[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Anodorhynchus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anodorhynchus[1]
von Spix, 1824[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – modroara hiacyntowa (A. hyacinthinus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugowate

Podrodzina

papugi neotropikalne

Plemię

Arini

Rodzaj

Anodorhynchus

Typ nomenklatoryczny

Anodorhynchus maximiliani von Spix, 1824 (= Psittacus hyacinthinus Latham, 1790)

Synonimy
Gatunki
  • A. hyacinthinus
  • A. leari
  • A. glaucus

Anodorhynchusrodzaj ptaków z podrodziny papug neotropikalnych (Arinae) w rodzinie papugowatych (Psittacidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 72–100 cm; masa ciała 940–1695 g[7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Anodorhynchus (Anodontorhynchus, Anadorhynchus, Anoplorhynchus): gr. ανοδων anodōn, ανοδοντος anodontos „bezzębny”, od negatywnego przedrostka αν- an-; οδους odous, οδοντος odontos „zęby”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”[8].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

  1. a b c d Niepoprawna późniejsza pisownia Anodorhynchus von Spix, 1824.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Anodorhynchus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. von Spix 1824 ↓, s. 47.
  3. von Spix 1824 ↓, s. index.
  4. Index universalis. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 24. (łac.).
  5. O. Finsch: Die Papageien, monographisch bearbeitet. Cz. 1. Leiden: Brill, 1868, s. 387. (niem.).
  6. C.J. Sundevall: Methodi naturalis avium disponendarum tentamen: försök till fogelklassens naturenliga uppställnung. Stockholm: Samson & Wallin, 1873, s. 70. (łac.).
  7. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: New World and African Parrots (Psittacidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.psitta3.01. [dostęp 2020-10-19]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  8. Anodorhynchus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-31] (ang.).
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Arini Gray,GR, 1840 (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-19].
  10. BirdLife International, Anodorhynchus glaucus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-10-19] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]