Vluchtelingen

Tijdens de eerste oorlogsmaanden in 1914 vluchtte 90% van de Mechelse bevolking weg, uit angst voor de bombardementen en de Duitse soldaten. Het merendeel keerde in het najaar van 1914 terug, maar bijna vijftienduizend Mechelaars beslisten de volledige oorlog in het buitenland door te brengen, de meeste onder hen in Groot-Brittannië.

De zestiende eeuw in de Nederlanden stond in het teken van groeiende ontevredenheid, religieuze repressie, verhoogde belastingen, afneming van privileges en krijgsgeweld.  Dit speelde zich aanvankelijk meer in de Zuidelijke Nederlanden af dan in het Noorden. Door de bovengenoemde aspecten waren veel Vlamingen en Brabanders gedwongen hun thuis te verlaten. Velen onder ons zijn geneigd om de uittocht te zien als een beweging van zuid naar noord. Dit was echter niet het geval. De vluchtelingen vertrokken in verschillende stromen, aanvankelijk vooral naar Engeland en Duitsland en later na enig succes in de burgeroorlog naar voornamelijk Holland en andere delen van de Noordelijke Nederlanden

In dit essay wil ik aantonen dat het cliëntperspectief nog onvoldoende belicht wordt om het participatieprobleem rond vluchtelingen te kunnen beantwoorden. Om dit in verhouding te brengen tot de culturele invulling van het vak- en organisatieperspectief ga ik het cliëntperspectief nader uitwerken. Ik wil de vluchteling weer een ‘gezicht geven’. Hierbij worden theoretische concepten aangehaald om mogelijkheden voor de praktijkontwikkeling te verkennen.

De aanleiding van het onderzoek zijn de klachten en problemen die in het dagelijks contact worden besproken, maar nooit officieel worden gemeld. Waar gaan die klachten eigenlijk over? In het onderzoek wordt op een systematische wijze in kaart gebracht wat er leeft bij, waarbij de focus ligt op hoe zij de woonsituatie beleven en beoordelen. Het doel is meer inzicht te verschaffen in het psychosociale welzijn van de groep immigranten gedurende hun eerste gefaseerde verblijf in Nederland. Zijn er hier significante verschillen tussen de ondervraagde nationaliteiten. Achten ze zichzelf in staat te anticiperen op de omgeving of zelfs te participeren?
Hierbij wordt er gebruik gemaakt van een vragenlijst in 4 talen die in persoon wordt afgenomen zelf bij minimaal 10% van de populatie van een woonomgeving.
Uit een onderzoek van de 57 geretourneerde vragenlijsten wordt geconcludeerd dat er op basis van nationaliteit en geslacht systematische en aantoonbare verschillen bestaan in de beleving en de beoordeling van de het verblijf.