uèlh

Uèlh d'un gat

Occitan Etimologia

Del latin oculus.

Prononciacion

/ɥɛl/, /ɥɛl/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « uèlh »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
uèlh	uèlhs
[ɥɛl]	[ɥɛls]

uèlh masculin

1. Anat. Organs fotoreceptors situats subre la cara e que permeton la vista.

   L’uèlh, coquin, temptaire, amorós,

   Viu, coma un miralh illumina; (Pau Froment, Flor d’Estiu dins A travèrs règas).

2. fig. Centre.

   L’uèlh del pont.

Derivats

asuèlh asulhar desuelhar naduèlh ulhada ulhal

ulhard ulhat, -ada ulhet ulheton ulhièra ulhòt

Variantas dialectalas

• uòlh (lengadocian)
• uelh (auvernhat), (gascon), (lemosin), (provençal), (vivaroaupenc)

Traduccions

afrikaans: oog (af) alemand: Auge (de) neutre anglés: eye (en) azèri: göz (az) basc: begi (eu) bulgar: oко (bg) catalan: ull (ca) cazac: көз (kk) chèc: oko (cs) danés: øje (da) eslovac: oko (sk) eslovèn: oko (sl) espanhòl: ojo (es) esperanto: okulo (eo) estonian: silm (et) finlandés: silmä (fi) francés: œil (fr) masculin friolan: voli (fur) masculin gaelic irlandés: súil (ga) femenin grèc: μάτι (el) neutre

ido: okulo (io) islandés: auga (is) italian: occhio (it) masculin ladin: uedl (lld) masculin lituanian: akis (lt) neerlandés: oog (nl) norvegian: øye (no) ongrés: szem (hu) polonés: oko (pl) portugués: olho (pt) quirguiz: көз (ky) romanés: ochi (ro) rus: глаз (ru) sami del nòrd: čalbmi (se) suedés: öga (sv) turc: göz (tr) turcmen: göz (tk) ucraïnian: око (uk) wichita: kirikˀa (wic)