[go: up one dir, main page]

Saltar al conteníu

Sting

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Sting
Vida
Nacimientu Wallsend[1]2 d'ochobre de 1951[2] (73 años)
Nacionalidá Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu
Familia
Padre Ernest Matthew Sumner
Madre Audrey Cowell
Casáu con Frances Tomelty (1976 – 1984)
Trudie Styler (1992 – )
Fíos/es
Estudios
Estudios Universidá de Warwick
St. Cuthbert's High School (en) Traducir
Universidad de Northumbria (es) Traducir
Llingües falaes inglés[3]
Oficiu actor, cantautor, baxista, guitarrista, compositor, laudista (es) Traducir, actor de cine, productor musicalcantante
Trabayos destacaos Every Breath You Take (en) Traducir
Fields of Gold
Englishman in New York
Premios
Nominaciones
Miembru de The Police
Seudónimos Sting
Xéneru artísticu rock
new wave
pop
reggae
Jazz
new age (es) Traducir
blue-eyed soul (es) Traducir
Instrumentu musical guitarra
Mandolina
Contrabaxu
guitarra baxu
tecláu
voz
Harmónica
bajo (es) Traducir
guitarra acústica
Discográfica A&M Records (es) Traducir
Deutsche Grammophon (es) Traducir
Universal Music Group
IMDb nm0001776
sting.com
Cambiar los datos en Wikidata

Gordon Matthew Thomas Sumner (2 d'ochobre de 1951Wallsend), más conocíu como Sting, ye un músicu británicu que se desempeñó primeramente como baxista, y más tarde como cantante y baxista del grupu musical The Police. Tamién dio'l so toque personal a dellos cantares renacentistes xunto a laudistas profesionales.

Como miembru de The Police y como solista, Sting vendió más de cien millones de discos,[4] recibió más de dieciséis Premios Grammy pol so trabayu, recibiendo'l primeru por «meyor interpretación de rock instrumental» en 1981, y llogró una nominación a los premiu Óscar por meyor cantar».[5][6]

Infancia ya inicios

[editar | editar la fonte]

Biografía

[editar | editar la fonte]

Por cuenta de la influencia de la so güela paterna irlandesa, Sting refugó una carrera como deportista cuando namái llogró'l tercer llugar na competición llamada 100 Yard Sprint National Junior Championship. A la edá de 8 años Sting amosó un talentu natural pa la música, tocando ya iguando los sos propios cantares casi darréu dempués de tomar una vieya guitarra refugada pol so tíu. Nos sos empiezos solía dar conciertos nel primer llugar onde-y lo ufiertaren. Tocó con bandes de jazz locales como Phoenix Jazzmen, editó una maqueta con nueve cantares cola so banda Last Exit, de la cual yera cantante y baxista y un LP nel que collabora tocando'l baxu, cola Newcastle Big Band.

Una vegada tocó vistiendo una camiseta a rayes negres y marielles, entós daquella xugaba nel segundu equipu de fútbol de Newcastle, y el so compañeru Gordon Solomon díxo-y que paecía una abeya, dempués de lo que toos empezaron a llama-y Sting (n'español, ‘aguiyón’), qu'usa como nome artísticu dende entós de manera esclusiva, sacante para documentos oficiales.

Antes de formar parte de The Police, formó parte d'un grupu de menor importancia —tamién llamáu Sting—, que nun grabó discos; namái se sabe d'una sola fecha en The Cave Pub, onde realizaron un únicu recital.

The Police

[editar | editar la fonte]

N'avientu de 1976, Sting (2 d'ochobre de 1951), Stewart Copeland (16 de xunetu de 1952) y Andy Summers (31 d'avientu de 1942) formaron en Londres la famosa banda de rock The Police. Primeramente, el guitarrista corsu Henry Padovani (13 d'ochobre de 1952) abandonara'l grupu, por causa de un conflictu con Andy Summers mientres el festival de Mont-de-Marsan: engarráronse antes d'un conciertu por quién tenía d'utilizar el meyor amplificador.[ensin referencies] Asina'l cuartetu inicial quedó configuráu como'l tríu que sería conocíu dempués.

El grupu tuvo dellos discos nes llistes d'ésitos y ganaron seis Premios Grammy a principios de los años ochenta. El so últimu discu, Synchronicity, foi publicáu en 1983. El grupu volvió xunise en 1986, Sting propunxo a los sos compañeros la grabación d'un nuevu discu de The Police, la so intención yera grabar reinterpretaciones de les temes clásiques del grupu. Pero la iniciativa nun terminó cuayando, per un sitiu por enterriar que yera la rellación ente Copeland y Sting, y pol otru que Copeland rompiérase la clavícula xugando al Polu y yera incapaz de tocar la batería, asina que namái se fixo una nueva versión de la so tema Don’t stand so close to me, que sirvió de single pal so LP recopilatorio Every breath you take. Nel añu 2007, el grupu volvió xuntase y en mayu empezaron una xira por Europa, América del Norte y Suramérica. Xuntos protagonizaron un documental sobre una de les sos últimes xires onde quedaba claro l'enfrentamientu ente Sting y Stewart Copeland.

Sting aventuróse de xemes en cuando a actuar nel cine. El so debú cinematográficu tuvo llugar en 1979 con Quadrophenia. Amás de el so demoniaco personaxe en Brimstone and Treacle (1982), unu de los sos papeles más famosos foi'l de Feyd-Rautha, na adautación cinematográfica de Dune de 1984. Tamién tuvo apaiciones en televisión (incluyendo participaciones como artista convidáu en The Simpsons y Ally McBeal) y nel teatru. La mayor parte de les sos apaiciones posteriores en creitos de cine o televisión tuvieron que ver cola so música.

Sting en 1985.

Pal primer discu que grabó Sting en solitariu en 1985, The dream of the blue turtles, axuntó a un grupu de músicos reconocíos como estrelles del jazz. El discu incluyía'l single d'ésitu If you love somebody set them free. Nel plazu d'un añu convertir en triple platín. Tamién cantó na introducción y l'estribillu del cantar de Dire Straits Money for nothing. En 1987, publicó Nothing like the sun, discu que supondría'l so realcuentru musical con Andy Summers. El LP incluyía los ésitos We’ll be together, Be still my beating heart, Englishman in New York y They dance alone (cantar en referencia a les madres arxentín y chilenu que perdieron a los sos fíos en dos tales dictadures), dedicáu a la so madre, apocayá finada, y que llueu se convirtió en doble discu de platinu, siendo reconocíu como unu de los discos más importantes del rock & roll de los años 80. Poco dempués, en febreru de 1988, grabó Nada como'l sol, una seleición de cinco tarrezas sacaos del discu Nothing like the sun, que'l mesmu Sting cantaba n'español y en portugués.

A finales de los ochenta, empezó a dar el so sofitu a distintos movimientos medioambientales y humanitarios, incluyendo Amnistía Internacional. Al pie de la so novia de munchos años Trudie Styler y un líder indiu kayapó (de Brasil), fundó la Rainforest Foundation coles mires d'ayudar a salvar los montes. El so sofitu a estes causes sigue vixente na actualidá.

El so discu de 1991, The soul cages, a la memoria del so padre apocayá fináu, incluyía l'ésitu All this time y la tema ganadora d'un Premiu Grammy, Soul cages. El discu aportó a discu de platinu. Al añu siguiente casóse con Trudie Styler y foi nomáu doctor honoris causa pol departamentu de música de la Universidá de Northumbria. En 1993 publicó'l discu Ten summoner’s tales, que foi triple platín en pocu más d'un añu. En mayu realizó una remezcla del cantar Demolition man de The Police pa la película homónima.

En 1992 con Eric Clapton crean It’s problably me cantar principal de la banda sonora Arma Letal 3, incluyida nel so discu Ten summonner’s tales. En 1994. Xunto con Bryan Adams y Rod Stewart grabó la esitosa tema All for love, de la película de Los trés mosqueteros. La cantar caltuvo cinco selmanes nel númberu unu de la llista d'ésitos norteamericana, consiguiendo ser platino. Hasta la fecha, ye l'únicu cantar de Sting de la dómina posterior a The Police qu'algamó'l númberu unu nes llistes norteamericanes. En febreru llogró de nuevu dos Premios Grammy y tuvo nomáu pa trés más. La Facultá de Música de Berklee nomó-y doctor honoris causa en mayu. Finalmente, en payares, publicó una coleición de grandes ésitos sol nome de Fields of gold: the best of Sting, qu'algamó'l doble platín.

El discu de 1996, Mercury Falling, debutó con fuerza, pero cayó rápido nes llistes d'ésitos. Sicasí, el mesmu añu Sting entró na llista de los cuarenta principales con dos tarrezas You still touch me (xunu) y I’m so happy I can’t stop crying (avientu). En 1997 participó tamién na versión que fizo Toby Keith de I’m so happy I can’t stop crying pal so discu Dream walking. En 1998 apaeció na película Lock, stock and two smoking barrels.

Sting remaneció col discu de setiembre de 1999, Brand new day, qu'incluyía dos tarrezas que s'incluyeron nes llistes d'ésitos: Brand new day y Desert rose. Pa xineru de 2001, el discu algamara un triple platín. En 2000 ganó dos Premios Grammy por esti discu y pol cantar que-y daba títulu, Brand new day. Na ceremonia d'entrega de los premios cantó Desert rose con Cheb Mama y collaboró pa la película de Disney Les Llocures del Emperador nel so ésitu "My Funny Friend and Me" y tamién realizó la música pa la película con John Debney y David Hartley. Por esta actuación foi-y concedíu'l Premiu Khalil Gibran al Espíritu d'Humanidá, dau pola Fundación del Institutu Árabe-Americanu.

Sting col axedrecista Garry Kasparov en Times Square (Nueva York) en 2007.

Sting inauguró 2001 con una actuación mientres l'espectáculu celebráu nel descansu de la famosa Super Bowl d'Estaos Xuníos. En febreru añadió otru Grammy a la so coleición y el so cantar After the rain has fallen abrióse camín nos cuarenta principales. El 11 de setiembre, el mesmu día de los ataques sobre les Torres Ximielgues de Nueva York, grabó un nuevu discu en directu na so casa de la Toscana (Italia). El videu d'esta actuación, apaecíu en payares ensin demasiao ésitu de ventes, amuesa l'estáu d'ánimu nel que Sting y la so banda viéronse obligaos a actuar. Nesi contestu, colos músicos y el públicu atristuraos polos atentaos, la tema Fragile sonó, más que nunca, como un emotivu himnu pola paz a la lluz de la lluna toscana. Esti discu y el so video, sol títulu de All this time, incluyía versiones «jazzísticas» de delles de los cantares favoritos de Sting, como Roxanne y If you love somebody set them free.

2002 foi un añu de premios pa Sting. Ganó un Globu d'Oru y foi nomáu pal so segundu Premiu de l'Academia pol so cantar Until... de la película Kate & Leopold. En xunu ingresó nel Hall de la Fama de los Compositores, una especie de muséu virtual de los meyores compositores de l'Academia Nacional de Música Popular. Más tarde, el mesmu añu, anuncióse que'l so anterior grupu, The Police, ingresaría nel Hall de la Fama del Rock and Roll en marzu de 2003. Nel branu, Sting foi nomáu Comandante de la Orde del Imperiu Británicu. Sicasí, una encuesta llevada a cabu por Channel Four, unu de les principales canales de TV británicos, asitiar nel puestu númberu 81 na llista de los «100 peores británicos del añu 2003».[ensin referencies]

Tamién en 2003 salió al mercáu un nuevu discu orixinal grabáu n'estudiu, Sacred love, con toques esperimentales y étnicos, collaborando cola artista de hip-hop Mary J. Blige y la maestra del sitar Anoushka Shankar (fía de Ravi Shankar). En 2004 el cantante y compositor embarcar nuna xira, Sacred life, con actuaciones d'Annie Lennox.

Nel añu 2007 editó un CD de música renacentista Songs from the labyrinth, sobre composiciones de John Dowland.

En 2008 apaez como xugador seleccionable nel videoxuegu Guitar Hero: World Tour, tocando una versión en vivu de Demolition man.

Apocayá como parte d'una campaña en pro de la educación n'América Llatina, presentar na ciudá de Méxicu nun eventu que se llevó a cabu nel Colexu de les Vizcaines.[ensin referencies] El 23 de febreru del 2011 ufiertó un gran conciertu de más de dos hores de duración na escampada del Estadiu Monumental d'Arreye na ciudá de Lima. Tou esto en compañía de la Orquesta sinfónica nacional. El 25 de febreru de 2011 presentar na edición LII Festival Internacional del Cantar de Viña del Mar, siendo gallardoniáu con tolos premios posibles, inclusive cola Gavilueta d'Oru.

Sting, el más esitosu del tríu Police, atesora cada vez más millones: l'últimu pasu del compositor foi la venta de toles sos obres, pasaes y futures, a la compañía EMI por 30 millones de dólares. Unu de los contratos más abuitaos de la historia de la música, depués del d'Elton John. A empiezos del 2000, l'artista inglés axudicóse dos premios Grammy: «meyor cantante masculín pop» y «meyor discu pop».

Sting llogró lo que pocos consiguieron: multiplicar como solista l'ésitu que lu había lleváu a la fama como miembru d'un grupu.

La xunta de The Police

[editar | editar la fonte]
Conciertu de Sting con The Police nel Madison Square Garden (Nueva York) el 1 d'agostu de 2007.

El 11 de febreru de 2007, The Police anuncia la so xunta y abren el show de los premios Grammy interpretando Roxanne. El primer conciertu de The Police foi lleváu a cabu en Vancouver (Canadá) el 28 de mayu de 2007 frente a más de venti mil fanáticos, n'unu de los dos conciertos nesa ciudá. La so xira mundial llevar a Norteamérica, Europa, América del Sur.

Carrera cinematográfica

[editar | editar la fonte]

Sting ye tamién actor. Participó en Quadrophenia (la ópera rock de The Who); Radio on; Brimstone & Teacle; Dune (de David Lynch, en 1984, basada na famosa novela de Frank Herbert); La prometida; Plenty; Llunes tormentosu; Julia y Julia (en 1987 xunto a Kathleen Turner y Gabriel Byrne); The adventures of Baron Munchausen (con Robin Williams, en 1988); Los caballeros nun comen poetes de la mano de la so muyer (cola actriz y productora Trudie Styler, qu'enforma tiempu tras participara nel video del so cantar We’ll be together); Malicia (de nuevu con Styler, onde interpretaba'l papel d'un mayordomu remanador), Lock, Stock and Two Smoking Barrels (de Guy Ritchie). Tamién punxo la voz del narrador nun cuentu pa un programa de televisión a principios de los años noventa. En 2016 participó en Zoolander 2 interpretándose a sigo mesmu.

Vida personal

[editar | editar la fonte]

En 1976, Sting casóse cola actriz Frances Tomelty. La pareya tuvo dos fíos antes del so divorciu en 1982, l'actriz Fuchsia Catherine "Kate" Sumner (1982) y el cantante Joseph "Joe" Sumner (1976), quien siguiendo los pasos del so padre agora ta na música y ye miembru de la banda Fiction Plane. Poco dempués empezó a vivir cola actriz (y más tarde productora de cine) Trudie Styler, con quien se casó en 1992. Sting y Styler tienen cuatro fíos: l'actriz Mickey Sumner, la cantante Cocu Sumner, el modelu Jake Sumner y Giacomo Luke Sumner. Anque Sting tien delles propiedaes en Reinu Xuníu y n'Estaos Xuníos, anguaño tien el so llar na rexón de Toscana (Italia).

A principios de 2005 Sting proclamó'l so interés pol hinduismu y declaró que quería pasar muncho más tiempu na India por que la so cultura sentir esteláu. Nuna entrevista declaró: «Nesti momentu lo que más me gusta ye la relixón hindú [...] Convertíme nun adictu a la India. [...] Querdría pasar el restu de la mio vida afayando esi preciosu país».[7]

La especie d'anfibiu Dendropsophus stingi (reinal en Colombia) ye una reconocencia al músicu pol so esfuerciu y compromisu pa salvar la selva húmeda».[8]

Autobiografía

[editar | editar la fonte]

N'ochobre de 2003, Sting publicó la so autobiografía, titulada Broken music. Toma'l periodu que va dende la so mocedá hasta la etapa previa al so ésitu col grupu The Police.

Discografía

[editar | editar la fonte]

Álbumes d'estudiu

[editar | editar la fonte]

Singles d'ésitu

[editar | editar la fonte]

(Nota: los númberos precedíos del signu # faen referencia al puestu alcanzáu por cada single nes llistes d'ésitos británica (RU) y d'Estaos Xuníos (EE. UU.).

De la banda sonora de Brimstone and treacle

  • 1982: Spread a little happiness #16 RU

Del discu The dream of blue turtles

  • 1985: If you love somebody set them free #26 RU, #3 EE. UU.
  • 1985: Russians #12 RU, #16 EE. UU.
  • 1985: Fortress around your heart #8 EE. UU.
  • 1985: Love is the seventh wave #17 EE. UU.

Del discu Nothing like the sun

  • 1987: We’ll be together #7 EE. UU.
  • 1988: Be still my beating heart #15 EE. UU.
  • 1990: Englishman in New York (remix) #15 RU
  • 1990: Fragile #7 EE. UU.

Del discu The soul cages

  • 1991: All this time #22 RU, #5 EE. UU.

Del discu Ten summoner’s tales

  • 1992: It’s Probably Me (with Eric Clapton) #30 RU
  • 1993: If I Ever Lose My Faith in You #14 RU, #17 EE. UU.
  • 1993: Seven Days #25 RU
  • 1993: Fields of Gold #16 RU, #23 EE. UU.

Single ensin discu * 1993: Demolition Man #21 RU

De la banda sonora de The three musketeers (Los trés mosqueteros)

De Ten summoner’s tales

  • 1994: Nothing ’bout me #32 RU

De Fields of gold: the best of Sting (1984-1994)

  • 1994: When we dance #9 RU, #38 EE. UU.
  • 1995: This cowboy song (con Patu Banton) #15 RU

De la banda sonora de Ace Ventura: when nature calls

  • 1996: Spirits in the material world (Patu Banton presenta a Sting) #36 RU

De Mercury falling

  • 1996: Let your soul be your pilot #15 RU
  • 1996: You still touch me #27 RU
  • 1996: I was brought to my senses #31 RU

De The very best of Sting & The Police

  • 1997: Roxanne ’97 (remix) (con The Police) #17 RU

De Brand new day

  • 1999: Brand new day #13 RU
  • 2000: Desert rose (con Cheb Mama) #15 RU, #17 EE. UU.
  • 2000: After the rain has fallen #31 RU

De Slicker than your average (discu de Craig David)

  • 2003: Rise & fall (Craig David presenta a Sting) #2 RU

De Sacred love

  • 2003: Send your love #30 RU
  • 2003: Whenever I say your name (Sting presenta a Mary J. Blige)
  • 2004: Stolen car (take me dancing) (presenta a Will.i.am)
  • 2005: Never never (never live)

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 15 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 29 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: jn20000720285. Data de consulta: 1r marzu 2022.
  4. «Sting Biography». Archiváu dende l'orixinal, el 16 de marzu de 2006. Consultáu'l 2 d'agostu de 2008.
  5. «Grammy Award Winners». Archiváu dende l'orixinal, el 20 de xunetu de 2008. Consultáu'l 2 d'agostu de 2008.
  6. «Sting releases lute album» (27 de setiembre de 2006). Consultáu'l 2 d'agostu de 2008.
  7. iafrica.com|entertain|music|news I’m a hindu... for now (‘soi hinduista... dica agora’).
  8. Darrel R. Frost: Amphibian species of the world: an online reference. Version 5.1}} (10 d'ochobre de 2007). Base de datos Nueva York: American Museum of Natural History, 2007. Sting Consultáu'l 15 d'abril de 2008.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]