sinus

sinus (język polski)

wykres funkcji sinus (1.1)

wymowa:

‹s-inus›, IPA: [ˈsʲĩnus], AS: [sʹĩnus], zjawiska fonetyczne: nazal.• nie dwuz., ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: si•nus

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mat. funkcja, która dla argumentu od 0 do π/2 wyraża stosunek długości przyprostokątnej leżącej naprzeciw danego kąta do długości przeciwprostokątnej; zob. też sinus w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sinus	sinusy
dopełniacz	sinusu / sinusa	sinusów
celownik	sinusowi	sinusom
biernik	sinus	sinusy
narzędnik	sinusem	sinusami
miejscownik	sinusie	sinusach
wołacz	sinusie	sinusy

przykłady:

(1.1) Sinus kąta prostego wynosi 1 (jeden).

składnia:

kolokacje:

(1.1) funkcja sinus • obliczać / wyznaczać sinus kąta • twierdzenie sinusów

synonimy:

(1.1) symbol. sin

antonimy:

(1.1) arcus sinus

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sinusoida ż, cosinus mrz, kosinus mrz, cosinusoida ż, kosinusoida ż

przym. sinusowy, sinusoidalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. sinus → wygięcie, zatoka

uwagi:

zobacz też: sinus • cosinus (kosinus) • tangens • cotangens (kotangens) • secans (sekans) • cosecans (kosekans)

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sine
• arabski: (1.1) جيب
• baskijski: (1.1) sinu
• białoruski: (1.1) сінус m
• bułgarski: (1.1) синус m
• duński: (1.1) sinus w
• esperanto: (1.1) sinuso
• fiński: (1.1) sini
• hiszpański: (1.1) seno m
• jidysz: (1.1) סינוס m (sinus)
• niemiecki: (1.1) Sinus m
• norweski (bokmål): (1.1) sinus m
• norweski (nynorsk): (1.1) sinus m
• nowogrecki: (1.1) ημίτονο n
• rosyjski: (1.1) синус m
• słowacki: (1.1) sínus m
• szwedzki: (1.1) sinus w
• ukraiński: (1.1) синус m
• węgierski: (1.1) szinusz

źródła:

sinus (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈsaɪnəs/, (częściej) /'saiɾ̃əs/

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. zatoka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sinus (język czeski)

sinus (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) mat. sinus

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sinus	siny / sinusy
dopełniacz	sinu / sinusu	sinů / sinusů
celownik	sinu / sinusu	sinům / sinusům
biernik	sinus	siny / sinusy
wołacz	sine / sinuse	siny / sinusy
miejscownik	sinu / sinusu	sinech / sinusech
narzędnik	sinem / sinusem	siny / sinusy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sinus (język francuski)

sinus (1.1)

wymowa:

IPA: /si.nys/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mat. sinus

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sinus (interlingua)

sinus (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) geogr. zatoka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sinus (język łaciński)

sinus (1.1)

sinus (1.5)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mat. sinus (funkcja)

(1.2) zagłębienie, zakrzywienie

(1.3) fałd (na ubraniu)

(1.4) łono

(1.5) geogr. zatoka

(1.6) anat. zatoka

odmiana:

(1.1-6) sin|us, ~us (deklinacja IV);

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sinus	sinūs
dopełniacz	sinūs	sinuum
celownik	sinuī	sinibus
biernik	sinum	sinūs
ablatyw	sinū	sinibus
wołacz	sinus	sinūs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.6) sinus maxilaris → zatoka szczękowa • empyema sinus sphenoidalis → ropniak zatoki klinowej

synonimy:

(1.1) symbol. sin

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) z (1.2-3)

arab. جيب

uwagi:

źródła: