PL218350B1 - Produkt farmaceutyczny, pojemnik wielodawkowy, zastosowanie stałej postaci dawkowania i sposób jej wytwarzania oraz zestaw - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest produkt farmaceutyczny, pojemnik wielodawkowy, zastosowanie stałej postaci dawkowania i sposób jej wytwarzania oraz zestaw.

Alergia jest głównym problemem zdrowotnym w krajach, w których panuje zachodni styl życia. Ponadto, w tych krajach zwiększa się częstość występowania chorób alergicznych. Chociaż alergia na ogół nie może być uważana za chorobę zagrażającą życiu, to astma powoduje rocznie znaczną liczbę zgonów. Wyjątkowa częstość występowania u około 30% nastolatków powoduje poważną utratę jakości życia, dni roboczych i pieniędzy, co uzasadnia zaliczenie jej do głównych problemów zdrowotnych w świecie zachodnim.

Alergia jest chorobą złożoną. Do wystąpienia uczulenia przyczynia się wiele czynników. Wśród nich znajduje się podatność osobnicza określona jako jeszcze niewystarczająco zrozumiałe wzajemne oddziaływanie między poszczególnymi genami. Innym ważnym czynnikiem jest ekspozycja na działanie alergenu powyżej pewnych progów. W procesie uczulania może być ważny cały szereg czynników środowiskowych, obejmujących zanieczyszczenie, infekcje w dzieciństwie, infekcje pasożytnicze, drobnoustroje jelitowe itd. Gdy osobnik zostanie uczulony i powstanie alergiczna odpowiedź odpornościowa, obecność tylko znikomych ilości alergenu wystarczy do przełożenia się na objawy.

Naturalnemu przebiegowi choroby alergicznej towarzyszy zwykle jej pogorszenie na dwóch poziomach. Najpierw występuje progresja objawów i zaawansowanie choroby. Na przykład, występuje progresja od gorączki siennej do astmy. Po drugie, rozsiewanie się alergenów przyczyniających się do choroby najczęściej prowadzi do alergicznej wielo-reaktywności. Przewlekły stan zapalny prowadzi do ogólnego osłabienia śluzówkowych mechanizmów obronnych, prowadząc do niespecyficznego podrażnienia i ewentualnie uszkodzenia tkanki śluzówki. Małe dzieci mogą być początkowo uczulone na żywność, tzn. na mleko, co prowadzi do wyprysku lub zaburzeń żołądkowo-jelitowych; jednak najczęściej samorzutnie wyrastają z tych objawów. Jednak u tych małych dzieci w ich późniejszym życiu istnieje ryzyko rozwoju alergii wziewnej.

Najważniejsze źródła alergenów znaleziono wśród najbardziej rozpowszechnionych cząstek o pewnej wielkości, znajdujących się we wdychanym powietrzu. Te źródła są niezwykle uniwersalne i obejmują pyłki traw i cząstki odchodów roztoczy kurzu domowego, które łącznie są odpowiedzialne za około 50% wszystkich alergii. Globalny zasięg ma także łupież zwierzęcy, tj. łupież psów i kotów, inne pyłki, takie jak pyłek bylicy pospolitej i mikro-grzyby, takie jak Alternaria. W pewnych regionach mogą dominować inne pyłki, takie jak pyłki brzozy w Europie Północnej i Środkowej, pyłki bylicy we wschodnich i centralnych regionach Stanów Zjednoczonych i pyłki cedru japońskiego w Japonii. Owady, tzn. jad pszczół i os oraz pożywienie, każde z nich jest przyczyną do około 20% wszystkich alergii.

Alergia, tzn. nadwrażliwość typu I jest spowodowana niewłaściwą odpowiedzią odpornościową na obce substancje niepatogenne. Ważne objawy kliniczne alergii obejmują astmę, gorączkę sienną, wyprysk i zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Reakcja alergiczna jest szybka i osiąga maksimum w ciągu 20 minut po kontakcie z alergenem odpowiedzialnym za alergię. Ponadto reakcja alergiczna jest specyficzna w tym sensie, że konkretny osobnik jest uczulony na konkretny(e) alergen(y), podczas gdy osobnik ten nie musi wykazywać reakcji alergicznej na inne substancje, o których wiadomo, że powodują reakcje alergiczne. Fenotyp alergiczny odznacza się wyraźnym zapaleniem śluzówki docelowego narządu i obecnością specyficznego dla alergenu przeciwciała klasy IgE w układzie krążenia i na powierzchni komórek tucznych i leukocytów zasadochłonnych.

Atak alergiczny rozpoczyna reakcja obcego alergenu ze specyficznym dla alergenu przeciwciałem IgE gdy przeciwciała wiążą się z dużym powinowactwem ze specyficznymi receptorami IgE, na powierzchni komórek tucznych i leukocytów zasadochłonnych. Komórki tuczne i leukocyty zasadochłonne zawierają wstępne mediatory, tj. histaminę, tryptazę i inne substancje, które są uwalniane po krzyżowym związaniu dwóch lub więcej przeciwciał IgE związanych z receptorem. Przeciwciała IgE wiążą się krzyżowo przez równoczesne związanie się z jedną cząsteczką alergenu. Krzyżowe wiązanie IgE związanego z receptorem na powierzchni komórek tucznych także prowadzi do uwolnienia cząsteczek sygnałowych odpowiedzialnych za przyciąganie eozynofili, limfocytów T specyficznych dla alergenu i innych typów komórek do miejsca odpowiedzi alergicznej. Komórki te oddziałują wzajemnie z alergenem, IgE i komórkami efektorowymi, co prowadzi do ponownego pojawienia się objawów, występujących po 12-24 godzinach od kontaktu z alergenem (reakcja późnej fazy).

Kontrolowanie choroby alergicznej obejmuje diagnozę i leczenie, obejmujące leczenie zapobiegawcze. Diagnoza alergii polega na wykazaniu IgE specyficznego dla alergenu i identyfikacji źródła

PL 218 350 B1 alergenu. W wielu przypadkach uważny wywiad chorobowy może wystarczyć do rozpoznania alergii i do identyfikacji materiału będącego źródłem alergenu odpowiedzialnego za chorobę. Jednak najczęściej diagnoza poparta jest obiektywnymi pomiarami, takimi jak test skórny, badanie krwi lub test prowokacji.

Opcje terapeutyczne obejmują ogólne klasy. Pierwsza możliwość jest to unikanie alergenu lub zmniejszenie narażenia. Podczas gdy unikanie alergenu jest oczywiste, np. w przypadku alergenów pochodzących z żywności, może być ono trudne lub kosztowne w przypadku alergenów roztoczy kurzu domowego, lub może być niemożliwe dla alergenów pyłkowych. Drugą i najczęściej wykorzystywaną opcją terapeutyczną jest przepisywanie klasycznych leków objawowych, takich jak środki antyhistaminowe i steroidy. Leki objawowe są bezpieczne i skuteczne; jednak nie zmieniają one naturalnej przyczyny choroby i nie zwalczają choroby. Trzecią alternatywą terapeutyczną jest specyficzne szczepienie przeciw alergii, które w większości przypadków zmniejsza lub łagodzi objawy alergii, wywołane przez omawiany alergen.

Konwencjonalne szczepienia przeciw danej alergii jest leczeniem przyczynowym choroby alergicznej. Wpływa ono na podstawowe mechanizmy odpornościowe, prowadząc do stałego polepszenia statusu odpornościowego pacjenta. Zatem działanie ochronne specyficznych szczepień przeciw alergii wykracza poza okres leczenia, w przeciwieństwie do objawowego leczenia lekami. Niektórzy pacjenci otrzymujący leczenie zostają wyleczeni, a ponadto większość pacjentów doświadcza ulgi w zaawansowaniu choroby i doświadczanych objawach choroby lub przynajmniej zatrzymuje się pogarszanie choroby. Zatem, specyficzne szczepienie przeciw alergii ma działanie zapobiegawcze, zmniejszając ryzyko przekształcenia się gorączki siennej w astmę i zmniejszając ryzyko rozwoju nowych uczuleń.

Mechanizm odpornościowy, leżący u podstaw skutecznych szczepień przeciw alergii, nie jest dokładnie poznany. Specyficzna odpowiedź układu odpornościowego, taka jak produkcja przeciwciał przeciwko konkretnemu patogenowi, jest znana jako adaptacyjna odpowiedź odpornościowa. Tę odpowiedź należy odróżnić od wrodzonej odpowiedzi odpornościowej, która jest niespecyficzną reakcją przeciw patogenom. Szczepienie przeciw alergii jest związane z ukierunkowaniem na adaptacyjną odpowiedź odpornościową, która obejmuje komórki i cząsteczki o specyficzności antygenowej, takie jak limfocyty T i limfocyty B wytwarzające przeciwciała. Limfocyty B nie mogą dojrzeć do komórek produkujących przeciwciała bez pomocy limfocytów T o odpowiedniej specyficzności. Limfocyty T, które uczestniczą w pobudzeniu alergicznej odpowiedzi odpornościowej, są to przede wszystkim limfocyty typu Th2. Ustanowienie nowej równowagi między limfocytami Th1 a Th2 zaproponowano, jako korzystne i podstawowe dla mechanizmu odpornościowego specyficznych szczepień przeciw alergii. Jest kwestią sporną, czy jest to spowodowane zmniejszeniem limfocytów Th2, przesunięciem od limfocytów Th2 do Th1, czy zwiększeniem ilości limfocytów Th1. Ostatnio, zasugerowano, że limfocyty regulacyjne T są ważne dla mechanizmu szczepień przeciw alergii. Zgodnie z tym modelem, limfocyty regulacyjne T, tj., limfocyty Th3 lub Tr1 obniżają poziom zarówno limfocytów Th1 jak i Th2 o odpowiadającej specyficzności antygenu. Niezależnie od tych niejasności na ogół uważa się, że skuteczna szczepionka musi mieć zdolność pobudzania limfocytów T specyficznych dla antygenu, korzystnie limfocytów Th1.

Początkowo specyficzne szczepienia przeciw alergii, niezależnie od ich działania, nie były powszechnie stosowane z dwóch powodów. Jednym powodem są niedogodności związane z tradycyjnym programem szczepień, który obejmuje powtarzalne szczepienia, takie jak zastrzyki przez wiele miesięcy. Drugim powodem, jeszcze ważniejszym, jest ryzyko alergicznych skutków ubocznych. Zwykłe szczepienia przeciwko czynnikom zakaźnym przeprowadza się skutecznie stosując pojedynczą lub kilkukrotną immunizację wysoką dawką. Jednak ta strategia nie może być wykorzystana do szczepień przeciw alergii, ponieważ patologiczna odpowiedź odpornościowa już trwa.

Konwencjonalne specyficzne szczepienia przeciw alergii są zatem przeprowadzane z zastosowaniem wielokrotnych podskórnych immunizacji stosowanych w dłuższym okresie. Ich przebieg dzieli się na dwie fazy, fazę miareczkowania dawkowania dawki i fazę podtrzymywania. W fazie miareczkowania dawki stosuje się zwiększające się dawki, typowo w ciągu okresu 16 tygodni rozpoczynając, od dawek minimalnych. Gdy uzyska się zalecaną dawkę podtrzymującą, dawkę tę stosuje się w fazie podtrzymywania, typowo z iniekcjami co sześć tygodni. Po każdej iniekcji pacjent musi pozostawać pod obserwacją lekarską przez 30 minut ze względu na ryzyko anafilaktycznych reakcji ubocznych, które z zasady, choć wyjątkowo rzadko, mogą zagrażać życiu. Dodatkowo, klinika powinna być wyposażona w sprzęt do ratowania życia. Nie ma wątpliwości, że szczepionka oparta na innej drodze podawania eliminowałaby lub zmniejszyła ryzyko alergicznych reakcji ubocznych właściwych dla obec4

PL 218 350 B1 nych szczepionek opartych na iniekcjach podskórnych jak też ułatwiłaby bardziej powszechne stosowanie, być może nawet umożliwiając ich wykonywanie samemu w domu.

Próby ulepszenia szczepionek dla konkretnych szczepień przeciw alergii prowadzi się już przez 30 lat i obejmują one różnorakie podejścia. Szereg podejść ukierunkowanych było na sam alergen przez modyfikację reaktywności IgE. Inne ukierowane były na drogę podawania.

Układ odpornościowy jest dostępny przez jamę ustną i śluzówkę jamy ustnej i np. znaną drogą podawania alergenów jest podawanie podjęzykowe.

Zwykle, szczepienie przeciw alergii z wykorzystaniem drogi przez śluzówkę jamy ustnej składa się z okresowego podawania roztworu alergenu w odstępach przynajmniej jednego dnia. Dla porównania, podawane lecznicze dawki podtrzymujące (akumulowane) przekraczają dawki podtrzymujące porównywalnych szczepień podskórnych 5-500 razy. Oczywistą wadą tej postaci dawkowania i drogi podawania są problemy związane z dokładnym i jednolitym podawaniem właściwej dawki przez samego pacjenta gdy (należy wziąć kilka kropli, jednolitość poszczególnych kropli, dokładność miejsca podawania itd.). Dodatkowo istnieje potrzeba chłodzenia leku i wprowadzania środków konserwujących do formulacji.

Netien i inni („Galenica 16-Medicaments homeopathiquees wyd. 2, 1986, strony 77-99) ujawnia roztwór ciekły naniesiony na stałą cząstkę (granulki) lub konwencjonalne sprasowane tabletki laktozy, sacharozy lub ich mieszaniny do podjęzykowego podawana leków, takich jak alergeny.

W opisie DD-A.0 107 208 ujawniono sposób wytwarzania konwencjonalnej sprasowanej tabletki zawierającej alergen. Po podaniu tabletka rozpuszcza się w ślinie, a alergen jest absorbowany przez śluzówkę jamy ustnej. Formulacja zawiera zaróbkę nierozpuszczalną w wodzie, a mianowicie talk jak również parafinę i kwasy tłuszczowe, które są niepożądane, ponieważ pozostawiają nieprzyjemną pozostałość w ustach pacjenta. Ponadto, tarcie wywierane podczas procesu tabletkowania może być szkodliwe dla stabilności fizycznej alergenów.

W opisie EP 278 877 ujawniono kompozycję farmaceutyczną do stosowania pod język, w której stały nośnik jest pokrywany roztworem alergenu, gdy roztwór rozpyla się na stałe globulki nośnika. Twierdzi się, że uzyskana formulacja rozpada się szybko, ale nie natychmiast. Nie ujawniono jednak jak to osiągnąć. Ponadto formulacja zawiera cukry redukujące w postaci laktozy, które mają skłonność do reakcji z alergenami.

W celu zapewnienia, że tak wiele, jak to możliwe z podawanej dawki pewnego alergenu jest dostępne dla śluzówki jamy ustnej i dodatkowo, żeby zmaksymalizować czas kontaktu produktu, który uległ rozpadowi ze śluzówką, bardzo ważne jest, aby postać dawkowania rozpadała się natychmiast po kontakcie ze śliną w jamie ustnej. Znane są szybko rozpadające się stałe postaci dawkowania, które łatwo uwalniają składnik czynny w jamie ustnej.

W opisie patentowym USA Nr 4 371 516 ujawniono farmaceutyczne postacie dawkowania zawierające składniki aktywne, które szybko rozpadają się w wodzie. Farmaceutyczne postaci dawkowania zawierają otwartą sieć matrycy z materiału nośnikowego, który rozpada się w ciągu 10 sekund.

Nośnik oparty na liofilizowanej żelatynie z ryb, ujawniony w publikacji WO 00/61117, przeznaczony jest do uwalniania składnika aktywnego natychmiast po kontakcie ze śliną po podaniu do jamy ustnej.

Nośnik oparty na liofilizowanej modyfikowanej skrobi, ujawniony w publikacji WO 00/44351, przeznaczony jest do uwalniania składnika aktywnego natychmiast po kontakcie ze śliną po podaniu do jamy ustnej.

W publikacji WO 99/21579 ujawniono szybko rozpadającą się postać dawkowania do stosowania doustnego, obejmującą szczepionkę i adiuwant.

W publikacji WO 02/13858 ujawniono szybko rozpuszczającą się kompozycję farmaceutyczną zawierającą szczepionkę w postaci szybko rozpuszczającego się „ciasteczka do stosowania doustnego. Celem publikacji WO 02/13858 jest dostarczenie szczepionki wirusowej lub bakteryjnej, która pozostaje nienaruszona w przewodzie pokarmowym. Uzyskuje się to przez ochronę antygenu przed kwaśną treścią żołądkową przez wprowadzenie do ciastka środków zobojętniających kwas, takich jak węglan wapnia.

W publikacji WO 00/51568 ujawniono szybko rozpadającą się sprasowaną tabletkę o niskiej ścieralności, która jest przeznaczona do rozpuszczania się w ustach w kontakcie ze śliną w czasie krótszym niż 30 sekund, tworząc łatwą do połknięcia zawiesinę.

W opisie patentowym USA Nr 4 371 516 twierdzi się, że formulacja jest przydatna do szczepi onek doustnych. W przypadku w publikacji WO 00/61117, WO 00/44351, WO 99/21579 i WO 02/13858

PL 218 350 B1 twierdzi się również, że wynalazki dotyczą nieinfekcyjnych stanów immodulowanych, takich jak stany alergii układowych, np., gorączka sienna. Jednak w żadnym z tych zgłoszeń nie ujawniono informacji technicznych lub przykładów, jak można wytworzyć szybko dyspergującą stałą postać dawkowania szczepionki przeciw alergii. Nie ma, na przykład, wskazówek na temat odpowiedniego dawkowania określonego alergenu w żadnej z ujawnionych formulacji. Bardzo ważne jest podawanie prawidłowej dawki alergenu pacjentowi, ponieważ nadmierna dawka może wywołać wstrząs anafilaktyczny u pacjenta. Ponadto nie podano informacji ani wskazówek dotyczących odpowiednich pomiarów trwałości lub ścieralności takich formulacji.

Niniejszy wynalazek dotyczy produktu farmaceutycznego, odpowiedniego do podawania alergenu, który stanowi: szybko rozpadającą się, niesprasowaną stałą postać dawkowania odpowiednią do podawania na śluzówkę jamy ustnej obejmującą:

(a) matrycę utworzoną z roztworu zawierającego 2-10% wag./wag. żelatyny rybnej i 1-10% wag./wag. mannitolu lub roztworu zawierającego 2-10% wag./wag. skrobi i 1-10% wag./wag. mannitolu i (b) skuteczną dawkę alergenu wybranego z grupy składającej się z alergenu pyłku traw, alergenu roztoczy kurzu domowego, alergenu bylicy, alergenu cedru, alergenu kota lub alergenu brzozy do odczulenia osobnika na ten alergen, przy czym utrata zawartości alergenu w tej postaci dawkowania jest mniejsza niż 50% początkowej zawartości alergenu po przechowywaniu przez 3 miesiące w 25°C i przy 60% wilgotności względnej i utrata zawartości alergenu we wspomnianej postaci dawkowania jest mniejsza niż 0,5 ąg ekstraktu alergenu lub mniejsza niż 0,05 ąg głównego alergenu po poddaniu testom ścieralności, a stała postać dawkowania ma zawartość ekstraktu alergenu od 0,5 ąg/postać dawkowania do 5 mg/postać dawkowania lub stała postać dawkowania ma zawartość głównego alergenu od 0,05 ąg/postać dawkowania do 500 ąg/postać dawkowania.

Korzystnie ścieralność w produkcie farmaceutycznym mierzy się w teście ścieralności opisanym w Farmakopei Europejskiej w punkcie 2.9.7.

Korzystnie kruchość mierzy się w teście kruchości obejmującym następujące etapy:

a) umieszczenie indywidualnych uszczelnionych blistrów, z których każdy zawiera stałą postać dawkowania w wyposażeniu odpowiednim do pomiarów ścieralności,

b) poruszanie szczelnego blistru zawierającego stałą postać dawkowania przez odpowiedni czas i z odpowiednią szybkością,

c) usuwanie szczelnego blistru zawierającego stałą postać dawkowania,

d) otwarcie blistru i umieszczenia stałej postaci dawkowania i dowolnej pozostałości w pojemniku,

e) usuwanie stałej postaci dawkowania z pojemnika z pozostawieniem dowolnych luźnych pozostałości we wspomnianym pojemniku,

f) przeprowadzenie oznaczenia specyficznego dla alergenu dla wspomnianej pozostałości z określeniem zawartości alergenu we wspomnianej pozostałości i ewentualne obliczenie procentowej zawartości alergenu we wspomnianej pozostałości, w stosunku do całkowitej zawartości alergenu w jednostce stałej postaci dawkowania.

Korzystnie w powyższym teście (a) stosuje się między 1 a 100 blistrów zawierających stałą postać dawkowania, (b) stosuje się wyposażenie do pomiarów ścieralności opisane w Farmakopei Europejskiej w punkcie 2.9.7, (c) stałą postać dawkowania obraca się 100 razy przy 25 ± 1 obrotów na minutę i (d) oznaczeniem specyficznym dla alergenu jest oznaczenie immunochemiczne specyficzne dla alergenu, korzystnie enzymatyczny test immunoabsorpcyjny.

Korzystnie produkt farmaceutyczny zawiera od 2,5 ąg do 3,75 mg ekstraktu alergenu, korzystniej od 2,5 ąg do 2,5 mg ekstraktu alergenu, korzystnie od 25 ąg do 2,5 mg ekstraktu alergenu, korzystniej od 25 ąg do 1,25 mg ekstraktu alergenu, bardziej korzystnie 25 ąg do 1 mg ekstraktu alergenu, a najbardziej korzystnie od 25 ąg do 750 ąg ekstraktu alergenu.

Korzystnie produkt farmaceutyczny zawiera od 0,25 ąg do 0,25 mg głównego alergenu, korzystnie od 2,5 ąg do 0,25 mg głównego alergenu, bardziej korzystnie od 2,5 ąg do 0,125 mg głównego alergenu, korzystniej od 2,5 ąg do 0,1 mg, a najkorzystniej od 2,5 ąg do 75 ąg głównego alergenu.

Korzystnie produkt farmaceutyczny zawiera dawkę alergenu od 65 do 15000 BAU, korzystnie od 650 do 15000 BAU, bardziej korzystnie od 650 do 6000 BAU, korzystnie od 650 do 4700 BAU, a najbardziej korzystnie od 650 do 3500 BAU.

PL 218 350 B1

Korzystnie w produkcie farmaceutycznym alergen jest alergenem pyłku traw.

Korzystnie utrata zawartości alergenu w produkcie farmaceutycznym jest mniejsza niż 30% początkowej zawartości po przechowywaniu przez 3 miesiące w 25°C przy 60% wilgotności względnej.

Korzystnie utrata zawartości alergenu jest mniejsza niż 20%, korzystnie jest mniejsza niż 15% korzystnie jest mniejsza niż 10%, korzystnie jest mniejsza niż 5%, a najbardziej korzystnie jest mniejsza niż o 2% początkowej zawartości po przechowywaniu przez 3 miesiące w 25°C przy 60% wilgotności względnej.

Korzystnie utrata ekstraktu alergenu z każdej stałej postaci dawkowania jest mniejsza niż 0,25 ąg, korzystnie mniejsza niż 0,15 ąg, korzystnie mniejsza niż 0,075 ąg, korzystniej mniejsza niż 0,025 ąg, a najkorzystniej jest mniejsza niż 0,01 ąg.

Korzystnie utrata głównego alergenu z każdej stałej postaci dawkowania jest mniejsza niż 0,025 ąg, korzystnie jest mniejsza niż 0,015 ąg, korzystniej mniejsza niż 0,0075 ąg, korzystnie mniejsza niż 0,0025 ąg, a najkorzystniej jest mniejsza niż 0,001 ąg.

Korzystnie matrycę w produkcie farmaceutycznym tworzy się przez sublimację roztworu zawierającego wspomniany alergen i co najmniej jeden środek tworzący matrycę.

Korzystnie stosunek żelatyny z ryb do mannitolu jest w zakresie od 2:10 do 10:1, korzystnie, od

2:10 do 10:1, korzystnie wynosi 4:3, korzystnie 6,5:5,5, korzystnie 6,0:5,08.

Korzystnie roztwór zawiera 3 do 6,5% wagowych żelatyny z ryb i 3 do 5,5% wagowych mannitolu, korzystnie 6,5% wagowych żelatyny z ryb i 5,5% wagowych mannitolu, korzystnie 6,0% wagowych żelatyny z ryb i 5,08% wagowych mannitolu.

Korzystnie stosunek skrobi do mannitolu jest w zakresie od 2:10 do 10:1.

Korzystnie matrycę tworzy się z roztworu zawierającego 3-6,5% wagowych skrobi i 3-5,5% wagowych mannitolu.

Korzystnie produkt farmaceutyczny rozpada się w ludzkiej ślinie w ciągu 60 sekund, korzystnie w ciągu 30 sekund, korzystnie w ciągu 10 sekund, bardziej korzystnie w ciągu około 5 sekund, a najkorzystniej w ciągu około 2 sekund.

Korzystnie alergen jest w postaci ekstraktu, oczyszczonego alergenu, modyfikowanego alergenu lub zrekombinowanego alergenu lub mutanta zrekombinowanego alergenu lub dowolnej ich kombinacji.

Korzystnie alergen jest alergenem pyłku traw lub alergenem alergenem roztoczy kurzu.

Korzystnie alergen jest w postaci ekstraktu z trawy lub w postaci ekstraktu roztoczy kurzu.

Korzystnie produkt farmaceutyczny zawiera przynajmniej dwa różne alergeny.

Korzystnie odchylenia w zawartości alergenu między różnymi stałymi postaciami dawkowania są w zakresie 10%, korzystnie są w zakresie 7%, a najkorzystniej są w zakresie 5%.

₂

Korzystnie stała postać dawkowania ma wytrzymałość mechaniczną mniejszą niż 1,0 N/mm².

Korzystnie stała postać dawkowania ma pik obciążenia do pęknięcia nie mniejszy niż 0,05 Kgf i poniżej 0,9 Kgf.

Korzystnie stała postać dawkowania jest wystarczająco wytrzymała, aby mogła być wyjęta z opakowania typu blister bez uwolnienia do otoczenia pozostałości zawierającej więcej niż 0,5 ąg ekstraktu, korzystnie więcej niż 0,05 ąg głównego alergenu, najkorzystniej bez uwolnienia do otoczenia pozostałości zawierającej więcej niż 13 jednostek BAU.

Korzystnie postać dawkowania zawiera jedną lub więcej zaróbek.

Korzystnie zaróbka jest wybrana z grupy składającej się ze środków zobojętniających kwas, rozcieńczalników, środków powodujących przyczepność do śluzówki, wzmacniaczy, środków smakowo-zapachowych, środków maskujących smak, konserwantów, przeciwutleniaczy, środków powierzchniowo czynnych, środków zwiększających lepkość, środków barwiących, modyfikatorów pH i środków słodzących.

Korzystnie produkt farmaceutyczny zawiera dodatkowo adiuwant.

Korzystnie adiuwant wybrany jest z grupy składającej się z soli glinowych, nietoksycznych fragmentów bakterii, cytokin, toksyny cholery, detoksykowanych frakcji toksyny cholery, chitozanu, fragmentów E. coli wrażliwych na ciepło, detoksykowanych frakcji fragmentów E. coli wrażliwych na ciepło, saponin, lipopolisacharydów, muramylowego dipeptydu, liposomów, immunostymulujących sekwencji DNA i mikrocząstek polimerów laktydów/glikolidów.

Korzystnie produkt farmaceutyczny zawiera dodatkowo lek przeciwalergiczny.

Korzystnie lekiem przeciwalergicznym jest lek przeciwhistaminowy.

PL 218 350 B1

Korzystnie produkt farmaceutyczny jest wybrany z grupy składającej się z pastylki do ssania, tabletki, kapsułki i kapletki.

Korzystnie produkt farmaceutyczny jest do leczenia alergii lub łagodzenia objawów alergii przy podawaniu przez śluzówkę jamy ustnej.

Korzystnie utrata zawartości alergenu we wspomnianej postaci dawkowania jest mniejsza niż 50% początkowej zawartości alergenu po przechowywaniu przez 3 miesiące w 25°C i przy 60% wilgotności względnej.

Korzystnie utrata zawartości alergenu we wspomnianej postaci dawkowania jest mniejsza niż

0,5 μg ekstraktu alergenu lub mniejsza niż 0,05 μg głównego alergenu po poddaniu testom ścieralności.

Niniejszy wynalazek dotyczy również pojemnika wielodawkowego zawierającego wiele stałych postaci dawkowania określonych powyżej, przy czym wielodawkowym pojemnikiem jest blister.

Korzystnie opakowanie typu blister wykonane jest całkowicie z aluminium, korzystnie jest to wielowarstwowe opakowanie typu blister wykonane całkowicie z aluminium.

W zakres wynalazku wchodzi również zastosowanie stałej postaci dawkowania określonej powyżej do wytwarzania produktu farmaceutycznego do zastosowania do leczenia alergii lub łagodzenia objawów alergii przy podawaniu na śluzówkę jamy ustnej.

Wynalazek dotyczy również sposobu wytwarzania szybko rozpadającej się, niesprasowanej stałej i trwałej postaci dawkowania nadającej się do podawania przez śluzówkę jamy ustnej mającej małą ścieralność i zawierającej co najmniej jeden środek tworzący matrycę i dawkę co najmniej jednego alergenu skuteczną do odczulenia osobnika na przynajmniej jeden alergen, który obejmuje etapy:

(a) wytworzenia wodnego roztworu zawierającego co najmniej jeden alergen i co najmniej jeden środek tworzący matrycę,

b) wprowadzenia roztworu do jednego lub więcej zagłębień w formie,

c) poddania załadowanej formy zamrażaniu i liofilizacji w standardowych warunkach temperatury półki i ciśnienia w komorze w celu otrzymania stałej postaci dawkowania w każdym zagłębieniu.

Korzystnie etap (b) obejmuje wprowadzanie roztworu do zagłębień w wielowarstwowym laminowanym arkuszu typu blister.

W zakres wynalazku wchodzi również zestaw do zastosowania do leczenia alergii lub łagodzenia objawów alergii, który zawiera

a) wiele stałych doustnych postaci dawkowania 4 w szczelnym pojemniku, przy czym każda ze wspomnianych stałych doustnych postaci dawkowania jest przechowywana szczelnie zamknięta i zawiera skuteczną ilość alergenu odpowiednią do podawania na śluzówkę jamy ustnej i

b) każda ze wspomnianych stałych postaci dawkowania zawiera taką samą ilość alergenu.

Korzystnie zestaw zawiera dodatkowo instrukcje do stosowania wielu stałych postaci dawkowania.

Korzystnie postać dawkowania jest szybko rozpadającą się postacią dawkowania.

Korzystnie każda ze stałych postaci dawkowania jest umieszczona osobno w uszczelnionym pęcherzu w wielokrotnym opakowaniu typu blister.

Korzystnie stałe postaci dawkowania zawierają żelatynę.

Korzystnie stałe postaci dawkowania zawierają dodatkowo mannitol.

Korzystnie żelatyną jest żelatyna z ryb.

Korzystnie skuteczna ilość alergenu jest w zakresie między 2,5 μg a 3,75 mg ekstraktu/stałą postać dawkowania.

Niniejszy wynalazek oparty jest na wielu nieoczekiwanych stwierdzeniach, z których żadne nie mogło być przewidziane a priori z uzasadnionym oczekiwaniem powodzenia. Po pierwsze, wynalazek oparty jest na stwierdzeniu, że jest możliwe stosowanie szybko rozpadającej się, niesprasowanej postaci dawkowania do podawania alergenu i że jest możliwe uzyskanie skutecznego sposobu leczenia alergii przez zastosowanie takiej postaci. W szczególności pokazano, że rzeczywiście jest możliwe uzyskanie dostarczania skutecznej ilości alergenu do układu odpornościowego pacjenta drogą przez śluzówkę jamy ustnej z zastosowaniem szybko rozpadającej się niesprasowanej stałej postaci dawkowania bez wywoływania niepożądanego poziomu skutków ubocznych. Ponadto, niniejszy wynalazek zapewnia odpowiednie poziomy dawek do otrzymania efektu leczniczego bez nie-akceptowalnych skutków ubocznych.

Po drugie, wynalazek oparty jest na stwierdzeniu, że można zapewnić skuteczne leczenie przez zastosowanie szybko rozpadającej się niesprasowanej postaci dawkowania bez stosowania adiuwanta.

Po trzecie, wynalazek oparty jest na stwierdzeniu, że możliwe jest sporządzenie preparatu alergenu jako szybko rozpadającej się niesprasowanej postaci dawkowania przy spełnieniu szczególnych

PL 218 350 B1 wymagań potrzebnych dla alergenu w odniesieniu do trwałości i małej ścieralności. W szczególności pokazano, że jest możliwe zrównoważenie przeciwstawnych wymagań, mianowicie, z jednej strony postać dawkowania powinna szybko rozpadać się a z drugiej strony powinna być trwała i równocześnie wykazywać małą ścieralność, tak aby otrzymać postać dawkowania, która wystarczająco szybko rozpada się, jest trwała i ma małą ścieralność.

Białka alergenu są podatne na rozpad, na który wpływa wiele czynników środowiska, w którym są one zawarte. Uważa się, że dla leczenia alergii, a w szczególności dla szczepienia przeciw alergii jest istotne, aby alergen był dostarczany do układu odpornościowego w stanie nienaruszonym w odpowiednich dawkach leczniczych. Zatem, alergen musi pozostać trwały podczas wytwarzania, przechowywania i stosowania. Niniejsza praca pokazała, że rzeczywiście jest możliwe formułowanie białek alergenowych w szybko rozpadającej się niesprasowanej postaci dawkowania, która jest trwała w odniesieniu do dawek alergenu i aktywności alergenu. Ponadto, niespodziewanie stwierdzono, że te preparaty są rzeczywiście trwałe w temperaturze pokojowej. To stwierdzenie jest bardzo ważne dla prawidłowego obchodzenia się z produktem końcowym. Przechowywanie w chłodzie w zakładzie produkcyjnym, podczas transportu lub podczas przechowywania w aptece jest często związane z dużymi kosztami, ponieważ urządzenia chłodnicze muszą być ściśle monitorowane, a inwestowanie w niezawodne urządzenia chłodnicze jest bardzo drogie. Ponadto odnośnie do stosowania się do poleceń przez pacjenta, jest także korzystne, aby postać dawkowania mogła być przechowywana w temperaturze pokojowej.

Zatem, niniejsza praca pokazała, że rzeczywiście jest możliwe sformułowanie białek alergenowych w postaci łatwo rozpadającej się, niesprasowanej postaci dawkowania, która jest skuteczna leczniczo bez konieczności dodawania adiuwanta. Ponadto takie stałe postaci dawkowania zawierające alergen są dalej trwałe w sprzyjających warunkach.

Gdy białka alergenowe są formułowane szybko rozpadającą się, niesprasowaną postać dawkowania, korzystne jest ponadto, żeby uzyskana postać dawkowania zasadniczo nie uwalniała alergenów do otaczającego środowiska lub do osoby posługującej się postacią dawkowania przy bezpośrednim kontakcie. Poprzednio niesprasowane szybko rozpadające się stałe postaci dawkowania charakteryzowały się małą wytrzymałością mechaniczną w porównaniu ze sprasowanymi tabletkami ze względu na wewnętrzną naturę niesprasowanej matrycy, która jest krucha i łamliwa, prawie podobna do wafla. Podczas, np. pakowania, przechowywania, transportu i posługiwania się postacią dawkowania przez pacjenta, resztki cząstek zawierających alergen mogą być uwalniane do otoczenia i pacjenta. Jest to szczególnie szkodliwe, gdy składnikiem czynnym jest alergen, ponieważ alergen może wywołać reakcję alergiczną u podatnej osoby lub wywołać reakcję alergiczną, taką jak uczulenie lub odpowiedź alergiczną zależną od dawki. Maksymalne dopuszczalne poziomy zanieczyszczenia środowiska w postaci np. pyłu alergenowego, zależnie od omawianego alergenu, mogą wynosić jedynie 2 mikrogramy głównego alergenu na gram kurzu domowego (Allergy, Principles and Practice (1993, wyd. 4), podręcznik Mosby-Year, tom I, strona 520).

Niesprasowane, szybko rozpadające się stałe postaci dawkowania, które są wytwarzane przez usuwanie cieczy z zestalonego układu zawierającego środki tworzące matrycę, składnik czynny i inne ewentualne środki, korzystnie są wytwarzane in situ. Proces wytwarzania in situ na ogół obejmuje usuwanie rozpuszczalnika z zestalonego układu składnika czynnego i składników tworzących matrycę w końcowym pojemniku, takim jak opakowanie typu blister. Technologia in situ stosowana przemysłowo nie pozwala na konwencjonalne powlekanie postaci dawkowania. Nakładanie powłoki na postać dawkowania może spowodować w większości przypadków dyspergowanie stałej postaci dawkowania, co powoduje niebezpieczeństwo natychmiastowego uwalniania postaci dawkowania.

Zatem, niezależnie od przeciwnej natury tych wymagań, niniejsza praca pokazała, że rzeczywiście możliwe jest sformułowanie skutecznych dawek białek alergenu w postaci szybko rozpadającej się, niesprasowanej postaci dawkowania z otrzymaniem równocześnie małej ścieralności i zachowaniem właściwości szybkiego rozpadania się.

Wszystkie powyższe stwierdzenia zostały potwierdzone przez prace doświadczalne lub wstępne próby kliniczne z wykorzystaniem zwierząt doświadczalnych, gdzie to było możliwe, lub prób klinicznych, gdzie to było możliwe.

Określenie „szybko rozpadająca się postać dawkowania odnosi się do postaci dawkowania, która rozpada się w jamie ustnej w czasie krótszym niż około 90 sekund, korzystnie w czasie krótszym niż około 60 sekund, korzystnie w ciągu mniej niż 30 sekund, bardziej korzystnie w czasie krótszym niż 20 sekund, jeszcze bardziej korzystnie w czasie krótszym niż 10 sekund, jeszcze bardziej korzystPL 218 350 B1 nie w czasie krótszym niż około 5 sekund, a najbardziej korzystnie w czasie krótszym niż około 2 sekundy po wprowadzeniu do jamy ustnej. Stała postać dawkowania według wynalazku może być w postaci tabletek, kapsułek, pastylek do ssania lub kapletek (caplets).

Określenie „niesprasowana odnosi się do stałej postaci dawkowania, która jest wytwarzana przez usuwanie cieczy z zestalonego układu obejmującego środki tworzące matrycę, składnik czynny i inne odpowiednie składniki, prowadząc do alergenu zawartego w matrycy.

Określenie „stała postać dawkowania odnosi się do jednostki postaci dawkowania, która nie jest cieczą, ani proszkiem, gdy jest podawana do jamy ustnej, zatem „stała postać dawkowania odnosi się do, np. tabletki zawierającej jednostkę dawkowania składnika aktywnego. W niniejszym opisie określenie tabletki, stała postać dawkowania i szczepionka są używane zamiennie.

Określenie „środek tworzący matrycę odnosi się do dowolnej farmaceutycznie akceptowanej zaróbki rozpuszczalnej lub dyspergującej się w wodzie, która będzie służyła jako nośnik dla składnika aktywnego w stałej postaci dawkowania.

Określenie „zaróbka odnosi się do dowolnego składnika, który może być dodany do preparatu poza składnikiem aktywnym.

Określenie „utrata zawartości alergenu we wspomnianej postaci dawkowania odnosi się, na przykład, do rozpadu lub dezaktywacji alergenu w postaci dawkowania podczas, na przykład, przechowywania, transportu lub stosowania. Utratę można określić albo jako utratę aktywności/mocy biologicznej lub jako utratę aktualnej zawartości alergenu. Korzystnie, utratę zawartości alergenu mierzy się jako utratę przynajmniej jednego alergenu głównego. Utratę można mierzyć, na przykład, za pomocą testu ELISA, jak to opisano w publikacji Obispo i innych (Allergy, 1997, 52, str. 806-813 stosując reagenty specyficzne dla alergenu).

Określenie „utrata zawartości alergenu ze wspomnianej postaci dawkowania odnosi się, na przykład, do uwalniania alergenu z postaci dawkowania podczas, na przykład, składowania, transportu i stosowania. Utratę można oznaczyć albo jako utratę aktywności/mocy biologicznej lub jako utratę aktualnej zawartości alergenu. Korzystnie, utratę zawartości alergenu mierzy się jako utratę przynajmniej jednego alergenu głównego. Utratę można mierzyć, na przykład, za pomocą testu ELISA jak to opisano w publikacji Obispo i innych (Allergy, 1997, 52, str. 806-813 stosując reagenty specyficzne dla alergenu).

Określenie „trwała odnosi się do postaci dawkowania, w której utrata zawartości alergenu wynosi mniej niż 50% początkowej zawartości po przechowywaniu przez 3 miesiące w 25°C przy 60% wilgotności względnej w pojemniku końcowym, mierzona albo jako utrata aktywności/mocy biologicznej lub jako utrata aktualnej zawartości alergenu. Korzystnie, utratę zawartości alergenu mierzy się jako utratę przynajmniej jednego alergenu głównego. Utratę można mierzyć, na przykład, za pomocą testu ELISA, jak to opisano powyżej.

Określenie „mała ścieralność dotyczy ilości materiału zawierającego alergen, który jest utracony z postaci dawkowania przy poddawaniu jej siłom zewnętrznym. Stała postać dawkowania ma wystarczającą ścieralność i wytrzymałość, aby mogła być transportowana, przechowywana i stosowania, gdy utrata materiału zawierającego alergen obejmuje mniej niż 0,5 μg ekstraktu alergenu lub 0,05 μg alergenu głównego na stałą postać dawkowania. Dla celów niniejszego wynalazku, ścieralność można mierzyć sposobem według niniejszego wynalazku.

„Wytrzymałość mechaniczną σ oblicza się zgodnie z następującym równaniem:

σ = 3Wax9, 8Nmm^-2 d²b w którym w = pik obciążenia do pęknięcia (kgF) a = odległość między uchwytami d = grubość szybko rozpadającej się stałej postaci dawkowania (mm) b = średnica szybko rozpadającej się stałej postaci dawkowania (mm) „Pik obciążenia do pęknięcia oznacza największą siłę wymaganą do rozkruszenia jednostki w trzypunktowym teście zginania z zastosowaniem odpowiedniego przyrządu (np. CT5, Engineering Systems, 1 Loach Cort, Radford Bridge Road, Nottingham NG8 1NA, Wielka Brytania).

Określenie „podawanie do śluzówki jamy ustnej odnosi się do drogi podawania, w której postać dawkowania jest umieszczana pod językiem lub gdziekolwiek indziej w jamie ustnej dla umożliwienia składnikowi czynnemu wejścia w kontakt ze śluzówką jamy ustnej lub gardła pacjenta, w celu uzyskania miejscowego lub układowego działania dla składnika czynnego. Przykładem podawania do śluzówki jamy ustnej jest podawanie podjęzykowe.

PL 218 350 B1

Określenie „podawanie podjęzykowe odnosi się do drogi podawania, w której postać dawkowania jest umieszczana pod językiem, w celu otrzymania efektu miejscowego lub układowego działania składnika czynnego.

Określenie „alergen odnosi się do dowolnego naturalnie występującego białka lub mieszaniny białek, o których donoszono, że wywołują reakcje alergiczne, tj. reakcje za pośrednictwem IgE po ponownej ekspozycji osobnika na ich działanie. Przykłady naturalnie występujących alergenów obejmują alergeny pyłków (alergeny pyłków drzew, chwastów, ziół i traw), alergeny roztoczy (np. z roztoczy kurzu domowego i roztoczy z miejsc składowania), alergeny owadzie (alergeny wziewne, alergeny pochodzące ze śliny i jadu), alergeny zwierzęce, np. ze śliny, sierści i łupieżu np. psów, kotów, koni, szczurów, myszy itd., alergeny z grzybów i alergeny z żywności. Alergen może być stosowany w postaci ekstraktu alergenu, oczyszczonego alergenu, modyfikowanego alergenu, lub zrekombinowanego alergenu lub zrekombinowanego zmutowanego alergenu, dowolnego fragmentu alergenu zawierającego powyżej 30 aminokwasów lub dowolnej ich kombinacji.

Określenie „ekstrakt alergenu, jak tu stosowane, dotyczy ekstraktu otrzymanego przez ekstrakcję biologicznego materiału źródłowego alergenu, jak ogólnie opisano w „Allergenic extract, H. Ipsen i inni, rozdział 20 w książce Allergy, Principle and practise (wyd. S. Manning) 1993, książka MosbyYear, St. Luis. Takie ekstrakty można otrzymać przez wodną ekstrakcję materiału rozpuszczalnego w wodzie z późniejszymi etapami oczyszczania, jak filtracja, w celu otrzymania roztworu, tzn. ekstraktu. Ekstrakt można poddać następnie dalszemu oczyszczaniu i/lub obróbce, jak liofilizacja z usunięciem zasadniczo całej wody. Na ogół ekstrakt alergenu zawiera mieszaninę białek i innych cząsteczek. Białka alergenu są często klasyfikowane jako główny alergen, pośredni alergen dodatkowy alergen i alergen nie- klasyfikowany. Ekstrakt alergenu na ogół zawiera zarówno główny alergen jak i dodatkowe alergeny. Główny alergen będzie stanowił na ogół przeciętnie około 5-15% średniego ekstraktu alergenu, najczęściej około 10%. Klasyfikacja alergenu oparta jest na określeniu klinicznej ważności konkretnego alergenu i jest podana poniżej. Przykłady ważnego głównego alergenu znalezionego w ekstraktach obejmują alergeny traw grupy 1, 5 i 6 (np. Ph1 p 1, 5 i 6) alergeny roztoczy kurzu grupy 1 i 2 (np. Der p 1, Der p 2), alergen pyłku drzew 1 (Bet v 1), alergen drzewa cedrowego 1 i 2 (np. Cry j 1, Cry j 2), pyłek bylicy 1 i 2 (Amb a 1, Amb a 2), alergen koci 1 (tj . Fel d 1). Przeciętna osoba alergiczna jest uczulana i reaguje na jeden lub więcej alergenów głównych i dodatkowo może być także uczulona i reagować na alergeny dodatkowe.

Podane tu ilości ekstraktu alergenów, o których mowa, odnoszą się do zawartości suchej masy.

Korzystnie zawartość wody w suchej masie nie przekracza 10%, bardziej korzystnie 5% wagowych.

Wyrażenie „biologiczny materiał będący źródłem alergenu, jak tu stosowane, odnosi się do dowolnego materiału biologicznego zawierającego jeden lub więcej alergenów. Przykładami takich materiałów są roztocza PMB (Pure Mite Body) lub WMC (całe kultury roztoczy), odtłuszczone lub nieodtłuszczane pyłki np. traw, ziół, chwastów i drzew, sierść zwierzęca i łupież, futro, grzybnie i zarodniki grzybów, ciała, jad lub ślina owadów i pożywienie.

Biologiczne materiały będące źródłem alergenów mogą zawierać materiały zanieczyszczające, takie jak pyłki oraz resztki roślin i kwiatów obce dla danego materiału będącego źródłem alergenu.

Stopień zanieczyszczenia powinien być zmniejszany. Korzystnie zawartość zanieczyszczeń nie powinna przekraczać 10% (wagowych) biologicznego materiału będącego źródłem.

Zwykle materiał ekstraktu zawiera co najmniej 10% białek w stosunku do zawartości suchej masy ekstraktu alergenu, jak określono w standardowym oznaczeniu białek, takim jak BCA lub metoda Lowry'ego a pozostałość składa się z innego „materiału nie-białkowego, którym może być składnik taki jak lipidy, węglowodany lub woda związana, który pochodzi z biologicznego źródła alergenu.

Ekstrakt alergenu może być formułowany i przechowywany w postaci materiału liofilizowanego możliwego do otrzymania na drodze suszenia sublimacyjnego ciekłego ekstraktu alergenu pod ciśnieniem poniżej 800 mikrobarów (8000 Ps) przez czas do 100 godzin usuwania wody.

W dziedzinie ekstraktów alergenów nie ma przyjętych międzynarodowych metod standaryzacji. Istnieje wiele różnych jednostek mocy ekstraktu, tzn. mocy biologicznej. Stosowane jednostki i metody zwykle mierzą zawartość alergenu i aktywność biologiczną. Ich przykładami są jednostki SQ (Jednostki Standaryzowanej Jakości), BAU (biologiczne Jednostki Alergenu), BU (biological units/jednostki biologiczne), UM (Jednostki Masy, IU (Jednostki Międzynarodowe) i IR (Wskaźnik Reaktywności). Stąd, jeśli stosuje się ekstrakty innego pochodzenia niż te tu ujawnione, istnieje potrzeba ich standaryzacji wobec ekstraktów tu ujawnionych, w celu określenia ich mocy w jednostkach SQ lub dowolnych

PL 218 350 B1 jednostkach wymienionych wyżej. Tym problemem zajmuje się H. Ipsen i inni w „Allergenic Extracts rozdział 20 w publikacji Allergy, principle and practise i praktyka (wyd. S. Manning) 1993, Mosby-Year

Book, St. Lewis i H. L0wenstein (1980) Arb Paul Ehrlich Inst 75:122.

Moc biologiczna, tzn. aktywność alergiczna in vivo danego ekstraktu zależy od wielu czynników, z których najważniejszym jest zawartość głównego alergenu w ekstrakcie, która zmienia się w zależności od składu biologicznego materiału źródłowego.

Ilość ekstraktu alergenu w gramach do stosowania w celu otrzymania żądanej mocy biologicznej, zmienia się w zależności od typu ekstraktu, o którym mowa i dla danego typu ekstraktu ilość ekstraktu alergenu zmienia się dla poszczególnych serii, o aktualnej mocy biologicznej ekstraktu.

Dla danej serii ekstraktu, ilość ekstraktu alergenu w gramach przeznaczonego do stosowania w celu otrzymania żądanej mocy biologicznej można określić za pomocą następującej procedury:

a) Określa się moc biologiczną różnych ilości ekstraktu odniesienia z zastosowaniem jednego lub więcej testów in vivo, w celu ustalenia zależności między mocą biologiczną a ilością omawianego ekstraktu. Przykładami wspomnianych testów immunologicznych in vivo są test skórny (SPT), test prowokacji spojówek (CPT), test prowokacji oskrzeli alergenem (BCA) i różne testy kliniczne, w których kontroluje się jeden lub więcej objawów alergii, patrz na przykład, np. Haugaard i inni, J Allergy Clin Immunol, tom 91, Nr 3, str. 709-722, marzec 1993.

b) Na podstawie ustalonej zależności między mocą biologiczną a ekstraktem odniesienia, wybiera się moc biologiczną jednej lub więcej określonych dawek do stosowania w postaci dawkowania według wynalazku, biorąc pod uwagę równowagę następujących czynników i) działania leczniczego lub złagodzenia objawów alergii, ii) skutków ubocznych stwierdzonych podczas testów in vivo oraz iii) zmienność i) oraz ii) dla poszczególnych osobników. Równowagę ustala się w celu otrzymania maksymalnego odpowiedniego działania leczniczego bez doświadczania nieakceptowanego poziomu skutków ubocznych. Sposób równoważenia czynników jest dobrze znany specjalistom z tej dziedziny.

Moc biologiczna jednej lub więcej odpowiednich uznanych dawek może być wyrażona w dowo lnej dostępnej jednostce mocy, takiej jak jednostki SQ, BAU, jednostki IR, IU, patrz jak wyżej.

c) Z ekstraktu referencyjnego wytwarza się jeden lub więcej standaryzowanych ekstraktów o określonej mocy biologicznej, i jeśli to potrzebne, oblicza się ilość jednostek mocy biologicznej standaryzowanego ekstraktu referencyjnego na podstawie wielkości mocy biologicznej przyporządkowanej jednej lub więcej odpowiednich dawek, np. taki standard dla BAU można otrzymać z FDA, jak to przedstawiono poniżej.

d) Dla referencyjnych standardowych ekstraktów każdego typu wybiera się pewną ilość parametrów do oceny mocy biologicznej ekstraktu. Przykładami takich parametrów oceny są całkowita aktywność alergiczna, ilość określonych alergenów głównych i całkowity skład cząsteczkowy ekstraktu. Całkowitą aktywność alergiczną można mierzyć stosując kompetytywne oznaczenie immunologiczne, takie jak oznaczenie ELISA i oznaczenie immunologiczne z zastosowaniem luminescencji MagicLite® (LIA) z wykorzystaniem standaryzowanej wzbudzonej mieszaniny przeciwciał w stosunku do ekstraktu otrzymanego z zastosowaniem standaryzowanych metod, np. przeciwciał wzbudzonych u myszy lub królików lub zbioru osoczy alergicznych pacjentów. Zawartość głównych alergenów można oznaczyć ilościowo np. za pomocą immunoelektroforezy rakietkowej (RIE) i porównanie ze standardami odniesienia. Cały skład cząsteczkowy można zbadać stosując krzyżową immunoelektroforezę (CIE) i elektroforezę na żelu poliakryloamidowym z dodecylu siarczanem sodu (SDS-PAGE) .

e) Dla danej serii ekstraktu o nieznanej mocy biologicznej (ekstrakt badany) ilość ekstraktu do stosowania, w celu otrzymania żądanego poziomu mocy biologicznej (dawka skuteczna do stosowania w stałej postaci dawkowania według niniejszego wynalazku), można określić jak następuje. Dla każdego parametru wybranego do porównania, ekstrakt badany porównuje się ze standardowymi ekstraktami referencyjnymi stosując odpowiednie metody pomiarowe, jakie opisano powyżej i na bazie wyników pomiarów oblicza się ilość ekstraktu mającego żądaną moc biologiczną.

Jednostka SQ: Jednostkę SQ określa się zgodnie z metodą standaryzacji ALK-Abelló A/S „mocy biologicznej SQ, gdzie 100000 jednostek równa się standardowej podskórnej dawce podtrzymującej. Zwykle 1 mg ekstraktu zawiera między 100000 a 1000000 jednostek SQ zależnie od źródła alergenu, z którego on pochodzi i od stosowanego sposobu wytwarzania. Dokładną ilość alergenu można określić za pomocą testów immunologicznych, tj. całkowitą zawartość głównego alergenu i całkowitą aktywność alergenu.

Jednostka BAU (Biologiczna Jednostka Alergenu) jest jednostką mocy biologicznej określaną zgodnie z wymaganiami FDA dla produktów zawierających alergen opisaną w „Quantitive determina12

PL 218 350 B1 tion of relative potency af allergenic extracts („Methods of the allergen products testing Laboratory „ELISA competition assay, strona 15 Nr 49N-0012, FDA, październik 1993). Dawka 100000 jednostek SQ zawiera ekstrakt traw równy zawartości 2600-4700 BAU zgodnie z powyższą metodą. Zgodnie z powyższą metodą można podobnie oznaczać inne ekstrakty.

Określenie „dawka alergenu skuteczna do odczulania oznacza dawkę, która podawana raz lub powtarzalnie w pojedynczej dawce lub w dawkach rosnących prowadzi, na przykład, do adaptacyjnej odpowiedzi odpornościowej a więc służy jako środek do odczulania alergicznego pacjenta. Korzystnie określenie to oznacza ilość alergenu w każdej dawce od potrzebnej do wywołania adaptacyjnej odpowiedzi odpornościowej po wielokrotnym podaniu stałej postaci dawkowania zgodnie z reżimem podawania (w ciągu okresu w zakresie od kilku podań do przynajmniej jednego podania dziennie przez szereg miesięcy). Korzystnie odczulanie obejmuje złagodzenie objawów alergicznych po podaniu dawki. Kliniczne objawy alergii obejmują katar, zapalenie spojówek, astmę, pokrzywkę, egzemę, która obejmuje reakcje skóry, oczu, nosa, górnych i dolnych dróg oddechowych ze zwykłymi objawami, takimi jak zaczerwienienie i swędzenie oczu i nosa, drażnienie i wyciek z nosa, kaszel, wysięk, prychanie, skrócenie oddechu, swędzenie i opuchnięcie tkanki.

„Jednorodność zawartości, jak tu stosowane, odnosi się do odchyleń w jednostce dawkowania od ustalonej dawki.

„Zawartość wody, jak tu stosowane, dotyczy zawartości resztkowej wody w stałej jednostce dawkowania, oznaczanej ilościowo za pomocą miareczkowania metodą Karla Fischera. Metoda ta oparta jest na zasadzie, że dana ilość J2 prowadzi do przekształcenia równoważnej ilości wody (Eu ropean Pharmacopea (EP), wyd. 3-cie, 2.5.12).

Stosowane tu określenie „aktywność wody aw jest zawartością skutecznej wody w próbce. Pomiary aktywności wody przeprowadza się sposobami znanymi specjalistom, na przykład, za pomocą technologii oznaczania punktu rosy przez chłodzenie przy pomocy lustra, wilgotności względnej z czujnikami, które zmieniają opór elektryczny lub pojemność elektryczną lub za pomocą elektrody z chlorku litu:

aw można obliczyć zgodnie z następującym równaniem:

aw = p/ps=ERH(%)100 gdzie p = cząstkowe ciśnienie pary wodnej na powierzchni produktu, ps = ciśnienie pary nasyconej, lub ciśnienie cząstkowe pary wodnej nad czystą wodą w temperaturze produktu,

ERH = równowaga wilgotności względnej.

Określenie „około lub „w przybliżeniu oznacza w zakresie dopuszczalnym dla konkretnej wartości, określonej przez specjalistę, która z kolei będzie zależeć w części od tego jak wartość jest mierzona lub określona, np. ograniczeń systemu pomiarowego. Na przykład, „około może oznaczać zakres do 20%, korzystnie do 10%, bardziej korzystnie do 5% a najbardziej korzystnie do 1% danej wielkości.

Nieoczekiwanie stwierdzono, że stała postać dawkowania według wynalazku dostarcza produktu farmaceutycznego alergenu do podawania na śluzówkę jamy ustnej, który dostarcza skutecznych dawek alergenu dających specyficzną odpowiedź odpornościowa dla alergenu w sposób zależny od dawki i mającego skutki uboczne do przyjęcia.

Stwierdzono następnie, że jest rzeczywiście możliwe wytworzenie niesprasowanej szybko rozpadającej się stałej postaci dawkowania o małej ścieralności zawierającej alergeny, która jest wystarczająco wytrzymała i nie uwalnia szkodliwych ilości pozostałości przy posługiwaniu się nią przez pacjenta.

Ponadto niespodziewanie stwierdzono, że te preparaty są trwałe w temperaturze pokojowej.

Alergeny są w różnym stopniu szczególnie podatne na rozkład w środowisku wodnym, takim jak wodny roztwór alergenu lub w produkcie o dużej zawartości wody i/lub o dużej aktywności wody.

W Monografii Europejskiej Farmakopei dla produktów alergenowych i „Note for guidance on allergen products CMPM (Londyn 13, marzec 1996) stwierdzono, że poziomy wilgoci nie powinna przekraczać 5% dla produktów suszonych sublimacyjnie (tzn., ekstraktów alergenów w fiolkach) i że powinny one być przechowywane w stanie zamrożonym (-20°C). Dla preparatów podjęzykowych opartych na cieczy również wymagane jest także przechowywanie w chłodzie (2-8°C) i mają one ponadto ograniczony okres trwałości. Nieoczekiwanie stwierdzono, że alergeny obejmujące nietrwałe alergeny są trwałe w warunkach temperatury pokojowej. Nawet postaci dawkowania według wynalazku mające

PL 218 350 B1 zawartości wody powyżej przepisowego minimum 5% są trwałe w temperaturze pokojowej. Nie chcąc się wiązać żadną teorią, można to wytłumaczyć faktem, że zaróbki szybko rozpadającej się postaci dawkowania wiążą pozostałą wodę w postaci dawkowania i zmniejszają aktywność wody w stałej postaci dawkowania alergenu. Stąd, przez zmniejszenie aktywności wody w formulacji możliwe jest otrzymanie trwałych formulacji niewykazujących rozkładu alergenów nawet, jeśli zawartość wody jest wyższa niż maksymalny poziom 5% przepisowy dla ekstraktów alergenów w fiolkach.

Aktywność wody jest jednym z ważnych czynników przyczyniających się do okresu trwałości produktu. Dobrze wiadomo, że aktywność wody w produkcie wpływa na wzrost bakterii oraz trwałość, moc i konsystencję produktów farmaceutycznych. Aktywność wody wpływa także silnie na trwałość białek ze względu na stosunkowo kruchą naturę białek. Większość białek musi zachowywać odpowiednią konformację, aby pozostać aktywnymi. Utrzymywanie niewielkiego poziomu aktywności wody pomaga zapobiegać lub wywołać zmiany konformacyjne, co następnie jest ważne dla zapewnienia, żeby białko w postaci alergenu jest trwałe. Aktywność wody wpływa także na hydrolityczny rozkład białek spowodowany lub niespowodowany przez enzym.

Ponadto uważa się, że zawartość wody będzie wpływać na wytrzymałość mechaniczną stałych postaci dawkowania. Ogólnie, wysokie wartości będą zwiększać ryzyko, że stała postać dawkowania stanie się bardziej rozpływająca się a niższe wartości będą wpływać na wytrzymałość stałej postaci dawkowania, np. stała postać dawkowania będzie bardziej krucha i łamliwa.

Pomiary aktywności wody przeprowadza się stosując metody znane specjalistom w dziedzinie, na przykład za pomocą techniki oznaczania punktu rosy przy chłodzeniu z zastosowaniem lustra, pomiaru wilgotności względnej czujnikami, które zmieniają opór elektryczny lub pojemność lub za pomocą elektrody z chlorku litu.

Aktywność wody w stałej postaci dawkowania korzystnie nie przekracza 0,70, a korzystnie wynosi między 0,1-0,7, bardziej korzystnie między 0,2 a 0,6, bardziej korzystnie między 0,3 a 0,5 a najbardziej korzystnie wynosi między 0,4 a 0,5.

Zawartość wody w stałej postaci dawkowania określana sposobem opisanym w przykładzie 1 korzystnie nie przekracza 25% a korzystnie wynosi między 0,1% a 20%, bardziej korzystnie między 0,5 a 15%, bardziej korzystnie między 2 a 8%, jeszcze bardziej korzystnie między 4 a 7% a najbardziej korzystnie wynosi między 4,5 a 6% wody.

Zgodnie z jednym wykonaniem jest produkt farmaceutyczny z alergenem w postaci szybko rozpadającej się stałej postaci dawkowania, który szybko rozpuszcza się w jamie ustnej w kontakcie ze śliną, doprowadzając przez to alergen do ścisłego kontaktu z odpowiednią tkanką immunologiczną śluzówki i umożliwiając skierowanie się do niej alergenu. Przykłady naturalnie występujących alergenów obejmują alergeny pyłków (alergeny pyłków drzew, ziół, chwastów i traw), alergeny owadów (alergeny wziewne, alergeny śliny i jadu, np. alergeny roztoczy, alergeny karaluchów i ochotkowatych, alergeny jadu błonkówek), alergeny z sierści i łupieżu zwierząt (np. psów, kotów, koni, szczurów, myszy itd.) oraz alergeny z pożywienia. Ważnymi alergenami z pyłków drzew, traw i ziół są alergeny pochodzące z rzędów taksonomicznych Fagales, Oleales, Pinales i Platanaceae obejmujące, na przykład, brzozę (Betula), olszę (Alnus), leszczynę (Corylus), grab (Carpinus) oraz drzewo oliwkowe (Olea), cedr (Cryptomeria i Juniperus), platan (Platanus), rzędu Poales obejmujące, na przykład, trawy rodzaju Lolium, Phleum, Poa, Cynodon, Dactylis, Holcus, Phalaris, Secale i Sorghum, rzędu Asterales (złożone) i Urticales (pokrzywy) obejmujące, na przykład, zioła rodzaju Ambrosia, Artemisia (bylice) i Parietaria. Inne ważne alergeny wziewne obejmują alergeny roztoczy kurzu domowego rodzaju Dermatophagoides i Euroglyphus, roztocza z magazynów, np. Lepidoglyphys, Glycyphagus i Tyrophagus, alergeny pochodzące od karaluchów, komarów i pcheł, np. Blatella, Periplaneta, Chironomus i Ctenocepphalides oraz alergeny pochodzące od zwierząt, takich jak kot (rodzaju Felis), pies (rodzaju Canis), krowa (rodzaju Bos) i koń (rodzaju Equus), alergeny jadowe obejmujące alergeny pochodzące od owadów żądlących i kłujących, takich jak pochodzące z taksonomicznego rzędu Hymenoptera włącznie z pszczołami (podrodzina Apidae), osami (podrodzina Vespidea) i mrówkami (podrodzina Formicoidae). Ważnymi alergenami wziewnymi z grzybów są, na przykład, alergeny pochodzące z grzybów Alternaria i Cladosporium.

W bardziej korzystnym wykonaniu wynalazku alergenem jest Bet v 1, Aln g 1, Cor a 1 i Car b 1,

Que a 1, Cry j 1, Cry j 2, Cup a 1, Cup s 1, Jun a 1, Jun a 2, Jun a 3, Ole e 1, Lig v 1, Pla l 1, Pla a 2,

Amb a 1, Amb a 2, Amb t 5, Art v 1, Art V 2, Par j 1, Par j 2, Par j 3, Sal k 1, Ave e 1, Cyn d 1, Cyn d 7,

Dac g 1, Fes p 1, Hol I 1, Lol p 1 i 5, Pha a 1, Pas n 1, Phl p 1, Phl p 5, Phl p 6, Poa p 1, Poa p 5, Sec c 1, Sec c 5, Sor h 1, Der f 1, Der f 2, Der p 1, Der p 2, Der p 7, Der m 1, Eur m 2, Gly d 1, Lep d 2,

PL 218 350 B1

Blo t 1, Tyr p 2, Bla g 1, Bla g 2, Per a 1, Fel d 1, Can f 1, Can f 2, Bos d 2, Equ c 1, Equ c 2, Equ c 3, Mus m 1, Rat n 1, Apis m 1, Api m 2, Ves v 1, Ves v 2, Ves v 5, Dol m 1, Dol m 2, Dol m 5, Pol a 1, Pol a 2, Pol a 5, Sol i 1, Sol i 2, Sol i 3, Sol i 4, Alt a 1, Cla h 1, Asp f 1, Bos d 4, Mal d 1, Gly m 1, Gly m 2, Gly m 3, Ara h 1, Ara h 2, Ara h 3, Ara h 4, Ara h 5 lub mieszane hybrydy z Molecular Breeding (Maxygen Inc) z dowolnych z nich.

W najbardziej korzystnym wykonaniu wynalazku alergenem jest alergen pyłku traw lub alergen roztoczy kurzu domowego lub alergen bylicy lub pyłek cedru lub alergen kota lub alergen brzozy.

W jeszcze innym wykonaniu wynalazku szybko rozpadająca się stała postać dawkowania zawiera przynajmniej dwa różne typy alergenów albo pochodzące z tego samego źródła alergenów albo pochodzące z różnych źródeł alergenów. Na przykład szybko rozpadająca się stała postać dawkowania zawiera alergeny z grupy traw 1, grupy traw 2/3, grupy traw 5 i grupy traw 6 lub alergeny z grupy roztoczy 1 i grupy 2 odpowiednio z różnych gatunków roztoczy i traw, antygeny chwastów takie jak krótkie i wielkie alergeny bylicy, różne alergeny grzybów takich jak alternaria i cladosporium, alergeny drzew, takich jak brzoza, leszczyna, grab, dąb i olcha, alergeny z pożywienia, takiego jak orzechy ziemne, soja i mleko.

Alergeny wprowadzane do szybko rozpadającej się stałej postaci dawkowania mogą być w postaci ekstraktu, oczyszczonego alergenu, modyfikowanego alergenu, zrekombinowanego alergenu lub mutanta zrekombinowanego alergenu. Ekstrakt alergenu może naturalnie zawierać jedną lub więcej izopostaci tego samego alergenu, podczas gdy rekombinant alergenu zawiera typowo tylko jedną izopostać alergenu. W korzystnym wykonaniu alergen jest w postaci ekstraktu. W innym korzystnym wykonaniu alergen jest w postaci zrekombinowanego alergenu. W dalszym korzystnym wykonaniu alergen jest naturalnie występującym mutantem słabo wiążącym IgE lub rekombinantem mutanta słabo wiążącego IgE.

Alergeny mogą być obecne w równomolowych ilościach lub stosunek obecnych alergenów może zmieniać się korzystnie do 1:20.

W dalszym wykonaniu wynalazku alergen słabo wiążący IgE jest alergenem według publikacji WO 99/47680 lub WO 02/40676 lub PCT/DK03/00322 („Mutanty alergenów).

Do charakteryzowania alergenów dostępnych jest wiele testów laboratoryjnych. Najszerzej stosowaną techniką jest elektroforeza na żelu poliakryloamidowym z dodecylosiarczanem sodu (SDSPAGE), izoelektryczne ogniskowanie (IEF), krzyżowa immunoelektroforeza (CIE) i rakietkowa immunoelektroforeza (RIE). Ilościowe oznaczanie poszczególnych alergenów można przeprowadzić wieloma ilościowymi technikami immunoelektroforetycznymi QIE, promieniową immunodyfuzją (RID) lub oznaczaniem immunoenzymatycznym (ELISA). Określenie całkowitej aktywności alergenu przeprowadza się najczęściej w teście RAST (test radioimmunosorpcji), w oznaczeniu Magic Lite (LIA) lub pokrewnymi technikami. Można stosować także techniki oparte na teście ELISA.

Wskazówki odnośnie zwykle stosowanych akceptowalnych testów mierzących moc biologiczną można znaleźć np. w Note for Guidance on Allergen Product; The European Agency for Evaluation of Medical Product; CPMP, 243, 96, Londyn, 1996.

Klasyfikacja alergenu, jako głównego alergenu, może być poddana wielu testom. Alergen klasyfikowany jest zwykle jako alergen główny, jeśli przynajmniej 25% pacjentów wykazuje silne wiązanie IgE (wynik 3) i umiarkowane wiązanie u przynajmniej 50% pacjentów (wynik 2), przy czym wiązanie określa się metodą CRIE (krzyżowa radioimmunoelektroforeza) (silne wiązanie CRIE, tj. widoczne wiązanie IgE na błonie rentgenowskiej po jednym dniu; umiarkowane wiązanie CRIE tzn. widoczne wiązanie po 3 dniach, słabe wiązanie CRIE tj. widoczne wiązanie po 10 dniach). Silne wiązanie IgE u przynajmniej 10% pacjentów klasyfikuje alergen jako alergen pośredni i wyraźnie specyficzne wiązanie u mniej niż 10% pacjentów klasyfikuje go jako dodatkowy alergen. Do określania wiązania IgE można stosować także i inne sposoby, na przykład IgE- bloty.

W klasycznym odczulaniu ze zwiększaniem dawki, gdzie dawka alergenu w postaci szybko rozpadającej się stałej postaci dawkowania zwiększana jest do określonego maksimum, korzystna moc dawki jednostkowej postaci dawkowania wynosi od 150-1000000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc dawki jednostkowej wynosi od 500-500000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc dawki jednostkowej wynosi od 500-375000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc dawki jednostkowej wynosi od 2500-375000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc dawki jednostkowej wynosi od 2500-250000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc dawki jednostkowej wynosi od 25000250000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc dawki jednostkowej wynosi od

PL 218 350 B1

25000-125000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc dawki jednostkowej wynosi od 25000-100000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania a najbardziej korzystnie moc dawki jednostkowej wynosi od 25000-75000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania.

W innej korzystnym wykonaniu wynalazku stała postać dawkowania jest powtarzalną pojedynczą dawką jednostkową, korzystnie w zakresie od 2500-375000 jednostek SQ/postać dawkowania, bardziej korzystnie w zakresie od 2500-250000 jednostek SQ/postać dawkowania, bardziej korzystnie w zakresie od 25000-250000 jednostek SQ/postać dawkowania, bardziej korzystnie w zakresie od 25000-125000 jednostek SQ/postać dawkowania, jeszcze bardziej korzystnie w zakresie od 25000100000 jednostek SQ/postać dawkowania a najbardziej korzystnie w zakresie od 25000-75000 jednostek SQ/postać dawkowania.

W szczególnie korzystnym wykonaniu stała postać dawkowania zawiera ekstrakt alergenu z traw o mocy wynoszącej od 150 do 1000000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie o mocy wynoszącej od 500 do 500000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie o mocy wynoszącej od 500 do 375000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie o mocy wynoszącej od 2500 do 375000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie o mocy wynoszącej od 2500 do 250000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie o mocy wynoszącej od 25000 do 250000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie o mocy wynoszącej od 25000 do 125000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie o mocy wynoszącej od 25000 do 100000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania a najbardziej korzystnie o mocy wynoszącej od 25000 do 75000 jednostek SQ/jednostkę dawkowania.

W jeszcze innym wykonaniu moc stałej postaci dawkowania według wynalazku wynosi około 5-50000 BAU/postać dawkowania, bardziej korzystnie moc wynosi od 15 do 25000 BAU/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc wynosi od 15 do 17600 BAU/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc wynosi od 65 do 17600 BAU/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc wynosi od 65 do 15000 BAU/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc wynosi od 650 do 15000 BAU/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc wynosi od 650 do 6000 BAU/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc wynosi od 650 do 4700 BAU/jednostkę dawkowania a najbardziej korzystnie moc wynosi od 650 do 3500 BAU/jednostkę dawkowania.

W innym wykonaniu wynalazku stała postać dawkowania jest powtarzalną pojedynczą dawką, korzystnie w zakresie około 65-17600 BAU/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie około 65-15000 BAU/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie od około 650 do 15000 BAU/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie od około 650 do 6000 BAU/jednostkę dawkowania, jeszcze bardziej korzystnie od około 650 do 4700 BAU/jednostkę dawkowania a najbardziej korzystnie 650 do 3500 BAU/jednostkę dawkowania.

W szczególnie korzystnym wykonaniu stała postać dawkowania zawiera ekstrakt alergenu z traw, której moc wynosi około 5-50000 BAU/postać dawkowania, bardziej korzystnie moc wynosi od 15 do 25000 BAU/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc wynosi od 15 do 17600 BAU/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc wynosi od 65 do 17600 BAU/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc wynosi od 65 do 15000 BAU/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc wynosi od 650 do 15000 BAU/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc wynosi od 650 do 6000 BAU/jednostkę dawkowania, bardziej korzystnie moc wynosi od 650 do 4700 BAU/jednostkę dawkowania a najbardziej korzystnie moc wynosi od 650 do 3500 BAU/jednostkę dawkowania.

mg ekstraktu alergenu zwykle zawiera między 100000 a 1000000 jednostek SQ. Oznacza to, że 1000000 jednostek SQ zawarte jest w od 1 mg ekstraktu do 10 mg ekstraktu alergenu i że 100000 jednostek SQ jest zawarte w od 0,1 mg ekstraktu do 1 mg ekstraktu alergenu. W podobny sposób dowolna dawka SQ może być przeliczona na zakres dawki ekstraktu alergenu. Na tej bazie, powyższe zakresy dawek podanych w SQ mogą być przeliczone na zakresy dawek w mg lub ąg ekstraktu alergenu, w których dla niższego zakresu granic SQ stosowane są niższe granice odpowiednich zakresów ekstraktu alergenu i w których dla wyższego zakresu granic SQ stosowane są wyższe granice odpowiednich zakresów ekstraktu alergenu.

W ten sposób, w dalszej postaci wykonania stała postać dawkowania według wynalazku ma zawartość ekstraktu alergenu wynoszącą około 0,15 ąg - 10 mg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 0,5 ąg - 5 mg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 0,5 ąg 3,75 mg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 2,5 ąg - 3,75 mg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 2,5 ąg - 2,5 mg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 25 ąg - 2,5 mg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 25 ąg - 1,25

PL 218 350 B1 mg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 25 Fg - 1 mg/postać dawkowania a najbardziej korzystnie wynoszącą około 25 Fg - 0,75 mg/postać dawkowania.

W innym korzystnym wykonaniu wynalazku stała postać dawkowania jest powtarzalną pojedynczą dawką jednostkową wynoszącą około 2,5 Fg - 3,75 mg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 2,5 Fg - 2,5 mg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 25 Fg - 2,5 mg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 25 Fg - 1,25 mg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 25 Fg - 1 mg/postać dawkowania, a najbardziej korzystnie wynoszącą około 25 Fg - 0,75 mg/postać dawkowania.

W dalszym wykonaniau stała postać dawkowania według wynalazku ma zawartość głównego alergenu wynoszącą około 0,015 Fg - 1 mg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 0,05 Fg - 500 Fg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 0,05 Fg - 375 Fg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 0,25 Fg - 375 Fg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 0,25 Fg - 250 Fg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około

2,5 Fg - 250 Fg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 2,5 Fg - 125 Fg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 2,5 Fg - 100 Fg/postać dawkowania a najbardziej korzystnie wynoszącą około 2,5 Fg - 75 Fg/postać dawkowania.

W jeszcze innym korzystnym wykonaniu wynalazku stała postać dawkowania jest powtarzalną pojedynczą dawką jednostkową wynoszącą około 0,25 Fg - 375 Fg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 0,25 Fg - 250 Fg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około

2,5 Fg - 250 Fg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 2,5 Fg - 125 Fg/postać dawkowania, bardziej korzystnie wynoszącą około 2,5 Fg - 100 Fg/postać dawkowania a najbardziej korzystnie wynoszącą około 2,5 Fg - 75 Fg/postać dawkowania.

Zawartość głównych alergenów może być przeliczona dla szeregu głównych alergenów zależnie od danego źródła alergenu. Zwykle ilość głównych alergenów jest w zakresie 1- 10, najczęściej 1-5.

Główny alergen może być zawarty w ekstrakcie alergenu lub może być wytworzony rekombinacyjnie. Zrekombinowane główne alergeny mogą być stosowane w tej samej ilości jak ekstrakty alergenów zawierające taki alergen główny lub w wyższych dawkach. Uważa się, że wyższe dawki są bardziej skuteczne, ale uważa się też, że są związane z ryzykiem potencjalnie częstszych lub poważniejszych skutków ubocznych.

W dalszym korzystnym wykonaniu główne alergeny obejmują alergen traw grupy 1, np., phl p 1,

Iol p 1, sor h 1, dac g 1, cyn d 1, hol I 1, pha a 1, alergen traw grupy 2/3, np. phi p 2/3, Iol p 2/3, alergen traw grupy 5, np. phi p 5, Iol p 5, dac g 5, poa p 5, alergen traw grupy 6, np. phl p 6, poa p 6, alergen pyłku drzew grupy 1, np. bet v 1, aln g 1, cor a 1, car b 1, alergen roztoczy grupy 1, np. der p 1, der f 1, eur m 1, alergen roztoczy grupy 2, np. der p 2, der f 2, eur m 2, alergen koci, np. fel d 1, alergen cedru grupy 1 i grupy 2, np. cry j 1, cry j 2, krótki lub wielki alergen pyłku bożybytu, np., amb a 1, amb a 2, amb 1, amb t 2.

Dla stałych postaci dawkowania podawanych na śluzówkę jamy ustnej został stwierdzony wpływ odpowiedzi na dawkę (por. przykład 6). Ponieważ osobnicy alergiczni są grupą niejednorodną wykazującą różne objawy i różny stopień zaawansowania objawów, przy narażeniu nawet na działanie tego samego alergenu skuteczne dawki mogą się różnić. Niektórzy pacjenci mogą tolerować większe dawki bez doświadczania nieakceptowalnych skutków ubocznych, podczas gdy inni są nadwrażliwi. W pewnych przypadkach zwiększanie dawki może osiągać bardzo wysokie poziomy dawek, ponieważ uważa się, że większe dawki są bardziej skuteczne. Uważa się, że dla większości przeciętnej populacji alergików skuteczna dawka alergenu według wynalazku będzie wynosiła między G5 BAU/stałą postać dawkowania do 17600 BAU/stałą postać dawkowania, lecz dla innych pacjentów alergicznych dawka ta może być tak niewielka jak 4 do 47000 BAU. Dla przeciętnego alergicznego osobnika równa temu będzie dawka ekstraktu alergenu wynosząca 0,5 Fg - 3,75 Fg lub dawka głównego alergenu o zawartości 0,05 Fg - 375 Fg/postać dawkowania.

Dla hipoalergicznych wariantów głównego alergenu, tzn. alergenów o zmniejszonej zdolności do wywoływania reakcji alergicznych fazy pośredniej lub późnej, postać dawkowania produktu farmaceutycznego według wynalazku zawiera korzystnie 10-100 krotnie więcej głównego alergenu na postać dawkowania. Takie hipoalergiczne odmiany mogą być pochodzenia rekombinacyjnego lub naturalnego.

Zawartość alergenu w stałej postaci dawkowania według wynalazku może być określona za pomocą rutynowych oznaczeń immunologicznych, takich jak CIE (krzyżowa immunoelektroforeza), RIE (radioimmunoelektroforezaa) i SDS-PAGE elektroforeza na żelu poliakryloamidowym z pomocą

PL 218 350 B1 siarczanu dodecylu sodu) oraz w oznaczeniach immunologicznych, takich jak test ELISA i oznaczenie specyficznego Magic Like IgE assay (LIA) w stosunku do składników ekstraktu, takich jak główne alergeny.

Dla zapewnienia wystarczającej trwałości produktu końcowego korzystne są postaci dawkowania, które nie zmieniają się wiele po wytworzeniu w odniesieniu do ich własności fizycznych i chemicznych, np. mocy i zawartości alergenu, mechanicznej wytrzymałości.

Dla celów niniejszego wynalazku trwałość składnika czynnego, tzn, alergenu, oznacza się za pomocą zawartości głównego alergenu. Ponadto trwałość tę, oznacza się korzystnie także za pomocą pomiarów mocy alergenu, takiej jak łączna aktywność alergenu.

„Początkowa aktywność alergiczna lub „początkowa zawartość co najmniej jednego głównego alergenu stałej postaci dawkowania oznacza wartość „aktywności alergicznej lub „zawartości co najmniej jednego głównego alergenu w końcowej postaci dawkowania po zakończeniu procesu wytwarzania.

„Teoretyczna aktywność alergiczna lub „teoretyczna zawartość co najmniej jednego głównego alergenu stałej postaci dawkowania oznacza wartość „aktywności alergicznej lub „zawartości co najmniej jednego głównego alergenu dodanej dawki alergenu np. w postaci ekstraktu przed formułowaniem do postaci preparatu o stałej postaci dawkowania.

Utrata zawartości alergenu dla co najmniej jednego głównego alergenu jest korzystnie mniejsza niż 50% całkowitej zawartości początkowej, bardziej korzystnie mniejsza niż 30% całkowitej zawartości początkowej, bardziej korzystnie mniejsza niż 20% całkowitej zawartości początkowej, bardziej korzystnie mniejsza niż 15% całkowitej zawartości początkowej, bardziej korzystnie mniejsza niż 10% całkowitej zawartości początkowej, bardziej korzystnie mniejsza niż 5% całkowitej zawartości początkowej a najbardziej korzystnie mniejsza niż 2% całkowitej zawartości początkowej.

Ponadto utrata całkowitej aktywności alergenu zgodnie ze sposobem opisanym w przykładzie 1 powinna być korzystnie mniejsza niż 50 % całkowitej aktywności początkowej, bardziej korzystnie mniejsza niż 30% całkowitej aktywności początkowej, bardziej korzystnie mniejsza niż 20% całkowitej aktywności początkowej a bardziej korzystnie mniejsza niż 15% całkowitej aktywności początkowej.

Zwykle badanie trwałości przeprowadza się zgodnie z obecnymi wytycznymi ICH (np. wytyczne

ICH Nr ICQ/Q1AR2 (zmodyfikowane przez CPMP, marzec 2003, wydane jako CPMP/ICH/2736/99)) i FDA. Warunki badania trwałości często określane są jako warunki strefy 1-4. Strefa 1 i 2 reprezentuje warunki klimatyczne w krajach europejskich (EC), Japonii i USA. Normalnie, stałe postaci dawkowania według niniejszego wynalazku w ich końcowym opakowaniu powinny być korzystnie trwałe przez przynajmniej 3 miesiące, bardziej korzystnie przynajmniej 6 miesięcy, bardziej korzystnie przynajmniej 12 miesięcy, jeszcze bardziej korzystnie przynajmniej 18 miesięcy, a najbardziej korzystnie przynajmniej 2 lata przy „długotrwałych warunkach 25°C/60RH, bardziej korzystnie w warunkach pośrednich 30°C/65 RH a jeszcze bardziej korzystnie w warunkach przyspieszonych 40°C/75 RH.

Dla upewnienia się, że stała postać dawkowania jest wystarczająco wytrzymała podczas przechowywania i podczas obchodzenia się z nią przez pacjenta, postać dawkowania musi mieć pewną odporność na działanie sił zewnętrznych, lecz równocześnie ta stała postać dawkowania powinna szybko rozpadać się w ustach.

Tak więc, dodatkowo trwałość składnika czynnego, tj. stałe postaci dawkowania alergenu mogą być także określone dodatkowymi parametrami, takimi jak wytrzymałość mechaniczna, jak ścieralność, wytrzymałość na rozciąganie i pik obciążenia przy pękaniu. Dodatkowo trwałość tj. stałych postaci dawkowania alergenu można także określić dodatkowymi własnościami fizycznymi, takimi jak czas rozpadu i własności organoleptyczne, takie jak wygląd zewnętrzny postaci dawkowania.

Parametry te można porównywać przez pomiary piku naprężenia przy pękaniu lub wytrzymałości na rozciąganie stałych postaci dawkowania według niniejszego wynalazku. Jak to jest widoczne z równania, z którego można obliczyć wytrzymałość na rozciąganie, otrzymane wartości wytrzymałości na rozciąganie zależą od wielu parametrów, które są poddawane zmianom. Na przykład, grubość lub średnica stałej postaci dawkowania będzie powodowała zmianę wartości. Tak więc, uważa się, że pik obciążenia do pęknięcia jest jeszcze bardziej dokładnym parametrem porównywania wytrzymałości stałych jednostek dawkowania według niniejszego wynalazku.

W pewnej postaci wykonania, stała postać dawkowania ma pik obciążenia do pęknięcia nie mniejszy niż 0,05 Kgf i poniżej 0,9 Kgf. Korzystne są postaci dawkowania, które mają pik naprężenia przy pękaniu wynoszący między 0,05 a 0,9 Kgf, bardziej korzystnie między 0,1 a 0,8 Kgf, najbardziej korzystnie między 0,1 a 0,6 Kgf.

PL 218 350 B1

W dalszym wykonaniu niniejszego wynalazku stała postać dawkowania ma wytrzymałość me22 chaniczną mniejszą niż 1,0 N/mm², bardziej korzystnie poniżej 0,9 N.mm².

Korzystnie, szybko rozpadająca się postać dawkowania rozpada się natychmiast lub szybko w jamie ustnej po kontakcie ze śliną w celu zapewnienia maksymalnej ekspozycji na działanie alergenu do immunokompetentnej tkanki śluzówki przed połknięciem. W korzystnym wykonaniu, stała postać dawkowania rozpada się w ciągu mniej niż 90 sekund, korzystnie w ciągu mniej niż 60 sekund, korzystnie w ciągu mniej niż 30 sekund, bardziej korzystnie w ciągu mniej niż 20 sekund, bardziej korzystnie w ciągu mniej niż 15 sekund, jeszcze bardziej korzystnie w ciągu mniej niż 10 sekund, jeszcze bardziej korzystnie w ciągu mniej niż 5 sekund, a najbardziej korzystnie w ciągu mniej niż około 2 sekundy w jamie ustnej.

W korzystnym wykonaniu wynalazku, kompozycje według wynalazku są szybko rozpadającymi się stałymi postaciami dawkowania zawierającymi stałą siatkę alergenu i dowolną matrycę rozpuszczalną lub dyspergującą się w wodzie. Tę siatkę otrzymuje się przez sublimację rozpuszczalnika z kompozycji w stanie stałym, przy czym kompozycja zawiera roztwór alergenu i matrycy. Bardziej korzystnie siatkę otrzymuje się przez liofilizację.

Farmaceutycznie akceptowalnymi zaróbkami tworzącymi część matrycy w szybko rozpadającej się stałej postaci dawkowania według wynalazku są środki tworzące matrycę i dodatkowo inne odpowiednie zaróbki, takie jak środki zobojętniające kwas, rozcieńczalniki, wzmacniacze, środki powodujące przyczepność do śluzówki, środki smakowo-zapachowe, środki maskujące smak, konserwanty, przeciwutleniacze, środki powierzchniowo czynne, środki zwiększające lepkość, środki barwiące, modyfikatory pH, środki słodzące itd. Zaróbki te wybiera się zgodnie ze standardową praktyką farmaceutyczną w sposób zrozumiały dla specjalistów w dziedzinie przygotowywania preparatów leczniczych z alergenów.

Środki tworzące matrycę nadające się do stosowania według niniejszego wynalazku obejmują dodatki pochodzące z białek zwierzęcych lub roślinnych, takie jak żelatyna, dekstryny i proteiny z soi, pszenicy i ziaren psyllium; gumy, takie jak guma z akacji, guar, agar i ksantan; polisacharydy, skrobia i modyfikowana skrobia, alginiany, karboksymetyloceluloza, karagenina, dekstrany, pektyny, polimery syntetyczne, takie jak poliwinylopirolodon i kompleksy polipeptydy/proteiny lub kompleksy polisacharydów, takie jak kompleksy żelatyna - guma akacjowa. Żelatyny są niejednorodną mieszaniną makrocząsteczek koloidu rozpuszczalnego w wodzie. Takie niejednorodne mieszaniny z przeciętnym rozrzutem ciężaru cząsteczkowego można otrzymać przez działanie hydrolityczne na materiał bogaty w kolagen pochodzenia zwierzęcego, taki jak kości, skóra, ścięgna, wiązadła itd. Żelatyny mogą pochodzić od ssaków, np. bydła, świń lub nie- ssaków, np. ryb żyjących w ciepłej lub zimnej wodzie. Żelatyny mogą być hydrolizowane lub niehydrolizowane, sieciowane lub nieusieciowane. Ponadto mogą być one typu żelującego lub nieżelującego, przy czym typ nieżelujący pochodzi zwykle od ryb żyjących w zimnych wodach. W innej szczególnej postaci wykonania stosuje się skrobię. Skrobie są złożoną mieszaniną polimerów węglowodanów.

Inne środki tworzące matrycę nadające się do stosowania według niniejszego wynalazku obejmują cukry, takie jak mannit, dekstroza, laktoza, galaktoza i trehaloza; cukry cykliczne, takie jak cyklodekstryna, sole nieorganiczne, takie jak fosforan sodu, chlorek sodu i krzemiany glinu oraz aminokwasy zawierające od 2 do 12 atomów węgla, takie jak glicyna, L-alanina, kwas L-asparaginowy, kwas L-glutaminowy, L-hydroksyprolina, L-izoleucyna, L-leucyna i L-fenyloalanina.

Stała postać dawkowania zawiera przynajmniej około 50% wagowych/masę co najmniej jednego środka tworzącego matrycę w roztworze dozującym. Określenie „roztwór dozujący stosowane w niniejszym wynalazku oznacza niestałą objętość formulacji środków tworzących matrycę, alergenu i innych ewentualnych składników, które są przygotowane przed etapem zestalania.

W jednym wykonaniu wynalazku roztwór dozujący do tworzenia stałej postaci dawkowania zawiera około 5-30% wagowych, bardziej korzystnie około 5-20% wagowych, jeszcze bardziej korzystnie między około 5 a 12 % wagowych co najmniej jednego środka tworzącego matrycę.

Zapotrzebowanie na zawartość substancji suchej masy w roztworze dozującym będzie zależeć także od wielkości tabletki. Korzystnie stała postać dawkowania według niniejszego wynalazku ma średnicę między około 3 a około 30 mm, bardziej korzystnie między około 5 a około 20 mm. Korzystnie stała postać dawkowania według niniejszego wynalazku ma masę między około 1 a około 100 mg, bardziej korzystnie między około 10 a około 50 mg, najbardziej korzystnie między około 25 a około 35 mg. Korzystnie stała postać dawkowania według wynalazku ma wysokość między około 0,5 a około

7,5 mm, bardziej korzystnie między około 1 a około 5 mm.

PL 218 350 B1

Stwierdzono, że szczególnie korzystną szybko rozpadającą się stałą postacią dawkowania jest postać zawierająca żelatynę z ryb i mannit, jako dodatki tworzące matrycę w odniesieniu do trwałości, wyglądu zewnętrznego, małej ścieralności, wytrzymałości mechanicznej, piku obciążenia do pęknięcia i odczucia w ustach. W korzystnej postaci wykonania, szybko rozpadająca się stała postać dawkowania zawiera stałą siatkę alergenu i środki tworzące matrycę w postaci żelatyny z ryb i mannitolu. W celu otrzymania stałej siatki, stosunek żelatyny z ryb do mannitu powinien być regulowany. W korzystnej postaci wykonania stosunek żelatyny z ryb do mannitolu wynosi od około 2:20 do około 20:1, bardziej korzystnie od około 2:10 do około 10:1, najbardziej korzystnie od około 3:5,5 do około 6,5:3.

W jeszcze dalszej postaci wykonania stosunek żelatyny z ryb do mannitolu wynosi 4:3.

W jeszcze innej postaci wykonania stosunek żelatyny z ryb do mannitolu wynosi 6,5:5,5.

W jeszcze dalszej postaci wykonania stosunek żelatyny z ryb do mannitolu wynosi 6,0:5,08.

Stała postać dawkowania według niniejszego wynalazku może być wytwarzana z roztworu dozującego, który najpierw zamraża się a następnie suszy przez wymrażanie. W korzystnym wykonaniu zawartość żelatyny z ryb wynosi między około 2 a 20% wagowych roztworu dozującego a zawartość mannitolu wynosi między około 1 a 20% wagowych roztworu dozującego. W innej korzystnym wykonaniu zawartość żelatyny z ryb wynosi między około 2 a 10% wagowych roztworu dozującego a zawartość mannitolu wynosi między około 1 a 10% wagowych roztworu dozującego. W dalszej korzystnym wykonaniu zawartość żelatyny z ryb wynosi między około 3 a 6,5% wagowych roztworu dozującego a zawartość mannitu wynosi między około 3 a 5,5% wagowych roztworu dozującego.

W jeszcze dalszej korzystnej postaci wykonania matryca zawiera około 4% wagowych żelatyny z ryb w roztworze dozującym i około 3% wagowych mannitolu w roztworze dozującym.

W dalszej postaci wykonania matryca zawiera około 6,5% wagowych żelatyny z ryb w roztworze dozującym i około 5,5% wagowych mannitolu w roztworze dozującym.

W jeszcze dalszej postaci wykonania matryca zawiera 6% wagowych żelatyny z ryb w roztworze dozującym i 5,08% wagowych mannitolu w roztworze dozującym.

Stwierdzono, że szczególnie korzystną szybko rozpadającą się stałą postacią dawkowania jest postać zawierająca skrobię i mannit, jako dodatki tworzące matrycę w odniesieniu do trwałości, wyglądu zewnętrznego, małej ścieralności, wytrzymałości mechanicznej, piku obciążenia do pęknięcia i odczuć w ustach. W korzystnym wykonaniu, szybko rozpadająca się stała postać dawkowania zawi era stałą siatkę alergenu i środki tworzące matrycę w postaci skrobi, korzystnie wstępnie żelatynizowanej np. z ziemniaków, pszenicy, kukurydzy, ziaren zbóż lub ryżu i mannitu. W celu otrzymania stałej siatki, stosunek skrobi do mannitu powinien być regulowany. W korzystnej postaci wykonania stos u nek skrobi do mannitu wynosi od około 2:20 do około 20:1, bardziej korzystnie od około 2:10 do około

10:1, najbardziej korzystnie od około 3:5,5 do około 6,5:3.

W jeszcze dalszym wykonaniu stosunek skrobi do mannitolu wynosi 1:1.

Stała postać dawkowania według niniejszego wynalazku może być wytwarzana z roztworu dozującego, który najpierw zamraża się a następnie suszy sublimacyjnie. W korzystnym wykonaniu zawartość skrobi wynosi między około 2 a 20% wagowych roztworu dozującego a zawartość mannitu wynosi między około 1 a 20% wagowych roztworu dozującego. W innej korzystnym wykonaniu zawartość skrobi wynosi między około 2 a 10% wagowych roztworu dozującego a zawartość mannitolu wynosi między około 1 a 10% wagowych roztworu dozującego. W jeszcze dalszym korzystnym wykonaniu zawartość skrobi wynosi między około 3 a 6,5% wagowych roztworu dozującego a zawartość mannitolu wynosi między około 3 a 5,5% wagowych roztworu dozującego.

W jeszcze dalszym korzystnym wykonaniu matryca zawiera około 4,4% wagowych skrobi w roztworze dozującym i około 4,4% wagowych mannitolu w roztworze dozującym.

Korzystnie, przed zestaleniem roztworu zawierającego alergen i matrycę, nastawia się pH, w celu uniknięcia denaturacji i strącania się alergenu i zapewnienia trwałości produktu. Optimum pH dla różnych alergenów w roztworze rozciąga się w prawie całym zakresie pH obejmując także ich punkt izoelektryczny. Mieszaniny alergenów, takie jak ekstrakty także mają optimum pH dla rozpuszczalności i trwałości wyznaczone przez czynniki, takie jak stężenie poszczególnych alergenów w ekstrakcie. Tak więc, może być wskazane konkretne określenie prawdopodobnego zakresu pH dla formulacji według wynalazku. Optimum pH dla omawianego alergenu określa się przeprowadzając przyspieszone badania trwałości z preparatami o różnym pH. Sposób prowadzenia takich badań jest znany specjalistom.

Korzystnie kompozycje matrycy zawierające ekstrakt alergenu powinny być dostosowane do pH

3,5-10, bardziej korzystnie 4-9, najbardziej korzystnie 6-9.

PL 218 350 B1

Ponadto dobrze wiadomo w dziedzinie, że moc jonowa może być parametrem wpływającym na trwałość stałej postaci dawkowania suszonej sublimacyjnie przede wszystkim przez jej wpływ na proces suszenia sublimacyjnego. Wiadomo także, że silna moc jonowa powoduje strącanie. Zgodnie z tym należy ustalić optimum za pomocą pomiarów dobrze znanych specjalistom z tej dziedziny. Korzystnie moc jonowa ekstraktu o stężeniu 10 ąg /ml wynosi między 1-1500 ąS/cm (S=Siemens), bardziej korzystnie między 300 - 800 ąS/cm, najbardziej korzystnie około 500 ąS/cm, a dla układu zawierającego matrycę i alergen korzystne jest, aby moc jonowa wynosiła między 1-2000 ąS/cm bardziej korzystnie około 500 - 1500 ąS/cm.

Stałe postaci dawkowania według wynalazku mogą dalej zawierać środki barwiące, środki smakowo-zapachowe, modyfikatory pH lub środki maskujące smak. Odpowiednie środki barwiące obejmują czerwone, czarne i żółte tlenki żelaza i barwniki FD&C, takie jak niebieski barwnik FD&C blue Nr 2 i czerwony barwnik FD&C red Nr 40. Odpowiednie środki smakowo-zapachowe obejmują smaki mięty, maliny, lukrecji, pomarańczy, cytryny, grejpfruta, karmelu, wanilii, wiśni i winogron oraz ich kombinację. Odpowiednie modyfikatory pH obejmują kwas cytrynowy, kwas winowy, kwas fosforowy, kwas chlorowodorowy i kwas maleinowy. Odpowiednie środki słodzące obejmują aspartam, acesulfam K i taumatyk. Odpowiednie środki maskujące smak obejmują wodorowęglan sodu, żywice jonowymienne, inkluzyjne związki cyklodekstryny, zaabsorbowane lub mikrokapsułkowane środki czynne.

Do zwiększenia absorpcji alergenu jak też do zwiększenia właściwości stymulowania odpowiedzi odpornościowej alergenu stosowane są zwykle adiuwanty.

W innym korzystnym wykonaniu wynalazku szybko rozpadająca się stała postać dawkowania według wynalazku nie zawiera adiuwantów.

Nieoczekiwanie stwierdzono także, że nie jest konieczne wprowadzanie adiuwanta do szybko rozpadającej się stałej postaci dawkowania w celu zwiększenia własności stymulowania odpowiedzi odpornościowej omawianego alergenu. To znaczy stała postać dawkowania opisana w niniejszym opisie może zwiększać specyficzną odpowiedź odpornościową jak to przedstawiono w przykładzie 6.

W jednym wykonaniu wynalazku przynajmniej jeden adiuwant wprowadzany jest do postaci dawkowania według wynalazku. Przykładami odpowiednich adiuwantów są sole glinowe, wodorotlenek glinu, taki jak Alhydrogel®, nietoksyczne fragmenty bakterii, cytokiny, toksyna cholery (i jej detoksykowane frakcje), podjednostki b toksyny cholery, chitozan, homologiczne fragmenty E. coli wrażliwe na ciepło (i ich detoksykowane frakcje), saponiny, produkty bakteryjne, takie jak lipopolisacharydy (LPS) i dipeptydy muramylowe (MDP), lipozomy, CpG (immunostymulujące sekwencje DNA), homo ± kopolimery laktydów/glikolidów w postaci mikrorozdrobnionych cząstek polimeru itd. Zastosowanie adiuwantów w produktach farmaceutycznych z alergenem, np. w szczepionkach jest często brane pod uwagę przez fakt, że omawiane alergeny nie są zdolne do przechodzenia przez barierę, którą muszą pokonać. Tak więc adiuwanty mogą służyć jako środki zwiększające absorpcję lub mogą działać jako immunostymulatory. Jednak zastosowanie adiuwantów może być związane z szeregiem niedogodności, takich jak nie zamierzona stymulacja różnych mechanizmów odpowiedzi odpornościowej, układowy liszaj rumieniowaty lub naruszenie zdolności barierowych błon śluzowych a przez to umożliwienie przedostawania się substancji niebezpiecznych. Ponadto, z przemysłowego punktu widzenia dodawanie środków pomocniczych jest dalszym etapem wytwarzania i powoduje koszty oprócz wymagań odnośnie ogromnej dokumentacji potrzebnej przy rejestracji leku.

Niesprasowana szybko rozpadająca się stała postać dawkowania może być w pewnym stopniu mukoadhezyjna. Jednak w korzystnym wykonaniu wynalazku może być potrzebne dodanie dalszych środków mukoadhezyjnych do wspomnianej stałej postaci dawkowania, w celu zwiększenia czasu kontaktu postaci dawkowania ze śluzówką jamy ustnej. Odpowiednimi dodatkami mukoadhezyjnymi są polimery poliakrylowe, takie jak karbomer i pochodne karbomerowe; pochodne celulozy takie jak hydroksypropylometyloceluloza, hydroksyetyloceluloza, hydroksypropyloceluloza i sól sodowa karboksymetylocelulozy; polimery naturalne, takie jak żelatyna, alginian sodu, pektyny i gliceryna.

W dalszym wykonaniu wynalazku postać dawkowania alergenu rozpuszczona w ślinie nie jest połykana w ciągu 3 minut po podaniu w celu zapewnienia wystarczającego czasu kontaktu do np. absorpcji przez błonę śluzówki w jamie ustnej.

W jeszcze innym dalszym korzystnym wykonaniu postać dawkowania alergenu nie rozcieńcza się w jamie ustnej np., przez pobranie cieczy, takiej jak woda, aż do pięciu minut.

Wiadomo, że występują szkodliwe przypadki lub skutki uboczne także w związku z leczeniem alergii. W szczególności leczenie mające na celu modulowanie przyszłej odpowiedzi u uczulonego osobnika może przedstawiać ryzyko skutków ubocznych po podaniu alergenu. Zwykle o skutkach

PL 218 350 B1 ubocznych pojawiających się w związku z leczeniem przez jamę ustną donosi się, że dotyczą oczu, nosa, jamy ustnej, dolnych i górnych dróg oddechowych i zależnie od stopnia mogą być akceptowalne. Najczęściej jest to zjawisko swędzenia. Nie akceptowalne byłyby ujemne reakcje, takie jak wstrząs anafilaktyczny, opuchnięcie górnych i dolnych dróg oddechowych, trudności w oddychaniu, spadek ciśnienia krwi, zatrzymanie akcji serca.

Szybko rozpadająca się stała postać dawkowania według wynalazku może być wytwarzana i pakowana w jednorazowe wielodawkowe pojemniki zawierające wiele stałych postaci dawkowania, tj., pojemniki dla wielu dawek. Szczególnie korzystne są sposoby i materiały, jakie opisano w opisach patentowych USA Nr 5 729 958 i 5 343 762. Przykładami odpowiednich wielodawkowych pojemników są opakowania typu blister wykonane całkowicie z aluminium, opakowania typu blister wykonane z polimerów, np., polipropylenu, opakowania typu blister wykonane z PVC i opakowania typu blister formowane z laminatu PVC/PVDC i uszczelnione za pomocą np. aluminium laminowanego kalandrowanym siarczanowym papierem pakowym, Aclar® lub Triplex®.

W pewnym wykonaniu, szybko rozpadająca się postać dawkowania jest wytwarzana i pakowana w opakowania typu blister formowane z laminatu PVC/PVDC i uszczelniane za pomocą aluminium laminowanego kalandrowanym siarczanowym papierem pakowym. W innym wykonaniu, opakowania typu blister są zamknięte w saszetkach aluminiowych odpowiednich rozmiarów, składających się z aluminium laminowanego kalandrowanym siarczanowym papierem pakowym. W jeszcze innym wykonaniu, szybko rozpadająca się postać dawkowania jest pakowana w opakowanie typu blister wytwarzane z aluminium i uszczelniane aluminium laminowanym kalandrowanym siarczanowym papierem pakowym.

W dalszym wykonaniu, szybko rozpadająca się postać dawkowania pakowana jest w wielowarstwowe opakowania typu blister formowane, np. z pięciu warstw laminatu z aluminium i uszczelnianego aluminium laminowanym kalandrowanym siarczanowym papierem pakowym.

W jeszcze innym wykonaniu, szybko rozpadająca się postać dawkowania pakowana jest w opakowania typu blister formowane z laminatu z aluminium i uszczelnianego aluminium laminowanym kalandrowanym siarczanowym papierem pakowym w taki sposób, aby było trudno dzieciom otworzyć blister, np. opakowanie blister zabezpieczone przed dziećmi.

Stała postać dawkowania tego typu na ogół może odznaczać się małą wytrzymałością w porównaniu ze sprasowanymi tabletkami, ze względu na wewnętrzną naturę takich niesprasowanych postaci dawkowania. Może to prowadzić do uwolnienia resztkowych cząstek zawierających alergen po usunięciu z kieszeni blistra i podczas posługiwania się postacią dawkowania przez pacjenta. W większości przypadków nie ma to znaczenia lub ma znaczenie głównie kosmetyczne. Jednak, gdy składnikiem czynnym jest alergen jest to szczególnie szkodliwe, ponieważ już niewielkie ilości alergenu mogą wywołać reakcję alergiczną u podatnej osoby lub uczulić osobę poprzednio nieuczuloną. Zwykle wystawienie w zakresie 10 μg/rok na działanie białka głównego alergenu łącznie dla np. alergenów pyłków lub alergenów roztoczy kurzu, jest wystarczające do pojawienia się uczulenia lub objawów.

Przy posługiwaniu się stałą postacią dawkowania alergeny mogą wejść w kontakt z docelowym narządem, takim jak drogi oddechowe lub oczy i wywołać odpowiedź u osoby uczulonej. Jedna postać dawkowania może zawierać taką ilość alergenu, na jaką jest eksponowana osoba przez rok lub więcej, zależnie od natury ekspozycji. Jest możliwe wywołanie objawów ocznych u pacjentów alergicznych poprzez prowokację spojówek. Opierając się na takich badaniach prowokacji można określić jak wiele ekstraktu alergenu potrzeba do wywołania objawów spojówkowych. W populacji pacjentów z poważną gorączką sienną wywołaną pyłkami traw, najniższa dawka ekstraktu pyłku traw powodująca objawy spojówkowe była proponowana na poziomie 3000 jednostek SQ/ml x 0,05 ml = 150 jednostek SQ (wartość średnia) (S. R. Durham, S. M. Walker, E. M. Varga, M. R. Jacobson, F. 0'Bien, W. Noble, S. J. Till, Q. A. Hamid i K. T. Nouri-Aria: Long-term clinical efficacy of grass-pollen immunotherapy, N. Engl. J. Med., 341 (7): 468-475 (1999)).

W celu upewnienia się, że resztki zawierające alergen ze stałej postaci dawkowania nie są uwalniane do środowiska po otwarciu pojemnika z wieloma dawkami, jest ważne, aby kruchość postaci dawkowania była tak mała jak to możliwe bez zagrożenia uwalniania alergenu z postaci dawkowania po podaniu doustnym.

Zatem, w jednym wykonaniu z każdej postaci dawkowania podczas ręcznego obchodzenia się z nią może być uwalniane mniej niż około 500 jednostek SQ, bardziej korzystnie mniej niż około 250 jednostek SQ, bardziej korzystnie mniej niż około 150 jednostek SQ, bardziej korzystnie mniej niż

PL 218 350 B1 około 75 jednostek SQ, bardziej korzystnie mniej niż około 25 jednostek SQ, a najbardziej korzystnie mniej niż około 10 jednostek SQ.

W innym wykonaniu z każdej postaci dawkowania podczas ręcznego obchodzenia się z nią może być uwalniane mniej niż około 13 jednostek BAU, bardziej korzystnie mniej niż około 7 jednostek BAU, bardziej korzystnie mniej niż około 5 jednostek BAU, bardziej korzystnie mniej niż około 1,95 jednostek BAU, bardziej korzystnie mniej niż około 0,65 jednostek BAU a najbardziej korzystnie mniej niż około 0,26 jednostek BAU.

W dalszym wykonaniu z każdej postaci dawkowania podczas ręcznego obchodzenia się z nią może być uwalniane mniej niż około 0,5 Fg ekstraktu alergenu, bardziej korzystnie mniej niż około 0,25 Fg ekstraktu alergenu, bardziej korzystnie mniej niż około 0,15 Fg ekstraktu alergenu, bardziej korzystnie mniej niż około 0,075 yg ekstraktu alergenu, bardziej korzystnie mniej niż około 0,025 Fg ekstraktu alergenu a najbardziej korzystnie mniej niż około 0,01 Fg ekstraktu alergenu.

W jeszcze innym wykonaniu z każdej postaci dawkowania podczas ręcznego obchodzenia się z nią może być uwalniane mniej niż około 0,05 Fg głównego alergenu, bardziej korzystnie mniej niż około 0,025 Fg głównego alergenu, bardziej korzystnie mniej niż około 0,015 Fg głównego alergenu, bardziej korzystnie mniej niż około 0,0075 Fg głównego alergenu, bardziej korzystnie mniej niż około 0,0025 Fg głównego alergenu a najbardziej korzystnie mniej niż około 0,001 Fg głównego alergenu.

W korzystnym wykonaniu niniejszego wynalazku resztkowa zawartość pyłu w pojemniku z wieloma dawkami po usunięciu postaci dawkowania nie przekracza około 2% całkowitej zawartości alergenu, bardziej korzystnie około 0,5% całkowitej zawartości alergenu, bardziej korzystnie około 0,2% całkowitej zawartości alergenu, bardziej korzystnie około 0,1% całkowitej zawartości alergenu, bardziej korzystnie około 0,01% całkowitej zawartości alergenu, bardziej korzystnie około 0,005% całkowitej zawartości alergenu, bardziej korzystnie około 0,003% całkowitej zawartości alergenu a najbardziej korzystnie około 0,001% całkowitej zawartości alergenu.

Stosowane tu określenie „test ścieralności powinno odnosić się do dowolnego odpowiedniego testu, który mierzy, z jaką łatwością stała postać dawkowania tworzy okruchy, rozpada się na kawałki, rozpada się na proszek. Odpowiednie testy ścieralności do stosowania w niniejszym wynalazku zostały przedstawione poniżej i obejmują Farmakopeę Europejską, wyd. 3-cie (EP, wyd. 3-cie), Farmaceutyczne procedury techniczne 2.9.7. Normalne badanie ścieralności tabletek przeprowadza się jak to podano w EP, wyd. 3-cie punkt 2.9.7 i USP (Farmakopea Amerykańska) <1216>, w których utrata masy jest określona jako parametr dla nietkniętej postaci dawkowania. Test ścieralności według EP, wyd. 3-cie 2.9.7 wykorzystuje bęben o średnicy 286 mm i głębokości 39 mm. Próbki tabletek umieszcza się na sicie Nr 100 a jakiekolwiek luźne pozostałości są usuwane ciśnieniem powietrza lub miękką szczotką. Tabletki waży się a następnie umieszcza w bębnie. Tabletki obraca się 100 razy w bębnie. Luźne pozostałości następnie usuwa się, jak to opisano i ponownie waży tabletki. Wynik podaje się następnie jako utratę masy i oblicza w procentach masy początkowej. Zgodnie z USP <1216> można stosować bęben o średnicy między 283 a 291 i głębokości między 36 a 40 mm i obroty wynoszące 25 ± obrotów na minutę (rpm). Zgodnie z tym, nienaruszoną postać obecnej postaci dawkowania można określić przez wizualne sprawdzanie i pomiar masy tabletki po poddaniu takiemu badaniu. Alternatywnie, ze względu na małą utratę masy postaci dawkowania według wynalazku, ważenie można zastąpić testem immunologicznym specyficznym dla omawianego alergenu.

Stwierdzono, że zastosowanie zmodyfikowanego testu kruchości jest szczególnie przydatnym narzędziem do określania czy kompozycje są najbardziej trwałe w odniesieniu do sztywności i wytrzymałości mechanicznej.

W pewnym wykonaniu ścieralność wspomnianej postaci dawkowania mierzona jako ilość uwalnianego alergenu jest mniejsza niż około 500 jednostek SQ na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 250 jednostek SQ na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 150 jednostek SQ na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 75 jednostek SQ na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 50 jednostek SQ na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 25 jednostek SQ na stałą postać dawkowania a najbardziej korzystnie mniejsza niż około 10 jednostek SQ na stałą postać dawkowania w dowolnym teście ścieralności, w którym wywiera się dostateczną siłę zewnętrzną na kompozycję poddawaną badaniu.

W bardziej korzystnym wykonaniu ścieralność mierzona jako ilość uwalnianego alergenu jest mniejsza niż około 500 jednostek SQ na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 250 jednostek SQ na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 150 jedPL 218 350 B1 nostek SQ na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 75 jednostek SQ na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 50 jednostek SQ na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 25 jednostek SQ na stałą postać dawkowania a najbardziej korzystnie mniejsza niż około 10 jednostek SQ na stałą postać dawkowania w teście ścieralności, przeprowadzanym zgodnie z Farmakopeą EP wyd. 3-cie.

W jeszcze bardziej korzystnym wykonaniu ścieralność wspomnianej postaci dawkowania mierzona jako ilość uwalnianego alergenu jest mniejsza niż około 500 jednostek SQ na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 250 jednostek SQ na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 150 jednostek SQ na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 75 jednostek SQ na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 50 jednostek SQ na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 25 jednostek SQ na stałą postać dawkowania a najbardziej korzystnie mniejsza niż około 10 jednostek SQ na stałą postać dawkowania w teście kruchości, obejmującym następujące etapy:

a) umieszczenie indywidualnych uszczelnionych blistrów, z których każdy zawiera stałą postać dawkowania w wyposażeniu odpowiednim do pomiarów ścieralności,

b) poruszanie szczelnego blistru zawierającego stałą postać dawkowania przez odpowiedni czas i z odpowiednią szybkością,

c) usuwanie szczelnego blistru zawierającego stałą postać dawkowania,

d) otwarcie blistru i umieszczenie stałej postaci dawkowania i dowolnej pozostałości w pojemniku,

e) usuwanie jednostki stałej postaci dawkowania z pojemnika z pozostawieniem dowolnych luźnych pozostałości we wspomnianym pojemniku,

f) przeprowadzenie immunologicznego oznaczenia specyficznego dla alergenu dla wspomnianej pozostałości z określeniem zawartości alergenu we wspomnianej pozostałości,

g) ewentualne przeliczenie procentowej zawartości alergenu we wspomnianej pozostałości całkowitej zawartości alergenu w jednostce stałej postaci dawkowania.

W innym wykonaniu ścieralność wspomnianej postaci dawkowania, mierzona jako ilość uwalnianego alergenu jest mniejsza niż około 0,5 ąg ekstraktu alergenu na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 0,25 ąg ekstraktu alergenu na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 0,15 ąg ekstraktu alergenu na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 0,075 ąg ekstraktu alergenu na stałą postać dawkowania, bardziej korzystnie mniejsza niż około 0,025 ąg ekstraktu alergenu na stałą postać dawkowania a najbardziej korzystnie mniejsza niż około 0,01 ąg ekstraktu alergenu na stałą postać dawkowania, sposobem obejmującym następujące etapy:

a) umieszczenie indywidualnych uszczelnionych blistrów, z których każdy zawiera stałą postać dawkowania, w wyposażeniu odpowiednim do pomiarów ścieralności,

b) poruszanie szczelnego blistru zawierającego stałą postać dawkowania przez odpowiedni czas i z odpowiednią szybkością,

c) usuwanie szczelnego blistru zawierającego stałą postać dawkowania,

d) otwarcie blistru i umieszczenie stałej postaci dawkowania i dowolnej pozostałości w pojemniku,

e) usuwanie jednostki stałej postaci dawkowania z pojemnika z pozostawieniem dowolnych luźnych pozostałości we wspomnianym pojemniku,

f) przeprowadzenie immunologicznego oznaczenia specyficznego dla alergenu dla wspomnianej pozostałości z określeniem zawartości alergenu we wspomnianej pozostałości,

g) ewentualne przeliczenie procentowej zawartości alergenu we wspomnianej pozostałości i całkowitej zawartości alergenu w stałej postaci dawkowania.

W jeszcze innym wykonaniu ścieralność wspomnianej postaci dawkowania mierzona jako ilość uwalnianego alergenu jest mniejsza niż około 0,05 ąg głównego alergenu, bardziej korzystnie mniejsza niż około 0,025 ąg głównego alergenu, bardziej korzystnie mniejsza niż około 0,015 ąg głównego alergenu, bardziej korzystnie mniejsza niż około 0,0075 ąg głównego alergenu, bardziej korzystnie mniejsza niż około 0,0025 ąg głównego alergenu a najbardziej korzystnie mniejsza niż około 0,001 ąg głównego alergenu na stałą postać dawkowania, w którym sposób obejmuje następujące etapy:

a) umieszczenie indywidualnych uszczelnionych blistrów, z których każdy zawiera stałą postać dawkowania w wyposażeniu odpowiednim do pomiarów ścieralności,

b) poruszanie szczelnego blistru zawierającego stałą postać dawkowania przez odpowiedni czas i z odpowiednią szybkością,

c) usuwanie szczelnego blistru zawierającego stałą postać dawkowania,

PL 218 350 B1

d) otwarcie blistru i umieszczenia stałej postaci dawkowania i dowolnej pozostałości w pojemniku,

e) usuwanie jednostki stałej postaci dawkowania z pojemnika z pozostawieniem dowolnych luźnych pozostałości we wspomnianym pojemniku,

f) przeprowadzenie immunologicznego oznaczenia specyficznego dla alergenu dla wspomnianej pozostałości z określeniem zawartości alergenu we wspomnianej pozostałości,

g) ewentualne przeliczenie procentowej zawartości alergenu we wspomnianej pozostałości i całkowitej zawartości alergenu w stałej postaci dawkowania.

W innej korzystnym wykonaniu sposobu:

w etapie a) stosuje się między 1 a 100 blistrów zawierających stałą postać dawkowania i wyposażenie do pomiarów ścieralności, opisane w Farmakopei Europejskiej V.2.9.7, stałe postaci dawkowania obraca się 100 razy z szybkością 25±1 rpm w etapie b) a oznaczeniem specyficznym dla alergenu jest specyficzne oznaczenie immunochemiczne w etapie f).

W dalszym korzystnym wykonaniu sposobu pomiaru ścieralności zawartość alergenu jest określana oznaczeniem ELISA.

Ponadto doustna postać dawkowania musi mieć pociągający wygląd. Zatem, jako część kontroli jakości, szybko rozpadające się stałe postaci dawkowania według wynalazku poddaje się korzystnie sprawdzaniu wyglądu zewnętrznego np. pod kątem barwy, kształtu, niejednorodności i defektów.

W celu zapewnienia optymalnej zgody pacjenta, postać dawkowania musi być także sprawdzana na odczucia w ustach. Na przykład, pacjent odczuwa postać dawkowania jako przyjemną po umieszczeniu w ustach i pozostawieniu do rozpadnięcia się.

Ponieważ alergeny są czynnikami silnie działającymi biologicznie na osoby alergiczne, tj. nawet niewielka ich ilość może wywołać odpowiedź, jednorodność zawartości jest ważnym parametrem podczas leczenia, dla zapewnienia, na przykład, że rodzaj efektu doświadczanego przez pacjenta jest powtarzalny przy wzięciu takiej samej dawki. Korzystnie zmiany zawartości jednostek alergenu w wielodawkowym pojemniku znajdują się w zakresie ± 10%, korzystnie w zakresie ±7%, najbardziej korzystnie ±5% w porównaniu z ustaloną dawką.

Wielodawkowy pojemnik może zawierać dowolną możliwą ilość szybko rozpadających się postaci dawkowania. Korzystnie stałe postacie dawkowania alergenu są pakowane i stosowane seriami. Poszczególne stałe postaci dawkowania są pakowane przez dozowanie ciekłej mieszaniny do poszczególnych pojemników z późniejszym usunięciem wody. Wielokrotne blistry mogą być ułożone w dużych arkuszach a wiele arkuszy można pakować i sprzedawać razem. Na przykład, pojemnik taki jak opakowanie typu blister może zawierać wiele stałych postaci dawkowania, korzystnie 1-100 stałych postaci dawkowania, bardziej korzystnie 1-35 a najbardziej korzystnie 1-10 stałych postaci dawkowania na opakowanie blister. Inne wykonanie zapewnia oszczędność wytwarzania, dystrybucji i przechowywania przez stosowanie opakowań typu blister, które mogą dostarczać, 2, 3, 4, 5, 6 lub więcej pojedynczych serii przeznaczonych do stosowania podczas leczenia. Ten szczególny schemat pakowania jest szczególnie przydatny podczas leczenia pojedynczymi dawkami i jest możliwy dzięki reżimom dawkowania, jak tu opisane, którym brak etapu zwiększania dawki.

Inne wykonanie dostarcza opakowania do z lekiem do leczenia alergii lub łagodzenia objawów alergii. Opakowanie z lekiem zawiera uszczelnione opakowanie wielu stałych postaci dawkowania, z których każda zawiera skuteczną ilość alergenu. Opakowanie z lekiem może zawierać co najmniej 2, 4, 6, 7, 0, 14, 30, 60, 90, 100, 120, 200, 240 lub więcej stałych postaci dawkowania. Opakowanie z lekiem może zawierać ilość postaci dawkowania wystarczającą na całe leczenie lub wystarczającą na część leczenia. Korzystnie opakowanie z lekiem zawiera przynajmniej jednomiesięczny zapas jednostek dawkowania.

W innym korzystnym wykonaniu wynalazku, wszystkie stałe postaci dawkowania w opakowaniu z lekiem zawierają tę samą dawkę, przez co unika się konieczności wytwarzania, rozprowadzania i przechowywania wielu jednostek dawkowania do leczenia poszczególnych alergii u osobnika poddawanego leczeniu.

Zestaw zawierający opakowanie z lekiem może dalej zawierać instrukcje dotyczące stosowania stałej postaci dawkowania. Instrukcje mogą zawierać ostrzeżenia, instrukcję reżimu dawkowania lub dowolną inną informację cenną dla użytkownika. Instrukcje fizycznie mogą przedstawiać sobą osobną ulotkę, dokument, nalepkę i/lub jedną lub więcej uwagę drukowaną na pojemniku, takim jak pudełko, które zawiera jednostki dawkowania. Instrukcje mogą być także dołączone jako płyty kompaktowe lub inne media dające się odczytać na komputerze lub jako kaseta wideo.

PL 218 350 B1

Najbardziej korzystnie, wiele stałych postaci dawkowania w opakowaniu z lekiem wytworzone z ciekłej mieszaniny w procesie in situ, w którym usuwa się zawiesinę i/lub roztwór, który może obejmować wodę i/lub inne rozpuszczalniki organiczne i są one szybko dyspergujące.

W innym wykonaniu każda ze stałych postaci dawkowania w opakowaniu z lekiem jest umieszczona w oddzielnie uszczelnianym pęcherzu w opakowaniu typu blister obejmującym wiele pęcherzy.

W dalszym wykonaniu stałe postaci dawkowania z opakowania z lekiem zawierają żelatynę, bardziej korzystnie żelatynę z ryb.

W jeszcze dalszym wykonaniu stałe postaci dawkowania z opakowania z lekiem zawierają mannitol.

W jeszcze innym wykonaniu opakowania z lekiem, skuteczna ilość ekstraktu/stałą postać dawkowania wynosi między około 2,5 ąg do około 3,75 ąg ekstraktu/stałą postać dawkowania.

Kliniczna manifestacja alergii i objawy przedmiotowe i podmiotowe i symptomy alergii są różnorodne i mogą zmieniać się w zależności od uczulonego osobnika i doświadczanej alergii. Typowymi objawami są objawy, takie jak obrzęk, swędzenie, zaczerwienienie i wysięk z nosa i oczu (zapalenie spojówek i katar) i objawy ze strony górnych i dolnych dróg oddechowych, takie jak charczenie, kaszel, skrócenie oddechu, objawy skórne, takie jak egzema, wysypka i swędzenie. Doświadczane są także inne objawy, takie jak zmęczenie. Leczenie objawowe pomaga w zmniejszeniu lub złagodzenie uporczywości objawów lub zmniejszeniu potrzeby brania równolegle innych leków. Leki objawowe obejmują leki antyhistaminowe, takie jak antagoniści receptorów H1 i H2, donosowe i układowe kortykosteroidy, niesteroidowe leki przeciwzapalne, donosowe leki zmniejszające przekrwienie, takie jak agoniści receptorów adrenaliny. Leczenie i złagodzenie jednego lub więcej objawów alergii lub zmniejszenie potrzeby leczenia innymi lekami jest dalszym celem niniejszego wynalazku.

Alergia jest chorobą szeroko rozpowszechnioną u ssaków obejmujących ludzi i zwierzęta, takie jak psy i konie. Tak więc, dalszym celem wynalazku jest dostarczenie sposobu leczenia alergii lub złagodzenia objawów alergii u ssaków obejmujący podawanie do śluzówki jamy ustnej skutecznej ilości postaci dawkowania szczepionki alergenu zawierającej (a) matrycę i (b) co najmniej jeden alergen w dowolnej z opisanych postaci wykonania.

Leczenie alergii, szczególnie sezonowych, takich jak gorączka sienna, związane jest zwykle ze szczególną porą roku, w której występuje lub jest zwiększona ekspozycja na alergen odpowiedzialnego za alergię lub występuje jego zwiększona ilość. Sezon dla alergików będzie się zmieniał w zależności od źródła alergenu np. pyłów i warunków klimatycznych dla źródła alergenu na konkretnym obszarze. Zatem, sezon dla alergenu będzie różny dla różnych części świata zależnie od klimatu, ale będzie zwykle wypadał w tej samej porze roku dla tego samego obszaru zmieniając się wraz z bieżącymi warunkami panującymi w danym roku (patrz, na przykład, „Aerobiology and inhalant allergies/Aerobiologia i alergie inhalacyjne, rozdział 19, T.A.E. Platts-Mills & W. R. Solomon (wyd. S. Manning) 1993, Mosby-Year Book, St. Louis). Specjalista będzie dobrze wiedział, kiedy z reguły oczekiwane jest rozpoczęcie sezonu dla danego alergenu na konkretnym obszarze.

W jednym wykonaniu podawanie produktu farmaceutycznego według wynalazku występuje przed sezonem, tj. przed sezonem dla alergenu. W korzystnym wykonaniu okres leczenia przed sezonem obejmuje podawanie produktu farmaceutycznego według wynalazku przez okres ponad 2 tygodni przed sezonem, bardziej korzystnie między 4 a 20 tygodni, a najbardziej korzystnie między 8 a 12 tygodniem.

Na śluzówkę jamy ustnej można podać skuteczną ilość postaci dawkowania szczepionki alergenu zawierającej (a) matrycę i (b) co najmniej jeden alergen i zawierającej dodatkowo co najmniej jeden lek przeciwalergiczny, np. środek antyhistaminowy lub inhibitor syntezy histaminy w dowolnej z opisanych postaci wykonania. Takie leki przeciwalergiczne obejmują korzystnie bromafeniraminę, cetyryzynę, feksofenadynę, cyproheptadynę, deksochlorofeniraminę, hydroksyzynę, ketofen, mekwitazynę, oksatomid, mizolastynę, ebastynę, astemizol, karbinoksamid, alimemazynę, buklizynę, cyklizynę, hydrochloran, doksylaminę, tritokwalinę.

Produkt farmaceutyczny może obejmować trwałą, szybko rozpadającą się, niesprasowaną stałą postać dawkowania o małej ścieralności zawierającą (a) matrycę i (b) co najmniej jeden alergen i dodatkowo środek antyhistaminowy.

Leczenie alergii lub łagodzenie objawów alergii można osiągnąć przez powtarzalne podawanie na śluzówkę jamy ustnej jednej lub więcej postaci dawkowania z opakowania z lekiem aż do złagodzenia objawów.

PL 218 350 B1

Można zastosować reżim leczenia, który wykorzystuje pojedynczą dawkę do zakończenia całego leczenia odczulającego, bez zwiększania dawki, tj. zwiększania dawki alergenu w różnym stopniu aż do uzyskania szczególnej dawki. Taki reżim dawkowania jest korzystny, ponieważ upraszcza on i oszczędza koszty wytwarzania postaci dawkowania, rozprowadzania i przechowywania przez to, że nie wymaga wielokrotnych dawek do pojedynczego leczenia. Ponadto przez uproszczenie przebiegu leczenia polepsza się zgoda pacjenta na leczenie, co bezpośrednio prowadzi do większej skuteczności klinicznej.

Szybko rozpadająca się stała postać dawkowania według wynalazku może być wytwarzana sposobem sublimacji zgodnie z procesem ujawnionym w opisie patentowym USA Nr 4 371 516.

Zgodnie z nim, zestalony roztwór alergenu i dodatki tworzące matrycę poddaje się sublimacji. Proces sublimacji prowadzi się korzystnie przez liofilizację roztworu. Roztwór znajduje się w zagłębieniu wielodawkowego pojemnika podczas etapu liofilizacji, w celu wytworzenia stałej postaci dowolnego kształtu. Wielodawkowy pojemnik można chłodzić stosując ciekły azot lub stały ditlenek węgla. Po etapie zamrażania zamrożony roztwór w wielodawkowym pojemniku poddaje się zmniejszonemu ciśnieniu i, gdy jest to konieczne, kontrolowanemu działaniu ciepła, w celu przyspieszenia sublimacji rozpuszczalnika.

W jeszcze innej postaci wykonania dostarcza się sposobu wytwarzania szybko rozpadającej się, niesprasowanej i trwałej postaci dawkowania nadającej się do podawania przez śluzówkę jamy ustnej mającej małą ścieralność i zawierającej co najmniej jeden środek tworzący matrycę i dawkę co najmniej jednego alergenu skuteczną do odczulenia osobnika na przynajmniej jeden alergen, obejmującego etapy:

1) wytwarzania trwałej szybko rozpadającej się, niesprasowanej stałej postaci dawkowania,

2) mierzenia kruchości wspomnianej postaci dawkowania w oznaczaniu obejmującym etapy:

a) umieszczenia indywidualnych uszczelnionych blistrów, z których każdy zawiera stałą postać dawkowania w wyposażeniu odpowiednim do pomiarów kruchości,

b) poruszania szczelnego blistru zawierającego stałą postać dawkowania przez odpowiedni czas i z odpowiednią szybkością,

c) usuwania szczelnego blistru zawierającego stałą postać dawkowania,

d) otwarcia blistru i umieszczenia stałej postaci dawkowania i dowolnej pozostałości w pojemniku,

e) usuwania jednostki stałej postaci dawkowania z pojemnika z pozostawieniem ja kichkolwiek luźnych pozostałości we wspomnianym pojemniku,

f) przeprowadzenia immunologicznego oznaczenia specyficznego dla alergenu dla wspomnianej pozostałości z określeniem zawartości głównego alergenu we wspomnianej pozostałości,

g) ewentualne przeliczenia procentowej zawartości głównego alergenu we wspomnianej pozostałości i całkowitej zawartości głównego alergenu w stałej postaci dawkowania, w celu wykrycia, czy postać dawkowania spełnia wymagania małej ścieralności i

3) powtórzenia etapów 1) i 2) aż wymagania dla postaci dawkowania zostaną spełnione.

Immunoterapia przez śluzówkę jamy ustnej może być traktowana jako droga indukowania tolerancji i indukowania szczepienia śluzówkowego. Śluzówka jamy ustnej zawiera dużo komórek dendrytycznych o silnej zdolność prezentowania antygenów. Uważa się, że komórki dendrytyczne przetwarzają alergeny a następnie migrują do lokalnych węzłów chłonnych, gdzie prezentują peptydy pochodzące z alergenu komórkom T specyficznym dla alergenów. Uważa się, że podczas immunoterapii podjęzykowej to współdziałanie komórka dendrytyczna-komórka T powoduje pobudzanie komórek T z potencjałem regulacyjnym lub zwiększenie stosunku komórek specyficznych dla alergenu Th1 do komórek specyficznych dla alergenu Th2. Wiele parametrów immunologicznych monitorowanych podczas szczepień przeciw alergii może być odpowiednimi markerami efektów lub skuteczności leczenia, samymi lub w kombinacji. Obejmują one układowe i śluzówkowe odpowiedzi przeciwciał np. specyficznych przeciwciał IgA, IgG i IgE; poziomy cytokin, takich jak INF-gamma, IL-2, IL-4, IL-5, IL-10, IL-12 i TNF alfa we krwi lub wydzielinach śluzówki, aktywację, chemotaksję, namnożenie, sygnalizowanie, produkcję cytokin i inne odpowiedzi regulatorowych komórek T, komórek Th1, komórek Th2, komórek CD8 innych podtypów komórek T lub B lub komórek NK oraz ekspresję powierzchniowego markera komórkowego, takiego jak markery CD (gronko różnicowania), np. CD4, CD8, CD23, CD25, CD62L, CLA, beta7, CCR9, CD69, CD45RO, CCR3, CXCR5, działanie komórek efektorowych, takich jak całkowita zawartość histaminy w bazofilach, liczba we krwi, tkankach i wydzielinach eozynofili, bazofili, limfocytów, monocytów, uwalnianie mediatorów eozynofilów, bazofilów, limfocytów, monocytów, produkcję cytokin, aktywację, chemotaksję, namnażanie, sygnalizowanie i inne odpowiedzi.

PL 218 350 B1

W korzystnym wykonaniu szczepionka według wynalazku wykazuje profil, w którym można stwierdzić jedną z następujących zmian immunologicznych: zwiększoną odpowiedź IgG specyficzną dla alergenu, zwiększoną odpowiedź IgA specyficzną dla alergenu, zmniejszoną odpowiedź IgE specyficzną dla alergenu, mało miejscowych skutków ubocznych, zmniejszoną odpowiedź efektorową eozynofili, bazofili, limfocytów i monocytów specyficzną dla alergenu, pobudzenie komórek T z potencjałem regulacyjnym, zwiększenie stosunku limfocytów Th1 specyficznych dla alergenu do limfocytów Th2 specyficznych dla alergenu, pobudzenie innych komórek z potencjałem regulacyjnym, zmniejszenie odpowiedzi Th2 specyficznej dla alergenu.

Alergia jest także znaną chorobą zwierząt, zwłaszcza zwierząt domowych i towarzyszących człowiekowi. Wiadomo w tej dziedzinie, że rozwijają się u nich alergie na wiele źródeł alergenów, w tym traw, roztoczy kurzu domowego i pasożytów. Wiadomo, że zarażenie hematofagami, tj. owadami ssącymi krew prowadzi do nadwrażliwej odpowiedzi nazywanej alergicznym zapaleniem pchlim (FAD). W korzystnym wykonaniu niniejszego wynalazku alergeny do szczepionek dla zwierząt obejmują alergeny pochodzące od lub przenoszone przez pasożyty, takie jak pasożyty zewnętrzne (np. pchły, kleszcze, moskity, muchy), jad pasożytów (takich jak robak sercowy, np., Dirofilaria lub nicienie, np. Onchocerca) oraz roztoczy kurzu domowego. Stwierdzane są również alergeny ze śliny pcheł, takich jak Ctenocephalides, np. C canis i C. felis, twardych kleszczy, takich jak Ixodes, Arnblyomma, miękkich kleszczy takich jak Ornithodoros i komarów/muszek takich jak Culicoides.

Przykłady

Skróty:

API: aktywny składnik białkowy

ELISA: enzymatyczny test immunoabsorbcyjny

DDT: ditiotreitol/(DTT)

HRP: peroksydaza z chrzanu

LIA: specyficzne oznaczenie IgE Magic Lite, reagent LITE: luminescencyjnie znakowane anty-IgE PMP: cząstki paramagnetyczne

SDS-PAGE: elektroforeza na żelu poliakryloamidowym z siarczanem dodecylosodowym

TMB: tetrametylobenzydyna

P r z y k ł a d 1. Szczepionka alergenu zawierająca ekstrakt pyłku trawy Phleum pratense i żelatynę z ryb

Skład:

T a b e l a 1

Składniki	Jednostka	Postać dawkowania 1	Postać dawkowania 2	Postać dawkowania 3	Działanie
Substancja lecznicza: Phleum pratense	Jednostk. SQ	2500	25000	125000	API
	mg ekstraktu	0,0047	0,047	0,235
Inne składniki
Woda oczyszczona	mg	qs do 250 mg	qs do 250 mg	qs do 250 mg	Rozpuszczalnik
Żelatyna (standardowy ciężar cząsteczkowy żelatyny z ryb, Croda Wlk. Bryt.)	mg	10	10	10	matryca
Mannitol	mg	7,5	7,5	7,5	matryca
Wodorotlenek sodu	mg	qs	qs	qs	nastawienie pH na 7,5

qs = tyle He potrzeba Ekstrakt trawy

Ekstrakt pyłku traw przygotowywano zgodnie ze sposobem opisanym przez Ipsena i L0wenstena (1983), Jour. Allergy Clin. Immunol, 72:2 strony 150-159. Pokrótce, pyłek traw ekstrahowano wodorowęglanem amonu przez 20 godzin w 5°C. Rozdrobnioną substancję usuwano przez wirowanie i dializowano ciecz znad osadu w stosunku do wody (3 razy), liofilizowano i przechowywano w zimnie aż do rekonstytucji.

Stała postać dawkowania:

Sposób wytwarzania:

PL 218 350 B1

1. Do podwielokrotności wody oczyszczonej (nie mniej niż 50% całkowitej ilości dla parti) dodano mannitol i pozostawiono do rozpuszczenia.

2. Do roztworu mannitolu dodano żelatynę i mieszano roztwór mieszadłem magnetycznym aż do całkowitego rozpuszczenia żelatyny.

3. Do rekonstytuowania ekstraktu alergenu we fiolce stosowano drugą podwielokrotność wody oczyszczonej (nie więcej niż 35% całkowitej ilości dla parti). Rekonstytuowany ekstrakt alergenu dodano do roztworu mannitu i żelatyny.

4. Nastawiono pH masy preparatu na 7,5 za pomocą świeżo przyrządzonego roztworu wodorotlenku sodowego (3% wag.)

5. Obliczono dodatkową ilość wody oczyszczanej wymaganą do uzupełnienia formulacji i wprowadzono do masy preparatu.

6. Roztwór dozowano do wstępnie uformowanego opakowania typu blister. Roztwory dozowano w warunkach temperatury otoczenia.

7. Po dozowaniu wypełnione opakowanie przepuszczono przez tunel zamrażający z ciekłym azotem. Wszystkie zamrożone produkty natychmiast umieszczano w zamrażarce przed suszeniem sublimacyjnym. Jednostki suszono sublimacyjnie w standardowych warunkach temperatury półki i ciśnienia w komorze.

8. Jednostki wysuszone sublimacyjnie uszczelniano za pomocą folii pokrywającej tworzącej wieczko i na koniec pakowano w saszetki.

Stała postać dawkowania miała średnią masę 18 mg i przeciętną średnicę 11 mm.

Krótki opis metod analitycznych:

Identyfikacja (ID) profilu białek: Profil białek oznaczano metodą SDS-PAGE w układzie Novex Mini Cell Xcell II (Invitrogen) zgodnie z instrukcjami wytwórcy. Pokrótce, próbki rozcieńczano buforem dla próbek, dodawano środek redukujący (0,5 molowy DTT) i poddawano działaniu 70°C a następnie pozostawiano do oziębienia przez 5 minut. Próbki, materiał referencyjny gospodarza i standardowy marker o wąskim rozrzucie (Bio-Rad) na komórkę nakładano na 12% żel gradientowy Bis-Tris NuPage. Elektroforezę przeprowadzano przy 200 V przez około 35 minut. Następnie żel barwiono srebrem. Wzór białek powinien być podobny do wzoru materiału referencyjnego gospodarza.

Ocena wizualna

Wszystkie jednostki poddawano ocenie wizualnej pod kątem np. barwy, kształtu, nieregularności i wad dla zapewnienia akceptowalnego wyglądu.

Rozkruszanie: test przeprowadzano jak to opisano w Farmakopei Europejskiej (wyd. 3-cie) lub bieżącej wersji USP.

Zawartość wody: Wodę resztkową oznaczano stosując zasadę miareczkowania Karla Fischera. Metoda daje ilościowe oznaczenie zawartości wody w próbce w oparciu o zasadę, że dana ilość J2 prowadzi do przekształcenia równoważnej ilości H2O.

Pokrótce, 1-3 stałych postaci dawkowania na fiolkę badano trzykrotnie w urządzeniu do miareczkowania Karla Fischera zgodnie z instrukcjami wytwórcy razem ze ślepymi próbkami (4 na przebieg) i standardowymi próbkami KF, patrz przykład 10. Całkowita aktywność alergiczna: Test przeprowadzano stosując metodę LIA (opisaną w publikacji Eiken i inni: Allergy 1992, 47:495-497), która jest współzawodniczącym testem immunologicznym. 100 Fl monoklonalnego przeciwciała antyludzkiego IgE związanego z cząstkami paramagnetycznymi (PMP) (ADVIA Centaur PMP, ALK-Abeló A/S, Dania) wymywano 3x i dodawano 100 Fl z porcji surowicy pacjenta ze specyficznymi przeciwciałami IgE Phleum pratense i inkubowano w wytrząsarce przez 2 godziny w 2-8°C, przez co specyficzne IgE wiążą się z PMP. PMP przemyto w celu usunięcia przeciwciał IgE 3x za pomocą buforu żelatynowego. Dziesięć stałych postaci dawkowania rozpuszczono w buforze żelatynowym i sporządzono rozcieńczone roztwory 625 jednostek SQ lub 1250 jednostek SQ na tabletkę. Nakładano próbki lub materiał referencyjny o znanej zawartości biotynizowanego API Phleum pratense i inkubowano przez noc na wytrząsarce w 2-8°C. Próbki i biotynizowany API współzawodniczą o miejsca wiązania IgE, przy czym, gdy stężenie alergenu w próbce rośnie, ilość związanego biotynizowanego API będzie spadać. Po inkubacji próbki przemyto 3x buforem żelatynowym i nakłołono reagent LITE, na przykład, chemiluminescencyjny związek estru akrydyny sprzężony ze streptawidyną (ADVIA Centaur Lite Reagens, ALK-Abeló A/S. Próbki inkubowano przez 2 godziny na wstrząsarce w 2-8°C, przemywano 3x buforem żelatynowym i odczytywano w luminometrze. Odpowiedź jest odwrotnie proporcjonalna do stężenia alergenu w próbce.

PL 218 350 B1

Zawartość głównego alergenu: Test przeprowadzano stosując technologię ELISA zgodnie z Obisipo i innymi, Allergy, 1997, 52, str. 806-813. Sposobem ELISA mierzono stężenie głównego alergenu Phleum pratense 5 (Phi p 5). Dwa monoklonalne przeciwciała (ALK-Abeló A/S, Dania) reagujące z różnymi epitopami na cząsteczce Phl p 5 pokrywa się na płytce do mikromiareczkowania przez noc w 4°C. Po wymywaniu (4 x buforem wymywającym, 0,1 molowy PBS, 0,05% Tween 20) i blokowaniu płytki buforem blokującym (2% bufor kazeinowy), nakładano następnie próbki/materiał referencyjny, który wiąże się z przeciwciałami. Po ponownym wymywaniu (4 x buforem wymywającym) do komórek wprowadzano biotynizowane poliklonalne przeciwciała królicze (ALK-Abeló A/S,

Dania) przeciwko antygenom Phleum pratense i pozostawiono do reakcji.

Po 4 krotnym wymyciu buforem wymywającym, do komórek wprowadzano HRP (peroksydazę z chrzanu) sprzężoną ze streptawidyną (DAKO, Dania) i pozostawiono do przereagowania przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej (wytrząsanie). Po 4 krotnym wymywaniu buforem wymywającym nakładano podłoża (TMB, KEM EN TEC) dla enzymu HRP i pozostawiono do przereagowania przez 20 minut, a następnie reakcję zatrzymano za pomocą kwasu siarkowego o stężeniu 0,5 n. Mierzono rozwijającą się barwę przy 450 nm w spektrofotometrze, np. Multilabel Counter Victor 2.

Ścieralność:

Ścieralność szybko rozpadających się postaci dawkowania mierzono za pomocą następującego sposobu.

Zaspawany arkusz typu blister zawierający 10 blistrów, przy czym każdy blister zawierał stałą postać dawkowania, cięto na 10 pojedynczych blistrów i każdy blister umieszczano w narzędziu odpowiednim do pomiarów ścieralności jak to opisano w EP wyd. 3-cie V.2.9.7 i jednostki obracano 100 razy z szybkością 25±1 rpm. Poszczególne blistry usuwano, otwierano i stałą postać dawkowania przenoszono do odpowiedniego pojemnika. Stałą postać dawkowania wyjmowano z pojemnika pozostawiając jakiekolwiek luźne resztki we wspomnianym pojemniku. Przeprowadzano test immunochemiczny specyficzny dla alergenu (ELISA) w celu oznaczenia ilości alergenu zawartego w resztkach (patrz wyżej).

Wyniki trwałości:

T a b e l a 2

Produkt	Postać dawkowania zawierająca 2500 jednostek SQ Phleum pratense
Warunki przechowywania	25°C/60% RH
Testy:	Ścieralność % utraty łącznej zawartości ekstraktu (API)	Rozpad (sek)	Zawartość wody (%)	Badania wizualne	Zawartość głównego alergenu (%)	Całkowita aktywność alergenu (%)
1	2	3	4	5	6	7
Próbki (miesiące)
start	0,000	8	5,5	zgodna	96	101
2	n .m	5	4,9	zgodna	79	91
3	0,000	5	5,2	zgodna	94	82
6	n. m	n. m	n .m	n.m	n. m	n. m
9	0,000	5	5,3	zgodna	83	105
Warunki przechowywania	40°C/75% RH
Testy:	Ścieralność % utraty łącznej zawartości ekstraktu (API)	Dezintegracja (sek)	Zawartość Wody (%)	Badania wizualne	Zawartość głównego alergenu (%)	Całkowita aktywność alergenu (%)
Próbki (miesiące)
1	n.m	3	4,8	zgodna	85	86
2	n.m	8	5,2	zgodna	85	100
3	0,005	6	5,4	zgodna	94	83

PL 218 350 B1 cd. tabeli 2

1	2	3	4	5	6	7
6	n.m	n.m	n.m	n.m	n.m	n.m
9	0,005	4	5,1	zgodna	70	92

T a b e l a 3

Produkt	Postać dawkowania zawierająca 25000 jednostek SQ Phleum pratense
Warunki przechowywania	25°C/60% RH
Testy:	Ścieralność % utraty łącznej zawartości ekstraktu (API)	Rozpad (sek)	ID	Zawartość wody <%)	Badania wizualne	Zawartość głównego alergenu (%)	Całkowita aktywność alergenu (%)
Próbki (miesiące)
start	0,000	8	zgodna	6,3	zgodna	106	104
1	n.m	n.m	zgodna	n.m	n.m	n.m	n.m
2	n.m	n.m	zgodna	n.m	n.m	n.m	n.m
3	n.m	n.m	zgodna	n.m	n.m	n.m	n.m
6	n.m	7	zgodna	n.m	zgodna	87	141
9	0,000	4	zgodna	5,1	zgodna	79	105
Warunki przechowywania	40°C/75% RH
Testy:	Ścieralność % utraty łącznej zawartości ekstraktu (API)	Rozpad (sek)	ID	Zawartość wody(%)	Badania wizualne	Zawartość głównego alergenu (%)	Całkowita aktywność alergenu (%)
Próbki (miesiące)
1	n.m	n.m	zgodna	n.m	n.m	n.m	n.m
2	n.m	n.m	zgodna	n.m	n.m	n.m	n.m
3	0,005	n.m	zgodna	n.m	n.m	n.m	n m
6	n.m	6	zgodna	n.m	zgodna	84	135
9	0,005	4	zgodna	5,0	zgodna	77	105

T a b e l a 4

Produkt	Postać dawkowania zawierająca 125000 jednostek SQ Phleum pratense
Warunki przechowywania	25°C/60% RH
1	2	3	4	5	6	7	8
Testy:	Ścieralność % utraty łącznej zawartości ekstraktu (API)	Rozpad (sek)	ID	Zawartość Wody (%)	Badania wizualne	Zawartość głównego alergenu (%)	Całkowita aktywność alergenu (%)
Próbki (miesiące)
start	0,000	5	Zgodna	4,7	zgodna	100	100
1	n.m	10	Zgodna	3,9	zgodna	84	93
2	n.m	5	Zgodna	4,5	zgodna	92	104
3	n.m	8	Zgodna	4,8	zgodna	80	88

PL 218 350 B1 cd. tabeli 4

1	2	3	4	5	6	7	8
6	n.m	6	Zgodna	n.m	zgodna	n.m	n.m
9	0,003	5	Zgodna	4,5	zgodna	77	106
Warunki przechowywania	40°C/7 5% RH
Testy:	Ścieralność % utraty łącznej zawartości ekstraktu (API)	Rozpad (sek)	ID	Zawartość wody(%)	Badania wizualne	Zawartość głównego alergenu (%)	Całkowita aktywność alergenu (%)
Próbki (miesiące)
1	n.m	4	zgodna	4,1	zgodna	90	92
2	n.m	6	zgodna	4,6	zgodna	91	109
3	0,001	7	zgodna	4,5	zgodna	83	89
6	n.m	5	zgodna	n.m	zgodna	n.m	n.m
9	n.m	5*	zgodna	4,6	zgodna	78	118

* Wartość średnia tylko z 3 postaci dawkowania.

P r z y k ł a d 2. Szczepionka alergenu zawierająca ekstrakt pyłku trawy Phleum pratense i skrobię

Skład:

T a b e l a 5

Składniki	Jednostka	Postać dawkowania 1	Postać dawkowania 2	Postać dawkowania 3	Działanie
Substancja lecznicza: Phleum pratense	Jedn. SQ	2500	25000	125000	API
	mg ekstraktu	0,0047	0,047	0,235
Inne składniki
Woda oczyszczona	mg	gs do 250 mg	gs do 250 mg	gs do 250 mg	Rozpuszczalnik
Wstępnie żelatynizowana skrobia	mg	8 mg	9 mg	11 mg	matryca
mannitol	mg	8 mg	9 mg	11 mg	matryca
Wodorotlenek sodu	mg	gs	gs	gs	Nastawienie pH na 7,5

Sposób wytwarzania:

Taki sam jak w przykładzie 1, zamiast żelatyny (z ryb) dodawano wstępnie żelatynizowaną skrobię. Stała postać dawkowania ma średnią masę 19 mg i przeciętna średnicę 11 mm.

Krótki opis metod analitycznych Takie same jak w przykładzie 1.

Wyniki trwałości:

T a b e l a 6

Produkt	Postać dawkowania zawierająca 2500 jednostek SQ Phieum pratense
Warunki przechowywania	25°C/60% RH
1	2	3	4	5	6
Testy:	Ścieralność % utraty całkowitej zawartości ekstraktu (API)	Rozpad (sekundy)	Zawartość wody(%)	Ocena wizualna	Całkowita aktywność alergenu (%)
Próbki (miesiące)

PL 218 350 B1 cd. tabeli 6

1	2	3	4	5	6
Start	0,08	8	3,5	zgodna	101
1	n.m.	5	3,0	zgodna	80
2	n.m.	6	3,6	zgodna	99
3	0,021	5	3,9	zgodna	69
6	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.
9	0,01	5	3,5	resztki	101
Warunki przechowywania	40°C/7 5% RH
Testy:	Ścieralność % utraty całkowitej zawartości ekstraktu (API)	Rozpad (sekundy)	Zawartość wody(%)	Ocena wizualna	Całkowita aktywność alergenu (%)
Próbki (miesiące)
1	n.m.	3	2,9	zgodna	74
2	n.m.	8	3,7	zgodna	98
3	0,022	6	4,3	zgodna	73
6	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.
9	0,003	4	n.m.	resztki	75

T a b e l a 7

Produkt	Postać dawkowania zawierająca 25000 jednostek SQ Phleum pratense
Warunki przechowywania	25°C/60% RH
Testy:	Ścieralność % utraty całkowitej zawartości ekstraktu (API)	Rozpad (sekundy)	ID	Zawartość wody (%)	Ocena wizualna	Całkowita aktywność alergenu (%)
Próbki (miesiące)
Start	0,022	10	zgodna	3,3	zgodna	106
1	n.m.	n.m.	zgodna	n.m.	n.m	n.m.
2	n.m.	n.m.	zgodna	n.m	n.m.	n.m.
3	n.m.	n.m.	zgodna	n.m.	n.m.	n.m.
6	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.
9	0,010	160	n.m.	3,5	resztki	99
Warunki przechowywania	40°C/75% RH
Testy:	Ścieralność % utraty całkowitej zawartośći ekstraktu (API)	Rozpad (sekundy)	ID	Zawartość wody (%)	Ocena wizualna	Całkowita aktywność alergenu (%)
Próbki (miesiące)
1	n.m.	n.m.	zgodna	n.m.	n.m.	n.m.
2	n.m.	n.m.	zgodna	n.m.	n.m.	n.m.
3	n.m.	n.m.	zgodna	n.m.	n.m.	n.m.
6	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.
9	0,050	60	n.m.	3,4	resztki	96

PL 218 350 B1

T a b e l a 8

Produkt	Postać dawkowania zawierająca 125000 jednostek SQ Phleum pratense
Warunki przechowywania	25°C/60% RH
Testy:	Ścieralność % utraty całkowitej zawartości ekstraktu (API)	Rozpad (sekundy)	ID	Zawartość wody (%)	Ocena wizualna	Całkowita aktywność alergenu (%)
Próbki (miesiące)
Start	0,041	11	zgodna	2,6	zgodna	121
1	n.m.	18	zgodna	2,4	resztki	102
2	n.m.	30	zgodna	3,0	resztki	126
3	0,055	28	zgodna	3, 6	resztki	102
6	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.
9	0,0030	58	n.m.	2,9	resztki	99
Warunki przechowywania	40°C/75% RH
Testy:	Ścieralność % utraty całkowitej zawartości ekstraktu (API)	Rozpad (sekundy)	ID	Zawartość wody (%)	Ocena wizualna	Całkowita aktywność alergenu (%)
Próbki (miesiące)
1	n.m.	58	zgodna	2,5	resztki	96
2	n.m.	25	zgodna	3,1	resztki	121
3	0,033	25	zgodna	3,5	resztki	97
6	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.	n .m.	n.m.
9	n.m.	70	n.m.	2,7	resztki	110

P r z y k ł a d 3. Szczepionka z alergenu zawierająca ekstrakt trawy i żelatynę z ryb

T a b e l a 9

Składniki	Jednostka	Postać dozowania 1	Postać dozowania 1	Postać dozowania 1	Działanie
Substancja lecznicza: Phleum pratense	jednostki SQ	2500	25000	75000	Substancja czynna
	Mg ekstraktu	0,0047	0,047	0,141
Inne składniki
Woda oczyszczona	mg	qs do 2 50 mg	qs do 2 50 mg	qs do 250 mg	Rozpuszczalnik
Żelatyna (z ryb)*	mg	16	16	16	matryca
mannitol	mg	14	14	14	matryca
wodorotlenek sodu	mg	qs	qs	qs	Nastawienie pH na 7,5

Sposób wytwarzania:

Taki sam jak w przykładzie 1. Stała postać dawkowania ma średnią masę 30 mg i przeciętną średnicę 12 mm.

PL 218 350 B1

Krótki opis metod analitycznych

Takie same jak w przykładzie 1, z tym wyjątkiem, że nie mierzono ścieralność i trwałości.

Wyniki analizy:

T a b e l a 10

Metoda badania	Zawartość głównego alergenu metodą ELISA (%)	Całkowita aktywność alergenu metodą LIA (%)	Rozpad (sekundy)	Zawartość wody (%)
Wytrzymałość
2500 jednostek SQ/postać dawkowania	97	102	1	5,5
25000 jednostek SQ/postać dawkowania	100	89	1	5,3
75000 jednostek SQ/postać dawkowania	94	95	1	5,2

Wyniki dostarczają wykonania dla stałej postaci dawkowania zawierającej alergen, zawierającej trzy różne dawki ekstraktu alergenu z traw w środku tworzącym matrycę składającym się z 6,5% żelatyny z ryb i 5,5% mannitolu. Zawartość alergenu i aktywność alergenu w postaci dawkowania po wytworzeniu znajdowały się w akceptowalnych granicach (patrz poniżej). Ponadto, wyniki pokazują, że wszystkie postaci dawkowania miały zawartość wody w korzystnym zakresie 4-7%.

Wyniki

Jak to jest widoczne z przykładów 1, 2 i 3 jest możliwe wytworzenie szybko rozpadającej się stałej postaci dawkowania szczepionki alergenu, która natychmiast się rozpada. Stwierdzono, że utrata całkowitej zawartości ekstraktu jest akceptowalna nawet, jeśli wizualna kontrola stwierdzała resztki w niektórych opakowaniach blister (głównie w większym stopniu dla matryc zawierających skrobię), ilość pozostałości tzn. utrata zawartości alergenu znajduje się w akceptowalnych granicach, tzn. była mniejsza niż 0,5 Fg ekstraktu. Tak więc jest możliwe wytworzenie nie-sprasowanych szybko rozpadających się stałych postaci dawkowania zawierających alergeny wykazujących małą ścieralność.

Dane trwałości pokazują, że preparaty są trwałe w temperaturze pokojowej i w podwyższonej temperaturze i wilgotności przez dziewięć miesięcy. Zawartość alergenu i całkowita aktywność alergenu pozostaje niezmieniona (w zakresie odchyleń testu i zgodnie z EP wyd. 3-cie, monografii dla produktów z alergenów; całkowita aktywność alergenu w zakresie 50-200% wartości teoretycznej, zawartość głównego alergenu w zakresie 65-135% wartości teoretycznej).

Wszystkie wytworzone szarże były sprawdzane wizualnie i stwierdzono, że znajdują się w akceptowalnych granicach.

P r z y k ł a d 4: Kompozycje szczepionki alergenu

Wytworzono stałe postaci dawkowania szczepionki alergenu zawierające różne proporcje środków tworzących matrycę.

T a b e l a 11:

Stała postać dawkowania zawierająca 75000 jednostek SQ ekstraktu pyłków trawy Phleum pratense wytwarzana w różnych opakowaniach

% żelatyny	% mannitolu	Typ opakowania	Obciążenie do pęknięcia (Kgf)	Czas rozpadu (sek)
4,00	3,00	folia 5-warstwowa	0,158	< 2
4,00	3,00	PVC/PVDC	0,199	< 2
5,00	3,75	folia 5-warstwowa	0,296	< 2
5,00	3,75	PVC/PVDC	0,264	< 2
6,00	4,50	folia 5-warstwowa	0,342	< 2
6,00	4,50	PVC/PVDC	0,386	< 2
7,00	5,25	folia 5-warstwowa	0,491	< 2
7,00	5,25	PVC/PVDC	0,421	< 2

PL 218 350 B1

Wszystkie postaci dawkowania wytwarzane w opakowaniu typu blister miały średnicę jednostki 12 mm jak to opisano poprzednio. Wszystkie postaci dawkowania rozpadały się szybko i były wytrzymałe, jak to oceniono wizualnie, w badaniu wytrzymałości mechanicznej i na podstawie piku obciążenia do pęknięcia.

T a b e l a 12:

Stała postać dawkowania zawierająca 75000 jednostek SQ ekstraktu pyłku trawy Phleum pratense w żelatynie z ryb i mannitolu

% żelatyny	% mannitolu	Wytrzymałość mechaniczna (N/mm-2)	Pik obciążenia do pęknięcia (Kgf)	Czasy rozpadu (sekundy)
5	4	0,239	0,168	< 2
6,5	5	0,361	0,265	< 2
6,5	5,5	0,425	0,277	< 2
5	7	0,389	0,239	< 2
8	4	0,531	0,308	< 2
8	7	0,708	0,465	< 2
7	7	0,543	0,355	< 2
7	5	0,458	0,311	< 2
6	4	0,253	0,169	< 2
6	7	0,381	0,265	< 2

Wszystkie postaci dawkowania były wytworzone w opakowaniu typu blister o średnicy jednostki 12 mm jak to opisano poprzednio.

Wszystkie postaci dawkowania rozkruszały się szybko i były wytrzymałe, jak to oceniono wizualnie i na podstawie piku obciążenia do pęknięcia.

P r z y k ł a d 5. Jednorodność

Postaci dawkowania o składzie jak w przykładzie 1 i wytwarzane zgodnie z tym przykładem badano na jednorodność zawartości alergenu. Zawartość alergenu oznaczono jako jednorodność mocy pyłku trawy Phleum p5 metodą ELISA, jak to opisano w przykładzie 1 dla postaci dawkowania zawierającej odpowiednio 25000 i 125000 jednostek SQ. Porównywano 10 poszczególnych jednostek z opakowania typu blister jak to pokazano w tabeli 13 i 14.

T a b e l a 13

Jednorodność zawartości w postaci dawkowania zawierającej 25000 jednostek SQ

ID (numer postaci dawkowania)	% całkowitej zawartości alergenu
1	97,0
2	98,6
3	97,7
4	95,6
5	97,2
6	99,3
7	95,7
8	96,9
9	97,4
10	98,3
wartość średnia	97,4

PL 218 350 B1

T a b e l a 14

Jednorodność zawartości w postaci dawkowania zawierającej 125000 jednostek SQ

ID (numer postaci dawkowania)	% całkowitej zawartości alergenu
1	101,4
2	102,4
3	102,3
4	101,9
5	104,4
6	100,5
7	101,1
8	104,0
9	113,4
10	97,1
wartość średnia	102,8

Wszystkie odchylenia znajdowały się w akceptowalnych granicach i stwierdzono dobrą jednorodność zawartości alergenu.

P r z y k ł a d 6. Podawanie psom szczepionki pyłku trawy Phleum pratense

Psy podzielono równo pod względem płci w każdej grupie badanej i podawano im lek zgodnie z tabelą 15.

T a b e l a 15 Opis grup

Grupa	Poziom dawki w jednostkach SQ	Ilość postaci dawkowania3	Ilość psów	Ilość psów ponownie leczonych
1	0	1	8	4
2	25000	1	8	-
3	500000	4	8	4

^a Grupa 1 otrzymywała placebo postaci dawkowania, grupa 2 otrzymywała 25000 jednostek SQ a grupa 3 otrzymywała 125000 jednostek SQ za pomocą postaci dawkowania wytwarzanych według przykładu 1.

Psom podawano podjęzykowo dawki pokazane w tabeli 15. Postaci dawkowania umieszczano pod językiem i zamykano pysk, w celu umożliwienia rozpuszczenia postaci dawkowania. Zwierzętom podawano lek jeden raz dziennie przez okres 4 kolejnych tygodni. Wszystkim psom z każdej grupy pobierano próbki krwi po ukończeniu okresu leczenia. W przypadku 4 psów z grupy placebo i 4 psów z grupy dużej dawki kontynuowano leczenie odpowiednio przez okres dalszych 4 tygodni, a następnie pobierano próbki krwi.

Sposób:

Specyficzne przeciwciała IgG dla Phleum pratense oznaczano w osoczu lub surowicy jak następuje: płytki ELISA (Costar) pokrywano 10 ąg/ml ekstraktu Ph1 p przez noc w 4°C. Płytki przemywano 4 razy przez 1 minutowe namoczenie i blokowano przeciw niespecyficznemu wiązaniu za pomocą buforu kazeinowego 2% przez jedną godzinę w temperaturze pokojowej. Poszczególne próbki osocza lub surowicy rozcieńczano w płytkach z polipropylenu, przenoszono do płytek ELISA i inkubowano przez dwie godziny w temperaturze pokojowej. Po wymyciu, do płytek ELISA dodano anty-psie IgG znakowane HRP (ICN) i inkubowano przez jedną godzinę w temperaturze pokojowej. Po ponownym wymywaniu, do płytek ELISA dodawano TMB, pokrywano i inkubowano przez 20 minut w temperaturze pokojowej. Reakcję zatrzymywano kwasem siarkowym o stężeniu 0,5 molowych. Wartość absorpcji (absorbancję) (OD) mierzono w spektrofotometrze przy 450 nm.

Dla trzech grup psów: placebo, 25000 SQ/dawkę i 500000 SQ/dawkę, porównywano wartości OD przy rozcieńczeniu 1:200. Obliczano statystyczny błąd dla trzech grup za pomocą testu sumy macierzy Mann-Whitney, który jest nieparametrycznym testem dla porównywania niesparowanych grup.

PL 218 350 B1

Psy otrzymujące 500000 jednostek SQ miały wyższą wartość średnią niż grupa 25000 i placebo, co wskazuje na specyficzną odpowiedź przeciwciał.

Wyniki:

Wartości p testu Mann-Whitney przedstawiono w tabeli 16.

T a b e l a 16

Grupy	Wartość p
Placebo w stosunku do dawki 25000 jednostek SQ	0,059
Placebo w stosunku do dawki 500000 jednostek SQ	0,004

Poziom p< 0,05 = znaczny z 95% pewności.

Istnieje wyraźna znaczna różnica między placebo a grupą z dawką 500000 jednostek SQ/dawkę, wskazująca, że podjęzykowe leczenie dawką 500000 jednostek SQ/dawkę przez 4 tygodnie daje wyższy poziom humoralnych specyficznych IgG. Istnieje znaczna różnica graniczna między placebo, a grupą otrzymującą dawkę 25000 jednostek SQ/dawkę wskazująca, że także leczenie dawką 25000 jednostek SQ/dawkę daje wyższy poziom humoralnych specyficznych IgG, chociaż słabszy niż leczenie dawką 500000 jednostek SQ na dawkę.

P r z y k ł a d 7. Podawanie szczepionki pyłków traw Phleum pratense osobom alergicznym

Pacjentom alergicznym, zarówno mężczyznom jak i kobietom w wieku 18-65 lat z diagnozą alergii na pyłki traw podawano podjęzykowo dawki pojedynczych, podwójnych lub potrójnych dawek pojedynczych i/lub dawek wielokrotnych stałych postaci dawkowania zawierających ekstrakt traw według przykładu 1 w serii statystycznych badań podwójnie-ślepych, z kontrolą placebo.

Określano bezpieczeństwo/tolerancję przy wzrastającej dawce pojedynczej. Podawano stopniowo pojedyncze dawki placebo, 2500, 25000, 75000, 125000 i 375000 jednostek SQ w sposób ze zwiększaniem dawki stosując kombinację placebo i tabletek aktywnych (12 mm średnicy i około 18 mg suchej masy), w celu otrzymania wymaganej dawki. Leczono czterdziestu siedmiu pacjentów z alergią na pyłki traw. Postaci dawkowania umieszczano pod językiem i przetrzymywano tam jedną minutę do przełknięcia. Jedzenie i picie było zabronione przez 5 minut po podaniu stałej postaci dawkowania. Pacjentów obserwowano przez 2 godziny pod kątem wystąpienia objawów. Zapisywano wszystkie skutki uboczne i po każdej dawce pacjenci podawali tolerancję na wizualnej skali analogowej. Stwierdzono, że postacie dawkowania są dobrze tolerowane aż do dawki 125000 jednostek SQ włącznie, ponieważ skutki uboczne były głównie łagodne i ograniczone do zjawiska „pieczenia w ustach i gardle. Skutki uboczne spotykano także w grupie placebo. O „pieczeniu w ustach donoszono częściej przy zwiększonej dawce, na przykład, wzrost skutków ubocznych korelował ze wzrostem dawki.

Ponadto badano bezpieczeństwo/tolerancję powtarzanych dawek dla trzech wybranych dawek 2500, 25000 i 75000 jednostek SQ i placebo. Czterdziestu siedmiu pacjentów z alergią na pyłki traw podzielonych na cztery grupy porównywalnej wielkości, otrzymywało dzienną dawkę podjęzykowo przez okres 8 tygodni. W celu otrzymania wymaganej dawki podawano kombinację trzech tabletek zawierających placebo, 2500 i/lub 25000 jednostek SQ (12 mm średnicy i około 18 mg suchej masy). Skutki uboczne i objawy zapisywano w dziennikach pacjentów. Stwierdzono, że we wszystkich trzech grupach leczonych substancją czynną dawki zawarte w postaciach dawkowania były dobrze tolerowane. O ujemnych skutkach i objawach donoszono częściej w przypadku zwiększonej dawki.

Zatem, badane stałe postacie dawkowania są możliwe do stosowania klinicznego zarówno w dawce rosnącej jak i do terapii pojedynczymi dawkami powtarzalnymi.

P r z y k ł a d 8. Szczepionka z alergenu zawierająca ekstrakt pyłku traw Phleum pratense i żelatynę z ryb

Stałe postaci dawkowania, jakie opisano zgodnie z przykładem 1 w tabeli 1 i wytwarzane zgodnie z przykładem 1, przechowywano przez 12 miesięcy w 25°C/60% RH i oceniano pod kątem wyglądu zewnętrznego, rozpadu, zawartości wody, jednorodności masy, identyfikacji (profil białek), zawartości głównego alergenu i całkowitej aktywności alergenu. Wszystkie testy przeprowadzono jak w przykładzie 1. Pokazano średni wynik badań wykonywanych podwójnie na puli 10 tabletek, o ile nie podano inaczej.

PL 218 350 B1

T a b e l a 17

Warunki przechowywania: 25°C/60% RH Produkt: 2500 jednostek SQ/tabletkę

Test	Ocena wizualna	Jednorodność masy	Rozpad (sek)	Całkowita aktywność alergenu (LIA)	Zawartość głównego alergenu (ELISA)	Ścieralność	Zawartość wody (%)
0	zgodna	zgodna	6	122%	97%	0,00%	6,1%
12	zgodna	zgodna	1	105%	99%	n/a	4,8%

Produkt: 25000 jednostek SQ/tabletkę

Test	Ocena wizualna	ID (SDS- PAGE)	Jednorodność masy	Rozpad (sek)	Całkowita aktywność alergenu (LIA)	Zawartość głównego alergenu (ELISA)	Ścieralność	Zawartość wody %
0	zgodna	zgodna	zgodna	5	108%	100%	0,00%	5,7%
12	n/a	zgodna	n/a	n/a	n/a	n/a	n/a	n/a

Produkt: 125000 jednostek SQ/tabletkę

Test	Ocena wizualna	ID (SDS- PAGE)	Jednorodność masy	Rozpad (sek)	Całkowita aktywność alergenu (LIA)	Zawartość głównego alergenu (ELISA)	Ścieralność	Zawartość wody %
0	zgodna	zgodna	zgodna	1	110%	99%	0,00%	5,4%
12	zgodna	zgodna	zgodna	1	119%	104%	n/a	4,2%

Ocena wizualna:

Nie wystąpiły zmiany wyglądu zewnętrznego tabletek podczas badania.

Rozpad:

Nie wystąpiły zauważalne zmiany czasu rozpadu podczas badań. Wszystkie próbki rozpadały się natychmiast.

Jednorodność masy:

Nie wystąpiły zauważalne zmiany jednorodności masy podczas badań (ocena dla 20 tabletek).

Zawartość wody:

Nie wystąpiły zauważalne zmiany zawartości wody podczas badań.

Identyfikacja za pomocą badania SDS-PAGE:

Nie było gwałtownych zmian profilu białek podczas badań; próbki pozostawały podobne do materiału odniesienia przez cały czas.

Całkowita aktywność alergenu:

Nie stwierdzono znacznej utraty całkowitej aktywności alergenu dla tabletek (zmieniała się ona w zakresie 105-119% zawartości teoretycznej dla różnych mocy przez 12 miesięcy, które są wartościami w zakresie błędu przeprowadzanego testu).

Zawartość głównego alergenu:

Nie stwierdzono znacznej utraty zawartości alergenu określonej na podstawie zawartości głównego alergenu dla tabletek (zmieniała się ona w zakresie 99-104% zawartości teoretycznej dla różnych mocy przez 12 miesięcy, które są wartościami w zakresie błędu przeprowadzanego testu).

P r z y k ł a d 9. Szczepionka z alergenu zawierająca ekstrakt pyłku traw Phleum pratense i żelatynę z ryb

Skład szczepionki jest jak to opisano w przykładzie 1, tabela 1.

Stałe postacie dawkowania wytwarzane według przykładu 1 przechowywano przez 18 miesięcy w 25°C/60% RH i oceniano pod kątem wyglądu zewnętrznego, rozpadu, zawartości wody, jednorodności masy, identyfikacji (profil białek), zawartości głównego alergenu i całkowitej aktywności alergenu. Wszystkie testy przeprowadzono jak w przykładzie jeden. Pokazano średni wynik badań wykonywanych podwójnie na puli 10 tabletek, o ile nie podano inaczej.

PL 218 350 B1

T a b e l a 18

Warunki przechowywania: 25°C/60% RH Produkt: 2500 jednostek SQ/tabletkę

Test	Ocena wizualna	Jednorodność masy	Rozpad (sek)	Całkowita aktywność alergenu (LIA)	Zawartość głównego alergenu (ELISA)	Ścieralność	Zawartość wody (%)
0 mies.	zgodna	zgodna	6	122%	97%	0,00%	6,1%
18 mies.	zgodna	zgodna	1	115%	90%	n/a	5,0%

Produkt: 125000 jednostek SQ/tabletkę

Test	Ocena wizualna	ID (SDS- PAGE)	Jednorodność masy	Rozpad (sek)	Całkowita aktywność alergenu (LIA)	Zawartość głównego alergenu (ELISA)	Ścieralność	Zawartość wody %
0 mies.	zgodna	zgodna	zgodna	7	110%	99%	0,00%	5,4%
18 mies.	zgodna	zgodna	zgodna	1	117%	94%	n/a	4,4%

mies. = miesiąc(ęcy); n/a = nie badano

Dla stałej postaci dawkowania zawierającej 25000 jednostek SQ przeprowadzono jedynie analizę ID. Po 18 miesiącach przechowywania otrzymano podobny wzór ID w porównaniu z 0 miesięcy (danych nie pokazano).

Stwierdzono, że stała postać dawkowania jest trwała, tj. zawartość alergenu i całkowita aktywność alergenu pozostaje niezmieniona (w zakresie błędów oznaczenia według EP wyd 3-cie monografia dotycząca produktów alergenowych; całkowita aktywność alergenu w zakresie 50-200% wartości teoretycznej dla zawartości głównego alergenu 65-135% wartości teoretycznej), po przechowywaniu przez 18 miesięcy w warunkach 25°C/60% RH. Ponadto nie wystąpiły zmiany wyglądu zewnętrznego stałych postaci dawkowania dla wszystkich badanych dawek alergenu podczas badań. Ponadto nie było zmian jednorodności masy w badanych postaciach dawkowania podczas badań. Co się tyczy zawartości wody, nie było znaczniejszych zmian i była ona w korzystnym zakresie 4-7%.

P r z y k ł a d 10. Szczepionka z alergenu zawierająca ekstrakt pyłku traw Phleum pratense i żelatynę z ryb

Skład szczepionki jest jak to opisano w przykładzie 1, tabela 9.

Stałe postaci dawkowania wytwarzano według przykładu 1 poddano badaniu trwałości.

Wszystkie badania przeprowadzano jak w przykładzie 1.

Wyniki badań trwałości

T a b e l a 19

Produkt: 2500 jednostek SQ/postać dawkowania Przechowywanie: 25°C/60% RH

Test	Ocena wizualna	Rozpad	Całkowita aktywność alergenu (LIA)	Zawartość głównego alergenu (ELISA)	Zawartość wody (%)
Próbki (miesiące)
0	zgodna	1 sek	129%	82%	5,0%
1	zgodna	1 sek	87%	98%	5,3%
3	zgodna	1 sek	130%	116%	5,2%
6	zgodna	1 sek	97%	100%	5,2%
Warunki przechowywania	40°C/75% RH
1	zgodna	1 sek	97%	90%	5,2%
3	zgodna	1 sek	124%	114%	5,5%
6	zgodna	1 sek	101%	93%	5,9%

PL 218 350 B1

T a b e l a 20

Produkt: 25000 jednostek SQ/tabletkę Warunki przechowywania: 25°C/60% RH

Test	Ocena wizualna	ID (SDS-PAGE)	Rozpad (sek)	Całkowita aktywność alergenu (LIA)	Zawartość głównego alergenu ELISA)	Zawartość wody(%)
Próbki (miesiące)
0	zgodna	podobna do referencyjnej	1	101%	93%	4,7%
1	n.m	podobna do referencyjnej	n.m	n.m	n.m	n.m
3	n. m	podobna do referencyjnej	n.m	n.m	n.m	n.m
6	n.m	podobna do referencyjnej	n.m	n.m	n.m	n.m
Warunki składowania	40°C/7 5% RH
1	zgodna	podobna do referencyjnej	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.
3	zgodna	podobna do referencyjnej	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.
6	zgodna	podobna do referencyjnej	n.m.	n.m.	n.m.	n.m.

T a b e l a 21

Produkt: 75000 jednostek SQ/tabletkę Warunki przechowywania: 25°C/60% RH

Test	Ocena wizualna	ID (SDS-PAGE)	Rozpad (sek)	Całkowita aktywność alergenu (LIA)	Zawartość głównego alergenu (ELISA)	Zawartość wody (%)
Próbki (miesiące)
0	zgodna	podobna do referencyjnej	1 sek	109%	77%	5,3%
1	zgodna	podobna do referencyjnej	1 sek	75%	92%	5,1%
3	zgodna	podobna do referencyjnej	1 sek	113%	108%	5,0%
6	zgodna	podobna do referencyjnej	1 sek	99%	95%	5,21
Warunki składowania	40°C/7 5% RH
1	zgodna	podobna do referencyjnej	1 sek	79%	92%	5,3%
3	zgodna	podobna do referencyjnej	1 sek	105%	100%	5,5%
6	zgodna	podobna do referencyjnej	1 sek	99%	95%	5,9%

n.m. = nie mierzono

PL 218 350 B1

Jakość postaci dawkowania oceniano przez badanie wizualne postaci dawkowania (tzn. tabletek) i przez określenie czasu rozpadu, zawartości wody, jednorodności masy, przez identyfikację (profil białek), zawartość głównego alergenu i całkowitą aktywność alergenu (nie wszystkie dane zostały pokazane).

Stwierdzono, że stałe postaci dawkowania z wszystkimi dawkami były trwałe, tzn. zawartość alergenu i całkowita aktywność alergenu pozostawały niezmienione (w zakresie błędów oznaczenia według EP wyd 3-cie monografia dotycząca produktów alergenowych; całkowita aktywność alergenu w zakresie 50-200% wartości teoretycznej dla zawartości głównego alergenu 65-1 35% wartości teoretycznej), po przechowywaniu przez 6 miesięcy w warunkach 25°C/60% RH i 40°C/75% RH. Ponadto nie wystąpiły zmiany wyglądu zewnętrznego stałych postaci dawkowania dla wszystkich badanych dawek alergenu podczas badań. Ponadto nie było zmian jednorodności masy w badanych postaciach dawkowania podczas badań. Co się tyczy zawartości wody, nie stwierdzono znaczniejszych zmian podczas badań. Zauważono niewielką tendencję do zwiększania zawartości wody podczas przechowywania w 40°C/75% RH dla wszystkich dawek, chociaż we wszystkich próbkach zawartość ta znajdowała się w korzystnym zakresie 4-7%.

P r z y k ł a d 11. Oznaczanie zawartości wody i aktywności wody w postaciach dawkowania alergenu zawierających ekstrakt pyłku traw Phleum pratense i żelatynę z ryb

Skład:

T a b e l a 22

Nazwa składnika	Formulacja P (5,5% żelatyny z ryb)	Formulacja F (4% żelatyny z ryb)	Działanie
Woda oczyszczana	q.s. do 250,00 mg	q.s. do 250,00 mg	Rozpuszczalnik
Phleum pratense	2500, 25000 lub 75000 SQ	2500, 25000 lub 125000 SQ	Substancja czynna
	0,0047 mg, 0,047 mg, 0,141 mg	0,0047 mg, 0,047 mg, 0,235 mg
Żelatyna (z ryb)	16 mg	10 mg	Matryca
Mannitol	14 mg	7,5 mg	Matryca
Wodorotlenek sodu	q.s. do pH 7,5	q. s. do pH 7,5	Modyfikator pH

Stałe postaci dawkowania wytwarzano według przykładu 1.

Aktywność wody dla różnych stałych postaci dawkowania mierzono za pomocą higroskopu Rotonic Hygroskop BT-RSl (Rotronic A.G., Szwajcaria). Do każdego pomiaru pobierano 10 tabletek. Stały sygnał odczytu wskazywał na osiągnięcie równowagi, a wilgotność względną następnie przekształcano na aktywność wody za pomocą następującej zależności:

gdzie:

aw jest aktywnością wody w próbce

Pw jest ciśnieniem cząstkowym pary wodnej nad próbką

Pw* jest ciśnieniem cząstkowym pary wodnej dla czystej wody i

RHequ (ERH: równowaga wilgotności względnej) jest wilgotnością względną próbki.

Do określenia zawartości wody w tabletkach stosowano kulometr 756 Karla Fischera z procesorem próbki 774 Oven Sample Processor (Metrohm, Herisau, Szwajcaria). We fiolce umieszczano 1-3 tabletki i uszczelniano za pomocą pokrywki pokrytej PTFE (Metrohm, Herisau, Szwajcaria). Fiolki z próbkami umieszczano następnie w procesorze 774 Oven Sample Processor (Metrohm, Herisau, Szwajcaria), odparowywano całą wilgoć zawartą w próbkach w temperaturze 130°C. Odparowaną wilgoć przesyłano do komórki reakcyjnej zawierającej reagent Hydranal® Culomat Oven (Riedel-deHaen) za pomocą gazowego azotu, a następnie przeprowadzano oznaczanie ilościowe uwolnionej wody przez miareczkowanie Karla Fischera zgodnie z instrukcją wytwórcy. Wyniki zostały przedstawione w tabeli 24.

PL 218 350 B1

T a b e l a 23:

Aktywność wody i zawartość wody w różnych postaciach dawkowania alergenu zawierających ekstrakt pyłku traw Phleum pratense i żelatynę z ryb

Próbka	Aktywność wody	Zawartość wody (%)
N	Średnia	SD	N	Średnia	SD
Placebo	3	0,46	0,022	3	5,59	0,060
Formulacja P 2500 SQ	2	0,45	0,004	3	4,93	0,071
Formulacja P 25000 SQ	2	0,41	0,001	3	4,67	0,021
Formulacja P 75000 k SQ	2	0,41	0,005	3	4,66	0,053
Formulacja F 2500 k SQ	1	0,44	-	3	5,45	0,070
Formulacja F 25000 SQ	1	0,46	-	3	5,19	0,055
Formulacja F 75000 SQ	1	0,44	-	3	4,80	0,056

SD = standardowe odchylenie

Wszystkie postaci dawkowania miały średnią aktywność wody między 0,41 a 0,46, chociaż niektóre miały zawartość wody powyżej 5%.

P r z y k ł a d 12: Szczepionka z alergenu zawierająca ekstrakt pyłku traw Phleum pratense Skład

T a b e l a 24

Składniki	Skład % wagowy	Postać dawkowania 1 Placebo	Postać dawkowania 2 25000	Postać dawkowania 3 7500
Żelatyna z ryb (Norland, Kanada)	6,0	14 mg	14 mg	14 mg
Mannitol	5,08	12,7 mg	12,7 mg	12,7 mg
API (ekstrakt pyłku traw)		0	25000 SQ	75000 SQ
NaOH	qs do pH 7,5	qs do pH 7,5	qs do pH 7,5	qs do pH 7,5
Woda oczyszczona	qs do 2 50 mg	qs do 2 50 mg	qs do 2 50 mg	qs do 250 mg
Całkowity %	100%	250 mg	250 mg	250 mg
masy mokrej do napełnienia
Masa sucha		27,7 mg	27,7 mg	27,7 mg

Preparaty sporządzano jak to opisano w przykładzie 1 z tym wyjątkiem, że stosowano żelatynę z ryb z firmy Norland, Kanada. Stałe postaci dawkowania miały przeciętna średnicę 13 mm.

T a b e l a 25

Dawka w postaci dawkowania	Ścieralność (%) utraty całkowitej zawartości ekstraktu (API))
25000 jednostek SQ	0,000*
75000 jednostek SQ	0,000*

Wyniki dostarczają dalszego wykonania stałej postaci dawkowania zawierającej dwie różne dawki ekstraktu pyłku traw w czynniku tworzącym matrycę składającym się z 6,0% żelatyny z ryb i 5,08% mannitolu. Postaci dawkowania badano w teście ścieralności zgodnie ze sposobem opisanym w przykładzie 1. Wyniki pokazują, że formulacje są trwałe w odniesieniu do ścieralności przy wykrywaniu uwalniania alergenu.

Claims (92)

1. Produkt farmaceutyczny odpowiedni do podawania alergenu, znamienny tym, że stanowi:

szybko rozpadającą się, niesprasowaną stałą postać dawkowania odpowiednią do podawania na śluzówkę jamy ustnej obejmującą:

(a) matrycę utworzoną z roztworu zawierającego 2-10% wag./wag. żelatyny rybnej i 1-10% wag./wag. mannitolu lub roztworu zawierającego 2-10% wag./wag. skrobi i 1-10% wag./wag. mannitolu i (b) skuteczną dawkę alergenu wybranego z grupy składającej się z alergenu pyłku traw, alergenu roztoczy kurzu domowego, alergenu i bylicy, alergenu cedru, alergenu kota lub alergenu brzozy do odczulenia osobnika na ten alergen, przy czym utrata zawartości alergenu w tej postaci dawkowania jest mniejsza niż 50% początkowej zawartości alergenu po przechowywaniu przez 3 miesiące w 25°C i przy 60% wilgotności względnej i utrata zawartości alergenu we wspomnianej postaci dawkowania jest mniejsza niż 0,5 ąg ekstraktu alergenu lub mniejsza niż 0,05 ąg głównego alergenu po poddaniu testom ścieralności, a stała postać dawkowania ma zawartość ekstraktu alergenu od 0,5 ąg/postać dawkowania do 5 mg/postać dawkowania lub stała postać dawkowania ma zawartość głównego alergenu od 0,05 ąg/postać dawkowania do 500 ąg/postać dawkowania.

2. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 1, znamienny tym, że ścieralność mierzy się w teście ścieralności opisanym w Farmakopei Europejskiej w punkcie 2.9.7.

3. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 1, znamienny tym, że ścieralność mierzy się w teście ścieralności obejmującym następujące etapy:

a) umieszczenie indywidualnych uszczelnionych blistrów, z których każdy zawiera stałą postać dawkowania w wyposażeniu odpowiednim do pomiarów ścieralności,

b) poruszanie szczelnego blistru zawierającego stałą postać dawkowania przez odpowiedni czas i z odpowiednią szybkością,

c) usuwania szczelnego blistru zawierającego stałą postać dawkowania,

d) otwarcie blistru i umieszczenia stałej postaci dawkowania i dowolnej pozostałości w pojemniku,

e) usuwanie stałej postaci dawkowania z pojemnika z pozostawieniem dowolnych luźnych pozostałości we wspomnianym pojemniku,

f) przeprowadzenie oznaczenia specyficznego dla alergenu dla wspomnianej pozostałości z określeniem zawartości alergenu we wspomnianej pozostałości i ewentualne obliczenie procentowej zawartości alergenu we wspomnianej pozostałości, w stosunku do całkowitej zawartości alergenu w jednostce stałej postaci dawkowania.

4. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 3, znamienny tym, że (a) stosuje się między 1 a 100 blistrów zawierających stałą postać dawkowania, (b) stosuje się wyposażenie do pomiarów ścieralności, opisane w Farmakopei Europejskiej w punkcie 2.9.7, (c) stałą postać dawkowania obraca się 100 razy przy 25±1 obrotów na minutę i (d) oznaczeniem specyficznym dla alergenu jest oznaczenie immunochemiczne specyficzne dla alergenu.

5. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 3 lub 4, znamienny tym, że oznaczeniem specyficznym dla alergenu jest enzymatyczny test immunoabsorpcyjny.

6. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 1-5, znamienny tym, że zawiera od 2,5 ąg do 3,75 mg ekstraktu alergenu.

7. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 6, znamienny tym, że zawiera od 2,5 ąg do 2,5 mg ekstraktu alergenu.

8. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 7, znamienny tym, że zawiera od 25 ąg do 2,5 mg ekstraktu alergenu.

9. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 8, znamienny tym, że zawiera od 25 ąg do 1,25 mg ekstraktu alergenu.

10. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 9, znamienny tym, że zawiera od 25 ąg do 1 mg ekstraktu alergenu.

11. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 10, znamienny tym, że zawiera od 25 ąg do 750 ąg ekstraktu alergenu.

PL 218 350 B1

12. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 1-5, znamienny tym, że zawiera od 0,25 ąg do

0,25 mg głównego alergenu.

13. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 12, znamienny tym, że zawiera od 2,5 ąg do 0,25 mg głównego alergenu.

14. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 13, znamienny tym, że zawiera od 2,5 ąg do 0,125 mg głównego alergenu.

15. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 14, znamienny tym, że zawiera od 2,5 ąg do 0,1 mg głównego alergenu.

16. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 15, znamienny tym, że zawiera od 2,5 ąg do 75 ąg głównego alergenu.

17. Produkt farmaceutyczny według dowolnego z zastrz. 1-5, znamienny tym, że zawiera dawkę alergenu od 65 do 15000 BAU.

18. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 17, znamienny tym, że zawiera dawkę od 650 do 15000 BAU.

19. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 18, znamienny tym, że zawiera dawkę od 650 do 6000 BAU.

20. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 19, znamienny tym, że zawiera dawkę od 650 do 4700 BAU.

21. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 20, znamienny tym, że zawiera dawkę od 650 do 3500 BAU.

22. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 17-21, znamienny tym, że alergen jest alergenem pyłku traw.

23. Produkt farmaceutyczny według dowolnego z zastrz. 1-22, znamienny tym, że utrata zawartości alergenu jest mniejsza niż 30% początkowej zawartości po przechowywaniu przez 3 miesiące w 25°C przy 60% wilgotności względnej.

24. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 23, znamienny tym, że utrata zawartości alergenu jest mniejsza niż 20% początkowej zawartości po przechowywaniu przez 3 miesiące w 25°C przy 60% wilgotności względnej.

25. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 24, znamienny tym, że utrata zawartości alergenu jest mniejsza niż 15% początkowej zawartości po przechowywaniu przez 3 miesiące w 25°C przy 60% wilgotności względnej.

26. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 25, znamienny tym, że utrata zawartości alergenu jest mniejsza niż 10% początkowej zawartości po przechowywaniu przez 3 miesiące w 25°C przy 60% wilgotności względnej.

27. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 26, znamienny tym, że utrata zawartości alergenu jest mniejsza niż 5% początkowej zawartości po przechowywaniu przez 3 miesiące w 25°C przy 60% wilgotności względnej.

28. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 27, znamienny tym, że utrata zawartości alergenu jest mniejsza niż 2% początkowej zawartości po przechowywaniu przez 3 miesiące w 25°C przy 60% wilgotności względnej.

29. Produkt farmaceutyczny według dowolnego z zastrz. 1-28, znamienny tym, że utrata ekstraktu alergenu z każdej stałej postaci dawkowania jest mniejsza niż 0,25 ąg.

30. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 29, znamienny tym, że utrata ekstraktu alergenu z każdej stałej postaci dawkowania jest mniejsza niż 0,15 ąg.

31. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 30, znamienny tym, że utrata ekstraktu alergenu z każdej stałej postaci dawkowania jest mniejsza niż 0,075 ąg.

32. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 31, znamienny tym, że utrata ekstraktu alergenu z każdej stałej postaci dawkowania jest mniejsza niż 0,025 ąg.

33. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 32, znamienny tym, że utrata ekstraktu alergenu z każdej stałej postaci dawkowania jest mniejsza niż 0,01 ąg.

34. Produkt farmaceutyczny według dowolnego z zastrz. 1-28, znamienny tym, że utrata głównego alergenu z każdej stałej postaci dawkowania jest mniejsza niż 0,025 ąg.

35. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 34, znamienny tym, że utrata głównego alergenu z każdej stałej postaci dawkowania jest mniejsza niż 0,015 ąg.

36. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 35, znamienny tym, że utrata głównego alergenu z każdej stałej postaci dawkowania jest mniejsza niż 0,0075 ąg.

PL 218 350 B1

37. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 36, znamienny tym, że utrata głównego alergenu z każdej stałej postaci dawkowania jest mniejsza niż 0,0025 ąg.

38. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 37, znamienny tym, że utrata głównego alergenu z każdej stałej postaci dawkowania jest mniejsza niż 0,001 ąg.

39. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 1-38, znamienny tym, że matrycę tworzy się przez sublimację roztworu zawierającego wspomniany alergen i co najmniej jeden środek tworzący matrycę.

40. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 1, znamienny tym, że stosunek żelatyny z ryb do mannitolu jest w zakresie od 2:10 do 10:1.

41. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 40, znamienny tym, że stosunek żelatyny z ryb do mannitolu jest w zakresie od 2:10 do 10:1.

42. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 41, znamienny tym, że stosunek żelatyny z ryb do mannitolu wynosi 4:3.

43. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 41, znamienny tym, że stosunek żelatyny z ryb do mannitolu wynosi 6,5:5,5.

44. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 41, znamienny tym, że stosunek żelatyny z ryb do mannitolu wynosi 6,0:5,08.

45. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 1, znamienny tym, że roztwór zawiera 3 do 6,5% wagowych żelatyny z ryb i 3 do 5,5% wagowych mannitolu.

46. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 1, znamienny tym, że roztwór zawiera 6,5% wagowych żelatyny z ryb i 5,5% wagowych mannitolu.

47. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 45, znamienny tym, że roztwór zawiera 6,0% wagowych żelatyny z ryb i 5,08% wagowych mannitolu.

48. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 1, znamienny tym, że stosunek skrobi do mannitolu jest w zakresie od 2:10 do 10:1.

49. Produkt farmaceutyczny według 1, znamienny tym, że matrycę tworzy się z roztworu zawierającego 3-6,5% wagowych skrobi i 3-5,5% wagowych mannitolu.

50. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 1-49, znamienny tym, że rozpada się w ludzkiej ślinie w ciągu 60 sekund.

51. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 50, znamienny tym, że rozpada się w ludzkiej ślinie w ciągu 30 sekund.

52. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 51, znamienny tym, że rozpada się w ludzkiej ślinie w ciągu 10 sekund.

53. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 52, znamienny tym, że rozpada się w ludzkiej ślinie w ciągu około 5 sekund.

54. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 53, znamienny tym, że rozpada się w ludzkiej ślinie w ciągu 2 sekund.

55. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 1, znamienny tym, że alergen występuje w postaci ekstraktu, oczyszczonego alergenu, modyfikowanego alergenu lub zrekombinowanego alergenu lub mutanta zrekombinowanego alergenu lub dowolnej ich kombinacji.

56. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 55, znamienny tym, że alergen jest alergenem pyłku traw.

57. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 56, znamienny tym, że alergen jest w postaci ekstraktu z trawy.

58. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 55, znamienny tym, że alergen jest alergenem roztoczy kurzu.

59. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 58, znamienny tym, że alergen jest w postaci ekstraktu roztoczy kurzu.

60. Produkt farmaceutyczny według dowolnego z zastrz. 1-59, znamienny tym, że zawiera przynajmniej dwa różne alergeny.

61. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 1-60, znamienny tym, że odchylenia w zawartości alergenu między różnymi stałymi postaciami dawkowania są w zakresie 10%.

62. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 61, znamienny tym, że odchylenia w zawartości alergenu między różnymi stałymi postaciami dawkowania są w zakresie 7%.

63. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 62, znamienny tym, że odchylenia w zawartości alergenu między różnymi stałymi postaciami dawkowania są w zakresie 5%.

PL 218 350 B1

64. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 1-63, znamienny tym, że stała postać dawkowa₂ nia ma wytrzymałość mechaniczną mniejszą niż 1,0 N/mm².

65. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 1-64, znamienny tym, że stała postać dawkowania ma pik obciążenia do pęknięcia nie mniejszy niż 0,05 Kgf i poniżej 0,9 Kgf.

66. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 1-65, znamienny tym, że stała postać dawkowania jest wystarczająco wytrzymała, aby mogła być wyjęta z opakowania typu blister bez uwolnienia do otoczenia pozostałości zawierającej więcej niż 0,5 ąg ekstraktu.

67. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 1-65, znamienny tym, że stała postać dawkowania jest wystarczająco wytrzymała, aby mogła być wyjęta z opakowania typu blister bez uwolnienia do otoczenia pozostałości zawierającej więcej niż 0,05 ąg głównego alergenu.

68. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 1-65, znamienny tym, że stała postać dawkowania jest wystarczająco wytrzymała, aby mogła być wyjęta z opakowania typu blister bez uwolnienia do otoczenia pozostałości zawierającej więcej niż 13 jednostek BAU.

69. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 1-68, znamienny tym, że postać dawkowania zawiera jedną lub więcej zaróbek.

70. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 69, zawierający zaróbkę wybraną z grupy składającej się ze środków zobojętniających kwas, rozcieńczalników, środków powodujących przyczepność do śluzówki, wzmacniaczy, środków smakowo-zapachowych, środków maskujących smak, konserwantów, przeciwutleniaczy, środków powierzchniowo czynnych, środków zwiększających lepkość, środków barwiących, modyfikatorów pH i środków słodzących.

71. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 1-70, znamienny tym, że zawiera dodatkowo adiuwant.

72. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 71, znamienny tym, że adiuwant wybrany jest z grupy składającej się z soli glinowych, nietoksycznych fragmentów bakterii, cytokin, toksyny cholery, detoksykowanych frakcji toksyny cholery, chitozanu, fragmentów E. coli wrażliwych na ciepło, detoksykowanych frakcji fragmentów E. coli wrażliwych na ciepło, saponin, lipopolisacharydów, muramylowego dipeptydu, liposomów, immunostymulujących sekwencji DNA i mikrocząstek polimerów laktydów/glikolidów.

73. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 1-72 zawierający dodatkowo lek przeciwalergiczny.

74. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 73, znamienny tym, że lekiem przeciwalergicznym jest lek przeciwhistaminowy.

75. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 1-74, znamienny tym, że jest wybrany z grupy składającej się z pastylki do ssania, tabletki, kapsułki i kapletki.

76. Produkt farmaceutyczny według z zastrz. 1-74 do leczenia alergii lub łagodzenia objawów alergii przy podawaniu przez śluzówkę jamy ustnej.

77. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 1, znamienny tym, że utrata zawartości alergenu we wspomnianej postaci dawkowania jest mniejsza niż 50% początkowej zawartości alergenu po przechowywaniu przez 3 miesiące w 25°C i przy 60% wilgotności względnej.

78. Produkt farmaceutyczny według zastrz. 1 lub 77, znamienny tym, że utrata zawartości alergenu we wspomnianej postaci dawkowania jest mniejsza niż 0,5 ąg ekstraktu alergenu lub mniejsza niż 0,05 ąg głównego alergenu po poddaniu testom kruchości.

79. Pojemnik wielodawkowy zawierający wiele stałych postaci dawkowania określonych w zastrz. 1-74, znamienny tym, że wielodawkowym pojemnikiem jest blister.

80. Pojemnik zawierający wiele postaci dawkowania według zastrz. 79, znamienny tym, że opakowanie typu blister wykonane jest całkowicie z aluminium.

81. Pojemnik zawierający wiele postaci dawkowania według zastrz. 80, znamienny tym, że pojemnikiem zawierającym wiele postaci dawkowania jest wielowarstwowe opakowanie typu blister wykonane całkowicie z aluminium.

82. Zastosowanie stałej postaci dawkowania określonej w zastrz. 1-74 do wytwarzania produktu farmaceutycznego do zastosowania do leczenia alergii lub łagodzenia objawów alergii przy podawaniu na śluzówkę jamy ustnej.

83. Sposób wytwarzania szybko rozpadającej się, niesprasowanej stałej i trwałej postaci dawkowania nadającej się do podawania przez śluzówkę jamy ustnej, mającej małą ścieralność i zawierającej co najmniej jeden środek tworzący matrycę i dawkę co najmniej jednego alergenu skuteczną do odczulenia osobnika na przynajmniej jeden alergen, znamienny tym, że obejmuje etapy:

PL 218 350 B1 (a) wytworzenia wodnego roztworu zawierającego co najmniej jeden alergen i co najmniej jeden środek tworzący matrycę,

b) wprowadzenia roztworu do jednego lub więcej zagłębień w formie,

c) poddania załadowanej formy zamrażaniu i liofilizacji w standardowych warunkach temperatury półki i ciśnienia w komorze w celu otrzymania stałej postaci dawkowania w każdym zagłębieniu.

84. Sposób według zastrz. 83, znamienny tym, że etap (b) obejmuje wprowadzanie roztworu do zagłębień w wielowarstwowym laminowanym arkuszu typu blister.

85. Zestaw do zastosowania do leczenia alergii lub łagodzenia objawów alergii, znamienny tym, że zawiera

a) wiele stałych doustnych postaci dawkowania określonych w zastrz. 1-74 w szczelnym pojemniku, przy czym każda ze wspomnianych stałych doustnych postaci dawkowania jest przechowywana szczelnie zamknięta i zawiera skuteczną ilość alergenu odpowiednią do podawania na śluzówkę jamy ustnej i

b) każda ze wspomnianych stałych postaci dawkowania zawiera taką samą ilość alergenu.

86. Zestaw według zastrz. 85, znamienny tym, że zawiera dodatkowo instrukcje do stosowania wielu stałych postaci dawkowania.

87. Zestaw według zastrz. 85-86, znamienny tym, że postać dawkowania jest szybko rozpadającą się postacią dawkowania.

88. Zestaw według zastrz. 85-87, znamienny tym, że każda ze stałych postaci dawkowania jest umieszczona osobno w uszczelnionym pęcherzyku w wielokrotnym opakowaniu typu blister.

89. Zestaw według zastrz. 85-88, znamienny tym, że stałe postaci dawkowania zawierają żelatynę.

90. Zestaw według zastrz. 88, znamienny tym, że stałe postaci dawkowania zawierają dodatkowo mannitol.

91. Zestaw według zastrz. 88-90, znamienny tym, że żelatyną jest żelatyna z ryb.

92. Zestaw według zastrz. 85-87, znamienny tym, że skuteczna ilość alergenu jest w zakresie między 2,5 ąg a 3,75 mg ekstraktu/stałą postać dawkowania.