kuil

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kuil    (hulp, bestand)
• IPA: / kœyl / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• kuil

Woordherkomst en -opbouw

• [A] ‘holte’; aangetroffen vanaf 1131 ; uit Middelnederlands cūle, cuul v, ontwikkeld uit Oergermaans *kūlō-. Evenals Nederduits Kuhl ‘kuil; grafkuil; kuiltje’, Duits dial. Kaule, Kaulkopf ‘pos, vis met bolle kop’ en Oudnoords kúla ‘buil, kogel’. Verwant met Nld. kiel ‘kielbalk’.
• [B] ‘visnet’; aangetroffen vanaf 1252 ; verkort uit vroeger kuidel m, uit Middelnederlands cūdel(e), ontwikkeld uit Oergermaans *keudila-, verkleinwoord afgeleid van *keudō-. Evenals Middelnederduits kūdel ‘tas’ en Duits dial. Keutel, Keitel ‘visnet, darm, gezwel’. Verwant met Nld. kodde ‘knots; staart’.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kuil	kuilen
verkleinwoord	kuiltje	kuiltjes

Zelfstandig naamwoord

[A] de kuil m

1. een uitholling in de grond, een gegraven gat

   • Er zat een diepe kuil in de weg. 

Antoniemen

• [1] drempel, hobbel, bobbel

Hyponiemen

   

aardkuil askuil berenkuil borstkuil gierkuil grafkuil haardkuil hartkuil kleedkuil leefkuil leemkuil leeuwenkuil mestkuil moordkuil moskuil onderkuil plantkuil roetkuil slangenkuil smeerkuil vangkuil voskuil wolfskuil wolvenkuil woonkuil zaagkuil zandkuil zitkuil

Afgeleide begrippen

• kuildek, kuilgras, kuilgraver, kuilvoer

Vertalingen

    1. uitholling, holte, diepte   

Duits: Kuhle (de) v, Grube (de) v, Loch (de) o, Mulde (de) v Engels: pit (en), hole (en)

Noors: grop (no) g Nynorsk: grop (nn) v Spaans: hoyo (es) m, hueco (es) m

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kuil	kuilen
verkleinwoord	kuiltje	kuiltjes

Zelfstandig naamwoord

[B] de kuil m

1. een zakvormig visnet
2. het achterste deel van een sleepnet

Hyponiemen

• ankerkuil

Afgeleide begrippen

• kuiler, kuilharing

Vertalingen

    1. zakvormig visnet   

Duits: Kescher (de) m, Fangnetz (de) o Engels: cod net (en)

Noors: håv (no) m Nynorsk: håv (nn) m Waals: troûle (wa) m

    2. achterste deel van een sleepnet   

Duits: Schleppnetz (de) o Engels: cod end (en) Noors: not (no) m

Nynorsk: slepenot (nn)

Werkwoord

vervoeging van
kuilen

kuil

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kuilen
   

   • Ik kuil. 

2. gebiedende wijs van kuilen
   

   • Kuil! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kuilen
   

   • Kuil je? 

Gangbaarheid

• Het woord kuil staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kuil" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Indonesisch

kuil: tempel

Woordafbreking

• ku·il

Woordherkomst en -opbouw

• uit het Tamil kōyil

Zelfstandig naamwoord

kuil

1. (religie), (bouwkunde) tempel