Park Narodowy Ahaggaru

Park Narodowy Ahaggaru
‏الحديقة الوطنية جبال الهقار‎
	park narodowy
Państwo	Algieria
Data utworzenia	1987
Powierzchnia	450000 km²
	Położenie na mapie Algierii Park Narodowy Ahaggaru
	22°49′N 5°19′E/22,816667 5,316667
	Multimedia w Wikimedia Commons

Park Narodowy Ahaggaru (arab. الحديقة الوطنية جبال الهقار, fr. Parc National de l'Ahaggar) – park narodowy w południowej Algierii.

Warunki naturalne

Założony w 1987 roku park znajduje się w prowincji Tamanrasset w południowej Algierii. Park obejmuje zbudowany głównie ze skał wulkanicznych masyw górski Ahaggar w środkowej Saharze z najwyższym szczytem Tahat (3003 m n.p.m.)^[1]^[2]. Drugim w kolejności szczytem parku jest Assekrem (2728 m n.p.m.), kilka przekracza 2300 m n.p.m. W porównaniu do otaczających park nizin klimat bardziej umiarkowany; średnia roczna temperatura w czerwcu wynosi 29 °C, w styczniu 12 °C. Na terenie znajduje się mokradło Les Gueltates d'Issakarassene objęte konwencją ramsarską^[3]

Habitat wielu gatunków flory śródziemnomorskiej (oliwka, mirt, lawenda i bylice), tropikalnej (mleczara i akacja) i pustynnej (palmy i tamaryszki) oraz fauny pustynnej^[1].

Na terenie parku znajdują się liczne prehistoryczne malowidła naskalne przedstawiające zwierzęta: słonie, żyrafy, lwy, strusie czy hipopotamy^[1]^[4].

Fauna

Występują tu narażone na wyginięcie gepard, owca grzywiasta i gazela dorkas^[2], a także lis piaskowy i góralek przylądkowy^[1] oraz niezagrożony chaus^[3]. W parku stwierdzono 91 gatunków ptaków, są to m.in. orzeł stepowy, błotniak zbożowy, bocian czarny i biały, synogarlica senegalska, rożeniec zwyczajny czy gadożer zwyczajny^[1]. Na mokradle Les Gueltates d’Issakarassene objętym konwencją ramsarską stwierdzono liczne gatunki ryb, głównie z rodzajów Barbus i Tilapia (w tym Tilapia zillii)^[3].

Od 2001 roku park jest uznawany przez BirdLife International za ostoję ptaków IBA. Wymienia 14 gatunków, które zaważyły na decyzji. Należy do nich bliski zagrożenia błotniak stepowy (Circus macrourus); pozostałe 13 to gatunki najmniejszej troski. Pośród nich są trzy gatunki stepówek: rudogardła (Pterocles senegallus), piaskowa (P. coronatus) i prążkowana (P.lichtensteinii). Poza puchaczem pustynnym (Bubo ascalaphus) pozostałe gatunki uznane za „trigger species” należą do wróblowych. Są to: jaskółka płowa (Ptyonoprogne obsoleta), skowron pustynny (Alaemon alaudipes), skowronik rudawy (Ammomanes cinctura) i piaskowy (A. deserti), dżunglotymal saharyjski (Turdoides fulva), białorzytka srokata (Oenanthe lugens), białorzytka saharyjska (Oenanthe leucopyga), wróbel pustynny (Passer simplex) oraz gilak pustynny (Bucanetes githagineus)^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Ministère de l'Aménagement du Territoire et de l'Environnement: Le Parc National de l'Ahaggar. [dostęp 2015-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-01)]. (fr.).
↑ ^a ^b Portal Algieria.com: Ahaggar National Park - The Biodiverse Home of the Saharan Cheetah. [dostęp 2015-03-01]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d DZ029 Parc National de l'Ahaggar. BirdLife Data Zone. [dostęp 2015-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 września 2015)].
↑ Dominique Auzias, Jean-Paul Labourdette: Parcs et réserves d'Afrique 2012. Petit Futé, 2012, s. 61. ISBN 978-2-7469-5187-7. [dostęp 2015-03-01]. (fr.).

[mate-1] Ministère de l'Aménagement du Territoire et de l'Environnement: Le Parc National de l'Ahaggar. [dostęp 2015-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-01)]. (fr.).

[algeria.com-2] Portal Algieria.com: Ahaggar National Park - The Biodiverse Home of the Saharan Cheetah. [dostęp 2015-03-01]. (ang.).

[birdlife-3] DZ029 Parc National de l'Ahaggar. BirdLife Data Zone. [dostęp 2015-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 września 2015)].

[Auzias61-4] Dominique Auzias, Jean-Paul Labourdette: Parcs et réserves d'Afrique 2012. Petit Futé, 2012, s. 61. ISBN 978-2-7469-5187-7. [dostęp 2015-03-01]. (fr.).

[1]

[2]

[3]

[4]