NL9101898A - Trommelvliesbuisje. - Google Patents

Description

Trommelvliesbuis i e

De uitvinding betreft een trommelvliesbuisje, bestaande uit een buisgedeelte dat aan één eind is voorzien van een uitwendige flens die haakbaar is achter het inwendig oppervlak van het trommelvlies. Trommelvliesbuisjes zijn in de laatste jaren de meest ingebrachte implantaten in het menselijk lichaam geworden. Het inbrengen van trommelvliesbuisjes is inmiddels de meest verrichte operatieve ingreep, niet alleen binnen het medische specialisme Keel-, Neus- en Oorheelkunde, maar binnen alle chirurgische disciplines in het Noord-Westelijke deel van de wereld (Europa en de Verenigde Staten); daarom is het van groot belang dat er trommelvliesbuisjes geconstrueerd worden die beter zijn dan de huidige.

Trommelvliesbuisjes zijn in vele uitvoeringen bekend. In dit verband wordt verwezen naar het proefschrift getiteld "Trommelvliesbuisjes", W.H. Moesker, Amsterdam, 1991· Aldaar is een overzicht gegeven van allerlei uitvoeringsvormen van trommelvliesbuisjes. De meeste daarvan bezitten tenminste één flens, die door een in het trommelvlies aangebracht gaatje gestoken moet worden. Aangezien het materiaal van het trommelvlies een weinig elastisch is, kan dit uitgerekt worden bij het aanbrengen van het buisje, en weer terugveren nadat de flens zich op zijn juiste plaats bevindt.

Trommelvliesbuisjes hebben tot doel om de trommelholte van lucht te voorzien, zodat de slechthorendheid opgeheven wordt die het gevolg is van vocht in de trommelholte t.g.v. slechte of geen beluchting van de trommelholte. Door de matig tot slechte beluchting van de trommelholte ontstaat onderdruk in de trommelholte en daardoor wordt vocht vacuümge-zogen uit het slijmvlies dat de trommelholte bekleedt. Deze onderdruk ontstaat doordat het slijmvlies, dat de buis van Eustachius aan de binnenzijde bekleed, opgezet is t.g.v. snotterigheid en verkoudheid, zoals dat vooral bij kinderen voorkomt.

Een veel toegepast trommelvliesbuisje is het zogenaamde Shepard buisje. Dit bezit een flens die in het gat dat in het trommmelvlies is aangebracht, gestoken moet worden. Het buisje wordt over het algemeen in het oor aangebracht door middel van een fijn tangetje, waarmee dit in de vrij nauwe gehoorgang gemanipuleerd moet worden. In dat verband bezit dit bekende oorbuisje een eerste nadeel, aangezien het niet gemakkelijk blijkt te zijn om dit aldus vast te houden.

Als verder voorbeeld wordt nog genoemd het zogenaamde "collar button" buisje dat de vorm heeft dan een diabolo. Dit buisje omvat een cilindrische doorgang, die aan beide einden begrensd is door twee uitwendige flenzen.

Het zogenaamde "Donaldson" buisje bezit een min of meer overeenkomstige vorm, doch de daarbij toegepaste flenzen bezitten een kleinere uitwendige diameter en zijn dikker dan die volgens het "collar button" buisje.

Het "LENS buisje" heeft aan de onderzijde een flensje, wat onder het trommelvlies geplaatst dient te worden en een trechtervormig deel aan de bovenzijde, maar daar tussen bevindt zich een relatief lange "hals", die snel verstopt raakt.

Een belangrijke eis bij deze buisjes is verder dat zij een bepaalde minimum verblijfsduur in het trommelvlies moeten kunnen garanderen. Ook hierbij blijken de bekende buisjes niet geheel te voldoen.

De bovengenoemde buisjes behoren tot de groep van de trommelvliesbuisjes die relatief kort in het trommelvlies verblijven, van enkele maanden tot enkele jaren.

Daarnaast is er ook een groep trommelvliesbuisjes die heel lang in het trommelvlies blijven, over het algemeen vele jaren. De meeste bekende hiervan is het T-vormige buisje, ook wel genoemd naar zijn uitvinder Goode, de Goode T-drain. Deze vele jaren in het trommelvlies verblijvende buisjes hebben naast het voordeel van de lange verblijfsduur het nadeel dat ze door die lange verblijfduur in vele gevallen blijvende gaten in het trommelvlies geven, die operatief gesloten moeten worden.

Doel van de uitvinding is een trommelvliesbuisje te verschaffen dat de hierboven genoemde nadelen niet bezit.

Dit wordt bereikt doordat het buisgedeelte van het trommelvliesbuisje zich vanaf de flens monotoon verwijdt. Door deze vorm is aan de ene kant verzekerd dat de wand die het buisgedeelte bepaalt, gemakkelijk gegrepen kan worden tussen de verhoudingsgewijze fijne bekken van een tangetje. Het Shepard buisje blijkt in dit verband aanzienlijk minder gunstig te zijn, aangezien het met de tang te grijpen gedeelte vrij dik is. Ook het LENS buisje, dat een buisgedeelte met een verwijd eindstuk met een grote tophoek bezit, blijkt in dit verband minder gunstig.

Dankzij de monotoon wijder wordende doorgang bezit het trommelvliesbuisje geen of vrijwel geen cilindrisch gedeelte zoals dat wel het geval is bij de bekende trommelvliesbuisjes. Daarom is het ook veel minder waarschijnlijk dat eventuele verontreinigingen vast komen te zitten in de inwendige doorgang van het trommelvliesbuisje. In dat verband is van belang dat de monotoon wijder wordende doorgang in principe zelf-lossend is, dat wil zeggen dat een eventuele verontreiniging niet ingeklemd kan worden in de doorgang.

Een verder voordeel van het trommelvliesbuisje volgens de uitvinding ligt in het feit dat de trommelvlieswand goed opgesloten vastgehouden kan worden tussen de flens en het direkt daarop aansluitende, wijder wordende buisgedeelte. Daardoor kan het trommelvliesbuisje niet volgens zijn as heen en weer schuiven, hetgeen het gevaar van voortijdig losraken vermindert.

De inwendige opening in het trommelvliesbuisje mag niet al te groot zijn, gezien de problemen die op kunnen treden wanneer water binnentreedt in het middenoor. Aan de andere kant mag die opening ook weer niet te klein worden, aangezien hij anders te gemakkelijk zou verstoppen en er geen lucht meer zou kunnen toestromen. De bekende buisjes bezitten een cilindrische doorgang, waarvan de inwendige diameter rond 1 mm bedraagt. Hoe langer deze doorgang is, des te groter de kans op verstoppingen. Aangezien bij de uitvinding het gehele buisgedeelte trechtervormig verwijd is, bezit de doorgang slechts ter plaatse van de flens de minimale afmeting van bijvoorbeeld 1 mm. Daardoor wordt aan de ene kant toch een goede afdichting tegen binnendringend vocht verzekerd, terwijl aan de andere kant de kans op verstoppingen relatief klein is.

Het trommelvliesbuisje volgens de uitvinding kan op verschillende manieren worden uitgevoerd. Volgens een eerste mogelijke uitvoeringsvorm is het gedeelte dat boven de flens uitsteekt, trompetvormig, dat wil zeggen dat het vanaf de flens regelmatig gekromd wijder wordt.

Als tweede mogelijkheid kan het gedeelte dat zich boven de flens bevindt, zich trechtervormig (ook wel kegelvormig genoemd) verwijden, dat wil zeggen, continu wijder wordend, vanaf de flens.

De derde mogelijkheid is dat het buisgedeelte een eerste, op de flens aansluitend kegelvormig stuk omvat, alsmede een op dat eerste stuk aansluitend tweede kegelvormig stuk waarvan de tophoek groter is dan die van het eerste stuk.

In al deze uitvoeringsvormen is de wanddikte van het buisgedeelte constant. Met behulp van een fijn tangetje kan het trommelvliesbuisje op zeer geschikte wijze vastgegrepen worden aan de wand van het buisgedeelte. De relatief wijde opening van het buisgedeelte verschaft de nodige plaats voor het aanbrengen van de tang, terwijl de beperkte diameter van de doorgang nabij de flens toch een goede bescherming tegen eventueel binnendringend water verzekert.

Vervolgens zal de uitvinding aan de hand van de uitvoeringsvoor- beelden nader* worden toegelicht.

Figuur 1 toont een eerste uitvoeringsvorm van het trommelvliesbuisje volgens de uitvinding, in perspectief.

Figuur 2 toont een tweede uitvoeringsvorm.

Figuur 3 toont een derde uitvoeringsvorm.

Figuur 4 toont een dwarsdoorsnede van het middenoor, waarbij het trommelvliesbuisje volgens figuur 1 aangebracht is in het trommelvlies.

Het in figuur 1 weergegeven trommelvliesbuisje bezit een flens 2, waarop een buisgedeelte 3 is aangesloten. Dit buisgedeelte verwijdt zich vanaf de flens 2 trompetvormig. De inwendige doorgang 4 in het buisgedeelte 3 wordt, in de richting van de flens 2, steeds smaller, en bezit een opening, ter plaatse van die flens 2, met een diameter van bijvoorbeeld 1 mm. Eventueel kan zijn uiteinde met de grootste diameter door het buisgedeelte 3 een verdikte rand 5 bezitten.

De in figuur 2 weergegeven uitvoeringsvorm van het trommelvliesbuisje 6 verschilt alleen van het in figuur 1 getoonde buisje in de vorm van het buisgedeelte: dit buisgedeelte wordt vanaf de flens 2 kegelvormig 8 wijder.

De in figuur 3 weergegeven uitvoeringsvorm van het trommelvliesbuisje 9 verschilt alleen van de trommelvliesbuisjes uit de figuren 1 en 2 in de vorm van de buis: aansluitend aan de flens 2 is er een kegelvormig verwijd stuk 10, waarop, op zijn beurt, een tweede kegelvormig verwijd stuk 11 aansluit. Beide stukken 10 en 11 vormen het buisvormige gedeelte 12 van het trommelvliesbuisje 9· De tophoek van kegelvormig verwijde stuk 11 is iets groter dan die van kegelvormig verwijd stuk 10. Daardoor wordt aan de ene kant een vrij grote opening verkregen van het trommelvliesbuisje 9. zodanig dat hij gemakkelijk gegrepen kan worden met een fijn tangetje. Aan de andere kant bezit het eerste stuk 10 van het buisvormige gedeelte 12 een verhoudingsgewijze nauwe doorgang, die de kleinste afmeting, bijvoorbeeld 1 mm bezit nabij de flens. Ook hierbij is een goede bescherming tegen eventueel binnentredend water verzekerd.

In figuur 4 is het trommelvliesbuisje 1 getoond, aangebracht in het gedeeltelijk doorgesneden trommelvlies 13· Te zien is dat ter plaatse van het gat 14 dat in het trommelvlies 13 is aangebracht, het trommelvlies 13 goed gevangen gehouden wordt tussen de flens 2 en het daaraan aangrenzende wijder wordende deel van het buisgedeelte 3· Daardoor kan het trommelvliesbuisje goed vastgehouden worden in het trommelvlies 13·

Het trommelvliesbuisje zorgt ervoor dat er lucht kan komen uit de gehoorgang 15 naar de trommelholte 16, wanneer de buis van Eustachius 17» die normaliter voor beluchting van de trommelholte zorg draagt, geblokkeerd is.

Claims (5)

1. Trommelvliesbuisje, bestaande uit een buisgedeelte dat aan een eind is voorzien van een uitwendige flens die haakbaar is achter het inwendige oppervlak van het trommelvlies met het kenmerk dat het buisgedeelte vanaf de flens zich monotoon verwijdt.

2. Trommelvliesbuisje volgens conclusie 1, waarbij het buisgedeelte trompetvormig is.

3. Trommelvliesbuisje volgens conclusie 1, waarbij het buisgedeelte kegelvormig is.

4. Trommelvliesbuisje volgens conclusie 1, waarbij het buisgedeelte een eerste, op de flens aansluitend kegelvormig stuk omvat alsmede een op dat eerste stuk aansluitend tweede kegelvormig stuk waarvan de tophoek groter is dan die van het eerste stuk.

5. Trommelvliesbuisje volgens conclusie 2, 3 of 4, waarbij de wanddikte van het buisgedeelte constant is.