[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Ił-20 (1948)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ił-20
Ил-20
ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Producent

Iljuszyn

Typ

samolot szturmowy

Konstrukcja

dolnopłat o konstrukcja metalowej, podwozie klasyczne – chowane w locie

Załoga

2 (pilot, strzelec-radiooperator)

Historia
Data oblotu

5 grudnia 1948

Dane techniczne
Napęd

1 silnik tłokowy, 12-cylindrowy AM-47

Moc

3000 KM (2206 kW)

Wymiary
Rozpiętość

17,00 m

Długość

12, 59 m

Powierzchnia nośna

44,00 m²

Masa
Własna

7 535 kg

Startowa

9 500 kg (normalna)
9 820 kg (maksymalna)

Osiągi
Prędkość maks.

515 km/h

Prędkość przelotowa

300 km/h

Prędkość minimalna

150 km/h

Prędkość wznoszenia

6,2 m/s

Pułap

7 750 m (praktyczny)

Zasięg

1 180 km (z 1190 kg bomb)
1 680 km (z 400 kg bomb)

Rozbieg

500 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
5 działek NS-23 kal. 23 mm
do 1190 kg bomb i 8 pociski rakietowe RS-82 lub 4 pociski RS-132
Użytkownicy
ZSRR
Rzuty
Rzuty samolotu

Ił-20[1] (ros. Ил-20) – radziecki samolot szturmowy z okresu po II wojnie światowej

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W wyniki doświadczeń w toku walk samolotów szturmowych w trakcie II wojny światowej Siergiej Iljuszyn podjął się modyfikacji samolotu Ił-10 w celu poprawienia widoczności z kabiny oraz zapewnienia większej dokładności prowadzenia ognia z broni pokładowej.

Wychodząc z tego założenia w opracowanym samolocie kabinę załogi umieszczono nad silnikiem i znacznie wysunięto ją do przodu. Takie usytuowanie kabiny zapewniało pilotowi widoczność w locie poziomym pod kątem od 37º do linii horyzontu a w locie nurkowym pod kątem 40 – 45º. Można było więc obserwować cele znajdujące się bezpośrednio pod samolotem.

Tak opracowany samolot został zbudowany i w dniu 5 grudnia 1948 roku oblatany. Podano go serii prób w locie, który potwierdziły dobre właściwości pilotażowe, ale prędkość była zbyt mała. Także zastosowany silnik, który wcześniej nie przeszedł wszystkich prób, wykazywał wiele wad. W związku z wynikami prób, które wykazały, że samolot Ił-20 ma gorsze osiągi niż nowa wersja samolotu Ił-10M i coraz częstszym użyciem do napędu samolotów silniki odrzutowe zrezygnowano ostatecznie z tego samolotu.

Użycie

[edytuj | edytuj kod]

Samolot Ił-20 używany był tylko do prób i badań w locie.

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Samolot szturmowy Ił-20 był dolnopłatem, o konstrukcji całkowicie metalowej.

Kadłub w przedniej części silnie opancerzony mieścił silnik, nad którym usytuowano dwumiejscową kabinę załogi. Za kabiną znajdowały się zbiorniki paliwa.

Napęd stanowił silnik tłokowy umieszczony w przedniej części kadłuba, w obrębie pancernego korpusu, chroniący go przed uszkodzeniem od ognia przeciwnika.

Podwozie klasyczne, chowane w locie w centropłacie.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Takie samo oznaczenie nosi wersja wojskowa samolotu Ił-18 do walki elektronicznej opracowana w 1968 roku