Teiran

Vila d'Occitània

Teiran
Teyran

Vista generala de Teiran.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 41′ 07″ N, 3° 55′ 44″ E

Superfícia

10,04 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

122 m
80 m
45 m

Geografia politica

Lengadòc

França

Lodeva ^[1]

Sant Geli dau Fesc (Càstias abans 2015)

Intercom
200022986

CC dau Grand Puòg de Sant Lop

Cònsol

Éric Bascou
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

4 585 ab.

4 690 ab.

Densitat

458,76 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

34820

Còde INSEE

34309

Teiran (Teyran en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Teiran**
	Gusargues
Assàs		Càstrias
Clapièrs	Jacon Lo Crèç	Vendargues

Toponimia

Las fòrmas ancianas de l'ancian diccionari topografic d'Eugène Thomas, espurgadas desempuòi per Hamlin, èran contradictòrias : Ternantis, en 982, en latin, de Alteyranicis, cap a 1100, de Teyrano, en 1202. Pasmens, Xavier Delamarre recula pas davant l'explicacion de Teiran pel tipe tarnantu, de taro-, « que travèrsa », e nantu-/nanto-, « val/vau », doncas « vilatge situat sus un cors d'aiga que los travèrsa », o « passatge dins una vau » ^[2]^,^[3].

Las fòrmas ancianas seleccionadas per Hamlin son : de Albaterra, id est de Tairano, de Teyrano, ecclesia de Terano, sense data [sègle XII ?], montem de Teyrano en 1200, castrum de Tayrano en 1202, villa et forcia de Teirano en 1228, tenemento de Teiran en 1255, de Teyrano en 1321, a la fin dau sègle XIV, prior de Tayrano alias de Albaterra en 1392, de Teyrano en 1529, de Teirano en 1550, Terà en 1622, Teyran en 1626, Teiran en 1648, 1740-60, Teyran en 1740-60 , en 1770-71 (mapa de Cassini)^[4].

Segon Dauzat e Rostaing (d'après la fòrma supausada de Alteyranicis), lo nom vendriá probablament d'un nom d'òme gallo-roman *Altirius, amb lo sufixe -anum, puèi aferèsi (supression del començament) de al- pres per un article contractat ^[5]; segon Hamlin, Teiran ven del gentilici latin Terius, amb lo sufixe -anum. Teiran èra una proprietat galloromana. Hamlin cita tanben, dins la comuna, lo luòc les Trois Teyrans, en francés, interpretable coma tras Teiran, « darrièr [lo truc de] Teiran », e, probablament entre las aglomeracions de Teiran e de Gusargues, un luòc citat en 1321, territorio de Peyra fuoc, alias Plan Teyran, locum predictum, vocatum Plan Teyran^[4].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2014	2026	Éric Bascou	sense etiqueta	quadre dins lo sector medical
març de 2001	2014	Jean Pierre Mollet	UMP
1965	2001	Marcel Gibily	UDF, puèi RPR	Conselhièr general (1985-1998)
	1965
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra dau canton de Càstrias; es ara dau canton de Sant Geli dau Fesc.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 4606, totala: 4726

190

125

216

233

237

240

256

279

330

355

382

419

428

344

292

403

406

408

422

447

434

428

436

465

425

393

431

477

555

918

2 016

3 469

4 239

4 290

4 260

4 289
4 401

2009

2010

4 358
4 478

4 427
4 547

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 4585 abitants e la densitat èra de 456,67 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Dempuèi lo 1èr de genièr 2017 modification des limites des 3 arrondissements
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 248 e 368
↑ Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 290
↑ ^4,0 et ^4,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 396
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 673

Portal de Lengadòc

[1] Dempuèi lo 1èr de genièr 2017 modification des limites des 3 arrondissements

[2] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 248 e 368

[3] Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 290

[frh-4] 4,0 et ^4,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 396

[5] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 673

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]