[go: up one dir, main page]

PL190866B1 - Inhibitor adhezji komórek, sposób jego wytwarzania i jego zastosowanie oraz kompozycja farmaceutyczna i sposób jej wytwarzania - Google Patents

Inhibitor adhezji komórek, sposób jego wytwarzania i jego zastosowanie oraz kompozycja farmaceutyczna i sposób jej wytwarzania

Info

Publication number
PL190866B1
PL190866B1 PL331332A PL33133297A PL190866B1 PL 190866 B1 PL190866 B1 PL 190866B1 PL 331332 A PL331332 A PL 331332A PL 33133297 A PL33133297 A PL 33133297A PL 190866 B1 PL190866 B1 PL 190866B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
mmol
compound
cell adhesion
substituted
vla
Prior art date
Application number
PL331332A
Other languages
English (en)
Other versions
PL331332A1 (en
Inventor
Zhongli Zheng
Carol L. Ensinger
Steven P. Adams
Original Assignee
Biogen
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Biogen filed Critical Biogen
Publication of PL331332A1 publication Critical patent/PL331332A1/xx
Publication of PL190866B1 publication Critical patent/PL190866B1/pl

Links

Classifications

    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00—Medicinal preparations containing peptides
    • G—PHYSICS
    • G01—MEASURING; TESTING
    • G01N—INVESTIGATING OR ANALYSING MATERIALS BY DETERMINING THEIR CHEMICAL OR PHYSICAL PROPERTIES
    • G01N33/00—Investigating or analysing materials by specific methods not covered by groups G01N1/00 - G01N31/00
    • G01N33/48—Biological material, e.g. blood, urine; Haemocytometers
    • G01N33/50—Chemical analysis of biological material, e.g. blood, urine; Testing involving biospecific ligand binding methods; Immunological testing
    • G01N33/5005—Chemical analysis of biological material, e.g. blood, urine; Testing involving biospecific ligand binding methods; Immunological testing involving human or animal cells
    • G01N33/5008—Chemical analysis of biological material, e.g. blood, urine; Testing involving biospecific ligand binding methods; Immunological testing involving human or animal cells for testing or evaluating the effect of chemical or biological compounds, e.g. drugs, cosmetics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00—Drugs for disorders of the respiratory system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00—Drugs for disorders of the respiratory system
    • A61P11/06—Antiasthmatics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00—Drugs for disorders of the nervous system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00—Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P3/00—Drugs for disorders of the metabolism
    • A61P3/08—Drugs for disorders of the metabolism for glucose homeostasis
    • A61P3/10—Drugs for disorders of the metabolism for glucose homeostasis for hyperglycaemia, e.g. antidiabetics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00—Antineoplastic agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02—Immunomodulators
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02—Immunomodulators
    • A61P37/06—Immunosuppressants, e.g. drugs for graft rejection
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P39/00—General protective or antinoxious agents
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C275/00—Derivatives of urea, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C275/28—Derivatives of urea, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups having nitrogen atoms of urea groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings of a carbon skeleton
    • C07C275/40—Derivatives of urea, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups having nitrogen atoms of urea groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings of a carbon skeleton being further substituted by nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C275/00—Derivatives of urea, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C275/28—Derivatives of urea, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups having nitrogen atoms of urea groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings of a carbon skeleton
    • C07C275/42—Derivatives of urea, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups having nitrogen atoms of urea groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings of a carbon skeleton being further substituted by carboxyl groups
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C311/00—Amides of sulfonic acids, i.e. compounds having singly-bound oxygen atoms of sulfo groups replaced by nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C311/01—Sulfonamides having sulfur atoms of sulfonamide groups bound to acyclic carbon atoms
    • C07C311/02—Sulfonamides having sulfur atoms of sulfonamide groups bound to acyclic carbon atoms of an acyclic saturated carbon skeleton
    • C07C311/03—Sulfonamides having sulfur atoms of sulfonamide groups bound to acyclic carbon atoms of an acyclic saturated carbon skeleton having the nitrogen atoms of the sulfonamide groups bound to hydrogen atoms or to acyclic carbon atoms
    • C07C311/06—Sulfonamides having sulfur atoms of sulfonamide groups bound to acyclic carbon atoms of an acyclic saturated carbon skeleton having the nitrogen atoms of the sulfonamide groups bound to hydrogen atoms or to acyclic carbon atoms to acyclic carbon atoms of hydrocarbon radicals substituted by carboxyl groups
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C311/00—Amides of sulfonic acids, i.e. compounds having singly-bound oxygen atoms of sulfo groups replaced by nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C311/50—Compounds containing any of the groups, X being a hetero atom, Y being any atom
    • C07C311/52—Y being a hetero atom
    • C07C311/54—Y being a hetero atom either X or Y, but not both, being nitrogen atoms, e.g. N-sulfonylurea
    • C07C311/57—Y being a hetero atom either X or Y, but not both, being nitrogen atoms, e.g. N-sulfonylurea having sulfur atoms of the sulfonylurea groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings
    • C07C311/60—Y being a hetero atom either X or Y, but not both, being nitrogen atoms, e.g. N-sulfonylurea having sulfur atoms of the sulfonylurea groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings having nitrogen atoms of the sulfonylurea groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C323/00—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups
    • C07C323/23—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups, bound to the same carbon skeleton
    • C07C323/39—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups, bound to the same carbon skeleton at least one of the nitrogen atoms being part of any of the groups, X being a hetero atom, Y being any atom
    • C07C323/40—Y being a hydrogen or a carbon atom
    • C07C323/41—Y being a hydrogen or an acyclic carbon atom
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D207/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D207/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D207/04—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D207/08—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hydrocarbon radicals, substituted by hetero atoms, attached to ring carbon atoms
    • C07D207/09—Radicals substituted by nitrogen atoms, not forming part of a nitro radical
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D207/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D207/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D207/04—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D207/10—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D207/16—Carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D207/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D207/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D207/18—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member
    • C07D207/22—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D207/24—Oxygen or sulfur atoms
    • C07D207/26—2-Pyrrolidones
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D207/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D207/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D207/18—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member
    • C07D207/22—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D207/24—Oxygen or sulfur atoms
    • C07D207/26—2-Pyrrolidones
    • C07D207/263—2-Pyrrolidones with only hydrogen atoms or radicals containing only hydrogen and carbon atoms directly attached to other ring carbon atoms
    • C07D207/27—2-Pyrrolidones with only hydrogen atoms or radicals containing only hydrogen and carbon atoms directly attached to other ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals directly attached to the ring nitrogen atom
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D209/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings, condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D209/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings, condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom condensed with one carbocyclic ring
    • C07D209/04—Indoles; Hydrogenated indoles
    • C07D209/08—Indoles; Hydrogenated indoles with only hydrogen atoms or radicals containing only hydrogen and carbon atoms, directly attached to carbon atoms of the hetero ring
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D209/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings, condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D209/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings, condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom condensed with one carbocyclic ring
    • C07D209/04—Indoles; Hydrogenated indoles
    • C07D209/30—Indoles; Hydrogenated indoles with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, directly attached to carbon atoms of the hetero ring
    • C07D209/42—Carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D211/00—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings
    • C07D211/04—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D211/06—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D211/08—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals directly attached to ring carbon atoms
    • C07D211/18—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals directly attached to ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring carbon atoms
    • C07D211/26—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals directly attached to ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring carbon atoms with hydrocarbon radicals, substituted by nitrogen atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D211/00—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings
    • C07D211/04—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D211/06—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D211/08—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals directly attached to ring carbon atoms
    • C07D211/18—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals directly attached to ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring carbon atoms
    • C07D211/34—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals directly attached to ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring carbon atoms with hydrocarbon radicals, substituted by carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D211/00—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings
    • C07D211/04—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D211/06—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D211/36—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D211/60—Carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D211/00—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings
    • C07D211/04—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D211/68—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member
    • C07D211/70—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member with only hydrogen atoms, hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D213/00—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/02—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/04—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D213/60—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D213/72—Nitrogen atoms
    • C07D213/75—Amino or imino radicals, acylated by carboxylic or carbonic acids, or by sulfur or nitrogen analogues thereof, e.g. carbamates
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D217/00—Heterocyclic compounds containing isoquinoline or hydrogenated isoquinoline ring systems
    • C07D217/22—Heterocyclic compounds containing isoquinoline or hydrogenated isoquinoline ring systems with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to carbon atoms of the nitrogen-containing ring
    • C07D217/26—Carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D233/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings
    • C07D233/54—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings having two double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D233/66—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings having two double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D233/68—Halogen atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D233/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings
    • C07D233/54—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings having two double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D233/66—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings having two double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D233/88—Nitrogen atoms, e.g. allantoin
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D237/00—Heterocyclic compounds containing 1,2-diazine or hydrogenated 1,2-diazine rings
    • C07D237/02—Heterocyclic compounds containing 1,2-diazine or hydrogenated 1,2-diazine rings not condensed with other rings
    • C07D237/04—Heterocyclic compounds containing 1,2-diazine or hydrogenated 1,2-diazine rings not condensed with other rings having less than three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D243/00—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D243/06—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms having the nitrogen atoms in positions 1 and 4
    • C07D243/10—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms having the nitrogen atoms in positions 1 and 4 condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D243/12—1,5-Benzodiazepines; Hydrogenated 1,5-benzodiazepines
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D243/00—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D243/06—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms having the nitrogen atoms in positions 1 and 4
    • C07D243/10—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms having the nitrogen atoms in positions 1 and 4 condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D243/14—1,4-Benzodiazepines; Hydrogenated 1,4-benzodiazepines
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D243/00—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D243/06—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms having the nitrogen atoms in positions 1 and 4
    • C07D243/10—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms having the nitrogen atoms in positions 1 and 4 condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D243/14—1,4-Benzodiazepines; Hydrogenated 1,4-benzodiazepines
    • C07D243/16—1,4-Benzodiazepines; Hydrogenated 1,4-benzodiazepines substituted in position 5 by aryl radicals
    • C07D243/18—1,4-Benzodiazepines; Hydrogenated 1,4-benzodiazepines substituted in position 5 by aryl radicals substituted in position 2 by nitrogen, oxygen or sulfur atoms
    • C07D243/24—Oxygen atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D253/00—Heterocyclic compounds containing six-membered rings having three nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D251/00
    • C07D253/02—Heterocyclic compounds containing six-membered rings having three nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D251/00 not condensed with other rings
    • C07D253/06—1,2,4-Triazines
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D271/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having two nitrogen atoms and one oxygen atom as the only ring hetero atoms
    • C07D271/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having two nitrogen atoms and one oxygen atom as the only ring hetero atoms not condensed with other rings
    • C07D271/10—1,3,4-Oxadiazoles; Hydrogenated 1,3,4-oxadiazoles
    • C07D271/107—1,3,4-Oxadiazoles; Hydrogenated 1,3,4-oxadiazoles with two aryl or substituted aryl radicals attached in positions 2 and 5
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D271/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having two nitrogen atoms and one oxygen atom as the only ring hetero atoms
    • C07D271/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having two nitrogen atoms and one oxygen atom as the only ring hetero atoms not condensed with other rings
    • C07D271/10—1,3,4-Oxadiazoles; Hydrogenated 1,3,4-oxadiazoles
    • C07D271/113—1,3,4-Oxadiazoles; Hydrogenated 1,3,4-oxadiazoles with oxygen, sulfur or nitrogen atoms, directly attached to ring carbon atoms, the nitrogen atoms not forming part of a nitro radical
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D273/00—Heterocyclic compounds containing rings having nitrogen and oxygen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by groups C07D261/00 - C07D271/00
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D277/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings
    • C07D277/02—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings not condensed with other rings
    • C07D277/04—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings not condensed with other rings having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D277/06—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings not condensed with other rings having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D277/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings
    • C07D277/02—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings not condensed with other rings
    • C07D277/20—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D277/32—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D277/38—Nitrogen atoms
    • C07D277/44—Acylated amino or imino radicals
    • C07D277/46—Acylated amino or imino radicals by carboxylic acids, or sulfur or nitrogen analogues thereof
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D277/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings
    • C07D277/02—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings not condensed with other rings
    • C07D277/20—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D277/32—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D277/56—Carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D295/00—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms
    • C07D295/04—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring nitrogen atoms
    • C07D295/12—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring nitrogen atoms substituted by singly or doubly bound nitrogen atoms
    • C07D295/135—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring nitrogen atoms substituted by singly or doubly bound nitrogen atoms with the ring nitrogen atoms and the substituent nitrogen atoms separated by carbocyclic rings or by carbon chains interrupted by carbocyclic rings
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D295/00—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms
    • C07D295/04—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring nitrogen atoms
    • C07D295/14—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring nitrogen atoms substituted by carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals
    • C07D295/145—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring nitrogen atoms substituted by carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals with the ring nitrogen atoms and the carbon atoms with three bonds to hetero atoms attached to the same carbon chain, which is not interrupted by carbocyclic rings
    • C07D295/15—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring nitrogen atoms substituted by carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals with the ring nitrogen atoms and the carbon atoms with three bonds to hetero atoms attached to the same carbon chain, which is not interrupted by carbocyclic rings to an acyclic saturated chain
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D307/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom
    • C07D307/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings
    • C07D307/34—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D307/56—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D307/68—Carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D317/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having two oxygen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D317/08—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having two oxygen atoms as the only ring hetero atoms having the hetero atoms in positions 1 and 3
    • C07D317/44—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having two oxygen atoms as the only ring hetero atoms having the hetero atoms in positions 1 and 3 ortho- or peri-condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D317/46—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having two oxygen atoms as the only ring hetero atoms having the hetero atoms in positions 1 and 3 ortho- or peri-condensed with carbocyclic rings or ring systems condensed with one six-membered ring
    • C07D317/48—Methylenedioxybenzenes or hydrogenated methylenedioxybenzenes, unsubstituted on the hetero ring
    • C07D317/50—Methylenedioxybenzenes or hydrogenated methylenedioxybenzenes, unsubstituted on the hetero ring with only hydrogen atoms, hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals, directly attached to atoms of the carbocyclic ring
    • C07D317/58—Radicals substituted by nitrogen atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D317/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having two oxygen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D317/08—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having two oxygen atoms as the only ring hetero atoms having the hetero atoms in positions 1 and 3
    • C07D317/44—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having two oxygen atoms as the only ring hetero atoms having the hetero atoms in positions 1 and 3 ortho- or peri-condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D317/46—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having two oxygen atoms as the only ring hetero atoms having the hetero atoms in positions 1 and 3 ortho- or peri-condensed with carbocyclic rings or ring systems condensed with one six-membered ring
    • C07D317/48—Methylenedioxybenzenes or hydrogenated methylenedioxybenzenes, unsubstituted on the hetero ring
    • C07D317/50—Methylenedioxybenzenes or hydrogenated methylenedioxybenzenes, unsubstituted on the hetero ring with only hydrogen atoms, hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals, directly attached to atoms of the carbocyclic ring
    • C07D317/60—Radicals substituted by carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D335/00—Heterocyclic compounds containing six-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom
    • C07D335/04—Heterocyclic compounds containing six-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D335/10—Dibenzothiopyrans; Hydrogenated dibenzothiopyrans
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D401/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom
    • C07D401/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings
    • C07D401/04—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings directly linked by a ring-member-to-ring-member bond
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D401/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom
    • C07D401/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings
    • C07D401/06—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings linked by a carbon chain containing only aliphatic carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D401/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom
    • C07D401/14—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing three or more hetero rings
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D403/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00
    • C07D403/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00 containing two hetero rings
    • C07D403/12—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00 containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D405/00—Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom
    • C07D405/02—Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom containing two hetero rings
    • C07D405/06—Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom containing two hetero rings linked by a carbon chain containing only aliphatic carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D405/00—Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom
    • C07D405/02—Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom containing two hetero rings
    • C07D405/12—Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D471/00—Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, at least one ring being a six-membered ring with one nitrogen atom, not provided for by groups C07D451/00 - C07D463/00
    • C07D471/02—Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, at least one ring being a six-membered ring with one nitrogen atom, not provided for by groups C07D451/00 - C07D463/00 in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D471/04—Ortho-condensed systems
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/02—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing at least one abnormal peptide link
    • C07K5/021—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing at least one abnormal peptide link containing the structure -NH-(X)n-C(=0)-, n being 5 or 6; for n > 6, classification in C07K5/06 - C07K5/10, according to the moiety having normal peptide bonds
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/06—Dipeptides
    • C07K5/06008—Dipeptides with the first amino acid being neutral
    • C07K5/06017—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic
    • C07K5/06026—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic the side chain containing 0 or 1 carbon atom, i.e. Gly or Ala
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/08—Tripeptides
    • C07K5/0802—Tripeptides with the first amino acid being neutral
    • C07K5/0804—Tripeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic
    • C07K5/0808—Tripeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic the side chain containing 2 to 4 carbon atoms, e.g. Val, Ile, Leu
    • G—PHYSICS
    • G01—MEASURING; TESTING
    • G01N—INVESTIGATING OR ANALYSING MATERIALS BY DETERMINING THEIR CHEMICAL OR PHYSICAL PROPERTIES
    • G01N33/00—Investigating or analysing materials by specific methods not covered by groups G01N1/00 - G01N31/00
    • G01N33/48—Biological material, e.g. blood, urine; Haemocytometers
    • G01N33/50—Chemical analysis of biological material, e.g. blood, urine; Testing involving biospecific ligand binding methods; Immunological testing
    • G01N33/5005—Chemical analysis of biological material, e.g. blood, urine; Testing involving biospecific ligand binding methods; Immunological testing involving human or animal cells
    • G01N33/5008—Chemical analysis of biological material, e.g. blood, urine; Testing involving biospecific ligand binding methods; Immunological testing involving human or animal cells for testing or evaluating the effect of chemical or biological compounds, e.g. drugs, cosmetics
    • G01N33/502—Chemical analysis of biological material, e.g. blood, urine; Testing involving biospecific ligand binding methods; Immunological testing involving human or animal cells for testing or evaluating the effect of chemical or biological compounds, e.g. drugs, cosmetics for testing non-proliferative effects
    • G—PHYSICS
    • G01—MEASURING; TESTING
    • G01N—INVESTIGATING OR ANALYSING MATERIALS BY DETERMINING THEIR CHEMICAL OR PHYSICAL PROPERTIES
    • G01N33/00—Investigating or analysing materials by specific methods not covered by groups G01N1/00 - G01N31/00
    • G01N33/48—Biological material, e.g. blood, urine; Haemocytometers
    • G01N33/50—Chemical analysis of biological material, e.g. blood, urine; Testing involving biospecific ligand binding methods; Immunological testing
    • G01N33/68—Chemical analysis of biological material, e.g. blood, urine; Testing involving biospecific ligand binding methods; Immunological testing involving proteins, peptides or amino acids
    • G—PHYSICS
    • G01—MEASURING; TESTING
    • G01N—INVESTIGATING OR ANALYSING MATERIALS BY DETERMINING THEIR CHEMICAL OR PHYSICAL PROPERTIES
    • G01N2500/00—Screening for compounds of potential therapeutic value

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Hematology (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Urology & Nephrology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • General Physics & Mathematics (AREA)
  • Diabetes (AREA)
  • Toxicology (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Pathology (AREA)
  • Pulmonology (AREA)
  • Analytical Chemistry (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • Cell Biology (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • Physics & Mathematics (AREA)
  • Food Science & Technology (AREA)
  • Tropical Medicine & Parasitology (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Endocrinology (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)

Abstract

1. Inhibitor adhezji komórek o wzorze (I) A-B (I) w którym A obejmuje determinante swoistosci VLA-4, a B obejmuje zrab integryny pochodzacy od zwiazku wykazujacego ak- tywnosc IIb/IIIa, przy czym inhibitor adhezji komórek jest pozbawiony znaczacej aktywnosci wobec IIb/IIIa i jest wybrany z grupy obejmujacej nastepujace zwiazki: ………. 10. Sposób wytwarzania inhibitora adhezji komórek przez konwersje pierwszego zwiazku o aktywnosci hamujacej wo- bec Ilb/IIIa, który obejmuje determinante swoistosci IIb/IIIa zawierajaca reszte fenyloamidynowa lub zasadowa grupe funkcyjna, oraz zrab integryny, w drugi, odmienny zwiazek, który jest zdolny do zaklócenia adhezji komórek u ssaków bez znaczacego hamowania adhezji komórek opartego na Ilb/IIIa, znamienny tym, ze obejmuje nastepujace etapy: a) zidentyfikowanie reszty fenyloamidynowej w specyficznej determinancie pierwszego zwiazku, albo, gdy reszta taka nie wystepuje, przeprowadzenie zasadowej grupy funkcyjnej w specyficznej determinancie w fantomowa reszte fe- nyloamidynowa przez wytworzenie fantomowych wiazan w orientacji para i usuniecie niepotrzebnych wiazan, b) usuniecie zidentyfikowanej w etapie a) reszty fenyloamidynowej i zastapienie jej determinanta swoistosci VLA-4, z wytworzeniem w ten sposób drugiego zwiazku, przy czym ten drugi zwiazek ma wzór (I) okreslony w zastrz. 1. 14. Sposób wytwarzania kompozycji farmaceutycznej do leczenia stanów zwiazanych z adhezja komórek, znamienny tym, ze obejmuje nastepujace etapy: a) dostarczenia pierwszego zwiazku o aktywnosci hamujacej Ilb/IIIa zawierajacego (i) determinante swoistosci Ilb/IIIa, która zawiera reszte fenyloamidynowa lub zasadowa grupe funkcyjna, oraz (ii) zrab integryny; b) usuniecie determinanty swoistosci Ilb/IIIa i zastapienie jej determinanta swoistosci VLA-4, z wytworzeniem tym sa- mym drugiego zwiazku o aktywnosci hamujacej wobec VLA-4, przy czym ten drugi zwiazek ma wzór (I) okreslony w zastrz. 1; oraz c) polaczenie drugiego zwiazku z farmaceutycznie dopuszczalnym nosnikiem, z wytworzeniem w ten sposób kompozy- cji farmaceutycznej. PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest inhibitor adhezji komórek, sposób jego wytwarzania i jego zastosowanie oraz kompozycja farmaceutyczna i sposób jej wytwarzania. Inhibitor adhezji komórek stanowią nowe związki, które są użyteczne do hamowania, zmieniania lub zapobiegania adhezji komórek i patologiom powodowanym przez adhezję komórek. Wynalazek obejmuje sposoby identyfikowania dodatkowych nowych związków wykazujących pożądaną aktywność i również kompozycje farmaceutyczne, zawierające te związki oraz sposoby ich stosowania do hamowania i zapobiegania adhezji komórek oraz patologiom powodowanym przez adhezję komórek. Związki i kompozycje farmaceutyczne według wynalazku mogą być stosowane jako środki lecznicze lub profilaktyczne. Nadają się one w szczególności do leczenia wielu chorób zapalnych i autoimmunizacyjnych.
Adhezja komórek jest procesem, poprzez który komórki asocjują ze sobą, migrują w kierunku specyficznego celu lub umiejscawiają się w macierzy zewnątrzkomórkowej. Adhezja komórek jako taka stanowi jeden z podstawowych mechanizmów, leżących u podłoża wielu zjawisk biologicznych. Na przykład adhezja komórek jest odpowiedzialna za adhezję komórek krwiotwórczych do komórek śródbłonka i następczą migrację tych komórek krwiotwórczych z naczyń krwionośnych i do miejsca uszkodzenia. Adhezja komórek jako taka odgrywa role w patologiach takich jak stany zapalne i reakcje immunologiczne u ssaków.
Badania podstaw molekularnych adhezji komórek wykazały, że różne makrocząsteczki powierzchniowe komórki, łącznie znane jako cząsteczki lub receptory adhezji komórek, pośredniczą w oddziaływaniach komórka-komórka i komórka-macierz. Na przykład białka z nadrodziny zwanej „integryny są kluczowymi mediatorami oddziaływań adhezyjnych między komórkami krwiotwórczymi a ich mikrootoczeniem (M. E. Hemler, „VLA Proteins in the Integrin Family: Structures, Functions and Their Role on Leukocytes., Ann. Rev. Immunol., 8, str. 365 (1990)). Integryny są niekowalencyjnymi kompleksami heterodimerycznymi, składającymi się z dwóch podjednostek zwanych α i β. Istnieje co najmniej 12 różnych podjednostek α (α1-α6, α-L, α-M, α-Χ, α-IIB, a-V i α-E) oraz co najmniej 9 różnych podjednostek β (β1-β9). W oparciu o rodzaj składników podjednostek α i β każda cząsteczka integryny jest klasyfikowana do podrodziny.
Integryna α4β1, znana także jako bardzo późny antygen-4 („VLA-4), CD49d/CD29, jest receptorem powierzchniowym komórki leukocytu, który uczestniczy w szerokim zakresie oddziaływań zarówno komórka-komórka jak i komórka-macierz (M. E. Hemler, Ann. Rev. Immunol., 8, str. 365 (1990)). Służy ona jako receptor dla indukowalnego cytokiną białka powierzchniowego komórek śródbłonka, cząsteczki adhezyjnej-1 komórek naczyniowych („VCAM-1), jak również dla fibronektyny białkowej macierzy międzykomórkowej („FN) (Ruegg i współpr., J. Cell Biol., 177, str. 179 (1991); Wayner i współpr., J. Cell Biol., 105, str. 1873 (1987); Kramer i współpr., J. Biol. Chem., 264, str. 4684 (1989); Gehlsen i współpr., Science, 24, str. 1228 (1988)). Wykazano, że przeciwciała monoklonalne anty-VLA4 (inAb) hamują oddziaływania adhezyjne zależne od VLA-4 zarówno in vitro jak i in vivo (Ferguson i współpr., Proc. Natl. Acad. Sci., 88, str. 8072 (1991); Ferguson i współpr., J. Immunol., 150, str. 1172 (1993)). Wyniki eksperymentów in vivo sugerują, że to hamowanie adhezji komórek zależnej od VLA-4 może zapobiegać wielu patologiom zapalnym i autoimmunizacyjnym lub je hamować (R. L. Lobb i współpr., „The Pathophysiologic role of α-4 Integrins in vivo, J. Clin. Invest., 94, str. 1722-28 (1994)).
Inna integryna, integryna allbellla („Ilb/IIIa) jest najczęściej występującą integryna na powierzchni błony prawidłowych płytek. Jennings i in., J. Biol. Chem. 257, str. 10458 (1982). Prawidłowa funkcja płytek zależy od wzajemnych oddziaływań adhezyjnych między glikoproteinami takimi jak integryna Ilb/IIIa. J. Hawiger, Atherosclerosis Reviews, 21, str. 165-86 (1990). Tak więc, zahamowanie tych wzajemnych oddziaływań jest jednym ze sposobów regulacji powstawania zatorów płytkowych albo agregacji. Znane są różnorodne związki hamujące integryny Ilb/IIIa przez wiązanie z ich naturalnymi ligandami i przez to wpływające na zaburzenia związane ze stanem zwiększonej krzepliwości u ludzi. Znane związki hamujące Ilb/IIIa zostały opisane w następujących patentach i zgłoszeniach patentowych: GB 2 271 567 A; GB 2 292 558 A; EP 0 645 376 A1; EP 0 668 278 A1; EP 0 608 759 A2; EP 0 635 495 A1; WO 94/22840; US 5,340,798 i WO 94/09029; US 5,256,812, EP 0 381 033 i US 5,084,466; WO 94/18981; WO 94/01396 i US 5,272,162; WO 94/21602; WO 94/22444; WO 94/29273; WO 95/18111; WO 95/18619; WO 95/25091; WO 94/18162; US 5,220,050 i WO 93/16038; US 4,879,313 i EP 0 352 249 B1; WO 93/16697, US 5,227,490, EP 0 478 363 A2, US 5,229,616 i WO 94/12181; US 5,258,398 i WO 93/11759; WO 93/08181 i EP 0 537 980 A1; WO 93/09133; EP 0 530 505 B1; EP 0 566 919 A1; EP 0 540 334 B1; EP 0 560 730 A2; WO 93/10091, EP 0 542 363 A2
PL 190 866 B1 i WO 93/14077; EP 0 505 868 B1; EP 0 614 664 A1; US 5,358,956; US 5,334,596 i WO 94/26745; WO 94/12478; WO 94/14776; WO 93/00095; WO 83/18058; WO 93/07867, US 5,239,113, US 5,344,957 i EP 0 542 707 A1; WO 94/22825; US 5,250,679 i WO 93/08174; US 5,0084,466; EP 0 668 278 A1; US 5,264,420; WO 94/08962; EP 0 529 858; US 5,389,631; WO 94/08577; EP 0 632 016; EP 0 503 548; EP 0 512 831 i WO 92/19595; WO 93/22303; EP 0 525 629; EP 0 604 800; EP 0 587 134; EP 0 623 615; EP 0 655 439; US 5,446,056 i WO 95/14682; US 5,399,585; WO 93/12074; EP 0 512 829; EP 0 372 486 i US 5,039,805; EO 0 632 020 i US 5,494,922; US 5,403,836; WO 94/22834; WO 94/21599; EP 0 478 328; WO 94/17034; WO 96/20192; WO 96/19223, WO 96/19221; WO 96/19222, EP 727425, EP 478362, EP 478363, US 5,272,158, US 5,227,490, US 5,294,616, US 5,334,596, EP 645376, EP 711770, US 5,314,902, WO 94/00424, US 5,523,302, EP 718287, DE 4446301, WO 96/22288, WO 96/29309, EP 719775, EP 635492, WO 96/16947, US 5,602,155, WO 96/38426, EP 172844, US 5,292,756, WO 96/37482, WO 96/38416, WO 96/41803, WO 97/11940.
Każdy z tych odnośników jest konkretnie włączony do niniejszego wynalazku w całości.
W celu zidentyfikowania minimalnej aktywnej sekwencji aminokwasów niezbę dnej do wią zania VLA-4, Komoriya i współpr. („The Minimal Essential Sequence for a Major Celi Type-Specific Adhesion Site (CS1) Within the Alternatively Spliced Type III Connecting Segment Domain of Fibronectin Is Leucine-Aspartic Acid-Valine, J. Biol. Chem., 266 (23), str. 15075-79 (1991)) zsyntetyzowali wiele nakładających się peptydów w oparciu o sekwencję aminokwasów regionu CS-1 (domena wiążąca VLA-4) konkretnych rodzajów fibronektyny. Zidentyfikowali oni peptyd o długości 8 aminokwasów, GluIle-Leu-Asp-Val-Pro-Ser-Thr, jak również dwa mniejsze, nakładające się pentapeptydy, Glu-Ile-LeuAsp-Val i Leu-Asp-Val-Pro-Ser posiadające aktywność hamującą przeciwko zależnej od FN adhezji komórek. Rezultaty te sugerują, że minimalną sekwencją dla aktywności przeciw adhezji komórek jest tripeptyd Leu-Asp-Val. Później wykazano, że Leu-Asp-Val wiąże się tylko z limfocytami, które wyrażają aktywną formę VLA-4, co kwestionuje użyteczność takiego peptydu in vivo (E. A. Wayner i współpr., „Activation-Dependent Recognition by Hematopoietic Cells of the LDV Sequence in the V Region of Fibronectin, J. Cell Biol., 116(2), str. 489-497 (1992). Jednakże później stwierdzono, że pewne większe peptydy zawierające sekwencję LDV są czynne in vivo (T. A. Ferguson i współpr., „Two Integrin Binding Peptides Abrogate T-cell Mediated Immune Responses in vivo, Proc. Natl. Acad. Sci., USA, 88, str. 8072-76 (1991); i S. M. Wahl i współpr., „Synthetic Fibronectin Peptides Supress Arthrithis in Rats by Interrupting Leukocyte Adhesion and Recruitment, J. Glin., Invest., 94, str. 655-62 (1994)).
Opisano również cykliczny pentapeptyd, Arg-Cys-Asp-TPro-Cys (w którym TPro oznacza 4-tioprolinę), który może hamować adhezję zarówno VLA-4 jak i VLA-5 do FN (D. M. Nowlin i współpr., „A Novel Cyclic Pentapeptide Inhibits α4β1 and α5β1 Integrin-mediated Cell Adhesion, J. Biol. Chem., 268(27), str. 20352-59 (1993); i publikacja PCT nr PCT/US91/04862). Ten pentapeptyd jest oparty na tripeptydowej sekwencji Arg-Gly-Asp z FN, znanej jako wspólny motyw w miejscu rozpoznawania dla wielu białek macierzy zewnątrzkomórkowej.
Przykłady innych inhibitorów VLA-4 były wcześniej podawane, na przykład w opisie patentowym US 6 306 840, konkretnie włączonym tu przez powołanie się. W dokumencie tym ujawniono liniowe związki peptydylowe zawierające β-aminokwasy posiadające aktywność inhibitorów adhezji komórkowej. Międzynarodowe zgłoszenia patentowe WO 94/15958 i WO 92/00995 opisują cykliczne peptydy i związki peptydomimetyczne posiadające aktywność inhibitorów adhezji komórkowej. Międzynarodowe zgłoszenia patentowe WO 93/08823 i WO 92/08464 opisują związki hamujące aktywność adhezyjną komórek, które zawierają reszty guanidynylowe, mocznikowe i tiomocznikowe. W opisie patentowym US 5 260 277 opisane są związki guanidylowe modulujące adhezję komórkową.
W opisie patentowym US 5 403 836 zostały ujawnione inhibitory GPIIbllla/ które są zdolne do inhibitowania wiązania płytkowego receptora GPIIbIIIa z jego natywnymi ligandami in vivo. Wzór II przedstawia reprezentatywne związki według tego opisu patentowego
PL 190 866 B1
We wzorze II pierścień siedmioczłonowy jest podstawiony przez podstawnik R . Patent ten nie 20 dostarcza informacji o tym, że podstawnik R może oznaczać grupę okso.
Mimo tych postępów, istnieje nadal zapotrzebowanie na małe, silne inhibitory adhezji komórek, zwłaszcza zależnej od VLA-4 albo Ilb/IIIa. Idealnie takie inihibitory powinny być tak małe, aby mogły być podawane doustnie. Takie związki byłyby użytecznymi środkami do leczenia, profilaktyki lub tłumienia różnych patologii związanych z adhezją komórek i wiązaniem VLA-4 albo Ilb/IIIa. Przedmiotowy wynalazek rozwiązuje ten problem przez dostarczenie nowych związków, które specyficznie hamują adhezję komórek, a konkretnie wiązanie ligandów do VLA-4. Związki te są użyteczne do hamowania, zapobiegania i tłumienia adhezji komórek, której mediatorem jest VLA-4 oraz różnych patologii związanych z tą adhezją, takich jak stany zapalne i reakcje immunologiczne. Związki według wynalazku mogą być stosowane pojedynczo lub w kombinacji z innymi środkami terapeutycznymi lub profilaktycznymi w celu hamowania, zmiany, zapobiegania lub tłumienia adhezji komórek.
Tak więc, niniejszy wynalazek dostarcza nowych związków, formulacji i sposobów, które mogą być przydatne w badaniu, diagnostyce, leczeniu i zapobieganiu stanów związanych z adhezja komórkową, które obejmują, lecz nie są ograniczone do zapalenia stawów, astmy, alergii, zespołu błon szklistych dorosłych, chorób układu sercowo-naczyniowego, zakrzepicy lub uszkadzającej agregacji płytek, odrzutów przeszczepów, chorób nowotworowych, łuszczycy, stwardnienia rozsianego, zapaleń ośrodkowego układu nerwowego, choroby Crohn'a, wrzodziejącego zapalenia jelit, kłebkowego zapalenia nerek i pokrewnych chorób zapalnych nerek, cukrzycy, zapaleń w obrębie gałki ocznej (takich, jak zapalenia naczyniówki), miażdżycy, chorób zapalnych i autoimmunologicznych. Wynalazek ten dostarcza również formulacji farmaceutycznej obejmującej te inhibitory adhezji komórkowej związanej z VLA-4 i sposoby wykorzystania tych związków i kompozycji według wynalazku do hamowania adhezji komórkowej.
Zgodnie z wykonaniem według wynalazku, te nowe związki, kompozycje i sposoby są korzystnie wykorzystane do leczenia chorób zapalnych i immunologicznych. Niniejszy wynalazek również dostarcza sposobów wytwarzania związków według wynalazku i związków pośrednich przydatnych w tych metodach.
Inhibitor adhezji komórek, zgodnie z wynalazkiem charakteryzuje się tym, że przedstawia go wzór (I)
A-B (I) w którym A obejmuje determinantę swoistoś ci VLA-4, a B obejmuje zrą b integryny pochodzą cy od związku wykazującego aktywność Ilb/IIIa, przy czym inhibitor adhezji komórek jest pozbawiony znaczącej aktywności wobec Ilb/IIIa i jest wybrany z grupy obejmującej następujące związki
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
ł
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
OH
PL 190 866 B1
Korzystnie, inhibitor adhezji komórek jest wybrany z grupy obejmującej następujące związki ο
°\
Korzystnie, inhibitor adhezji komórek jest wybrany z grupy obejmującej następujące związki
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
Korzystnie, inhibitor adhezji komórek zawiera A wybrany z grupy obejmującej aralkilokarbonyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową), aralkil para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową) i aryl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową).
PL 190 866 B1
Korzystnie, inhibitor adhezji komórek zawiera A wybrany z grupy obejmującej fenylometylokarbonyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową), fenylometyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową) i fenyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową).
Kompozycja farmaceutyczna, zgodnie z wynalazkiem charakteryzuje się tym, że zawiera
a) inhibitor adhezji komórek określony w zastrz. 1, w ilości skutecznej do zapobiegania, zahamowania lub tłumienia adhezji komórek; oraz
b) farmaceutycznie dopuszczalny nośnik.
Korzystnie, inhibitor adhezji komórek ma wartość IC50, mierzoną w teście na bezpośrednie wiązanie z VLA-4, wynoszącą około 1 pM do około 10 μM.
Bardziej korzystnie, inhibitor adhezji komórek ma wartość IC50 około 1 pM do około 100 nM.
Najbardziej korzystnie, inhibitor adhezji komórek ma wartość IC50 około 1 pM do około 10 nM.
Sposób wytwarzania inhibitora adhezji komórek przez konwersję pierwszego związku o aktywności hamującej wobec Ilb/IIIa, który obejmuje determinantę swoistości Ilb/IIIa zawierającą resztę fenyloamidynową lub zasadową grupę funkcyjną, oraz zrąb integryny, w drugi, odmienny związek, który jest zdolny do zakłócenia adhezji komórek u ssaków bez znaczącego hamowania adhezji komórek opartego na Ilb/IIIa, zgodnie z wynalazkiem charakteryzuje się tym, że obejmuje następujące etapy:
a) zidentyfikowanie reszty fenyloamidynowej w specyficznej determinancie pierwszego związku, albo, gdy reszta taka nie występuje, przeprowadzenie zasadowej grupy funkcyjnej w specyficznej determinancie w fantomową resztę fenyloamidynową przez wytworzenie fantomowych wiązań w orientacji para i usunięcie niepotrzebnych wiązań,
b) usunięcie zidentyfikowanej w etapie a) reszty fenyloamidynowej i zastąpienie jej determinantą swoistości VLA-4, z wytworzeniem w ten sposób drugiego związku, przy czym ten drugi związek ma wzór (I) określony w zastrz. 1.
Korzystnie, sposób obejmuje ponadto etap wstawienia dodatkowej grupy w miejscu lub w sąsiedztwie determinanty swoistości w celu nadania drugiemu związkowi żądanych właściwości.
Bardziej korzystnie, dodatkową grupą jest metylen.
Korzystnie, sposób obejmuje jeszcze etap modyfikowania drugiego związku, w celu zmiany jego aktywności wobec VLA-4.
Sposób wytwarzania kompozycji farmaceutycznej do leczenia stanów związanych z adhezją komórek, zgodnie z wynalazkiem charakteryzuje się tym, że obejmuje następujące etapy:
a) dostarczenia pierwszego związku o aktywności hamującej Ilb/IIIa zawierającego (i) determinantę swoistości Ilb/IIIa, która zawiera resztę fenyloamidynową lub zasadową grupę funkcyjną, oraz (ii) zrąb integryny;
b) usunięcie determinanty swoistości Ilb/IIIa i zastąpienie jej determinantą swoistości VLA-4, z wytworzeniem tym samym drugiego związku o aktywności hamującej wobec VLA-4, przy czym ten drugi związek ma wzór (I) określony w zastrz. 1; oraz
c) połączenie drugiego związku z farmaceutycznie dopuszczalnym nośnikiem, z wytworzeniem w ten sposób kompozycji farmaceutycznej.
Zastosowanie inhibitora adhezji komórek określonego w zastrz. 1, o wzorze (I),
A-B (I) zgodnie z wynalazkiem charakteryzuje się tym, że stosuje się go do wytwarzania leku do leczenia stanów związanych z adhezją komórek u ssaków.
Korzystnie, stosuje się inhibitor, w którym A jest wybrany z grupy obejmującej aralkilokarbonyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową), aralkil para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową) i aryl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową).
Bardziej korzystnie, stosuje się inhibitor, w którym A jest wybrany z grupy obejmującej fenylometylokarbonyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową), fenylometyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową) i fenyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową).
Korzystnie, stanem związanym z adhezją komórek jest astma lub zespół niewydolności oddechowej u dorosłych.
Korzystnie, stanem związanym z adhezją komórek jest stwardnienie rozsiane.
Korzystnie, stanem związanym z adhezją komórek jest cukrzyca.
Korzystnie, stanem związanym z adhezją komórek jest zapalenie lub choroba autoimmunizacyjna.
Wynalazek dotyczy inhibitorów adhezji komórkowej, obejmujących związek o wzorze (I)
PL 190 866 B1
A-B (I) w którym A obejmuje determinantę swoistoś ci, która nie zaburza istotnie aktywnoś ci Ilb/IIIa, zaś B obejmuje zrąb integryny. Konkretniej, wynalazek dotyczy związku o wzorze (I), wykazującego działanie hamujące VLA-4 i zrąb integryny pochodzący ze związku o aktywności Ilb/IIIa.
W innych wykonaniach, wynalazek dotyczy korzystnych inhibitorów VLA-4, w których B wybrane jest ze zrębów integryny związków podanych w tabeli 2, albo korzystniej, ze zrębów określonych w związkach w tabeli 1. Dalej, najkorzystniejszymi związkami są zwią zki podane w tabeli 3, zaś korzystne zręby, jak również korzystne determinanty swoistości pochodzą ze związków podanych w tabelach 1, 2 i 3.
Dodatkowo, wynalazek dotyczy sposobów wytwarzania inhibitorów adhezji komórkowej, zasadniczo, przez usunięcie determinanty swoistości Ilb/IIIa z inhibitora Ilb/IIIa i zastąpienie tej determinanty determinantą swoistości wobec VLA-4, tworząc w ten sposób nowy, do tej pory nieopisany inhibitor VLA-4.
Konkretnie, sposoby wytwarzania inhibitorów adhezji komórkowej według wynalazku obejmują etap dostarczenia pierwszego związku o aktywności hamującej Ilb/IIIa. Pierwszy związek obejmuje determinantę swoistości Ilb/IIIa, zawierającą zasadową grupę funkcyjną z azotem, która, przykładowo, może być resztą fenyloamidyny, oraz zrąb integryny. Usuwa się resztę fenyloamidyny albo, jeżeli żadna nie występuje, przykładowo, gdy azotową grupą funkcyjną jest piperydyna albo benzylamina, tworzy się „fantomową resztę fenyloamidyny, przez wytworzenie wiązań fantomowych w orientacji para, oraz usuwa się niepożądane wiązanie, jak to szczegółowo opisano poniżej, i usuwa się resztę „fantomową. Następnie, resztę fenyloamidyny zastępuje się determinantą swoistości wobec VLA-4, tworząc w ten sposób drugi zwią zek, posiadają cy determinantę swoistoś ci wobec VLA-4 i zrą b integryny i wykazujący aktywność wobec VLA-4. W pewnych wykonaniach, korzystne może być wprowadzenie dodatkowej grupy w miejscu, albo w sąsiedztwie połączenia pomiędzy zrębem integryny i determinantą swoistości, w celu zapewnienia pożądanej charakterystyki związku. Takie pożądane charakterystyki są łatwe do określenia przez specjalistę, i mogą, przykładowo obejmować takie cechy jak giętkość albo modyfikacje strukturalne przeznaczone do zmiany aktywności związku. Można zastosować dowolne odpowiednie dodatkowe grupy znane specjaliście. Korzystne grupy mogą obejmować, ale nie wyłącznie, grupę karbonylową, karboksamidową, eterą, azot, tlen, sulfid, sulfamid i metylen.
W jeszcze innych wykonaniach, opisany wyż ej sposób mo ż na zastosować do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej do leczenia stanów związanych z adhezją komórkową. Prowadzi się opisane wyżej sposoby wytwarzania inhibitorów VLA-4, a następnie można dodać odpowiednie dopuszczalne farmaceutycznie nośniki, zaróbki, dodatki, stabilizatory itp. Wynalazek obejmuje również kompozycje mieszane, tj. takie, które oprócz związków według wynalazku zawierają inne składniki czynne. Takie kompozycje dyskutowane są szczegółowo niżej.
Konkretne wykonania obejmują sposoby leczenia stanu związanego z adhezją komórkową u ssaka, przez podanie iloś ci skutecznej terapeutycznie kompozycji. Sposób leczenia jest najodpowiedniejszy dla ludzi, jednakże inne ssaki są również odpowiednimi osobnikami.
Korzystnie, z powodu względnie małej wielkości związków według wynalazku, kompozycje są szczególnie przydatne do podawania doustnego w postaci stałej, ciekłej albo zawiesiny. Dodatkowe cech i zalety wynalazku zostaną podane w poniższym opisie, zaś częściowo staną się oczywiste w ś wietle opisu, albo mogą się okazać przy wykonywaniu wynalazku. Cele i inne zalety wynalazku zostaną zrealizowane i osiągnięte sposobami i kompozycjami podanymi szczegółowo w opisie i zastrzeżeniach.
Szczegółowy opis wynalazku
A. Definicje
W opisie stosuje się następujące skróty:
Oznaczenie Reagent lub fragment
Ac acetyl
Bn benzyl
Boc tert-butoksykarbonyl
Bu butyl
Cbz karbobenzyloksyl
Cy cykloheksyl
CyM cykloheksylometyl
DIPEA diizopropyloetyloamina
EDC 1-(dietyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimid
PL 190 866 B1
HOBT hydrat 1-hydroksybenzotriazolu
I-amyl izoamyl
I-Pn izopentyl
I-Pr izopropyl
Me metyl
2-MPUBA grupa 4-(N=(2-metylofenylo)ureido)fenylometyloaminowa
2-MPUPA 4-(N=(2-metylofenylo)ureido)fenyloacetyl
NMP N-metylopirolidynon
NMM N-metylomorfolina
Ph fenyl
PUPA 4-(N=-fenyloureido)fenyloacetyl
Su sukcynimidyl
TBTU tetrafluoroboran 1,1,3,3-tetrametylouroniowy
TEA trietyloamina
TFA kwas trifluorooctowy
THAM tris(hydroksy)metyloaminometan
Definicje
Stosowane tu określenie „alkil, samo lub w kombinacji, odnosi się do prostołańcuchowego lub rozgałęzionego rodnika alkilowego zawierającego od 1 do 10, korzystnie od 1 do 6, a jeszcze korzystniej od 1 do 4 atomów węgla. Przykładami takich rodników są, ale nie wyłącznie, metyl, etyl, n-propyl, izopropyl, n-butyl, izobutyl, sec-butyl, tert-butyl, pentyl, izoamyl, heksyl, decyl, itp.
Określenie „alkenyl, samo lub w kombinacji, odnosi się do prostołańcuchowego lub rozgałęzionego rodnika alkenylowego zawierającego od 2 do 10, korzystnie od 2 do 6, a korzystniej od 2 do 4 atomów węgla. Przykładami takich rodników są, ale nie wyłącznie, etenyl, E- i Z-propenyl, izopropenyl, E- i Z-butenyl, E- i Z-izobutenyl, E- i Z-pentenyl, decenyl, itp.
Określenie „alkinyl, samo lub w kombinacji, odnosi się do prostołańcuchowego lub rozgałęzionego rodnika alkinylowego zawierającego od 2 do 10, korzystnie od 2 do 6, a korzystniej od 2 do 4 atomów węgla. Przykładami takich rodników są, ale nie wyłącznie, etynyl (acetylenyl), propynyl, propargil, butynyl, heksynyl, decynyl, itp.
Określenie „cykloalkil, samo lub w kombinacji, odnosi się do cyklicznego rodnika alkilowego, zawierającego od 3-12, korzystnie 3-8, a korzystniej od 3-6 atomów węgla, który ewentualnie może być skondensowany z arylem. Przykłady takich rodników obejmują, ale nie wyłącznie, cyklopropyl, cyklobutyl, cyklopentyl, cykloheksyl, itp.
Określenie „cykloalkenyl, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika karbocyklicznego zawierającego od 4 do 8, korzystnie 5 lub 6 atomów węgla i jedno lub więcej podwójnych wiązań. Przykłady takich rodników cykloalkenylowych obejmują, ale nie wyłącznie, cyklopentenyl, cykloheksenyl, cyklopentadienyl, itp.
Określenie „aryl odnosi się do karbocyklicznej grupy aromatycznej wybranej z grupy obejmującej fenyl, naftyl, indenyl, indanyl, azulenyl, fluorenyl i antracenyl; lub heterocyklicznej grupy aromatycznej wybranej z grupy obejmującej furyl, tienyl, pirydyl, pirolil, oksazolil, tiazolil, imidazolil, pirazolil, 2-pirazolinyl, pirazolidynyl, izoksazolil, izotiazolil, 1,2,3-oksadiazolil, 1,2,3-triazolil, 1,3,4-tiadiazolil, pirydazynyl, pirymidynyl, pirazynyl, 1,3,5-triazynyl, 1,3,5-tritianyl, indolizynyl, indolil, izoindolil, 3H-indolil, indolinyl, benzo[b]-furanyl, 2,3-dihydrobenzofuranyl, benzo[b]tiofenyl, 1H-indazolil, benzimidazolil, benzotiazolil, purynyl, 4H-chinolizynyl, chinolinyl, izochinolinyl, cynolinyl, ftalazynyl, chinazolinyl, chinoksalinyl, 1,8-naftyrydynyl, pterydynyl, karbazolil, akrydynyl, fenazynyl, fenotiazynyl, fenoksazynyl, pirazolo[1,5-c]triazynyl, itp.
Grupy „arylowe, „acykloalkilowe i „acykloalkenylowe, jak zdefiniowano w niniejszym zgłoszeniu, mogą niezależnie zawierać do trzech podstawników, które są niezależnie wybrane z grupy obejmującej atomy chlorowców, hydroksyl, grupę aminową, grupę nitrową, trifluorometyl, trifluorometoksyl, alkil, alkenyl, alkinyl, grupę cyjanową, karboksyl, karboalkoksyl, alkil podstawiony Ar', alkenyl lub alkinyl podstawiony Ar', 1,2-dioksymetylen, 1,2-dioksyetylen, alkoksyl, alkenoksyl lub alkinoksyl, alkoksyl podstawiony Ar', alkenoksyl lub alkinoksyl podstawiony Ar', grupę alkiloaminową, grupę alkenyloaminową lub alkinyloaminową, grupę alkiloaminową podstawioną Ar', grupę alkenyloaminową lub alkinyloaminową podstawioną Ar', karbonyloksyl podstawiony Ar', alkilokarbonyloksyl, alifatyczny lub aromatyczny acyl, acyl podstawiony Ar', alkilokarbonyloksyl podstawiony Ar', grupę karbonyloaminową podstawioną Ar', grupę aminową podstawioną Ar', grupę oksy podstawioną Ar', grupę karbonylową podPL 190 866 B1 stawioną Ar', grupę alkilokarbonyloaminową, grupę alkilokarbonyloaminową podstawioną Ar', grupę alkoksykarbonyloaminową, grupę alkoksykarbonyloaminową podstawioną Ar', grupę Ar'-oksykarbonylaminową, grupę alkilosulfonyloaminową, grupę mono- lub bis-(Ar'-sulfonylo)aminową, grupę alkilosulfonyloaminową podstawioną Ar', grupę morfolinokarbonyloaminową, grupę tiomorfolinokarbonyloaminową, N-alkiloguanidynową, N-Ar'-guanidynową, N-N-(Ar'alkilo)guanidynową, N,N-(Ar',Ar')guanidynową, N,N-di-alkiloguanidynową, N,N,N-trialkiloguanidynową, N-alkiloureidową, N,N-dialkiloureidową, N-Ar'ureidową, N,N-(Ar'alkilo )ureidową, N, N- (Ar')2ureidową, grupę alkilową podstawioną aralkiloksykarbonylem, grupę aralkiloaminokarbonylową, grupę tioaryloksy, itp.; przy czym Ar' ma znaczenie analogiczne do arylu, ale zawiera do trzech podstawników wybranych z grupy obejmującej atomy chlorowców, hydroksyl, grupę aminową, grupę nitrową, trifluorometyl, trifluorometoksyl, alkil, alkenyl, alkinyl, 1,2-dioksymetylen, 1,2-dioksyetylen, alkoksyl, alkenoksyl, alkinoksyl, grupę alkiloaminową, alkenyloaminową lub alkinyloaminową, grupę alkilokarbonyloksy, alifatyczny lub aromatyczny acyl, grupę alkilokarbonyloaminową, grupę alkoksykarbonyloaminową, grupę alkilosulfonyloaminową, N-alkilo lub N,N-dialkiloureidową.
Określenie „aralkil, samo lub w kombinacji, odnosi się do podstawionego arylem rodnika alkilowego, przy czym określenia „alkil i „aryl zdefiniowano powyżej. Przykłady odpowiednich rodników aralkilowych obejmują, ale nie wyłącznie, fenylometyl, fenetyl, fenyloheksyl, difenylometyl, pirydylometyl, tetrazolilometyl, furylometyl, imidazolilometyl, indolilometyl, tienylopropyl, itp.
Określenie „alkoksyl, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika alkiloeterowego, w którym określenie „alkil ma znaczenie zdefiniowane powyżej. Przykłady odpowiednich rodników alkiloeterowych obejmują, ale nie wyłącznie metoksyl, e-toksyl, n-propoksyl, izo-propoksyl, n-butoksyl, izo-butoksyl, sec-butoksyl, tert-butoksyl, itp.
Określenie „alkenyloksyl, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika o wzorze alkenylo-O-, w którym „alkenyl ma znaczenie okreś lone powyż ej, pod warunkiem, ż e rodnik nie jest eterem enolowym. Przykłady odpowiednich rodników alkenoksylowych obejmują, ale nie wyłącznie, alliloksyl, E- i Z-3-metylo-2-propenoksyl, itp. Określenie „alkinyloksyl, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika o wzorze alkinylo-O-, w którym „alkinyl ma znaczenie określone powyżej, pod warunkiem że rodnik nie jest eterem ynolowym. Przykłady odpowiednich rodników alkinoksylowych obejmują, ale nie wyłącznie, propargiloksyl, 2-butynyloksyl, itp.
Określenie „tioalkoksyl odnosi się do rodnika tioeterowego o wzorze alkilo-S-, w którym „alkil ma znaczenie określone powyżej.
Określenie „grupa alkiloaminowa, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika aminowego podstawionego mono- lub dialkilem (to jest rodnika o wzorze alkilo-NH- lub (alkilo)2-N-), w którym określenie „alkil ma wyżej określone znaczenie. Przykłady odpowiednich rodników alkiloaminowych obejmują, ale nie wyłącznie, grupę metyloaminowa, etyloaminową, propyloaminową, izopropyloaminową, t-butyloaminową, N,N-dietyloaminową, itp.
Określenie „grupa alkenyloaminowa, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika o wzorze alkenylo-NH- lub (alkenylo)2-N-, w którym określenie „alkenyl ma znaczenie zdefiniowane powyżej, pod warunkiem że rodnik nie jest enaminowy. Przykładem takich rodników alkenyloaminowych jest rodnik alliloaminowy.
Określenie „grupa alkinyloaminowa, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika o wzorze alkinylo-NH- lub (alkinylo)2-N-, w którym określenie „alkinyl ma znaczenie zdefiniowane powyżej, pod warunkiem że rodnik nie jest aminowy. Przykładem takich rodników alkinyloaminowych jest rodnik propargiloaminowy.
Określenie „aryloksyl, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika o wzorze arylo-O-, w którym „aryl ma znaczenie zdefiniowane powyżej. Przykłady rodników aryloksylowych obejmują, ale nie wyłącznie, fenoksyl, naftoksyl, pirydyloksyl, itp.
Określenie „ grupa aryloaminowa, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika o wzorze arylo-NH-, w którym „aryl ma określone wyżej znaczenie. Przykłady rodników aryloaminowych obejmują, ale nie wyłącznie, grupę fenyloaminową (anilidową), naftyloaminową, 2-, 3- i 4-pirydyloaminową, itp.
Określenie „biaryl, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika o wzorze aryloaryl, w którym określenie „aryl ma wyżej podane znaczenie.
Określenie „tioaryl, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika o wzorze arylo-S, w którym określenie „aryl ma znaczenie zdefiniowane powyżej. Przykładem rodnika tioarylowego jest rodnik tiofenylowy.
PL 190 866 B1
Określenie „arylo-skondensowany cykloalkil, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika cykloalkilowego, w którym dwa sąsiadujące atomy są wspólne z rodnikiem arylowym, przy czym określenia „aryl i „cykloalkil mają znaczenia zdefiniowane powyżej. Przykładem arylo-skondensowanego rodnika cykloalkilowego jest benzo-skondensowany rodnik cyklobutylowy.
Określenie „alifatyczny acyl, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodników o wzorze alkiloCO-, alkenylo-CO i alkinylo-CO, pochodzących od kwasu alkano-, alkeno- lub alkinokarboksylowego, przy czym określenia „alkil, „alkenyl i „alkinyl mają wyżej podane znaczenia. Przykłady takich alifatycznych rodników acylowych obejmują, ale nie wyłącznie, acetyl, propionyl, butyryl, waleryl, 4-metylowaleryl, akryloil, krotyl, propiolil, metylopropiolil, itp.
Określenie „aromatyczny acyl, lub „aroil samo lub w kombinacji, odnosi się do rodników o wzorze arylo-CO-, w którym określenie „aryl ma wyżej podane znaczenie. Przykłady takich aromatycznych rodników acylowych obejmują, ale nie wyłącznie, benzoil, 4-chlorowcobenzoil, 4-karboksybenzoil, naftoil, pirydylokarbonyl, itp.
Określenie „heterocykloil, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodników o wzorze „heterocyklo-CO, w którym „heterocykl ma znaczenie określone poniżej. Przykłady odpowiednich rodników heterocykloilowych obejmują, ale nie wyłącznie, tetrahydrofuranylokarbonyl, piperydynylokarbonyl, tetrahydrotiofenokarbonyl, itp.
Określenia „morfolinokarbonyl i „tiomorfolinokarbonyl, same lub w kombinacji z innymi określeniami, odnoszą się odpowiednio do N-karbonylowanego rodnika morfolinowego i N-karbonylowanego rodnika tiomorfolinowego.
Określenie „grupa alkilokarbonyloaminowa, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika o wzorze alkilo-CONH-, w którym okreś lenie „alkil ma wyż ej podane znaczenie.
Określenie „grupa alkoksykarbonyloaminowa, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika o wzorze alkilo-OCONH-, w którym okreś lenie „alkil ma znaczenie zdefiniowane powyż ej.
Określenie „grupa alkilosulfonyloaminowa, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika o wzorze alkilo-SO2NH-, w którym okre ś lenie „alkil ma znaczenie zdefiniowane powyż ej.
Określenie „grupa arylosulfonyloaminowa, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika o wzorze arylo-SO2NH-, w którym okre ś lenie „aryl ma znaczenie zdefiniowane powyż ej.
Określenie „grupa N-alkiloureidowa, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika o wzorze alkilo-NH-CO-NH-, w którym określenie „alkil ma znaczenie zdefiniowane powyżej.
Określenie „grupa N-aryloureidowa, samo lub w kombinacji, odnosi się do rodnika o wzorze arylo-NH-CO-NH-, w którym określenie „aryl ma znaczenie zdefiniowane powyżej.
Określenie „chlorowiec oznacza fluor, chlor, brom lub jod.
Określenie „heterocykl i „pierścień heterocykliczny, samo lub w kombinacji, odnosi się do niearomatycznego 3- do 10-członowego pierścienia zawierającego co najmniej jeden endocykliczny atom N, O lub S. Heterocykl ewentualnie może być skondensowany z arylem. Heterocykl również ewentualnie może być podstawiony podstawnikami w ilości od jednego do trzech, które niezależnie są wybrane z grupy obejmującej wodór, chlorowiec, hydroksyl, grupę aminową, grupę nitrową, trifluorometyl, trifluorometoksyl, alkil, aralkil, alkenyl, alkinyl, aryl, grupę cyjanową, karboksyl, karboalkoksyl, alkil podstawiony Ar', alkenyl lub alkinyl podstawiony Ar', 1,2-dioksymetylen, 1,2-dioksyetylen, alkoksyl, alkenoksyl lub alkinoksyl, alkoksyl podstawiony Ar', alkenoksyl lub alkinoksyl podstawiony Ar', grupę alkiloaminową, alkenyloaminową lub alkinyloaminową, grupę alkiloaminową podstawioną Ar', grupę alkenyloaminową lub alkinyloaminową podstawioną Ar', grupę karbonyloksy podstawioną Ar', grupę alkilokarbonyloksy, alifatyczny lub aromatyczny acyl, acyl podstawiony Ar', alkilokarbonyloksyl podstawiony Ar', grupę karbonyloaminową podstawioną Ar', grupę aminową podstawioną Ar', grupę oksy podstawioną Ar', karbonyl podstawiony Ar', grupę alkilokarbonyloaminową, grupę alkilokarbonyloaminową podstawioną Ar', grupę alkoksykarbonyloaminową, grupę alkoksykarbonyloaminową podstawioną Ar', grupę Ar'-oksykarbonyloaminową, grupę alkilosulfonyloaminową, grupą mono- lub bis-(Ar'-sulfonylo)aminową, grupę alkilosulfonyloaminową podstawioną Ar', grupę morfolinokarbonyloaminową, grupę tiomorfolinokarbonyloaminową, grupę N-alkiloguanidynową, grupę N-Ar'-guanidynową, grupę N-N-(Ar', alkilo)guanidynową, grupę N,N-(Ar',Ar')guanidynową, grupę N,N-dialkiloguanidynową, grupę N,N,N-trialkiloguanidynową, grupę N-alkiloureidową, N,N-dialkiloureidową, N-Ar'-ureidową, N,N-(Ar',alkilo)ureidową, N, N- (Ar')2ureidową, alkil podstawiony aralkoksykarbonylem, karboksyalkil, grupę okso, arylosulfonyl i aralkiloaminokarbonyl.
Określenie „grupa opuszczająca ogólnie odnosi się do grup, które łatwo mogą być zastąpione nukleofilem, takim jak nukleofil aminowy, alkoholowy i tiolowy. Takie grupy opuszczające są dobrze
PL 190 866 B1 znane w technice i obejmują karboksylany, N-hydroksysukcynimid, N-hydroksybenzotriazol, chlorowiec (halogenki), triflany, tosylany, mesylany, grupy alkoksylowe, tioalkoksylowe, itp.
Określenie „grupa hydrofobowa odnosi się do grupy, która jest oporna na łączenie się lub absorbowanie wody. Przykłady takich grup hydrofobowych obejmują, ale nie wyłącznie, metyl, etyl, propyl, butyl, pentyl, heksyl, fenyl, benzyl, naftyl, N-benzyloimidazolil, metylotioetyl, itp.
Określenie „kwasowa grupa funkcyjna odnosi się do grupy, która zawiera kwasowy wodór. Przykłady takich grup obejmują, ale nie wyłącznie, kwas karboksylowy, tetrazol, imidazol, hydroksyl, grupę merkapto, hydroksyloaminokarbonyl, kwas sulfonowy, kwas sulfinowy, kwas fosforowy i kwas fosfonowy.
Określenie „aktywowana pochodna odpowiednio zabezpieczonego α-aminokwasu i „aktywowana pochodna podstawionego kwasu fenylooctowego odnosi się do pochodnych kwasów karboksylowych, w których grupę -OH zastąpiono wyższą grupą opuszczającą. Przykłady aktywowanych pochodnych kwasowych obejmują, ale nie wyłącznie, odpowiednie halogenki acylowe (np. flurek kwasowy, chlorek kwasowy i bromek kwasowy), odpowiednie aktywowane estry (np. ester nitrofenylowy, ester 1-hydroksybenzotriazolu, HOBT, lub ester hydroksysukcynimidu, HOSu), oraz inne pochodne znane w tej dziedzinie techniki.
Określenie „łańcuch(y) boczny(e) aminokwasu odnosi się do łańcucha bocznego przyłączonego do atomu węgla w pozycji α w aminokwasie. Przykłady łańcuchów bocznych aminokwasu obejmują, ale nie wyłącznie, metyl, izopropyl, benzyl i karboksymetyl, odpowiednio dla alaniny, waliny, fenyloalaniny i kwasu asparaginowego.
Określenie „grupy chronione lub grupy ochronne odnosi się do odpowiednich grup chemicznych, które można przyłączyć do grupy funkcyjnej w cząsteczce, a następnie w dalszym etapie usunąć, pozostawiając grupę funkcyjną w stanie nienaruszonym. Przykłady odpowiednich grup ochronnych dla różnych grup funkcyjnych są opisane w publikacjach T.W. Greene i P.G.M. Wuts, Protective Groups in Organie Synthesis, wyd. 2, wyd. John Wiley and Sons (1991); L. Fieser i M. Fieser, Fieser and Fiesefs Reagents for Organic Synthesis, John Wiley and Sons (1994); oraz L. Paquette, wyd. Encyclopedia of Reagents for Organic Synthesis, John Wiley and Sons (1995).
Związki według wynalazku mogą zawierać jeden lub więcej asymetrycznych atomów węgla, a tym samym mogą występować w postaci racematów i mieszanin racemicznych, pojedynczych enancjomerów, mieszanin diastereomerów i pojedynczych diastereomerów. Wszystkie takie izomeryczne postaci związków są wyraźnie objęte zakresem wynalazku. Każdy stereogeniczny atom węgla może być w konfiguracji R lub S. Aczkolwiek opisane w tym zgłoszeniu konkretne związki mogą być przedstawione w określonej konfiguracji stereochemicznej, zakresem wynalazku objęto również związki o konfiguracji przeciwnej przy danym centrum chiralnym lub ich mieszaniny. Chociaż aminokwasy i łańcuchy boczne aminokwasów przedstawiono w konkretnej konfiguracji, w zakres wynalazku wchodzą zarówno naturalne jak i nienaturalne formy aminokwasów.
W świetle powyższych definicji, dla specjalisty w tej dziedzinie techniki zrozumiałe będą inne stosowane tu terminy chemiczne. Terminy te mogą być stosowane same lub w dowolnej ich kombinacji. Korzystne i szczególnie korzystne długości łańcuchów rodników dotyczą wszystkich takich kombinacji.
B. Opis
Związki według wynalazku powstały w wyniku odkrycia, że istniejące związki hamujące integrynę Ilb/IIIa można przekształcić w związki hamujące VLA-4, zaś związki hamujące Ilb/IIIa można wytworzyć przez połączenie unikalnego zrębu integryny VLA-4 z determinantą swoistości Ilb/IIIa. Znane inhibitory Ilb/IIIa można opisać strukturalnie, jako obejmujące „determinantę swoistości oraz „zrąb integryny. „Determinantą swoistości jest część związku, która zapewnia związkowi pożądaną wybiórczość wobec partnera wiązania. „Zrąb integryny jest pozostałą częścią danego związku. Tak więc przykładowo, typowa determinanta swoistości Ilb/IIIa może zawierać zasadową grupę funkcyjną z azotem, zaś rdzeń integryny może oznaczać część z będącą kwasową grupą funkcyjną.
Tak więc, przykładowo, nowe związki według wynalazku obejmują związki o wzorze (I)
A-B (I) w którym A oznacza determinantę swoistości, zaś B oznacza zrąb integryny. Konkretniej, dla celów wynalazku, związek o wzorze (I) wykazuje aktywność hamującą VLA-4, zaś A obejmuje determinantę swoistości, która nie zakłóca istotnej aktywności Ilb/IIIa związku, zaś B pochodzi z inhibitora Ilb/IIIa. W znaczeniu tu zastosowanym, określenie „istotna aktywność oznacza wartość IC50 mniejszą niż około 50 μM.
PL 190 866 B1
Inhibitory VLA-4 obejmujące determinantę swoistości VLA-4 i zrąb Ilb/IIIa
W korzystnym wykonaniu, zwią zek o wzorze (I) jest inhibitorem VLA-4, w którym A oznacza determinantę swoistą wobec VLA-4, która nie zakłóca istotnej aktywności IIb/IIIa, zaś B oznacza zrąb integryny pochodzący z cząsteczki o aktywności IIb/IIIa. W korzystniejszym wykonaniu, B oznacza zrąb integryny pochodzący z jednego z inhibitorów IIb/IIIa podanych w tabeli 2. Jednakże, należy rozumieć, że w oparciu o wynalazek i zastosowanie zastrzeganych sposobów można przekształcić praktycznie każdy związek, który wykazuje aktywność wobec IIb/IIIa w inhibitor VLA-4, przez usunięcie determinanty swoistości wobec Ilb/IIIa i zastąpienie przez determinantę swoistości wobec VLA-4. Sposoby przekształcania wyjaśniono konkretnie poniżej.
Nieoczekiwanie, gdy zrąb integryny z inhibitora Ilb/IIIa przyłączono do determinanty swoistości VLA-4, wytworzono związek o aktywności hamującej VLA-4. Ponadto, powstałe inhibitory VLA-4 jako klasa, nie wykazują istotnej aktywności hamującej Ilb/IIIa w porównaniu z inhibitorami Ilb/IIIa, z których pochodził zrąb. Tak więc, wynalazek dostarcza inhibitorów VLA-4, obejmujących zrąb integryny pochodzący ze związku wykazującego aktywność hamującą Ilb/IIIa i dowolną determinantę swoistości wobec VLA-4.
Wynalazek obejmuje również sposoby wytwarzania takich związków wykazujących aktywność hamującą adhezję komórkową, korzystnie, aktywność hamującą VLA-4. Oprócz tego ujawniono sposoby wytwarzania kompozycji farmaceutycznych obejmujących takie związki, jak również sposoby leczenia przy ich zastosowaniu.
Zgłaszający dostarczyli tu sposobów identyfikacji związków o aktywności hamującej Ilb/IIIa oraz sposobów identyfikacji związków wykazujących aktywność hamującą VLA-4. Ponadto, Zgłaszający opisali sposoby identyfikacji „zrębu dowolnego związku wykazującego aktywność Ilb/IIIa, oraz sposoby identyfikacji determinant swoistości w dowolnym związku o aktywności hamującej VLA-4. Dodatkowo, ujawniono sposoby łączenia „zrębu z determinantą swoistości VLA-4, określonej w celu wytworzenia nowego inhibitora VLA-4.
Sposoby przekształcania związków o aktywności hamującej Ilb/IIIa w nowe związki o aktywności hamującej VLA-4
Ogólnie, wynalazek dostarcza sposobów przekształcania związków o aktywności hamującej Ilb/IIIa w nowe związki o aktywności hamującej VLA-4, bez zachowania istotnej aktywności Ilb/IIIa. Ogólnie, sposoby obejmują identyfikację zrębu integryny w inhibitorze Ilb/IIIa i identyfikację determinanty swoistości VLA-4. Determinanta swoistości jest częścią związku, która zaburza aktywność wiązania na cząsteczce. Po zidentyfikowaniu takich struktur można połączyć zrąb integryny Ilb/IIIa z determinantą swoistości ze związku o aktywności hamującej VLA-4 i uzyskać nowy inhibitor VLA-4.
Stąd, w podstawowym wykonaniu, specjalista najpierw identyfikuje związek o aktywności hamującej Ilb/IIIa. Związki o aktywności hamującej Ilb/IIIa są dobrze znane specjalistom i są łatwo dostępne, np. tabela 2 i załączone tu odnośniki dotyczące stanu techniki. Dla celów wynalazku, specjalista może zastosować dowolny z tych związków. Alternatywnie, można określić testami znanymi specjalistom, czy konkretny związek wykazuje aktywność Ilb/IIIa. Jeżeli test wypadnie pozytywnie, to zrąb będzie przydatny w niniejszym wynalazku. Znane są testy aktywności hamującej Ilb/IIIa. Tak więc przykładowo, aktywność Ilb/IIIa można wykazać przez badanie zdolności związków do hamowania wiązania receptora Ilb/IIIa, przykładowo, ze znanym ligandem Ilb/IIIa, jak fibrynogen albo fibronektyna, albo alternatywnie, ze znanym antagonistą (szczególnie załączony tu WO 93/00095). Oprócz tego, wspomniane wcześniej ligandy można badać w znanym teście agregacji płytek.
Wiele z istniejących inhibitorów Ilb/IIIa zawiera determinanty swoistości, które obejmują resztę fenyloamidyny, która dla celów wynalazku może służyć jako punkt odniesienia dla przekształcenia inhibitora Ilb/IIIa w inhibitor VLA-4. W inhibitorach, które nie zawierają reszty fenyloamidynowej, istniejąca grupa zasadowa przekształcana jest w „fantomową grupę fenyloamidynową, jak to szczegółowo opisano niżej. Tak więc, według wynalazku można przekształcić praktycznie każdy związek, który wykazuje aktywność wobec Ilb/IIIa w inhibitor VLA-4, przez zastąpienie determinanty swoistości wobec Ilb/IIIa.
Poniższy opis umożliwia specjaliście wytworzenie zastrzeganego inhibitora VLA-4, przy użyciu materiału wyjściowego, który wykazuje aktywność hamującą Ilb/IIIa. Tak więc, w oparciu o poniższe wskazówki, można wziąć wzór chemiczny dowolnego związku Ilb/IIIa i przewidzieć budowę związku o aktywnoś ci hamują cej VLA-4. Zgłaszają cy z powodzeniem zastosowali ten sposób wobec wielu związków i stwierdzili, że zidentyfikowane w ten sposób związki rzeczywiście wykazują aktywność hamująca VLA-4.
PL 190 866 B1
Wskazówka I
W niektórych wykonaniach, specjalista identyfikuje chemiczną strukturę związku o aktywności wobec Ilb/IIIa, jako, przykładowo, następującą:
NH
Jak omówiono powyżej, w celu przeprowadzenia tej struktury Ilb/IIIa w strukturę o aktywności hamującej VLA-4, należy zastąpić determinantę swoistości Ilb/IIIa determinantą specyficzną dla VLA-4.
Znane inhibitory Ilb/IIIa często zawierają determinanty swoistości obejmujące resztę fenyloamidynową lub inną zasadową grupę funkcyjną. Tak więc, przykładowo, powyższy inhibitor Ilb/IIIa (patent USA 5,239,113, powołany tu jako literatura), jako determinantę swoistości zawiera resztę fenyloamidynową. W celu przeprowadzenia tego związku w inhibitor VLA-4, resztę fenyloamidynową „usuwa się i przyłącza się determinantę specyficzną dla VLA-4.
W pierwszym etapie tej konwersji, na przykład, pierścień fenylowy reszty fenyloamidynowej w powyższym związku można uznać za wewnętrzny pierścień fenylowy difenylomocznika. W drugim etapie amidynową grupę funkcyjną usuwa się i dołącza się pozostałą część mocznika. W przykładzie tym wiązanie w połączeniu pomiędzy determinantą swoistości i zrębem integryny jest wiązaniem amidowym obok wewnętrznego pierścienia fenylowego mocznika. Etapy w tej Wskazówce nie są ograniczone do pierścieni fenylowych zawierających amidynę. Można je w podobny sposób stosować np. do pierścieni piperazynowych i piperydynowych zawierających amidynową grupę funkcyjną.
Wytworzony zgodnie z tą wskazówką związek jest związkiem nowym i wykazuje aktywność hamującą wobec VLA-4. Zasadniczo składa się on ze zrębu integryny inhibitora Ilb/IIIa i determinanty specyficznej dla VLA-4, tj. mocznika. Związek ten nie wykazuje znaczącej aktywności hamującej wobec Ilb/IIIa.
Wskazówka II
Nie wszystkie inhibitory Ilb/IIIa zawierają resztę fenyloamidynową. Tak więc, aby przeprowadzić związek Ilb/IIIa nie zawierający reszty fenyloamidynowej w inhibitor VLA-4, jako punkt odniesienia wykorzystać można zasadową grupę funkcyjną. Przykładowo, w przedstawionym poniżej inhibitorze Ilb/IIIa (WO 92/19595) jako punkt odniesienia w celu wytworzenia, teoretycznie „fantomu fenyloamidyny, specjalista może wykorzystać zasadową funkcyjność determinanty swoistości, to jest azot piperydyny.
Można to przeprowadzić przez wyrysowanie „fantomowych wiązań pomiędzy pozycji 3 piperydyny i atomem węgla alfa do laktamowego azotu. Na poniższym rysunku wiązania „fantomowe zaznaczono linią przerywaną. Korzystnie grupy w pierścieniu „fantomowym są w orientacji para.
PL 190 866 B1
Drugim etapem w wytwarzaniu „fantomowej fenyloamidyny jest usunięcie niepotrzebnych wiązań i atomów i uzyskanie struktury zawierającej „fantomową para-podstawioną fenyloamidynę, jak
W trzecim etapie, ponieważ „fantom determinanty swoistoś ci zawiera resztę fenyloamidynową , prowadząc etapy według wskazówki I można wyrysować strukturę związku o aktywności wobec VLA-4. W przykładzie tym wią zanie połą czenia pomię dzy determinantą swoistoś ci i zrę bem integryny jest wiązaniem łączącym wewnętrzny pierścień fenylowy mocznika z azotem laktamu.
Wskazówka III:
W innym wykonaniu pierwotne zwią zki Ilb/IIIa mogą mieć determinantę swoistoś ci zawierają c ą grupę guanidynową. Jak we wskazówce II, jako punkt odniesienia do konwersji inhibitora Ilb/IIIa w inhibitor VLA-4, wykorzystać można zasadową funkcyjność.
W powyższej strukturze (publikacja WO 93/08174, powołana tu jako literatura), „fantom fenyloamidyny jest skonstruowany od wewnętrznego azotu guanidyny i węgla alfa do amidokarbonylu. Konstrukcję dobiera się tak, aby grupy w „fantomowym pierścieniu były w korzystnej orientacji para. Na przedstawionej poniżej strukturze wiązania „fantomowe zaznaczono linią przerywaną.
PL 190 866 B1
Jak szczegółowo omówiono powyżej, amidynową grupę funkcyjną usuwa się i zastępuje pozostałością reszty mocznika. W tym przykładzie wiązaniem łączącym jest wiązanie amidowe. W niektórych wykonaniach pożądane może być dodanie grupy funkcyjnej przy wiązaniu łączącym lub w jego sąsiedztwie. W przykładzie tym, pomiędzy mocznik w wewnętrznym pierścieniu fenylowym i amidokarbonyl wstawiono ewentualny metylen. Tak więc, związki o przedstawionej poniżej strukturze mają aktywność hamującą wobec VLA-4, nie wykazując znaczącej aktywności wobec Ilb/IIIa.
Wskazówka IV:
W nastę pnym wykonaniu, niektóre pierwotne zwią zki Ilb/IIIa jako determinantę swoistoś ci zawierają resztę 4,4'-bispiperydylową, jak przedstawiono na poniższej strukturze (publikacja
WO 94/14776, powołana tu jako literatura).
Przykład ten jest podobny do wskazówki II: pierścień „fantomowy jest utworzony pomiędzy atomami węgla 3 i 3' układu bispirydylowego, w sposób następujący:
Jak w poprzednich wskazówkach, niepotrzebne atomy usuwa się, tak, że otrzymany pierścień „fantomowy jest para-podstawiony.
Amidynową grupę funkcyjną usuwa się, a mocznik konstruuje się, jak we wskazówce I. W przykładzie tym wiązanie łączące jest wiązaniem amidowym. W niektórych wykonaniach pożądane może być zmodyfikowanie funkcyjności przy wiązaniu łączącym. A zatem, w tym przypadku zaznaczone
PL 190 866 B1 wiązanie amidowe mogłoby być odwrócone. Związek(związki) wytworzony w wyniku tej konwersji ma(mają) aktywność hamującą względem VLA-4 bez znaczącej aktywności wobec Ilb/IIIa.
Etapy wskazówki IV można stosować do struktur zawierających podobne determinanty swoistości Ilb/IIIa, na przykład takie jak, ale nie wyłącznie, 4-piperazynylofenyl, 4-pirydylopiperazynyl, 4-piperydynylopiperazynyl, 4-piperydynylofenyl i 4-winylopiperydynyl.
Sposób podobny do omówionego we wskazówkach I-IV do identyfikowania nowych związków, inhibitorów VLA-4, można stosować do inhibitorów Ilb/IIIa, które w swoich determinant swoistościach zawierają grupy funkcyjne, takie jak, na przykład, amidofenyl, bispiperydyl, piperydyl, grupę benzyloaminową, pirydynyl, aminopirydyl, grupę alkiloaminową, amidynopiperazynyl, grupę guanidynową, itp. Analizy te są podobne, do zilustrowanych konkretnie powyżej. Ponadto zastosowanie powyższych Wskazówek nie tylko identyfikuje determinanty swoistości i zręby integryny, ale również wiązanie łączące pomiędzy dwoma resztami. Tak więc, część determinanty swoistości inhibitora Ilb/IIIa jest wyraźnie odróżnialna od zrębu integryny, tak że w wyniku odpowiedniej wymiany determinant swoistości mogą powstać związki inhibitory VLA-4. Inhibitory VLA-4 uzyskane w wyniku tej analizy mogą być dalej ulepszane przez wydłużenie, skracanie, odwrócenie lub zastąpienie grupy funkcyjnej przy lub w bezpośrednim sąsiedztwie wiązania łączącego pomiędzy specyficznymi determinantami VLA-4 i zrębami integryny. Grupy funkcyjne, które mogą zostać dołączone, obejmują, ale nie wyłącznie, C1-C3 alkil, C1-C3 alkenyl, C1-C3 alkinyl, amid, ester, eter i tioeter. Dla specjalisty w tej dziedzinie techniki oczywiste będą wszelkie zmiany, których można dokonać w oparciu o żądane charakterystyki związków. Ponadto, aczkolwiek we wszystkich podanych wskazówkach I-IV omówiono wprowadzenie reszty o-metylofenyloureidofenylowej w celu skonstruowania determinanty swoistości VLA-4, należy rozumieć, że można wymienić dowolną specyficzną determinantę na dowolną inną determinantę, jak szczegółowo omówiono w innej części niniejszego zgłoszenia. Tak więc, powyższa wskazówka umożliwia specjaliście w tej dziedzinie faktyczne przeprowadzenie dowolnego związku o aktywności hamującej wobec Ilb/IIIa w inhibitor VLA-4.
Wskazówka V:
W kolejnym wykonaniu, dowolną determinantę swoistości VLA-4, gdy jest zidentyfikowana, można wymienić na dowolną drugą determinantę, z wytworzeniem nowego związku o aktywności hamującej wobec VLA-4. Przykładowo, opisanym powyżej sposobem wytworzono poniższy związek będący inhibitorem VLA-4:
Wiązanie łączące jest wiązaniem amidowym. Determinantą swoistości VLA-4 jest reszta o-metylofenyloureidofenyloacetylowa. Reszta ta może być w całości zastąpiona inną determinantą swoistości VLA-4, taką jak na przykład przedstawiona poniżej reszta indolilokarbonyloaminofenyloacetylowa. Związek ten wykazuje aktywność hamująca wobec VLA-4.
PL 190 866 B1
Wskazówka VI:
W jeszcze nastę pnym wykonaniu, determinantę swoistoś ci VLA-4 moż na zastą pić , a wią zania łączące można również zmodyfikować, jak omówiono powyżej we wskazówce IV. Przykładowo, resztę o-metylofenyloureidofenyloacetylową ze wskazówki IV można zastąpić przedstawioną poniżej determinantą swoistości VLA-4, o-hydroksyfenyloetynylofenyloacetylem. Tę alternatywną determinantę swoistości VLA-4 ujawniono w innym miejscu niniejszego zgłoszenia. Ten nowy związek ma aktywność hamującą wobec VLA-4.
W drugim etapie amidowe wiązanie łączące można zastąpić, na przykład, wiązaniem eterowym, jak poniżej:
Ponieważ takiej wymiany grupy funkcyjnej można dokonać przy lub w bezpośrednim sąsiedztwie wiązania łączącego, atom tlenu w wiązaniu eterowym może być usytuowany w miejscu jednego z zaznaczonych atomów węgla. Związek(ki) wytworzony(e) w wyniku tej konwersji wykazuje aktywność hamującą wobec VLA-4. Tak więc, wskazówki V i VI umożliwiają specjaliście w tej dziedzinie techniki zarówno planowaną wymianę determinant swoistości VLA-4, jak również modyfikację grupy funkcyjnej przy wiązaniu łączącym, z jednoczesnym utrzymaniem selektywnej aktywności hamującej wobec VLA-4.
Kompozycje według wynalazku
Wynalazek dostarcza szerokiej klasy nowych związków, które są zdolne do hamowania adhezji komórek za pośrednictwem VLA-4 przez zahamowanie wiązania ligandów z tym receptorem. Związki te są przedstawione wzorem (I):
A-B (I) w którym
A oznacza determinantę swoistości, a B oznacza zrąb integryny. Konkretnie, A obejmuje determinantę swoistości VLA-4, która nie ma znaczącej aktywności wobec Ilb/IIIa, a B obejmuje zrąb integryny, korzystnie zrąb integryny z inhibitora Ilb/IIIa. Bardziej szczegółowo, wynalazkiem niniejszym objęto związki o wzorze (I), oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole, w którym:
A oznacza determinantę swoistości wybraną z grupy obejmującej alkil; alifatyczny acyl ewentualnie podstawiony grupą N-alkilo- lub N-aryloamidową; aroil; heterocykloil; alkilo-lub arylosulfonyl; aralkilokarbonyl ewentualnie podstawiony arylem; heterocykloalkilokarbonyl; alkoksykarbonyl; aralkiloksykarbonyl; cykloalkilokarbonyl ewentualnie skondensowany z arylem; heterocykloalkoksykarbonyl; alkiloaminokarbonyl; aryloaminokarbonyl i aralkiloaminokarbonyl ewentualnie podstawiony grupą bis(alkilosulfonylo)aminową, alkoksykarbonyloaminową lub alkenylową; alkilosulfonyl; aralkilosulfonyl;
PL 190 866 B1 arylosulfonyl; cykloalkilosulfonyl ewentualnie skondensowany z arylem; heterocyklilosulfonyl; heterocykliloalkilosulfonyl; aralkoksykarbonyl; aryloksykarbonyl; cykloalkiloksykarbonyl; heterocykliloksykarbonyl; heterocykliloalkoksykarbonyl; mono-lub di-alkiloaminokarbonyl ewentualnie podstawiony arylem; (alkilo)(aralkilo)aminokarbonyl; mono- lub di-aralkiloaminokarbonyl; mono- lub di-aryloaminokarbonyl; (arylo)(alkilo)-aminokarbonyl; mono- lub di-cykloalkiloaminokarbonyl; heterocykliloaminokarbonyl; heterocykliloalkiloaminokarbonyl; (alkilo)(heterocyklilo)aminokarbonyl; (alkil)(heterocykliloalkilo) aminokarbonyl; (aralkilo)(heterocyklilo)aminokarbonyl; (aralkilo)(heterocykliloalkilo)aminokarbonyl; alkenoil ewentualnie podstawiony arylem; alkenylosulfonyl ewentualnie podstawiony arylem; alkinoil ewentualnie podstawiony arylem; alkinylosulfonyl ewentualnie podstawiony arylem; cykloalkenylokarbonyl; cykloalkenylosulfonyl; cykloalkenyloalkanoil; cykloalkilosulfonyl; aryloaroil; biarylosulfonyl; alkoksysulfonyl; aralkoksysulfonyl; alkiloaminosulfonyl; aryloksysulfonyl; aryloaminosulfonyl; alkanoil podstawiony grupą N-aryloureidową; alkilosulfonyl podstawiony grupą N-aryloureidową; karbonyl podstawiony cykloalkenylem; sulfonyl podstawiony cykloalkenylem; alkenoksykarbonyl ewentualnie podstawiony arylem; alkenoksysulfonyl ewentualnie podstawiony arylem; alkinoksykarbonyl ewentualnie podstawiony arylem; alkinoksysulfonyl ewentualnie podstawiony arylem; alkenylo- lub alkinyloaminokarbonyl ewentualnie podstawiony arylem; alkenylo- lub alkinyloaminosulfonyl ewentualnie podstawiony arylem; alkanoil podstawiony grupą acyloaminową; alkilosulfonyl podstawiony grupą acyloaminową; alkanoil podstawiony aminokarbonylem; alkanoil podstawiony karbamoilem; alkilosulfonyl podstawiony karbamoilem; heterocykliloalkanoil; heterocykliloaminosulfonyl; aralkoil podstawiony karboksyalkilem; aralkilosulfonyl podstawiony karboksyalkilem; aroil skondensowany z grupa, oksokarbocyklilową; arylosulfonyl skondensowany z grupą oksokarbocyklilową; heterocykliloalkanoil; N,N'-alkil, arylohydrazynokarbonyl; alkanoil i heterocykliloalkilosulfonyl podstawiony aryloksylem; alkenyl, alkinyl, cykloalkil, cykloalkil skondensowany z arylem; cykloalkenyl, aryl, alkil podstawiony arylem („aralkil), alkenyl lub alkinyl podstawiony arylem; alkil podstawiony cykloalkilem, cykloalkil podstawiony cykloalkenylem, biaryl, alkoksyl, alkenoksyl, alkinoksyl, alkoksyl podstawiony arylem („aralkoksyl), alkenoksyl lub alkinoksyl podstawiony arylem; grupę alkiloaminową, alkenyloaminową lub alkinyloaminową, grupę alkiloaminową podstawioną arylem, grupę alkenyloaminową lub alkinyloaminową podstawioną arylem, aryloksyl, grupę aryloaminową, alkil podstawiony grupą N-alkiloureidową, alkil podstawiony grupą N-aryloureidową, alkil podstawiony grupą alkilokarbonyloaminową, alkil podstawiony aminokarbonylem, heterocyklil, alkil podstawiony heterocyklilem, grupę aminową podstawioną heterocyklilem, aralkil.podstawiony karboksyalkilem, aryl skondensowany z grupą oksokarbocyklilową i heterocykliloalkil.
B korzystnie obejmuje zrąb wybrany z grupy obejmującej zręby o wzorach IIa, Ilb lub IIc:
w których:
A1 jest wybrany z grupy obejmującej NR1, O, S, (CR1R2)r i N[(CR1R2)m(C=Y)A2R1]; A2 jest wybrany z grupy obejmującej O, NR2, S i (CR1R2)r;
A3 jest wybrany z grupy obejmującej NR1, O, S i (CR1R2)r;
X jest wybrany z grupy obejmują cej H2, O i S;
Y oznacza H2 lub O; r = 0, 1; n = 0-5; m = 1-4;
W jest wybrany z grupy obejmują cej CO2H, SO3H, PO4H2, tetrazol i H;
Z oznacza CO lub (CR1-R2)n
U jest wybrany z grupy obejmującej COR12, (CR1R2)nR12 i SO2R11;
PL 190 866 B1
R1 i R2 są niezależnie wybrane z grupy obejmującej H, alkil, alkenyl, alkinyl, cykloalkil, cykloalkenyl, aryl, aralkil, heterocykl, alkil ewentualnie podstawiony podstawnikami wybranymi z grupy obejmującej cykloalkil, cykloalkenyl, heterocykl, alkenyl, alkinyl, alkoksyl, hydroksyl, chlorowiec, aralkoksyl, tioalkoksyl, karboksyl, alkoksykarbonyl, i karboksamid;
R3 oznacza R1 lub aminokwasowy łańcuch boczny;
R5 i R6 są niezależnie wybrane z grupy obejmującej H, OR1, chlorowiec, alkil, SR1, NZR12 i NR1R2;
R11 jest wybrany z grupy obejmującej alkil, alkenyl, alkinyl, cykloalkil, cykloalkenyl, aryl, aralkil, heterocykl; alkil ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej cykloalkil, cykloalkenyl, heterocykl, alkenyl, alkinyl, alkoksyl, hydroksyl, chlorowiec, aralkoksyl, tioalkoksyl, karboksyl, alkoksykarbonyl, i karboksamid; a 12
R12 jest wybrany z grupy obejmującej H, alkil, cykloalkil, aryl, aralkil, heterocykl; alkil ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej cykloalkil, heterocykl, alkoksyl, hydroksyl, chlorowiec, aralkoksyl, tiokalkoksyl, karboksyl, alkoksykarbonyl, karboksamid, i aralkoksyl.
W innym korzystnym wykonaniu B stanowi strukturę o wzorach IIla, Illb lub IIIc:
m = 1-4; q = 1 lub 2; r = 0 lub 1;
Y oznacza H2 lub O;
W jest wybrany z grupy obejmują cej CO2H, SO3H, PO4H2, tetrazol i H;
Z oznacza CO lub (CR1R2)n;
R1 i R2 są niezależnie wybrane z grupy obejmującej H; alkil; alkenyl; alkinyl; cykloalkil; cykloalkenyl; aryl; aralkil; heterocykl; oraz alkil ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej cykloalkil, cykloalkenyl, heterocykl, alkenyl, alkinyl, alkoksyl, hydroksyl, chlorowiec, aralkoksyl, tioalkoksyl, karboksyl, alkoksykarbonyl, i karboksamid;
R7 jest wybrany z grupy obejmującej H; aryl; podstawiony aryl; aralkil; alkil; alkenyl; alkil ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej heterocykl, tioalkoksyl, karboksyl, alkoksykarbonyl, alkoksyl lub chlorowiec;
R10 jest wybrany z grupy obejmującej R2, NHSO2R11, NH2, OR2 i NHZR12;
R12 jest wybrany z grupy obejmującej H; alkil; cykloalkenyl; aryl; aralkil; heterocykl; oraz alkil ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej cykloalkil, heterocykl, alkoksyl, hydroksyl, chlorowiec, aralkoksyl, tioalkoksyl, karboksyl, alkoksykarbonyl, karboksamid; albo aralkoksyl;
R13 oznacza H lub -CH2(CH2)mCH2-;
R2 i R7 mogą być wzięte razem i tworzyć -(CH2)m-;
R2 i R10 mogą być wzięte razem i tworzyć -(CH2)m-;
PL 190 866 B1
R11 jest wybrany z grupy obejmującej alkil; alkenyl; alkinyl; cykloalkil; cykloalkenyl; aryl; aralkil; heterocykl; oraz alkil ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej cykloalkil, cykloalkenyl, heterocykl, alkenyl, alkinyl, alkoksyl, hydroksyl, chlorowiec, aralkoksyl, tioalkoksyl, karboksyl, alkoksykarbonyl, lub karboksamid.
W kolejnym alternatywnym, korzystnym wykonaniu, B oznacza strukturę o wzorach IVa, IVb lub IVc:
w których:
A4 jest wybrany z grupy obejmującej (CR1R2)n, O, S, NR1, SO3NR1, CONR1, CH2NR11, NR1SO2, CH2O, CH2NCOR11 i CH2CONR1;
n = 0-5; m = 1-4;
W jest wybrany z grupy obejmują cej CO2H, SO3H, PO4H2, tetrazol i H;
Z oznacza CO lub (CR1R2)n;
R1 i R2 są niezależnie wybrane z grupy obejmującej H; alkil; alkenyl; alkinyl; cykloalkil; cykloalkenyl; aryl; aralkil; heterocykl; oraz alkil ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej cykloalkil, cykloalkenyl, heterocykl, alkenyl, alkinyl, alkoksyl, hydroksyl, chlorowiec, aralkoksyl, tioalkoksyl, karboksyl, alkoksykarbonyl, i karboksamid;
R4 jest wybrany z grupy obejmującej H, OR1, SR1, NR1R2, alkil, NZR1, NSO2R11 i CO2R1;
R5 i R6 są niezależnie wybrane z grupy obejmującej H, OR1, chlorowiec, alkil i NR1R2; a
R11 jest wybrany z grupy obejmującej alkil, alkenyl, alkinyl, cykloalkil, cykloalkenyl, aryl, aralkil, heterocykl, alkil ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej cykloalkil, cykloalkenyl, heterocykl, alkenyl, alkinyl, alkoksyl, hydroksyl, chlorowie, aralkoksyl, tioalkoksyl, karboksyl, alkoksykarbonyl, i karboksamid.
W alternatywnym, korzystnym wykonaniu B obejmuje struktury o wzorach Va lub Vb:
PL 190 866 B1 w których:
A6 jest wybrany z grupy obejmującej NR1, O, S, CR1(NR1R2) i (CR1R2)r;
A5 jest wybrany z grupy obejmującej SO2R11, COR7 i (CR1R2)nR7 n = 0-5; m = 1-4; r = 0 lub 1;
W jest wybrany z grupy obejmującej CO2H, SO3H, PO4H2, tetrazol i H;
P oznacza CO lub SO2;
R1 i R2 są niezależnie wybrane z grupy obejmującej H; alkil; alkenyl; alkinyl; cykloalkil; cykloalkenyl; aryl; aralkil; heterocykl; oraz alkil ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej cykloalkil, cykloalkenyl, heterocykl, alkenyl, alkinyl, alkoksyl, hydroksyl, chlorowiec, aralkoksyl, tioalkoksyl, karboksyl, alkoksykarbonyl, lub karboksamid;
R7 jest wybrany z grupy obejmującej H; aryl; podstawiony aryl; aralkil; alkil; alkenyl; alkil ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej heterocykl, tioalkoksyl, karboksyl, alkoksykarbonyl, alkoksyl, lub chlorowiec;
Gdy R8 oznacza H, wówczas R9 oznacza R7, albo R8 i R9 razem tworzą 4-7-członowy pierścień ewentualnie podstawiony hydroksylem, -OR1, -NR1R1R2, -SR1, SO2R11, -SOR11;
R11 jest wybrany z grupy obejmującej alkil; alkenyl; alkinyl; cykloalkil; cykloalkenyl; aryl; aralkil; heterocykl; oraz alkil ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej cykloalkil, cykloalkenyl, heterocykl, alkenyl, alkinyl, alkoksyl, hydroksyl, chlorowiec, aralkoksyl, tioalkoksyl, karboksyl, alkoksykarbonyl, lub karboksamid.
Grupy chemiczne określone we wzorze I jako „A są przykładami omówionej uprzednio „determinanty swoistości. Grupy chemiczne określone we wzorze I jako „B są przykładami omówionego uprzednio „zrębu integryny. Aczkolwiek opisano tu „zręby integryny znanych inhibitorów Ilb/IIIa, dla specjalisty wiadome będzie, że chemicznie pochodne struktury tych inhibitorów będą wykazywały podobną aktywność hamującą wobec Ilb/IIIa. Wiadomo jest również, że „zręby integryny z takich pochodnych Ilb/IIIa lub z dowolnych związków o aktywności wobec Ilb/IIIa, można wprowadzić do inhibitorów VLA-4 według wynalazku.
Określenie „dopuszczalna farmaceutycznie pochodna oznacza dowolną dopuszczalną farmaceutycznie sól, ester lub sól takiego estru, amid lub sól takiego amidu, związku według wynalazku. Wynalazek obejmuje także każdy inny związek, który po podaniu pacjentowi jest zdolny do dostarczania (bezpośrednio lub pośrednio) związku według wynalazku (na przykład prolek). W zakres wynalazku wchodzą również metabolity lub reszty związku według wynalazku, charakteryzujące się zdolnością do hamowania, zapobiegania lub tłumienia adhezji komórek oraz patologii związanych z adhezją komórek.
W korzystnym wykonaniu wynalazku, A jest wybrany z grupy obejmującej alkil, alifatyczny acyl ewentualnie podstawiony grupą N-alkilo- lub N-aryloamidową, aroil, heterocykloil, alkilo- i arylosulfonyl, aralkilokarbonyl ewentualnie podstawiony arylem, heterocykloalkilokarbonyl, alkoksykarbonyl, aralkiloksykarbonyl, cykloalkilokarbonyl ewentualnie skondensowany z arylem, heterocykloalkoksykarbonyl, alkiloaminokarbonyl, aryloaminokarbonyl i aralkiloaminokarbonyl ewentualnie podstawiony grupą bis-(alkilosulfonylo)aminową, grupą alkoksykarbonyloaminową lub alkenylem.
Bardziej korzystnie, A jest wybrany z grupy obejmującej alifatyczny acyl, aroil, aralkilokarbonyl, heterocykloil, alkoksykarbonyl, aralkiloksykarbonyl i heterocykloalkilokarbonyl. W innym wykonaniu, korzystnie A jest wybrany z grupy obejmującej aralkilokarbonyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową), aralkil para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową) i aryl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową). Najkorzystniej, A jest wybrany z grupy obejmującej fenylometylokarbonyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową), fenylometyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową) i fenyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową).
Konkretne przykłady korzystnych związków według wynalazku przedstawiono w tabeli 2.
Przykłady bardziej korzystnych związków obejmują związki przedstawione w tabeli 1.
Najbardziej korzystne związki zamieszczono w tabeli 3.
Korzystne związki mają ponadto wartość IC50, mierzoną w badaniu na wiązanie z VLA-4, od około 1 pM do około 10 μM. Bardziej korzystne inhibitory mają wartość IC50 mniejszą niż około 100 nM, bardziej korzystnie około 1 pM do około 100 nM, a najkorzystniej około 1 pM do około 10 nM.
PL 190 866 B1
Nowe inhibitory Ilb/IIIa i sposoby ich wytwarzania
W kolejnym wykonaniu, zgłaszają cy odkryli, ż e mogą z powodzeniem przeprowadzić nowe inhibitory VLA-4 zawierające zrąb integryny, dla którego nie poprzedza Ilb/IIIa, w nowe inhibitory Ilb/IIIa. Następnie zgłaszający wykazali portatywność zrębów Ilb/IIIa i VLA-4 przez wytworzenie nowych inhibitorów Ilb/IIIa, zastępując determinantę swoistości nowego inhibitora VLA-4 determinantą swoistości Ilb/IIIa. Konkretnie, inhibitory VLA-4 zawierające nowe zręby, takie jak zrąb peptoidowy, można przeprowadzić w nowe inhibitory Ilb/IIIa przez zastąpienie determinanty swoistości VLA-4 determinantą swoistości Ilb/IIIa. Tak więc, na przykład, mając do dyspozycji związek o wzorze I, w którym A oznacza determinantę swoistości VLA-4, a B oznacza zrąb VLA-4, korzystnie stanowiący peptoid, można zastąpić pierwotny A determinantą swoistości o aktywności wobec Ilb/IIIa, a tym samym wytworzyć nowy związek wykazujący aktywność hamującą wobec Ilb/IIIa.
Koncepcję taką wykazano na przykładzie związku A, którego strukturę przedstawiono poniżej:
Związek A, o aktywności hamującej wobec VLA-4, zawiera determinantę swoistości, która nie wykazuje znaczącej aktywności wobec Ilb/IIIa, oraz zrąb integryny. W literaturze dotyczącej Ilb/IIIa brak jest przykładów przedstawiających taki zrąb integryny. Zastąpienie determinanty swoistości VLA-4 determinantą swoistości Ilb/IIIa, taką jak bis-piperydynyl, prowadzi do wytworzenia związku B, którym jest:
silny inhibitor Ilb/IIIa.
Tak więc, w jednym z korzystnych wykonań jako nowe inhibitory Ilb/IIIa zastrzeżono również związki określone jako PB-1 i PB-2, utworzone przez połączenie nowych zrębów VLA-4 ze znanymi specyficznymi determinantami Ilb/IIIa:
w których A oznacza dowolną determinantę swoistości Ilb/IIIa, taką jak wyszczególniona w tabeli 2, A3 jest wybrany z grupy obejmującej NR1, O, S i (CR1R2)r;
A5 jest wybrany z grupy obejmującej SO2R11, COR7 i (CR1R2)nR7
PL 190 866 B1 n = 0-5; m = 1-4; r = 0, 1;
W jest wybrany z grupy obejmującej CO2H, SO3H, PO4H2, tetrazol i H;
P jest wybrany z grupy obejmującej CO, SO2;
R1 i R2 są niezależnie wybrane z grupy obejmującej H; alkil; alkenyl; alkinyl; cykloalkil; cykloalkenyl; aryl; aralkil; heterocykl; oraz alkil ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej cykloalkil, cykloalkenyl, heterocykl, alkenyl, alkinyl, alkoksyl, hydroksyl, chlorowiec, aralkoksyl, tioalkoksyl, karboksyl, alkoksykarbonyl i karboksamid;
R7 jest wybrany z grupy obejmującej H; aryl; podstawiony aryl; aralkil; alkil; alkenyl; alkil ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej heterocykl, tioalkoksyl, karboksyl, alkoksykarbonyl, alkoksyl, lub chlorowiec;
R15 i R16 niezależnie oznaczają H lub metyl;
R11 jest wybrany z grupy obejmującej alkil; alkenyl; alkinyl; cykloalkil; cykloalkenyl; aryl; aralkil; heterocykl; oraz alkil ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej cykloalkil, cykloalkenyl, heterocykl, alkenyl, alkinyl, alkoksyl, hydroksyl, chlorowiec, aralkoksyl, tioalkoksyl, karboksyl, alkoksykarbonyl, lub karboksamid.
Konwersja ta dowodzi, że można teraz zaprojektować nowe inhibitory Ilb/IIIa oparte na zrębach integryny pochodzących z inhibitorów VLA-4. Tak więc, inhibitory VLA-4 według wynalazku stanowią nowe źródło zrębów integryny użytecznych do wytworzenia nowych inhibitorów Ilb/IIIa.
Dla ułatwienia, zilustrowane tu przez zgłaszających kompozycje farmaceutyczne oraz sposoby leczenia odnoszą się do inhibitorów VLA-4 według wynalazku. Jednakże zastrzeżony przez zgłaszających wynalazek obejmuje również takie same sposoby leczenia i kompozycje zawierające zamiast inhibitorów VLA-4, lub dodatkowo, nowe inhibitory Ilb/IIIa.
PL 190 866 B1 strukturalna - Aktywność 9 ______216 Związków
PL 190 866 B1
TJ
O
Budowa strukturalna - Aktywność 9____216 Związków ω
ro
PL 190 866 B1
Budowa strukturalna - Aktywność 9__ 216 Związków o
£
TJ w
z
PL 190 866 B1
Budowa strukturalna - Aktywność 9_____216 Związków
PL 190 866 B1
Budowa strukturalna - Aktywność 9__216 Związków
PL 190 866 B1
Budowa strukturalna- Aktywność 9__216 Związków
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
ry Nazwa: ΒΧ71 Akt.: 0.0205 ί-p g xz ^E=O^ ZE Ο=ζ <f j k>ó i “vX A iz Ó g z
A o £y 1 IZ § ó ji x S p β Ap * iz od □>AMZA*
α \_. - M U
w zx I ó~ 0 g 3 z ZI & i d 3 1
Aa > Łf) *— 2 o s A. j Αγ ’
k °-<= g $ s* i
cj^· i Ó- Ϊ
z z
PL 190 866 B1
Budowa strukturalna - Aktywność 9____216 Związków
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1 strukturalna - Aktywność 9___216 Związków
PL 190 866 B1
Budowa strukturalna - Aktywność 9____216 Związków
PL 190 866 B1 cd. tabeli 1
PL 190 866 B1
Budowa strukturalna - Aktywność 9____216 Związków
PL 190 866 B1
Budowa strukturalna - Aktywnofeć g____216 Związków
PL 190 866 B1
Budowa strukturalna - Aktywność 8____216 Związków
O
Λ
-α ν
PL 190 866 B1 strukturalna - Aktywność 9__216 Związków
PL 190 866 B1
Budowa strukturalna - Aktywność 9__ 216 Związków
8 ί 2 Ύ ś „t O g “4? i V zz S-. ✓ A_. i? (' y O ·*“ \=/ V=o Ci ./i g ZI c
4. 3 j 0 Zł (o 1 0- ί Q ę /1 3 o=y χ w 6- i z
O ρ ΙΛ jęy s 0<< Ś —z
y · sz
§. O=< a » K OStfi=0 ® -o i z Ρ® < 1 ó i z A O=X oo 2X 5 6- ΐ z
O ś * r ΪΖ %!
© X y >»
°5x i ó | P IZ «- J=° i -O | Q ,21 3 °=< X <F )
PL 190 866 B1
Budową strukturalna - Aktywność 9_____216 Związków
PL 190 866 B1
Budowa strukturalna - Aktywność 9___ 216 Związków
PL 190 866 B1
Budowa strukturalna - Aktywność 9______216 Związków
PL 190 866 B1 cd. tabeli 1
PL 190 866 B1
Budowa strukturalna - Aktywność 9__ 216 Związków
PL 190 866 B1
-Aktywu ość 9____216 Związków
PL 190 866 B1
Związki według wynalazku można syntetyzować stosując dowolną technikę. Korzystnie, związki te syntetyzuje się chemicznie z dostępnych materiałów wyjściowych, takich jak α-aminokwasy i ich funkcjonalne zamienniki. Korzystne są również metody modularne i zbieżne syntezy tych związków.
W podejściu zbieżnym, przykładowo, znaczne odcinki produktu końcowego łączy się na końcowych etapach syntezy, zamiast stopniowego dodawania małych części do rosnącego łańcucha cząsteczki.
Związki według wynalazku mogą być także modyfikowane przez dołączanie odpowiednich grup funkcyjnych w celu wzmocnienia selektywnych właściwości biologicznych. Takie modyfikacje są znane ze stanu techniki i obejmują takie modyfikacje, które zwiększają penetrację biologiczną do danego układu biologicznego (na przykład do krwi, układu limfatycznego, ośrodkowego układu nerwowego), zwiększają dostępność po podaniu doustnym, zwiększają rozpuszczalność, co pozwala na podawanie przez wstrzykiwanie, zmieniają metabolizm i zmieniają szybkość wydalania. Przykłady tych modyfikacji obejmują, ale nie wyłącznie, estryfikację glikolami polietylenowymi, derywatyzację piwalinianem albo podstawnikami typu kwasów tłuszczowych, przekształcanie w karbaminiany, hydroksylowanie pierścieni aromatycznych i podstawianie pierścieni aromatycznych heteroatomem.
Stosowane w opisie określenie „pacjent odnosi się do ssaków, w tym ludzi. Określenie „komórka odnosi się do komórek ssaków, w tym komórek ludzkich.
Po zsyntetyzowaniu związki według wynalazku można poddać badaniom na aktywność i specyficzność w stosunku do VLA-4 albo Ilb/IIIa stosując testy in vitro i in vivo.
Na przykład aktywność hamowania adhezji komórek tych związków można zmierzyć przez oznaczenie stężenia inhibitora, wymagane do blokowania wiązania komórek wyrażających VLA-4 do płytek powlekanych fibronektyną lub CS1. W teście tym studzienki mikropłytek powleka się albo fibronektyną (zawierającą sekwencję CS-1) albo CS-1. Jeśli stosuje się CS-1, to musi on być sprzężony z białkiem nośnika, takim jak bydlęca albumina z osocza, w celu związania do studzienek. Po powleczeniu studzienek dodaje się związki badane w różnych stężeniach, razem z odpowiednio znakowanymi komórkami wyrażającymi VLA-4. Alternatywnie, związek badany może być dodany najpierw i inkubowany z powlekanymi studzienkami przed dodaniem komórek. Komórki pozostawia się do inkubacji w studzienkach przez co najmniej 30 minut. Po inkubacji studzienki opróżnia się i przemywa. Hamowanie wiązania mierzy się przez pomiar ilościowy fluorescencji lub radioaktywności związanej z płytką dla każdego z różnych stężeń związku badanego, jak również dla kontroli nie zawierających związku badanego.
Do komórek wyrażających VLA-4, które mogą być stosowane w tym teście należą komórki Ramos, komórki Jurkat, komórki czerniaka A375, jak również ludzkie limfocyty z krwi obwodowej (PBL). Komórki stosowane w tym teście mogą być znakowane fluorescencyjnie lub radioaktywnie.
Do ilościowego oznaczenia aktywności hamującej związków według wynalazku może być także stosowany test wiązania bezpośredniego („DBA). W teście tym białko fuzyjne VCAM-IgG zawierające pierwsze dwie domeny immunoglobuliny VCAM (D1D2) przyłączone powyżej regionu zawiasowego cząsteczki IgG1 („VCAM 2D-IgG), sprzęga się z enzymem znacznikowym, takim jak fosfataza alkaliczna („AP). Synteza tej fuzji VCAM-IgG jest opisana w publikacji PCT nr WO 90/13300. Sprzężenie tej fuzji z enzymem znacznikowym przeprowadza się metodami sieciowania, znanymi ze stanu techniki.
Koniugat VCAM-IgG z enzymem umieszcza się następnie w studzienkach wielostudzienkowych płytek filtracyjnych, takich jak płytki wchodzące w skład zestawu Millipore Multiscreen Assay System (Millipore Corp., Bedford, MA). Następnie do studzienek dodaje się związek badany w różnych stężeniach, po czym dodaje się komórki wyrażające VLA-4. Komórki, związek i koniugat VCAM-IgG z enzymem miesza się ze sobą i inkubuje w temperaturze pokojowej.
Po inkubacji z płytek usuwa się ciecz za pomocą próżni, pozostawiając komórki i związany VCAM. Związany VCAM oznacza się ilościowo przez dodanie odpowiedniego substratu kolorymetrycznego dla enzymu sprzężonego do VCAM-IgG i oznaczenie ilości produktu reakcji. Zmniejszona ilość produktu reakcji wskazuje na zwiększoną aktywność hamującą adhezję komórek. Protokół opisano bardziej szczegółowo poniżej:
A. Przygotowanie płytek do testu
1. Blokowanie 96-studzienkowej płytki filtracyjnej Millipore Multiscreen Assay System1 przy użyciu rozcieńczenia 200:1/studzienkę buforu blokującego (1xroztwór soli buforowany fosforanem, 0,1% Tween 20, 1% BSA) przez przynajmniej godzinę w temperaturze pokojowej.
2. Sączenie płytek w urządzeniu próżniowym i płukanie 200 μl/studzienkę buforu testowego (roztwór soli buforowany fosforanem, 0,1% BSA 2 mM glukoza, 10 mM HEPES, pH 7,5) z odsączaPL 190 866 B1 niem płytki. Powtórzenie czynności dwukrotnie. Odsączanie płytki na papierze w celu usunięcia nadmiaru bufora.
B. Dodawanie odczynników do testu do płytki
3. Przygotowywanie roztworu 4 μg/ml VCAMIg-AP (fosfataza alkaliczna sprzęgnięta z VCAMIg) w buforze testowym i filtrowanie przy użyciu 0,2 : strzykawkowego filtra słabo wiążącego białka (Gelman Sciences #4454). Z tego roztworu wyjściowego, wytwarza się roztwór 0,4 μg/ml VCAMIg-AP w buforze testowym. Dodaje się 25:1 0,4 μg/ml VCAMIg do każdej studzienki.
4. Wytwarzanie rozcieńczeń badanych związków w buforze testowym. Stężenia powinny wynosić 4-krotność stężenia końcowego i powinny być badane w potrójnym powtórzeniu. Do oznaczonych studzienek dodaje się po 25 μl rozcieńczonego związku.
5. Dodaje się 25 μl buforu testowego (zamiast badanego związku) do studzienek wiązania całkowitego (TB) i 75 μl buforu testowego do studzienek wiązania nieswoistego (NSB), które dodatkowo nie zawierają komórek.
6. Komórki Jurkat wiruje się w celu usunięcia pożywki komórkowej i płucze się raz buforem testowym. Zawiesza się komórki Jurkat w gęstości 8 x 106 komórek/ml w buforze testowym zawierającym 2 mM CaCl2. Mieszaninę pipetuje się w celu otrzymania jednolitej zawiesiny komórek. Dodaje się zawiesinę komórek 50:1 do każdej studzienki, z wyjątkiem studzienek NSB.
7. Delikatnie opukuje się boki płytki w celu zmieszania zawartości studzienek. Płytki inkubuje się przez 60 minut w temperaturze pokojowej.
C. Wywoływanie reakcji barwnej
8. Płytkę umieszcza się w urządzeniu próżniowym w celu odsączenia zawartości studzienek. Studzienki płucze się dwukrotnie po 100 μl/studzienkę buforem płuczącym (bufor testowy zawierający 1 mM MnCl2). Płytkę odsącza się i suszy na papierowych ręcznikach.
9. Dodaje się 10 mg/ml fosforanu 4-nitrofenylu do buforu substratu (0,1 M glicyna, 1 mM ZnCl2, 1 mM MgCl2, pH 10,5). Dodaje się po 100 μl/studzienkę i inkubuje dokładnie 30 minut w temperaturze pokojowej.
10. w celu zatrzymania reakcji dodaje się 100 μl/studzienkę 3N NaOH.
11. 96-studzienkowe płytki odczytuje się w czytniku ELISA Molecular Devices przy długości fali 405 nm. Dane analizuje się oprogramowaniem Softmax.
W celu oceny specyficzności hamowania VLA-4 przez związki według wynalazku przeprowadza się testy dla innych głównych grup integryn, np. β2 i β3, jak również innych 81 integryn β1, takich jak VLA-5, VLA-6 i α4β7. Testy te można przeprowadzić podobnie do testów hamowania adhezji i testów wiązania bezpośredniego, opisanych powyżej, zmieniając odpowiednie komórki wyrażające integrynę i odpowiadający ligand. Na przykład komórki wielokształtnojądrzaste (PMN) wyrażają na swojej powierzchni integryny β2 i wiążą się z ICAM. Integryny β3 pośredniczą w agregacji płytek i hamowanie można mierzyć za pomocą standardowego testu agregacji płytek. VLA-5 wiąże się specyficznie z sekwencjami Arg-Gly-Asp, natomiast VLA-6 wiąże się z lamininą. α4β7 jest ostatnio odkrytym homologiem VLA-4, który także wiąże się z fibronektyną i VCAM. Specyficzność w stosunku do α4β7 oznacza się w teście wiązania, w którym stosuje się opisany powyżej koniugat VCAM-IgG z enzymem znacznikowym oraz linię komórkową wyrażającą α4β7 ale nie wyrażającą VLA-4, taką jak komórki RPMI-8866 albo komórki JY.
Po zidentyfikowaniu inhibitorów VLA-4 specyficznych mogą one być dalej scharakteryzowane w testach in vivo. W jednym z takich testów mierzy się hamowanie nadwrażliwości kontaktowej u zwierząt, jak opisano w P. L. Chisholm i współpr., „Monoclonal Antibodies to the Integrin α-4 Subunit Inhibit the Murine Contact Hypersensitivity Response, Eur. J. Immunol., 23, str. 682-688 (1993) i w „Current Protocols in Immunology, J. E. Coligan i współpr., John Wiley & Sons, New York, 1, str. 4.2.1-4.2.5 (1991). W teście tym skórę zwierząt uczula się przez ekspozycję na środek drażniący, taki jak dinitrofluorobenzen, następnie lekko podrażnia fizycznie, na przykład przez delikatne drapanie skóry ostrym ostrzem. Po okresie wyzdrowienia zwierzęta uczula się ponownie, stosując taką samą procedurę. Kilka dni po uczuleniu jedno ucho zwierzęcia poddaje się ekspozycji na chemiczny środek drażniący, natomiast ucho drugie traktuje się niedrażniącym roztworem kontrolnym. Krótko po traktowaniu uszu zwierzętom podaje się przez wstrzyknięcie podskórne różne dawki inhibitora VLA-4. Hamowanie in vivo stanu zapalnego związanego z adhezją komórek ocenia się przez pomiar opuchlizny ucha zwierząt traktowanych w porównaniu z uchem zwierząt nie traktowanych. Opuchliznę mierzy się za pomocą cyrkli lub innych instrumentów odpowiednich do pomiaru grubości ucha. W ten sposób można zidentyfikować te inhibitory według wynalazku, które są najlepsze do hamowania stanów zapalnych.
PL 190 866 B1
Innym testem in vivo, który można zastosować do badania inhibitorów jest test astmy owczej. Test ten przeprowadza się zasadniczo w sposób opisany w publikacji W. M. Abraham i współpr., „α-Integrins Mediate Antigen-induced Hyperresponsivness in Sheep, J. Clin. Invest., 93, str. 776-87 (1994). W teście tym mierzy się hamowanie odpowiedzi późnej fazy dróg oddechowych i nadreaktywności dróg oddechowych u astmatycznych owiec, indukowanych antygenem Ascaris.
Związki według wynalazku mogą być również badane w teście agregacji płytek.
Związki według wynalazku mogą być stosowane w postaci dopuszczalnych farmaceutycznie soli, otrzymanych z kwasów nieorganicznych lub organicznych i zasad. Spośród takich soli z kwasami można wymienić następujące: octan, adypinian, alginian, asparaginian, benzoesan, benzenosulfonian, wodorosiarczan, maślan, cytrynian, kamforan, kamoforosulfonian, cyklopentanopropionian, diglukonian, dodecylosiarczan, etanosulfonian, fumaran, glukoheptanian, glicerofosforan, hemisiarczan, heptanian, heksanian, chlorowodorek, bromowodorek, jodowodorek, 2-hydroksyetanosulfonian, mleczan, maleinian, metanosulfonian, 2-naftalenosulfonian, nikotynian, szczawian, pamoesan, pektynian, nadsiarczan, 3-fenylopropionian, pikrynian, piwalan, propionian, bursztynian, winian, tiocyjanian, tosylan i undekanian. Do soli z zasadami należą sole amonowe, sole z metalami alkalicznymi, takie jak sole sodowe i potasowe, sole z metalami ziem alkalicznych, takie jak sole wapniowa i magnezowa, sole z zasadami organicznymi, takie jak sole dicykloheksyloaminowa, N-metylo-D-glukaminowa, tris(hydroksymetylo)metyloaminowa i sole z aminokwasami, takimi jak arginina, lizyna i tak dalej. Grupy zawierające zasadowy azot mogą być także czwartorzędowane takimi czynnikami jak niższe halogenki alkilowe, takie jak chlorki, bromki i jodki metylu, etylu, propylu i butylu, siarczany dialkilowe, takie jak siarczany dimetylu, dietylu, dibutylu i diamylu, halogenki długołańcuchowe, takie jak chlorki, bromki i jodki decylu, laurylu, mirystylu i stearylu, halogenki aryloalkilowe, takie jak bromki benzylu i fenetylu i inne. Otrzymuje się w ten sposób produkty rozpuszczalne lub dyspergowalne w wodzie lub oleju.
Związki według wynalazku mogą być formułowane w kompozycjach farmaceutycznych, które mogą być podawane doustnie, pozajelitowo, za pomocą inhalacji rozpylanych, miejscowo, doodbytniczo, donosowo, dopoliczkowo, dopochwowo lub za pomocą zbiorników implantowanych. Określenie „pozajelitowo obejmuje techniki iniekcji lub infuzji podskórnych, dożylnych, domięśniowych, dostawowych, domostkowych, domaziówkowych, dooponowych, dowątrobowych, douszkodzeniowych i doczaszkowych albo technikami ciągłych wlewów.
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku zawierają dowolny ze związków według wynalazku lub jego dopuszczalną farmaceutycznie pochodną, razem z dowolnym dopuszczalnym farmaceutycznie nośnikiem. Określenie „nośnik obejmuje dopuszczalne adiuwanty i podłoża. Do nieograniczających przykładów dopuszczalnych farmaceutycznie nośników, które mogą być stosowane w kompozycjach farmaceutycznych według wynalazku należą, ale nie wyłącznie, wymieniacze jonowe, tlenek glinu, stearynian glinu, lecytyna, białka osocza, takie jak ludzka albumina z osocza, substancje buforowe, takie jak fosforany, glicyna, kwas sorbowy, sorbinian potasu, mieszaniny częściowych glicerydów nasyconych roślinnych kwasów tłuszczowych, woda, sole lub elektrolity, takie jak siarczan protaminy, wo-dorofosforan disodowy, wodorofosforan potasu, chlorek sodu, sole cynku, krzemionka koloidalna, trikrzemian magnezu, poliwinylopirolidon, substancje na bazie celulozy, glikol polietylenowy, sól sodowa karboksymetylocelulozy, poliakrylany, woski, polimery blokowe polietylenpolioksypropylen, glikol polietylenowy i lanolina.
Zgodnie z wynalazkiem kompozycje farmaceutyczne mogą mieć postać jałowego preparatu do iniekcji, na przykład jałowej wodnej lub olejowej zawiesiny do iniekcji. Zawiesina ta może być formułowana technikami znanymi ze stanu techniki przy użyciu odpowiednich środków dyspergujących lub zwilżających i zawieszających. Jałowy preparat do iniekcji może być także jałowym roztworem lub zawiesiną do iniekcji w nietoksycznym, dopuszczalnym pozajelitowo rozcieńczalniku lub rozpuszczalniku, na przykład 1,3-butanodiolu. Do dopuszczalnych podłoży i rozpuszczalników, które mogą być zastosowane należą woda, roztwór Ringera i izotoniczny roztwór chlorku sodu. Ponadto typowo jako rozpuszczalnik lub medium zawieszające stosuje się jałowe oleje. Do tego celu można zastosować dowolny niedrażniący olej w tym syntetyczne mono- lub diglicerydy. Do wytwarzania preparatów do iniekcji użyteczne są kwasy tłuszczowe, takie jak kwas oleinowy i jego pochodne glicerydowe, jak również naturalne dopuszczalne farmaceutycznie oleje, takie jak olej z oliwek lub olej rycynowy, zwłaszcza w wersjach polietoksylowanych. Te roztwory lub zawiesiny olejowe mogą także zawierać alkohol o długim łańcuchu jako rozcieńczalnik lub dyspergator, taki jak Ph. Helv. lub podobny alkohol.
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku mogą być podawane doustnie w dowolnej dopuszczalnej doustnie postaci leku, w tym w kapsułkach, tabletkach, zawiesinach lub roztworach wodnych.
PL 190 866 B1
W przypadku tabletek do stosowania doustnego do typowych nośników należą laktoza i skrobia kukurydziana. Typowo są dodawane środki smarujące, takie jak stearynian magnezu. Do użytecznych rozcieńczalników do podawania doustnego w postaci kapsułek należą laktoza i suszona skrobia kukurydziana. Gdy do podawania doustnego wymagane są zawiesiny wodne, składnik czynny łączy się ze środkami emulgującymi i zawieszającymi. W razie potrzeby dodaje się niektóre środki słodzące, smakowo-zapachowe lub barwiące.
Alternatywnie, kompozycje farmaceutyczne według wynalazku mogą być podawane w formie czopków do podawania doodbytniczego. Mogą być one sporządzane przez zmieszanie środka z odpowiednim niedrażniącym podłożem, które jest stałe w temperaturze pokojowej ale ciekłe w temperaturze odbytnicy i w związku z tym będzie się topić w odbytnicy, uwalniając lek. Do takich substancji należą masło kakaowe, wosk pszczeli i glikole polietylenowe.
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku mogą być również podawane miejscowo, zwłaszcza gdy celem są obszary lub narządy łatwo dostępne dla podania miejscowego, w tym oko, skóra lub dolne odcinki przewodu pokarmowego. Dla każdego z tych obszarów lub narządów łatwo wytwarza się odpowiednie preparaty.
Podawanie miejscowe do dolnych odcinków przewodu pokarmowego można przeprowadzić za pomocą czopków do podawania doodbytniczego (patrz powyżej) lub w postaci odpowiedniego wlewu. Mogą być także stosowane miejscowe plastry transdermalne.
Do zastosowań miejscowych kompozycje farmaceutyczne mogą być formułowane w odpowiednie maści, zawierające składnik czynny zawieszony lub rozpuszczony w jednym lub w większej ilości nośników. Nośniki do podawania miejscowego związków według wynalazku obejmują, ale bez ograniczania się do nich, olej mineralny, parafinę ciekłą, wazelinę białą, glikol propylenowy, polioksyetylen, polioksypropylen, wosk emulgujący i wodę. Alternatywnie, kompozycje farmaceutyczne mogą być formułowane w odpowiedni płyn do nacierania lub krem, zawierający składnik czynny zawieszony lub rozpuszczony w jednym lub w większej ilości dopuszczalnych farmaceutycznie nośników. Do odpowiednich nośników należą, ale bez ograniczenia do nich, olej mineralny, monostearynian sorbitanu, polysorbate 60, woski z estrów cetylowych, alkohol cetearylowy, 2-oktylododekanol, alkohol benzylowy i woda.
Do stosowania okulistycznego kompozycje farmaceutyczne mogą być formułowane jako mikronizowane zawiesiny w izotonicznej solance o ustawionym pH, lub korzystnie jako roztwory w izotonicznej solance o ustawionym pH, z dodatkiem lub bez środka konserwującego, takiego jak chlorek benzalkoniowy. Alternatywnie, do stosowania ocznego kompozycje farmaceutyczne mogą być formułowane w maści, takiej jak wazelina.
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku mogą być także podawane za pomocą aerozolu donosowego lub inhalacji przy użyciu rozpylacza, inhalatora suchego proszku lub inhalatora z odmierzaną dawką. Kompozycje takie wytwarza się technikami dobrze znanymi w dziedzinie preparatów farmaceutycznych i mogą być one wytwarzane w postaci roztworów w solance, przy użyciu alkoholu benzylowego lub innych odpowiednich konserwantów, promotorów absorpcji zwiększających biodostępność, fluorowanych węglowodorów i/lub typowych środków solubilizujących lub dyspergujących.
Ilość składnika czynnego, która może być połączona z materiałami nośnika z wytworzeniem pojedynczej formy dawkowania będzie zależeć od leczonego gospodarza i sposobu podawania. Jednakże powinno być zrozumiałe, że konkretna dawka i schemat podawania dla konkretnego pacjenta będą zależeć od wielu czynnników, w tym od aktywności konkretnego zastosowanego związku, wieku, ciężaru ciała, ogólnego zdrowia, płci, diety, czasu podawania, szybkości wydalania, kombinacji leków oraz opinii lekarza prowadzącego, ciężkości konkretnej leczonej choroby. Ilość składnika czynnego może także zależeć od środka terapeutycznego lub leczniczego, z którym składnik jest łącznie podawany, jeśli jest taki środek.
Dawkowanie i wielkość dawki związków według wynalazku skuteczna do zapobiegania, tłumienia lub hamowania adhezji komórek będzie zależeć od wielu czynników, takich jak rodzaj inhibitora, wielkość pacjenta, cel leczenia, rodzaj leczonej patologii, konkretnej zastosowanej kompozycji farmaceutycznej oraz oceny lekarza prowadzącego. Użyteczne są poziomy dawek między około 0,001 a około 100 mg/kg wagi ciała na dzień, korzystnie między około 0,1 a około 10 mg składnika czynnego na kg wagi ciała na dzień.
Zgodnie z innym wykonaniem kompozycje zawierające związek według wynalazku mogą także zawierać dodatkowy środek, wybrany z grupy składającej się z kortykosteroidów, środków rozszerzających oskrzela, środków przeciwastmatycznych (stabilizatorów komórek tucznych), środków przeciw76
PL 190 866 B1 zapalnych, przeciwreumatycznych, immunosupresantów, antymetabolitów, immunomodulatorów, środków przeciwłuszczycowych i przeciwcukrzycowych. Konkretne związki w każdej z tych klas można wybrać ze związków wymienionych pod odpowiednimi nagłówkami w „Comprehensive Medicinal Chemistry, Pergamon Press, Oxford, Wielka Brytania, str. 970-986 (1990). Grupa ta obejmuje także takie związki jak teofilina, sulfasalazyna i aminosalicylany (przeciwzapalne), cyklosporyna, FK-506 i rapamycyna (immunosupresanty), cyklofosfamid i metotreksat (antymetabolity); sterydy (wziewne, doustne i miejscowe) i interferony (immunomodulatory).
Zgodnie z innymi wykonaniami wynalazek dostarcza sposobów zapobiegania, hamowania lub tłumienia stanów zapalnych związanych z adhezją komórek i odpowiedzi immunologicznych lub autoimmunologicznych związanych z adhezją komórek. Adhezja komórek związana z VLA-4 odgrywa centralną rolę w wielu chorobach zapalnych, immunologicznych i autoimmunologicznych. Zatem hamowanie adhezji komórek przez związki według wynalazku może być wykorzystane w sposobach leczenia lub zapobiegania chorobom zapalnym, immunologicznym i autoimmunologicznym obejmującym lecz nie ograniczonym do zapalenia stawów, astmy, alergii, zespołu błon szklistych dorosłych, chorób układu sercowo-naczyniowego, zakrzepicy lub uszkadzającej agregacji płytek, odrzutów przeszczepów, chorób nowotworowych, łuszczycy, stwardnienia rozsianego, zapaleń ośrodkowego układu nerwowego, choroby Crohn'a, wrzodziejącego zapalenia jelit, kłębkowego zapalenia nerek i pokrewnych chorób zapalnych nerek, cukrzycy, zapaleń w obrębie gałki ocznej (takich jak zapalenia naczyniówki), miażdżycy, chorób zapalnych i autoimmunologicznych. Wynalazek również dostarcza formulacji farmaceutycznych obejmujących inhibitory adhezji komórek związanej z VLA-4 i sposoby wykorzystania tych związków i kompozycji według wynalazku do hamowania adhezji komórek. Korzystnie chorobami leczonymi sposobami według wynalazku są choroby wybrane z grupy obejmującej astmę, zapalenie stawów, alergie, zespół błon szklistych dorosłych, choroby układu serowo-naczyniowego, zakrzepicę lub uszkadzają agregację płytek, odrzuty przeszczepów, choroby nowotworowe, łuszczycę, stwardnienie rozsiane, zapalenie ośrodkowego układu nerwowego, chorobę Crohn'a, zapalenia w obrębie gałki ocznej (takie jak zapalenie naczyniówki), miażdżycę, łuszczycę, odrzucenie przeszczepów, stwardnienie rozsiane, cukrzycę i choroby zapalne jelita grubego.
W sposobach tych można stosować związki według wynalazku w monoterapii lub w kombinacji ze środkiem przeciwzapalnym lub immunosupresyjnym. Do takich terapii kombinowanych należą podawanie środków w pojedynczej formie dawkowania lub w formach dawkowania wielokrotnego, podawanych w tym samym czasie lub w różnych czasach.
Wytwarzanie AX7
A)
Do roztworu estru t-butylowego β-alaniny (67 mg, 0,124 mmola) w NMP (20 ml) w temperaturze 0°C powoli dodawano roztwór 2-bromooctanu benzylu w NMP (10 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 0°C przez 4 godziny i w temperaturze pokojowej przez 6 godzin. Mieszaninę rozcieńczono EtOAc (150 ml), przemyto wodą (2 x po 50 ml), nasyconym NaCl (30 ml) i wysuszono nad Na2SO4. Po usunięciu nadmiaru rozpuszczalnika, pozostałość oczyszczano metodą chromatografii rzutowej z zastosowaniem heksanów/EtOAc (1: 1) jako eluentu otrzymując 210 mg (72%) aminy. Do roztworu tej aminy (160 mg, 0,55 mmola) w CH2Cl2 (20 ml) w temperaturze 5°C dodano kroplami chlorek p-anizylu w obecności Et3N (167 mg, 1,65 mmola). Mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 godzin, po czym mieszaninę rozcieńczono Et2O (150 ml), wymyto 5% kwasem cytrynowym (30 ml), nasyconym NaHCO3 (30 ml), nasyconym NaCl (30 ml) i wysuszono nad Na2SO4. Po usunięciu nadmiaru rozpuszczalnika, pozostałość oczyszczano metodą chromatografii rzutowej z zastosowaniem mieszaniny heksan/EtOAc (2:1), jako eluenta, otrzymując 230 mg (98%) pożądanego produktu.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,33 (m, 7H, Ar), 6,80 (m, 2H, Ar), 5,15 (s, 2H, Bn), 4,19 (m, 2H), 3,79 (s, 3H, OMe), 2,62 (m, 2H), 2,55 (m, 2H), 1,40 (s, 9H); TLC heksany/EtOAc (1:1); Rf = 0,43.
B)
Związek z etapu A (170 mg; 0,4 mmola), 10 % Pd(OH)2 (140 mg, 0,1 mmola) i EtOAc (30 ml) mieszano w temperaturze pokojowej w atmosferze H2 (1 atm) przez 18 godzin. Mieszaninę przesączono i przesącz zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując 100 mg (74 %) pożądanego związku.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,32 (m, 2H, Ar), 6,88 (m, 2H, Ar), 4,16 (m, 2H), 3,79 (s, 3H, OMe), 3,67 (m, 2H), 2,56 (m, 2H), 1,40 (s, 9H); TLC, 10 % MeOH w CH2Cl2; Rf = 0,09.
PL 190 866 B1 C) •
Związek z etapu B (50 mg, 0,148 mmola) w DMF (1,0 ml) aktywowano EDC^HCl (34 mg, 0,178 mmol) przez 15 min. Zaktywowany kwas sprzęgano z (33 mg, 0,148 mmola) w temperaturze pokojowej przez 18 godzin. Mieszaninę rozcieńczano EtOAc, wymywano 5 % kwasem cytrynowym, nasyconym NaHCO3 i suszono nad Na2SO4. Warstwę organiczną zateżano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując 67 mg (84%) pożądanego związku.
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 9,60-6,61 (m, 10 H, Ar+NH), 4,25-3,30 (m, 9H), 3,13-2,48 (m, 4H), 1,54 (m, 2H), 1,34 (s, 9H), 1,18 (m, 1H), 0,84 (m, 6H) ; MS, m/z 540 (C26E33N3O6 z M++1 wymaga 540).
D)
Roztwór związku z etapu C (67 mg, 0,124 mmola) w CH2Cl2 (5 ml) poddano działaniu TFA (5 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 6 godzin a następnie zateżano pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczano na kolumnie Vydac C18 w odwróconym układzie faz (22 mm x 25 cm) z zastosowaniem liniowego gradientu od 15 % CH3CN/H2O (0,1 % TFA) do 40 % CH3CN/H2O (0,1 % TFA) z szybkością przepływu 10 ml/min otrzymując AX7 (10,0 mg, 17 % wydajności po wydzieleniu).
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 9,94 (m, 1 H), 7,59-6,91 (m, 9H), 4,36-4,03 (m, 4H), 3,76 (s, 3H, OMe), 3,53-3,11 (m, 4H), 2,59 (m, 2H), 1,52-0,71 (m, 9H); MS, m/z 484 (C26H33N3O6 z M++1 wymaga 484).
Wytwarzanie BX17
A)
Do roztworu kwasu 2-metyloamino-5-jodobenzoesowego (6,93 g, 25 mmoli) i Na2CO3 (2,65 g) w wodzie (70 ml) dodawano kroplami roztwór fosgenu w toluenie (1,93 mol.; 20 ml; 38,5 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 4 godziny a następnie przesączono i zebrano ciało stałe. Ciało stałe wymywano wodą (2 x 100 ml) i suszono uzyskując 5,9 g (78%) pożądanego produktu. Mieszaninę podanego wyżej ciała stałego (5,33 g, 17,6 mmola), chlorowodorku estru etylowego β-alaniny (3,07 g; 20 mmola), Et3N (2,23 g, 22 mmole) i 4-dimetyloaminopirydyny (50 mg, 0,41 mmola) w DMF (50 ml) ogrzewano w temperaturze 60°C przez 2 godziny. Mieszaninę zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozcieńczano EtOAc (90ml), myto wodą, nasyconym NaHCO3 oraz nasyconym NaCl i suszono nad Na2SO4. Po usunięciu nadmiaru rozpuszczalnika otrzymano 5,7 g (86%) pożądanego produktu.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,52-7,46 (m, 2H, Ar+NH), 6,67 (s, 1H, NH), 6,40 (d, J = 8,7 Hz, 1H, Ar), 4,14 (q, J = 7,2 Hz, 2H), 3,61 (q, J= 6,0 Hz, 2H), 2,79 (s, 3H, N-Me), 2,58 (t, J = 6,0 Hz, 3H), 1,24 (t, J = 7,1 Hz, 3H); MS, m/z 399 (C13H17N2O3I z M++Na wymaga 399).
B)
Mieszaninę związku z etapu A (3,76 g; 10 mmoli), bromku α-bromooctowego (3,03 g; 15 mmoli), CH2Cl2 (25 ml) i wody (25 ml) mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Po rozdzieleniu, fazę organiczną myto 5 % kwasem cytrynowym i nasyconym NaHCO3 i suszono nad Na2SO4. Po usunięciu rozpuszczalnika otrzymano 4,2 g (85%) pożądanego związku:
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,87-7,80 (m, 2H, Ar), 7,06 (d, J = 8,2 Hz, 1H, Ar), 6,75 (s, 1H, NH), 4,12 (q, J = 7,1 Hz, 2H), 3,73-3,57 (m, 4H), 3,14 (s, 3H, N-Me), 2,56 (t, J= 5,8 Hz, 3H), 1,22 (t, J = 7,1 Hz, 3H).
C)
Związek z etapu B (3,1 g, 6,24 mmola) i Cs2CO3 (3,05 g; 9,36 mmola) w DMF (20 ml) mieszano w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu przez 2 godziny. Mieszaninę rozcieńczano EtOAc (90 ml), wymywano wodą, 5 % kwasem cytrynowym, nasyconym NaHCO3 i suszono nad Na2SO4. Po usunięciu nadmiaru rozpuszczalnika pozostałość oczyszczano metodą chromatografii rzutowej z zastosowaniem heksanu/EtOAc (1:2) jako eluentu otrzymując 1,65 g (64%) pożądanego związku.
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 8,29 (d, J = 1,8 Hz, 1H), 7,76 (m, 1H), 6,90 (d, J = 8,6 Hz, 1H), 4,10 (q, J = 7,1 Hz, 2H), 4,04 - 3,83 (m, 4H), 3,32 (s, 3H, N-Me), 2,77 - 2,56 (m, 2H), 1,22 (t, J = 7,1 Hz, 3H); TLC, heksan/EtOAc (1:1), Rf = 0,22.
D)
Mieszaninę związku z etapu C (100 mg, 0,24 mmola), 2-metylo-fenyloureileno-fenyloaminy (87 mg; 0,36 mmola), PdCl2(PPh3)2 (17mg; 0,024 mmola) i Bu3N (89 mg; 0,48 mmola) w DMF (10 ml) ogrzewano w temperaturze 100°C w atmosferze CO (1 atm) przez 18 godzin. Mieszaninę rozcieńczano EtOAc (90 ml), wymywano 5 % kwasem cytrynowym, nasyconym NaHCO3 i suszono nad Na2SO4. Po usunięciu nadmiaru rozpuszczalnika pozostałość oczyszczano metodą chromatografii rzutowej z zastosowaniem 5% MeOH w CH2Cl2 jako eluentu, otrzymując 40 mg (30%) pożądanego związku.
PL 190 866 B1 1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 9,18 (s, 1H), 8,55 (s, 1H), 8,19 (d, J = 8,5 Hz, 1H), 7,69 (s, 1H), 7,41 (d, J = 8,3 Hz, 3H), 7,24-7,09 (m, 7H), 4,10 (t, J = 7,1 Hz, 2 H), 4,01-3,85 (m, 4H), 3,36 (s, 3H, N-Me), 2,70-2,59 (m, 2H), 2,24 (s, 3H, Me), 1,22 (t, J = 7,1 Hz, 3H); MS, m/z 580 (C30H31N5O6 z M++Na wymaga 580); TLC, 5 % MeOH w CH2Cl2, Rf = 0,56.
E)
Roztwór związku z etapu D (20 mg, 0,0,36 mmola) w MeOH (4 ml) poddano działaniu wodnego roztworu LiOH (2n, 2 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny a następnie zakwaszano TFA (aż do pH = 5-6). Produkt oczyszczano na kolumnie Vydac C18 w odwróconym układzie faz (22 mm x 25 cm) z zastosowaniem liniowego gradientu od 15 % CH3CN/H2O (0,1 % TFA) do 27 % CH3CN/H2O (0,1 % TFA) z szybkością przepływu 10 ml/min otrzymując BX17 (12,0 mg, 63 % wydajności po wydzieleniu).
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 9,02 (s, 1H), 8,34 (s, 1H), 8,16 (d, J = 8,5 Hz, 1H), 7,91-6,90 (m, 11H), 4,11-3,75 (m, 4H), 3,33 (s, 3H, N-Me), 2,88-2,56 (m, 2H), 2,24 (s, 3H, Me); MS, m/z 530 (C28H27N5O6 z M++1 wymaga 530).
Wytwarzanie BX31
A)
Do roztworu kwasu 3-metylo-4-nitrobenzoesowego (3,62 g, 20 mmoli) w pirydynie (48 ml) w temperaturze pokojowej dodano chlorek kwasu benzenosulfonowego (7,1 g, 40 mmoli). Mieszaninę mieszano przez 10 minut, po czym ochłodzono do 5°C i dodano alkoholu t-butylowego (4,44 g, 60 mmoli). Uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Mieszaninę wylewano na mieszaninę wody z lodem (200 ml, 1:1). Ciało stałe zbierano i wymywano wodą (3 x 30 ml). Po wysuszeniu pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano 4,6 g (97%) estru.
Do roztworu powyższego estru (3,55 g, 15 mmoli) w CCl4 (50 ml) w temperaturze pokojowej dodawano N-bromosukcynimid (2,94 g, 16,5 mmola) i nadtlenek benzoilu (182 mg, 0,75 mmola). Mieszaninę ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 18 godzin. Po usunięciu nadmiaru rozpuszczalnika pozostałość oczyszczano metodą chromatografii rzutowej z zastosowaniem heksanu/EtOAc (19:1) jako eluenta otrzymując 1,90 g (40%) bromku w postaci żółtego oleju.
Roztwór bromku (1,57 g, 10 mmola) w CH2Cl2 (20 ml) dodawano do roztworu metyloaminy (2n w THF); 30 ml, 60 mmoli) w temperaturze pokojowej przez okres 60 minut. Uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 godzin a następnie zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczano w CH2Cl2 (80 ml), wymywano nasyconym NaHCO3 (20 ml), nasyconym NaCl (20 ml) i suszono nad Na2SO4. Po usunięciu nadmiaru rozpuszczalnika, pozostałość oczyszczano metodą chromatografii rzutowej z zastosowaniem mieszaniny heksan/EtOAc (1:1) jako eluenta otrzymując 810 mg (61%) pożądanego produktu w postaci jasnożółtego oleju.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 8,47 (s, 1H), 8,15 (d, J = 8,0 Hz, 1H), 7,69 (d, J = 8,0 Hz, 1H), 4,02 (s, 2H, Bn), 2,43 (s, 3H, Me), 1,62 (s, 1H, NH), 1,58 (s, 9H); TLC heksany/EtOAc (1:1), Rf = 0,27.
B)
Mieszaninę związku z etapu A (810 mg, 3,05 mmola), diwęglanu di-t.-butylu (1,33 g, 6,1 mmola) i Et3N (926 mg, 9,15 mmola) w CH2Cl2 (50 ml) mieszano przez 18 godzin. Mieszaninę rozcieńczano CH2Cl2 (50 ml), wymywano 5 % kwasem cytrynowym, nasyconym NaHCO3 i suszono nad Na2SO4. Po usunięciu nadmiaru rozpuszczalnika, pozostałość oczyszczano metodą chromatografii rzutowej z zastosowaniem mieszaniny heksan/EtOAc (3:1) jako eluenta otrzymując 1,06 g (95%) produktu.
Mieszaninę zabezpieczonej aminy (1,06 g, 2,9 mmola) 10% Pd/C (300 mg, 0,28 mmola) i EtOH (40 ml) mieszano w temperaturze pokojowej w atmosferze H2 (50 psi) przez 18 godzin. Mieszaninę sączono i przesącz zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii rzutowej z zastosowaniem mieszaniny heksany/EtOAc (4:1) jako eluenta otrzymując 620 mg (64%) pożądanego produktu.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,72-7,65 (m, 2H, Ar), 6,56 (d, J = 8,3 Hz, 1H, Ar), 5,06 (s, 2H, NH), 4,32 (s, 2H, Bn), 2,73 (s, 3H, Me), 1,55 (s, 9H), 1,45 (s, 9H); TLC heksany/EtOAc (3:1), Rf = 0,49.
C)
Mieszaninę związku z etapu B (0,62 g; 1,84 mmola) i estru dimetylowego kwasu etylenodlkarboksylowego (275 mg; 1,93 mmola) w MeOH (30 ml) ogrzewano pod chłodnicą zwrotną w atmosferze azotu przez 1 godzinę. Po usunięciu nadmiaru rozpuszczalnika otrzymano 0,85 g (96%) adduktów. Mieszaninę tych adduktów (0,85 g; 1,78 mmola), 10% Pd/C (300 mg, 0,28 mmola) i EtOH (40 ml) mieszano w temperaturze pokojowej w atmosferze H2 (40 psi) przez 5 godzin. Mieszaninę sączono i przesącz zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii
PL 190 866 B1 rzutowej z zastosowaniem heksanów/EtOAc (3:1) jako eluenta, otrzymując 0,75 g (88%) zredukowanego produktu.
Roztwór powyższego zredukowanego produktu (0,99 g; 2,06 mmola) w CH2Cl2 (30 ml) w pokojowej temperaturze poddano działaniu TFA (10 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 2 godziny. Mieszaninę zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskując 0,68 g (99%) pożądanego produktu w postaci soli TFA.
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 8,57 (s, 1H, NH), 7,89 (s, 1H, Ar), 7,79 (d, J=9,OHz, 1H, Ar), 6,76 (d, J= 8,8 Hz, 1H, Ar), 6,34 (d, J = 8,6 Hz, 1H, NH), 4,64 (m, 1H), 3,64 (s, 3H, Me), 3,61 (s, 3H, Me), 3,05-2,87 (m, 2H), 2,43 (s, 3H, N-Me); MS, m/z 325 (C15H20N2O6 z M++1 wymaga 325); TLC, 10% MeOH w CH2Cl2, Rf = 0,13.
D)
Mieszaninę związku z etapu C (200 mg; 0,62 mmola) i Na-OMe (0,5n; 2,47 ml; 1,23 mmola) w MeOH (30 ml) utrzymywano pod chłodnicą zwrotną i w atmosferze azotu przez 5 godzin. Po oziębieniu do 0°C dodano HCl (1n, 2ml). Po usunięciu nadmiaru rozpuszczalnika pozostałość oczyszczano metodą chromatografii rzutowej z zastosowaniem MeOH/CH2Cl2 (1:9) jako eluenta dając 110 mg (82%) pożądanego kwasu w postaci jasnożółtego ciała stałego.
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 7,58 (s, 1H, Ar), 7,53 (d, J = 8,5 Hz, 1H, Ar), 6,62 (s, 1H, NH), 6,56 (d, J = 8,5 Hz, 1H, Ar), 5,45 (d, J= 16,4 Hz, 1H, Bn), 5,16 (s, 1H), 3,92 (d, J = 16,6 Hz, 1H, Bn), 3,59 (s, 3H, Me), 2,90 (s, 3H, Me), 2,76 (m, 2H) ; MS, m/z 293 (C14H16N2O5 z M++1 wymaga 293); TLC, 10% MeOH w CH2Cl2, Rf = 0,47.
E) •
Kwas z etapu D (45 mg; 0,154 mmola) w DMF (1,0 ml) aktywowano EDCMCl (35,5 mg; 0,185 mmola) przez 15 minut. Aktywowany kwas sprzęgano z 2-metylo-fenyloureileno-fenyloaminą (41 mg; 0,169 mmola), w temperaturze pokojowej przez 72 godziny. Mieszaninę rozcieńczano EtOAc, wymywano 5% kwasem cytrynowym, nasyconym NaHCO3 i suszono nad Na2SO4. Roztwór organiczny zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując pożądany związek z wydajnością 82%.
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 9,70-6,40 (m, 15H), 5,50 (m, 1H, Bn), 5,11 (m, 1H), 3,90 (m, 1H, Bn), 3,60 (s, 3H, OMe), 2,92 (s, 3H, Me), 2,81-2,48 (m, 2H), 2,23 (s, 3H, Me); MS, m/z 538 (C28H29N5O5 z M++Na wymaga 538).
F)
Roztwór związku z etapu E (65 mg; 0,13 mmola) w MeOH (3 ml) poddano działaniu wodnego roztworu LiOH (2n, 1 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny a następnie zakwaszano TFA (aż do pH = 5-6). Produkt oczyszczano na kolumnie Vydac C18 w odwróconym układzie faz (22 mm x 25 cm) z zastosowaniem liniowego gradientu od 15% CH3CN/H2O (0,1% TFA) do 32 % CH3CN/H2O (0,1% TFA) z szybkością przepływu 10 ml/min otrzymując BX31 (15 mg, 23 % wydajności po wydzieleniu).
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 9,73 (s, 1H), 8,94 (s, 1H), 7,89-6,40 (m, 13 H), 5,52 (d, J= 16,6 Hz, 1H), 5,11 (m, 1H), 3,88 (d, J= 16,6 Hz, 1H), 2,94 (s, 3H, NMe), 2,82-2,52 (m, 2H), 2,23 (s, 3H, Me); MS, m/z 502 (C27H27N5O5 z M++1 wymaga 502).
Wytwarzanie BX36
A)
Do roztworu kwasu 3-metylo-4-nitrobenzoesowego (10 g, 55 mmoli) w pirydynie (100 ml) w temperaturze pokojowej dodano chlorek kwasu benzenosulfonowego (19,4 g, 110 mmoli). Po mieszaniu mieszaniny przez 10 minut, mieszaninę ochłodzono do 5°C i dodano alkoholu t-butylowego (12,2 g, 165 mmoli). Uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Mieszaninę wylewano na mieszaninę wody z lodem (500 ml, 1 : 1). Ciało stałe zbierano i wymywano wodą ( 3 x 30 ml). Po wysuszeniu pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano 12,5 g (96%) estru.
Do roztworu powyższego estru (7,1 g, 30 mmoli) w CCl4 (50 ml) w temperaturze pokojowej dodawano N-bromosukcynimid (5,88 g, 32 mmole) i nadtlenek benzoilu (727 mg, 3 mmole). Mieszaninę ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 18 godzin. Po usunięciu nadmiaru rozpuszczalnika pozostałość oczyszczano metodą chromatografii rzutowej z zastosowaniem heksanu/EtOAc (19:1), jako eluenta otrzymując 8,0 g (91%) bromku w postaci żółtego oleju.
Roztwór bromku (3,16 g, 10 mmola) w CH2Cl2 (20 ml) dodawano do roztworu metyloaminy (2n w THF, 30 ml, 60 mmoli) w temperaturze pokojowej przez okres 60 minut. Uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 godzin a następnie zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczano w CH2Cl2 (80 ml), wymywano nasyconym NaHCO3 (20 ml), nasyco80
PL 190 866 B1 nym NaCl (20 ml) i wysuszono nad Na2SO4. Po usunięciu nadmiaru rozpuszczalnika, pozostałość oczyszczano metodą chromatografii rzutowej z zastosowaniem mieszaniny heksany/EtOAc (1:1) jako eluenta otrzymując 1,43 g (54%) pożądanej aminy w postaci jasnożółtego oleju.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 8,47 (s, 1H), 8,15 (d, J = 8,0 Hz, 1H), 7,69 (d, J = 8,0 Hz, 1H), 4,02 (s, 2H, Bn), 2,43 (s, 3H, Me), 1,62 (s, 1H, NH), 1,58 (s, 9H); TLC 10% MeOH w CH2Cl2, Rf = 0,49.
B)
Mieszaninę związku z etapu A (1,09 g, 3,45 mmola), diwę-glanu di-t.-butylu (1,5 g, 6,9 mmola) i Et3N (1,05 mg, 10,35 mmola) w CH2Cl2 (50 ml) mieszano przez 18 godzin. Mieszaninę rozcieńczano CH2Cl2 (50 ml), wymywano 5% kwasem cytrynowym, nasyconym NaHCO3 i suszono nad Na2SO4. Po usunięciu nadmiaru rozpuszczalnika, pozostałość oczyszczano metodą chromatografii rzutowej z zastosowaniem mieszaniny heksan/EtOAc (3:1) jako eluenta, otrzymując 1,16 g (92%) produktu.
Mieszaninę zabezpieczonej aminy (1,16 g, 3,17 mmola) 10% Pd/C (300 mg, 0,28 mmola) i EtOH (40 ml) mieszano w temperaturze pokojowej w atmosferze H2 (50 psi) przez 18 godzin. Mieszaninę sączono i przesącz zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii rzutowej z zastosowaniem mieszaniny heksany/EtOAc (4:1) jako eluenta, otrzymując 0,78 g (73%) pożądanego produktu.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,25-7,0 (m, 3H, Ar), 4,60 (s, 2H, NH), 4,34 (s, 2H, Bn), 2,71 (s, 3H, Me), 1,54 (s, 9H), 1,45 (s, 9H); TLC heksany/EtOAc (4:1), Rf = 0,29.
C)
Mieszaninę związku z etapu B (0,78 g; 2,32 mmola) i estru dimetylowego kwasu etylenodikarboksylowego (363 mg; 2,55 mmola) w MeOH (30 ml) ogrzewano pod chłodnicą zwrotną w atmosferze azotu przez 2 godziny. Po usunięciu nadmiaru rozpuszczalnika otrzymano 1,05 g (95%) adduktów. Mieszaninę tych adduktów (1,05 g; 2,2 mmola), 10% Pd/C (300 mg, 0,28 mmola) i EtOH (40 ml) mieszano w temperaturze pokojowej w atmosferze H2 (50 psi) przez 6 godzin. Mieszaninę sączono i przesącz zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskując 0,99 g (94%) zredukowanego produktu.
Roztwór powyższego zredukowanego produktu (0,99 g; 2,06 mmola) w CH2Cl2 (30 ml) w pokojowej temperaturze poddano działaniu TFA (15 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 4 godziny. Mieszaninę zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskując 0,90 g (99%) pożądanego produktu w postaci soli TFA.
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 8,63 (s, 1H), 7,37-7,26 (m, 3H, Ar), 5,96 (d, J= 8,8 Hz, 1H, NH), 4,53 (m, 1H), 4,15 (m, 2H, Bn), 3,64 (s, 3H, Me), 3,62 (s, 3H, Me), 3,04-2,85 (m, 2H), 2,57 (s, 3H, Me); TLC, 10% MeOH w CH2Cl2, Rf = 0,22.
D)
Mieszaninę związku z etapu C (550 mg; 1,70 mmola) i NaOMe (0,5n; 6,8 ml; 3,4 mmola) w MeOH (60 ml) utrzymywano pod chłodnicą zwrotną i w atmosferze azotu przez noc. Po oziębieniu do 0°C dodano HCl (1n, 5 ml). Po usunięciu nadmiaru rozpuszczalnika pozostałość oczyszczano metodą chromatografii rzutowej z zastosowaniem MeOH/CH2Cl2 (1:9) jako eluenta, co dało 200 mg (40%) pożądanego kwasu w postaci jasnożółtego ciała stałego.
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 7,18 (s, 1H, Ar), 7,04 (s, 2H, Ar), 6,17 (s, 1H, NH), 5,47 (t, J = 6,6 Hz, 1H), 5,07 (m, 3H, OMe), 3,89 (d, J = 6,6 Hz, 2H), 3,58 (s, 3H, Me), 2,89 (s, 3H, Me), 2,83-2,60 (s, 2H); MS, m/z 291 (C14H15N2O5 z M-1 wymaga 291); TLC, 10% MeOH w CH2Cl2, Rf = 0,22.
E)
Kwas z etapu D (50 mg; 0,17 mmola) w DMF (0,5 ml) aktywowano EDC (39 mg; 0,204 mmola) przez 15 minut. Aktywowany kwas sprzęgano z 2-metylo-fenyloureileno-fenyloaminą (45 mg; 0,188 mmola), w temperaturze pokojowej przez 96 godzin. Mieszaninę rozcieńczano EtOAc, wymywano 5 % kwasem cytrynowym, nasyconym NaHCO3 i suszono nad Na2SO4. Roztwór organiczny zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując pożądany związek z wydajnością 10%.
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 9,97-8,57 (m, 2H), 7,95-6,50 (m, 12H), 6,10 (m, 1H), 5,50 (m, 1H, Bn), 4,98 (m, 1H), 3,90 (m, 1H, Bn), 3,58 (s, 3H, OMe), 2,90 (s, 3H, Me), 2,89-2,55 (m, 2H), 2,20 (s, 3H, Me); MS m/z 538 (C28H29N5O5 z M+Na wymaga 538).
F)
Roztwór związku z etapu E (9,0 mg; 0,017 mmola) w MeOH (3 ml) poddano działaniu wodnego roztworu LiOH (2n, 1 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny a następnie zakwaszano TFA (aż do pH = 5-6). Produkt oczyszczano na kolumnie Vydac C18 w odwróconym układzie faz (22,mm x 25 cm) z zastosowaniem liniowego gradientu od 15 % CH3CN/H2O
PL 190 866 B1 (0,1 % TFA) do 32 % CH3CN/H2O (0,1 % TFA) z szybkością przepływu 10 ml/min otrzymując BX36 (3,0 mg, 35 % wydajności po wydzieleniu).
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 9,98 (s, 1H), 8,98 (s, 1H), 7,89-6,92 (m, 12H), 6,06 (s, 1H), 5,48 (d, J= 6,6 Hz, 1H), 5,03 (m, 1H), 3,89 (d, J = 6,6 Hz, 1H), 2,91 (s, 3H, NMe), 2,75-2,53 (m, 2H), 2,23 (s, 3H, Me); MS, m/z 502 (C27H27N5O5 z, M++1 wymaga 502).
Wytwarzanie BX47
A. Zawiesinę bezwodnika N-metyloizatowego (10,12 g, 57,15 mmola) i glicyny (4,29 g, 57,17 mmola) w lodowatym kwasie octowym (125 ml) ogrzewano w 120°C przez 3,5 godziny. Roztwór reakcyjny zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem do postaci gęstego oleju i dodano eter (100 ml). Uzyskane ciało stałe odsączono, przemyto eterem i wysuszono na powietrzu otrzymując 8,80 g brązowego ciała stałego. Ciało stałe suspendowano w CHCl3 (250 ml) przez 1 godzinę. Roztwór sączono i przesą cz zatężano pod zmniejszonym ci ś nieniem otrzymują c 7,43 g (68% wydajnoś ci) brą zowego ciała stałego zidentyfikowanego jako pożądany produkt. MS (ESP+) 190,9 m/z;
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 3,38 (s, 3H), 3,78-3,83 (m, 2H), 6,85 (br t, 1H), 7,20-7,34 (m, 2H), 7,52-7,58 (m, 1H), 7,88 (dd, J = 7,81, 1,65 Hz, 1H).
B. Związek otrzymany według punktu A (1,52 g; 8,01 mmola), bezwodny CsF (1,22 g; 8,03 mmola), ortokrzemian tetraetylu (1,79 ml; 8,03 mmola) i akrylan etylu (0,96 ml; 8,86 mmola) suspendowano w bezwodnym THF (8,0 ml) w temperaturze pokojowej przez 26 godzin. Mieszaninę reakcyjną sączono następnie przez Celite, przesącz zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem i uzyskane ciało stałe oczyszczano metodą kolumnowej chromatografii rzutowej (CHCl3 6 10:1 CHCl3/eter), otrzymując 1,63 g (70% wydajności) jasnożółtego ciała stałego zidentyfikowanego jako pożądany produkt.
MS (ESP+) 291 m/z; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 1,24 (t, J = 7,12 Hz, 3H), 2,60-2,78 (m, 2H), 3,37 (s, 3H), 3,94 (ABq, J = 14,86 Hz,) L= 52,41 Hz, 2H), 3,92 (t, J = 7,01 Hz, 2H), 4,13 (q, J = 7,10 Hz, 2H), 7,17 (d, J - 8,07 Hz, 1H), 7,29 (d, J = 8,57 Hz, 1H), 7,50 (dt, J = 7,78, 1,67 Hz, 1H), 7,84 (dd, J = 7,83, 1,63 Hz, 1H).
C. Związek otrzymany według B (1,61 g, 5,55 mmola) rozpuszczano w lodowatym, dymiącym kwasie azotowym (7,4 ml). Roztwór reakcyjny pozostawiono do powolnego ogrzania do temperatury pokojowej i po 2 godzinach wylano na mieszaninę nasyconego wodnego NaHCO3 (100 ml) /lód (100 g). PH zawiesiny doprowadzono do obojętnego za pomocą stałego NaHCO3. Wodny roztwór ekstrahowano octanem etylu (4 x 100 ml). Połączone fazy organiczne myto wodą (1 x 100 ml) i nasyconym wodnym roztworem NaCl (1 x 100 ml), wysuszono (MgSO4) i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując 1,83 g (98% wydajności) żółtego oleju, zidentyfikowanego jako pożądany produkt.
MS (ESP+) 336, 358 m/z; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 1,25 (t, J = 7,10 Hz, 3H), 2,62-2,81 (m, 2H), 3,42 (s, 3H), 3,90-3,95 (m, 2H), 4,01 (s, 2H), 4,13 (q, J = 7,17 Hz, 2H), 7,32 (d, J = 9,05 Hz, 1H), 8,33 (dd, J = 8,97, 2,70 Hz, 1H), 8,73: (d, J = 2,71 Hz, 1H).
D. Zawiesinę związku ze sposobu postępowania według C (1,82 g, 5,44 mmola) i proszek Fe <10 mikronów (0,91 g, 16,99 mmola) w mieszninie etanol/woda (54 ml) ogrzewano do wrzenia i dodano lodowaty kwas octowy (0,63 ml, 11,01 mmola). Po 2 godzinach gorącą mieszaninę reakcyjną sączono przez Celite i tampon myto gorącym etanolem (3 x 50 ml). Przesącz zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem, rozpuszczono w octanie etylu (125 ml), myto nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (2 x 40 ml), wodą (1 x 40 ml) i nasyconym wodnym roztworem NaCl (1 x 40 ml), suszono (MgSO4) i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując żółte ciało stałe. Ciało stałe rozpuszczano w CHCl3/THF 1:1, przepuszczano przez korek z żelu krzemionkowego i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując 1,20 g (72% wydajności) żółtego piankowego produktu, zidentyfikowanego jako pożądany produkt.
MS (ESP+) 306,1, 328,2 m/z; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm)* 1,21 (t, J = 7,13 Hz, 3H), 2,57-2,76 (m, 2H), 3,27 (s, 3H), 3,63 (br s, 1H), 3,87 (t, J = 7,25 Hz, 2H), 3,89 (ABq, J = 14,69 Hz, ) L = 77,45 Hz, 2H), 4,10 (q, J = 7,12 Hz, 2H), 6,79 (:dd, J = 8,84, 2,56 Hz, 1H), 6,95 (d, J = 8,66 Hz, 1H), 7,07 (d, J = 2,56 Hz, 1H)
E. Kwas 4-o-toluiloureilenofenylooctowy (0,57 g, 2,00 mmole), EDC^HCl (0,43 g, 2,24 mmola) i związek według D (0,61 g, 2,00 mmole) rozpuszczono w bezwodnym DMF (10 ml) w pokojowej temperaturze, w atmosferze azotu. Po czasie miszania 3 d reakcję gaszono wodą (30 ml). Uzyskaną zawiesinę mieszano przez 24 godziny i przesączono. Brązowy osad myto 5 % wodnym roztworem kwasu cytrynowego (2 x 20 ml), 10% roztworem wodnym NaHCO3 (3 x 20 ml) i wodą (2 x 20 ml)
PL 190 866 B1 i suszono pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując 0,76 g (66% wydajności) brązowego ciała stałego, zidentyfikowanego jako pożądany produkt.
MS (ESP+) 572,4, 594,5 m/z; 1H NMR (aceton-d6, 300 MHz, ppm) 1,19 (t, J = 7,17 Hz, 3H), 2,25 (s, 3H), 2,62-2,68 (m, 2H), 3,31 (s, 3H), 3,64 (s, 2H), 3,78-3,96 (m, 2H), 3,96 (ABq, J = 14,87 Hz), L = 86,48 Hz, 2H), 4,07 (q, J = 7,08 Hz, 2H), 6,94 (dd, J = 8,42, 7,51 Hz, 1H), 7,13 (dd, J = 7,90, 5,36Hz, 2H), 7,27-7,32 (m, 3H), 7,47-7,59 (m, 3H), 7,91-7,94 (m, 3H), 8,40 (s, 1H), 9,46 (s, 1H).
F. 1,0 mol trimetylokrzemianu sodu/CH2Cl2 (4,0 ml, 4,0 mmole) dodano do roztworu związku wytworzonego według E (0,57 g, 0,99 mmola) w bezwodnym THF (100 ml) w atmosferze azotu w temperaturze pokojowej. Po 5 godzinach mieszania mieszaninę reakcyjną przesączono a osad wymyto THF. Osad suspendowano w mieszaninie lodowatego kwasu octowego z eterem 1:1 (10 ml) przez 22 godziny, sączono, myto mieszaninią lodowatego kwasu octowego z eterem 1:1 (3 x 10 ml) eterem i suszono na powietrzu otrzymując 0,42 g (78% wydajności) białego ciała stałego identyfikowanego jako BX47.
MS (ESP+) 544,2, 566,2 m/z; 1H NMR (aceton-d6, 300 MHz, ppm) 2,14 (s, 3H), 2,56 (t, J = 7,10 Hz, 1H), 2,57 (t, J= 7,50 Hz, 1H), 3,20 (s, 3H), 3,53 (s, 2H), 3,72-3,77 (m, 2H), 3,87 (ABq, J= 15,13 Hz), L = 75,08 Hz, 2H), 6,82-6,85 (m, 1H), 7,01-7,05 (m, 2H), 7,27 (ABq, J = 8,59 Hz,) L = 60,76 Hz, 4H), 7,16-7,21 (m, 1H), 7,80-7,84 (m, 3H), 8,28 (s, 1H), 9,34 (s, 1H).
Wytwarzanie RX18
A. Trietyloaminę (0,35 ml, 2,51 mmola) dodano do zawiesiny bromo-3-nitrotoluenu (0,22 g, 1,04 mmola) i β-etyloalaniny AHCl (0,19 g, 1,24 mmola) w bezwodnym THF (5 ml) w atmosferze azotu. Mieszaninę reakcyjną mieszano w pokojowej temperaturze przez 24 godziny i w 60°C przez 18 godzin, ochłodzono do temperatury pokojowej, rozcieńczono octanem etylu (50 ml), wymyto wodą (1 x 15 ml), 5 % wodnym roztworem NaHCO3 (1 x 15 ml) i nasyconym wodnym roztworem NaCl (1 x 15 ml), wysuszono (MgSO4) i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując żółty olej. Olej oczyszczano metodą kolumnowej chromatografii rzutowej z zastosowaniem mieszaniny octan etylu/heksany (2:1) otrzymując 0,22 g (84%) żółtego oleju identyfikowanego jako pożądany produkt.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 1,24 (t, J = 7,16 Hz, 3H), 1,68 (br s, 1H), 2,52 (t, J = 6,30 Hz, 2H), 2,88 (t, J = 6,31 Hz, 2H), 3,89 (s, 2H), 4,13 (q, J = 7,14 Hz, 2H), 7,47 (t, J = 7,89 Hz, 1H), 7,66 (d, J = 7,52 Hz, 1H), 8,09 (d, J = 8,12 Hz, 1H), 8,02 (s, 1H).
B. Roztwór związku otrzymanego według A (0,072 g, 0,28 mmola), bezwodną pirydynę (0,035 ml, 0,43 mmola) i chlorek benzoilu (0,050 ml, 0,43 mmola) mieszano w temperaturze 0°C przez godziny. Roztwór reakcyjny rozcieńczono następnie octanem etylu (14 ml), wymyto 5% wodnym roztworem kwasu cytrynowego (2 x 5 ml), 10% wodnym roztworem NaHCO3 (2 x 5 ml), wodą (1 x 5 ml) i nasyconym wodnym roztworem NaCl (1 x 5 ml), wysuszono (MgSO4) i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując gęsty olej. Olej oczyszczano metodą kolumnowej chromatografii rzutowej z zastosowaniem mieszaniny chloroform/eter (95:5) otrzymując 0,089 g (92% wydajności) bezbarwnego oleju, identyfikowanego jako pożądany produkt.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 1,23 (br s, 3H), 2,50 (br s, 1H), 2,72 (br s, 1H) 3,65 (br s, 2H), 4,10 (br s, 2H), 4,73 (br s, 2H), 7,40 (s, 5H), 7,53 (t, J = 7,81 Hz, 1H), 7,60 (br s, 1H), 8,00 (br s, 1H), 8,14 (d, J = 7,13 Hz, 1H).
C. Zawiesinę 10% Pd/C (0,016 g, 0,15 mmola) i związku otrzymanego według B (0,086 g, 0,25 mmola) w mieszaninie etanol/octan etylu w proporcji 2:1 (1,8 ml) poddano działaniu atmosfery H2 (60 psi) w temperaturze pokojowej przez 18 godzin. Mieszaninę reakcyjną sączono następnie przez Celite, wymywano tampon intensywnie octanem etylu. Połączone ciecze z mycia zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując 0,80 g (95% wydajności) pomarańczowy olej/ identyfikowany jako pożądany produkt. MS (ESP+) 327 m/z;
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm), piki były bardzo szerokie, lecz zgodne z charakterystycznymi dla pożądanego produktu.
D. Roztwór produktu otrzymanego według C (0,077 g, 0,24 mmola), kwas 4-o-toluiloureilenofenylooctowy (0,075 g, 0,26 mmola), TBTU (0,089 g, 0,28 mmola) i diizopropyloetyloaminę (0,046 ml, 0,26 ml) w NMP (0,60 ml) mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 d. Mieszaninę rozcieńczano następnie octanem etylu (25 ml), wymywano 5 % kwasem cytrynowym (2 x 6 ml), 5% wodnym roztworem NaHCO3 (2 x 6 ml), wodą (1 x 6 ml) i nasyconym wodnym roztworem NaCl (1 x 6 ml), suszono (Mg2SO4) i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując żółty olej. Olej oczyszczano na kolumnie do chromatografii rzutowej (99 : 1 chloroform/metanol - 98 : 2 chloroform/metanol) otrzymując 0,11
PL 190 866 B1 g (78 % wydajności) białego zeszklonego produktu, identyfikowanego jako pożądany produkt. MS (ESP+) 593, 615 m/z;
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm), piki były bardzo szerokie, lecz zgodne z charakterystycznymi dla pożądanego produktu.
E. Roztwór związku z etapu D (0,047 g; 0,079 mmola) mieszano w pokojowej temperaturze przez 4 godziny z uwodnionym wodorotlenkiem litu (0,021 g, 0,51 mmola) w mieszaninie THF/woda 2 : 1 (3 ml). Mieszaninę reakcyjną gaszono lodowatym kwasem octowym i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując białe ciało stałe. Stały produkt oczyszczano na kolumnie do chromatografii rzutowej (98 : 1 : 1 chloroform/metanol/kwas octowy - 94 : 5 : 1 chloroform / metanol/ kwas octowy) otrzymując, po liofilizacji, 0,037 g (82 % wydajności) białego zeszklonego produktu, identyfikowanego jako RX18. MS (ESP+) 565, 587 m/z;
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 2,23 ( F, 3/), 2,48-2,59 (m, 2/), 3,31-3,70 (m, 4/), 4,44 (F, 1/), 4,66 (F, 1/), 6,84-7,56 (m, 16 H), 7,83 (d, J = 7,55 Hz, 1H), 7,88 (s, 1H), 8,89 (s, 1H), 10,17 (s, 1H).
Ogólny sposób postępowania podczas syntezy 1,4-benzodiazepino-2,5-dionów na stałym nośniku.
Analogi β-alaniny
A. Żywicę Wang nasyconą β-alaniną zabezpieczoną Fmoc (7,0 g, 2,8 mmola) poddano działaniu 20 % roztworu piperydyny w dimetyloformamidzie (75 ml) przez 15 minut. Żywicę wymywano następnie dimetyloformamidem (3 x 75 ml), metanolem (1 x 75 ml) i dichlorometanem (3 x 75 ml).
B. Do żywicy dodawano roztwór kwasu 2-fluoro-5-nitrobenzoesowego (5,18 g, 28,0 mmola) i diizopropylokarbodiimidu (4,4 ml, 28,0 mmola) w N-metylopirolidinonie (50 ml). Żywicę wytrząsano mechanicznie przez ponad 5 godzin, po czym myto ją N-metylopirolidinonem (3 x 10 ml) i dichlorometanem (3 x 75 ml).
C. Żywicę dzielono na 14 równych (wagowo) porcji i umieszczano w oddzielnych reaktorach. Do każdego reaktora z żywicą dodawano 0,20 molowego roztworu (10 ml) pierwszorzędowej aminy w N-metylopirolidynonie. Kilka przedstawicieli pierwszorzędowych amin stosowanych w tym procesie stanowiły: benzyloamina, fenyloetyloamina, sec.-butyloamina, tetrahydrofuryloamina, ester metylowy glicyny, ester etylowy β-alaniny, ester metylowy waliny, ester t-butylowy β-alaniny, 2-amino-1-metoksypropan, izobutyloamina, (aminometylo)-cyklopropan, 4-amino-1-benzylopiperydyna, 4-fluorobenzyloamina i cykloheksyloamina. Każdą żywicę wytrząsano mechanicznie przez 20 godzin. Żywicę myto N-metylopirolidinonem (3 x 10 ml) i dichlorometanem (2 x 10 ml).
D. Każdą żywicę poddano następnie; działaniu 2,0 g (8,86 mmola dwuwodzianu chlorku cyny(II) w 10 ml mieszaniny 1:1 etanol/N-metylopirolidinon przez 1 godzinę w temperaturze 80°C. Żywicę odmyto N-metylopirolidinonem (2 x 10 ml), 0,5% roztworem dwuwęglanu sodowego w mieszaninie woda/N-metylopirolidinon 1 : 1 (5 x 10 ml) N-metylopirolidinonem (5 x 10 ml) i dichlorometanem.
E. Do każdej żywicy dodano mieszaninę kwasu 4-(2-toluilo-ureido)-fenylooctowego (570 mg, 2,0 mmole) i diizopropylokarbodiimidu (0,315 ml, 2 mmole) w 5 ml N-metylopirolidinonu. Żywicę wytrząsano mechanicznie przez 5 godzin. Każdą żywicę myto następnie N-metylopirolidinonem (3 x 10 ml) i dichlorometanem (2 x 10 ml).
F. Do każdego reaktora z żywicą dodano 0,2 molowy roztwór bromku kwasu bromooctowego w N-metylopirolidinonie (10 ml) oraz didizopropyloetyloaminę (0,350 ml, 2,0 mmole). Po 5 godzinach ciągłego mechanicznego wytrząsania, każdą żywicę myto N-metylopirolidinonem (5 x 10 ml).
G. Do każdej żywicy dodano 0,2 molowy roztwór 1,8-diazabicyklo[5,4,0]undekan-7-enu (10 ml). Żywicę wytrząsano mechanicznie przez ponad 5 godzin, myto N-metylopirolidinonem (3 x 10 ml), dichlorometanem (3 x 10 ml) i następnie suszono.
H. Do każdej żywicy dodawano roztwór kwas trifluorooctowy/woda 9,5/0,5 (5,0 ml). Żywicę wytrząsano przez ponad 30 minut. Żywicę następnie sączono. Każdy roztwór kwasu zbierano do oddzielnej 50-mililitrowej probówki wirówki. Do każdej probówki dodawano eteru etylowego (30 ml). Każdą probówkę odwirowywano przez 5 minut. Eter odrzucano. Surowy produkt (tabletki) oczyszczano metodą RP-HPLC otrzymując odpowiednie 1,4-benzodiazepino-2,5-diony. Przykłady BX58, MS, m/z 620; BX52, MS, m/z 634; BX49, MS, m/z 586; BX40, MS, m/z 612; BX55, MS, m/z 614; BX39, MS, m/z 602; BX57, MS, m/z 602; BY84, MS, m/z 630; BX63, MS, m/z 644; BX53, MS, m/z 586; BX54, MS, m/z 602; BX46, MS, m/z 584; BX43, MS, m/z 703; BX48, MS, m/z 638.
PL 190 866 B1
Analogi kwasu DL-3-aminomasłowego.
Dokładnie taką samą procedurę jaką opisano dla analogów β-alaniny zastosowano dla żywicy Wang z kwasem DL-aminomasłowym zabezpieczonym Fmoc (0,476 g, 0,20 mmola). Stosunek żywicy do rozpuszczalników i reagentów zachowywano proporcjonalnie do podanego w powyższej procedurze. W etapie C do żywicy dodawano 0,20 molowy roztwór estru t.-butylowego β-alaniny (10 ml) w N-metylopirolidinonie. Po ukończeniu etapu H otrzymano BY76, m/z 616.
Ogólny sposób postępowania przy syntezie peptoidów.
Sposób postępowania A.
1. Do 4-nitrofenyloizocyjanianu (60,0 mmola) w CH2Cl2 (100 ml) dodawano anilinę lub podstawioną anilinę (60,0 mmoli) w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 1,5 godziny. Stały produkt pochodnej mocznikowej odsączano, myto CH2Cl2 (3 x 100 ml) i eterem (3 x 100 ml). Produkt pochodnej mocznika suszono następnie na powietrzu.
Prekursor E-1
Wydajność 94%. 1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 8,52 (d, 1H), 8,2-8,4 (m, 2H), 7,78-7,9 (m, 4H), 7, 06-7,35 (m, 1H), 2,35 (s, 3H); MS (FAB) 272,2.
Prekursor E-2
Wydajność 95%. 1H NMR (MeOH-d4, 300 MHz, ppm); 8,4 (d, 2H), 7,86 (d, 2H), 7,65 (d, 2H), 7,51 (t, 2H), 7,35 (t, 1H); MS (FAB) 258.
2. Do produktu z etapu A (15,0 mmoli) w etanolu (30 ml) dodawano dwuwodzian chlorku cyny (II) (45,0 mmoli, Aldrich) i uzyskaną mieszaninę ogrzewano pod chłodnicą zwrotną w temperaturze 75°C (na łaźni olejowej) przez 2,5 godziny. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono w łaźni z lodem i dodawano 1n HCl do zakwaszenia roztworu. Zakwaszoną mieszaninę reakcyjną myto EtOAc (3 x 100 ml). Wodne ekstrakty łączono i nastawiono pH na 10-12 stosując nasycony roztwór K2CO3. Roztwór ten ekstrahowano EtOAc (3 x 100 ml). Ekstrakty EtOAc łączono i wymywano nasyconym roztworem NaHCO3 i suszono nad bezwodnym MgSO4. Sączenie i zatężanie pod zmniejszonym ciśnieniem prowadzi do uzyskania czystego produktu.
E-1
Wydajność 85%. 1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 8,91 (s, 1H), 8,09 (s, 1H), 7,92 (d, 1H), 7,15-7,26 (m, 4H), 6,98 (t, 1H), 6,6 (d, 2H), 4,82 (s, 2H), 2,32 (s, 3H); MS (FAB) 241.
E-2
Wydajność 88%. 1H NMR (MeOH-d4, 300 MHz, ppm); 7,58 (m, 2H), 7,45 (t, 2H), 7,32 (d, 2H), 7,27 (t, 1H), 6,88 (d, 2H); MS (FAB) 227.
Sposób postępowania B.
1. Roztwór dichlorowodorku 4,4'-bispiperydyny (5,0 g, 20 mmoli) w 20 ml dejonizowanej wody doprowadzono do pH 8-9 stosując 5n NaOH. Po rozcieńczeniu roztworu za pomocą 240 ml etanolu i wymieszaniu w temperaturze pokojowej, dodano w jednej porcji dwuwęglan di-tert.-butylowy w 160 ml etanolu. Utrzymywano pH uzyskanego roztworu w zakresie 8-9 dodając okresowo 5n NaOH. Po 3 godzinach w temperaturze pokojowej roztwór reakcyjny zakwaszano z zastosowaniem 1n HCl. Po wymyciu EtOAc (2 x 100 ml), doprowadzono pH roztworu do 7 i następnie wymyto EtOAc w celu wyekstrahowania produktu mono-Boc. Warstwę organiczną myto nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (2 x 100 ml), nasyconym wodnym roztworem NaCl (2 x 100 ml) i suszono nad MgSO4. Po zatężeniu roztworu pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano 2,5 g (52% wydajności) mono-Boc aminę dru-gorzędową.
B-1 1H NMR (MeOH-d4, 300 MHz, ppm); 4,3 (d, 2H), 3,25 (d, 2H), 2,9 (t, 2H), 2,73 (t, 2H), 1,93 (d, 4H), 1,65 (s, 9H), 1,22-1,56 (m, 6H); MS (FAB) 268,9; HPLC (gradient A: 5%B do 95% B w ciągu 15 minut; kolumna C18; 100 angstremów; bufor B: 0,1 % TFA w acetonitrylu, bufor A : 0,1 % TFA w wodzie HPLC): 5,67 minuty.
Sposób postępowania C.
1. Do roztworu pierwszorzędowej aminy (1,0 mmol) otrzymanej według A) lub do roztworu drugorzędowej aminy (1,0 mmol), otrzymanej według B) w NMP (5ml), dodano EDC (1,1 mmol) i następnie szybko dodano kwas bromooctowy (1,0 mmola) w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 godzin, po czym produkt reakcji rozdzielono w EtOAc (15 ml) i wodzie dejonizowanej (10 ml). Fazę organiczną myto 5 % kwasem cytrynowym (2 x 10 ml), nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (2 x 10 ml) i nasyconym wodnym roztworem NaCl (10 ml).
PL 190 866 B1
Fazę organiczną suszono (MgSO4) i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując produkt w postaci bromku.
F-1
Wydajność 84%. 1H NMR (MeOH-d4, 300 MHz, ppm); 7,83 (d, 1H), 7,57-7,73 (m, 4H), 7,4 (m, 2H), 7,34 (t, 1H), 4,39 (s, 2H), 2,49 (s, 3H); MS (FAB) 362.
F-2
Wydajność 89%. 1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 7,44-7,61 (bm, 6H), 7,41 (t, 2H), 7,02 (t, 1H), 3,25 (s, 2H); MS (FAB) 348.
F-3
Wydajność 61%. 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm, rotomery) ; 4,53 (d, 1H), 3,92-4,12 (m, 4H), 3,82 (d, 1H), 3,0 (t, 1H), 2,4-2,7 (m, 3H), 1,55-1,8 (m, 4H), 1,4 (s, 9H), 0,98-1,33 (bm, 6H); MS (FAB) 382 (addukt Na+).
2. Do roztworu aminy (5 mmoli) w NMP (4 ml) w temperaturze 0°C dodawano kroplami roztwór produktu bromkowego z etapu Cl (1,0 mmol) w NMP (2 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 0°C przez 30 minut, po czym rozdzielono ją między EtOAc (15 ml) i wodę dejonizowaną (10 ml). Fazę organiczną myto nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (2 x 10 ml) i nasyconym wodnym roztworem NaCl (10 ml). Fazę organiczną suszono (MgSO4) i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując produkt w postaci drugorzędowej aminy.
G-1
Wydajność 78%. 1H NMR (MeOH-d4, 300 MHz, ppm); 7,55-8,0 (bm, 6H), 7,4 (m, 2H), 7,24 (m, 1H), 3,61 (s, 2H), 2,9 (t, 2H), 2,52 (s, 3H), 1,9 (m, 1H), 1,69 (m, 2H), 1,23 (d, 6H); MS (FAB) 369.
G-2
Wydajność 80%. 1H NMR (MeOH-d4, 300 MHz, ppm); 7,55-7,72 (bm, 6H), 7,49 (t, 2H), 7,21 (t, 1H), 3,59 (s, 2H), 2,84 (t, 2H), 1,89 (m, 1H), 1,64 (q, 2H), 1,12 (d, 6H); MS (FAB) 355.
G-3
Wydajność 75%. 1H NMR (MeOH-d4, 300 MHz, ppm); 7,55-7,72 (bm, 6H), 7,49 (m, 2H), 7,21 (t, 1H), 3,59 (s, 2H), 2,95 (t, 2H), 2,8 (t, 2H), 2,5 (s, 3H), 2,29 (s, 3H), 2,05 (m, 2H); MS (FAB) 387.
3. Do roztworu drugorzędowej aminy (1,0 mmol) z etapu C2 w NMP (3 ml), dodano EDC (1,1 mmola) a następnie szybko dodano kwas bromooctowy (1,0 mmol) w temperaturze 0°C. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 0°C przez 3 godziny, po czym rozdzielono ją między EtOAc (15 ml) i wodę dejonizowaną (10 ml). Fazę organiczną myto 5 %kwasem cytrynowym (2 x 10 ml), nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (2 x 10 ml) i nasyconym wodnym roztworem NaCl (10 ml). Fazę organiczną suszono (MgSO4) i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując N-podstawiony produkt bromoacetylowy.
H-1
Wydajność 82%. 1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm) częściowe NMR związku; 9,08 (d, 1H), 7,94 (m, 2H), 7,43-7,62 (m, 4H), 7,22 (q, 2H), 7,02 (t, 1H), 4,58 (s, 1H), 4,44 (s, 1H), 4,28 (s, 1H), 4,18 (s, 1H), 2,32 (s, 3H), 1,54-1,75 (m, 2H), 1,38-1,53 (m, 1H), 0,98 (m, 6H).
H-2
Wydajność 72%. 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm, rotomery); 4,9 (d, 1H), 3,54-3,82 (bm, 6H), 3,4 (d, 1H), 2,49-2,78 (m, 2H), 2,0-2,3 (m, 3H), 1,02-1,43 (bm, 8H), 0,9 (s, 9H), 0,58-0,88 (bm, 6H), 0,49 (m, 6H).
H-3
Wydajność 50%. 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm, rotomery) ; 4,9 (d, 1H), 3,54-3,82 (bm, 6H), 3,4 (d, 1H), 2,49-2,78 (m, 2H), 2,3-2,52 (bm, 3H), 2,2 (s, 3H), 1,45-1,72 (m, 4H), 1,3 (s, 9H), 0,8-1,2 (bm, 6H).
H-4
Wydajność 45%. 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm, rotomery); 4,5 (d, 1H), 3,9-4,1 (m, 6H), 3,6 (d, 1H), 2,75-3,0 (bm, 1H), 2,4-2,6 (m, 3H), 1,48-1,71 (bm, 4H), 1,3 (s, 9H), 0,9-1,25 (bm, 6H).
4a. Do roztworu chlorowodorku estru t.-butylowego β-alaniny (5 mmoli, SIGMA) w CH2Cl2 (20 ml) dodano w temperaturze pokojowej trietyloaminę (5 mmoli). Roztwór następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 minut, powstały osad odsączono i usunięto CH2Cl2 pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując wolną aminę, ester t.-butylowy β-alaniny.
4b. Do estru t.-butylowego β-alaniny (5 mmoli) z etapu 4a (5 mmoli) w NMP (10 ml) w temperaturze 0°C dodawano kroplami N-podstawiony produkt bromoacetylowy z etapu C3 w NMP (2 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez ponad 18 godzin w temperaturze 0°C, po czym produkt reakcji
PL 190 866 B1 rozdzielono w EtOAc (15 ml) i wodzie dejonizowanej (10 ml). Fazę organiczną myto nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (2 x 10 ml) i nasyconym wodnym roztworem NaCl (10 ml). Fazę organiczną suszono (MgSO4) i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując produkt w postaci drugorzędowej aminy.
I-1
Wydajność 75%. 1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 9,1 (d, 1H), 7,92-8,1 (m, 2H), 7,45-7,61 (m, 4H), 7,25 (m, 2H), 7,04 (t, 1H), 4,1-4,28 (bd, 2H), 3,5 (m, 2H), 2,74-2,91 (m, 3H), 2,44 (m, 3H), 2,32 (s, 3H), 1,55-2,1 (m, 3H), 1,5 (s, 9H) 0,99 (m, 6H); MS (FAB) 554.
I-2
Wydajność 45%. 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm, rotomery); 4,6 (d, 1H), 3,9-4,2 (m, 6H), 3,63-3,9 (m, 1H), 3,25 (m, 1H), 2,89-3,04 (m, 2H), 2,4-2,7 (m, 5H), 1,0-1,85 (bm, 28H); MS (FAB) 511,4.
I-3
Wydajność 50%. 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm, rotomery); 4,55 (d, 1H), 4,0-4,3 (m, 4H), 3,5-3,85 (m, 4H), 2,85-3,18 (m, 5H), 2,48-2,71 (m, 5H), 1,0-1,85 (bm, 28H); MS (FAB) 525,4.
I-4
Wydajność 60%. 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm, rotomery); 3,75-4,62 (m, 8H), 3,25 (m, 1H), 2,9 (m, 2H), 2,49-2,75 (m, 5H), 1,0-1,85 (bm, 32H), 0,9 (m, 6H); MS (FAB) 581,5.
Sposób postępowania D
1. Do roztworu Boc-L-proliny lub podstawionej Boc-L-proliny (10 mmoli) i EDC (11 mmoli) w NMP (10 ml) w temperaturze pokojowej dodawano aminę E-1 (10 mmoli) otrzymaną według sposobu A. Roztwór mieszano przez 18 godzin, po czym mieszaninę reakcyjną rozdzielano między EtOAc (100 ml) i wodę dejonizowaną (60 ml). Fazę organiczną myto 5 % kwasem cytrynowym (2 x 60 ml), nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 i nasyconym wodnym roztworem NaCl (50 ml). Fazę organiczną suszono (MgSO4) i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując sprzężony produkt.
Prekursor dla J-1
Wydajność 70%. 1H NMR (MeOH-d4, 300 MHz, ppm); 7,82 (d, 1H), 7,56-7,77 (m, 4H), 7,4 (m, 2H), 7,22 (t, 1H), 4,4-4,6 (m, 1H), 3,6-3,85 (m, 2H), 2,5 (s, 3H), 2,0-2,33 (m, 4H), 1,5-1,75 (bd, 9H); MS (FAB) 439,2.
2. Do produktu z etapu D1 dodano powoli w temperaturze 0°C roztwór 75% TFA w CH2Cl2 (25 ml). Mieszaninę mieszano następnie przez około 2 godziny w temperaturze 0°C, po czym zatężono ją, pod zmniejszonym ciśnieniem. Produkt rozpuszczono ponownie w CH2Cl2 zatężono więcej niż dwukrotnie i umieszczono pod wysoką próżnią w celu usunięcia śladowych resztek TFA. Następnie stałą pozostałość rozcierano na proszek w eterze przez ponad 18 godzin, przesączono i wysuszono na powietrzu (wydajność jakościowa).
J-1
Wydajność 80%. 1H NMR (MeOH-d4, 300 MHz, ppm); 7,82 (d, 1H), 7,6-7,8 (m, 4H), 7,82-7,93 (q, 2H), 7,74 (t, 1H), 4,58 (m, 1H), ok.3,6 (m, 2H), 2,62 (m, 1H), 2,5 (s, 3H), 2,32 (m, 3H) ; MS (FAB) 339,5.
J-2
Wydajność 75%. 1H NMR (MeOH-d4, 300 MHz, ppm); 7,82 (d, 1H), 7,6-7,8 (m, 4H), 7,82-7,93 (q, 2H), 7,74 (t, 1H), 4,58-4,76 (m, 3H), 3,75 (m, 2H), 2,5 (s, 3H); MS (FAB) 358,4 (addukt Na+).
P r z y k ł a d 1.
AY50
A. Postępowano według sposobu C, stosując aminy E-1 (otrzymane z zastosowaniem o-toluidyny w sposobie postępowania A) w etapie C1 i izoamyloaminę w etapie C2 w celu uzyskania produktu aminowego (I-1) w etapie C4.
B. Mieszany roztwór aminy przygotowany według przykładu 1A (0,9102 mmola, 0,504 g) poddano działaniu najpierw DIEA (0,9102 mmola, 158,6 : 1) w 20 ml NMP w temperaturze 0°C (w atmosferze azotu), a następnie dodano kroplami chlorek benzoilu (0,9102 mmola, 105,7 : 1). Roztwór mieszano przez 4 godziny, po czym mieszaninę reakcyjną rozdzielano między EtOAc (50 ml) i wodę dejonizowaną (40 ml). Fazę organiczną myto 5 % kwasem cytrynowym (2 x 25 ml), nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (2 x 25 ml) i nasyconym wodnym roztworem NaCl (25 ml). Fazę organiczną suszono (MgSO4) i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując pożądany związek (350 mg, 59 %) w postaci piany.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm); 6,72-7,55 (brm, 12H), 6,3-6,7 (brd, 1H), 3,8-4,2 (m, 4H), 3,55-3,7 (m, 2H), 3,1-3,5 (brm, 2H), 2,45 (t, 1H), 2,1 (m, 3H), 0,6-1,6 (brm, 19H); MS (FAB) 658,5.
PL 190 866 B1
C. Do produktu z przykładu 1B (350 mg, 0,5315 mmola) dodawano powoli w temperaturze 0°C roztwór 25% TFA w CH2Cl2. Mieszaninę mieszano w temperaturze 0°C przez 1 godzinę po czym zatężano ją pod zmniejszonym ciśnieniem. Produkt ponownie rozpuszczano w CH2Cl2, zatężano więcej niż dwukrotnie i umieszczono w wysokiej próżni w celu usunięcia resztkowych śladów TFA. Produkt oczyszczano metodą HPLC otrzymując AY50 (260 mg, 91%) w postaci liofilizowanego proszku.
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 9,7-10,32 (m, 1H), 9,05 (s, 1H), 7,99 (m, 2H), 7,35-7,77 (m, 7H), 7,25 (q, 2H), 7,05 (t, 1H), 4,0-4,55 (brm, 4H), 3,68 (q, 1H), 3,2 (m, 1H), 2,72 (m, 1H), 2,3 (s, 3H), 1,3-1,75 (brm, 4H), 0,77-1,22 (brm, 6H); MS (FAB) 602,5; HPLC (gr.A): 8,72 min.
P r z y k ł a d 2.
AY49
A. Postępowano według sposobu opisanego w przykładzie 1B z zastosowaniem aminy (I-1, 0,9102 mmola, 0,504 g) wytworzonej według sposobu opisanego w przykładzie 1A, DIEA (0,9102 mmola, 158,5 :1) i chlorku m-anizoilu (0,9102 mmola, 127,9 μθ uzyskując pożądany produkt (380 mg, 61% wydajności) w postaci piany.
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 9,1 (s, 1H), 7,95 (m, 2H), 7,3-7,65 (m, 5H), 7,23 (m, 2H), 6,837,15 (brm, 4H), 4,0-4,5 (brm, 4H), 3,8-3,91 (m, 3H), 3,15-3,22 (m, 4H), 2,5-2,8 (m, 2H), 2,35 (s, 3H), 1,35-1,8 (m, 12H), 0,77-1,22 (brm, 6H); MS (FAB) 710,2, (addukt Na+).
B. Postępowano w sposób opisany w przykładzie 1C, stosując związek z etapu B (380 mg, 0,5523 mmola) i 25 % TFA w CH2Cl2 (10 ml) otrzymując AY49 (315,0 mg, 91%), w postaci liofilizowanego proszku.
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 9,1 (s, 1H), 7,95 (m, 2H), 7,3-7,65 (m, 5H), 7,23 (m, 2H), 6,837,15 (brm, 3H), 4,0-4,5 (brm, 4H), 3,8-3,91 (m, 3H), 3,15-3,22 (m, 4H), 2,5-2,8 (m, 2H), 2,35 (s, 3H), 1,35-1,8 (m, 3H), 0,77-1,22 (brm, 6H); MS (FAB) 632,3, 654,2 (addukt Na+); HPLC (gr.A) : 9,05 min.
P r z y k ł a d 3.
AY62
A. Do roztworu kwasu 2,3-dimetoksybenzoesowego (10,9781 mmola, 2,0 g) w CH2Cl2 (20 ml) z kroplą DMF, dodawano kroplami chlorek kwasu szczawiowego (10,9781 mmola, 957,702 :1) w temperaturze pokojowej. Po 2 godzinach mieszaninę reakcyjną zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując chlorek 2,3-dimetoksybenzoilu (1/9 g, 90%) 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm); 7,52 (m, 1H), 7,12 (d, 2H), 3,89 (s, 3H), 3,88 (s, 2H).
B. Postępowano według sposobu opisanego w przykładzie 1B, z zastosowaniem aminy (1-1, 2,0031 mmola, 1,073 g) wytworzonej sposobem opisanym w przykładzie 1A, DIEA (2,2034 mmola, 383,81 : 1) i chlorek 2,3-dimetoksybenzoilu (2,2034 mmola, 440,677 mg) wytworzony według przykładu 3A otrzymując pożądany produkt w postaci piany (856,0 mg, 51 % wydajność) 1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm) częściowe NMR związku; 9,1 (s, 1H), 7,9-8,1 (m, 2H), 7,4-7,65 (m, 3H), 6,95-7,3 (brm, 4H), 6,6-6,9 (brm, 1H), 3,7-4,7 (brm, 10H), 2,38 (s, 3H), 1,2-1,8 (brm, 12H), 0,9-1,1 (m, 5H), 0,8 (d, 2H); MS (FAB) 740,4 (addukt Na+).
C. Postępowano jak to opisano w przykładzie 1C, stosując związek z etapu B (856,0 mg, 1,1922 mmola) i 25 % TFA w CH2Cl2 uzyskując AY62 (786,0 mg, 98%) w postaci liofilizowanego proszku.
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm) częściowe NMR związku; 9,1 (s, ,1H), 7,9-8,1 (m, 2H), 7,4-7,65 (m, 3H), 6,95-7,3 (brm, 4H), 6,6-6,9 (brm, 1H), 3,7-4,7 (brm, 10H), 2,38 (s, 3H), 1,2-1,8 (brm, 1H), 1,18 (t, 3H), 0,89-1,1 (m, 4H), 0,8 (d, 2H); MS (FAB) 662,2, 684,2 (addukt Na+) ; HPLC (gr.A) : 8,795 min.
P r z y k ł a d 4
CX13
A. Aminę (G-1, 0,271 mmola, 100,0 mg) otrzymaną z etapu C2 w sposobie postępowania C, z zastosowaniem aminy E-1 (otrzymanej z o-toluidyny według sposobu A) w etapie C1 i izoamyloaminy w sposobie C2) dodawano do mieszanego roztworu adypinianu monometylu (0,271 mmola, 40,15 : 1) i EDC (0,271 mmola, 51,951 mg) w 4 ml NMP w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez ponad 18 godzin w temperaturze pokojowej i rozdzielano w EtOAc (15 ml) i wodzie dejonizowanej (10 ml). Fazę organiczną myto 5 % kwasem cytrynowym (2 x 10 ml), nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (2 x 10 ml) i nasyconym wodnym roztworem NaCl (10 ml). Fazę organiczną suszono (MgSO4) i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując pożądany związek (103 mg, 75%) w postaci piany.
PL 190 866 B1 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm, rotomery); 8,88 (s, 1H), 7,55 (d, 2H), 6,6-7,4 (brm, 7H), 4,0 (m, 2H), 3,62 (s, 3H), 3,43 (m, 1H), 1,9-2,4 (brm, 7H), 1,29-1,8 (brm, 8H), 0,9 (d, 6H) ; MS (FAB) 511,3.
B. Mieszany roztwór związku z etapu A (103 mg, 0,2034 mmola) w metanolu (2 ml), poddano działaniu wodnego roztworu LiOH (1,0 m, 1,0 ml, 1,0 mmola) w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Mieszaninę reakcyjną zakwaszano 1n HCl i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczano metodą HPLC uzyskując CX13 (66,0 mg, 65%) w postaci liofilizowanego proszku.
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 9,9-10,1 (brd, 1H), 9,05 (d, 1H), 7,95 (m, 2H), 7,55 (m, 4H), 7,25 (q, 2H), 7,05 (t, 1H), 4,1-4,25 (brd, 1H), 3,5 (m, 1H), 2,21-2,52 (m, 7H), 1,38-1,71 (m, 7H), 1,2 (t, 1H), 0,95 (m, 6H); MS (FAB) 497,2; HPLC (gr A) : 8,24 min.
P r z y k ł a d 5.
P1
A. Postępowano według sposobu opisanego w sposobie C, stosując aminę E-1 (otrzymaną przez zastosowanie dichlorowo-dorku 4,4'-biperydyny w sposobie B) w etapie C1 i amoniak w etapie C2, otrzymując produkt aminowy (I-2) w etapie C4.
B. Do mieszanego roztworu kwasu benzoesowego (0,1351 mmola, 16,5 mg) i EDC (0,1351 mmola, 25,902 mg) w 3 ml NMP dodawano aminę (I-2, 0,1351 mmola, 69,0 mg) wytworzoną według sposobu opisanego w przykładzie 5A. Roztwór mieszano przez ponad 18 godzin, po czym mieszaninę reakcyjną rozdzielano w EtOAc (10 ml) i wodzie dejonizowanej (5 ml). Fazę organiczną myto 5 % kwasem cytrynowym (2 x 5 ml), nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (2 x 5 ml) i nasyconym wodnym roztworem NaCl (5 ml). Fazę organiczną suszono (MgSO4) i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując pożądany związek (35,0 mg, 51 %) w postaci piany.
C. Postępowano jak w przykładzie 1C, stosując związek z etapu B (35,0 mg, 0,068 mmola) i 25% TFA w CH2Cl2 w celu otrzymania P1(17,0 mg, 55%) w postaci liofilizowanego proszku.
1H NMR (DSMO-d6, 300 MHz, ppm) częściowe NMR związku; 8,4 (m, 1H), 7,9-8,25 (m, 2H), 7,4 (d, 3H), 4,4 (d, 1H), 3,7-4,2 (m, 5H), 2,18-3,12 (m, 4H), 1,6-1,85 (d, 4H), 0,85-1,41 (m, 6H); MS (FAB) 458,8; HPLC (gr.A) : 4,1 min.
P r z y k ł a d 6
P2
A. Postępowano według sposobu opisanego w C, stosując aminę E-1 (otrzymaną przez zastosowanie dichlorowodorku 4,4'-biperydyny w sposobie B) w etapie C1 i metyloaminę w etapie C2, otrzymując produkt aminowy (I-3) w etapie C4.
B. Postępowano według sposobu opisanego w przykładzie 5B, stosując aminę (I-3, 0,2835 mmola, 148,8 mg) wytworzoną według sposobu opisanego w przykładzie 6A, kwas benzoesowy (0,2836 mmola, 34,63 mg) i EDC (0,2836 mmola, 54,37 mg) otrzymując pożądany produkt w postaci piany (84,0 mg, 56% wydajności).
C. Postępowano jak w przykładzie 1C, stosując związek z etapu B (84,0 mg, 0,158 mmola) i 25 % TFA w CH2Cl2 w celu otrzymania P2 (49,0 mg, 66%) w postaci liofilizowanego proszku.
1H NMR (DSMO-d6, 300 MHz, ppm) częściowe NMR związku; 8,5 (m, 1H), 8,2 (m, 1H), 7,35-7,6 (m, 4H), 4,1-4,6 (m, 6H), 3,8-4,1 (m, 3H), 2,77-3,2 (m, 7H), 1,7-2,0 (m, 4H), 1,0-1,6 (m, 6H); MS (FAB) 473,2; HPLC (gr.A) : 4,403 min.
P r z y k ła d 7
P3
A. Postępowano według sposobu opisanego w C, stosując aminę E-1 (otrzymaną przez zastosowanie dichlorowodorku 4,4'-biperydyny w sposobie B) w etapie C1 i izoamyloaminę w etapie C2, otrzymując produkt aminowy (I-4) w etapie C4.
B. Postępowano według sposobu opisanego w przykładzie 5B, stosując aminę (I-4, 0,05131 mmola, 29,8 mg) wytworzoną według sposobu opisanego w przykładzie 7A, kwas benzoesowy (0,05131 mmola, 6,2657 mg) i EDC (0,05131 mmola, 9,836 mg) otrzymując pożądany produkt w postaci piany (15,0 mg, 51% wydajności.
C. Postępowano jak w przykładzie 1C, stosując związek z etapu B (15,0 mg, 0,0256 mmola) i 25 % TFA w CH2Cl2 w celu otrzymania P3 (9,0 mg, 67%) w postaci liofilizowanego proszku.
1H NMR (DSMO-d6, 300 MHz, ppm) częściwe NMR związku; 8,5 (m, 1H), 8,2 (m, 1H), 7,33-7,6 (m, 4H), 3,85-4,6 (brm, 6H), 2,8-3,2 (m, 4H), 0,78-2,0 (brm, 19H); MS (FAB) 529,4, 551,3 (addukt Na+); HPLC (gr.A) : 6,27 min.
PL 190 866 B1
P r z y k ł a d 8
CY14
A. Do mieszanego roztworu adypinianu monometylu (0,2955 mmola, 43,78 : 1) i EDC (0,2955 mmola, 56,65 mg) w 4 ml NMP w temperaturze pokojowej dodawano produkt w postaci wolnej aminy (J-1, 0,2955 mmola, 100,0 mg) otrzymany w sposobie D z zastosowaniem Boc-L-proliny. Roztwór mieszano przez ponad 18 godzin, po czym mieszaninę reakcyjną rozdzielano w EtOAc (15 ml) i wodzie dejonizowanej. Fazę organiczną myto 5 % kwasem cytrynowym (2 x 10 ml), nasyconym wodnym roztworem Na-HCO3 (2 x 10 ml) i nasyconym wodnym roztworem NaCl (10 ml). Fazę organiczną suszono (MgSO4) i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując pożądany związek (88,2 mg, 62 %) w postaci piany.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm); 7,1-7,52 (brm, 8H), 6,1-6,42 (s, 1H), 4,75 (d, 1H), 3,42-3,68 (m, 5H), 1,94-2,42 (brm, 10H), 1,6-1,8 (m, 4H); MS (FAB) 481,4, 503,3 (addukt Na+).
B. Postępowano w taki sam sposób, jak to opisano w przykładzie 4B stosując związek z etapu A (88,2 mg, 0,1832 mmola) i wodny roztwór LiOH (1,0 m, 1,0 ml, 1,0 mmola) w MeOH (2 ml) otrzymując CY14 (50,8 mg, 60%) w postaci liofilizowanego proszku.
1H NMR (DSMO-d6, 300 MHz, ppm); 9,9-10,12 (brd, 1H), 9,05 (d, 1H), 7,95 (m, 2H), 7,45-7,61 (m, 4H), 7,24 (q, 2H), 7,05 (t, 1H), 4,45-4,61 (m, 1H), 3,52-3,74 (m, 2H), 1,88-2,44 (brm, 11H), 1,6 (m, 4H); MS (FAB) 467,2, 489,2 (addukt Na+); HPLC (gr.A) : 6,66 min.
P r z y k ł ad 9
CY17
A. Do roztworu dietylo-t.-butylo-fosfonooctanu (3,0 mmole, 756,75 mg) w 25 ml bezwodnego THF, mieszanego w temperaturze -75°C (suchy lód/aceton) w atmosferze azotu, dodawano kroplami n-butylolit (3,0 mmole, 1,875 ml) w ciągu 5 minut. Roztwór mieszano przez 1 godzinę w temperaturze 0°C, po czym dodawano lewulinian etylu (2,7 mmola, 425,7 : 1) w atmosferze azotu w temperaturze 0°C. Mieszaninę reakcyjną stopniowo ogrzewano do temperatury pokojowej i mieszano przez
3,5 godziny. Po tym czasie mieszaninę wymyto nasyconym wodnym roztworem NH4Cl (3 x 100 ml) i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Następnie do pozostałości dodano 100 ml eteru i warstwę eterową myto wodą dejonizowaną (60 ml) i nasyconym wodnym roztworem NaCl (2 x 60 ml). Fazę organiczną suszono (MgSO4) i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując surowy produkt. Surowy produkt oczyszczano metodą chromatografii rzutowej stosując 20 : 1 heksan:EtOAc otrzymując ortogonalnie zabezpieczony 6-karboksyetylo-3-metylo-penten-3-onian t-butylowy (404,0 mg, 54%) w postaci cieczy o dużej lepkości.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm, izomery); 5,6 (s, 1H), 4,12 (q, 2H), 2,84 (t, 1H), 2,4-2,53 (m, 4H), 2,1 (s, 2H), 1,47 (s, 9H), 1,23 (t, 3H); MS (FAB) 264,6 (addukt Na+); HPLC (gr A) : 12,24 min i 12,48 min.
B. Redukowano produkt z przykładu 9A (0,8277 mmola, 200,3 mg) w 10 ml EtOAc z zastosowaniem 5 moli 10 % Pd/C (0,04139 mmola, 43,63 mg) w pojemniku ciśnieniowym do uwodorniania. Po 1 godzinie mieszaninę reakcyjną wirowano przez 30 minut. Powtórzono wirowanie z EtOAc (2 x 30 ml) przez dalsze 30 minut. Wszystkie organiczne warstwy zbierano i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując 6-karboksyetoksy-3-metylo-3-walerianian t-butylu (150,0 mg, 75%) 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm); 4,1 (q, 2H), 2,18-2,4 (m, 3H), 1,88-2,1 (m, 2H), 1,45-1,75 (m, 3H), 1,44 (s, 9H), 1,23 (t, 3H), 0,92 (d, 3H); MS (FAB) 266,6 (addukt Na+).
C. Postępowano jak to opisano w przykładzie 4B stosując 6-karboksyetoksy-3-metylo-3-walerianian t-butylu (150,0 mg, 0,6147 mmola) i wodny roztwór LiOH (1,0 m, 1,0 ml, 1,0 mmola) w MeOH (2 ml) otrzymując produkt w postaci monokwasu (100 mg, 75 %) jak ciało stałe.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm); 2,18-2,4 (m, 3H), 1,88-2,1 (m, 2H), 1,45-1,75 (m, 3H), 1,44 (s, 9H), 0,92 (d, 3H); MS (FAB) 239,1 (addukt Na+).
D. Postępowano jak to opisano w przykładzie 8A, stosując produkt kwasowy z przykładu 9C (0,0925 mmola, 20,0mg), aminę (J-1, 0,0925 mmola, 31,30 mg), otrzymaną z zastosowaniem Boc-L-proliny w sposobie postępowania D i EDC (0,0925 mmola, 17,73 mg) w NMP (3 ml) uzyskując pożądany produkt (39,3 mg, 73 %).
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) częściowe NMR związku; 7,1-7,8 (brm, 8H), 4,75 (m, 1H), 3,43-3,62 (m, 2H), 1,9-2,6 (brm, 12H), 0,8-1,0 (m, 3H); MS (FAB) 559,3.
E. Postępowano jak to opisano w przykładzie 1C stosując związek z etapu D (39,3 mg, 0,0703 mmola) i 25 % TFA w CH2Cl2 otrzymując CY17 (20,2 mg, 60%) w postaci liofilizowanego proszku.
PL 190 866 B1 1H NMR (MeOH-d4, 300 MHz, ppm); 7,81 (d, 1H), 7,52-7,71 (m, 4H), 7,38 (q, 2H), 7,23 (t, 1H), 4,644,8 (m, 1H), 3,7-4,0 (m, 2H), 2,05-2,74 (brm, 12H), 1,68-2,0 (m, 2H), 1,05-1,23 (m, 3H); MS (FAB) 481,3, 503,4 (addukt Na+); HPLC (gr A) : 8,1 min.
P r z y k ł a d 10.
CX12
A. Postępowano jak to opisano w przykładzie 8A, stosując aminę (J-2, 0,2974 mmola, 100,0 mg), otrzymaną z zastosowaniem Boc-L-tioproliny w sposobie D, kwas adypinowy (0,2974 mmola, 43,46 mg) i EDC (0,3569 mmola, 68,414 mg) w NMP (3 ml) uzyskując surowy produkt. Surowy produkt oczyszczano metodą HPLC otrzymując CX12 (30,0 mg, 30%) w postaci liofilizowanego proszku 1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm); 9,99 (s, 1H), 9,1 (s, 1H), 7,98 (m, 2H), 7,48-7,62 (m, 4H), 7,25 (q, 2H), 7,05 (t, 1H), 4,55-5,05 (m, 4H), 3,22 (m, 1H), 2,41 (m, 6H), 1,6 (m, 4H); MS (FAB) 485,5; HPLC (gr.A) : 7,935 min.
P r z y k ł a d 11
AX41
A. Postępowano według sposobu opisanego w C, stosując aminę E-1 (otrzymaną przez zastosowanie o-toluidyny w sposobie A) w etapie C1 i izoamyloaminę w etapie C2, otrzymując produkt aminowy (I-1) w etapie C4.
B. Do mieszanego roztworu aminy wytworzonego według przykładu 11 A (0,072 mmola, 39,8 mg) i DIEA (0,0864 mmola, 15,1 :1) w NMP (4 ml) dodawano w temperaturze 0°C bezwodnik octowy (0,0792 mmola, 7,5 : 1). Roztwór mieszano przez 4 godziny w temperaturze 0°C, po czym mieszaninę reakcyjną rozdzielano w EtOAc (10 ml) i wodzie destylowanej (5 ml).
Fazę organiczną myto 5 % kwasem cytrynowym (2 x 5 ml), nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (2 x 5 ml) i nasyconym wodnym roztworem NaCl (5 ml). Fazę organiczną suszono (MgSO4) i zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując pożądany związek (20,0 mg, 50 %) w postaci piany.
C. Postępowano jak to opisano w przykładzie1 C stosując związek z etapu B (20,0 mg, 0,034 mmola) i 25 % TFA w CH2Cl2 otrzymując AX41 (9,0 mg, 50%) w postaci liofilizowanego proszku.
1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm) częściowe NMR związku; 9,76-10,22 (brm, 1H), 9,05 (d, 1H), 7,95 (m, 2H), 7,45-7,65 (m, 4H), 7,24 (q, 2H), 7,03 (t, 1H), 4,1-4,54 (brm, 4H), 2,33 (s, 3H), 2,18 (s, 1H), 1,98 (d, 2H), 1,3-1,8 (brm, 3H), 0,98 (m, 6H); MS (FAB) 540,3; HPLC (gr.A) : 7,047 min.
P r z y k ł a d 12.
AY48
A. Postępowano według sposobu opisanego w C, stosując aminę E-1 (otrzymaną przez zastosowanie o-toluidyny w sposobie A) w etapie C1 i izoamyloaminę w etapie C2, otrzymując aminę (I-1) w etapie C4.
B. Postępowano według sposobu opisanego w przykładzie 5B, stosując aminę (0,0905 mmola, 50,0 mg) wytworzoną według sposobu opisanego w przykładzie 12A, szczawian monometylu (0,0905 mmola, 11,96 mg) i EDC (0,09955 mmola, 19,084 mg) otrzymując pożądany produkt w postaci piany (30,0 mg, 50%).
C. Postępowano jak w przykładzie 1C, stosując związek z etapu B (30,0 mg, 0,045 mmola) i 25 % TFA w CH2Cl2 w celu otrzymania AY48 (15,0 mg, 46%) w postaci liofilizowanego proszku.
1H NMR (DSMO-d6, 300 MHz, ppm) częściowe NMR związku; 9,76-10,22 (brm, 1H), 9,05 (d, 1H), 7,95 (m, 2H), 7,45-7,65 (m, 4H), 7,24 (q, 2H), 7,03 (t, 1H), 4,1-4,54 (brm, 4H), 3,18 (s, 3H), 2,33 (s, 3H), 1,3-1,8 (brm, 3H), 0,98 (m, 6H); MS (FAB) 612,4 ; HPLC (gr.A) : 7,998 min.
P r z y k ł a d 13.
AY44
A. Postępowano według sposobu opisanego w C, stosując aminę E-1 (otrzymaną przez zastosowanie o-toluidyny w sposobie A) w etapie C1 i izoamyloaminę w etapie C2, otrzymując aminę (I-1) w etapie C4.
B. Postępowano według sposobu opisanego w przykładzie 5B, stosując aminę (0,0398 mmola, 22,0 mg) wytworzoną według sposobu opisanego w przykładzie 12A, kwas 3-metoksypropionowy (0,0398 mmola, 3,7 μθ i EDC (0,04378 mmola, 8,393 mg) otrzymując pożądany produkt w postaci piany (15,0 mg, 59%).
C. Postępowano jak w przykładzie 1C, stosując związek z etapu B (15,0 mg, 0,0234mmola) i 25 % TFA w CH2Cl2 w celu otrzymania AY44 (10,0 mg, 74%) w postaci liofilizowanego proszku.
PL 190 866 B1 1H NMR (DSMO-d6, 300 MHz, ppm) częściowe NMR związku; 9,05 (d, 1H), 7,95 (m, 2H), 7,45-7,65 (m, 4H), 7,24 (q, 2H), 7,03 (t, 1H), 4,1-4,54 (brm, 4H), 3,29 (m, 3H), 2,33 (s, 3H), 1,3-1,8 (brm, 3H), 0,98 (m, 6H); MS (FAB) 584,3, 607,4 (addukt Na+); HPLC (gr.A) : 6,17 min.
Synteza SX44
A. Do zawiesiny 1,4-fenylenodiaminy (9,15 g, 86 mmoli) w dichlorometanie (30 ml) dodawano o-toluiloizocyjanian (10,5 ml, 86 mmoli). Mmieszano w temperaturze pokojowej przez 30 minut, po czym zawiesinę sączono i myto dichlorometanem (200 ml). Po suszeniu pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano pożądany produkt w postaci szarego proszku (15,8 g, 65,6 mmola, 76%), >99% czystości w oparciu o HPLC.
1H NMR (DSMO-d6) : δ 8,61 (1H, s), 7,95 (1H, d), 7,81 (1H, s), 7,30 (2H, m), 7,15 (2H, d), 7,0 (1H, t), 6,61 (2H, d), 4,88 (2H, bs), 2,32 (3H, s).
B. Do roztworu kwasu (2R)-[(t-butyloksykarbonylo)-metylo]-4-metylo-walerianowego (Oxford Asymmetry) (2,4 g, 10,4 mmola) w DMF (20 ml) oziębionego do 0°C dodawano HOBT (2,1 g,
15.5 mmola) a następnie EDC (2,4 g, 13,0 mmola) i zasadę Hunigs'a (5,4 ml, 31/1 mmola). Po wymieszaniu przez 15 minut dodano chlorowodorek estru metylowego 2,3-dimetoksy-(e-fenyloalaniny (2,9 g, 10,4 mmola). Mieszano przez noc ogrzewając do temperatury pokojowej, po czym reakcję dokończano wytrącając produkt 60% wodnym roztworem dwuwęglanu. Produkt sączono i odmywano wodą, 5% kwasem cytrynowym i solanką. Produkt suszono pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując pożądany produkt (4,5 g, 9,9 mmola, 99%) >88% czystości bazując na HPLC, w postaci białego proszku.
1H NMR (CDCl3) : δ 6,81 (3H, m), 6,60 (1H, bd), 5,35 (1H, m), 3,76 (3H, s), 3,75 (3H, s), 3,63 (3H, s),
2.90- 2,50 (4H, m), 2,30 (1H,-1,45 (2H, m), 1,40 (9H, s), 1,15 (1H, m), 0,88 (3H, d), 0,82 (3H, s).
C. Do roztworu związku z etapu B (4,5 g, 9,9 mmola) w dichlorometanie (15 ml) dodano kwas trifluorooctowy (5 ml) i mieszaninę reakcyjną mieszano w pokojowej temperaturze przez 3 godziny. Rozpuszczalnik odpędzano pod zmniejszonym ciśnieniem i wytrącano produkt przez dodatek eteru. Odsączono ciało stałe i suszono w próżni uzyskując pożądany produkt (2,9 g, 7,3 mmola, 74%) w postaci białego proszku o >96% czystości, bazując na HPLC 1H NMR (CDCl3) : δ 6,92 (1H, bd), 6,70 (3H, m), 5,35 (1H, m), 3,85 (6H, s), 3,65 (3H, s), 2,95-2,40 (5H, m), 1,55 (2H, m), 1,35 (1H, m), 0,90 (3H, d), 0,87 (3H, d).
D. Do roztworu związku z etapu C (1,9 g, 4,8 mmola) w DMF (15 ml) dodawano HBTU (2,1 g,
5.5 mmola) a następnie zasadę Hunig'a (2,1 ml, 12,1 mmola). Po mieszaniu przez noc w temperaturze pokojowej reakcję dokończano wytrącając produkt 60% wodnym roztworem dwuwęglanu. Produkt odmywano wodą, 5% kwasem cytrynowym i solanką. Suszenie pod zmniejszonym ciśnieniem dawało pożądany produkt (2,9 g, 4,7 mmola, 98%) o >87% czystości, bazując na HPLC, w postaci brązowego ciała stałego.
1H NMR (CDCl3) : δ 9,01-6,81 (15H, m), 5,35 (1H, m), 3,85 (3H, s), 3,84 (3H, s), 3,65 (3H, s),
2.90- 2,35 (5H, m), 2,33 (3H, s), 1,65-0,90 (3H, m), 0,90 (3H, d), 0,86 (3H, d).
E. Do roztworu związku z etapu D (2,9 g, 4,6 mmola) w metanolu (30 ml) zawierającym DMF (15 ml) dodawano 2m LiOH (7 ml, 13,8 mmola) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc w pokojowej temperaturze. Metanol usuwano w próżni i surową mieszaninę dodawano w temperaturze 0°C kroplami do roztworu 1 m HCl. Odsączono osad, wymyto go wodą, mieszaniną metanol/eter (1:9) i eterem. Suszenie pod zmniejszonym ciśnieniem dawało surowy produkt SX44 o >98% czystości bazując na HPLC, w postaci białego ciała stałego (1,25 g, 2,1 mmola, 46%).
1H NMR (d6-dmso): δ 9,95 (1H, s), 9,11 (1H, s), 8,61 (1H, d), 8,01 (1H, s), 7,95 (1H, d), 7,60 (2H, d), 7,47 (2H, d), 7,24 (2H, m), 7,02 (2H, m), 6,90 (2H, m), 5,25 (1H, m), 3,82 (3H, s), 3,81 (3H, s), 2,98-2,60 (3H, m), 2,46 (2H, m), 2,33 (3H, s), 1,65-1,10 (3H, m), 0,93 (3H, d), 0,84 (3H, s). ESMS (+) : : m/z = 605.
Synteza SY62
A. Do roztworu (S)-3-(1-oksypropylo)-4-(fenylometylo)-2- oksazolidynonu (922 mg, 3,95 mmola) w suchym THF (40 ml) oziębionym do -78°C dodawano kroplami diizopropyloamidolit (2,4 ml,
4.5 mmola, Aldrich, 2,0 m). Reakcję pozostawiono w temperaturze -78°C przez 1 godzinę uzyskując jasnożółty roztwór. Dodano następnie bromooctan t-butylu (1,74 ml, 11,8 mmola) w jednej porcji i mieszaninę reakcyjną mieszano przez dodatkowe 15 minut w temperaturze -78°C, następnie pozostawiono do ogrzania do temperatury 0°C i pozostawiono do przereagowania dalsze 45 minut. Reakcję gaszono nasyconym roztworem wodnym chlorku amonu i usuwano THF. Wodny roztwór ekstrahowano dichlorometanem (3 x 50 ml) i połączone ekstrakty organiczne wymywano solanką, suszono nad siar92
PL 190 866 B1 czanem sodu i zatężano uzyskując gęsty syrop, który po umieszczeniu w zamrażarce zestalał się do postaci woskowatego ciała stałego. Rozcieranie na proszek z zimnym heksanem daje pożądany produkt (735 mg, 2,11 mmola, 54%) w postaci białego proszku o czystości > 90% wg HPLC.
1H NMR (CDCl3) : δ 7,40-7,15 (5H, m), 4,65 (1H, m), 4,25-4,0 (3H, m), 3,32 (1H, dd), 2,83 (1H, dd), 2,76 (1H, dd), 2,37 (1H, dd), 1,41 (9H, s), 1,19 (3H,d).
B. W temperaturze 0°C, do roztworu związku z etapu A (350 mg, 1,00 mmol) w THF (15 ml) i wodzie (5 ml) dodawano 30 % nadtlenek wodoru (1,10 ml, 10,1 mmola) a następnie 2,0 m wodorotlenek litowy (1,0 ml, 2,0 mmole) i roztwór mieszano przez 2-3 godziny, aż oceniono reakcję metodą HPLC, jako zakończoną. Reakcję gaszono nadmiarem siarczynu sodowego a pH roztworu nastawiano na ok. 10, jeśli to było konieczne, za pomocą dwuwęglanu sodu. Usuwano THF w próżni i warstwę wodną rozcieńczano wodą (30 ml) i ekstrahowano dwukrotnie dichlorometanem (30 ml). Wodną warstwę następnie zakwaszano 1 m HCl do pH ok. 2 i ekstrahowano octanem etylu (3 x 50 ml). Połączone ekstrakty organiczne wymywano solanką (30 ml), suszono nad siarczanem sodu i zatężano uzyskując pożądany produkt (153 mg, 0,81 mmola, 81%) o >95% czystości bazując na HPLC, w postaci przezroczystego syropu, który stawał się woskowatym ciałem stałym po przechowywaniu w zamrażarce. 1H NMR (CDCl3) : δ 2,88 (1H, m), 2,61 (1H, dd), 2,35 (1H, dd), 1,42 (9H, s), 1,22 (3H, d).
C. Postępując zgodnie ze sposobem stosowanym podczas syntezy SX44B, związek z etapu B (153 mg, 0,81 mmola) sprzęgano z chlorowodorkiem estru metylowego 2,3-dimetoksy-e-alaniny (253 mg, 0,85 mmola) uzyskując pożądany związek (268 mg, 0,6 mmola, 78%) o >85% czystości, bazując na HPLC, w postaci białej piany.
1H NMR (CDCl3) : δ 6,81 (3H, m), 6,72 (1H, bd), 5,40 (1H, m), 3,85 (3H, s), 3,84 (3H, s), 3,41 (3H, s), 2,96-2,15 (5H, m), 1,41 (9H, s), 1,14 (3H, d).
D. Postępując według sposobu dla SX44C ze związku z etapu C (268 mg, 0,6 mmola) usuwano zabezpieczenie uzyskując pożądany produkt (210 mg, 0,59 mmola, 98%), w postaci gęstego jasnożółtego syropu.
1H NMR (CDCl3) : δ 6,97 (1H, bd), 5,33 (1H, m), 3,85 (3H, s), 3,84 (3H, s), 3,58 (3H, s), 2,95-2,40 (5H, m),
1.24 (3H, d).
E. Postępując według sposobu dla SX44D, związek z etapu D (210 mg, 0,60 mmola) sprzęgano ze związkiem SK44A (168 mg, 0,70 mmola) uzyskując pożądany produkt (320 mg, 0,55 mmola, 92%) o czystości ok. 72% bazując na HPLC, w postaci brązowego ciała stałego.
1H NMR (d6-dmso): δ 9,92 (1H, s), 9,42 (1H, br), 8,52 (1H, d), 8,15 (1H, br), 7,92 (1H, d), 7,61 (2H, d), 7,47 (2H, d), 7,25 (2H, m), 7,10-6,85 (4H, m), 5,35 (1H, m), 3,85 (3H, s), 3,84 (3H, s), 3,63 (3H, s), 3,15-2,40 (5H, m), 2,35 (3H, s), 1,12 (3H, d).
F. Postępując zgodnie ze sposobem hydrolizy SX44D, ze związku z etapu E (300 mg, 0,52 mmola) uzyskano surowy SY62 (108mg) o > 90% czystości bazując na HPLC. Małą ilość oczyszczano metodą HPLC uzyskując SY62 (8 mg) o > 99% czystości w postaci białego proszku.
1H NMR (d6-dmso): δ 9,95 (1H, s), 9,04 (1H, s), 8,46 (1H, d), 7,93 (2H, bm), 7,59 (2H, d), 7,47 (2H, d), 7,24 (2H, m), 7,21-6,89 (4H, m), 5,22 (1H, m), 3,83 (3H, s), 3,8 (3H, s), 2,95-2,65 (5H, m), 2,34 (3H, s), 1,10 (3H, d). ESMS (-) : m/z - H = 561
Synteza SY60
A. Do roztworu bezwodnika kwasu szczawiowego (200 mg, 2,0 mmole) w dichlorometanie (5 ml) dodawano SX44A (482 mg, 2,0 mmole) i zawiesinę mieszano przez noc w pokojowej temperaturze. Ciało stałe odsączono i wymyto dichlorometanem uzyskując pożądany produkt (630 mg, 1,8 mmola, 92%), w postaci jasnoszarego ciała stałego.
1H NMR (d6-dmso): δ 12,25 (1H, br), 9,95 (1H, s), 9,05 (1H, s), 7,95 (2H, m), 7,60 (2H, d), 7,50 (2H, d),
7.25 (2H, m), 7,05 (1H, m), 2,33 (4H, m).
B. Do roztworu związku z etapu A (192 mg, 0,56 mmola) w DMF (4 ml) dodawano HBTU (265 mg, 0,70 mmola) a następnie zasadę Hunigs'a (0,25 ml) i ester metylowy 2,3-dimetoksy-e-fenyloalaniny (154 mg, 0,56 mmola). Mieszano przez noc w temperaturze pokojowej, po czym reakcję dokończano wytrącając produkt 60 % wodnym roztworem dwuwęglanu. Produkt odmywano wodą, 5% kwasem cytrynowym i solanką i suszono pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując pożądany produkt (100 mg, 0,18 mmola, 32%) o >85% czystości bazując na HPLC, w postaci brązowego proszku.
1H NMR (d6-dmso): δ 9,93 (1H, s), 9,10 (1H, s), 8,47 (1H, d), 8,0 (1H, s), 7,95 (1H, d), 7,60 (2H, d), 7,46 (2H, d), 7,25 (2H, m), 7,05 (1H, m), 6,92 (2H, m), 5,26 (1H, m), 3,85 (3H, s), 3,84 (3H, s), 3,66 (3H, s), 2,85 (2H, m), 2,55 (2H, m), 2,36 (3H, s).
PL 190 866 B1
C. Do roztworu związku z etapu B (100 mg, 0,18 mmola) w metanolu dodawano 2m LiOH (0,3 ml) i mieszaninę reakcyjną mieszano w pokojowej temperaturze przez 3 godziny. Usuwano metanol i produkt wytrącano 1n HCl. Ciało stałe odsączono, wymyto wodą, mieszaniną eter/metanol (9:1) i eterem. Suszenie w próżni daje SY60 (74 mg, 0,13 mmola, 72%) w postaci jasnobrązowego ciała stałego o czystości >97% bazując na HPLC.
1H NMR (d6-dmso): δ 9,88 (1H, s), 9,05 (1H, s), 8,41 (1H, d), 8,47 (1H, s), 7,90 (1H, d), 7,54 (2H, d), 7,43 (2H, d), 7,20 (2H, m), 6,96 (2H, bm), 6,90 (2H, bm), 5,21 (1H, m), 3,81 (3H, s), 3,80 (3H, s), 2,71 (2H, m), 2,50 (2H, m), 2,30 (3H, s). ESMS(-): m/z-1 = 547.
Synteza RX19
A. Do estru N-t-boc-L-leucyno-N-hydroksy-sukcynimidu (3,28 g, 0,01 mmola) w DMF (20 ml), mieszając w pokojowej temperaturze dodawano porcjami przez 30 minut tyraminę (1,37 g, 0,01 mmola). Po 2 godzinach mieszania DMF odciągnięto pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość przeniesiono do 50 ml chlorku metylenu. Organiczną fazę odmywano 5% kwasem cytrynowym (2 x 15 ml), wodą (15 ml) i solanką (15 ml) i suszono nad MgSO4, sączono i zatężano otrzymując pożądany produkt (3,32 g, 95%) w postaci białej piany.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,96 (d, 1H, 8Hz), 6,93 (d, 2H, 8Hz), 6,73 (d, 2H, 8Hz), 6,53 (bs, 1H), 5,09 (d, 1H, 8Hz), 4,02 (bs, 1H), 3,47-3,31 (bm, 2H), 2,64 (t, 2H, 7Hz), 1,55 (m, 2H), 1,37 (s, 9H), 0,84 (d, 6H, 6Hz), m/z 351.
B. Mieszaninę związku z etapu A (1 g, 2,85 mmola) i octanu bromometylu (0,45 g, 2,85 mmola) w acetonie (15 ml) ogrzewano pod chłodnicą zwrotną ze stałym K2CO3 przez 3,5 godziny. Mieszaninę reakcyjną oziębiano, sączono i zatężano otrzymując pożądany produkt (1,09 g, 91%) w postaci bursztynowej żywicy.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,08 (d, 2H, 8Hz), 6,81 (d, 2H, 8Hz), 6,14 (s, 1H), 4,84 (s, 1H), 4,59 (s, 2H), 4,00 (s, 1H), 3,78 (s, 3H), 3,78-3,40 (bm, 2H), 2,71 (t, 2H, 7Hz), 1,60-1,39 (m, 2H), 0,89 (s, 9H), 0,87 (d, 6H, 6Hz), m/z 423.
C. Do związku z etapu B (353 mg, 0,836 mmola) w 1 ml CH2Cl2 na zimno dodawano TFA (3 ml) i mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Mieszaninę reakcyjną zatężano pod zmniejszonym ciśnieniem w celu otrzymania pożądanego produktu, który stosowano bez oczyszczania.
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,59 (bs, 3H), 7,24 (m, 1H), 7,04 (d, 2H, 9Hz), 6,77 (d, 2H, 9Hz), 4,60 (s, 2H), 4,04 (m, 1H), 3,79 (s, 3H), 3,52-3,43 (bm, 2H), 2,75-2,70 (t, 2H, 6Hz), 1,56 (m, 2H), 1,46 (m, 1H), 0,84 (d, 6H, 6Hz), m/z 323.
D. Mieszaninę 2-MPUPA (225 mg, 0,79 mmola), HOBt (169 mg, 1,25 mmola) i EDC (192 mg, 1,00 mmol) mieszano w DMF (5 ml) w pokojowej temperaturze przez 1,5 godziny. W oddzielnej fiolce zimny związek z etapu C (0,836 mmola) w DMF (1 ml) neutralizowano dodając kroplami TEA (zielony wobec lakmusu) stosując mieszanie. Dwa roztwory łączono i mieszano w pokojowej temperaturze przez noc. Mieszaninę reakcyjną sączono i redukowano objętość do połowy pod zmniejszonym ciśnieniem a następnie wkraplano do silnie mieszanego 5% dwuwęglanu sodu (50 ml). Mieszano przez 1 godzinę a następnie odbierano ciało stałe przez odsączenie, myto wodą i suszono na powietrzu, otrzymując pożądany produkt (140 mg, 35%) w postaci beżowego ciała stałego.
1H NMR (DMSO, 300 MHz, ppm) 9,06 (s, 1H), 8,20 (d, 1H, 8Hz), 8,07 (m, 1H), 8,00 (s, 1H), 7,94 (d, 1H, 8Hz), 7,47 (d, 2H, 9Hz), 7,27-7,19 (m, 6H), 7,03 (t, 1H, 7Hz), 6,92 (d, 2H, 9Hz), 4,84 (s, 2H), 4,34-4,31 (m, 1H), 3,78 (s, 2H), 3,48 (d, 1H, 6Hz), 3,44 (s, 3H), 3,37-3,27 (m, 2H), 2,72 (t, 2H, 7Hz),
2,33 (s, 3H), 1,58-1,46 (m, 3H), 0,91 (dd, 6Hz, 13Hz); m/z 589.
E. Roztwór związku z etapu D (24 mg, 0,041 mmola) i 2n LiOH (62 gl, 0,122 mmola) w DMF (1 ml) mieszano w temperaturze pokojowej przez 6 godzin. Mieszaninę reakcyjną zakwaszano (czerwona wobec lakmusu) za pomocą TFA i oczyszczano bezpośrednio preparatywną HPLC otrzymując RX19 (10 mg, 43%) w postaci białego ciała stałego.
1H NMR (DMSO, 300 MHz, ppm), 9,27 (s, 1H), 8,18 (m, 1H), 8,16 (m, 1H), 7,92 (d, 1H, 7Hz), 7,46 (d, 2H, 8Hz), 7,19-7,03 (m, 12H), 6,88 (d, 2H, 8Hz), 4,63 (s, 2H), 4,33 (m, 1H), 2,69 (t, 8Hz), 2,34 (s, 3H), 1,51-1,33 (m, 3H), 0,96-0,88 (dd, 6H, 6Hz, 12Hz), m/z 5.73.
Synteza RX23
A. Do mieszanego roztworu m-hydroksyaniliny (1,09 g, 0,01 mmola) i HOBt (2,0 g, 0,015 mmola) w DMF (12 ml) w temperaturze 0°C dodawano EDC (2,7 g, 0,14 mmola). Mieszaninę pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej i mieszano przez 1 godzinę. Następnie mieszaninę ochłodzono do 0°C i dodano 2-MPUPA (2,84 g, 0,01 mmola). Dodawano kroplami trietyloaminę aż
PL 190 866 B1 mieszanina stała się zasadowa (zielona wobec lakmusu) i kontynuowano mieszanie przez noc w temperaturze pokojowej. Po odsączeniu, mieszaninę wkraplano do 500 ml silnie mieszanego 5 % dwuwęglanu sodu. Po 2 godzinach mieszania, ciało stałe odsączano przez zgrubny filtr lejowy ze spiekanego szkła i wymywano dokładnie wodą. Po suszeniu przez noc pod próżnią otrzymywano pożądany produkt (3,2 g, 85%) w postaci białego ciała stałego.
1H NMR (DSMO, 300 MHz, ppm) 7,94 (s, 1H), 7,82 (d, 1H, 8Hz), 7,21 (d, 2H, 8Hz), 7,20-6,90 (m, 7H), 6,42 (d, 1H, 7Hz), 3,53 (s, 2H), 2,22 (s, 3H), m/z 376.
B. Do mieszanego związku z etapu A (200 mg, 0,53 mmola) i maślanu 4-bromoetylowego (104 mg, 0,53 mmola) w DMF (1 ml) dodawano K2CO3 (120 mg, 1,45 mmola). Zawiesinę mieszano w temperaturze 70-75°C przez 6 godzin, sączono przez filtr lejowy ze spiekanego szkła i wkraplano do 50 ml silnie mieszanego 5 % HCl. Wodną zawiesinę ekstrahowano 3 x 50 ml EtOAc. Fazy organiczne łączono i wymywano solanką (25 ml), suszono nad MgSO4 i zateżano otrzymując pożądany związek (150 mg, 57%) w postaci żółtego ciała stałego.
1H NMR (DMSO, 300 MHz, ppm), 8,98 (s, 1H), 7,88 (s, 1H), 7,85 (d, 1H, 8Hz), 7,40 (d, 2H, 7Hz), 7,37,1 (m, 6H), 6,95 (t, 1H, 6Hz), 6,6 (d, 1H, 6Hz), 4,45 (t, 1H, 6Hz), 4,02 (q, 2H, 7Hz), 3,91 (t, 2H, 7Hz), 3,54 (s, 2H), 2,42 (t, 2H, 7Hz), 2,25 (s, 3H), 1,94 (t, 2H, 7Hz), 1,15 (t, 3H, 7Hz), m/z 490.
C. Do mieszanego roztworu związku z etapu B (150 mg, 0,31 mmola) w DMF (1 ml) w temperaturze pokojowej dodano 2n LiOH (350 gl, 0,77 mmola). Mieszaninę mieszano przez noc i po zakwaszeniu TFA (czerwony wobec lakmusu) podwielkośc oczyszczano preparatywną HPLC otrzymując RX23.
1H NMR (DMSO, 300 MHz, ppm), 9,01 (s, 1H), 7,91 (s, 1H), 7,83 (d, 1H, 8Hz), 7,39 (d, 1H, 8Hz), 7,29 (s, 1H), 7,23-7,14 (m, 5H), 6,92 (t, 1H, 8Hz), 6,6 (d, 1H, 8Hz), 3,92 (t, 2H, 7Hz), 3,54 (s, 2H), 2,35 (t, 2H, 7Hz), 2,22 (s, 1H), 1,90 (m, 2H), m/z 460.
Synteza RX19
A. Taka jak to opisano dla syntezy RX23B z zastosowaniem RX23A (119 mg, 0,317 mmola) i dimetyloacetalu aldehydu 3-bromo-propionowego (89 mg, 0,49 mmola) z 250 mg K2CO3. Ciało stałe odsączono i odpędzono DMF w wysokiej próżni. Rekrystalizacja z metanolu dostarcza pożądanego produktu (75 mg, 52%) w postaci białego ciała stałego.
1H NMR (DMSO, 300 MHz, ppm), 8,98 (s, 1H), 7,88 (s, 1H), 7,83 (d, 1H, 8Hz), 7,39 (d, 2H, 8Hz), 7,32 (s, 1H), 7,32-7,12 (m, 6H), 6,93 (t, 1H, 6H), 6,6 (m, 1H), 4,53 (t, 6H), 3,92 (t, 2H, 7H), 3,54 (s, 2H),
3,33 (s, 2H), 3,24 (s, 3H), 2,22 (s, 3H), 1,95 (q, 2H, 6Hz, 6Hz), m/z (M+Na)+ 500.
B. Związek z etapu A (29 mg, 0,61 mmola) w 2 ml 50/50 THF/H2O z katalityczną ilością kwasu p-toluenosulfonowego mieszano w temperaturze 40°C przez 4 godziny. Mieszaninę reakcyjną redukowano pod zmniejszonym ciśnieniem i stosowano bez oczyszczania: m/z 454. Surową pozostałość przeniesiono do 2 ml acetonu, oziębiono do 0°C w łaźni z lodem i dodano 44 μl reagenta Jonesa. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej, mieszając przez noc. Dodano
1- zopropanol (2 ml) i mieszaninę mieszano dodatkowe 30 minut, sączono i zatężano w wysokiej próżni. Preparatywna HPLC dostarczała RX19 (15,5 mg, 57%) w postaci brązowego ciała stałego.
1H NMR (DSMO, 300 MHz, ppm) 9,01 (s, 1H), 7,9 (s, 1H), 7,83 (d, 1H, 8Hz), 7,40 (d, 2H, 8Hz), 7,31 (s, 1H), 7,24-7,09 (m, 6H), 6,93 (t, 1H, 7Hz), 6,59 (d, 1H, 8Hz), 4,09 (t, 2H, 6Hz), 3,54 (s, 2H), 2,66 (t, 2H, 6Hz), 2,22 (s, 3H), m/z 448.
Wytwarzanie BX41
A. Do roztworu Na2CO3 (1,33 g, 12,51 mmola) w H2O (35 ml) dodawano porcjami kwas
2- amino-4-fluorobenzoesowy (1,94 g, 12,51 mmola). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej aż stała się jednorodna a następnie oziębiono ją w łaźni z lodem. Do zimnego roztworu dodawano stopniowo fosgen (9,72 ml 1,93 molowego roztworu w toluenie, 18,76 mmola). Po zakończeniu dodawania, mieszaninę reakcyjną energicznie mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Zbierano wytrącone ciało stałe przez sączenie pod ciśnieniem, przemyto H2O (1 x 35 ml, 1 x 20 ml), przeniesiono do n-heksanu i wysuszono na sączku. Otrzymano 2,023 g (89%) pożądanego produktu w postaci białego ciała stałego; 1.1 = 228-229°C; TLC (1:1 CH2Cl2/Et2O Rf = 0,74;
1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,97-7,93 (m, 1H), 6,84-6,79 (m, 2H).
B. W strumieniu suchego N2, przemywano zawiesinę NaH (0,459 g 60% zawiesiny, 11,48 mmola) n-heksanem (2 x 10 ml), dyspergowano w bezwodnym DMF (55 ml) i oziębiano w łaźni z lodem. Do zimnej zawiesiny dodawano kroplami roztwór produktu z części A (1,98 g, 10,93 mmola) w bezwodnym DMF (55 ml). Po zakończeniu dodawania mieszaninę mieszano w temperaturze 0°C przez 45 minut. Do uzyskanego prawie bezbarwnego roztworu dodawano MeI (0,71 ml, 11,48 mmola).
PL 190 866 B1
Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny aż do sprawdzenia ukończenia reakcji metodą analizy chromatografii cienkowarstwowej TLC. DMF usuwano metodą suszenia obrotowego w wysokiej próżni. Pozostałość o konsystencji syropu rozpuszczano w EtOAc/H2O, rozdzielano i warstwę organiczną myto H2O (1x), solanką (1x) i suszono (MgSO4). Przez sączenie i zatężanie otrzymano 2,04 g (96%) pożądanego produktu w postaci jasnożółtego ciała stałego.
TLC (100% CH2Cl2 Rf = 0,18; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm ) 8,10-8,04 (m, 1H), 6,95-6,89 (m, 1H), 6,84-6,77 (m, 1H), 3,46 (s, 3H).
C. Mieszaninę produktu z części B (2,04 g, 10,45 mmola) i glicyny (0,79 g, 10,45 mmola) w lodowatym AcOH (22 ml) energicznie gotowano pod chłodnicą zwrotną w atmosferze N2. Po 18 godzinach kontrolowano zakończenie reakcji metodą analizy TLC i oziębiano do temperatury pokojowej. Większość AcOH usuwano w suszarce obrotowej w wysokiej próżni. Syropowatą pozostałość rozcierano z Et2O (20 ml) i energicznie mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Wytrącone ciało stałe zbierano sącząc pod zmniejszonym ciśnieniem, przemywano Et2O i suszono na sączku. Otrzymano 1,806 g (83%) pożądanego produktu w postaci białego ciała stałego.
MS (ESP+) 208,9; TLC (100% EtOAc) Rf = 0,30; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,84 (br t, 1H), 7,89-7,74 (m, 1H), 6,92-6,86 (m, 1H), 6,83-6,79 (m, 1H), 3,65 (m, 2H), 3,24 (s, 3H).
D. W sposób opisany dla otrzymywania BX47, część B, produkt z powyższej części C (0,50g, 2,402 mmola), akrylan etylu (0,39 ml, 3,60 mmola), bezwodny CsF (0,401 g, 2,642 mmola) i ortokrzemian tetraetylowy (0,54 ml, 2,40 mmola) poddano reakcji w THF (8 ml) w temperaturze pokojowej w atmosferze N2 przez 18 godzin. Surowy produkt oczyszczano metodą chromatografii rzutowej (100% CH2Cl2 do 10% Et2O/CH2Cl2) otrzymując 0,51 g (69%) czystego produktu w postaci białego ciała stałego:
MS (ESP+) 309,2; TLC (10% Et2O/CH2Cl2) Rf = 0,30; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,83-7,78 (m, 1H), 6,97-6,90 (m, 1H), 6,86-6,82 (m, 1H), 4,08 (q, 2H, J = 7,15 Hz), 3,98 (B z AB, 1H, J= 14,91 Hz), 3,87-3,80 (m, 3H), 3,30 (s, 3H), 2,74-2,54 (m, 2H), 1,19 (t, 3H, j = 7,20Hz).
E. W sposób opisany dla wytwarzania BX47, część C, produkt z powyższej części D (0,51g, 1,68 mmola) poddano reakcji z dymiącym kwasem azotowym (3 ml) przez 18 godzin. Otrzymano 0,49 g (83%) surowego pożądanego produktu w postaci piany:
MS (ESP+) 354,0; TLC (100% Et2O) Rf = 0,25; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm ) 8,61 (d, 1H, J = 8,34 Hz), 7,07 (d, 1H, J = 11,83 Hz), 4,11 (q, 2H, J = 7,11 Hz), 4,02 (s, 2H), 3,88 (t, 2H, J = 6,63Hz), 3,38 (s, 3H), 2,80-2,57 (m, 2H), 1,23 (t, 3H, J= 7,21Hz).
F. W sposób opisany dla wytwarzania BX47, cześć D, produkt z powyższej części E (0,35 g, 0,991 mmola), proszek Fe (0,166g, 2,97 mmola) i lodowaty AcOH (0,11 ml, 1,98 mmola) ogrzewano pod chłodnicą zwrotną w 2 : 1 EtOH/H2O (10 ml) w atmosferze N2 przez 3 godziny. Otrzymano 0,302 g (94%) surowego pożądanego produktu w postaci oleju:
MS (ESP+) 324,0; TLC (100% EtOAc) Rf = 0,53; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm ) 7,32 (d, 1H, J = 9,41Hz), 6,85 (d, 1H, J = 11,8Hz), 4,51 (br s, 1H), 4,15-4,00 (m, 3H), 3,89-3,79 (m, 3H), 3,29 (s, 3H), 2,78-2,60 (m, 2H), 1,26-1,20 (m, 3H).
G. Produkt z części F (0,30 g, 0,93 mmola), kwas 4-nitrofenylooctowy (0,169 g, 0,93 mmola) i EDC (0,269 g, 1,40 mmola) rozpuszczono w bezwodnym DMF i mieszano w temperaturze pokojowej w atmosferze N2. Po 18 godzinach sprawdzano zakończenie reakcji metodą TLC i usuwano DMF w suszarce obrotowej w wysokiej próżni. Pozostałość rozpuszczano w EtOAc/HzO, rozdzielano a warstwę organiczną przemywano H2O (1x) i 5% NaHCO3 (1x). Połączone warstwy wodne ekstrahowano EtOAc (2x). Zebrane warstwy organiczne wymywano solanką (1 x) i suszono (MgSO4). Przez odsączenie, odparowanie i chromatografie rzutową (100% CHCl3 do 40 % THF/CHCl3 otrzymano 0,279 g (61%) czystego pożądanego produktu w postaci piany.
MS (ESP+) 486,6; TLC (1:1 THF/CHCl3) Rf = 0,53; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm ) 8,54 (d, 1H, J = 8,64Hz), 8,22 (dd, 1H, J = 1,90, 6,82Hz), 7,52 (d, 2H, J = 8,68Hz), 6,89 (d, 1H, J = 11,79Hz), 4,12 (q, 2H, J = 7,13Hz), 4,01 (A z AB, 1H, J = 14,98Hz), 3,87 (s, 2H), 3,92-3,77 ( m, 3H), 3,31 (s, 3H), 2,79-2,57 (n, 2H), 1,23 (t, 3H, J=7,13Hz).
H. W sposób opisany w części F powyżej, produkt z części G (0,28 g, 0,574 mmola), proszek Fe (0,096 g, 1,722 mmola) i lodowaty kwas octowy (66μ0 ogrzewano pod chłodnicą zwrotną w 2 : 1 EtOH/H20 (6 ml) w atmosferze N2 przez 2 godziny. Otrzymano 0,208 g (78%) surowego pożądanego produktu w postaci piany:
MS (ESP+) 457,3; TLC (1:1 THF/CHC13) Rf = 0,38; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 8,54 (d, 1H, J = 8,64Hz), 7,53 (br s, 1H), 7,07 (d, 2H, J = 8,24Hz), 6,84 (d, 1H, J =11,70Hz), 6,73 (d, 2H, J =
PL 190 866 B1
8,06Hz), 4,14-4,04 (m, 2H), 3,99 (A z AB, 1H, J= 14,92Hz), 3,88-3,72 (m, 3H), 3,64 (s, 2H), 3,27 (s, 3H), 2,78-2,58 (m, 2H), 1,25-1,20 (m, 3H).
I. Roztwór produktu z części H (0,21 g, 0,456 mmola) i o-toluiloizocyjanian (0,11 ml, 0,89 mmola) w EtOAc (4,5 ml) ogrzewano pod chłodnicą zwrotną w atmosferze N2 przez 2 godziny aż do ukończenia reakcji, co kontrolowano metodą analizy TLC. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej. Stały osad zebrano przez sączenie próżniowe, płukano EtOAc i suszono na sączku otrzymując 0,159 g (59%) czystego produktu jako białawego proszku:
MS (ESP+) 590,2; TLC (1:1 THF/CHCl13); Rf = 0,50; 1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm ) 10,07 (s, 1H), 8,99 (s, 1H), 8,22 (d, 1H, J=8,77Hz), 7,89 (s, 1H), 7,83 (d, 1H, J= 7,96Hz), 7,42-7,38 (m, 3H), 7,23 (d, 2H, J = 8,46Hz), 7,17-7,10 (m, 2H), 6,92 (t, 1H, J = 7,33Hz), 4,08-3,98 (m, 3H), 3,84-3,76 (m, 2H), 3,70-3,60 (m, 1H), 3,66 (s, 2H), 3,25 (s, 3H), 2,60-2,54 (m, 2H), 2,23 (s, 3H), 1,14 (t, 3H, J = 7,11Hz).
J. Do łagodnie wrzącej zawiesiny produktu z części I (0,100 g, 0,170 mmola) w bezwodnym THF (17 ml) w atmosferze N2 dodano trimetylokrzemian sodu (0,68 ml 1,0 molowego roztworu w CH2Cl2, 0,678 mmola). Odprowadzano ciepło i mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Zbierano wytracony osad sącząc próżniowo, płukano THF i suszono na sączku. Surowy produkt rozpuszczano w lodowatym AcOH (1 ml), poddano działaniu Et2O (1 ml) i intensywnie mieszano przez noc. Uzyskane ciało stałe zbierano, myto 1 : Et2O/AcOH i suszono na sączku. Otrzymano 0,059 g (62%) BX41 w postaci białawego ciała stałego.
MS (ESP+) 584,0 (M+Na); 1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm) 10,07 (s, 1H), 9,03 (s, 1H), 8,22 (d, 1H, J= 8,71Hz), 7,93 (s, 1H), 7,82 (d, 1H, J= 7,91Hz), 7,42-7,38 (m, 3H), 7,24 (d, 2H, J=8,36Hz), 7,17-7,10 (m, 2H), 6,92 (t, 1H, J=7,32Hz), 4,05 (A z AB, 1H, J = 15,1Hz), 3,83 ( B z AB, 1H, J = 15,1 Hz), 3,72-3,66 ( m, 4H), 3,25 (s, 3H), 2,50-2,46 (m, 2H), 2,23 (s, 3H).
Wytwarzanie BX67
A. W sposób opisany dla wytwarzania BX41, część D, 1-metylo-1,4-benzodiazepino-2,5-dion (5,00 g, 26,29 mmola), bezwodny CsF (4,393 g, 28,92 mmola), krotonian etylu (4,90 ml, 39,44 ml) i ortokrzemian tetraetylowy (5,86 ml, 26,29 mmola) poddawano reakcji w bezwodnym THF (88 ml) w temperaturze pokojowej w atmosferze N2 przez 72 godziny. Surowy produkt oczyszczano metodą chromatografii rzutowej (100% CH2Cl2 do 25% Et2O/CH2Cl2) otrzymując 4,04 g (50%) czystego pożądanego produktu w postaci białego ciała stałego
MS (ESP+) 305,4; t.t. = 84-86°C; TLC (1:1 Et2O/CH2Cl2) Rf = 0,51; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm, rotamery) 7,87-7,79 (m, 1H), 7,51-7,45 (m, 1H), 7,28-7,23 (m, 1H), 7,17-7,14 (m, 1H), 5,31-5,22 i 5,19-5,08 (m, 1H), 4,13-4,03 (m, 2H), 3,86-3,73 (m, 2H), 3,35 (s, 3H), 2,85-2,77 i 2,59-2,45 (m, 2H),
1,33 i 1.28 (d, 3H, J= 6,9Hz), 1,24-1,16 (m, 3H).
B. W sposób opisany dla wytwarzania BX47, część E, produkt z części A powyżej (4,04 g, 13,27 mmola) poddano reakcji z dymiącym kwasem azotowym (26 ml) przez 2 godziny. Rozcieranie surowego produktu z Et2O (45 ml) w temperaturze -20°C daje stałą masę łamiącą się pod szpatułką. Suspensję następnie miesza się energicznie w temperaturze pokojowej przez 18 godzin. Ciało stałe zbiera się sącząc próżniowo, myje się Et2O i suszy na sączku. Otrzymuje się 4,061 g, (88%) czystego produktu w postaci żółtawego proszku:
MS (ESP+) 350,3; t.t. = 104-106°C; TLC (100% EtOAc) Rf = 0,76; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm, rotamery) 8,75-8,70 (m, 1H), 8,34-8,29 (m, 1H), 7,33-7,30 (m, 1H), 5,24-5,06 (m, 1H), 4,15-4,03 (m, 2H), 3,94-3,78 (m, 2H) 3,41 (s, 3H), 2,85-2,76 i 2,63-2,47 (m, 2H), 1,35 i 1,30 (d, 3H, J= 6,9Hz), 1,27-1,17 (m, 3H).
C. Zawiesinę produktu z części B (4,06 g, 11,62 mmola), proszek Fe (1,95 g, 34,87 mmola) i lodowaty kwas octowy (1,33 ml, 23,24 mmola) ogrzewano pod chłodnicą zwrotną w 2 : 1 EtOH/H2O (120 ml) w atmosferze N2 przez 3 godziny. Po zakończeniu reakcji mieszaninę reakcyjną oziębiano do temperatury pokojowej, rozcieńczno wodą (40 ml) i sączono przez Celite. Naczynie reakcyjne i placek z sączenia wymywano EtOAc (4 x 100 ml). W lejku do sączenia połączone przesącze przemywano 5% NaHCO3 (2 x 100 ml). Połączone wodne przesącze ekstrahowano EtOAc (1 x 100 ml) i zebrane fazy organiczne przemywano solanką (1 x 100 ml) i suszono (MgSO4). Sączenie i zatężanie dostarczyło surowego produktu w postaci piany. Oczyszczano ją przez rozcieranie z Et2O, początkowo w temperaturze -20°C a następnie pod chłodnicą zwrotną przez 2 godziny. Po oziębieniu do temperatury pokojowej ciało stałe zbierano sącząc próżniowo, płukano Et2O i sączono na sączku. Otrzymano 3,09 g (83%) czystego produktu w postaci brzoskwiniowo zabarwionego ciała stałego:
PL 190 866 B1
MS (ESP+) 320,0; t.t. = 116-118°C; TLC (100% EtOAc) Rf = 0,35; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm, rotamery) 7,15-7,08 (m, 1H), 6,96-6,93 (m, 1H), 6,84-6,79 (m, 1H), 5,27-5,05 (m, 1H), 4,27 (br s, 2H), 4,11-4,01 (m, 2H), 3,84-3,62 (m, 2H), 3,26 (s, 3H), 2,81-2,73 i 2,56-2,42 (m, 2H), 1,30-1,24 (d, 3H, J= 6,9Hz), 1,22-1,14 (m, 3H).
D. W sposób opisany dla wytwarzania BX41, część G, produkt z części C (3,09 g, 9,66 mmola) kondensowano z kwasem 4-nitrofenylooctowym (2,10 g, 11,59 mmola) w obecności EDC (2,78 g, 14,49 mmola) w bezwodnym DMF (50 ml) w temperaturze pokojowej w atmosferze N2 przez 18 godzin. Surowy produkt oczyszczano przez rozcieranie z Et2O w temperaturze pokojowej. Ciało stałe zbierano sącząc próżniowo, płukano Et2O (100 ml) i sączono na sączku. Otrzymano 4,30 g (92%) pożądanego produktu w postaci jasnożółtego proszku:
MS (ESP+) 483,3; t.t. = 118-120°C; TLC (100% EtOAc) Rf = 0,45; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm, rotamery) 8,77 i 8,32 (s, 1H), 8,25 (dd, 1H, J = 2,54, 8,99Hz), 8,19 i 8,17 (d, 2H, J = odpowiednio 8,67 i 8,64Hz), 7,69 i 7,59 (d, 1H, J = odpowiednio 2,60 i 2,56Hz), 7,50 i 7,49 (d, 2H, J = odpowiednio 8,73 i 8,68Hz), 7,15 (d, 1H, J = 8,98Hz), 5,28-5,13 (m, 1H), 4,09 i 3,98 (q, 2H, J = odpowiednio 7,12 i 7,13Hz), 3,87-3,73 (m, 4H), 3,35 i 3,32 (s, 3H), 2,84-2,75 i 2,54-2,47 (m, 2H), 1,32 i 1,25 (d, 3H, odpowiednio 6,93 i 6,86Hz), 1,21 i 1,15 (t, 3H, J = odpowiednio 7,23 i 7,12 Hz).
E. W sposób opisany w części C powyżej, produkt z części D (4,30 g, 8,91 mmola) redukowano proszkiem Fe (1,49 g, 26,74 mmola) i AcOH (1,02 ml, 17,82 mmola) pod chłodnicą zwrotną 2:1 EtOH/H2O (90 ml). Po wypracowaniu wody otrzymano 3,98 g (99%) surowego produktu jako kruchej piany:
MS (ESP+) 453,5; TLC (100% EtOAc) Rf = 0,30; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm, rotamery) 8,09 (m, 1H), 7,43-7,38 (m, 1H), 7,10-7,02 (m, 3H), 6,73-6,69 (m, 2H), 5,21-5,08 (m, 1H), 4,13-4,01 (m, 2H), 3,76 (s, 2H), 3,60 (s, 2H), 3,31 i 3,30 (s, 3H), 2,82-2,74 i 2,53- 2,46 (m, 2H), 1,34-1,15 (m, 6H).
F. W sposób opisany dla wytwarzania BX41, część 1, produkt z części E (3,98 g, 8,8 mmola) w EtOAc (90 ml) ogrzewano pod chłodnicą zwrotną z o-toluiloizocyjanianem (2,18 ml, 17,6 mmola) przez 3 godziny. Mieszaninę reakcyjną ochładzano do temperatury pokojowej i zatężano do około jednej trzeciej początkowej objętości. Wytrącone ciało stałe zbierano sącząc próżniowo, myto EtOAc (1 x 25 ml) i suszono na sączku. Otrzymano 3,77 g (73%) pożądanego produktu w postaci białawego proszku.
MS (ESP+) 586,4; t.t. = 164-166°C; TLC (1:1 THF/CHCl3) Rf = 0,45; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm, rotamery) 9,02 i 8,90 (br s, 1H), 7,96 i 7,92 (br s, 1H), 7,88-7,84 (m, 1H), 7,68-7,63 (m, 1H), 7,51-7,48 (m, 1H), 7,31 (br s, 1H), 7,03-6,85 (m, 8H), 5,22-5,10 (m, 1H), 4,06-3,92 (m, 2H), 3,75-3,65 (m, 2H), 3,40 (s, 2H), 3,26 i 3,23 (s, 3H), 2,79- 2,70 i 2,51-2,44 (m, 2H), 2,06 (s, 3H), 1,30 i 1,22 (d, 3H, J = 6,9Hz), 1,17-1,11 (m, 3H).
G. Do mętnego roztworu produktu z części F (1,00 g, 1,71 mmola) w CH2Cl2 (7 ml) stopniowo dodawano w temperaturze pokojowej trimetylokrzemian sodu (10,25 ml, 1,0 molowego roztworu w CH2Cl2, 10,25 mmola). Mieszano przez noc w temperaturze pokojowej, po czym mieszaninę reakcyjną zatężono do suchości i stałą pozostałość poddano działaniu 1n HCl do pH 2-3. Lepką mieszaninę rozcieńczano H2O (50 ml) i ekstrahowano 20 % Et2O/THF (1 x 100 ml). Organiczny ekstrakt myto H2O (1 x 25 ml) i solanką (2 x 25 ml) i suszono (MgSO4). Poprzez sączenie i odparowanie uzyskano 0,93 g surowego produktu, który rekrystalizowano z MeCN (25 ml) otrzymując 0,657 g (69%) BX67 w postaci beżowego proszku.
MS (ESP+) 558,2; t.t. = 237-239°C; TLC (3:1 THF/CHCl3) Rf = 0,37; 1H NMR (DMSO-d6, 300 MHz, ppm, rotamery) 10,46 (s, 1H), 8,99 (s, 1H), 7,95-7,93 (m, 1H), 7,88 (s, 1H), 7,84-7,76 (m, 2H), 7,40 (d, 2H, J = 8,56Hz), 7,33 (dd, 1H, J = 1,82, 8,93 Hz), 7,23 (d, 2H, J=8,50Hz), 7,17-7,07 (m, 2H), 6,956,90 (m, 1H), 5,03-4,90 (m, 1H), 3,84-3,71 (ABq, 2H), 3,56 (s, 2H), 3,24 i 3,22 (s, 3H), 2,56-2,40 (m, 2H), 2,22 (s, 3H), 1,17 i 1,14 (d, 3H, J = odpowiednio 7,0 i 6,80Hz).
Wytwarzanie MX3
A. Do roztworu Z-Asp(OtBu) (1,00 g, 3,09 mmola) w bezwodnym DME (8 ml) w temperaturze 20°C, w atmosferze N2 dodawano kolejno, N-metylomorfolinę (0,34 ml, 3,09 mmola) i chloromrówczan izobutylu (0,40 ml, 3,09 mmola). Po 5 minutach mieszaninę reakcyjną sączono przez watę szklaną w celu usunięcia ciał stałych. Do przesączu dodano eterowego CH2N2 (ok. 4,64 mmola) w temperaturze 0°C. Po 30 minutach usuwano nadmiar CH2N2 poprzez przepuszczanie przez mieszaninę reakcyjną strumienia gazowego N2 przez 10 minut. Mieszaninę reakcyjną zatężono do suchości i pozostałość rozpuszczono w MeOH (16ml), do którego to roztworu dodano roztwór benzoesanu srebra (0,14 g, 0,62 mmola) w Et3N (1,55 ml) w temperaturze pokojowej. Po 30 minutach mieszania,
PL 190 866 B1 mieszaninę reakcyjną odparowano do suchości, pozostałość rozpuszczono w EtOAc i ten roztwór przepuszczono przez warstwę SiO2. Przesącz myto 5% NaHCO3 (3x), H2O (1x), 5% kwasem cytrynowym (3x) i solanką (2x) oraz wysuszono (MgSO4). Sączenie i odparowanie dostarczyło surowego produktu w postaci oleju (0,70 g, 64%).
MS (FAB) 348; TLC (20% EtOAc/heksan) Rf = 0,30; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,35-7,27 (m, 5H), 5,72 i 5,58 (br d, 1H, 8,9Hz), 5,10 i 5,06 (s, 2H), 4,60-4,51 i 4,36-4,29 (m, 1H), 3,73 i 3,64 (s, 3H), 2,75-2,47 (m, 4H), 1,40 (s, 9H).
B. Roztwór produktu jak wyżej ( 0,70 g, 1,99 mmola) w MeOH (3 ml) poddano działaniu 1n NaOH (3 ml) w temperaturze pokojowej. Po mieszaniu przez 1 godzinę sprawdzano zakończenie reakcji metodą analizy TLC. MeOH usuwano przez odparowanie w suszarce obrotowej. Pozostałość rozcieńczano H2O i ekstrahowano Et2O (3x). Ekstrakty odrzucano. Fazę wodną doprowadzono do odczynu kwaśnego (pH 4), dodatkiem 1 m NaHSO4 i ekstrahowano EtOAc (3x). Połączone ekstrakty EtOAc myto H2O (1x) i solanką (1x) i suszono (MgSO4). Otrzymano produkt w postaci oleju (0,52 g, 77%):
MS (FAB) 338 (M+H), 360 (M+Na); TLC (1:1 EtOAc/CHCl3) Rf = 0,13; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,33- 7,28 (m, 5H), 5,77 i 5,63 (d, 1H, J = 8,7 Hz), 5,11 i 5,07 (s, 2H), 4,63-4,58 i 4,37-4,30 (m, 1H), 2,78-2,50 (m, 4H), 1,40 (s, 9H).
C. Mieszaninę DCC (1,85 g, 8,95 mmola) i HOBT (1,37 g, 8,95 mmola) w EtOAc (55 ml) mieszano w tempraturze pokojowej przez 20 minut aż do ujednorodnienia). Następnie dodano produkt z cz ęści B (3,02 g, 8,95 mmola), 4-metoksybenzyloaminę (1,17 ml, 8,95 mmola) i N-metylomorfolinę (1,97 ml, 17,9 mmola). Mieszano przez noc, po czym sączono w celu usunięcia ciał stałych i placek wymyto świeżym EtOAc (50 ml). Przesącz myto H2O (2x), 5% kwasem cytrynowym (1x) 5% NaHCO3 (1x) i solanką (1x) oraz wysuszono (MgSO4). Chromatografia rzutowa na kolumnie na SiO2 z elucją 100% CHCl3 z następującą dalej elucją 10% EtOAc/CHCl3 dostarcza produktu w postaci białego proszku (3,41 g, 83%): t.t. = 100-102°C;
MS (FAB) 457; TLC (9:1 CHCl3/MeOH) Rf = 0,71; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,33-7,27 (m, 5H), 7,16 (d, 2H, J= 8,6Hz), 6,82 (d, 2H, J = 8,7Hz), 6,06 (br s, 1H), 5,89 (br d, 1H), 5,04 (s, 2H), 4,31 (d, 2H, J=5,6Hz), 4,31-4,22 (m, 1H), 3,76 (s, 3H), 2,68-2,44 (m, 4H), 1,39 (s, 9H).
D. Zawiesinę tego produktu (0,50 g, 1,1 mmola) i produkt Degussa typ E 101 NE/W, 10% Pd/C (0,117 g) w MeOH (20 ml) uwodorniano w warunkach 25 psi H2 przez 18 godzin. Produkt reakcji przesączono przez Celite, wymyto MeOH. Przesącz odparowano do suchości. Otrzymany produkt stanowił bezbarwny olej (0,36 g, 100%);
MS (FAB) 323; TLC (9:1 CHCl3/MeOH) Rf = 0,30; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,58 (br s, 1H),
7.15 (d, 2H, J = 8,6Hz), 6,79 (d, 2H, J= 8,6Hz), 4,30 (d, 2H, J=6,50Hz), 3,74 (s, 3H), 3,54 (m, 1H),
3.15 (br s, 2H), 2,46-2,29 (m, 4H), 1,40 (s, 9H).
E. Produkt z części D (0,36 g, 1,1 mmola) i sól Eschenmoser'a (0,204 g, 1,1 mmola) w MeCN (10 ml) ogrzewano pod chłodnicą zwrotną w atmosferze obojętnej przez 42 godziny. Mieszaninę reakcyjną ochłodzano do temperatury pokojowej i odparowano do suchości. Pozostałość rozcieńczono 5% NaHCO3 i ekstrahowano EtOAc (3x). Połączone ekstrakty organiczne myto 5% H2O NaHCO3 (1x), H2O (1x) i solanką (1x) oraz wysuszono (MgSO4). Chromatografia rzutowa na kolumnie z elucją o gradiencie EtOAc/CHCl3 dostarcza produktu w postaci oleju (0,19 g, 51%):
MS (FAB) 335; TLC (1:1 EtOAc/CHCl3) Rf = 0,22 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,16 (d, 2H, J=8,6Hz), 6,81 (d, 2H, J=8,6Hz), 4,64 (A z AB, 1H, J=14,6Hz), 4,27 (B z AB, 1H, J=14,6Hz), 4,10 (ABq, 2H, J = 11,7Hz), 3,75 (s, 3H), 3,28 (m, 1H), 2,50 (dd, 1H, J=4,4, 17,2Hz), 2,37 (AB z ABX, 2H, J=15,8Hz), 2,24 (dd, 1H, J=11,2, 17,2Hz), 1,99 (br s, 1H), 1,40 (s, 9H).
F. Mieszaninę kwasu o-toluiloureilenofenylooctowego (3,53 g, 12,4 mmola), H-leu-OtBu^HCl (2,78 g, 12,4 mmola), TBTU (3,98 g, 12,4 mmola) i iPr2NEt (4,32 ml, 24,8 mmola) w DMF (25 ml) mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Produkt wytrącano dodatkiem H2O (10 ml). Ciało stałe zbierano sącząc na średnim sączku, myto 2:1 DMF/H2O (35 ml), H2O (25 ml) i Et2O (2 x 25 ml) i suszono na sączku (4,18 g, 74%). Wszystkie te produkty suspendowano w CH2Cl2 (16 ml) i poddawano działaniu TFA (16 ml) i mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Produkt reakcji zatężano do postaci syropu, który odparowywano z CH2Cl2 (2 x 20 ml). Pozostałość rozcierano z Et2O (100 ml) w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Ciało stałe zbierano sącząc na średnim sączku, myto Et2O (50 ml) i suszono na sączku (3,40 g, 93%) MS (FAB) 398.
H. Produkt z etapu G (0,66 g, 1,96 mmola), produkt z części F (0,78 g, 1,96 mmola) i EDC (0,410 g, 2,14 mmola) mieszano w NMP (4 ml) w temperaturze pokojowej przez 48 godzin. Mieszaninę reakcyjną wylewano do EtOAc (60 ml), myto H2O (8x6 ml), solanką (1x) i suszono (MgSO4). PożąPL 190 866 B1 dany dia-stereoizomer izolowano w czystej postaci (0,34 g, 24%) prowadząc powtarzająco rzutową chromatografię kolumnową z zastosowaniem 1:1 EtOAc/CH2Cl2;
MS (ESP+) 714,3; TLC (100% EtOAc) Rf = 0,53; 1H NMR (CDCl3, 300 MHz, ppm) 7,53-7,43 (m, 2H), 7,20-7,00 (m, 9H), 6,80-6,73 (m, 2H), 6,45-6,33 (m, 1H), 5,31-4,58 (m, 4H), 4,21-4,00 (m, 1H), 3,73 (s, 3H), 3,41 (s, 2H), 2,74-2,35 (m, 4H), 2,14 (s, 3H), 1,36 (s, 9H), 1,56-1,05 (m, 3H), 0,88, 0,82, 0,68, 0,63 (4d, 6H całkowite, J = odpowiednio 6,17, 6,32, 6,46, 6,37Hz).
G. Produkt ten (0,34 g, 0,476 mmola) mieszano w TFA (3 ml) w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Produkt reakcji zatężono do suchości i pozostałość odparowywano z CH2Cl2 (3 x 3ml). Surowy produkt rozcierano z Et2O w temperaturze pokojowej, zbierano przez sączenie i suszono na sączku. Otrzymano produkt MX3 w postaci jasnożółtego ciała stałego (0,263 g, 84%):
MS (ESP+) 680,2 (M+Na); 1H NMR (d6-DSMO, 300 MHz, ppm), zgodny ze strukturą i dowodzący istnienia rotamerów.
Oczywiste jest dla fachowców, że może występować wiele modyfikacji i wariantów w sposobach i kompozycjach według wynalazku bez odejścia od ducha i istoty wynalazku. Zatem w zamyśle niniejszy wynalazek obejmuje modyfikacje i warianty wykonania niniejszego wynalazku pod warunkiem, że będą się one mieścić w obrębie załączonych zastrzeżeń i ich ekwiwalentów.
100
PL 190 866 B1
OyOH Nazwa: AY48 Akt: 0.017 k^a § ~ł ś £H xz 0 zx > δ Ó- |
ęLKiaagx2; Nazwa: AY47 Akt: 0.0195 OyOH ęi xy Nazwa: AY50 Akt.: 0.0125
W o=? ' IZ Q ZI °Vx ? ó- j «4 5 £X IZ 0 *<“ s & i z
PL 190 866 B1
101
Budowa strukturalna - Aktywność 9_52 Związki
102
PL 190 866 B1
CD. TABELI 3
PL 190 866 B1
103
CD. TABELI 3
104
PL 190 866 B1
CD. TABELI 3
PL 190 866 B1
105
CD.TABELI 3
106
PL 190 866 B1
Firma Nr patentu Korzystny związek Struktura hybrydowa
PL 190 866 B1
107 cd. Tabeli 4
<1 -p c Q„ r * °d (X c^8 °·\
O ° \ \ 1 3--° <\=o
k p Q 0
OcX o=( °“C
ó- 92 0-
9 O zz Q„ r * \_r° %-J \ Λ°
o ^=o 0=< Γ
c 0=^ \ x / ° /=o
Ϊ Z—' z '—z7 Z b χ
<0 T* 5264420 5 uo
ω 3 ω 3 0. u a
2 2 M s s 1 3 Ϊ s
108
PL 190 866 B1 cd. Tabeli 4
PL 190 866 B1
109
110
PL 190 866 B1 cd. Tabeli 4
PL 190 866 B1
111 cd. Tabeli 4
112
PL 190 866 B1
A <
XX \»o 3 ✓ ° xt Q*° 4 ę
~p V-_z §
ΐ O=\ & o=< se ó- =γθ cc 0 CC
-S X *· 8 ó -o >° 5 u u e ο’Χ-Υ
a X 1 Λ»Ζ §· 1 ó X
0 u> 1 jj i R i ω
I i « 1 1 1
8 0. Ul co 5 CL Ul o. Ul m o
JC e 3 2 Merck ’ Niemcy Merck Niemcy Merck Niemcy 1 ® 2
PL 190 866 B1
113 cd. Tabeli 4
114
PL 190 866 B1 cd. Tabeli 4
WO 94/01396
PL 190 866 B1
115 cd. Tabeli 4
116
PL 190 866 B1 cd. Tabeli 4
US 5446050
PL 190 866 B1
117
cd. Tabeli 4
EP
118
PL 190 866 B1 cd. Tabeli 4
i % °x &- o±=C &- zx °=< & i Ο-Γ &
X s J φ θκ - o • Λ
rV° jp $
k A A ©
I f1 z x X
i 3 σ» CM 8
8 1 § 3 1
ui a s 3
§ ε £ c β ιϊ I Hoffman I LaRocłw C m li Z -3
PL 190 866 B1
119 cd. Tabeli 4
Ł,jp uf *2—k o-T Cl· (o 5» X 0“ sP f t οχ <ź
ł 3 i iP
z—( li jLj$ }
> < iłJŁ—t
“8 ? i=Cj= >n X i \=z Y I
h O M Kg V· g i 1 B
|§ il B §
“Si O w 0. UJ X UJ S ,
C Q a jc ε 8 !' p β 1 — s* ® -5
o «i X J sl 1— ii oj
120
PL 190 866 B1 cd. Tabeli 4
PL 190 866 B1
121
ureipeeg cd. Tabeli 4
122
PL 190 866 B1 cd. Tabeli 4
I !h ^zx
\ /3° S k \ $
=>=o ¾ )°O -& <y <£ o=r <£
1 1 s W 1
5 My ?
\_/=0 ż X / 1 β Λ30 a-z z % X % z
β g s « 5 ea 0» 5 i
δ 2 i 3 i <3
§ s § 1 o> i
hi «2 j £ ® a hJ Soi Hf m •L· m § Hj ś © i Hf n
PL 190 866 B1
123
Smith-
124
PL 190 866 B1 cd. Tabeli 4
o=< &- y $ ¾ A 0“ £ -b
s 7 zx z o z o c o£ o-K21 A i
<n § ! CD 8j §s“
o i o 1 I
PL 190 866 B1
125 cd. Tabeli 4
rz -O t-O 3° d ZZ _>=o ¾ ΪΠ p o-© 6 o-< ZZ O-
z S o ,p > v-o ZZ cf cf §- 5. u o r^° Q h;%o $
te co i s 5 § ca O £ δ Si
□ w (B Ϊ <tf .2 (2 >. s- y ί 4 o s 3 5$ - <> 2Ł
126

Claims (20)

1. Inhibitor adhezji komórek o wzorze (I)
A-B (I) w którym A obejmuje determinantę swoistoś ci VLA-4, a B obejmuje zrą b integryny pochodzą cy od związku wykazującego aktywność IIb/IIIa, przy czym inhibitor adhezji komórek jest pozbawiony znaczącej aktywności wobec IIb/IIIa i jest wybrany z grupy obejmującej następujące związki:
PL 190 866 B1
127
128
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
129
130
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
131
132
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
133
134
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
135
136
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
137
138
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
139
140
PL 190 866 B1
OH
PL 190 866 B1
141 i
142
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
143
144
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
145
146
PL 190 866 B1
PL 190 866 B1
147
OH
148
PL 190 866 B1
3. Inhibitor adhezji komórek według zastrz. 1, znamienny tym, że jest wybrany z grupy obejmującej następujące związki
PL 190 866 B1
149
ΙΗ
150
PL 190 866 B1
4. Inhibitor adhezji komórek według zastrz. 1, znamienny tym, że A jest wybrany z grupy obejmującej aralkilokarbonyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową), aralkil para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową) i aryl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową).
5. Inhibitor adhezji komórek według zastrz. 1, znamienny tym, że A jest wybrany z grupy obejmującej fenylometylokarbonyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową), fenylometyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową) i fenyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową).
6. Kompozycja farmaceutyczna, znamienna tym, że zawiera (a) inhibitor adhezji komórek określony w zastrz. 1, w ilości skutecznej do zapobiegania, zahamowania lub tłumienia adhezji komórek; oraz
PL 190 866 B1
151 (b) farmaceutycznie dopuszczalny nośnik.
7. Inhibitor adhezji komórek według zastrz. 2, znamienny tym, że ma wartość IC50, mierzoną w teście na bezpośrednie wiązanie z VLA-4, wynoszącą około 1 pM do około 10 μM.
8. Inhibitor adhezji komórek według zastrz. 7, znamienny tym, że ma wartość IC50 około 1 pM do około 100 nM.
9. Inhibitor adhezji komórek według zastrz. 8, znamienny tym, że ma wartość IC50 około 1 pM do około 10 nM.
10. Sposób wytwarzania inhibitora adhezji komórek przez konwersję pierwszego związku o aktywności hamującej wobec Ilb/IIIa, który obejmuje determinantę swoistości IIb/IIIa zawierającą resztę fenyloamidynową lub zasadową grupę funkcyjną, oraz zrąb integryny, w drugi, odmienny związek, który jest zdolny do zakłócenia adhezji komórek u ssaków bez znaczącego hamowania adhezji komórek opartego na Ilb/IIIa, znamienny tym, że obejmuje następujące etapy:
a) zidentyfikowanie reszty fenyloamidynowej w specyficznej determinancie pierwszego związku, albo, gdy reszta taka nie występuje, przeprowadzenie zasadowej grupy funkcyjnej w specyficznej determinancie w fantomową resztę fenyloamidynową przez wytworzenie fantomowych wiązań w orientacji para i usunięcie niepotrzebnych wiązań,
b) usunięcie zidentyfikowanej w etapie a) reszty fenyloamidynowej i zastąpienie jej determinantą swoistości VLA-4, z wytworzeniem w ten sposób drugiego związku, przy czym ten drugi związek ma wzór (I) określony w zastrz. 1.
11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że obejmuje ponadto etap wstawienia dodatkowej grupy w miejscu lub w sąsiedztwie determinanty swoistości w celu nadania drugiemu związkowi żądanych właściwości.
12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że dodatkową grupą jest metylen.
13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że obejmuje jeszcze etap modyfikowania drugiego związku, w celu zmiany jego aktywności wobec VLA-4.
14. Sposób wytwarzania kompozycji farmaceutycznej do leczenia stanów związanych z adhezją komórek, znamienny tym, że obejmuje następujące etapy:
a) dostarczenia pierwszego związku o aktywności hamującej Ilb/IIIa zawierającego (i) determinantę swoistości Ilb/IIIa, która zawiera resztę fenyloamidynową lub zasadową grupę funkcyjną, oraz (ii) zrąb integryny;
b) usunięcie determinanty swoistości Ilb/IIIa i zastąpienie jej determinantą swoistości VLA-4, z wytworzeniem tym samym drugiego związku o aktywności hamującej wobec VLA-4, przy czym ten drugi związek ma wzór (I) określony w zastrz. 1; oraz
c) połączenie drugiego związku z farmaceutycznie dopuszczalnym nośnikiem, z wytworzeniem w ten sposób kompozycji farmaceutycznej.
15. Zastosowanie inhibitora adhezji komórek określonego w zastrz. 1, o wzorze (I),
A-B (I) do wytwarzania leku do leczenia stanów związanych z adhezją komórek u ssaków.
16. Zastosowanie według zastrz. 15, znamienne tym, że A jest wybrany z grupy obejmującej aralkilokarbonyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową), aralkil para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową) i aryl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową).
17. Zastosowanie według zastrz. 16, znamienne tym, że A jest wybrany z grupy obejmującej fenylometylokarbonyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową), fenylometyl para-podstawiony grupą (N- Ar'-ureidową) i fenyl para-podstawiony grupą (N-Ar'-ureidową).
18. Zastosowanie według zastrz. 15, znamienne tym, że stanem związanym z adhezją komórek jest astma lub zespół niewydolności oddechowej u dorosłych.
19. Zastosowanie według zastrz. 15, znamienne tym, że stanem związanym z adhezją komórek jest stwardnienie rozsiane.
20. Zastosowanie według zastrz. 15, znamienne tym, że stanem związanym z adhezją komórek jest cukrzyca.
21. Zastosowanie według zastrz. 17, znamienne tym, że stanem związanym z adhezją komórek jest zapalenie lub choroba autoimmunizacyjna.
PL331332A 1996-07-25 1997-07-24 Inhibitor adhezji komórek, sposób jego wytwarzania i jego zastosowanie oraz kompozycja farmaceutyczna i sposób jej wytwarzania PL190866B1 (pl)

Applications Claiming Priority (3)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US2289096P 1996-07-25 1996-07-25
US3278696P 1996-12-06 1996-12-06
PCT/US1997/013013 WO1998004247A1 (en) 1996-07-25 1997-07-24 Cell adhesion inhibitors

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL331332A1 PL331332A1 (en) 1999-07-05
PL190866B1 true PL190866B1 (pl) 2006-02-28

Family

ID=26696476

Family Applications (2)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL369714A PL191082B1 (pl) 1996-07-25 1997-07-24 Inhibitor IIb/IIIa, sposób jego wytwarzania i jego zastosowanie
PL331332A PL190866B1 (pl) 1996-07-25 1997-07-24 Inhibitor adhezji komórek, sposób jego wytwarzania i jego zastosowanie oraz kompozycja farmaceutyczna i sposób jej wytwarzania

Family Applications Before (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL369714A PL191082B1 (pl) 1996-07-25 1997-07-24 Inhibitor IIb/IIIa, sposób jego wytwarzania i jego zastosowanie

Country Status (25)

Country Link
EP (1) EP0917462B1 (pl)
JP (1) JP2000516596A (pl)
KR (3) KR20040084945A (pl)
CN (2) CN1478472A (pl)
AT (1) ATE339196T1 (pl)
AU (1) AU3738597A (pl)
BG (2) BG64470B1 (pl)
BR (1) BR9710570A (pl)
CA (1) CA2261848C (pl)
CZ (2) CZ298089B6 (pl)
DE (1) DE69736669T2 (pl)
EA (1) EA005526B1 (pl)
EE (1) EE04604B1 (pl)
ES (1) ES2271971T3 (pl)
HK (1) HK1020262A1 (pl)
IL (1) IL128221A (pl)
IS (1) IS4955A (pl)
NO (1) NO990338L (pl)
NZ (1) NZ333904A (pl)
PL (2) PL191082B1 (pl)
PT (2) PT914605E (pl)
SG (2) SG158733A1 (pl)
SK (1) SK8199A3 (pl)
TR (1) TR199900781T2 (pl)
WO (2) WO1998004913A1 (pl)

Families Citing this family (89)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
ATE256699T1 (de) * 1997-05-30 2004-01-15 Celltech Therapeutics Ltd Entzündungshemmende tyrosin-derivate
US6939855B2 (en) 1997-07-31 2005-09-06 Elan Pharmaceuticals, Inc. Anti-inflammatory compositions and method
US6489300B1 (en) 1997-07-31 2002-12-03 Eugene D. Thorsett Carbamyloxy compounds which inhibit leukocyte adhesion mediated by VLA-4
US6362341B1 (en) 1997-07-31 2002-03-26 Athena Neurosciences, Inc. Benzyl compounds which inhibit leukocyte adhesion mediated by VLA-4
US6583139B1 (en) 1997-07-31 2003-06-24 Eugene D. Thorsett Compounds which inhibit leukocyte adhesion mediated by VLA-4
US6492421B1 (en) 1997-07-31 2002-12-10 Athena Neurosciences, Inc. Substituted phenylalanine type compounds which inhibit leukocyte adhesion mediated by VLA-4
US6291453B1 (en) 1997-07-31 2001-09-18 Athena Neurosciences, Inc. 4-amino-phenylalanine type compounds which inhibit leukocyte adhesion mediated by VLA-4
US6423688B1 (en) 1997-07-31 2002-07-23 Athena Neurosciences, Inc. Dipeptide and related compounds which inhibit leukocyte adhesion mediated by VLA-4
US6559127B1 (en) 1997-07-31 2003-05-06 Athena Neurosciences, Inc. Compounds which inhibit leukocyte adhesion mediated by VLA-4
US7030114B1 (en) 1997-07-31 2006-04-18 Elan Pharmaceuticals, Inc. Compounds which inhibit leukocyte adhesion mediated by VLA-4
DE19741235A1 (de) 1997-09-18 1999-03-25 Hoechst Marion Roussel De Gmbh Neue Imidazolidinderivate, ihre Herstellung, ihre Verwendung und sie enthaltende pharmazeutische Präparate
DE19741873A1 (de) * 1997-09-23 1999-03-25 Hoechst Marion Roussel De Gmbh Neue 5-Ring-Heterocyclen, ihre Herstellung, ihre Verwendung und sie enthaltende pharmazeutische Präparate
PT1027328E (pt) 1997-10-31 2006-11-30 Aventis Pharma Ltd Anilidas substituídas
GB9723789D0 (en) 1997-11-12 1998-01-07 Zeneca Ltd Chemical compounds
DE19751251A1 (de) 1997-11-19 1999-05-20 Hoechst Marion Roussel De Gmbh Substituierte Imidazolidinderivate, ihre Herstellung, ihre Verwendung und sie enthaltende pharmezeutische Präparate
WO1999026921A1 (en) * 1997-11-24 1999-06-03 Merck & Co., Inc. SUBSTITUTED β-ALANINE DERIVATIVES AS CELL ADHESION INHIBITORS
US6645939B1 (en) 1997-11-24 2003-11-11 Merck & Co., Inc. Substituted β-alanine derivatives as cell adhesion inhibitors
US6407065B1 (en) 1998-01-23 2002-06-18 Novartis Ag VLA-4 antagonists
US6329372B1 (en) 1998-01-27 2001-12-11 Celltech Therapeutics Limited Phenylalanine derivatives
GB9805655D0 (en) 1998-03-16 1998-05-13 Celltech Therapeutics Ltd Chemical compounds
US6521626B1 (en) 1998-03-24 2003-02-18 Celltech R&D Limited Thiocarboxamide derivatives
JP4949552B2 (ja) 1998-04-16 2012-06-13 エンサイシブ・フアーマシユーテイカルズ，インコーポレイテツド インテグリンのそれの受容体への結合を阻害するｎ，ｎ−ジ置換アミド
DE19821483A1 (de) 1998-05-14 1999-11-18 Hoechst Marion Roussel De Gmbh Imidazolidinderivate, ihre Herstellung, ihre Verwendung und sie enthaltende pharmazeutische Präparate
GB9811159D0 (en) 1998-05-22 1998-07-22 Celltech Therapeutics Ltd Chemical compounds
EE04639B1 (et) * 1998-05-28 2006-06-15 Biogen, Inc. Raku adhesiooni pärssiv ühend ja seda sisaldav farmatseutiline kompositsioon
GB9811969D0 (en) * 1998-06-03 1998-07-29 Celltech Therapeutics Ltd Chemical compounds
GB9814414D0 (en) 1998-07-03 1998-09-02 Celltech Therapeutics Ltd Chemical compounds
AU1915399A (en) * 1998-07-10 2000-02-01 Cytel Corporation Cs-1 peptidomimetics, compositions and methods of using the same
US6352977B1 (en) 1998-07-13 2002-03-05 Aventis Pharma Limited Substituted β-alanines
GB9916374D0 (en) 1998-07-23 1999-09-15 Zeneca Ltd Chemical compounds
GB9821061D0 (en) 1998-09-28 1998-11-18 Celltech Therapeutics Ltd Chemical compounds
GB9821222D0 (en) 1998-09-30 1998-11-25 Celltech Therapeutics Ltd Chemical compounds
GB9825652D0 (en) 1998-11-23 1999-01-13 Celltech Therapeutics Ltd Chemical compounds
GB9826174D0 (en) 1998-11-30 1999-01-20 Celltech Therapeutics Ltd Chemical compounds
US6407066B1 (en) 1999-01-26 2002-06-18 Elan Pharmaceuticals, Inc. Pyroglutamic acid derivatives and related compounds which inhibit leukocyte adhesion mediated by VLA-4
GB9909409D0 (en) * 1999-04-24 1999-06-23 Zeneca Ltd Chemical compounds
JP4707240B2 (ja) * 1999-05-05 2011-06-22 アベンティス・フアーマ・リミテッド 細胞接着調節剤としての尿素
US6723711B2 (en) 1999-05-07 2004-04-20 Texas Biotechnology Corporation Propanoic acid derivatives that inhibit the binding of integrins to their receptors
US6972296B2 (en) 1999-05-07 2005-12-06 Encysive Pharmaceuticals Inc. Carboxylic acid derivatives that inhibit the binding of integrins to their receptors
ES2228527T5 (es) * 1999-05-07 2013-05-23 Encysive Pharmaceuticals, Inc. Derivados del ácido propanoico que inhiben la unión de las integrinas a sus receptores
JP3620577B2 (ja) * 1999-05-14 2005-02-16 栗田工業株式会社 超純水製造システムの洗浄方法
DE19922462A1 (de) 1999-05-17 2000-11-23 Aventis Pharma Gmbh Spiro-imidazolidinderivate, ihre Herstellung ihre Verwendung und sie enthaltende pharmazeutische Präparate
US6518283B1 (en) 1999-05-28 2003-02-11 Celltech R&D Limited Squaric acid derivatives
US6756378B2 (en) 1999-06-30 2004-06-29 Pharmacopeia Drug Discovery, Inc. VLA-4 inhibitor compounds
WO2001004103A1 (en) * 1999-07-13 2001-01-18 F. Hoffmann-La Roche Ag Benzazepinones and quinazolines
CN1377268A (zh) 1999-08-13 2002-10-30 比奥根公司 细胞粘合抑制剂
EP1214091B1 (en) * 1999-09-14 2006-05-10 Biogen Idec MA Inc. Therapies for chronic renal failure using one or more integrin antagonists
SI1214091T1 (sl) * 1999-09-14 2006-10-31 Biogen Idec Inc Terapija za kronicno ledvicno odpoved z uporabo enega ali vec integrinskih antagonistov
US6534513B1 (en) 1999-09-29 2003-03-18 Celltech R&D Limited Phenylalkanoic acid derivatives
AU3006401A (en) * 1999-12-07 2001-06-18 Novartis Ag Vla-4 integrin antagonists
US6455539B2 (en) 1999-12-23 2002-09-24 Celltech R&D Limited Squaric acid derivates
KR20020067050A (ko) 1999-12-28 2002-08-21 화이자 프로덕츠 인코포레이티드 염증성, 자기면역 및 호흡기 질환의 치료에 유용한브이엘에이-4 의존성 세포 결합의 비펩티드계 억제제
GB0001348D0 (en) * 2000-01-21 2000-03-08 Astrazeneca Uk Ltd Chemical compounds
DE10006453A1 (de) * 2000-02-14 2001-08-16 Bayer Ag Piperidylcarbonsäuren als Integrinantagonisten
ATE375330T1 (de) 2000-04-17 2007-10-15 Ucb Pharma Sa Enamin-derivate als zell-adhäsionsmoleküle
GB0011817D0 (en) * 2000-05-16 2000-07-05 Pharmacia & Upjohn Spa Antagonists of integrin receptors
US6403608B1 (en) 2000-05-30 2002-06-11 Celltech R&D, Ltd. 3-Substituted isoquinolin-1-yl derivatives
US6545013B2 (en) 2000-05-30 2003-04-08 Celltech R&D Limited 2,7-naphthyridine derivatives
US7065453B1 (en) 2000-06-15 2006-06-20 Accelrys Software, Inc. Molecular docking technique for screening of combinatorial libraries
WO2001098268A2 (en) 2000-06-21 2001-12-27 Bristol-Myers Squibb Pharma Company Piperidine amides as modulators of chemokine receptor activity
AU2001267753A1 (en) 2000-07-07 2002-01-21 Celltech R And D Limited Squaric acid derivatives containing a bicyclic heteroaromatic ring as integrin antagonists
WO2002010136A1 (en) 2000-08-02 2002-02-07 Celltech R & D Limited 3-substituted isoquinolin-1-yl derivatives
GB2369357A (en) * 2000-10-09 2002-05-29 Bayer Ag Aliphatic, cyclic amino carboxylic acids as integrin antagonists
JP2004517928A (ja) 2000-11-28 2004-06-17 ジェネンテック・インコーポレーテッド Ｌｆａ−１アンタゴニスト化合物
US7157487B2 (en) 2000-12-28 2007-01-02 Daiichi Pharmaceutical Co., Ltd. Vla-4 inhibitors
ES2200617B1 (es) 2001-01-19 2005-05-01 Almirall Prodesfarma, S.A. Derivados de urea como antagonistas de integrinas alfa 4.
US7217716B2 (en) 2001-02-23 2007-05-15 Merck & Co., Inc. N-substituted nonaryl-heterocyclic NMDA/NR2B antagonists
DE10111877A1 (de) 2001-03-10 2002-09-12 Aventis Pharma Gmbh Neue Imidazolidinderivate, ihre Herstellung, ihre Verwendung und sie enthaltende pharmazeutische Präparate
US7259157B2 (en) 2001-04-03 2007-08-21 Merck & Co., Inc. N-substituted nonaryl-heterocyclo amidyl NMDA/NR2B Antagonists
US7056917B2 (en) 2001-04-26 2006-06-06 Daiichi Pharmaceutical Co., Ltd. Drug efflux pump inhibitor
GB2377933A (en) * 2001-07-06 2003-01-29 Bayer Ag Succinic acid derivatives useful as integrin antagonists
DE10137595A1 (de) 2001-08-01 2003-02-13 Aventis Pharma Gmbh Neue Imidazolidinderivate, ihre Herstellung und ihre Verwendung
ES2382806T3 (es) 2003-07-24 2012-06-13 Daiichi Sankyo Company, Limited Compuesto ácido ciclohexanocarboxílico
WO2005066124A1 (ja) * 2003-12-26 2005-07-21 Daiichi Pharmaceutical Co., Ltd. ピロリジン誘導体の製造法
US7196112B2 (en) 2004-07-16 2007-03-27 Biogen Idec Ma Inc. Cell adhesion inhibitors
GB0517292D0 (en) 2005-08-24 2005-10-05 Univ Dundee Cell migration modulating compounds
WO2008103378A2 (en) 2007-02-20 2008-08-28 Merrimack Pharmaceuticals, Inc. Methods of treating multiple sclerosis by administration of alpha-fetoprotein in combination with an integrin antagonist
EP2124562B1 (en) 2007-03-09 2016-04-20 Second Genome, Inc. Bicycloheteroaryl compounds as p2x7 modulators and uses thereof
BRPI0911652A2 (pt) 2008-04-11 2015-08-04 Merrimack Pharmaceuticals Inc Ligantes de albumina sérica humana e seus conjugados
US8563690B2 (en) 2008-11-03 2013-10-22 The Board Of Trustees Of The University Of Illinois Modulation of platelet aggregation
SI2558499T1 (sl) 2010-04-16 2017-08-31 Biogen MA Inc., Protitelesa proti VLA-4
US20140094512A1 (en) 2012-10-02 2014-04-03 Nikolas Gunkel Method of modulating the degree of adipose tissue deposited intramuscularly
US10875875B2 (en) 2017-04-26 2020-12-29 Aviara Pharmaceuticals, Inc. Propionic acid derivatives and methods of use thereof
KR20210027352A (ko) 2018-06-04 2021-03-10 바이오젠 엠에이 인코포레이티드 감소된 효과기 기능을 갖는 항-ｖｌａ-4 항체
JP7189368B2 (ja) 2018-10-30 2022-12-13 ギリアード サイエンシーズ， インコーポレイテッド アルファ４ベータ７インテグリンの阻害のための化合物
AU2019373240B2 (en) 2018-10-30 2023-04-20 Gilead Sciences, Inc. Quinoline derivatives as alpha4beta7 integrin inhibitors
US11179383B2 (en) 2018-10-30 2021-11-23 Gilead Sciences, Inc. Compounds for inhibition of α4β7 integrin
JP7214882B2 (ja) 2018-10-30 2023-01-30 ギリアード サイエンシーズ， インコーポレイテッド アルファ４ベータ７インテグリン阻害剤としてのイミダゾピリジン誘導体
KR20220047323A (ko) 2019-08-14 2022-04-15 길리애드 사이언시즈, 인코포레이티드 알파 4 베타 7 인테그린의 저해용 화합물

Family Cites Families (22)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US5084466A (en) * 1989-01-31 1992-01-28 Hoffmann-La Roche Inc. Novel carboxamide pyridine compounds which have useful pharmaceutical utility
US5256812A (en) * 1989-01-31 1993-10-26 Hoffmann-La Roche Inc. Carboxamides and sulfonamides
WO1991010140A2 (en) * 1989-12-29 1991-07-11 University Technologies International Inc. Methods for modelling tertiary structures of biologically active ligands including agonists and antagonists thereto and novel synthetic antagonists based on angiotensin
US5260277A (en) * 1990-09-10 1993-11-09 Tanabe Seiyaku Co., Ltd. Guanidinyl and related cell adhesion modulation compounds
WO1992008464A1 (en) * 1990-11-15 1992-05-29 Tanabe Seiyaku Co. Ltd. Substituted urea and related cell adhesion modulation compounds
EP0593603B1 (en) * 1991-06-28 2002-11-20 Smithkline Beecham Corporation Bicyclic fibrinogen antagonists
US5250679A (en) * 1991-10-18 1993-10-05 Genentech, Inc. Nonpeptidyl platelet aggregation inhibitors having specificity for the GPIIb III.sub. receptor
WO1993008823A1 (en) * 1991-11-06 1993-05-13 Tanabe Seiyaku Co., Ltd. Guanidinyl and related cell adhesion modulation compounds
US5272162A (en) * 1992-07-02 1993-12-21 G. D. Searle & Co. Platelet aggregation inhibitors
US5358956A (en) * 1992-10-14 1994-10-25 Merck & Co., Inc. Fibrinogen receptor antagonists
US5340798A (en) * 1992-10-14 1994-08-23 Merck & Co., Inc. Fibrinogen receptor antagonists
DE4302485A1 (de) * 1993-01-29 1994-08-04 Merck Patent Gmbh Piperazinderivate
JP3173792B2 (ja) * 1993-02-22 2001-06-04 メルク エンド カンパニー インコーポレーテッド フィブリノーゲンレセプターアンタゴニスト
AU6395094A (en) * 1993-03-15 1994-10-11 G.D. Searle & Co. Urea derivatives useful as platelet aggregation inhibitors
WO1994022444A1 (en) * 1993-03-29 1994-10-13 Smithkline Beecham Corporation Tricyclic compounds for inhibiting platelet aggregation
PT691953E (pt) * 1993-03-31 2001-01-31 Searle & Co 1-amidinofenil pirrolidinonas piperidinonas azetidinonas inibidoras de agregacao de plaquetas
US5441952A (en) * 1993-04-05 1995-08-15 Merck & Co., Inc. Fibrinogen receptor antagonists
IL110172A (en) * 1993-07-22 2001-10-31 Lilly Co Eli Bicycle compounds and pharmaceuticals containing them
DE4332384A1 (de) * 1993-09-23 1995-03-30 Merck Patent Gmbh Adhäsionsrezeptor-Antagonisten III
DE4341665A1 (de) * 1993-12-07 1995-06-08 Basf Ag Bicyclen-Derivate, ihre Herstellung und Verwendung
DE4405378A1 (de) * 1994-02-19 1995-08-24 Merck Patent Gmbh Adhäsionsrezeptor-Antagonisten
US5525617A (en) * 1994-08-24 1996-06-11 Merck & Co., Inc. Fibrinogen receptor antagonists

Also Published As

Publication number Publication date
SG124234A1 (en) 2006-08-30
SK8199A3 (en) 2000-04-10
KR20050085979A (ko) 2005-08-29
ATE339196T1 (de) 2006-10-15
AU3738597A (en) 1998-02-20
KR20000029538A (ko) 2000-05-25
IL128221A (en) 2003-12-10
WO1998004913A1 (en) 1998-02-05
EA199900162A1 (ru) 1999-10-28
IL128221A0 (en) 1999-11-30
BG64902B1 (bg) 2006-08-31
BR9710570A (pt) 2005-06-28
KR20040084945A (ko) 2004-10-06
EP0917462B1 (en) 2006-09-13
BG64470B1 (bg) 2005-04-30
BG103193A (en) 1999-09-30
NZ333904A (en) 2000-06-23
CN1478472A (zh) 2004-03-03
WO1998004247A1 (en) 1998-02-05
AU737372B2 (en) 2001-08-16
AU3738697A (en) 1998-02-20
SG158733A1 (en) 2010-02-26
NO990338D0 (no) 1999-01-25
EP0917462A1 (en) 1999-05-26
PL331332A1 (en) 1999-07-05
DE69736669D1 (de) 2006-10-26
PL191082B1 (pl) 2006-03-31
EA005526B1 (ru) 2005-04-28
CN1230110A (zh) 1999-09-29
ES2271971T3 (es) 2007-04-16
HK1020262A1 (en) 2000-04-07
BG108806A (en) 2005-04-30
PT917462E (pt) 2006-12-29
KR100504449B1 (ko) 2005-07-29
EE9900032A (et) 1999-08-16
CZ298080B6 (cs) 2007-06-13
CA2261848A1 (en) 1998-02-05
PT914605E (pt) 2007-08-07
JP2000516596A (ja) 2000-12-12
CA2261848C (en) 2006-10-24
NO990338L (no) 1999-03-25
TR199900781T2 (xx) 1999-07-21
KR100637110B1 (ko) 2006-10-23
CZ23299A3 (cs) 1999-06-16
CZ298089B6 (cs) 2007-06-20
IS4955A (is) 1999-01-25
DE69736669T2 (de) 2007-09-13
EE04604B1 (et) 2006-04-17

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL190866B1 (pl) Inhibitor adhezji komórek, sposób jego wytwarzania i jego zastosowanie oraz kompozycja farmaceutyczna i sposób jej wytwarzania
US6376538B1 (en) Cell adhesion inhibitors
BG65755B1 (bg) Инхибитори на клетъчна адхезия
BG63876B1 (bg) Инхибитори на клетъчна адхезия
IL91460A (en) Glyceramide-type anti-hypertensive substances converted by cycloalkyl
US6686350B1 (en) Cell adhesion inhibitors
JPH04230358A (ja) α−メルカプトアルキルアミンの新規なＮ−置換誘導体、それらの製造法及び中間体、それらの薬剤としての使用並びにそれらを含有する組成物
AU737372C (en) Cell adhesion inhibitors
AU759063B2 (en) Cell adhesion inhibitors
PL173030B1 (pl) Nowe sulfonamidokarboksamidy i sposób ich wytwarzania

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20090724