[go: up one dir, main page]
Wikisłownik

drugi

drugi (język polski)

edytuj
wymowa:
​?/i, IPA: [ˈdruɟi], AS: [druǵi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

przymiotnik odliczebnikowy[1]

(1.1) zajmujący ostatnie miejsce w dwuelementowym zbiorze o określonej kolejności elementów
(1.2) przest. inny

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. żegl. drugi oficer

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(3.1) dzień miesiąca po pierwszym

rzeczownik, rodzaj żeński

(4.1) druga: godzina druga
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikdrugidrugadrugiedrudzydrugie
dopełniaczdrugiegodrugiejdrugiegodrugich
celownikdrugiemudrugiejdrugiemudrugim
biernikdrugiegodrugidrugądrugiedrugichdrugie
narzędnikdrugimdrugądrugimdrugimi
miejscownikdrugimdrugiejdrugimdrugich
wołaczdrugidrugadrugiedrudzydrugie
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Za zajęcie drugiego miejsca przyznawany jest srebrny medal.
składnia:
kolokacje:
(1.1) drugie imię / nazwisko
synonimy:
(1.1) 2., przest. wtóry
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. podwajanie n, drugie n, druga ż
tem. słow. drugo-
licz. porz. drugie
przysł. podwójnie
związki frazeologiczne:
druga strona medalu • drugie dno • nadstawić drugi policzek • po drugie • schodzić na drugi plan • słuchać jednym uchem, a drugim wypuszczać • z drugiej ręki • na drugiej • co drugiemu dasz, tego sam nie masz
etymologia:
uwagi:
W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy[2], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: inny
źródła:
  1. ↑   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑   Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

drugi (język chorwacki)

edytuj
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

liczebnik porządkowy

(1.1) drugi

przymiotnik

(2.1) inny
odmiana:
(2.1) m drȕgī, ż drȕgā, n drȕgo
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

drugi (język dolnołużycki)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

liczebnik porządkowy

(1.1) drugi

przymiotnik

(2.1) inny
odmiana:
przykłady:
(2.1) Někotare mysle až jo to jadna rěc, druge až stej to rozdźělnej samostatnej rěcy. → Niektórzy myślą, że jest to jeden język, inni, że są to oddzielne, samodzielne języki. (Wikipedia)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
licz. gł. dwa
związki frazeologiczne:
(1.1) samodrugi
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Dolnołużycki - Liczebniki; (2.1) także w użyciu rzeczownikowym
źródła:

drugi (język słoweński)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

liczebnik porządkowy

(1.1) drugi
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=drugi&oldid=8386073”