tavsifi………………………………
12-22
I.2. «Habib us-Siyar fi axbor afrod al-bashar» asarining Xondamir
merosidagi o‘rni va uning o‘rganilishi…………………………………...
22-37
II BOB. “HABIB US-SIYAR FI AXBOR AFROD AL-BASHAR”
ASARIDA TARIXIY JARAYONLAR
II.1. «Habib us-Siyar fi axbor afrod al-bashar» asarida Temuriylar
saltanatida
Amir
Temur
va
Shohrux
Mirzo
davridagi
siyosiy
munosabatlarning aks etishi………….……………………………………
38-62
II.2. Temuriylar davlatining Shohrux Mirzo davridagi xalqaro elchilik
munosabatlarining
aks
ettirilishi
va
uning
qiyosiy
tahlili………….…………………………………………………………...
63-77
III BOB. “HABIB US-SIYAR FI AXBOR AFROD AL-BASHAR”
ASARIDA MARKAZIY OSIYO TARIXIGA OID MA’LUMOTLAR
III.1.
Manbada
tarixiy
shaxslar,
ularning
faoliyati
haqida
……………………………………………………………………………... 78-113
III.2. Movarounnahr va Xurosondagi geografik joy nomlarning tavsifi va
tahlili……………………………………………………………………….
114-125
XULOSA………………………………………………………………….
125-127
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI…………………... 128-139
2
KIRISH
Magistrlik
dissertatsiya
mavzusining
asoslanishi
va
uning
dolzarbligi. Hozirgi kunda O‘zbekistonda bebaho ilmiy va ma’naviy merosi
bilan jahon sivilizatsiyasiga munosib hissa qo‘shgan ulug‘ alloma bobolarimiz
asarlarini o‘rganish, tadqiq hamda targ‘ib qilish ishiga katta e’tibor
qaratilmoqda. Xususan, 2022-yilning 10-fevral kuni O‘zbekiston Respublikasi
Prezidenti Shavkat Mirziyoyevning “Qadimiy yozma manbalarni saqlash va
tadqiq etish tizimini takomillashtirishga doir qo‘shimcha chora-tadbirlar
to‘g‘risida”gi qarori imzolanishi bu amaliy ishlarni yanada rivojlantirishga
xizmat qiladi. Tarix o‘tmishimiz ko‘zgusi, bugunimiz haqiqati va kelajagimiz
poydevoridir. Tarix inson orqali vujudga keladi va inson orqali abadiyatga
aylanadi. Inson ongi va tafakkuri, qalbi va tuyg‘ulari orqali yuzaga kelgan
hodisa sifatida qadriyatga aylanadi. Mana shu o‘rinda aytish joizki, tariximizda
muhim o‘rin tutgan, o‘zining ilmiy merosi bilan nom taratgan insonlardan biri
muarrix G‘iyosiddin Muhammad Xondamir hayoti, faoliyati va uning tarixiyilmiy merosini hamda tariximizni yoritishdagi ahamiyatini tadqiq qilish muhim
vazifamizdir. Olimning «Habib us-Siyar fi axbor afrod al-bashar» asari umumiy
tarixiy asar hisoblanib, ayniqsa, asarning uchinchi bobi e’tiborga molikdir,
chunki bu bobda XV asr oxiri - XVI asr boshlarida Markaziy Osiyoning siyosiyijtimoiy, iqtisodiy-madaniy hayoti va mintaqada hukmronlik qilish uchun
kurashgan uch sulola vakillarining tarixi to‘g‘risida, tarixiy jarayonlar va voqeahodisalar haqidagi ma'lumotlarni olim guvoh sifatida kuzatib, ishtirok etib yozib
qoldirgan. Bu esa tariximizning ushbu davri voqealarini o‘rganib, tahlil qilishda
muhim ahamiyat kasb etadi. Shundan kelib chiqqan holda magistrlik
dissertatsiyasining mavzusi: Xondamirning «Habib us-Siyar fi axbor afrod albashar» asarining tarixiy manbashunoslik tahlili (III KITOBI) deb nomlandi.
Hozirda Xondamirning ushbu asari asosida Temuriylar sulolasi davri tarixi va
uning inqiroz davri haqida hamda mintaqadagi xalqlarning ijtimoiy, iqtisodiy,
siyosiy tarixi, diniy e’tiqodlari, moddiy va ma’naviy madaniyati bo‘yicha ilmiy
3
izlanishlar olib borilmoqda. Bu asar ustida olib borgan tadqiqotimiz Markaziy
Osiyo xalqlari tarixining bir qator muammoli masalalariga oydinlik kiritishda
muhim ahamiyat kasb etadi.
Tadqiqot
obyekti
va
predmeti.
Tadqiqot
ishining
obyekti
Xondamirning «Habib us-Siyar fi axbor afrod al-bashar» asarining 3-kitobi etib
belgilab olindi. Mazkur asarda bayon etilgan Markaziy Osiyo tarixiga oid tarixiy
ijtimoiy-siyosiy jarayonlar, voqea-hodisalar, geografik-toponimik hududlar
tasviri, tarixiy shaxslar haqida ma’lumotlar hamda Temuriylar davlati
hukmdorlarining tashqi siyosati, elchilik munosabatlari va boshqa mamlakatlar
bilan diplomatik aloqalari tadqiqot ishining predmeti sifatida belgilab olindi.
Dissertatsiyaning maqsadi va vazifalari. Tadqiqotning maqsadi
Xondamirning «Habib us-Siyar fi axbori afrodi al-bashar» asarining III kitobini
tarixiy manbashunoslik nuqtai-nazaridan o‘rganish va uning Markaziy Osiyo
tarixiga oid ijtimoiy-siyosiy jarayonlar, tarixiy voqea-hodisalar, geografik
hududlar hamda tarixiy shaxslar tasvirini kompleks o‘rganishdan iborat.
Vazifalar sifatida quyidagilar belgilandi: Xondamir asarlari va «Habib
us-Siyar fi axbor afrod al-bashar » asarini olim merosidagi o‘rni va ahamiyatini
yoritib berish; «Habib us-Siyar fi axbori afrodi al-bashar» asaridagi tarixiy
jarayonlarni: ijtimoiy va siyosiy munosabatlarni tadqiq etish;
Asarda keltirilgan Temuriy hukmdorlarning boshqa davlat hukmdorlari
hamda amirlar, hokimlar (voliylar), shahzodalar (mirzolar) bilan elchilik
aloqalarini tahlil etish; «Habib us-Siyar fi axbori afrodi al-bashar»da berilgan
geografik hududlar tasvirini yoritish va tarixiy shaxslar tasviriga doir
ma’lumotlarni o‘rganish.
Ilmiy yangiligi. Dissertatsiya ishining ilmiy yangiligi shundaki,
Xondamirning «Habib us-Siyar fi axbori afrodi al-bashar» ( حبیب السیر فیاخبار افراد
)بشرasari birlamchi asosiy manba sifatida XVasr oxiri - XVI asr boshlari
yurtimiz tarixiga oid voqealarni tarixiy-qiyosiy o‘rganilishi natijasida quyidagi
yangiliklar qilindi:
4
-
Xondamirning «Habib us-Siyar fi axbori afrodi al-bashar» ( حبیب
)السیر فیاخبار افراد بشرasari sarlavhasining o‘zbekcha tarjimasidagi g‘alizliklarning
bizning qarashimizga ko‘ra to‘g‘ri bayoni berildi.
-
Xondamir asarlarining tasnifi keltirildi.
-
Asarning III kitobining Markaziy Osiyo mintaqasiga oid tarixi
bayon etilgan qismlar tadqiq va tahlil etildi natijada ushbu asar bo‘yicha
ko‘rsatkichlar qilinmagani va kelajakda yangi tadqiqotlarga asos bo‘lishi
aniqlandi.
-
Mavzuga doir xorijda e’lon qilingan tadqiqotlar o‘rganib chiqilishi
va tahlil etilishi natijasida aniqlangan yangiliklar dissertatsiyada keltirildi.
Tadqiqotning asosiy masalalari va farazlari. Dissertatsiya ishida
quyidagi masala va farazlarni bayon etdik:
–
«Habib us-Siyar fi axbori afrodi al-bashar» ( حبیب السیر فیاخبار افراد
)بشرXondamirning ushbu asarini Jalil Hazratqulov va Ismoil Bekjonovlar 2013yilgi o‘zbekchaga tarjimasini amalga oshirgan kitobida «Bashar ahli siyratidan
xabar beruvchi do‘st» shaklida sarlavha tarjimasini keltirgan bo‘lsa, Komiljon
Rahimov «Makorim ul-axloq»1 asarining 2018-yilgi o‘zbekcha tarjima nashrida
«Habib us-Siyar fi axbori afrodi al-bashar» asarning «Insonlar qissalarida eng
yaxshi tarjimai hollar» tarzdagi o‘zbekcha tarjimasini keltirib o‘tadi. Abdumajid
Madraimov va Gavhar Fuzailovalar 2008-yilda chiqarilgan Manbashunoslik
darsligida esa, ushbu asarni «Inson xabarlari va fardlarida do‘stning tarjimai
holi» shaklida tajimasini keltirgan. Fikrimizcha, asar nomining dastlabki ikki
tarjimasida g‘alizliklar bordir. Chunki grammatik to‘g‘ri tarjima amalga
oshirilmagan. To‘g‘ri, tarjimashunoslik qoidasiga ko‘ra arab tili va boshqa tillar
xususiyatidan kelib chiqib so‘zlarni, so‘z birikmalari va gaplarni ona tilimizga
to‘g‘ridan to‘g‘ri tarjima qilish mumkin emas. Lekin ma’no va jumla qurilishi
jihatdan ham eng to‘g‘ri tarjimalar qilinishi kerak deb hisoblaymiz. Jalil
Hazratqulov va Ismoil Bekjonovlar tarjimasida «habib us-siyar» birikmasi
Xondamir G‘iyosiddin. Makorim ul-axloq / Fors tilidan tarjimon. K. Rahimov – Тоshkent: Yoshlar nashriyot
uyi, 2018. – B.12.
1
5
“bashar ahli siyratidan” shaklida berilgan aslida, “do‘st siyratidan” bo‘lishi
kerak edi. Komiljon Rahimov esa ushbu birikmani “eng yaxshi tarjimai hollar”
shaklida va “insonlar qissalari” birikmalarini keltirib xatoga yo‘l qo‘ygan.
Abdumajid Madraimov va Gavhar Fuzailovalar2 esa nisbatan to‘g‘ri tarjimani
amalga oshirgan. Ammo biz «Bashar ahli xabarlarida do‘stning siyrati» kabi
tarjima qilishni taklif qilamiz. Bundan tashqari, “Hazrat Alisher Navoiyga
minnatdorchilik ramzi sifatida va uning yuksak insoniy fazilati, oliyjanob
axloqi, ezgu amallariga bag‘ishlab yozgan asarni «Makorim ul-axloq» deb
aytganda, Xondamir bu iborani Payg‘ambarimiz (s.a.v)ta'rifida aytilganini
nazarda tutgan deyish mumkin” - Komiljon Rahimovning«Makorim ul-axloq»
haqidagi ushbu fikriga qo‘shilgan holda, Xondamir «Habib us-siyar fi axbori
afrodi al-bashar» asarini nomlashda Jalil Hazratqulov va Ismoil Bekjonovlar
keltirganidek: “Safaviylar davlati vaziri Karimuddin Xoja Habibulloh Sovajiyga
bag‘ishlanib, asar nomi ham qisman shu vazir ismi bilan bog‘langan.” emas,
bizning fikrimizcha, esa aslida payg‘ambarimiz Muhammad (s.a.v) siyratlari
nazarda tutilgan deb hisoblaymiz. Chunki, birinchidan, payg‘ambarlar:
–
Muso (a.s.)-Kalimulloh, Ibrohim(a.s.)-Halilulloh, Iso(a.s.)-Ruhulloh
singari payg‘ambarimiz Muhammad Mustafo (s.a.v.)ni ham Qur’oni Karimda
Alloh taollo Habibim deb ataydi. Shuning uchun payg‘ambarimiz (s.a.v.)Habibulloh nomini olgan. Ikkinchidan, esa “siyrat”lar payg‘ambarimiz (s.a.v.)
uchun yozilgan. Biznikiga o‘xshash fikrni pokistonlik professor Shahzad
Bashirning “A Perso-Islamic universal chronicle in its historical context: Ghiyās̱
al-Dīn Khwāndamīr’s Ḥabīb al-Siyar”3 (“Tarixiy kontekstdagi fors-islom
umumbashariy yilnomasi: G‘iyosiddin Xondamirning “Habib as-Siyar” asari”)
nomli maqolasida ham keltirib o‘tilganini kuzatishimiz mumkin: “ Khwāndamīr
states that he chose the name Ḥabīb al-siyar for his work since it is concerned
Мадраимов Абдумажид, Фузаилова Г. Манбашунослик. – Тошкент: Ўзбекистон файласуфлари
жамияти. 2008. – Б. 52.
3
Bashir, Shahzad. A Perso-Islamic universal chronicle in its historical context: Ghiyās al-Dīn Khwāndamīr's
2
Ḥabīb al-siyar, – 2015. // Wikipedia, h-12:02, 06.03.2022.
6
with the acts of those who follow ‘God’s beloved’ (ḥabībullāh), meaning
Muḥammad (ibid., 9). However, we can be sure that the work’s title is also
meant to refer to his patron, Ḥabībullāh Sāvajī.” (Xondamir asari uchun «Habib
us-Siyar» ( )حبیب السیرnomini tanlaganini aytadi «Xudoning mahbubi»
(Habibulloh), ya'ni Muhammadga ergashganlarning xatti-harakatlari bilan
bog‘liq. Biroq, asar nomi uning homiysi Habibullah Savajiga ham tegishli
ekanligiga ishonch hosil qilishimiz mumkin.).
–Tadqiqot davomida «Habib us-Siyar fi axbori afrodi al-bashar» ( حبیب
)السیر فیاخبار افراد بشرIII kitobining Temuriylar davriga oid qismining o‘zbekcha
tarjima nashrida ba’zi bir kamchiliklar borligi aniqlandi va qiyosiy tadqiq etilib
to‘g‘rilandi. Xususan, Amir Temurning ikki farzandi Jahongir Mirzo va Og‘o
Begimning onasi Saroymulkxonim sifatida “Habib us-Siyar”4 asarining o‘zbek
tiliga qilingan tarjimasidagi xato va kamchiliklarini aniqladik va bu xato keyingi
tadqiqotlar va o‘quvchilarda xato tushunchada shakllanmasligi uchun bu xatoni
bartaraf etadik. Aslida Jahongir Mirzo va Og‘o Begining onasi Turmush
Og‘odir. Yana Turg‘un Fayziyevning “Temuriylar shajarasi”5 asarida Amir
Temurning katta qizi Og‘o Begining nomi O‘gi Begi Xonim shaklida keltirilgan.
Biz esa uning nomini Xondamir asarida qayd etganidek, Og‘o (Oqo) Begi deb
nomlanishi to‘g‘ri ekanligini olg‘a surmoqdamiz, va shuningdek, boshqa
gipotezalarni tadqiqotimizda keltirib o‘tganmiz.
Dissertatsiya
mavzusi
bo‘yicha
adabiyotlar
sharhi
(tahlili).
Xondamirning «Habib us-Siyar fi axbori afrodi al-bashar» asari mavjudligi
haqida Yevropada dastlab, 1842-yili Hoji Xalifa tomonidan keltirgan qisqa
ma’lumotlar tufayli ma’lum bo‘ldi. Keyinchalik, 1918-yili Bankipur katalogini
tuzuvchilar asar mavjudligi haqida eslatishadi. 1927-yilda Ch.A. Stori (“Persian
literature”) «Персидская литература» nomli kitobida «Habib us-siyar fi axbori
afrodi al-bashar » haqida qisqa ma’lumot keltiradi. 1972-yilda Yuriy Bregel uni
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар берувчи
дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. – Тошкент:
Ўзбекистон, 2013. – 294 б.
5
Файзиев Т. Темурийлар шажараси. / Масъул муҳаррир А.Самад. – Тошкент: Ёзувчи, – Хазина. 1995.
– Б. 63.
4
7
qayta ishlab, to‘ldirgan nashrida asarning ilmiy tavsiflari bo‘lgan kataloglari,
nashrlari va asardan olingan alohida parchalarning tarjimalari haqida eslatib
o‘tadi. Xondamir va uning «Habib us-Siyar fi axbori afrodi al-bashar» asari
haqida qisqa ma’lumotlarni quyidagi olimlar o‘z asarlarida keltiradilar: 1926-yil
V.V. Bartold o‘zining «Работы по исторической географии» nomli kitobida;
1990-yil Muhammad Hidoyat Husayn Xondamirnng «Humoyunnoma» asariga
yozgan kirish qismida («Habib us-Siyar» qo‘lyozmalarining qisqacha tavsiflari
keltirilgan va u foydalanish imkoniyatiga ega bo‘lgan kataloglariga ishora qilib);
1944-yil (birinchi nashrida) va 1965-yil (ikkinchisida) Sarvar Go‘yo E’timodiy
«Fasli az Xulosat ul-axbor»ida; 1945-yil Abdulhusayn Navoiy «Rijol kitobi
Habib us-Siyar» nomli asarining kirish qismida «Habib us-Siyar»ning mavjud
bo‘lgan nashrlarini eslatib, undan Najmiddin Kubro (1145-1221) bilan
bog‘langan voqealar to Shoh Ismoil vafotigacha tegishli qismiga oid parchasini
ilova qilib keltiradi; 1947-yil A.N.Boldiryev o‘zining «Очерки из жизни
гератского общества» nomli asarida Zayniddin Vosifiy (tug‘il. 890/1485-yil;
vafot.958/1551
va
974/1556-1557-yillar
orasida)
keltirgan
ma’lumotlar
to‘g‘riligiga ishonch hosil qilish maqsadida asarni «Habib us-Siyar» bilan
solishtiradi va uning yozilgan sanasida batafsil to‘xtaladi; 1958-yil «История
Ирана с древнейших времен до конца XVIII в.» nomli kitobning mualliflar
jamoasi «Habib us-Siyar»ni XIV-XVasrlar Eron tarixiga oid asosiy manbalar
qatoriga kiritadilar;6 1960-yil boshlarida Said Nafisiy «Tarixi nazm va nasr dar
Eron va dar zaboni forsiy» nomli asarida;7 1965-yil Bo‘riboy Ahmedov
«Xondamir» nomli risolasida; 1976-yil esa «Xondamir» nomli maqolasida;
1985-yil «Историкогеографическая литература Средней Азии в XVI-XVIII
в.в.» nomli kitobida «Habib us-Siyar»ni temuriylar davri tarixiga oid birlamchi
manba deb; 1974-yil eronlik olim Ahmad Munzaviy «Fihristi nusxahoyi xatti
forsiy»da; 1977-yil H. Beverij va De Bruijn «Энциклопедия ислама»ning
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар берувчи
дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. – Тошкент:
Ўзбекистон, 2013. – Б. 22.
7
Юсупова Д.Ю. Жизнь и труды Хондамира. − Ташкент: Фан, 2006. − 322 с.
6
8
yangi nashrida «Habib us-Siyar» haqida ma’lumotlar bor adabiyotga ishorasi
bilan; 1969- yil Tourxon Ganjiy «Makorim ul-axloq» Kembrij nashrining kirish
qismida; 1981-yil Abdulg‘affor Bayoniy shu asarning Qobul nashrining kirish
qismida; 1984-yil kanadalik temurshunos Mariya Yeva Subtelni «Литературная
жизнь темуридского Герата» nomli maqolasida; 1985-yil Zabihullo Safo
«Tarixi adabiyot dar Eron» nomli tadqiqotida;8 1989-yil N.N.Tumanovich
«Герат в XVI-XVIII веках» nomli kitobida; 1991-yil Ahmad Gulchin Bayoniy
«Karvoni Hind» asarida; 1994-yil Mir Hoshim Muhaddis Xondamirning
«Ma’osir ul-muluk»i Tehron nashrining kirish qismida; 1960-yil Tojikiston
katalogida to‘rtta nusxa, 1962-yil A.T.Tagirjanov katalogida olti nusxa, 1963-yil
esa Boku katalogida yetti nusxasi haqida ma’lumot berilgan. 1963-yil
N.D.Mikluxo-Maklay o‘zining «Хондамир» и «Записки Бабура» nomli ishida
mazkur asarning ba’zi nusxalari haqida ma’lumot keltirib, Xondamir asarining
«Бабуранома»ga munosabati masalasini batafsil ko‘rib chiqqan, 1976-yil esa
«Редакции всеобщей истории Хондамира»da «Habib us-siyar»ni o‘ziga
ma’lum bo‘lgan faktlarga asoslanib, birinchi marta muallif asar tugatilgandan
keyin uning ustida olib borgan ishini qisqacha ta’riflaydi. 1971-yilda
Muhammad Afshor «Pokiston Milliy muzeyi va Karachida saqlanayotgan forsiy
qo‘lyozmalar katalogi» u yerda saqlanayotgan «Habib us-siyar»ning uchinchi
jildi nusxasining qisqa tavsifini keltiradi. 1973-yilda «Персидские и
таджикские рукописи «Новой серии» Государственной Публичной
библиотеки
им,
М,Е,
Салтыкова-Щедрина»
nomli
alfavit
katalogi
tuzuvchilari ushbu kutubxonada saqlanayotgan «Habib us-siyar fi axbori afrodi
al-bashar »ning to‘rt nusxasi haqida asosiy ma’lumotlarni keltiradilar. 1988yilda
Г,И,
Костыгова
Государственной
«Персидские
Публичной
и
библиотеки
таджикские
им,
М,Е,
рукописи
Салтыкова-
Щедрина»katalogida eslatilgan nusxalar tavsifini takrorlaydi va yangi olingan
uchta nusxa tavsifini qo‘shadi. «Habib us-Siyar»dan olingan uncha katta
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар берувчи
дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. – Тошкент:
Ўзбекистон, 2013. – Б. 23.
8
9
bo‘lmagan parcha (o‘sha davr mashhur odamlari, Alisher Navoiyning
zamondoshlari bilan bog‘langan voqealar) o‘zbek tilida Bo‘riboy Ahmedov
tomonidan tarjima qilingan. Yana Bo’riboy Ahmedovning 1965-yilda
chiqarilgan «Xondamir» kitobi, «Habib us-Siyar» (1985-yil) va «Xondamir va
uning ilmiy merosi» (1994-yil) nomli tadqiqotlarida Xondamir va uning asarlari
haqida batafsil ma’lumotlar berilgan. Sharqshunos olima Dilorom Yusupova
Xondamirning
ilmiy
merosini
keng
ravishda
tadqiq
qilib,
doktorlik
dissertatsiyasini yoqlagan va 2006-yilda «Жизнь и труды Хондамира» nomli
monografiyasini nashr ettirdi. O‘rta Osiyo tarixi bilan shug‘ullangan mahalliy va
xorijiy
tadqiqotchilar
«Habib
us-siyar»dagi
ma’lumotlardan
keng
foydalanganlar. Ular qatorida D.Erbelo, V.A. Jukovskiy, V.V.Bartold, Said
Nafisiy,
A.N.Boldiryev,
Y.E.Bertels,
A.O‘rinboyev,
N.Norqulov,
S.G‘aniyeva,
R.G.Muqminova,
A.T.Tagirjanov,
A.Murodov,
R.P.Jalilov,
I.P.Petrushevskiy, S.A.Azimjonova, B.A.Ahmedov, N.S.Qoriyeva, M.Subtelni,
D.Y.Yusupova,
O.Efendiyev,
O.F.Akimushkin,
Zanma,
N.Ibragimov,
NN.Tumanovich, Kadzuyuki Kubo, U.Uvatov, T.Fayziyev va boshqalar.9 Biz
tahlil etayotgan ma’lumotlar Xondamirning «Habib us-Siyar» (
حبیب
)السیرasarining Jalil Hazratqulov va Ismoil Bekjonovlar tomonidan 2013yildagi Toshkentda O’zbekiston nashriyotida chop etilgan o‘zbekcha tarjimasi
va Isfahondagi Qaymiye (Ghaemiyeh) tadqiqot markazi katalogidagi fixristi
asosida Xayyom nashriyotida chiqarilgan nusxalarni taqqoslash hamda
Komiljon Rahimovning Xondamir «Makorim ul-axloq» asari tabdilidan olindi.
Bundan tashqari, Ashraf Ahmedov va Haydarbek Bobobekov tomonidan
Sharafiddin Ali Yazdiyning “Zafarnoma”tarjimasidan, Bo‘riboy Ahmedov va
Mahmud Hasaniy tomonidan “To‘rt ulus tarixi” tarjimasidan, Porso Shamsiyev
va
Sodiq
Mirzayevlarning
“Boburnoma”
tarjimasidan,
Asomiddin
O‘rinboyevning “Matla us-sa’dayn” tarjimasidan, Alixonto‘ra Sog‘uniy va
Habibullo Karomatov tomonidan “Temur tuzuklari”ning tarjimasi kabi asarlarni
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар берувчи
дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. – Тошкент:
Ўзбекистон, 2013. – Б. 25.
9
10
o‘zaro qiyoslash orqali va «Habib us-siyar fi axbori afrodi al-bashar»dan olingan
uncha katta bo‘lmagan parcha (o‘sha davr mashhur odamlari, Alisher
Navoiyning zamondoshlari bilan bog‘langan voqealar) o‘zbek tilida Bo‘riboy
Ahmedov tomonidan qilingan tarjimadan, yana Bo’riboy Ahmedovning 1965yilda chiqarilgan «Xondamir» kitobi, «Habib us-siyar» (1985-yil) va «Xondamir
va uning ilmiy merosi» (1994-yil) nomli tadqiqotlarida Xondamir va uning
asarlari haqida batafsil berilgan ma’lumotlardan, sharqshunos olima Dilorom
Yusupovaning Xondamirning ilmiy merosini keng ravishda tadqiq qilib,
yoqlagan doktorlik dissertatsiyasidan va 2006-yilda «Жизнь и труды
Хондамира» nomli monografiyasidan, pokistonlik professor olim Shahzad
Bashirning “A Perso-Islamic universal chronicle in its historical context: Ghiyās̱
al-Dīn Khwāndamīr’s Ḥabīb al-Siyar”10 nomli maqolasidan foydalanildi.
Tadqiqotda qo‘llanilgan metodikaning tavsifi. Dissertatsiya ishining
nazariy – uslubiy asoslarini tarixiylik, haqqoniylik prinsiplari, tadqiqotni tarixiy
solishtirish, statistik, analiz va umumlashtirish usullari tashkil etadi.
Shuningdek, tadqiqot davomida tarix fanining davriylik, uzviylik, mantiqiy
qiyoslash, taqqoslash, haqchillik kabi tamoyillariga amal qilindi.
Tadqiqot
natijalarining
nazariy
va
amaliy
ahamiyati.
Dissertatsiyaning ilmiy, amaliy xulosalaridan, ilmiy farazlaridan O‘zbekiston
tarixi bo‘yicha maxsus kurslar o‘qish va o‘qitish uchun hamda oliy o‘quv
yurtlari talabalariga «Manbashunoslik», «Markaziy Osiyo yozma manbalari»
fanlarini o‘qitish jarayonida foydalanish mumkin. Tadqiqot materiallaridan
mutaxassislar, tadqiqotchilar o‘z tadqiqotlarida keng foydalanishi mumkin.
Ish tuzilmasining tavsifi. Dissertatsiya kirish, 3 ta bob, xulosa,
foydalanilgan manbalar va adabiyotlar ro‘yxati hamda ilovadan iborat.
Dissertatsiyaning tadqiqot qismi 125 betni tashkil etadi.
Bashir, Shahzad. A Perso-Islamic universal chronicle in its historical context: Ghiyās al-Dīn Khwāndamīr's
Ḥabīb al-siyar, 2015. // Wikipedia, h-12:02, 06.03.2022.
10
11
I BOB. XONDAMIRNING HAYOTI VA IJODIY FAOLIYATI
I.1. Xondamir asarlarining umumiy tavsifi
XV asr oxiri -XVI asr boshlarida Movarounnahr va Xurosonda
hukmronlik qilayotgan Temuriylar sulolasi vakillar o‘zaro taxt uchun kurashlar
kuchaygan, Temuriylar imperiyasi inqirozga yuz tutayotgan davrda ham bu
hududda madaniyat, ilm-fan sohasida yuksalish kuzatildi. Sababi Sohibqiron
Amir Temur kabi uning avlodlari, (Shohruh Mirzo, Mirzo Ulug‘bek, Ibrohim
Sulton, Boysung‘ur Mirzo, Abulqosim Bobur, Sulton Husayn, Bobur Mirzolar)
amirlari (G‘iyosiddin Pir Ahmad, Jaloliddin Feruzshoh, Alisher Navoiy,
Kamoliddin Mahmud va boshqalar) ham ilm-fanga va madaniyatga doimo
e'tiborda bo‘ldilar. Buning natijasi o‘laroq bu davrda juda ko‘p olimu-ulamo,
fozilu-fuzalo, shoiru-shuaro, ilm-fan va hunar namoyandalari yetishib chiqdi.
Ular o‘z ijodi, faoliyati, yaratgan san'at asarlari, qoldirgan ilmiy merosi bilan
dunyoga tanilganlar.
Shunday qomusiy olimlardan biri mashhur tarixchi Xondamir bo‘lib,
to‘liq ismi G‘iyosiddin Muhammad ibn Xoja Humomuddin ibn Jaloliddin
Muhammad ibn Burhoniddindir. U tahminan hijriy 880-yil/milodiy 1476-yilda
Hirotda dunyoga keldi. Hazrat Alisher Navoiy o‘zining «Majolis un-nafois»
asarida: «Mavlono Xondamir Mirxondning farzandidur, salohiyatlik yigitdur.
Tarix fanida mahorati bor» - deb qayd etgan. Alisher Navoiy asarlaridan shu
narsa ma'lumki, Xondamir «Naqiy» taxallusi bilan she'rlar ham bitgan.11
Xondamirning otasi Xoja Humomuddin Muhammad ibn Jaloliddin Muhammad
ibn Xoja Burhoniddin Muhammad Sheroziydir. U zamonasining ziyolilaridan
bo‘lib, Temuriylardan Hisori Shodmon va Badaxshon hukmdori Sulton
Mahmud Mirzoning (1453-1494) vaziri bo‘lgan. Ona tomondan mashhur
Ғаниева С. Mажолис ун-нафоисга изоҳ ва таржималар. Алишер Навоий. Мукаммал асарлар тўплами.
20 томлик. 13 том. –Тошкент: Фан, 1997. – Б.122.
11
12
tarixchi olim «Ravzat us-safo» («Soflik bog‘i») asari muallifi Mirxondning
nabirasi bo‘lgan.12
Hirot maktablarida tahsil olib, solmona va tarixiy asarlar o‘qishga
qiziqadi. Tarix, adabiyot, insho va boshqa ijtimoiy fanlar bo‘yicha chuqur va
keng bilim sohibi bo‘lib, o‘z davrining ulkan olimi sifatida tanildi. Albatta uning
yetuk tarixchi olim bo‘lib yetishishida bobosi Mirxondning o‘rni beqiyos. Shu
bilan birga buyuk mutafakkir Alisher Navoiy hazratlari ham Xondamirning tarix
faniga bo‘lgan ixlos va sadoqatidan xabardor bo‘lgach, uni ma'naviy jihatdan
qo‘llab-quvvatlab turadi. Xondamir o‘zi haqida keltirgan ma’lumotlardan ayon
bo‘ladiki, u yoshlik chog‘idayoq Navoiy qo‘liga keladi. Dastlab uning
kutubxonasida kutubxonachi, keyinroq 1498-yildan esa mudir bo‘lib ishlagan.
Navoiy unga o‘zining shaxsiy kutubxonasidan foydalanishga ruxsat berib,
tarixiy-ilmiy ishlariga rahnamolik qilib turadi. Ulug‘ shoir ko‘rsatgan homiyligi
va murabbiyligi uchun Xondamir unga atab o‘zining «Maosir ul- muluk» asarini
yaratadi.13
Xondamir Alisher Navoiy hazratlari vafotigacha (1501-yil 3-yanvar),
ulug‘ shoirning kutubxonasi mudiri bo‘lib ishlagan. So‘ng u Xurosondagi
siyosiy voqealar girdobiga tushib, dastlab, 1503-yildan Balxda Sulton
Husaynning katta o‘g‘li Badiuzzamon saroyida xizmat qiladi. Ayni shu paytda
Badiuzzamon Mirzo Qunduz hokimi Xusravshohni Shayboniyxon (1500-1510)
lashkari tomonidan kutilayotgan hujumdan Xurosonni himoya qilishda ishtirok
etishga og‘dirish orzusida yuborilgan elchilar qatoriga Xondamir ham qo‘shilib,
shaxsan o‘zi Badiuzzamonning maxsus topshirig‘ini bajaradi. Ammo Amir
Xusravshohning o‘zi Muhammad Shayboniyxonning ukasi Mahmud Sulton
qo‘shinlari hujumiga duch kelganligi sababli Badiuzzamon Mirzoga yordam
bera olmasdi. Shu sababli Xondamir va elchilar hay’ati biror natijaga erisha
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима,
Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б.8.
13
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима,
Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б.10.
12
фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. –
фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. –
13
olmay ortiga qaytadi. Shu davrda unga «sadr» unvoni beriladi.14 Hijriy-qamariy
911-yil zulhijja oyining o‘n birinchisida, dushanba kuni (milodiy 1506-yilning
4-mayida) Husayn Bayqaro vafot etadi. Hirot taxtiga Sulton Husaynning ikki
o‘g‘li Badiuzzamon Mirzo va Muzaffar Husayn Mirzolar chiqariladi.
Badiuzzamon Mirzo Xondamirni o‘ziga vazir qilib tayinlaydi. Xondamir bir oz
fursatdan so‘ng, ya’ni, hijriy 912-yil/milodiy 1506-yilda yana Badiuzzamon
topshirig‘i bilan Shayboniyxonga qarshi tuzilgan ittifoqqa Qandahor hokimi
Amir Shujo‘bekni birlashtirish maqsadida u yerga jo‘natiladi. Ammo
Badiuzzamon Mirzoning qizi Chuchukbegimning vafoti tufayli Xondamir
safarni to‘xtatib Hirotga qaytishga majbur bo‘lgan. U Badiuzzamon topshirig‘i
bilan ko‘plab diplomatik missiyalarni bajaradi. Afsuski, olimning hayoti o‘ta
tahlikali davrga Temuriylar davlatining inqirozi, Muhammad Shayboniyxon
(Movarounnahr), Zahiriddin Muhammad Bobur (Hindiston), Shoh Ismoil
Safaviy (Eron) sulolalari tashkil topayotgan paytga to‘g‘ri keladi.15 Hijriy 913yil/milodiy 1507-yil may oyida olim Shayboniyxonning Hirotni zabt etishi
shohidi bo‘ldi va Xuroson markazi Hirotni topshirishdagi shartlarni ishlab
chiqishda ishtirok etib, xonga yozilgan omonlik xatini insho qiladi. Sulolalar
hukmronligi oʻzgargandan soʻng, Xondamir Shayboniyxon xizmatiga kirishga
majbur bo‘ladi va ushbu shaharda ikki yarim yil davomida Shayboniylar davlati
bosh vaziri Xoja Abdurahim Turkistoniy devonida sadrlik vazifasini bajaradi.
Hijriy 916-yil/milodiy 1510-yil 5-dekabrda Muhammad Shayboniyxon Marvda
Shoh Ismoil Safaviyga qarshi jangda halok bo‘ldi. Hirot Eron shohi Ismoilning
qo‘liga o‘tadi. Xondamir 1511-yil yanvarida shoh topshirig‘i bilan Hirot
hukumati devonida vazirlik ishiga jalb etiladi. Muarrix ushbu notinch va alg‘ovdalg‘ov davrning voqealarini tarix sahifalariga muhrlab boradi. Milodiy 1512-yil
qishida Temur Sulton ibn Muhammad Shayboniyxon Hirotni egallaydi. Isfahon
qishlovida o‘tirgan Shoh Ismoil bu xabarni eshitib Xuroson tomon yuradi. Shoh
14
Xondamir G‘iyosiddin. Makorim ul-axloq / Fors tilidan tarjimon. K. Rahimov – Тоshkent: Yoshlar nashriyot
uyi, 2018. – B.170.
Xondamir G‘iyosiddin. Makorim ul-axloq / Fors tilidan tarjimon. K. Rahimov – Тоshkent: Yoshlar nashriyot
uyi, 2018. – B.17.
15
14
qo‘shin tortib kelayotgani uchun Temur Sulton 1513-yilning aprelida shaharni
tashlab ketar ekan, hirotlik taniqli olimlardan bir qanchasini Samarqandga
ko‘chirib ketadi. Xondamir 1513-yilning boshidayoq Hirotni tark etib, Shimoliy
Afgʻonistondagi Pasht qishlogʻida ijod bilan shugʻullanadi.16 O‘sha kezlari
Badiuzzamon Mirzoning o‘g‘li Muhammad Zamon Mirzo Tabrizda Shoh Ismoil
huzurida edi. Ammo Muhammad Zamon Mirzo Eron shohi Ismoil Safaviy va
Usmonlilar hukmdori Sulton Salim Yovuz o‘rtasida 1514-yilda Choldaron
mavzesida ro‘y bergan urushda qatnashishdan bosh tortib, Shoh Ismoil oldidan
Xurosonga qochib kelib, Astrobodni egallaydi.17 1515-yilda Muhammad Zamon
Mirzo G‘archiston va Pashtni egallaydi va o‘shanda Xondamir mazkur Mirzo
xizmatiga kiradi. Hijriy 921-yil/milodiy 1516-yilda ular Balxga borib shohning
xos maslahatchisi sifatida faoliyat ko‘rsatadi. Hijriy 923-yil/milodiy 1517-yilda
Muhammad Zamon Mirzo Qandahorga ketadi va Xondamir Muhammad Zamon
Mirzodan ijozat olib G‘archistonda yashab qoladi. Oradan biroz vaqt o‘tib,
Xondamir Hirotga qaytib, tarixni o‘rganish va tadqiq qilish bilan shug‘ullanadi.
Hijriy 927-yil/milodiy 1520-yilda Hirot hokimi Sayyid Amir G‘iyosiddin
Muhammad ibn Amir Yusuf al-Husayniy al-Qozi uni tarixiy asar yozishga
undaydi. Bu davrda olim Safaviylar davlati xizmatida bo‘lib, ba’zida elchilik
vazifalarini ham bajaradi. Xondamir 1524-yil Shoh Ismoil vafotidan soʻng,
Hirotdan butkul yuz oʻgirib, hijriy 932-yilning shavval oyi o‘rtalarida (1526yining iyul oyi oxirlarida) Qandahorga, hijriy 934-yil jumodi us-soniy oyining
o‘ninchi kunida (1528-yilning 2-martida) u yerdan Boburiylar poytaxti Agraga
(Hindiston) Zahiriddin Muhammad Bobur huzuriga yoʻl oladi. Yo‘ldagi
vaziyatning yomonligi bois ushbu safar yetti oyga cho‘zilib, nihoyat hijriy 935yil muharram oyining to‘rtinchi kuni (milodiy 1528-yilning 18-sentabrida)
Xondamir Agraga yetib keladi. Hijriy 935-yil rabi’ ul-avval oyining sakkizinchi
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б.11.
17
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б.12.
16
15
kuni (milodiy 1528-yilning 20-noyabrida) Bobur Mirzoning bir oz muddat
davom etgan kasallikdan shifo topganidan keyin “Hasht behisht” bog‘da bo‘lgan
bir to‘yda ishtirok etadi. U yerda Xondamir Hindiston podshohi Zahiriddin
Muhammad Bobur bilan uchrashadi.18
Agraga kelgach, Boburning yaqin odamlari qatoridan joy oladi va 1529yili Boburni Bengaliya va Gang daryosi sohili tomon qilgan yurishi paytida
kuzatib boradi. Bobur vafotidan so‘ng (1530), Humoyun Mirzo xizmatida qoldi.
Ayni vaqtda, u «Humoyunnoma» («Qonuni Humoyuniy») asarini yozadi va bu
xizmati uchun “Amir al-muarrixin” (“Tarixchilar amiri”) unvoniga sazovor
boʻladi. Xondamir hijriy 942-yil/milodiy 1535-yili Humoyun bilan Manduga
qaytib kelayotganda vafot etadi. Uning vasiyatiga koʻra jasadi Dehlidagi
qabristonga – Nizomiddin Avliyo, shoir Xusrav Dehlaviylar yoniga dafn etiladi.
Xondamirning ikki farzandi bo‘lib, birining ismi Amir Mahmud,
ikkinchisi Sayyid Abdullohxon boʻlgan. Britaniya muzeyida saqlanayotgan
qo‘lyozmalar katalogi muallifi Charlz Ryo «Xulosat ul-axbor» asari to‘g‘risida
ma’lumot berar ekan, Xondamirning o‘g‘li Sayyid Abdullohxonning qisqacha
tarjimai holi bayonida shunday yozadi: «Xondamirning o‘g‘li Sayyid
Abdullohxon Buyuk Akbarshohning zamondoshi bo‘lib, uning saroyida xizmat
qilgan. Akbar unga «Xoniy» taxallusini bergan. U Sayyid Abdullohxon nomi
mashhur bo‘lgan va hijriy 996-yil ( milodiy 1557-yilda) Kashmir viloyatida
vafot etgan.»19
Marhum Said Nafisiy «Dastur ul-vuzaro» so‘zboshisida Xondamirning
ikkinchi o‘g‘li to‘g‘risida quyidagilarni qayd etgan: «Xondamirning Mir
Mahmud degan o‘g‘li bo‘lib, yo otasining vafotidan so‘ng, Hindistondan
Hirotga qaytib kelgan, yoki umuman otasi bilan Hindistonga bormagan. Nima
bo‘lgan taqdirda ham u Hirotda yashagan. Amir Mahmud Shoh Ismoil (15021524) va Shoh Tahmasp (1524–1576) hukmronlik qilgan davr tarixini yoritgan
Xondamir G‘iyosiddin. Makorim ul-axloq / Fors tilidan tarjimon. K. Rahimov – Тоshkent: Yoshlar nashriyot
uyi, 2018. – В.170.
19
Xondamir G‘iyosiddin. Makorim ul-axloq / Fors tilidan tarjimon. K. Rahimov – Тоshkent: Yoshlar nashriyot
uyi, 2018. – В.172.
18
16
asar muallifi boʻlib, u bu asarini hijriy 950-yil (milodiy 1543-yilda) Eronda
hukmron
bo‘lgan
safaviy
saroy
amirlaridan
turkman
Muhammadxon
Sharafiddin o‘g‘li Takaliyga bagʻishlagan. Asarni «Zayli Habib us-siyar»20 deb
nomlab, hijriy 957-yil (milodiy 1550-yilda) yozib tugatgan. Bu kitobdan ma’lum
bo‘lishicha, u otasi vafotidan o‘n besh yil keyin ham hayot bo‘lgan.»
Shunday qaltis va tahlikali davrda yashashiga qaramay, Xondamir forsiy
tilida o‘n uchta asar yozib katta meros qoldirdi. Hozirgi paytda ulardan faqat
sakkiztasi ‐ «Maosir ul-muluk», «Xulosat ul-axbor», «Dastur ul-vuzaro»,
«Nomayi nomi», «Ravzat us-safo» ning yettinchi jildi, «Habib us- siyar fi axbori
afrodi al-bashar» va «Humoyunnoma» bizgacha yetib kelgan.21 Muarrixning
«Maosir ul-muluk» («Hamasr podshohlarning tarixi») asari Alisher Navoiy
iltimosiga ko‘ra va unga minnatdorchilik izhori tariqasida 903/1498-1499yillarda
yozilgan.
Bu
asar
payg‘ambarlar,
podshohlar
va
qadimgi
donishmandlarning xayrli ishlar haqida aytilgan hikmatnamo gaplarini o‘z
ichiga oladi. Jumladan, Qayumarsdan Anushirvongacha, Odam Atodan
Buzurgmehrgacha bo‘lgan hamda payg‘ambarimiz Muhammad (s.a.v) va
imomlar haqida bitilgan naqllardan iborat. So‘ngra muallif Ummaviylar,
Abbosiylar, Somoniylar, G‘aznaviylar va boshqa sulolalarga tegishli hukmdorlar
tarixi bilan birga kurd podshohlari va turk xoqonlari tarixini yoritgan. Asarning
oxirigi qismida Husayn Bayqaro va Alisher Navoiyga zamondosh hukmdorlar,
olimlar va donishmandlar haqida ma'lumotlar beradi. Bu asarning yagona
nusxasi Britaniya muzeyida 29-raqam bilan saqlanadi. Ushbu asar 1993-yilda
Mirhoshim Muhaddis tomonidan Tehronda nashr etildi.22
«Xulosat ul-axbor fi bayon ul-ahvol ul-ahyor» («Xayrli kishilar ahvolini
bayon etish borasida xabarlar xulosasi») muarrixning bu asari ham 905/1498 -
20
Amir Mahmud: Tarih-i Shah Isma’il va Shah Tahmasb-i Safavi:Zayl-i Habib us-siyar (Edition: Tabataba’i
Mağd) – Tehran: 2017. – P.18.
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б.5.
22
Xondamir G‘iyosiddin. Makorim ul-axloq / Fors tilidan tarjimon. K. Rahimov – Тоshkent: Yoshlar nashriyot
uyi, 2018. – В.174.
21
17
1499-yillar orasida yozilgan bo‘lib, asar Alisher Navoiyga bag‘ishlangan. Unda
Sulton Husayn va Alisher Navoiy zamonida Hirot va uning atrofida olib
borilgan ulkan qurilishlar, qazilgan suv inshootlar, shuningdek, o‘sha davr
shoirlari, olimlari, matematiklari, astronomlari, musiqashunoslari, shifokorlari,
san'atkorlari haqida qimmatli ma'lumotlar bor.23 Asar umumiy tarixga oid bo‘lib,
dunyo yaratilishidan milodiy 1470- yilgacha bo‘lgan voqaelarni o‘z ichiga oladi.
muqaddima va payg‘ambarlar, podshohlar, ilm-fan, adabiyot va siyosat
arboblarining hayotlari va faoliyatlari haqidagi o‘n maqolani o‘z ichiga oladi.
Muallif kitob muqaddimasida shunday yozadi: «Amir Alisher Navoiy hijriyqamariy 904-yilda (milodiy 1498/1499-yilda) o‘z kutubxonasini mening
ixtiyorimga topshirdi. Olti oylik o‘qib-o‘rganish va izlanishlardan so‘ng ushbu
kitobni yozib ul Hazratga taqdim etdim». Bu asarning qo‘lyozma nusxalari
Kalkutta, Kobul, Toshkent va Istambulda saqlanadi. Bu kitobning bir bobi
Sarvar Go‘yo E’timodiy tomonidan nashrga tayyorlanib, Kobulda chop etilgan.
Ushbu kitob fransuz va ingliz tillariga tarjima qilinib, nashr etilgan,24
«Makorim ul-axloq» («Oliyjanob xulqlar») asarini olim Hazrat Alisher
Navoiyga minnatdorchilik ramzi sifatida yozgan. Lekin Alisher Navoiy vafot
etib, Xondamir unga bu kitobni taqdim etishga ulgurmagan. Bu asarda
Xondamir Navoiyning yuksak insoniy fazilati, oliyjanob axloqi, asarlari, Navoiy
qurdirgan binolar, unga zamondosh shoir, olim va fozil kishilar shuningdek,
Xurosonning o‘sha davrdagi ijtimoiy-siyosiy ahvoli, Navoiy bilan Husayn
Bayqaro orasidagi munosabatlar xususida hikoya qiladi. Xondamir bu asarini
«Makorim ul-axloq» deb aytganda, bu iborani Payg‘ambarimiz ta'rifida
aytilganini nazarda tutgan deyish mumkin. Zero, Xondamir Alisher Navoiy
siymosida, hayoti, faoliyati, ijodida poklikni his qilgan, e'tiqodini e'zozlagan.
Asarning yagona qo‘lyozma nusxasi Sulton Muhammad Faxriy Hiraviyning
«Latoyifnoma» asari qo‘lyozmasi bilan bir jildda joylashgan bo‘lib, Britaniya
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 16.
24
Xondamir G‘iyosiddin. Makorim ul-axloq / Fors tilidan tarjimon. K. Rahimov – Тоshkent: Yoshlar nashriyot
uyi, 2018. – В. 172.
23
18
muzeyida Add. 7669 raqami ostida saqlanmoqda. Qo‘lyozmaning o‘lchami
bo‘yiga 24 sm. va eniga 13.38 sm. bo‘lib, uning har sahifasida 7.65 sm.
uzunlikdagi 14 satrdan iborat matn yozilgan. Bir jilda joylashgan ushbu ikki
asarning umumiy hajmi 185 varaqdan iborat bo‘lib, uning 1-varag‘idan 120varag‘igacha «Latoyifnoma», 121-varag‘idan 185-varag‘igacha esa « Makorim
ul-axloq » asari joylashgan. Har ikkala qo‘lyozma hijriy-qamariy 965-yilning
ramazon oyida (milodiy 1558-yilning iyunida) Muhammad ibn Hamza alHusayniy nomli xattot tomonidan nasta’liq yozuvida aniq va chiroyli tarzda
ko‘chirilgan.
Ushbu
asarni
1981-yilda
afg‘onistonlik
adabiyotshunos
Abdulg‘affor Bayoniy Kobulda to‘liq nashrini amalga oshirdi. Kitob 241
sahifadan iborat. Mazkur kitobning fors tilidan o‘zbek tiliga to‘liq tarjimasini
Komiljon Rahimov amalga oshirgan.25
Tarixchining yana bir asari «Dastur ul-vuzaro» («Vazirlar uchun
qo‘llanma») bo‘lib, Alisher Navoiy hazratlari iltimosiga muvofiq 906/1500-yili
yozilib, Husayn Bayqaro va uning vaziri Amir Kamoliddin Mahmudga
bag‘ishlangan. Bu asar oradan to‘qqiz yil o‘tib, ya'ni, 914/1508/1509-yilda qayta
ishlangan va kengaytirilgan. Hazrati Sulaymon (a.s)ning vaziri Osafdan boshlab
turli mamlakatlarda vazirlik qilgan mashhur shaxslarning biografiyasi ifoda
etilgan asardir. Asarda Sharq mamlakatlarining VII - XVI asrlardagi tarixi,
jumladan, Movarounnahr va Xurosonda Temuriylar sulolasi inqiroziga qadar
o‘tgan vazirlar, Chingizxonning vaziri, keyinroq mo‘g‘ullarning Xitoydagi
noibi, Xorazmlik Mahmud Yalavoch hamda uning o‘g‘li Chig‘atoyxonning
Movarounnahrdagi vaziri Mas'udbek to‘g‘risida ma'lumotlar joy olgan. Ushbu
kitobning bir necha qo‘lyozma nusxalari Yevropa va Osiyo mamlakatlaridagi
kutubxonalarda saqlanmoqda. Asar 1938-yili Said Nafisiy tomonidan Tehronda
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 15.
25
19
nashr etilgan.26 Arab tiliga Amin Sulaymon Harbiy tomonidan 1980-yilda
Qohirada chop etilgan.27
Allomaning «Nomayi nomi» («Atoqli nomalar») asarida 1522-yilda
kechgan voqealar bayon qilingan. (asarning «Inshoi G‘iyosiddin», «Inshoi
G‘iyosiy» degan nomlari ham bor). Kitob insho ilmiga (turli maktublar va
farmonlarni yozish qoidalari, stilistika) oid bo‘lib, Sharq mamlakatlarida o‘tgan
turli tabaqadagi tarixiy shaxslarga (shohlar, amirlar, sadrlar, qozilar, shayxlar,
shoirlar) doir ma'lumotlar, podshoh va xonlarning yorliq va farmonlaridan
namunalar, ularni bitish tartiblari etilgan. Asarning qimmati shundaki, unda ba'zi
bir muhim mansablarning (parvonachi, munshiy, mustavfiy, ihtisob(muhtasib),
kalontar, mubashshir, hofiz) kelib chiqishi bunday mansab egalari haq-huquqlari
va vazifalari yoritilgan. Muallif asarini 1519-yilda boshlab, 1522-yilda tugatgan.
Bu asar katta tarixiy ahamiyatga ega bo‘lib, «Devoni hind» kutubxonasida
saqlanayotgan qo‘lyozma asarlar ro‘yxatidan joy olgan. Ushbu kitobning turli
qo‘lyozma
nusxalari
Mustaqil
Davlatlar
Hamdo‘stligi
respublikalari
kutubxonalarida ham mavjud.28
Mirxondning «Ravzat us-safo fi siyrat ul – anbiyo val – muluk valxulafo» («Payg‘ambarlar, podshohlar, xalifalar hayotiga oid soflik bog‘i»)
asariga Xondamir tomonidan 1522-yilda yozib tugatilgan 7-jild va geografik
ilova qismlar mavjud. Bu yettinchi jild mazmunan Xondamirning «Habib ussiyar» asariining 3-jild ikkinchi va uchinchi qismi mazmuni bilan mosdir va
unda Husayn Bayqaro va uning avlodlari haqida ma’lumotlar keltirilgan.
Olimning «Humoyunnoma» asari «Qonuni Humoyun» nomi bilan ham
mashhur bo‘lib, Hindiston podshohi Humoyun Mirzoga bag‘ishlangan. Asar
hijriy 937-yil/milodiy 1530-yilda yoza boshlanib, 1535-yili yozib tamomlangan.
Asarda davlatni idora qilish qonunlari hamda Humoyunning Boburiylar
26
Xondamir G‘iyosiddin. Makorim ul-axloq / Fors tilidan tarjimon. K. Rahimov – Тоshkent: Yoshlar nashriyot
uyi, 2018. – В. 172.
27
Şahin Mustafo. Habibu’s siyer’e gore Turkiye Selcukluleri. – Anqara: Anqara universiteti Til va tarix jurnali
54.1. 2014. – S. 21-40.
28
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. –
Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 5.
20
davlatida hukmronlik qilgan davrida joriy etgan yangiliklari, aholining uch
tabaqaga, hokimiyatning esa to‘rtta idora usuliga bo‘linishi va Humoyunning
me'morchilik faoliyati haqidagi ma'lumotlar keltirilgan. Bu kitobning yagona
qo‘lyozma nusxasi Britaniya muzeyida saqlanadi. «Qonuni Humoyun» 1940-yili
Hidoyat Husayn tomonidan mazkur qo‘lyozma nusxa asosida inglizcha
so‘zboshi bilan Hindistonda, 1993-yili esa Mirhoshim Muhaddis tomonnidan
Tehronda nashr etildi.29
Xondamirning eng yirik tarixiy asari «Habib us-Siyar» 1520-1524-yillar
mobaynida yozilgan. Bu asar olimning asarlari orasida hajm jihatidan ancha
kattasi va salmoqlisi hisoblanadi. Asar Safaviylar davlati vaziri Karimuddin
Xoja Habibulloh Sovajiyga bag‘ishlanib, asar nomi ham qisman shu vazir ismi
bilan bog‘langan. Asarda qadim zamonlardan to 1524-yilga qadar Sharq
mamlakatlarida, xususan, Eron, Afg‘oniston, Iroq va Markaziy Osiyoda sodir
bo‘lgan voqealar qalamga olingan. Unda jahon tarixi o‘sha davr uslubi, ya’ni
adabiy- tarixiy tarzda aks etgan.
Xondamirning qolgan beshta asarining faqatgina nomlari ma'lum xolos.
Ularning qo‘lyozmalari haligacha topilmagan. Bular «Axbor ul-axyor» («Yaxshi
insonlar haqida xabarlar») Xondamir «Habib us-Siyar» ( )حبیب السیرasariga
yozgan muqaddimasida yozishicha, bu asar oriflarning tarjimai hollari va hayot
yo‘llari to‘g‘risida yozilgan, «Osor ul-muluk val anbiyo» («Podshoh va
payg‘ambarlar haqida hikoyalar») 931/1524-1525-yilda tamomlangan asar
“Habib us-siyar”ning xulosasi mohiyatidadir, «Muntaxabi tarixi Vassof»
(«Vassof tarixidan qo‘llanma») Elxoniylar tarixchisi Vassof asarining xulosasi
shaklida, «Javohir ul-axbor» («Xabarlar gavharlari»), «G‘aroyib ul-asror»
(«Qiziqarli sirlar») deb nomlangan asarlardir. 30
Biz
Xondamir
tomonidan
yozilgan
asarlarni
quyidagi
tartibda
tasniflashni ilgari suramiz:
29
Xondamir G‘iyosiddin. Makorim ul-axloq / Fors tilidan tarjimon. K. Rahimov – Тоshkent: Yoshlar nashriyot
uyi, 2018. – B. 172.
30
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 5.
21
-
Tarixiy – «Habib us-Siyar», «Muntaxabi tarixi Vassof»;
-
Tarixiy-didaktik – «Axbor ul-axyor», «Osor ul-muluk val anbiyo»,
«Maosir ul-muluk»;
-
Tarixiy-biografik – «Makorim ul-axloq»;
-
Adabiy-tasavvufiy va diniy – «G‘aroyib ul-asror»;
-
Tazkira – «Xulosat ul-axbor fi bayon ul-ahvol ul-ahyor»;
-
Lingvistik-stilistik – «Nomayi nomi»;
-
Davlat boshqaruvi va siyosatshunoslikka oid – «Dastur ul-vuzaro»,
«Qonuni Humoyun».
I.2. “Habib us-Siyar fi axbor afrodi al-bashar” asarining Xondamir
merosidagi o‘rni va uning o‘rganilishi
«Habib us-Siyar fi axbor afrodi al-bashar»( )حبیب السیر فیاخبار افراد بشر
asari Xondamirning eng yirik ilmiy merosidir. Asar katta hajmdagi
ma’lumotlarni o‘z ichiga olgan, fors tilida yozilgan tarix kitoblari orasida
durdonasi hisoblanadi. Xondamir o‘sha davr an’anasiga ko‘ra asarlari
sarlavhasini boshqa zamondoshlari singari arabiy tilda bitgan. Arabiy nomlar
asarlarga ilmiylik va shoirona kayfiyat bag‘ishlagan. Keling endi asarning
nomlanishiga nazar tashlasak, «Habib us-Siyar fi axbor afrodi al-bashar» ( حبیب
)السیر فیاخبار افراد بشرXondamirning ushbu asarini Jalil Hazratqulov va Ismoil
Bekjonovlar31
2013-yilgi o‘zbekchaga tarjimasini amalga oshirgan kitobida «Bashar
ahli siyratidan xabar beruvchi do‘st» shaklida sarlavha tarjimasini keltirgan
bo‘lsa, Komiljon Rahimov «Makorim ul-axloq»32 asarining 2018-yilgi
o‘zbekcha tarjima nashrida «Habib us-Siyar» asarning «Insonlar qissalarida eng
yaxshi tarjimai hollar» tarzdagi o‘zbekcha tarjimasini keltirib o‘tadi. Abdumajid
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 5.
32
Xondamir G‘iyosiddin. Makorim ul-axloq / Fors tilidan tarjimon. K. Rahimov – Тоshkent: Yoshlar nashriyot
uyi, 2018. – В. 172.
31
22
Madraimov va Gavhar Fuzailovalar 2008-yilda chiqarilgan «Manbashunoslik»33
darsligida esa, ushbu asarni «Inson xabarlari va fardlarida do‘stning tarjimai
holi» shaklida tajimasini keltirgan. Fikrimizcha, asar nomining dastlabki ikki
tarjimasida g‘alizliklar bordir. Chunki grammatik to‘g‘ri tarjima amalga
oshirilmagan. To‘g‘ri, tarjimashunoslik qoidasiga ko‘ra arab tili va boshqa tillar
xususiyatidan kelib chiqib so‘zlarni, so‘z birikmalari va gaplarni ona tilimizga
to‘g‘ridan to‘g‘ri tarjima qilish mumkin emas. Lekin ma’no va jumla qurilishi
jihatdan ham eng to‘g‘ri tarjimalar qilinishi kerak deb hisoblaymiz. Jalil
Hazratqulov va Ismoil Bekjonovlar tarjimasida «habib us-siyar» birikmasi
“bashar ahli siyratidan” shaklida berilgan aslida, “do‘st siyratidan” bo‘lishi
kerak edi. Komiljon Rahimov esa ushbu birikmani “eng yaxshi tarjimai hollar”
shaklida va “insonlar qissalari” birikmalarini keltirib xatoga yo‘l qo‘ygan.
Abdumajid Madraimov va Gavhar Fuzailovalar esa nisbatan to‘g‘ri tarjimani
amalga oshirgan. Ammo biz «Bashar ahli xabarlarida do‘stning siyrati» kabi
tarjima qilishni taklif qilamiz. Bundan tashqari, “Hazrat Alisher Navoiyga
minnatdorchilik ramzi sifatida va uning yuksak insoniy fazilati, oliyjanob
axloqi, ezgu amallariga bag‘ishlab yozgan asarni «Makorim ul-axloq» deb
aytganda, Xondamir bu iborani Payg‘ambarimiz (s.a.v) ta'rifida aytilganini
nazarda tutgan deyish mumkin”– Komiljon Rahimovning«Makorim ul-axloq»
haqidagi ushbu fikriga qo‘shilgan holda, Xondamir «Habib us-siyar» asarini
nomlashda Jalil Hazratqulov va Ismoil Bekjonovlar keltirganidek: “Safaviylar
davlati vaziri Karimuddin Xoja Habibulloh Sovajiyga bag‘ishlanib, asar nomi
ham qisman shu vazir ismi bilan bog‘langan.” emas, bizning fikrimizcha, esa
aslida payg‘ambarimiz Muhammad (s.a.v) siyratlari nazarda tutilgan deb
hisoblaymiz. Chunki, birinchidan, asar nomi zohiran do‘stning insonlar
hayotidan xabari bo‘lsa, botinan, payg‘ambarimiz Muhammad (s.a.v)ga ishorani
shunday dalillaymiz. Payg‘ambarlar: Muso (a.s.) - Kalimulloh, Ibrohim(a.s.) Halilulloh, Iso (a.s.) - Ruhulloh singari payg‘ambarimiz Muhammad Mustafo
Мадраимов Абдумажид, Фузаилова Г. Манбашунослик. – Тошкент: Ўзбекистон файласуфлари
жамияти, 2008. – Б. 52.
33
23
(s.a.v.)ni ham Qur’oni Karimning tafsiri hisoblanmish “Tafsiri Hilol”da Alloh
taollo payg‘ambarimizni Habibim deb ataydi: “Ya’ni Ey Habibim, Muhammad,
sen robbing baland ustunli Eram shahrining aholisi- Od qabilasini, boshqa
yurtlarda kuch-quvvatda misli yo‘q qabilani nima qilganini bilgandirsan?”
34
mazmunidagi (Fajr surasi 8-oyat) dalildan kelib chiqib, payg‘ambarimiz
Muhammad (s.a.v.) - Habibulloh nomini olganidan asoslaymiz. Ikkinchidan, esa
“siyrat”lar payg‘ambarimiz (s.a.v.) uchun yozilgan. Biznikiga o‘xshash fikrni
pokistonlik professor olim Shahzad Bashirning “A Perso-Islamic universal
chronicle in its historical context: Ghiyās̱ al-Dīn Khwāndamīr’s Ḥabīb al-siyar”
(“Tarixiy kontekstdagi fors-islom umumbashariy yilnomasi: G‘iyosiddin
Xondamirning “Habib as-siyar” asari”) nomli maqolasida ham keltirib
o‘tilganini kuzatishimiz mumkin: “Khwāndamīr states that he chose the name
Ḥabīb al-siyar for his work since it is concerned with the acts of those who
follow ‘God’s beloved’ (ḥabībullāh), meaning Muḥammad (ibid., 9). However,
we can be sure that the work’s title is also meant to referto his patron,
Ḥabībullāh Sāvajī.”35 (“Xondamir asari uchun «Habib us-Siyar» ()حبیب السیر
nomini
tanlaganini
aytadi
«Xudoning
mahbubi»
(Habibulloh),
ya'ni
Muhammadga ergashganlarning xatti-harakatlari bilan bog‘liq. Biroq, asar nomi
uning homiysi Habibullah Savojiga ham tegishli ekanligiga ishonch hosil
qilishimiz mumkin.”) «Habib us-Siyar fi axbor afrodi al-bashar» ( حبیب السیر
)فیاخبار افراد بشرasari ingliz tilidagi tarjimada (“The beloved of careers reporting
on the multitudes of people”) yoki “Habib al Siyar” (“Beloved of Careers”)
tarjimasi (“Ko‘plab odamlar haqida xabar beruvchi martaba sevgilisi”) rus tilida
“Хабиб ал-сияр фи ахбар афрад ал-башар”(“Друг жизнеописаний в
преданиях о народах”) (“Xalqlar afsonalarida do‘st biografiyalari”) shaklida
tarjimalar amalga oshirilganini kuzatamiz.
Xondamir ushbu asarini hijriy 927-yilning birinchi oyida (milodiy 1520yil dekabr-1521-yilning yanvarida), Hirotda, qirq yetti yoki qirq sakkiz yoshida
Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf. Tafsiri Hilol. 6 jild. – Toshkent: Hilol nashr, 2013. – B 19.
Bashir Shahzad. A Perso-Islamic universal chronicle in its historical context: Ghiyās al-Dīn Khwāndamīr's
Ḥabīb al-siyar, – 2015. // Wikipedia, h-12:02, 06.03.2022.
34
35
24
yoza boshlaganligi mazkur asarning birinchi jildining birinchi qismida
keltirilgan. Ushbu asar va uning homiysi hirotlik o‘qimishli va nufuzli zot, Hirot
hokimi Sayyid Amir G‘iyosiddin Muhammad ibn Amir Yusuf al-Husayniy alQozi taklifi bilan yozdirila boshlangan. Sayyid Amir G‘iyosiddin Muhammad
ibn Amir Yusuf Husayn Bayqaro davrida Bayqaro tomonidan Hirot
madrasalaridan birida mudarrislik lavozimiga tayinlangan va shu lavozimda
Badiuzzamon Mirzo va Shayboniyxonlar davrida ham ishlagan. Shoh Ismoil
Safaviy Sayyid G‘iyosiddinni Hirot hokimi va Xuroson qozisi qilib tayinlaydi.
Biroq u shahzoda Tahmasp nomidan Xurosonda hukmronlik qilgan hokim
Amirxon tomonidan 1521-yilda yozida Hirotning Ixtiyoriddin qal’asida Bobur
Mirzoga tarafdorlik qilgani tuhmati bilan o‘ldirilgach, Xondamir bu kitob ustida
ishlashni to‘xtatadi. 1522-yilda Hirot taxtiga yangi hokim Durmushxon o‘tirishi
bilan, uning vaziri Karimiddin Habibulloh Sovajiyning taklifi bilan Xondamir
yana kitob ustida ishlashni davom ettiradi. Karimiddin Habibulloh Sovajiy
Hirotga hijriy 928-yilning safar oyida (milodiy 1522-yil yanvarda) kelgan.
Hijriy 932-yilgacha (milodiy 1525/1526-y.) vazirlik lavozimini egallab turgan
va Hirotdagi harbiy g‘alayon paytida o‘ldirilgan.36 Xondamir asarini unga
bag‘ishlagan va shu ikki homiysi sharafiga asariga yuqorida keltirilgan nomni
bergan. Safaviylar davlatning vaziri bo‘lgan Xoja Habibulloh Sovajiy Xondamir
singari mohir tarixchi qalami vositasida Shoh Ismoilga bag‘ishlangan va
safaviylarning o‘sha davrgacha davlatchilik tarixidagi o‘rnini maxsus holda
ko‘rsatib, bu sulolani ulug‘lashi lozim bo‘lgan alohida bir kitob yozilishini
istagan.
«Habib
us-Siyar»
to‘la
holda,
uning
o‘zida
keltirilgan
xronogrammalarga (Asar ul-muluk val- anbiya va xayr az jahonmon) qaraganda,
hijriy 930-yil rabi ul-avval (milodiy 1524-yil yanvar) oyida tamomlangan, uning
oxirgi tahririni esa muallif Hindistonda bo‘lganida (935/1529-yildan ilgari emas)
amalga oshirgan. Asarning uchinchi jildining uchinchi qismi esa bir oz ilgariroq,
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 19.
36
25
hijriy 929-yili zulqa’da oyida (milodiy 1523-yilning sentabr – oktabr oylarida)
yozilgam, chunki ushbu sana uchinchi jildning eng oxirida joriy yildek
ko‘rsatilgan. N.D. Mikluxo-Maklay xabar berishicha, Istanbulda saqlanadigan
asarning bir qo‘lyozma nusxasida keltirilgan ma’lumotga binoan asar birinchi va
ikkinchi jildlarining ko‘chirilgan yillari quyidagilar haqida guvohlik beradi:
asarning birinchi jildi hijriy 928-yil rajab oyining oxirgi kunida tamomlangan,
ikkinchisi esa 929-yil muharram oyining o‘rtalarida tamomlangan.37
Birinchi jildining xotimasida 933-yil shavvolida (1527-yil iyunda) u
Hindistonga jo‘naganligi, 935-yil to‘rtinchi muharramda (1528-yil 9-sentabrda)
Agraga kelganligi va u yerda Bengaliyaga jo‘naganligi haqida gap
yuritiladi.Yo‘lda u kitob yozishda davom etgan hamda Saru va Gang daryolari
qo‘shilgan joyda joylashgan Tirmoxona nomli mavzeda uni tugatgan. Aniqki, bu
yerda gap kitobning birinchi variant tugaganligi emas, balki qaytadan qilingan
tahriri haqida ketadi.
N.D.Mikluxo-Maklay
o‘zining
«Редакции
всеобщей
истории
Хондамира» nomli ishida Xondamirning ushbu asarining mavjud bo‘lgan
tahrirlarini batafsil ko‘rib chiqib, quyidagi aniq xulosaga kelgan: birinchi
jildining oxirgi ko‘chirishi hamda ikkinchi va uchinchi jildlarining eng so‘nggi
tahriri muallif tomonidan Hindistondaligida (935/1529-yiilda oldin emas)
amalga oshirilgan.
«Habib us-Siyar» asari muqaddima (iftitoh), uchta bob (jild, o‘ram,
mujallad) va xotima (ixtitom)dan iborat. Har bir bob to‘rt qism (juzv)ni o‘z
ichiga oladi.
Muqaddimada olam yaratilishi haqida so‘z yuritiladi.
Birinchi bobda islomgacha o‘tgan payg‘ambarlar hamda islom
payg‘ambari Muhammad (s.a.v.), xulafoyi roshiydin (choryorlar) zamonida
Arabistonda ro‘y bergan voqealar hikoya qilinadi.
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 20.
37
26
Ikkinchi bobda shia mazhabidagi imomlar, ummaviya va abbosiya
sulolasidan chiqqan xalifalar davri voqealari hamda arab xalifaligi davridagi
boshqa sulolalar (toxiriylar, safforiylar, somoniylar)ning arab bo‘lmagan
o‘lkalardagi hukmronligi bayon etiladi.
Uchinchi bobning birinchi va ikkinchi qismlari Chingizxonning naslnasabi (ota-bobolari) va uning taxtga chiqishi, o‘zga yurtlarga yurishlari hamda
chingiziy avlodlar va chingiziylarga zamondosh (qoraxitoylar, xorazmshohlar,
sarbadorlar, muzaffariylar, kartlar) sulolalar davri voqealarini o‘z ichiga oladi.
Uchinchi bobning uchinchi qismida esa Amir Temurning dunyoga kelishidan
tortib to vafotigacha bo‘lgan davrda kechgan siyosiy-ijtimoiy voqealar,
madaniy-ma’naviy hayot hamda Xalil Sulton, Shohruh Mirzo, Ulug‘bek Mirzo,
Sulton Muhammad Mirzo ibn Boysung‘ur, Abdulatif Mirzo ibn Ulug‘bek
Mirzo, Abulqosim Bobur Mirzo, Sulton Abusaid Mirzo, Sulton Husayn Mirzo
kabi temuriyzodalarning faoliyati bilan bog‘liq voqealar aks ettirilgan.38 Eng
muhimi, uning Xitoyga yurishi va O‘tror atrofida qattiq va suronli qishning
ayozlari ta’sirida qo‘shinning turli yaqin yiroq manzillarga tarqatilishi kabi
ehtirosli voqealarning og‘ishmay tasvirlanishi o‘quvchini hayratga soladi.
Ayniqsa, uning o‘limi oldidagi kayfiyati, vaziyati va vasiyati juda ta’sirli qilib
bayon etilgan. Bundan tashqari hali Sohibqironning jasadi yerga qo‘yilmasdan,
uning vasiyatiga xilof ravishda temuriy shahzodalarning taxt uchun kurashlari,
Shohruh Mirzoning buyuk davlatni saqlab qolish uchun qilgan sa’y-harakatlari,
o‘zbek xalqi tarixida muhim rol o‘ynashlari jonli tarzda aks etgan. Shuningdek,
bu uchinchi qismda Dashti Qipchoqda Shayboniyxonning taxt tepasiga chiqishi
va uning temuriylarga qarshi kurashib, Movarounnahr va Xurosonni qo‘lga
kiritgani hikoya qilinadi. Zahiriddin Muhammad Bobur Mirzoning ota-bobosi,
yaqin qarindoshlari va dunyoga kelgan vaqti, temuriylar saltanatini saqlab qolish
uchun avval ichki dushmanlar, so‘ng Shayboniyxonga qarshi olib borgan
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 6.
38
27
kurashlari hamda uning Movarounnahrni tashlab chiqib to Qobulni egallagan
davrigacha sodir bo‘lgan voqealar ham shu uchinchi qismda joy olgan.
Uchinchi bobning to‘rtinchi qismi Shoh Ismoil Safaviyning davlatchilik
faoliyatiga bag‘ishlangan bo‘lib, dastlab bu shohning nasl-nasabi, saltanat
taxtiga erishgani va Usmonli turklar davlatiga qarshi olib borgan urushlari o‘z
navbatida, ichki nizolarni ham bartaraf etgani va Xurosonni Dashti Qipchoqlik
o‘zbeklardan tortib olish uchun Marvda Shayboniyxon bilan to‘qnashgani,
shundan so‘ng ham shohning gohi o‘zi, gohida Zahiriddin Muhammad Bobur
bilan ittifoqlikda shayboniy Jonibek Sulton, Temur Sulton, Ubaydulloh Sultonga
qarshi urushgani hamda shu davrda yashagan sayyid, shayx, shoir, olimlar
haqida so‘z yuritiladi. Bu qismda yana Zahiriddin Muhammad Bobur
podshohning Qobul davlatiga ega bo‘lgach (1504), 1524-yilgacha davr
oralig‘ida kechgan siyosiy-ijtimoiy faoliyati haqida ham muhim ma’lumotlar
berilgan. Aytish lozimki, «Habib us-Siyar»ning eng qimmatli jihati asosan uning
alohidalik kasb etuvchi uchinchi bobi to‘rtinchi qismi ma’lumotlari hisoblanadi.
Chunki Xondamir temuriylar (Sulton Husayn Mirzo avlodlari va Bobur),
safaviylar va shayboniylarga bag‘ishlangan mazkur ma’lumotlardagi ba’zi bir
voqealarga shaxsan o‘zi guvoh bo‘lgan, ayrimlarini esa eng ishonchli
odamlardan eshitgan. To‘g‘ri, asardagi Amir Temur va dastlabki temuriylar
hukmronligi davriga oid ma’lumotlarni havola etishda muallif Sharafiddin Ali
Yazdiyning «Zafarnoma», Abdurazzoq Samarqandiyning «Matla us-sa’dayn va
majma ul-bahrayn» asarlarini tanqidiy o‘rgangani ham diqqatga sazovor bo‘lib,
hatto, ayrim hollarda ularga bobosi Mirxond va boshqa guvohlar hikoyalari
asosida tuzatish va to‘ldirish kiritgan.
Xotimada dunyo ajoyibotlari: shaharlar, hayvonot, nabotot, qushlar
olami g‘aroyibotlari haqida qiziqarli ma’lumotlar berilgan.39
Ushbu asar Usmoniylar davlati davrida hukmdor Sulton Sulaymon
Qonuniyining kuyovi va vaziri Ibrohim Posho himmati bilan uyushtirilgan
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 20.
39
28
sakkiz kishilik hay’at tomonidan usmonli turk tiliga tarjima qilingan.40 «Habib
us-Siyar» ( )حبیب السیرtarixnavislar orasida ma’lum shuhratga ega edi. Masalan,
Iskandarbek
Turkman
Munshiyning
(tug‘.
968/1560-1561-yil)
«Tarixi
olamoroyi Abbosiy » («Dunyo bezovchi shoh Abbos tarixi»)ida, XVI asrdagi
noma’lum tuzuvchining «Badoyi ut-tavorix» («Tarix ajoyibotlari») nomli turli
asarlardan, ko‘proq tarixiy asarlardan olingan parchalardan yig‘ilgan to‘plamida,
Muhammad
Hoshim
ibn
Muhammad
Qosim
Kishmiy
Badaxshoniy
Muammoyining (vafoti 1046/1636-yil) «Nasimat ul-quds min xadoiq ul-uns»
(«Yaqinlik bog‘laridan muqaddaslik shamolining hidi kelishi»)ida, Muhammad
ibn Arab Qatag‘onning XVII asr boshida yozilgan «Musaxxir ul-bilod»
(«Mamlakatlar zabt etuvchi»)ida, Mirzo Rumuzning 1124/1712-yili yozilgan
«Temurnoma»sida, Hoji Mir Muhammad Salimning (1143/1730-1731-yilda
tuzilgan) «Silsilat us-salotin» («Sultonlar shajarasi»)ida: Mirzo Rabi’ ibn Mir
Niyoz ul-Hasaniy ul-Husayniyning (XVIII asr) «Umadat ut-tavorix» («Tarixlar
ustuni»)ida, noma’lum muallifning «Muraqa ul-badoyi» («Nodir narsalar
daftari»)ida va boshqa asarlarda mazkur asardan keng foydalanilgan. Yevropada
«Habib us-siyar» mavjudligi haqida dastlab, 1842-yili Hoji Xalifa u haqida
keltirgan qisqa ma’lumotlar tufayli ma’lum bo‘ldi. Keyinchalik, 1918-yili
Bankipur katalogini tuzuvchilar asar mavjudligi haqida eslatishadi. 1927-yilda
Ch.A. Stori «Персидская литература» (“Persian literature”,“Fors adabiyoti”)
nomli kitobida «Habib us-Siyar» haqida qisqa ma’lumot keltiradi. 1972-yilda
Yuriy Bregel uni qayta ishlab, to‘ldirgan nashrida asarning ilmiy tavsiflari
bo‘lgan kataloglari, nashrlari va asardan olingan alohida parchalarning
tarjimalari haqida eslatib o‘tadi. 41 Xondamir va uning «Habib us-Siyar» asari
haqida qisqa ma’lumotlarni quyidagi olimlar o‘z asarlarida keltiradilar: 1926-yil
V.V. Bartold o‘zining «Работы по исторической географии» nomli kitobida;
1990-yil Muhammad Hidoyat Husayn Xondamirnng «Humoyunnoma» asariga
Şahin Mustafo. Habibu’s siyer’e gore Turkiye Selcukluleri. – Anqara: Anqara universiteti Til va tarix jurnali,
54.1. 2014. S. 21-40.
41
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 16.
40
29
yozgan kirish qismida («Habib us-Siyar» qo‘lyozmalarining qisqacha tavsiflari
keltirilgan va u foydalanish imkoniyatiga ega bo‘lgan kataloglariga ishora qilib);
1944-yil (birinchi nashrida) va 1965-yil (ikkinchisida) Sarvar Go‘yo E’timodiy
«Fasli az Xulosat ul-axbor»ida; 1945-yil Abdulhusayn Navoiy «Rijol kitobi
Habib us-siyar» nomli asarining kirish qismida «Habib us-siyar»ning mavjud
bo‘lgan nashrlarini eslatib, undan Najmiddin Kubro (1145-1221) bilan
bog‘langan voqealar to Shoh Ismoil vafotigacha tegishli qismiga oid parchasini
ilova qilib keltiradi; 1947-yil A.N.Boldiryev o‘zining «Очерки из жизни
гератского общества» nomli asarida Zayniddin Vosifiy (tug‘il. 890/1485-yil;
vafot.958/1551
va
974/1556-1557-yillar
orasida)
keltirgan
ma’lumotlar
to‘g‘riligiga ishonch hosil qilish maqsadida asarni «Habib us-Siyar»42 bilan
solishtiradi va uning yozilgan sanasida batafsil to‘xtaladi; 1954-yilda Tehronda
chiqarilgan Dabir Siyaqining nashri ko‘plab G‘arb olimlari tadqiqotlariga asos
bo‘lgan. 1958-yil «История Ирана с древнейших времен до конца XVIII в.»
nomli kitobning mualliflar jamoasi «Habib us-Siyar»ni XIV-XVasrlar Eron
tarixiga oid asosiy manbalar qatoriga kiritadilar; 1960-yil boshlarida Said
Nafisiy «Tarixi nazm va nasr dar Eron va dar zaboni forsiy» nomli asarida;
1965-yil Bo‘riboy Ahmedov «Xondamir» nomli risolasida; 1976-yil esa
«Xondamir»
nomli
maqolasida;
1985-yil
«Историкогеографическая
литература Средней Азии в XVI-XVIII в.в.» nomli kitobida «Habib ussiyar»ni temuriylar davri tarixiga oid birlamchi manba deb; 1974-yil eronlik
olim Ahmad Munzaviy «Fihristi nusxahoyi xatti forsiy»da; 1977-yil H. Beverij
va De Bruijn «Энциклопедия ислама»ning yangi nashrida «Habib us-Siyar»
haqida ma’lumotlar bor adabiyotga ishorasi bilan; 1969- yil Tourxon Ganjiy
«Makorim ul-axloq» Kembrij nashrining kirish qismida; 1981-yil Abdulg‘affor
Bayoniy shu asarning Qobul nashrining kirish qismida; 1984-yil kanadalik
temurshunos Mariya Yeva Subtelni «Литературная жизнь темуридского
Герата» nomli maqolasida; 1985-yil Zabihullo Safo «Tarixi adabiyot dar Eron»
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. –
Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 22.
42
30
nomli tadqiqotida; 1989-yil N.N.Tumanovich «Герат в XVI-XVIII веках»
nomli kitobida; 1991-yil Ahmad Gulchin Bayoniy «Karvoni Hind» asarida;
1994-yil Mir Hoshim Muhaddis Xondamirning «Ma’osir ul-muluk»i Tehron
nashrining kirish qismida; 1960-yil Tojikiston katalogida to‘rtta nusxa, 1962-yil
A.T.Tagirjanov katalogida olti nusxa, 1963-yil esa Boku katalogida yetti nusxasi
haqida ma’lumot berilgan. 1963-yil N.D.Mikluxo-Miklay o‘zining «Хондамир»
и «Записки Бабура» nomli ishida mazkur asarning ba’zi nusxalari haqida
ma’lumot keltirib, Xondamir asarining «Бабуранома»ga munosabati masalasini
batafsil ko‘rib chiqqan, 1976-yil esa «Редакции всеобщей истории
Хондамира»da «Habib us-Siyar»ni o‘ziga ma’lum bo‘lgan faktlarga asoslanib,
birinchi marta muallif asar tugatilgandan keyin uning ustida olib borgan ishini
qisqacha ta’riflaydi. 1971-yilda Muhammad Afshor «Pokiston Milliy muzeyi va
Karachida saqlanayotgan forsiy qo‘lyozmalar katalogi» u yerda saqlanayotgan
«Habib us-Siyar»ning uchinchi jildi nusxasining qisqa tavsifini keltiradi. 1973yilda
«Персидские
и
таджикские
рукописи
«Новой
серии»
Государственной Публичной библиотеки им, М,Е, Салтыкова-Щедрина»
nomli alfavit katalogi tuzuvchilari ushbu kutubxonada saqlanayotgan «Habib usSiyar»ning to‘rt nusxasi haqida asosiy ma’lumotlarni keltiradilar. 1988-yilda
Г,И, Костыгова «Персидские и таджикские рукописи Государственной
Публичной библиотеки им, М,Е, Салтыкова-Щедрина»katalogida eslatilgan
nusxalar tavsifini takrorlaydi va yangi olingan uchta nusxa tavsifini qo‘shadi.
«Habib us-Siyar»dan olingan uncha katta bo‘lmagan parcha (o‘sha davr
mashhur odamlari, Alisher Navoiyning zamondoshlari bilan bog‘langan
voqealar) o‘zbek tilida Bo‘riboy Ahmedov tomonidan tarjima qilingan. Yana
Bo’riboy Ahmedovning 1965-yilda chiqarilgan «Xondamir» kitobi, «Habib ussiyar» (1985-yil) va «Xondamir va uning ilmiy merosi» (1994-yil) nomli
tadqiqotlarida Xondamir va uning asarlari haqida batafsil ma’lumotlar berilgan.
Sharqshunos olima Dilorom Yusupova43 Xondamirning ilmiy merosini keng
43
Юсупова Д.Ю. Жизнь и труды Хондамира. − Ташкент: Фан, 2006. – С. 322.
31
ravishda tadqiq qilib, doktorlik dissertatsiyasini yoqlagan va 2006-yilda «Жизнь
и труды Хондамира» nomli monografiyasini nashr ettirdi.44
Asarning Turkiyada o‘rganilishi Zakiy Validiy To‘g‘on “Xondamir”45
risolasidan boshlangan, Ismoil Aka “Xondamir”46 nomli asari, Mustafa Demir,
Shamsiddin Gunaltay, Erkan Go‘ksu, Ogoh Sirri Lavand, Shinosiy Tekin,
Go‘nul Alpay Tekin risolalari va tadqiqotlari ham alohida ahamiyatga molik.
Ushbu asarga doir ilmiy tadqiqotlar quyidagilar:
-
2014-yil Anqara universiteti, Til va Tarix-Jo‘g‘rofiya fakultetining
jurnalida chiqarilgan Mustafo Shahinning «HABİBÜ’S-SÎYER’E GÖRE TÜRKİYE
SELÇUKLULARI»47 maqolasida asarning Rum saljuqiylariga oid qismini tahlil
qilgan.
-
2018-yil iyunda “Tarih Okulu Dergisi” (“Tarix maktabi jurnali”)
Vural O‘nturk tomonidan «RAVZATÜ’S- SAFA VE HABİBÜ’S-SÎYER’E GÖRE
GURLULAR»48 nomli chiqarilgan maqolasida G‘uriylarga doir ma’lumotlar
o‘rganilgan.
-
2019-yil Van shahrida Van yuzunchu yil unversiteti, Ijtimoiy
bilimlar instituti, Tarix va O‘rta asrlar davri yo‘nalishi magistanti Mustafo
Ko‘ksalning «RAVZATÜ’S- SAFA VE HABİBÜ’S-SÎYER’DE MOĞOLLAR
KISMININ TERCÜMESI»49 (1155-1259) nomli magistrlik dissertatsiyasida
mo‘g‘ullarga oid ma’lumotlar o‘rganilgan.
Hozirda dunyoda Xondamir va uning «Habib us-Siyar» asariga doir
ko‘plb ilmiy tadqiqotlar olib borilmoqda. Germaniyaning Leipzig Universiteti
sharqshunos,
eronshunos
olimi
Filipp
Bokxolt
(Philip
Bockholt)ning
“Khvandamir” nomli maqolasi, “Same But Different? On copies of the general
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 22.
45
Togan Zeki Velidi. Hândmîr, İ.A., V, İstanbul: MEB Yayınları, 1987, – S. 210-211.
46
Aka Ismail. Temurlular.– Izmir: Ege Universitesi. 1995. – S. 1-26.
47
Şahin.M. // HABİBÜ’S-SÎYER’E GÖRE TÜRKİYE SELÇUKLULARI. – Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve
Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi 54, 1 (2014), – S. 21.
48
Önturk.V.// RAVZATÜ’S- SAFA VE HABİBÜ’S-SÎYER’E GÖRE GURLULAR. Ankara Üniversitesi
Journal of History School 2018, – S. 1-38.
49
Goksal.M. RAVZATÜ’S- SAFA VE HABİBÜ’S-SÎYER’DE MOĞOLLAR KISMININ TERCÜMESI.
/ Magistrlik dessertatsiyasi – Van: 2019. – S. 246.
44
32
history Habib al-Siyar in Saint-Petersburg manuscript collections” nomli
maqolasi hamda “Weltgeschichtsschreibung zwischen Schia und Sunna.
Ḫvāndamīrs (gest. 1535/6) Ḥabīb as-Siyar und seine Rezeption im
Handschriftenzeitalter. Berlin, 2018 (PhD thesis, microfiche publication; book
publication in preparation).”50 nomli risolasi, “Writing history is a difficult task:
on Khvāndamīr’s (d. 942/1535-6) general history Ḥabīb al-Siyar and the origins
of Safavid historiographical writing. Transactions of the State Hermitage
Museum. Proceedings of the Eighth European Conference of Iranian Studies,
Saint Petersburg” nomli ilmiy maqolalari, pokistonlik professor olim Shahzad
Bashirning “A Perso-Islamic universal chronicle in its historical context: Ghiyās̱
al-Dīn Khwāndamīr’s Ḥabīb al-Siyar”51 (“Tarixiy kontekstdagi fors-islom
umumbashariy yilnomasi: G‘iyosiddin Xondamirning “Habib as-Siyar” asari”)
nomli maqolasi, amerikalik tarixchi olima Beatrice Forbes Manzning “The Rise
and Rule of Tamerlane”52, “Power Politics and Religion in Timurid Iran”,
“Tamerlane's Career and its Uses”, “Temür and the Problem of a Conqueror's
Legacy”, “Nomad and Settled in the Timurid Military” nomli maqolalarida
«Habib us-siyar»da keltirilgan ma’lumotlarni ilmiy o‘rganganlar.
O‘rta Osiyo tarixi bilan shug‘ullangan mahalliy va xorijiy tadqiqotchilar
«Habib us-Siyar»dagi ma’lumotlardan keng foydalanganlar. Ular qatorida
D.Erbelo, V.A. Jukovskiy, V.V.Bartold, Said Nafisiy, A.N.Boldiryev,
A.O‘rinboyev,
S.G‘aniyeva,
A.T.Tagirjanov,
Y.E.Bertels,
N.Norqulov,
R.G.Muqminova, A.Murodov, R.P.Jalilov, I.P.Petrushevskiy, S.A.Azimjonova,
B.A.Ahmedov,
N.S.Qoriyeva,
M.Subtelni,
D.Y.Yusupova,
O.Efendiyev,
O.F.Akimushkin, Zanma, N.Ibragimov, N.N.Tumanovich, Kadzuyuki Kubo,
Philip Bockholt. Weltgeschichtsschreibung zwischen Schia und Sunna. Ḫvāndamīrs (gest. 1535/6) Ḥabīb assiyar und seine Rezeption im Handschriftenzeitalter. – Berlin: 2018.– P. 5.
51
Şahin.M. // HABİBÜ’S-SÎYER’E GÖRE TÜRKİYE SELÇUKLULARI. – Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve
Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi 54, 1 (2014), – S. 21.
52
Manz Forbes Beatrice // The Rise and Rule of Tamerlane. – Cambridge: Cambridge University Press. 2002.
– P.4.
50
33
U.Uvatov, T.Fayziyev va boshqalar.53 Shuningdek, bu asarni ba’zi qismlarining
o‘zbekcha tarjimalari ham amalga oshirilgan. Jumladan marhum sharqshunos
olim Ismoil Bekjonov tomonidan 2011-yilda «Habib us-Siyar» asarining
Zahiriddin Muhammad Bobur hayoti haqidagi boblari «Buyuklik xislati» nomi
bilan Sharq nashriyoti tomonidan chop etildi. 2013-yilda Jalil Hazratqulov va
Ismoil Bekjonovlar tomonidan «Habib us-Siyar» asarining Amir Temur va
Temuriylar davri tarixiga oid boblari O‘zbekiston nashriyotida nashr etildi.
Xondamir «Habib us-Siyar»ida manba sifatida Abu Nasr Muhammad ibn
Abduljabbor al-Utbiyning (tug‘ 961-962-y.; vafoti 927/1035-1036-y.), «Tarixi
Yaminiy» («Yamin ad-davla tarixi»); Mirzo Ulug‘bekning (1394-1449-y)
«Tarixi arbaa’ ulus» («To‘rt ulus tarixi»); Hofizi Abro‘ning «Zubdat ut-tavorix»
(«Solnomalar qaymog‘i»); Abdurrazzoq Samarqandiyning (tug‘ 816/1413-y)
«Matla us-sa’dayin va majma ul-bahrayn» («Ikki daodatli yulduzning chiqish va
ikki dengizning qo‘shilish joyi»); Ja’fariy ismi bilan mashhur Sayyid Ja’far ibn
Muhammad ibn Hasan ul-Husayniyning «Tarixi Ja’fariy»; Sharafiddin Ali
Yazdiyning (vafoti 858/1454-y.) «Zafarnoma»; Alisher Navoiyning «Majolis
un-nafois»; XVI asr noma’lum muallifning «Tarixi shoh Ismoil» va boshqa
asarlardan keng foydalangan. «Habib us-Siyar» Sharqda keng tarqalgan. Uning
nusxalari nihoyatda ko‘p. Eng qadimgi qo‘lyozmasi 959(1549)yilda, eng
so‘ngisi XIX asrning ikkinchi yarmida ko‘chirilgan. Hozirgi kunda bizga Sharq
qo‘lyozmalari katalogidan «Habib us-Siyar»ning ko‘p sonli nusxalari mavjudligi
haqida ma’lum. Ular dunyoning deyarli barcha yirik qo‘lyozma xazinalarida
saqlanib kelinmoqda; O‘n to‘rtta Toshkent nusxalari – invent. № 4399 (1006-yil
safar
oyi/1597-yilning
13-sentabr-12-oktabrida
ko‘chirilgan);
№
2153
(1026/1617-yil); № 4302/I (1041-yil rabiul avval oyi/1631-yil sentabr-oktabr );
№4431 (XVIII asrning birinchi yarmi); №№1714, 3652, 5173. 5407 (XVII);
№№ 4355/ III. 4497. 7446. 7447. 12011 (XVIII); №1714 (XVII)- uchinchi
jilddan parcha eski o‘zbek tiliga tarjima qilingan. Bu qo‘lyozmalarning eng
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. –
Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 25.
53
34
qadimgisi 956/1549-yilda, eng so‘ngisi esa XIX asr ikkinchi yarmida
ko‘chirilgan.54 Ushbu qo‘lyozma manbalar haqida annotativ ma’lumotlar 1987yilda Toshkentda chiqarilgan Sharq qo‘lyozmalari to‘plamida (СВР) bayon
etilgan.55 Yigirmata Sankt-Peterburg nusxalari - №CCIXXXIV tavsif (929/15221523-yillarda ko‘chirilgan); inv.№Д771 (572) – (930-yil muharram oyining
birinchi kuni/ 1523-yil 10-noyabr); inv.№Д77 (930-yil 3-shavvol/ 1524-yil 15avgust); C430 (572abd) – 956-yil (23-zulqa’da/ 1549-yil 13-dekabr); Дорн 284
(989-yil safar oyi/ 1581-yil mart-aprel ); Хан 65 (1002-yil 30-shavvol oyi 1597-yil 19-iyul); .№B 3961 (XVI); П.н.с 55 (1029-yil 1-rajab – 1039-yil 30sha’bon/ 1620-yil 2-iyun-1630-yil 13-aprel); .№81 (572абб)-(1630-y); П.н.с 56
(1036/1626-1627-yildan kech emas); C425 (572 ab) – (1037/1627-1628-yildan
kech emas ); №C429 (572 abcd) – 1061-yil jumodil avval oyining birinchi kuni
(1651-yil 22-aprel); №Д 15 (1067-yil 12-rabiul oxir/1657-yil 28-yanvar); Д78
(572а) – (XVI asr oxiri - XVII asr boshi); №C2335 (XVII asr); №C428
(572абc) - (XVII asr); П.н.с 238 (XVII asr); Д77/II (572) – (1160-yil 5-rabiul
avval/1747-yil 18-mart) П.н.с 54 (1242/1826-1827-yildan kech emas); №Д 406
(1312/1894-1895-y.y.); Yettita Boku nusxalari: C – 219/9041 (1012/1603-yilda
ko‘chirilgan); Д – 136/3716 (1026/1616-yil); Д – 226/11512 (1030/1620-yil); Д
– 68/2909 (1067/1656-yil); Д – 76/2200 (XVII); M – 139/11691 (1206/1792yil); Д – 319/13604 (1265/1848-yil); Britaniya muzeyi qoshidagi kutubxona
nusxasi; Istanbul nusxasi (Sulaymoniya kutubxonasi); 56 Hindistondagi Kalkutta
shahri
Hindiston
Milliy
Kutubxonasining
Hindiston
arxivlari,
Hind
kutubxonalari va muzeylari kolleksiyasi Hind madaniyati elektron katalogi
nusxasi, Bombay kutubxonasi (litografik nusxasi); Kanadaning Kvebek
provinsiyasi, Monreal shahridagi Mak Gill universiteti, Islomni tadqiq qilish
institutining kutubxona fondi Eron va Markaziy Osiyo tarixi katalogida fors tilli
Юсупова Д.Ю. Жизнь и труды Хондамира. − Ташкент: Фан, 2006. – С. 222-224.
Собрание восточных рукописей академии наук Республики Узбекистан, История/ составители
Юсупова.Д.Ю, Джалилова.Р.П, –Ташкент, Фан,изд. 1998. Ст.70-73,
56
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. –
Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 25.
54
55
35
qo‘lyozmalar tarkibida ms-isl-0016-15557; ark/13960/t01012n57 raqam ostida
Abu al-Hamd Nasiriddin Yahyo Liyasaniy (yoki Lisoniy), Og‘a Buzurg alTehroniy tomonidan
(1035/1626-yilda ko‘chirilgan
qo‘lyozma nusxasi)
saqlanadi. Qo‘lyozma nasta’liq yozuvida yozilgan bo‘lib, 390 bet; 29 cm.
O‘zbekiston, Tojikiston, Ozarbayjon, Rossiya, Angliya, Germaniya, Kanada,
Eron, Pokiston, Afg‘oniston, Hindiston va boshqa mamlakat kutubxona fondlari,
arxiv va shaxsiy kolleksiyalarda ushbu asarning qo‘lyozma nusxalar mavjud 57.
«Habib us-Siyar» ( )حبیب السیرbir necha bor nashr etilgan: 1271/1854-yilda
Tehronda, 1273/1856-1857-yillarda Bombayda (tipografiya usulida) va yana
Tehronda 1337/1954-yillarda. Asardan ayrim parchalar rus, ingliz va fransuz
tillarida turli to‘plamlarda e’lon qilingan.
Xulosa qilib aytadigan bo‘lsak, tadqiqotimizning ushbu birinchi
bobining birinchi paragrafida tarixchi G‘iyosiddin Xondamirning hayoti va
ijodiy faoliyati haqida ma’lumotlarni keltirib o‘tdik. Uning ilmiy merosi, ya’ni,
u yaratgan asarlar to‘g‘risida va bu merosning o‘rganilishi hamda tadqiq
qilinishi haqida ma’lumotlarni bayon etdik. Jumladan, muarrix yaratgan o‘n
uchta asardan bizgacha yetib kelgani sakkizta bo‘lib, bu asarlarning qayerlarda
saqlanishi, kimlar tomonidan o‘rganilganligi yoki tarjima qilinganligi haqida
to‘liqroq ma’lumot berdik. Shu bilan birgalikda, Xondamirning bu asarilarni
hozirgi fanlar bo‘yicha, o‘zimizning muqtai-nazarimizdan kelib chiqib,
tasnifladik va bu tasnifni keltirib o‘tdik.
Ikkinchi paragrafda «Habib us-Siyar» ( ) حبیب السیرasari haqida
ma’lumotlarni bayon etdik. Tarixchining ushbu asari qachon, qayerda,
kimlarning tashabbusi asosida yaratilganligi va asarining jahonda va
O‘zbekistonda o‘rganilganligi, saqlanishi va uning doirasida olib borilgan
hamda qilinayotgan tadqiqotlar haqida ma’lumotlar keltirib o‘tdik.
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар асарининг Заҳириддин Муҳаммад
Бобур ҳаёти ҳақидаги боблари. Буюклик ҳислати. Форс тилидан таржимон И. Бекжонов. – Тошкент:
Шарқ. 2011. Б. 6.
57
36
II BOB. “HABIB US-SIYAR FI AXBOR AFROD AL-BASHAR”
ASARIDA TARIXIY JARAYONLAR
II.1. «Habib us-Siyar fi axbori afrodi al-bashar» asarida Temuriylar
saltanatida Amir Temur va Shohrux Mirzo davridagi siyosiy
munosabatlarning aks etishi
Ushbu bobda biz bayon etayotgan ma’lumotlar Xondamirning «Habib
us-Siyar» ( )حبیب السیرasarining Jalil Hazratqulov va marhum Ismoil
Bekjonovlar tomonidan 2013-yildagi Toshkentda O’zbekiston nashriyotida chop
etilgan o‘zbekcha tarjimasi va Isfahondagi Qaymiye (Ghaemiyeh) tadqiqot
markazi katalogidagi fixristi asosida Xayyom nashriyotida chiqarilgan
nusxalarni taqqoslash hamda “Zafarnoma”, “To‘rt ulus tarixi”, “Matla ussadayn”, “Temur tuzuklari” va boshqa manbalarni qiyosiy o‘rgangan holda
yozildi. Xondamirning «Habib us-Siyar» (السیر
)حبیبasarining Jalil
Hazratqulov va Ismoil Bekjonovlar tomonidan 2013-yildagi Toshkentda
O’zbekiston nashriyotida chop etilgan o‘zbekcha tarjimasi va asarning
Isfahondagi Qaymiye fixristi ayni tarjimadir. Isfahon nusxasining 3-jildi
quyidagicha boshlanadi:
Hazrat Sohibqiron Amir Temur Ko‘ragon tarixi zikri bobidan:
Kitobning bu bo‘limida Sohibqiron Amir Temur hazratlarining siyosiy
faoliyatiga doir ma’lumotlar keltirilgan: 58
الرحیم جزو سیم از مجلد ثالث در ذکر صادرات
بسم ه
الرحمن ه
ّللا ه
افعال و واردات احوال حضرت صاحبقران امیر تیمور گورکان و
بیان شمه از وقایع اقبال اوالد و احفاد آن پادشاه گیتیستان تا این
زمان
58
«Habib us-siyar»ning Isfahondagi Qaymiye kompyuter tadqiqot markazi katalogidagi fixristini bundan keyin Isfahon nusxasi sifatida
ifodalaymiz.58 Xondamirning «Habib us-siyar» ( )حبیب السیرasarining Jalil Hazratqulov va Ismoil Bekjonovlar tomonidan 2013-yildagi
Toshkentda O’zbekiston nashriyotida chop etilgan o‘zbekcha tarjimasini esa o‘zbekcha tarjima shaklida keltiriladi
37
“Bismillahi rohmanir rahim juzvi sevum az majalledi selos dar zikri
sadorae af’ol va varodate ahvol Hazrati Sohibqiron Amir Temur Ko‘ragon va
bayoni Shome az voqiye iqboli avlodi va ahfodi on podshohi Gitiston to in
zamon” 59 “Hazrat Sohibqiron Amir Temur Ko‘ragon tarixi zikri hamda ul
jahongir podshoh avlod-ajdodining saodatli kunlaridan hozirgacha bo‘lgan
taqdirining qisqacha bayoni” nomli ushbu bob, Sohibqiron Amir Temurning
dunyoga kelishi tarixi va o‘sha paytdagi siyosiy vaziyat bayonidan boshlangan.
“Hijriy 736-yil rabi’ ul-avvalida (milodiy 1336-yil ) Sulton Abu Said
Bahodirxon vafot etgach, Eron mamlakatida chingiziy sultonlar istiqloli
nihoyatda baxtiyor va omadli davriga erishdi. Mazkur 736-yilning (milodiy
1336-yil 9-aprel) sha’bon oyi yigirma beshinchisida Kesh viloyatining Xo‘ja
Ilg‘or qishlog‘ida seshanba kunining kechasida Hazrat Sohibqiron Amir Temur
Ko‘ragon Turon viloyatida shariat qonuniga binoan Amir Tarag‘ay nikohida
yashayotgan Takina Xotundan tug‘ildi.”60
Mirzo Ulug‘bekning “To‘rt ulus tarixi” asarida Amir Temur tavalludi
quyidagicha beriladi: «Amir Qazag‘onning Chig‘atoy ulusini istilo qilishi Qozon
Sultonxon davlati ayyomida sodir bo‘ldi. Buyuk Sohibqiron Amir Temur
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 30.
59
60
38
Ko‘ragoniy safdarning vujud tug‘rosiga manshur keltirgani ham Qozon
Sultonxon davrida bo‘lgan edi.»61
«1358-yil Amir Qazag‘on shahid bo‘lgandan so‘ng Turkiston va
Movarounnahrda tartibsizliklar ro‘y berdi. Amir Bayon Sulduz Samarqandda
oyjamollar bilan ayshu ishrat gilamini keng yoyishga kirishdi. Yasu Munka ibn
Qoracho‘r no‘yon avlodidan bo‘lgan Amir Hoji Barlos Kesh shahrida davlat
bayrog‘ini tikdi. Amir Boyazid Jaloyir Xo‘jandda hukmronlik masnadiga o‘tirdi.
O‘ljoy Bug‘o Sulduz qubbat ul-islom Balxda hukmdor bo‘ldi. Nayman
Muhammad Xoja Apardiy Shibirg‘onda o‘zini hukmdor deb hayol qildi.
Ko‘histonda Badaxshon shohi amir Sotilmish, Xuttalonda amir Kayxusrav
istiqlol kamarini beliga bog‘ladilar. Amir Husayn ibn Amir Musallo ibn Amir
Qazag‘on va Amir Xizr Yassavuriylar Hisori Shodmon hududida lashkarlar
yig‘a boshladi va har lahza biron viloyatga bostirib uni vayron qilardi. Bu xabar
Chig‘atoy ulusi xoni Tug‘luq Temurxon ibn Emilxoja (Elxoja) ibn Duvoxon
qulog‘iga yetib kelgach, u 761-yilda (1360-yilning bahori) yurush jilovini
Samarqand tarafga qaratdi. U Xo‘jand suvi (Sirdaryo) yaqinidagi Chanoq
Yayloq manziliga kelganidan so‘ng, Ulug‘ Tug‘ Temur Kerayit, Hojibek
Arkanut va Bekkichikni manglay sipohidan tuzilgan bir guruh bilan jo‘natdi. Bu
guruh Xo‘jand suvidan o‘tishi bilan Amir Boyazid Jaloyir qilichini g‘ilofiga
solib, ularga qo‘shildi va Shahrisabzga qarab yuzlandi. Amir Hoji Barlos juda
qo‘rqib Xuroson tomon ketdi.» 62
Bu haqida Amir Temur o‘zining “Temur tuzuklari”da shunday ma’lumot
beradi: «Chunonchi, Chingizxon avlodidan bo‘lmish Tug‘luq Temurxon
Movarounnahr mulkini bosib olish qasdida qo‘shin tortib Hoji Barlos, Xo‘jand
suvidan kechib o‘tgach, menga, amir va amir Boyazid Jaloyir nomiga yorliq
jo‘natib, uning huzuriga borishimizni talab qilgan edi. Ular men bilan
Мирзо Улуғбек. Тўрт улус тарихи / Б. Аҳмедовнинг кириш сўзи, изоҳлари ва таҳрири остида; Форс
тилидан Б.Аҳмедов, Н.Норқулов, М.Ҳасаний тарж. − Тошкент: Чўлпон, 1994. – Б. 320.
62
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 25.
61
39
kengashdilar: «O‘z el-ulusimiz bilan Xurosonga ketaylikmi yoki Tug‘luq
Temurxon qoshiga boraylikmi?» Men ularga bunday yo‘l ko‘rsatdim: «Tug‘luq
Temurxonning huzuriga borsangiz ikki foyda, bir ziyon bordir. Xuroson
tomonga o‘tib ketishning (esa) ikki ziyoni, bir foydasi bordir».
Ular mening kengashimga kirmadilar va Xuroson tomonga ketdilar.
Men ham Xurosonga yoki bo‘lmasa Tuğluq Temurxonning qoshiga
borish-bormasligimni bilmay ikkilanib qoldim. Shu hol asnosida pirimdan
maslahat so‘rab xat yozgan edim, ushbu mazmunda javob yozib yuboribdilar:
«To‘rtinchi xalifa (Ali ibn Abu Tolib)dan, unga Tangrining karamu marhamati
bo‘lsin, bir kishi so‘rabdiki, osmon–kamon, yer-kamon ipi, hodisalar o‘q-yoy
bo‘lsa, insonlar ul o‘q-yoylarga nishon bo‘lsa, otg‘uchi ( esa)–buyuk va qudratli
Xudoyi taolo bo‘lsa, odamlar qayerga qochadilar?» Xalifa javob qilib: «Odamlar
Tangrining qoshiga qochsunlar»,–debdi. Shunga o‘xshash sen ham hozir Tuğluq
Temurxonning oldiga qochg‘il va qo‘lidagi o‘q-yoyini tortib olg‘il».
Bu javob kelishi bilan ko‘nglim ko‘tarilib, yuragim bundan quvvat oldi
va Tuğluq Temurxon qoshiga borishga ahd qildim.
Lekin biron ishni qilmoqchi bo‘lsam, kengashib olgach, keyin Qur'ondan
fol ochardim va Qur'on hukmi bilan ish qilur dim. Tuğluq Temurxon oldiga
borishdan avval Qur'onni ochsam, «Surayi Yusuf» chiqdi va Qur'oni majid
hukmiga amal qildim.»63
«Amir Temur to Amudaryo qirg‘og‘igacha Amir Hoji Barlosga
uzangidosh bo‘lib, kechiktirib bo‘lmas muhim ishlarni tartibga solish haqida elulus bilan kengashish uchun u yerdan qaytishga ijozat so‘radi va ruxsat olib
manglay amirlari huzuriga shoshildi. Va Kesh hududini g‘orat va talon-toroj
qilishga shay turgan bu jamoatning qahru g‘azabini unutish uchun ularning
ko‘nglini oldi. Amirlar Amir Temurni Tug‘luq Temur huzuriga olib bordilar.
Tug‘luq Temurxon barlos amirlarining ota ajdodiga taalluqli bo‘lgan Shahrisabz
tumanlari hukumati mansabini Amir Temurga topshirdi. Tug‘luq Temurxon o‘z
Амир Темур Кўрагон. Темур тузуклари / Форсчадан Алихонтўра Соғуний ва Ҳабибулло
Кароматов таржимаси; Сўзбоши муаллифи ва масъул муҳаррир Б.Аҳмедов. – Тошкент: Ф а н, 2 0 1 9 .
– Б. 6 .
63
40
poytaxtiga qaytdi. Shundan so‘ng, Amir Husayn ibn Amir Musallo 762-yilda
(1361-yil 11-noyabrdan 1362-yil 31-oktabrgacha) Amir Boyazid Jaloyir va
Amir Temurdan o‘z amakisi amirzoda Abdulloh Amir Qazag‘onning qasosini
olish, Amir Bayon Sulduz ustiga lashkar tortish uchun madad so‘radi.
Amirlarning uchdan biri Amir Husaynning xohishini qabul qilib, muzaffar
bayroqli Sohibqiron bu lashkarning manglayi etib tayinlandi.Amir Bayon
Sulduz muxoliflar hujumidan xabar topdi, ammo qarshilik ko‘rsatishga tob
berolmay Badaxshonga qochdi. Movarounnahrning ko‘p nohiyalari Amir
Husaynning tasarrufiga kirdi.
64
Amir Hoji Barlos Xurosondan qaytib kelib,
Xo‘janddagi Amir Boyazid Jaloyirning oldiga ketdi. Movarounnahr amirlari
o‘rtasidagi nizo yana boshqatdan ko‘tarilib ketdi.
Amir Temur esa
qarindoshchilik va boshqa bir qancha sabablarga ko‘ra Amir Xizr Yassavuriyga
yordam berdi va uning tarafini oldi. Oxirida undan ajralib Amir Hoji Barlosga
qo‘shildi. Tug‘luq Temurxon Movarounnahrdagi parokandalikdan xabar topishi
bilan 762-yilda bu tomonga shoshildi. Bir qancha manzillarni bosib o‘tib,
Xo‘jand suvi qirg‘og‘iga kelib qo‘ndi. Amir Boyazid, Amir Bayon, Amir Hoji
Barlos va Amir Temur itoat va qulluq qilish niyatida oldinga yurib, oliy o‘rdaga
keldilar. Xon to‘satdan hech bir sababsiz Amir Boyazidni qatl etdi. Amir Hoji
Xuroson tomon qochdi. Ammo Amir Temur otasining do‘sti Amir Hamid
vositasida xon majlisida qatnashib, so‘zlagan edi, xonning inoyati nazariga
manzur bo‘ldi. Eski ko‘rsatmasiga binoan Shahrisabz tumanlari unga taalluqli
bo‘ldi. Xon qish o‘rtasida, o‘sha paytda Hisori Shodmon hokimi bo‘lib turgan
Amir Husaynga qarshi jang qilish va uni tag-tomiri bilan yo‘qotishga jazm qilib,
Vaxsh suvi bo‘yida unga yetib keldi. Ikki sardor ham lashkarni moslashtirib jang
tayyorgarligiga kirishdi. Shu payt Kayxusrav Xuttaloniy birdan Amir
Husayndan yuz o‘girib muxolif tomonga kelib qo‘shildi. Bu kutilmagan qiliq
Amir Husaynning mag‘lubiyatiga sabab bo‘ldi. Xon lashkarlari esa Qunduz va
Bog‘lon
hududlarini
ham
talon-toroj
qildi.
Shunda
xon
o‘z
o‘g‘li
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 45.
64
41
Ilyosxo‘jaxonni Movarounnahr hukumatiga bosh bo‘lish uchun qoldirdi hamda
Jeta amirlari va sipohlarining ba’zi toifalarini uning ixtiyoriga berdi va jumladan
Bekkichikni tayin etib shunday qaror qildiki, unga ko‘ra Amir Temur doim
Ilyosxo‘ja o‘rdasida bo‘lishi lozim edi. Tug‘luq Temurxon ketishi bilan
Bekkichik zulm va zo‘ravonlikni kuchaytirib, amirlar manfaati eshiklarini yopib
qo‘ydi.»65 Temur tuzuklarida quyidagicha bayon etiladi: «Hijriy 762 (milodiy
1361) yili Tug‘luq Temurxon ikkinchi marta Movarounnahrga qo‘shin tortib
kelib, meni o‘z huzuriga chorlab noma jo‘natdi. Men (rozi bo‘lib), uning
istiqboliga chiqdim va u bilan ko‘rishdim. U oramizdagi ahdni buzib,
Movarounnahrni o‘g‘li Ilyos Xo‘jaga topshirdi, meni esa sipohsolor qilib
belgiladi. Bu ishga ortiqcha ro‘yxushlik bildirmayotganimni sezib, bobom
Qachuli bahodir va o‘zining bobosi Qabulxonlarning ahdnomasini ko‘rsatdi.
Po‘lat taxtaga o‘yib yozilgan ahdnomada «Xonlik Qabulxon avlodining qo‘lida,
sipohsolorlik esa Qachuli bahodir bolalarida bo‘lsin, ular bir-biri bilan
yovlashmasinlar» degan so‘zlar bitilgan ekan. Buni o‘qib ko‘rgach, uluğlar
ahdiga vafo qilish yuzasidan sipohsolorlikka rozilik berdim.» 66
Shundan so‘ng Amir Temurning Ilyosxo‘jaga qarshi harakati manbada
quyidagicha yoritilgan: “Hazrat Sohibqiron tezda ot jilovini Amir Husayn
tomonga qarab burdi va Xivaq (Xiva) biyobonida Sog‘ich qudug‘i oldida unga
yetdi. Amir Husayn esa ul hazrat muloqotidan ittifoqning ulkan yutuqlariga
erishishga umid bildirdi. Amir Temur va Amir Husayn bir-biri bilan
birlashgandan so‘ng, To‘kal ismli Xivaq hokimi oldiga bordilar, ammo u
amirlarni ushlashga qasd qiladi, ular oltmish otliq bilan qochishga moyillik
ko‘rsatdi. To‘kal esa ming kishi bilan qochganlarni ta’qib qilib oftob chiqish
paytida ularga yetdi. Ikki orada jang bo‘lib, To‘kalning ming navkaridan ellik
nafari va amirlarning oltmish otliq kishisidan yettitasi omon qoldi xolos,
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 42.
66
Амир Темур Кўрагон. Темур тузуклари / Сўзбоши, табдил, таржима, изоҳ муаллифлари
Ҳ.Н.Бобобеков, А.Қуронбеков, И.Сулаймонов; Масъул муҳаррир Ҳ.Бобоев. Илмий муҳаррир Қ.Ражабов.
– Тошкент: Фан, 2019. – Б. 9.
65
42
boshqalari o‘ldirildi, yarador bo‘lib qochishni afzal ko‘rdi. Shunda amirlar
biyobon (sahro) ichkarisiga kirdilar. To‘kal esa Xivaqqa qaytdi. Alibek Joni
Qurboniy Marv va Moxon hududini egallab olgani uchun, Amir Husayn va
Amir Temur ahvolini eshitgan edi. Shuning uchun ularni tutib kelishga oltmish
nafar qurollangan kishi yuborib, amir ularni Moxonga keltirdi va mahbus etdi.
Alibek Joni Qurbonning akasi Muhammadbek ukasiniing bu jasoratidan xabar
topib, o‘z tomonidan amirlar uchun tuhfalar junatib, Alibekka o‘pka-gina qildi
va ularni ozod qilish uchun unga vakolat berdi. Alibek nihoyat darajada xasis
bo‘lganligi bois, Muhammadbekning qilgan hadyalarini qo‘lga kiritgach, Amir
Husayn va Amir Temurga oriq ot va tuya berib ularni umuman ozod etdi. Shu
kunlari Muborakshoh Sanjariy amirlar oldiga yetib kelib Amir Temurga
nisbatan bo‘lgan eski do‘stlik rishtasi asosida ularga yaxshi otlarni sovg‘a qildi.
Oliyjanob Sohibqiron Amir Temur u otni Amir Husaynga tortiq qildi. Amir
Husayn Xirman Garmsiriga ravona bo‘ldi. Amir Temur o‘z el-ulusi tomon yo‘l
oldi. Bu diyorda niqob kiyib ozgina vaqt o‘tkazganidan so‘ng Xurosonga borib
Malik Muizziddin Husayn Kart bilan muloqot qildi. Malik oldindan bul
fursatdan foydalanib unga maxsus ot, o‘n ming dinor kepakiy mablag‘ va ikki
yuz xarvor miqdorda g‘allani Saraxs molidan tortiq qildi, u esa qaytishga ruxsat
oldi. Amir Temur Ko‘ragon Malik Husayn bilan xayrlashgandan so‘ng
Movarounnahrga qaytib, bir qancha vaqt pinhon bo‘lib yurdi. Samarqandda
o‘zining opasi Qutlug‘ Turkon Og‘o uyida qirq sakkiz kun va Ochig‘i
qishlog‘ida yana qirq sakkiz kun yashadi. O‘sha qishloqdan kechasi Amudaryo
bo‘yiga keldi.67 Shu yerda Temur Xoja O‘g‘lon va Bahrom Jaloyir unga
qo‘shildi va ular birgalikda Qandahorga yo‘l oldilar, chunki Amir Xusayn Gaziv
qal'asidan qochib, shu yerga kelgan edi. Amir Temur Ko‘ragon va sheriklari bir
necha manzillar va shaharlarni bosib o‘tgandan so‘ng Hirmonga, Tuman
Nikudariyning manziliga Amir Husayn bilan yetib keldi va ular birgalikda
Seyistonga qarab jo‘nadilar. Seyiston hokimining o‘sha paytda o‘zida kuchli
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 44.
67
43
dushmanlik paydo bo‘lishiga qaramay, amirlarni qo‘llab-quvvatlash hissi g‘olib
keldi, uning yomоn tabiati, fe'l-atvori esa xiyonatkorlik tariqi sulukidan ustun
kelishiga sabab bo‘lib, ko‘pgina seyistonliklarga Amir Husayn va Amir Temur
Seyistondan chiqishi bilan ularning yo‘lini to‘sishni tayinladi. Shunday qilib u
ikki shijoatli amirga qaytishga ijozat berdi.68 Seyistonliklar yo‘l asnosida ularga
duch kelib, qirg‘in boshlanib, qattiq jang ro‘y berdi. Amir Temurning qo‘liga va
muborak oyog‘iga o‘q tegib yarador bo‘ldi. Otliq mavkab mulozimlari
dushmanlarni orqaga surdilar. Amir Husayn va hazrat Sohibqiron Garmsirga
qarab shoshilinch yo‘lga tushdi. Amir Temur jarohatlarni muolaja qilish uchun
Tuman Nekudariyning uyida to‘xtadi. Amir Xusayn esa to‘qson kishi bilan
Bag‘lon tomonga jo‘nadi, yo‘lda Bekkichikning ukasi Ajuniydan mag‘lub
bo‘lib, o‘n ikki kishi Shirtov mavzeyiga ketdi. Amir Temur Ko‘ragon yarajarohatlari bitib, tuzalishi sababli Temur Xoja o‘g‘lon va mulozimlaridan
yigirma to‘rt kishi bilan Arsif tomon jo‘nadi va Ko‘himardga yetib kelgach,
Sevinch ismli bir navkarni Amir Husayn oldiga jo‘natdi. Unga zoti sharifning
sog‘-salomatligi haqida xabar berib, Arsif tomon kelishini iltimos qilishni
tayinladi. Ko‘himarddan ham ko‘chib, yo‘l asnosida Husaynning o‘g‘li
Qazonchi yuz otliq bilan, Tug‘luq Xoja Barlos, Amir Sayfuddin va Sherbahrom
qutlug‘ mavkabga qo‘shildilar. Arsif mavzeyi hazrat Sohibqiron otliq guruhi
qo‘nog‘iga musharraf bo‘lishi bilan Amir Husayn bir yuz o‘ttiz otliq va bir yuz
ellik nafar piyoda askar bilan bu yerga yetib keldi.U fotih Sohibqiron diydorini
ko‘rishidan xursand ekanligini izhor etib, mamlakatni zabt etish borasida u bilan
maslahat qildi. Birinchi bo‘lib avvalo Jur qal'asiga borib, sarkashlikni da'vo
qilayotgan Mengli Bug‘o Sulduzni urib yiqitishga qaror qildilar. Mengli Bug‘o
esa ahvoldan voqif bo‘lib, qochish bayrog‘ini tikdi. Shu asnoda Dulon Jovun
elidan uch yuz kishi Amir Husayn va Amir Temur mulozimatiga kelib, sodiq
xizmat qilishga ahd qildilar. Amlas ibn Tumanning ikki yuz nafar g‘alabayor
askari uchqur otlari bilan kelib ko‘shildi. Amirlar Darayigazga borib, Elchi
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 48 .
68
44
Bug‘o maydoniga kelib tushdilar va Amir Joku ibn Muborak ibn Savg‘on ibn
Qadon ibn Shirg‘a ibn Qorachor no‘yon, Amir Sulaymon Barlos, Amir Muso,
Amir Jalol, Hinduka Barloslarning Termizga va bu ikkovining mulozamatiga
kelayotganligini eshitdilar. 69 Shu orada Mengli Bug‘o, Abu Said va Haydar olti
ming jasur kishilar bilan qirg‘in olovini yoqish xayolida Qorasuv bo‘yiga kelib
tutashganligi haqida xabar keldi. Amir Husayn va hazrat Sohibqiron yashin
tezligida yov tomon jo‘nadi. Shu payt Amir Joku va sheriklari Termiz tomondan
yetib keldilar. Amir Husayn va Amir Temur yordam olib, ishonch va xotirjamlik bilan dushmanga qarshi jang qilishga kirishishdi hamda g‘alaba
qozondi. Mengli Bug‘o esa qochdi. Amir Temur va Amir Husayn Balx, Qunduz,
Bog‘lon, Talliqondan sipoh tashkil qilib, Badaxshon podshohlari bilan sulh
tuzib, Tug‘luq Sulduz va Kayxusrav Xutalloniy boshliq yigirma minglik Jeta
qo‘shinini mag‘lub etib Xuttalonni egalladi. Keyin esa Keshni egalladi. Amir
Husayn no‘yon va Amir Temur Ko‘ragon Kesh shahri dorug‘asini mag‘lub etib
quvib borgandan so‘ng biroz xursandchilik va dilxushlik qilish uchun shu
tumanda turdi. Usha paytda Ilyos Xo‘ja katta ko‘shin bilan Shahrisabzdan to‘rt
farsaxda joylashgan Toshariq mavzeyida turardi. Xuddi shu vaqtda Tug‘luq
Temurxon o‘z poytaxtida vafot etdi. Ulug‘ Tug‘ Temur va Amir Haydar
Andxudiy esa Ilyos Xojaxonni ul tarafga olib borishga kelgan edilar. Alqissa,
amirlar, lashkarlar yig‘ilib to‘plangandan keyin Keshdan Xuzorga (G‘uzorga)
tantanali ravishda yurdilar. U joyda Xoja Shams mozoriga borib, bir-biri bilan
ahdu paymon asoslari o‘rtaga qo‘ydilar va kelishuv qoidalariga rioya qilish
hamda ularga xilof yo‘l tutmaslikka qaror qildilar. O‘sha vaqtlarda bir kuni
Amir Temur Ko‘ragon tush ko‘rdi. Unda yaqin kunlarda muxoliflari ustidan
g‘alaba qozonajagi haqida dalolat berardi. Binobarin, u ruhan tetik, botir va
ishonchga to‘lib, voqealar tafsilotini Amir Husayn bilan o‘rtoqlashdi. Ular
birgalikda jang maydoniga alohida e'tibor berish va sipohlarni tayyorlashga
jiddiy kirishdi. U tomondan Ilyos Xojaxon ham jangga jazm qilib, lashkar
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 49 .
69
45
to‘playotgan edi. Qubbai Matin mavzeyida ig‘vo va fitna daryosi mavjlari
to‘lqinlanib, jasur botirlar va dovyurak kurashchilar janjallasha boshlashdi. Jeta
(mo‘g‘ul) jasur o‘g‘lonlaridan ko‘pchiligi pahlavonlik asboblarini qo‘lga olib,
hazrat Sohibqironga tashlandilar. Oliy mavkab mulozimlari xuddi shunday ishni
boshlab, Ilyos Xojaning xos mulozimlaridan bir guruhini yarador va qatl etdilar.
Oxir-oqibatda zafar va g‘alaba shamoli Amir Husayn va Amir Temur bayrog‘i
uzra esa boshladi, Ilyos Xoja esa qochdi, uning lashkaridan juda ko‘pchiligi
o‘ldirildi va amirlarning ayonlari Iskandar O‘g‘lon, Amir Hamid va Yusuf Xoja
taqdir changaliga giriftor bo‘ldi. Va bir necha kun zanjirband bo‘lib, so‘ng qatl
etildilar. Amir Husayn va Amir Sohibqiron fath va zafar yuzi hamda badbaxt
dushmanning qochishini ko‘rgandan so‘ng hazrat xudovandning inoyati
omonatligida poytaxt Samarqandga shoshildi. Durji ibn Elchikdoy ibn
Duvaxonning o‘g‘li Kobulshoh O‘g‘lonni podshohlikka ko‘tardi. O‘sha qishda
davlat hayotidan butunlay huzur-halovatlandi.” 70
“765-yilning bahorida (1365-yil) Ilyos Xo‘ja Qubbayi Matin janggi
qasosini olish uchun Chig‘atoy ulusi tomon yurush qildi. Ikki o‘rtadagi jang
Bodom suvi (Chirchiq) qirg‘og‘ida bo‘lib o‘tdi. Yada tosh tufayli mo‘g‘ullar
bulutlardan tinmay yog‘ish yog‘ishi tufayli hamma yer loyga aylandi. Loy
jangida Amir Husayn xoinligi tufayli Ilyos Xo‘janing qo‘li baland keldi. Amit
Temur chekinishdan so‘ng Shahrisabz atrofida biroz muddat yurib, Balxga
ketdi. Amir Husayn va Amir Temur mag‘lubiyatga uchraganlaridan so‘ng,
Jayhundan o‘tdilar va iymonsiz mo‘g‘ullar talon-torojlikka jazm qilib
Samarqand tomon yurdilar. Ul diyorda joylashgan aholining mustahkam va
barqaror imoratini seldek vayron qildilar. Jasurlik va mardonalik sifatlari bilan
dong chiqargan Mavlonozoda Samarqand xalqini mo‘g‘ullarni daf qilishga
undadi hamda mol-mulk va ahli ayollarni himoya qilish haqida gapirdi.
Samarqandliklar bu so‘zlarni qoniqish bilan eshitib, o‘z ixtiyorini boshqarishni
Mavlonozoda Samarqandiy, merganlikda mohir va rpchil bo‘lgan mavlono
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 50.
70
46
Xurdaki Buxoriy va sarbadorlik harakatida sodiq bo‘lgan Abu Bakr Kalaviy
kabilarning iqtidorli qo‘liga topshirdilar. Ular shahar yo‘llarini ko‘chaband qilib,
Jeta (mo‘g‘ul) sipohlari yo‘llariga to‘siq, g‘ovlar o‘rnatishda sobitqadamlik va
jonbozlik ko‘rsatdilar. Mo‘g‘ullar ancha muddat shahar tashqarisida o‘tirib,
qamal ishlari bilan shug‘ullandilar. Shunday payt keldiki, Samarqand ularni
bo‘ysundirdi. Musulmonlar moli va diyori talaf etilishiga sal qolganda, to‘satdan
Alloh taoloning xohish-irodasiga ko‘ra, Ilyos Xojaxon sipohlari, chorvalari
o‘rtasida o‘lat tarqaldi; har to‘rt otdan uchtasi halok bo‘lib, bittasi qoldi, xolos.
Mo‘g‘ullarning ko‘pchiligi xavotirga tushib va hayron bo‘lib o‘qdon, sadoqlari
va egar-jabduqlarini yelkalariga ortib, piyoda holda o‘z diyorlariga qarab
yuzlandilar.”71
Amir Husaynning Movarounnahr hukmdoriga aylanishi voqealari
bayoni: “Samarqand sarbadorlari bu muhim ishlar jarayonida yovuzlik va fitna
vodiysiga qadam qo‘ydilar, qo‘llarini raiyat mol-mulkiga cho‘zdilar. Bu xabar
darhol jahongir Sohibqironning muborak qulog‘iga yetib keldi. U bir kishini
uchqur ot bilan yashin tezligida Amir Husaynning oldiga jo‘natdi va vaziyat
mohiyatini bayon etdi. Amir Husayn ko‘ngli choq va xursand bo‘lib, Soli Saroy
tomon harakat qildi. Amir Temur Ko‘ragon uning istiqboliga ravona bo‘ldi.
Bag‘lon hududida ular o‘rtasida muloqot ro‘y berib, mamlakat taqdiri va millat
ishlarini tartibga solish haqida o‘zaro so‘zlashib oldilar hamda Samarqand
sarbadorlarining jasurligi va mardligining mustahkamligidan o‘yga tolib, yaxshi
niyatlari bilan ularga hadyalar jo‘natdilar. Ular shu qishda Amir Husaynning
Soli Saroyda yashashi va Amir Sohibqironning Kesh va Naxshabda qishlovi
hamda baytul-sharafda xurshid jamshidi nozil bo‘lishi bilan ikki tomondan
Samarqandga borishi haqida ahdlashib olishdi. Shunda oliy martabali
Sohibqiron Naxshabga borib, o‘sha qishda Qarshi imorati devoriga asos soldi.
Haligi tuhfa va hadyalar Samarqandga yetib kelgach, sarbadorlar shodu xurram
bo‘lib, mavlonozoda o‘z navbatida hamidasifat Sohibqiron uchun Qarshiga
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. –
Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 51.
71
47
sovg‘a-salom jo‘natdi. Bahorda Amir Husayn va Amir Temur shijoat va jasorat
otiga minib, har biri o‘z qishlov manzilidan chiqib Samarqand sari yuzlandi va
Konigilga kelib tushgach, sarbadorlar to‘plangandan so‘ng ularning barchasini
va mol-mulkini yo‘q qilib tashladi. Mavlonozoda Samarqandiy bundan
mustasnodir. U mashhur Sohibqironning iltifoti tufayli bu xatardan omon qoldi.
Boshqaa birovning ishi atrofida o‘ralashmasdan yolg‘iz va odamlardan uzoqda
makon qilishga urindi. Amir Husayn davlat boshqaruvini qo‘lga kiritdi.” 72
Amir Temur va Amir Husaynning o‘zaro ixtilofi va Amir Husaynning
qatli quyidagicha yoritilgan: “Ammo Amir Husaynning yomon odatlari:
baxillik, ziqnalik, xasislik mijozi g‘alaba qildi. U amirlar, sayyidlardan soliq
yig‘ishga kirishdi. Natijada barchani o‘ziga qarshi qilib qo‘ydi. Hijriy 767
yilning kuzida (1365-yil sentabrdan 1366-yil 7-sentabrgacha) zafarli Sohibqiron
jasoratli lashkari ila Amir Husayn bilan jang qilishga jazm qilib, yurish boshladi
va Amir Sayfuddinni ilgariroq oldinda bordi. Amir Husayn ul hashamatli va
tadbirli hazratni lashkar va hiyla bilan qasos domiga tortish uchun Malik
Bahodir va Abdullani o‘zining davlati asosidan ham sustroq ahdnoma bilan ul
hazrat huzuriga yubordi va undan murosa va muloqot qilishni talab qildi. Amir
Temur Ko‘ragon esa Amir Husaynning vasiqasiga va uning elchilarining behuda
so‘zlariga hech qanday iltifot ko‘rsatmadi. Amir Husayn ko‘p sipoh bilan
shavkatli Amir Temur tomon yurish qilib, yana bir marta hiyla va nayrangni
ishga soldi. Qur'oni Karim bilan qasam ichgan g‘aznachini qo‘lida Qur'on bilan
yuborib, «Bizning nizo viloyatni xarob, sipoh va raiyat o‘rtasida ixtilof
chiqishiga sabab bo‘ladi. Endi eng qulay, munosibi shunday ko‘rinadiki, mening
ko‘ngilli askarim Chag‘oniyonda va sening lashkaring Xuzorda to‘xtasin va
bizning har birimiz yuz nafar otliq bilan Chakchak darasida muloqot va
beg‘araz, xolisona birga ittifoq tuzib, ahd va qasam shartlarini qat'iy va sobit
qilib olaylik», deb xabar berdi. Jahongir Amir ko‘nglida Amir Husaynning bu
yumshoq va muloyimsuhanligi makr va hiyladan boshqa narsa emasligini sezdi,
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 57.
72
48
ammo amirlarning gapi tufayli «ma'qul» degandek bosh irg‘ab, uch yuz otliq
bilan yo‘lga tushdi. Ikki yuz otliqni ehtiyotkorlik va tadbirlilik yuzzasidan Nav
qishlog‘ida qoldirib, o‘zi esa yuz otliq bilan Chakchak darasiga borishni
mo‘ljalladi. Amir Husayn ul hazratning e'tiboridan xabar topib, bekorchi bahona
va va'daga xilof ravishda yo‘l tutib, uch ming xanjarkashga jahongir Sohibqiron
ustiga bosqin qilishga va uni qo‘lga tushirmaguncha to‘xtamaslikka farmon
berdi. U jamoa Tangi Charm darasida hazrat Sohibqironga yetib, qirg‘in urush
olovini alanga oldirdi.73 Dushmanlar to ulguncha jang qilgan holda Amir Temur
orqasidan qolmadi. Bu xabar Xuzorga yetib, zafar shior sipoh tuzg‘ab, sochilib
ketdi. Hazrat Sohibqiron esa Qarshi tomonga shoshildi, u yerdan kechasi
qorong‘ilikda kam sonli guruh bilan Moxon tarafga harakat qildi. Amu suvidan
o‘tib cho‘lga kirdi va Sho‘rob qudug‘ini manzil qildi. Amir Husayn lashkari
Amir Temur Ko‘ragon Qarshidan jo‘nagan o‘sha kunning ertasiyoq u yerga
yetib keldi. Amir Muso bu diyorning u-bu muhim ishlari bilan shug‘ullandi,
ammo saodatli Sohibqiron Sho‘rob qudug‘idan gapga usta choparlarni Malik
Muizziddin Kart va Muxdmmadbek Joni Qurboniy oldiga, bu ikki sardor u
hazrat bilan vafo va yakdil yoki qarshi va nifoq maqomida ekanligini bilib kelish
uchun ravona qildi. Elchilar safari muddati ikki yarim oyga cho‘zildi, shu
muddat ichida oliy martabali podshoh Xurosondan bu yerga keladigan har bir
karvonning zimmasiga to‘xtashni topshirdi. Elchilar qaytib kelishi bilan Hirot
hokimi bizning kelishimizni iltimos qildi deb ovoza tarqatdi va karvonlarga
ijozat berib, oila a'zolari bilan otga minib Hirot tomon yuzlandi. Tojirlar
Qarshiga yetishi bilanoq Amir Muso va Amir Husayn lashkarlarining boshqa
ayonlari ulardan Amir Temur xabarini so‘radi. Savdogarlar Amir Temur o‘z
odamlari bilan Hirot xonligi huzuriga ketdi deb javob berishdi. Amir Muso
ularning so‘zlariga ishonib Nasaf qal'asidan tashqari chiqdi va yetti ming otliq
bilan Bimroq mavzeyini manzil qildi. Malik Bahodir esa besh ming otliq bilan
qoraunos elidan Qo‘rg‘oshuntepa va Gumbazi Lo‘liga kelib istiqomat bayrog‘ini
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 58.
73
49
tikdi. Hijriy 771-yilda (1369-1370-yillar) Chig‘atoy ulusining amirlari va
no‘yonlari Amir Husaynning xasisligi, hasadchiligi va pastkash, qabihligidan
xafa bo‘ldilar va undan nafratlandilar. Ular jahongir Sohibqiron bilan yakdil
bo‘lib, ahdu paymon qoidalarini iymon bilan mustahkamlab, qat'iylashtirib
oldilar. Sohibqiron Suyurg‘atmish O‘g‘lon, Amir Muzaffar, Hasan Barlos va
ulug‘ lashkarning ayonlaridan manglay guruh tashkil qildi, markazni esa
humoyun (Amir Temur) ko‘rinish nuri bilan bezadi. Suyurg‘atmish ko‘hna
Termizga yetgan paytda, Amir Husayn sipohi muqaddimasida turgan Hindushoh
va Xalil ularning qorasini ko‘rib, Balx tomonga qochish jilovini burdi.74 Shu
asnoda ulug‘ muhtaram kishilar qatorida turuvchi Amir Sayyid Baraka o‘sha
kunlarda muqaddas shaharlarga vaqf qilish uchun Amir Husayn huzuriga borib,
ko‘ngildagidek javob ololmay Amuya suvidan o‘tgan edi va Termizdan uch
farsaxda joylashgan Beva mavzeyida Sohibqiron bilan uchrashdilar. Saltanat
alomati izhori hisoblangan nog‘ora chalinib, bayroq ko‘tarildi. Amirlar va
aslzodalar yig‘ilgandan so‘ng maqtovga loyiq xislatli Sohibqiron O‘qtoy Qoon
(xoqon) naslidan bo‘lgan Suyurg‘atmish O‘g‘lon ibn Donishmandxonni
Chig‘atoy ulusiga xon etib tayinladi va bir necha kunni bayram, ziyofat,
vaqtichoqlik va shodu xurramlik bilan o‘tkazdilar. Bu ishlardan forig‘
bo‘lgandan so‘ng, Balxga e’tibor qaratdilar. Yo‘l asnosida Shibirg‘on hokimi
Amir Zinda Chashm o‘zining otliq guruhi va mulozimlari bilan boshqa aslzoda
xodimlar qatoridan o‘rin oldi. Hazrat Sohibqiron Alloh madadi bilan Balx
tashqarisida zafar bayrog‘ini hilpiratib, ul nohiyaning himoyachi askarlarini
kurshab oldi va ikki tarafdan jangga shay turganlar urush quroliga chang
soldilar. Amir Husayn tomonidan jasur bir toifa jasorat tig‘ini yalang‘ochlab,
shahardan chiqib kela boshladi va imkoni boricha urush va olishuvning zarur
shart-sharoitlarini amalga oshirib, oxirida esa qochish yo‘lini ixtiyor etdi. Amir
Husayn o‘z hayotida ojizlik, mahzunlik va nochorlik asoratlarini sezib, qo‘rg‘on
eshigini berkitib oldi va sarafroz Sohibqironga xabar jo‘natishga ehtiyoj sezdi va
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 70.
74
50
«Men mol va davlatdan ko‘ngil uzib, sening yaxshi axloqing kamolidan
so‘raymanki, mening jonim omon qolsa, Makkayi muborak tomon shoshilib,
Baytullohni ziyorat qilib, ul muqaddas makonda tavba-tazarru qilib,
gunohlarimni yuvay» degan xabar jo‘natdi. Jahongir Amir xusravona mehrmuhabbat sohibi uning bu iltimosiga rozi bo‘ldi va «Hech bir jonzot Amir
Husaynga xalaqit bermasin, u qayoqqa xohlasa ketaversin!» degan shohona
farmon sodir qildi. Ammo Amir Husayn bu so‘zga ishonmadi, xavf va umid
oralig‘ida qolib, kechasi ikki mulozimi bilan Balx qal'asidan chiqdi.75
Navkarlarini ba'zi ishlar bilan band qilib, eski shahar jome masjidining minorasi
tepasiga qochib chiqdi. U bu ishonchli so‘zlarga shubha qildi. Hinduvon qal'asi
oqshomini xurshid jamshidi zabt etgach, otini yoq‘otgan bir kishi otini izlab har
tomonga nazar solib yurib, yaxshisi shu minora tepasiga chiqib tevarak-atrofni
kuzatay, ehtimol ot u yer-bu yerda ko‘rinib qolsa degan niyat bilan minora
tepasiga chiqdi va u yerda Amir Husaynni ko‘rib qoldi va uni tanidi. Farovonlik
kunlarida birovga bir dona bug‘doy bermaydigan Amir Husayn, bu xatarli
paytda bir bo‘lak marvaridni ul shaxsning qo‘liga qo‘ydi va uni yaxshi kunlarga
umidvor qilib, o‘z boshini omon saqlash uchun mubolag‘ali shart ko‘ydi. Vahvoh, shunday yo‘g‘on tuya Alvand tog‘i tagiga qanday yashirinib oldi! Va
sarkash olovni baland minora tepasida nimalar nazardan yashirmoqda! Alqissa,
ul kishi pastga tushib keliboq, darrov oliy sha'nli Sohibqiron huzuriga chopqillab
borib, bo‘lgan voqeani unga yetkazdi. Shu zahoti Amir Husaynni qo‘lga olish
uchun dovyurak davlat arboblaridan bir guruhi belgilandi va ular minora tomon
yuzlandilar. Amir Husayn ko‘rdiki, piyoda va otliqlardan tashkil topgan ko‘p
sonli guruhi bilan muloqot qilish ishtiyoqida birga kelmokdalar. U minora
tepasidan pastga tushib, masjid devori teshigiga suqilib kirib berkindi. Ajal
bo‘risi jon yoqasiga chang solgan payt edi, kiyimining tagidan ozginasi
tashqarida qoldi. Uni tutishga kelganlar minora tepasiga shoshilib chiqdilar,
ammo uni topa olmay, orqaga qaytdilar. Masjid devori teshigiga nazarlari
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 72.
75
51
tushdi. Doro va Iskandar xizmatiga bo‘yin egmaydigan Amir Husaynni qo‘l va
bo‘yni bog‘langan holda jamshidsifat Sohibqiron saroyiga keltirdilar. Amir
Temur Ko‘ragonning ko‘zi Amir Husaynga tushishi bilan amirlarga yuzini burib
dedi: «Men uning qonini to‘kish maqomidan o‘tdim». Uning beqarorligini
tasavvur qildi va Amir Husaynning vakillarini majlisdan tashqariga chiqardi.
Kayxusrav Xuttaloniy iztirobga tushib dedi: «Amir Husayn menga berilishi
kerak, toki uni o‘ldirib, ukam Kayqubodning qasosini olay». Amir Temur
Ko‘ragon esa Kayxusravga taskin berishga harakat qildi. Gap orasida uning
Amir Husayn bilan ittifoqlik va hamsuhbat bo‘lgan kunlari yodiga tushib ketdi
va ich-ichidan achinib, ibratli ko‘z yosh qatralari uning muborak yuzidan ravon
bo‘ldi. Amir O‘ljaytu Apardiy inson hayotining yaxshi va yomon kunlarida
orttirgan o‘z hayotiy tajribalari asosida bo‘lgan ul hazrat yig‘isini Amir
Husaynning najot topishdan boshqacha tasavvur qilib bo‘lmaydi, deb tushundi
va ko‘zining chekkasi bilan Amir Muayyid va Kayxusrav Xuttaloniyga ishora
qildi. Ular ko‘pni ko‘rgan kishining niyyatini darrov ilg‘ab, Amir Husaynning
orqasidan shoshilib chiqdilar va uning iqboli niholini quritishga kirishdilar
hamda uning hayoti rishtasini qasos qaychisi bilan kesib, bu borada o‘zlarini
hotirjam qildilar.” 76
“To‘rt ulus tarixi”da bu voqealar quyidagicha keltiriladi: “Amir Temur
Ko‘ragon O‘qtoy naslidan Suyurg‘atmishxon ibn Donishmandchaxonni xonlik
taxtiga o‘tqazdi. So‘ng Balx tashqarisini lashkargoh qildi. Amir Husayn Balx
ichkarisida edi va jang-jadal yalovini ko‘tardi. O‘sha jangda amirzoda
Umarshayx Mirzo oyog‘iga bir o‘q kelib tegdi. Mirzo yaralangandan keyin uch
kungacha Amir Husayn ibn Amir Kaylon ibn Amir Qazag‘on hayoti chehrasiga
g‘amginlik alomatlari g‘ubor tashladi.U Sohibqiron Amir Temur Ko‘ragoni
safdar lashkarlari qo‘liga asir tushdi. Amir Kayxusrav Xatloniy tomonidan
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 74.
76
52
o‘ldirildi.”77 “Habib us-siyar”da yana quyidagilar keltirilgan: “Amir Husaynning
ikki o‘g‘li - Xon Sayid va Turur Sulton o‘sha kuni qatl ettirildi. Boshqa ikki
o‘g‘li — Jahon Malik va Xalil Sulton Hindistonga qochib, begona yurtda oxirat
olamiga ravona bo‘ldilar. Mansur cheriki Hinduvon qal'asini zabt etib, Amir
Husaynning xazinasi va qimmatbaho mol-mulkini, xotinlari va yaqinlari bilan
birga shoh o‘rdasiga keltirdi. Ul hazrat Husaynning xotinlaridan Chig‘atoy ulusi
xoni – Qozonxonning qizi - Saroymulkxonimni, Amir Bayon Sulduzning qizi Ulus Og‘oni, Amir Xizr Yassavuriyning qizi - Islom Og‘oni va Tog‘ay Turkon
Xotunni xos haramiga joylashtirdi. Tarmashirinxonning qizi - Sevinch Qutlug‘
Og‘oni Bahrom Jaloyirga taqdim etdi, Dilshod Og‘oni Zinda Chashmga,
Kayqubod Xuttaloniyning qizi - Odil Mulkni Amir Jokuga va Amir Husaynning
boshqa qarindoshlari va qizlarini amirlar hamda yaqinlariga nikohlab berdi. Bu
buyuk voqea 771-yilning ramazonida (1370-yil aprelda) sodir bo‘ldi. Hinduvon
devori jahongir Sohibqiron farmoniga ko‘ra vayron qilindi.”78
Amir Temurning Movarounnahr amiri deb e’lon qilinishi va
hokimiyatni qo‘lga kiritish jarayonlari asarda shunday keltirilgan: “Bu omadli
podshoh sayyidlarning eng mashhurlari va aslzodalarning ma’qullashi hamda
shavkatli no‘yonlar ittifoqida qubbat ul-islom (islom mayog‘i) Balxda hijriy
771-yilda (1370-yil 8-aprelda) podshohlik taxtiga qadam qo‘ydi.” Bu voqea
Jahongir Soxhibqiron Qutbus-saltana val-xilofa Amir Temur Ko‘ragon taxtini
qo‘ga kiritishi, It yiliga to‘g‘ri keladigan 771 yil muborak ramazon oyining o‘n
ikkinchisi chahorshanba kuni sodir bo‘ldi. Va ul hazratning muborak yoshlari
shamsiy hisobga binoan o‘ttiz to‘rtga yetgan edi. Muhammad (s.a.v.)ning faxriy
avlodi Sayyid Baraka, xonzoda Abul Maoliy, xonzoda Ali Akbar singari ulug‘
va hurmatga loyiq sayyidlar va Chig‘atoy ulusining Amir Shayx Muhammad ibn
Bayon Sulduz, Amir Zinda Chashm Apardiy, Amir O‘ljaytu Apardiy, Amir
Kayxusrav Xuttaloniy, Amir Dovud Do‘g‘lat, Amir Sari Bug‘o Jaloyir, Amir
Мирзо Улуғбек. Тўрт улус тарихи / Б. Аҳмедовнинг кириш сўзи, изоҳлари ва таҳрири остида; Форс
тилидан Б.Аҳмедов, Н.Норқулов, М.Ҳасаний тарж. − Тошкент: Чўлпон, 1994. – Б. 325.
78
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 74.
77
53
Joku Barlos, shoh Shayx Muhammad Badaxshoniy79 va boshqa shunga o‘xshash
amirlari, ayonlari hamda jamiyat toifalarining aslzoda va xos ashraflari qubbat
ul-islom Balxda yig‘ilgan edilar, ular jahongir Amir saltanatiga ittifoq bo‘ldilar.
Sohibqiron Amir Temurning harbiy faoliyati va siyosiy hukmronligi
“Habib us-Siyar”da quyidagicha bayon etilgan: “Hazrat Sohibqiron komronlik
masnadiga o`tirganidan so‘ng, birinchi bo‘lib, Turkiston, Mug‘uliston, Xorazm
nohiyalari, katta shaharlari va uning tevarak-atrofini fath etishga kirishdi. Ul
mamlakatlar gulzorini muholiflar va buzg‘unchi isyonkor tug‘yonchilar
tikanidan tozalagach, (hijriy) 782-yil oxirlarida (milodiy. 1381-yil fevral)
Turondan Eronga yurib, 783-yilda (1381-yil 28-martdan to 1382-yil 17martgacha)Xurosonning barcha nohiyalarini zabt etdi va 785-yilda (1383-yil 11martdan to 1384-yil 24-fevralgacha) Seyiston va Qandahorga lashkar tortib, ul
viloyatlarni ham egalladi. Hijriy 786-yilda (1384-yil oxirida)Amir Valini
bo‘ysundirib, Astrobodda baxt-iqbol bayrog‘ini tikdi. 788-yilda (1385-bahorda)
Iroq, Fors va Ozarbayjonga borib, oliyhimmat ehtiyojlarini qondirish maqsadida
u mavzelarni fath etishga kuch sarfladi. Uch yillik yurush nomi bilan mashhur
bo‘lgan bu safardan qaytgach, Dashti Qipchoq tomon shoshildi. Hijriy 793-yil
rajab oyining o‘n beshinchisi dushanba kunida (1391-yil 18-iyunda) Qunduzcha
mavzesida To‘xtamishxon bilan savashib, uni mag‘lub etib, quvib yubordi va
Jo‘jixon ulusida qatl, g‘orat va talon-toroj uyushtirdi. Hijriy 794-yil rajab oyi
o‘rtalarida (1392-yil 24-mayda)Besh yillik yurushga jazm etib, yana Turondan
Eronga qarab harakat bayrog‘ini ko‘tardi va muhim safarda Mozandaron, Oli
Muzaffar hukmdorlari, Ikki Iroq (Iroqi Ajam va Iroqi Arab) va Diyorbakr
hokimlarini ko‘ngildagidek mute etdi. Hijriy 797-yilning jumodil avvalida
(1395-yil 20-fevral) Darband yo‘lidan Dashti Qipchoq tomonga ot surdi va yana
bir marta To‘xtamishxon bilan jang qilib, uni qiyin ahvolga solib qo‘ydi. 798-yil
bahorining boshlarida (1396-yil fevral-mart oylari ) o‘sha yo‘ldan Ozarbayjon
qaytib, ul mamlakat viloyatlarini Mironshoh Mirzoga topshirdi. So‘ng
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 75.
79
54
Samarqand sari oshiqib, 799-yilda (1397-yil bahor) Xuroson viloyatlarini
Shohruh Mirzoga topshirdi. 800-yilda (1398-yil mart-aprel) g‘azot va jihod mayl
qilib Hindistonga lashkar tortib, 801-yil rabi ul-oxir oyining yettinchisi,
seshanba kunida (1398-yil 17-noyabr) Dehli atrofiga yetib keldi va ul hazrat
bilan o‘sha viloyatlarning hokimlari Sulton Mahmud va Malluxon o‘rtasida
qattiq jang bo‘lib o‘tdi. G‘alaba va zafar nasimi hazrat Sohibqiron bayrog‘i uzra
esa boshladi. Shundan so‘ng sha’bon oyining yigirma birinchisi, (1399-yil 28aprel) seshanba kuni mamlakat poytaxti Samarqandga kirib keldi. 802-yil
muharram oyining sakkizinchisida (1399-yil 10-mart) Yetti yillik yurushga jazm
etib muborak oyoqlarini zafar uzangisiga qo‘ydi va Turondan Eronga yuz burdi.
Hijriy 803-yil jumodil avval oyining o‘rtalarida (1401-yil yanvar) Damashq
tashqarisida Misr podshohi Malik Farrux bilan olishib, uni mag‘lubiyatga
uchratdi va Shomning barcha hududini fath doirasiga tortib, Damashqdan
Bag‘dod tomon yurdi. Ul yurtni Sulton Ahmad Jaloyirning gumashtasi bo‘lgan
Faraj ismli kishidan zo‘rlik bilan tortib oldi. Bu Bahromqahrli podshoh (Amir
Temur) u shahrni vayron etgach, Eron va Ozarbayjonga shoshilib, 804-yil rajab
oyining o‘n uchinchisida (1401-yil 15-fevral) Rum hukmdori Yildirim Boyazid
bilan jang qilishga qaror qilib, bu mamlakatga e’tibor qaratdi. Mazkur yilning
zulhijja oyining o‘n to‘qqizinchisi juma kuni (1402-yil 20-iyul)Ankuriya
(Anqara) nohiyasida ul hazrat bilan Rum qaysari o‘rtasida olishuv va jang ro‘y
berdi. Samarqand lashkari Rum sipohini mag‘lub etdi va qaysar taqdir
taqozosiga ko‘ra asir tushdi.”80
Bu voqea Sharafiddin Ali Yazdiy “Zafarnoma”sida shunday bayon
qilingan: “Yildirim Boyazid yuz mehnat va mashaqqat bila o‘rdu o‘rtasida
chiqib qochdi. Bir jamoat bahodirlar uning keyinidan tushdilar. Sulton
Mahmudxon Yildirim Boyazidga yetib, uni tutib keltirdi. Namoz hufton ediki,
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 75.
80
55
Yildirim Boyazidni olampanoh dargohiga keltirdi. Sohibqiron farmonladiki,
qo‘lini yechib, hurmatini joyiga qo‘ysunlar.”81
Xondamir yana shunday ma’lumotlarni yozib qoldirgan: “Ul kishi
oliyqadr Sohibqiron nazarlariga manzur bo‘lib, bu mamlakatda taqdirga ko‘ra
xavfsizlik muhiti va osoyishtalikni bu o‘lkada mustahkam o‘rnatdi. Amir Temur
Ko‘ragonning Rum hukumatini Yildirim Boyazidga topshirib, yana bir marta
hashamatli va ulug‘ bayrog‘ini ul diyorda tikish niyati bor edi, lekin 805-yil
sha’bon oyida (1403-yil 9-martda)Yildirim Boyazid vafot etdi. Hazrat
Sohibqiron ul mamlakatni uning o‘g‘li ixtiyoriga berib, ot jilovini Ozarbayjon
tomon burdi. 806-yilda (1403-yil 21-iyuldan 1404-yil 10-iyulgacha) Gurjiston
tomon yurib, gurjilarning ko‘pgina qal’a va shaharlarini qilich va nayza kuchi
bilan qo‘lga kiritdi. U viloyatda hukumat yurgizgan Gurgen jiz’ya to‘lash, itoat
etishlikni qabul qildi. Bahorda 807-yilning muharram oyida (1404-yil 10iyuldan 9-avgustgacha) firdavsmonand Samarqandga qaytishni boshladi. Gapni
qisqasi shulki Sohibqiron o‘ttiz olti yil muddatli istiqlol yilida Xitoy sarhadidan
to uzoq Shomgacha, uzoq Hinddan to Mag‘rib nohiyasigacha bo‘lgan
hududlardagi bir necha sultonlarni yengib, yurtlarini o‘z tasarrufi doirasiga
kiritdi.”82
Samarqandga qaytganidan so‘ng, Konigilda shahzodalar Ibrohim Sulton,
Mirzo Ulug‘bek, Ijal Mirzo, Ahmad Mirzo, Saydi Ahmad Mirzo va Boyqaro
Mirzolarni to‘ylarini o‘tkazdi. Shundan so‘ng Xitoyga yurush qilishga farmon
berdi. Jahongir lashkar 807-yil jumo-dil avvalning yigirma uchinchi kuni (1404yil 27-noyabr) Samarqanddan yo‘lga chiqib, Oqsulot qishlog‘iga yo‘l oldi.
Xondamirning yozishicha, U yerdan O‘trorga kelishadi va Amir Temur ikki
kecha-kunduz aroq ichadi, sharob esa vujudi tabiatiga yomon ta’sir qiladi. Hijriy
807-yil sha’bonning o‘ninchisi chorshanba kuni (1405-yil 11-fevralda) Amir
81
Шарафуддин Али Йаздий. Зафарнома: Мовароуннаҳр воқеалари: (1360-1370) // Сўз боши, табдил,
изоҳлар ва кўрсаткичлар муаллифи ва нашрга тайёрл.: А. Аҳмад, Ҳ.Бобобеков; Масъул муҳаррир
Б.Эшпўлатов; Нашрлар ва матбаачилар гуруҳи: И.Шоғуломов ва бошқ. – Тошкент: Шарқ, 1997. – Б. 261.
82
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 74.
56
Temurning ahvoli og‘irlashadi. Sohibqiron Amir Temur Amir Shayx Nuriddin
hamda Amir Shoh Maliklar va ayonlarga chodirida Pirmuhammad Jahongirni
saltanat valiahdi etib vasiyat qildi. Amirlar chodirdan chiqishi bilan Sohibqiron
vafot topdi. Bu voqea hijriy 807-yil sha'bonning o‘n yettinchisi (1405-yil 18fevral) chahorshanba kechasi, quyosh xut burji darajasining sakkizinchisida
turgan paytda ro‘y berdi.83 Shundan so‘ng, Xondamirning guvohlik berishicha
arkoni davlat va amirlar Amir Temur vasiyatiga binoan Pirmuhammadni
vorisligini tan olishga va Xalil Sulton hamda Ibrohim Sultonlar birgalikda
Xitoyga yurishni davom ettirishga kelishiladi. Sohimqiron jasadi taxtiravoni
Xoja Yusuf va Ali Qavchin hamrohligida Samarqandga olib kelinib, 807-yili
sha’bonning yigirma ikkinchisida (1405-yil 23-fevral) jasadi qabrga qo‘yiladi.
Anchadan keyin ul hazratning vasiyatiga binoan Sayyid Barakaning jasadini
Andxuddan u yerga o‘tkazdilar va hazrat Sohibqironning bosh tomoniga dafn
etdilar. Sohibqironning tobuti yuborilgandan keyin uning ahli-bayti va Ulug‘bek
Mirzo Samarqand tomon ketdilar. Amir Shayx Nuriddin, Amir Shoh Malik va
Ibrohim Sulton bilan Xitoy tomon ko‘chdilar. Ayni shu paytda Sohibqiron
vafotidan xabar topgan amirzoda Sulton Husayn (Amir Temurning qizi Og‘a
Begimning o‘g‘li) o‘zi bilan birga bo‘lgan qo‘shinning so‘l qanotini tarqatib
Samarqandga bobosining taxtini egallash uchun tezlikda yo‘l oladi. Ibrohim
Sulton boshchiligidagi amirlar Samarqand tomon qaytishga majbur bo‘lishadi.
Toshkentda bo‘lgan amirlar Amir Xudaydod Husayniy, Yodgorshoh Arlot,
Shamsiddin Abbos, Burunduq Barlos va Mirzo Ahmad ibn Umarshayxlar esa
yigirma bir yoshli Xalil Sultonni saltanatga ko‘tardilar. U Samarqandda 807-yil
ramazon oyining 16-kuni (1405-yil 18-mart) taxtga o‘tirdi. To‘rt yil boshqaruvi
davrida Xalil Sulton Shodimulk ismli kanizak izmidan chiqmadi. Bu davr
mobaynida Sohibqiron to‘plagan xazina va haramni xarob qildi.
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 74.
83
57
Zafaryor xoqon Shohrux Mirzo zikri bobidan:
Xondamirning “Habib us-Siyar” asarining ushbu Shohrux Mirzo zikri
keltirilgan bobida shunday yozadi: “Hijriy 799-yilda (1396-1397-yillarda) Amir
Temur Xuroson hukumatini Shohruh Mirzoga topshirgan edi. U esa hijriy 807yil ramazon oyida (1405-yil 3-martdan 2-aprelgacha) davlat jilovini qo‘lga olib,
isyonlarni bostirib, mamlakatni birlashtirishni boshladi.” 84
Abdurazzoq Samarqandiyning “Matlai sadayn va majmai bahrayn”
asarida shunday keltiriladi: “Saodat nishonlining (Shohrux Mirzonning) taxtga
chiqish voqeasi, hijriy 807-yil muborak ramazon oyida (1405-yil mart-aprel
oyida) saltanat poytaxti Hirotda xushbaxtlik va yaxshilik bilan voqe bo‘ldi.”85
Xondamirning ma’lumot berishicha, Hijriy 809-yilda (milodiy 1407yilda) Mozandaronni fath etdi. 811-yilda (milodiy 1409-yilda) Movarounnahrni
fath etishga kirishdi. Amir Xudaydod, Amir Shayx Nuriddin isyonlarini bostirib,
Movarounnahrni Mirzo Ulug‘bek va Amir Shoh Malikka topshirdi. Mirzo
Ulug‘bek Ko‘ragon Samarqanddan O‘zjandda hukumatni boshqarayotgan
Аhmad Mirzo oldiga elchi jo‘natib, uni huzuriga chorladi. Mirak Аhmad Mirzo
esa farmonga itoat etmadi. Janob Ulug‘bek esa xos va qadrindoshlari
hisoblanmish Аmir Boyazid Parvonachini elchi qilib O‘zjandga jo‘natdi. Аmir
Boyazid ham avvalgi elchidek qaytib keldi, Mirzo Ulug‘bek esa Аndigonga yo‘l
oldi. Mirak Аhmad Mirzo ul hudud qalʼalarini mustahkamlab, o‘zi o‘tish og‘ir
bo‘lgan olis tog‘da panoh topdi. Mirzo Ulug‘bek Hassi qalʼasini (حسی
)قلعه
fath etib, uni Poyanda Bakovulga topshirdi. Mirzo Ulug‘bek Amir Musoka,
Amir Muhammad Tobon, Amir Ali Qavchin kabi amirlaridan bir guruhini u
viloyatda qoldirib qaytib ketdi. Shohruh Mirzoning Isfahon yurushidan
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 160.
85
Абдураззоқ Самарқандий. Матлаи саъдайн ва мажмаъи баҳрайн. II Жилд. – 1 қисм: 1405-1429 йил
воқеалари / Форс тилидан таржима, сўзбоши ва изоҳлар муаллифи А. Ўринбоев. – Тошкент: Ўзбекистон,
2008. – Б. 42.
84
58
qaytganini eshitib Movarounnahrda Xurosonga otasining ziyoratiga yo‘l oladi
1414-yil 25-noyabrda ramazonning o‘n ikkisida Hirotda otasi bilan uchrashadi.
در آن اوان که خاقان سعید در حدود اصفهان بود میرزا الغ بیک
گورکان از سمرقند ایلچی نزد میرزا میرك احمد که در اوزجند
حکومت مینمود فرستاده او را طلب فرمود و میرزا میرك احمد
در اطاعت فرمان بمعاذیر نادلپذیر تمسک جسته جناب الغ بیکی امیر
با یزید پروانچی را که در سلک خواص و مقربان انتظام داشت
بهمان مهم روانه اوزجند گردانید و امیر با یزید نیز ایلچی سابق
بازگشته میرزا الغ بیک عازم اندکان شد و میرزا میرك احمد
قالع آنحدود را محکم ساخته خود پناه بجبال صعب المسالک برد و
میرزا الغ بیک قلعه حسی را مسخر کرد و به پاینده بکاول سپرد
و از آنجا بجانب اندکان در حرکت آمده
86
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
59
86
“Dar on avonke Xoqoni Said dar hududi Isfahon bud. Mirzo Ulug‘bek
Ko‘ragon az Samarqand elchi nazdi Mirzo Mirak Ahmadke dar O‘zjand
hukumat minamud feristode u ro talab faromud va Mirzo Mirak Ahmad dar
etaoti farmon be ma’ozid no dilpazir tamsik jaste janob Ulug‘bek Amir Boyazid
Parvonachiro ke dar suluki xos va muqarrabon intizom dosht be man muhim
ravone O‘zjand gardonid va Amir Boyazid niz elchi sobiq boz gashte Mirzo
Ulug‘bek azimi Andigon shud va Mirzo Mirak Ahmad Qal’aye on xududro
mahkam soxte xud panoh bijbal sa’b ul masolik bo’rd va Mirzo Ulug‘bek
qal’ayi Hassiro masher kard va be Poyande Bakavul separd va az onjo be jonibe
Andigon dar harakat omad…”87
“Hijriy 817-yilda (milodiy 1414-yilda) Fors mamlakatini hazrat
hukumati doirasiga kiritdi. Hijriy 819-yilda (milodiy 1416-yil 1-martdan 1417yil 18-fevralgacha) Kirmon viloyatini oliy shonli podshoh fath etdi.88 823-yilda
(milodiy1420-yil 17-yanvardan 1421-yil 6-yanvargacha) turkman Qora Yusuf
Qora quyunli vafot etib, Ozarbayjon fathi amalga oshirildi. Mazkur yilning rajab
oyi oxirlarida Shohruh Mirzo va Qora Yusufning o‘g‘li Iskandar o‘rtasida harbiy
to‘qnashuv yuz berdi. Iskandar ibn Yusuf mag‘lubiyatga uchradi. Shohruh
Mirzo g‘alabaga erishdi. Hijriy 830-yil rabi ul-oxirining yigirma uchinchisi
(milodiy 1427-yil 21-fevral) juma kuni Ahmad Luri Badbaxt degan kishi
Hirotning Jome masjidida Shohruh Mirzoning badaniga pichoq sanchadi,
Ahmad esa o‘sha zahoti o‘ldiriladi. Ul hazratni hakim Ali A’lo Taloq pichoq
zarbidan saqlab qoladi. Hijriy 832-yilda (milodiy 1428-yil 11-oktabrdan 1429yil 30-sentabrgacha) Iskandar ibn Yusuf yana bir marta Iroq va Ozarbayjonga
hujum qildi. Shohruh Mirzo ul tomonga shoshilib, Salmos sahrosida Iskandarni
yana mag‘lub qiladi. Shundan so‘ng Xuroson, Balx, Badaxshon, Movarounnahr,
87
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 316.
88
60
Turkiston, Zobuliston, Seyiston, Jurjon, Mozandaron, Iroq, Fors, Ozarbayjon
mamlakatlari Shohrux Mirzo tasarrufiga kiritiladi.”89
Abdurazzoq Samarqandiy “Matlai sadayn va majmai bahrayn” asarida
Shohrux Mirzo vafoti voqealarini shunday bayon etgan: “Xoqoni said (Shohrux
Mirzo) Mirzo Sulton Muhammad voqeasi tadbirini ko‘rish uchun barchani jam
qilgach, amirlarini amirzoda huzuriga jo‘natdi. Hazrat xoqoni said Taborik
qal’asi tomon otlanib, akobir quburin ziyorat qilmoq uchun ehtirom bog‘ladi va
navro‘z kuni etr bilan gardunsifat hachirga mindi. Ammo, shu payt hachir
sarkashlik qila boshlagani uchun hamda mijozida zaiflik asorati tufayli uning
jilovini tutishga kifoya qilmay qoldi. Hazratni taxtiravonga olishdi, taxtiravonda
andak yurgach, odatiy bo‘lgan me’da og‘rig‘i kuchayib ketdi. Borgohga
yetmasdan, hazratning umr shahbozi hayot omonatini qo‘ldan berdi.”90
Xondamirning “Habib us-Siyar”da Shohrux Mirzo o‘limi quyidagicha
bayon etilgan: “Xoqoni said (Shohrux Mirzo) qirq uch yil mustaqil ravishda
saltanat va davlatni boshqarish tojini kiydi va Ray viloyatida 850-yili zulhijja
oyida (1447-yil 17-fevraldan 19-martgacha) vafot etdi. U yetmish ikki yoshda
edi.”
Shohrux Mirzo 1447-yil 12-mart kuni nevarasi Sulton Muhammad
isyonini bostirish vaqtida Ray viloyatida o‘rniga voris belgilashga ulgurmay
olamdan o‘tadi. Shohrux vafot etishi bilanoq Xuroson va Movarounnahrda
temuriy shahzodalar o‘rtasida toj-taxt uchun kurash yana avjga minib, mamlakat
beqarorlik va chuqur ijtimoiy-siyosiy larzalarga duchor bo‘ldi. Odatga ko‘ra
taxtga Shohruxning to‘ng‘ich o‘g‘li Ulug‘bek o‘tirishi kerak edi. Ammo taxtni
Boysung‘urning o‘g‘li Alouddavla egallaydi. Toj-u taxt uchun yana kurash
boshlanadi. O‘zboshimcha shahzodalar Ulug‘bekka qarshi harakat boshlaydi.
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 490.
90
Абдураззоқ Самарқандий. Матлаи саъдайн ва мажмаъи баҳрайн. II Жилд. – 1 қисм: 1405-1429 йил
воқеалари / Форс тилидан таржима, сўзбоши ва изоҳлар муаллифи А. Ўринбоев. – Тошкент: Ўзбекистон,
2008. – Б. 200.
89
61
“Habib us-Siyar”ning o‘zbekcha tarjimasida Shohrux Mirzo vafotidan
so‘ng, Abdullatif Mirzo va Abulqosim Bobur Mirzolarning saltanat taxtini
egallash uchun qilgan harakatlari haiqda ma’lumotlar bayon qilingan bobini
tarjimasida xatolik mavjud bo‘lib, unda shunday tarjima keltirilgan:
“Abdullatif Mirzo Domg‘ondan Bastomga o‘tdi. U yerda Bobur Mirzo
hind amiri xohishi bilan Jurjonga kelib podshohlik taxtida katta qudratga
erishibdi.” 91
( میرزا عبد الطیف از دامغان ببسطام رفته در آن مقام شنید که میرزا بابر باستدعاء امیر هندو
)که بجرجان شتافته بر سریر پادشاهی تمکن یافته92
Aslida qo‘lyozmada ham, ma’no jihatdan ham, “hind amiri xohishi
emas”, balki, “U yerda Bobur Mirzo Amir Hindu quvvatlovi bilan Jurjonda
podshohlik taxtiga erishibdi.” – ma’nosida kelgan.
II.2. Temuriylar davlatining Shohrux Mirzo davridagi xalqaro elchilik
munosabatlarining aks ettirilishi va uning qiyosiy tahlili
Shohrux Mirzo temuriylar imperiyasini qo‘l ostida qaytadan birlashtira
oldi. Shohrux Mirzo davrida davlatni boshqarish amirlar, shahzodalar va
mahalliy hokimlar orqali amalga oshirildi. U ichki va tashqi siyosatda anchayin
mohir, kechirimli, ulug‘vor, taqvodor, oliyjanob va saxiy hukmdor edi. Shohrux
Mirzo davrida temuriylar davlatining elchilik munosabatlarida tashqi va ichki
siyosatda o‘ziga xos tizim va jarayonlarni kuzatamiz. Ichki siyosiy
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 490.
92
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
91
62
jarayonlardalar Shohrux Mirzo va shahzodalar, amirzodalar o‘rtasida diplomatik
vazifalarini hukmdorning yaqinlari amalga oshirgani ma’lum. Barlos, qavchin,
arlot,
do‘g‘lot,
nayman
kabi
turkiy
urug‘lardan
bo‘lgan
amirlardan,
no‘yonlardan, tarxon amirlardan, diniy ulamolardan (sayyidlar, shayxlar)
chiqqan e’tiborli shaxslar ushbu vazifalarni amalga oshirdi. Shuninngdek ushbu
elchilik vazifasini bajargan diplomatlarni markaziy hokimiyat tizimida
(devonda) ma’lum vazifadagi amaldorlardan bo‘lganini kuzatishimiz mumkin.
Jumladan, sadr, tavochi, ko‘kaldosh, qozi, parvonachi, bakovul, yasovul va
boshqa mansab egalari keltirib o‘tishimiz mumkin. Masalan, Turkiston
viloyatlari hokimi Amir Xudaydod Husayniy Samarqand yaqinidagi Sheroz
qishlog‘idagi jangda Xalil Sultonni mag‘lubiyatga uchratib, Movarounnahrning
barcha hududini o‘z tasarrufiga kiritgan davr voqealari “Habib us-Siyar” da93
quyidagicha bayon etilgan: “Hijriy 811-yilda zulqa’daning o‘n uchinchisida
Xalil Sulton Xudaydodning qo‘liga asir tushdi. Bu paytda Samarqandda bo‘lgan
Shayx Nuriddin Bodg‘is yaylovida bo‘lgan Shohrux Mirzo bilan birlashish
uchun Buxoro tomon yurdi Shohruh Mirzo Amudaryodan o‘tganda, Mirak
Ahmad Mirzo va Saydi Ahmad Mirzolar ham o‘z qo‘shini bilan Hisori
Shodmondan Xuzorga uning mulozamatiga yetib keladi. Shunda Amir
Xudoydod Xalil Sultonni hibs olib, Mo‘g‘uliston tomon qochadi. Shohrux
Mirzo Samarqandni egallagandan so‘ng, Ladino («Matla us-sa’dayn»da
Ladunyo deb berilgan) Tarxonni Amir Xudaydod oldiga nasihat va
mulozamatiga keltirish uchun yuboradi.” Yana shunday holat Amir Shayx
Nuriddin isyon ko‘targan paytda Shohrux Mirzo Mavlono Qutbiddin va To‘kal
Qarqarani Shayx Nuriddin oldiga yuborishida kuzatamiz. Xondamir «Habib usSiyar» asarida keltirishicha: “Hijriy 817-yilda (milodiy 1417-yil) Mirzo
Ulug‘bek Samarqanddan O‘zjandda (O‘zgand) hukumatini boshqarayotgan
Mirak Ahmad Mirzo oldiga elchi jo‘natib uni huzuriga chorlaydi. Mirak Ahmad
Mirzo esa elchini nopisandlik bilan jo‘natib yuboradi. Janob Ulug‘bek esa xos
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 360.
93
63
va qarindoshlari hisoblanmish Amir Boyazid Parvonachini o‘sha muhim ish
bilan O‘zjandga jo‘natdi. Amir Boyazid ham avvalgi elchidek qaytib keldi,
Mirzo Ulug‘bek esa Andigonga yo‘l oldi.”94
Shohruh Mirzo shuningdek, shahzodalar va amirlar o‘rtasidagi
munosabatlardan ham doimo ogoh bo‘lib turganini tarxiy manbalarda shunday
bayon etishgan: “Mirzo Ulug'bekning navkari Malik yasovul kelib, Mirzo
Ulug'bek bilan amir
Shohmalik orasida bir kudurat mavjud ekanligini arzga yetkazdi.
Onhazrat mo'g'ullarning qaytib ketganligi va Malik yasovulning xabari jihatidan
Movarounnahrga yurish borasida ikkilanib, bir necha kun Jijiktu maysazorida
to'xtab turdi va amir Sayyid Ali tarxonni xabarlarni tekshirib aniqlash uchun
Samarqandga jo'natdi. Amir Sayyid Ali ahvolni surishtirib ko'rib bildiki,
onhazrat amir Shohmalikka inoyat ko'rsatib, Movarounnahr mulklariga sohib
ixtiyor qilib tayinlaganidan beri (amir Shohmalik) barcha ishlarni ko'pchilik
ra'yiga muvofiq to'g'ri fikr va o'tkir nazar bilan tartibga solgan, Mirzo
Ulug'bekka nisbatan esa pand-nasihat qilish va davlatxohlik ko'rsatish
maqomida ekan. Ammo ko'pchilik tabiatiga, xususan podshohlarga, nasihat
achchiq tuyuladi, chunki ular hamma vaqt tiriklik ta'mini o'zlari uchun shirin va
mazali bo'lishini istaydilar va butun olamni o'zlaridan past deb biladilar. Agar
amir (Shohmalik) biror maslahatga binoan shahzodaning ra'yiga xilof ish
qilgudek bo‘lsa, g‘arazli kishilar uni betartiblik va bemulohazalikka yo‘yib,
boshqa bir suratda ko‘rsatadilar.” 95
Shohruh Mirzoning tashqi siyosatda ham faol bo‘lganini o‘z davlati
xavfsizligi uchun va mintaqada hukmronlikni o‘z qo‘liga olish uchun olib
borgan tashqi elchilik aloqalarida,jumladan, Oltin O‘rda, Xitoy, Hindiston, Misr
singari davlatlar bilan bo‘lgan elchilik munosabatlarida ko‘rishimiz mumkin.
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима,
Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 380.
95
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима,
Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 381.
94
фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. –
фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. –
64
Xurshid Fayziyevning «XV asr birinchi yarmida Temuriylarning Ko‘k
va Oq O‘rda bilan siyosiy aloqalariga doir» nomli maqolasida quyidagi
ma’lumotlar keltirilgan: “Shohrux Mirzo (1377-1447) mamlakat birligini
saqlash va xavfsizligini ta'minlash uchun Dashti Qipchoqdagi davlatlarning
siyosiy
hayotiga
bevosita
va
bilvosita
aralashishga
majbur
bo‘ldi.
Movarounnahrda nisbatan mustahkam hokimiyatni barpo etgan Shohrux
Mirzoning Xorazm masalasidagi keyingi faoliyati amir Idiku bilan olib
boriladigan muzokaralar, siyosiy mavqeni mustahkamlash bilan bog‘liq turli
harakatlar orqali xarakterlanadi. 1409 yilda Oltin O‘rda hukmdori bo‘lgan
Fo‘ladxon va amir Idiku tomonidan keskinlashayotgan vaziyatni tartibga solish
va munosabatlarni shakllantirishda tashabbusni qo‘lga olish maqsadida Shohrux
Mirzo huzuriga elchilar kelgan. Voqealarning bunday rivojidan manfaatdor
bo‘lgan Shohrux Mirzo elchilarni yaxshi kutib olgan. Shohrux Mirzo Ko‘k
O‘rdaga Fo‘ladxon va amir Idikuning elchilariga qo‘shib amir Hasan
boshchiligida o‘z elchilarini yuborgan. Mazkur elchilik orqali o‘z o‘g‘li
Muhammad Jo‘ki Mirzoga amir Idikuning qizini so‘ratgan. Shu o‘rinda aytib
o‘tish kerak, mazkur so‘rov ijobiy hal bo‘lgan yoki yo‘q masalasi shu paytgacha
tadqiqotlarda o‘z aksini topmagan.” 96
Temuriylar va Oltin O‘rda munosabatlariga oid xabarlarni Abdurazzoq
Samarqandiy “Matla us-sa’dayn” asarida bayon qilishicha: «O'zbek viloyatiga,
amir Idiku huzuriga ketgan Abon tavochi qaytib kelib, «amir Idiku (xoqoni
said)ning qadr-qimmatini ulug‘lash va amr-farmonini hurmatlash borasida biror
daqiqani ham rioyasiz o‘tkazmadi, maktub yetib borganligi munosabati bilan
iftixor boshini falakka ko‘tardi», — deb arz qildi. Amir Idiku amir Abonning
chechan tili bilan qaytargan javob so‘zlar va uning shirin adosiga havola qilgan
hikoyatlardan xayrixohliklar isi sodiqlik dimog‘iga yetib keldi, mazmuni
shunday: «Men onhazratning quli va xizmatkoriman, har nimaiki buyursalar
farmonni ado etuvchiman; onhazratning iltifotlaridan iltimos shuki, shu tariqa
Файзиев Х.Т. XV аср биринчи ярмида темурийларнинг Кўк ва Оқ ўрда билан сиёсий алоқаларига доир
// Шарқшунослик: илмий тўплам. – 2009. – № 1-2. – Б. 94-101.
96
65
(bizga) rioya qilib, ittifoqsizlik pardasini ko‘tarish va do‘stlik eshigini ochish
borasida muxlislar uchun yupanch bo‘lgan elchilar almashinish va maktublar
yozishish yo‘lini ochiq va serqatnov tutsinlar, g‘arazgo‘ylarning so‘zlariga iltifot
qilmasinlar va loyiq xizmatlarni bajarishga ishorat qilishdan bizni darig‘
tutmasinlar, chunki biz xizmatni ado etishda davlatxohlik asarlarini zohir
qilurmiz»97
Bundan
munosabatlarga
tashqari
oid
Temuriylar
ma’lumotlar
va
Xitoy
“Habib
o‘rtasidagi
us-siyarda”
diplomatik
98
asarida
keltirilishicha:“Hijriy 815-yil muharramning juma kunida (1412-yil 15-aprel)
humoyunning xumo soyaboni yetib kelib, «Bog‘i Zog‘on» uzra o‘z soyasi bilan
uni bahramand qildi. Shunga yaqin paytda Xitoy xoni Voy Mang xonning
elchilari kelib, u oliyjanob podshohning turli sanalarda yozilgan maktubini
topshirdi. U maktub salom va tabrik so‘zlaridan tashqari Xalil Sulton Mirzoning
maqtovga molik qilmishi va ishlaridan iborat edi. Hazrat xoqoni said elchilarga
shohona izzat va hurmat ko‘rsatib, ≪Oliy martabali shahzodalar va amirlar
ularga to‘y qilib bersin!≫ deb buyurdi. Xitoy elchilari ishlarini ham yetarli
darajada tezlashtirib, Shayx Muhammad Xo‘shiyni ularga hamroh qilib, ul
tomonga jo‘natdi. 815-yilda (1412-yilda) Voy Mangxonning elchilari Hirotga
Shohrux Mirzo huzuriga keldi. Xitoy elchilarini ishlarini yetarli darajada
tezlashtirib, Shayx Muhammad Xo‘shiyni ularga hamroh qilib, Xitoyga jo‘natdi.
Va yana – hijriy 822 yil ramazon oyida (1419-yil 21-sentabr-20-oktabr
oralig‘i) Ardasher tavochi Mochinning Doy Mang xonligi elchilari hamrohligida
olampanoh dargohiga qaytdi. U 820 yilda Xitoyga ketgan edi. U podshohona
sovg‘a-salomlar keltirish bilan birga, Doy Mang Xonning mehr-u muhabbat va
yakdillikka to‘la maktubini ham yetkazdi. Hazrat Said esa Chinning Bi To va
Mochin xoni elchilarini izzat-hurmat bilan qabul qildi va ularga juda ko‘p
97
Абдураззоқ Самарқандий. Матлаи саъдайн ва мажмаъи баҳрайн. II Жилд. – 1 қисм: 1405-1429 йил
воқеалари / Форс тилидан таржима, сўзбоши ва изоҳлар муаллифи А. Ўринбоев. – Тошкент: Ўзбекистон,
2008. – Б. 148.
98
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 400.
66
in'omlar berdi. Elchilarning ba'zilari Mirzo Ibrohim Sultonning oldiga —
Sherozga ketdilar, bir guruhi esa Amir G‘iyosiddin Shoh Malik bilan uchrashish
uchun Xorazmga qarab yo‘lga tushdilar. 823 yilda (1420-1421-yillar) hammalari
birgalashib Samarqandga keldilar. Mirzo Ulug‘bek Ko‘ragon ularga katta
to‘ydek bazm uyushtirdi va Xitoyga kuzatib qo‘ydi.” 99
Abdurazzoq Samarqandiyning “Matla us-sa’dayn” asarida bu voqea
shunday bayon etilgan — “Shu orada Xitoy viloyatidan, u mamlakatlarning
Chin-u Mochin va boshqa yerlari podshohi Doy-Ming xon tarafidan elchilar
yetib keldi. (Xoqoni said tomonidan): «Shahar va bozorlarga ziynat berilsin, har
bir san'at egasi o‘z hunarini to‘la zohir qilib do‘konini bezatsin», — degan
humoyun farmon sodir bo‘ldi. Amirlar istiqbol rasmi bo‘yicha (shahardan)
tashqari chiqib elchilarning hammasini izzat-hurmat bilan shaharga olib kirdilar.
(Bu) xuddi yoshlik chog‘idek shodlikni orttiruvchi bir zamon va visol
kechasidek g‘amni tarqatuvchi bir on edi. Hazrat xoqoni saidning (Shohruh
Mirzoning) farmoni bo‘yicha Bog‘i Zog‘onga xuddi jannat bog‘idek oro berib,
Bahrom savlat, sher haybat yasovullar har kimning (o‘ziga xos) joy va makon
tayin qildilar. Hazrat xoqoni said balandlik avjidagi oftob singari xurshid chehra
bilan saltanat taxtiga ko‘tarildi. Ulug‘ amirlar elchilarni qo‘l o‘pish sharafiga
yetkazib, tortiqlarni qo‘ydilar va ularning so‘zlarini arz qildilar. Xitoy
podshohining maktubi quyidagi mazmunda edi. Xitoy podshohi maktubining
surati: «Doy-Ming, podshohi muazzam, Samarqand diyoriga Shohrux bahodir
uchun noma yubormoqda! Biz fikr qilamizki, xudovandi taolo yer bilan osmon
o‘rtasidagi jami xaloyiqni ularning har biri rohat va farog‘atda yashasin deb
yaratgan. Biz xudoyi taoloning madadkorligida ilohiy hukmga bo‘ysunib
jahondorlik qilib kelmoqdamiz. Shu sababli biz yaqin-u yiroq orasida farq
qilmaymiz, hammani bir tekis, barobar bilamiz. Bundan ilgari eshitgan edikki,
sen oqil va kamolotga yetgan kishisan va boshqalardan ulug‘roqsan, xudovandi
taoloning amriga itoat qilib kelmoqdasan, raiyat va askarlarni parvarish qilib,
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 400.
99
67
ularning hammasiga ehson-u yaxshiliklar ko‘rsatibsan; shu sababli biz behad
shod bo‘ldik. Alalxusus, kimxob va tarqu kiyimlarni yetkazsin uchun, elchi
yubordik; elchi u yerga yetib borgach, sen bizning so‘zlarimizga hurmat bilan
qarab marhamatimizni yaxshi yuzaga chiqaribsan, katta-kichik hamma shodmon
bo‘libdilar va sen ham darhol elchi yuboribsan; elchilar sening salomingni, otlar
ham u diyor matolaridan iborat tuhfalaringni yetkazdilar. Sening do‘stlik yo‘lida
ekanligingni ko‘rdim: sen maqtov va navozishga sazovor ekansan. Ilgariroq
mo‘g‘ullar davri oxiriga yetgan edi. Sening otang Temur fumo xudovandi
taoloning amriga itoat qilib, bizning ulug‘ podshohimiz Toy-Zuyga nisbatan
yaxshi do‘st bo‘lib, elchilar va tuhfalarni qat' qilmagan. Shu sababli (Toy-Zuy) u
diyorning (Xitoydagi) odamlariga omon berib, hammasini davlatmandlikka
yetkazgan. Biz ham ko‘rdikki, sen otangning himmat va ravishiga yaxshi
mutobiat qilibsan. Endi Su- Jo'ning Kasoy hazorasi odamlaridan Du-JixunBoyni va Sun-Qung-Ji sadasi(dan) Dong-Chingni bir guruh kishilar bilan
qo‘shib, sadoqat zohir bo‘lsin uchun tabriknoma, kimxob kiyim va targ‘ular
bilan yubordik. Bundan keyin ham odamlarni yuboramiz, toki ular bordi-keldi
qilsinlar va yo‘llar kesilib qolmasin; ular o‘z istaklaricha tijorat va kasb qilsinlar.
Xalil Sulton sening birodarzodang; o‘z tug‘ishganlik haqqingni bajo
keltirmog‘ing uchun sen uni yaxshi tarbiyat qilishing kerak. Sen bizning
sadoqat-u
ra'yimizga
hamkorlik
qilishing
lozim.
Bildirib
qo‘ymoqchi
bo‘lganimiz ana shu». Bu maktubga qo‘shib yana bir maktubni yuborgan edilar,
unda jo‘natilgan sovg‘a-tuhfalar mufassal tarzda bitilgan edi. Yana bir (maktub)
yo‘l xati qabilida bo‘lib, u elchilar uchun edi. Uch maktubning har biri fors xati
bilan fors tilida yozilgan va xuddi o‘sha maktubda so‘z mazmuni mo‘g‘ul xati
bilan turkiy tilda yozilgan, yana o‘sha maktubda o‘sha mazmunni xitoy xati
bilan o‘z (xitoy) tilida yozgan.100 “Xoqoni said hazratlari maktubni (o‘qittirib)
eshitib, uning nozik mazmunini o‘tkir fikr bilan mulohaza qildi va maqsadlarini
to‘la tushunib olgach, hammani ishtirok etishga chaqirib, «Amirlar elchilar
Абдураззоқ Самарқандий. Матлаи саъдайн ва мажмаъи баҳрайн. II Жилд. – 1 қисм: 1405-1429 йил
воқеалари / Форс тилидан таржима, сўзбоши ва изоҳлар муаллифи А. Ўринбоев. – Тошкент: Ўзбекистон,
2008. – Б. 148.
100
68
sharafiga to‘y bersinlar», — degan farmon sodir bo‘ldi. Xitoy elchilarining
muhim ishlari to‘la bitganidan keyin, ularga ijozat berilib, qaytib ketdilar. Shayx
Muhammad Baxshiy elchilik rasmi bo‘yicha ular bilan birga ravona bo‘ldi.
Xitoy podshohi to shu vaqtgacha islom dinini qabul qilmaganligi va shariat
talabi bo‘yicha ish tutmayotganligi sababli hazrat xoqoni said do‘stlik
yuzasidan: «Zoraki u hidoyat nuri tufayli imonga musharraf bo‘lsa» — degan
umidda arab va fors tillarida yozilgan ikki nasihatnomani yubordi.”101
Xitoy bilan elchilik aloqalarining o‘ziga xos xususiyatlari shundaki,
Xitoy hukmdori o‘z elchisiga uchta maktub yozdirib berib yuboradi. Bulardan
birinchisi Shohrux Mirzoga atalgan bo‘lib, o‘zining asl maqsadi bayon qilingan
maktubdir. Ikkinchisi esa Xitoy hukmdori yuborgan sovg‘a-salomlar ro‘yxatidir.
Uchinchisi esa elchilarning o‘ziga yo‘l xaritasi tarzidadir. Unda ehtimol elchilar
yurgan yo‘llar va shaharlar ahvoli haqida yozib olib kelish (razvedka
ma’lumotlari) buyurilgan bo‘lishi mumkin. Elchilik maktublari fors, turkiy va
xitoy tillarida yozilgan e’tiborga molik. Xuddi shunday Shohrux Mirzo ham
elchilik maktublarida o‘sha davr xususiyatiga xos ish yuritganligi ma’lum, uning
maktubi fors tilida yozilganligi manbalarda aniq keltirilgan va yana ehtimol
turkiy, xitoy tillarda va mo‘g‘ulchada ham yozilgan bo‘lishi ham mumkin. u
ham yuqoridagi uchtalik maktub an’anasida maktub jo‘natgan. Elchilar
xatlarning xavfsizligi va mahfiyligiga qattiq e’tiborda bo‘lishgan. Shohruh
Mirzo maktubining yana bir xususiyati esa Xitoy hukmdorini islom diniga
o‘tishga chorlab nasihatnoma yozishidadir.
Asarda yana — “ Xitoy podshohi Doy-Ming xon yana elchilar yuborib,
ular (shu 820 yili) rabi' al-avval oyida (18 aprel — 17 may, 1417) (Hirotga)
yetib keldilar. Ularning boshliqlari Bi-Bochin, Tu-Bochin, Jot-Bochin va TatqBochinlar uch yuz otliq bilan birga sovg‘a-salomlar, shunqorlar, atlas va
kimxoblar, targ‘u, chinni asboblar va boshqalardan iborat ko‘p hadyalarni
keltirdilar; shahzodalar va og‘olar uchun esa alohida podshohona hadyalar
Абдураззоқ Самарқандий. Матлаи саъдайн ва мажмаъи баҳрайн. II Жилд. – 1 қисм: 1405-1429 йил
воқеалари / Форс тилидан таржима, сўзбоши ва изоҳлар муаллифи А. Ўринбоев. – Тошкент: Ўзбекистон,
2008. – Б. 340.
101
69
keltirgan edilar. Shuningdek, o‘tmishdagi aloqalarni (yakunlovchi) bezak
bo‘ladigan va kelajakdagi o‘zaro xayrxohlik uchun asos bo‘ladigan so‘zlarni o‘z
ichiga olgan bir maktubni ham keltirdilar. Mazmuni shunday: «Har ikki
tomondan ham g‘ayrilik va begonalik pardasi daf qilinmogi, muvofiqatchilik,
birdamlik eshigi ochilmog‘i lozimdir, toki raiyatlar va savdogarlar o‘z istakixtiyorlari bilan borib kelsinlar, yo‘llar bexavotir bo‘lsin».102 Birinchi marta
(Xitoy) elchilari kelib, yana qaytib ketayotgan vaqtlarida (355) amir Sayyid
Ahmad tarxon podshohga atab bir to‘riq otni yuborgan edi. U ot podshoh
nazarida g‘oyat tahsinga sazovor ko‘ringan va podshoh ot evaziga amir Sayyid
Ahmadga ko‘p hadyalar jo‘natgan va o‘sha otning jilovini ikki tarafdan ikki
axtochi tutib turgan holdagi (Xitoy) naqqoshlari chizgan rasmini ham
yuborishgan edi. Elchilarni mehmon qilib, kerak-yaroqlarini hozirlab, yuqorida
aytilganidek, qaytarib yubordilar. Onhazrat Ardasher tavochini elchilarga
hamroh qilib Xitoy tomon jo‘natdi. (sakkiz yuz) yigirmanchi (1417) yil oylari
(voqealari orasida) Xitoy podshohi Don-Ming xon humoyun dargohga elchilar
yuborganligi va hazrat xoqoni said Ardasher tavochini elchilarga hamroh qilib
jo‘natganligi haqida aytib o‘tilgan edi. Shu kunlarda Ardasher qaytib kelib, u
viloyat ahvoli va (yana) elchilar kelganligini arzga yetkazdi. Ramazon oyining
oxirida (21 sentyabr – 20 oktyabrь, 1419) elchilar: Pi-Mochin va Xon-Mochin
Hirotga keldilar va sovg‘a-tortiqlar va maktub taqdim qildilar. Xitoy
podshohining maktubi (quyida) ularning qoidasi bo‘yicha naql qilinadi. Sakkiz
yuz) yigirma ikkinchi (1419) yil voqealari orasida hazrat xoqoni said Shodixoja
boshchiligidagi elchilarni Xitoy mamlakatiga borishga tayin qilganligi haqida
eslatib o‘tilgan edi. Mirzo Boysung‘ur (o‘z nomidan) Sulton Ahmad bilan
G‘iyosuddin naqqoshni (elchilarga qo‘shib) yuborar ekan, Xoja G‘iyosuddinga
dorussaltana Hirotdan chiqish kunidan to qaytib kelish kunigacha har bir shahar
va viloyatda yo‘llarning qandayligi, viloyat va imoratlarning sifati, qonunqoidalari, podshohlarning kuch-qudrati va ularning davlatni boshqarish ham
Абдураззоқ Самарқандий. Матлаи саъдайн ва мажмаъи баҳрайн. II Жилд. – 1 қисм: 1405-1429 йил
воқеалари / Форс тилидан таржима, сўзбоши ва изоҳлар муаллифи А. Ўринбоев. – Тошкент: Ўзбекистон,
2008. – Б. 345.
102
70
siyosat uslubi, u shahar va diyorlarning ajoyibotlari va nomdor maliklarning fe'latvoriga oid nimaiki ko‘rib bilsa, hammasini ro‘znoma tarzida kunma-kun yozib
borishi lozimligini g‘oyat ta’kidlagan edi. Bu yil, ya’ni (sakkiz yuz) yigirma
beshinchi yili, o‘n birinchi ramazonda (29 avgust, 1422) elchilar Hirotga qaytib
keldilar va Xitoy podshohining sovg‘a-tortiqlarini arzga yetkazdilar. 103
Shohruh Mirzoning Kichik Osiyo, Yaqin Sharq, Misr, Arab va Fors
diyori bilan elchilik munosabatlari juda ham yaxshi yo‘lga qo‘yilgan bo‘lgan va
bu diyordagi barcha voqealarni sinchikovlik bilan kuztib borgan va bu
jarayonlarga o‘zi ham davlati manfaatlari yo‘lida aralashib turgan. Misol uchun
— “Hijriy 817-yilda (1414-yil) Shohruh Mirzo Fors mulkini Ibrohim Sultonga
topshirgandan so‘ng u yerda ibodat maskani Yazdga yo‘l oladi. Ko‘histon orqali
Hirotga kirib kelganda, Sayyid Abdullatifning akasi Sayyid Abdulmalik
Makkayi muborakdan qaytishda ul muqaddas maqbaraning voliysidan muhabbat
va samimiyatga to‘la maktub olib keladi.
Kichik Osiyodan esa — Hazrat xoqoni said Muhammad Qaromonning
Rum sovg‘a-salomlarini keltirgan elchisi, Malik Qutbuddin Seyistoniy va
Pirakning Garmserdan kelgan elchisi kabi atrof (mamlakatlar) elchilarining
barcha iltimoslarini bajo keltirib va in'om-ikromlar bilan taqdirlab qaytib
ketishlariga ijozat berdi.” 104
Shu qatorda Mo‘g‘uliston xonlari bilan ham elchilik aloqalari anchayin
rivojlangan bo‘lgan. Masalan: “Shayx Nuriddin isyoni paytida Mo‘g‘uliston
xoni Muhammadxondan Amir Shohmalik huzuriga Hofizxon ismli elchi kelgani
va ularning orasida xusumat yo‘qligi Shayx Nuriddinni himoya qilmasligin
bayon etadi. Amir Shohmalik elchiga e'tibor berib, xushvaqt qilib qaytardi va
Абдураззоқ Самарқандий. Матлаи саъдайн ва мажмаъи баҳрайн. II Жилд. – 1 қисм: 1405-1429 йил
воқеалари / Форс тилидан таржима, сўзбоши ва изоҳлар муаллифи А. Ўринбоев. – Тошкент: Ўзбекистон,
2008. – Б. 348.
104
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 380.
103
71
Navro‘z Baxshiyni shohona sovg‘a-salomlar bilan Muhammadxon huzuriga
jo‘natdi. Ikki tarafdan sodiqlik qoidalari ta’kid topdi.” 105
Xondamirning «Habib us-Siyar» asarida shunday bayon qilinadi —
Shohruh Mirzo Isfahonni qamal qilishga qasd qilgan vaqtida Abdulloh
parvonachi va Ali Darveshlarni Koshon tarafga yuborgan edi, ular raiyatni el
qilib viloyatni bo‘ysundirdilar va ulardan arza-xat keldi.
Hazrat xoqoni saidning podshohona rahm-shafqati va xusravona
marhamati mirzo Iskandarga pand-nasihat qilib uni xayrli yo‘lga chorlash uchun
bahona talab qilar hamda shu tufayli mirzo Iskandar g‘aflat uyqusidan uyg‘onib,
bundan so‘ng urush olovi alanga olmasa va u tarafda zarurat yuzasidan turgan
qadim xizmatkorlar (bu alangada) kuyib ketmasa, degan umidida edi. Shunga
binoan xudojo‘y donishmand mavlono G‘iyosuddin Semnoniyni Isfahonga
kiritib, u orqali mirzo Iskandarga «Mamlakat xarob bo‘lmasligi va raiyat
tashvishga tushmasligi uchun sulh so‘zi har ikki taraf maslahatiyu har ikki
tomon islohiga tegishlidir», — deb aytishga qaror qilindi. Qozi shaharga kirib
elchilik so‘zini arzga yetkazdi. Ammo mirzo Iskandar biror daqiqani ham
tajanglik, qo‘pol so‘zlik, mazammat va fisq-fujurdan xoli o‘tkazmadi va asossiz
zo‘ravonlik qilishdan sira andishaga bormadi, natijada, taqdir taqozosi bo‘yicha,
o‘z qilmishiga yarasha jazosini topdi. Qozi qaytib kelib o‘tgan mojaro suratini
arzga yetkazdi. Hazrat xoqoni said, afsus, yuz afsuski, mirzo Iskandar sulh
so‘zini ojizlik va nuqsonlilikka yo‘yganligini tushundi va: «Uning mizojini
davolash qahrdan boshqa narsani ko‘tarmas ekan va uning fasodi maddasini daf
qilish shamshirdan bo‘lak tadbirga yo‘l qo‘ymas ekan», — deb buyurdi.” 106
Shohruh Mirzoga nisbatan Misr hukmdori Chaqmoqbekning ishonche’tiqodi yuqoriligi va uning tushi ta’biri haqidagi voqealar qiziqarlidir. Asrlar
davomida Baytullohga Misr hukumati ka’bapo‘sh jo‘natib turgan davrda
105
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 385.
106
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 376-378.
72
Shohruh Mirzoning kasal bo‘lib sog‘ayishi va ka’baga joma jo‘natish voqealari
Temuriylar imperiyasi va Misr mamlakati o‘rtasidagi diplomatik aloqalar yuqori
darajada yo‘lga qo‘yilganligi bilan bog‘liq. Bu munosabatlar manbada
quyidagicha bayon etilgan: “Misr mamlakati Malik Ashrafga taalluqli bo‘lgan
paytda uning miroxuri Chaqmoqbek omad ko‘magida kechasi bir tush ko‘rdi.
Unda hazrat Shohruh uni ko‘tarib, podshoh taxtiga o‘tkazdi. Nihoyatda xursand
bo‘lganidan, xushyorlik holatiga kelib, Misr mamlakatidan umidvor bo‘lib
yashadi. Malik Ashraf vafot etgach, arkoni davlat va ulur a'yonlari, jumladan,
amirlarning ko‘pchiligi Chaqmoqbekni saltanatga loyiq deb topdi. Uni podshoh
taxtiga o‘tqazib, al-Mulki Zohir deb laqab berdilar hamda itoat etish qonunqoidalarini bajarib, uning saltanatiga mehr qo‘ydilar. Chaqmoqbek davlatni
boshqarishda mustahkam o‘rnashib olgandan keyin, xos amirlar safida turuvchi
Chichaktuqoni munosib tabriklar va hadyalar bilan olampanoh dargohiga
yubordi. Chichaktuqo 843-yilda (1437-yil) Hirot dorussaltanatiga yetib kelib,
uch kundan keyin ulug‘ amirlar vositasida hazrat xoqon (Shohruh Mirzo) bilan
ko‘rishish saodatiga erishdi. Ul hazrat lutf ko‘rsatib va marhamat qilib,
mamlakat ahvolini unga zohir ayladi, mehr-muhabbat va do‘stlik rishtalarini
mustahkamlash haqida o‘z aqidalarini izhor etdi.” Shohruh Mirzo elchilar
sharafiga to‘y-bazmlar uyushtirgani manbalardan ma’lum Misr hukmdori
elchilar orqali Mirzo kutubxonasida mavjud bo‘lgan quyidagi mo‘tabar
kitoblarni so‘rattirgan: “Shayx Abu Mansur Moturidiy, Alloma Roziyning
«Tafsiri kabir»i, Xoja Mas'ud Buxoriy asarining sharhi, Mavlono A'louddinning
«Sharhi Kashshof»i va shofe'iylar mazhabidagi ravzalardir. 107
Bu kitoblar majmuasi humoyun kutubxonasida mavjud bo‘lganligi bois
xoqoni said buyruq berdiki, har besh kitobni chiroyli xat bilan yozib, jadval
tortib, Chichaktuqoga topshirdilar. Chichaktuqo qaytishga ijozat so‘raganda,
unga atab qaytadan ziyofat berdi va Sulton Chaqmoq uchun podshohona
tabriklar va xusravona hadyalar tayin etildi. Elchiga ellik ming dinor kepakiy
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 388.
107
73
miqdorida mablag‘ in'om etildi, uning ellik navkarining har biriga ot, kiyim va
ming dinor inoyat qilindi, Mavlono Hisomiddin Muborakshoh Parvonachining
elchi sifatida ul elchi hamrohligida Misrga borishiga qaror qilindi. Mazkur yil
rajab oyining o‘n sakkizinchisida (1439-yil 25-dekabrda) Chichaktuqo ruxsat
olib, yo‘lga tushdi. Bu elchilar guruhi Isfahon Sheroz, Yazd va Koshon orqali
o‘tishni niyat qilganlari uchun, hazrat xoqoni said ul viloyatlarga choparlar
jo‘natib, «Elchilar shaharga kirgan vaqtda shaharni bezatsinlar va har to‘rt
shahardan ellik ming dinori kepakiy unga in'om etsinlar», deb xabar berdi.” 108
Temuriylar imperiyasi va Misr mamlakati o‘rtasidagi diplomatik
aloqalar juda ham yaxshi yo‘lga qo‘yilganligini 1444-yilda Shohruh Mirzoning
Ka’baga ka’bapo‘sh jo‘natish jarayonida ham guvohi bo‘lamiz — “O‘tgan yilda
hazrat xoqoni said janob Murtazoviy Sayyid Muhammad Zamzamiyni Sulton
Chaqmoqdan Ka'baga joma yopish uchun ruxsat olishga Misrga jo‘natdi, Sayyid
ul viloyatga shoshilib, Misr podshohidan muddaoga muvofik, javob olib, qaytdi.
Shuning uchun ushbu kunda sharif zotli xoqon shifoxonadan Alloh lutfi-karami
bilan salomatlik sharbatini ichib, o‘sha safar qarori bo‘yicha Shayx Nuriddin
Muhammad al-Murshidiy va mavlono Shamsuddin Muhammad al-Abhariyni
Baytullohga borish uchun vakil etib tayinladi va ular bu ishga kirishdilar. Hazrat
shayxulislom va janob mavlaviy jomalarni Yazd dor-ul libodasida tayyorlatib,
Hirotga olib kelgan edilar, uni olib yo‘lga tushdilar. Ular Shom mamlakatiga
kirgan ham edilar, ul davlat amirlari va a'yonlari bularga nisbatan hurmat
ko‘rsatib, ziyofat berdilar. Misr hududiga kirgandan keyin esa Sulton Chaqmoq
o‘z yaqinlari va xos odamlarini u ikki buzrukvorni kutib olib, izzat-xurmat bilan
shaharga keltirishlari uchun jo‘natdi. Janob Shayx va hazrat Mavlono uch kun
dam olgandan keyin Sulton ularni huzuriga chorlab, ularni e'zozlab, ularga iltifot
ko‘rsatdi. Ulardan xoqoni saidning ahvolini so‘radi. Bir necha kundan so‘ng
Hijoz safari jihozlarini to‘g‘rilab, ularga ruxsat berildi. Elchilar Makkaga yetib
kelgach, tavof saodatiga erishib, Alloh uyiga joma kiygizdilar. Shunday buyuk
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. –
Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 380.
108
74
ish jahongir xoqon e'tibori tufayli amalga oshirildi. Janob shayx va hazrat
mavlaviy haj amallarini bajargandan so‘ng Xuroson tomon yo‘lga tushdilar.” 109
Shohruh Mirzo Isfahonda Iskandar Mirzo isyonini boshtirish paytida
uning oldiga Dehli hukmdori Xizrxondan elchilar keladi. Bundan oldin va
bundan so‘ng ham juda ko‘p marta Hindistonga elchilar borib kelgani va u
yerdan elchilar kelib ketgani ma’lum, bu Shohruh Mirzo tashabbusi bilan davlat
darajasidagi diplomatik missiyalar (Amir Burhoniddin Sayyid Xalilulloh ibn
Amir Na'imuddin Sayyid Ne'matulloh undan so‘ng Abdurazzoq Samarqandiy
boshchiligidagi
Hindistonga
elchilik
safarlari
bunga
misoldir)
yoki
Temuriylarning mahalliy hokimlari (amirlar, dorug‘alar) tomonidan amalga
oshirilgan elchilik, ekspeditsiya, savdo-sotiq missiyalari va xatto boylik orttirish
yoki islomni yoyish uchun qilingan yurushlarni keltirib o‘tish mumkin.
Bu haqida Abdurazzoq Samarqandiy o‘zining “Matla us-sa’dayn”
asarida yozishicha: “Ramazon oyining o‘n sakkizinchisida (30 yanvar 1442-yil)
Kermon shahriga kirib keldim. Durust shahar va saxovatli maqom, dilkusho,
jonga rohat bag‘ishlovchi joy ekan. U yerning dorug‘asi amir Hoji Muhammad
Qanoshirin (767) (men borganimda) yo‘q edi. Beshinchi shavvolda (16 fevral
1442-yil) men Kermondan jo‘nab ketdim. Yo‘l asnosida Banpurga bo‘lgan
bosqinidan qaytib kelayotgan amir Hoji Muhammad bilan uchrashuv yuz berdi.
— va yana Kermondaligimda Oliy xulq egasi, Kermon shahriga, balki butun
dunyoga taniqlik Olloh ruhini pok qilib, go‘rini nurga to‘latgur amir
Burhonuddin Sayyid Xalilulloh ibn amir Na’imuddin Sayyid Ne’matulloh oliy
hazratlari Hindiston mamlakatidan qaytib keldilar.” – deb bayon qilgan.
Abdurazzoq Samarqandiy o‘zining Hindistonga safarini quyidagicha boshlaydi:
“Hazrat xoqoni said inoyat qilib, menga in'omlar va (yo‘lga) alufa ham yom
otlari bilan ta'minlanishim uchun hukmlar inoyat qildi va bu zaif kerakli
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. –
Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 437.
109
75
tayyorgarlikni ko‘rib bo‘lgach, ramazon oyining boshida (13 yanvar 1442-yil)
Ko‘histon yo‘li bilan chiqib, jo‘nab ketdim.” 110
Xulosa qilib aytganda, ushbu bobning birinchi paragrafida Amir Temur
va Shohrux Mirzo davridagi siyosiy jarayonlar haqida ma’lumotlar bayon
etilgan. Ikkinchi paragrafda esa Shohruh Mirzo davrida Temuriylar davlatining
qo‘shni davlatlar va boshqa mamlakatlar elchilik munosabatlari anchayin
rivojlangani manbalar asosida qiyosiy tahlil etilgan. Shohrux Mirzoning Kichik
Osiyo, Yaqin Sharq mamlakatlari, Misr, Fors, Xitoy bilan elchilik aloqalarini
juda yaxshi yo‘lga qo‘gani va bu diyorlardagi barcha siyosiy voqeliklarni
sinchikovlik bilan kuzatib borgani hamda bu jarayonlarda o‘zi ham saltanati
manfaatlari yo‘lida aralashib turgani yoritilgan. Uning davrida Temuriylar
davlatida madaniy, harbiy, savdo-iqtisodiy sohalarning anchayin rivojlangani
Shorux Mirzoning mintaqadagi hukmronlik uchun olib brogan tashqi siyosati va
elchilik munosabatlarining manbalarda aks etishi yozilgan.
Абдураззоқ Самарқандий. Матлаи саъдайн ва мажмаъи баҳрайн. II Жилд. – 1 қисм: 1405-1429 йил
воқеалари / Форс тилидан таржима, сўзбоши ва изоҳлар муаллифи А. Ўринбоев. – Тошкент: Ўзбекистон,
2008. – Б. 344.
110
76
III BOB. “HABIB US-SIYAR FI AXBOR AFROD AL-BASHAR”
ASARIDA MARKAZIY OSIYO TARIXIGA OID MA’LUMOTLAR
III.1. Manbada tarixiy shaxslarning yoritilishi
Ushbu bobda Xondamirning «Habib us-Siyar fi axbori afrodi al-bashar»
asarida tasvirlangan Temuriy hukmdorlar va sulola vakillari hamda Temuriylar
davlati devoni va dargohida xizmat qilgan tarixiy shaxslar haqidagi ma’lumotlar
o‘rin olgan. Ma’lum bo‘ldiki, ushbu asarning o‘zbek tilidagi tarjimasi va boshqa
tadqiqotlarda tarixiy shaxs nomlari, tarixiy-geografik hududlar, toponimik
nomlar bo‘yicha ko‘rsatkichlar qilinmagan. Bu bo‘yicha keyingi tadqiqotimizni
amalga oshirishni maqsad qilib belgilab oldik.
“Hazrat Sohibqiron Amir Temur Koʻragon ( حضرت صاحبقران امیر تیمور
— )گورکانsultonlar va xaliflar tayanchi Аmir Temur Ko‘ragon ibn Аmir
Tarag‘ay ibn Аmir Barqul ibn Ilangiz no‘yon ibn Аmir Iyjal ibn Qorachor
no‘yon ibn Аmir Sug‘av Chichan ibn Irumchi ibn Qochuli Bahodir ibn
Tumanayxon ibn Boysung‘urxon ibn Dutuminxon ibn Bug‘oxon ibn Buzanjar
Qaon ibn Аlanquva va chunonchi mazkur jildning birinchi faslida sihat qalami
bilan bitilganidek, Аlanquva Qiyot naslidan edi va Qiyotning nasli Yofas ibn
Nuh alayhissalomga bog‘lanadi. 111
( صاحبقران عالی حسب امیر تیمور گورکان را مورخان عالیشان بر این منوال مسطور
گردانیدهاند که قطب السلطنۀ و الخالفه امیر تیمور کورکان بن امیر ترقاي بن امیربرکل بن ایلنگیز
نویان بن امیرانجل بن قراچار نویان بن امیر سوغوجیجن بن ایرومجی بن قاجولی بهادر بن تومنه خان
بن بایسنقر خان بن دوتومین خان بن بوقا خان بن بوزنجرقاآن بن آالنقوا و چنانچه در جزو اول ازین
)مجلد112 Amir Temur devonxona ishlarini va sultonlikning taniqli kishilari
tahsilini tartibga solishda maʼlum qonun va qoidalar o‘rnatdi. Hazrat kutilmagan
voqealar, ro‘y bergan hodisalar, safarlar tashvishlari, jangga jo‘nash paytlarida
amirlar, arkoni davlat, no‘yonlar va aʼyonlar bilan oyati karima taqozosiga ko‘ra
111
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 35.
112
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
77
mashvarat qilish odatini kanda qilmas, ammo ko‘pgina vaqtlarda oqibat-natijada
jiddiy, muhim masalalarni o‘z adolatli qarori taqozosiga ko‘ra amalga oshirar va
ularni xotiriga naqshdek muhrlab, harakat jilovini savob tomon burardi. Izchil
ravishda sayyidlar va ulamolarni izzat-ikrom qilish, fuzalo va solihlarga hurmat
ko‘rsatishda jiddiy qayg‘urar edi. Safarda va uyda hamisha bu oliyqadr tabaqa
xizmatida bo‘lib kun kechirardi. Shohona yig‘inlarda diniy ilmlar bo‘yicha
bahslar uyushtirib, masalalarni tahqiq, va tahlil etishda aniq, ishonchli hal
qilishga harakat qilardi. Bu daryodil, tanti podshoh iqtidorli, qudratli kunlarida
din arboblari va fozil kishilar uchun suyurg‘ollar va inʼomlar muqarrar etdi.
Аmirlar maoshi va iqto’lari borasida hamda vazirlar, uyur otlar va otar qo‘ylar
boquvchilari, xodimlar va qullar haqini berishda ham saʼy-harakat bayrog‘ini
mahkam tikdi.”113
Alisher Navoiy “Majolis un-nafois” asarida Amir Temur haqida
shunday ma’lumotlar keltirilgan: “Temur Ko‘ragon — agarchi nazm aytmoqqa
iltifot qilmaydurlar, ammo nazm va nasrni andoq xo‘b mahal va mavqe’da
oʻqubdurlarkim, aningdek bir bayt oʻqugʻoni ming yaxshi bayt aytqoncha bor.
Tabarruk haysiyatidinkim, ul hazratning muborak ismi bu muxtasarda boʻlgʻay
va ul latoyifdin biri bila ixtisor qo‘shilur. Mundoq naql qilurlarknm, chun
Tabrizda Mironshoh Mirzo chogʻirgʻa koʻp ishtigʻol koʻrguzdi. Dimogʻi va
mizoji e’tidol tariqidin inhirof topib, andin nomuloyim amr koʻp surat tuta
boshladi. Samarqandda ul hazrat arzigʻa bu nav’ yetkurdilarkim, uch nadimi
borkim, mufrit chogʻir ichmakka bois alardurlar. Hukm boʻldikim, tavochi miod
bila chopib borib uchalasining boshin keltursun. Alardin biri Xoja Abdulqodir
erdi va yana biri Mavlono Muhammad Koxin erdi va yana biri Ustod Qutb Noyi
erdi. Tavochi borib ikkisini yasoqqa yetqurdi. Ammo Xoja Abdulqodir qochib
qalandar boʻlub, oʻzin devonaliqqa solib mulkdin mulkka mutavori yurur erdi, to
ulkim, ul hazrat yana Iroq yurushi qildi. Ul mamolikda Xojaning ul holi ba’zigʻa
ma’lum boʻlub, yuqori arz qildilar. Hukm boʻldikim, tutub keltursunlar.
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 37.
113
78
Ul hazrat taxtda erdilarkim, Xojai faqirni devonaliqqa qoʻymay, sudrab
taxt ilayiga kelturdilar. Andin burunkim, siyosat hukm boʻlgʻay, chun Xojaning
kamolotidin biri Qur’on hifzi va qiroat ilmi erdi, filhol biyik un bila Qur’on
oʻqumoq bunyod qildikim, ul hazratning gʻazabi lutfqa mubaddal boʻlub, fazl va
kamol ahli sori boqib, bu misra’ni ba vaqt oʻqudikim:
Abdol zi biym chang bar mushaf zad.
Andin soʻngra Xojagʻa iltifot va tarbiyatlar qilib, oʻz oliy majlisida
nadim va mulozim qildi. Idrok va fahm ahli bilurkim, yillar balki qarnlarda
mundoq latif soʻz voqe’ boʻlmas. To olam ahli bilgʻaylarkim, Sulton
sohibqirongʻakim, majolisda paydar-pay xub abyot va yaxshi soʻzlar darmahal
voqe’ boʻlur dagʻi. mavrusiydurkim, nisbatin ul jaddi buzurgvorgʻa tuzaturkim,
ul birining makoni ravzayi-jinon va bu biri jahon mulkidajovidon boʻlsun!.”114
Amir Temur ajdodlari va ahli oilasi:
Alanquva ( – )آالنقواQiyot naslidan. 115
Qachuli bahodir ( – )قاجولی بهادرChingizxoning uchinchi otasi
Qobilxonning inisi, Barloslar qabilasining nomi ham Qachuloy no`yondan
boshlangan. Amir Temurning shajaradagi sakkizinchi otasi.
Qorachor no‘yon ( – )قراچار نویانChig‘atoyning lashkarboshisi. Amir
Temurning beshinchi otasi.
Tumanayxon ( –)تومنه خانshajaraning Amir Sohibqiron tarmog`i
Chingizxon ajdodlaridan Tumanoyxon (Tumanxon) farzandlaridan boshlab
ajraldi.
Ilangiz No‘yon ( – )ایلنگیز نویانAmir Temurning bobosi.
Amir Barqul ( – )امیربرکلBarlos qabila boshlig‘i, mo‘g‘ul qo‘shini
sardorlaridan, Amir Temurning bobosi.
Ғаниева С. Mажолис ун-нафоисга изоҳ ва таржималар. Алишер Навоий. Мукаммал асарлар тўплами.
20 томлик. 13 том. –Тошкент: Фан, 1997. Б. 221.
115
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 38.
114
79
Amir Tarag‘ay (()امیر ترقايTo‘rg‘ay) – Amir Temurning otasi.
Takina Xotun ( – )تکینه خاتونAmir Temurning onasi, Buxoro
sayyidlaridan “sadr ash-shari’a val olam” taniqli olim Ubaydulloh qizi. Amir
Tarag‘ayning xotini. Takina xotun 16 yoshida 1334-yilda Kesh amiri
Muhammad Taragʻaybekka uzatilgan. ( امیر تیمور کورکان در والیت توران از مکینه
)خاتون که بآئین شریعت غرا در حباله امیر ترغاي بسر میبرد و متولد گردید116
Isfahon fixristda Amir Temur onasining ismi Makine Xotun shaklida
xato berilgan.
Amir Bita (Bolta- – )امیر بیتهAmir Temurning amakisi.
Qutlug‘ Turkon Og‘o ( – )قتلق ترکان آغاAmir Temurning opasi Amir
Temurdan besh yosh katta bo‘lib, nihoyatda don ova zakovatli ayol bo‘lgan.
Samarqandda Amir Temur qirq sakkiz kun opasining uyida jeta qo‘shinidan
yashirinib yashagan. (45.)
Shirinbeka Og‘o ( – )شیرین بیکه آغاAmir Temurning singlisi.
Amir Temurning farzandlari:
Muhammad Jahongir Mirzo (1356-1376) (–)امیرزاده محمد جهانگیر
Amir Temur sohibqironning katta o‘g‘li. 1356-yilda tug‘ilgan. Onasi Turmush
Og‘odir. Amir Temurga o‘xshab bir so‘zli, qat’iyatli va jasur bo‘lgan. Amir
Temur to‘ng‘ich o‘g‘liga alohida e’timod qo‘ygan edi, uni taxtining vorisi
sifatida ko‘rar edi, janglarda faol qatnashgan.117 1373-yilda Xorazm hokimi
qo‘ng‘irot urug‘idan Husayn So‘fining ukasi Oq So‘fining qizi, O‘zbekxonning
nabirasi Suyun Beka (Sevin Beka, Xonzoda)ni o‘z nikohiga oladi. 1374-yilda
Ilyos Yasuriy (Yassavuriy)ning qizi Baxt Mulk Ogo‘ga uylanadi. Xonzodadan
Muhammad Sulton, Baxt Mulk Og‘odan Pir Muhammad ismli farzand ko‘radi.
116
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
Файзиев Т. Темурийлар шажараси. / Масъул муҳаррир А.Самад. – Тошкент: Ёзувчи, – Хазина. 1995.
– Б. 35.
117
80
777/1376-yilda Samarqandda yigirma yoshida kasallikdan vafot etadi. Uni Amir
Temur Shahrisabzda dafn ettiradi.118
Umarshayx Mirzo (1356-1393) ( –)عمر شیخ بهادرAmir Temurning
ikkinchi o‘g‘li. 1356-yilda tug‘ilgan. Onasi To‘lin (Tuman Og‘o) Og‘odir.
“Habib us-Siyar” asarining Isfahon fixristida ( توملون آغا که والده میرزا عمر شیخ
“ )بودTumelun Og‘oke volidayi amizoda Umarshayx bud.”119 kabi yozilgan.
Amir Temurning yana bir mard, jasur, jangovar farzandidir. 1370-yilda 15yoshida Amir Temurning Amir Husaynga qarshi kurashida jasorat ko‘rsatadi va
oyog‘idan yaralanadi. Amir Temurning ko‘plab yurushlarida qatnashadi.
Qoshg‘ar va Forsni egallashga mutassadi qilib tayinlangan. Istaxr, Farak,
Shahriyor qal’alarini egallagan.1393-yilda Harmotu qal‘asini zabt etish paytida
bir tepalikka chiqib, qal’ani egallashni o‘rganayotgan amirzodaning bo‘yniga
nogahoniy o‘q tegib vafot etadi. Vaqtincha Sherozda so‘ngra Keshda dafn
etiladi. Xotinlari – Sevinch Qutlug‘ Og‘o Begim, Beka Mulk Og‘o Begim,
Mulkat Og‘o Begim. Undan oltita o‘g‘il qolgan bo‘lib, kattasi Pir Muhammad
Mirzo (Sheroziy) o‘sha paytda o‘n olti yoshda bo‘ladi. Rustam Mirzo, Iskandar
Mirzo, Ahmad Mirzo, Saydi Ahmad Mirzo va Boyqaro Mirzo edi.120
Mironshoh Mirzo (1366-1408) ( – )میرانشاهAmir Temurning uchinchi
o‘g‘li. 1366-yilda tug‘ilgan. Onasi Menglibeka Og‘oyi Jon Qurboniydir. “Habib
us-Siyar” asarining Isfahon fixristida ( منکلی بیک آغا جونی قربانی که والده امیرزاده
“ )میرانشاه بودMenglibek Og‘o Joni Qurboniyke volideyi amirzoda Mironshoh
bud.” deb bayon qilingan. Mironshoh yoshligida jasur va yovga nisbatan
shafqatsiz jangchi sifatida nom taratgan. 1382-yilda akasi Jahongir Mirzoning
xotini Xonzodani hikohiga olib otasiga o‘xshab Ko‘ragon nisbasi bilan
sharaflangan. 1393-yilda Amir Temur unga Shimoliy Eron, Iroq, Kavkazortini
118
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. –
Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 88.
119
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
Файзиев Т. Темурийлар шажараси. / Масъул муҳаррир А.Самад. – Тошкент: Ёзувчи, – Хазина. 1995.
– Б. 84.
120
81
idora qilishga topshirdi. Poytaxtini Ozarbayjondagi Sultoniya shahri qilib
belgilagan.1396-yil kuzida ovda otdan yiqilib shikastlanadi va Xondamir
ma’lumot berishicha, shundan so‘ng uning ruhiyatida o‘zgarish sori bo‘ladi.
Mironshoh shundan so‘ng aysh-ishratga berilib, davlat ishlariga qaramay
qo‘yadi va davlat xazinasiga katta ziyon yetkazadi. 1399-yilda Xonzodaning
Samarqandga qochib kelib Amir Temurga arz qilishi bilan Mironshoh Amir
Temur g‘azabiga duchor bo‘ladi va qatliga hukm bo‘ladi. Sayyid Baraka,
amirlar va shahzodalarning iltimosi bilan qatldan qutulib qoladi. Amir Temur
Mironshohning katta o‘g‘li Abu Bakr Mirzoning otasini o‘z yonida qoldirish
borasidagi iltimosini bag‘ishlaydi va uni olib Bog‘dodga ketishiga ruxsat beradi.
Mironshohga berilgan viloyatlarni boshqarish uning ikkinchi o‘g‘li Umar
Mirzoga beriladi. 1408-yil 21-aprelda Mironshoh Mirzo Ozarbayjonning
Sardrud mavzeyida turkman Qora Yusuf bilan bo‘lgan jangda asir olinib qatl
etiladi va Surxob tumanida dafn etiladi. Bir qancha vaqt o‘tgandan so‘ng Shams
G‘uriy
degan
shaxs
darvesh
kiyimida
Mironshoh
suyaklarini
olib
Movarounnahrga keltiradi va Shahrisabzda dafn etiladi. Tahminan, Abusaid
Mirzo davrida Shahrisabzdan Samarqandga Go‘ri Amirga otasining qabri yoniga
qayta dafn etiladi. Xotinlari – Xonika Begim, Xonzoda Begim .., O‘g‘illari –
Kattasi Abu Bakr Mirzo (1382-1417), Temur vafot etganda yigirma uch yoshda
edi.), Mirzo Umar ibn Mironshoh (1383-1407), Xalil Sulton (1384-1411), Iyjal
Mirzo (1395-1415), Suyurg‘atmish (1399-1411). 121
Shohrux Mirzo (1377-1447) ( – )میرزا شاهرخAmir Temurning to‘rtinchi
o‘g‘li. 779 yil rabi ul-oxirning o‘n to‘rtinchisi, payshanba kuni (1377-yil 20avgustda) tug‘ilgan. Onasi qoraxitoy urug‘idan Tag‘oy Turkon Og‘odir. “Habib
us-Siyar” asarining Isfahon fixristida ( موجب طغاي ترکان آغا که از قوم قراختاي بود و
“ )میرزا شاهرخ از وي تولد نمودMujib Tag‘oy Turkon Og‘oke az qavmi Qoraxitoy
bud va Mirzo Shohrux az vuyi tavalud manud.”122 Shohruh Mirzo yigirma
Файзиев Т. Темурийлар шажараси. / Масъул муҳаррир А.Самад. – Тошкент: Ёзувчи, – Хазина. 1995.
– Б. 54.
122
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
121
82
yoshigacha otasining yonida bo‘lib, uning harbiy yurushlarida, jumladan
Falastin yurushida qatnashadi. 1397-yilda unga Amir Temur Xuroson, Seyiston
va Mozandaron hokimligini topshiradi. Shundan to 1405-yilgacha u Xuroson
hukmdori nomi bilan kifoyalangan. 1405-1447-yillarda Amir Temurdan so‘ng,
davlatni qayta birlashtirib boshqardi. Xotinlari – Gavharshodbegim, Mulkat
Og‘a Begim, To‘tibegim…, O‘g‘illari – Muhammad Tarag‘ay (Mirzo
Ulug‘bek), Ibrohim Sulton, Boysung‘ur Mirzo, Suyurg‘atmish Mirzo,
Muhammad Jo‘ki Mirzo, Jon O‘g‘lon va Yardi Mirzo.
Alisher Navoiy “Majolis un-nafois” asarda quyidagilarni keltiradi:
“Xoqoni Said Shohrux Mirzo kim, avlodi vaamjod orasida sohibqiron otasining
qoyim maqomi boʻldi. Ham nazmgʻa mashgʻulluq qilmas erdi, ammo xub bayt
va yaxshi soʻzlar koʻp ul hazratdin ham voqe’ boʻlur erdi. Muni ham bir naql
bila ixtisor qililur. Bu faqiri haqir Bobur Sulton muborak tilidin mundoq
eshittimkim bir majlisda akobir sari boqib Shohrux Mirzodin naql qildilarkim,
ustod Qivomiddin me’morgʻa bir imorat jihatidin e’tiroz qilib bir yil
mulozamatdin mahrum ekondur. Yil boshida taqvim istixroj qilib bu vasila bila
shoyad Mirzoning muborak dindorin koʻra olgʻaymen deb eshikka kelib, sudurni
vosita qilib, oni sudur koʻrguzub taqvimin arz qilibturlar, Mirzo tabassum qilib
bu baytni oʻqubdurlarkim:
Tu kori zaminro naku soxti
Ki, bo osmon niz pardoxti ” 123
Amir Temurning qiz farzandlari:
Og‘o Begim – Amir Temurning katta qizi, onasi Turmush Og‘o.
Tug‘ilgan yili noma’lum, 1382-yilda kasallikdan vafot etgan. Undan Sulton
Husayn Mirzo nomli bitta o‘g‘il farzand qolgan. U 1380-yilda tug‘ilib, 1404yilda qatl etilgan. Sulton Husayn Mirzoning otasi Amir Musoning o‘g‘li
Muhammadbek bo‘lgan.
Ғаниева С. Mажолис ун-нафоисга изоҳ ва таржималар. Алишер Навоий. Мукаммал асарлар тўплами.
20 томлик. 13 том. –Тошкент: Фан, 1997. – Б. 99.
123
83
Sulton Baxt Begim – Amir Temurning ikkinchi qizi, onasi O‘ljoy
Turkon Og‘odir. 1360-1366-yillar oralig‘ida tug‘ilgan. 1430-yilda Nishopurda
vafot etgan. Dastlab Sher Bahromning o‘g‘li Muhammad Mirkaga nikoh
qilingan. Amir Temur Xuttalon viloyatini kuyovi Muhammad Mirkaga in’om
qiladi.Biroq, 1388-yilda u Amir Temurga qarshi isyon ko‘taradi. Isyon
bostirilib, Amir Temurning ikkinchi o‘g‘li Umarshayx Mirzo farmoniga binoan
Muhammad Mirk ava ukasi Abulfath bilan birga qatl etiladi. 1389-yilda Sulton
Baxt Begim amir Dovud Do‘g‘lotning o‘g‘li Sulaymonshohga nikohlanadi. 124
Amir Temurning harami:
Xondamirning ma’lumotiga ko‘ra, Amir Temur o‘n sakkiz ayolni o‘z
nikohiga olgan.
Turmush Og‘o ( – )تورمیش آغاJahongir Mirzo va Og‘o Begimning
onasi. Joku Barlosning qizi 1352-yilda Amir Temur nikohiga olgan.
“Habib us-Siyar”ning Isfahon (fixristi) nusxasida ( )بورمیش آغاBurmish
Og‘o shaklida keltirilgan.125 Bu esa xatodir. Bu nusxada gaplar nuqta bilan
tugallanmay davom ettirilgani, vergul bilan ajratilmagani bois o‘zbekchaga
tarjimani amalga oshirgan mualliflar Bibixonim haqidagi ma’lumotlarni tarjima
qilishda xatoga yo‘l qo‘ygan ko‘rinadi.
O‘ljoy Turkon Og‘o (– )اولجاي ترکان اغا بنت امیر مسال بن امیر قزغن
bintu Amir Musallo ibn Amir Qazag‘on. Sulton Baxtbegim shu ayoldan
tug‘ilgan. Amir Husaynning singlisi. 1355-yilda Amir Temur o‘z nikohiga
olgan. 1365/66-yilda kasallanib vafot etadi.
Bibixonim (خان
– پاك سراي ملک خانم بنت قرا سلطانPok xonzoda
Saroymulkxonim) – Qozon Sultonxon qizi. 1341-yilda tug‘ilgan. 1355-yilda
Amir Husayn nikohiga kiritgan. 1370-yilda Amir Temur o‘z haramiga oladi.
“Habib us-Siyar”ning Eronning Isfahon fixristi va o‘zbekcha tarjimasida
Saroymulkxonim Qora Sultonxon qizi shaklida berilgan. Aslida Sharafiddin Ali
Файзиев Т. Темурийлар шажараси. / Масъул муҳаррир А.Самад. – Тошкент: Ёзувчи, – Хазина. 1995.
– Б. 56.
125
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
124
84
Yazdiy
“Zafarnoma”sining
(67-bet.)
o‘zbekcha
tarjimasi
va
Turg‘un
Fayziyevning “Temuriylar shajarasi” (54-bet.), “Temuriy malikalar” asarida
Saroymulkxonim Qozon Sultonxonning qizi ekanligi bayon etilgan. “Habib usSiyar”ni126 (295-bet.) o‘zbek tiliga tarjima qilgan Jalil Hazratqulov va marhum
Ismoil Bekjonovlar Saroymulkxonimni ikki farzandning onasi shaklida
ma’lumot keltirgan: “Покиза хонзода Сароймулкхоним — К,ора Султонхон
Турмиш Oғo қизи булиб, Жаҳонгир Мирзо ва Oғo Бегининг онасидир.”
Ushbu ma’lumot tarjimonlarning noto‘g‘ri tarjimasi yoki nashrga
tayyorlovchi muharrirlarning xatosi bo‘lishi ham mumkin. Keyingi tadqiqotlar
va o‘quvchilarda xato tushuncha shakllanmasligi uchun yuqoridagi xatolikni
to‘g‘rilab o‘tishni joiz deb bildik.
Islom Og‘o ( – )اسلم آغاAmir Xizr Yassavuriyning qizi. Amir
Husaynning xotunlaridan bo‘lgan. 1370-yilda Amir Temur nikohiga o‘tgan.
(Sharafiddin Ali Yazdiy Zafarnoma.67.)
Dilshod Og‘o Do‘g‘lot ( – )دلشاد آغا د غالتSulton Begimning onasi.
Sulton Uvays Shayx Hasan Jaloyir qizi. Onasi – Amir Shamsiddin no‘yonning
xotini Bo‘yan Og‘odir. U 776/1374-yilda Amir Temur nikohiga kiradi. Dilshod
Og‘oni amirzoda Jahongir Mirzo Qamariddinni quvib borganda Parmonda
qo‘lga tushiradi va otasiga peshkash qiladi.(Nizomiddin Shomiy.Zafarnoma )
Xondamirning “Habib us-Siyar ”127 asarida Jahongir Mirzo Amir Temurga
126
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 295.
127
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 120.
85
Dilshod Og‘oni tortiq qilgan joy Uchfarmonning Qoraqismoq tepaligi sifatida
qayd etilgan. (Habib us-siyar 85-bet.) 785/1383-yilda kasallanib vafot etadi.
Isfahon nusxasida yana bir xatolik bor, urug‘ nomi bo‘lgan Do‘g‘lot
so‘zi Vo‘g‘lot ()و غالت128 shaklida berilgan.
Saodat Sulton ( – )سعادت سلطان بنت توغدي بیاق صوفی قنقراتTug‘di Bey
Oqso‘fi Qo‘ng‘irot qizi.
Isfahon nusxasida malika ismi tushib qolgan va otasining ism keltirilgan
( )توغدي بیساق صوفی قنقراتTug‘di Biysoq So‘fi Qo‘g‘irot shaklida129
Tuman Og‘o ( – )تومن آغا بنت امیر موسی تایجوتSaroymulkxonimning
akasi Muso Toyjuvitning qizi. 1366-yilda tug‘ilgan. 1378-yilda 12 yoshida Amir
Temurga nikoh qilingan. Amir Temurning suyukli malikalaridan bo‘lgan, u
Tuman Og‘o sharafiga Samarqandda “Bog‘i Behisht”ni barpo ettirgan.130 1406yilda Xalil Sulton Shayx Nuriddinga jangda mag‘lub bo‘lgandan so‘ng, Shayx
Nuriddin xotinlikka oladi. 1411-yilda Shohrux Mirzo tomonidan Shayx
Nuriddin qatl etilgach, Tuman Og‘o Hirotga olib kelinadi.
To‘kal xonim ( – )تکل خانم بنت خضر خواجهح خانXizr Xo‘jaxon qizi.
800/1397-yilda Sohibqiron Konigilda katta to‘y qilib, uni o‘z nikohiga kiritadi.
To‘kal xonim haramda xonning qizi bo‘lgani tufayli Saroymulk xonimdan
keyingi o‘rinda, ya’ni “kichik xonim” deb atalgan. Amir Temur Ko‘ragon
(mo‘g‘ulcha-kuyov) nisbasini Saroymulk xonim va To‘kal xonimga uylangani
uchun olgan. 1397-yilda Sohibqiron To‘kal xonim sharafiga Samarqandda
“Bog‘i Dilkusho”ni barpo ettiradi. Ibn Arabshohning yozishicha, 1408-yilda
Xalil Sulton Mirzoning xotini Shodi Mulk To‘kal xonimni zaharlab o‘ldiradi131.
“Habib us-Siyar”ning Isfahon fixristda To‘kal xonim ismi ( بکل خانم بنت
)خضر خواجه خانBo‘kal xonim shalklida qayd etilgan. Bu xatodir.
128
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
129
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
Файзиев Т. Темурийлар шажараси. / Масъул муҳаррир А.Самад. – Тошкент: Ёзувчи, – Хазина. 1995.
– Б. 62.
130
86
Cho‘lpon Mulk Og‘o ( – )جلبیان ملک آغاHojibek Mo‘g‘ulning qizi.
Nihoyatda go‘zal bo‘lgan, u Amir Temurning 1391-1394-yillardagi harbiy
yurushlarida birga bo‘lgan. Kastiliya elchisi Klavixo malikani 1404-yilda
ko‘rganligini esdaliklarida qayd etgan.
Ulus Og‘o ( – )الوس آغا بنت امیر بیان سلدوز جانی بیک آغاAmir Bayon
Sulduz Jonibekning qizi. Amir Husayn xotinlaridan bo‘lgan. 1370-yilda Amir
Temur nikohiga o‘tgan. “Habib us-Siyar” asarining Isfahon fixristida Ulus
Og‘oning otasi Jonibek emas, Xonibek ( الوس آغا بنت امیر بیان سلدوز خانی بیک
)آغاshaklida yozilgan. 132
Davlat Turkon Og‘o (–)دولت ترکان آغا
Sulton Og‘o (– )سلطان آغا
Burhon Og‘o (–)برهان آغا
Og‘o Mundar (– )موندر آغا
Baxt Sulton Oroy Og’o ( – )بخت سلطان آراي آغا
Og‘o Neko‘z Og‘o (“ – )نکوزآغاHabib us-Siyar” asarining Isfahon
fixristida ( )بکورBekur shaklida uchrab, Navro‘z Og‘o nomiga qo‘shib ketilgan.
Navro‘z Og‘o (–)نوروز آغا
“Habib us-Siyar”da Amir Temurning yigirma ikkita xos kanizaklari
bo‘lganligi qayd etilib o‘tiladi.133
Tuman Og‘o (To‘lin Og‘o) ( –)توملون آغاUmarshayx Mirzoning onasi.
“Habib us-Siyar” asarining Isfahon fixristida ( )توملون آغاTumalun Og‘o
shaklida berilgan bo‘lib, tarjimasini amalga oshirishda kamchiliklar yoki xatoga
yo‘l qo‘ygan bo‘lishimiz mumkin.
Menglibeka Og‘o Joni Qurboniy (– )منکلی بیک آغا جونی قربانی
turkman ulusidan, Mironshoh Mirzoning onasi.
132
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. –
Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 71.
133
87
Tag‘oy Turkon Og‘o ( – )طغاي ترکان آغاQoraxitoy urug‘idan. Shohrux
Mirzoning onasi. Amir Husayn haramida bo‘lgan. 1370-yilda Amir Temur
haramiga o‘tgan. (71-bet.)
Ruhparvar Og‘o – Amir Temurning xos kanizaklaridan. Undan farzand
ko‘rmagan. Nihoyatda go‘zal bo‘lgan. Sohibqiron vafotidan so‘ng, amir Hamza
Sulduz xotinlikka olgan. Uning vafotidan so‘ng, amir Ali Tarxon o‘z nikohiga
kiritgan. Ali Tarxon vafotidan so‘ng, Hasan So‘fi o‘z haramiga olgan.
Ruhparvar Og‘o 1423-yil 7-dekabrda vafot etgan. 134
Jahon Baxt Og‘o (– )جهان بخت آغا
Takor Uch Berur Og‘o (– )تکار اوچ برور آغا
Latik Og‘o (“ – )لتیک آغاHabib us-Siyar” asarining Isfahon fixristida
Latik Og‘o nomi oldidan bir ( )وharfi yozilgan, bu balki,-va bog‘lovchisidir. 135
Yobi Beka Og‘o (–)یبیبیک آغا
Dar Sulton Og‘o (سلطان آغا
– )در
Dilshod Og‘o (– )دلشاد آغا
Dilxush Og‘o (–)دلخوش آغا
Murod Beka Og‘o (– )مرادبیک آغا
Feruz Baxt Og‘o (Piruz Baxt) ( –)پیروزبخت آغا
Xush Keldiray Og‘o (– )خوش گلدیري آغا
Barot Og‘o (–)براة آغا
Savinch Malik Og‘o (Sevinchmulk) (“ – )سونج ملک آغاHabib us-Siyar”
asarining Isfahon fixristida ( )بسونج ملک آغاBesevinchmulk Og‘o shaklida
Sevinch nomi oldidan )(ب-be harfi orttirilib yozilgan.
Azruniy Og‘o (– )ازرونی آغا
Yodgor Sulton Og‘o (– )یادگار سلطان آغا
Файзиев Т. Темурийлар шажараси. / Масъул муҳаррир А.Самад. – Тошкент: Ёзувчи, – Хазина. 1995.
– Б. 62.
135
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
134
88
– )خداداد آغا( Xudodod Og‘o
)– “Habib us-Siyar” asarining Isfahonبخت نکار آغا( Baxt Nigor Og‘o
) Baxt Bikor Og‘o shaklida berilgan.بخت بکار آغا( fixristida
– )ملکان شاه آغا( Mulkon Shoh Og‘o
– )فیلونی( Filuniy Og‘o
ذکر اسامی خواتین و سراري حضرت صاحبقرانی مغفرت شعاري
درآورد و اسامی ایشان اینست اولجاي ترکان اغا بنت امیر مسال بن امیر قزغن که سلطان
بخت بیگم از وي تولد نموده خانزاده
پاك سراي ملک خانم بنت قرا سلطان خان بورمیش آغا که مادر میرزا جهانگیر و آگهبیگی
بود دلشاد آغا و غالت که از
آنحضرت دختري داشت سلطان نام توغدي بیساق صوفی قنقرات تومن آغا بنت امیر موسی
تایجوت بکل خانم بنت خضر خواجه
خان دولت ترکان آغا سلطان آغا برهان آغا الوس آغا بنت امیر بیان سلدوز خانی بیک آغا
موندر آغا جلبیان ملک آغا بخت
سلطان آراي آغا بکور نوروز آغا و از سراري آن مهر سپهر شهریاري اسامی بیست و دو
نفر بنظر درآمده برین موجب طغاي ترکان
آغا که از قوم قراختاي بود و میرزا شاهرخ از وي تولد نمود جهان بخت آغاتکار اوچ برور
آغا ولتیک آغا یبیبیک آغا در سلطان
آغا دلشاد آغا مرادبیک آغا پیروزبخت خوش گلدیري آغا و دلخوش آغا براة آغا بسونج ملک
آغا ازرونی آغا منکلی بیک آغا
جونی قربانی که والده امیرزاده میرانشاه بود یادگار سلطان آغا خداداد آغا توملون آغا که
والده میرزا عمر شیخ بود بخت بکار آغا
.ملکان شاه آغا فیلونی
136
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
89
136
Amir Temurning vazirlari:
Mavlono Qutbiddin Qurumiy ( –)موالنا قطب الدین قرومیAmir Temur
davlatining bosh vaziri,
Mavlono Ubaydullo (ّللا
– )موالنا عبید هAmir Temur davlatining vaziri,
vaqf yerlari noziri
Xoja Mahmud Shahob ( – )خواجه محمود شهابAmir Temur davlatining
vaziri
Xoja Yahyo Semnoniy ( – )خواجه یحیی سمنانیAmir Temur davlatining
vaziri
Xoja Imodiddin Mas’ud Semnoniy (– )خواجه عماد الدین مسعود سمنانی
Amir Temur davlatining vaziri
Jalol al-Islom ( – )جالل االسالمAmir Temur davlatining vaziri
Xoja Ali Semoniy ( – )خواجه علی سمنانیAmir Temur davlatining vaziri
Xoja Sayfuddin Tuniy ( – )خواجه سیف الدین تونیAmir Temur
davlatining vaziri
Amir Temurning pirlari:
Shayx Shamsiddin Kulor ( – )شیخ بزرگوار شمس الدین کالرAmir Temur
otasining piri.
Amir Sayyid Baraka – 1370-yilda Amir Temur bilan Termizda uch
farsaxda joylashgan Beva mavzeyida uchrashadi.137 1370-yil 9-aprelda Balxda
Amir Temurning saltanat bosqaruvini qo‘liga kiritganda chaqirgan qurultoyda
ishtirok etadi.
Amir Temurning amirlari:
Eng yaqin navkarlarimdan uch yuz o‘n uch kishiga amirlik mansabi
berishni buyurdim, chunki ular asli toza, aql-farosatli, bahodir, dovyurak,
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 71.
137
90
tadbirkor, sergak, ehtiyotkor, oldi-ketini o‘ylab ish tutadigan kishilardir.
Ularning har biriga o‘rinbosar tayinladim. Аgar amirlardan birontasi vafot etsa,
u holda, o‘rinbosari uning o‘rniga o‘tiradi va uni «amirlikka nomzod» deb
ataydilar. Mening bu uch yuz o‘n uch amirimning barisi aql-hush egalari, bazmu jang sherlari, mahoratli sarkardalar, lashkar to‘pini buzib, uni mag‘lub etuvchi
kishilardandurlar.
Tajribamdan sinab bildimki, jangning sir-asrorini, g‘anim askarlarini
sindirish yo‘lini bilgan, urush qiziganda o‘zini yo‘qotmasdan, qo‘l-oyog‘i
bo‘shashmasdan, lashkar favjlarini jangga boshlay oladigan, agar qo‘shin safiga
raxna tushsa, uni tezda tuzata oladigan kishigina amirlik va hukmronlikka loyiq
hisoblanadi.
Shunday kishi amir ul-umaro bo‘la oladiki, men yo‘g‘imda, tinchlig-u
savashda o‘rinbosarim bo‘lib, shon-shavkat va mahobat bilan butun sipohga
buyruq berib, unga qarshilik qilganlarni jazolay oladigan bo‘lsin.
Uch yuz o‘n uch kishidan to‘rt nafarini beglarbegi etib, bir kishini amir
ul-umaro qilib tayinlashni buyurdimki, uning hukmi yurishlarda, urushlarda
amirlar va butun sipoh tomonidan so‘zsiz ijro etilsin. U o‘zim borimda
yo‘ldoshim, yo‘g‘imda esa o‘rinbosarimdir.
G‘ayratli, or-nomusli bo‘lgan yana o‘n ikki kishiga ushbu tartibda
amirlik darajasini berdim.
Birinchi amirni ming kishiga buyruq berish huquqi bilan amir etib
tayinladim. Ikkinchi amirni ikki ming kishiga buyruq berish huquqi bilan ikki
ming askarga amir etib qo‘ydim. Shunga o‘xshash, uchinchi amirni–uch ming,
to‘rtinchisini–to‘rt ming, beshinchisini–besh ming va shu tartibda o‘n ikkinchi
amirgacha ko‘paytirib borib, olti mingdan o‘n ikki minggacha askarga amir qilib
belgiladim.138 Аmirlik tartibiga qarab, birini ikkinchisiga noib etdim. Masalan,
birinchi amirni ikkinchi amirning noibi, ikkinchi amirni uchinchi amirning
noibi, shu tartibda o‘n birinchi amirni o‘n ikkinchi amirning noibi qilib
Амир Темур Кўрагон. Темур тузуклари / Сўзбоши, табдил, таржима, изоҳ муаллифлари
Ҳ.Н.Бобобеков, А.Қуронбеков, И.Сулаймонов; Масъул муҳаррир Ҳ.Бобоев. Илмий муҳаррир Қ.Ражабов.
– Тошкент: Фан, 2019. – Б. 100.
138
91
belgiladim. O‘n ikkinchi amir esa amir ul-umaroning noibi bo‘ldi. Аmir ulumaro esa mening noibim hisoblanadi. Qaysi bir amirga biror korhol bo‘lsa,
o‘rniga noibi o‘tirsin.
Yana buyurdimki, o‘sha uch yuz o‘n uch kishidan yuztasi–o‘nboshi,
yuztasi–yuzboshi, yuztasi–mingboshi bo‘lsin. Jang paytida amir ul-umaro–
amirlarga, amirlar–mingboshilarga, mingboshilar–yuzboshilarga, yuzboshilar–
o‘nboshilarga boshliq, deb buyruq berdim. Shuningdek, o‘nboshining ishini–
yuzboshiga, yuzboshining ishini–mingboshiga, mingboshining ishini–amirga,
amirning ishini–amir ul-umaroga buyurmasinlar. O‘nboshi bilan bitadigan ishni
yuzboshiga, yuzboshi bitirsa bo‘ladigan ishni mingboshiga yuklamasinlar.
Аmirlardan qaysi biri o‘zi qiziqib ish so‘rar ekan, unga buyursa bo‘lur.
Amir Xudoydod – barlos urug‘idan, Amir Temurning amir ul- umarosi,
unga Badaxshonni in’om qilingan. (Temur tuzuklari, 52-bet ) 139
Amir Dovud Do‘g‘lot – do‘g‘lot ulusidan, Amir Temurning opasi
Qutlug‘ Turkon Og‘oning eri. 1370-yil 9-aprelda Balxda Amir Temurning
saltanat bosqaruvini qo‘liga kiritganda chaqirgan qurultoyda ishtirok etadi.
Samarqand voliysi va devonbegi lavozimiga tayinlangan.
Amir Muayyad – arlot ulusidan, Amir Temurning singlisi Shirinbeka
Og‘o uning nikohida bo‘lgan, amir ul-umaro darajasida. Amir Temurning 1373yilda Xorazmga Husayn So‘figa qarshi yurushida ishtirok etgan.140
Amir Sulaymonshoh ( )امیر سلیمان برالس- barlos urug‘idan, amir ulumarosi (Temur tuzuklari, 52-bet )
Amir Joku Barlos ibn Muborak ibn Savg‘on (To‘g‘on)ibn Qadon
ibn Shirg‘a ibn Qorachor no‘yon – ( امیرجاکو بن مبارك بنسوغان بن قادان بن شرغه بن
– )قراجار نویانbarlos urug‘idan, Amir Temurning birodarzodasi va amir ulumarosi (Temur tuzuklari, 52-bet ) Loy jangida amir Temur qo‘shinining
Амир Темур Кўрагон. Темур тузуклари / Сўзбоши, табдил, таржима, изоҳ муаллифлари
Ҳ.Н.Бобобеков, А.Қуронбеков, И.Сулаймонов; Масъул муҳаррир Ҳ.Бобоев. Илмий муҳаррир Қ.Ражабов.
– Тошкент: Фан, 2019. – Б. 82.
140
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 82.
139
92
markazida turgan.(Habib us-Siyar 51-bet.) 1370-yil 9-aprelda Balxda Amir
Temurning saltanat bosqaruvini qo‘liga kiritganda chaqirgan qurultoyda ishtirok
etadi. (74.) 1373-yilda Shibirg‘onni qurshab olib, Amir Temurga qarshi isyon
qilgan Zinda Chashmni taslim qilib, Amir Temurga topshiradi. (78.)
Amir Idiku Barlos – Amir Temurning amirlaridan, 1377-yilda
AmirTemur farmoni bilan O‘rusxondan mag‘lub bo‘lgan, To‘xtamishxonni
Sabondan Samarqamdga olib boradi.141 (91.)
Amir Iygu Temur Barlos – barlos urug‘idan, amir ul- umarosi (Temur
tuzuklari, 52-bet )
Amir Shayx Muhammad ibn Bayon Sulduz – sulduz urug‘idan, 1370yil 9-aprelda Balxda Amir Temurning saltanat bosqaruvini qo‘liga kiritganda
chaqirgan qurultoyda ishtirok etadi. (74.) 1373-yilda Amir Temurning
Xorazmga Husayn So‘figa qarshi yurushida ishtirok etgan. Amudaryodan
kechib o‘tib, jang taqdirini hal qilgan. Husayn So‘fini jangdan qochishga majbur
qilgan. (82)
Amir Boyazid – Tarxon ulusidan, yettinchi amir darajasini olgan.142
Amir Toshxo‘ja – arg‘in ulusidan, sakkizinchi amir darajasida
Amir Tug‘ Temur – jaloyir ulusidan, sakkizinchi amir darajasida
Amir Sher Bahrom ( – )شیر بهرامjaloyir ulusidan, to‘qqizinchi amir
darajasida.
Amir Abu Said Barlos – barlos urug‘idan, to‘qqizinchi amir. (Temur
tuzuklari, 52-bet )
Amir Jaloliddin Barlos ( – )امیر جاللbarlos urug‘idan, o‘ninchi amir.
(Temur tuzuklari, 52-bet )
Amir Sari Bug‘o Jaloyir – jaloyir ulusidan, (Temur tuzuklarida qipchoq
ulusidan deb qayd etilgan (52-bet) Qipchoq katta guruh jaloyir bu guruhning
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 91.
142
Амир Темур Кўрагон. Темур тузуклари / Сўзбоши, табдил, таржима, изоҳ муаллифлари
Ҳ.Н.Бобобеков, А.Қуронбеков, И.Сулаймонов; Масъул муҳаррир Ҳ.Бобоев. Илмий муҳаррир Қ.Ражабов.
– Тошкент: Фан, 2019. – Б. 80.
141
93
tarkibidagi bir urug‘i hisoblanadi. Shundan kelib chiqib qipchoq yoki jaloyir
deyish xató emas, jaloyir yanada aniqlashtirib ko‘rsatilishidir.) 1370-yil 9aprelda Balxda Amir Temurning saltanat bosqaruvini qo‘liga kiritganda
chaqirgan qurultoyda ishtirok etadi. (74.) 1376-yilda Jetadan qaytib istiqlol
hayolida Amir Temurga qarshi Odilshoh jaloyir, Xitoy bahodir va Elchi Bug‘o
bilan birga Samarqandga yurush qiladi. Karmanada Jahongir Mirzodan
mag‘lubiyatga uchrab, Odilshoh bilan, Dashti Qipchoqqa qochishadi va
O‘rusxon mulozamatiga kirishadi. Qipchoq dashti hukumatining oldingi xoni
bo‘lgan Uchi Beyni xoinlarcha qilich bilan o‘ldirib, Mo‘g‘ulistonga ketadi va
Qamariddinga qo‘shilib, Amir Temurga qarshi harakat qiladi. (86.)
Amir Ali Darvish – to‘qay ulusidan
Amir Dovud Barlos –barlos ulusidan Amir temurning birodari
Amir Sulaychi bahodir – arlot ulusidan
Amir Qo‘naqxon – totor ulusidan
Amir Zinda Chashm Apardiy – naymanlardan, Shibirg‘on hokimi,
Muhammad Xoja Apardiyning o‘g‘li. Muiniddin Natanziyning “ Muntaxab uttavorix” asarining o‘zbekcha tajimasida Zindahasham shaklida tarjima amalga
oshirilgan.
Amir O‘ljaytu Apardiy – tulkichi ulusidan
Amir Tobon bahodir – do‘lday ulusidan, 1370-yilda Amir Temur
Samarqandda qurultoy chaqirganda, farmonga bo‘ysunmay, u yerga kelmagan
Znida Chashmga nasihat qilish uchun Xoja Yusuf ibn O‘ljoytu Apardiy bilan
Shibirg‘onga yuborilgan.143
Amir Son bahodir – do‘lday ulusidan
Amir Temur Xo‘ja O‘g‘lon – Mo‘g‘ul ulusidan
Elchi Bug‘o bahodir ( – )ایلچی بوقاSulduz ulusidan
Amir Shayx Muhammad Badaxshoniy –
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 77.
143
94
Amir Murod Barlos – Cho‘g‘om Barlosning o‘g‘lidir. Amir Temur,
Amir Husayn va Ilyosxo‘ja o‘rtasida bo‘lib o‘tgan Loy jangida Amir Temur
qo‘shinining markaziy qismida turgan. 1371-yilda Amir Temur Qurultoydan
so‘ng, Balx hukumatini unga topshirgan.
Amir Sayfuddin Nikudariy ( الدین- – )امیر سیفSharafiddin Ali Yazdiy
“Zafarnoma”sida nukuz urug‘idandir shaklida qayd etilgan. Loy jangida amir
Temur qo‘shinining markazida turgan.144 777/1376-yilda Jahongir Mirzo
vafotidan so‘ng, mol-mulk yig‘ishdan qo‘l siltab, Hijoz diyoriga ketadi.
Amir Muso ( – )امیر موسیSaroymulkxonimning akasi, Amir Temurning
yana
bir
xotini
Tuman
Og‘oning
otasi,
Sohibqironning
kuyovi
Muhammadbekning otasi. Qarshi qal’asini egallab olgan mo‘g‘ul amiri dastlab
Amir Husayn amiri bo‘lgan.
Amir Muso ( – )امیر موسیAmir Boyazid Jaloyirning o‘g‘li. (Sharafiddin
Ali Yazdiy 41-bet.)
Amir Yodgor Barlos – Lolo ibn Qorachor no‘yon avlodi,(84.) 1374yilda Amir Temur Xorazmga u Amir Dovud va Uzun O‘ljaoytuni Yusuf So‘fi
huzuriga Jahongir Mirzo uchun Xonzodani so‘rab sovchi qilib yuborgan.
(Muiziddin Natanziy “Muntaxab ut-tavorix” 122-bet.)
Amir Hinduka ( – )هندوکاءbarlos ulusidan
Amir Qaro Barlos - barlos ulusidan, Amir Temurning o‘z birodari.
(Nizomiddin Shomiy. Zafarnoma. 54.)
Amir Oq Bug‘o – 1375-yil Amir Temur Xorazmga yurush qilganda
Samarqandga dorug‘a qilib ketgan. Sori Bug‘o, Odilshoh, Xitoy bahodir va
Elchi Bug‘olar jaloyir va qipchoq eli bilan Samarqandni qilganda, Amir
Temurga chopar jo‘natib Samarqandni himoya qilgan. (Habib us-siyar 87.)
Barot Xo‘ja Ko‘kaldosh – 1376-yilda Amir Temur tomonida
Odilshohni tutib jazolashga tayinlangan. Odilshohni Oqsuvda qatl etadi. (89.)
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 71.
144
95
Siddiq Barlos – barlos urug‘idan, Qorachor no‘yon avlodidan, Amir
Temurning birodari, xos askarilardan. Arsifda Amir Temur tomonidan Amir
Husaynga elchi qilib jo‘natilgan.
Amir Temurning bahodirlari:
Аmr qildimki, qaysi bir amir biron mamlakatni fath etsa, yo g‘anim
lashkarini yengsa, unga uch narsa bilan imtiyoz bersinlar: faxrli xitob, tug‘ va
nog‘ora topshirib, uni «bahodir» deb atasinlar; uni davlat va saltanat sherigi
(deb) bilib, kengash majlisiga kirgizsinlar; unga chegara viloyati topshirilsin va
o‘sha yerlik amirlar unga bo‘ysunsinlar.
Abbos bahodir – qipchoq urug‘idan. Loy jangida Amir Temur
qo‘shinining markazida turgan.(Habib us-Siyar 51-bet.) Amir Temur bilan birga
Sho‘rob, Qarshi, Naxshabdagi janglarda bo‘lgan.
Oq Bug‘o bahodir – nayman urug‘idan, 1376-yilda Samarqand hokimi
bo‘lgan. Jeta tomonga ketgan amirlar: Sari Bug‘o, Odilshoh, Elchi Bug‘o va
Xitoy bahodir istiqlol hayolida qipchoq va jaloyir elini olib Samarqandga
yurganda Amir Temurga xabar bergan. (86.)
Elchi Bug‘o bahodir ( –)ایلچی بوقاdo‘ldoy ulusidan, Tobon bahodirning
ukasi, 1373-yilda Amir Temurning Xorazmga Husayn So‘figa qarshi yurushi
paytida Amudaryodan o‘tishda cho‘kib o‘ladi. (82.)145
Oqtemur bahodir – Qarshi jangida Tag‘oy Temur bahodirni qilichining
bir zarbi bilan o‘ldirgan. (60.) 1373-yilda Amir Temurning Xorazmga Husayn
So‘figa qarshi yurushida ishtirok etgan. (82)
Dur(a)ka bahodir – Qarshi jangida Amir Muso va Malik bahodirdan
qochib Amir Temur qo‘shini tarkibiga o‘tgan. 60-bet
Shayx Ali bahodir – 1373-yilda Amir Temurning Xorazmga Husayn
So‘figa qarshi yurushida ishtirok etgan. (82)
Uch Qora bahodir – Puli Sanginda Tug‘luq Sulduz va Amir Kayxusrav
Xutalloniy boshlab kelgan yigirma minglik Jeta qo‘shiniga qarshi jangda
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 82.
145
96
Sohibqiron qo‘shini tarkibida bahodirlik ko‘rsatgan, u bilan birga Amir Muso va
Amir Muayyad Arlot ham o‘zini ko‘rsatgan. (47) 1376-yilda Sakkiz Yig‘ochda
Qamariddinni taqib qilib boradi va uning kamondan o‘q uzish mahoratiga ofarin
aytib qaytadi. (87.)
Xitoy bahodir – Arg‘unshoh bilan birga, Amir Temurga qarshi
Termizga yurush qilgan Shibirg‘on hokimi Zinda Cashmni daf qilish uchun
Amir Temur tomonidan yuborilgan lashkarboshi. 78-bet. Nizomiddin Shomiy
Zafarnomada 1370-yilda Balxda Amir Husaynga qarshi jangni ikkinchi
tomonida kirib hal qilgan. (81.) Umarshayx Mirzo bilan 1376-yilda Qoshg‘arga
borib, u yerni Xizr Xoja O‘g‘lon va Xudoydod mo‘g‘uldan tortib oladi.(88.)
1377-yilda Sig‘noqda Amir Temur O‘rusxonga qarshi u Yoruq Temur va
Muhammad Sultonshoh boshliq besh yuz kishilik guruhni shabixun jo‘natgan.
O‘rusxonning o‘g‘li Temur Malik O‘g‘lon bilan jangda halok bo‘ladi.
Arg‘unshoh Burdolig‘iy – Amir Temurga qarshi Termizga yurush
qilgan Shibirg‘on hokimi Zinda Cashmni daf qilish uchun Amir Temur
tomonidan yuborilgan lashkarboshi. 78-bet
Po‘lot bahodir – Amir Temur lashkarboshisi, Turkon Arlotni o‘ldirgan.
86-bet
Davlatshoh Naxshabiy bahodir – Amir Muso va Amir Temur
o‘rtasidagi Qarshini egallash uchun jangda qatnashgan.146 (Habib us – Siyar 60bet.)
Amir Temur askarlari:
Tug‘luq Xoja Barlos ( – )تغلق خواجه برالسArsifda Amir Temur
lashkaariga kelib qo‘shilgan.(45.)
Darveshak Burg‘uchi – Amir Muso va Amir Temur o‘rtasidagi
Qarshini egallash uchun jangda qatnashgan. (Habib us – Siyar 57-bet.)
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 60.
146
97
Alishoh – Amir Muso va Amir Temur o‘rtasidagi Qarshini egallash
uchun jangda qatnashgan. Amir Temur askari (Habib us – Siyar 57-bet.)
Mahmudshoh Buxoriy – nekudariy ulusidan. Amir Temurning
Sho‘robdan Qarshi va Naxshabga yurushida u bilan birga bo‘lgan janglarda
qatnashgan. Amir Temur Qarshini egallagandan so‘ng, Buxoro hukumatini unga
in’om qilgan. Ali Yassavuriyning kuyovi. Amir Husayn Buxoroni zabt etganda,
Mahmudshoh qaynotasi bilan qochib ketgan.
Javurchi – Amir Temur lashkarboshilaridan Loy janggi mag‘lubiyatidan
so‘ng qo‘shinini o‘n ikki qismga bo‘lib, Amir Temur u va Temurxoja O‘g‘lon,
Abbosni yetti qo‘shin manglay etib, Samarqandga borishni buyurgan. 53-bet
Sevinch – Seyistonda yaralanganda, Amir Temur jarohatlarini
tuzalgandan so‘ng, Amir Temur Arsif mavzeyida Amir Husaynga elchi qilib
yuborgan jangchi.
Payshanba – Amir Temur Turkistonda Amir Husayn yuborgan
lashkarni mag‘lub etgandan so‘ng Toshkentda Amir Husayn huzuriga yuborgan
elchi Amir Husayn xos elchisi Turonshoh bilan Payshanba Amir Temur Qaynar
mavzeyida ekanligida kelib ittifoq ahdini yetkazgan.
Odilshoh – jaloyir urug‘idan, 1375-yilda Jeta (Mo‘g‘uliston)ga qarshi
yurushda Amir Temur tomonida qo‘shinga u, Jahongir Mirzo, Shayx
Muhammad Bayon Sulduz, Bahrom Jaloyir manglayi etib tayinlagan. (85) 1376yilda Jetadan qaytib istiqlol hayolida Amir Temurga qarshi Sari Bug‘o, Xitoy
bahodir va Elchi Bug‘o bilan birga Samarqandga yurush qiladi. Karmanada
Jahongir Mirzodan mag‘lubiyatga uchrab, Sari Bug‘o bilan, Dashti Qipchoqqa
qochishadi va O‘rusxon mulozamatiga kirishadi. Qipchoq dashti hukumatining
oldingi xoni bo‘lgan Uchi Beyni xoinlarcha qilich bilan o‘ldirib, Mo‘g‘ulistonga
ketadi va Qamariddinga qo‘shilib, Amir Temurga qarshi harakat qiladi. (86.)147
Sakkiz Yag‘ochda ham Sari Bug‘o va Qamariddin bilan birga Amir Temurga
qarshi chiqmoqchi bo‘ladi. Amir Temur esa ularni to‘zg‘itib, tarqatib
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 86.
147
98
yuboradi.(88.) Qorachuq tog‘ida sarsonlikda yurgan. Buni eshitgan Amir Temur
Barot Xoja Ko‘kaldosh va Elchi Bug‘oni uni tutishga yuboradi. Uni 1376-yilda
Oqsuvda qo‘lga tushirib o‘ldiradilar.
Hazora Qadoq – Andijonga Mo‘g‘uliston sardorlaridan Qamariddin
hujum qilganda, Umarshayx Mirzoga xiyonat qilgan lashkarboshilardan.
Donishmand – Umarshayx
Mirzo Andijonda chiqib
tog‘larda
yashiringanda Amir Temurga yuborgan elchi (Habib us-siyar 87.)
Muhammad Sultonshoh – (Amir Temurning kuyovi, Amir Musoning
o‘g‘li ham bo‘lishi mumkin.) Amir Temur va O‘rusxon o‘rtasidagi Sig‘noqdagi
jangda Amir Temur uni Yoruq Temur va Xitoy bahodirlarni boshliq qilib, besh
yuz kishi bilan shabixun qilishga jo‘natgan.
Pochi Kalta – 1373-yilda Amir Temurning Xorazmga Husayn So‘figa
qarshi yurushida ishtirok etgan. (82) Sharafiddin Ali Yazdiy “Zafarnomada” –
“Apachi Kalta” shaklida, Nizomiddin Shomiy esa “Abochi” shaklida keltiradi.
Jarag‘tu – 1373-yilda Amir Temurning Xorazmga Husayn So‘figa
qarshi yurushida ishtirok etgan. (82) Sharafiddin Ali Yazdiy “Zafarnomada” –
“Jirg‘otu” shaklida (74.), Nizomiddin Shomiy esa “Shunqor Jirg‘atu” shaklida
keltiradi.(93.)
Tarixiy shaxslar tavsifi:
Sulton Abusaid Hulokuiy (( – )پادشاه سعید سلطان ابو سعید1305-1335;
1316-1335) Eron Hulokuiylar davlati hukmdori. (30.)148
Qozon Sultonxon – Chig‘atoy ulusi xoni (1332-1347) Chig‘atoy
naslidan Yasavur O‘g‘lonning farzandi. Uning davrida zulm kuchayadi ulus
amirlari Amir Qazag‘on boshchiligida Qozonxonga qarshi urush boshlaydi.
1345-yilda Darayi Zangiyda bo‘lgan jangda Amir Qazag‘on yengiladi.1347yilda bo‘lgan jangda Amir Qazag‘on g‘alaba qozonib, Qozonxonni qatl etadi.
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 30.
148
99
Amir Qazag‘on (( – )امیر غزغن1346-1358) Movarounnahrning amiri
So‘nggi chingiziylardan bo‘lgan Qozonxonga qarshi isyon boshlab janglardan
birida uni o‘ldirgan va mamlakat uning qo‘l ostiga o‘tgan. Amir Qazag‘on soxta
xonlar – Donishmandcha va Bayonqulixonlarni xon ko‘tarib, amalda o‘zi
hokimiyatni boshqargan. U mamlakatni adolatli boshqarish, tadbir bilan ishlarni
olib borish, yurt osoyishtaligini saqlash, el-yurt hojatini chiqarishga alohida
diqqat qaratadi. 1351—52 yillari Hirot ostonasida Malik Husayn lashkarini tormor etadi. Hirot amaldorlari Malik Husaynni agʻdarib, oʻrniga ukasi Malik
Boqirni qoʻymoqchi boʻlishadi. Fitnadan xabar topgan Malik Husayn 1352—53
yillari Qazag‘on. huzuriga yoʻl oladi. Maʼlum muddatdan soʻng Hirotga qaytgan
Malik Husayn qayta Hirot taxtini egallaydi. Shu kezlarda Qazag‘onning oʻgʻli
Abdulloh Samarqanddan lashkar tortib Xorazm tomon yurish qiladi va uni zabt
etadi. Tarixiy manbalarda yozilishicha, Qazag‘on qishni Soli Saroy va Qoratur
(Amudaryo sohilidagi mavze), yozni esa Munk (hozirgi Baljuvon) shahrida
oʻtkazgan va koʻp vaqtini ov qilishga sarflagan. Amir Qazag‘onni oʻranaytiyon
qabilasidan boʻlgan kuyovi Qutlugʻ Temur Boʻrildoy oʻgʻli ov paytida oʻldirgan.
Qazag‘onning amir Kayxusrav boshliq amirlari Qutlugʻ Temurni Qunduz
atrofida oʻldiradilar. Amirzoda Abdulloh otasi Amir Qazag‘on oʻrniga
oʻtiradi.149
Abdulloh ibn Amir Qazag‘on (ّللا بن امیر غزغن
–)عبد هAmir
Qazag‘onning o‘g‘li. Uning davrida mamlakatda fisqu fujur zo‘rayadi. 1358yilda Amir Bayon Sulduz va Amir Hoji Barlos unga qarshi kurash boshlaydi.
Qaynotasi Amir Bayon Sulduzdan yengilib Andarobda vafot etadi.
Amir Xusrav Bayon Sulduz ( – )امیر بیان سلدوزXIV asr 50-60 yillarda
Samarqand
viloyat
mustaqillik
e’lon
qildi,
sulduz
urug‘idan.
Qazag‘onning qudasi
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 30.
149
100
Amir
Amir Hoji Barlos ibn Nuralqi ibn Namula ibn Yasu Munka ibn
Qorachor no‘yon ( – )امیر حاجی برالسbarloslardan XIV asr 50-60 yillarda
Yasu Munka ibn Qorachor no‘yon avlodidan Keshda mustaqil boshqaruvni
o‘rnatgan. ()امیر حاجی برالس که از اوالد بیسومنکا بن قراجانویان بود150 Amir Temurning
birodarzodasi. Sabzavor viloyati, Juvayn tumani, Xurosha kentida bir xabarsiz
jamoat tomonidan ukasi Idiku Barlos bilan birga o‘ldirilgan. (Sharafiddin Ali
Yazdiy Zafarnoma.25-bet.)151
Amir Boyazid Jaloyir ( – )امیر بایزید جالیرXIV asr 50-60 yillarda jaloyir
urug‘idan, Xo‘jand ( )خجندhokimi.
O‘ljoy Bug‘o Sulduz ( – )اولجا یبوغاء سلدوزXIV asr 50-60 yillarda
sulduz urug‘idan, Balx hokimi ()قبه اسالم بلخ, Amir Husayndan oldin Qunduz
hukumatini boshqargan. (71.)
Muhammad Xoja Apardiy ( – )محمد خواجه اپرديXIV asr 50-60
yillarda naymanlarning apardiy urug‘idan, Shibirg‘on ( )شبرغانhokimi.
Muiniddin Natanziy “Muntaxab ut-tavorix” asarida naymanlardan Hamidxo‘ja
viloyat hukumati qo‘lga kirgizganini qayd etgan. 152
Amir Husayn ibn Amir Musallo ibn Amir Qazag‘on (امیر حسین بن
– )امیر مسال بن امیر قزغنXIV asr 50-60 yillarda Hisori Shodmonda
hokimi. Amir Temurning qaynog‘asi. 1370-yilda Amir Kayxurav tomonidan
qatl etiladi.
Xon Said – Amir Husaynning o‘g‘li, 1370-yilda otasi bilan qatl etiladi.
Turur Sulton – Amir Husaynning o‘g‘li, 1370-yilda otasi bilan qatl
etiladi. (71)
Jahon Malik – Amir Husaynning o‘g‘li Uni Amir Husayn Amir
Temurga qo‘shib Badaxshon shohlariga qarshi jo‘natadi. (67.) 1370-yilda otasi
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
Шарафиддин Али Яздий. Зафарнома: (Мовароуннаҳр воқеалари 1360-1370) / Шарқшунослик ин-ти;
Масъул муҳаррир, Сўз боши муаллифи ва нашрга тайёрловчи А. Ўринбоев. Таржимон О. Бўриев.
– Тошкент: Камалак, 1994. – Б. 25.
152
Натанзий Муиниддин. Мунтахаб ут-таворихи Муиний: (Муиний тарихлари танланмаси) / форс
тилидан тарж., сўз боши ва изоҳлар муаллифи Ғ.Каримий; маъсул муҳаррир А.Ўринбоев. – Тошкент:
Ўзбекистон, 2011. – Б. 64.
150
151
101
qatl etilgandan so‘ng, ukasi Xalil Sulton bilan Hindistonga qochib ketadi va u
yerda vafot etadi. (71.)
Xalil Sulton – Amir Husaynning o‘g‘li, 1370-yilda Hindistonga qochib
ketadi va u yerda vafot etadi. (71.)
Qazonchi ( – )قزانجی ولد حسینHusayning o‘g‘li, Amir Temur
Ko‘himarddan ko‘chganda yuz kishilik askarlari bilan uning o‘rdusiga
qo‘shilgan.(Habib us-siyar 45.)153 Aslida Amir Husaynning o‘g‘li emas balki
xos amirlaridandir. O‘zbekchaga o‘grilgan tarjimada xato qilingan. Nizomiddin
Shomiyning “Zafarnoma”sida Hartu Esin o‘g‘li Qazonchi deb qayd etilgan.(37bet.)
Amir Xizr Yassavuriy ( – )امیر خضر میسوريXIV asr 50-60 yillarda
turkiylarning yassavur urug‘idan, Saripul va Totkandda hokimi edi. Bu hududlar
Yassavur yeri deyilgan. 1365/66-yilda vafot etgan. (Sharafiddin Ali Yazdiy 43bet.)
Amir Sotilmish – XIV asr 50-60 yillarda Ko‘histon hokimi. Muiniddin
Natanziy
“Muntaxab
ut-tavorix”
asaridaShohmuhammad
Badaxshoniyni
Ko‘histon hukumatini qo‘lga oldi deb qayd etilgan. 154 Kartlar hukmdori Malik
Muiziddin Husayn Kartga qarshi Muhammad Xoja Apardi bilan ittifoq tuzib,
unga isyon qiladi yengilib, Samarqandga boradi va u yerdan qaytib, yana
Hirotga yurush boshlaydilar.Murg‘ob suvi kechib va Yabg‘u sahrosida Malik
Husayn Kart qo‘shini tomonidan otilgan o‘qlar tufayli Sotilmish va Muhammad
Xoja Apardiy halok bo‘ladi. (Sharafiddin Ali Yazdiy Zafarnoma 20-bet.) 155
Shoh Bahouddin – Badaxshon shohi
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 45.
154
Натанзий Муиниддин. Мунтахаб ут-таворихи Муиний: (Муиний тарихлари танланмаси) / форс
тилидан тарж., сўз боши ва изоҳлар муаллифи Ғ.Каримий; маъсул муҳаррир А.Ўринбоев. – Тошкент:
Ўзбекистон, 2011. – Б. 52.
155
Шарафиддин Али Яздий. Зафарнома: (Мовароуннаҳр воқеалари 1360-1370) / Шарқшунослик ин-ти;
Масъул муҳаррир, Сўз боши муаллифи ва нашрга тайёрловчи А. Ўринбоев. Таржимон О. Бўриев.
– Тошкент: Камалак, 1994. – Б. 20.
153
102
Tug‘luq Temurxon ibn Emilxo‘jaxon ibn Duvoxon ( توغلقتمور خان بن
– )ایملخواجه بن دواخانChig‘atoy ulusining Mo‘g‘ulistondagi xoni. Amir Po‘lotchi
yordamida hokimiyatga kelgan.
Ilyos Xo‘jaxon ibn Tug‘luq Temurxon – Tug‘luq Temurxon
1360/1361-yilda otasi Movarounnahrni unga topshiradi va otasidan so‘ng taxtga
o‘tiradi.
Ulug‘Tug‘Temur ( – )الغ توقتمورkeroyit qabilasidan, (Nizomiddin
Shomiy 29.)Tug‘luq Temurxon 1360-yilda Sirdaryo sohilidagi Chanoq
Yayloqmanzilida u va Hojibek Arkanut va Bekkichikni sipoh manglayi etib
Samarqandga yuborgan, lashkarboshilrdan biri. 1362-yilda Tug‘luq Temurxon
vafot etganda, Ilyosxojani Toshariq mavzeyiga poytaxtga olib ketgani Haydar
Andxudiy bilan kelgan
Hojibek Arkanut ( – )حاجی بیک ارکنوتیarkanut urug‘idan. Tug‘luq
Temurxon lashkarboshilrdan biri. Nizomiddin Shomiyning “Zafarnoma” asarida
Amir Erkinutiy (Arkanut) shaklida berilgan156 (29.)
Bekkichik ( – )بیکجیکTug‘luq Temurxon lashkarboshilrdan biri.
(“Habib us-siyar” 40.) Nizomiddin Shomiyning “Zafarnoma” asarida Bekijak
shahklida berilgan.(29-bet.)
Amir Hamid ( – )امیر حمیدkeroyit qabilasidan. Amir Temur otasining
do‘sti Amir Temurga Tug‘luq Temurxon bilan uchrashishga yordam bergan.
Tug‘luq Temurxonning amirlaridan. “Habib us-siyar”ga157 (50.) ko‘ra, Qubbayi
Matin jangida asir olinib, bir necha kun zanjirband qilinib, so‘ng qatl etiladi.
Sharafiddin Ali Yazdiyning “Zafarnoma”sida asir olinib, so‘ng qo‘yib
yuborilgan deb qayd etgan.158
Шомий Низомиддин. Зафарнома / Форс тилидан ўгирувчи Ю. Ҳакимжонов; Таржимани қайта ишлаб
нашрга тайёрл. ва масъул муҳаррир А. Ўринбоев. Изоҳлар ва луғатларни тузувчи Ҳ.Кароматов
(географик номлар изоҳи О. Бўриевники). Ҳофизи Абрунинг “Зафарнома”га ёзган “Зайл”и − (“Илова”)ни
форсийдан ўгирувчи ва изоҳларни тузувчи О. Бўриев. − Тошкент: Ўзбекистон, 1996. – Б. 29.
157
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 50.
156
Шарафиддин Али Яздий. Зафарнома: (Мовароуннаҳр воқеалари 1360-1370) / Шарқшунослик ин-ти; Масъул
муҳаррир, Сўз боши муаллифи ва нашрга тайёрловчи А. Ўринбоев. Таржимон О. Бўриев.
– Тошкент: Камалак, 1994. – Б. 40.
158
103
Amir Kayxusrav Xuttaloniy ( – )کیخسرو ختالنیAmir Qazag‘on
amirlaridan Xuttalon hokimi. 1371-yilda akasi Kayqubodni qasosi uchun Amir
Husaynni qatl etadi. 1370-yil 9-aprelda Balxda Amir Temurning saltanat
bosqaruvini qo‘liga kiritganda chaqirgan qurultoyda ishtirok etadi. (74.) U 1374yilda Xorazm yurushi paytida Husayn So‘fi bilan birga Amir Temurga qarshi
ittifoq tuzib jang qilgani uchun qatl etilgan.(82.)
Amir O‘ljoytu Apardi – Arhang hokimi, apardiy urug‘idan. Amir
Husayn amirlaridan. Qarshi jangida Amir Muso mag‘lub bo‘lganda Amir
Husayn Amir Temurga qarshi uni Jahonshoh ibn Tayg‘u, Po‘lot Bug‘oni Amir
Temurga qarshi ming kishilik otliq bilan jo‘natgan. (63.) 1370-yilda Balxda
Amir Husaynni qatl etish uchun Amir Kayxusravga ko‘zi bilan ishora beradi.
(71.) 1370-yil 9-aprelda Balxda Amir Temurning saltanat bosqaruvini qo‘liga
kiritganda chaqirgan qurultoyda ishtirok etadi. (74.)
Amir Kayqubod ( – )کیقبادAmir Kayxusravning akasi, 1360 yilda
Badaxshonga Amir Bayon Sulduz va Shoh Bahouddinga qarshi Amir Husayn va
amirlar yurushi tufayli ular qochgandan so‘ng, Amir Husayn tomonidan, 1360yilda Amir Kayqubod qatl etiladi.
To‘kal ( –)تکلXivaq hokimi. U ming kishi bilan Amir Temurning
oltmish kishilik otliq askariga hujum qiladi. Ming kishidan ellik nafari bilan
Xivaga qaytadi. Amir Temur esa yeti askari bilan cho‘lga kirib ketadi. (Habib
us-siyar 43.)
Hoji Muhammad – turkmanlardan cho‘lda turkmanlar Amir Temurni
o‘ldirishmoqchi bo‘lganda, uni tanib qoladi va unga ot beradi.
Quloyijiy ( – )قوالیجیHoji Muhammad tomonida Amir Temurni Amir
Husayn oldiga yetkazib qo‘yishga tayinlangan shaxs.159 (Habib us-siyar 43.)
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. –
Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – 43 б.
159
104
Nizomiddin Shomiyning “Zafarnoma”asarida bu shaxs Sori Qulonchi deb
yozilgan160 (35.)
Alibek Joni Qurboniy ( – )علی بیک جونی قربانیturkmanlarning Jovni
Qurbon urug‘idan, Arg‘unshoh Joni Qurboniyning o‘g‘li. Marv va Moxon
hududini egallab olgan bo‘lgan. 1362-yilda Turkmanlar Amir Husayn va Amir
Temurni sahroda qo‘lga olib, Moxonga uning huzuriga olib borishgan. U esa
amirlarni zindonga tashlagan. Amirlar 62 kun zindonda yotgan. Akasi
Muhammadbekning amirlarni ozod qilish haqida maktubi va tuhfalari tufayli
amirlar ozod etilgan.
Muhammadbek Joni Qurboniy ( – )محمد بیک جونی قربانیturkmanlarning
Jovni-Qurbon urug‘idan Moxondagi turkmanlar boshlig‘i. Amir Temur
Sho‘robdaligida unga elchi yuboradi. (Habib us-Siyar 58-bet.)
Muborakshoh Sanjariy ( – )مبارکشاه سنجريAmir Temurning do‘sti,
Amir Temur Moxondan Alibek Joni Qurbon qo‘lidan qutulib sahroda yurganda
ular oldiga ot bergan.(43)
Cho‘g‘om Barlos ibn Elod ibn Uchar ibn Lolo ibn Qarachor – Zinda
Chashm va Abdulloh Tayg‘u Amudaryodan kechib Termizga yurganda Amir
Temurga yordamga kelgan birodarzodasi. Amir Murod Barlosning otasi. Amir
Hoji barlos bilan Xuroson tomon ketayotganda Amu suvi bo‘yida Jeta bilan
bo‘lgan jangda shahid bo‘lgan. (Sharafiddin Ali Yazdiy Zafarnoma. 25.)
Malik Muiziddin Husayn Kart ibn Malik G‘iyosiddin ( ملک معز الدین
– )حسین کرتKartlar (Kurdlar) davlati hukmdori poytaxti – Hirot bo‘lgan. Amir
Temur Hirotga uning oldiga borganda Saraxs molidan maxsus ot, o‘n ming
dinor kepakiy mablag‘ va ikki yuz xarbor g‘alla hadya qilgan.
Burhonshoh ( – )برهان شاهMalik Husayn Kartning xos navkari Tug‘luq
Temurxon oldiga elchi bo‘lib brogan (44.)
Шарафиддин Али Яздий. Зафарнома: (Мовароуннаҳр воқеалари 1360-1370) / Шарқшунослик ин-ти;
Масъул муҳаррир, Сўз боши муаллифи ва нашрга тайёрловчи А. Ўринбоев. Таржимон О. Бўриев.
– Тошкент: Камалак, 1994. – Б. 35.
160
105
Temur Xoja O‘g‘lon ( – )تیمور خواجه اغالنAmudaryo sohilida Amir
Temurga qo‘shilib Qandahorga yo‘l olgan.(44.) Loy jangidan so‘ng, Amir
Temur u bilan Javurchi va Abbosni qo‘shin manglayi etib Samarqandga
borishini buyurgan. Shunda ulardan ba’zilari yovga (Ilyosxo‘jaga) qo‘shiladi.
Sodir qilgan aybi tufayli Amir Temur uni jazolaydi. 161
Bahrom Jaloyir ( – )بهرام جالیرAmudaryo sohilida Amir Temurga
qo‘shilib Qandahorga yo‘l olgan.
Tuman Nekudariy ( –)تومن نکودريHirmon hokimi. Amir Temur
Seyiston jangida yaralangandan so‘ng, uning uyida jarohatlarini tiklagan.
Sevinch ( – )سونجKo‘himardda Amir Temur tomonidan Amir Husaynga
yuborilgan elchi.
Mengli Bug‘o Sulduz ( – )منکلی بوغاء سلدوزJo‘r qal’asida sarkashlik
qilgan. Amir Temut yurush qilganda qochib ketgan.
Amlas ibn Tuman ( – )املس ولد تومنTuman Nekudariyning o‘g‘li. Jo‘r
qal’aga Amir Temurga ikki yuz kishi bilan yordamga borgan. Nizomiddin
Shomiyning Zafarnomasida 38-bet O‘lmas shaklida yozilgan.
Abu Said ( – )ابو سعیدQorasuv bo‘yida Mengli Bug‘o, Haydar va
oltiming askar bilan Amir Husayn, Amir Temur, Termizdan yordamga kelgan
Amir Joku Barlos bilan jang qilgan.
Tug‘luq Sulduz – Amir Kayxusrav bilan Jeta qo‘shinini yigirma ming
askarni Puli Sanginga olib kelgan va Amir Temur bilan savashgan.
Ajuniy ( – )آجونیBekkichikning ukasi. ()آجونی برادر بیکجیک. Undan Amir
Husayn Bag‘lon yo‘lida to‘qson kishilik askari bilan mag‘lub bo‘lib, o‘n ikki
askari bilan Shirtov mavzeyiga ketadi.
Haydar Andxudiy ( – )حیدرTug‘luq Temurxon amirlaridan Tug‘luq
Temurxon vafot etganda Ilyosxo‘jani u va Ulug‘ Tug‘ Temur Mo‘g‘ulistonga
olib ketib xon ko‘targani Toshariqqa kelishgan.(48.)
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 53.
161
106
Iskandar O‘g‘lon – “Habib us-siyar”ga ko‘ra, Qubbayi Matin jangida
asir olinib, bir necha kun zanjirband qilinib, so‘ng qatl etiladi. Sharafiddin Ali
Yazdiyning “Zafarnoma”sida asir olinib, so‘ng qo‘yib yuborilgan deb qayd
etilgan.162
Yusuf Xoja – “Habib us-siyar”ga ko‘ra, Qubbayi Matin jangida asir
olinib, bir necha kun zanjirband qilinib, so‘ng qatl etiladi.163 Sharafiddin Ali
Yazdiyning “Zafarnoma”sida asir olinib, so‘ng qo‘yib yuborilgan deb qayd
etilgan.
Qobulshoh ibn Durji ibn Elchikdoy ibn Duvaxon –1364-yil Qubbayi
Matin jangidan so‘ng, uni Samarqandda Amir Husayn, Amir Temur va boshqa
amirlar xon ko‘targanlar. (51.) “Temur tuzuklari”ning H Bobobekov,
A.Quronbekov, I.Sulaymonov tomonidan 2019-yil Fan nashriyotida chiqqan.
o‘zbekcha nashrida “Qobulshoh –asli chingiziy shahzodalardan, darvishtabiat
odam. 1370-yil boshida Amir Husayn va uning atrofidagilar uni Balxda xon
qilib ko‘tardilar. Lekin oradan to‘rt oy o‘tib, uni o‘zlari taxtdan tushirib qatl
etdilar”– shaklida bayon etilgan.164
Amir Shamsiddin – Ilyosxo‘janing eng shijoatli amirlaridan Amir
Temur Loy jangida uning qanotini yengib, qochirgan. (52.)
Malik – Loy jangida Amir Temur va Amir Husayn ittifoqchilari
Hamdariy – Loy jangida Amir Temur va Amir Husayn ittifoqchilari.
Mavlono Xurdaki Buxoriy – mohir mergan, Samarqand sarbadorlari
sardorlari
Mavlonozoda Samarqandiy – Samarqand sarbadorlari sardorlari
Abu Bakr Kalaviy – Samarqand sarbadorlari sardorlari
Шарафиддин Али Яздий. Зафарнома: (Мовароуннаҳр воқеалари 1360-1370) / Шарқшунослик ин-ти;
Масъул муҳаррир, Сўз боши муаллифи ва нашрга тайёрловчи А. Ўринбоев. Таржимон О. Бўриев.
– Тошкент: Камалак, 1994. – Б. 35.
163
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 50.
164
Амир Темур Кўрагон. Темур тузуклари / Сўзбоши, табдил, таржима, изоҳ муаллифлари
Ҳ.Н.Бобобеков, А.Қуронбеков, И.Сулаймонов; Масъул муҳаррир Ҳ.Бобоев. Илмий муҳаррир Қ.Ражабов.
– Тошкент: Фан, 2019. – Б. 140.
162
107
Ali Darvish – Amir Boyazid Jaloyirning o‘g‘li, Amir Musoning
qaynog‘asi, u Amir Muso va Farhod Amir Husaynga Amir Temur mustaqillik
uchun qo‘shin yig‘moqda degan mazmunda xat yozgan.165 Sharafiddin Ali
Yazdiyning Zafarnomasida Ali Darvesh Boyazid Jaloyirning kuyovi shaklida
berilgan.166
O‘rda Xotun – Tarmashirinxonning xotini, Amir Husaynning
qaynonasi.
Alouddin Tarmashirin – Chig‘atoy ulusini 1331-1334-yillarda
boshqargan. Islom dinini qabul qilgan chig‘atoyzoda.
Malik bahodir – Amir Husayn lashkarboshisi, 1366-yilda Amir Husayn
va Amir Temur orasida ixtilof bo‘lganda u va Abdullani Amir Temur oldiga
ahdnoma bilan yuborgan.(57.) Amir Temur Sho‘robdaligida besh ming otliq
qoarunas eli janchilari bilan Qo‘rg‘oshuntepa va Gumbazi Lo‘liga kelib
joylashgan.(58.) Qarshida Amir Muso qochib u bilan ittifoq qilib, yana qaytib
Amir Temur askarlari bilan Qarshi qa’lasida jang qiladi va mag‘lub bo‘lib
qochadi.(60.)
Suyurg‘atmish O‘g‘lon ibn Donishmandxon – do‘g‘lot ulusidin, Amir
Temurning yaqin ittifoqchilaridan Chingiziy o‘g‘lonlardan, O‘qtoy Qoon
naslidan, 1369/70-yilda ko‘hna Termizga yaqinlashganda Amir Husaynning
lashkarboshilari Hindushoh va Xalil qo‘shini bilan Balxga chekinadi. 1370-yilda
Chig‘atoy ulusida xon qilib ko‘tarildi. (71.)
Abdulloh – Amir Temur askarlaridan Qarshi qal’asini egallash uchun
qal’aning handaqi va eshik devorlarini Amir Temur bilan o‘rganib chiqqan. (60.)
Darveshbug‘o – Qarshi qal’asi darvozasi qulflarini bolta sindirib, qal’a
darbozalarini ochib Amir Temur askarlari kirish uchu hozirlagan.(60.)
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 56.
166
Шарафиддин Али Яздий. Зафарнома: (Мовароуннаҳр воқеалари 1360-1370) / Шарқшунослик ин-ти;
Масъул муҳаррир, Сўз боши муаллифи ва нашрга тайёрловчи А. Ўринбоев. Таржимон О. Бўриев.
– Тошкент: Камалак, 1994. – Б. 42.
165
108
Muhammadbek – Amir Muso Tayjuvitning o‘g‘li, Amir Temurning
kuyovi. Qarshi qal’asini Amir Temur egallaganida, yosh bo‘lgani uchun otasi
Amir Musoga qochib qo‘shilishi uchun Amir Temur askarlari unga qochis
yo‘lini ochib qo‘yadilar. (61.)
Tag‘oy Bug‘o bahodir - Qarshi jangida Amir Temurning Oq Temur
bahodir degan askari tomonidan bir zarb bilan o‘ldiriladi.(60.)
Orzu Malak Og‘o – Amir Boyazid jaloyirning qizi, Amir Musoning
xotini. (62.)
Oshiq Toz – Amir Muso harami navkari. (62.)
Jahonshoh ibn Tayg‘u – Amir Husayn amirlaridan. (63)
Po‘lod Bug‘o - Amir Husayn amirlaridan. (63) 1367-yilda Kobulda Oq
Bug‘o bilan birgalikda Amir Temur va Amir Husaynga qarshi isyon ko‘targan.
Amirlar borib ularning tasarrufidan Kobulni chiqarib olishgan.167
Amir Shamsiddin mo‘g‘ul – 1367-yil Amir Temur Mo‘g‘ulistonga
Amir Sari Bug‘o va Oq Bug‘o bahodirni yordam uchun uning oldiga jo‘natadi.
(65.) Mo‘g‘ulistondagi nufuzli amirlardan. (67.)
Turonshoh – Amir Husaynning xos kishilaridan 1367-yilda Amir
Temurga elchi qilib jo‘natadi.(65.)
Jovarchibek – uning o‘g‘lini sharob ichish paytida Amir Muayyad Arlot
o‘ldirib qochib yurubdi deb Amir Husayn Amir Temurga qarshi siyosiy o‘yin
qilgan. (69.)
Hindu Qarqara – qarqara urug‘idan, 1369/70-yilda Amir Temur Amir
Husaynga qarshi Shayx Muhammad Bayon Sulduz huzuriga Hulmga yuborgan.
Hindushoh – Amir Husaynning lashkarboshisi
Xalil Apardiy – Amir Husayn lashkarboshisi, 1369/70-yilda Termizda
qo‘shin
manglayida
turgan.
Suyurg‘atmish
O‘g‘lon
ko‘hna
Termizga
yaqinlashganda qo‘shini bilan Balxga chekinadi.
Shoh Shayx Muhammad – Badaxshon voliysi (70.)
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 63.
167
109
Sevinch Qutlug‘ Og‘o – Alouddin Tarmashirinxonning qizi, onasi –
O‘rda Xotun. Amir Huasynning xotini bo‘lgan. 1370-yilda Bahrom Jaloyir
haramiga o‘tadi. (74.)
Dilshod Og‘o – Amir Husaynning xotini, 1370-yilda Zinda Chashmga
xotinlikka beriladi. (74.)
Odil Mulk – Amir Kayqubodning qizi, Amir Husaynning xotini, 1370yilda Amir Joku barlosga taqdim etiladi. (74.)
Abdul-Maoliy Termiziy – xonzoda Chingizxon avlodidan. 1370-yil 9aprelda Balxda Amir Temurning saltanat bosqaruvini qo‘liga kiritganda
chaqirgan qurultoyda ishtirok etadi. (74.) 1372/73-yilda Amir Temurga qarshi
Zinda Chashmni Termizni talon-toroj etishga chorlagan. (77.) Odun Ko‘zi
mavzeyida Amir Temurga qarshi suiqasd uyushtirmoqchi bo‘lganlardan
biri.(78.)
Ali Akbar –xonzoda, Chingizxon avlodidan. 1370-yil 9-aprelda Balxda
Amir Temurning saltanat bosqaruvini qo‘liga kiritganda chaqirgan qurultoyda
ishtirok etadi.168
Xoja Yusuf ibn O‘ljaytu Apardiy – apardiy urug‘idan, 1370-yilda
Samarqandda Amir Temur chaqirgan qurultoyga kelmay, muxoliflik qilgan
Amir Muso va Zinda Chashmga nasihat qilib to‘g‘ri yo‘lga chorlash uchun
Shibirg‘onga Tobon bahodir bilan birga Amir Temur tomonidan yuborilgan.
Abu Is’hoq ibn Xizr Yassavuriy – Amir Sayfuddinning kuyovi,
singlisining eri. Zinda Chashm, Amir Muso, xonzoda Abul-Maoliy, Shayx
Abullays Samarqandiylar bilan birgalikda, Qorasomonda Amir Temurga suiqasd
qilmoqchi bo‘lgan. (78.)
Amir Muso –Saroymulkxonim singlisining o‘g‘li. Qorasamonda Amir
Temurga suiqasd qilmoqchi bo‘lganlardan. (78.)
Shayx Abu-Lays Samarqandiy – Qorasamonda Amir Temurga suiqasd
qilmoqchi bo‘lganlardan. (78.)
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 74.
168
110
Husayn So‘fi – qo‘ng‘irotlardan, Xorazm hokimi.(80.) Amir Temur
undan Kot va Xiva shaharlarini berishni talab qilib yurush boshlaydi.1374-yilda
Amir Temurga qarshi jang paytida vafot etadi. (82)
Yusuf So‘fi – Husayn So‘fining ukase 1374-yilda akasi vafotidan keyin
Xorazm taxtiga keladi va Amir Temur bilan sulh tuzadi.(82)
Oq So‘fi – Xonzodaning otasi, Husayn So‘fining ukasi.
Mavlono Jamoliddin Keshiy – Amir Temurdan Xorazmga Husayn
So‘figa nasihat qislih uchun borishga ijozat olgan.169
Bayram Xoja Yasovul – Kot shahri dorug‘asi, Xivaq qozisi bilan Kotni
Amir Temur askarlari qamalidan himoya qilgan. (80.) Sharafiddin Ali
YAzdiyning Zafarnomasida dorug‘ani Pirim Yasaovul va qozini Shayx
Muhammad Muayyid shaklida keltiriadi.(73-bet.) Nizomiddin Shomiy esa
Bayram Xoja va Muayyid qozi deb qayd etgan.(92.)
Sulton Mahmud – Kayxusrav Xuttaloniyning o‘g‘li 1374-yilda otasi
o‘limidan so‘ng, Abu Is’hoq ibn Xizr Yassavuriy qutqusi Xorazmga borib,
Yusuf So‘fini Amir Temurga qarshi isyon qilishga vasvasa qiladi. (83.)
Qo‘rtuka xotun – Qayduxon o‘g‘lining xotini, 1374-yilda Xorazmdan
kelayotgan Amir Temur Xonzodani kutib olish uchun jo‘natadi. (83.)
Qamariddin Do‘g‘lot – Mo‘g‘uliston harbiy sardorlaridan. 1375-yilda
Amir Temurning o‘g‘li Jahongir Mirzo boshliq manglay qo‘shin uni
mag‘lubiyatga uchratadi va u Oloy tog‘lariga qochadi.
Turkon Arlot – 1376-yilda Amir Temurga yovlashadi unga qarshi Amir
Temur Po‘lat bahodirni yuboradi u esa Turkonni yengib, Faryob daryosi bo‘yida
o‘ldiradi. (86.)
O‘rusxon (1361-1377) – Dashti Qipchoq hukmdori, Jo‘ji ulusining xoni
Uchi Bey – Dashti Qipchoqning O‘rusxondan oldingi xoni, 1376-yilda
Sari Bug‘o va Odilshoh jaloyir tomonidan xoinlarcha qilich zarbi bilan
o‘ldiriladi. (86.)
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов
. – Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 80.
169
111
To‘y Xoja O‘g‘lon – O‘rusxonning ukasi, Mang‘ishloq amiri, akasining
Rusiyaga yurushida qatnashmaganlik uchunyasoqqa tortiladi, qatl etiladi. (90.)
Xizr Xoja O‘g‘lon – 1376-yilgacha Umarshayx Mirzo egallaguncha
Qoshg‘arda hukmdorlik qilgan (88.)
Xudoydod mo‘g‘ul – Xizr Xoja O‘g‘lon bilan Qoshg‘arda hokimiyatni
boshqargan. (88.)
To‘xtamishxon ( –)توقتمش خانMang‘ishloq amiri, Jo‘jixonning avlodi,
O‘rusxonning ukasi To‘y Xoja O‘g‘lonning o‘g‘li, otasi yasoqqa tortilgandan
so‘ng Dashti Qipchoqdan qochib Amir Temur huzuriga keladi va undan yordam
olib Oltin O‘rda taxtini egallaydi. (90.)
Qutlug‘Bug‘o – O‘rusxonning o‘g‘li. 1377-yilda To‘xtamish bilan
jangda o‘q yeb vafot etadi.170
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 90.
170
112
III.2. Movarounnahr va Xurosondagi geografik joy nomlarining tavsifi
Tadqiqotning III bobi 1-paragrafi manbada keltirilgan Movarounnahr va
Xurosonda joylashgan hudud nomlarining tavsifi deb nomlanib, ikki guruhga
bo‘lib tavsif etdik. Birinchi guruhga gidronimlarini ya’ni suv bilan bog‘liq
nomlar: daryo, ko‘l, irmoqlar nomlari va joylashuvini kiritdik. Ikkinch bo‘limga
esa toponimlarni kiritdik. Ushbu paragrafda Xondamirning «Habib us-Siyar fi
axbori afrodi al-bashar» asarida tasvirlangan tarixiy-geografik hududlar,
toponimik nomlar bo‘yicha ko‘rsatkichlar qilinmaganini va bu bo-‘yicha keyingi
tadqiqotlarimizni amalga oshirishni maqsad qilib belgilab oldik.
Gidronimlar:
Amuya suvi (Omuya, Amu, Jayhun, Qog‘oni O‘kuz, Ko‘hna O‘kuz
daryosi, Xoqoni O‘kuz )( – ) آب آمویهAmudaryoning asarda nomlanishi.171
(Habib us-siyar,40.)
Bodom suvi – Kandibodom (Konibodom) suvi, Sirdaryoning shu manzil
yaqinida tushadigan irmog‘i. (Habib us-siyar,50.) Yana shu nomdagi jilg‘a
Qorjontovdan boshlanib, Chimkent shahrining janubidan oqib o‘tadi va Aris
suviga quyiladi. (Nizomiddin Shomiy. Zafarnoma.40.)
Xo‘jand suvi (Sayhun) ( – )آب خجندSirdaryoning Temuriylar davrida
nomlanishi. (Habib us-siyar,35.) Isfahon fixristida Obi Xo‘njad ()آب خنجد
shaklida keltirilgan.
Vaxsh suvi ( – )آب و خشhozirgi Tojikiston hududidagi Vaxsh
daryosi.(Habib us-siyar,41.)
Sog‘ich qudug‘i – Xivaga yaqin sahrodagi quduq. (Habib us-siyar,42.)
Hirmon (Hilmand ( – ))هلمندHilmand daryosining o‘rta asrlardagi nomi.
Undan ham qadimiy nomi Hindmand bo‘lgan. Daryo Kobuldan biroz g‘arbdagi
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 40.
171
113
tog‘ tizmalaridan boshlanib, Zaranj yaqinidagi Homun botqoqlik va ko‘llariga
tutashadi.
Obi Rahmat – Samarqand shahrini kesib o‘tgan ariq nomi, Siyob
arig‘ining o‘ng tarmog‘i.
Qovun suvi — nohiyadagi o‘sha davrda mavjud «Obi Qovun» nomli
anhor, yaʼni Qovun anhori.172
Foryob daryosi — Аfg‘onistonning shimoli-g‘arbida shu nomli
shaharda shimol tarafiga oqib, qumlarga singiydigan daryo. (Habib us-siyar .86.
Hoyfun — Eron bosmasida «Hayfun» deb ko‘rsatilgan; Norin
daryosining janubiy irmog‘i. Toshkent qo‘lyozmasida esa «Honfun»
Sho‘rob qudug‘i – Amir Temurning Amir Husayn askarlaridan qochib,
Amudaryodan kechib o‘tib cho‘l ichkarisida tutgan manzili.(58.)
Qorasuv – Temizga yaqin Amudaryo irmog‘i Amir Temur u yerda
Mengli Bug‘o, Abu Said va Haydarning olti ming askarini yengadi.
Toponimlar:
Aliobod mahallasi – Samarqanddan g‘arbda, Zarafshon daryosi
yaqinidagi mavze.
Arsif ( – )ارصفBalx viloyatidagi mavzelardan biri.173 (Nizomiddin
Shomiy. Zafarnoma. 23-bet. va Sharafiddin Ali Yazdiy Zafarnomasida 30-bet.
Arsaf shaklida berilgan.), Nizomiddin Shomiyning Zafarnomasida 38-bet esa
Darayi Arsaf nomi bilan tilga olingan.
Andxud ( اندخوىAndxuy) – hozirgi Afg‘onistonning shimolidagi
qadimiy shahar. Faryob viloyatining ma’muriy markazi. Iskandar Maqduniy
asos solgan.
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 81.
173
Шомий Низомиддин. Зафарнома / Форс тилидан ўгирувчи Ю. Ҳакимжонов; Таржимани қайта ишлаб
нашрга тайёрл. ва масъул муҳаррир А. Ўринбоев. Изоҳлар ва луғатларни тузувчи Ҳ.Кароматов
(географик номлар изоҳи О. Бўриевники). Ҳофизи Абрунинг “Зафарнома”га ёзган “Зайл”и − (“Илова”)ни
форсийдан ўгирувчи ва изоҳларни тузувчи О. Бўриев. − Тошкент: Ўзбекистон, 1996. – Б. 38.
172
114
Kesh viloyati ( –)بلده کشhozirgi Qashqadaryo viloyati, Shahrisabz
tumani hududlari “Qubbat ul-Xazro”- yashil gumbazli deb sifatlangan.
Dashti Qipchoq ( –)دشت قبچاقIrtish daryosidan g‘arbga tomon to
Dnepr va quyi Dunay daryosigacha bo‘lgan hududni o‘z ichiga oladi. (Habib ussiyar,34.)
Qurum ( )قروم- togʻlarning yon bagʻirlari, yassi tepaliklar va daryolar
oʻzanlaridagi yalang nuragan tosh uyumlari va sochilmalari. Qurum - atamasi
joy nomlari tarkibida ham uchraydi, mas, Markaziy Osiyodagi Qoraqurum
togʻlari,
Tyanshandagi
Chaqirqurum dovoni,
Qirgʻizistondagi
Qurumdi
choʻqqisi, Qrim hududidagi cho‘qqi, Ummon poytaxti Maskat yaqinidagi sohil
nomi va h.k. Fors tili lug‘atida – chavandoz, sipohiy ma’nolari ham bor. Amir
Temurning bosh varizi Mavlono Qutbiddin Qurumiyning tug‘ilgan joyi nomi
yoki taxallusidir.
Qunduzcha ( –)موضع قندرجهhozirgi nomi Kondurcha Samaradan
shimolroqda shu nomli daryo bilan Sok daryosining quyilish joyi. 174
Qunduz ( – )كندوزhozirgi Afg‘oniston shimolidagi shahar Qunduz
daryosi bo‘yida. Qunduz viloyatining ma’muriy markazi. X asrda qadimgi
Valvaliz shahri xarobalari yaqinida vujudga kelgan. XIII asrdan qo‘lyozmalarda
zikr etiladi. Shu davrdan yirik shaharga aylanib viloyat markaziga aylangan.
Bag‘lon ( – )بغالنhozirgi Afg‘oniston shimolidagi Shahar, Surxob
daryosi bo‘yida. Bag‘lon viloyatining ma’muriy markazi – Puli Xumri shahri.
Qadimiy shahar bo‘lib, So‘rxko‘tal yodgorligi shu yerdadir. Shahar nomi
(qadimiy baqtriya tilida (bohtariyda) – “bagolaggo” – ibodatxona, sajdagoh)
ma’nolarini anglatadi. Shu bilan birgalikda, Bag‘lon – o‘zbek xalqi tarkibiga
kirgan 92 o‘zbek urug‘- qabiladan biri hisoblanadi.
Dori Zangi – Surxon vohasiga shimoldan tutashgan qumloq cho‘llar.
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б 34.
174
115
Balx (“( – )بلخQubbat ul-Islom” deb nomlangan.” Va “Madinat ul rijol”)
hozirgi Afg‘onistoning shimolidagi qadimiy shahar Mozori Sharif shahrining
g‘arbida joylashgan. Yunonlar Baqtra deb nomlashgan bo‘lsa, arablar bu
shaharni “Umm ul-bilod” (shaharlar onasi) deb atashgan. XIII-XIV asrlarda
Chig‘atoy ulusi tarkibida bo‘lgan. XIV asr 60-yillarida Amir Husayn bu
shaharni o‘ziga markaz qilib olgan. 1370-yil 11-aprelda Amir Temur Balxda
qurultoyda Movarounnahr amiri deb e’lon qilingan.
Qandahor ( – )قندهارhozirgi Afg‘onistondagi qadimiy shaharlardan biri,
Qandahor viloyatining ma’muriy markazi.
Seyiston ( – )سیستانhozirgi Eron va Afg‘oniston chegarasida joylashga
tarixiy viloyat.
Shibirg‘on ( – )شبرغانhozirgi Afg‘onistonning shimolida joylashgan
qadimiy shahar, Juzjon viloyatining ma’muriy markazi.175 (Nizomiddin Shomiy.
Zafarnoma.83) Xurosonning shimoli-g‘arbidagi shahar. Chig‘atoy ulusiga qaram
bo‘lgan.176 (Habib us-siyar 64.)
G‘ur ( –)غورAfg‘onistonning shimoli g‘arbidagi viloyat, markazi –
Chag‘charon. (Habib us-siyar.66.)
Hinduvon qalʼasi — Balxdagi asosiy qalʼa. Amir Husaynning
qarorgohi. 1370-yilda Amir Temurning buyrug‘iga binoan vayron qilinadi.
(Habib us-siyar.67,)
Qora Tegin — Movarounnahrning janubidagi mavze, hozir Tojikiston
Respublikasi hududida.
Sabzavor – Xurosonning shimolida Mashhaddan 300km g ‘arbda
joylashgan shahar. Bayhaq nohiyasiga kiradi.1337-1381-yillarda Sabzavorda
Шомий Низомиддин. Зафарнома / Форс тилидан ўгирувчи Ю. Ҳакимжонов; Таржимани қайта ишлаб
нашрга тайёрл. ва масъул муҳаррир А. Ўринбоев. Изоҳлар ва луғатларни тузувчи Ҳ.Кароматов
(географик номлар изоҳи О. Бўриевники). Ҳофизи Абрунинг “Зафарнома”га ёзган “Зайл”и − (“Илова”)ни
форсийдан ўгирувчи ва изоҳларни тузувчи О. Бўриев. − Тошкент: Ўзбекистон, 1996. – Б. 83.
176
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 64.
175
116
Sarbadorlar davlati hukm surgan. Shayx Hasan Juvayniy va Vajihuddin Mas’ud
–sarbadorlarining sardorlaridan.
Tolliqon ( – )طالقانAfg‘onistonning shimolidagi nohiya va shahar.
O‘tmishda Tohariston davlati poytaxti. O‘rta asrlarda yana ikkita Talliqon
mavjud bo‘lgan. Ulardan biri – Hirotdan g‘arbroqda, iikkinchisi – Kaspiydan
janubi-g‘arbda joylashgan edi.
G‘azna – Kobulning janubida, Qandahor orqali Lohur va Shimoliy
Hindistonning boshqa shaharlariga olib boradigan yo‘l ustida joylashgan poytaxt
shahar.
Hulm – Afg‘onistonning shimolidagi hozirgi Toshqo‘rg‘on shahri.
Balxning sharq tomonida, Аmudaryodan 6 farsax narida joylashgan o‘rta asrdagi
shaharcha nomi.177
Badaxshon ( – )بدخشانAmudaryoning yuqori oqimida, hozirgi
Tojikistonning Tog‘li Badaxshon avtonom viloyati va Afg‘onistonning shu
nomli viloyati hududi. Qadimgi Badaxshon shahri, hozirgi Fayzobod shahridir.
Bodg‘is ( –)بادغیسMurg‘ob va Harirud (Tajan) daryolari oralig‘idagi
vodiy o‘lka. (Zafarnoma 315-bet.) hozirgi Afg‘onistonning shimoli g‘arbiy
viloyati, ma’muriy markazi – Qal’ayi Nav shahri.
Ko‘histon ( – )کوهستانXurosonda Hirotdan janubi-g‘arbdagi tog‘li
o‘lka. Kartlar davlatiga qarab bo‘lgan. Mahalliy bek Sotilmish Muiziddin
Husayn Kartga qarshi isyon ko‘tarib mustaqillikka intilgan edi.
Hisori
Shodmon
(شادمان
–)حصار
Hisor
viloyati
(qadimgi
Chag‘oniyon)ning bosh shahri; mustahkam qal’asi. Hozirgi Surxondaryo
viloyatida; Kofirnihon daryosining shimoliy tarafidagi yerlarni o‘ziga
birlashtirgan qadimiy Hisor viloyatining markazi. Xarobalari Dushanba
shahrining kunbotar tarafida hozir ham mavjud. Hozirgi Hisor shahri.
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 64.
177
117
Xuttalon – Panj daryosining o‘ng sohilidagi qadimiy viloyat, hozir
Tojikistonning Xatlon viloyati. Nomi qadimgi arab va fors manbalarida Xuttal
yoki Xuttalon shaklida yozilgan. XVI asrda Xuttalon Ko‘lob deb atalgan.
Nav qishlog‘i (Dehi Nav)– Qashqadaryo viloyati Dehqonobod
hududidagi qadimiy qishloq. Amir Temur va Amir Husayn Chakchak darasida
sulh va ahdlashish uchun ko‘rishishga kelishadi, lekin, Amir Husayn hiyla
ishlatib uch ming askarni Amir Temurni o‘ldirish uchun jo‘natadi. Amir Temur
uning makrini oldindan sezib, yuz kishilik lashkarini o‘zi bilan olib, ikki yuz
kishilik askarini Nav qishlog‘ida qoldiradi.178
Tangi Charm darasi – Amir Husaynni Amir Temurni o‘ldirish uchun
yuborgan uch ming askari Amir Temur va uning yuz kishilik askarlari
olishishgan hudud. (Habib us – Siyar 58-bet.)
Bimroq mavzeyi – Amir Musoning Nasaf qal’asidan chiqib yetti ming
askari bilan tutgan manzili. (Habib us – Siyar 58-bet.)
Nasaf qal’asi – Qarshining eski qal’asi.
Qo‘rg‘oshuntepa va Gumbazi Lo‘li – taxminan, hozirgi Qo‘shtepa va
Savligar – G‘uzor tomonidagi qishloqlar. (Nizomiddin Shomiy. Zafarnoma.10.)
Amir Temur Sho‘robdaligida unga qarshi Malik bahodir besh ming otliq
qoraunas elibilan joylashgan hudud. (Habib us – Siyar 58-bet.)
Marv
–
Xurosonning
qadimgi
shaharlaridan
biri,
hozirgi
Turkmanistondagi Bayram Ali.
Mohon – hozirgi Turkmanistonning Marv shahri yaqinidagi qishloq.
(Nizomiddin Shomiy. Zafarnoma.111.)
Hirot – Qadimgi va o‘rta asrlarda Xurosonning poytaxti, hozirgi
Afg‘oniston g‘arbidagi shahar.
Gaziv qal’asi ( – )قلعه گزیوAmir Husaynni Malik Muiziddin Kart ushbu
qal’ada zindonda ushlab turgan.
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 58.
178
118
Ochig‘i qishlog‘I ( – )آچغیAmir Temur mo‘g‘ullardan yashirinib qirq
sakkiz kun yashagan qishloq.
Temirli Darband – qadimiy turkiy nomi “ Temir qopig‘ ”
Surxondaryodagi Darband
Toshariq mavzeyi – Shahrisabzdan (to‘rt farsax =24km) hududda
joylashgan mavze. 1363-yilda Amir Temurga qarshi kurashish uchun Ilyosxo‘ja
o‘z qo‘shinlarini shu yerga joylashtirgan.
Xuzor – hozirgi Qashqadaryo viloyatidagi G‘uzor shahri va tumani.
Qubbayi Matin mavzeyi – taxminan, hozirgi Shahrisabz tumanidagi
Namaton qishlog‘i. Shahrisabz va Kitob oralig‘ida. (Nizomiddin Shomiy.
Zafarnoma.34.)
Oqdaryo mavzeyi – Samarqand viloyati Oqdaryo tumani. Amir Temur
va Amir Husayn 1363-yilda Ilyosxo‘jani Qubbayi Matinda mag‘lub qilganidan
so‘ng, ushbu hududda ov qilishgan. (Habib us-siyar,50.)179
Soli Saroy – Amudaryo bo‘yida Termizdan yuqoriroqdagi shaharcha.
Surxondaryodagi Saroy degan qishloq. Mo‘g‘ullarning Mocarounnahrdagi
qarorgohlaridan biri. 1220/21-yil qishda Chingizxonning qishni shu yerda
o‘tkazishi natijasida vujudga kelgan.(Sharafiddin Ali Yazdiy, Zafarnoma. 314bet.)180
Shabartu – Kobul yaqinidagi qal’a. 1365-yilda Amir Husayn Loy
jangidan qochib, qo‘shini bilan bu qal’ani manzil qilgan. (Habib us – Siyar 53bet.)
Shirtov mavzeyi ( – )موضع شیر توAmir Husayn Bog‘lon yo‘lida
Tug‘luq Temurxon amiri Bekkichikning ukasi Ajuniydan mag‘lub bo‘lib 12
Шомий Низомиддин. Зафарнома / Форс тилидан ўгирувчи Ю. Ҳакимжонов; Таржимани қайта ишлаб
нашрга тайёрл. ва масъул муҳаррир А. Ўринбоев. Изоҳлар ва луғатларни тузувчи Ҳ.Кароматов
(географик номлар изоҳи О. Бўриевники). Ҳофизи Абрунинг “Зафарнома”га ёзган “Зайл”и − (“Илова”)ни
форсийдан ўгирувчи ва изоҳларни тузувчи О. Бўриев. − Тошкент: Ўзбекистон, 1996. – Б. 50.
180
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 437.
179
119
kishisi bilan bu mavzega yo‘l olgan. ( امیر حسین با نود کس روي بصوب بقالن آورد و در
)راه از آجونی برادر بیکجیک شکست یافته دوازده کس بموضع شیر تو رفت
Chag‘oniyon – Surxon vohasining qadimgi nomi.181 (Habib us – Siyar
58-bet.)
Chakchak darasi (tanggisi) – dara va dovonning nomi, hozirgi
Chakdara (Qashqadaryo viloyati Dehqonobod tumani hududida) (Habib us –
Siyar 57-bet.)
Ko‘himard ( – )کهمردKo‘hirud tog‘ tizmasining sharqi.
Histor qishlog‘i – Amudaryo qirg‘og‘idagi qishloq Amir Temur shu
qishloqda qayiqlar olib o‘z askarlarini Amudaryodan o‘tkazgan. (Habib us –
Siyar 59-bet.)
Qarshi – Chig‘atoy xoni Kepakxon (1318-1326) tomonidan asos
solingan shahar. “Saroy” degan ma’noni anglatadi. Qadimgi Nasaf shahridan 2.5
farsax (15km) uzoqlikda barpo qilingan. Qashqadaryo viloyatining ma’muriy
markazi.1365-yilda Qarshi imorati devoriga asos soldi. (Habib us – Siyar.54.)
Naxshab –Qashqadaryo viloyatidagi qadimiy shahar Ksenippa shahri
sifatida yuzaga kelgan. Qadimiy manbalarda Naxshab shahri Nikshapa shaklida
uchraydi. Undan Ksenippa yunoncha shakli kelib chiqqan.Yerqo‘rg‘on,
Uzunqir, Shulluktepa, Nasaf Shahar xarobalari hududi Naxshab viloyati deb
atalgan. V asrda Naxshab Qal’ai Zahhoki Moron xarobalari o‘rnida taraqqiy
etgan. VI-VII asrda ikkiga Naxshab va Kesh viloyatlariga ajralgan. 710-yilda
arablar istelosidan so‘ng, arab tarixchi va geograflari Naxshab o‘rniga Nasaf
nomini qo‘llay boshlagan.
Qizilqoq nohiyasi – Qashqadaryo viloyatining janubi Dehqonobod
tumanidagi mavze (Habib us-Siyar 60-bet.)
Xivaq – Xiva, Amir Temur davrida Sharqiy Xorazmining poytaxti.
Amudaryoning chap sohilida joylashgan. (Habib us-siyar,42.)
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 58.
181
120
Hirman Garmsiri (گرمسیر, گرمسیر هیرمنGarmsir, Hilmand Garmsiri,
ma’nosi – “issiq joy” ) – hozirgi Afg‘oniston janubidagi sahro. Hilmand
viloyati, Garmsir tumani markazi. Hilmand daryosining sharqida. (Habib ussiyar,43.)
Shirkent yoki Shahrikent – Nasaf yaqinidagi kent. (Habib us-Siyar 59bet.)
Burdaliq – (hozirgi nomi Burdoliq) Amudaryoning o‘ng sohilida
joylashgan., hozirda Turkmanistonning Chorjo‘y viloyatidagi mavze. XIV asrda
Marv-Qarshi karvon yo‘lidagi daryodan o‘tish joyi. (Nizomiddin Shomiy.
Zafarnoma.7.) Amir Temur askarlari qal’alarni egallash uchun narvonlarni shu
joydan olgan. (Habib us-Siyar 59-bet.)
Mo‘g‘uliston (( – )مغولستانJeta) Chig‘atoy ulusi parchalanishi natijasida
uning sharqiy qismida Sharqiy Turkiston, Yettisuv, Tangritog‘(Tyan-Shan)
etaklari, Balxash ko‘li, Irtish va Emil daryolari atrofidagi yerlarni o‘z ichiga
olgan, Tug‘luq Temurxon (1348-1362) tomonidan tuzilgan ulkan saltanat.
(Nizomiddin Shomiy. Zafarnoma.87.)
Turkiston ( – )ترکستانSirdaryodan Qashqargacha bo‘lgan yerlar.
Xuroson ( – )خراسانHindistondan tashqari yerlar ma’nosini beruvchi
atama. Eronning shimoli sharqiy, Afg‘oniston shimoli g‘arbiy va qisman
Turkmanistonning janubi sharqiy hududlari kirgan geografik hudud. Mashhad,
Nishopur, Tuye, Saraxs, Balx, Hirot, Marv, Obivard, Niso, Sabzavor singari
yirik shaharlarni o‘z ichiga olgan tarixiy viloyat.
Qo‘ms – hozirgi Eronning shimolidagi tarixiy viloyat.
Mozandaron ( – )مازندرانEronning Kaspiy dengizi sohillarida
joylashgan viloyat. Ma’muriy markazi – Sori shahri.182 (Nizomiddin Shomiy.
Zafarnoma.12.)
Шомий Низомиддин. Зафарнома / Форс тилидан ўгирувчи Ю. Ҳакимжонов; Таржимани қайта ишлаб
нашрга тайёрл. ва масъул муҳаррир А. Ўринбоев. Изоҳлар ва луғатларни тузувчи Ҳ.Кароматов
(географик номлар изоҳи О. Бўриевники). Ҳофизи Абрунинг “Зафарнома”га ёзган “Зайл”и − (“Илова”)ни
форсийдан ўгирувчи ва изоҳларни тузувчи О. Бўриев. − Тошкент: Ўзбекистон, 1996. – Б. 12.
182
121
Puli Sangin – Vaxsh vodiysidagi dara.183 (Nizomiddin Shomiy.
Zafarnoma.29)
Ko‘lank dashti – Xuttalon (Ko‘lob)ga qarashli yer. (Nizomiddin
Shomiy. Zafarnomada Ko‘lak dashti deb qayd etilgan.28.)
Oqqiyo – Chakchak yaqinidagi mavze. (Habib us -siyar.63. )
Ko‘zimundoq – Qashqadaryo vohasining janubidagi mavze.
Qizil tog‘ – Qarshidan shimoldagi tog‘.
Qo‘zi cho‘li – Qarshi yaqinidagi cho‘l.
Almolig‘– G‘uljadan 15 km g‘arbda, Ili daryosining o‘ng sohilidagi
shahar. Turk xoqonligining qadimiy poytaxti.
Jo‘r qal’a ( )قلعهجورAmudaryoning chap sohilida joylashgan. Mengli
Bug‘o Amir Temur va Amir Husaynga qarshi harakat qilgan hudud.(45) Bu
qal’a nomi Isfahon nusxasida Ulojo‘rvand ( )قلعه اوالجوروندshaklida kelgan. 184
Darai Gaz ( – )دره گزJo‘r qal’ani egallab Amir Huayn va Amir Temur
bu yerga kelib Elchi Bug‘o maydoniga kelib tushishgan. Amudaryoning chap
qirg‘og‘ida joylashgan hudud.185
Beva mavzeyi – Termizdan uch farsaxda joylashgan qishloq Amir
Temur va Mir Sayyid Baraka uchrashishgan joy. 7-sinf darslikda Biyo
qishlog‘ida
Odun Ko‘zi — yaʼni otning ko‘zi; Sayram yaqinidagi mavze nomi.
1372/1373-yilda Mo‘g‘uliston yurushida g‘alaba qozonib qaytayotgan Amir
Temurga Zinda Chashm, Abu Isoq ibn Xizr Yassavuriy, Amir Muso, xonzoda
Abul-Maoliy Termiziy, Shayx Abu-Lays Samarqandiy o‘zaro ahdlashib, Qota
somon mavzeyiga yetganda Amir Temurga qasd qilishga kelishishgan.
Qorasomon – O‘tror yaqinidagi mavze.
Шомий Низомиддин. Зафарнома / Форс тилидан ўгирувчи Ю. Ҳакимжонов; Таржимани қайта ишлаб
нашрга тайёрл. ва масъул муҳаррир А. Ўринбоев. Изоҳлар ва луғатларни тузувчи Ҳ.Кароматов
(географик номлар изоҳи О. Бўриевники). Ҳофизи Абрунинг “Зафарнома”га ёзган “Зайл”и − (“Илова”)ни
форсийдан ўгирувчи ва изоҳларни тузувчи О. Бўриев. − Тошкент: Ўзбекистон, 1996. – Б. 29.
184
غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر فهرست مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
185
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 45.
183
122
Kot — Xorazmning qadimgi poytaxti, hozirgi Beruniy shahri.(Habib ussiyar 81.)
Qatvon — Samarqanddan sharqdagi yassilik, hozirgi Bulung‘ur tumani
yerlari. (84.) 1375-yilda Amir Temur Mo‘g‘ulistonga yurushida Qatvon rabotida
qish sovuqligidan to‘xtashga majbur bo‘ldi.
Poytog‘ — Issiqko‘ldan sharqidagi mavze. (Habib us-siyar.85.)
Uchfarmon — Sharqiy Turkistondagi Uchturfon. (Habib us-siyar .85.)
Nizomiddin Shomiyning Zafarnomasida bu hudud Parmon shaklida qayd
etilgan.
Qoraqismoq — Sharqiy Turkistonning shimolidagi tepalik.(Habib ussiyar .85.)
Sepoya — Chorjo‘ydan shimolroqda Аmudaryoning chap qirg‘og‘idagi
mavze. (Habib us-siyar .85.)
Gurzuvon — Аfg‘onistonning shimolida Talliqon yaqinidagi mavze,
arlot-larning maskani. (Habib us-siyar .85.)
Xos — Xorazmning janubidagi mavze. (Habib us-siyar.86.) Amir
Kayxusrav jazoga tortilib, o‘ldirilgan. (83-bet.)
Karomina — hozirgi Karmana.
Otboshi — mavze nomi, horzirgi Qirg‘izistonning janubida, Farg‘ona
vodiysining sharqida.
Sakkiz Yag‘och – mavze nomi186
Oqsuv — Chimkentdan 30 km sharqdagi mavze. (89.)
Oyko‘l — aslida Buram Oyko‘l, Issiqko‘ldan g‘arbroqdagi jarlik.
Qo‘chqor — Oyko‘ldan janubroqda, u yerdan Chu daryosining shu
nomli irmog‘i oqib o‘tadi. To‘xtamishxon Dashti Qipchoq hukmdori
O‘rusxondan Amir Temur oldiga qochib kelib, u bilan uchrashgan hudud.
Qorachuq tog‘i – Qirg‘iziston hududida, Odilshoh qochib yurgan joy.
(Habib us-siyar 88.)
Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар: (Башар аҳли сийратидан хабар
берувчи дўст) / Форс тилидан таржима, муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2013. – Б. 87.
186
123
Ushbu bobni xulosa qilib, quyidagilarni bayon qildik:
–
“Habib us-Siyar fi axbor afrod al- bashar” asarining o’zbek tiliga
tarjima qilingan, Amir Temur va Temuriylar davriga oid qismda tarixiy shaxslar
va geografik joy nomlarining ko‘rsatkichlari berilmagan. Shuning uchun
uchinchi bobimizning birinchi paragrafini “Manbada tarixiy shaxslarning
yoritilishi” deb nomlab, bu paragrafda Amir Temur, uning farzandlari va ahli
harami, amir-u umarosi, vazirlari, bahodirlari hamda jangchilarining manbada
keltirilgan nomlar asosida tadqiqot olib bordik.
–
Ikkinchi paragrafimizda esa fixristda va o‘zbekcha tarjimadagi
geografik hudud nomlari ustida tadqiqotimizni amalga oshirdik. Bu paragrafni
ikki qismga ajratib, ya’ni, manbada keltirilgan gidronimlar va toponimlar
asosida olib bordik.
124
Xulosa
Mavzu bo‘yicha olib borilgan ilmiy izlanishlar hamda dissertatsiyadan
ko‘zlangan maqsad va vazifalardan kelib chiqqan holda quyidagi xulosalarga
keldik:
G‘iyosiddin Xondamirning hayoti va serqirra ijodiy faoliyatiga
-
tafsiliy tasnif asosida yondashuv bu ulug‘ olimning merosini yanada chuqur va
atroflicha o‘rganish zarur ekanligini ko‘rsatdi. Zero, uning ilmiy merosi to‘liq
tasnif asosida mukammal tadqiq etilmagan.
«Habib us-siyar» ( ) حبیب السیرasarining tarkibi bo‘yicha jahonda
-
olib borilayotgan tadqiqotlar bizlarni ham struktur (tarkibiy) tadqiqotlarga
undamoqda.
-
Xondamirning bizga ma’lum o‘n uch asaridan yetib kelgani
sakkizta
ekani va bu asarlarning qayerlarda saqlanishi, kimlar tomonidan
o‘rganilganligi yoki tarjima qilinganligi haqida to‘liq ma’lumot berdik. Shu
bilan birga, Xondamirning bu asarilarini fanlar tasnifi bo‘yicha o‘ndan ortiq tur
va janrlarga bo‘lib o‘rganish mumkinligini aniqladik:
-
«Habib us-Siyar» ( ) حبیب السیرhaqida ma’lumotlar tarixchining
ushbu asari qachon, qayerda, kimlarning tashabbusi asosida yaratilganligi unga
bo‘lgan o‘z davridagi ma’lum tarixiy ma’lumotlarni bir asarda umumlashtirish
ehtiyojidan kelib chiqanni asoslandi.
-
Amir Temur va Shohrux Mirzo davridagi siyosiy jarayonlar haqida
ma’lumotlar bayon etish bilan barobar, Shohruh Mirzo davrida Temuriylar
davlatining tashqi diplomatiyasi Xondamir qarashlari asosida maxsus o‘rganildi.
Bu masalada manbalardagi farqli ma’lumotlar mavjudligi masalani yanada
batafsil o‘ragnish lozimligini ko‘rsatdi.
-
Shohrux Mirzoning Kichik Osiyo, Yaqin Sharq mamlakatlari, Misr,
Fors, Xitoy bilan elchilik aloqalarini juda yaxshi yo‘lga qo‘ygani va bu
diyorlardagi barcha siyosiy voqeliklarni sinchikovlik bilan kuzatib borgani
hamda bu jarayonlarda o‘zi ham saltanati manfaatlari yo‘lida aralashib turgani
125
“Habib us-siyar” asosida o‘rganildi. Shohrux Mirzo diplomatiyasi nafaqat
siyosiy, harbiy, savdo-iqtisodiy, balki madaniy-ma’rifiy maqsadlarni ham
ko‘zda tutgan, degan xulosani ham o‘rinli deb bildik.
-
“Habib us-Siyar fi axbor afrod al- bashar” asarining o‘zbek tiliga
tarjima qilingan, Amir Temur va Temuriylar davriga oid qismi tarixiy shaxslar
va geografik joy nomlarining ko‘rsatkichlari berilmagan. Shuning uchun
uchinchi bobimizning birinchi paragrafini “Manbada tarixiy shaxslarning
yoritilishi” deb nomlab, bu paragrafda Amir Temur, uning farzandlari va ahli
harami, amir-u umarosi, vazirlari, bahodirlari hamda jangchilarining manbada
keltirilgan nomlar asosida saroy, boshqaruv, xaram va boshqa masalalar ilgari
tadqiqotlarda to‘liq yoritilmagan. Bu masalada “Habib us-Siyar” muhim
manbadir. Shuning bilan bir qatorda “Habib us-Siyar”da keltirilgan Amir
Temurning harami vakillari soni hamda nikohli ayollari va joriyalari haqidagi
ma’lumotlar qiyosiy manbalar asosida keng tadqiqotlarni talab qiladi. Masalan,
ismlar, ularning maqomi, bu masalalarda tadqiqotlardagi farqlarni aniqlash
lozim. Bizning hozircha hisobimizga ko‘ra Amir Temurning ixtiyorida 18 nafar
nikohli xotin va 22 nafar joriya bo‘lgan.
Amir Temur va Temuriylar davri
geografiyasi, joy nomlari va joylashuvi haqida, hamda Amir Temurning amirumarosi, vazirlari, bahodirlari hadiqa manbalarda qayd etilgan ma’lumotlarni
qiyosiy o‘rgandik va dissertatsiyamizda bayon etdik.
-
“Habib us-siyar”ning Isfaxon fixristda va o‘zbekcha tarjimadagi
geografik nomlar ustida ishlash asnosida asosan gidronimlar va toponimlarni
o‘rgandik. Umuman, manbadagi onomastiaka masalasi alohida maxsus
tadqiqotni talab qiladi.
Tadqiqot natijalariga tayangan holda, berilgan xulosalarni e’tiborga
olgan holda, Xondamirning “Habib us-Siyar fi axbor afrod al-bashar” asarining
tarixiy manbashunoslik hamda manbaviy matnshunoslikka doir o‘rganilishiga
oid quyidagi takliflarni o‘rtaga qo‘ymoqchimiz:
- Xondamirning “Habib us-Siyar fi axbor afrod al-bashar” asarining Amir
Temur va Temuriylar davriga oid bobi o‘zbek tiliga tarjima qilingan,
126
ushbu katta va keng ko‘lamli tarjimada ba’zi xato va kamchiliklar
mavjud. Bu kamchiliklar keyingi tadqiqotlarda va nashrlarda qiyosiytahliliy o‘rganilib tuzatilishi zarur.
- Asarning qo‘lyozmalari elektron shaklda, fixristi hamda o‘zbekcha
tarjimalari “Xondamirnng asarlari” deb nomlangan holda sayt va katalog
elektron fondlarga joylanishi kerak.
- Asarning to‘liq tarjimasi amalga oshirilishi darkor. Shu bilan birgalikda
o‘zbekcha tarjimada ko‘rsatkichlar mavjud emas, asarning ko‘rsatkichlari
ham kelajakda qilinishi kerak.
- Asar qo‘lyozmalaridagi ma’lumotlar o‘zaro hamda boshqa asarlar bilan
qiyosiy tadqiq qilinishi lozim. Masalan, “Habib us-Siyar”ning – “Ravzat
us-safo” bilan yoki, “Habib us-Siyarnin”ning – “Zafarnoma”lar bilan
qiyosiy tahliliy o‘ranilishi hamda jahondagi nushalari va tadqiqotlardagi
o‘rganilishi.
- Respublikamizdagi
ilmiy-tadqiqot
muassasalari
hamda
xorijiy
mamlakatlardagi ilmiy tadqiqot markazlari bilan aloqalarni kengaytirgan
holda asarning va boshqa qo‘lyozmalar, manbalarning tadqiqotini
ko‘paytirish, yosh milliy, vatanparvar tadqiqotchilarni ham ko‘paytirsh
kerak. Bu tadqiqotlarni eletkron shakllarini ochiq va yopiq fondlarda
yaratish lozim.
127
Foydalanilgan adabiyotlar:
I. O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI PREZIDENTI ASARLARI VA
QARORLARI
I.1. Мирзиёев Ш.М. Буюк келажагимизни мард ва олижаноб халқимиз
билан қурамиз. –Тошкент: Ўзбекистон, 2016. – 488 б.
I.2. Мирзиёев Ш.М. Қонун устуворлиги ва инсон манфаатларини
таъминлаш – юрт тараққиёти ва халқ фаровонлигининг гарови.
– Тошкент: Ўзбекистон, 2017. – 48 б.
I.3. Ўзбекистон Республикаси Президентининг ПҚ–2995-сонли қарори.
“Қадимий ёзма манбаларни сақлаш, тадқиқ ва тарғиб қилиш тизимини
янада такомиллаштириш чора-тадбирлари тўғрисида”// Халқ сўзи,
–2017. 25 май.
I.4. Ўзбекистон Республикаси Президентининг ПҚ–4680-сонли қарори.
“Шарқшунослик соҳасида кадрлар тайёрлаш тизимини тубдан
такомиллаштириш ва илмий салоҳиятини ошириш чорағтадбирлари
тўғрисида” //16.04.2020. https://lex.uz. 14:00 22.05.2022.
II. KITOBLAR, RISOLALAR VA KATALOGLAR
II. O‘zbek tilidagi manbalar va ilmiy adabiyotlar
II.1. Амир Темур Кўрагон. Темур тузуклари. – Тошкент: Фан, 2018.
– 136 б.
II.2. Амир Темур Кўрагон. Темур тузуклари / Форсчадан Алихонтўра
Соғуний ва Ҳабибулло Кароматов таржимаси; Сўзбоши муаллифи ва
масъул муҳаррир Б.Аҳмедов. – Тошкент: Фан, 2019. – 160 б.
II.3. Амир Темур Кўрагон. Темур тузуклари / Сўзбоши, табдил, таржима,
изоҳ муаллифлари Ҳ.Н.Бобобеков, А.Қуронбеков, И.Сулаймонов;
Масъул муҳаррир Ҳ.Бобоев. Илмий муҳаррир Қ.Ражабов. – Тошкент:
Фан, 2019. – 144 б.
128
II.4. Ака Исмоил. Буюк Темур давлати / Т. Қаҳҳор тарж. – Тошкент:
Чўлпон, 1996. – 152 б.
II.5. Абдураззоқ Самарқандий. Матлаи саъдайн ва мажмаъи баҳрайн. II
Жилд. – 1 қисм: 1405-1429 йил воқеалари / Форс тилидан таржима,
сўзбоши ва изоҳлар муаллифи А. Ўринбоев. – Тошкент: Ўзбекистон,
2008. – 632 б.
II.6. Абдураззоқ Самарқандий. Матлаи саъдайн ва мажмаъи бахрайн /
Форс–тожик тилидан таржима, кириш сўз ва изоҳли луғатлар
муаллифи А.Ўринбоев. – Тошкент: Фан, 1969. – 463 б.
II.7. Абдураззоқ Самарқандий. Матлаи саъдайн ва мажмаи баҳрайн: II
Жилд. 2-3 қисмлар: 1429-1470 йил воқеалари / Форс тилидан таржима,
сўзбоши ва изоҳлар муаллифи А.Ўринбоев. Географик номлар изоҳли
кўрсаткичи О.Бўриев. Тарихий шахс, воқеа ва атамаларга изоҳлар
муаллифи Ғ.Каримов ва Э.Миркомилов. – Тошкент: О‘zbekiston, 2008.
– 831 б.
II.8. Алишер Навоий. Асарлари 12-жилд. Мажолис ун-нафоис.
– Тошкент. 1966. 125 б.
II.9. Бўриев Омонулло. Амир Темур аждодлари: (Шарафиддин Али
Яздийнинг “Зафарнома” асаридан терма таржима) / Форс тилидан
тарж., кириш сўз ва изохлар муаллифи О. Бўриев / Масъул муҳаррир
А. Ўринбоев. – Тошкент: Қомуслар Бош муҳарририяти, 1992. – 31 б.
II.10. Бўриев Омонулло. Темурийлар даври ёзма манбаларида Марказий
Осиё тарихий географияси: монография / ЎзбР ФА Темурийлар
тарихи Давлат музейи Абу Райҳон Беруний номидаги Шарқшунослик
ин-ти; Таҳрир ҳайъати Б.Абдуҳалимов (мас.муҳаррир), А.Аҳмедов,
Д.Юсупова, А.Хўжаев, М.Исҳоқов, Х.Файзиев. – Тошкент: Mumtoz
so’z, 2017. – 350 б.
II.11. Бўриев Омонулло. ХIV–ХV асрлар Марказий Осиёнинг тарихий
жуғрофиясига доир (темурийлар даври манбалари бўйича) // Амир
129
Темур ва унинг жаҳон тарихидаги ўрни: Халқаро конференция
тезислари, (1996 йил 23-26 октябрь). – Тошкент, 1996. – Б. 24-25.
II.12. Бўриев Омонулло. Элчилар йўл юрдилар // Шарқшунослик: илмий
тўплам. − Тошкент, 1990. – № 1. − Б. 60-61.
II.13. Бўриев Омонулло. Темурийлар даври ёзма манбаларида Марказий
Осиё: (тарихий–географик лавҳалар) / Мас.муҳаррир А.Ўринбоев.
– Тошкент: Ўзбекистон, 1997. – 166 б.
II.14. Бўриев Омонулло. Амир Темур бунёдкорлигининг топонимлардаги
инъикоси // “Темурийлар даврида илм-фан ва маданият” халқаро
илмий конференция тезислари, 13-14 сентябрь 2017 й. – Тошкент:
Akademnashr, 2017. – Б. 35 - 41.
II.15. Бўриев Омонулло. Темурийлар даври маънавий мероси тарихидан.
– Тошкент, 2009. – 98 б.
II.16. Бўриев
Омонулло.
Темурийлар
салтанати
тарихига
оид
асарлардаги географик маълумотлар: (Марказий Осиё) // Амир Темур
ва темурийлар даври ренессанси хорижий тадқиқотларда. – Тошкент,
2016. – Б. 11-17.
II.17. Бўриев
Омонулло.
Темурийлар
салтанати
тарихига
оид
асарлардаги географик маълумотлар // Шарқшунослик: илмий тўплам.
– 2015. – № 2. – Б. 51-55.
II.18. Бўриев Омонулло. Форс ва араб тилларида ёзилган тарихий
манбалар тадқиқи // Темурийлар даврида илм-фан ва маданият
ривожини ўрганиш ва тарғиб қилишнинг умумбашарий аҳамияти /
Маcъул муҳаррир Н.Н.Ҳабибуллаев. – Тошкент, 2015. – Б. 58-70.
II.19. Бўриев Омонулло. Марказий Осиё тарихий географиясидан
лавҳалар. – Тошкент: Tafakkur, 2015. – 189 б.
II.20. Бўриев
Омонулло.
Темурийлар
даври
манбалари
матншунослигининг баъзи масалалари // Шарқшунослик: илмий
тўплам. – Тошкент, 2009. – № 14. – Б. 21-26.
130
II.21. Бўриев Омонулло. Темурийлар даврида географик билимлар //
Амир Темур ва темурийлар даврида илм-фан ва маданият: Республика
илмий-амалий конференция материаллари, (2011 йил 28 октябрь) /
Масъул муҳаррир: Н.Н.Ҳабибуллаев. –6-китоб. – Тошкент, 2013.
– Б. 33-40.
II.22. Бўриев Омонулло. Амир Темур тарихини ўрганишда ёзма
манбаларнинг роли // Амир Темур сабоқлари: 3: Амир Темур ва унинг
марказлашган давлат тузиш йўлидаги буюк хизматлари / Илмийамалий анжуман материаллари. – Тошкент, 2001. – Б. 41- 42.
II.23. Бўриев Омонулло. Темурийлар даври манбаларида Самарқанд
шаҳри ҳамда вилоятининг табиати ва хўжалиги // O’zbekiston tarixi.
– 2007. – № 2. – Б. 25-34.
II.24. Бўриев Омонулло. Темурийлар даври манбаларида барлослар
ҳақида маълумотлар // Ўзбекистон Миллий университетининг 95
йиллигига бағишланган “Тарихий манбашунослик муаммолари”:
Илмий амалий анжуман материаллари, (2013 йил 25 апрель). –
Тошкент, 2013. – Б. 12-17.
II.25. Дадабоев Ҳ. Амир Темурнинг ҳарбий маҳорати // Амир Темур ва
унинг жаҳон тарихидаги ўрни: Халқаро конференция тезислари (1996
йил 23-26 октябрь). – Тошкент, 1996. – Б. 27-28.
II.26. Дадабоев Ҳ. Тарихий ҳарбий терминлар луғати. – Тошкент, 2003.
– 2008. – 15 б.
II.27. Дадабоев Ҳ. Амир Темур даврдошлари. – Тошкент: Навоий
Университети. 2018. – 272 б.
II.28. Файзиев Х.Т. Темурийлар салтанатида Шоҳруҳ Мирзонинг ўрни ва
унинг ташқи сиёсати: Тарих фанлари ном. дисс. – Тошкент, 2001. – 154 б.
II.29. Файзиев Т. Соҳибқироннинг фарзандлари // Ўзбегим: Тўплам.
– Тошкент, 1995. – Б. 37-42.
II.30. Файзиев Т. Темурий маликалар. – Тошкент: Абдулла Қодирий
номидаги халқ мероси нашриёти, 1994. – 39 б.
131
II.31. Файзиев Т., Файзиев Х.Т. Султон Абусайид Мирзо. – Тошкент:
Замин нашр, 2022. – 44 б.
II.32. Файзиев Т. Мовароуннаҳр ва Хуросонда ҳукмронлик қилган Амир
Темур ва унинг авлодлари: Шажара жадвали: Тўплам // Амир Темур
жаҳон тарихида. – Париж - Тошкент, 1996. – Б. 202-207.
II.33. Файзиев Х.Т. XV аср биринчи ярмида темурийларнинг Кўк ва Оқ
ўрда билан сиёсий алоқаларига доир // Шарқшунослик: илмий тўплам.
– 2009. – № 1-2. – Б. 94-101.
II.34. Файзиев Х.Т. Шоҳрух Мирзонинг Дашти Қипчоқ ҳукмдорлари
билан муносабатлари // Марказий Осиё тарихи: манбашунослик ва
тарихнавислик изланишлари. –1-илмий тўплам / ТДШИ; Масъул
муҳаррир М.Исҳоқов. – Тошкент, 2009. – Б. 166-176.
II.35. Файзиев Т. Темурийлар шажараси. / Масъул муҳаррир А.Самад.
– Тошкент: Ёзувчи, – Хазина. 1995. – 348 б.
II.36. Мадраимов Абдумажид, Фузаилова Г. Манбашунослик.
– Тошкент. Ўзбекистон файласуфлари жамияти. – 2008. 264 б.
II.37. Мирзо Улуғбек. Тўрт улус тарихи / Б. Аҳмедовнинг кириш сўзи,
изоҳлари ва таҳрири остида; Форс тилидан Б.Аҳмедов, Н.Норқулов,
М.Ҳасаний тарж. − Тошкент: Чўлпон, 1994. − 352 б.
II.38. Натанзий Муиниддин. Мунтахаб ут-таворихи Муиний: (Муиний
тарихлари танланмаси) / форс тилидан тарж., сўз боши ва изоҳлар
муаллифи Ғ.Каримий; маъсул муҳаррир А.Ўринбоев. – Тошкент:
Ўзбекистон, 2011. – 264 б.
II.39. Натанзий Муиниддин. Соҳибқирон ҳаётидан лавҳалар: (“Мунтаҳаб
ут–таворихи Муиний”) / Форс тилидан Ғ.Карим тарж.; М. Али кириш
сўзи // Жаҳон адабиёти. – 2006. – № 3-Б.3-52.
II.40. Хондамир
Ғиёсиддин.
Макомир
ул-ахлоқ
/
Форс
тилидан
таржимон. Раҳимов.К. – Тошкент. 2018. 232.б.
II.41. Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар
асарининг Заҳириддин Муҳаммад Бобур ҳаёти ҳақидаги боблари.
132
Буюклик ҳислати. Форс тилидан таржимон И. Бекжонов. – Тошкент:
Шарқ. 2011. 304 б.
II.42. Хондамир Ғиёсиддин. Ҳабиб ус-сияр фи ахбори афроди башар:
(Башар аҳли сийратидан хабар берувчи дўст) / Форс тилидан таржима,
муқаддима муаллифлари Ж.Ҳазратқулов, И. Бекжонов. – Тошкент:
Ўзбекистон, 2013. – 1271 б.
II.43. Юсупова Д.Ю. Хондамир ва Бобур: фан ва маданият тараққиёти
ҳақида // Бобур ва Бобурийларнинг жаҳон маданияти тарихида тутган
ўрни. Халқаро илмий анжуман материаллари. – Тошкент, 2008. – Б.
16-18 (ўзб.); Б. 81-82 (инг.).
II.44. Юсупова Д.Ю. Хондамир темурийлар даври маданияти ҳақида: (XV
аср охири – XVI аср боши) // Амир Темур ва темурийлар даври: янги
тадқиқотлар: Республика илмий анжумани материаллари, (18 октябрь
2004 йил) / Масъул муҳаррир: Н.Н.Ҳабибуллаев. – 2-китоб.
– Тошкент, 2005. – Б. 20-26.
II.45. Юсупова Д.Ю. Хондамирнинг ҳаёти ва ижоди ҳақида ёзма
маълумотлар // Тарихий манбашуносликнинг долзарб муаммолари.
– Тошкент, 2005. – Б. 55-61.
II.46.
Юсупова Д.Ю. Хондамир // Маънавият юлдузлари. – Тошкент,
1999. – Б. 247-251.
II.47. Юсупова Д.Ю. Хондамир // Буюк сиймолар, алломалар: (Марказий
Осиёдаги машҳур мутафаккир ва донишмандлар). – 2-китоб.
– Тошкент, 1996. – Б. 109-112.
II.48.
Юсупова
Д.Ю.
Хондамирнинг
кам
ўрганилган
асари
//
Ўзбекистонда ижтимоий фанлар. – 1996. – № 4-5. – Б. 62-69.
II.49. Юсупова Д.Ю. Хондамир ижоди ҳақидa // Шарқшунослик:
(альманах). – 1990. – № 1. – Б. 92-101.
II.50. Ғаниева С. Mажолис ун-нафоисга изоҳ ва таржималар. Алишер
Навоий. Мукаммал асарлар тўплами. 20 томлик. 13 том. –Тошкент:
Фан, 1997. – 221 б.
133
II.51. Шомий Низомиддин. Зафарнома / Форс тилидан ўгирувчи Ю.
Ҳакимжонов; Таржимани қайта ишлаб нашрга тайёрл. ва масъул
муҳаррир А. Ўринбоев. Изоҳлар ва луғатларни тузувчи Ҳ.Кароматов
(географик номлар изоҳи О. Бўриевники). Ҳофизи Абрунинг
“Зафарнома”га ёзган “Зайл”и − (“Илова”)ни форсийдан ўгирувчи ва
изоҳларни тузувчи О. Бўриев. − Тошкент: Ўзбекистон, 1996. − 528 б.
II.52. Шарафиддин Али Яздий. Зафарнома: (Мовароуннаҳр воқеалари
1360-1370) / Шарқшунослик ин-ти; Масъул муҳаррир, Сўз боши
муаллифи ва нашрга тайёрловчи А. Ўринбоев. Таржимон О. Бўриев.
– Тошкент: Камалак, 1994. − 290 б.
II.53. Шарафуддин Али Йаздий. Зафарнома: Мовароуннаҳр воқеалари:
(1360-1370) // Сўз боши, табдил, изоҳлар ва кўрсаткичлар муаллифи
ва нашрга тайёрл.: А. Аҳмад, Ҳ.Бобобеков; Масъул муҳаррир
Б.Эшпўлатов; Нашрлар ва матбаачилар гуруҳи: И.Шоғуломов ва
бошқ. – Тошкент: Шарқ, 1997. – 384 б.
II.54. Шарипов А.А. Темурийлар даври ёзма ёдгорликларидаги туркий
ҳарбий атамалар // Темурийлар тарихига оид манбалар: Республика
миқёсидаги илмий-амалий конференция материаллари, (18 октябрь
2007 йил): Илмий салоҳият ва замон: Ёш тадқиқотчиларнинг илмийамалий семинари материаллари, (18 октябрь 2008 йил) / Масъул
муҳаррир: Н.Н.Ҳабибуллаев. – 4-китоб. – Тошкент, 2010. – Б. 80-84.
II.55. Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf. Tafsiri Hilol. 6 jild.
Toshkent, Hilol nashr. 2013. В. 19-20.
II.56. Xondamir G‘iyosiddin. Makorim ul-axloq / Fors tilidan tarjimon. K.
Rahimov – Тоshkent: Yoshlar nashriyot uyi, 2018. – 232 b.
III. Fors tilidagi manbalar
III.1. تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر غیاث الدین بن همام الدین حسینی خواندمیر. دیجیتالی:
مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
134
III.2. تهران: کتابفروشی خیام،7 و6 جلد،) روضه الصفا1339( سیدمحمد،یرخواند بلخی
IV. Rus tilidagi manbalar
IV.1. Файзиев Х.Т. Место Шахруха Мирзо в государстве темуридов и его
внешняя политика: Автореф. дисс. канд. ист. наук. – Ташкент: ИИ АН
РУз, 2011. – 26 с.
IV.2. Мадраимов,
студентов
Абдумаджид. Источниковедение:
бакалавриата
по
истории.
Учебник
Ташкент:
для
Издательство
Национального общества философов Узбекистана, 2008. – 264 c.
IV.3. Юсупова Д.Ю. Жизнь и труды Хондамира. − Ташкент: Фан, 2006.
− 322 с. Монография посвящена исследованию творческой биографии
видного гератского ученого-историка, литератора XVI в. Хондамира.
На основе комплексного анализа всех доступных первоисточников,
прежде
всего,
сочинений
самого
Хондамира,
приводится
периодизация, а также обзоры дошедших до нас трудов ученого.
Прослеживается процесс формирования Хондамира как ученого.
Особое внимание уделено отражению в его трудах состояния наук и
культуры в Центральной Азии и, частично, в Северной Индии
в XV-XVI вв.
IV.4. Юсупова Д.Ю. “Ма'асир ал-мулук” Хондамира - источник о
деяниях государей эпохи Темура и Темуридов // Узбекистан в средние
века: история и культура / К 80-летию доктора исторических наук,
профессора Розии Галиевны Мукминовой (Доклады международной
конференции). Отв.ред. Д.Алимова. – Ташкент, 2003. – С. 184-187.
IV.5. Юсупова Д.Ю. Творческое наследие Хондамира как источник по
истории культуры Центральной Азии XV–XVI вв. // Диалог
цивилизаций на Великом шёлковом пути». Центральная Азия: вчера,
сегодня, завтра. Материалы научной конференции (26-27 сентября
2001 г.). – Бишкек, 2002. – С. 140-146.
135
IV.6. Юсупова Д.Ю. Творческое наследие Хондамира как источник по
истории и истории культуры Центральной Азии XV−XVI вв.:
Автореф. дисс. докт. ист. наук. − Ташкент, 2001. − 67 с.
IV.7. Юсупова Д.Ю. Мирза Мухаммад Хайдар и “Хабиб ас-сийар”
Хондамира (Мухаммад Хайдар Дулати – государственный деятель,
выдающейся ученый – историк) // Материалы междун. научно-теорет.
конфер. (13-15 марта 1997 г.). – Тараз: Ғылым, 1997.– С. 133-137.
IV.8. Юсупова Д.Ю. Изучение “Макарим ал-ахлак” в СССР и за рубежом
// Бартольдовские чтения. 1990. Тезисы докладов и сообщений.
– Москва: Изд-во «Наука». ГРВЛ, 1990. – С. 73-74.
IV.9. Юсупова Д.Ю. “Хуласат ал-ахбар” Гийас ад-Дина Хондамира как
источник по истории культуры Мавераннахра и Хорасана XVI в. //
Бартольдовские чтения. 1987 (год восьмой). Тезисы докладов и
сообщений. – Москва: Изд-во “Наука”. ГРВЛ, 1987. – С. 100-101.
IV.10. Собрание восточных рукописей академии наук Республики
Узбекистан, История / составители Юсупова.Д.Ю, Джалилова.Р.П,
– Ташкент: Фан,изд. 1998. – 536 c.
V.3. Ingliz tilidagi manbalar
V.1. Mehdi Farhani Monfard, Politics and Culture at the end of the Timurid
and early Safavid period (1468-1505) – Tehran: 2003. – 210 p.
V.2. Ch. Rieu. Catalogue of the Persian Mss in the Brit. Museum, vol. I.
–London: 1879, – 367 p.
V.3. Shiro Ando. // The Shaykh al-Islam as a Timurid office: a preliminary
study. – Islamabad: Published By: Islamic Research Institute, International
Islamic University, Islamic Studies. Vol. 33, No. 2/3, Special Issue on Central
Asia (Summer-Autumn 1994), pp. – P 253-280 (28 pages).
V.4. Manz, Beatrice Forbes (2007). // Power, Politics and Religion in Timurid
Iran. – Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-1-139-46284-6.
/ Wikipedia, h-12:02, 06.03.2022.
136
V.5. Bashir, Shahzad. A Perso-Islamic universal chronicle in its historical
context: Ghiyās al-Dīn Khwāndamīr's Ḥabīb al-siyar, // Wikipedia, 2015,
h-12:02, 06.03.2022.
V.6. Bockholt, Philip (2020a). Khvāndamīr. In Fleet, Kate; Krämer, Gudrun;
Matringe, Denis; Nawas, John; Rowson, Everett (eds.). Encyclopedia of
Islam, THREE. Brill Online. ISSN 1873-9830. / Wikipedia, h-12:02,
06.03.2022.
V.7. Philip Bockholt. Same But Different? On copies of the general history
Habib al-siyar in Saint-Petersburg manuscript collections. СанктПетербург:
Вестник
Санкт-Петербургского
Университета
востоковедение и африканистика, 2019. – P. 52-62.
VI. Nemis tilidagi manbalar
VI.1. Philip Bockholt. Weltgeschichtsschreibung zwischen Schia und Sunna.
Ḫvāndamīrs (gest. 1535/6) Ḥabīb as-siyar und seine Rezeption im
Handschriftenzeitalter. – Berlin: 2018. – P 8-10.
VII. Turk tilidagi manbalar
VII.1. Şahin Mustafo. Habibu’s siyer’e gore Turkiye Selcukluleri. – Anqara:
Anqara universiteti Dil va tarih dergisi, 54.1. 2014. –S.21-40.
VII.2. Alan Hayrunisa, Timurlular 1360-1506, – İstanbul: 2007. –S.5-8.
VII.3. Togan Nazmiye. Temur zamanında aristokrat Türk kadını. İstanbul
üniversitesi edebiyat fakültesi, – İstanbul: İslam tetkikleri enstitüsü dergisi,
1973, N-5, –S.135-138.
VII.4. Togan Zeki Velidi. // Büyük türk hükümdari Şahruh.– İstanbul: İstanbul
üniversitesi, edebiyat fakültesi, türk dili ve edebiyati dergisi, 1949, N-3
–S. 520-538.
VII.5. Togan Zeki Velidi. // Emir Timur’un soyuna dair bir araştirma.
–Istanbul: Tarih Dergisi, 1972,N-26, – S.75-84.
VII.6. Tok Özen. 14 Yüzyılda Timur’a karşi ortadoğu’da ittifak teşebbüsleri.
137
– İstanbul: Türk dünyasi araştirmalari, 2008, № 174. –S.171-186.
VII.7. Yücel Yaşar. Timur hakkinda araştirmalar.// Timur tarihi hakkında
araştırmalar I, Timur’un Türkiye ve Yakın-doğu ile ilişkilerine dair
gözlemler (1394-1400), Belleten. – Ankara: 1976, N-XI. –S.249-285.
VII.8. Yücel Yaşar. Timur'un diş politikasinda Türkiye ve Yakın Doğu (13931402). – Ankara: 1980. – 130 s.
VII.9. Şahin Mustafa. // Mirza Şahruh’a karşı düzenlenen suikast girişimleri.
–Isparta: Süleyman Demirel üniversitesi enstitüsü dergisi, 2014, – S.1-15.
VII.10. Şahin Mustafa. // Timurlular döneminde Herât’ta Sivil mimari. Studies
of the Ottoman Domain, 11, Ağustos 2016, N 6. – S.78-96.
VII.11. Togan Zeki Velidi. Hândmîr, İ.A., V, – İstanbul: MEB Yayınları, 1987,
–S 210-211.
VII.12. O‘nturk Vural. RAVZATÜ’S- SAFA VE HABİBÜ’S-SÎYER’E GÖRE
GURLULAR. – Ankara: Ankara Tarih Okulu Dergisi. 2018. –S 20-25.
VII.13. Ko‘ksal Mustafa. RAVZATÜ’S- SAFA VE HABİBÜ’S-SÎYER’DE
MOĞOLLAR KISMININ TERCÜMESI. (1155-1259) . – Van: Van yuzunchu yil
unversitesi, 2019. –S 5-10.
VII.14. Ismoil Aka. Temurlular. – Izmir: Ege Universitesi. 1995. – S 1-26.
VIII. INTERNET SAYTLAR
VIII.1. www.vostlit.info
VIII.2. www.arxiv.uz
VIII.3. www.e-adabiyot.uz
VIII.4. www.jahon.mfa.uz
VIII.5. www.tarix.uz
VIII.6. www.history.uz
VIII.7. www.uz24.uz
VIII.8. www.ziyouz.uz
VIII.9. http://library.navoiy-uni.uz/files.
VIII.10. https://acikbilim.yok.gov.tr.
138
VIII.11. https://brill.com/view/book.
VIII.12. https://dergipark.org.
VIII.13. https://kupdf.net/download/islam-ansiklopedisi-cilt.
VIII.14. https://archive.org/stream/Timurlenkslam.
VIII.15. http://Ivran.ru
VIII.16. http://arch.org
VIII.17. http://Natlib.uz
VIII.18. https://t.me/tdshu_arm
VIII.19. https://ketobton.com
VIII.20. https://en.wikipedia.org/wiki/Habib_al-siyar
VIII.21. https://www.britannica.com/topic/Habib-al-Siyar
VIII.22. https://www.archnet.org/publications/5432
VIII.23.https://www.amazon.com/Tarikh-Habib-al-Siyar-volumes-IIV/dp/B00P88WFU2
VIII.24. https://asia.si.edu
VIII.25. http://indianculture.gov.in/rarebooks/hbyb-alsyr
VIII.27. https://artsandculture.google.com/entity/habib-al-siyar/m026xhbd
VIII.28. https://www.worldcat.org
VIII.29. https://www.iranicaonline.org/articles/historiography-v
VIII.30. https://www.jstor.org/stable/20840169
VIII.31. https://www.cambridge.org.
VIII.32. https://www.researchgate.net/publication.
VIII.33. https://www.academia.edu
139