dir

Catalan Etimologia

Del latin dīcĕre.

Prononciacion

/di/, /di/ (oriental), /di/, /di/ (nòrd-occidental), /diɾ/, /diɾ/ (valencian)

Vèrb

dir

1. Dire.

dir-se vb. pronom.

1. Se dire, s'apelar.

• Em dic Joan

Me dison Joan.

Romanch Etimologia

Del latin dicere.

Prononciacion

[?]

Vèrb

dir (puter)

1. Dire.

Conjugason

Puter

Infinitiu	dir
Gerondiu	dschand
Participi passat
	singular			plural
masculin	dit			dits
femenin	ditta			dittas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	eau	tü	el ela	nus	vus	els elas
Present	di	dist	disch	dschains	dschais	dian
Imperfach	dschaiva	dschaivast	dschaiva	dschaivans	dschaivas	dschaivan
Preterit	dschet	dschettast	dschet	dschettans	dschettas	dschettan
Futur	dscharo	dscharost	dscharo	dscharons	dscharos	dscharon
Condicional	dschess	dschessast	dschess	dschessans	dschessas	dschessan
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	eau	tü	el ela	nus	vus	els elas
Present	dia	diast	dia	dians	dias	dian
Imperfach	dschess	dschessast	dschess	dschessans	dschessas	dschessan
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	eau	tü	el ela	nus	vus	els elas
	—	di !	—	dschainsa !	dschè !	—