Kodeks Watykański 2066

Kodeks Watykański 2066
Data powstania	X wiek
Rodzaj	kodeks majuskułowy
Numer	046
Zawartość	Apokalipsa
Język	grecki
Rozmiary	27,5 × 19 cm
Typ tekstu	tekst bizantyjski
Kategoria	V
Miejsce przechowywania	Biblioteka Watykańska

Kodeks Watykański 2066, łac. Codex Vaticanus 2066 (Gregory-Aland no. 046), znany też był jako Codex Basilianus, dawniej oznaczany był jako B^r lub B₂ – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu, paleograficznie datowany na X wiek. Jest cytowany w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu.

Opis

Kodeks zawiera 20 pergaminowych kart (27,5 na 19 cm), z tekstem Apokalipsy św. Jana. Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę, 35 linijek w kolumnie^[1], 36 liter w linijce. Oprócz tekstu Apokalipsy zawiera homilie Bazylego Wielkiego, Grzegorza z Nyssy i innych Ojców Kościoła^[2].

Sporządzony został bardzo staranną uncjałą, pochyloną w prawą stronę, kształt liter jest pośredni pomiędzy wczesną kwadratową uncjałą a późną prostokątną. Uncjała jest charakterystyczna dla bizantyjskiego stylu.

Tekst

Grecki tekst kodeksu przekazuje Tekst bizantyński, w bliskiej relacji do minuskułów 61 i 69^[3]. Kurt Aland zaklasyfikował go do Kategorii V^[1].

Kodeks 046 jest najstarszym zachowanym rękopisem reprezentującym główną podgrupę tekstu bizantyjskiego („a”).

Niektóre warianty tekstowe:

Ap 1,5

λύσαντι ἡμᾶς ἐκ (uwolnił nas od) —

{\mathfrak {P}}^{18}

, א^c, A, C, 1, 2020, 2081,

λούσαντι ἡμᾶς ἀπο (oczyścił nas z) — P, 046, 94, 1006, 1859, 2042, 2065, 2073, 2138, 2432

Ap 1,6

βασιλειαν (królestwa) — א A 046 1854 2053 2062 2080 2344

βασιλεις (królowie) — P Byz

Ap 22,14

ποιουντες τας εντολας αυτου (wykonujący Jego przykazania) — 046, 1, 94, 1611, 1854, 1859, 2042, 2065, 2073, 2138, 2432

πλυνοντες τας στολας αυτων (piorący szaty swoje) — א, A, 1006, 2020, 2053

Historia

Scrivener datował rękopis na VIII wiek. Obecnie INTF datuje na wiek X^[1].

Według Giuseppe Bianchiniego kodeks należał niegdyś do Filippo Vitali (1590-1653)^[4].

Kodeks przechowywany jest dziś w Bibliotece Watykańskiej (Gr. 2066)^[1].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 118. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
↑ C. R. Gregory, „Textkritik des Neuen Testaments“, Leipzig 1900, Bd. 1, p. 121.
↑ Bruce M. Metzger, Bart D. Ehrman: The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption and Restoration. Oxford University Press, 2005, s. 86.
↑ G. M. Bianchini, Evangeliarium quadruplex latinae versionis antiquae seu veteris italicae, Rzym 1749, cz. 1, tom 2, s. dxxiv.

Bibliografia

Angelo Mai, Novum Testamentum Graece ex antiquissimo Codice Vaticano (Rome, 1859).
Giuseppe Cozza, Ad editionem Apocalypseos s. Johannis... Lipsiae anno 1869 evulgatam animadversionesa (Rome, 1869).
F.H.A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. London: 1894.
Pierre Batiffol: L'Abbaye de Rossano. Paris: Alphonse Picard, 1891, s. 63.
C.R. Gregory: Textkritik des Neuen Testamentes. T. III. Leipzig: J.C. Hinrichs, 1909, s. 1046-1047.

Linki zewnętrzne

R. Waltz: Codex Vaticanus 2066. Encyclopedia of Textual Criticism, 2007. (ang.).

[Aland-1] K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 118. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).

[Gregory-2] C. R. Gregory, „Textkritik des Neuen Testaments“, Leipzig 1900, Bd. 1, p. 121.

[3] Bruce M. Metzger, Bart D. Ehrman: The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption and Restoration. Oxford University Press, 2005, s. 86.

[4] G. M. Bianchini, Evangeliarium quadruplex latinae versionis antiquae seu veteris italicae, Rzym 1749, cz. 1, tom 2, s. dxxiv.

[1]

[2]

[3]

[4]