image

Del latin imago.

i | ma | ge (3)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
image	images
[imaˈʤe]	[imaˈʤes]

image masculin (lengadocian)

Representacion d’èssers o d’objèctes pel dessenh, la pintura, l'escultura, la gravadura, la fotografia, lo cinèma, etc.
- Un image semblant, fidèl.
(particular) Representacions per l'escultura, la pintura, la gravadura de çò qui fa l’objècte d’un culte religiós.
(optica) Representacion, projeccion d’un objècte produch per la reünion de rais o faisses luminoses que ne fan rajar e tornan se constituir sus un miralh, sus un ecran o sur l’uèlh que percep aquel image.
- Image real, aquel qu'es efectivament produch.
- Image virtual, aquel que seriá determinat per l'encontre de rais perlongats.
Semblança.
- Aquel enfant es l’image de son paire,.
Còpia exacta d’un element. Objècte que se rebat dins un miralh, dans l’aiga, etc.
- Veire son image dins un miralh.
(per extension) Representacion mentala, instantanèa, far tornar e se remembre pel sovenir los objèctes, ja percebuts per la ment o qu'ela se'n faguèt l'impression.
- Los sens transmeton a l’amna l’image dels objèctes.
Idèa.
- Se far un image doç, agradable de quicòm.
(figurat) Descripcion, en parlant dels obratges de la ment.
- Opausar l’image dels combats al quadre de la vida pastorala.
Metafòra que fa una idèa mai viva e sensibla, en donant a l’objècte que se parla de formas, d'aparéncias, de qualitats malevadas a d’autres objèctes.
- Aquela comparason fa image.
(informatica) Resultat del clonatge d’un supòrt numeric (disc dur, CD, DVD, etc.).
(matematicas)
1. D’un element de l’ensemble de definicion d’una aplicacion: l’element que l’aplicacion li fa correspondre dins l’ensemble de destinacion.
2. D’una aplicacion ; ensemble dels images dels elements de l’ensemble de definicion.