Ił-20 (1948)
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcja metalowej, podwozie klasyczne – chowane w locie |
Załoga |
2 (pilot, strzelec-radiooperator) |
Historia | |
Data oblotu |
5 grudnia 1948 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silnik tłokowy, 12-cylindrowy AM-47 |
Moc |
3000 KM (2206 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
17,00 m |
Długość |
12, 59 m |
Powierzchnia nośna |
44,00 m² |
Masa | |
Własna |
7 535 kg |
Startowa |
9 500 kg (normalna) |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
515 km/h |
Prędkość przelotowa |
300 km/h |
Prędkość minimalna |
150 km/h |
Prędkość wznoszenia |
6,2 m/s |
Pułap |
7 750 m (praktyczny) |
Zasięg |
1 180 km (z 1190 kg bomb) |
Rozbieg |
500 m |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
5 działek NS-23 kal. 23 mm do 1190 kg bomb i 8 pociski rakietowe RS-82 lub 4 pociski RS-132 | |
Użytkownicy | |
ZSRR | |
Rzuty | |
Ił-20[1] (ros. Ил-20) – radziecki samolot szturmowy z okresu po II wojnie światowej
Historia
[edytuj | edytuj kod]W wyniki doświadczeń w toku walk samolotów szturmowych w trakcie II wojny światowej Siergiej Iljuszyn podjął się modyfikacji samolotu Ił-10 w celu poprawienia widoczności z kabiny oraz zapewnienia większej dokładności prowadzenia ognia z broni pokładowej.
Wychodząc z tego założenia w opracowanym samolocie kabinę załogi umieszczono nad silnikiem i znacznie wysunięto ją do przodu. Takie usytuowanie kabiny zapewniało pilotowi widoczność w locie poziomym pod kątem od 37º do linii horyzontu a w locie nurkowym pod kątem 40 – 45º. Można było więc obserwować cele znajdujące się bezpośrednio pod samolotem.
Tak opracowany samolot został zbudowany i w dniu 5 grudnia 1948 roku oblatany. Podano go serii prób w locie, który potwierdziły dobre właściwości pilotażowe, ale prędkość była zbyt mała. Także zastosowany silnik, który wcześniej nie przeszedł wszystkich prób, wykazywał wiele wad. W związku z wynikami prób, które wykazały, że samolot Ił-20 ma gorsze osiągi niż nowa wersja samolotu Ił-10M i coraz częstszym użyciem do napędu samolotów silniki odrzutowe zrezygnowano ostatecznie z tego samolotu.
Użycie
[edytuj | edytuj kod]Samolot Ił-20 używany był tylko do prób i badań w locie.
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]Samolot szturmowy Ił-20 był dolnopłatem, o konstrukcji całkowicie metalowej.
Kadłub w przedniej części silnie opancerzony mieścił silnik, nad którym usytuowano dwumiejscową kabinę załogi. Za kabiną znajdowały się zbiorniki paliwa.
Napęd stanowił silnik tłokowy umieszczony w przedniej części kadłuba, w obrębie pancernego korpusu, chroniący go przed uszkodzeniem od ognia przeciwnika.
Podwozie klasyczne, chowane w locie w centropłacie.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zbigniew Krala Samoloty Ił wyd. WKŁ Warszawa 1991 ISBN 83-206-0830-9