bije
Brezhoneg
|
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Furm verb
bije /ˈbiːʒe/
- Furm ar verb bezañ/bout e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout
-
- Ne vije ket gwell dit reiñ peoc'h ?- Bije. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 196.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :
- Petra vije ar vuhez-mañ hep ar feiz, ar fiziañs hag ar garantez ? Buhez Genovefa A Vraban, Glaoda'r Prad, p. 95
- Dre se, a c'hellit krediñ, ne oa en tu all dezhañ nemet an Aotrou Doue pe an diaoul a vije. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 96.)
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :
- — [...], rak ma vije bet ret din mont d'az klask, az pije bet keuz. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 63.)
- Gant daou veudad ouzhpenn war e vent, kolladenn ar merc'hed e vije bet, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 177.)
- Trist e vije da jeu ma n'az-pije kêr ebed. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 223.)
-
- e-barzh am bije, hor bije, eus ar verb kaout
- e-barzh pije,
- e-barzh en devije, en divije, eus ar verb kaout
- e-lec'h beze
- Mes bep noz e vije laeret ur berenn eus ar wezenn, ha den na ouie piv e oa al laer. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 15.)
- Arnus a oa eur soured: biskoaz ne vije klevet gantan nag eur gir gwir nag eur gomz dereat. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 29.)