Desmany

Desmany
	Desmanini
	O. Thomas, 1912
	; Przedstawiciel plemienia – wychuchol pirenejski (Galemys pyrenaicus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	owadożery
Podrząd	Erinaceota
Rodzina	kretowate
Podrodzina	krety
Plemię	desmany
	Typ nomenklatoryczny
	Desmana Güldenstädt, 1777
Synonimy
	Myaladae J.E. Gray, 1821; Myogalina Bonaparte, 1837; Mygalina Pomel, 1848; Mygalinæ: A. Murray, 1866; Myogalidae: Milne-Edwards, 1868; Myogalina: Mivart, 1871; Myogalinae: Gill, 1872; Mygalae: Gill, 1875; Myogalinae: Gill, 1875; Mygaleæ: Trouessart, 1879; Desmaninae O. Thomas, 1912; Myogalæ: Winge, 1917; Myogalini: Winge, 1917; Desmanini: Kalandadze & Rautian, 1992;
Rodzaje
	12 rodzajów (w tym 10 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	12 rodzajów (w tym 10 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Hasło w Wikisłowniku

Desmany^[13] (Desmanini) – plemię ssaków z podrodziny kretów (Talpinae) w obrębie rodziny kretowatych (Talpidae).

Zasięg występowania

Plemię obejmuje gatunki występujące w Europie^[14]^[15].

Systematyka

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje^[16]^[14]^[13]:

Desmana Güldenstädt, 1777 – desman – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Desmana moschata (Linnaeus, 1758) – desman ukraiński
Galemys Kaup, 1829 – wychuchol – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Galemys pyrenaicus (É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1811) – wychuchol pirenejski

Opisano również rodzaje wymarłe^[17]:

Archaeodesmana Topachevsky & Pashkov, 1983^[18]
Asthenoscapter Hutchison, 1974^[19]
Desmagale Kretzoi, 1954^[20] – jedynym przedstawicielem był Desmagale pannonica Kretzoi, 1954
Desmanella Engesser, 1972^[21]
Gerhardstorchia Dahlmann & Doğan, 2011^[22]
Lemoynea Bown, 1980^[23] – jedynym przedstawicielem był Lemoynea biradicularis Bown, 1980
Magnatalpa Oberg & Samuels, 2022^[24] – jedynym przedstawicielem był Magnatalpa fumamons Oberg & Samuels, 2022
Mygalea Schreuder, 1940^[25]
Mygalinia Schreuder, 1940^[26] – jedynym przedstawicielem był Mygalinia hungarica (Kormos, 1913)
Mygatalpa Schreuder, 1940^[27]

Uwagi

↑ Typ nomenklatoryczny: Myale J.E. Gray, 1821 (= Desmana Güldenstädt, 1777).
↑ Typ nomenklatoryczny: Myogale Brandt, 1836 (= Desmana Güldenstädt, 1777).
↑ Typ nomenklatoryczny: Mygale G. Cuvier, 1800 (= Desmana Güldenstädt, 1777).
↑ Pisownia oryginalna, takson zdefiniowany w randze podrodziny.

Przypisy

↑ ^a ^b O. Thomas. On a Collection of Small Mammals from the Tsin-ling Mountains, Central China, presented by Mr.G. Fenwick Owen to the National Museum. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eighth series. 10, s. 397, 1912. (ang.).
↑ J.E. Gray. On the Natural Arrangment of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 300, 1821. (ang.).
↑ Ch.-L. Bonaparte: Synopsis Vertebratorum Systematis. 1837, s. 9. (fr.).
↑ A.N. Pomel. Études sur les carnassiers insectivores (Extrait). Seconde partie.—Classification des insectivores. „Archives des sciences physiques et naturelles”. 9, s. 247, 1848. (fr.).
↑ A. Murray: The Geographical Distribution of Mammals. London: Day and Son, 1866, s. 319. (ang.).
↑ A. Milne-Edwards: Études pour servir a l’histoire de la faune mammalogique de la Chine. W: H. Milne-Edwards: Recherches pour servir à l’histoire naturelle des mammifères: comprenant des considérations sur la classification de ces animaux. T. 1. Paris: G. Masson, 1868–1874, s. 267, 272. (fr.).
↑ S.G.J. Mivart. On Hemicentetes, a new Genus of Insectivora, with some Additional Remarks on the Osteology of that Order. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1871, s. 66, 1871. (ang.).
↑ T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 18, 1872. (ang.).
↑ ^a ^b T.N. Gill. Synopsis of Insectivorous Mammals. „Bulletin of the United States Geological and Geographical Survey of the Territories”. 1 (2), s. 91–120, 1875. (ang.).
↑ É.L. Trouessart. Synopsis sytematicus et geographicus mammalium. „Revue et magasin de zoologie pure et appliquée”. 3^e série. 7, s. 266, 1879. (fr.).
↑ ^a ^b H. Winge. Udsigt over Insektædernes indbyrdes Slægtskab. „Videnskabelige Meddelelser fra Dansk naturhistorisk Forening i Kjøbenhavn”. 68, s. 124, 1917. (szw.).
↑ H.Н. Каландадзе & А.С. Раутиан: Система млекопитающих и историческая зоогеография. W: Филогенетика млекопитающих. Москва: Издательство Московского университета, 1992, s. 55. (ros.).
↑ ^a ^b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 76. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 82. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Tribe Desmanini. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-14].
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-25]. (ang.).
↑ J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Desmanini Mivart, 1871, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
↑ В.А. Топачевский & А.В. Пашков. Надвидовая систематика выхухолей рода Desmana (Insectivora, Talpidae). „Вестник зоологии”. 1983 (3), s. 43, 1983. (ros.).
↑ J.H. Hutchison. Notes on type specimens of European Miocene Talpidae and a tentative classification of old world Tertiary Talpidae (Insectivora: Mammalia). „Geobios”. 7 (3), s. 215, 1974. DOI: 10.1016/S0016-6995(74)80009-4. (ang.).
↑ M. Kretzoi. Bericht über die Calabrische (Villafranchische) Fauna von Kisláng, Kom. Fejér. „Magyar Állami Földtani Intézet Jelentése”. 1953 (1), s. 218, 1953. (niem.).
↑ B. Engesser. Die obermiozäne Säugetierfauna von Anwil (Baselland). „Tätigkeitsberichte der Naturforschenden Gesellschaft Baselland”. 28, s. 115, 1972. (niem.).
↑ T. Dahlmann & S. Doğan. Gerhardstorchia nomen novum: a new name for Storchia Dahlmann 2001 (Mammalia: Lipotyphla: Talpidae: Desmaninae). „Paläontologische Zeitschrift”. 85 (1), s. 91, 2011. DOI: 10.1007/s12542-010-0079-4. (ang.).
↑ T.M. Bown. The fossil Insectivora of Lemoyne Quarry (Ash Hollow Formation, Hemphillian), Keith County, Nebraska. „Transactions of the Nebraska Academy of Sciences”. 8, s. 112, 1980. (ang.).
↑ D. Oberg & J.X. Samuels. Fossil moles from the Gray Fossil Site (Tennessee): Implications for diversification and evolution of North American Talpidae. „Palaeontologia Electronica”. 25 (3), s. 6, 2022. DOI: 10.26879/1150. (ang.).
↑ Schreuder 1940 ↓, s. 318.
↑ Schreuder 1940 ↓, s. 316.
↑ Schreuder 1940 ↓, s. 321, 324.

Bibliografia

A. Schreuder. A revision of the fossil water-moles (Desmaninae). „Archives Néerlandaises de Zoologie”. 4 (2), s. 201–333, 1940. DOI: 10.1163/036551640X00118. (ang.).

[2] Typ nomenklatoryczny: Myale J.E. Gray, 1821 (= Desmana Güldenstädt, 1777).

[4] Typ nomenklatoryczny: Myogale Brandt, 1836 (= Desmana Güldenstädt, 1777).

[6] Typ nomenklatoryczny: Mygale G. Cuvier, 1800 (= Desmana Güldenstädt, 1777).

[14] Pisownia oryginalna, takson zdefiniowany w randze podrodziny.

[Thomas-1] O. Thomas. On a Collection of Small Mammals from the Tsin-ling Mountains, Central China, presented by Mr.G. Fenwick Owen to the National Museum. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eighth series. 10, s. 397, 1912. (ang.).

[gray-3] J.E. Gray. On the Natural Arrangment of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 300, 1821. (ang.).

[bon-5] Ch.-L. Bonaparte: Synopsis Vertebratorum Systematis. 1837, s. 9. (fr.).

[pom-7] A.N. Pomel. Études sur les carnassiers insectivores (Extrait). Seconde partie.—Classification des insectivores. „Archives des sciences physiques et naturelles”. 9, s. 247, 1848. (fr.).

[mur-8] A. Murray: The Geographical Distribution of Mammals. London: Day and Son, 1866, s. 319. (ang.).

[edw-9] A. Milne-Edwards: Études pour servir a l’histoire de la faune mammalogique de la Chine. W: H. Milne-Edwards: Recherches pour servir à l’histoire naturelle des mammifères: comprenant des considérations sur la classification de ces animaux. T. 1. Paris: G. Masson, 1868–1874, s. 267, 272. (fr.).

[miv-10] S.G.J. Mivart. On Hemicentetes, a new Genus of Insectivora, with some Additional Remarks on the Osteology of that Order. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1871, s. 66, 1871. (ang.).

[gill72-11] T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 18, 1872. (ang.).

[gill75-12] T.N. Gill. Synopsis of Insectivorous Mammals. „Bulletin of the United States Geological and Geographical Survey of the Territories”. 1 (2), s. 91–120, 1875. (ang.).

[tro-13] É.L. Trouessart. Synopsis sytematicus et geographicus mammalium. „Revue et magasin de zoologie pure et appliquée”. 3^e série. 7, s. 266, 1879. (fr.).

[win-15] H. Winge. Udsigt over Insektædernes indbyrdes Slægtskab. „Videnskabelige Meddelelser fra Dansk naturhistorisk Forening i Kjøbenhavn”. 68, s. 124, 1917. (szw.).

[kal&rau-16] H.Н. Каландадзе & А.С. Раутиан: Система млекопитающих и историческая зоогеография. W: Филогенетика млекопитающих. Москва: Издательство Московского университета, 1992, s. 55. (ros.).

[Cichocki&inni-17] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 76. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-18] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 82. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Wilson&Reeder-19] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Tribe Desmanini. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-14].

[mdd-20] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-25]. (ang.).

[zij-21] J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Desmanini Mivart, 1871, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-25] (ang.).

[top&pas-22] В.А. Топачевский & А.В. Пашков. Надвидовая систематика выхухолей рода Desmana (Insectivora, Talpidae). „Вестник зоологии”. 1983 (3), s. 43, 1983. (ros.).

[hut-23] J.H. Hutchison. Notes on type specimens of European Miocene Talpidae and a tentative classification of old world Tertiary Talpidae (Insectivora: Mammalia). „Geobios”. 7 (3), s. 215, 1974. DOI: 10.1016/S0016-6995(74)80009-4. (ang.).

[kre-24] M. Kretzoi. Bericht über die Calabrische (Villafranchische) Fauna von Kisláng, Kom. Fejér. „Magyar Állami Földtani Intézet Jelentése”. 1953 (1), s. 218, 1953. (niem.).

[eng-25] B. Engesser. Die obermiozäne Säugetierfauna von Anwil (Baselland). „Tätigkeitsberichte der Naturforschenden Gesellschaft Baselland”. 28, s. 115, 1972. (niem.).

[dah&dog-26] T. Dahlmann & S. Doğan. Gerhardstorchia nomen novum: a new name for Storchia Dahlmann 2001 (Mammalia: Lipotyphla: Talpidae: Desmaninae). „Paläontologische Zeitschrift”. 85 (1), s. 91, 2011. DOI: 10.1007/s12542-010-0079-4. (ang.).

[bown-27] T.M. Bown. The fossil Insectivora of Lemoyne Quarry (Ash Hollow Formation, Hemphillian), Keith County, Nebraska. „Transactions of the Nebraska Academy of Sciences”. 8, s. 112, 1980. (ang.).

[obe&sam-28] D. Oberg & J.X. Samuels. Fossil moles from the Gray Fossil Site (Tennessee): Implications for diversification and evolution of North American Talpidae. „Palaeontologia Electronica”. 25 (3), s. 6, 2022. DOI: 10.26879/1150. (ang.).

[CITEREFSchreuder1940318-29] Schreuder 1940 ↓, s. 318.

[CITEREFSchreuder1940316-30] Schreuder 1940 ↓, s. 316.

[CITEREFSchreuder1940321,_324-31] Schreuder 1940 ↓, s. 321, 324.

[1]

[a]

[2]

[b]

[3]

[c]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[d]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]