yelda yürekli

Göç, kentleşme, modernite gibi faktörlerin Alevi kurumlarında yaratmış olduğu işlev kaybı başta olmak üzere, 80 darbesi gibi faktörler nedeniyle kentlerde Alevi dernekleri, cemevleri gibi yeni kurumlar ortaya çıkmış ve bu durum gelenek adına bir değişim ve dönüşümü de beraberinde getirmiştir: Alevilerin kent koşullarında ne aylarca, günlerce ya da sabahlara kadar cem yapmak gibi bir şansları ne de bunu gerçekleştirebilecek bir yerleri vardır, olmamıştır da. Günümüzde ise Alevilerin çoğu (farklı farklı nedenlerden ötürü)  ne en uzunu dört saat süren cemlere katılmakta ne de bunun için “cemevi” adıyla özel olarak inşa edilen yerlere gitmektedirler. O zaman da şu soru akla takılmaktadır: Bu çoğunluğun dışında kalan Aleviler bu yolu nasıl sürmektedirler? İşte tam da bu noktada mekân devreye girmektedir; çünkü bugün Aleviler bu yolu tam da mekânın ürettiği biçimde sürmektedirler. Bu çalışmada Henri Lefebvre’nin mekân, Pierre Bourdieu’nun alan üzerine tezlerinden yararlanılarak mekânda bu üretimin izi sürülmüştür. Dolayısıyla bu çalışma günümüzde üretimin hem koşulu hem sonucu hem de gücü haline gelen mekânın ve mekândaki ilişkilerin, (özel anlamda) Alevilik üzerinden bir incelemesi niteliğindedir.