[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Sojuz 7KT-OK

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sojuz 7KT-OK
Ilustracja
Sojuz 7KT-OK (z prawej) i stacja Salut 1
Inne nazwy

Sojuz 7K-OKS

Producent

OKB-1

Operator

ZSRR

Państwo pochodzenia

Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR

Zastosowanie

Lot 1-3 osób do stacji orbitalnej

Poprzednik

Sojuz 7K-OK

Następca

Sojuz 7K-T

Produkcja
Stan obecny

wycofany

Liczba wszystkich lotów

2

Liczba udanych lotów

1

Liczba nieudanych lotów

1

Pierwszy lot

23 kwietnia 1971 (Sojuz 10)

Ostatni lot

6 czerwca 1971 (Sojuz 11)

Dane techniczne
Masa

6590 (6290 bez paliwa) kg

Zasilanie

baterie słoneczne

Sojuz 7KT-OK (ros. Союэ 7КТ-ОК) – radziecki statek kosmiczny przeznaczony do lotów załogowych. Został zaprojektowany w celu transportu załogi na pierwszą stacji kosmiczną, Salut 1 („Т” w oznaczeniu znaczy транспортный – transportowy).

Statki tej wersji posiadały nowy port cumowniczy typu SSWP i umożliwiały przejście załogi z modułu orbitalnego na pokład bazy orbitalnej. Odbyły się dwa loty załogowe, w pierwszym z nich kosmonautom nie udało się dostać na pokład stacji, natomiast drugi przebiegał pomyślnie aż do odłączenia od stacji Salut. W wyniku dekompresji statku trzyosobowa załoga Sojuza 11 udusiła się. Tragedia wymusiła rewizję projektu i wprowadzenie lepszych systemów podtrzymywania życia; statki Sojuz 7KT-OK zostały zastąpione przez Sojuzy drugiej generacji, Sojuz 7K-T.

Loty załogowe

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Soyuz 7KT-OK. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2015-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-22)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]