Ferrari 156-85
Kategoria | |||
---|---|---|---|
Konstruktor | |||
Projektant | |||
Dane techniczne | |||
Nadwozie | |||
Zawieszenie przednie |
niezależne typu pull-rod, podwójne wahacze, wewnątrz sprężyny nad amortyzatorami teleskopowymi, stabilizator poprzeczny | ||
Zawieszenie tylne |
niezależne typu pull-rod, podwójne wahacze, wewnątrz sprężyny nad amortyzatorami teleskopowymi, stabilizator poprzeczny | ||
Silnik | |||
Skrzynia biegów | |||
Paliwo | |||
Opony | |||
Historia | |||
Debiut | |||
Kierowcy | |||
Używany | |||
Wyścigi |
16 | ||
Wygrane |
2 | ||
Pole position |
1 | ||
Najszybsze okrążenie |
2 | ||
|
Ferrari 156-85 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Mauro Forghieriego i Harveya Postlethwaite’a i skonstruowany przez Ferrari. Model rywalizował w sezonie 1985.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Model 156-85 był pierwszym samochodem Ferrari zaprojektowanym przy użyciu technologii CAD i CAM. Był to zupełnie nowy model. Od poprzednika różnił się m.in. pozycją kierowcy przesuniętą do przodu, wydłużonym rozstawem osi, chłodnicami równoległymi do kierunku jazdy i dużymi piastami. Chociaż silnik doładowany dwiema turbosprężarkami KKK był rozwinięciem jednostki używanej w modelu 126C[doprecyzuj: wersja samochodu], to został przeprojektowany. Osiągał maksymalną moc 800 KM. Dzięki niskiemu środkowi ciężkości i nowemu zawieszeniu samochód zapewniał dobre osiągi, jednakże w drugiej połowie sezonu nie był regularny.
Michele Alboreto wygrał tym samochodem dwa wyścigi i zajął drugie miejsce w klasyfikacji kierowców, ustępując Alainowi Prostowi, chociaż w pierwszej części sezonu prowadził nawet w klasyfikacji. Włoch razem z René Arnouxem i jego zastępcą Stefanem Johanssonem umożliwił także Ferrari zdobycie wicemistrzostwa w klasyfikacji konstruktorów.
Wyniki w Formule 1
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Zespół | Silnik | Kierowcy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Wyniki kierowców |
Wyniki konstruktora | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1985 | Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | |||||||||||||||||||
Scuderia Ferrari SpA SEFAC | Ferrari | Michele Alboreto | 2 | 2 | NU | 2 | 1 | 3 | NU | 2 | 1 | 3 | 4 | 13 | NU | NU | NU | NU | 53 | 2 | 82 | 2 | |
René Arnoux | 4 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 3 | 18 | |||||
Stefan Johansson | – | 8 | 6 | NU | 2 | 2 | 4 | NU | 9 | 4 | NU | 5 | NU | NU | 4 | 5 | 26 | 7 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- 1985 156-85. ferrari.com. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).
- Ferrari F1 156/85 V6 Turbo. New engine. Ferrari Classiche certification. carclassic.com. [dostęp 2013-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-30)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Podstrona bolidu na oficjalnej stronie zespołu. formula1.ferrari.com. [dostęp 2017-06-16]. (ang. • wł.).