International Law

'nden ayrılma yönünde karar aldığı referandum, yani kamuoyunda bilinen adıyla " Brexit " dünya gündeminin birinci sırasına oturdu. Dünyanın dört bir tarafından yapılan analizler ve yoğun politik tartışmalar devam ederken tarihi bir kırılma noktası olma potansiyeli taşıyan Brexit'i içeriden birine sorduk: Denis Macshane. Denis Macshane, İngiltere'de Brexit konusunda yorumu en çok değer taşıyan isimlerin başında geliyor zira kendisi 2002-2005 yılları arasında İngiltere'de AB ile ilişkilerden sorumlu Devlet Bakanlığı yaptı. Günümüzde The Guardian gazetesinde köşe yazıları yazmakta olan Macshane, AB'de kalma yönündeki kampanyaya destek vermişti. Macshane, KARAR'a verdiği röportajda neden o tarafta durduğunu anlatıyor.

ABD'nin Princeton Üniversitesi'nde uluslararası hukuk profesörü ve California Üniversitesi Küresel Çalışmalar Bölümü Araştırma Danışmanı olan Richard Falk, Türkiye'yi yakından takip eden, Türkiye siyasetini ve Türkiye'nin uluslararası arenadaki yerini izleyen; saygın bir akademisyen. 2008-2014 yıllarında Birleşmiş Milletler'in Filistin İnsan Hakları Raportörü olarak da görev yapan Falk ile Türkiye dış politikasından küresel gelişmelere kadar geniş yelpazede bir sohbet gerçekleştirdik.

Fikir namusunu koruyabilmiş, ehl-i vicdan bir ses demiştim Norman Finkelstein hakkında yazarken. 30 yılını Filistin davasına adamış, adalet için fırtınayı tek başına göğüsleyebilmiş bu zatı dilim döndüğünce anlatmaya çalışmış ve yazımızın devamını sözü kendisine vererek getirmek istediğimi belirtmiştim. Sağ olsun beni kırmadı ve kendisi hakkındaki yazımı tam olarak tamamlayacağını düşündüğüm soruları cevapladı. Ben kendisini anlatmıştım, biraz da o anlatsın:-Sizi Filistin meselesi için bu kadar motive eden ve hassas hâle getiren şey nedir? Çok daha konforlu bir akademik hayat seçebilirdiniz ve kimse sizden Filistin'in lehinde cephe almanızı beklemezdi. Bu riski neden aldınız? Politik davamı onların beni sakıncalı bulup bulmamasına göre belirlemiyorum. Gençliğimde birçok politik mücadelenin içinde bulundum (Vietnam, Orta Amerika meseleleri, Sivil Hakları, Çiftçi Hakları gibi). 1982 Haziran'ında İsrail, Lübnan'ı işgal ettiğinde de Filistin mücadelesine dahil oldum. Bu anlaşmazlık çözülene kadar da Filistinlilerin haklarını savunmaya devam edeceğim. Hiçbir şey beni sözümden döndüremez. Eğer Filistin mücadelesi ben hayattayken sona erebilir ve ben hâlâ sağlıklı olursam başka bir dava için de mücadelemi sürdüreceğim-Zoru yolu seçip Filistin meselesi hakkında doğruları söylemeyi tercih ettiniz, bu fırtınaya karşı durmak gibi bir şey. Bu sizin akademik hayatınızı nasıl etkiledi? Siz veya yayınlarınız büyük bir dışlanma ile yüz yüze kaldı mı? Hiçbir zaman büyük bir akademik başarıya sahip değildim. Harika bir öğrenci değildim ve akademik hayat kıstaslarına uymuyordum. Ben devrimci olmak istedim, profesör değil. Ancak devrim hiçbir zaman gerçekleşmedi, bu yüzden öğretmen olmaya karar verdim. Başarılı bir " öğretmendim " ve birkaç kitap yayımladım. Ancak ne zaman ki Filistin-İsrail meselesi hakkında, konuya tamamen vakıf olarak, dersler verip dediklerim yankı yapmaya ve geniş kitlelere ulaşmaya başlayınca İsrail lobisi (güçlü Yahudi organizasyonları ve bireyler) beni akademik hayattan söküp atmak durumunda kaldılar. Nihayetinde başarılı da oldular.-Tabi ki size birçok Müslüman genç, duruşunuzdan ötürü hayranlık duyuyor. Bunu iyi gösterebiliyorlar mı, geri dönüşler nasıl? Müslüman gençlerden birçok e-mail alıyorum seyahatlerimde birçoğuyla karşılaşıyorum. Neredeyse her zaman saygılı, akıllı ve idrak sahibiler. Müslüman dünyasında ve bilhassa yurtdışında yaşayan Müslümanlar arasında henüz tıpası açılmamış su kaynağı misali büyük bir cevher var. Fakat ne yazık ki bu cevher henüz Arap dünyasını demokratikleştirebilmeye ve geliştirmeye kadir olamadı. Benim Müslüman gençliği baz alarak söyleyebileceğim o ki eğer dünyanın bu bölgesi bir şekilde barışa ve adalete kavuşursa eminim ki Müslüman alemi dünyanın zirvesinde olacaktır.-Geçtiğimiz yazdan sonra Filistin meselesi hakkında umutlu musunuz? İşgalin akıbeti nasıl olacak, bu mesele nasıl bitebilir? Gelecek, Filistinlilerin parlak gördüğü kadar parlak; umutsuz gördüğü kadar umutsuz olacaktır. Belki bir inançsızım ama şu söze inanırım: " Tanrı, kendine yardım edenlere yardım eder. " (Editör notu: Biz de Hacc Sûresi 40. Ayet diyerek bu taraflara çekelim sözü). Eğer Filistinliler doğru bir liderlik ile yönlendirilirse, büyük şiddetsiz bir kitlesel hareket organize edebilirse (Tanımayanlara not düşelim, kendisi her durumda " Aman şiddetten uzak durun " klişesine saplanan biri değildir, yeri gelip silahlı direnişe sahip çıkmışlığı dahi vardır. Kısa bir röportajda bu cümlesi çok lümpen durabilir lakin öyle değil, haksızlık etmeyelim diye not düşmek istedim.) ve yurtdışında bir Filistin dayanışması sağlanabilirse İsrail illegal şekilde işgal ettiği topraklardan çekilmeye zorlanabilir. Fakat Filistinlilerin diplomasi ile veya silahlı direnişle kalıcı kazanımlara ulaşacağına inanmıyorum.-Hamas ve Hizbullah hakkındaki düşünceniz nedir? Herkesin İsrail zulmünü " Ama Hamas şunu yaptı, bunu yaptı… " bahaneleriyle örtmeye çalıştığı bir ortamda çıkıp bu söylemin ne kadar saçma olduğunu çok net şekilde söylemeniz cidden dikkat çekiciydi.

Orta Doğu ve Kuzey Afrika coğrafyasının siyasi, ekonomik ve sosyal problemlerine eğilen bir platform olan ve 8-9 Ekim'de İstanbul'da düzenlediği etkinlikle ses getiren Al Sharq Forum'un kurucusu olan isim, birçoğumuzun yakından bildiği biri: Wadah Khanfar. Aslen Filistinli olan Wadah Khanfar, İslam coğrafyasının yakın tarihinde karşı karşıya kaldığı birçok toplumsal hadisenin tam orta yerinde gazetecilik yapmış bir isim. Güney Afrika'dan Hindistan'a, oradan Irak'a kadar uzanan gazetecilik macerasında hepimizin en iyi bildiği kısım ise Al Jazeera kanalının genel başkanı olduğu dönem. Al Jazeera'nin çoklu medyaya geçişinde ve global bir marka haline gelişinde önemli rol oynayan Khanfar, 2012 yılından beri, kurucusu olduğu Al Sharq Forum'un yöneticiliğiyle meşgul. Kendisiyle hem İstanbul'daki toplantı sonrasında kısa bir değerlendirme almak hem de Orta Doğu'daki önemli meseleleri konuşmak için buluştuk.

İstanbul Medeniyet Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Uluslararası İlişkiler Bölümünde Öğretim Üyesi olan ve Görüşler sayfamıza sıkça katkıda bulunan Prof. Dr. Berdal Aral'ın " Küresel Güvenlikten Küresel Tahakküme: BM Güvenlik Sistemi ve İslam Dünyası " isimli kitabı Küre Yayınları'ndan 2016'nın Kasım ayında çıkmıştı. Bizler de Birleşmiş Milletler konusundaki önemli çalışmalardan biri olarak raflarda yer edinecek olan bu kitabında anlattıklarından yola çıkarak Berdal Hoca ile bir röportaj gerçekleştirdik.

TUluslararası hukuk konusunda çağımızın çınarlarından biri olan ve mevcut uluslararası sisteme dair akademik alandaki derinlikli eleştirel yaklaşımlarıyla adeta bir ekolün de temsilcisi konumunda bulunan Prof. Dr. Richard Falk, 16 Ağustos Çarşamba akşamı İstanbul'da bir konferans verdi. Esasında buna bir konferans değil de ders dememiz lazım, zira Falk, Türkiye'de farklı üniversitelerde hukuk okuyan/okumuş gençlerden müteşekkil bir dernek olarak birkaç yıldır yaptıkları güzel etkinliklerle adlarını duyuruna Istanbul Center of International Law (ICIL)'un bu yılki uluslararası hukuk yaz okulu programı kapsamında bir ders vermek için İstanbul'a geldi. Hâlihazırda Princeton Üniversitesinde öğretim üyesi olan Falk'un program dahilinde bir amfi dolusu gence verdiği 1 saatlik dersin konusu ise " uluslararası hukukun, Filistin meselesi bağlamında ne ifade ettiği " idi. Bu yazıya da ilham olan ders sadece Filistin meselesi bağlamında çok önemli bir perspektifi sunmuyordu, aynı zamanda uluslararası hukukun geçerliliği, etkinliği, anlamı gibi meselelere dair hepimizin, bilhassa da hukuk okuyan ve bu alanı tercih eden gençlerin zihnini berraklaştıran bir yaklaşımı ortaya koyuyordu. Bu sebeple de sadece Filistin meselesi ve İsrail'in hukuk ihlâlleri ile ilgilenenlerin değil, genel anlamda uluslararası hukukun mahiyetini ve uluslararası siyaset ile ilişkisini sorgulayan tüm zihinlerin kulak vermesi gereken şeyler söyledi Falk. Uluslararası Hukukun " Yaptırım Gücü " Falk, uluslararası hukukun ne kadar etkili bir hukuk dalı olduğunu hepimize sorgulatan birçok noktayı tek bir örnek, yani Filistin örneği üzerinden son derece güzel bir şekilde özetledi: Hepimizin öğrendiği, öğrettiği uluslararası hukuk ilkeleri ve kuralları çerçevesinde, ayrıca pratik anlamda Birleşmiş Milletler'in (BM) aldığı kararlar ve uluslararası toplumun yaptığı çağrılar hesaba katıldığında, Filistin meselesine dair her şey ama her şey bu kadar Filistin lehineyken nasıl oluyor da İsrail'in işgali pervazsızca, hiçbir geriletmeye maruz kalmaksızın ve kuvvetlenerek sürüyor? Hukuk denilen şey herkese uygulanmadığında ne kadar hukuktur?

Liberland'ın Kurucu Başkan Vit Jedlicka ile konuştuk...  Yakın tarihte eşine az rastlanır bir girişim olan Liberland, Hır-vatistan ve Sırbistan sınırları arasında kalan 7 kilometrekare-lik bir alanda yeni bir devlet olma iddiasıyla ortaya çıkmıştır. Liberland, modern devletin, insan hayatının birçok alanına mü-dahale eden otoriter uygulamalarına, merkeziyetçi yapısına ve geniş yetki sınırlarına aykırı bir uygulama ortaya koyma iddi-asındadır. Bu bağlamda geleneksel uygulamaların dışına çıka-rak e-vatandaşlık, dijital para birimi gibi yeni devlet pratikleri geliştirmektedir. Ÿ Monako ve Hong Kong gibi şehir ölçekli idari yapılardan ilham alan Liberland, büyük merkeziyetçi devletlerin yerine şehir dev-letlerinin var olduğu bir sistemi savunmaktadır. Ÿ Liberland'ın uluslararası kamuoyu tarafından kabul görmesi ve diğer devletler nezdinde destek bulması için şu ana kadar 80 ülkede temsilcilik ooisi açılmıştır. Her ne kadar devlet olmanın birer unsuru değillerse de diğer devletlerce henüz tanınmamış olması ve BM nezdinde bir resmiyetinin olmaması, bu iddiayı olumsuz etkilemektedir. Ÿ Liberland'ın bugün ve yakın gelecekte Uluslarası Hukuk düzle-minde bir devlet olarak kabul edilmesi-devlet olmanın unsurla-rını tam olarak karşılayamadığı gerekçesiyle-mümkün ve muh-temel gözükmese de, güncelliği dolayısıyla, bir örnek vaka ola-rak ele alınmıştır.

SUNUŞ = Self-determinasyon (kendi kaderini tayin) hakkı, aksi görüşler de olmakla birlikte, Uluslararası Hukuk Komisyonu tarafından emredici (jus cogens) normlar arasında gösterilmiştir. = Bu hakkın jus cogens statüsünde olup olmamasından daha tartışmalı olan husus, hakkın kapsamıdır. Genel kabul, bu hakkın emredici norm olma özelliğinin sadece sömürge yönetimi ve işgal durumlarında geçerli olduğudur. Uluslararası Adalet Divanı pratiği de bu yöndedir. = Self-determinasyon hakkının kolonyalizm bağlamı dışında nasıl uygulanacağı tartışması önümüzdeki dönemin en önemli sorunlarından biri olacak gibi gözükmektedir. = Self-determinasyon hakkının sadece sömürge yönetimi ve işgal çerçevesine hapsedilmesi, sahadaki gerçekliğe uygun bir çözüm ortaya koymamaktadır. Bu bakımdan, iki uç arasında denge sağlayacak bir öneri olarak, " iç-dış " self-determinasyon tartışmasının üzerinde önemle durulması ve bu ayrım çerçevesinde self-determinasyon ilkesinin nasıl haklar getirebileceğinin yorumlanması gerektiği söylenebilir = Katalonya'nın, self-determinasyon hakkına dayanarak tek taralı bağımsızlık ilânı, uluslararası hukukun bugünkü uygulamasına göre kabul edilebilir değildir.

• 2011 yılındaki Arap Devrimleri dalgası ile Libya’da başlayan halk isyanı, o dönemki Kaddafi rejimi tarafından sivil katliamlara başvurularak bastırılmaya çalışılmıştır.
• Kaddafi rejiminin Libya’daki isyancılara ve sivillere karşı başvurduğu silahlı yöntemler dolayısıyla “ülkeyi yönetme meşruiyetini kaybettiği” açıklamaları yapan devletler, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nin yetkilendirmesi ile Libya’ya askeri müdahalede bulunmuştur.
• Libya’ya uluslararası müdahaleye giden yolda, Türkiye gibi diplomatik çözüm çabalarını devam ettirme taraftarı olan ülkeler, müdahale taraftarı Batılı devletlerce karar alma süreçlerinden dışlanmıştır.
• Libya’ya müdahale için birbiriyle yarışırcasına harekete geçen Batılı devletler, askeri operasyonu daha sonra NATO liderliğinde sürdürmüştür. Ancak uluslararası askeri operasyonun uluslararası hukuka uygunluğu, yetkilendirilme sebebi olan sivillerin korunmasını öncelemeden Kaddafi rejiminin devrilmesi amacıyla yürütülmesi ve sebep olunan sivil ölümleri dolayısıyla tartışmalı hâle gelmiştir.
• Birçok uluslararası ve bölgesel aktör, Güvenlik Konseyi’nin getirdiği bağlayıcı yükümlülüklere aykırı olarak Libya’daki silah ambargosunu delmiş, isyancılara silah temin etmiş, muhalif gruplara destek olmak üzere sahaya askeri personelini göndermiştir.
• Kaddafi rejiminin devrilmesinden sonra Libya’da yönetim istikrarı sağlanamamış ve 2014 yılı itibariyle ülke, “yarışan meşruiyetlere” sahip yapılar arasında parçalanmıştır. Bu yapıların birbirleriyle olan silahlı çatışmalarında savaş suçlarının ve insanlığa karşı suçların işlendiğine ilişkin çok sayıda resmi rapor yayınlanmıştır.
• Devrim sonrasında uluslararası toplum tarafından Libya’nın meşru temsilcisi olarak görülen Milli Genel Kongre’ye bir tür darbe yapan ve Libya’nın doğu bölümünde nüfuz kurarak kendini bağlı Temsilciler Meclisi’nin kurulmasına ön ayak olan General Halife Hafter, bu raporda vaka incelemesi olarak ele alınan Ganfouda örneğinde görüldüğü üzere Libya’da işlediği birçok savaş suçuna rağmen Rusya, Birleşik Arap Emirlikleri, Rusya ve Fransa gibi birçok ülke tarafından desteklenmektedir.
• Sivilleri Kaddafi rejiminden korumak için askeri müdahaleye başvurmakta tereddüt etmeyen Birleşmiş Milletler, aynı kararlığı Kaddafi sonrası daha büyük ölçekli ve yoğunlukta mezalime uğrayan sivilleri korumak için göstermemiştir. Bunun en belirgin örneği, Libya’daki geçiş sürecinde yerel otoritelerin ulusal çabalarına yardımcı ve destekleyici olması için yetkilendirilmiş bir politik misyon olan BM Libya Destek Misyonu’nun, yetkilendirildiği sınırlı çerçeve içinde dahi gerçek anlamda bir varlık gösterememiş olmasıdır. Bu açık başarısızlığa ek olarak, uluslararası medyada da yer bulan ve UHAM’a konuşan Libyalı yetkililerin iddia ettiği üzere, önceki BM Libya Destek Misyonu Başkanlarından Bernardino Leon’un adı rüşvet skandallarına karışmıştır.
• Libya’ya ilişkin hemen her kararında insan hakları ve insancıl hukuk ihlallerini güçlü şekilde kınadığını dile getiren Güvenlik Konseyi’nin uygulamada iç barışın tesisini kolaylaştıracak elverişli ve ikna edici tedbirler alma konusunda başarısız olması ve güvenilirliğini yitirmiş BM organları ve yetkilileri dolayısıyla, Libya’daki BM varlığının ve BM himayesinde kurularak Libya’nın meşru temsilcisi kabul edilen Ulusal Mutabakat Hükümeti’nin (UMH) meşruiyeti sorgulanır hâle gelmiştir.

At the present time, we are witnessing the rise of secessionist movements across the world whose political discourse is built on the basis of the right to right to self-determination. Echoes of this trend can also be seen in the Middle East and North Africa (MENA) region, with the best example being the independence referendum held by Kurdish Regional Government (KRG) in Iraq. There is no doubt that the right to self-determination in the framework of international law exists, yet it is also possible to argue that the implementation of the right to self-determination was considered in the colonial context roughly a half-century ago in order to facilitate the legal independence of the colonized states and it is now highly arguable how the right to self-determination should be implemented. It seems that any use of the right to self-determination in a way paving the way for unilateral independence and secession attempts and thus harming the territorial integrity of existing states would not be approved of by the international community. From the perspective of realpolitik, passing over the constitutional framework which is binding for the different " peoples " ; ethnic, religious etc. groups within existing states and paving the way for their arbitrary secession would again pose a great danger to the maintenance of the peace both at a national and a global level. However, turning a blind eye to the serious grievances of different peoples within existing states and defining the implementation of the right to self-determination only in the colonial context would not be right or in compliance with political reality. Consequently, putting excessive emphasis on the division of the " inner-outer " self-determination and contemplating how the right to self-determination can be implemented on the basis of the internal self-determination appears to be the best option.

PESCO, 2017 yılının son çeyreğinde, Avrupa Birliği (AB) üyesi 23 ülkenin ortak
savunma ve güvenlik politikaları hususunda uzlaşmaya varması üzerine ortaya
çıkan bir yapılanmadır.

Daimi bir savuna işbirliği çerçevesi dâhilinde kurulan ve kapsamlı bir savunma
paketi niteliğinde olan PESCO'nun, “AB'nin NATO'su” olarak adlandırılması boşa
yapılmış bir yakıştırma değildir.


Avrupa Konseyi üyelerinin yeterli oyunu alarak yasal zemine kavuşmuş olan
PESCO'nun dayandığı temel yasal zemin, Avrupa Birliği (AB) kurucu andlaşması
olarak da bilinen Lizbon Andlaşması m.42, ona atıf yapan ve uygulamasını
gösteren m.46 ve bu maddelerin detaylı açıklayıcısı niteliğinde olan 10 No'lu
Protokol'dür.

PESCO, Haziran 2016 yılında yayımlanan AB Küresel Stratejisi
neticesinde devreye sokulan Avrupa Savunma Endüstrisi Gelişim Programı çerçevesinde gelişen ve yeni bir program
olan Koordineli Yıllık Savunma Değerlendirmesi (CARD) ve Askeri Plânlama ve Yönetim Kapasitesi
(MPCC) gibi başkaca uygulamalarla beraber AB'nin yeni savunma vizyonunu
gerçekleştirebilmesi için ortaya konan makro plânın birer uzantısı
mahiyetindedir.


PESCO'nun uluslararası alandaki dinamikleri anlamlı bir şekilde
değiştirebilmesi için, oldukça esnek şekilde koordine edilen yüzeysel bir
güvenlik şemsiyesi olarak kalmaması ve sağlam bir iç birlikteliğin sağlanması
gereklidir.


Eğer derinlikli bir entegrasyon gerçekleştirilebilirse, PESCO sayesinde AB'nin
uluslararası alanda elinin güçleneceği, dolayısıyla AB'nin güvenlik ve savunma
alanında otonomisinin artacağı söylenebilir

• Hukuk, ekonomik çerçeveden düşünüldüğünde, belli bir davranışın bedelini arttırmakta ya da azaltmaktadır. Bu tanımı uluslararası hukuka uyarlayacak olursak, uluslararası hukukun varlığı, devletlerin eylemlerinin ve ilişkilerinin hem kendileri hem de uluslararası sistem için doğurduğu “maliyetleri” etkilemektedir.
• Uluslararası hukukun ekonomik teorileridevletlerin rasyonel, kendi menfaatine yönelik karar veren ve hareket eden aktörler olarak uluslararası sistemde kendilerine yönelik doğan negatif dışsallıkların etkilerini azaltmak ve uluslararası işbirliğinin kazanımlarından faydalanmak birimler olduğunu varsaymaktadır.
• Dışsallık, en basit tanımıyla, taraflar arasında alınan kararların veya yapılan işlemlerin o kararların veya işlemlerin doğrudan muhatabı olmayan kişiler üzerinde doğurduğu etki anlamına gelmektedir. NATO, bulunduğu bölgedeki dışsallık faktörünün Türkiye’nin güvenliğine yönelik oluşturduğu tehdit ve tehlikelerin önünün alınması için dahil olunmuş bir güvenlik şemsiyesidir.
• Uluslararası hukukun temel ekonomik / sözleşmesel teorileri arasında yer alan, “işbirliğinden ortak fayda doğacağı” hususu da göz önünde tutulursa, Türkiye tarafından NATO bloğu ile işbirliğinden doğacağı hesaplanan fayda, ortaya çıkan / çıkacak zarardan yüksek olduğu sürece bu işbirliğinin süreceği öngörülebilir.
• NATO’dan çıkılması durumunda hayati bir güvenlik zafiyeti oluşmaması için yapılacak savunma harcamasının bedeli ne kadar olacaktır? NATO’dan çıkılması durumunda uluslararası ilişkilerde yaşanacak gerginliklerin ihracat ve ithalat üzerindeki etkisi ne olacaktır? Bu ve bunlar gibi nice soru, söz konusu hesaplamada önem kazanmaktadır.

Orta Doğu için " Westfalya " Avrupa tarihinde yabancı süjelerin korunmasına dair mekanizmaların nasıl oluşturulduğuna dair önemli çalışmaları olan ve Freie Universität Berlin'de postdoktora çalışmalarını sürdüren değerli araştırmacı Dr. Patrick Milton ile 2017 yılı içerisinde iki kez karşılaşmıştım. Bu karşılaşmalar, Merkezi İstanbul'da olan ve benim de bir mensubu olduğum düşünce ve araştırma kuruluşu Al Sharq Forum'un, Orta Doğu bölgesinde yeni bir güvenlik mimarisinin imkânlarını tartışmak üzere düzenlediği etkinliklere Milton'u da davet emesi vesilesiyle gerçekleşmişti. Kendisiyle yaptığım sohbetlerde, özel olarak günümüz Avrupa'sının, genel olarak da günümüz devletler sisteminin mihenk taşlarından biri olduğu şüphesiz olan Westfalya Barışı'nın, bugünün Orta Doğu'suna ilham verip veremeyeceğine dair çalışmaları ve heyecan verici fikirleri olduğunu fark ettim. Ancak bu heyecan verici fikirlerinden bahsettiği sohbetimiz kısa kalmış, fikirlerini daha detaylı ve kapsamlı bir şekilde görebilmek için internet üzerinden geçmiş yayınlarına göz atma ihtiyacı hissetmiştim. Nihayetinde 10 Ekim 2016'da Milton ile beraber İran üzerine eserleri olan İngiliz akademisyen Michael Axworthy'nin Foreign Affairs'ta yayımladığı " A Westphalian Peace for the Middle East " başlıklı yazıya rastladım. Benim gibi devlet ve egemenlik gibi konular üzerine çalışan ve bunları Orta Doğu perspektifinden değerlendirmeye çalışan genç bir akademisyen için önemli bir yazıydı. Milton ile ilk sohbet ettiğimde bende uyanan, bu ilgi çekici fikir ve argümanların daha fazla bilinirlik kazanması gerektiği yönündeki his bu yazıyla beraber daha pekişti. Bu sebeple, bu uzun yazının doğrudan bir çevirisi olmayan ama önemli noktalarını kendi yorumlarımla not edeceğim bir yazı yazmaya ve karar verdim.