König
Þýska
Nafnorð
| þýsk fallbeyging orðsins „König“ | ||||||
| Eintala (Einzahl) |
Fleirtala (Mehrzahl) | |||||
| Nefnifall (Nominativ) | König | Könige | ||||
| Eignarfall (Genitiv) | Königs, Königes | Könige | ||||
| Þágufall (Dativ) | König, Könige | Königen | ||||
| Þolfall (Akkusativ) | König | Könige | ||||
König (karlkyn)
- konungur; valdsmaður; kona konungs heitir drottning
- Orðsifjafræði
- Orðhlutar: Kö·nig
- Framburður
König | flytja niður ›››