Kodeks Tischendorfa I
| Data powstania |
VII wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
0106 |
| Zawartość |
Ewangelia Mateusza 12-15 † |
| Język |
grecki |
| Rozmiary |
30 × 22 cm |
| Typ tekstu |
tekst mieszany |
| Kategoria |
III |
| Data odkrycia |
1845 |
| Odkrywca |
Tischendorf |
| Miejsce przechowywania |
Codex Tischendorfianus I (Gregory-Aland no. 0106), ε 40 (Soden)[1] – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na X wiek. Rękopis przechowywany jest w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 16, 1 f.) w Petersburgu[2]. Posiada marginalia.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Do dnia dzisiejszego zachowało się 5 kart kodeksu (30 na 22 cm) z tekstem Ewangelii Mateusza (12,17-19.23-25; 13,32; 13,36-15,26). Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę, 20 linijek w kolumnie[2]. Pismo jest eleganckie, litery pochylone są w prawą stronę. Stosuje przydechy i akcenty[3].
Tekst dzielony jest według dwóch systemów - κεφαλαια (rozdziały), oraz według krótszych jednostek - Sekcji Ammoniusza. Numery κεφαλαια umieszczone zostały na marginesie bocznym tekstu (brak τιτλοι w górnym marginesie), numery Sekcji Ammoniusza umieszczone zostały na marginesie z odniesieniami do Kanonów Euzebiusza (pisanymi pod numerami Sekcji Ammoniusza)[3].
Tekst
[edytuj | edytuj kod]Tekst kodeksu jest wynikiem wymieszania różnych tradycji tekstualnych. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III, a to oznacza, że jest wartościowy przy rekonstrukcji historii tekstu NT[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Gregory datował fragment na VII wiek[3]. Obecnie INTF datuje go na VII wiek[4].
Poszczególne partie kodeksu przywiózł Konstantin von Tischendorf z Synaju do Petersburga, w roku 1845 oraz 1853. Tischendorf opublikował je w Monumenta sacra inedita[5].
Gregory wciągnął go na listę rękopisów Nowego Testamentu, w 1908 roku dał mu siglum 0106[1]. J.H. Greenlee badał kodeks w 1968 roku[6].
Inną partię kodeksu odkrył J. Rendel Harris. Została ona oznakowana przy pomocy siglum 0119.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C. Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 40.
- ↑ a b c Aland i Aland 1995 ↓, s. 121.
- ↑ a b c Caspar René Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: Hinrichs, 1900, s. 87.
- ↑ INTF: Kodeks 0106 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2011-12-31].
- ↑ Caspar René Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: Hinrichs, 1900, s. 88.
- ↑ J.H. Greenlee, Nine Uncial Palimpsests of the New Testament, „S & D” XXXIX (Salt Lake City, 1968)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
- K. v. Tischendorf: Monumenta sacra inedita. Leipzig: 1846, s. 9-10.
- K. v. Tischendorf: Monumenta sacra inedita, nova collectio. Leipzig: 1857, s. 321.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- INTF: Kodeks 0106 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2011-12-31].
- Wieland Willker, Uncial 0106 "Textual Commentary".
- R. Ast, J. Lougovaya, A. Lifshits. Codex Tischendorfianus 1, Rediscovered and Revisited. „Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik”. 200, s. 141–160, 2016.