PL190079B1

PL190079B1 - Kompozycja herbicydowa oraz sposób traktowania roślin

Info

Publication number: PL190079B1
Application number: PL97332974A
Authority: PL
Inventors: Anthony J.I. Ward; Jisheng Ge; Joseph L. Sandbrink; Xiaodong C. Xu
Original assignee: Monsanto Technology Llc
Priority date: 1996-10-25
Filing date: 1997-10-24
Publication date: 2005-10-31
Also published as: EP0936860B1; BR9713322A; DE69710599D1; AU738407B2; CZ143699A3; MX216330B; DK0936860T3; HUP9904006A3; ID23906A; WO1998017112A1; CA2269631A1; US6130186A; MX9903847A; JP4155601B2; AU5089498A; PL332974A1; EP0936860A1; ATE213385T1; DE69710599T2; JP2001502353A

Abstract

1. K o m p o z y c ja h erb icyd ow a, znamienna tym, z e obejm uje: (a) e g z o g e n n y srod ek ch em iczn y, który stan ow i herbicyd w ybrany z gru p y ob ejm u ja- cej acetanilidy, b ip y rid y le, cyk loh ek sen on y, dinitroaniliny, d ifenyloetery, k w a sy tlu sz c z o - w e, h y d ro k sy b en zo n itry le, im id azolin on y, fen o k sy zw ia zk i, fen ok syp rop ion ian y, p od sta- w io n e m o c z n ik i, su lfo n y lo m o czn ik i, tiokarbam iniany i triazyny, (b) p ie r w sz y ro zczy n n ik bedacy, a m fifiliczn y m czw artorzed ow ym z w ia z k ie m a m o - n io w y m lub m ie sz a n in a takich zw ia zk ó w , o w zo rze R 8 -W a-X -Y b-(C H 2 )n-N + (R 9) (R 10) (R 11) T w którym R 8 o z n a c z a hydrokarbyl lub ch lo ro w co a lk il p osiad ajacy od 6 d o 2 2 ato- m ó w w e g la , W o zn a cza O lub N H i Y o zn a cza N H , a i b n ieza lezn ie o zn a cza ja 0 lub 1, le c z co najm niej je d e n z a i b o zn a cza 1, X o zn a cza C O , SO lub S O 2, n o zn a c z a 2 d o 4 , R 9, R 10, R 1 1 n ieza le z n ie o z n a c z a ja C 1-4aikil i T o zn a cza od p o w ied n i anion i (c) drugi ro zczy n n ik bedacy tw orzaca lip o so m substancja w ilo sc i tw orzacej lip o so m , przy czy m drugi ro zczy n n ik obejm uje a m fifiliczn y zw ia zek lub m iesza n in e ta k ich z w ia z - k ó w p o sia d a ja cy ch d w ie grupy h y d ro fo b o w e, z których kazda o zn a cza la n cu ch n a sy co n y a lk ilo w y lu b a c y lo w y m ajacy od 8 do 2 2 a to m ó w w egla; przy czy m a m fifilic z n y zw ia z e k lub m ieszan in a takich z w ia zk ó w m ajaca d w ie grupy hydrofobow e stan ow i od 4 0 do 100 p ro- cent w a g o w o c a lo sc i a m fifiliczn y ch z w ia z k ó w posiad ajacych d w ie grupy h y d ro fo b o w e ob ecn ych w tej su b stan cji tw orzacej lip osom . PL PL PL

Description

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest kompozycja herbicydowa oraz sposób traktowania roślin. Kompozycja herbicydowa zawierająca egzogenny środek chemiczny będący dowolną substancją chemiczną pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, (a) wykazuje biologiczną aktywność lub zdolna jest do uwalniania w roślinie jonu, grupy lub pochodnej wykazującej biologiczną aktywność i (b) jest nakładana jest na roślinę z zamiarem lub w celu, aby substancja chemiczna lub jej biologicznie aktywny jon, grupa lub pochodna wchodziły do żywych komórek lub tkanek rośliny i wywoływały stymulującą, inhibitującą, regulującą,

190 079 terapeutyczną, toksyczną lub letalną odpowiedź w samej roślinie lub w patogenie, pasożycie lub żerującym organizmie występującym w lub na roślinie. Przykłady egzogennych substancji chemicznych obejmują między innymi chemiczne pestycydy (takie jak herbicydy, algicydy, fungicydy, środki bakteriobójcze, środki wirusobójcze, insektycydy, aficydy, akarycydy, nematocydy, moluskocydy itp.), regulatory wzrostu roślin, nawozy sztuczne i składniki odżywcze, środki gametobójcze, defołianty, desykanty, ich mieszaniny itp.

Egzogenne środki chemiczne, w tym nakładane na liście herbicydy, od dawna przygotowywano wraz z surfaktantami, dzięki czemu po dodaniu wody, uzyskana kompozycja do oprysku jest łatwiej i bardziej skutecznie utrzymywana na ulistnieniu (np. liście lub inne fotosyntetyzujące organy) roślin. Surfaktanty mogą też dawać inne korzyści, w tym lepszy kontakt kropelek oprysku z woskowatą powierzchnią liścia i, w pewnych przypadkach, lepszą penetrację towarzyszącego egzogennego środka chemicznego do wnętrza liści. Dzięki tym i zapewne innym efektom, surfaktanty od dawna były znane jako środki zwiększjące biologiczną efektywność kompozycji herbicydowych lub innych kompozycji egzogennych środków chemicznych, gdy są dodane lub znajdują się w takich kompozycjach. I tak, np. chwastobójczy glifosat (N-fosfonometyłoglicyna) przygotowywano wraz z surfaktantami takimi jak surfaktanty typu polioksyalkilenu obejmujące między innymi surfaktanty, polioksyalkilenoalkiloaminy. Handlowe preparaty chwastobójczego glifosatu sprzedawanego pod nazwą handlową ROUNDUP® przygotowywano z zastosowaniem kompozycji surfaktanta na bazie takiej polioksyalkilenoalkiloaminy, w szczególności polietoksylowane) aminy tłuszczowej, ta kompozycja surfaktanta oznaczona jest jako MON 0818. Surfaktanty łączy się na ogół z glifosatem lub innymi egzogennymi środkami chemicznymi albo w handlowym koncentracie (określanym tu jako „kopreparat”) łub w rozcieńczonej mieszaninie, którą wytwarza się z oddzielnych kompozycji, jednej zawierającej egzogenny środek chemiczny (np. glifosat) i drugiej zawierającej surfaktant, przed użyciem na polu (tj. w mieszalniku).

Różne kombinacje egzogennych środków chemicznych i surfaktantów lub innych środków wspomagających testowano w przeszłości. W pewnych przypadkach, dodanie poszczególnego surfaktanta nie dawało jednorodnie pozytywnych lub negatywnych zmian, co do wpływu egzogennego środka chemicznego na roślinę (np. surfaktant, który może wzmagać aktywność poszczególnego herbicydu na niektóre chwasty może zakłócać lub antagonizować, chwastobójczą efektywność w innych gatunkach chwastów).

Niektóre surfaktanty wykazują tendencje do całkiem szybkiego rozkładania się w roztworach wodnych. W efekcie, surfaktanty wykazujące tę własność można jedynie efektywnie stosować raczej w mieszankach w zbiorniku (tj. mieszać z innymi składnikami w roztworze lub dyspersji w zbiorniku tuż przed wytworzeniem-oprysku), niż przygotowywać jako wodną kompozycję z innymi składnikami w pierwszym przypadku. Ten brak stabilności lub niewystarczający dopuszczalny okres przechowywania, utrudnia zastosowanie niektórych surfaktantów w pewnych preparatach egzogennych środków chemicznych.

Inne surfaktanty, choć chemicznie trwałe, są fizycznie niekompatybilne z pewnymi egzogennymi środkami chemicznymi, szczególnie w stężonych kopreparatach. Np. większość klas niejonowych surfaktantów, w tym surfaktanty na bazie eteru alkilowego polioksyetylenu, nie tolerują roztworów o wysokiej mocy jonowej, w np. w stężonym roztworze wodnym soli glifosatu. Fizyczna niekompatybilność może również prowadzić do niewystarczającego dopuszczalnego okresu przechowywania. Inne problemy, które mogą powstawać w związku z taką niekompatybilnością obejmują powstawanie agregatów na tyle dużych, że zakłócają dostawy i zastosowania rynkowe, np. przez blokowanie dysz do oprysku.

Innym problemem obserwowanym w przeszłości jest wpływ warunków środowiskowych na pochłanianie kompozycji egzogennego środka chemicznego w ulistnieniu rośliny. Np. warunki takie jak temperatura, wilgotność względna, obecność lub brak światła słonecznego i stan zdrowotny traktowanej rośliny, może wpływać na pochłanianie herbicydu w roślinie. W efekcie, zastosowanie oprysku dokładnie takiej samej kompozycji chwastobójczej w dwóch różnych sytuacjach może prowadzić do różnego chwastobójczego zwalczania roślin poddanych działaniu oprysku.

190 079

Jedną z konsekwencji opisanej powyżej zmienności jest to, że często stosuje się większą dawkę herbicydu na jednostkę powierzchni niż byłaby faktycznie wymagana w tej sytuacji, w celu zapewnienia zniszczenia niepożądanych roślin. Z podobnych względów', inne egzogenne środki chemiczne nakładane na ulistnienie stosuje się zazwyczaj w znacznie wyższych dawkach niż to jest potrzebne do osiągnięcia pożądanego efektu biologicznego w konkretnej sytuacji, gdy stosuje się je, aby umożliwić naturalną zmienność występującą w zakresie efektywności pochłaniania dolistnego. Występuje, więc zapotrzebowanie na kompozycje egzogennych środków chemicznych, które poprzez skuteczniejsze pochłanianie przez ulistnienie roślin, umożliwią zmniejszenie dawek:.

Wiele egzogennych środków chemicznych ma opakowanie rynkowe w formie ciekłego koncentratu, który zawiera znaczną ilość wody. Opakowany koncentrat wysyła się do dystrybutorów lub detalistów. Ostatecznie opakowany koncentrat dostaje się w ręce użytkownika, który rozcieńcza następnie koncentrat dodając wodę zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Tak uzyskaną rozcieńczoną kompozycję stosuje się następnie jako oprysk rośliny.

Znaczną cześć kosztu tak opakowanych koncentratów stanowi koszt jego transportu od miejsca wytwarzania do miejsca nabycia przez końcowego użytkownika. Jakikolwiek ciekły preparat koncentratu zawierający względnie mniej wody i tym samym więcej egzogennego środka chemicznego mógłby zmniejszyć koszt na jednostkę ilości egzogennego środka chemicznego. Jednakże, istotnym ograniczeniem zdolności producenta do zwiększenia zawartości egzogennego środka chemicznego w koncentracie jest stabilność tego preparatu. Przy pewnych kombinacjach składników, osiągnie się granicę, przy której kolejne zmniejszenie zawartości wody w koncentracie spowoduje jego nietrwałość (np. rozdzielenie na odrębne warstwy), przez co nie będzie on akceptowany na rynku.

Zgodnie z tym, występuje zapotrzebowanie na ulepszone preparaty egzogennych środków chemicznych, szczególnie herbicydów, które są trwałe, skuteczne, mniej wrażliwe na warunki otoczenia i umożliwią stosowanie zmniejszonych ilości egzogennego środka chemicznego do osiągnięcia pożądanego efektu biologicznego w lub na roślinach. Występuje też zapotrzebowanie na trwałe ciekłe preparaty koncentratu egzogennych środków chemicznych, które zawierają mniej wody i więcej egzogennego środka chemicznego niż w dotychczas w dziedzinie koncentratów.

Według wynalazku kompozycja herbicydowa, charakteryzuje się tym, że obejmuje:

(a) egzogenny środek chemiczny, który stanowi herbicyd wybrany z grupy obejmującej acetanilidy, bipyridyle, cykloheksenony, dinitroaniliny, difenyloetery, kwasy tłuszczowe, hydroksybenzonitryle, imidazolmony, fenoksyzwiązki, fenoksypropioniany, podstawione moczniki, sulfonylomoczniki, tiokarbaminiany i triazyny, (b) pierwszy rozczynnik będący, amfifilicznym czwartorzędowym związkiem amoniowym lub mieszaniną takich związków, o wzorze

R⁸-W_a-X-Yb-(CH₂)_n-N⁺(R⁹)(Rl⁰)(Rⁿ)T· o

w którym R oznacza hydrokarbyl lub chlorowcoalkil posiadający od 6 do 22 atomów węgla, W oznacza O lub NH i Y oznacza NH, a i b niezależnie oznaczają 0 lub 1 lecz co najmniej jeden z a i b oznacza 1, X oznacza CO, SO lub SO2, n oznacza 2 do 4, r9, R^w i R¹¹ niezależnie oznaczają Ci-ąalkil i T oznacza odpowiedni anion i (c) drugi rozczynnik będący tworzącą liposom substancją w ilości tworzącej liposom, przy czym drugi rozczynnik obejmuje amfifiliczny związek lub mieszaninę takich związków posiadających dwie grupy hydrofobowe, z których każda oznacza łańcuch nasycony alkilowy lub acylowy mający od 8 do 22 atomów węgla; przy czym amfifiliczny związek lub mieszanina takich związków mająca dwie grupy hydrofobowe stanowi od 40 do 1θ0 procent wagowo całości amfifilicznych związków posiadających dwie grupy hydrofobowe obecnych w tej substancji tworzącej liposom.

W kompozycji według wynalazku stosunek wagowy pierwszego rozczynnika do egzogennego środka chemicznego korzystnie wynosi od 1:3 do 1:100.

190 079

Kompozycja według wynalazku jak zdefiniowano wyżej zawiera rozczynnik korzystnie taki, w którym grupa R⁸ oznacza hydrokarbyl i ma 12 do 18 atomów węgla, a korzystniej R⁸jest fluorowana lub perfluorowana.

Kompozycja według wynalazku zawiera herbicyd korzystnie wybrany z grupy obejmującej acetochlor, alachlor, metolachlor, aminotriazol, asulam, bentazon, bialafos, dikwat, parakwat, bromacyl, kletodym, setoksydym, dikambę, diflufenikan, pendimetalinę, acifluorofen, C9-10 kwasy tłuszczowe, fomesafen, oksyfluorofen, fosaminę, flupoksam, glufosynat, glifosat, bromoksynil, imazachin, imazetapir, izoksaben, norflurazon, 2,4-D, diclofop, fluazyfop, chizalofop, pikloram, propanil, fluometuron, izoproturon, chlorimuron, chlorsulfuron, halosulfuron, metsulfuron, primisulfuron, sulfometuron, sulfosulfuron, trialat, atrazynę, metrybuzynę, triklopyr i ich chwastobójcze pochodne.

Kompozycja według wynalazku jako drugi rozczynnik korzystnie obejmuje tworzący liposom związek posiadający grupę hydrofobową zawierającą dwie niezależnie nasycone lub nienasycone grupy hydrokarbylowe R¹ i R², każda niezależnie mająca 7 do 21 atomów węgla, przy czym tworzący liposom związek ma wzór wybrany z grupy obejmującej:

(a) N⁺(CH2Rⁱ)(CH2R²)(R³)(R4)Z' w którym R³ i r4 niezależnie oznaczają atom wodoru, Ci--alkil lub Ci-ąhydroksyalkil i Z oznacza odpowiedni anion;

(b) N⁺(r5)(R⁶)(R⁷)CH23H(OCH2R1)^|CH2(OCH2R2)Z' w którym R⁵, r6 i r7 niezależnie oznaczają atom wodoru, Cn-alkU lub Cn-hydroksyalkil i Z oznacza odpowiedni anion;

(c) N⁺(R⁵)(R6)(r7)CH2CH(OCOR‘ )CH2(OCOR2)Z· w którym R , R^ft, R⁷ i Z mają powyżej zdefiniowane znaczenia; i (d) N⁺(R⁵)(r6)(r7)CH2CH2OPO(O-)OCH2CH(OCOR1)CH2(OCOR2) w którym R5, R6 i r7 mają powyżej zdefiniowane znaczenia.

W korzystnym kolejnym rozwiązaniu kompozycja według wynalazku jako drugi rozczynnik zawiera fosfolipid wybrany z grupy obejmującej di-C8-22alkanoilofosfatydylocholiny i di-C8-22alkanoilofosfatydyloetanolaminy, korzystnie ester dipalmitoilowy lub distearoilowy fosfatydylocholiny lub ich mieszaninę.

W następnym korzystnym wykonaniu wynalazku kompozycja jest trwałą w przechowywaniu stężoną kompozycją zawierającą egzogenny środek chemiczny w ilości 15 do 90 procent wagowo, korzystnie w ilości 30 do 90% wagowo.

W innym korzystnym wykonaniu wynalazku kompozycja ponadto obejmuje ciekły rozcieńczalnik i zawiera egzogenny środek chemiczny w ilości 15 do 60% wagowo, przy czym korzystnie egzogenny środek chemiczny jest rozpuszczalny w wodzie i jest obecny w wodnej fazie kompozycji w ilości 15 do 45 procent wagowych.

Według wynalazku sposób traktowania roślin, charakteryzuje się tym, że kontaktuje się ulistnienie rośliny z biologicznie efektywną ilością kompozycji według wynalazku.

Sposób traktowania roślin według wynalazku charakteryzuje się tym, że (a) kontaktuje się ulistnienie rośliny z biologicznie efektywną ilością egzogennego środka chemicznego, którym jest herbicyd wybrany z grupy obejmującej acetanilidy, bipyridyle, cykloheksenony, dinitroaniliny, difenydoetery, kwasy tłuszczowe, hydroksybenzonitryle, imidazolinony, fenoksyzwiązki, ienoksypropioniar^y, podstawione moczniki, sulfonylomoczniki, tiokarbaminiany i tnazyny, i

(b) kontaktuje się to samo ulistnienie z wodną kompozycją obejmującą (i) pierwszy rozczynnik będącb amfi7ilicf.nym czymartorzędowym związkiem amoniowym lub mieszaniną takich związków, o wzorze

R⁸-Wl-X-Y_b-(CH2)n-N⁺(R9)(RlO)(Rl¹)T' w którym R⁸ oznacza hydrokarbyl lub chlornwcoaląil posiadający od 6 do 22 atomów węgla, W oznacza O lub NH i Y oznacza NH, a i b niezależnie oznaczają 0 lub 1 lecz co najmniej jeden z a i b oznacza 1, X oznacza CO, SO lub SO2, n oznacza 2 do 4, R⁹, R^w i Rⁿ niezależnie oznaczają Ck -alkil i T oznacza odpowiedni anion, i

190 079 (ii) drugi rozczynnik będący tworzącą liposom substancją w ilości tworzącej lipos om, przy czym rozci onzczynnią obejmuje amfifiliczny związek lub mieszaninę takich związków posiadających dwie grupy hydrofobowe, z których każda oznacza łańcuch nasycony alkilowy lzb acylowy mający od 8 do 22 atomów węgla; przy czym amfifiliczny związek lub mieszanina takich związków mającą dwie grupy hydrofobowe stanowi od 40 do 100 procent wagowo całości amfifilicznych związków posiadających dwie grupy hydrofobowe obecnych w tej substancji tworzącej liposom, przy czym etap (b) zachodzi jednocześnie lub około 96 godzin przed lub po etapie (a).

Termin „rozczynnik” stosuje się w tym opisie patentowym do dowolnej substancji innej niż egzogenny środek chemiczny i woda, którą dodaje się do kompozycji. „Rozczynniki” obejmują obojętne składniki, chociaż rozczynnik przydatny w niniejszym wynalazku nie musi być pozbawiony biologicznej aktywności. „Amfifiliczny” oznacza występowanie, co najmniej jednej polarnej, rozpuszczalnej w wodzie grupy hydrofitowej (głowa) i co najmniej jednej nierozpuszczalnej w wodzie organicznej grupy hydrofobowej (ogon), znajdujących się w tej samej cząsteczce.

Pierwszy rozczynnik występuje w kompozycji w ilości wspomagającej, tj. ilości wystarczającej do uzyskania dostrzegalnie lepszej biologicznej efektywności egzogennego środka chemicznego w porównaniu z kompozycją bez pierwszego rozczynnika i egzogenny środek chemiczny występuje w kompozycji w ilości wystarczającej do zyskania biologicznego efektu w obecności wymienionej ilości wspomagającej pierwszego rozczynnika. „Dostrzegalnie lepszy” w niniejszym kontekście oznacza, że przy porównaniu krok po kroku, różnica w biologicznej efektywności na korzyść kompozycji według wynalazku byłaby oczywista dla doświadczonego fachowca w dziedzinie, w odniesienia do poszczególnej' klasy stosowanego egzogennego środka chemicznego; np. naukowca w dziedzinie chwastów w przypadku, gdy egzogennym środkiem chemicznym jest herbicyd.

Wiele rozmaitych egzogennych środków chemicznych można stosować w kompozycjach i sposobach niniejszego wynalazku. Korzystną klasę stanowi nakładanie na ulotnienie egzogennych środków chemicznych, tj. egzogennych środków chemicznych, które normalnie stosowano pnwuchorown na ulistnienie roślin. Korzystną podklasę nakładanych na ulistnienie egzogennych środków chemicznych stanowią te, które są rozpuszczalne w wodzie. Przez „rozpuszczalne w wodzie” w tym kontekście przyjmuje się związki posiadające rozpuszczalność w wodzie destylowanej w temperaturze 25°C powyżej około 1% wagowo.

Szczególnie korzystnymi rozpuszczalnymi w wodzie egzogennymi środkami chemicznymi są sole, które mają część anionową i część kationową. W jednym rozwiązaniu według wynalazku, co najmniej jedna z części anionu i kationu jest biologicznie aktywna i ma masę cząsteczkową poniżej około 300. Szczególnymi przykładami takich egzogennych środków chemicznych, w których część kationowa jest biologicznie aktywna są parakwat, dikwat i chtoromekwat. Najpnwszechnmiej, biologicznie aktywna jest część anionowa.

Inną korzystną podklasą egzogennych środków chemicznych są te, które wykazują systemową aktywność biologiczną w roślinie. W ramach tej podklasy, szczególnie korzystną grupę egzogennych środków chemicznych stanowi N-fosfonometyloglicyna i jej chwastobójcze pochodne. N-fosfonometyloglicyna, często określaną swą nazwą zwyczajowy glifosat, można ja stosować w jej formie kwasowej, lecz korzystniejsze jest stosowanie formy soli. Dowolną rozpuszczalną w wodzie sól glifosatu można stosować w praktyce według tego wynalazku. Niektóre korzystne sole obejmują sole sodu, potasu, amoniowe, mono-, di-, tri- i tetra-Ci^alkiloamnniowe, mono-, di- i toi-Cl.4alkanolnambniowe, mono-, di- i tri-Ci-4 alkitosulfontowe i sulfoksontowe. Amoniowe, mnnoiznpropyloamnninwe i trimetytosulfoniowe sole glifosatu są szczególnie korzystne. Mieszaniny soli mogą też być przydatne w pewnych sytuacjach.

W jednym korzystnym rozwiązaniu, wagowy stosunek pierwszego rozczynnika do egzogennego środka chemicznego wynosi pomiędzy 1:3 i 1:100.

Kompozycje według niniejszego wynalazku można stosować w sposobach traktowania roślin. Ulistnienie rośliny kontaktuje się z biologicznie skuteczną ilością kompozycji. „Kontaktowanie” w tym kontekście określa umieszczenie kompozycji na ulistnieniu.

190 079

Kompozycja według niniejszego wynalazku obejmująca egzogenny środek chemiczny i pierwszy rozczynnik, jak opisano powyżej, może przyjmować wiele różnych postaci fizycznych. Np. kompozycja może także zawierać wodę w ilości skutecznej do wytworzenia kompozycji rozcieńczonej wodnej kompozycji gotowej do zastosowania na ulistnienie rośliny. Taka kompozycja typowo zawiera 0,02 do 2 procent wagowo egzogennego środka chemicznego, lecz dla niektórych celów może zawierać aż do około 10 procent wagowo lub nawet więcej egzogennego środka chemicznego.

Alternatywnie, kompozycja może być trwałym przy przechowywaniu (shelf stable) koncentratem zawierającym egzogenną substancję chemiczną w ilości 10 do 90 procent wagowo. Takie trwałe przy przechowaniu koncentraty mogą być np. (1) stałą kompozycją zawierającą egzogenną substancję chemiczną w ilości 30 do 90 procent wagowo, jak rozpuszczalny w wodzie lub dyspergowalny w wodzie granulat lub (2) kompozycją, którą także obejmuje ciekły rozcieńczalnik, w którym kompozycja zawiera egzogenną substancję chemiczną w ilości 10 do 60 procent wagowo. W tym ostatnim rozwiązaniu, szczególnie korzystne jest, aby egzogenna substancja chemiczna była rozpuszczalna w wodzie i występowała w fazie wodnej kompozycji w ilości 15 do 45 procent wagowo w przeliczeniu na masę kompozycji. W szczególności, taka kompozycja może być np. wodnym roztworem koncentratu lub emulsją posiadającą fazę olejową. Jeśli jest to emulsja, to bardziej specyficznie może to być np. emulsja olej-w-wodzie, emulsja woda-w-oleju lub wieloskładnikowa emulsja woda-w-oleju-w-wodzie.

Jak to opisano powyżej, jednym rozwiązaniem według wynalazku jest kompozycja do oprysku, obejmująca egzogenny środek chemiczny, wodny rozcieńczalnik i pierwszy rozczynnik. Termin „kompozycja do oprysku” stosuje się tu czasem do określenia kompozycji do oprysku.

W pokrewnym rozwiązaniu według wynalazku, opracowano koncentrat, który po rozcieńczeniu, zdyspergowaniu lub rozcieńczeniu w wodzie tworzy właśnie opisaną kompozycję do oprysku..Koncentrat zawiera mniejszą ilość wodnego rozcieńczalnika, lub, w szczególnym rozwiązaniu, jest sucha kompozycją poniżej 5% wody wagowo. Typowo, koncentrat według wynalazku zawiera, co najmniej 10% wagowo egzogennego środka chemicznego korzystnie, co najmniej 15%.

W jednym rozwiązaniu według wynalazku, kompozycja zawiera także drugi rozczynnik, który jest substancją tworzącą liposom. Jedną klasę substancji tworzącej liposom stanowi amfifiliczny związek lub mieszanina takich związków, korzystnie posiadające dwie grupy hydrofobowe, przy czym każdą z nich stanowi łańcuch alkilowy lub acylowy posiadający od 8 do 22 atomów węgla. Amfifiliczny związek lub mieszanina takich związków mających wymienione dwie grupy hydrofobowe zawierające 8 do 22 atomów węgla korzystnie stanowi od 40 do 100 procent wagowo wszystkich amflfilicznych związków posiadających dwie grupy hydrofobowe w substancji tworzącej liposom. Korzystnie substancja tworząca liposom ma hydr )filową grupę (głowę) zawierającą grupę kationową. Korzystniej, grupa kationowa jest grupą aminową lub amoniową.

W korzystnym rozwiązaniu według wynalazku, drugi rozczynnik obejmuje związek tworzący liposom posiadający grupę hydrofobową zawierającą dwie niezależnie nasycone lub nienasycone grupy hydrokarbylowe R¹ i R², przy czym każda niezależnie ma 7 do 21 atomów węgla. Znanych jest wiele podklas takich związków tworzących liposom.

Jedna podklasa opisana jest wzorem

N⁺(CH2R')(CH2R2)(R³)(R⁴)Z' I w którym R³ i R4 niezależnie oznaczają atom wodoru, C^alkil lub C14hydroksyalkil i Z oznacza odpowiedni anion. Druga podklasa opisana jest wzorem

N⁺(R⁵)(R⁶)(R⁷)CH2CH(OCH2R ¹)CH2(OCH₂R²)Z' II w którym R⁵, R⁶ i R⁷ niezależnie oznaczają atom wodoru, C^alkil lub C1_4hydroksyalkil i Z oznacza odpowiedni anion.

Trzecia podklasa opisana jest wzorem

N⁺(R5)(r6)(R7)CH2CH(OCOR1)CH2(OCOR2)Z' m

190 079 w którym R⁵, R⁶, R⁷ i Z mają powyżej zdefiniowane znaczenia.

Czwarta podklasa opisana jest wzorem

N⁺(R⁵)(R⁶)(R⁷)CH2CH22PO(O)OCH₂CH(OC0R1 )CH2(OCOR²) IV w którym R⁵, R6 i R7 mają powyżej zdefiniowane znaczenia.

Związki o wzorach I-IV będą miały wskazane wzory w środowisku kwaśnym, np. przy pH równym 4 i mogą mieć takie same wzory również przy innych wartościach pH. Należy przy tym jednak rozumieć, że kompozycje według niniejszego wynalazku nie są ograniczone do zastosowań przy pH równym 4.

Korzystnie, około 40-100 procent grup R*i R² w drugim rozczynniku stanowią nasycone prostołańcuchowe grupy alkilowe posiadające około 7 do około 21 atomów węgla. Przykłady odpowiednich dopuszczalnych w rolnictwie · anionów Z obejmują wodorotlenek, chlorek, bromek, jodek, siarczan, fosforan i octan.

We wszystkich powyższych podklasach substancji tworzących liposom, grupa hydrofilową zawiera grupę kationową, specyficznie grupę aminową lub amoniową. Związek jako całość jest w pewnych przypadkach kationowy (jak w 1, 11 i 111) i w pewnych przypadkach obojętny (jak w IV). Gdy grupa aminowa jest czwartorzędowa, to zachowuje się jak grupa kationowa niezależnie od pH. Gdy grupa aminowa jest drugorzędowa lub trzeciorzędowa, to zachowuje się jak grupa kationowa, gdy jest protonowana, tj. w środowisku kwaśnym, np. przy pH równym 4.

Inne podklasy substancji tworzących liposom mające dwa łańcuchy hydrofobowe, z których każdy oznacza C7-21 hydrokarbyl, można także stosować drugi rozczynnik w kompozycjach według wynalazku. Choć substancje posiadające grupę kationową w grupie hydrofilowej są korzystne, jeśli to pożądane można stosować substancje niejonowe lub anionowe.

W innym rozwiązaniu, drugim rozczynnikiem jest fosfolipid wybrany z grupy obejmującej di-Cg_22-alkanoilofosfatydylocholiny i dI-Csm-alkanoilofosfatydyloetanoloaminy. W szczególnie korzystnym rozwiązaniu, pierwszym rozczynnikiem jest ester dipalmitoilowy lub distearoilowy fosfatydylocholiny lub ich mieszanina..

Wodne kompozycje według niniejszego wynalazku mogą zawierać supramolekulame agregaty utworzone z pierwszych i/lub drugich rozczynników. W jednym korzystnym rozwiązaniu, drugim rozczynnikiem jest tworząca pęcherzyk amfifiliczna substancja, jak tworzący pęcherzyk lipid i gdy substancja jest zdyspergowana w wodzie, to większość (powyżej 50% wagowo, korzystnie powyżej 75% wagowo) drugiego rozczynnika występuje jako pęcherzyki lub liposomy. W innym korzystnym rozwiązaniu, drugi rozczynnik występuje w postaci dwuwarstwowych lub multilamelarnych struktur, które nie są zorganizowane jako pęcherzyki lub liposomy. Kompozycje według niniejszego wynalazku mogą także obejmować, bez ograniczenia, układy koloidalne takie jak emulsje (woda/olej, olej/woda lub wieloskładnikowe, np. woda/olej/woda), pianki, mikroemulsje i zawiesiny lub dyspersje mikrocząstek, nanocząstek lub mikrokapsułki. Kompozycje według wynalazku mogą obejmować więcej niż jeden typ agregatu lub układu koloidalnego; Przykłady obejmują liposomy lub pęcherzyki zdyspergowane w mikroemulsji i kompozycje posiadające właściwości zarówno emulsji jak i zawiesin, np. suspoemulsje. Niniejszy wynalazek obejmuje także dowolny preparat, który może lecz nie musi zawierać znaczna ilość wody, który po rozcieńczeniu w wodnym środowisku tworzy takie układy koloidalne, i/lub układy zawierające pęcherzyki, liposomy, dwuwarstwowe lub multilamelame struktury, dopóki inne niezbędne tu wymagania są spełnione.

Wagowy stosunek każdego z pierwszych i drugich rozczynników do egzogennego środka chemicznego korzystnie wynosi pomiędzy 1:3 i 1:100. Nieoczekiwany był fakt, że tak duży stopień biologicznej efektywności, specyficznie chwastobójczej efektywności kompozycji glifosatu, jest wykazywany przy tak niskich stosunkach takich rozczynników do egzogennego środka chemicznego. Wyższe stosunki mogą też być skuteczne, lecz są zapewne nieekonomiczne w większości sytuacji i zwiększają ryzyko powstawania efektu antagonistycznego w stosunku do efektywności egzogennego środka chemicznego. Małe ilości rozczynników występujących w korzystnych kompozycjach według niniejszego wynalazku umożliwiają uniknięcie wysokiego kosztu w porównaniu z dotychczasowymi kompozycjami wykazującymi

190 079 podobną efektywność. Nieoczekiwane jest zwiększenie biologicznej aktywności obserwowane przy zastosowaniu niniejszego wynalazku, jakie można osiągnąć dodając względnie małe ilości takich rozczynników.

W jakimkolwiek z powyższych szczególnych rozwiązań, egzogenny środek chemiczny i/lub pierwszy rozczynnik może być otoczony wewnątrz lub powiązany z agregatami (np. liposomami) utworzonymi przez drugi rozczynnik, lecz nie koniecznie musi być tak otoczony lub powiązany. „Powiązany” w tym kontekście oznacza związanie z lub, co najmniej częściowe wtrącenie w pewien sposób w ściankę pęcherzyka, w przeciwieństwie do stanu być otoczonym. W jeszcze innym rozwiązaniu według wynalazku, gdy drugi rozczynnik tworzy liposomy, egzogenny środek chemiczny i/lub pierwszy rozczynnik nie jest w ogóle otoczony lub powiązany z liposomami. Choć niniejszy wynalazek nie wyklucza możliwości otaczania lub powiązania egzogennego środka chemicznego, korzystna obecnie, rozcieńczona liposomalna kompozycja do oprysku otacza mniej niż 5% wagowo egzogennego środka chemicznego występującego w całej kompozycji. Inne rozcieńczone, liposomalne rozwiązanie do oprysku według niniejszego wynalazku nie ma istotnej ilości (tj. mniej niż 1% wagowo) egzogennego środka chemicznego otoczonego przez liposomy. Gdy kropelki takiej liposomalnej kompozycji wysychają na ulistnieniu rośliny, proporcja egzogennego środka chemicznego otaczanego przez liposomy może się zmieniać.

Alternatywnym rozwiązaniem jest kompozycja, która jako taka nie zawiera egzogennego środka chemicznego, lecz przeznaczona jest do zastosowania na rośliny w połączeniu z lub jako nośnik do nakładania egzogennego środka chemicznego. Ta kompozycja obejmuje pierwszy rozczynnik i może też zawierać drugi rozczynnik, jak opisano powyżej. Taka kompozycja może nadawać się na oprysk, w którym to przypadku zawiera także wodny rozcieńczalnik lub może to być koncentrat, wymagający rozcieńczenia, zdyspergowania lub rozpuszczenia w wodzie z wytworzeniem kompozycji do oprysku. I tak, to rozwiązanie według wynalazku może. do starczać produktu wyjściowego do nakładania na rośliny, rozcieńczonego odpowiednio wodą jednocześnie z nakładaniem egzogennego środka chemicznego (np. w mieszance zbiornikowej z egzogennym środkiem chemicznym) albo przed lub po zastosowaniu egzogennego środka chemicznego, korzystnie w czasie około 96 godzin przed lub po zastosowaniu egzogennego środka chemicznego.

Kompozycje i sposoby według niniejszego wynalazku mają liczne zalety. Zwiększają one biologiczną aktywność egzogennych środków chemicznych w lub na roślinach w porównaniu z dotychczasowymi preparatami, albo w sensie większego ostatecznego efektu biologicznego lub uzyskania równoważnego efektu biologicznego przy zastosowaniu zmniejszonej dawki egzogennego środka chemicznego. Niektóre preparaty chwastobójcze według niniejszego wynalazku umożliwiają unikniecie antagonizmu, który obserwowano w dotychczasowych preparatach chwastobójczych i mogą minimalizować szybkie powstawanie zmian nekrotycznych na liściach, co w pewnych sytuacjach blokuje całkowicie przemieszczanie herbicydu w roślinie. Niektóre chwastobójcze kompozycje według wynalazku modyfikują spektrum aktywności herbicydu wobec wielu gatunków roślin. Np. pewne preparaty według niniejszego wynalazku zawierające glifosat mogą wykazywać chwastobójczą aktywność przeciw dwuliściennym chwastom bez straty jakiejkolwiek chwastobójczej efektywności na jednoliścienne chwasty. Inne mogą wzmagać chwastobójczą efektywność na jednoliścicnne chwasty w większym zakresie niż na dwuliścienne chwasty. Jeszcze inne mogą wzmagać efektywność specyficzną dla wąskiego zakresu gatunków lub nawet pojedynczych gatunków.

Inną zaletą niniejszego wynalazku jest stosowanie względnie małych ilości pierwszych i drugich rozczynników w stosunku do ilości stosowanego egzogennego środka chemicznego. Dzięki temu kompozycje i sposoby według niniejszego wynalazku są względnie niedrogie i mniejsze są też problemy dotyczące specyficznych kompozycji, gdy jeden lub oba rozczynniki są fizycznie niekompatybilne z egzogennym środkiem chemicznym.

Ponadto, kompozycje według niniejszego wynalazku są mniej wrażliwe w pewnych przypadkach na warunki otoczenia takie jak wilgotność względna w czasie nakładania na rośliny. Niniejszy wynalazek umożliwia także stosowanie mniejszych ilości herbicydów lub

190 079 innych pestycydów, uzyskując nadal wymagany stopień zwalczania chwastów lub innych niepożądanych organizmów.

Przykłady egzogennych substancji chemicznych, które mogą znajdować się w kompozycjach według niniejszego wynalazku obejmują między innymi chemiczne pestycydy (takie jak herbicydy, algicydy, fungicydy, środki bakteriobójcze, środki wirusobójcze, insektycydy, aficydy, akarycydy, nematocydy, molluskocydy itp.), regulatory wzrostu roślin, nawozy sztuczne i składniki odżywcze, środki gametobójcze, defolianty, desykanty, ich mieszaniny itp. W jednym rozwiązaniu według wynalazku, egzogenny środek chemiczny jest polarny.

Korzystną grupą egzogennych środków chemicznych są te, które zazwyczaj nakłada się powschodowo na ulistnienie roślin, tj. nakładane na ulistnienie egzogenne środki chemiczne.

Pewne egzogenne środki chemiczne przydatne według niniejszego wynalazku są rozpuszczalne w wodzie, np. sole obejmujące biologicznie aktywne jony i także zawierające przeciwjony, które mogą być biologicznie obojętne lub względnie nieaktywne. Szczególnie korzystna grupa tych rozpuszczalnych w wodzie egzogennych środków chemicznych lub ich biologicznie aktywnych jonów lub grup działa systemowo w roślinach, tj. przemieszczają się one w pewnym zakresie od punktu wejścia na ulistnieniu do innych części rośliny, w których mogą wywierać swój pożądany wpływ biologiczny. Szczególnie korzystne spośród nich są herbicydy, regulatory wzrostu roślin i nematocydy, szczególnie te, które mają masę cząsteczkową, wyłączając przeciwjony, poniżej 300. Bardziej korzystne spośród nich są egzogenne środki chemiczne posiadające jedną lub więcej grup funkcyjnych wybranych spośród takich grup jak aminowa, karboksylanowa, fosfonianowa i fosfinowa.

Spośród takich związków, nawet korzystniejszą grupą są chwastobójcze lub regulujące wzrost roślin egzogenne środki chemiczne posiadające, co najmniej jedną funkcyjną grupę aminową i karboksylanową oraz albo fosfonianową lub fosfmianową. Sole N-fosfonometyloglicyny są przykładami tej grupy egzogennych środków chemicznych. Kolejne przykłady obejmują sole glufosynat, na przykład sól amoniową (DL-homoalanin-4-ylo(metylo)fosfinian amoniowy).

Inną korzystną grupę egzogennych środków chemicznych, które można stosować sposobem według wynalazku są nematocydy takie jak ujawniono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5389680, które to ujawnienie załącza się tu na zasadzie odsyłacza. Korzystnymi nematocydami tej grupy są sole kwasu 3,4,4-trifluoro-3-butenowego lub N-(3,4,4-trifluoro-l-okso-3-butenylo)giicyniy.

Egzogenne środki chemiczne, które można korzystnie stosować sposobem według niniejszego wynalazku są normalnie, lecz nie wyłącznie, tymi które zgodnie z oczekiwaniem mają korzystny wpływ na całkowity rozwój lub wydajność pożądanych roślin takich jak uprawne lub szkodliwy albo letalny wpływ na rozwój niepożądanych roślin takich jak chwasty. Sposób według niniejszego wynalazku jest szczególnie przydatny dla herbicydów, zwłaszcza tych, które zazwyczaj nakłada się powschodowo na ulistnienie niepożądanej wegetacji.

Herbicydy, które można stosować sposobem według niniejszego wynalazku obejmują lecz nie są ograniczone do jakiejkolwiek listy w standardowych odsyłaczach literaturowych takich jak „Herbicide Handbook,” Weed Science Society of America, 1994, 7th Edition lub „Farm Chemicals Handbook,” Meister Publishing Company, 1997 Edition. Przykłady tych herbicydów obejmują acetanilidy takie jak acetochlor, alachlor i metolachlor, aminotriazol, asulam, bentazon, bialafos, bipirydyl taki jak parakwat, bromacyl, cykloheksenony takie jak kletodym i setoksydym, dikamba, diflufenikan, dinitroaniliny takie jak pendimetalina, difenyloetery takie jak acifluorofen, fomesafen i oksyfluorofen, kwasy tłuszczowe takie jak C9-10 o kwasy tłuszczowe, fosamina. fiupoksam. glufosynat, glifosat. hydroksybenzonitryłe takie jak bromoksynil, imidazolinony takie jak imazachin imazetapir, izoksaben, norflurazon, fenoksyzwiązki takie jak 2,4-D-fenoksypropioniany takie jak dichlofop, fluazyfop i chizalofop, pikloram, propanil, podstawione moczniki takie jak fluometuron izoproturon, sulfonylomoczniki takie jak chlorimuron, chlorsulfuron, halosulfuron, metsulfuron, primisulfuron, sulfometuron i sulfosulfuron, tiokarbaminiany takie jak trialat, triazyny takie jak atrazyna i metrybuzyna i trikiopyr. Chwastobójczo aktywne pochodne dowolnego znanego herbicydu także objęte są zakresem niniejszego wynalazku. Chwastobójczo aktywną pochodną jest dowolny

190 079 związek, który jest niewielką strukturalną modyfikacją, najpowszechniej lecz nie wyłącznie solą lub estrem znanego herbicydu. Związki te zachowują podstawową aktywność macierzystego herbicydu, lecz nie muszą posiadać siły działania macierzystego herbicydu. Związki te można przetworzyć do macierzystego herbicydu przed lub po wprowadzeniu na potraktowaną roślinę. Podobnie można stosować mieszaniny lub kopreparaty herbicydu z innymi składnikami lub więcej niż jednego herbicydu.

Szczególnie korzystnym herbicydem jest N-foufnnnmetyloglicyna (glifosat), jej sól, addukt lub ester lub związek, który przekształcą się do glifosatu w tkankach roślinnych lub, który inaczej dostarcza jon glifosatowy. Sole glifosatu, które można stosować zgodnie z tym wynalazkiem obejmują lecz nie są ngoanicznne do soli metalu alkalicznego, np. sodu i potasu,; soli aslnniowej; alkiloaminy, np. dimetyloaminy izopropylaminy; ałkanolamin^y, np. etanoloaminy; soli alkilosulfoninwych, np. toimetylosulfoninwych; soli sulfnksoninwych; ich mieszanin. Chwastobójcze kompozycje sprzedawane przez Monsanto Company jako ROUNDUP® i ACCORD® zawierają monnizopropylaminową (IPA) sól N-foufonnmetylnc;licyny. Chwastobójcze kompozycje sprzedawane przez Monsanto Company jako ROUNDUP® Dry i RIVAL® zawierają sól monoamoniową N-foufnnnmetyloglicymy. Chwastobójcze kompozycje sprzedawane przez Monsanto Company jako ROUNDUP® Geoforce zawierają sól monouodowąN-fosfonometyloglieymy. Chwastobójcze kompozycje sprzedawane przez Zeneca jako TOUCHDOWN® zawierają sól toimetylosulfoniową N-foufonometyloglicyny. Chwastobójcze właściwości N-fosfonomel^yloglicyny i jej pochodnych pierwszy odkrył Franz, następnie ujawniono i opatentowano w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3799758, zgłoszonym 26 marca, 1974. Liczne sole chwastobójcze N-fosfonometyloglicyny opatentował Franz w patencie Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4405531, zgłoszonym 20 września, 1983. Ujawnienia obu tych patentów załącza się tu na zasadzie odsyłaczy.

Ponieważ najważniejsze na rynku chwastobójcze pochodne N-fosfonometyloglicyny są pewnymi jej solami, glifosatowe kompozycje przydatne według niniejszego wynalazku będą opisane dokładniej w odniesieniu do takich soli. Sole te są dobrze znane i obejmują sole amoniowe, IPA, metalu alkalicznego (taka jak mono-, di- i toisndowa i mono-, di- i toipntasowa) i toimetylnuulfoniowe. Sole N-fosfonometyfoglicyny mają znaczenie na rynku po części z uwagi na rozpuszczalność w wodzie. Wymienione bezpośrednio powyżej sole są silnie rozpuszczalne w wodzie, a tym samym umożliwiają uzyskanie bardzo stężonych roztworów, które można rozcieńczać na miejscu zastosowania. Zgodnie ze sposobem według tego wynalazku w zakresie dotyczącym glifnuatowegn herbicydu, wodny roztwór zawierający chwastobójczo skuteczną ilość glifosatu innych składników zgodnie z wynalazkiem nakłada się na ulistnienie roślin. Taki roztwór wodny można otrzymać przez rozcieńczenie stężonego roztworu soli glifosatu wodą albo rozcieńczenie lub zryspercnwanie w wodzie suchego (np. ziarnisty, proszek, tabletki lab brykiety) preparatu clifosatowegn.

Egzogenne środki chemiczne powinno się nakładać na rośliny w dawce \cystarcz.ającej do uzyskania pożądanego efektu biologicznego. Takie stosowane dawki wyraża się zazwyczaj jako ilość egzogennego środka chemicznego na jednostkę traktowanej powierzchni, np. gramy na hektar (g/ha). A co stanowi „pożądany efekt” zmienia się zależnie od standardów i praktyki tych, którzy prowadzą badania, projektują i zajmują się rynkiem oraz stosowaniem specyficznej klasy egzogennych środków chemicznych. Np. w przypadku herbicydu, ilość stosowana na jednostkę powierzchni w celu uzyskania 85% zwalczenia gatunków roślin, mierzona jako ograniczenie rozwoju lub śmiertelność stosowana jest często do zdefiniowania podawanej na rynku efektywnej dawki.

Chwastobójcza efektywność jest jednym z biologicznych efektów, który można poprawiać stosując ten wynalazek. „Chwastobójcza efektywność” w stosowanym tu sensie, odnosi się do jakiejkolwiek obserwowalnej miary kontroli rozwoju rośliny, która może obejmować jedno lub więcej działań jak (1) zlikwidowanie, (2) inhibicja rozwoju, reprodukcji lub proliferacji (3) usuwanie, niszczenie lub inne zmniejszenie występowania i aktywności roślin.

Zestawione tu dane dotyczące chwastobójczej efektywności dotyczą „inhibicji” jako procentu określanego standardową w dziedzinie procedurą, która odzwierciedla wizualne potwierdzenie śmiertelności roślin i ograniczenie rozwoju przez porównanie z nietraktowanymi

190 079 roślinami, przeprowadzane przez specjalnie przeszkolonych techników do wykonywania i rejestrowania takich obserwacji. We wszystkich przypadkach, ten sam technik przeprowadza wszystkie oceny procentu inhibicji w ramach dowolnego doświadczenia lub próby. Takie pomiary polegają na i są regularnie opisywane przez Monsanto Company w trakcie jej działalności na rynku herbicydów'.

Wybór stosowanych dawek biologicznie efektywnych dla specyficznego egzogennego środka chemicznego wchodzi w zakres zwykłej wiedzy rolniczej. Fachowcy w dziedzinie rozpoznają podobnie, ze indywidualne warunki roślinne, pogoda i warunki rozwoju, jak również specyficzność wybranego egzogennego środka chemicznego i jego preparatu, będą wpływały na efektywność w praktycznej realizacji tego wynalazku. Przydatne dawki nakładania stosowanych egzogennych środków chemicznych mogą zależeć od wszystkich powyższych warunków. W odniesieniu do zastosowania sposobu według tego wynalazku do glifosatowego herbicydu, dostępne jest wiele informacji dotyczących odpowiednich dawek stosowania. Poprzez dwie dekady stosowania glifosatu i opublikowane badania dotyczące takich zastosowań dostarczono obfitych informacji, na podstawie których praktyk w zwalczaniu chwastów może wybrać stosowane dawki glifosatu, które są chwastobójczo efektywne dla poszczególnych gatunków w danym stadium rozwoju w szczególnych warunkach otoczenia.

Chwastobójcze kompozycje glifosatu lub jego pochodnych stosuje się do zwalczania wielu różnorodnych roślin na całym świecie. Takie kompozycje można nakładać na rośliny w chwastobójczo skutecznej ilości i można skutecznie zwalczać jeden lub więcej gatunków roślin spośród jednego lub więcej z następujących rodzajów, bez ograniczeń: Abutilon, Amaranthus, Artemisia, Asclepias, Avena, Axonopus, Borreria, Brachiaria, Brassica, Bromus, Chenopodium, Cirsium, Commelina, Convolvulus, Cynodon, Cypems, Digitaria, Echinochloa, Eleusine, Elymus, Equisetum, Erodium, Helianthus, Imperata, Ipomoea, Kochia, Lolium, Malva, Oryza, Ottochloa, Panicum, Paspalum, Phalaris, Phragmites, Polygonum, Portulaca. Pteridium, Pueraria, Rubus, Salsola, Setaria, Sida, Sinapis, Sorghum, Triticum, Typha, Ulex, Xanthium i Zea.

Szczególnie ważne gatunki, dla których stosuje się glifosatowe kompozycje, przedstawiają, bez ograniczenia, następujące rośliny:

Jednoroczne dwuliścienne:

zaślaz (Abutilon theophrasti) szarłat {Amaranthus spp.) buttonweed (Borreria spp.) kapusta, canola, gorczyca, etc. (Brassica spp.) commelina (Commelina spp.) iglica (Erodium spp) słonecznik (Helianthus spp) wilec (Ipomoea spp.) kochia (Kochia scoparia) ślaz (Malva spp.) gryka, rdest, etc. (Polygonum spp.) portulaka (Portulaca spp) solanka (Salsola spp.) sida (Sida spp) gorczyca polna (Sinapis arvensis) rzepień (Xanthium spp)

Jednoroczne jednoliścienne: głuchy owies (Avena fatua) carpetgrass (Axonopus spp.) stokłosa (Bromus tectorum) paluszmk (Digitaria spp) chwastnica jednostronna (Echinochloa crus-galli) manneczka (Eleusine indica) rajgras włoski (Lolium multiflorum)

190 079 ryż uprawny ( Oryza sativa) ottochloa (Ottochloa nodosa) bahiagrass (Paspalum notatum) mozga (Phalaris spp.) włośnica (Setaria spp) pszenica (Triticum aestivum) kukurydza zwyczajna (Zea mays)

Wieloletnie d wuliścienne: bylica (Artemisia spp.) trojeść (Asclepias spp) ostrożeń polny (Cirsium arvense) powój polny (Convolvulus arvensis) opornik (Pueraria spp.)

Wieloletnie jednoliścienne: brachiaria (Brachiaria spp) cynodon palczasty (Cynodon dactylon) cibora jadalna (Cyperus esculentus) cibora (C. rotundus) wydmuchrzyca (Elymus repens) lalang (Imperata cylindrica) rajgras angielski (Lolium perenne) trawa gwinejska (Panicum maximum) dallisgrass (Paspalum dilatatum) trzcina (Phragmites spp.) sorgo alepskie (Sorghum halepense) pałka (Typha spp.)

Inne wie loletnie: skrzyp (Equisetum spp) orlica pospolita (Pteridium aquilinum) malina-jeżyna (Rubus spp) kolcolist europejski (Ulex europaeus)

I tak, sposób według niniejszego wynalazku, w zakresie dotyczącym glifosatowego herbicydu, może być przydatny do dowolnego z powyższych gatunków.

Efektywność w testach szklarniowych, zazwyczaj przy dawkach egzogennego środka chemicznego mniejszych niż normalnie efektywne w polu, jest badawczym wskaźnikiem zgodności działania na przy polu normalnie stosowanych dawkach. Jednakże nawet najbardziej obiecująca kompozycja zawodzi czasem i nie wykazuje lepszego działania w indywidualnych testach szklarniowych. Jak zilustrowano w podanych tu przykładach, rozkład świadczących o poprawie wyników wyłania się w trakcie serii testów szklamiowch; zidentyfikowanie takiego rozkładu jest silnym dowodem wzmocnienia biologicznego działania, które będzie przydatne w polu.

Kompozycje według niniejszego wynalazku obejmują jako pierwszy rozczynnik jeden lub więcej kationowych surfaktantantów o powyższym V. W związkach o wzorze V, R⁸ jeśli nie jest perfluorowana korzystnie ma od 12 do 18 atomów węgla. R⁸ jest korzystnie perfluorowana, w którym to przypadku korzystnie zawiera od 6 do 12 atomów węgla. Korzystnie n oznacza 3. Grupy R⁹ oznaczają korzystnie metyl.

Sulfonylaminowe związki o wzorze V są szczególnie korzystne. Odpowiednie przykłady obejmują jodek 3-(((heptadekafluorooktylo)sulfonylo)amino)-N,N,N-trimetylo-1-propaminiowy, dostępny np. jak Fluorad FC-135 z 3M Company i odpowiedni chlorek. Przyjmuje się, że Fluorad FC-754 z firmy 3M Company jest odpowiednim chlorkiem.

Fluoro-organiczne surfaktanty takie jak typów kationowych opisane wzorem V należą do funkcyjnej kategorii surfaktantów znanych w dziedzinie jako „superrozprowadzacze” (superspreaders) lub „superzwilżacze” (superwetters). Jako klasa, „superrozprowadzacze” lub „superzwilzacze” są bardzo efektywne w zmniejszaniu napięcia powierzchniowego wodnych

190 079 kompozycji zawierających te surfaktanty we względnie małych stężeniach. W wielu zastosowaniach fluoro-organiczne surfaktanty można stosować zamiast surfaktantów silikonowych, które są podobnie „superrozprowadzaczami” lub „superzwilżaczami,,. Przykład można znaleźć w europejskim zgłoszeniu patentowym nr 0394211, które ujawnia, że albo surfaktanty silikonowe lub fluoro-organiczne można stosować niewymiennie w stałych ziarnistych preparatach pestycydów do polepszenia stosunku rozcieńczenia.

Dwa główne problemy ograniczyły zainteresowanie „superrozprowadzaczami” i „superzwilżaczami” wytwórców egzogennych środków chemicznych takich jak pestycydy. Po pierwsze mają duże koszty jednostkowe. Po drugie, chociaż surfaktanty tej kategorii funkcyjnej mogą wzmagać działanie egzogennego środka chemicznego na pewne gatunki, np. przez wspomaganie penetracji egzogennego środka chemicznego do wnętrza liści poprzez pory, mogą one być antagonistyczne, czasami tak silnie, by spowodować działanie tego samego egzogennego środka chemicznego na inne gatunki.

Nieoczekiwanie, stwierdzono, że podklasa fluoro-organicznych surfaktantów jest zasadniczo nieantagonistyczna przy stężeniach, przy których niemniej jednak dają przydatne efekty wspomagające. Ta podklasa obejmuje kationowe fluoro-organiczne surfaktanty o wzorze V i inne o profilu właściwości wspólnym ze związkami o wzorze V. Brak antagonizmu bardzo odróżnia tę podklasę od innych fluoro-organicznych „superrozprowadzaczy” lub „superzwilżaczy”. Ponadto stwierdzono, że te nieantagonistyczne fluoro-organiczne surfaktanty mogą być uzyteczne przy stężeniach wystarczająco niskich dla efektywności ekonomicznej. Przedstawione tu w przykładach dane dla kompozycji zawierającej Fluorad FC-135 lub Fluorad FC-754 ilustrują nieoczekiwane właściwości tej podklasy.

Pochodne Fluorad FC-754, opisane tu jako „FC-octan” i „FC-salicylan,” wytwarza się według następującej procedury. (1) Rozpuszczalnik w próbce Fluorad FC-754 odparowuje się łagodnie przez ogrzewanie we szklanej zlewce w temperaturze 70-80°C, uzyskując stałą pozostałość. (2) Stałą pozostałość pozostawia się do oziębienia do temperatury pokojowej. (3) Próbkę 1 g pozostałości umieszcza się w probówce wirówki, rozpuszcza w 5 ml izopropanolu. (4) Przygotowuje się nasycony roztwór wodorotlenku potasu (KOH) w izopropanolu. (5) Ten roztwór wkrapla się do roztworu pozostałości FC-754; prowadzi to do powstania osadu i dodawanie roztworu KOH kontynuuje się aż do wytworzenia kolejnego osadu. (6) Probówkę wiruje się przy 4000 obrotów na minutę przez 5 minut. (7) Dodaje się więcej roztworu KOH w celu sprawdzenia czy zakończyło się wytrącanie; jeśli nie, probówkę wiruje się ponownie. (8) Sklarowaną ciecz dekantuje się do innej szklanej probówki. (9) Przygotowuje się nasycony roztwór kwasu octowego (lub kwasu salicylowego) w izopropanolu. (10) Ten roztwór dodaje się do sklarowanej cieczy w ilości wystarczającej do obniżenia pH do 7. (11) Izopropanol odparowuje się z tego zobojętnionego roztworu przez ogrzewanie w temperaturze 60°C aż do całkowitego wysuszenia. (12) Pozostałość (octan albo salicylan) rozpuszcza się w odpowiedniej ilości wody i jest ona gotowa do użycia.

Kompozycje według niniejszego wynalazku mogą ewentualnie zawierać drugi rozczynnik, którym jest jedna lub więcej amfifilicznych substancji tworzących liposom. Obejmują one różne lipidy pochodzenia syntetycznego, zwierzęcego lub roślinego, ceramidy, sfingolipidy, surfaktanty dialkilowe i surfaktanty polimeryczne. Wiele tych substancji jest znanych fachowcom w dziedzinie i są dostępne w handlu. Lecytyny są szczególnie bogate w fosfolipidy i mogą pochodzić z wielu źródeł roślinnych i zwierzęcych. Lecytyna sojowa jest jednym szczególnym przykładem względnie niedrogiej dostępnej w handlu substancji należącej do tych produktów/.

Opisano wiele innych substancji, które można stosować do wytworzenia liposomów; mniejszy wynalazek obejmuje kompozycje zawierające dowolne takie substancje tworzące liposom, o ile inne przedstawione powyżej wymagania są spełnione i zastosowanie takich kompozycji do wzmagania biologicznej efektywności egzogennych środków chemicznych nakładanych na ulistnienie roślin. Np. w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5580859, załączonym tu na zasadzie odsyłacza, ujawniono substancje tworzące liposom posiadające grupę kationową, w tym chlorek N-(2,3-di-(9-(Z-oktadecenyloksy))-prop-l-yl-N,N,Ń-trimetyloamoniowy (DOTMA) i l,2-bis(oleoiloksy)-3-(trimetyloamonio)propan

190 079 (DOTAP). Substancje tworzące liposom, które nie są jako takie kationowe, lecz faktycznie zawierają grupę kationową jako część grupy hydrofilowej, obejmują np. dioleoilofosfatydylocholinę (DOPC) i dioleoilofosfatydyloetanoloaminę (DOPE). Substancje tworzące liposom, które nie zawierają grupy kationowej obejmują dioleoilofosfatydyloglicerol (DOPG). Jakąkolwiek z tych substancji tworzących liposom można stosować z lub bez dodatku cholesterolu.

Kationowe substancje tworzące liposom posiadające grupę hydrofobową zawierającą dwa łańcuchy hydrokarbylowe są uzupełniane przeciwjonem (anion), zidentyfikowanym jako Z w powyższych wzorach I, II III. Można stosować dowolny odpowiedni anion, w tym dopuszczalne w rolnictwie aniony takie jak wodorotlenek, chlorek, bromek, jodek, siarczan, fosforan i octan. W specyficznym rozwiązaniu, gdy egzogenny środek chemiczny ma biologicznie aktywny anion, anion ten może służyć jako przeciwjon dla substancji tworzącej liposom. Np. glifosat można stosować w jego formie kwasowej wraz z wodorotlenkiem kationowej substancji tworzącej liposom takiej jak związek o wzorze I.

Związki o wzorze I znane w dziedzinie jako tworzące liposom obejmują chlorek i bromek distearylodimetyloamoniowy (także znany w dziedzinie odpowiednio jako DODAĆ i DODAB). Związki o wzorze II znane w dziedzinie jako tworzące liposom obejmują określony powyżej DOTMA i bromek dimyrystooksypropylodimetylohydroksyetyloamoniowy (DMRIE). Związki o wzorze HI znane w dziedzinie jako tworzące liposom obejmują określone powyżej dioleoiloksy-3-(dimetyloamonio)propan (DODAP) i DOTAP. Związki o wzorze IV znane w dziedzinie jako tworzące liposom obejmują DOPC i DOPE, oba określone powyżej.

W wielu znanych w dziedzinie substancjach tworzących liposom, hydrofobowe łańcuchy hydrokarbylowe są nienasycone, zawierając jedno lub więcej wiązań podwójnych. Szczególnie powszechnie stosuje się w farmacji związki dioleilowe i dioleoilowe. Potecjalnym problemem związanym z tymi związkami jest fakt, że w utleniającym otoczeniu ulegają utlenieniu w miejscu podwójnego wiązania. Można to zahamować wprowadzając do preparatu antyutleniacz taki jak kwas askorbinowy. Alternatywnie, problemu można uniknąć przez zastosowanie substancji tworzących liposom, w których znaczna część hydrofobowych łańcuchów hydrokarbylowych jest całkowicie nasycona. Tak więc w korzystnym rozwiązaniu według wynalazku, R1 i R2 we wzorach I-IV niezależnie oznaczają nasycone prostołańcuchowe grupy alkilowe. Szczególnie korzystne kompozycje wykorzystują substancje tworzące liposom, w których R1 i r2 jednocześnie oznaczają palmityl (cetyl) lub palmitoil lub, alternatywnie, jednocześnie oznaczają stearyl lub stearoil.

Fosfolipidy, z uwagi na swój niski koszt i korzystne właściwości w środowisku, są szczególnie korzystne spośród substancji tworzących liposom w sposobie i kompozycjach według wynalazku. Lecytyny roślinne, takie jak lecytyna sojowa, stosowano z powodzeniem zgodnie z wynalazkiem. Zawartość fosfolipidu w lecytynowym produkcie może wynosić od około 10% do blisko 100%. Choć dopuszczalne wyniki otrzymano z surową lecytyną (10-20% fosfolipidu), to na ogół korzystne jest zastosowanie lecytyny, która jest co najmniej częściowo odolejona, dzięki czemu zawartość fosfolipidu jest w zakresie około 45% lub więcej. Większe zawartości takie jak 95%, dają doskonałe wyniki lecz znacznie większy koszt nie usprawiedliwia tego dla większości zastosowań.

Fosfolipidowy składnik lecytyny lub dowolna fosfolipidowa kompozycja stosowna według niniejszego wynalazku, może zawierać jeden lub więcej fosfatydów pochodzenia naturalnego lub syntetycznego. Każdy z takich fosfatydów jest na ogół estrem kwasu fosforowego, który po hydrolizie daje kwas fosforowy, kwas (kwasy) tłuszczowy, alkohol poliwodorotlenowy i zazwyczaj zasadę azotową. Fosfatydowy składnik może występować w częściowo /hydrolizowaneJ formie, np. jako kwas fosfatydowy. Odpowiednie fosfatydy obejmują bez ograniczenia takie jak fosfatydylocholina, uwodorniona fosfatydylocholina, fosfatydyloinozyt, fosfatydyloseryna, kwas fosfatydowy, fosfatydyło-glicerol, fosfatydyloetanoloamina, N-acylofosfatydyloetanoloamina i mieszaniny dowolnego z tych związków.

W lecytynach roślinnych znaczna cześć hydrofobowych łańcuchów hydrokarbylowych fosfolipidowych związków jest zazwyczaj nienasycona. Jedno korzystne rozwiązanie kompozycji zgodnie z niniejszym wynalazkiem obejmuje zarówno nasycony fosfolipid

190 079 jak i nienasycony fosfolipid, przy wagowym stosunku nasyconego fosfolipidu do nienasyconego fosfolipidu wynoszącym powyżej około 1:2. W różnych szczególnie korzystnych rozwiązaniach, (1) co najmniej 50% wagowo fosfolipidów stanowi di-Ci2-22-nasycony alkanoilofosfolipid, (2) co najmniej 50% wagowo fosfolipidów stanowi di-Ci6-i8-nasycony αląannilnfnsfnlipid, (3) co najmniej 50% wagowo fosfolipidów stanowi distearoilofosfolipid, (4) co najmniej 50% wagowo fosfolipidów stanowi dipalmitoilnfnsfnłipid lub (5) co najmniej 50% wagowo fosfolipidów stanowi distearoilnfnsfαtydylnchnlinα, dipalmitnilnfnsfatydylochnlina lub ich mieszanina. Większe zawartości nasyconych alkanoilofosfolipidów znajdują się na ogół w lecytynie pochodzenia zwierzęcego takiej jak np. lecytyna z żółtka jaja, niż w lecytynach roślinnych.

Wiadomo, że fosfolipidy są chemicznie nietrwałe, co najmniej w środowisku kwaśnym, w którym występuje tendencja do rozkładu ich „przeciwczęści lizo”. Dlatego stosuje się raczej fosfolipidy niż bardziej trwałe substancje tworzące liposom, przy czym zazwyczaj korzystne jest doregulowanie pH kompozycji w górę. W przypadku glifosatowych kompozycji, pH kompozycji na bazie monosoli takiej jak sól monoiznprnpylnamnninwa (IPA) wynosi zazwyczaj około 5 lub mniej. Gdy fosfolipidy stosuje się jako pierwszy rnnczynnik w kompozycji glifosatu według wynalazku, korzystne będzie podwyższenie pH kompozycji, np. do około 7. Do tego celu można stosować dowolną dogodną zasadę; często najdogodniejsze będzie zastosowanie takiej samej zasady jakiej użyto w soli glifosatu, np. izopropyl aminy w przypadku soli glifosatu IPA.

Kompozycje według niniejszygn wynalazku wytwarza się typowo przez połączenie wody, egzogennego środka chemicznego i pierwszego roncnynniąa, jak również drugiego rozczynnika jeśli się go stosuje. Pierwszy ronczynnią zazwyczaj łatwo dysperguje w wodzie. Ma to miejsce np. z Fluorad FC-135 lub Fluorad FC-754 i proste zmieszanie z łagodnym mieszaniem zazwyczaj wystarcza do utworzenia wodnej kompozycji. Jednakże, gdy drugi rozcnynnią wymaga większych sił tnących do zdyspergowania w wodzie, jak w przypadku np. większości form lecytyny, obecnie korzystne jest sonikowanie lub mikrofluidynαcja drugiego rancnynnll<a w wodzie. Można to wykonać przed lub po dodaniu pierwszego rozczynnika i/lub egzogennego środka chemicznego. Sonikacja lub mikrofluidyzacja daje na ogół liposomy lub inne zagregowane struktury odmienne od prostych miceli. Dokładny charakter, w tym przeciętny wymiar liposomów lub innych agregatów zależy między innymi od energii pobranej podczas sonikacji lub mikrofluidyzacji. Większa energia pobrana prowadzi na ogół do mniejszych liposomów. Choć możliwe jest z.atrzyinaiue' lub inne luźne lub ścisłe związanie egzogennego środka chemicznego w lub na liposomach lub z innymi supramolyąulamymi agregatami, nie ma potrzeby zatrzymania lub związania egzogennego środka chemicznego i właściwie niniejszy wynalazek jest skuteczny, gdy egzogenny środek chemiczny nie jest w ogóle zatrzymywany lub wiązany w agregaty.

W szczególnym rozwiązaniu według wynalazku, liposomy lub inne agregaty mają przeciętną średnicę, co najmniej 20 nm, korzystniej co najmniej 30 nm. Na podstawie rozpraszania światła określono, że pewne liposomalne kompozycje według wynalazku mają przeciętną średnicę liposomu w zakresie od 54 do 468 nm jak przeliczono metodą linearyzacj i od 38 do 390 nm jak przeliczono metodą interpolacji kwadratowej.

Stężenia różnych składników będą się zmieniały, częściowo w zależności od tego czy przygotowuje się koncentrat, który będzie następnie rozcieńczony przed natryskiwaniem na rośliny czy przygotowuje się roztwór lub dyspersję, która może być natryskiwana bez dalszego rozcieńczenia.

W wodnym preparacie glifosatowym, który obejmuje kationowy fluoro-organiczny surfaktant i lecytynę, odpowiednie stężenia mogą wynosić: glifosat 0,1-400 g a.e/1, fluoro-organiczny surfaktant 0,001-10% wagowo i lecytyna sojowa 0,001-10% wagowo. Bez lecytyny przydatne są takie same jak powyżej zakresy stężeń dla glifosatu i fluoro-organicznego surfaktanta. '

W stałych preparatach glifosatowych możliwe są większe stężenia składników ze względu na wyeliminowanie większości wody.

190 079

Wagowe stosunki składników mogą być ważniejsze niż absolute stężenia. Np. w preparacie glifosatowym zawierającym lecytynę i kationowy fluoro-organiczny surfaktant, stosunek lecytyny do glifosatu a.e, korzystnie mieści się w zakresie od 1:3 do 1:100. Na ogół korzystne jest zastosowanie stosunku lecytyny do glifosatu a.e. (równoważnik kwasowy) prawie tak wysokiego jak można wprowadzić do preparatu utrzymując jednocześnie stabilność, w obecności fluoro-organicznego surfaktanta w ilości wystarczającej do uzyskania pożądanego wzmożenia chwastobójczej efektywności. Np. a.e. stosunek lecytyna/glifosat w zakresie od 1:3 do 1:10 będzie na ogół przydatny, choć niższe wartości tego stosunku, od 1:10 do 1:100, mogą być korzystne dla poszczególnych gatunków chwastów w szczególnych sytuacjach. Stosunek fluoro-organicznego surfaktanta do glifosatu a.e., jest podobnie korzystny w zakresie od 1:3 do 1:100. Ponieważ fluoro-organiczne surfaktanty są względnie drogie, pożądane jest na ogół utrzymanie jak najniższej wartości tego stosunku zapewniającej osiągniecie pożądanej chwastobójczej efektywności.

Stosunek fluoro-organicznego surfaktanta do lecytyny, gdy występuje, jest korzystnie w zakresie od 1:10 do 10:1, korzystniej w zakresie od 1:3 do 3:1 i najkorzystniej około 1:1. Fachowiec w dziedzinie może stosować ujawnione tu zakresy do przygotowania kompozycji według wynalazku posiadających odpowiednie stężenia i stosunki składników. Korzystne lub optymalne stężenia i stosunki składników dla dowolnych poszczególnych zastosowań i sytuacji można określić na podstawie rutynowych doświadczeń.

Chociaż kombinację składników można przygotować jako mieszankę zbiornikową, według niniejszego wynalazku korzystne jest aby tę kombinację przygotować wcześniej przed nakładaniem na rośliny, w celu uproszczenia zadań osoby nakładającej materiał na rośliny, stwierdzono jednak, ze w pewnych przypadkach biologiczna efektywność kompozycji zawierającej liposom przygotowanej jak kompozycja do oprysku jest lepsza niż kompozycji posiadającej te same składniki w tych samych stężeniach lecz rozcieńczonej z uprzednio wytworzonego koncentratu.

Choć opisano tu różne kompozycje według niniejszego wynalazku jako zawierające niektóre wymienione substancje, w pewnych korzystnych rozwiązaniach według wynalazku kompozycje składają się głównie ze wskazanych substancji.

Ewentualnie, w kompozycjach mogą znajdować się inne dopuszczalne w rolnictwie substancje. Np. może występować więcej niż jeden egzogenny środek chemiczny, mogą też być różne dopuszczalne w rolnictwie adjuwanty, bez względu na to czy przeznaczone są do bezpośredniego uczestniczenia we wpływie egzogennego środka chemicznego na rośliny. Np. gdy egzogennym środkiem chemicznym jest herbicyd, kompozycja może zawierać ciekły nawóz azotowy lub siarczan amonu. Jako inny przykład, do kompozycji można dodawać stabilizatory. W pewnych przypadkach pożądane może być wprowadzenie do kompozycji mikrootoczonego kwasu, w celu obniżenia pH roztworu do oprysku przy kontakcie z liściem. Można też wprowadzać jeden lub więcej surfaktantów. Surfaktanty wymienione tu pod nazwą handlową i inne surfaktanty, które mogą być przydatne w sposobie według wynalazku, są zindeksowąne w standardowych odsyłaczach literaturowych takich jak Mc Cutcheon's Emulsifiers and Detergents, 1997 edition, Handbook of Industrial Surfactants, 2nd Edition, 1997, opublikowany przez Gower, and International Cosmetic Ingredient Dictionary, 6th Edition, 1995.

Kompozycje według niniejszego wynalazku można nakładać na rośliny przez natryskiwanie, stosując dowolne typowe urządzenia do cieczy opryskowych, takie jak dysze opryskowe, atomizery itp. Kompozycje według niniejszego wynalazku można stosować w precyzyjnych technikach rolniczych, w których stosuje się urządzenie do zmieniania ilości egzogennego środka chemicznego nakładanego na różne części pola, zależnie od takich zmiennych jak konkretne, występujące gatunki roślin, skład gleby itp. W jednym rozwiązaniu takich technik, można stosować ogólny układ nastawczy pracujący z opryskiwaczem do nakładania pożądanej ilości kompozycji na różne części pola.

W czasie nakładania na rośliny kompozycję korzystnie rozcieńcza się wystarczająco, aby była gotowa do oprysku za pomocą standardowych opryskiwaczy rolniczych. Korzystne

190 079 dawki stosowane według niniejszego wynalazku zmieniają się zależnie od wielu czynników, w tym typu i stężenia aktywnego składnika oraz gatunków rosnących roślin. Dawki przydatne do nakładania wodnej kompozycji na ulistnienie na polu mogą wynosić od około 25 do około 1000 litrów na hektar (1/ha) przy oprysku. Korzystne dawki stosowane dla roztworów wodnych mieszczą się w zakresie od około 50 do około 300 1/ha.

Wiele egzogennych środków chemicznych (w tym glifosatowy herbicyd) musi zostać rozpuszczone przez żywe tkanki rośliny i przeniesione wewnątrz rośliny w celu uzyskania pożądanego efektu biologicznego (np. chwastobójczego). I tak, ważne jest, aby chwastobójczych kompozycji nie nakładać w taki sposób by nadmiernie uszkodzić lub przerwać normalne funkcjonowanie tkanki rośliny tak szybko by zmniejszyć przenoszenie. W pewnym stopniu jednak, lokalne uszkodzenie może być bez znaczenia lub nawet korzystne, z punktu widzenia wpływu na biologiczną efektywność niektórych egzogennych środków chemicznych.

Dużą liczbę kompozycji według wynalazku ilustrują następujące przykłady. Wiele koncentratów glifosatu wykazuje wystarczającą efektywność chwastobójczą w testach szklarniowych, aby uzasadnić testy polowe na wielu rozmaitych gatunkach chwastów różnych warunkach nakładania.

Wodne kompozycje testowane w polu miały kationowy fluoro-organiczny surfaktant jako pierwszy rozczynnik i lecytynę sojową (45% fosfolipid, Avanti) jako drugi rozczynnik::

Kompozycja testowana w polu	Glifosat g a.e./1	% wagowy
Lecytyna	Fluorad FC-135	Fluorad FC-754	MON-0818
F-122	167	6.0	8,3		4,0
F-123	168	6,0		8,3	4,0
F-124	228	2,0		2,0	0,5
F-125	347	3,0		3,0	0,5
F-126	344	1,0		1,0	0,5
F-127	111	8,0	8,0		0,5
F-128	228	6,0		3,0	6,0
F-129	228	6,0		6,0	6,0
F-130	228	3,3		5,0	0,5
F-131	228	5,0		5,0	0,8
F-132	372	3,0		3,0	0,8
F-133	372	3,0		5,0	0,8
F-134	372	3,0		12,0	0,8

Powyższe kompozycje wytworzono sposobem (v) jak opisano w przykładach. Suche kompozycje testowane w polu obejmowały:

190 079

Kompozycja testowana w polu	% wagowy	^Typ surfaktanta	^Typ cząstek koloidalnych
Glifosat a.e	Lecy- tyna	Surfak- tant	Cząstki koloi- dalne
F-162	67	10,0	10,0+1,5	1,0	FlzOTar FC-754 +Ethnmeen T/25	Aerosil 380
F-163	73	7,0	7,0+1,5	1,0	FlzOTar FC-754 +Ethnmeen T/25	Aerosil 380

Powyższe kompozycje wytworzono według następującej procedury. Proszek glifosatu amoniowego umieszczono w mieszalniku. Rozczynniki dodano powoli, łącznie z wystarczającą ilością wody do zwilżenia proszku i utworzenia sztywnego ciasta. Mieszalnik pracował w okresie czasu wystarczającym do starannego zmieszania wszystkich składników. Ciasto przeniesiono następnie do wytłaczarki i wytłaczano z wytworzeniem granulki, które na koniec osuszono w suszarce ze złożem fluidalnym.

Przykłady

W następujących przykładach ilustrujących wynalazek, testy szklarniowe przeprowadzono do oceny względnej chwastobójczej efektywności glifosatowych kompozycji. Dla celów porównawczych kompozycje zawierały następujące składniki:

Preparat B: który składał się z 41% wagowych soli glifosatu IPA w roztworze wodnym. Ten preparat sprzedawany jest w Stanach Zjednoczonych przez Monsanto Company pod nazwą handlową ACCORD®.

Preparat C: który składał się z 41% wagowych soli glifouatz IPA w roztworze wodnym z kopreparatem (15% wagowych) surfaktanta (MON 0818 według Monsanto Company) na bazie poliokuyetylen (15) amina tłuszczowa. Ten preparat sprzedawany jest w Kanadzie przez Monsanto Company pod nazwą handlową ROUNDUP®).

Preparat J: który składał się z 41% wagowych soli glifosatu IPA w roztworze wodnym, łącznie z surfaktantemem. Ten preparat sprzedawany jest w Stanach Zjednoczonych przez Monsato Company pod nazwą handlową ROUNDUP® ULTRA.

Preparat K: który składał się z 75% wagowych glifosat amoniowego łącznie z surfaktantem, jako rozpuszczalny w wodzie suchy granulat. Ten preparat sprzedawany jest w Australii przez Monsanto Company pod nazwą handlową ROUNDUP® DRY.

Preparaty B, C i J zawierają 356 g równoważnika kwasowego glifosatu na litr (g a.e./1). Preparat K zawiera 680 g równoważnika kwasowego glifosatu na kilogram (g a.e./kg).

W kompozycjach wykorzystanych w przykładach stosowano różne firmowe rozczynniki. Można je zidentyfikować następująco:

Nazwa handlowa	Producent	Opis chemiczny
1	O z.	Ί 3
Aerasil 90	Deczuua	bezpostaciowa krzemionka, 90 m²/g
Aerosol OT	Cytec	uzlfnbzluztynian daktylu, sól Na
Argimul PG-2069	Henkel	C9.1 laląilopnligliąnzyr
Tlenek glinu C	Degzuua	tlenek glinu, 100 m2/kg

190 079

c.d. tabeli

1	2	3
Arcosolve DPM	Arco	eter monometylowy glikolu dipropylenowego
Dikwas 1550	Westvaco	kwas cyklokarboksyoleinowy
Emphos PS-21A	Witco	ester monometylowy dipropylenoglikolu
Ethomeen C/12	Akzo	kokoamina 2EO
Ethomeen T/25	Akzo	amina tłuszczowa 15EO
Fluorad FC-120	3M	sulfonian C9-1operfluoroalkilowy, sól NH4
Fluorad FC-129	3M	fluorowany karboksylan alkilu, sól K
Fluorad FC-135	3M	fluorowany jodek czwartorzędowy alkiloamoniowy
Fluorad FC-170C	3M	fluorowany alkohol EO
Fluorad FC-171	3M	fluorowany alkanol EO
Fluorad FC-431	3M	fluorowany ester alkilowy
Fluorad FC-750	3M	fluorowany jodek czwartorzędowy alkiloamoniowy
Fluorad FC-751	3M	fluorowany amfoteryczny surfaktant
Fluorad FC-754	3M	fluorowany chlorek czwartorzędowy alkiloamoniowy
Fluorad FC-760	3M	fluorowany alkanol EO
Genapol UD-030	Hoechst	C, 1 keto alkohol 3EO
Kelzan	Monsanto	guma ksantanowa
MON 0818	Monsanto	amina tłuszczowa surfaktant na bazie 15EO
Neodol 25-3	Shell	C12-15 liniowy alkohol 3EO
Silwet 800	Witco	heptametylotrisiloksan EO
Silwet L-77	Witco	heptametylotrisiloksan 7EO eter metylowy
Ditlenek tytanu P25	Degussa	ditlenek tytanu, przeciętny wymiar cząstki 21 nm
Triton RW-20	Union Carbide	alkiloamina 2EO
Tnton RW-50	Union Carbide	alkiloamina 5 EO
Triton RW.75	Union Carbide	alkiloamina 7,5 EO
Triton RW-100	Union Carbide	alkiloamina 10 EO
Triton RW-150	Union Carbide	alkiloamina 15EO
Westvaco H-240	Westvaco	surfaktant dikarboksylanowy

190 079

Fluorad FC-135, choć określono jedynie rodzajowo jak powyżej w produkcie literaturowym 3M i standardowych zestawieniach, specyficznie zidentyfikowano jako

C₈F,₇SO2NH(CH₂)₃N⁺(CH3)3Cf w pracy J. Linerta i J. N. Chasmana o 3M, zatytułowanej „The effects of fluorochemical surfaktants on recoatability” z 20 grudnia 1993 opublikowanej w Paint & Coatings Journal i wydanej jako broszura handlowa przez 3M. Uważa się, że Fluorad FC-750 jest oparty na bazie tego samego surfaktanta. Uważa się, że Fluorad FC-754 posiada strukturę C8F17SO2NH(CH2)₃N⁺(CH3)₃Cf tak wiec identyczną z Fluoradem FC-135 lecz z anionem chlorkowym zamiast jodku.

Następujące surfaktanty, określone w przykładach jako „Surf HI” do „Surf H5”, zawierają grupy hydrokarbylowe jako rdzeń hydrofobowy lecz oprócz tego wykazują pewne strukturalne podobieństwo do powyższych Fluoradowych surfaktantów. Zsyntetyzowano je i charakteryzowano zgodnie z kontraktem dla Monsanto Company.

Surf HI: C^sSCĘNH^bN+CC^br

Surf H2: Cn^CONHCC^ĘN+CC^br

Surf H3: Cn^CONH (CH2)3N⁺(CH₃)3I’

Surf H4: cis-C₈H1₇CH=CH(CH2)7CONH(CH2)₃N⁺(CH3)3r

Surf H5: C7H, ₅CONH(CH2)3N⁺(CH₃)3I'

Surfaktanty będące etoksylowanymi alkoholami tłuszczowymi określone są w przykładach według ich nazw generycznych podanych w International Cosmetic Ingredient Dictionary, 6th Edition, 1995 (Cosmetic, Toiletry and Fragrance Association, Washington, DC). Są one zamiennie uzyskiwane od różnych producentów, np.:

Laureth-23. Brij 35 (ICI), Trycol 5964 (Henkel).

Ceteth-10: Brij 56 (ICI).

Ceteth-20: Brij 58 (ICI). Steareth-10: Brij 76 (ICI).

Steareth-20: Brij 78 (ICI), Emthox 5888-A (Henkel), STA-20 (Heterene).

Steareth-30: StA-30 (Heterene).

Steareth-100: Brij 700 (ICI).

Ceteareth-15: CS-15 (Heterene).

Ceteareth-20: CS-20 (Heterene).

Ceteareth-27: PlurafacA-38 (BASF).

Ceteareth-55: Plurafac A-39 (BASF).

Oleth-2: Brij 92 (ICI).

Oleth-10: Brij 97 (ICI).

Oleth-20: Brij 98 (ICI), Trycol 5971 (Henkel).

Gdy firmowy rozczynnik jest surfaktantem dostarczanym jako roztwór w wodzie lub innym rozpuszczalniku, ilość, która ma być użyta obliczona jest według rzeczywistej zawartości surfaktanta, a nie opisanej „as is” zawartości. Np. Fluorad FC-135 jest dostarczany z 50% rzeczywistą zawartością surfaktanta, łącznie z 33% izopropanolu i 17% wody; tak więc aby wytworzyć tutaj stosowaną kompozycję zawierającą 0,1% wagowych Fluoradu FC-135, w 100 g kompozycji zawartych musi być 0,2 g dostarczanego produktu. Niemniej jednak podawana tutaj ilość lecytyny, oparta jest na opisywanej „as is” zawartości, niezależnie od zawartości fosfolipidu w stosowanej próbce lecytyny.

Kompozycje do sprayu w przykładach zawierały egzogenny środek chemiczny, taki jak sól glifosatu IPA, oprócz wyszczególnionych składników rozczynnika. Ilość egzogennego środka chemicznego wybrano tak aby dostarczać żądaną dawkę gramów na hektar (g/ha) przy podawaniu w objętości sprayu 93 l/ha. Szereg dawek egzogennych środków chemicznych stosowano dla każdej kompozycji. Tak więc, jeśli nie zaznaczono inaczej, przy testowaniu kompozycji do sprayu, stężenie egzogennego środka chemicznego zmieniało się pod kątem dawki egzogennego środka chemicznego, lecz stężenie składników rozczynnikowych utrzymywano stałe przy różnych dawkach egzogennego środka chemicznego.

Koncentraty testowano rozcieńczając, rozpuszczając lub dyspergując je w wodzie, aby wytworzyć kompozycje do oprysku. W tych kompozycjach w sprayu wytworzonych z koncentratów, stężenie of składników rozczynnika zmienia się z egzogennym środkiem chemicznym.

190 079

Jeśli nie zaznaczono inaczej; wodne kompozycje do oprysku wytworzono jednym z następujących sposobów (i), (ii) lub (iii).

(i) Dla kompozycji nie zawierającej lecytyny lub fosfolipidów, kompozycje wodne wytworzono przez proste zmieszanie składnik z łagodnym mieszaniem.

(ii) Odważoną ilość lecytyny w formie proszku rozpuszczono w 0,4 ml chloroformu w butli o pojemności 100 ml. Otrzymany roztwór wysuszony na powietrzu dawał cienki film lecytyny, do którego dodano 30 ml dejonizowanej wody. Butlę z zawartością następnie sonikowano w urządzeniu Fisher Sonic Dismembrator, Model 550, wyposażonym w 2,4 cm końcówkę sondo, ustawionym na poziomie 8 i działającym w sposób ciągły przez 3 minuty. Uzyskaną dyspersję wodną lecytyny następnie pozostawiono do ochłodzenia do temperatury pokojowej i przygotowano zapas lecytyny, który później mieszano z wymaganą ilością innych składników z łagodnym mieszaniem. W pewnych przypadkach, wskazano w przykładach, niektóre składniki dodano do lecytyny w wodzie przed sonikacją, i w ten sposób lecytynę i te składniki sonikowano razem. Nie wnikając w teorie, uważa się, że podczas sonikacji składnika preparatu wspólnie z lecytyną, któryś składnik zostaje otoczony lub w inny sposób związany lub wyłapany przez, pęcherzyki lub inne agregaty utworzone przez fosfolipidy obecne w lecytynie.

(iii) Postępowano według procedury procesu wg. (ii) z tym wyjątkiem, że przed sonikacją opuszczono etap wytwarzania roztworu lecytyny w chloroformie. Zamiast tego, lecytynę w formie proszku umieszczono w zlewce, dodano wodę i następnie zlewkę z zawartością sonikowano.

Jeśli nie zaznaczono inaczej, wodne koncentraty wytworzono w jednym z następujących sposobów (iv)₃ (ν), (viii) lub (ix).

(iv) Odważoną ilość lecytyny w proszku wskazanego typu umieszczono w zlewce i dodano dejonizowaną wodę w ilości nie większej od wymaganej dla żądanej końcowej kompozycji. Zlewkę z jej zawartością umieszczono następnie w urządzeniu Fisher Sonic Dismembrator, Model 550, wyposażonym w 2,4 cm końcówkę sondy, ustawionym na poziomie 8 i działającym przez 5 minut. Otrzymana dyspersja lecytyna stanowiła podstawę, do której dodano inne składniki z łagodnym mieszaniem, aby sporządzić wodny koncentrat preparatu. Kolejność dodawania tych składników była różna i stwierdzono, że czasami wpływa ona na fizyczną trwałość koncentratu preparatu. Gdy dodawany ma być fluoro-organiczny surfaktant taki jak Fluorad FC-135 lub FC-754 zasadniczo dodaje się go na początku, a następnie, jeśli trzeba, inne surfaktanty i później egzogenny środek chemiczny. Gdy zastosowanym egzogennym środkiem chemicznym jest sól glifosatu IPA, dodano ją w formie 62% (45% równ. kwas.) roztworu wagowo przy pH 4,4 do 4,6. Tak jak w ostatnim etapie, w miarę potrzeby, na koniec dodawano wodę. W pewnych przypadkach niektóre składniki koncentratu preparatu dodawano raczej przed niż po sonikacji, tak więc sonikowano je z lecytyną.

(v) Odważoną ilość lecytyny proszku wskazanego typu umieszczono w zlewce i dodano dejonizowaną wodę w dostatecznej ilości, aby po sonikacji omówionej dokładnie poniżej, wytworzyć zapas lecytyny o dogodnym stężeniu, zwykle z przedziału od 10% do 20% wagowych i typowo 15% wagowych. Zlewkę z jej zawartością następnie umieszczono w przyrządzie Fisher Sonic Dismembrator, Model 550, wyposażonym w 2,4 cm końcówkę sondy z czasem pulsacji ustawionym na 15 sekund z 1 minutową przerwą między pulsami w celu schładzania. Moc wyjściową ustawiono na poziome 8. Po całkowitym 3 minutowym czasie sonikacji (czas 12 pulsów) uzyskany zapas lecytyny stock doprowadzono na koniec, w miarę potrzeby, do żądanego stężenia dodając dejonizowaną wodę. Aby wytworzyć wodny koncentrat preparatu, mieszano następujące składniki w odpowiednich proporcjach z łagodnym mieszaniem, zwykle w podanym porządku chociaż czasami stwierdzano, że w pewnych przypadkach wpływa on na fizyczną trwałość koncentratu preparatu: (a) egzogenny środek chemiczny, np. sól glifosatu IPA jako 62% wagowy roztwór w pH 4,4-4,6; (b) zapas lecytyny; (c) inne składniki (w miarę potrzeby); i (d) woda.

(viii) Surfaktam-zawiemjacy wodny roztwór koncentratów bez żadnego nompooentu olejowego lub lecytyny wytworzono w sposób następujący. Stężony (62% wagowych) roztwór wodny soli glifosatu IPA dodano we właściwej ilości do odważonych ilości wybranego

190 079 surfaktantu(ów). Jeśli wybrany surfaktant nie jest płynny w temperaturze otoczenia, zastosowano ogrzewanie, aby doprowadzić go do stanu płynnego przed dodaniem roztworu glifosatu. Dodano właściwą ilość wody, aby doprowadzić stężenie glifosatu i innych składników do żądanego poziomu. Kompozycję na koniec poddano silnie-tnącemu mieszaniu, typowo stosując mikser Silverson L4RT-A mixer wyposażony w średnie sito (emulsor), działający przez 3 minuty z szybkością 7000 obrotów na minutę.

(ix) Dla kompozycji zawierających cząstki koloidalne, żądaną ilość (wagowo) wybranych cząstek koloidalnych zawieszono w stężonym (62% wagowych) roztworze wodnym soli IPA glifosatu i mieszano z chłodzeniem do uzyskania homogenności. Do otrzymanej zawiesiny dodano żądaną ilość wagowo wybranego surfaktantu(ów). W przypadku surfaktanta, nie płynącego swobodnie w temperaturze otoczenia, zastosowano ogrzewanie, aby przeprowadzić go w stan płynny przed dodaniem go do zawiesiny. W tych przypadkach, gdy olej, taki jak stearynian butylu, miał być zawarty w kompozycji, olej najpierw dokładnie mieszano z surfaktantem i mieszaninę surfaktant-olej dodano do zawiesiny. Aby uzupełnić wodne stężenie dodano wymaganą ilość wody tak, aby doprowadzić stężenie glifosatu i innych składników do żądanego poziomu. Koncentrat na koniec poddano silnie-tnącemu mieszaniu, typowo stosując mikser Silverson L4RT-A wyposażony w średnie sito (emulsor), działający przez 3 minuty z szybkością 7000 obrotów na minutę.

(x) Procedura wytwarzania wodnych koncentratów preparatów zawierających lecytynę i stearynian butylu była różna od stosowanch dla innych koncentratów zawierających lecytynę. Egzogenny środek chemiczny, np. sól glifosatu IPA, dodano najpierw, z łagodnym mieszaniem, do dejonizowanej wody w naczyniu do sporządzania preparatu. Wybrany surfaktant (inny niż lecytyna) następnie dodano, z ciągłym mieszaniem, w celu wytworzenia wstępnej mieszaniny egzogenny środek chemiczny/surfaktant. Jeśli surfaktant nie jest płynny w temperaturze otoczenia, kolejność dodawania jest inna niż podano powyżej. Zamiast tego, nie płynący swobodnie surfaktant dodano najpierw do wody wraz z każdym innym surfaktantem (innym niż lecytyna) właściwym dla kompozycji i następnie ogrzewano całość do temperatury 55°C w łaźni z wytrząsaniem przez 2 godziny. Otrzymaną mieszaninę pozostawiono do ochłodzenia, następnie dodano egzogenny środek chemiczny z łagodnym mieszaniem uzyskując wstępną mieszaninę egzogenny środek chemiczny/surfaktant. Odważoną ilość wybranej lecytyna dodano do wstępnej mieszaniny egzogenny środek chemiczny/surfaktant, z mieszaniem celem rozbicia grudek. Mieszanina pozostawiono na około 1 godzinę do uwodnienia lecytyny, następnie dodano stearynian butylu, z dalszym mieszaniem aż nie będzie występowało rozdzielanie się faz. Mieszaninę przeniesiono następnie do mikrofluidyzatora (Microfluidics International Corporation, Model M-110F) i mikrofluidyzowano w 3 do 5 cyklach przy 10000 psi (69 MPa). W każdym cyklu, naczynie do sporządzania preparatu płukano mikrofluidyzowaną mieszaniną. W ostatnim cyklu gotową kompozycję zebrano do czystej suchej zlewki.

Następującą procedurę zastosowano do testowania kompozycji z przykładów w celu wyznaczenia efektywności chwastobójczej, jeśli nie zaznaczono inaczej.

Wskazane nasiona roślin zasiano w 85 mm kwadratowych doniczkach w mieszance glebowej, którą uprzednio sterylizowano parą i wstępnie nawożono nawozem sztucznym spowolnionego uwalniania 14-14-14 NPK w dawce 3,6 kg/m³. Doniczki umieszczono w szklarni z dogłebowym podlewaniem. Po około tygodniu od wzejścia siewek, w miarę potrzeby przerywano, usuwając wszelkie chore i nienormalne rośliny, aby uzyskać jednorodne serie doniczek do testowania.

Podczas testowania rośliny trzymano w szklarni, z przynajmniej 14 godzinami naświetlania dziennie. Jeśli światło naturalne było niedostateczne dla dziennego wymaganego naświetlania, dostarczano dla uzupełnienia różnicy światło sztuczne o intensywności w przybliżeniu 475 mikroajnsztajnów. Temperatury nie kontrolowano precyzyjnie; wynosiła ona średnio około 27°C podczas dnia i około 18°C w nocy. Rośliny podlewano doglebowo w ciągu całego testu, aby zapewnić właściwy poziom wilgoci w glebie.

Doniczki poddano różnym obróbkom w pełni przypadkowym rozkładzie doświadczeń z 3 powtórzeniami. Zestaw doniczek pozostawiono jako odnośnik bez obróbki i w stosunku do niego odnoszono później uzyskane efekty doświadczalne.

190 079

Glifosatowe kompozycje podawano przez sprayowanie z opryskiwacza wyposażonego w 9501E dyszę dającą objętość sprayu 93 litry na hektar (l/ha) pod ciśnieniem 166 kilopaskali(kPa). Po obróbce doniczki przenoszono spowrotem do szklarni i przetrzymywano do czasu badania.

Obróbki dokonywano stosując rozcieńczone kompozycje wodne. Te przygotowywano jako kompozycje do oprysku wprost ze składników, lub przez rozcieńczanie wodą wstępnie przygotowanych koncentratów.

W celu ustalenia efektywności chwastobójczej, wszystkie rośliny testu badał jeden przeszkolony technik, który notował procent inhibicji przez wizualny pomiar efektywności po każdym traktowaniu w porównaniu z nietraktowanymi roślinami. Inhibicja 0% wskazuje na brak efektu; 100% wskazuje, że wszystkie rośliny kompletnie zniszczono. Inhibicja 85% lub wyższa jest w większości przypadków uważana za dopuszczalną w normalnym stosowaniu chwastobójczym use; chociaż w testach szklarniowych takich jak w przykładach normalne jest podawanie kompozycji w dawkach dających mniejszą niż 85% inhibicję gdyż wówczas łatwiej jest rozróżniać kompozycje o różnym poziomie efektywności.

Przykład 1

Kompozycje do oprysku zawierające glifosat- wytworzono przez mieszanie w zbiorniku Preparatów B i C z rozczynnikami podanymi w tabeli 1.

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Podawanie kompozycji w sprayu dokonywano 16 dni po posadzeniu ABUTH i 16 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej przeprowadzono w 18 dni po zastosowaniu kompozycji. Wyniki, uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 1.

Tabela 1

Kompozycja glifosatu	Dawka glifosatu g a.e./ha	Dawka	Zawartość dodatku	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4	5	6
Preparat C	175	brak		40	75
350		69	89
500		97	100
Preparat B	175	brak		45	37
350		73	66
500		83	97
Preparat B	175	L-77	0,25	64	30
175	0,50	77	27
Preparat B	175	FC-135	0,25	55	72
175	0,50	73	61

190 079

c.d. tabeli 1

1	2	3	4	5	6
Preparat B	175	FC-135+L-77 8:1	0,50	71	58
175	FC-135+L-77 4:1	0,50	76	61
175	FC-135+L-77 2:1	0,50	63	56
175	FC-135+L-77 1:1	0,50	77	40
175	FC-135+L-77 1:2	0,50	54	23
175	FC-135+L-77 1:4	0,50	76	31
175	FC-135+L-77 1:8	0,50	53	29
Preparat B	175	FC-135+L-77 8:1	0,25	51	48
175	FC-135+L-77 4:1	0,25	37	47
175	FC-135+L-77 2:1	0,25	45	37
175	FC-135+L-77 1:1	0,25	65	27
175	FC-135+L-77 1:2	0,25	45	29
175	FC-135+L-77 1:4	0,25	60	17
175	FC-135+L-77 1:8	0,25	52	15

Zbiornikowe mieszaniny Fluora^ FC-135 z Preparatem B dawały wyraźnie korzystniejszą efektywność chwastobójczą na ABUTH w porównaniu z Preparatem C, lecz nie wykazywały chwastobójczej efektywności Preparatu C na ECHCF. Antagonizm aktywności glifosatu na ECHCF widoczny z niejonowym organo-silikonowym surfaktantem Silwet L-77 nie występował w przypadku kationowego fluooo-noganicznego surfaktanta Fluo^ FC-135.

Przykład 2

Przygotowano wodne kompozycie do oprysku zawierające sole sodową lub IPA glifnuatu i rozczynniki jak jak pokazano w tabeli 2a. Sposób (ii) zastosowano dla wszystkich kompozycji, stosując lecytynę z soi (10-20% fosfolipidu, Sigma Type II-S). pH kompozycji wynosiło około 5, (bez doprowadzania). Dla kompozycji o pH wynoszącym w przybliżeniu 7 pokazanych w tabeli 2a, pH zmieniano stosując taką samą zasadę (wodorotlenek sodu lub IPA), z której wytworzona jest sól glifnuatu.

Tabela 2a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/l	% wagowy	Składniki unnlknwane z lecytyną	Sól gl^saM	pH
Flurad FC-135	L-77
1	9	3	4	5	6	7
2-01	5,0			brak	IPA	5
2-02	5,0		0,50	brak	IPA	5

190 079

c.d. tabeli 2a

1	2	3	4	5	6	7
2-03	5,0			brak	Na	7
2-04	5,0		0,50	brak	Na	7
2-05	5,0			brak	IPA	7
2-06	5,0		0,50	brak	IPA	7
2-07	5,0			brak	Na	5
2-08	5,0		0,50	brak	Na	5
2-09	2,5			brak	IPA	5
2-10	2,5	0,50		brak	IPA	5
2-11	5,0	0,50		brak	IPA	5
2-12	5,0	0,33	0,17	brak	IPA	5
2-13	5,0		0,50	L-77	IPA	5
2-14	5,0		0,50	L-77	Na	7
2-15	5,0		0,50	L-77	IPA	7
2-16	5,0		0,50	L-77	Na	5

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Podawanie kompozycji w sprayu dokonywano w 16 dni po posadzeniu ABUTH i eCHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej przeprowadzono w 17 dni po zastosowaniu kompozycji.

Preparat C, sam i z mieszamy zbiornikowej z 0,5% Silwet L-77, stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki, uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 2b.

Tabela 2b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	echcf
i	2	2	A
Preparat C	100	8	54
200	54	75
300	77	90

190 079

c.d. tabeli 2b

1	2	3	4
Preparat C + Silwet L-77 0,5% obj.	100	62	10
200	91	25
300	95	27
2-01	100	59	64
200	74	83
300	82	99
2-02	100	66	44
200	73	45
300	92	76
2-03	100	17	29
200	37	72
300	70	89
2-04	100	48	24
200	67	50
300	81	61
2-05	100	40	44
200	77	89
300	79	95
2-06	100	76	43
200	87	74
300	90	85
2-07	100	40	50
200	66	54
300	84	83
2-08	100	69	34
200	57	70
300	78	66

190 079

c.d. tabeli 2b

]	2	3	4
2-09	100	44	62
200	83	82
300	90	91
2-10	100	84	83
200	97	85
300	95	93
2-11	100	79	65
200	89	84
300	98	98
2-12	100	74	63
200	93	84
300	94	92
2-13	100	86	85
200	91	92
300	97	97
2-14	100	56	17
200	69	48
300	87	81
2-15	100	61	39
200	87	73
300	83	78
2-16	100	42	32
200	35	78
300	59	85

Dla kompozycji 2-10 i 2-11 zawierających lecytynę i Fluorad FC-135 zaobserwowano zadziwiająco silną efektywność chwastobójczą zarówno na ABUTH i ECHCF, w porównaniu do zasadniczo podobnych kompozycji (2-09 i 2-01) pozbawinych Fluoradu FC-135. Chwastobójcza efektywność kompozycji 2-11 przy 100 g a.c./ha dawki glifosatu była korzystniejsza

190 079 niż Preparatu C przy trzykrotnie większej dawce na ABUTH i korzystniejsza niż Preparatu C przy dwukrotnie większej dawce na ECHCF·.

Przykład 3

Przygotowane wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 3a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób (ii), wskazany w tabeli 3a jako stosujący „wysoką” siłę sonikacji, za wyjątkiem kompozycji 3-06 dla której użyto inną procedurę sonikacji określona jako stosującą „niską” siłę sonikacji. W procedurze tej lecytynę w wodzie sonikowano w łaźni ultradźwiękowej Fisher Model Fs 14H przez 30 minut. We wszystkich kompozycjach zastosowano lecytynę z soi (10-20% fosfolipidu, Sigma Typ H-S). pH kompozycji wynosiło około 5, (bez doprowadzania). Dla kompozycji o pH wynoszącym w przybliżeniu 7 pokazanych w tabeli 3a, pH zmieniano stosując taką samą zasadę (wodorotlenek sodu lub IPA), z której wytworzona jest sól glifosatu.

Tabela 3a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/l	% wagowy	Składniki sonikowane z lecytyną	pH	Zdolność sonikacji
Fluorad FC-135	L-77
1	2	3	4	5	6	7
3-01	5,0			brak	5	duża
3-02	5,0		0,50	brak	5	duża
3-03	5,0		0,50	L-77	5	duża
3-04	5,0		0,50	glifosat	5	duża
3-05	5,0		0,50	L-77, glifosat	5	duża
3-06	5,0			brak	7	mała
3-07	5,0			brak	7	duża
3-08	5,0		0,50	brak	7	duża
3-09	5,0		0,50	L-77	7	duża
3-10	5,0		0,50	glifosat	7	duża
3-11	5,0		0,50	L-77, glifosat	7	duża
3-12	5,0	0,50		brak	5	duża
3-13	5,0	0,50		FC-135	5	duża
3 1 4	5 0	0 50			5	du ża

3-15	5,0	0,17	0,33	FC-135, glifosat	5	duża
3-16	5,0	0,17	0,33	brak	5	duża
3-17	5,0	0,17	0,33	FC-135, L-77	5	duża

190 079

c.d. tabeli 3a

1	2	3	4	5	6	7
3-18	10,0			brak	5	duza
3-19	20,0			brak	5	duża
3-20	10,0		0,50	brak	5	duża
3-21	10,0		0,50	L-77	5	duza
3-22	20,0		0,50	L-77	5	duża
3-23	20,0		0,50	L-77, glifosat	5	duża

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Kompozycje w spraju podawano w 18 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej przeprowadzono w 18 dni po zastosowaniu kompozycji.

Preparaty B i C, same i z mieszaniny zbiornikowej z 0,5% Silwet L-77, stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 3b.

Tabela 3b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	100	11	12
200	55	43
300	65	38
Preparat B + Silwet L-770,5% obj	100	77	5
200	95	10
300	95	17
Preparat C	100	33	42
200	63	98
300	85	99
Preparat C + Silwet L-77 0,5% obj	100	78	7
200	95	19
300	98	54

190 079

c.d. tabeli 3b

1	2	3	4
3-01	100	63	22
200	77	69
300	92	82
3-02	100	79	30
200	96	67
300	98	70
3-03	100	81	29
200	96	70
300	97	86
3-04	100	85	32
200	94	60
300	98	61
3-05	100	82	34
200	98	60
300	96	69
3-06	100	55	40
200	91	69
300	97	90
3-07	100	77	29
200	93	82
300	97	100
3-08	100	83	48
200	95	67
300	94	74
3-09	100	83	37
200	95	75
300	99	83

190 079

c.d. tabeli 3b

1	2	3	4
3-10	100	77	36
200	99	75
300	98	69
3-11	100	81	38
200	94	81
300	97	76
3-12	100	56	47
200	91	90
300	97	95
3-13	100	81	41
200	94	58
300	97	84
3-14	100	77	37
200	94	70
300	96	94
3-15	100	76	61
200	95	79
300	96	85
3-16	100	95	84
200	94	56
300	75	32
3-17	100	78	44
200	93	86
300	94	87
3-18	100	59	27
200	94	84
300	96	100

190 079

c.d. tabeli 3b

1	2	3	4
3-19	100	74	44
200	94	74
300	95	95
3-20	100	79	62
200	89	78
300	92	93
3-21	100	66	69
200	80	79
300	86	88
3-22	100	44	69
200	83	97
300	74	94
3-23	100	50	71
200	68	91
300	85	76

Kompozycja 3-12 zawierająca lecytynę i Fluorad FC-135 ponownie pokazała zadziwiająco wysoką efektywność chwastobójczą w porównaniu z kompozycją 3-01, pozbawioną Fluoradu FC-135 i również w porównaniu z Preparatem C. Po podjęciu wysiłków oaoc/baio Fluoradu FC-135 lub glifosatu (kompozycje 3-13 lub 3-14, odpowiednio) w liposomach lecytyny przez w obecności składników nadających się do otoczoaIo dalsze zwiększenie efektywności chwastobójczej było wyraźne w stosunku do ABUTH, lecz efektywność w stosunku do ECHCF była zmniejszona. Ogólnie, najlepszą aktywność w tym teście otrzymano bez otaczania.

Przykład 4

W przykładzie tym testowano kompozycje od 3-01 do 3-12. Rośliny psiαakb czarna (Solanum nigrum, SOLNI) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej.

Kompozycje w spraju podawano w 26 dni po posadzeniu SOLNI, a określania inhibicji chwasaobojczoJ 'pΓZoprΌwαdzoΠo w 16 dm po zbsaosowaaiu kompozycji.

Preparaty B i C, same i z mieszaniny zbiornikowej z 0,5% Silwet L-77 stosowano jako porównawcze araZtowbaia. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 4.

Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 4.

190 079

Tabela 4

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji SOLNI
1	2	3
Preparat B	100	28
200	35
300	70
Preparat B + Silwet L-77 0,5% obj.	100	85
200	98
300	97
Preparat C	100	30
200	58
300	70
Preparat C + Silwet L-77 0,5% obj	100	78
200	82
300	94
3-01	100	47
200	77
300	93
3-02	100	33
200	50
300	78
3-03	100	36
200	79
300	90
3-04	100	33
200	72
300	84

190 079

c.d. tabeli 4

1	2	3
3-05	100	38
200	68
300	82
3-06	100	84
200	92
300	96
3-07	100	58
200	75
300	85
3-08	100	50
200	83
300	91
3-09	100	50
200	72
300	83
3-10	100	53
200	75
300	78
3-11	100	75
200	96
300	100
3-12	100	62
200	93
300	99

Kompozycja 3-12 zawierająca lecytynę i Fluorad FC-135, tak jak w teście z przykładu 3, wykazała wyraźną silną efektywność chwastobójczą, tym razem na SOLNI.

Przykład 5

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 5a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób (ii),

190 079 stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 5a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/1	% wagowy	Składniki so^kowa^ z lecytyną
F^ond FC135	Silwet L-77	KC1
5-01	5,0				glifosat
5-02	5,0		0,50		L-77
5-03	5,0		0,50		L-77
5-04	5,0		1,00		L-77
5-05	5,0		0,20		brak
5-06	5,0		1,00		brak
5-07	5,0		0,20		L-77, glifosat
5-08	5,0		0,50		L-77, glifosat
5-09	5,0		1,00		L-77, glifosat
5-10	2,5		0,10		L-77
5-11	2,5		0,25		L-77
5-12	2,5		0,50		L-77
5-13	2,5		0,10		brak
5-14	2,5		0,25		brak
5-15	2,5		0,10		L-77, glifosat
5-16	2,5		0,25		L-77, glifosat
5-17	2,5		0,50		L-77, glifosat
5-18	5,0		0,50	0,02	L-77
5-19	5,0		0,50	0,02	L-77, glifosat
5-20	5,0	0,50			brak
5-21	5,0	0,50			glifosat
5-22	5,0	0,33	0,17		brak
5-23	5,0	0,33	0,17		glifosat

190 079

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonywano w 18 dni po posadzeniu ABUTH i 16 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 17 dni po zastosowaniu.

Preparaty B i C, same i mieszaniny zbiornikowe z 0,5% Silwet L-77, stosowano jako porównawcze traktowania.

Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 5b.

Tabela 5b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	100	47	83
200	64	84
300	71	90
Preparat B + Silwet L-77 0,5% obj.	100	83	58
200	94	76
300	100	85
Preparat C	100	46	96
200	68	90
300	75	93
Preparat C + Silwet L-77 0,5% obj.	100	81	66
200	93	68
300	96	86
5-01	100	70	91
200	74	100
300	93	94
5-02	100	81	95
200	68	100
300	81	100
5-03	100	78	100
200	99	83
300	98	99

190 079

c.d. tabeli 5b

1	2	3	4
5-04	100	89	95
200	93	95
300	86	100
5-05	100	60	89
200	79	100
300	86	100
5-06	100	76	100
200	84	100
300	100	96
5-07	100	65	97
200	78	97
300	77	100
5-08	100	82	100
200	95	100
300	96	100
5-09	100	78	99
200	89	99
300	90	100
5-10	100	66	100
200	79	98
300	89	100
5-11	100	67	95
200	81	100
300	97	100
5-12	100	76	88
200	79	100
300	95	96

190 079

c.d. tabeli 5b

1	2	3	4
5-13	100	59	85
200	66	93
300	67	100
5-14	100	56	89
200	67	100
300	83	100
5-15	100	54	100
200	63	100
300	78	100
5-16	100	46	88
200	73	100
300	86	100
5-17	100	81	98
200	83	97
300	92	96
5-18	100	56	92
200	64	100
300	74	100
5-19	100	64	94
200	80	97
300	80	96
5-20	100	88	91
200	96	100
300	98	98
5-21	100	92	94
200	100	100
300	100	100

190 079

c.d. tabeli 5b

1	2	3	4
5-22	100	88	97
200	93	95
300	95	100
5-23	100	79	100
200	96	100
300	97	96

Aktywność glifosatu na ECHCF w tym teście była zbyt duża aby dokonać wartościowego porównania. Niemniej jednak, kompozycja 5-20 zawierająca lecytynę i Fluorad FC-135 przejawiała wyraźną silną efektywność chwastobójczą na ABUTH w porównaniu z kompozycją 5-01 (bez Fluoradu FC-135) i Preparatu C. Jak w poprzednim testowaniu uzyskano pewną dalszą poprawę w stosunku do ABUTH próbując otaczać glifosat w liposomach lecytyny, jak w kompozycji 5-21. Kompozycje S-22 i 5-23, zawierające zarówno Fluorad FC-135 i Silwet L-77 oprócz lecytyny, również wykazywały wyraźną dobrą efektywność chwastobójczą.

Przykład 6

W przykładzie tym testowano kompozycje od 5-01 do 5-23. Rośliny wilec (Ipomoea spp, IPOSS) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 14 dni po posadzeniu IPOSS, a określenia inhibicji chwastobójczej w 19 dni po zastosowaniu.

Preparaty B i C, same i z mieszaniny zbiornikowej z 0,5% Silwet L-77, stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 6.

Tabela 6

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
IPOSS
1	2	3
Preparat B	200	40
400	60
Preparat B + Silwet L-77 0,5% obj.	200	68
400	79
Preparat C	200	62
400	71
Preparat C + Silwet L-77 0,5% obj.	200	70
400	72

190 079

c.d. tabeli 6

1	2	3
5-01	200	64
	400	77
5-02	200	68
400	75
5-03	200	68
400	72
5-04	200	69
400	72
5-05	200	64
400	78
5-06	200	80
400	89
5-07	200	69
400	74
5-08	200	60
400	72
5-09	200	79
400	84
5-10	200	69
400	78
5-11	200	52
400	72
5-12	200	69
400	88
5-13	200	72
400	74

190 079

c.d. tabeli 6

1	2	3
5-14	200	68
400	69
5-15	200	68
400	70
5-16	200	55
400	69
5-17	200	52
400	67
5-18	200	65
400	67
5-19	200	54
400	70
5-20	200	74
400	100
5-21	200	72
400	91
5-22	200	81
400	84
5-23	200	79
400	90

Kolejny raz, zadziwiająco silną efektywność chwastobójczą, tym razem na IPOSS, wykazywały kompozycje od 5-20 do 5-23, wszystkie zawierające lecytynę i Fluorad FC-135.

Przykład 7

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 7a. Sposób (ii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipid, Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

190 079

Tabela 7a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/l	% wagowy	Składniki snniąnwany z lecytyną
Fluorad FC-135	Silwet L-77
7-01	5,0		0,50	L-77
7-02	5,0		0,25	L-77
7-03	5,0		0,10	L-77
7-04	5,0			brak
7-05	2,5		0,50	L-77
7-06	2,5		0,25	L-77
7-07	2,5		0,10	L-77
7-08	1,0		0,50	L-77
7-09	1,0		0,25	L-77
7-10	2,5		0,10	L-77
7-11	2,5	0,25	0,25	L-77
7-12	2,5	0,17	0,33	L-77
7-13	2,5	0,33	0,17	L-77
7-14	2,5	0,50		brak
7-15	2,5	0,25		brak
7-16	2,5	0,10		brak
7-17	2,5		0,25	glifosat
7-18	2,5		0,10	glifosat
7-19	2,5		0,50	glifosat
7-20	5,0		0,50	L-77, glifosat
7-21	2,5		0,25	L-77, glifosat
7-22	1,0		0,25	L-77, glifosat
7-23	1,0		0,10	L-77, glifosat

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i prickly sida (Prickly sida, SIDSP) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 20 dni po posadzeniu

190 079

ABUTH i ECHCF. Daty posadzenia SIDSP nie zanotowano. Określenia inhibicji chwastobójczej dokonano 19 dni po zastosowaniu.

Preparaty B i C, same i w mieszaninie zbiornikowej z 0,5% Silwet L-77, stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 7b.

Tabela 7b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	echcf	SIDSP
1	2	3	4	5
Preparat B	150	33	39	29
250	44	43	66
350	83	45	60
Preparat B + Silwet L-77 0,5% obj.	150	81	7	46
250	88	21	64
350	96	32	66
Preparat C	150	61	59	58
250	77	92	85
350	91	92	83
Preparat C + Silwet L-77 0,5% obj.	150	76	10	65
250	87	17	60
350	92	39	64
7-01	150	87	43	47
250	88	41	60
350	96	53	66
7-02	150	66	51	61
250	85	81	63
350	84	89	75
7-03	150	66	54	65
250	70	63	60
350	94	96	87

190 079

c.d. tabeli 7b

1	2	3	4	5
7-04	150	73	58	61
250	85	83	90
350	91	100	83
7-05	150	76	44	49
250	85	55	56
350	93	79	64
7-06	150	64	73	56
250	71	78	61
350	81	79	77
7-07	150	53	41	59
·*» cr\ zjo	74	78	68
350	78	90	75
7-08	150	83	33	59
250	82	39	75
350	95	59	69
7-09	150	78	32	46
250	85	42	75
350	91	62	63
7-10	150	26	36	43
250	69	73	75
350	76	81	73
7-11	150	83	79	72
250	96	93	78
350	99	97	84
7-12	150	78	57	58
250	89	78	66
350	94	93	75

190 079

c.d. tabeli 7b

1	2	3	4	5
7-13	150	83	84	54
250	94	93	67
350	99	97	93
7-14	150	80	68	69
250	85	88	79
350	97	94	99
7-15	150	75	80	62
250	93	93	76
350	95	91	94
7-16	150	75	69	60
250	88	91	77
350	89	92	75
7-17	150	77	69	67
250	88	91	86
350	93	97	96
7-18	150	71	63	66
250	74	85	82
350	89	85	83
7-19	150	74	62	77
250	86	80	93
350	92	96	96
7-20	150	39	46	38
250	80	49	69
350	91	64	69
7-21	150	65	50	34
250	64	52	52
350	78	67	62

190 079

c.d. tabeli 7b

1	2	3	4	5
7-22	150	68	18	35
250	79	42	43
350	87	49	58
7-23	150	24	46	38
250	62	49	42
350	91	53	67

Kompozycje 7-14 do 7-16, zawierające 0,25% lecytyny łącznie z Fluoradem FC-135, wykazały znakomitą efektywność chwastobójczą dla wszystkich trzech testowanych gatunków. Nawet przy najniższym stężeniu Fluoradu FC-135 (0,1%) w kompozycji 7-16), utrzymywana była efektywność w stosunku do ABUTH i ECHCF, choć wyraźna była pewna utrata efektywności dla SIDSP. Kompozycje 7-11 do 7-13, zawierające lecytynę, Fluorad FC-135 i Silwet L-77, również badane w tym teście, nie wykazały antagonizmu na ECHCF charakterystycznego dla kompozycji zawierających Silwet L-77 lecz bez Fluoradu FC-135.

Przykład 8

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 8a. Sposób (ii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę.z soi (20% fosfolipid, Avanti).

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierając sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 8a. pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

Tabela 8a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/l	% wagowy	Składniki sonikowane z lecytyną
Fluorad FC-135	Silwet L-77
1	2	3	4	5
8-01	5,0		0,50	L-77
8-02	5,0		0,25	L-77
8-03	5,0		0,10	L-77
8-04	5,0			brak
8-05	2,5		0,50	L-77
8-06	2,5		0,25	L-77
8-07	2,5		0,10	L-77
8-08	1,0		0,50	L-77
8-09	1,0		0,25	L-77

190 079

c.d. tabeli 8a

1	2	3	4	5
8-10	2,5		0,10	L-77
8-11	2,5	0,25	0,25	L-77
8-12	2,5	0,17	0,33	L-77
8-13	2,5	0,33	0,17	L-77
8-14	2,5	0,50		brak
8-15	2,5	0,25		brak
8-16	2,5	0,10		brak
8-17	2,5		0,25	glifosat
8-18	2,5		0,50	glifosat
8-19	2,5		0,50	glifosat

Cibora jadalna (Cyperus esculentus, CYPES) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 21 dni po posadzeniu CYPES, a określenia inhibicji chwastobójczej w 27 dni po zastosowaniu.

Preparaty B i C, same z mieszaniny zbiornikowej z 0,5% Silwet L-77, stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 86.

Tabela 8b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
CYPES
1	2	3
Preparat B	500	92
1000	95
5000	100
Preparat B + Silwet L-77 0,5% obj.	500	100
1000	87
5000	100
Preparat C	500	87
1000	96
5000	100

190 079

c.d tabeli 8b

1	2	3
Preparat C + Silwet L-77 0,5% obj.	500	98
1000	94
5000	100
8-01	500	91
1000	100
1500	97
8-02	500	83
1000	100
1500	100
8-03	500	90
1000	88
1500	71
8-04	500	88
1000	100
1500	100
8-05	500	84
1000	99
1500	95
8-06	500	90
1000	88
1500	99
8-07	500	78
1000	94
1500	97
8-08	500	93
1000	96
1500	100

190 079

c.d. tabeli 8b

1	2	3
8-09	500	87
1000	88
1500	100
8-10	500	86
1000	100
1500	100
8-11	500	95
1000	94
1500	100
8-12	500	92
1000	92
1500	100
8-13	500	87
1000	97
1500	100
8-14	500	82
1000	100
1500	100
8-15	500	85
1000	90
1500	95
8-16	500	87
1000	91
1500	100
8-17	500	83
1000	90
1500	95

190 079

c.d. tabeli 8b

1	2	3
8-18	500	93
1000	100
1500	95
8-19	500	86
1000	95
1500	100

Handlowy standardowy Preparat C wykazywał bardzo wysoką efektywność chwastobójczą w tym teście i z tej przyczyny nie jest możliwe dokonanie oceny poprawy efektywności. Istnieje sugestia, że przy najniższej dawce glifosatu (500 g a.e./ha), efektywność kompozycji zawierającej lecytynę i Fłunrar FC-135 (8-14 do 8-16) na CYPES zadziwiająco poprawia się wraz ze zmniejszaniem się stężenia F^^adu FC-135.

Przykład 9

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 9a. Sposób (ii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości przybliżeniu 7.

Tabela 9a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/l	% wagowy	Składniki sondowane z lecytyną
Flunoar FC-135	Silwet L-77
1	2	3	4	5
9-01	5,0			brak
9-02	5,0		0,50	brak
9-03	5,0		0,50	L-77
9-04	2,5			brak
9-05	2,5		0,50	brak
9-06	2,5		0,50	L-77
9-07	1,0			brak
9-08	1,0		0,50	brak
9-09	1,0		0,50	L-77
9-10	0,5			brak

190 079

c.d. tabeli 9a

1	2	3	4	5
9-11	0,5		0,50	brak
9-12	0,5		0,50	L-77
9-13	1,0		0,25	brak
9-14	1,0		0,25	L-77
9-15	1,0		0,10	brak
9-16	1,0		0,10	L-77
9-17	1,0	0,50		brak
9-18	1,0	0,20		brak
9-19	1,0	0,10		brak
9-20	0,5	0,50		brak
9-21	0,5	0,20		brak

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Nie zanotowano daty posadzenia. Określenia inhibicji chwastobójczej dokonano 16 dni po zastosowaniu kompozycji.

Oprócz kompozycji od 9-01 do 9-21, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i C z 0,5% Fluoradu

Silwet L-77, stosowano jako porównawcze traktowanie. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 9b.

Tabela 9b

Kompozycja do oprysku	Dawka giifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	150	64	77
250	81	80
350	88	97
Preparat B + Silwet L-77 0,5% obj.	150	42	38
250	56	49
350	67	64

190 079

c.d. tabeli 9b

1	2	3	4
Preparat C	150	61	89
250	75	91
350	92	99
Preparat C + Silwet L-77 0,5% obj.	150	92	40
250	95	40
350	94	74
Preparat B + Fluorad FC-135 0,5% wag./obj.	150	87	34
250	90	44
350	97	47
Preparat C + Fluorad FC-135 0,5% wag./obj.	150	79	85
250	77	86
350	92	91
9-01	150	75	69
250	84	89
350	98	98
9-02	150	86	54
250	96	74
350	99	86
9-03	150	86	66
250	91	77
350	96	86
9-04	150	68	73
250	97	85
350	94	92
9-05	150	90	55
250	96	69
350	91	82

190 079

c.d. tabeli 9b

1	2	3	4
9-06	150	87	43
250	91	68
350	97	83
9-07	150	56	76
250	81	88
350	89	96
9-08	150	85	35
250	93	51
350	98	66
9-09	150	94	45
250	97	47
350	98	52
9-10	150	62	60
250	85	78
350	93	88
9-11	150	90	32
250	92	42
350	98	59
9-12	150	93	38
250	93	56
350	95	72
9-13	150	85	39
250	89	66
350	94	79
9-14	150	83	70
250	93	45
350	93	70

190 079

c.d. tabeli 9b

1	2	3	4
9-15	150	65	54
250	85	79
350	91	89
9-16	150	75	65
250	83	79
350	90	84
9-17	150	81	94
250	88	97
350	100	99
9-18	150	79	89
250	95	91
350	98	98
9-19	150	77	85
250	91	96
350	95	97
9-20	150	77	71
250	86	92
350	100	93
9-21	150	75	91
250	84	97
350	96	95

Kompozycje z tego przykładu (9-17 do 9-21) zawierające bardzo niskie stężenia lecytyny i Fluoradu FC-135 wykazywały wyraźnie wysoką efektywność chwastobójczą. Nawet kompozycja (9_-19) zawierająca tylko 0,1 % lecytyn i 0,1 % Fluoradu FC-135 była, bardziej efektywna na ABUTH niż handlowy standard Preparatu C, i równie efektywny na ECHCF, co Preparat C. Wyraźny silny antagonizm na ECHCF widoczny, gdy Preparat B zmieszano w zbiorniku z 0,5% Fluoradem FC-135 nie jest charakterystyczny w tym teście i nie jest widoczny w innych testach (patrz, np. podany tutaj przykład 12); w rzeczywistości dane dla tej serii traktowań tak odbiegają od zasadniczych wyników iż sądzi się, że mogą być spowodowane błędem.

190 079

Przykład 10

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli iOa. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji, biorąc lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

Tabela 10a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/1	% wagowy	Składniki sonikowane z lecytyną
Fluorad FC-135	Silwet L-77	Kapran metylu	Cholan sodu
10-01	5,0					brak
10-02	5,0		0,50			brak
10-03	5,0		0,50			L-77
10-04	2,5					brak
10-05	0,5					brak
10-06	2,5		0,50			brak
10-07	2,5		0,50			L-77
10-08	0,5		0,50			brak
10-09	0,5		0,50			L-77
10-10	2,5	0,25				brak
10-11	2,5	0,10				brak
10-12	2,5	0,05				brak
10-13	0,5	0,25				brak
10-14	0,5	0,10				brak
10-15	0,5	0,05				brak
10-16	2,5			0,10		kapran Me
10-17	2,5				0,10	cholan Na

, Z li_____ZI--FAL·. ι:!___rl_____A Τ'Γ'ΤΤλ 2 -1____~ __1-J__-o ~n ~ ~ Z^^7h-N.--Li.-jtWMlliy. zabiaz {/iuutiiun meupriruóii, zuz>u i n) i uiwdbuuuę jcunubuuinią \ixcfiiriucruuu crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 18 dni po posadzeniu ABUTH i 21 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 18 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji od 10-01 do 10-17, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i C zFluoradem FC-135 w różnych stężeniach. Preparaty B i C, same z mieszaniny zbiornikowej z 0,5% Silwet L-77, stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 1 Ob.

190 079

Tabela 10b

Kompozycja do oprysku	Dawka g^rnatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	200	53	69
300	76	85
400	77	81
Preparat B + Silwet L-77 0,5% obj.	200	100	28
300	100	35
400	100	47
Preparat C	200	57	81
300	73	90
400	98	94
Preparat C +	200	99	28
300	98	53
400	99	56
Preparat B + Flum-ad FC-135 0,25%	200	76	85
300	95	81
400	100	100
Preparat B + Flcnlar FC-135 0,1% wag./obj.	200	77	70
300	94	81
400	98	87
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	200	65	73
300	84	94
400	88	96
Preparat C + Flum-ad FC-135 0,25% wag./obj.	200	83	78
300	98	94
400	97	95

190 079

c.d. tabeli 10b

1	2	3	4
Preparat C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	65	66
300	89	86
400	97	89
Preparat C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	200	70	78
300	79	84
400	96	98
10-01	200	93	71
300	91	89
400	97	97
10-02	200	95	59
300	97	68
400	99	79
10-03	200	97	55
300	98	62
400	100	76
10-04	200	83	72
300	87	84
400	95	100
10-05	200	69	78
300	92	93
400	98	97
10-06	200	94	61
300	99	67
400	100	76
10-07	200	99	52
300	99	63
400	100	80

190 079

c.d. tabeli 10b

1	2	3	4
10-08	200	96	47
300	99	57
400	99	55
10-09	200	99	23
300	98	58
400	100	53
10-10	200	89	91
300	91	99
400	98	100
10-11	200	81	91
300	91	99
400	92	100
10-12	200	66	96
300	86	100
400	94	99
10-13	200	80	97
300	98	98
400	99	100
10-14	200	68	92
300	89	100
400	99	98
10-15	200	84	95
300	94	100
400	97	100
10-16	200	73	94
300	89	100
400	99	100

190 079

c.d. tabeli 10b

1	2	3	4
10-17	200	58	94
300	77	96
400	90	90

Mieszanina zbiornikowa Fluoradu FC-135 z tak niskim stężeniem jak 0,05% z Preparatem B dawała wyraźną silną aktywność chwastobójczą w tym teście. Antagonizm na ECHCF widoczny z niejonowym organosiliconowym surfaktantem Silwet L-77 nie miał miejsca w przypadku kationowego fluoru-organicznego surfaktanta Fluoradu FC-135. Godna uwagi jest wybijająca się efektywność chwastobójcza kompozycji (10-15) zawierającej jedynie 0,05% lecytyny i 0,05% Fluoradu FC-135. W teście tym dodanie 0,1% kaprynianu metylu do 0,25% lecytyny, przy czym kaprynian metylu był sonikowany łącznie z lecytyną, wzmaga aktywność na EcHCF lecz nie na ABUTH (porównaj kompozycje 10-16 i 10-04).

Przykład 11

W przykładzie tym testowano kompozycje 10-01 do 10-17 z przykładu 10 i mieszaniny zbiornikowe Preparatów B iC z Fluoradem FC-135. Rośliny Prickly sida (Prickly sida, SIDSP) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 22 dni po posadzeniu SIDSP, a określenia inhibicji chwastobójczej w 19 dni po zastosowaniu..

Preparaty B i C, same i z mieszaniny zbiornikowej z 0,5% Silwet L-77, stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 11.

Tabela 11

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
SIDSP
1	2	3
Preparat B	200	46
300	75
400	80
Preparat B + Silwet L-77 0,5% obj.	200	96
300	89
400	87
Preparat C	200	80
300	98
400	98

190 079

c.d. tabeli 11

1	2	3
Preparat C + Silwet L-77 0,5% obj.	200	75
300	91
400	94
Preparat B + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	82
300	94
400	98
Preparat B + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	70
300	93
400	88
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	200	79
300	92
400	99
Preparat C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	79
300	97
400	97
Preparat C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	90
300	96
400	97
Preparat C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	200	80
300	96
400	99
10-01	200	93
300	97
400	98
10-02	200	71
300	89
400	89

190 079

c.d. tabeli 11

1	2	3
10-03	200	71
300	87
400	98
10-04	200	76
300	100
400	100
10-05	200	91
300	99
400	97
10-06	200	57
300	Λ 5 yj
400	88
10-07	200	64
300	68
400	94
10-08	200	89
300	96
400	99
10-09	200	80
300	77
400	94
10-10	200	90
300	94
400	98
10-11	200	81
300	100
400	96

190 079

c.d. tabeli 11

1	2	3
10-12	200	86
300	92
400	95
10-13	200	86
300	99
400	100
10-14	200	97
300	100
400	100
10-15	200	99
300	100
400	100
10-16	200	92
300	100
400	100
10-17	200	92
300	99
400	100

Efektywność chwastobójcza Preparatu C była względem SIDSP bardzo wysoka w tym teście, i zgodnie z tym wzbogacenie efektywności jest trudne do oceny. Niemniej jednak, dla kompozycji 10-15 zawierającej jedynie 0,05% lecytyny i 0,05% Fluoradu FC-135 ponownie zauważono wyraźnie silne działanie.

Przykład 12

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 12a, Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfołipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

190 079

Tabela 12a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/1	% wagowy	(*) Inny składnik	Składniki sondowane z lecytyną
FC-135	Silwet L-77	Inny (*)
12-01	5,0					brak
12-02	5,0		0,50			L-77
12-03	2,5					brak
12-04	2,5	0,50				brak
12-05	2,5	0,20				brak
12-06	2,5	0,10				brak
12-07	5,0			0,50	Diacid 1550	Diacid
12-08	5,0			0,10	Diacid 1550	Diacid
12-09	2,5			0,25	Diacid 1550	Diacid
12-10	2,5	0,25		0,05	Diacid 1550	Diacid
12-11	5,0	0,10		0,50	Genapol UD-030	Genapol
12-12	5,0	0,05		0,20	Genapol UD-030	Genapol
12-13	5,0	0,25		0,50	Neodol 25-3	Neo^l
12-14	5,0	0,10		0,20	Neodol 25-3	Neo^l

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i wilec (Ipomoea spp., IPOSS) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 16 dni po posadzeniu ABUTH, 18 dni po posadzeniu ECHCF i 9 dni po posadzeniu IPOSS. Określenia inhibicji chwastobójczej dokonano 15 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji od 12-01 do 12-14, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i C z Flunrarem FC-135 w różnych stężeniach. Preparaty B i C. same i w mieszaninie zbiornikowej z 0,5% Silwet L-77, stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, pozytoczono w tabeli 12b.

190 079

T a b e1a 12b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF	IPOSS
1	2	3	4	5
Preparat B	200	24	53	33
300	47	37	37
400	64	46	64
Preparat B + Silwet L-77 0,5%	200	85	3	66
300	97	19	77
400	98	18	82
Preparat C	200	39	69	38
300	71	90	67
400	87	100	76
Preparat C + Silwet L-77 0,5% obj.	200	90	8	72
300	95	50	79
400	100	90	73
Preparat B + Fluorad FC-135 0,5% wag./obj.	200	75	71	65
300	94	92	79
400	98	100	77
Preparat B + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	75	67	67
300	85	73	71
400	96	97	75
Preparat B + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	61	53	48
300	82	98	72
400	95	86	70
Preparat C + Fluorad FC-135 0,5% wag./obj.	200	81	61	69
300	75	75	71
400	84	84	77

190 079

c.d. tabeli 12b

1	2	3	4	5
Preparat C + Fluorad FC-135 0,25%	200	35	58	67
300	68	97	64
400	92	96	73
Preparat C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	40	84	51
300	79	94	58
400	99	86	74
12-01	200	69	69	62
300	82	82	73
400	88	84	77
12-02	200	81	75	67
300	83	74	72
400	95	93	75
12-03	200	48	69	70
300	82	93	71
400	94	100	72
12-04	200	68	78	64
300	90	94	76
400	96	99	79
12-05	200	75	86	68
300	86	95	72
400	96	89	80
12-06	200	80	95	57
300	85	82	60
400	96	91	73
12-07	200	41	72	64
300	76	82	68
400	80	98	77

190 079

c.d. tabeli 12b

1	2	3	4	5
12-08	200	40	71	70
300	51	91	76
400	77	98	72
12-09	200	43	74	64
300	58	95	76
400	73	100	77
12-10	200	43	85	65
300	74	75	65
400	83	99	76
12-11	200	39	71	66
300	61	88	71
400	89	99	73
12-12	200	54	57	59
300	79	77	75
400	89	84	71
12-13	200	69	72	69
300	59	66	69
400	86	81	76
12-14	200	54	62	65
300	65	77	69
400	84	81	74

Mieszaniny zbiornikowe Preparatu B z Fluoradem FC-135 dawały wyższą efektywność chwastobójczą niż oddzielnie sam Preparat C, bez ubocznego antagonizmu na ECI-Cf charakterystycznego dla Silwet L-77. Dodanie Fluoradu FC-135 do kompozycji glifosatu zawierającej 0,25% lecytyny wzmaga efektywność chwastobójczą na ABUTH i ECHCF, lecz, w tym teście, nie na IpOSS (porównaj kompozycje od 12-04 do 12-06 z kompozycją 12-03).

Przykład 13

W przykładzie tym testowano kompozycje od 12-01 do 12-14 z przykładu 12 i mieszaniny zbiornikowe Preparatów B iC z Fluoradem FC-135. Rośliny Prickly sida (Prickly sida, SIDSP) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej.

190 079

Oprysku kompozycjami dokonano w 23 dni po posadzeniu SEDSP, a określenia inhibicji chwastobójczej dokonano w 19 dni po zbsaosowbniu.

Preparaty B i C, same i w mieszaninie zbiornikowej z 0,5% Silwet L-77, stosowano jako porównawcze troZtoo'ania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 13.

Tabela 13

Kompo/ycjo do oprysku	DowZo glifosbtu g -.o./L·-	% inhibicji
SIDSP
1	2	3
Propbr-a B	200	37
300	47
400	50
Preparat B + Silwet L-77 0,5% obj.	200	93
300	100
400	99
Preparat C	200	47
300	63
400	86
Preparat C + Silwet L-77 0,5% wag /obj.	200	88
300	92
400	99
Preparat B + Fluorad FC-135 0,25% wa^/obj.	200	51
300	79
400	84
Preparat B + Fluorad FC-135 0,5% wog./obj.	200	49
300	53
τ w	85
Preparat B + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	44
300	58
400	70

190 079

c.d. tabeli 13

1	2	3
Preparat C + Fluorad FC-135 0,5% wag./obj.	200	74
300	89
400	97
Preparat C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	52
300	70
400	75
Preparat C + Fluorad FC-135 0,1%	200	45
300	74
400	87
12-01	200	62
300	76
400	89
12-02	200	59
300	54
400	73
12-03	200	56
300	89
400	80
12-04	200	72
300	89
400	96
12-05	200	66
300	87
400	84
12-06	200	60
300	74
400	86

190 079

c.d. tabeli 13

1	2	3
12-07	200	57
300	78
400	89
12-08	200	59
300	67
400	70
12-09	200	57
300	65
400	74
12-10	200	53
300	77
400	77
12-11	200	58
300	71
400	87
12-12	200	54
300	70
400	82
12-13	200	65
300	75
400	82
12-14	200	61
300	77
400	81

W teście tym, przeprowadzonym na SIDSP dodanie mieszaniny zbinmiąnwej Flunradu FC-13S z Preparatem B zwiększa efektywność chwastobójczą w stosunku do otrzymanej dla samego Preparatu C, jedynie przy stężeniu 0,5% Flunraru FC-135. Podobnie, dodanie do kompozycji glifosatu zawierającej 0,25% lecytyny Fluooaru FC-135 zwiększa efektywność chwastobójczą najbardziej przy 0,5% stężeniu (kompozycja 12-04).

190 079

Przykład 14

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierając sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 14a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). Następujące kompozycje wykazywały pH w przybliżeniu 5: 14-01, 14-03, 14-07, 14-08, 14-10 i od 14-12 do 14-17. Wartość pH wszystkich innych kompozycji doprowadzono do pH 7.

Tabela 14a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/1	% wagowy	Składniki sonikowane z lecytyną
Fluorad FC-135	Silwet L-77	Diacid 1550
14-01	5,0				brak
14-02	5,0				brak
14-03	2,5				brak
14-04	2,5				brak
14-05	5,0				glifosat
14-06	5,0		0,50		L-77
14-07	5,0		0,50		L-77
14-08	2,5		0,50		L-77
14-09	2,5		0,50		L-77
14-10	2,5		0,25		glifosat
14-11	2,5		0,25		glifosat
14-12	2,5	0,25			brak
14-13	2,5	0,25			glifosat
14-14	2,5	0,10			brak
14-15	2,5	0,10			glifosat
14-16	2,5		0,25	0,25	L-77, Diacid
14-17	2,5 _	1	0,10 1	0,05 1	L-77, Diacid 1

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECI-ICF) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 17 dni po posadzeniu ABUTH i 20 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 20 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji od 14-01 do 14-17, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i C z Fluoradem FC-135 w dwóch stężeniach. Preparaty B i C,

190 079 same i w mieszaninie zbiornikowej z 0,5% i 0,25% Silwet L-77, stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 14b.

Tabela 14b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	200	53	43
300	73	50
400	91	74
Preparat B + Silwet L-77 0,5% obj.	200	86	24
300	88	15
400	94	58
Preparat B + Silwet L-77 0,25% wag./obj.	200	80	22
300	93	38
400	87	38
Preparat C	200	56	88
300	86	98
400	94	98
Preparat C + Silwet L-77 0,5% obj.	200	87	23
300	93	52
400	91	60
Preparat B + Silwet L-77 0,25% obj.	200	79	42
300	83	73
400	87	95
Preparat B + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	79	49
300	89	77
400	94	85

190 079

c.d. tabeli 14b

1	2	3	4
Preparat B + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	73	64
300	89	68
400	92	75
Preparat C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	73	86
300	75	90
400	90	95
Preparat C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	53	97
300	89	96
400	91	99
14-01	200	71	66
300	89	62
400	97	85
14-02	200	83	52
300	89	72
400	82	95
14-03	200	54	53
300	89	84
400	93	77
14-04	200	81	38
300	94	76
400	98	88
14-05	200	85	53
300	95	80
400	94	91
14-06	200	80	0
300	95	100
400	98	94

190 079

c.d. tabeli 14b

1	2	3	4
14-07	200	72	50
300	95	84
400	98	92
14-08	200	81	69
300	99	83
400	100	80
14-09	200	86	38
300	94	80
400	96	90
14-10	200	58	67
300	82	85
400	92	90
14-11	200	83	64
300	88	74
400	90	88
14-12	200	89	90
300	100	98
400	100	98
14-13	200	95	91
300	93	97
400	100	98
14-14	200	88	93
300	93	85
400	98	90
14-15	200	85	87
300	98	98
400	96	100

190 079

c.d. tabeli 14b

1	2	3	4
14-16	200	76	72
300	83	87
400	89	97
14-17	200	53	67
300	48	62
400	82	85

Kompozycje od 14-12 do 14-15, zawierające 0,25% lecytynę wraz z Fluoradem FC-135, wykazywały znacznie większą efektywność chwastobójczą zarówno na ABUTH jak i na ECHCF niż kompozycja 14-03, zawierająca 0,25% lecytyny lecz bez Fluoradu FC-135 lub nawet kompozycja 14-01. zawierająca 0,5% lecytyny lecz bez Fluoradu FC-135. Nie zauważono dużej lub spójnej różnicy pomiędzy kompozycjami, w których glifosat był so^kowa^ łącznie z lecytyną (14-13 i 14-15) niż gdy lecytyna była sonikowana oddzielnie (14-12 i 14-14).

Przykład 15

Kompozycje 14-01 do 14-17 z przykładu 14 i mieszaniny zbiornikowe Preparatów B i C z Fluoradem FC-135, Prickly sida (Prickly sida, SIDSP) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 22 dni po posadzeniu SIDSP, a określenia inhibicji chwastobójczej w 19 dni po zastosowaniu.

Preparaty B i C, same i w mieszaninie nbiorniąnwyj 0,5% i 0,25% Silwet L-77, stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 15.

Tabela 15

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
SIDSP
1	2	3
Preparat B	200	23
300	37
400	32
Preparat B + Silwet L-77 0,5% obj.	200	30
300	39
400	45
Preparat B + Silwet L-77 0,25% wag./obj.	200	28
300	49
400	28

190 079

c.d. tabeli 15

1	2	3
Preparat C	200	41
300	54
400	84
Preparat C + Silwet L-77 0,5% obj.	200	43
300	66
400	86
Preparat C + Silwet L-77 0,25% obj.	200	17
300	35
400	58
Preparat C + Flzblar FC-135 0,25% wa^/obj.	200	48
300	60
400	62
Preparat B + FC-135 0,1% wag /obj.	200	31
300	47
400	75
Preparat C + FlzOTar FC-135 0,25% wac./nbj.	200	43
300	57
400	71
Preparat C + Flznoar FC-135 0,1% wag/obj.	200	32
300	71
400	63
14-01	200	51
300	55
400	76
14-02	200	51
300	68
400	84

190 079

c.d. tabeli 15

1	2	3
14-03	200	55
300	51
400	72
14-04	200	50
300	64
400	75
14-05	200	46
300	53
400	61
14-06	200	40
300	44
400	73
14-07	200	23
300	32
400	39
14-08	200	18
300	44
400	57
14-09	200	25
300	30
400	43
14-10	200	19
300	36
400	38
14-11	200	35
300	48
400	57

190 079

c.d. tabeli 15

1	2	3
14-12	200	65
300	80
400	88
14-13	200	68
300	75
400	87
14-14	200	76
300	76
400	72
14-15	200	54
300	73
400	84
14-16	200	44
300	51
400	63
14-17	200	23
300	45
400	57

Kompozycje od 14-12 do 14-15, zawierające 0,25% lecytyny wrazz Fluoradem FC-135, wykazywały większą efektywność chwastobójczą na SIDSP niż kompozycja 14-03, zawierająca 0,25% lecytyna, lecz bez Fluoradu FC-135 lub nawet kompozycja 14-01, zawierająca 0,5%) lecytyny, lecz bez Fluoradu FC-135. Nie zanotowano dużej lub spójnej różnicy pomiędzy kompozycjami gdzie glifosat sonikowano łącznie z lecytyną(14-13 i 14-15) niż gdy lecytynę sonikowano oddzielnie (14-12 i 14-14).

Przykład 16

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 16a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

190 079

Tabela 16a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/l	% wagowy	(*) Inny składnik	Składniki sonikowane z lecytyną
Fluorad FC135	Inny (*)
16-01	2,5				brak
16-02	2,5				glifosat
16-03	2,5	0,25			brak
16-04	2,5	0,25			glifosat
16-05	2,5		0,25	Silwet 800	brak
16-06	2,5		0,25	Silwet 800	Silwet 800
16-07	2,5		0,25	Silwet 800	Silwet, glifosat
16-08	0,5				brak
16-09	0,5				glifosat
16-10 .	0,5	0,05			brak
16-11	0,5	0,05			glifosat
16-12	0,5	0,03	0,02	Silwet L-77	Silwet L-77
16-13	0,5		0,05	kapran metylu	kapran Me
16-14	0,5	0,05	0,05	kapran metylu	kapran Me
16-15	0,5	0,05	0,05	kapran metylu	kapran Me, glifosat
16-16	0,5		0,01	PVA	brak
16-17	0,5		0,01	PVA	glifosat
16-18	0,5	0,05	0,01	PVA	glifosat
16-19	0,5		0,05+0,0 1	L-77+PYA	Silwet L-77

cms.nal

Rośliny: zaślaz (Ahutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echmuchloa galli, ECHCF) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 19 dni po posadzeniu ABUTH i 21 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 17 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji od 16-01 do 16-19, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B iC z Fluoradem FC-135 w dwóch stężeniach. Preparaty B i C, same i z mieszaniny zbiornikowej z 0,5% Silwet 800, stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 16b.

190 079

Tabela 16b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	150	13	28
250	37	51
350	56	38
Preparat B + Silwet 800 0,5% obj.	150	81	15
250	89	17
350	91	20
Preparat C	150	32	65
250	59	91
350	85	89
Preparat C + Silwet 800 0,25% obj.	150	91	17
250	91	23
350	95	48
Preparat B + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	150	31	58
250	53	68
350	71	84
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	150	31	29
250	44	69
350	95	79
Preparat C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	150	46	45
250	69	79
350	86	77
Preparat C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	150	44	57
250	60	87
350	86	88

190 079

c.d. tabeli 16b

1	2	3	4
16-01	150	55	50
250	87	81
350	89	88
16-02	150	56	54
250	89	69
350	87	98
16-03	150	89	68
250	89	84
350	91	90
16-04	150	63	68
250	89	86
350	99	89
16-05	150	81	51
250	87	84
350	94	26
16-06	150	67	0
250	93	62
350	94	81
16-07	150	81	35
250	84	51
350	95	62
16-08	150	59	51
250	84	69
350	98	90
16-09	150	64	59
250	85	61
350	94	96

190 079

c.d. tabeli 16b

1	2	3	4
16-10	150	73	47
250	87	83
350	98	96
16-11	150	76	64
250	88	79
350	94	81
16-12	150	59	46
250	82	88
350	92	82
16-13	150	61	45
250	90	69
350	93	90
16-14	150	76	50
250	95	73
350	99	91
16-15	150	78	67
250	95	80
350	99	85
16-16	150	48	42
250	77	87
350	87	75
16-17	150	47	63
250	85	67
350	90	78
16-18	150	55	46
250	82	77
350	90	87

190 079

c.d. tabeli 16b

1	2	3	4
16-19	150	32	23
250	43	31
350	76	65

Tak jak w przykładzie 10, kompozycje glifosatu (16-10 i 16-11) zawierający tylko 0,05% lecytynę i 0,05% Fluoradu FC-135 wykazywały w tym teście zadziwiająco wysoką aktywność chwastobójczą. Sonikacja lecytyna w obecności glifosatu w celu otoczenia pewnej ilości glifosatu (kompozycja 16-11) nie dała żadnych przewag w porównaniu do sonikacji samej lecytyny (kompozycja 16-10); w istocie efektywność chwasaobojczana ECHCF była nieco lepsza bez zabiegu otaczania glifosatu. Dodanie naprynianu metylu do kompozycji zawierającej lecytynę bez lub z Fluoradem FC-135 (16-13 do 16-15) poprawiało efektywność chwastobójczą na ABUTH lecz miało niewielki wpływ na ECHCF.

Przykład 17

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozc/yaaini jak pokazano w tabeli 17a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avaaai). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

Tabela 17a

Kompo/ycjo do oprysku	Lecytyna	% wagowy	(*) Inny sZłbdain	Składniki soainowbao z lecytyną
Fluorad FC-135	Inny (*)
1	2	3	4	5	6
17-01	2,5				brak
17-02	2,5	0,25			brak
17-03	2,5	0,25			glifosat
17-04	2,5	0,25	0,025	PVA	brak
17-05	1,0				brak
17-06	1,0				glifosat
17-07	1,0	0,10			brak
17-08	1,0	0,10			glifosat
17-09	1,0	0,05			brak
17-10	1,0	0,05			glifosat
17-11	1,0		0,100	PVA	brak

190 079

c.d. tabeli 17a

1	2	3	4	5	6
17-12	1,0		0,025	pva	brak
17-13	1,0	0,05	0,025	pva.	brak
17-14	1,0		0,100	cholan sodu	cholan Na
17-15	1,0		0,020	cholan sodu	cholan Na
17-16	1,0	0,05	0,020	cholan sodu	cholan Na
17-17	0,5				brak
17-18	0,5	0,05			glifosat
17-19	0,5	0,05	0,020	cholan sodu	cholan Na

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Podanie kompozycji do oprysku przeprowadzono w 19 dni po posadzeniu ABUTH i 21 dni po posadzeniu ECHCF, a określanie inhibicji chwastobójczej przeprowadzono w 16 dni po zastosowaniu kompozycji.

Oprócz kompozycji 17-01 do 17-19, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i C z Fluoradem FC-135 w różnych stężeniach. Same Preparaty B i C clone podano jako traktowania porównawcze. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 17b.

Tabela 17b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	200	32	25
300	50	34
400	54	35
Preparat C	200	59	92
300	76	100
400	93	97
Preparat B + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	43	48
300	64	52
400	84	71

190 079

c.d. tabeli 17b

1	2	3	4
Preparat B + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	61	78
300	65	59
400	100	86
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	200	58	30
300	82	55
400	88	77
Preparat C + Fluorad FC-135 0,25%	200	53	55
300	76	68
400	88	93
Preparat C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	59	70
300	89	85
400	93	83
Preparat C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	200	60	72
300	82	100
400	94	94
17-01	200	73	52
300	88	80
400	94	90
17-02	200	83	80
300	96	83
400	97	95
17-03	200	86	73
300	95	79
a r\r\	no	94
17-04	200	73	72
300	94	86
400	96	93

190 079

c.d. tabeli 17b

1	2	3	4
17-05	200	67	68
300	94	74
400	96	91
17-06	200	65	61
300	79	82
400	91	81
17-07	200	75	65
300	92	84
400	98	91
17-08	200	66	70
300	87	96
400	97	97
17-09	200	83	73
300	91	83
400	97	89
17-10	200	89	70
300	92	79
400	91	74
17-11	200	65	58
300	86	86
400	97	100
17-12	200	75	64
300	79	85
400	91	87
17-13	200	79	53
300	81	83
400	96	88

190 079

c.d. tabeli 17b

1	2	3	4
17-14	200	56	69
300	80	95
400	92	93
17-15	200	57	77
300	67	91
400	88	90
17-16	200	88	82
300	85	87
400	76	72
17-17	200	53	66
300	71	72
400	87	83
17-18	200	89	85
300	79	72
400	65	60
17-19	200	77	65
300	87	85
400	92	94

W kompozycjach glifosatu zawierających lecytynę i FC-135, nie zaobserwowano spójnych różnic w efektywności chwastobójczej pomiędzy tymi, w których lecytynę snniąowano oddzielnie (17-02, 17-07, 17-09) i tymi gdzie glifosat i lecytynę snnikowann razem (17-03, 17-08, 17-10). Uważa się, że nienormalne odwrócenie odpowiedzi na dawkę glifosat widoczną dla kompozycji 17-18 jest wynikiem błędu w podawaniu lub rejestrowaniu wyników dła tej kompozycji i może być zignorowane w tym przykładzie.

Przykład 18

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sół IPA glifosatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 18a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

190 079

Tabela 18a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna	% wagowy	Składniki sonikowane z lecytyną
Fluorad FC-135	PVA
18-01	2,5			brak
18-02	1,0			brak
18-03	0,5			brak
18-04	0,2			brak
18-05	1,0	0,25		brak
18-06	1,0	0,25		glifosat
18-07	1,0	0,10		brak
18-08	1,0	0,10		glifosat
18-09	0,5	0,05		brak
18-10	0,5	0,05		glifosat
18-11	2,5		0,10	brak

Rośliny Hemp sesbania (Sesbania exaltata, SEBEX) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 22 dni po posadzeniu SEBEK, a określenia inhibicji chwastobójczej w 21 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji od 18-01 do 18-11, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów H iC z Fluoradem FC-135 w różnych stężeniach. Preparaty B i C same, i Preparat B zmieszany w zbiorniku z 0,1% PVA (alkohol poliwinylowy), stosowano jako porównawcze traktowania.Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 18b.

Tabela 18b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
SEBEX
1	2	3
Preparat B	500	43
1000	54
1500	44
Preparat B + PVA 0,1% wag./obj.	500	53
1000	45
1500	44

190 079

c.d. tabeli 18b

1	2	3
Preparat C	500	56
1000	62
1500	63
Preparat B + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	500	40
1000	45
1500	60
Preparat B + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	500	33
1000	51
1500	53
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	500	21
1000	18
1500	29
Preparat C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	500	34
1000	41
1500	58
Preparat C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	500	50
1000	43
1500	52
Preparat C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	500	48
1000	49
1500	46
18-01	500	22
1000	33
1500	37
18-02	500	16
1000	24
1500	28

190 079

c.d. tabeli 18b

1	2	3
18-03	500	15
1000	24
1500	27
18-04	500	17
1000	13
1500	31
18-05	500	28
1000	64
1500	68
18-06	500	64
1000	51
1500	61
18-07	500	65
1000	51
1500	63
18-08	500	50
1000	56
1500	30
18-09	500	40
1000	59
1500	66
18-10	500	31
1000	23
1500	49
18-11	500	43
1000	39
1500	74

190 079

Aktywność glifosatu na SEBEX była niezmiernie słaba w tym teście i wobec tego nie można wyciągnąć żadnych poprawnych wniosków.

Przykład 19

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifouatz IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 19a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

Tabela 19a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/1	% wagowy	Składniki so^kowa^ z lecytyną
Flunoad FC-135
19-01	2,5		brak
19-02	1,0		brak
19-03	0,5		brak
19-04	0,2		brak
19-05	1,0	0,25	brak
19-06	1,0	0,25	glifosat

Traganek rługnkwiatnwy (Cassia obtusifolia, CASOB) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 22 dni po posadzeniu CASOB, a określenia inhibicji chwastobójczej w 21 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji od 19-01 do 19-06, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i C z FluOTadem FC-135 w dwóch stężeniach. Preparaty B i C podawano pojedynczo jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 19b.

Tabela 19b

Kompozycja do oprysku	Dawka clifnsatc g a.e./ha	% inhibicji
CASOB
1	2	3
Preparat B	500	35
800	37
1200	34
Preparat C	500	49
800	49
1200	66

190 079

c.d. tabeli 19b

1	2	3
Preparat B + Fluorad FC-135 0,25% wag /obj.	500	45
800	50
1200	71
Preparat B + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	500	49
800	49
1200	78
Preparat C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	500	60
800	75
1200	68
Preparat C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	500	47
800	85
1200	74
19-01	500	54
800	51
1200	43
19-02	500	37
800	69
1200	52
19-03	500	35
800	51
1200	43
19-04	500	71
800	69
1 2ΛΛ Λ Z W	C7 J /
19-05	500	47
800	73
1200	89

190 079

c.d. tabeli 19b

]	2	3
19-06	500	49
800	51
1200	73

Na CASOB, dodanie Fluorad FC-135 do kompozycji glifosatu zawierającej lecytynę znacznie wzmaga efektywność chwastobójczą (prorównaj kompozycje 19-05 i 19-02). Jednakże, gdy glifosat sonikowano togeter z lecytyną (kompozycja 19-06), efektywność chwastobójcza była zmniejszona..

Przykład 20

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki w sposób pokazany w tabeli 20a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

Tabela 20a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/l	% wagowy	Składniki sonikowane z lecytyną
Fluorad FC-135	Diacid 1550
20-01	2,5			brak
20-02	0,5			brak
20-03	0,2			brak
20-04	2,5	0,05		brak
20-05	0,5	0,05		brak
20-06	0,2	0,05		brak
20-07	0,5		0,05	Diacid

Common lambsquarter (Ghenopodium album, CHEAL) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 31 dni po posadzeniu CHEAL, a określenia inhibicji chwastobójczej w 18 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji 20-01 do 20-07, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i C z 0,5% Fluorad FC-135. Preparaty B i C osobno stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania pokazano w tabeli 20b.

190 079

Tabela 20b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% zahamowania
CHEAL
1	2	3
Preparat B	150	0
250	0
350	3
Preparat C	150	18
250	68
350	98
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	150	0
250	10
350	5
Preparat C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	150	3
250	50
350	60
20-01	150	0
250	27
350	60
20-02	150	0
250	5
350	8
20-03	150	5
250	0
3 50 350	8
20-04	150	18
250	29
350	63

190 079

c.d. tabeli 20b

1	2	3
20-05	150	17
250	14
350	87
20-06	150	44
250	40
350	38
20-07	150	10
250	35
350	73

Aktywność glifosatu na CHEAL była bardzo słaba w tym teście i nie można wyciągnąć definitywnych wniosków. Jednakże, żadna z kompozycji według wynalazku nie działała tak dobrze jak rynkowy standardowy Preparat C w tym teście. Fluorad FC-135 w bardzo małym stężeniu 0,05% był nieefektywny jako dodatek mieszanki zbiornikowej, lecz dodanie 0,05% Fluorad FC-135 wyraźnie wzmogło działanie kompozycji zawierających lecytynę (prorównaj kompozycje 20-04 do 20-06 z 20-01 do 20-03).

Przykład 21

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 21a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

Tabela 21a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/l	% wagowy	Składniki sonikowane z lecytyną
Fluorad FC-135	Aerozol OT	Kapran metylu
1	2	3	4	5	6
21-01	2,5				brak
21-02	2,5				glifosat
21-03	1,0				brak
21-04	1,0				glifosat
21-05	0,5				brak
21-06	0,5				glifosat
21-07	0,2				brak

190 079

c.d. tabeli 21 a

1	2	3	4	5	6
21-08	0,2				glifosat
21-09	0,5		0,05		brak
21-10	0,5		0,05		AOT, glifosat
21-11	0,5		0,05		AOT
21-12	2,5	0,25			brak
21-13	0,5	0,05			brak
21-14	0,5	0,05			glifosat
21-15	0,5			0,05	kapran Me
21-16	0,5	0,05		0,05	kapran Me
21-17	0,2	0,02			brak
21-18	0,2	0,02			glifosat
21-19	0,2			0,02	kapran Me

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i prickly sida (Prickly sida, SIDSP) po wzroście potraktowano wg standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku ą.ompnzyclaml dokonano w 19 dni po posadzeniu ABUTH i 22 dni po posadzeniu ECHCF. Nie znaleziono zapisu dla danych sadzenia dla SIDSP Określenia inhibicji chwastobójczej dokonano 20 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji 21-01 do 21-19, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i C z Fluooar FC-135 w różnych stężeniach. Preparaty B i C stosowano oddzielnie jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania pokazano w tabeli 21b.

Tabela 21b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF	IPOSS
1	2	3	4	5
Preparat B	150	16	23	30
250	17	33	57
350	24	43	65
Preparat C	150	18	58	53
250	30	71	79
350	49	83	94

190 079

c.d. tabeli 2 lb

1	2	3	4	5
Preparat B + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	150	27	59	56
250	45	84	81
350	55	82	91
Preparat B + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	150	17	43	56
250	21	56	75
350	64	80	90
Preparat B + Fluorad FC-135 0,02% wag./obj.	150	22	27	38
250	37	49	69
350	48	68	94
Preparat C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	150	41	41	59
250	57	53	85
350	67	67	94
Preparat C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	150	26	39	67
250	46	66	88
350	75	73	93
Preparat C + Fluorad FC-135 0,02% wag /obj.	150	30	52	66
250	67	50	89
350	61	88	92
21-01	150	35	62	64
250	63	77	90
350	71	83	85
21-02	150	35	44	67
250	53	79	86
350	58	92	90
21-03	150	37	50	71
250	53	76	90
350	73	63	97

190 079

c.d. tabeli 2lb

1	2	3	4	5
21-04	150	29	46	61
250	43	77	85
350	70	85	96
21-05	150	12	36	59
250	43	55	83
350	53	77	87
21-06	150	19	69	67
250	62	47	84
350	58	60	95
21-07	150	14	59	59
250	39	63	75
350	46	77	91
21-08	150	36	37	64
250	38	68	82
350	47	80	79
21-09	150	8	35	27
250	9	51	56
350	36	58	67
21-10	150	5	33	24
250	15	73	47
350	30	66	67
21-11	150	38	49	73
250	62	75	89
350	71	75	98
21-12	150	7	41	21
250	18	67	38
350	30	64	61

100

190 079

c.d. tabeli 2lb

1	2	3	4	5
21-13	150	39	72	65
250	65	55	76
350	70	68	90
21-14	150	51	53	66
250	60	82	85
350	65	83	95
21-15	150	15	59	61
250	31	54	83
350	57	67	84
21-16	150	36	79	66
' CA Z*v	50	60	95
350	71	95	95
21-17	150	30	52	75
250	54	60	84
350	48	84	93
21-18	150	43	75	69
250	47	78	88
350	brak	brak	90
21-19	150	13	42	61
250	29	51	79
350	42	69	90

W tym teście stężenie Fluorad FC-135, który ma być dodany do mieszanki zbiornikowej z Preparatu B, aby doprowadzić jego działanie chwastobójcze do poziomu dla Preparatu C wynoszące w przybliżeniu 0,25% przez ECHCF, 0,1% dla SIDSP i 0,02% przez ABUTH. Efektywność chwastobójcza kompozycji 21-12 (0,25% lecytyna, 0,25% Fluorad FC-135) była nietypowo słaba w tym teście. Jednakże, kompozycje 21-13 (0,05% lecytyna, 0,05% Fluorad FC-135) działały dobrze jak w poprzednich testach, przekraczając efektywność chwastobójczą Preparatu C na ABUTH, co najmniej tak samo jak na SIDSP i nie zupełnie tak samo jak na ECHCF. W przeciwieństwie do wyników otrzymanych w innych testach, lepszą efektywność na ECHCF i SIDSP otrzymano przez sonikację glifosatu z lecytyną (kompozycja 21-14 względem 21-13). Wtrącenie kaprynianu metylu (kompozycje 21-15 i 21-16) też poprawia efektywność dla tych gatunków, nieoczekiwanie

190 079

101 dużą efektywność chwastobójczą zaobserwowano w tym teście z kompozycjami zawierającymi ultra-niskie stężenia lecytyny i Fluorad FC-135 (0,02% każdego, 21-17 i 21-18).

Przykład 22

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczyanIni jak pokazano w tabeli 22a. Sposób (iv) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avaati). Nie rejestrowano pH tych kompozycji.

ToBoIo 22o

Kompozycja do oprysku	% wagowy
Glifosat o.o.	Lecytyna	MON 0818	Fluorad FC-135
22-01	10			5,0
22-02	10			10,0
22-03	10			12,5
22-04	10			15,0
22-05	10			20,0
22-06	10			30,0
22-07	15	4,0	1,0
22-08	20	5,0	0,5
22-09	20	5,0	1,0
22-10	20	5,0	2,0
22-11	20	4,0	1,0
22-12	25	5,0	0,5
22-13	25	5,0	1,0
22-14	25	5,0	2,0
22-15	25	4,0	1,0
22-16	25	5,0	5,0

Τ-» r 5 · __£ 1 / i 1 · T 1 1 . · * Ύ-» Τ ΤΓΎΊΤ T\ · 1 . · · 1 , Z ł—1 1 · 11

Rontny: zasuiz (aduiuo-i meopnrasu, /uouin) i cnwasmicę jeanostromią(.ccm«oc«zc>a iCoa.0tat6ίCtc, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 14 dni po posadzeniu ABUTH i 16 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej dokonano 14 dni po zastosowaniu.

Preparat C nanładbao jako traktowanie porównawcze. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania pokazano w tabeli 22b.

102

190 079

Tabela 22b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu	% inhibicji
g a.e./ha	ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat C	56	13	45
112	43	75
224	64	94
448	88	97
22-01	112	38	61
224	56	80
448	76	97
22-02	112	50	51
224	69	91
448	81	97
22-03	112	51	63
224	64	83
448	81	96
22-04	112	53	61
224	71	91
448	78	95
22-05	112	71	56
224	70	85
448	75	97
22-06	112	38	53
224	63	89
448	75	94
22-07	112	48	53
224	49	84
448	75	90

190 079

103

c.d. tabeli 22b

1	2	3	4
22-08	112	31	60
224	53	84
448	66	90
22-09	112	26	56
224	53	85
448	78	96
22-10	112	36	60
224	53	85
448	79	98
22-11	112	41	59
224	49	73
448	76	95
22-12	112	30	56
224	50	74
448	65	89
22-13	112	34	55
224	44	80
448	73	95
22-14	112	39	61
224	56	85
448	69	91
22-15	112	31	55
224	56	69
448	79	95
22-16	112	29	64
224	58	86
448	78	91

104

190 079

Żaden z koncentratów według tego przykładu zawierających 10% glifosatu a.e. i zmienne ilości Fluorad FC-135 (22-01 do 22-06) nie wykazywał większej efektywności chwastobójczej niż rynkowy wzorzec Preparatu C. Należy zwrócić uwagę, że ilości FluoraJ FC-135 stosowane według tego przykładu były bardzo duże, stosunek wagowy Fluooad FC-135 do glifosatu a.e. był w zakresie od 1:2 do 3:1.

Przykład 23

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 23a. Sposób (iv) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 23a

Kompozycja do oprysku	% wagowy	Składniki sonikowane z lecytyną
Glifosat a.e.	Lecytyna	MON 0818	FluOTar FC-135
23-01	20	5,0	2,0		brak
23-02	20	4,0	1,0		brak
23-03	20	5,0	2,0		glifosat
23-04	20	4,0	1,0		glifosat
23-05	20	5,0	2,0	5,0	brak

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 16 dni po posadzeniu ABUTH i 18 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 14 dni po zastosowaniu.

Preparaty B i C stosowano Saąn porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 23b.

Tabela 23b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifnsatz g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	112	33	53
224	58	78
336	80	89
448	79	88
Preparat C	112	49	79
224	59	94
336	84	100
448	95	100

190 079

105

c.d. tabeli 23b

1	2	3	4
23-01	112	39	66
224	63	93
336	81	98
448	86	100
23-02	112	29	46
224	55	83
336	79	91
448	85	95
23-03	112	30	59
224	60	98
336	80	100
448	81	100
23-04	112	26	51
224	53	83
336	79	86
448	86	99
23-05	112	46	51
224	59	89
336	79	96
448	89	98

Koncentrat 23-05 (5% lecytyna, 2% MON 0818, 5% Fluorad FC-135) nie wykazuje większej efektywności chwastobójczej w tym teście niż kompozycja 23-01 pozbawiona Fluoradu FC-135.

Przykład 24

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 24a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). Nie rejestrowano pH tych kompozycji.

106

190 079

Tabela 24a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/1	% wagowy	Składniki sonikowane z lecytyną
Fluorad-135
24-01	2,50		brak
24-02	1,00		brak
24-03	0,54		brak
24-04	0,20		brak
24-05	0,10		brak
24-06	2,50	0,25	brak
24-07	0,50	0,05	brak
24-08	0,20	0,02	brak
24-09	0,20	0,02	glifosat
24-10	0,20	0,02	FC-135
24-11	0,10	0,01	brak
24-12	0,10	0,01	glifosat
24-13	0,10	0,02	FC-135
24-14	0,50	0,02	brak
24-15	0,50	0,02	glifosat
24-16	0,50	0,02	FC-135

Ciborę jadalną (Cyperus esculentus, CYPES) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Nakładanie kompozycji do oprysku przeprowadzono 29 dni po posadzeniu, a określenie inhibicji chwastobójczej w 33 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji 24-01 do 24-16, kompozycje do oprysku wytworzono przez

................. n ό ; r* τ?/^

ΖΛΐηη&ζ,αιηη zm z,isnaniuivu. i opaiaiwe u t ν δ ricutau o ra^-uc

-łU . «-» /-»1-» ........

m^rijnu hList^^^^^ni^nch. jl inparatj

B i C stosowano oddzielnie jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 24b.

190 079

107

T a b e 1a 24b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
CYPES
1	2	3
Preparat B	400	32
750	68
1000	70
Preparat C	400	25
750	66
1000	89
Preparat B + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	400	49
750	75
1000	82
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	400	53
750	74
1000	64
Preparat B + Fluorad FC-135 0,02% wag./obj.	400	56
750	83
1000	83
Preparat B + Fluorad FC-135 0,01% wag./obj.	400	61
750	67
1000	88
Preparat C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	400	73
750	47
1000	79
Preparat C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	400	50
750	73
1000	81

108

190 079 c d. tabeli 24b

1	2	3
Preparat C + Fluorad FC-135 0,02% wag./obj.	400	41
750	79
1000	81
Preparat C + Fluorad FC-135 0,01% wag./obj.	400	67
750	77
1000	72
24-01	400	62
750	73
1000	100
24-02	400	61
750	85
1000	92
24-03	400	81
750	83
1000	87
24-04	400	59
750	79
1000	79
24-05	400	69
750	69
1000	91
24-06	400	75
750	80
1000	96
24-07	400	65
750	69
1000	89

190 079

109

c.d. tabeli 24b

1	2	3
24-08	400	67
750	69
1000	87
24-09	400	76
750	77
1000	80
24-10	400	71
750	75
1000	86
24-11	400	69
750	77
1000	85
24-12	400	59
750	85
1000	95
24-13	400	61
750	75
1000	81
24-14	400	64
750	83
1000	90
24-15	400	53
750	81
1000	86
24-16	400	85
750	86
1000	81

110

190 079

Traktowania mieszanką zbiornikową według tego przykładu pokazują nieoczekiwanie mały wpływ na efektywność chwastobójczą na CYPES zmniejszając stężenie Fluooar FC-135 z 0,25% we wszystkich przypadkach do 0,01%. Przy tym wyjątkowo małym stężeniu, mieszanka zbiornikowa Preparatu B z FluOTad FC-135 wciąż działała tak samo lub lepiej niż sam Preparat C. Sama lecytyna była nieoczekiwanie efektywnym rozczynnikiem dla glifosatu w tym teście (patrz kompozycje 24-01 do 24-05) i dodanie Flznoar FC-135 do lecytyny nie w każdym przypadku daje dalsze wzmożenie chwastobójczej efektytwnnści.

Przykład 25

Zawierające glifosat kompozycje do oprysku przez zmieszanie w zbiorniku Preparatu B z rozczynnikami jak pokazano w tabeli 25. Lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti) stosowano w postaci 10% dyspersji wytworzonej przez snnikację jak w sposobie (iii).

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 21 dni po posadzeniu ABUTH i 21 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 21 dni po zastosowaniu. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania pokazano w tabeli 25.

Tabela 25

Kompozycja do oprysku	Dawka g^rnatu g a.e./ha	Dodatek	Zawartość dodatku % wag./obj.	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4	5	6
Preparat B	56			3	17
112	7	38
224	30	58
336	60	67
brak		MON 0818	5,000	7	30
FluOTad FC-135	5,000	5	3
lecytyna	5,000	0	0
Preparat B	56	MON 0818	0,005	0	48
112	3	60
224	53	85
336	58	87
Preparat B	56	MON 0818	0,010	3	50
	112			10	67
224	52	87
336	67	92

190 079

111

c.d. tabeli 25

1	2	3	4	5	6
Preparat B	56	MON 0818	0,050	7	52
112	10	67
224	60	93
336	68	96
Preparat B	56	MON 0818	0,100	10	55
112	12	70
224	57	97
336	80	97
Preparat B	56	MON 0818	0,200	10	65
112	22	70
224	58	97
336	85	97
Preparat B	56	MON 0818	0,500	13	65
112	33	77
224	72	99
336	88	100
Preparat B	56	MON 0818	1,000	15	68
112	55	80
224	78	98
336	95	100
Preparat B	56	MON 0818	2,000	27	75
112	62	78
224	83	100
336	100	99
Preparat B	56	MON 0818	5,000	23	55
112	53	77
224	72	90
336	97	88

112

190 079

c.d. tabeli 25

1	2	3	4	5	6
Preparat B	56	Fluorad FC-135	0,005	2	47
112	10	50
224	25	70
336	55	78
Preparat B	56	Fluorad FC-135	0,010	7	40
112	15	57
224	70	67
336	80	80
Preparat B	56	Fluorad FC-135	0,050	2	48
112	15	57
224	70	78
336	78	88
Preparat B	56	Fluorad FC-135	0,100	5	45
112	18	58
224	75	87
336	80	90
Preparat B	56	Fluorad FC-135	0,200	12	48
112	27	60
224	75	90
336	97	93
Preparat B	56	Fluorad FC-135	0,500	3	47
112	12	57
224	75	80
336	78	83
Preparat B	56	Fluorad FC-135	1,000	5	43
112	10	52
224	77	75
336	78	77

190 079

113

c.d. tabeli 25

1	2	3	4	5	6
Preparat B	56	Fluorad FC-135	2,000	7	42
112	10	47
224	65	65
336	72	77
Preparat B	56	Fluorad FC-135	5,000	2	38
112	5	47
224	63	60
336	67	63
Preparat B	56	lecytyna	0,005	0	10
112	10	45
224	67	70
336	67	77
Preparat B	56	lecytyna	0,010	2	20
112	12	47
224	63	70
336	68	85
Preparat B	56	lecytyna	0,050	3	32
112	12	52
224	63	73
336	72	82
Preparat B	56	lecytyna	0,100	8	37
112	10	50
224	65	73
336	78	83
Preparat B	56	lecytyna	0,200	5	45
112	43	63
224	68	82
336	80	92

114

190 079

c.d. tabeli 25

1	2	3	4	5	6
Preparat B	56	lecytyna	0,500	13	50
112	42	65
224	67	88
336	68	87
Preparat B	56	lecytyna	1,000	13	52
112	50	72
224	67	80
336	68	88
Preparat B	56	lecytyna	2,000	10	53
112	37	72
224	72	88
336	87	97
Preparat B	56	lecytyna	5,000	10	50
112	55	73
224	72	80
336	78	95

Jest to test rozszerzonych badań miareczkowych dla MON 0818, Fluorad FC-135 i lecytyny jako środków wspomagających mieszanki zbiornikowej przez glifosatu jako Preparat B. Na ABUTH, optymalne stężenie środka wspomagającego było 2,0% dla MON 0818, 0,2% dla Fluorad fC-135 i 0,2% łub kilku dla lecytyny. Na eChcF, otymalne stężenie środka wspomagającego było 0,5% do 2,0% dla MON 0818, 0,2% dla Fluorad fC-135 i 2,0% dla lecytyny.

Przykład 26

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 26a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

Tabela 26a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/l	% wagowy
Fluorad FC-135	Aerozol OT
1	2	3	4
26-01			0,10
26-02			0,05

190 079

115

c.d. tabeli 26a

1	2	3	4
26-03			0,02
26-04		0,10	0,10
26-05		0,05	0,05
26-06		0,02	0,02
26-07	1,0		0,10
26-08	1,0	0,10	0,10
26-09	1,0
26-10	1,0	0,10
26-11	0,5
26-12	0,5		0,05
26-13	0,5	0,05
26-14	0,5	0,05	0,05
26-15	0,2
26-16	0,2		0,02
26-17	0,2	0,02
26-18	0,2	0,02	0,02

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i prickly sida iPrickly sida, SIDSP) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 16 dni po posadzeniu ABUTH, 19 dni po posadzeniu ECHCF i 26 dni po posadzeniu SIDSP. Określenia inhibicji chwastobójczej dokonano dla ABUTH i ECHCF 15 dni po zastosowaniu i dla SEDSP 21 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji 26-01 do 26-18, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i C z Fluorad FC-135 w różnych stężeniach. Preparaty B i C stosowano oddzielnie jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 26b.

Tabela 26b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF	IPOSS
1	2	3	4	5
Preparat B	150	37	71	57
250	57	79	69

116

190 079

c.d. tabeli 26b

1	2	3	4	5
	400	74	86	80
500	79	89	74
Preparat C	150	48	42	58
250	71	80	81
400	88	100	88
500	92	100	86
Preparat B + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	150	87	62	66
250	87	96	70
400	91	94	75
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	150	61	48	65
250	81	69	71
400	90	91	67
Preparat B + Fluorad FC-135 0,02% wag./obj.	150	58	32	62
250	75	49	51
400	81	83	73
Preparat C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	150	78	61	76
250	79	77	81
400	93	100	78
Preparat C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	150	43	86	69
250	79	100	80
400	95	98	84
Preparat C + Fluorad FC-135 0,02% wag./obj.	150	39	56	77
250	77	100	86
400	88	100	80
26-01	150	63	48	49
250	70	69	66
400	85	84	63

190 079

117

c.d. tabeli 26b

1	2	3	4	5
26-02	150	32	36	65
250	64	74	65
400	77	92	69
26-03	150	30	78	51
250	59	79	66
400	83	93	74
26-04	150	86	50	65
250	74	98	71
400	81	89	75
26-05	150	85	55	60
250	81	75	73
400	82	81	64
26-06	150	61	67	45
250	66	78	61
400	83	77	67
26-07	150	46	38	44
250	56	85	64
400	75	96	78
26-08	150	88	63	70
250	87	73	79
400	91	82	75
26-09	150	63	72	61
250	87	73	71
400	89	87	80
26-10	150	81	72	61
250	85	62	82
400	87	89	76

118

190 079

c.d. tabeli 26b

1	2	3	4	5
26-11	150	54	57	68
250	80	90	74
400	84	95	66
26-12	150	27	53	47
250	57	71	67
400	72	91	70
26-13	150	78	59	64
250	80	84	80
400	89	76	77
26-14	150	84	52	68
250	00 uo	69	75
400	90	84	66
26-15	150	51	57	55
250	81	55	71
400	88	83	69
26-16	150	40	68	46
250	74	89	60
400	77	98	63
26-17	150	64	44	58
250	80	93	81
400	87	99	69
26-18	150	64	87	50
250	77	75	70
400	90	89	\| 50

Ten test przeznaczono częściowo do zbadania względnego udziału Fluorad FC-135 i lecytyny na efektywność chwastobójczą glifosatowych kompozycji zawierających oba te rozczynniki. Fluorad FC-135 stosowano jako pojedynczy rozczynnik w stężeniach 1,0%, 0,5% i 0,2% (patrz traktowania mieszanką zbiornikową z Preparatem B). Lecytynę stosowano jako pojedynczy rozczynnik w tych samych trzech stężeniach w kompozycjach 26-09, 26-11

190 079

119 i 26-15. Kombinacje tych dwóch rozczynników przy równych stężeniach stosowano w odpowiednich kompozycjach 26-10, 26-13 i 26-17. Dane są bardzo zmienne, lecz można dostrzec ogólny tren. Gdy występował tylko jeden z tych dwóch rozczynników, efektywność chwastobójcza wykazywała tendencję spadkową wraz ze zmniejszaniem stężenia rozczynnika. Gdy występowały oba rozczynniki, obserwowano zaledwie dowolny spadek efektywności chwastobójczej ze zmniejszaniem stężenia rozczynnika, chociaż uśrednione dane z trzech dawek glifosatu dla trzech gatunków mogą wprowadzać w błąd, w tym przypadku korzystne jest zmniejszenie ilości poszczególnych danych do następujących takich średnich procentu inhibicji:

Glifosat (Preparat B) 68%

Glifosat + 0,1% Fluorad FC-135 81%

Glifosat + 0,05% Fluorad FC-135 71%

Glifosat + 0,02% Fluorad FC-135 63%

Glifosat + 0,1%) lecytyna 76%

Glifosat + 0,05% lecytyna 74%

Glifosat + 0,02% lecytyna 68%

Glifosat + 0,1% Fluorad FC-135 + 0,1%) lecytyna 77%

Glifosat + 0,05% Fluorad FC-135 + 0,05% lecytyna 76%o

Glifosat + 0,02%) Fluorad FC-135 + 0,02% lecytyna 75%

Glifosat commercial standard (Preparat C) 73%

Tak wiec, gdy oba rozczynniki stosuje się razem, pięciokrotne zmniejszenie stężenia rozczynnika daje spadek całkowitej efektywności chwastobójczej tylko 2 punkty procentowe, z całkowitym zachowaniem efektywności, co najmniej równej w odniesieniu do wzorca rynkowego.

Przykład 27

Zawierające glifosat kompozycje do oprysku przygotowano przez zmeesaani e w zbiorniku Preparatów B z rozczy/mnikami jak pokazano w tabeli 27. Lecytynę z soi (20%o ooffoiipidu, Avanti) stosowano w postaci 10% dyspersji w-ytworzonej przez sonikację jak w sposobie (iii).

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 19 dni po posadzeniu ABUTH i 15 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 19 dni po zastosowaniu. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania pokazano w tabeli 27.

Tabela 27

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a e./ha	Dodatek	Zawartość dodatku % obj.	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4	5	6
Preparat B	56	brak		0	3
112	5	13
224	40	40
336	83	77
Preparat B	56	Fluorad FC-135	0,005	0	7
112	3	10
224	45	53
336	58	78

120

190 079

c.d. tabeli 27

1	2	3	4	5	6
Preparat B	56	FluOTad FC-135	0,01	0	8
112	2	12
224	45	60
336	67	87
Preparat B	56	FluOTar FC-135	0,05	2	8
112	20	23
224	72	88
336	90	93
Preparat B	56	FluOTad FC-135	0,1	3	10
112	33	38
224	73	88
336	93	92
Preparat B	56	FluOTad FC-135	0,2	10	17
112	33	47
224	77	85
336	93	92
Preparat B	56	FluOTad FC-135	0,5	7	13
112	37	37
224	80	85
336	96	95
Preparat B	56	FluOTad FC-135	1,0	3	7
112	27	35
224	72	87
336	88	92
Preparat B	56	FlzOTar FC-135	2,0	0	0
112	27	18
224	72	75
336	87	87

190 079

121

c.d. tabeli 27

1	2	3	4	5	6
Preparat B	56	Fluorad FC-135	5,0	0	0
112	12	13
224	43	50
336	58	53
Preparat B	56	lecytyna/FC-^ (1:1)	0,005	0	2
112	7	13
224	65	63
336	83	82
Preparat B	56	locytyao/FC-135 (1:1)	0,01	0	0
112	3	10
224	42	63
336	73	82
Preparat B	56	locytyao/FC-135 (1:1)	0,05	0	0
112	42	13
224	68	73
336	98	73
Preparat B	56	lecytyna/FC-^ (1:1)	0,1	0	0
112	37	20
224	62	68
336	94	77
Preparat B	56	lecytyna/FC-^ (1:1)	0,2	0	2
112	33	28
224	67	68
336	100	78
Preparat B	56	lecytyna/FC-^ (1:1)	0,5	7	0
112	40	18
224	68	68
336	90	73

122

190 079

c.d. tabeli 27

1	2	3	4	5	6
Preparat B	56	lecytyna/FC-135 (1:1)	1,0	17	3
112	43	45
224	83	88
336	95	94
Preparat B	56	lecytyna/FC-135 (1:1)	2,0	10	23
112	32	42
224	63	73
336	88	87
Preparat B	56	lecytyna/FC-135 (1:1)	5,0	2	3
112	18	28
224	50	72
336	85	87
Preparat B	56	lecytyna	0,005	2	2
112	3	10
224	45	50
336	58	72
Preparat B	56	lecytyna	0,01	0	2
112	2	12
224	40	52
336	65	75
Preparat B	56	lecytyna	0,05	2	2
112	0	10
224	40	45
336	57	70

Preparat B	56	lecytyna	0,1	2	7
112	2	13
224	33	37
336	48	67

190 079

123

c.d. tabeli 27

1	2	3	4	5	6
Preparat B	56	lecytyna	0,2	3	3
112	3	13
224	32	35
336	47	68
Preparat B	56	lecytyna	0,5	2	3
112	8	15
224	47	53
336	67	65
Preparat B	56	lecytyna	1,0	2	5
112	10	15
224	33	55
336	70	77
Preparat B	56	lecytyna	2,0	5	8
112	12	17
224	48	52
336	68	77
Preparat B	56	lecytyna	5,0	5	17
112	23	17
224	52	55
336	73	78

To badanie mieszanki zbiornikowej jaśniej demonstruje nieoczekiwane współdziałanie obserwowane w przykładzie 26 pomiędzy lecytyna i Flunoad FC-135 jako rozczynnikami dla glyplwsatu. Np. sam glifosat stosowany w czterech dawkach średnią inhibicję ABUTH na poziomie 32%. Dodanie Fluooad FC-135 w stężeniu 0,5% podwyzszyło średnią inhibicji do 55%, lecz dodanie lecytyny w tym samym stężeniu nie podniosło średniej inhibicji powyżej 32%. Przy kombinacji 1:1 obu rnzczynniąów przy tym samym całowitym stężeniu dało średnią inhibicja 51%. W stężeniu 0,1%, Flunoar FC-135 dał średnią inhibicji 50%, lecytyna 21% (tj. zmniejszenie efektywności glyphosatu) i 1:1 kombinacji 48%.

Tak więc, jak w przykładzie 26, spadek efektywności chwastobójczej przy zmniejszeniu dawki rozczynnika był dużo mniej wyraźny z kombinacją niż z którymkolwiek samym rozczynnikiem.

124

190 079

Przykład 28

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 28a. Sposób (i) zrealizowano dla kompozycji 28-01 do 28-06. Sposób (iv) zrealizowano dla kompozycji 28-07 do 28-11, stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). Dla kompozycji 28-12 i 28-13 stosowano też sposób (iv) lecz Aerosol OT stosowano jako substancję tworzącą agregat zamiast lecytyny. pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 28a

Kompozycja do oprysku	% wagowy	(*) Inny składnik
Glifosat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135	MON 0818	Inny (*)
28-01	20				1,0	PVA
28-02	20		5,0		1,0	PVA
28-03	20		2,0		1,0	PVA
28-04	20		1,0		1,0	PVA
28-05	20				0,5	Kelzan
28-06	20		2,0		0,5	Kelzan
28-07	20	2,0		0,04
28-08	20	2,0	2,0	0,04
28-09	20	2,0	2,0	0,02
28-10	20	2,0		0,04	25,0	Silwet 800
28-11	20	2,0	2,0	0,04	25,0	Silwet 800
28-12	20				5,0	Aerozol OT
28-13	20				5,0+25,0	Aerozol OT + Silwet 800

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galu, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 14 dni po posadzeniu ABUTH i 17 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 38 dni po zastosowaniu.

Preparaty B i C stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 28b.

190 079

125

Tabela 28b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	56	0	8
112	4	33
224	45	40
336	69	65
Preparat C	56	0	10
112	5	43
224	68	73
336	87	94
28-01	112	0	40
224	50	76
336	76	85
28-02	112	1	35
224	30	70
336	69	96
28-03	112	6	35
224	35	58
336	65	84
28-04	112	1	35
224	70	60
336	69	85
28-05	112	1	35
224	63	68
336	80	88

126

190 079

c.d. tabeli 28b

1	2	3	4
28-06	112	0	25
224	40	55
336	66	73
28-07	112	11	35
224	45	68
336	65	86
28-08	112	9	38
224	65	60
336	66	75
28-09	112	10	33
224	56	60
336	78	75
28-10	112	30	5
224	79	30
336	90	35
28-11	112	60	5
224	79	33
336	96	30
28-12	112	8	11
224	53	40
336	66	64
28-13	112	40	6
224	91	33
336	98	38

Koncentraty 28-08 i 28-09 nie wykazały w tym teście efektywności chwastobójczej równej do Preparatu C.

190 079

127

Przykład 29

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 29a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% lub 45% fosfolipid wskazany poniżej, oba z Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

Tabela 29a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna	% wagowy
g/l	fosfolipid %	Fluorad FC-135
29-01	0,25	20
29-02	0,05	20
29-03	0,02	20
29-04	0,01	20
29-05	0,25	20	0,25
29-06	0,05	20	0,05
29-07	0,02	20	0,02
29-08	0,01	20	0,01
29-09	0,25	45
29-10	0,05	45
29-11	0,02	45
29-12	0,01	45
29-13	0,25	45	0,25
29-14	0,05	45	0,05
29-15	0,02	45	0,02
29-16	0,01	45	0,01

Ciborę jadalną (Cyperus esculentus, CYPES) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 27 dni po posadzeniu CYPES. Oszacowanie przeprowadzono w 27 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji 29-01 do 29-16, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i C z Fluorad FC-135 w różnych stężeniach. Preparaty B i C stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik lub każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 29b.

128

190 079

Tabela 29b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
cypes
1	2	3
Preparat B	500	25
800	41
1200	59
Preparat C	500	29
800	43
1200	62
Preparat B + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	500	60
800	57
1200	79
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	500	63
800	54
1200	65
Preparat B + Fluorad FC-135 0,02% wag./obj.	500	50
800	71
1200	60
Preparat B + Fluorad FC-135 0,01% wag./obj.	500	27
800	35
1200	81
Preparat C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	500	41
800	72
1 πζλ/λ 1ZUU	75
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	500	52
800	43
1200	63

190 079

129

c.d. tabeli 29b

1	2	3
Preparat C + Fluorad FC-135 0,02% wag./obj.	500	76
800	72
1200	82
Preparat C + Fluorad FC-135 0,01% wag./obj.	500	38
800	59
1200	72
29-01	500	51
800	70
1200	64
29-02	500	58
800	69
1200	77
29-03	500	49
800	67
1200	85
29-04	500	51
800	76
1200	77
29-05	500	37
800	73
1200	100
29-06	500	72
800	62
1200	67
29-07	500	68
800	75
1200	86

130

190 079

c.d. tabeli 29b

1	2	3
29-08	500	59
	800	78
	1200	88
29-09	500	72
800	80
1200	88
29-10	500	67
800	77
1200	89
29-11	500	67
800	75
1200	66
29-12	500	55
800	75
1200	83
29-13	500	33
800	59
1200	73
29-14	500	63
800	77
1200	76
29-15	500	35
800	75
1200	88
29-16	500	77
800	66
1000	86

190 079

131

Ten test przeprowadzono w celu zbadania wpływu zawartości fosfolipidu lecytyny na chwastobójczą efektywność zawierających lecytynę kompozycji glifosatu. Z tych badań nie wynikł jasny obraz, lecz w ogólności wykazały, że surowa lecytyna (20% fosfolipidu) daje większą efektywność chwastobójczą na CYPES niż odolejowana lecytyna (45% fosfolipidu), sugerując, że występowanie oleju w surowej lecytynie mogłoby być środkiem wspomagającym wpływ na te gatunki.

Przykład 30

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 30a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20%, 45% lub 95% fosfolipidu jak wskazano poniżej, wszystkie zAvanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

Tabela 30a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna	% wagowy
g/l	fosfolipid %	Fluorad FC-135
30-01	0,5	20
30-02	0,2	20
30-03	0,1	20
30-04	0,5	45
30-05	0,2	45
30-06	0,1	45
30-07	0,5	95
30-08	0,2	95
30-09	0,1	95
30-10	0,5	20	0,05
30-11	0,5	45	0,05
30-12	0,5	95	0,05
30-13	0,2	20	0,02
30-14	0,2	45	0,02
30-15	0,2	95	0,02
30-16	0,1	20	0,01
30-17	0,1	45	0,01
30-18	0,1	95	0,01

132

190 079

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH), Chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i (Prickly sida, SIDSP) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 17 dni po posadzeniu ABUTH, 19 dni po posadzeniu ECHCF i 23 dni po posadzeniu SIL7SP. Określenia inhibicji chwastobójczej dokonano 15 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji 30-01 do 30-18, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i C z Fluooar FC-135 w różnych stężeniach. Preparaty B i C stosowano oddzielnie jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 30b.

Tabela 30b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF	IPOSS
1	2	3	4	5
Preparat B	100	10	25	33
200	22	29	49
300	50	62	61
400	62	62	64
Preparat C	100	14	40	34
200	53	98	66
300	74	100	84
400	86	100	93
Preparat B + Flunrar FC-135 0,05% wag./obj.	100	18	25	34
200	50	58	52
300	68	83	70
Preparat B + FluM-ad FC-135 0,02% wag./nbj.	100	10	21	29
200	64	40	46
300	79	62	64
Preparat B + Flznrar FC-135 0,01% wag./obj.	100	10	21	34
200	34	27	44
300	73	74	69
Preparat C + Flubrar FC-135 0,05% wa^/obj.	100	65	53	58
200	73	77	65
300	94	99	73

190 079

133

c.d. tabeli 30b

1	2	3	4	5
Proporot C + Fluorad FC-135 0,02% wa^/obj.	100	68	94	61
200	63	93	66
300	85	90	79
Preparat C + Fluorad FC-135 0,01% wag/obj.	100	72	67	53
200	69	99	61
300	81	99	83
30-01	100	32	26	39
200	72	60	56
300	84	72	69
30-02	100	14	23	43
200	70	42	63
300	83	74	68
30-03	100	6	25	42
200	55	47	57
300	65	64	72
30-04	100	29	31	42
200	55	65	60
300	82	54	73
30-05	100	14	22	41
200	32	35	66
300	81	98	70
30-06	100	9	26	29
200	47	48	57
300	69	71	71
30-07	100	30	22	50
200	73	50	69
300	82	86	67

134

190 079

c.d. tabeli 30b

1	2	3	4	5
30-08	100	41	23	53
	200	57	38	69
300	76	46	84
30-09	100	32	17	45
200	60	37	67
300	78	77	73
30-10	100	58	27	62
200	91	42	79
300	93	95	77
30-11	100	66	58	63
200	91	79	69
300	91	84	84
30-12	100	61	27	67
200	90	72	77
300	93	83	84
30-13	100	61	24	51
200	88	48	69
300	94	54	75
30-14	100	66	25	56
200	90	49	72
300	93	73	85
30-15	100	63	23	61
200	88	33	72
300	95	75	81
30-16	100	75	25	56
200	87	37	74
300	93	71	77

190 079

135

c.d. tabeli 30b

1	2	3	4	5
30-17	100	63	17	59
200	92	27	73
300	92	83	78
30-18	100	67	22	53
200	91	38	68
300	91	46	77

Ogólnie dla trzech gatunków występujących w tym teście, kompozycje zawierające (45% fosfolipid) lecytynę z soi dały nieznacznie większą efektywność chwastobójczą niż zawierające 20% fosfolipidu. Jakikolwiek kolejne poprawy uzyskane z zastosowaniem zawartości 95% były minimalne i zapewne nie usprawiedliwiają znacznie większego kosztu przy tej zawartości. Dane z tego testu wskazują jasno na niynαddytywne współdziałanie pomiędzy lecytyną i Fluorad FC-135. Biorąc pod uwagę jeden przykład dla ilustarcji, sam glifosat (Preparat B) przy 200 g a.e./ha dał 22% inhibicji ABuTh, 29% inhibicji ECHCF i 49% inhibition of SIDSP. Dodanie 0,02% Fluorad FC-135 zmieniło inhibicję do odpowiednio 64%, 40% i 46%. Alternatywnie, dodanie (45% fosfolipidu) lecytyny przy 0,02% (kompozycja 30-08) procentowość inhibicji odpowiednio 32%, 35% i 36%. Dodanie obu tych rozczynników, każdego przy 0,02% (kompozycja 30-14) dało procentowość inhibicji odpowiednio 90%, 49% i 72%. Nawet dodanie obu rozcnynniąów tak, aby sumaryczne stężenie rnncnynnika było 0,02% (kompozycja 30-17) prowadzi do procentu inhibicji odpowiednio 92%, 27% i 73%. Tak więc, co najmniej dla gatunków dwuliściennych (ABUTH i SIDSP) istnieje silny dowód na synergistycnny współdziałanie pomiędzy tymi dwoma rnnczynnika^ni.

Przykład 31

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i ronczynniki jak pokazano w tabeli 31a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji, stosując lecytynę (20% lub 95% fosfolipidu z soi lub 95% fosfolipidu z żółtek jaj, wszystkie z Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

Tabela 31a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna	% wagowy
g/l	fosfolipid %	źródło	Fluorad FC-135	Fluorad FC-754
1	2	3	4	5	6
31-01	0,05	95	żółtko jajka
31-02	0,02	95	żółtko jajka
31-03	0,01	95	żółtko jajka
31-04	0,05	95	soja
31-05	0,02	95	soja

136

190 079

c.d. tabeli 3la

1	2	3	4	5	6
31-06	0,01	95	soja
31-07	0,05	95	żółtko jajka	0,05
31-08	0,02	95	żółtko jajka	0,02
31-09	0,01	95	żółtko jajka	0,01
31-10	0,05	95	soja	0,05
31-11	0,02	95	soja	0,02
31-12	0,01	95	soja	0,01
31-13	0,05	20	soja		0,05
31-14	0,02	20	soja		0,02

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 18 dni po posadzeniu ABUTH i 19 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 15 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji 31-01 do 31-14, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i C z Fluorad FC-135 lub Fluorad FC-754 w różnych stężeniach. Preparaty B i C stosowano oddzielnie jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 31 b.

Tabela 31b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	100	1	27
200	6	28
300	21	35
400	31	46
Preparat C	100	10	31
200	28	36
300	62	66
400	77	74

190 079

137

c.d. tabeli 31b

1	2	3	4
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	100	19	24
200	37	40
300	62	52
Preparat B + Fluorad FC-135 0,02% wag./obj.	100	7	13
200	42	27
300	56	57
Preparat B + Fluorad FC-135 0,01% wag./obj.	100	23	19
200	43	24
300	60	40
Preparat C + Fluorad FC-754 0,05% wag./obj.	100	19	23
200	41	33
300	67	62
Preparat B + Fluorad FC-754 0,02% wag./obj.	100	12	19
200	31	44
300	61	45
Preparat C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	100	37	39
200	49	43
300	66	62
Preparat C + Fluorad FC-135 0,02% wag./obj.	100	18	31
200	47	44
300	68	49
Preparat C + Fluorad FC-135 0,01% wag./obj.	100	26	27
200	36	44
300	54	82
Preparat C + Fluorad FC-754 0,05% wag./obj.	100	34	32
200	47	37
300	62	62

138

190 079

c.d. tabeli 31b

1	2	3	4
Preparat C +	100	28	32
	200	45	60
	300	43	75
30-01	100	16	36
	200	54	56
	300	66	61
30-02	100	23	43
200	45	45
300	65	51
30-03	100	31	35
200	37	45
300	53	60
30-04	100	24	35
200	43	43
300	78	50
30-05	100	24	36
200	45	44
300	58	66
30-06	100	31	24
200	46	34
300	52	51
30-07	100	49	33
200	65	39
300	7^ / J	69 UJ
30-08	100	48	25
200	70	49
300	73	69

190 079

139

c.d. tabeli 3lb

1	2	3	4
30-09	100	45	27
200	59	53
300	71	84
30-10	100	60	30
200	64	89
300	75	99
30-11	100	47	51
200	66	65
300	80	78
30-12	100	49	39
200	60	59
300	67	84
30-13	100	50	30
200	70	51
300	68	66
30-14	100	54	33
200	61	44
300	79	66

W tym teście, kompozycje glifosatu zawierające lecytynę z żółtek jaj (31-01 do 31-03) działają podobnie do tych zawierających lecytynę z soi (31-04 do 31-06) na ABUTH lecz były na ogół bardziej skuteczne niż zawierające lecytynę z soi na ECHCF, co najmniej przy braku Fluorad FC-135. Dodanie Fluorad fC-135, jak w kompozycji 31-07 do 31-12, wzmaga efektywność wszystkich kompozycji.

Przykład 32

Przygotowano wodne knmnnYyrjp do ornrycku zawierające ęńl aliloęntui TPA rozczynniki jak pokazano w tabeli 32a. Sposób (iii) stosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

140

190 079

Tabela 32a

Kompozycja do oprysku	Lecytyna g/l	% wagowy	Typ fluoroorgaaicsay
fluoroorgaaiczay
32-01	0,20		brak
32-02	0,20	0,02	Fluorad FC-135
32-03	0,20	0,02	Fluorad FC-431
32-04	0,20	0,02	Fluorad FC-751
32-05	0,20	0,02	Fluorad FC-170C
32-06	0,20	0,02	Fluorad FC-171
32-07	0,20	0,02	Fluorad FC-754
32-08	0,50		brak
32-09	0,10		brak
32-10	0,04		brak
32-11 -	0,02		brak

Rośliny: zaślaz (.Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galh, ECHCF) i prickly sida (Sida Spinosa, SIDSP) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 18 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF i 27 dni po posadzeniu SIDSP. Określenia inhibicji chwastobójczej dokonano 15 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji 32-01 do 32-11, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów Bi C z różnymi fluoro-organicznymi surfaktantami typu Fluorad, wszystkie przy 0,02%. Preparaty B i C stosowano oddzielnie jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 32b.

Tabela 32b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF	IPOSS
1	2	3	4	5
Preparat B	150	8	35	35
250	21	47	37
350	31	36	56
450	57	32	64

190 079

141

c.d. tabeli 32b

1	2	3	4	5
Preparat C	150	29	69	49
250	55	90	67
350	75	91	75
450	82	91	85
Preparat B + Fluorad FC-135 0,02% wag./obj.	150	17	43	36
250	39	58	53
350	52	53	68
Preparat B + Fluorad FC-170C 0,02% wag./obj.	150	13	25	32
250	31	47	36
350	31	85	61
Preparat B + Fluorad FC-171 0,02% wag./obj.	150	8	52	15
250	10	47	44
350	15	58	55
Preparat B + Fluorad FC-431 0,02% wag./obj.	150	14	36	34
250	23	53	53
350	37	61	62
Preparat B + Fluorad FC-751 0,02% wag./obj.	150	12	29	29
250	30	38	41
350	43	36	58
Preparat B + Fluorad FC-754 0,02% wag./obj.	150	21	27	33
250	31	36	49
350	38	51	59
Preparat C + Fluorad FC-135 0,02% wag./obj.	150	35	31	46
250	66	87	58
350	78	99	80
Preparat C + Fluorad FC-17OC 0,02% wag./obj.	150	29	68	41
250	54	78	61
350	59	86	78

142

190 079

c.d. tabeli 32b

1	2	3	4	5
Preparat C + Flunlar FC-171 0,02% wag^oby	150	20	96	35
	250	37	99	62
350	55	100	65
Preparat C + FC-431 0,02% wa^/obj.	150	20	94	41
250	51	85	68
350	66	97	74
Preparat C + Fluboar FC-751 0,02% wac./bbl.	150	15	67	38
250	36	85	56
350	60	100	72
Preparat C + Flzblar FC-754 0,02% wag./nbj.	150	33	78	37
250	75	85	66
350	82	94	80
32-01	150	25	35	45
250	43	52	63
350	60	90	77
32-02	150	65	37	58
250	69	69	67
350	66	69	78
32-03	150	14	40	41
250	45	78	63
350	55	92	75
32-04	150	19	48	48
250	36	51	63
350	65	69	70
32-05	150	47	34	45
250	55	43	55
350	63	58	75

190 079

143

c.d. tabeli 32b

1	2	3	4	5
32-06	150	23	36	46
250	57	52	59
350	61	73	67
32-07	150	67	59	58
250	81	73	72
350	80	76	76
32-08	150	37	49	60
250	60	83	69
350	67	93	49
32-09	150	19	63	51
250	53	71	62
350	55	74	82
32-10	150	19	70	51
250	39	94	61
350	63	87	73
32-11	150	16	51	50
250	58	67	66
350	69	92	73

Kompozycja 32-07, zawierająca 0,02% lecytyny i 0,02% Fluorad FC-754, była równa lub lepsza od kompozycji 32-02, zawierającej 0,02% lecytyny i 0,02% Fluorad FC-135, jeśli chodzi o efektywność chwastobójczą. Wskazuje to, że Fluorad FC-754 jest dopuszczalnym substytutem dla Fluorad FC-135 w takich kompozycjach. Inne fluoro-organiczne surfaktanty testowano w tym przykładzie, żaden z nich nie był kationowy, były mniej skuteczne niż kationowy fluoro-organiczne Fluorad FC-135 i Fluorad FC-754 jako rozczynniki w kombinacji z lecytyną MożHiwym wyjątkiem był Fluora.d FC-17OC, który dał dobre wzmożenie efektywności glifosatu tylko na ECHCF.

Przykład 33

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 33a. Sposób (v) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

144

190 079

Tabela 33a

Koncentrat	% wagowy
Glifosfat a.e.	Lecytyna	MON 0818	Agrimul PG-2069	Fluorad FC-135
33-01	30	3,0		0,25	3,0
33-02	30	3,0		0,25	1,0
33-03	30	3,0	0,25		3,0
33-04	30	1,0	0,50		3,0
33-05	30	1,0		0,50	3,0
33-06	30	1,0			1,0
33-07	30	1,0		0,25	1,0
33-08	30	3,0		0,50	2,0
33-09	30	2,0			3,0
33-10	30	3,0	0,50

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti. ABUTH) i chwastnicę· jednostronną^ (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 14 dni po posadzeniu ABUTH i 17 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 19 dni po zastosowaniu. Preparaty C i J stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 33b.

Tabela 33b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat C	56	3	5
112	49	48
224	79	83
4 40 ++o	99 yy	99 yy
Preparat J	56	16	20
112	40	43
224	80	81
448	97	99

190 079

145

c.d. tabeli 33b

1	2	3	4
33-01	56	4	5
112	35	20
224	81	51
448	99	80
33-02	56	0	5
112	4	20
224	66	55
448	94	80
33-03	56	1	5
112	6	20
224	78	74
448	93	80
33-04	56	1	5
112	1	15
224	75	65
448	95	80
33-05	56	0	5
112	1	15
224	75	65
448	91	80
33-06	56	0	5
112	3	15
224	55	63
448	91	79
33-07	56	1	5
112	3	15
224	48	55
448	88	81

146

190 079

c.d. tabeli 33b

1	2	3	4
33-08	56	3	9
112	3	20
224	66	60
448	89	80
33-09	56	0	5
112	5	10
224	78	55
448	97	80
33-10	56	0	5
112	4	15
224	21	55
448	88	79

Koncentraty zawierające lecytynę i Flzooar FC-135 nie wykazywały efektywności chwastobójczej lepszej od handlowego wzorca Preparatów C i J w tym teście.

Przykład 34

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 34a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

T a b e1a 34a

Koncentrat	Lecytyna g/l	% wagowy
FlzOTar FC-135
34-01	0,25
34-02	0,05
34-03	0,02
34-04	0,01
	A A C	A AC
34-05	O,XJ
34-06	0,05	0,05
34-07	0,02	0,02
34-08	0,01	0,01

190 079

147

Trawę gwinojską (Panicum maximum, PANMA) po wzroście potraktowano typowymi opisanymi tu metodami Oprysku kompozycjami dokonano w 78 dni po posadzeniu PANMA, a określenia inhibicji chwastobójczej w 20 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji 34-01 do 34-08, kompozycjo do oprysku wytworzono przez zmies/onie w zbiorniku Preparatów B i C z Fluorad FC-135 w różnych stężeniach. Preparaty B i C stosowano oddzielnie JoZo porównawczo traktowania. Wyniki uśredniono z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 34b.

Tobolo 34b

Koncentrat	DowZo glIfosotu g o.o./ho	% inhibicji
PANMA
1	2	3
Preparat B	400	61
800	89
1500	93
2000	97
Preparat C	400	85
800	94
1500	100
2000	100
Preparat B + Fluorad FC-135 0,25% wog./obj.	400	76
800	78
1500	97
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05% wog./obj.	400	45
800	69
1500	89
Preparat B + Fluorad FC-135 0,02% w^/obj.	400	39
800	71
1500	95
Preparat B + Fluorad FC-135 0,01% wog./oαj.	400	52
800	78
1500	99

148

190 079

c.d. tabeli 34b

1	2	3
Preparat C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	400	82
800	97
1500	100
Preparat C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	400	63
800	93
1500	100
Preparat C + Fluorad FC-135 0,02% wag./obj.	400	73
800	98
1500	100
Preparat C + Fluorad FC-135 0,01% wag./obj.	400	66
800	97
1500	100
34-01	400	38
800	73
1500	92
34-02	400	64
800	83
1500	90
34-03	400	50
800	75
1500	99
34-04	400	48
800	88
1500	98
34-05	400	60
800	79
1500	99

190 079

149

c.d. tabeli 34b

1	2	3
34-06	400	58
800	86
1500	99
34-07	400	55
800	86
1500	93
34-08	400	60
800	91
1500	98

W tym teście zaobserwowano wyjątkowo dużą w tym teście aktywność glifosatu nawet z Preparatem B i nie można wyciągnąć jasnych wniosków. Jednakże, żadna z kompozycji zawierających lecytynę i Fluorad FC-135 nie przekraczała efektywnością handlowego wzorca Preparatu C na PANMA w warunkach tego testu.

Przykład 35

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rnzcnynniki jak pokazano w tabeli 35a. Sposób (v) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 35a

Knncyntryt	% wagowy
Glifosat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135	Fluorad FC-754	MON 0818	Agrimul PG-2069
1	2	3	4	5	6	7
35-01	30	3,0	3,0			0,250
35-02	30	3,0	1,0			0,250
35-03	30	3,0	3,0		0,25
35-04	30	1,0	3,0		0,50
35-05	30	1,0	3,0			0,500
35-06	30	1,0	1,0
35-07	30	1,0	1,0			0,250
35-08	30	3,0	2,0			0,500

150

190 079

c.d. tabeli 35a

1	2	3	4	5	6	7
35-09	30	2,0	3,0
35-10	30	3,0			0,50
35-11	30	3,0		3,0		0,500
35-12	30	2,0		1,0		0,375
35-13	30	1,0		2,0		0,250
35-14	30	3,0		3,0	0,50
35-15	30	3,0		3,0		0,500
35-16	30	2,0		1,0		0,375
35-17	30	1,0		2,0		0,250
35-18	30	3,0		3,0	0,50

Wydmurzycę (Elymus repens, AGRRE) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 56 dni po posadzeniu AGRRE, a określenie inhibicji chwastobójczej przeprowadzono w 16 dni po zastosowaniu kompozycji.

Preparaty B, C i J stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 35b.

Tabela 35b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
AGREE
1	2	3
Preparat B	400	41
800	46
1000	55
1200	70
Preparat C	400	38
800	47
1000	77
1200	77

190 079

151

c.d. tabeli 35b

1	2	3
Preparat J	400	60
800	84
1000	77
1200	85
35-01	400	27
800	76
1000	79
35-02	400	49
800	66
1000	78
35-03	400	42
800	80
1000	83
35-04	400	31
800	71
1000	64
35-05	400	32
800	53
1000	59
35-06	400	27
800	39
1000	65
35-07	400	29
800	54
1000	61

152

190 079

c.d. tabeli 35b

35-08	400	38
800	65
1000	81
35-09	400	31
800	55
1000	67
35-10	400	43
800	38
1000	58
35-11	400	34
800	56
1000	75
35-12	400	29
800	51
1000	65
35-13	400	51
800	69
1000	83
35-14	400	39
800	63
1000	65
35-15	400	53
800	65
1000	77
35-16	400	43
800	65
1000	82

190 079

153

c.d. tabeli 35b

1	2	3
35-17	400	69
800	84
1000	94
35-18	400	69
800	92
1000	92

Kompozycje według wynalazku wykazujące lepszą efektywność chwastobójczą od handlowego wzorca Preparatu C w tym teście na AGRRE obejmowały 35-01, 35-02, 35-03, 35-13 i 35-15 do 35-18.

Kompozycje 35-17 i 35-18 były najbardziej skuteczne w tym teście, przewyższając w działaniu handlowy wzorzec Preparat J jak również Preparat C.

Przykład 36

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 36a. Sposób (v) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). Kolejność dodawania składników była różna w kompozycjach 36-15 do 36-20 w sposób pokazany poniżej. pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 36a

Koncentrat	% wagowy	Lecytyna, fosfolipid %	Inny dodatek (*)
Glifosat	Lecytyna	Fluorad FC-135	Agrimul PG-2069	MON 0818
1	2	3	4	5	6	7	8
36-01	30	3,0	2,0	0,50		45	A
36-02	30	3,0	3,0	0,50		45	A
36-03	30	3,0	3,0	0,75		45	A
36-04	30	3,0	3,0	0,75	0,5	45	A(**)
36-05	30	3,0	3,0	1,00		45	A
36-06	30	3,0	3,0	2,00		45	A
36-07	30	3,0	3,0	3,00		45	A
36-08	30	3,0	3,0	4,00		45	A
36-09	30	3,0	2,0	0,50		20	A

154

190 079

c.d. tabeli 36a

1	2	3	4	5	6	7	8
36-10	30	3,0	2,0	0,50		20	B
36-11	30	3,0	2,0	0,50		20	C
36-12	30	3,0	2,0	0,50		20	D
36-13	30	3,0	2,0	0,50		20	E
36-14	30	3,0	2,0	0,50		20	F
36-15	30	3,0	3,0	0,50		20	A
36-16	30	3,0	3,0	0,50		20	B
36-17	30	3,0	3,0	0,50		20	C
36-18	30	3,0	3,0	0,50		20	D
36-19	30	3,0	3,0	0,50		20	E
36-20	30	3,0	3,0	0,50		20	F

(*) Kolejność dodawania:

	1	2	3	4	5
A	lecytyna	PG-2069	FC-135	woda	glifosat
B	lecytyna	FC-135	PG-2069	woda	glifosat
C	glifosat	woda	FC-135	PG-2069	lecytyna
D	glifosat	woda	PG-2069	FC-135	lecytyna
E	glifosat	lecytyna	PG-2069	FC-135	woda
F	glifosat	lecytyna	FC-135	PG-2069	woda

**) gdy występował MON 0818, dodano też Agrimul PG2069

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 19 dni po posadzeniu ABUTH i 22 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 17 dni po zastosowaniu.

Preparaty B, C i J stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 36b.

190 079

155

T abela 36b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	200	38	73
400	51	64
600	67	89
800	72	86
Preparat C	200	57	75
400	77	98
600	92	97
800	100	100
Preparat J	200	50	52
400	73	99
600	88	99
800	98	98
36-01	200	49	64
400	72	59
600	78	87
36-02	200	54	72
400	78	71
600	97	90
36-03	200	57	62
400	80	78
600	89	87
36-04	200	46	39
400	74	64
600	86	78

156

190 079

c.d. tabeli 36b

1	2	3	4
36-05	200	49	29
400	74	79
600	83	90
36-06	200	49	65
400	70	88
600	87	88
36-07	200	49	51
400	67	77
600	81	83
36-08	200	42	59
400	70	67
600	78	80
36-09	200	45	28
400	73	85
600	87	98
36-10	200	57	82
400	76	89
600	87	98
36-11	200	56	80
400	84	84
600	85	100
36-12	200	57	81
400	78	98
600	87	94
36-13	200	54	86
400	73	72
600	96	97

190 079

157

c.d. tabeli 36b

1	2	3	4
36-14	200	56	73
400	69	98
600	85	94
36-15	200	40	41
400	85	88
600	83	96
36-16	200	53	59
400	73	76
600	84	73
36-17	200	39	53
400	65	86
600	86	81
36-18	200	49	31
400	69	52
600	73	75
36-19	200	47	50
400	74	86
600	88	98
36-20	200	51	42
400	68	94
600	90	98

Kolejność dodawania składników oczywiście ma pewien wpływ na efektywność chwastobójczą kompozycji 36-09 do 36-20. Jednakże, o ile większość tych kompozycji wykazała słabą trwałość w czasie, prawdopodobne jesi, że co najmniej w pewnych przypadkach jednorodność nakładania oprysku została naruszona i wyniki są wiec trudne do interpretowania.

Przykład 37

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 37a. Sposób (iv) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

158

190 079

Tobolo 37o

Koncentrat	Glifosat g -.o./1	% wogowy
Lecytyno	Aerozol OT	MON 0818	Fluorod FC-754	Kopron motylu	PVA
37-01	200	2,0		0,25
37-02	300	3,0		0,50
37-03	300	3,0		0,50			2,0
37-04	200	2,0		0,25			1,5
37-05	200	2,0		0,25		1,0	1.0
37-06	200	2,0		0,25		1,0	1,0
37-07	200	2,0		0,25	2,0
37-08	200		2,0	0,25
37-09	300		3,0	0,50
37-10	300		3,0	0,50			2,0
37-11	200		2,0	0,25			1,5
37-12	200		2,0	0,25		1,0
37-13	200		2,0	0,25		1,0
37-14	200		2,0	0,25		1,0	1,5
37-15	200		2,0	0,25	2,0

Rośliny: zaśloz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwostnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. NoZładanie kompozycji do oprysku przeprowadzono 16 dni po posadzeniu ABUTH i 13 dni po posadzeniu ECHCF, o określenia inhibicji chwastobójczej w 20 dni po zastosowaniu.

Kompozycjo zawierojące PVA zbyt lepkie do oprysku i nie były testowane na efektywność chwastobójczą. Preporaty B, C i J stosowano joZo porównawcze traZtowonia. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania wsZazono w tabeli 37b

190 079

159

Tabela 37b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	112	5	4
224	48	8
336	73	20
448	94	50
Preparat C	112	30	45
224	91	81
336	98	81
448	100	99
Preparat J	112	50	35
224	80	65
336	97	88
448	100	90
37-01	112	11	8
224	50	40
336	71	61
448	93	78
37-02	112	5	6
224	64	58
336	78	60
448	84	65
37-07	112	5	3
224	46	38
336	73	83
448	93	66

160

190 079

c.d. tabeli 37b

1	2	3	4
37-08	112	8	13
224	43	46
336	73	65
448	83	70
37-09	112	1	5
224	23	25
336	65	33
448	91	58
37-12	112	0	5
224	58	48
336	73	63
448	91	63
37-13	112	0	10
224	53	38
336	73	45
448	88	50
37-15	112	28	10
224	50	53
336	80	63
448	88	91

Koncentraty zawierające lecytynę i Flunoad FC-754 lub kaprynian metylu nie wykazywały efektywności chwastobójczej równej do tejże dla handlowych wzorców w tym teście.

p o z. y ιν i u. \u. 8

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 38a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

190 079

161

Tabela 38a

Koncentrat	% wagowy
Gifosat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135	MON 0818
38-01	30	3,0	3,0	0,75
38-02	25	2,5	2,5	0,63
38-03	20	2,0	2,0	0,50
38-04	15	1,5	1,5	0,38
38-05	10	1,0	1,0	0,25
38-06	5	0,5	0,5	0,13
38-07	30	3,0	3,0	1,50
38-08	25	2,5	2,5	0,63
38-09	20	2,0	2,0	0,50
38-10	15	1,5	1,5	0,38
38-11	10	1,0	1,0	0,25
38-12	5	0,5	0,5	0,13
38-13	25	2,5	2,5	0,94
38-14	20	2,0	2,0	0,75
38-15	15	1,5	1,5	0,56
38-16	10	1,0	1,0	0,38
38-17	5	0,5	0,5	0,19

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 19 dni po posadzeniu ABUTH i 21 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 14 dni po zastosowaniu.

r\ o l-r/ółcm.........

UVZj n.VllipVZjj VJ 1 yc i3 -4/1 1 8 1^/'^ą»nąsoklc e zd Λnsr7y1/ąl z wHtznr·nm^n r'^nyzn ο™-4»_

VI /, l\.VUl|?V£jj VJ V <X\_Z J ORU V¥ j l Vł VI ZjV11V |71£jVZj A1H1V szanie w zbiorniku Preparatów B i C z Fluorad FC-135 w dwóch stężeniach. Preparaty B i C stosowano oddzielnie jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 38b.

162

190 079

Tabela 38b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat C	200	59	98
400	96	96
600	70	93
800	100	97
Preparat C + Fluorad FC-135 0,1%	200	59	92
400	93	93
600	95	100
800	100	97
Preparat C + Fluorad FC-135 0,05%	200	54	73
400	95	76
600	100	82
800	100	95
Preparat J	200	55	87
400	92	98
600	97	94
800	99	96
Preparat J + Fluorad FC-135 0,1%	200	67	88
400	89	89
600	94	87
800	96	91
Preparat T 4- Fluorad FC-135 0,05%	200	71	81
400	75	95
600	96	99
800	100	100

190 079

163

c.d. tabeli 38b

1	2	3	4
38-01	200	53	71
400	74	87
600	98	87
38-02	200	51	70
400	88	96
600	89	99
38-03	200	51	85
400	81	97
600	96	94
38-04	200	51	63
400	81	82
600	96	97
38-05	200	47	60
400	73	91
600	94	94
38-06	200	54	43
400	73	88
600	92	87
38-07	200	60	70
400	84	93
600	90	98
38-08	200	49	55
400	76	92
600	88	83
38-09	200	57	53
400	79	95
600	91	87

164

190 079

c.d. tabeli 38b

1	2	3	4
38-10	200	55	85
400	90	97
600	94	96
38-11	200	64	43
400	77	87
600	93	96
38-12	200	54	72
400	85	98
600	96	100
38-13	200	61	61
400	84	90
600	95	99
38-14	200	57	86
400	82	90
600	99	98
38-15	200	59	89
400	78	96
600	93	97
38-16	200	53	87
400	81	98
600	96	98
38-17	200	48	87
400	81	100
600 _	91 _	100

Ponieważ koncentraty w poprzednich przykładach miały tendencję do wykazywania słabszej efektywności chwastobójczej niż obserwowano dla gotowych do użytku kompozycji do oprysku, ten test przeprowadzono w celu określenia czy stopień stężenia, przy którym wytwarza się kompozycję przed rozcieńczenim do opryskiwania, miał wpływ na efektywność. W tym teście nie zaobserwowano zgodnych trendów.

190 079

165

Przykład 39

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i onzczynniąi jak pokazano w tabeli 39a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (45% fosfolipid, Avanti). pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 39a

Koncentrat	% wagowy	Typ surfaktanta aminowego
Glifosat a.e	Lecytyna	Flzblar FC-135 lub FC-754	Surfaktant aminowy
39-01	20	2,0		0,25	MON 0818
39-02	20	3,0		0,25	MON 0818
39-03	20	3,0	3,0(135)	0,25	MON 0818
39-04	20	3,0	3,0(754)	0,25	MON 0818
39-05	20	2,0		2,00	Triton RW-20
39-06	20	2,0		2,00	Triton RW-50
39-07	20	2,0		2,00	Triton RW-75
39-08	20	2,0		2,00	Triton RW-100
39-09	20	2,0		2,00	Triton RW-150
39-10	20			2,00	Triton RW-20
39-11	20			2,00	Triton RW-50
39-12	20			2,00	Triton RW-75
39-13	20			2,00	Triton RW-100
39-14	20			2,00	Triton RW-150

Zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crusλ-^,77» T? Z''T-T Λ*⁵ T? \ z-\ π 7>-z»«z-v A z>n rt» ,τ γ/-ι<]1ίί Γ» «-i + <-» »-» rl *· rl -w -w ττ r z-» V» oV» rl η»Λ, T/ih r-K-t 1 ΓΎ r guzzi, tocat^t j Jcm wzoiuoutu punaiuukvomj wt-mug aianucuuu wy vu ptuwuut pwcunj vu punyżej. Nakładanie kompozycji do oprysku przeprowadzono 14 dni po posadzeniu ABUTH i 17 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 21 dni po zastosowaniu.

Preparat C nakładano jako traktowanie porównawcze. Wyniki, uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania pokazano w tabeli 39b.

166

190 079

T a b e 1a 39b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat C	112	0	10
224	10	20
336	47	30
448	63	40
39-01	112	8	15
224	25	35
336	55	56
448	63	65
39-02	112	5	10
224	23	33
336	55	64
448	66	60
39-03	112	28	15
224	55	35
336	74	58
448	76	65
39-04	112	15	8
224	53	45
336	73	55
448	75	64
39-05	112	0	8
224	14	45
336	45	70
448	65	66

190 079

167

c.d. tabeli 39b

1	2	3	4
39-06	112	1	13
224	5	43
336	58	64
448	66	75
39-07	112	0	15
224	1	53
336	45	78
448	60	83
39-08	112	0	10
224	25	45
336	50	79
448	68	88
39-09	112	0	13
224	13	45
336	50	75
448	70	81
39-10	112	0	18
224	18	35
336	48	65
448	66	76
39-11	112	1	0
224	35	25
336	38	55
448	50	78
39-12	112	8	25
224	10	38
336	48	70
448	73	81

168

190 079

c.d. tabeli 39b

1	2	3	4
39-13	112	0	25
224	5	33
336	30	70
448	74	75
39-14	112	0	12
224	0	30
336	12	70
448	40	80

Nie zaobserwowano różnicy pomiędzy efektywnością chwastobójczą Been pomiędzy kompozycjami 39-03 i 39-04. Jedyna różnica pomiędzy tymi kompozycjami jest taka, że 39-03 zawierały Fluorad FC-135 i 39-04 zawierały Fluorad FC-754.

Przykład 40

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 40a. Sposób (iii) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (20% lub 45% fosfolipid wskazane poniżej oba z Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

Tabela 40a

Koncentrat	Lecytyna g/l	Czystość lecytyny %	% wagowy
Fluorad FC-135	Fluorad FC-754
40-01	1,0	20
40-02	0,5	20
40-03	0,2	20
40-04	1,0	20	0,10
40-05	0,5	20	0,05
40-06	0,2	20	0,02
40-07	1,0	20		0,10
40-08	0,5	20		0,05
40-09	0,2	20	0,02	0,02
40-10	0,5	45	0,05
40-11	0,5	45		0,05

190 079

169

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 18 dni po posadzeniu ABUTH i 21 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 18 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji 40-01 do 40-11, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B iC z Fluorad FC-135 lub FC-754 w różnych stężeniach. Preparaty B i C stosowano oddzielnie jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 40b.

Tabela 40b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	150	49	100
300	66	92
500	80	76
700	93	96
Preparat C	200	57	79
400	93	98
600	100	100
800	100	100
Preparat B + Fluorad FC-135 0,1%	200	58	80
400	63	100
600	82	100
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05%	200	37	49
400	67	84
600	74	100
Preparat B + Fluorad FC-135 0,02%	200	33	82
400	58	94
600	81	87
Preparat C + Fluorad FC-754 0,1%	200	50	45
400	77	82
600	77	94

170

190 079

c.d. tabeli 40b

1	2	3	4
Preparat B + Fluorad FC-754 0,05%	200	44	45
400	71	65
600	74	90
Preparat B + Fluorad FC-754 0,02%	200	31	57
400	67	83
600	68	93
Preparat C + Fluorad FC-135 0,1%	200	60	65
400	91	99
600	97	100
Preparat C + Fluorad FC-135 0,05%	200	73	87
400	89	100
600	98	100
Preparat C + Fluorad FC-135 0,02%	200	51	60
400	91	100
600	98	100
Preparat C + Fluorad FC-754 0,1%	200	70	81
400	85	99
600	98	95
Preparat C + Fluorad FC-754 0,05%	200	68	54
400	78	88
600	91	88
Preparat C + Fluorad FC-754 0,02%	200	50	41
400	89 O>	91 4 1
600	99	100
40-01	200	41	37
400	78	84
600	83	100

190 079

171

c.d. tabeli 40b

1	2	3	4
40-02	200	38	82
400	74	94
600	82	98
40-03	200	38	62
400	69	85
600	86	100
40-04	200	63	69
400	79	75
600	93	89
40-05	200	69	66
400	85	81
600	84	86
40-06	200	64	38
400	79	74
600	93	99
40-07	200	61	43
400	76	71
600	85	85
40-08	200	71	52
400	82	85
600	82	100
40-09	200	63	55
400	83	73
600	79	97
40-10	200	65	54
400	78	80
600	85	99

172

190 079

c.d. tabeli 40b

1	2	3	4
40-11	200	55	33
400	77	74
600	91	97

Wystąpiła tendencja, chociaż niezbyt zgodna, dla kompozycji według tego przykładu zawierających Fluorad FC-754 do wykazywania nieco słabszej efektywności chwastobójczej niż odpowiednie kompozycje zawierające Fluorad FC-135.

Przykład 41

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynaiki jak pokazano w tabeli 41a. Sposób (v) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (45% fosfolipid, Avanti). pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 41a

Koncentrat	% wagowy
Glifosat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135	Fluorad FC-754	MON 0818
1	2	3	4	5	6
41-01	15,0	4,0	8,0		0,5
41-02	15,0	6,0	8,0		0,5
41-03	15,0	8,0	8,0		0,5
41-04	10,0	4,0	8,0		0,5
41-05	10,0	6,0	8,0		0,5
41-06	10,0	8,0	8,0		0,5
41-07	5,0	4,0	8,0		0,5
41-08	5,0	6,0	8,0		0,5
41-09	5,0	8,0	8,0		0,5
41-10	15,0	4,0		8,0	0,5
41-11	15,0	6,0		8,0	0,5
41-12	15,0	8,0		8,0	0,5
41-13	10,0	4,0		8,0	0,5
41-14	10,0	6,0		8,0	0,5

190 079

173

c.d. tabeli 41a

1	2	3	4	5	6
41-15	10,0	8,0		8,0	0,5
41-16	5,0	4,0		8,0	0,5
41-17	5,0	6,0		8,0	0,5
41-18	5,0	8,0		8,0	0,5

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 18 dni po posadzeniu ABUTH i 20 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 15 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji 41-01 do 41-18, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i J z Fluorad FC-13S w dwóch stężeniach. Preparaty B i J stosowano oddzielnie jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 41b.

T a b e l a 41b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	150	49	41
300	71	55
500	76	98
700	82	100
Preparat J	150	59	66
300	79	99
500	93	99
700	98	100
Preparat B + Fluorad FC-135 0,1%	150	52	85
300	69	93
500	89	97
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05%	150	9	61
300	71	77
500	77	100

174

190 079

c.d. tabeli 41b

1	2	3	4
Preporot J + Fluorod FC-135 0,1%	150	52	99
300	74	100
500	82	99
Preparat J + Fluorod FC-135 0,05%	150	41	52
300	77	83
500	91	100
41-01	150	66	51
300	86	91
500	93	100
41-02	150	72	88
300	89	93
500	96	92
41-03	150	71	91
300	89	95
500	91	100
41-04	150	63	90
300	89	89
500	96	99
41-05	150	70	79
300	84	94
500	88	98
41-06	150	69	76
300	89	84
500	94	100
41-07	150	71	87
300	77	82
500	99	92

190 079

175

c.d. tabeli 41b

1	2	3	4
41-08	150	81	87
300	88	94
500	92	98
41-09	150	72	83
300	87	83
500	94	94
41-10	150	72	70
300	81	80
500	89	93
41-11	150	74	85
300	87	96
500	91	98
41-12	150	66	92
300	78	98
500	93	100
41-13	150	71	76
300	86	95
500	94	99
41-14	150	72	75
300	90	97
500	91	99
41-15	150	69	82
300	85	98
500	94	100
41-16	150	76	87
300	86	100
500	90	99

176

190 079

c.d. tabeli 41b

1	2	3	4
41-17	150	71	83
300	87	94
500	96	100
41-18	150	70	81
300	77	98
500	89	98

Dobrą efektywność chwastobójczą otrzymano z koncentratu według tego przykładu zawierającego lecytynę i Flzooad FC-135 lub Flunoar FC-754. Nie zaobserwowano wielkiej lub żadnej różnicy pomiędzy kompozycjami zawierającymi Flunoad FC-135 i ich przeciwstawnymi preparatami zawierającymi Fluooar FC-754.

Przykład 42

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 42a. Sposób (v) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (95% fosfolipid, Avanti). pr! wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 42a

Koncentrat	% wagowy
Glifosat a.e.	Lecytyna	MON 0818	Agoimul PG-2069	Flunoar FC-135	Flzorad FC-754	Westvac o H-240
I	2	3	4	5	6	7	8
42-01	30	3,0		0,25	3,0		9,0
42-02	30	3,0		0,25	1,0		9,0
42-03	30	3,0	0,25		3,0		9,0
42-04	30	1,0	0,50		3,0		9,0
42-05	30	1,0		0,50	3,0		9,0
42-06	30	1,0			1,0		9,0
42-07	30	1,0		0,25	1,0		9,0
42-08	30	3,0		0,50	2,0		9,0
42-09	30	2,0			3,0		9,0
42-10	30	3,0					5,0
42-11	30	3,0		0,50		3,0	9,0

190 079

177

c.d. tabeli 42a

1	2	3	4	5	6	7	8
42-12	30	2,0		0,38		2,0	9,0
42-13	30	1,0		0,25		1,0	9,0
42-14	30	3,0	0,50			3,0	9,0
42-15	15	6,0	2,00		8,3
42-16	15	6,0	4,00		8,3

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 17 dni po posadzeniu ABUTH i 20 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 15 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji 42-01 do 42-16, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i J z Fluorad FC-135 w dwóch stężeniach. Preparaty B i J stosowano oddzielnie jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 42b.

Tabela 42b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	150	3	33
300	12	90
500	65	98
700	79	100
Preparat J	150	2	46
300	76	100
500	98	100
700	98	100
Preparat B + Fluorad FC-135 0,1%	150	10	38
300	50	85
500	65	68
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05%	150	3	27
300	36	82
500	68	99

178

190 079

c.d. tabeli 42b

1	2	3	4
Preparat J + Fluorad FC-135 0,1%	150	18	79
300	57	98
500	79	100
Preparat J + Fluorad FC-135 0,05%	150	2	37
300	56	97
500	96	98
41-01	150	2	27
300	2	74
500	46	78
41-02	150	2	52
300	41	64
500	40	85
41-03	150	3	38
300	39	47
500	73	98
41-04	150	3	38
300	42	63
500	78	84
41-05	150	5	29
300	37	89
500	70	99
41-06	150	8	37
300	30	89
500	69	97
41-07	150	5	53
300	32	80
500	83	99

190 079

179

c.d. tabeli 42b

1	2	3	4
41-08	150	3	26
300	10	40
500	12	55
41-09	150	7	21
300	57	86
500	91	97
41-10	150	21	61
300	73	89
500	85	98
41-11	150	6	23
300	53	70
500	85	83
41-12	150	33	25
300	34	43
500	83	97
41-13	150	7	34
300	62	39
500	77	73
41-14	150	10	27
300	59	40
500	84	73
41-15	150	71	48
300	97	65
500	99	92
41-16	150	83	40
300	98	89
500	100	95

180

190 079

Jedynymi koncentratami wykazującymi w tym teście doskonałe działanie, co najmniej na ABUTH, były 42-15 i 42-16.

Przykład 43

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 43a. Sposób (viii) stosowano przez kompozycję 43-02 i sposób (ix) dla kompozycji 43-03 do 43-13, które zawierają cząstki koloidalne łącznie z surfaktantem.

Kompozycja 43-01 zawiera cząstki koloidalne lecz nie ma surfaktanta. pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu

Tabela 43a

Koncentrat	% wagowy
Glifosat a.e.	Fluorad FC-135	Aerosil 90	Emphos PS-21A
43-01	20		3,3
43-02	20	3,3
43-03	31	1,1	3,3	1,1
43-04	31	1,1	3,3	2,2
43-05	31	1,1	3,3	3,3
43-06	31	2,2	3,3	1,1
43-07	31	2,2	3,3	2,2
43-08	31	2,2	3,3	3,3
43-09	31	3,3	3,3	1,1
43-10	31	3,3	3,3	2,2
43-11	31	3,3	3,3	3,3
43-12	31	3,3	3,3
43-13	31		3,3	3,3

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa

^.^,11; TC/’-’ LJ f''' T? λ ti za łAntrol/Mwonri otonrlor/jnumoh r\m/^Ar1iir r>r»/4 οηλ/ρΉ c/Md-gWlłł) E-rC/HJLd ) po jotu Uiwc wi w^no nwueg taimuuŁtos «Ύ j vxx piww^uir vn powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 14 dni po posadzeniu ABUTH i 17 dni po posadzeniu eChCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 23 dni po zastosowaniu.

Preparaty B, C i J stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 43b.

190 079

181

Tabela 43b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	150	0	8
250	18	25
350	35	40
450	75	50
Preparat C	150	30	85
250	92	95
350	100	100
450	100	100
Preparat J	150	40	70
250	70	83
350	93	92
450	100	98
43-01	150	20	25
250	35	30
350	65	43
450	73	35
43-02	150	5	5
250	20	25
350	45	35
450	66	83
43-03	150	20	11
250	40	30
350	73	64
450	88	83

182

190 079

c.d. tabeli 43b

1	2	3	4
43-04	150	15	3
250	30	25
350	40	35
450	71	75
43-05	150	15	10
250	33	30
350	69	45
450	78	65
43-06	150	11	8
250	28	30
350	30	35
450	69	61
43-07	150	5	8
250	13	20
350	51	30
450	74	43
43-08	150	15	8
250	30	15
350	35	30
450	56	45
43-09	150	15	15
250	28	20
350	43	33
450	45	40
43-10	150	5	3
250	25	20
350	50	40
450	48	58

190 079

183

c.d. tabeli 43b

1	2	3	4
43-11	150	14	6
250	25	40
350	64	76
450	78	79
43-12	150	9	20
250	20	33
350	46	73
450	59	80
43-13	150	15	11
250	20	28
350	30	59
450	68	48

Większość koncentratów zawierających Fluorad FC-135 wykazuje wzmaganie efektywności chwastobójczą w porównaniu z Preparatem B lecz nie odpowiadało działaniu handlowego wzorca, Preparaty C i J w warunkach tego testu.

Przykład 44

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i roncnynniąi jak pokazano w tabeli 44a. Sposób (viii) stosowano dla kompozycji 44-01, 44-03, 44-06, 44-07, 44-10, 44-14, 44-15, 44-i8 i 44-19 i Sposób (ix) dla kompozycji 44-02, 44-08, 44-09, 44-16 i 44-17, które zawierają cząstki koloidalne łącznie z surfaktantem. Kompozycje 44-04, 44-05, 44-12 i 44-13 zawierają cząstki koloidalne lecz nie mają surfaktanta. pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 44a

Koncentrat	% wagowy
Glifosat a.e.	Fluorad FC-135	Ethomeen t/25	Tlenek glinu C	Ditlynyą tytanu P25	Aerozol ot
1	2	3	4	5	6	7
44-01	20		3,30
44-02	20					3,30
44-03	20	3,30
44-04	20			3,30

184

190 079

c.d. tabeli 44a

1	2	3	4	5	6	7
44-05	20			0,67
44-06	20		3,30	3,30
44-07	20		3,30	0,67
44-08	20			3,30		3,30
44-09	20			0,67		3,30
44-10	20	3,30		3,30
44-11	20	3,30		0,67
44-12	20				3,30
44-13	20				0,67
44-14	20		3,30		3,30
44 1 5 TT^- 1	20 Z-V		3,30		0,67
44-16	20				3,30	3,30
44-17 '	20				0,67	3,30
44-18	20	3,30			3,30
44-19	20	3,30			0,67

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 18 dni po posadzeniu ABUTH i 20 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 25 dni po zastosowaniu.

Preparaty B, C i J stosowano jako porównawcze traktowalinia. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 44b.

Tabela 44b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	150	8	45
250	37	55
350	40	60
450	50	70

190 079

185

c.d. tabeli 44b

1	2	3	4
Preparat C	150	27	72
250	73	92
350	90	99
450	92	99
Preparat J	150	25	66
250	45	88
350	78	99
450	91	100
44-01	150	40	82
250	55	93
350	74	100
450	83	100
44-02	150	9	20
250	30	73
350	38	73
450	55	97
44-03	150	13	23
250	35	79
350	45	78
450	75	100
44-04	150	18	45
250	35	65
350	35	70
450	68	81
44-05	150	11	43
250	35	50
350	50	55
450	59	78

186

190 079

c.d. tabeli 44b

1	2	3	4
44-06	150	25	75
250	58	93
350	88	100
450	95	100
44-07	150	15	88
250	68	100
350	79	100
450	90	100
44-08	150	28	38
250	25	38
350	35	55
450	71	79
44-09	150	5	13
250	23	48
350	25	70
450	45	64
44-10	150	1	20
250	40	74
350	65	55
450	84	96
44-11	150	25	25
250	35	65
350	45	61
450	76	92
44-12	150	14	28
250	40	43
350	45	70
450	65	79

190 079

187

c.d. tabeli 44b

1	2	3	4
44-13	150	20	45
250	48	33
350	60	55
450	80	79
44-14	150	23	79
250	73	100
350	76	99
450	85	99
44-15	150	25	83
250	69	99
350	75	99
450	91	100
44-16	150	14	28
250	23	40
350	30	79
450	69	86
44-17	150	1	20
250	23	33
350	16	45
450	40	68
44-18	150	8	15
250	49	56
350	55	58
450	83	83
44-19	150	6	15
250	35	60
350	61	63
450	63	70

188

190 079

Koncentraty zawierające Fluorad FC-135 wykazują wzmożenie efektywności chwastobójczej w porównaniu z Preparatem B, ale nie dają efektywności chwastobójczej równej do handlowego wzorca, Preparaty C i J w tym teście.

Przykład 45

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i onzczynniki jak pokazano w tabeli 45a. Sposób (i) stosowano dla kompozycji 45-10 do 45-12 i sposób (iii) dla kompozycji 45-01 do 45-09 stosując lecytynę z soi (45% fosfolipid, Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

Tabela 45a

Koncentrat	% wagowy
Lecytyna	Fluo-ad FC-135	Surf HI
45-01	0,10
45-02	0,05
45-03	0,02
45-04	0,10	0,10
45-05	0,05	0,05
45-06	0,02	0,02
45-07	0,10		0,10
45-08	0,05		0,05
45-09	0,02		0,02
45-10			0,10
45-11			0,05
45-12			0,02

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 23 dni po posadzeniu ABUTH i 21 dni po posadzeniu eChCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 15 dni po zastosowaniu.

Oprócz kompozycji 45-01 do 45-12, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i C z Fluooar FC-135 w różnych stężeniach. Preparaty B i C same i Preparat J stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki, uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania, pokazano w tabeli 45b.

190 079

189

Tabela 45b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	150	16	21
250	68	32
350	68	63
450	67	69
Preparat C	150	29	47
250	76	74
350	98	94
450	100	85
Preparat J	150	37	31
250	79	72
350	93	82
450	97	97
Preparat B + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	150	55	15
250	73	28
350	85	57
450	83	83
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	150	59	15
250	77	41
350	81	72
450	77	51
Preparat B + Fluorad FC-135 0.02% wag./obj.	150	25	12
250	54	27
350	82	38
450	75	47

190

190 079

c.d. tabeli 45b

1	2	3	4
Preparat C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	150	51	26
250	78	63
350	86	71
450	89	29
Preparat C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	150	58	23
250	74	89
350	93	78
450	89	91
45-01	150	29	26
250	61	47
350	73	48
450	82	62
45-02	150	34	34
250	67	34
350	73	54
450	85	43
45-03	150	20	29
250	60	49
350	68	84
450	74	64
45-04	150	78	24
250	83	33
350	96	64
450	97	59
45-05	150	81	21
250	89	27
350	82	34
450	99	31

190 079

191

c.d. tabeli 45b

1	2	3	4
45-06	150	92	14
250	85	64
350	86	31
450	90	60
45-07	150	71	27
250	81	46
350	84	66
450	88	62
45-08	150	46	29
250	70	43
350	78	61
450	86	58
45-09	150	55	25
250	76	33
350	80	50
450	78	62
45-10	150	65	26
250	85	28
350	91	37
450	89	53
45-11	150	73	27
250	77	28
350	92	41
450	92	49
45-12	150	71	20
250	74	31
350	79	39
450	93	53

192

190 079

Bardzo dużą efektywność chwastobójczą na ABUTH zanotowano z kompozycjami 45-04 do 45-06, zawierającymi lecytynę i Fluorad FC-135. Zastąpienie Fluorad FC-135 przez „Surf HI”, węglowodorowym surfaktantem o wzorze Cl2H25SO2NH(CH2)-N⁺(CH-)-Γ. dało (w kompozycji 45-07 do 45-09) efektywność on ABUTH wciąż lepszą przy małej dawce glifosatu, od handlowego wzorca Preparatu C i J ale nie zupełnie tak duże jak dla kompozycji 45-04 do 45-06. Działanie kompozycji 45-04 do 45-12 na ECHCE było względnie słabe w tym teście lecz działanie na ABUTH było wyraźnie silne biorąc pod uwagę bardzo małe stężenia występującego surfaktanta.

Przykład 46

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające glifosat IPA lub sól tetrabutylammoniowąi rozczynniki jak pokazano w tabeli 46a. Sposób (i) stosowano dla kompozycji 46-10 do 46-13 i 46-15 i sposób (iii) dla kompozycji 46-01 do 46-09 stosując lecytynę z soi (45% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji doprowadzono do wartości w przybliżeniu 7.

Tabela 46a

Koncentrat	% wagowy	Sól glifosatu
Lecytyna	LI-700	Fluorad FC-135	Surf HI
46-01	0,10				IPA
46-02	0,05				IPA
46-03	0,02				IPA
46-04	0,10		0,10		IPA
46-05	0,05		0,05		IPA
46-06	0,02		0,02		IPA
46-07	0,10			0,10	IPA
46-08	0,05			0,05	IPA
46-09	0,02			0,02	IPA
46-10		0,10			IPA
46-11		0,05			IPA
46-12		0,02			IPA
46-13					(Bu)4N
46-14	0,05		0,05		(Bu)4N
46-15			0,05		(Bu)4N

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochioa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 19 dni po posadzeniu ABUTH i 21 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 14 dni po zastosowaniu.

190 079

193

Oprócz kompozycji 46-01 do 46-15, kompozycje do oprysku wytworzono przez zmieszanie w zbiorniku Preparatów B i C z Fluorad FC-135 w różnych stężeniach. Preparaty B i C same i Preparat J stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 46b.

T a b e l a 46b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	150	33	24
300	51	27
500	68	36
700	83	43
Preparat C	150	32	30
300	78	68
500	90	81
700	96	89
Preparat J	150	16	27
300	74	56
500	88	79
700	93	92
Preparat B + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	150	22	18
300	71	26
500	73	51
Preparat B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	150	19	16
300	60	28
500	72	33
Preparat B + Fluorad FC-135 0,02% wag./obj.	150	14	14
300	23	26
500	69	38

194

190 079

c.d. tabeli 46b

1	2	3	4
Preparat C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	150	31	11
300	73	27
500	82	48
Preparat C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	150	43	23
300	71	49
500	93	50
46-01	150	20	18
300	65	29
500	85	34
46-02	150	22	19
300	63	35
500	83	51
46-03	150	24	29
300	64	35
500	85	40
46-04	150	63	21
300	75	31
500	84	46
46-05	150	68	10
300	82	29
500	81	53
46-06	150	68	21
300	84	30
500	85	46
46-07	150	41	35
300	51	39
500	93	61

190 079

195

c.d. tabeli 46b

1	2	3	4
46-08	150	34	22
300	77	27
500	85	35
46-09	150	24	17
300	78	39
500	91	58
46-10	150	16	19
300	62	28
500	72	53
46-11	150	38	25
300	59	38
500	82	59
46-12	150	7	23
300	61	40
500	77	63
46-13	150	81	48
300	92	51
500	90	46
46-14	150	87	30
300	91	69
500	95	89
46-15	150	81	37
300	94	41
500	92	63

Jak w poprzednim przykładzie, kompozycje zawierające „Surf HI” nie wykazały tak silnego wzmożenia efektywności glifosatu jak przeciwstawne kompozycje zawierające Fluorad FC-135. Sól tetrabutylammoniowa glifosatu (ąnmpnzycjy 46-13 do 46-15) wykazywała bardzo dużą efektywność chwastobójczą w tym teście.

196

190 079

Przykład 47

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i onzczynniąi jak pokazano w tabeli 47a. Sposób (v) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (45% fosfolipid, Avanti), z tym wyjątkiem, że próbowano różnych wskazanych poniżej kolejności dodawania. pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 47a

Koncentrat	% wagowy	Inny dodatek (*)
Glifosat a.e.	Lecytyna	Π^οηΤ FC-135	Flzooar FC-754	MON 0818	Agoimul PG-2069
47-01	30	3,0	3,0		0,75		A
47-02	30	3,0	3,0		0,75		B
47-03	30	3,0	3,0		0,75		C
47-04	30	3,0	3,0		0,75		D
47-05	30	3,0	3,0		0,75		E
47-06	30	3,0	3,0		0,75		F
47-07	30	3,0		3,0	0,75		A
47-08	30	3,0		3,0	0,75		B
47-09	30	3,0		3,0	0,75		C
47-10	30	3,0		3,0	0,75		D
47-11	30	3,0		3,0	0,75		E
47-12	30	3,0		3,0	0,75		F
47-13	30	3,0	3,0			0,5	A
47-14	30	3,0	3,0			0,5	B
47-15	30	3,0	3,0			0,5	C
47-16	30	3,0	3,0			0,5	D
47-17	30	3,0	3,0			0.5	E
47-18	30	3,0	3,0			0,5	F

(*) Kolejność dodawania:

190 079

197

	1	2	3	4	5
A	lecytyn-	MON/PG	FC-135/754	wodo	glifrsot
B	lecytyn-	FC-135	MON/PG	woda	glifosot
C	glifos-t	wodo	FC-135/754	mor/pg	lecytyn-
D	glifrs-t	wrd-	mor/pg	FC-135/754	lecytyn-
E	glifos-t	lecytyno	mor/pg	FC-135/754	wrd-
F	glifos-t	lecytyn-	FC-135/754	mor/pg	wodo

MON/PG θ^-^- MON 0818 lub Agrimul PG-2069

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokon-nt w 15 dni po posadzeniu ABUTH i 18 dni po posadzeniu ECHCF, a określeni- inhibicji chwastobójczej w 15 dni po zastosowaniu.

Preparaty C i J stosowano jako porówn-wczo traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 47b.

Tobolo 47b

Koncentrat	D-wk- glifrs-tu g -.o./h-	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Prop-r-t C	150	26	69
300	75	100
500	85	99
700	94	100
Prop-rot J	150	38	78
300	76	87
500	87	100
700	90	100
47-01	150	10	35
300	51	56
500	71	91
700	77	100

198

190 079

c.d. tabeli 47b

1	2	3	4
47-02	150	24	35
300	57	71
500	77	93
700	94	100
47-03	150	11	33
300	48	55
500	73	87
700	83	93
47-04	150	37	36
300	50	38
500	68	94
47-05	150	24	32
300	48	47
500	77	85
700	76	100
47-06	150	12	32
300	61	40
500	83	86
700	88	95
47-07	150	17	25
300	58	77
500	73	97
700	86	81
47-08	150	12	34
300	53	47
500	69	72
700	79	100

190 079

199

c.d. tabeli 47b

1	2	3	4
47-09	150	10	33
300	47	70
500	67	99
700	83	81
47-10	150	13	25
300	49	51
500	70	73
700	85	92
47-11	150	10	22
300	56	37
500	77	47
700	85	85
47-12	150	13	27
300	61	68
500	78	52
700	86	85
47-13	150	14	27
300	62	35
500	72	46
700	87	67
47-14	150	15	27
300	59	37
500	76	63
700	85	61
47-15	150	10	25
300	40	46
500	72	88
700	79	51

200

190 079

c.d. tabeli 47b

1	2	3	4
47-16	150	12	27
300	53	41
500	63	49
700	71	85
47-17	150	23	25
300	59	35
500	70	79
700	75	86
47-18	150	10	27
300	56	39
5 00 J\JV	69	57
700	74	93

Nie zaobserwowano wielkich lub zgodnych różnic w efektywności chwastobójczej przy różnych kolejnościach dodawania składników.

Przykład 48

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 48a. Sposób (v) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (45% fosfolipid, Avanti). Kolejność dodawania składników była różna i wskazano ją poniżej. pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 48a

Koncentrat	% wagowy	Inny dodatek (*)
Glifosat a.e.	Lecytytna	Fluorad FC-135	MON 0818
1	O	3	4	5	6
48-01	20	6,0	6,0	2,0	A
48-02	20	6,0	6,0	2,0	B
48-03	20	6,0	6,0	2,0	C
48-04	20	6,0	3,0	2,0	A
48-05	20	6,0	3,0	2,0	B
48-06	20	6,0	3,0	2,0	C

190 079

201

c.d. tabeli 48a

1	2	3	4	5	6
48-07	20	6,0	1,0	2,0	A
48-08	20	6,0	1,0	2,0	B
48-09	20	6,0	1,0	2,0	C
48-10	20	6,0	0,0	2,0	A
48-11	20	6,0	0,0	2,0	B
48-12	20	6,0	0,0	2,0	C
48-13	20	2,0	2,0	0,5	A
48-14	20	2,0	2,0	0,5	B
48-15	20	2,0	2,0	0,5	C

(*) Kolejność dodawania:

	1	2	3	4	5
A	lecytyna	MON 0818	FC-135	woda	glifosat
B	lecytyna	MON 0818	woda	FC-135	glifosat
C	lecytyna	woda	MON 0818	FC-135	glifosat

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 14 dni po posadzeniu ABUTH i 16 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 15 dni po zastosowaniu.

Preparaty B, C i J stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 48b.

Tabela 48b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	100	0	3
200	17	28
300	38	37
500	78	68

202

190 079

c.d. tabeli 48b

1	2	3	4
Preparat C	100	8	63
200	43	96
300	88	96
500	99	98
Preparat J	100	12	10
200	35	60
300	85	90
500	98	92
48-01	100	10	0
200	38	13
300	73	28
500	90	75
48-02	100	8	0
200	40	23
300	87	43
500	98	62
48-03	100	12	0
200	40	25
300	83	47
500	95	73
48-04	100	5	5
200	45	38
300	83	65
500	98	83

48-05	100	10	3
200	42	48
300	82	53
500	97	91

190 079

203

c.d. tabeli 48b

1	2	3	4
48-06	100	28	0
200	67	43
300	85	68
500	97	93
48-07	100	8	8
200	37	35
300	75	72
500	97	90
48-08	100	0	1
200	37	45
300	57	68
500	96	97
48-09	100	0	7
200	35	40
300	78	60
500	96	93
48-10	100	0	3
200	33	57
300	82	72
500	96	94
48-11	100	0	5
200	35	50
300	78	82
500	97	87
48-12	100	3	5
200	40	37
300	77	78
500	97	85

204

190 079

c.d. tabeli 48b

1	2	3	4
48-13	100	3	0
200	45	33
300	83	38
500	95	75
48-14	100	0	0
200	43	33
300	77	50
500	96	68
48-15	100	0	0
200	42	30
300	78	47
500	88	73

Nie zaobserwowano wielkich lub zgodnych różnic przy różnej kolejności dodawania składników.

Przykład 49

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w'tabeli 49a. Sposób (v) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (45% fosfolipid, Avanti). pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 49a

Koncentrat	% wagowy
Glifosat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135	Fluorad FC-754	MON 0818
1	2	3	4	5	6
49-01	15	4,0		8,0	0,5
49-02	15	6,0		8,0	0,5
49-03	15	8,0		8,0	0,5
49-04	10	4,0		8,0	0,5
49-05	10	6,0		8,0	0,5
49-06	10	8,0		8,0	0,5

190 079

205

c.d. tabeli 49a

1	2	3	4	5	6
49-07	15	4,0	8,00		0,5
49-08	15	6,0	8,00		0,5
49-09	15	8,0	8,00		0,5
49-10	15	6,0	8,25		0,5
49-11	15	6,0	8,25		4,0
49-12	15	8,0	4,00	4,0	0,5
49-13	10	8,0	8,00		0,5
49-14	10	8,0	4,00	4,0	0,5

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 22 dni po posianiu ABUTH i 23 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 17 dni po zastosowaniu.

Preparaty B i J stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 49b.

Tabela 49b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	echcf
1	2	3	4
Preparat B	150	0	20
250	17	37
350	47	47
450	53	60
Preparat J	150	27	38
250	68	80
350	78	95
450	87	95
49-01	150	15	30
250	78	68
350	97	87
450	97	78

206

190 079

c.d. tabeli 49b

1	2	3	4
49-02	150	47	30
	250	92	80
350	97	97
450	98	85
49-03	150	30	35
250	83	45
350	97	57
450	97	67
49-04	150	47	32
250	80	57
350	95	87
450	97	96
49-05	150	32	30
250	81	89
350	94	95
450	98	94
49-06.	150	60	28
250	80	96
350	92	95
450	98	96
49-07	150	50	23
250	70	72
350	92	78
450	97	60
49-08	150	45	40
250	72	72
350	90	89
450	97	77

190 079

207

c.d. tabeli 49b

1	2	3	4
49-09	150	53	25
250	80	78
350	89	89
450	96	93
49-10	150	72	48
250	89	83
350	98	95
450	98	80
49-11	150	50	27
250	77	63
350	93	83
450	97	72
49-12	150	52	15
250	83	57
350	94	68
450	98	63
49-13	150	50	30
250	75	32
350	88	84
450	97	77
49-14	150	67	23
250	84	77
350	97	73
450	97	72

W tym teście kompozycje wytworzono z Flznoad FC-7S4 wykazywały tendencję do większej efektywności chwastobójczeS na ECHCF niż ich przeciwstawne preparaty z Π^οηΤ FC-135.

208

190 079

Przykład 50

Przygotowano wodne koncentraty zαwiyrający sól glifosatu IPA i ronczynniki jak pokazano w tabeli 50a. Sposób (v) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi 45% fosfolipid, Avanti). pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 50a

Koncentrat	% wagowy
Glifosat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135	Fluorad FC-754	mon 0818	^propanol
50-01	15	6,0	8,25		4,0
50-02	15	6,0		8,25	4,0
50-03	10	8,0	8,00		0,5
50-04	10	8,0		8,00	0,5
50-05	20	2,0	2,00		0,5
50-06	20	2,0		2,00	0,5
50-07	30	3,0	3,00		0,5
50-08	30	3,0		3,00	0,5
50-09	30	1,0	1,00		0,5
50-10	30	1,0		1,00	0,5
50-11	15	6,0	8,25		4,0	5,0
50-12	15	6,0		8,25	4,0	5,0
50-13	10	8,0	8,00		2,0	5,0
50-14	10	8,0		8,00	2,0	5,0
50-15	30	3,0		3,00	0,8
50-16	30	3,0	3,00		0,8
50-17	10	8,0	8,00		2,0	7,5
50-18	10	8,0		8,00	2,0	7,5
50-19	10	8,0	8,00		2,0	10,0
50-20	10	8,0		8,00	2,0	10,0
50-21	10	8,0	8,00		4,0	5,0
50-22	10	8,0		8,00	4,0	5,0

190 079

209

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i Japanese miflet (Echinochloa crusgalli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 17 dni po posadzeniu ABUTH i 19 dni after pfanting ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 15 dni po zastosowaniu.

Preparaty B, C i J stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 50b.

Tabela 50b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	150	2	22
250	25	28
350	63	38
450	70	58
Preparat C	150	30	47
250	75	82
350	97	97
450	100	99
Preparat J	150	10	43
250	58	88
350	87	96
450	98	93
50-01	150	63	15
250	78	32
350	83	70
50-02	150	60	28
250	80	32
350	88	65
50-03	150	53	37
250	80	42
350	91	27

210

190 079

c.d. tabeli 50b

1	2	3	4
50-04	150	72	18
	250	83	50
	350	96	80
50-05	150	50	2
250	77	25
350	78	43
50-06	150	22	25
250	77	27
350	87	40
50-07	150	27	20
250	58	32
350	87	37
50-08	150	32	3
250	78	30
350	82	52
50-09	150	5	0
250	42	28
350	68	43
50-10	150	2	23
250	52	28
350	75	42
50-11	150	72	27
250	80	42
350	85	73
50-12	150	58	23
250	82	58
350	87	97

190 079

211

c.d. tabeli 50b

1	2	3	4
50-13	150	70	8
250	83	38
350	85	45
50-14	150	68	37
250	90	27
350	89	67
50-15	150	28	28
250	63	40
350	87	35
50-16	150	23	13
250	45	48
350	82	68
50-17	150	67	2
250	88	30
350	87	58
50-18	150	60	38
250	85	22
350	95	53
50-19	150	74	38
250	80	47
350	95	28
50-20	150	70	25
250	85	70
350	97	81
50-21	150	78	5
250	83	50
350	90	83

212

190 079

c.d. tabeli 50b

1	2	3	4
50-22	150	73	33
250	82	33
350	95	83

Koncentraty z dużą (20-30% a.e.) zawartością glifosatu i w ąnseąwencji względnie małej zawartości rozczynników wykazały wzmożenie efektywności chwastobójczej względem otrzymanej dla Preparatu B, lecz w tym teście nie wykazały efektywności równej dla handlowego wzorca Preparatu C i J.

Przykład 51

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 51a. Sposób (i) stosowano dla kompozycji 51-13 do 51-20 i sposób (v) dla kompozycji 51-01 do 51-12 stosując lecytynę z soi (45% fosfolipid, Avanti). Kompozycje przechowywano w różnych wskazanych poniżej warunkach przed tstowaniem na efektywność chwastobójczą. pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 51a

Koncentrat	% wagowy	Warunki przechowywania
Glifosat a.e.	Lecytyna	LI-700	Flznoad FC-135	Fluorad FC-754	MON 0818
1	2	3	4	5	6	7	8
51-01	20,0	2,0			2,0	0,5	60°C, 4 dni
51-02	15,0	6,0		8,25		4,0	60°C, 4 dni
51-03	20,0	2,0			2,0	0,5	-10°C, 4 dni
51-04	15,0	6,0		8,25		4,0	-10°C, 4 dni
51-05	20,0	2,0			2,0	0,5	temperatura pokojowa, 4 dni
51-06	15,0	6,0		8,25		4,0	temperatura pokojowa, 4 dni
51-07	20,0	2,0			2,0	0,5	60°C, 8 godzin potem -10°C, 4 dni
51-08	15,0	6,0		8,25		4,0	60°C, 8 godzin potem -10°C, 4 dni
51-09	20,0	2,0			2,0	0,5	świeżo przygotowany
51-10	15,0	6,0		8,25		4,0	świeżo przygotowany
51-11	20,0	2,0			2,0	0,5	temperatura pokojowa, 42 dni
51-12	15,0	6,0		8,25		4,0	temperatura pokojowa, 42 dni

190 079

213

c.d. tabeli 51a

1	2	3	4	5	6	7	8
51-13	15,0		18,25
51-14	20,0		4,50
51-15	15,0		14,25			4,0
51-16	20,0		4,00			0,5
51-17	15,0		10,00	8,25
51-18	20,0		2,50		2,0
51-19	15,0		6,00	8,25		4,0
51-20	20,0		2,00	2,00		0,5

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 16 dni po posadzeniu ABUTH i 18 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 18 dnu po zastosowaniu.

Preparaty B i J stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 5lb.

Tabela 5 lb

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	150	27	30
250	37	38
350	60	42
450	69	45
Preparat J	150	45	61
250	81	92
350	93	97
450	96	97
51-01	150	45	25
250	49	41
350	66	47
450	75	63

214

190 079

c.d. tabeli 51b

1	2	3	4
51-02	150	49	65
	250	74	67
350	83	88
450	92	87
51-03	150	32	25
250	71	70
350	75	65
450	77	67
51-04	150	54	68
250	82	82
350	91	95
450	87	96
51-05	150	39	52
250	63	65
350	83	90
450	85	93
51-06	150	67	81
250	89	97
350	94	100
450	96	100
51-07	150	39	52
250	60	88
350	87	94
450	85	96
51-08	150	54	82
250	87	98
350	93	100
450	92	100

190 079

215

c.d. tabeli 51b

1	2	3	4
51-09	150	45	53
250	67	88
350	84	89
450	93	93
51-10	150	56	63
250	86	97
350	94	99
450	92	98
51-11	150	78	40
250	69	55
350	74	91
51-12	150	60	41
250	86	91
350	95	98
51-13	150	30	44
250	37	76
350	59	94
51-14	150	0	40
250	49	55
350	59	85
51-15	150	42	61
250	71	90
350	83	97
51-16	150	27	42
250	49	58
350	61	86

216

190 079

c.d. tabeli 5 lb

1	2	3	4
51-17	150	37	45
250	52	70
350	76	60
51-18	150	28	32
250	53	77
350	70	71
51-19	150	47	36
250	69	97
350	83	89
51-20	150	26	20
250	56	74
350	62	82

Nie zaobserwowano wielkiego łub zgodnego wpływu warunków przechowywania na efektywność chwastobójczą kompozycji w tym teście.

Przykład 52

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 52a. Sposób (v) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (45% fosfolipid, Avanti). pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 52a

Koncentrat	% wagowy
Glifosat a.e.	Lecytyna	Stearynian butylu	Fluorad FC-754	MON 0818	Ethomeen T/25	Etanol
1	2	3	4	5	6	7	8
52-01	20	2,0	0,5			1,25	1,0
52-02	20	2,0	0,5		1,00	1,00	1,0
52-03	20	2,0	0,5		1,25		1,0
52-04	20	6,0	1,5			3,00	3,0
52-05	20	6,0	1,5		2,00	2,00	2,0
52-06	20	6,0	1,5		3,00		3,0

190 079

217

c.d. tabeli 52a

1	2	3	4	5	6	7	8
52-07	20	2,0	0,5			0,50
52-08	20	2,0	0,5			2,50
52-09	20	2,0	0,5		1,25	1,25
52-10	20	6,0	1,5			0,50
52-11	20	6,0	1,5			3,00
52-12	20	6,0	1,5			6,00
52-13	20	6,0	1,5		3,00	3,00
52-14	20	2,0		2,0	0,50
52-15	20	6,0		3,0	6,00
52-16	20	6,0		6,0	6,00

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 16 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 15 dni po zastosowaniu.

Preparat J nakładano jako traktowanie porównawcze. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania pokazano w tabeli 52b.

Tabela 52b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat J	150	38	45
250	80	63
350	78	82
450	75	55
cn m -2Z.-U 1	1 CA UU	2 3 Z-8	33 L· /
250	57	53
350	70	85
450	70	83

218

190 079

c.d. tabeli 52b

1	2	3	4
52-02	150	7	25
	250	52	45
	350	82	88
450	82	90
52-03	150	38	35
250	50	40
350	82	92
450	83	93
52-04	150	40	48
250	73	75
350	78	92
450	88	92
52-05	150	50	53
250	68	80
350	85	98
450	89	96
52-06	150	50	43
250	55	80
350	78	97
450	85	91
52-07	150	3	28
250	22	43
350	67	72
450	73	75 33
52-08	150	43
250	77	63
350	89	78
450	97	85

190 079

219

c.d. tabeli 52b

1	2	3	4
52-09	150	57	27
250	95	63
350	89	86
450	98	88
52-10	150	32	23
250	33	55
350	73	82
450	67	60
52-11	150	45	32
250	78	72
350	95	92
450	98	96
52-12	150	67	42
250	80	75
350	96	88
450	97	90
52-13	150	73	42
250	83	77
350	96	91
450	98	88
52-14	150	57	30
250	77	72
350	84	80
450	96	75
52-15	150	72	38
250	88	82
350	98	92
450	98	87

220

190 079

c.d. tabeli 52b

]	2	3	4
52-16	150	85	49
250	97	47
350	97	83
450	98	85

Bardzo wysoką efektywność chwastobójczą otrzymano w tym teście z koncentratami zawierającymi lecytynę i Fluorad FC-754. Kompozycja 52-14, zawierające każdy z tych rozczynników przy bardzo małym stosunku wagowym do glifosatu ae. 1:10, były co najmniej tak efektywne jak handlowy wzorzec Preparat J, podczas gdy kompozycje 52-15 i 52-16 były wciąż bardziej skuteczne. Również działanie było bardzo dobre w tym teście, szczególnie na ECHCF, liczne koncentraty zawierały lecytynę i stearynian butylu.

Przykład 53

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 53a. Sposób (v) zastosowano dla wszystkich kompozycji stosując lecytynę z soi (45% fosfolipid, Avanti). Kolejność dodawania składników była różna dla pewnych wskazanych poniżej kompozycji. pH wszystkich kompozycji wynosiłow przybliżeniu 5.

Tabela 53a

Koncentrat	Glifosat g/l a.e.	% wagowy	Inny dodatek (*)
Lecytyna	Fluorad FC 754/135	Chlorek benzal- konaowy	Stearynian butylu	MON 0818
1	2	3	4	5	6	7	8
53-01	345	4,0		0,66
53-02	345	4,0		1,00
53-03	347	3,0		3,00
53-04	347	4,0		4,00
53-05	347	4,0		5,00
53-06	345	4,6		4,60
53-07	348	4,0	2,0(754}	1,10
53-08	351	4,0	4,0(754)	1,00			A
53-09	346	3,9	4,2(754)	1,00			B
53-10	350	4,0	2,0(135)	1,10
53-11	352	4,0	4,0(135)	1,00			A

190 079

221

c.d. tabeli 53a

1	2	3	4	5	6	7	8
53-12	349	4,0	4,0(135)	1,00			B
53-13	348	4,0	4,0(754)	0,50	0,57
53-14	347	4,0		0,50	0,52
53-15	348	3,7		0,48		3,7
53-16	348	4,0		0,48		4,0

(*) Kolejność dodawania;

Koncentrat	Glifosat g/1 a.e.	% wagowy	Inny dodatek (*)
Lecytyna	Fluorad FC-754/135	Chlorek benzalkoniowy	Stearynian butylu	MON 0818
	1 2 3 4 5
A B	lecytyna woda Chlorek benzalkoniowy FC-135/754 glifosat glifosat FC-135/754 Chlorek benzalkoniowy woda glifosat

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 17 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 21 dni po zastosowaniu.

Preparaty B i J stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 53b.

Tabela 53b

Koncentrat	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	100	5	5
200	15	20
300	47	30
400	65	37
Preparat J	100	0	8
200	70	37
300	78	70
400	83	73

222

190 079

c.d. tabeli 53b

1	2	3	4
53-01	100	3	10
200	17	27
300	75	37
400	75	40
53-02	100	2	5
200	13	30
300	43	40
400	75	47
53-03	100	0	8
200	17	43
300	65	78
400	78	83
53-04	100	2	10
200	30	37
300	68	72
400	75	88
53-05	100	2	20
200	25	65
300	63	88
400	82	83
53-06	100	10	17
200	25	33
300	47	77
400	83	75
53-07	100	0	10
200	48	30
300	73	37
400	83	43

190 079

223

c.d. tabeli 53b

1	2	3	4
53-08	100	3	10
200	33	30
300	68	37
400	78	40
53-09	100	5	10
200	40	27
300	65	50
400	70	57
53-10	100	0	10
200	30	27
300	67	40
400	73	40
53-11	100	0	10
200	33	27
300	52	37
400	82	40
53-12	100	0	10
200	40	20
300	65	40
400	72	40
53-13	100	0	10
200	40	20
300	60	33
400	78	33
53-14	100	0	10
200	7	47
300	28	33
400	43	43

224

190 079

c.d. tabeli 53b

1	2	3	4
53-15	100	0	13
200	27	33
300	73	53
400	77	67
53-16	100	0	13
200	30	37
300	75	47
400	77	68

Większość koncentratów według tego przykładu wykazała zwiększoną efektywność glifosatu w porównaniu z Preparatem B ale nie równą efektywności handlowego wzorca, Preparat J w tym teście.

Przykład 54

Przygotowano wodny oprysk i koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 54a. Sposób (i) stosowano dla kompozycji do oprysku 54-37 do 54-60 i sposób (iii) dla kompozycji do oprysku 54-01 do 54-36 stosując lecytynę z soi (45% fosfolipid, Avanti). Sposób (v) stosowano dla koncentratów 54-61 do 54-63 stosując lecytynę z soi (45%) fosfolipid, Avanti). pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 54a

Kompozycja	Glifosat g a.e./l	% wagowy	Typ flunonooganlczny
Kompozycja do oprysku
1	2	3	4	5
54-01	1,60	0,027	0,027	Flznoar FC-754
54-02	2,66	0,045	0,045	ΡΗμ-ηΤ FC-754
54-03	3,72	0,062	0,062	Flznoar FC-754
54-04	4,79	0,080	0,080	Flznoad FC-754
54-05	1,60	0,027	0,027	Flunoar FC-750
54-06	2,66	0,045	0,045	FluOTad FC-750
54-07	3,72	0,062	0,062	FlzOTad FC-750
54-08	4,79	0,080	0,080	Fluo-ad FC-750

190 079

225

c.d. tabeli 54a

1	2	3	4	5
54-09	1,60	0,027	0,027	Fluorad FC-751
54-10	2,66	0,045	0,045	Fluorad FC-751
54-11	3,72	0,062	0,062	Fluorad FC-751
54-12	4,79	0,080	0,080	Fluorad FC-751
54-13	1,60	0,027	0,027	Fluorad FC-760
54-14	2,66	0,045	0,045	Fluorad FC-760
54-15	3,72	0,062	0,062	Fluorad FC-760
54-16	4,79	0,080	0,080	Fluorad FC-760
54-17	1,60	0,027	0,027	Fluorad FC-120
54-18	2,66	0,045	0,045	Fluorad FC-120
54-19	3,72	0,062	0,062	Fluorad FC-120
54-20	4,79	0,080	0,080	Fluorad FC-120
54-21	1,60	0,027	0,027	Fluorad FC-171
54-22	2,66	0,045	0,045	Fluorad FC-171
54-23	3,72	0,062	0,062	Fluorad FC-171
54-24	4,79	0,080	0,080	Fluorad FC-171
54-25	1,60	0,027	0,027	Fluorad FC-129
54-26	2,66	0,045	0,045	Fluorad FC-129
54-27	3,72	0,062	0,062	Fluorad FC-129
54-28	4,79	0,080	0,080	Fluorad FC-129
54_-29	1,60	0,027	0,027	Fluorad FC-170C
54-30	2,66	0,045	0,045	Fluorad FC-170C
54-31	3,72	0,062	0,062	Fluorad FC-170C
54-32	4,79	0,080	0,080	Fluorad FC-170C
54-33	1,60		0,027	Fluorad FC-754
54-34	2,66		0,045	Fluorad FC-754
54-35	3,72		0,062	Fluorad FC-754

226

190 079

c.d. tabeli 54a

1	2	3	4	5
54-36	4,79		0,080	Fluorad FC-754
54-37	1,60		0,027	Fluorad FC-750
54-38	2,66		0,045	Fluorad FC-750
54-39	3,72		0,062	Fluorad FC-750
54-40	4,79		0,080	Fluorad FC-750
54-41	1,60		0,027	Fluorad FC-760
54-42	2,66		0,045	Fluorad FC-760
54-43	3,72		0,062	Fluorad FC-760
54-44	4,79		0,080	Fluorad FC-760
54-45	1,60		0,027	Fluorad FC-120
54-46	2,66		0,045	Fluorad FC-120
54-47	3,72		0,062	Fluorad FC-120
54-48	4,79		0,080	Fluorad FC-120
54-49	1,60		0,027	Fluorad FC-171
54-50	2,66		0,045	Fluorad FC-171
54-51	3,72		0,062	Fluorad FC-171
54-52	4,79		0,080	Fluorad FC-171
54-53	1,60		0,027	Fluorad FC-129
54-54	2,66		0,045	Fluorad FC-129
54-55	3,72		0,062	Fluorad FC-129
54-56	4,79		0,080	Fluorad FC-129
54-57	1,60		0,027	Fluorad FC-170C
54-58	2,66		0,045	Fluorad FC-170C
54-59	3,72		0,062	Fluorad FC-170C
54-60	4,79		0,080	Fluorad FC-170C

190 079

227

c.d. tabeli 54a

1	2	3	4	5
Koncentrat
54-61	180	1,5	1,5	Fluorod FC-754
54-62	180	2,5	2,5	Flurr-d FC-754
54-63	180	3,0	6,0	Flurr-d FC-754

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 19 dni po posadzeniu ABUTH i 19 dni po posadzeniu ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej wykonano 16 dni po zastosowaniu.

Preparaty B i J stosowano jaZo porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich replik z każdego aranaowαaiα, przytoczono w tobeli 54b.

T-bol- 54b

Oprysk lub ntncontr-t	D-wk- glifrs-tu g -.o./h-	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Prop-r-t B	150	47	88
250	68	96
350	86	98
450	93	100
Propor-t J	150	68	89
250	94	97
350	98	100
450	100	99
54-01	150	94	83
54-02	250	97	99
54-03	350	97	99
54-04	450	99	100
54-05	150	93	77
54-06	250	94	96
54-07	350	97	94

228

190 079

c.d. tabeli 54b

1	2	3	4
54-08	450	98	99
54-09	150	53	72
54-10	250	68	86
54-11	350	73	99
54-12	450	91	96
54-13	150	58	70
54-14	250	72	94
54-15	350	89	95
54-16	450	93	92
54-17	150	50	62
54-18	250	58	78
54-19	350	85	93
54-20	450	84	96
54-21	150	53	63
54-22	250	83	85
54-23	350	89	90
54-24	450	96	86
54-25	150	53	57
54-26	250	78	85
54-27	350	90	91
54-28	450	96	93
54-29	150	62	70
54-30	250	84	92
54-31	350	97	97
54-32	450	97	98
54-33	150	94	79
54-34	250	96	97

190 079

229

c.d. tabeli 54b

1	2	3	4
54-35	350	97	99
54-36	450	98	99
54-37	150	90	84
54-38	250	99	96
54-39	350	98	100
54-40	450	99	100
54-41	150	68	75
54-42	250	73	88
54-43	350	83	92
54-44	450	92	98
54-45	150	48	53
54-46	250	60	88
54-47	350	82	97
54-48	450	95	95
54-49	150	50	47
54-50	250	63	89
54-51	350	83	91
54-52	450	91	90
54-53	150	48	52
54-54	250	63	75
54-55	350	91	92
54-56	450	97	97
54-57	150	50	83
54-58	250	73	94
54-59	350	91	98
54-60	450	94	98

230

190 079

c.d. tabeli 54b

54-61	150	63	52
250	96	96
350	97	96
54-62	150	77	77
250	93	87
350	98	98
54-63	150	83	89
250	96	96
350	98	98

Wybitną chwastobójcza efektywność, nawet w porównaniu z Preparatem J, otrzymano w tym teście dla kompozycji do oprysku zawierających lecytynę i FIuoohT FC-754 (54-01 do 54-04). Zastosowanie innych fluoro-organicznych suofaktantów zamiast FluoraT FC-754 dało zmienne wyniki. FluoraT FC-750 (kompozycje 54-05 do 54-08) był dopuszczalnym środkiem zastępczym; jednakże FlznraΤ FC-751, FlunoaΤ FC-760, FluoraT FC-120, FluoraT FC-171, FluOTad FC-129 i FluoraT FC-17OC (kompozycje 54-09 do 54-32) dawały mniejsze wzmożenie efektywności. Podobny układ wystąpił z kompozycjami do oprysku (54-33 do 54-60) zawierającymi te same flznrz-oocHniczne suofaktanty jak powyżej z wyjątkiem FluoraT FC-751, lecz bez lecytyny. Warto zauważyć, że spośród wszystkich flunon-nocanicznych suofaktantów badanych w tym teście, tylko FlunraΤ FC-754 i FIuothT FC-750 są kationowe. Doskonałą chwastobójczą efektywność zanotowano też w tym teście dla koncentratów glifosatu zawierających lecytynę i FluoraT FC-754, zwłaszcza kompozycja 54-63.

Przykład 55

Przygotowano kompozycje To oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rnz,czynniąi jak pokazano w tabeli 55a. Kompozycje wytworzono pozez proste zmieszanie składników. Lecytyna z soi (45% fosfolipid, Avanti), gdy występowała, była najpierw wytworzona metodą sonikacji w wodzie w celu uzyskania hnmngenlcznej kompozycji. Przygotowano czteoy oóżne stężenia glifosatu (nie pokazane w tabeli 5 5 a), obliczone tak aby po nałożeniu oprysku o objętości 93 l/ha, uzyskać dawki glifosatu wskazane w tabeli 55b.

Tabela 55h

Kompozycja do oprysku	% wagowy	Źródło lecytyny	Oleinian metylu jako
Lecytyna	FIuo-hT C-754	Stearynian butylu	Oleinian metylu	01eth-20
1	2	3	4	5	6	7	8
55-01	0,05	0,050				soja z lecytyny
55-02	0,05		0,050			soja z lecytyny

190 079

231

c.d. tabeli 55a

1	2	3	4	5	6	7	8
55-03	0,05					soja z lecytyny
55-04		0,050
55-05			0,050
55-06	0,05					LI-700
55-07			0,005		0,05
55-08				0,01	0,05
55-09					0,05
55-10			0,005
55-11				0,01			czysty
55-12				0,01			metylowany olej nasienny

Zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) i Prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 14 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF i 21 dni po posadzeniu SIDSP. Określenia inhibicji chwastobójczej dokonano 14 dni po zastosowaniu.

Preparaty B i C stosowano jako porównawcze traktowania, reprezentujące odpowiednio techniczną sól glifosatu IPA i handlowy preparat soli glifosatu IPA. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania pokazano w tabeli 55b.

Tabela 55b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	echcf	SIDSP
1	2	3	4	5
Preparat B	50	0	0	0
100	38	35	35
200	87	50	90
300	95	88	94
Preparat C	50	0	2	0
100	32	55	25
200	85	97	93
300	96	99	96

232

190 079

c.d. tabeli 55b

1	2	3	4	5
55-01	50	78	53	88
100	90	60	95
200	99	96	99
300	99	97	98
55-02	50	25	15	43
100	72	30	82
200	94	62	93
300	95	77	94
55-03	50	20	8	32
100	52	22	78
200	87	55	91
300	95	65	93
55-04	50	62	37	85
100	82	68	92
200	97	96	95
300	98	95	97
55-05	50	15	10	25
100	47	27	23
200	85	62	87
300	90	63	92
55-06	50	0	2	0
100	20	15	20
200	85	60	82
300	90	65	90
55-07	50	67	27	82
100	87	55	93
200	94	92	96
300	97	99	97

190 079

233

c.d. tabeli 55b

1	2	3	4	5
55-08	50	62	30	75
100	78	63	91
200	93	96	96
300	94	98	98
55-09	50	65	45	77
100	80	73	95
200	93	98	97
300	95	99	99
55-10	50	10	25	5
100	23	35	37
200	90	50	93
300	92	73	94
55-11	50	10	25	0
100	52	33	43
200	88	72	93
300	94	78	94
55-12	50	0	15	0
100	43	35	33
200	91	70	90
300	94	82	93

Wyniki tego testu z zastosowaniem glifosatu jako egzogennego środka chemicznego podsumowano następująco:

Przy małym, stosowanym tu stężeniu 0,05%, lecytyna z soi zawierająca 45% fosfolipidu (55-03) była dużo bardziej efektywnym rozczynnikiem niż środek wspomagający na bazie lecytyny LI-700 (55-06) szeroko stosowany w dziedzinie.

Fluorad FC-754, albo sam (55-04) lub w kombinacji z lecytyną (55-01) dał bardzo dużą efektywność, lepszą od uzyskanej dla handlowego wzorca.

Przykład 56

Przygotowano kompozycje do oprysku zawierające dichlorek parakwatu i rozczynniki. Kompozycje 56-01 do 56-12 były dokładnie jak kompozycje 55-01 do 55-12 z wyjątkiem, że stosowano różny aktywny składnik i zakres stężeń aktywnego składnika wybierano odpowiednio do stosowanego aktywnego składnika.

234

190 079

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i Prickly sida (Sida Spinosa, SIDSP) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 14 dni po posadzeniu ABUTH, 8 dni po posadzeniu ECHCF i 21 dni po posadzeniu SIDSP. Określenia inhibicji chwastobójczej dokonano 12 dni po zastosowaniu.

Wzorce obejmowały techniczny dichlnryą Grαmnxnn, handlowy preparat parakwatu z firmy Zeneca. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania pokazano w tabeli 56.

Tabela 56

Kompozycja do oprysku	Dawka parakwatu g a.i./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Dichlnryą parakwatu (techniczny)	25	50	83	55
50	57	78	60
100	73	84	69
200	85	95	99
Gramokson (handlowy)	25	40	72	40
50	60	70	52
100	72	58	55
200	72	89	63
56-01	25	75	93	67
50	82	97	91
100	95	98	97
200	100	99	99
56-02	25	67	80	48
50	68	87	65
100	88	97	93
200	96	99	98
56-03	25	55	65	42
50	62	87	65
100	83	96	93
200	95	99	97

190 079

235

c.d. tabeli 56

1	2	3	4	5
56-04	25	53	82	45
50	63	94	53
100	88	99	86
200	92	99	98
56-05	25	58	67	50
50	60	62	45
100	70	73	62
200	85	90	88
56-06	25	53	77	43
50	60	92	40
100	80	93	55
200	96	99	78
56-07	25	65	80	45
50	82	92	70
100	96	96	89
200	100	98	99
56-08	25	67	80	37
50	82	90	71
100	97	98	65
200	99	99	93
56-09	25	72	90	50
50	80	97	57
100	91	99	94
200	97	100	97
56-10	25	67	87	45
50	68	75	57
100	78	93	63
200	82	97	82

236

190 079

c.d. tabeli 56

1	2	3	4	5
56-11	25	65	80	45
50	73	77	62
100	90	95	62
200	94	98	78
56-12	25	67	78	37
50	75	90	55
100	77	97	90
200	85	99	92

Wyniki tego testu z zastosowaniem parakwatu jako egzogennego środka chemicznego podsumowano następująco:

Przy małym stosowanym tu stężeniu 0,05%, lecytyna z soi zawierająca 45% fosfolipidu (56-03) była dużo bardziej efektywnym rozczynnikiem na SIDSP niż środek wspomagający na bazie lecytyny LI-700 (56-06) szeroko stosowany w dziedzinie.

Fluorad FC-754 (56-04) dał bardzo dużą efektywność, lepszą od uzyskanej dla handlowego wzorca. W obecności lecytyny (56-01), efektywność zwiększyła się wybitnie dalej, sugerując syaergistyczae współdziałanie pomiędzy tymi dwoma rozczyaaikami.

Przykład 57

Przygotowano kompozycje do oprysku zawierające sól sodową acifluorfenu i rozczynniki. Kompozycje 57-01 do 57-12 były dokładnie jak kompozycje odpowiednio 55-01 do 55-12 z wyjątkiem, że stosowano różny aktywny składnik i zakres stężeń aktywnego składnika wybierano odpowiednio do stosowanego aktywnego składnika.

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i prickly sida (Sida Spinosa, SIDSP) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 15 dni po posadzeniu ABUTH, 9 dni po posadzeniu ECHCF i 22 dni po posadzeniu SIDSP. Określenia inhibicji chwastobójczej dokonano 10 dni po zastosowaniu.

Wzorce obejmowały techniczny acifluorfen sodu i Blazer, handlowy preparat acifluorfenu z firmy Rohm & Haas. Wyniki, uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania, pokazano w tabeli 57.

Tabela 57

Kompozycja do oprysku	Dawka acifuorofenu g a.i./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
25	20	2	15
Acifluorofen (techniczny)
50	32	7	17
100	52	18	35
200	62	35	40

190 079

237

c.d. tabeli 57

1	2	3	4	5
Bl-zor (h-ndlrwy)	25	30	30	5
50	53	53	12
100	55	55	7
200	65	65	32
57-01	25	60	7	20
50	63	20	20
100	65	43	33
200	80	70	48
57-02	25	25	7	5
50	42	12	25
100	60	30	22
200	68	68	50
57-03	25	22	5	10
50	55	7	33
100	62	25	27
200	65	55	48
57-04	25	57	7	13
50	67	10	32
100	67	35	32
200	70	70	45
57-05	25	30	3	15
50	47	27	27
100	55	42	37
200	65	60	38
57-06	25	28	0	3
50	50	0	10
100	55	30	25
200	67	58	47

238

190 079

c.d. tabeli 57

1	2	3	4	5
57-07	25	35	20	17
50	55	35	27
100	58	63	32
200	67	67	55
57-08	25	40	20	8
50	57	30	28
100	60	60	30
200	70	77	48
57-09	25	47	20	22
50	55	35	35
100	62	65	38
200	68	82	50
57-10	25	28	0	5
50	48	0	10
100	53	5	25
200	62	35	40
57-11	25	35	0	5
50	43	0	30
100	50	0	35
200	65	43	47
57-12	25	40	5	5
50	55	18	35
100	60	47	38
200	70	62	48

Wyniki tego testu z zastosowaniem Hciflunofenu jako egzogennego środka chemicznego podsumowano następująco:

Pozy małym stosowanym tu stężeniu 0,05%, lecytyna z soi zawierająca 45% fosfolipidu (57-03) dała efektywność podobną To uzyskanej ze środkiem wspomagającym na bazie lecytyny LI-700 (57-06) szeroko stosowanym w dziedzinie.

190 079

239

Fluorad FC-754, albo sam (57-04) lub w kombinacji z lecytyną(57-01) dał efektywność na ABUTH i SIDSP lepszą od uzyskanej dla handlowego wzorca.

Przykład 58

Przygotowano kompozycje do oprysku zawierające asulam i rozczynniki. Kompozycje 58-01 do 58-12 były dokładnie jak odpowiednio kompozycje 58-01 do 58-12 z wyjątkiem, że stosowano różny aktywny składnik i zakres stężeń aktywnego składnika wybierano odpowiednio do stosowanego aktywnego składnika.

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 14 dni po posadzeniu ABUTH, 11 dni po posadzeniu ECHCF i 21 dni po posadzeniu SIDSP. Określenia inhibicji chwastobójczej dokonano 14 dni po zastosowaniu.

Wzorce obejmowały techniczny asulam i Asulox, handlowy preparat asulamu z firmy Rhone-Poulenc. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania pokazano w tabeli 58.

Tabela 58

Kompozycja do oprysku	Dawka asulamu g a.i./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Asulam (techniczny)	200	0	12	0
400	17	27	5
800	48	32	20
1400	42	50	37
Asuloks (handlowy)	200	3	5	0
400	27	30	20
800	52	45	25
1400	50	60	40
58-01	200	5	8	13
400	23	45	22
800	50	50	30
1400	60	65	48
58-02	2 00 zuu	0	20 ZU	17
400	33	40	20
800	47	48	33
1400	53	68	55

240

190 079

c.d. tabeli 58

1	2	3	4	5
58-03	200	3	20	3
400	28	52	7
800	50	50	23
1400	50	58	43
58-04	200	3	40	7
400	35	45	18
800	52	50	25
1400	58	60	42
58-05	200	0	10	3
400	23	30	18
800	33	50	32
1400	45	57	38
58-06	200	2	30	10
400	8	47	17
800	50	55	28
1400	52	63	40
58-07	200	0	43	3
400	22	48	17
800	40	55	28
1400	52	60	33
58-08	200	7	47	22
400	20	48	22
800	53	55	30
1400	57	60	33
58-09	200	0	45	7
400	25	50	7
800	53	60	32
1400	55	63	37

190 079

241

c.d. tabeli 58

1	2	3	4	5
58-10	200	22	37	10
400	27	45	10
800	50	43	23
1400	52	52	27
58-11	200	25	33	5
400	15	37	13
800	48	42	25
1400	42	52	28
58-12	200	3	25	17
400	13	42	18
ΟΛ0 ouu	50	45	30
1400	52	50	33

Wyniki tego testu z zastosowaniem asulamu jako egzogennego środka chemicznego podsumowano następująco:

Przy małym stosowanym tu stężeniu 0,05%, lecytyna z soi zawierająca 45% fosfolipidu (58-03) dała podobne wzmożenie do uzyskanego ze środkiem wspomagającym na bazie lecytyny LI-700 (58-06) szeroko stosowanego w dziedzinie.

Fluorad FC-754, albo sam (58-04) lub w kombinacji z lecytyną(58-01) dał efektywność równą do uzyskanej handlowego wzorca.

Przykład 59

Przygotowano kompozycje do oprysku zawierające sól sodową dikamby i rozczyaaiki. Kompozycje 59-01 do 59-12 były dokładnie jak kompozycje odpowiednio 55-01 do 55-12 z wyjątkiem, że stosowano różny aktywny składnik i zakres stężeń aktywnego składnika wybierano odpowiednio do stosowanego aktywnego składnika.

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 14 dni po posadzeniu ABUTH, 8 dni po posadzeniu ECHCF i 21 dni po posadzeniu SIDSP. Określenia inhibicji chwastobójczej dokonano 17 dni po zastosowaniu.

Wzorce obejmowały techniczny dikamba sodu i Banvel, handlowy preparat dikamby z firmy Sandoz. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania pokazano

... wi ta uecii J7.

242

190 079

Tabela 59

Kompozycja do oprysku	Dawka dikamby g a.i./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Dikamba (techniczny)	25	47	0	30
50	63	0	40
100	82	0	50
200	93	5	58
Banvel (handlowy)	25	47	0	35
50	68	0	40
100	91	0	53
200	93	3	63
59-01	25	42	0	38
50	67	0	48
100	92	0	67
200	93	3	73
59-02	25	43	0	43
50	58	0	50
100	85	0	62
200	89	8	72
59-03	25	50	0	32
50	65	0	45
100	90	0	60
200	94	13	68
59-04	25	43	0	35
50	65	0	42
100	94	0	53
200	94	13	67

190 079

243

c.d. tabeli 59

1	2	3	4	5
59-05	25	50	0	35
50	68	0	40
100	88	0	53
200	92	15	60
59-06	25	40	0	40
50	65	0	45
100	88	0	52
200	92	8	70
59-07	25	45	0	42
50	57	0	45
100	88	0	62
200	88	20	68
59-08	25	40	0	38
50	62	0	45
100	97	18	62
200	93	17	73
59-09	25	33	0	35
50	60	0	45
100	93	0	63
200	96	15	73
59-10	25	35	0	30
50	57	0	43
100	90	0	50
200	90	3	70
59-11	25	45	0	30
50	53	0	42
100	89	0	55
200	92	0	73

244

190 079

c.d. tabeli 59

1	2	3	4	5
59-12	25	38	0	37
50	60	0	45
100	96	0	52
200	93	0	70

Wyniki tego testu z zastosowaniem dikamby jako egzogennego środka chemicznego podsumowano następująco:

Przy małym stosowanym tu stężeniu 0,05%, lecytyna z soi zawierająca 45% fosfolipidu (59-03) dała podobne wzmożenie efektywności do uzyskanego ze środkiem wspomagającym na bazie lecytyny LI-700 (59-06) szeroko stosowanym w dziedzinie.

Fluorad FC-754 (59-04) dał efektywność podobną do uzyskanej z handlowym wzorcem. Dalsze wzmożenie na SIDSP otrzymano z kombinacją Fluorad FC-754 i lecytyną (59-01).

Przykład 60

Przygotowano kompozycje do oprysku zawierające metsulfuron metylu i rozczynniki. Kompozycje 60-01 do 60-12 były dokładnie jak kompozycje odpowiednio 55-01 do 55-12 z wyjątkiem, że stosowano różny aktywny składnik i zakres stężeń aktywnego składnika wybierano odpowiednio do stosowanego aktywnego składnika.

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Nakładanie kompozycji do oprysku przeprowadzono 14 po wysianiu ABUTH, 8 dni po posadzeniu ECHCF i 21 dni po posadzeniu SIDSP. Określenia inhibicji chwastobójczej dokonano 14 dni po zastosowaniu.

Wzorce obejmowały techniczny metsulfuron metylu i Ally, handlowy preparat metsulfuronu z firmy Du Pont. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania, pokazano w tabeli 60.

Tabela 60

Kompozycja do oprysku	Dawka metsulfuronu g a.i./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Metsulfuron (techniczny)	0,5	72	0	5
1,0	90	0	23
5,0	96	0	50
10,0	97	30	55
Ally (handlowy)	0,5	75	0	5
1,0	85	0	22
5,0	95	0	42
10,0	97	25	53

190 079

245

c.d. tabeli 60

1	2	3	4	5
60-01	0,5	95	0	47
1,0	96	20	53
5,0	97	25	62
10,0	98	45	62
60-02	0,5	87	0	40
1,0	90	10	55
5,0	95	10	58
10,0	96	40	63
60-03	0,5	87	0	27
1,0	90	0	40
5,0	96	10	57
10,0	97	33	63
60-04	0,5	90	0	33
1,0	95	0	50
5,0	98	17	62
10,0	99	28	58
60-05	0,5	85	0	27
1,0	90	0	33
5,0	95	0	47
10,0	95	13	60
60-06	0,5	77	0	30
1,0	89	10	47
5,0	96	17	62
10,0	98	33	60
60-07	0,5	94	0	55
1,0	97	10	60
5,0	98	43	60
10,0	97	55	65

246

190 079

c.d. tabeli 60

1	2	3	4	5
60-08	0,5	93	0	55
	1,0	96	5	58
5,0	97	42	60
10,0	97	50	60
60-09	0,5	93	0	55
1,0	97	10	62
5,0	98	65	62
10,0	98	65	63
60-10	0,5	85	0	28
1,0	82	0	30
5,0	95	10	52
10,0	96	17	57
60-11	0,5	73	0	25
1,0	88	20	28
5,0	94	25	53
10,0	96	32	57
60-12	0,5	75	0	32
1,0	85	20	37
5,0	94	23	55
10,0	96	25	57

Wyniki tego testu z zastosowaniem metsulfuronu jako egzogennego środka chemicznego podsumowano następująco:

Przy małym stosowanym tu stężeniu 0,05%, lecytyna z soi zawierająca 45% fosfolipidu (60-03) nieznacznie efektywniejszym rozczyaaikiem niż środek wspomagający na bazie lecytyny LI-700 (60-06) szeroko stosowany w dziedzinie do poprawy działania na ABUTH przy najmniejszej dawce testowanego egzogennego środka chemicznego.

Fluorad FC-754, albo sam (60-04) lub w kombinacji z lecytyną (60-01) dał dużą efektywność, lepszą od uzyskanej dla handlowego wzorca.

Przykład 61

Przygotowano kompozycje do oprysku zawierające imazetapyr i rozczynniki. Kompozycje 61-01 do 61-12 były dokładnie jak kompozycje odpowiednio 55-01 do 55-12 z wyjątkiem, że stosowano różny aktywny składnik i zakres stężeń aktywnego składnika wybierano odpowiednio do stosowanego aktywnego składnika.

190 079

247

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 14 dni po posadzeniu ABUTH, 14 dni po posadzeniu ECHCF i 21 dni po posadzeniu SIDSP. Określenia inhibicji chwastobójczej dokonano 14 dni po zastosowaniu.

Wzorce obejmowały techniczny imazetapyr i Pursuit, handlowy preparat imazetapyru z firmy American Cyanamid. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania pokazano w tabeli 61.

Tabela 61

Kompozycja do oprysku	Dawka imazetapiru g a.i./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Imazetapir (techniczny)	5	78	5	20
10	83	20	30
25	93	35	40
50	94	53	50
Pursuit (techniczny)	5	70	5	25
10	73	33	30
25	90	50	42
50	93	62	57
61-01	5	70	45	35
10	75	62	52
25	92	63	57
50	93	72	62
61-02	5	73	57	32
10	75	67	43
25	90	70	52
50	92	72	57
61-03	5	70	42	27
10	78	42	35
25	90	53	45
50	92	62	52

248

190 079

c.d. tabeli 61

1	2	3	4	5
61-04	5	73	55	33
10	77	68	45
25	93	68	47
50	94	68	60
61-05	5	73	47	32
10	73	45	40
25	90	62	47
50	91	68	52
61-06	5	78	72	30
10	83	70	35
25	93	77	62
50	94	78	58
61-07	5	82	75	38
10	90	90	52
25	93	93	53
50	97	97	62
61-08	5	75	77	38
10	90	92	50
25	95	93	57
50	97	99	63
61-09	5	78	80	40
10	83	89	63
25	93	93	62
50	96	93	60

190 079

249

c.d. tabeli 61

1	2	3	4	5
61-10	5	85	50	37
10	77	50	45
25	91	63	48
50	93	75	57
61-11	5	75	38	43
10	80	38	37
25	92	62	45
50	93	73	53
61-12	5	75	55	38
10	83	60	43
25	92	67	53
50	93	77	55

Wyniki tego testu z zastosowaniom imozetapyrujoZo egzogennego środka chemicznego podsumowano następująco:

Przy małym stosowanym tu stężeniu 0,05%, lecytyna z soi zawierająca 45% fosfolipidu (61-03) była mniej efektywnym rozc/yaainiom niż środek wspomagający na bazie lecytyny LI-700 (61-06).

Fluorad FC-754 (61-04) dał efektywność na ECHCF lepszą od uzyskanej dla handlowego wzorca. Kombinacja Flurrad FC-754 % i lecytyno (61-01) daje nie/nac/ae dalsze wzmtżenio efektywności na SIDSP.

Przykład 62

Przygotowano kompozycje do oprysku zawierające fluazifop p-butylu i rΘ/c/ynaini. Kompozycjo 62-01 do 62-12 były dokładnie jak kompozycje odpowiednio 55-01 do 55-12 z wyjątkiem, że stosowano różny aktywny składnik i z-kres stężeń aktywnego składnika wybierano odpowiednir do stosowanego aktywnego składnika.

Rośliny: z-ślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i dwuliścienny signalgrass (Brachiaria platyphylla, BRAPP) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycj-mi dokonono w 15 dni po posadzeniu ABUTH, 15 dni po posadzeniu ECHCF i 16 dni po posadzeniu BRAPP. Określeni- inhibicii chwastobóiczei dokonano 10 dni no /.-saosowaaiu.

z o o x

Wzorce obejmowały techniczny flua/ifop p-butylu i Fusilade 5, handlowy preparat flup-butylu z firmy Zoneca. Wyniki, uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania, prka/aao w tobeli 62.

250

190 079

Tabela 62

Kompozycja do oprysku	Dawka fluazyfop-p g a.i./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Fluazyfop-p-butyl (techniczny)	2	0	0	20
5	0	3	35
10	5	45	65
30	5	57	78
Fusilad 5 (handlowy)	2	0	0	27
5	0	27	33
10	5	52	78
30	7	75	85
62-01	2	0	0	20
5	2	27	30
10	5	58	78
30	10	87	83
62-02	2	0	7	25
5	0	35	30
10	2	58	75
30	8	78	75
62-03	2	0	0	18
5	0	8	27
10	0	45	75
30	0	55	75
62 η Λ 0 A- 4/-\|	2	o	20	32
5	2	42	25
10	2	55	72
30	5	80	78

190 079

251

c.d. tabeli 62

1	2	3	4	5
62-05	2	0	13	32
5	2	42	32
10	2	55	72
30	7	58	73
62-06	2	2	17	23
5	0	20	25
10	0	50	75
30	0	73	77
62-07	2	0	50	40
5	0	52	60
10	0	67	80
30	0	92	85
62-08	2	0	43	35
5	0	55	37
10	7	88	82
30	3	96	85
62-09	2	0	47	18
5	0	50	35
10	0	80	80
30	3	93	85
62-10	2	0	23	10
5	0	37	42
10	5	55	75
30	10	58	80
62-11	2	0	7	10
5	0	30	28
10	0	50	62
30	12	53	68

252

190 079

c.d. tabeli 62

1	2	3	4	5
62-12	2	0	5	20
5	0	7	35
10	5	48	68
30	12	60	77

Wyniki tego testu z zastosowaniem fluazifop p-butylu jako egzogennego środka chemicznego podsumowano następująco:

Przy małym stosowanym tu stężeniu 0,05%, lecytyna z soi zawierająca 45% fosfolipidu (62-03) była mniej efektywnym rozczyaaikiem na ECHCF niż środek wspomagający na bazie lecytyny Li-700 (62-06).

Fluorad FC-754, albo sam (62-04) lub w kombinacji z lecytyną(62-01) dał efektywność równą lub lepszą od uzyskanej dli dla handlowego wzorca.

Przykład 63

Przygotowano kompozycje do oprysku zawierające alachlor i rozczyaaiki. Kompozycje 63-01 do 63-12 były dokładnie jak kompozycje odpowiednio 55-01 do 55-12 z wyjątkiem, że stosowano różny aktywny składnik i zakres stężeń aktywnego składnika wybierano odpowiednio do stosowanego aktywnego składnika.

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) po wzroście potraktowano podanymi powyżej standardowymi metodami. Nakładanie kompozycji do oprysku przeprowadzono 14 dni po posadzeniu ABUTH, 8 dni po posadzeniu ECHCF i 14 dni po posadzeniu SIDSP. Określenia inhibicji chwastobójczej dokonano 9 dni po zastosowaniu.

Wzorce obejmowały techniczny alachlor i Lasso, handlowy preparat afachloru z firmy Monsanto Company. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania pokazano w tabeli 63.

Tabela 63

Kompozycja do oprysku	Dawka alachloru g a.i./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Alachlor (techniczny)	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	0	0	0
Lasso (handlowy)	500	0	0	0
1000	0	5	13
2000	0	30	17
4000	15	43	65

190 079

253

c.d. tabeli 63

1	2	3	4	5
63-01	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	10	0	7
63-02	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	22	7
4000	12	47	12
63-03	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	10	0	0
63-04	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	5	0	15
63-05	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	3	0	5
63-06	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	13	7
4000	0	37	12
63-07	500	0	0	0
1000	0	8	0
2000	0	28	15
4000	12	50	20

254

190 079

c.d. tabeli 63

1	2	3	4	5
63-08	500	0	0	0
1000	0	8	0
2000	0	8	0
4000	5	20	5
63-09	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	3	0
4000	12	42	32
63-10	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	0	0	0
63-11	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	0	0	0
63-12	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	0	0	0

Żadna z testowanych kompozycji nie wzmagała efektywności chwastobójczej po nakładaniu alachloru w tym teście, powschodowo na ulistnienie. Alachlor nie jest znany jako herbicid nakładany na ulistnienie.

Przykład 64

Przygotowano kompozycje do oprysku zawierające sól ammoniową glufozynatu i rozczynniki. Kompozycje 64-01 do 64-12 były dokładnie jak kompozycje odpowiednio 55-01 do 55-12 z wyjątkiem, że stosowano różny aktywny składnik i zakres stężeń aktywnego składnika wybierano odpowiednio do stosowanego aktywnego składnika.

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) do i prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 14 dni po posadzeniu ABUTH, 10 dni po posadzeniu ECHCF i 17 dni po posadzeniu SIDSP. Określenia inhibicji chwastobójczej przeprowadzono 11 dni po zastosowaniu.

190 079

255

Wzorce obejmowały techniczny glufozynat amoniowy i Liberty, handlowy preparat glufozynatu z firmy AgrEvo. Wyniki, uśrednione dła wszystkich replik każdego traktowania, pokazano w tabeli 64.

Tabela 64

Kompozycja do oprysku	Dawka glufozynatu g a.i./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Glufozynat (techniczny)	50	0	0	5
100	47	0	10
300	90	23	96
600	98	43	94
Liberty (handlowy)	50	77	70	20
100	88	96	93
300	98	100	97
600	99	100	99
64-01	50	77	33	70
100	95	58	93
300	98	95	97
600	99	99	98
64-02	50	33	30	50
100	63	32	93
300	96	52	90
600	98	96	97
64-03	50	15	30	38
100	50	33	87
300	92	40	94
600	98	70	98
64-04	50	92	47	50
100	90	53	85
300	98	98	96
600	98	99	98

256

190 079

c.d tabeli 64

I	2	3	4	5
64-05	50	35	20	20
100	37	30	20
300	97	45	78
600	91	53	92
64-06	50	10	0	20
100	20	3	20
300	89	47	82
600	91	94	89
64-07	50	50	35	70
100	73	52	80
300	95	87	98
600	98	98	97
64-08	50	48	30	88
100	83	50	93
300	98	97	96
600	98	99	96
64-09	50	58	35	92
100	91	62	93
300	98	96	97
600	98	99	96
64-10	50	30	30	0
100	43	35	10
300	96	43	92
600	95	70	91
64-11	50	33	35	0
100	53	35	7
300	96	43	89
600	97	88	93

190 079

257

c.d. tabeli 64

1	2	3	4	5
64-12	50	37	5	5
100	37	20	10
300	95	40	88
600	97	85	93

Wyniki tego testu z zastosowaniem glufozynat jako egzogennego środka chemicznego podsumowano następująco:

Przy małym stosowanym tu stężeniu 0,05%, lecytyna z soi zawierająca 45% fosfolipidu (64-03) była znacznie bardziej efektywnym rozczynnikiem niż środek wspomagający na bazie lecytyny Li-700 (64-06) szeroko stosowany w dziedzinie.

Fluorad FC-754, albo sam (64-04) lub w kombinacji z lecytyną (64-01) dał bardzo dużą efektywność, podobną do uzyskanej dla handlowego wzorca.

Przykład 65

Przygotowano wodne koncentraty zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 65a. Sposób (v) stosowano dla kompozycji 65-01 do 65-07. Sposób (viii) stosowano dla kompozycji 65-16. Sposób (x) stosowano dla kompozycji 65-08 do 65-15, 65-17 i 65-18. Wszystkie zawierające lecytynę kompozycje wytworzono stosując lecytynę z soi (45% fosfolipid, Avanti).

Tabela 65a

Kompozycja do oprysku	Glifosat g a.e./1	% wagowy
Lecytyna	Fluorad FC-135	Stearynian butylu	Etho meen T/25	Ceteareth- -20	Arco- solve DPM	Ceteareth 27
1	2	3	4	5	6	7	8	9
65-01	348	3,0	3,00		0,75
65-02	348	3,8	3,75		5,00
65-03	348	3,8	3,75		7,50
65-04	348	2,0	5,00		0,75
65-05	348	5,0	5,00		0,75
65-06	348	2,0	2,00
65-07	348	1,0	1,00
65-08	220	1,5		1,5	3,00	3,0
65-09	220	1,5		1,5	3,00			3,0
65-10	220	1,5		1,5	6,00	3,0
65-11	220	1,5		1,5	6,00			3,0

258

190 079

c.d. tabeli 65a

1	2	3	4	5	6	7	8	9
65-12	220	3,0		1,5	3,00	3,0
65-13	220	3,0		1,5	3,00			3,0
65-14	348	1,5		1,5	6,00	3,0
65-15	348	3,0		1,5	3,00	3,0
65-16	348		3,0
65-17	348	3,0					3,0
65-18	348	3,0			13,0		5,0

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 17 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 18 Tni po zastosowaniu.

Preparaty B i J stosowano jako porównawcze traktowania. Wyniki uśrednione z wszystkich oeplik z każdego traktowania, przytoczono w tabeli 65b.

Tabela 65b

Kompozycja To oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	100	28	32
200	41	37
300	73	64
400	22	30
Preparat J	100	38	32
200	82	73
300	89	91
400	97	89
65-01	100	73	28
200	90	66
300	97	92
400	100	96

190 079

259

c.d. tabeli 65b

1	2	3	4
65-02	100	77	32
200	87	67
300	84	78
400	98	84
65-03	100	79	33
200	82	66
300	99	81
400	97	88
65-04	100	69	35
200	95	59
300	96	84
400	92	91
65-05	100	82	32
200	92	55
300	96	71
400	94	87
65-06	100	83	33
200	100	52
300	100	68
400	99	75
65-07	100	77	35
200	90	58
300	95	71
400	94	90
65-08	100	51	40
200	89	75
300	96	92
400	95	98

260

190 079

c.d. tabeli 65b

1	2	3	4
65-09	100	76	57
200	98	81
300	97	86
400	96	98
65-10	100	69	60
200	98	63
300	95	82
400	99	90
65-11	100	61	60
200	94	84
300	97	89
400	99	97
65-12	100	64	53
200	95	82
300	96	90
400	95	98
65-13	100	61	58
200	94	78
300	88	87
400	100	94
65-14	100	56	61
200	88	77
300	91	82
400	97	89
65-15	100	42	52
200	82	80
300	86	90
400	97	92

190 079

261

c.d. tabeli 65b

1	2	3	4
65-16	100	64	49
200	86	75
300	97	88
400	100	82
65-17	100	57	32
200	88	66
300	95	73
400	100	88
65-18	100	52	35
200	70	77
300	82	79
400	97	73

Koncentraty 65-01 do 65-07, zawierające lecytynę i Fluorad FC-754, wykazywały wybitną efektywność chwastobójczą. Na ABUTH, kilZa z nich było w przybliżeniu tak efektywne przy 100 g a.e./ha jak handlowy wzorzec, Preparat J przy 200 g a.e./ha. Na ECHCF, wszystkie wykazywały silne wzmożenie względem Preparatu B lecz większość nie była równa Preparatowi J na te gatunki. Działanio kompozycji 65-07, zawierającej lecytynę i Fluorad FC-754 każdy przy bardzo małym stosunku wagowym do glifosatu a.e, około 1:30, było wyraźnie silne. Dodanie we względnie dużym stężeniu Ethomeen T/25, jak w kompozycji 65-02 i 65-03, nie wpłynęło na efektywność chwastobójczą w obecności lecytyny i Fluorad FC-754 i można nawet być szkodliwe. Względnie słabe dzi-łanie kompozycji 65-18, zawierającej w dużym stężeniu Ethomoon T/25 lecz bez (w tym przypadku) Fluorad FC-754, jest zgodne z tą obserwacją. Nie wnikając w teorię, uw-żb się, że takie duże stężenia Ethomoenu T/25 łącznio z lecytyną prowadzą do powstania raczej mieszanych miceli niż liposomów w dyspersji wodnej. Kompozycja 65-16, zawierająca Fluorad FC-754 przy stosunku wagowym do glifosatu a.o. około 1:10, lecz bez lecytyny, wykazywała efektywność chwastobójczą podobną do tej kompozycji 65-01, co sugeruje, że w warunkach togo testu duża część wzmożenia dzięki nomαinacji lecytyny/Fluor-d FC-754 przypisana była do składnik- Fluorad FC-754.

Przykład 66

Przygotowano wodno kompozycjo do oprysku zawierające sól giifosaiu IPA i składniZi rozczytaina jak pokazano w tabeli 66a. Sposób (i) stosowano dla kompozycji 66-61 do 66-64, 66-67, 66-69 i 66-71 i sposób (iii) dla kompozycji 66-01 do 66-60, 66-66, 66-68, 66-70 i 66-72 stosując lecytynę z soi (45% fosfolipidu, Avbnti). pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

262

190 079

Tabela 66a

Kompozycja do oprysku	% wagowy
Lecytyna	MON 0818	Fluorad FC-754	Ethomeen T/25	Ethomeen c/12
1	2	3	4	5	6
66-01	0,020	0,025	0,02
66-02	0,030	0,025	0,02
66-03	0,050	0,025	0,02
66-04	0,020	0,025	0,03
66-05	0,030	0,025	0,03
66-06	0,050	0,025	0,03
66-07	0,020	0,025	0,04
66-08	0,030	0,025	0,04
66-09	0,050	0,025	0,04
66-10	0,020	0,025	0,05
66-11	0,030	0,025	0,05
66-12	0,050	0,025	0,05
66-13	0,020		0,02
66-14	0,030		0,02
66-15	0,050		0,02
66-16	0,020		0,03
66-17	0,030		0,03
66-18	0,050		0,03
66-19	0,020		0,04
66-20	0,030		0,04
66-21	0,050		0,04
66-22	0,020		0,05
66-23	0,030		0,05
66-24	0,050		0,05

190 079

263

c.d. tabeli 66a

1	2	3	4	5	6
66-25	0,020		0,02	0,025
66-26	0,030		0,02	0,025
66-27	0,050		0,02	0,025
66-28	0,020		0,03	0,025
66-29	0,030		0,03	0,025
66-30	0,050		0,03	0,025
66-31	0,020		0,04	0,025
66-32	0,030		0,04	0,025
66-33	0,050		0,04	0,025
66-34	0,020		0,05	0,025
66-35	0,030		0,05	0,025
66-36	0,050		0,05	0,025
66-37	0,020		0,02		0,025
66-38	0,030		0,02		0,025
66-39	0,050		0,02		0,025
66-40	0,020		0,03		0,025
66-41	0,030		0,03		0,025
66-42	0,050		0,03		0,025
66-43	0,020		0,04		0,025
66-44	0,030		0,04		0,025
66-45	0,050		0,04		0,025
66-46	0,020		0,05		0,025
66-47	0,030		0,05		0,025
66-48	0,050		0,05		0,025
66-49	0,020		0,02	0,050
66-50	0,030		0,02	0,050
66-51	0,050		0,02	0,050

264

190 079

c.d. tabeli 66a

1	2	3	4	5	6
66-52	0,020		0,03	0,050
66-53	0,030		0,03	0,050
66-54	0,050		0,03	0,050
66-55	0,020	0,050	0,02
66-56	0,030	0,050	0,03
66-57	0,050	0,050	0,02
66-58	0,020	0,050	0,03
66-59	0,030	0,050	0,03
66-60	0,050	0,050	0,03
66-61		0,050
66-62				0,050
66-63					0,025
66-64		0,025
66-65	0,050		0,08	0,025
66-66	0,025		0,03		0,025
66-67			0,05
66-68	0,050
66-69			0,05	0,050
66-70	0,050			0,050
66-71			0,05
66-72	0,050

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną {Echinochloa crus-galli, ECHCF) po wzroście potraktowano według standardowych procedur podanych powyżej. Oprysku kompozycjami dokonano w 17 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF, a określenia inhibicji chwastobójczej w 15 dni po zastosowaniu.

Preparat J nakładano jako traktowanie porównawcze. Wyniki uśrednione dla wszystkich replik każdego traktowania pokazano w tabeli 66b.

190 079

265

Tabela 66b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat J	100	14	42
187	44	87
300	71	90
400	92	97
66-01	187	80	80
66-02	187	80	97
66-03	187	79	94
66-04	187	79	91
66-05	187	81	80
66-06	187	73	88
66-07	187	86	90
66-08	187	88	91
66-09	187	77	85
66-10	187	81	80
66-11	187	88	68
66-12	187	87	72
66-13	187	85	61
66-14	187	83	47
66-15	187	86	61
66-16	187	86	57
66-17	187	85	44
66-18	187	81	62
66-19	187	82	63
66-20	187	87	62

266

190 079

c.d. tabeli 66b

1	2	3	4
66-21	187	84	48
66-22	187	80	67
66-23	187	86	89
66-24	187	78	64
66-25	187	84	87
66-26	187	81	81
66-27	187	74	85
66-28	187	71	90
66-29	187	76	74
66-30	187	81	89
66-31	187	78	80
66-32	187	79	84
66-33	187	82	84
66-34	187	74	87
66-35	187	81	89
66-36	187	85	79
66-37	187	68	89
66-38	187	69	85
66-39	187	86	85
66-40	187	83	89
66-41	187	77	76
66-42	187	83	76
66-43	187	74	83
66-44	187	84	69
66-45	187	85	71
66-46	187	80	86
66-47	187	83	96

190 079

267

c.d. tabeli 66b

1	2	3	4
66-48	187	81	87
66-49	187	75	99
66-50	187	78	97
66-51	187	76	97
66-52	187	77	92
66-53	187	74	88
66-54	187	73	81
66-55	187	70	87
66-56	187	79	88
66-57	187	72	89
66-58	187	72	79
66-59	187	53	80
66-60	187	80	73
66-61	187	46	78
66-62	187	54	94
66-63	187	48	98
66-64	187	59	97
66-65	187	87	84
66-66	187	89	96
66-67	187	86	69
66-68	187	46	43
66-69	187	75	90
66-70	187	55	83
66-71	187	79	80
66-72	187	55	82

Wszystkie kompozycje według tego przykładu zawierające Fluorad FC-754 wykazywały znacznie większą efektywność chwastobójczą na ABUTH przy 187 g a.e./ha niż Preparat J przy tej samej dawce, w wielu przypadkach dając inhibicję ABUTH równą lub większą niż dla

268

190 079

Preparatu J przy 300 g a.e./ha. Jedyną kompozycją według przykładu nie wykazującą silnej poprawy wobec Preparatu J na ABUTH były 66-61 do 66-64, 66-68, 66-70 i 66-72. Są to jedyne preparaty według przykładu nie zawierające Fluorad FC-754.

Przykład 67

Przygotowano wodne kompozycje do oprysku zawierające sól glifosatu IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 67a. Sposób (i) stosowano dla kompozycji 67-02, 67-04, 67-06, 67-08, 67-10, 67-12, 67-14 i 67-16 do 67-18 i sposób (iii) dla kompozycji 67-01, 67-03, 67-05, 67-07, 67-09, 67-1 L i 67-13 stosując lecytynę z soi (45% fosfolipidu, Avanti). pH wszystkich kompozycji wynosiło w przybliżeniu 5.

Tabela 67a

Kompozycja do oprysku	% wagowy	Typ surfaktanta
Lecytyna	Surfaktant
67-01	0,05	0,05	Surf H2
67-02		0,05	Surf H2
67-03	0,05	0,05	Surf H3
67-04		0,05	Surf H3
67-05	0,05	0,05	Surf H4
67-06		0,05	Surf H4
67-07	0,05	0,05	Surf H5
67-08		0,05	Surf H5
67-09	0,05	0,05	Fluorad FC-754
67-10		0,05	Fluorad FC-754
67-11	0,05	0,05	Surf Hi
67-12		0,05	Surf HI
67-13	0,05	0,05	MON 0818
67-14		0,05	MON 0818
67-15	0,05	0,05	Ethomeen T/25
67-16		0,05	Ethomeen T/25
£7 1 7 \J Z ~ I /		0 10	MON 0818
67-18		0,10	Ethomeen T/25

Rośliny: zaślaz (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i po wzroście traktowano typowymi opisanymi tu metodami. Oprysku kompozycjami dokonano w 17 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF, a określania inhibicji chwastobójczej przeprowadzono w 16 dni po zastosowaniu kompozycji.

190 079

269

Preparaty B i J stosowano jako porównawcze Wyniki uśrednione z wszystkich oeplik z każdego traktowania przytoczono w tabeli 67b.

Tabela 67b

Kompozycja do oprysku	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Preparat B	100	12	22
200	43	43
300	63	78
400	75	82
Poepaiat J	100	47	27
200	89	83
300	98	98
400	99	97
67-01	100	65	60
200	94	84
300	99	97
400	100	98
67-02	100	40	45
200	77	75
300	91	90
400	94	98
67-03	100	63	37
200	82	82
300	97	99
400	99	97
67-04	100	52	38
200	79	73
300	95	98
400	99	97

270

190 079

c.d. tabeli 67b

1	2	3	4
67-05	100	73	68
200	85	94
300	98	99
400	100	99
67-06	100	38	58
200	73	92
300	85	100
400	100	98
67-07	100	50	43
200	80	78
300	94	86
400	94	95
67-08	100	50	48
200	75	62
300	89	77
400	90	79
67-09	100	91	47
200	98	75
300	99	97
400	99	94
67-10	100	87	38
200	89	73
300	99	83
400	100	94
67-11	100	77	73
200	93	79
300	98	96
400	99	98

190 079

271

c.d. tabeli 67b

1	2	3	4
67-12	100	55	52
200	82	89
300	96	99
400	99	100
67-13	100	75	63
200	93	92
300	98	99
400	99	99
67-14	100	78	82
200	88	86
300	96	99
400	99	100
67-15	100	77	68
200	94	95
300	98	97
400	99	98
67-16	100	75	75
200	88	99
300	98	99
400	99	100
67-17	100	72	77
200	85	98
300	98	100
400	99	99
67-18	100	77	77
200	90	96
300	97	99
400	99	100

272

190 079

Chwastobójcza aktywność kompozycji 67-13 do 67-18, na bozio alZiloaminy wykorzystujących surfaktanty znane w dziedzinie, była bardzo wysoka w tym teście. Kompozycje 67-01 dr 67-12 według tego wynalazku także wykazywały doskonałą efektywność chwastobójczą. Ogólnie, surfαntbaay „Surf HI” do „Surf H5” z węglowodorowymi hydrofobami nio były całkiom tak efektywne jak Flurrad FC-754 posiadający fluorowęglowe hydrofoby, zarówno przy zastosowaniu jak pojedynczy rozczynnik lub łącznio z lecytyną.

Poprzedzający opis specyficznych rozwiązań niniejszego wynalazku nie jest całkowi thym zestawieniom wszystkich możliwych rozwiązań według wynalazku. Fachowcy w dziedzinie rrzpozaają, że można przeprowadzić modyfikacje przedstawionych tu rozwiązań mieszczące się w zakresie tego wynalazku.

Claims

1. Kompozycja herbicydowa, znamienna tym, że obejmuje:

(a) egzogenny środek chemiczny, który stanowi herbicyd wybrany z grupy obejmującej acetanilidy, bipyridyle, cykloheksenony, dinitroaniliny, difenyloetery, kwasy tłuszczowe, hydroksybenzonitryle, imidazolinony, fenoksyzwiązki, fenoksypropioniarny, podstawione moczniki, sulfonylomoczniki, tiokarbaminiany i tria/.yny, (b) pierwszy rozczynnik będący, amίifllic/nym czwartorzędowym związkiem amoniowym lub mieszaniną takich związków, o wzorze

R⁸-Wa-X-Yb-(CH₂)n-N+(R⁹) (R¹⁰) (R¹¹) T w którym r8 oznacza hydrokarbyl lub chlorowcoalkil posiadający od 6 do 22 atomów węgla, W oznacza O lub NH i Y oznacza NH, a i b niezależnie oznaczają 0 lub 1, lecz co najmniej jeden z a i b oznacza 1, X oznacza CO, SO lub SO2, n oznacza 2 do 4, r9, r’°, Rⁿ niezależnie oznaczają Ci_₄alkil i T oznacza odpowiedni anion i (c) drugi rozczynnik będący tworzącą liposom substancją w ilości tworzącej liposom, przy czym drugi rozczynnik obejmuje amfifiliczny związek lub mieszaninę takich związków posiadających dwie grupy hydrofobowe, z których każda oznacza łańcuch nasycony alkilowy lub acylowy mający od 8 do 22 atomów węgla; przy czym amfifiliczny związek lub mieszanina takich związków mająca dwie grupy hydrofobowe stanowi od 40 do 1θ0 procent wagowo całości amfifilicznych związków posiadających dwie grupy hydrofobowe obecnych w tej substancji tworzącej liposom.

2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że stosunek wagowy pierwszego rozczynnika do egzogennego środka chemicznego wynosi od 1:3 do 1:100.

3. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że R⁸ oznacza hydrokarbyl i ma 12 do 18 atomów węgla.

4. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że r8 jest fluorowana lub perfluorowana.

5. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, znamienna tym, że herbicyd wybrany jest z grupy obejmującej acetochlor, alachlor, metolachlor, aminotriazol, asulam, bentazon, bialafos, dikwat, parakwat, bromacyl, kletodym, setoksydym, dikambę, diflufenikan, pendimetalin, acifluorofen, C9-10 kwasy tłuszczowe, fomesafen, oksyfluorofen, fosaminę, flupoksam, glufosynat, glifosat, bromoksynil, imazachin, imazetapir, izoksaben, norflurazon, 2,4-D, diclofop, fluazyfop, chizalofop, pikloram, propanil, fluometuron, izoproturon, chlorimuron, chlorsulfuron, halosulfuron, metsulfuron, primisulfuron, sulfometuron, sulfosulfuron, trialat, atrazynę, metrybuzynę, triklopyr i ich chwastobójcze pochodne.

6. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, znamienna tym, że drugi rozczynnik obejmuje tworzący liposom związek posiadający grupę hydrofobową zawierającą dwie niezależnie nasycone lub nienasycone grupy hydrokarbylowe Rⁿ i R², każda niezależnie mająca 7 do 21 atomów węgla, przy czym tworzący liposom związek ma wzór wybrany z grupy obejmującej:

tai \' ί( ΊΜ( ) iCH4R²J OrH C2⁴17.' w którym R' i R⁴ niezależnie oznaczają atom wodoru, C1 -^alkil lub CRfiiydroksyalkil i Z oznacza odpowiedni anion;

(b) N⁺(r5)(R⁶)(R⁷)CH2CH(OCH^^')CH2(OCH2R2)Z· w którym R⁵, r6 i r7 niezależnie oznaczają atom wodoru, Ci^alkil lub C1.:hydroksyalkil i Z oznacza odpowiedni anion;

(c) N⁺(R5)(R6)(r7)CH2CH(OCOR')CH'2(OCOR2)Z:

w którym R5, R6, r7 i Z mają powyżej zdefiniowane znaczenia; i

190 079 (d:)N⁺(R⁵)(R⁶)(R⁷)CH2CH2OPO(O’)OCH2CH(OCOR¹)CH₂(OCOR²) w którym R\ R⁶ i r7 mają powyżej zdefiniowane znaczenia.

7. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, znamienna tym, że drugim rozczynnikiem jest fosfolipid wybrany z grupy obejmującej di-Cg^alkanoilofosfatydylocholiny i di-Cs^alkanoilofosfatydyloetanolaminy.

8. Kompozycja według zastrz. 7, znamienna tym, że drugim rozczynnikiem jest ester dipalmitoilowy lub distearoilowy fosfatydylocholiny lub ich mieszanina.

9. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, znamienna tym, że jest ona trwałą w przechowywaniu stężoną kompozycją zawierającą egzogenny środek chemiczny w ilości 15 do 90 procent wagowo.

10. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, znamienna tym, że jest stałą kompozycją zawierającą egzogenny środek chemiczny w ilości 30 do 90% wagowo.

11. Kompozycja według zastrz. 9, znamienna tym, że ponadto obejmuje ciekły rozcieńczalnik i zawiera egzogenny środek chemiczny w ilości 15 do 60% wagowo.

12. Kompozycja według zastrz. 11, znamienna tym, że egzogenny środek chemiczny jest rozpuszczalny w wodzie i jest obecny w wodnej fazie kompozycji w ilości 15 do 45 procent wagowo kompozycji.

13. Sposób traktowania roślin, znamienny tym, że kontaktuje się ulistnienie rośliny z biologicznie efektywną ilością kompozycji zdefiniowanej w zastrzeżeniu 1.

14. Sposób traktowania roślin, znamienny tym, że (a) kontaktuje się ulistnienie rośliny z biologicznie efektywną ilością egzogennego środka chemicznego, którym jest herbicyd wybrany z grupy obejmującej acetanilidy, bipyridyle, cykloheksen.ony, dinitroaniliny, difenyloeteiy, kwasy tłuszczowe, hydroksybenzonitryłe, imidazolinony, fenoksyzwiązki, fenoksypropioniarny, podstawione moczniki, sulfonylomoczniki, tiokarbaminiany i triazyny, i

(b) kontaktuje się to samo ulistnienie z wodną kompozycją obejmującą (i) pierwszy rozczynnik będący amfifilicznym czwartorzędowym związkiem amoniowym lub mieszaniną takich związków, o wzorze

R8-W_a-X-Yb-(CH2)_n-N⁺(R⁹) (R¹⁰) (R)T' w którym Rg oznacza hydrokarbyl lub chlorowcoalkil posiadający od 6 do 22 atomów węgla, W oznacza O lub NH i Y oznacza NH, a i b niezależnie oznaczają 0 lub 1 lecz, co najmniej jeden z a i b oznacza 1, X oznacza CO, SO lub SO₂, n oznacza 2 do 4, R9, R”⁰ i Rⁿ niezależnie oznaczają C^alkU i T oznacza odpowiedni anion, i (ii) drugi rozczynnik będący tworzącą liposom substancją w ilości tworzącej liposom, przy czym drugi rozczynnik obejmuje amfifiliczny związek łub mieszaninę takich związków posiadających dwie grupy hydrofobowe, z których każda oznacza łańcuch nasycony alkilowy lub acylowy mający od 8 do 22 atomów węgla; przy czym amfifiliczny związek lub mieszanina takich związków mająca dwie grupy hydrofobowe stanowi od 40 do 100 procent wagowo całości amfifilicznych związków posiadających dwie grupy hydrofobowe obecnych w tej substancji tworzącej liposom, przy czym etap (b) zachodzi jednocześnie lub około 96 godzin przed lub po etapie (a).