naprzeciw

naprzeciw (język polski)

osiem naprzeciw (1.1) jednej

wymowa:

IPA: [naˈpʃɛt͡ɕif], AS: [napšećif], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• wygł. ​

znaczenia:

przyimek

(1.1) po drugiej stronie, po przeciwnej stronie

przysłówek

(2.1) po drugiej stronie, po przeciwnej stronie

odmiana:

(1.1, 2.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Siedziała naprzeciw mnie, na drugim końcu mahoniowego stołu, wyprostowana, błądząc spojrzeniem gdzieś poza murami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) naprzeciwko

(2.1) naprzeciwko

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przyim. przeciw, naprzeciwko

przysł. naprzeciwko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) opposite, against; (2.1) opposite, vis-à-vis
• białoruski: (1.1) насупраць, насупроць, напроці, напроціў; (2.1) насупраць, насупроць, напроці, напроціў
• esperanto: (1.1) kontraŭe; (2.1) kontraŭe
• jidysz: (1.1) קעגן (kegn)
• niemiecki: (1.1) gegenüber; (2.1) gegenüber
• szwedzki: (1.1) mitt emot, mittemot
• wilamowski: (1.1) aetkaen, atkan

źródła: