Papirus 108
Jan 17,1-2 | |
Data powstania |
III wiek |
---|---|
Rodzaj |
Kodeks papirusowy |
Numer |
(GA) |
Zawartość |
Ewangelia Jana 17; 18 † |
Język |
grecki |
Rozmiary |
14,5 × 18,5 cm |
Typ tekstu |
tekst aleksandryjski |
Miejsce przechowywania |
Ashmolean Museum |
Papirus 108 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii według Jana.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Zachowały się tylko fragmenty jednej karty Ewangelii według Jana (17,23-24; 18,1-5)[1]. Oryginalna karta miała rozmiary 14,5 na 18,5 cm. Tekst pisany jest w 23 linijkach na stronę. Rękopis sporządzony został przez skrybę wprawionego w pisaniu dokumentów[2].
Nomina sacra pisane są skrótami. W J 17,23 zawiera błąd itacyzmu[2].
Tekst
[edytuj | edytuj kod]Tekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Tekst jest zgodny z Kodeksem Synajskim[2].
Rękopis nie posiada żadnych szczególnych wariantów tekstowych poza błędem itacyzmu - γειν]ωσκη w J 17,23 (verso, linia 5)[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Rękopis prawdopodobnie powstał w Egipcie. Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos figuruje na pozycji 4447. Tekst rękopisu opublikował W. E. H. Cockle w 1998 roku[4]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 108[1].
Rękopis datowany jest przez INTF na III wiek[1]. Paleograficznie jest pokrewny z Chester Beatty IX-X (zawiera Księgę Ezechiela). Comfort datuje rękopis na koniec II lub początek III wieku[2].
Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27).
Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (P. Oxy. 4447) w Oksfordzie[1][5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d List of the manuscripts at the Münster Institute
- ↑ a b c d Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 651. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9.
- ↑ Peter M. Head, The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John, Biblica 85 (2004), 403.
- ↑ W. E. H. Cockle, The Oxyrhynchus Papyri LXV (London: 1998), pp. 16–18.
- ↑ „Continuation of the Manuscript List” Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- W. E. H. Cockle, The Oxyrhynchus Papyri LXV (London: 1998), pp. 16–18.
- Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 650-652. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- P.Oxy.LXIV 4447 from Papyrology at Oxford's „POxy: Oxyrhynchus Online”