Sesseraç

Vilatge d'Occitània

Sesseraç
Cesseras

La capèla de Sant German de Sesseraç.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 19′ 33″ N, 2° 42′ 57″ E

Superfícia

15,07 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

417 m
84 m
54 m

Geografia politica

Lengadòc

França

Sant Ponç de Tomièiras (Lonzac abans 2015)

Intercom
200000610

CC del Menerbés al Carós

Cònsol

Magali Guiraud
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

405 ab.

413 ab.

Densitat

24,35 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

34210

Còde INSEE

34075

Sesseràs o Saisseràs^[1] (Cesseras en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Expausada a un climat mediterranèu, es drenada per la Cèssa, l'Espène, lo riu del Pas de Fòssa e per divèrses autres pichons corses d'aiga. Inclusa dins lo pargue natural regional del Naut-Lengadòc, la comuna possedís un patrimòni natural remarcable : dos sits Natura 2000 (los « causses de Menerbés » e lo « Menerbés ») e doas zònas naturalas d'interès ecologic, faunistic e floristic.

Geografia

La comuna es limitròfa del departament d'Aude.

Toponimia

La prononciacion es [sèsè'ras]. Las fòrmas ancianas son : parochia de Saisseras cum ipsa ecclesia S. Martialis en 1100, ecclesiam S. Martialis de Seisseria en 1102, Pontius de Cesseratis, Bernardo de Cesserats en 1135, Guillelmus Boeri de Seceraz en 1169, de Cesserad cap a 1182, de Cesserats en 1222, decimario de Cesseracio en 1255, castri de Cesseratio en 1262, territorio de Cesseratio en 1267, Cesseratio en 1331, 1351, lo luoc de Cesseras en 1361, de Cesseracio en 1386, Cesseras en 1518, 1529, 1740-60, 1770 (mapa de Cassini)^[2].

Segon Dauzat, Sesseràç ven del nom de l'aiga Cesse (nom francés), en riba de qué se tròba^[3]; segon Hamlin, Sesseràç tira son nom de l'aiga de Cesse. Sesseràç es pas situat sus Cesse, mas a mai de 2 km al sud e de l'autre costat de l'aigavèrs. Pr'amor de las fòrmas ancianas (Cesse : in rivum quem vacant Seissar en 924, ultra Cesser en 1262, flumen Cesseris en 1358, la Rybiera Dessesse en 1537, Cessé en 1596, la Cesse en 1740-60, Cesse R. e Ceysse R. en 1770, sus la mapa de Cassini). Es probablament un derivat, amb lo sufixe -arem, del latin saxum « pèira »^[4]), los dos noms son de mal separar; probabla lo vilatge s'es desplaçat cap al sud. Seriá un derivat, amb lo sufixe -atis, del nom de l'aiga, probablament d'epòca galloromana^[2].

Istòria

L'ocupacion umana es atestada sus la comuna de Cessaràs dempuèi 300 000 ans (cavamentde la cauna del Clòsc).

Lo vilatge apareis pas oficialament dins l'istòria qu'en 844, dins un acte de Charles le Chauve (mencion de la villa Censaradus).

Al sègle XIII, al moment de la crosada contra los albigeses, lo senhor acusat d'eretgia es despossedit de sos bens e empresonat a Carcassona. En 1255, Saint Louis balha Cessaràs a Raimond II Trencavèl, en indemnizacion dels bens confiscatas per la Corona. Es dins lo castèl senhorial que seriá mòrt aquel abans-darrièr dels Trencavèl, en 1263, après aver servit lo rei de França pendent la setena crosada.

Lo 25 d'octobre de 1591, a luòc la batalha de Cessaràs-Azillanet dins Erau, pendent las guèrras de religion.

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	2026	Magali Guiraud
març de 1983	2020	Jean-Bernard Tolomio	divèrs esquèrra	retirat foncion publica
	1983
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 367, totala: 386

572

586

605

-

632

-

-

634

-

560

Cercar

400

422

431

411
422

2009

2010

392
403

372
385

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 405 abitants e la densitat èra de 26,87 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

↑ http://www.persee.fr/doc/anami_0003-4398_1917_num_29_115_8087?h=capcir grafia anti-etimologica, degun es pas capable de descodar una tala grafia
↑ ^2,0 et ^2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 102
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 163
↑ Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 101

Portal de Lengadòc

[1] ttp://www.persee.fr/doc/anami_0003-4398_1917_num_29_115_8087?h=capcir grafia anti-etimologica, degun es pas capable de descodar una tala grafia

[frh-2] 2,0 et ^2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 102

[3] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 163

[4] Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 101

[1]

[2]

[3]

[4]